Foto
We zijn de 13de week van 2024
Over mijzelf
Ik ben Tom Goethals
Ik ben een man en woon in Sijsele-Damme (België) en mijn beroep is geen.
Ik ben geboren op 26/08/1986 en ben nu dus 37 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Muziek, natuur (fauna & flora, geografie, ...), culturen (geschiedenis), kunst/artistieke, genieten, ....
°('',)° African Roots °(,'')°
Foto
The Gambia Journey
Welcome
04-06-2008
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Back in Europe ...

Goeiemiddag iedereen,

Sinds vorige week vrijdag ben ik terug in Europa - België. Integenstelling tot België (als ik in Gambia was),
mis ik Gambia al vanaf de eerste stap op het vliegtuig. Vooral het besef dat je een cultuur/maatschappij verlaat, waar je zelf
eigenlijk perfect in past (en het liefst zou blijven ook) en waarvan je niet weet wanneer je ze terug zal zien/ervaren. Natuurlijk heb ik ook wel 'iets' gemist; namelijk gras :) "Geurig zacht gras om eens een siesta'tje te houden in de zon" ;) Voor de rest was er enkel de utopische wens om familie en vrienden daar te krijgen ;):);) Voor de rest, zoals je wel hebt kunnen volgen, kon ik mij daar in het verre Gambia perfect handhaven :)

Nu met deze laatste post wil ik de mensen bedanken die deze stage voor mij mogelijk maakten;
Daarvoor moet ik mij natuurlijk als eerste richten tot mijn lectoren... Mevrouw Jordy, mevrouw Cabuy, mevrouw Van de Velde en mevrouw Vandamme. Zonder hun toelating zou een buitenlandse stage binnen de opleiding onmogelijk geweest zijn. Bedankt daarvoor!
Zoals vele ondertussen weten, betekent deze stage veel meer dan enkel maar 'de opdracht voor school'. Voor mij is dit verblijf in Gambia op vele vlakken een richtingsaanwijzer geweest voor de toekomst. En ik zal daar ook grondig gebruik van maken. De roep van het buitenland is sterk verluid :)

Ook wil ik de hele 'crew' van 'The Swallow' bedanken; zowel hier in België als in Gambia zelf. Daartoe behoort natuurlijk Kristien (onze gastvrouw in het gasthuis in Kotu) die ons perfect heeft opgevangen in de eerste dagen (en daarna ook nog hoor ;) en ons wegwijs en kennis heeft laten maken in en met Gambia.

Als laatste wil ik alle Gambianen (en Senegalezen en 'guinee-bisauers') bedanken die mijn verblijf mee hebben helpen maken. In eerste instantie denk ik hierbij natuurlijk aan Uncle Lamin gibba, het hoofd van het gastgezin in Kembudjeh, en zijn familie. Ook aan de leerkrachten en de leerlingen in Kembudjeh, die mij een prachtig onthaal in de lokale school hebben bezorgd. Ook aan alle mensen (zowel in Kotu als in Kembudjeh) die mij meer van hun land en cultuur hebben laten zien. Ook wil ik mijn familie en vrienden bedanken die mij (zelfs al maak ik de verkeerde beslissing) altijd hebben gesteund en dit ook altijd zullen doen. Bedankt!

Tom

 

04-06-2008 om 17:30 geschreven door Tom  


20-05-2008
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Who is Mr. Brown ... I wanna know now ...

Nanga dèf (Wolof) – Sumolleh (Madingka)

 

Hellow ! Een nieuw stukje Gambia :)

 

Uiteraard gaat het met mij nog steeds meer dan prima (ik zit dan ook in Afrika ;) :):) En hoe gaat het met de ‘bloglezers’? :)

 

Maandag ben ik vanuit Kotu terug vertrokken richting Kembudjéh … mijn tweede thuis ;)

Maandag was het naar het schijnt … Pinksteren? dus … ook wij moesten blijkbaar niet naar school … (wat niet echt logisch is als je vooral Islamitische leerlingen in je klas hebt ;) …

Dinsdag ben ik dan begonnen met observatie en meteen ook lesgeven in de tweede graad (7-8 jaar). Tijdens de observatie werden er enkele afspraken duidelijk … :) Er mag enkel in het engels worden gesproken. Zoniet,… een ketting van conservebikjes en een schapenwervel rond je nek … (waarbij de kinderen toch moeilijk hun lach kunnen inhouden :) Het is ook zo dat het niet de leerkracht is die deze ‘fraaie’ ketting ronddeelt, maar een leerling uit de klas :);) De leerkracht, die houdt wel de stok ter hand … En dit wel letterlijk. Volgens onze westerse normen lijkt dit wel erg, maar ons geheugen is ook niet zo slecht dat we de verhalen van ‘ons opa’ zijn vergeten ;);) Het is trouwens slechts één op de zoveel leerkrachten die echt als ‘generaal’ optreedt :) ;) (gedrild zijn ze wel) ;)

Naast dinsdag is het deze week niet echt tot lesgeven gekomen. Woensdag was de hele dag gewijd aan de president die op bezoek kwam in Kembudjéh… (euforie voor de Gambianen :) Normaal kwam hij omstreeks 2 u in de middag … In school aangekomen (om 8u) bleek dat hij om 9 u zou komen. Dus, vlug een evacuatie van de school richting ‘de plaats’ (de Highway van Kembudjéh, te vergelijken met een verharde ‘boerendreef ‘ bij ons,  :);) in natuurlijk weer een prachtige omgeving). Na 2 u wachten besloot de directeur om terug richting de school te gaan, om na een half uur toch terug op ‘de plaats’ te gaan staan. Na nog eens 5 u wachten (tegen die tijd was er ook een massa toeschouwers komen opdagen) verscheen de president :):):) (Met de ene helft van het leger voor en de andere helft achter hem) :) Het onthaal was natuurlijk een spektakel op Afrikaanse wijze … Vrolijk, kleurrijk en nog altijd, ja … vol ritme en enorm veel energie :):)

Op donderdag heb ik dan toch één uurtje kunnen lesgeven (ofja misschien slechts 50 min.) … Daarnaast heb ik de tijd doorgebracht met het ronddelen van koekjes (die de dag voordien door de president aan de school was geschonken) … :) “Ne ideale job voor mij!” ;) (vergelijkaar met de vroegere reclame van coca-cola met de soundtrack “I want you, padapadadam … to be …” (kortom ne stevige vent ;) met ne koekendoze op zen nek)

Vrijdag was dan een totale ‘rustdag’. Voor hen (de islam) is de vrijdag als onze zondag, (bovenop de Afikaanse levenswijze) wat dus ontbijt (tapalapa met bonen en hotsauce) en attaya op school betekent (de hele voormiddag). Aangezien er op vrijdag enkel les gegeven wordt in de morgen, was het na dit rustmoment tijd voor het weekend … :) en meteen ook het einde van mijn stage in Kembudjéh.

“Op geen school heb ik me zo op mijn gemak gevoeld als daar… Daar midden in de ‘brousse’ “ :);):)

 

Naast mijn lesgeven heb ik weer genoten van het dagelijkse leven in Kembudjéh. Zéééér rustig ;) en oooo zo zalig! ;) … Uitnodigend om te blijven ;) maar ooooo zoveel om uit te leggen per ‘post’. Dus ... wacht tot ik terug ben ;) :)

 

De komende week ga ik dan nog wat meehelpen (met projecten in het kunstenaarsdorpje (zie post twee of drie of één kan ook)) in The Swallow hier in Kotu. Wat precies; … geen idee … :) En dan volgende week ga ik de toerist uithangen :);):) ‘K moe toch eens genieten ook é ;) haha :)

 

De volgende keer dat je iets van me hoort zal dus in België zijn (binnen 2 weken al) want ik ga waarschijnlijk richting het binnenland, waar het internet me zal ontgaan :);):) Maar we zien waar de Gambiaanse zandwegen me brengen … Alleszins een nachtje aan zee hoort er ook nog bij ;)

 

Greetings from The Gambia,

Santy (‘ghettoname’ ;)

 

^One love … One heart … Lets get together and feel all right^

20-05-2008 om 12:20 geschreven door Tom  


11-05-2008
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mama Africa

Feel free, feel like home… Mama Africa :)

 

       - HeLLo Belgium, How aRe you? -

 

Hier zijn we met een nieuw stukje uit de  ‘Gambian Journey’ :) Eerst en vooral; het is hier nog altijd SUPER! :)

Zoals reeds vermeld verblijf ik sinds twee weken in het lokale dorpje ‘Kembudjé’ waar ik het echte lokale leven meemaak. Kembudjé is als één grote prachtige bomen-, planten- en dierentuin :) 

 

In Kembudjé verblijf ik bij de familie ‘Uncle Lamin Siba’. Ik heb daar een kamer met een eigen deur naar buiten zodat ik kan komen en gaan wanneer ik wil :) (ze noemen me er trouwens ‘Independent Man’). Het is echt een ongelofelijk vriendelijke en warme familie (eigenlijk het hele dorp) die voor me zorgen als voor hun eigen kinderen ;) Eigenlijk zijn het ‘twee’ families want hij heeft twee vrouwen. Ik zeg twee omdat je heel goed merkt dat de vrouwen geen of toch nauwelijks contact hebben met elkaar. Dit komt omdat een man slechts kiest voor een tweede vrouw (wat in de Islam wordt geaccepteerd) als de eerste niet meer aan zijn wensen voldoet. Dit is natuurlijk zeer confronterend voor de eerste vrouw. Deze situatie zorgt er dan ook voor dat ik om de twee dagen een andere moeder heb die voor eten zorgt ;) (Maar natuurlijk is mijn beste moeder mijn ‘moederke’ thuis ;):)

 

Sinds vorige week maandag ben ik dan begonnen met lesgeven in de lokale basisschool. Ook daar wordt ik weer zeer goed ontvangen door iedereen (overal voel ik me erg thuis en geaccepteerd :);) In de school (staatsschool) wordt nog de ‘harde hand’ gehanteerd (eigenlijk de stok) Ik persoonlijk kan daar geen negatieve of positieve mening over geven, aangezien ik vind dat iedere cultuur zijn eigen ‘evolutie’ moet meemaken. Wel is het zo dat de kinderen enorm veel discipline hebben, alsook een beter kennis (in vergelijking met The Swallow in Kotu, die meer een vorm van Steineronderwijs hanteert) De zwakke kennis van de kinderen in The Swallow heeft meerdere oorzaken. Gebrek aan basiskennis en discipline, maar vooral ook omdat de leerkrachten niet weten hoe ze met dit soort van onderwijs moeten omgaan waardoor er geen motivatie is. In het algemeen trouwens worden de kinderen ‘hard’ (in westerse normen) behandeld. Maar … ze zijn dan ook gehard :):) Het is ongelofelijk hoe en hoe snel zelfstandig de kinderen hier zijn. In Kembudjé merk je ook meer dat je in een ‘mannencultuur’ bent. De man drinkt voornamelijk thee (zekere ironie) ;) en de vrouwen en eigenlijk voornamelijk de kinderen (soms heel jong) doen al het (huishoudelijke) werk. Maar door deze ‘hardheid’ zie je natuurlijk de liefdevolle omgang tussen de mensen :) Vanuit de cultuur is het zo dat je als jongere altijd de oudere met enorm veel respect en eigenlijk als je eigen ouders behandeld (vandaar dat de familieband zich buiten de eigenlijke familie strekt) waardoor het familiegevoel zich in het hele dorp uit (prachtig!!!) ;);) Sinds mijn verblijf in kembudjé behoor ik tot deze mooie familie :)

 

De eerste week heb ik van maandag tot woensdag (elke dag 3 klassen, 2 in de morgen, 1 in de middag) lesgegeven in ‘grade 3’, kinderen van 9-10 :) Ik geef ‘science’ (biologie). Dit lesgeven bevalt mij zeer goed … meer dan zelfs ;):) En natuurlijk voel ik me meteen weer kinds ;) tussen al die ‘kleine mannekes’ (ook vrouwkes hoor) :):) De enige moeilijkheid is vaak het engels. Zowel de onvoldoende beheersing als de verschillende uitspraak tussen hen en mij (al gaat dat ‘jamaïcaanse’ engels me redelijk goed af :);) Als het echt niet lukt om iets uit te leggen vraag ik een tijdelijk tolkje :), wat uiteraard soms tot grappige situaties leidt. Het leuke is dat ik alleen voor de klas sta (de leerkrachten zijn er niet als ze weten dat jij lesgeeft ;):) of … ze zitten buiten attaya te drinken :) Ik gun het hen van harte!

Maandag ben ik dan gestart met lesgeven in ‘grade 5’ (ook science) en volgende week start ik in ‘grade 2’. Ik ben benieuwd! :);)

 

In deze twee weken heb ik naast het lesgeven uiteraard genoten van de vrije tijd in Gambia. Maar dit vertel ik in geuren en kleuren als ik terug ben in België (als ik al terug kom … ;) Wel weet ik dat er vanavond weer spektakel zal zijn; 11 mei – Bob Marley Day ! :)

 

 

 

Have a nice day en take care eh! :) See ya around! ;)

 

                     - Independent Man -

 

 

 

 

 

11-05-2008 om 21:52 geschreven door Tom  


26-04-2008
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Its nice to be nice
Klik op de afbeelding om de link te volgen

 ~ It’s nice to be Nice ~

 Eerst en vooral; het gaat me hier nog altijd zéér goed af (met nadruk op zeer ;) In deze twee weken heb ik echt al vele lokale mensen leren kennen en daarbij ook meteen de echte cultuur :) En nog es ter bevestiging; de Gambianen zijn werkelijk ‘intrensiek’ zéér vriendelijk!!!

 Deze week zijn we dus begonnen met de eigenlijke stage in de verschillende scholen (de meeste in The Swallow, enkele in Nyodéma (beiden schooltjes in Kotu) en enkele anderen in Kembudjé (een zeer lokaal dorpje een eindje van Kotu meer het ‘innerland’ in)).

Maandag zijn we begonnen met de observatie in The Swallow. Dit houdt in dat iedereen zijn taken krijgt, terwijl kan nadenken hoe hij/zij deze zal aanpakken en natuurlijk de observatie van het schoolgebeuren zelf. Normaal heb/had ik mijn job in The Swallow. Namelijk PR (public relations) en healthteacher (wondverzorging, wegen van de kinderen, vitaminen geven, enz…). Ook zou ik helpen met een project binnen de school omtrent het ‘leefmilieu’. Ik heb/had dus een zeer interessante en gevarieerde job. Maar … nog voor ik kon beginnen met mijn voorbereidingen kwam er al weer verandering (in positieve zin voor mij). Wat is Africa toch zalig! Alles kan niets moet … :)

 Woensdag zijn we allen op bezoek geweest naar ‘Kembudjé’ ;) waar twee studenten zouden lesgeven in het plaatselijk schooltje (die echt KNAL in de natuur is gelegen). In vergelijking met The Swallow is deze school echt nog in een ‘primitievere’ fase. Persoonlijk vind ik dit zeer interessant :) Echter, door dit bezoek is een studente wat beginnen twijfelen of ze al dan niet in deze omstandigheden (zeer warm, primitief en vol loslopende dieren … tjah :) …) wil lesgeven en ook leven (in een gastgezin). Dus … wij hebben gewoon gewisseld van taak, aangezien ik de enigste wqas die het wel zag zitten). Ik vertrek morgen (zondag) met men hele huishouden richting Kembudjé (in vergelijking met Kotu, het echte Gambia; het is daar werkelijk zoals ik me ‘primitief Afrika’ had voorgesteld, prachtig dus! ; ). Ik zal daar lesgeven aan kinderen van 7 tot 13 jaar. Ik heb reeds de lesonderwerp(en);‘Health’ in het verkeer, persoonlijke hygiëne, afval, natuur, … biologie dus :) Zou ik in The Swallow in Kotu (een zeer toeristische trekpleister) blijven, zou ik niet kunnen zeggen dat ik in Gambia heb les gegeven, maar in een Europees stukje op het Afrikaanse continent ;). Dus wat de stage betreft, eind volgende week kom ik met meer nieuws (tussendoor is een update onmogelijk ;) er is geen elektriciteit in Kembudjé :) 

 Naast het schoolgebeuren deze week (er wordt maar lesgegeven tot 2u in de middag), heb ik verder genoten van de Gambiaanse cultuur, de natuur, het eten… en natuurlijk de blijvend klinkende reggaemuziek :) In Kembudjé zijn we trouwens richting de mangrove getrokken (op 1 km van mijn gastgezin (waarvan ik toen nog niet wist dat ik daar terecht zou komen :) (zeer vriendelijke open mensen trouwens)). Werkelijk te mooi voor woorden. Daar hebben we kunnen zwemmen (serieus warm water trouwens, vergelijkbaar met de Ourthe op een bijzondere zomerdag ;):) en genieten van de echte ‘paradijselijke’ natuur. Ook hebben we weer een theesessie gehouden met enkele lokale oestervangers (de thee wordt hier Attaya genoemd en is zeer tegenstrijdig van smaak; enerzijds zeer bitter, anderzijds erg zoet, maar vooral heel lekker voor degene die ervan houdt :) (‘k zal wat meenemen voor de toekomstige liefhebbers thuis :) Ook heb ik hun ‘oesterfabriekje’ kunnen bezichtigen (een hoop oesterschelpen ;) ). De oesters hebben hier verschillende functies; als eten en als grondstof voor verf, plaster en cement… De schelpen worden verbrand en de as wordt voor de laatste 3 functies gebruikt.

Zo dit was weer een kort stukje info over mijn verblijf hier; natuurlijk geeft dit mijn ervaring niet weer, maar toch … ;)
Tot de volgende (volgende week in het weekend, dan kom ik terug naar Kotu) en houd jullie allemaal goed é en …
Keep on Smiling!

 White African Man JJJ

 

v

26-04-2008 om 19:53 geschreven door Tom  


20-04-2008
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

The only problem in the Gambia is no problem ;)

 

De voorbije week hebben we vooral genoten van wat Gambia ons te bieden heeft…

Woensdag hebben we vroeg in de morgen de lokale markt in Bambu (een dorpje net voor Serrakunda) bezocht. Dit is pas een markt zoals het hoort te zijn (waarschijnlijk wordt er hier geen rekening gehouden met de volks- en voedselveiligheid :). Het vlees wordt ter plaatse ‘ontbeend’ en ‘gefileerd’, de vis ligt te bakken in de zon met de nodige vliegen errond, … Maar, … heeft dit niet meer charme? Het smaakt hetzelfde als je het bakt hoor, en gezondheidsproblemen (in ruime zin) heb ik nog niet gehad, integendeel. Vermageren zal ik( wel niet ;)

Donderdag hebben we de Djembéfactory bezocht. Daar kun je volgens je eigen idee een djembé laten maken. Ik heb zelf mijn tekeningen voorgetekend, zodat zij deze zullen inkerven en schilderen (ik ben benieuwd). Daar stond per toeval een gitaar waar ik natuurlijker wijze op ben beginnen tokkelen. Plots was iedereen geintersseerd in gitaar :) De man die mijn djembé maakt zal mij trouwens , in ruil voor gitaarlessen, djembé leren spelen (ze verschieten wel al van mijn voorgaande drumkunsten ;). (voor de gang thuis; mannen hier is’t pas muziek ;) De zomer wacht op muziek hoor, maak maar tijd allemaal ;) In de middag hebben we een relaxmoment gehad aan het strand (wat volleyballen met de Gambianen, af en toe een duikje en vooral genieten van de zon :)

Gisteren zijn we naar een ‘national park’ in Kololi geweest waar je 4 parcours kon volgen; van redelijk kort, naar behoorlijk lang :) Aangezien de mensen (van Aalst) al redelijk moe waren, verkozen ze het korte parcours. Ik daarentegen heb het hele park op mijzelf gedaan, waar ik 2 soorten apen ben tegengekomen, tientallen vogelsoorten, een kudde’tje eekhoorns, gekko’s en andere hagedissen en de mooiste vlinders die je maar kan bedenken, en GEEN mensen ;) . Ik had niets van geld mee (gelukkig zoals ik ben zonder), dus kon ik niet profiteren van een taxi of dergelijke. Ik ben dan maar terug gewandeld naar Kotu (waar ik verblijf), een 6-tal km verder. Mijn terugtocht bestond uit wandelen langs de kust, schelpen verzamelen (prachtige) en af en toe een duik ter afkoeling ;) (In ruil voor de schelpen, worden mijn kleren trouwens gewassen :) De lokale vrouwtjes zijn hier zeer bij gebaat :)

Vandaag heb ik een intrigerend bezoek gehad; we zijn met een busje naar ‘het artiestendorp geweest’. In Gambia zelf voel ik me grondig thuis, maar die plek was wel letterlijk het paradijs. Een man die in Nederland een artistieke opleiding heeft gevolgd, heeft een oud lokaal dorpje opgeknapt (die verlaten was doordat er slechte geesten zouden dwalen) en tot een artistiek dorpje opgericht. De authentieke huisjes heeft hij omgebouwd tot mooie slaapplaatsen, demonstratiekamers voor de schilderwerken en schuurtjes voor de materialen. Naast allerhande schilderkunsten, hield hij zich ook bezig met houtsnijwerk om de omgeving aangenaam te maken. Werkelijk magnific, ongelofelijk en een diep respectgevoel naar deze persoon toe. Van niets, zoveel kunnen maken met dergelijk enthousiasme met een vak die in Gambia niet echt wordt geapprecieerd is al een kunst op zich! Ik heb gepraat met deze persoon, en de laatste verblijfweek in The Gambia, zal ik daar doorbrengen. Ik was van plan om het binnenland in te trekken per fiets, maar dit heeft veel meer in zich heb ik de indruk. Ik zal helpen bij de verdere bouwwerken, ik zal artistiek bezig zijn (schilderen, houtsnijwerk en het betekenen van T-shirts met Afrikaanse kunst (ik heb al enkele tekeningen gemaakt tijdens mijn verblijf en de gemiddelde Gambiaan is zéér enthousiast :)

Ook houdt hij zich bezig met allerhande inheemse planten en bomen (ook degene die volgens de volksoverdracht slechte geesten bevatten, waardoor je deze in het land niet echt ziet).

Na dit bezoek zijn we richting Tanjé geweest, een lokaal vissersdorpje. Ongelofelijk hoe de mensen hier eigenlijk nog één leven met hun zijn, de natuur. Prachtig om te zien dat dit werkelijk nog bestaat, en dat ik niet met gedachten rondloop die persé utopie zijn.:)

Ook de natuur rondom dit dorpje was zeer mooi en is zeker ook een stukje die ik in die laatste week zal verkennen.

 

Tot de volgende

 

En voor het thuisfront; alles is nog steeds oké hoor :) Als ik een gevoel van ‘janken’ zou hebben, dan zou het enkel van geluk zijn! Het is ongelofelijk welke invloed Gambia heeft op mijn zekerheid. Ik ben werkelijk ne blanke Afrikaan :)


Voor tjepn en jo gij ook  :)
zend een mailke rhnp at hotmail dot com, want da gastenboek kan ik nie aanvullen blijkbaar.
Fotos volgen normaal nog!

 

20-04-2008 om 13:19 geschreven door Tom  


14-04-2008
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Hallo iedereen!

 

Eerst en vooral; een zekere verontschuldiging voor de vorige post. Het was behoorlijk tijdrovend om in het internetcafé te werken met de zéér snelle internetverbinding, het qwertyklavier en de gok om de juiste tekens te vinden (de k-toets was bijvoorbeeld een vraagteken, …).

                                  

Zoals reeds gezegd, ik voel mij hier perfect thuis. De landing voelde als een ware thuiskomst; dus van cultuurschock of dergelijke is er totaal geen sprake. Ondertussen heb ik al brousse-primitiviteit meegemaakt, en dit maakt mij enkel maar gelukkig ;) Ik weet niet of ik mij ergens (behalve thuis natuurlijk ;) al zo op mijn gemak heb gevoeld. Ik hoop dat dit gevoel blijft, wat ik niet betwijfel : )

 

Maar concreet, wat heb ik hier al gedaan…?

 

De vorige 3 dagen hebben we eigenlijk nog niet echt veel gedaan qua ‘stagewerk’. Dit komt omdat we zogezegd hebben ‘moeten’ wachten op nog 6 mensen van Aalst (die hier gisteren zijn toegekomen), waardoor we eigenlijk vooral de ‘vakantiesmaak’ te pakken hebben. Natuurlijk pleit dit niet zo positief voor mijn stage, maar ik ben eerlijk ;) :)

We hebben vooral kennis gemaakt met de eigenlijke cultuur; de taxi’s, omgang met het geld, sfeer op de markt, genieten van het strand (gisteren, deze nacht eigenlijk, trouwens een dolfijn gezien (weliswaar dood)) maar vooral genieten van het muzikale. Reggaefans kom naar Jamaica 2 ! Overal (tussen de moskee-sjalaamteksten door), hoor je reggae en reggae en reggae ;) De reggaecultuur leeft hier echt! aangenaam : ) Gisteren ben ik trouwens naar een reggaefest geweest een vijftal km langs het strand; Vergelijk het met de sfeer die je te zien krijgt in de clips van Bob Sinclair (Feel free, Enjoy and have fun!). Eén ding hebben ze hier praktisch allemaal, een serieus gevoel voor ritme :) Boven dit alles (buiten het feit dat we hier momenteel echt in een toeristische trekpleister verblijven) natuurlijk de natuur; Spectaculaire bomen, struiken, vruchten, alsook allerhande dieren (gieren, een samenraapsel van een kraai en een ekster, allerhande andere vogels, spinnen, hagedissen, …). De natuur verandert hier trouwens snel (komt uiteraard door de zee), van tropische palmstranden naar meer dorre vegetatie (accasia’s) (mooi dus ;)

 

De komende week komt er echter geen echte verandering in de activiteiten; We beginnen dan met de eigenlijke ‘introductieweek’. Om deze week te vullen hebben we de keuze tussen verschillende onderwerpen (Natural Gambia, Historical Gambia, Cooking Gambia, …) om een juist idee te krijgen van de echte Gambiaanse cultuur en levenswijze. We hebben de mogelijkheid om deze onderwerpen op onze eigen manier te ervaren (we krijgen wel enkele suggesties voorgeschoteld, zoals bijvoorbeeld voor Natural Gambia, een of ander national park. Daarvoor wordt er verwacht dat we alles zelf regelen. UITERAARD ;)

We zijn hier eigenlijk zeer vrij en zelfstandig (wat houd ik daarvan) en ik merk dat je je hier binnen de drie dagen perfect kan behelpen en dus ook perfect kan thuis voelen.

 

Ondertussen weet ik trouwens wat er van mij wordt verwacht. En dit blijkt zeer interessant te zijn. Samen met Adriaan, mijn kamergenoot van Aalst, sta ik in voor de aanvulling en aanpassing van de site (the swallow), alsook zijn we verantwoordelijk voor de zorg van de kinderen (bij wonden ofzo) en de public relations. Gevarieerd dus ;) Positief is ook dat wij zo de kans zullen krijgen om op verschillende plaatsen te ‘werken’. Zowel in The Swallow, als in lokale dorpjes. Op die manier zal ook de primitiviteit verbeteren ;) Want oooo wat verlang ik naar de pot zonder bril ;) : )

 

De mensen zijn hier inderdaad wel arm, maar wat hen zeker niet onbreekt is voldoende voeding. En het is nog zeer lekker ook :) Ik heb al 3 x de kans gehad (die heb ik dan ook aangenomen, met natuurlijk een zeker risico (je weet nooit)) om lokaal te eten. De ene keer was toen we per ongeluk door de brousse tot aan Senegal zijn geraakt (in de vorige post heb ik dit reeds vermeld), de andere twee keren was ik aan het wandelen door de compounds, waar je natuurlijk aangesproken en vergezeld wordt. Vroeg of laat wordt je uitgenodigd en jij kiest of je er al dan niet op ingaat… Dit is het risico die ik bedoel, maar … Is het leven niet ietsje spannender indien je wat risico’s neemt? ;) Zo heb ik wel al 3 x een zeer lekkere gratis maaltijd voorgeschoteld gekregen; Rijst met pindasaus en schape- en koeievlees (met een achttal uit de pot; geloof me met de handen eten lijkt makkelijker dan het is, maar je hebt het snel onder de knie ;) Het is ook zo dat iedereen dan water krijgt uit éénzelfde kannetje, waardoor je je echt één voelt met die mensen (een gevoel die in Europa al lang ontbreekt). (tussendoor; zitten we echt niet Te ver met onze technologie en luxe? Want dit zorgt er echter voor dat iedereen strak voor zich kijkt. Een retorische vraag trouwens)

De tweede maal heb ik rijst gekregen, met pepers, paprika, kruiden, aardappelen, kip en stukjes koeievlees bij een ‘jongegast’ thuis. Waar dan plots een serieuze spin zat te loeren ;) De derde keer was het een grote visschotel met een soort van uiensaus (ook zeer lekker, al ben ik in België niet verzot op vis). Dus je merkt de mensen zijn echt zeer gastvrij en vriendelijk (hier in het toeristische deel, is het in eerste instantie voor geld, maar je merkt dat indien je daar niet op ingaat ze niet veranderen in hun gedrag (buiten hier en daar een enkeling, wat ik ook al heb meegemaakt en me plots zelfs bang begon te voelen (ik wist totaal niet waar ik was, en die vent ‘flipte’ wel wat in zijn hoofd had ik de indruk : )) Maar deze zal ik in de toekomst dus vermijden ;) In de lokale dorpjes heb je totaal gene last van de mensen, integendeel, één en al vriendelijkheid (een ‘salam malecoum’ doet al heel véél ;) Zo heb ik trouwens een uurtje met een oude vrouw zitten praten, (wat een grappig madameke) over geloof en visies op het leven (nogmaals ik denk dat ik Afrikaanse wortels heb ;) Toch een verwisseling in het ziekenhuis? : ). Zo ben ik ondertussen ook wat ‘juiste’ prijzen te weten gekomen, want iedereen probeert natuurlijk geld te winnen uit de ‘wandelende blanke portefuille’ ;) Maar nu staat het voor me vast; ongeveer 1/3 van wat er wordt gevraagd. Indien ze niet akkoord gaan, en eigenlijk gewoon ‘stilvallen’, betekent dit dat ze echt niet lager kunnen… Ze dringen dan eigenlijk ook totaal niet meer aan (wat niet zo is in bijvoorbeeld de Arabische landen (met Teveel temperament).

 

Goed ik zal het hierbij laten voor vandaag, want het is zonde om achter een pc te kruipen in zo’n mooie omgeving, met een mooi volkje en een mooi weertje J

 

Tot ziens en houd jullie goed daar! ‘”Have a nice day, and take care eh!”’

 

P.S. Verwacht de volgende post niet te snel. Ik zal proberen om de 4 dagen ofzo iets te posten … Maar … geen garantie J Alsook, foto’s enzo heb ik nog niet echt getrokken. Persoonlijk vind ik dit nog niet de moeite … Vanaf deze week zal ik wel wat beginnen met de kunst der fotografie J Het is dan nog te zien of ik deze al dan niet zal kunnen posten… We’ll see!

 

Greetings From The Gambia – the smiling coast

Tom – the smiling man

 

 

14-04-2008 om 23:14 geschreven door Tom  


12-04-2008
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hey HAppy People !!!
Hallo beste bloglezers, :)

Alles goed in Belgie-
Let vooral niet op de manier waarop dit blog wordt aangevuld, knoppen ontbreken + qwerty... :)

AfriCa is voor mij als een warme thuiskomst - letterlijk en figuurlijk -
Ik heb de indruk dat ik mijzelf wat beter kan begrijpen, ik merk dat ik een stuk de Afrikaanse mentaliteit in mij draag.
Deze metaliteit geeft mij in deze 2-3 dagen al heel veel laten zien. Iedereen komt inderdaad naar je toe, uiteraard in eerste instantie voor de wandelende portefuille-reden, maar zoals velen mij kennen is er bij mij nooit echt veel te vinden :) Alsook, men kijkt er hier los door ... En ziet je ware ik...

Gisteren ben ik aan de praat geraakt met enkele muzikanten 2 compounds hiervandaan, waardoor ik in de avond met hen, de hele groep in een vollo camionette met instrumenten en musici :) toevallig in senegal ben geraakt. Eerst was mijn grote teleurstelling hier de non-primitiviteit... Ze hebben hier ALLES net als bij ons ... LUXE - Bah! Maar... de weg naar senegal was weldegelijk letterlijk de brousse! We zijn naar een local village geweest, hebben daar kunnen meeeten met die mensen, op Afrikaanse wijze natuurlijk . Met 8 man max uit een grote schotel. Ook heb ik het geluk gehad te mogen meespelen met de groep, althans tijdens de soundcheck, wat al super was op zich.

Maar, men tijd is bijna op, ik had maar een kwartiertje voorwien, maar het qwerty kost me veel tijd, alsook... het denken gaat een stuk sneller dan het typen!

Trouwens, thuisfront, zoals je merkt ben ik veilig en goed toegekomen : No need to worry man, Im in The Gambia!!!

Tot Gauw ...

12-04-2008 om 20:38 geschreven door Tom  


05-04-2008
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

The Gambia


http://www.theswallow.org

Eindelijk, het is bijna zover!
Volgende week donderdag vertrek ik richting Afrika, meerbepaald Gambia, op 'alternatieve stage' in functie van mijn studieopleiding (lerarenopleiding).
Ik zal meewerken binnen 'The Swallow', een organisatie die instaat voor educatieve programma's en projecten in het land.
Wat ik precies zal moeten doen of wat er van mij wordt verwacht is voor mijzelf nog niet helemaal duidelijk.
Deze onwetendheid maakt het natuurlijk alleen maar spannender en het verlangen groter!!!



Geografie

Gambia, officieel 'The Gambia', ligt aan de West-kust van het Afrikaanse continent.
Het land wordt langs drie kanten ingesloten door Senegal en wordt van oost naar west doorsneden door de gelijknamige rivier, de Gambia.
Als men het over gambia heeft wordt er vaak over 'the smiling coast' gesproken.



De oevers van de Gambia bestaan uit mangrovebossen en moerasachtige gebieden.
Vanaf de Gambia richting het noorden wordt het
al snel droger en ter hoogte van Senegal zelfs woestijnachtig.
Richting het Zuiden wordt het meer tropisch met meer vegetatie.
De kust bestaat uit prachtige zandstranden met daarachter palmbomen en tropische bossen.



Klimaat

Het land heeft een (sub)tropisch klimaat met een droog seizoen en een regenseizoen (juni t/m oktober).
Aangezien ik 1 juni terug in belgië ben hoef ik niet te genieten van de regenval :)
De droogste maanden zijn maart en april.

Flora en Fauna

Door het tropische klimaat is er een zeer gevarieerde vegetatie die bestaat uit palmen, kolabomen, mahoniebomen, bamboe, mangrovebossen, baobabs, ... In Gambia is er geen groot wild te vinden zoals in Kenia of Tanzania. Wel komen er apen, krokodillen, nijlpaarden, dolfijnen, reptielen, amfibiën en meer dan 450 soorten vogels voor.

  

Bevolking en cultuur

Gambia telt ongeveer 1 miljoen inwoners, waarvan er 42.000 in de hoofdstad Banjul wonen en 200.000 in de grootste stad, Serrekunda.
De meeste Gambianen wonen met hun familie in lemen of cementen hutjes.
Zo’n familie bestaat uit een hoofd, 1 tot 4 vrouwen, de kinderen en eventueel jongere broers met hun familie.
De meeste Gambianen zijn moslims.
De markt is dè sociale ontmoetingsplaats
in Gambia.

  

Winkels

Winkels zijn in dit land stalletjes met golfplaten waar de waren uitgestald staan.
Er zijn hier veel maatkledingwinkels en er wordt veel verhandeld op de vrijwel
dagelijks gehouden markten

Eten

De traditionele Gambiaanse keuken bestaat uit gerechten die op de een of de andere manier iets te maken hebben met de belangrijkste producten van het land; pinda’s, rijst, cous-cous, kip en vis. Het wordt klaargemaakt boven een open vuur of gekookt.
Er is een ruime keuze aan lokale en internationale restaurants, zoals Chinees, Italiaans, Libanees, Mexicaans of Indisch.
Vers geperst fruit en alle soorten frisdranken zijn er te verkrijgen.



Onderwijs in Gambia

In Gambia bestaat er geen leerplicht. Net als bij ons wordt het onderwijs in Gambia onderverdeeld in lager, middelbaar en hoger 
onderwijs. De meeste kinderen volgen enkele jaren onderwijs, waarbij er voorrang wordt gegeven aan jongens.
De meeste kinderen gaan rond hun vijfde jaar naar school. Veel van de kinderen op het platteland maken 
hun school niet af omdat hun inbreng bij het werk op het land en/of huishouding vaak
 noodzakelijk is.
Het lager (basis)onderwijs is gratis. Wel wordt er aan de ouders een bijdrage gevraagd voor schoolfonds en uniform.
Hett uniform is verplicht en staat voor de gelijkheid van de kinderen.
Ook moeten de ouders betalen voor
 boeken, schriften, pennen, ... Dus wanneer je naar landen gaat zoals Gambia hoef je geen schoolgerief mee te nemen. Door het ter plaatste te kopen kun je de plaatselijke economie steunen.



In Gambia zijn er voldoende scholen en onderwijzers. Ook zijn er méér dan genoeg kinderen die graag onderwijs willen krijgen.
Helaas is dit niet voor iedereen
 mogelijk door de hoge kostprijs van het onderwijs. Er is in Gambia al gebrek aan geld om pennen, potloden en andere schoolbenodigdheden te kunnen kopen. Er wordt aan erg veel kinderen les gegeven, veelal zonder de 
benodigde materialen en onder slechte omstandigheden. Het is dan ook nodig om er scholen te bouwen en te herbouwen.
Door de kinderen financieel te ondersteunen kunnen we ze een kans geven naar school te gaan.
Ik zal er alles aan doen om zoveel mogelijk hulp te kunnen bieden. 
Natuurlijk zal er meer nodig zijn om de echte problemen op te lossen, maar alle beetjes helpen!



Tot volgende week!



05-04-2008 om 00:00 geschreven door Tom  



Foto

Gastenboek

Indien u zich geroepen voelt ... : )


Inhoud blog
  • Back in Europe ...
  • Who is Mr. Brown ... I wanna know now ...
  • Mama Africa
  • Its nice to be nice
  • Hey HAppy People !!!

  • Foto


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs