Vindt u dat de Sociale zekerheid moet opgesplitst worden tussen Vlaanderen en Wallonië
{TITEL_VRIJE_ZONE}
ABVV - METAAL
Het ABVV-team bij Van de Wiele / Ferromatrix wenst alle bezoekers van harte welkom !
14-07-2011
De toekomst van de metaalmindustrie
Kameraden,
Enkele weken geleden vond in Blankenberge het congres plaats van ABVV metaal West-Vlaanderen. Tijdens dit congres vond er een debat plaats tussen John Crombez (sp.a fractieleider in de Vlaamse kamer),
Stephan Vanhaverbeke (Agoria Oost en West - Vlaanderen) en John Debrouwere (provinciaal secretaris ABVV metaal West - Vlaanderen..). Als thema werd er gekozen voor "de toekomst van de metaalindustrie in (West -)Vlaanderen".
Stephan Vanhaverbeke stak als ultieme gast bij het ABVV als eerst van wal. Om als industrie en economie te kunnen groeien ben je hoofdzakelijk afhankelijk van uw exportproduct. Om een exportproduct te kunnen hebben ben je ofwel afhankelijk van uw natuurlijke grondstoffen ofwel het gegenereerde product dat wel concurrentiegevoeliger ligt. Daar we geen eigen grondstoffen bezitten zijn we dan ook afhankelijk van buitenlandse investeringen om economische groei en welvaart te genereren. Om deze aan te lokken kan je ofwel met gunstige lonen werken of een fiscaal paradijs creëren. Die zijn er ook niet in België. Bovendien word de Belgische markt geconfronteerd met torenhoge energiekosten en buurlanden waar de loonkost tot 12% lager ligt. Aldus Stephan Vanhaverbeke.
John Crombez wees erop dat de zogenaamde loonhandicap een oud zeer is die men al 20 gebruikt en dat het nu plots de energiekosten zijn die de industrie de nek zal kosten. Volgens de sp.a-fractieleider zal de industrie vooral afhankelijk zijn van investeringen in een innovatief product en productieapparaat. Het is niet de loonkost of de energiekost die de bepalende factor was bij de beslissing op GM-Antwerpen dicht te doen, maar het verouderde productieapparaat de opportuniteit bood om de nodig investering te doen in een laagloonland. Top of te Bill productieapparatuur en continue opgeleide werknemers zullen volgens John Crombez een hoger rendement bieden dan de keuze voor een laagloonland. "de loonkost mag in Duitsland tot 12% lager zijn, zo is ook hun productiviteit lager"
John Debrouwere kaartte het probleem aan van het tekort aan geschoolde werknemers in onze sector en regio. Sinds het heropleven na de crisis kampt de metaalsector met een tekort aan geschoolde werknemers. Pessimistisch gezinde ouders sturen hun kinderen in een andere richting omdat ze net zoals ze voor de textielsector doen, geen toekomst meer zien in de sector. Het opleiden en herscholen van werkzoekende zou volgende de provinciale secretaris zeker en vast een oplossing kunnen bieden.
Als persoonlijke conclusie heb ik er de volgende op nagehouden. Men zou de toepassing van de notionele intrestaftrek grondig moeten nazien. Ipv dit in fiscaal voordeel te gieten, zou men beter de investering rechtstreeks toepassen. Bovendien enkel op voorwaarde als dit over een investering gaat die de concurrentiepositie verhoogt en die de tewerkstelling niet verlaagt. De loonkost verminderen betekent niet meteen nettoloon verlaging maar dat is het wel op langere termijn en op andere vlakken. Minder bijdragen betekent minder bijdrage voor vakantiegeld, pensioen, wlh-uitkeringen, ziekte-uitkeringen, tussenkomsten bij medische kosten, kinder en gezinsbijslagen, enz...
En voor al wie onlangs een frietlievende Antwerpenaar verwelkomde in Kortrijk. Dit is één van zijn partij's hoofdpunten !!!!
Vincent Deganck
Kameraden,
Zoals de meeste onder jullie wel weten leven we vandaag de dag in een consumptiemaatschappij. Deze is tot stand gekomen door de druk en honger naar meer winst door de grote multinationals en financiele instellingen. Een gezonde koopkracht is dan ook broodnodig om deze situatie die weliswaar werkgelegenheid creeert te kunnen tot stand houden.
Laat me dit even verduidelijken:
Vandaag besteed de gemiddelde Belg 1/3 van zijn inkomen aan huur of afbetaling van een hypothycaire lening. Daarboven op komt vaak een autokrediet. Niet dat dit gezond is, maar de financiele instellingen moedigen dergelijke kredieten aan als ware je de wagen gratis en voor niets zou hebben. Internet en een bepaalde vorm van telefoonverbinding (vast toestel of GSM) zijn dezer dagen ondenkbaar in een modaal gezin. De prijzen van water, gas, electriciteit, stookolie en brandstof zijn de laatste jaren in die mate gestegen dat ze steeds een grotere hap opeisen van het gezinsbudget. Daarnaast dwingt de maatschappij door middel van reclame en "promotie's"er bij ons op aan om aan consumptie te doen. Zie maar hoe snel digitale televisie en flatscreens zijn intrede hebben gemaakt in de huiskamers. Niet dat de mens de levensnoodzakelijke behoefte heeft aan deze producten. De andere kant van de medaille is natuurlijk dat dit werkgelenheid zou moeten creeeren. In theorie klopt dit plaatje. De realiteit is dat de toename van werkgelenheid in de laatste jaren, zonder rekening te houden met de crisis, niet in die mate is toegenomen dat je een link kan leggen naar de "over"consumptie die er vandaag heerst. Men stelt zelf dat de loonkosten het maximum bereikt hebben en dat er nauwelijks nog marge is voor verhoging. Toch moeten die personen ook bessefen dat het verminderen van koopkracht recht in lijn staat met hun winsten. Want hoe minder een loontrekkende of uitkeringsgerechtigde kan consumeren, hoe minder de bedrijven zullen moeten produceren. Dit zal ongetwijfeld invloed hebben op de tewerkstelling en nog veel meer op de bankrekening van de bedrijven. Investeren in koopkracht betekent investeren in jobs, wat op zijn beurt nog meer koopkracht betekent, die uiteindelijk meer winsten zullen betekenen voor het patronaat. Zijnde de schets van een ideaale economie.
Dit gebeurt zoals al eerder gezegd niet. Men wil die citroen die al reeds tot pulp geperst is nog uithollen tot de laatste druppel om daarna te kunnen delocaliseren. Kwestie van alle financiele middelen zoveel mogelijk in één kamp te krijgen. Het europact of het competivieteitsplan van de EU waartegen het ABVV samen met het Europees vakverbond (EVV) op 24 maart actie voerde, is een duidelijk voorbeeld van een aanval op onze koopkracht. Geen loonindexmechanisme, verhoging van pensioenleeftijd, loonlastenverlaging en flexibelere arbeidstijd zijn maar enkele zaken die in dit pact zijn opgenomen. Er zijn zelf sancties voorzien voor de landen die geen initiatief nemen voor het bekomen van de opgesomde zaken. Er staat ook in het pact dat de werkgelenheid moet groeien, maar dit moeten we nuanceren omdat het geen dwingende eis is daar er geen sancties zijn aan verbonden.
Dit alles in kader om competitief te blijven en vooral om economisch gezien de sterkste regio ter wereld ter worden. Nu... wie is er de voornaamste handelsparter van de landen binnen de EU. Wel .... de landen binnen de EU. Dit pact zet de deur open voor sociale afbraak.
Diegene die van mening zijn dat een sociale regio niet samen gaat met economische groei verwijs ik graag door naar Wallonie. Het masterplan van Di Rupo zorgt ervoor dat de ecomische groei sneller gaat dan in Vlaanderen. Op dit tempo hebben ze Vlaanderen binnen de 5 jaar ingehaald op gebied van economische sterkte en stabiliteit en zouden weleens terug de sterkste regio van Belgie kunnen worden. En dit is hen van harte gehund en zou een mooi voorbeeld zijn dat socialisme perfect gepaard kan gaan met economische groei. Zie ook naar zuid-Amerika waar een stille sociale revolutie plaatsvind die enkel nog Colombia ongemoeid laat. Zuid - Amerika de op één na grootste regio waar westerse indusstrie gaarne naar delocaliseerd.
Wat het delocaliseren betreft, wil ik onze werkgevers waarschuwen. Diegene die denkt dat men in de lageloonlanden niet tot revolutie zal overgaan waneer daar een aanleiding voor is, en deze is er, is mis. Ik verwijs hiermee naar een artikel die een 3-tal weken geleden in "de morgen" gepubliceerd werd mbt een bedrijfsleider die levend in brand werd gestoken door zijn personeel na aankondiging van hertsructureringen. Dit is geen éénmalig feit.
De acties van het ABVV op 4 en 24 maart zijn hierbij peanuts. Peanuts,.... wat tevens ook ons loon nog betekend tegenover de woekerwinsten die op onze rug verdient worden.
Wat de impact is op ons milieu van deze overconsumptie is en hoelang onze aarde deze zaken nog kan verdragen is een andere zaak. Maar het individualistisch denken zal hiervoor eerst moeten wijken vooraleer er hier concreet werk kan van gemaakt worden. Niet alleen in ons belang, maar ook in dat van onze kinderen en zeker en vast van onze kleinkinderen die ongetwijfeld het gelach zullen betalen. Het besef dat de mens in de laatste 150 jaar de aarde meer schade aangebracht heeft dan in de voorbije 60 miljoen jaar moet nog komen. Het is dan ook een ilusie, te denken dat we hier nog eens 150 jaar mee kunnen doorgaan. Dan tekenen we het doodvonnis van de leefbaarheid van onze aarde maar vooral van de mensheid tout court.
mkg,
Vincent Deganck
Kameraden,
Als je mij vandaag zou vragen hoe ik de toekomst zie voor mijn en de volgende generaties, dan moet ik eerlijkheidshalve toegeven dat ik deze heel somber in zie. De steeds stijgende energieprijzen, het onbetaalbaar worden van een woning, medische kosten die de pan uitswingen, duurder wordende voeding. Dan spreek ik nog niet van de zaken die je ook "moet" hebben om niet uit de boot te vallen in de maatschappij zoals een tv, pc, auto, merkkledij, enz...
De stagnerende lonen beginnen nu al het peil te bereiken dat ze te laag zijn om dit alles nog te kunnen veroorloven.
Als arbeider zit je dan nog met de extra vrees dat je uw inkomsten haalt uit beide handen en dat je de concurrentiestrijd met de lage loon landen vroeg of laat dreigt te verliezen. De toekomst zal volgens mij in de Belgische industrie vooral afhankelijk zijn van innovatieve producten waarvoor men in de lage loonlanden nog de kennis niet heeft om deze te vervaardigen. Het profiel van een werknemer die dan sterk zal staan op de arbeidsmarkt, zal er een zijn die vooral gebaseerd is op kennis en minder op handvaardigheid.
Toch is er ook een lichtpunt. Als ik als vertegenwoordiger van de jongeren praat met de mensen van mijn generatie, dan voel en hoor ik de vastberadenheid om de strijd aan te gaan en deze niet zonder slag of stoot op te geven. Hun inzicht en visie op de actualiteit, overtuigd me ervan dat niet al wat jong is, klakkeloos meeloopt met iedereen die wat populistische praat uithaalt of wat grappig doet op tv. De nieuwe generatie durft denken en dat hebben de vorige ons geleerd, zij durven opkomen voor zichzelf en hun kameraden, beseffen het belang van solidariteit en weten wat dit betekent en zijn bereid de consequenties ervan te dragen.
Deze jongeren vind je niet alleen bij de intellectuele jongeren die gestudeerd hebben, maar ook bij de werkende klasse die lagere vormen van ons onderwijssysteem gevolgd hebben. Dit is hoopgevend. Dat weet ook het patronaat. Dat verklaart vooral hun agressieve houding tegenover vakbonden en linkse partijen en willen deze koste wat kost in diskrediet brengen. Vele van die jongeren doorzien deze tacktiek en zijn bereid de strijd op te nemen voor meer democratie, rechtvaardigheid, solidariteit en gerechtigheid.
Het doet enorm deugd te zien dat het een stijgende trend is dat jongeren politiek bewuster geworden zijn. Daarom wil ik deze tekst opdragen aan al die jongeren, want dat zijn onze WORKING CLASS HERO'S.
Mkg,
Vincent Deganck
Kameraden,
Laatst kregen we terug onze ecocheques. De ene was hier al gelukkiger mee dan de andere. Maar zijn die ecocheques wel een mooi meegenomen geschenk ???? Hieronder vindt U alvast 10 redenen waarom ze verwerpelijk zijn.
1) De totale waarde aan ecocheques die u tijdens u loopbaan hebt verdiend worden niet meegerekend voor uw pensioenuitkering. Dit komt omdat er geen sociale bijdrage betaalt wordt op ecocheques.
2) In 2009 was het nog maximum 125 euro, vanaf 2010 is dit maximum 250 euro per jaar. Ecocheques zijn niet geïndexeerd dus zal het bedrag zonder aanpassing van het akkoord nooit hoger oplopen dan 250 euro per jaar. U moet U maar eens voorstellen wat U in het jaar 2000 nog kon kopen voor toenmalig 10000 bfr, en wat je vandaag nog kan krijgen voor 250 euro tov van het jaar 2000. U zal ook tot het besluit komen dat na 10 jaar die ecocheques serieus gedaald zijn in waarde.
3) Gezien het feit dat ecocheques uit geen liquide geldvorm bestaan, kan dit bedrag nooit stijgen in waarde door middel van: rente op een spaarboekje, beleggingen, kasbons, enz
Als je bovendien uw ecocheques niet binnen de twee jaar na ontvangst uitgeeft, dan vervalt iedere waarde van de cheques.
4) Ecocheques hebben in het buitenland geen enkele waarde. U kan ze enkel binnen onze landsgrenzen gebruiken.
5) Gezien het feit dat er geen RSZ betaalt wordt op ecocheques, loopt onze sociale zekerheid een aanzienlijk bedrag mis. Het is diezelfde sociale zekerheid die onze werkloosheid betaalt, tussenkomt bij medische kosten, pensioen uitbetaalt, enz . Hoe onprettig het ook wel klinkt, moet er voor gezorgd worden dat dit potje goed aangevuld blijft. Dit in functie van solidariteit
6) Het akkoord rond ecocheques zorgt voor heel wat diverse bedrijfsakkoorden. Dit zorgt voor discriminerende akkoorden tussen arbeiders en bedienden. Bedienden hebben bijvoorbeeld de mogelijkheid om het bedrag van ecoheques in het bedrijfpensioenspaarplan te steken. Ieder bedrijf waar bedienden werken moeten zo een plan hebben voor hun bedienden. In vergelijking met arbeiders voor wie dit een recht maar geen plicht is.
7) De enige reden waarom er tijdens het laatste IPA het akkoord van loonsverhoging onder de vorm van ecocheques is gekomen, heeft alles te maken met de toen uitgebroken economische crisis. Vandaag zitten we in een periode van herstel, dit is een reden om weer voor een procentverhoging van het loon te gaan i.p.v. ecocheques.
8) De ecocheques stimuleren door hun vorm nog meer een consumptiemaatschappij. Hun beperkte geldigheidsduur, en het feit dat ze voor producten met een ecolabel kan gebruiken, zorgen ervoor dat de grote winkelketens als op groot wild jagen naar de ecocheques.
9) Enkel de dagen met gewaarborgd loon betaald door de werkgever worden gelijkgesteld ifv de berekening van het bedrag aan ecocheques. Bv.: de 4e tem de 10e dag van het vaderschapsverlof worden niet gelijkgesteld.
10) Ecocheques tellen ook niet mee voor de berekening van een vervangingsinkomen. (bv: bij werkloosheid, bij ziekte, zwangerschapsrustvergoeding, enz....).
Geschreven door Vincent Deganck
Als vakbondsafgevaardigde heb ik het heel moeilijk met wat allemaal in de pers verschijnt rond de politiek van de N-VA, ze sturen aan op een splitsing van allerhande bevoegdheden en willen de federale regering aan banden leggen. Wat mij nog méér verontrust is wat niet in de pers verschijnt het echte programma van de N-VA, hun verborgen agenda, nl de totale splitsing van Vlaanderen en Wallonië.
Een kameraad van mij, Vincent schreef het hier al eerder en ik heb niet de intentie dit nog eens te herhalen. Als je echt wil weten wat de gevaren zijn van het programma van de N-VA ten aanzien van onze sociale zekerheid moet je zeker op 22 november om 18h30 naar De Kreun in Kortrijk waar Herwig Lerouge PVDA+ het één en ander zal verduidelijken. Je kan ook terecht op de site van de PVDA+ voor meer informatie. Baekelandt Patrick
