Il n'y Ètaient pas des wallons, des flamands ou des italiens.  Nous Ètions tous de gueulles noires." 

Op 20 april werden in de gedenkzaal in de Bois du Cazier twee herdenkingsplaketten ingehuldigd voor de 33 Vlaamse mijnwerkers die bij de mijnramp op 8 augustus 1956 omkwamen.  Een kwam van de gemeentebesturen van Tremelo en Begijnendijk - daar kwamen de mijnwekers vandaan -, de andere van het ABVV.

Na een korte plechtigheid en het neerleggen van kransen bij de witmarmeren stele, waarin de namen van de slachtoffers gebeiteld zijn, werd een film van 15 minuten over de ramp getoond.   De nederlanstalige documentaire was samengesteld met beelden van de RTBF.  De getuigenissen van Waalse mijnwerkers en redders die jaren later geÔnterviewd werden was met 'voice over'.   De burgemeesters van Tremelo en Begijnendijk, en de vertegenwoordigster van het ABVV speechten.

Stoetsgewijs trok men naar de gedenkzaal.  Een korte plechtigheid en en de namen van de slachtoffers werden voorgelezen en bij elke naam werd de klok geluid.  In de gedenkzaal legde iedereen een rode roos op het monument voor de mijnwerkers.  Anderen bevestigden hun roos aan de foto's van overleden familileden ; elk slachtoffer heeft er zijn foto, met naam, geboortedatum, nationaliteit en burgerlijke staat. 

 Daarna was er nog een receptie.  De directie van de Bois du Cazier zorgde voor het vloeibare gedeelte, de Limburgers leverden de taarten en de belegde broodjes.