A man is happiest when there is a balance between his needs and his possessions - Trevanian, Shibumi
15-05-2011
De Bergman en de dood
Nee, ik heb geen obsessie met de dood. De doden die de afgelopen korte tijd op mijn blog zijn langs gekomen, zijn me overkomen. Stuk voor stuk, Cobra, Wouter Weylandt en Rob, heb ik met een in memoriam willen eren. En dan vandaag nog een dode: Bergman. Het Haags Dichtersgilde is bezig met een projekt, te vinden op JouwBuis. Voordrachten van Haagse dichters. Mij werd gevraagd een saluut aan Bergman te geven. Mind you, dit is al enkele weken geleden, voordat de doden bij bosjes om me heen vielen. Waarom Bergman en ik? We zijn elkaar in de eerste helft van de jaren tachtig tegengekomen en het klikte meteen. We bleken hetzelfde beeld van de mens en de mensheid te hebben. Aart Kok, dat was zijn eigen naam, Bergman, omdat hij zich in de bergen thuis voelde. Kijk naar de clip, later zal ik vertellen hoe de middag verlopen is. Op de grafsteen lees je: Geertrui Kok van Lier. Dat is Jo, zijn vrouw, die vrij kort na hem overleed. Bergman ligt eronder. Welk gedicht ik zou doen is mijn eigen keus geweest.
