A man is happiest when there is a balance between his needs and his possessions - Trevanian, Shibumi
24-04-2011
Een ambetante kant
Eens in de zo veel weken ben ik ambetant flamboyant, op het hysterische af. De bui voel ik niet van tevoren hangen, hij is er 's ochtends ineens. Door schade en schande wijs geworden weet ik dat ik me in deze gemoedstoestand gemakkelijk te grabbel gooi. Daarom blijf ik op zo'n dag bij voorkeur binnen. Het heeft geen zin achter de pc te gaan zitten, want wat er uit mijn vingers komt plakt niet. De katten brengen de dag liever buiten door, dat mag duidelijk zijn. Soms ga ik toch de deur uit en reis per trein of bus naar een plaats we ze me niet kennen. Zoals gisteren, want zeg nou zelf, buurvrouw: het weer was te mooi om opgesloten te zitten. Dus heb ik mijn flamboyante zelf naar Dorestad verplaatst. Misschien heb je me gezien, ik hoop het niet. Wat zal ik ervan vertellen? Ik heb me in ieder geval liederlijk gedragen op de Grote Markt. Met Hortense, Gaby, Marie-José, Maud, Ashantia en Gerdien. In die volgorde en niet tegelijkertijd. Laat ik er niet te veel over uitweiden, het schaamrood kleurt mijn kaken. Het is wel allemaal gebeurd met instemming van de dames. Hallo zeg! Waar zie je me voor aan? Flamboyant zonder trammelant, c'est moi. Vandaag ben ik weer een stuk rustiger, beschouwender. Gelukkig maar, want vanmiddag wordt Luik-Basternaken-Luik verreden, La Doyenne; ik kan niet geconcentreerd wielrennen kijken als er wervelwinden draaien in mijn hoofd.
Vandaag. Vieren we ook het feest van Sint Quasimodo, patroonheilige van het klokkenluidersgilde.
