A man is happiest when there is a balance between his needs and his possessions - Trevanian, Shibumi
10-01-2012
Wilhelm Gustave Kierdorff aka Pim Hofdorp
De buit is binnen. Op oudejaarsdag meldde ik op deze plek dat vriend A. de serie Haagse Mysteries van Pim Hofdorp voor me had en gisteren is hij ze komen brengen. De serie is niet compleet, maar ik ben geen kniesoor. De boeken komen uit de collectie van wijlen zijn vader en in verschillende exemplaren vond ik krantenknipsels. Daardoor weet ik inmiddels meer over Wilhelm Gustave Kierdorff (1912-1984), zoals de echte naam van Hofdorp luidde. Over wat ik van hem te weten ben gekomen staat geen letter op deze Wiki. De mantel der liefde? Over zijn hoofdpersonage, commissaris Aremberg, zei Kierdorff: 'Het is mijn jongere broer, die op mijn vader lijkt.' Zijn vader is een tijdlang hoofdinspecteur bij de Haagse politie geweest, van 1903 tot 1938. Daaruit trek ik de voorzichtige conclusie dat de schrijver zelf in De Haag is geboren. Er zijn pikzwarte bladzijden in de levensloop van Kierdorff waarover nauwelijks wordt gesproken. Zo is hij NSB-lid geweest en hij schreef voor die club. In zijn eerste policier, Moord in Miniatuur (jawel, spelend in de omgeving van Madurodam), uit 1959 speelt de oorlog een prominente rol. Ook in latere boeken komt de oorlog terug. Vreemd, want zou hij die tijd niet liever hebben vergeten? Hij was in die donkere jaren immers hoofd van de Cultuur Politieke Dienst bij de Nederlandse Omroep. Dit was een onderafdeling van Ontwikkleling en Voorlichting. Hij schreef hoorspelen die propaganda maakten voor de Duitse zaak. Een van die spelen is bijvoorbeeld 24 uur Londen, dat werd uitgezonden op 17 mei 1942 op Hilversum II. Ongelovigen kunnen dit nalezen in het archief Nederlandse Omroep bij het NIOD, het Nationaal Instituut voor Oorlogsdocumentatie. Op de radio voorspelde hij de overwinning van 'het Duitsche luchtwapen' op Engeland. 'Geweld van mokerslagen' en 'wrekende vergelding'; het was geen lichte kost die hij de luisteraar bracht. Een reden om zijn boeken meteen maar in het groene archief (de kliko) te kieperen? Welnee, waarom zou ik. De Haagse Mysterie-reeks is geen nazi-propaganda. De boeken geven stuk voor stuk een gedegen beeld van de verschillende Haagse wijken in die tijd, ruwweg de jaren zestig. Voor een nieuwe boek liep hij met zijn assistente dagenlang door wijk waarin het mysterie zich afspeelt. Deze assistente, Nel van Buitenen, een goed pianiste (Kierdorff zei bij de eerste ontmoeting: dan kunt u vast ook goed typen, en zo is het gekomen) vertelde later: 'Je zult in zijn boeken geen plek vinden die niet klopte met de werkelijkheid. Hij noteerde de positie van een brievenbus, of welke cognacreclame er in een bar hing.'
Voel ik mij geroepen zijn lemma bij Wikipedia wat vollediger te maken? Nee. Het staat nu toch hier.
