Dury  naar Noyon. 32 km, 220 hm.

Ik heb zalig geslapen vannacht in de “gipsy-wagon”. Wanneer ik vertrek, geeft de eigenares mij een andere weersvoorspelling dan deze dat ik bekeken had. Volgens haar komt er gans de dag onweer en ik heb gelezen dat er geen druppel neerslag valt. In de voormiddag is het koel en zwaar bewolkt, maar na de middag wordt het alweer drukkend heet en later op de dag bollen de cumulus wolken op tot hoge torens. 

Net als gisteren kom ik weer onmogelijk veel insecten tegen die mij aanzien als een walking dinner. Soms maken die diertjes het me onmogelijk om gewoon even stil te blijven staan. Dan hangende plots 10 tot 20 muggen rond mij, op zoek naar een lekker stukje. En dan is er nog het hoge gras. Vandaag alom tegenwoordig. Deze morgen nog erg vochtig waardoor alles nat wordt. Na de middag is het dan wel droog, maar loopt het erg moeizaam. Soms staat het meer dan een meter hoog en vliegen erg een heleboel insecten uit wanneer ik erdoor loop. Ook grotere dieren verschuilen soms in de gewassen op of net naast de weg. Kwartels en fazanten blijven soms erg lang zitten en verlaten hun schuilplaats plots wanneer ik 2 meter van hen vandaan ben. Ook een ree schoot plots door het graan wanneer ik minder dan 5 meter van het diertje stond. Ja ik ben vandaag wel meermaals geschrokken.

Om 18h15 kom ik aan bij de kathedraal van Noyon. Het gevoel is erg dubbel. Dit waren twee zware dagen, met pijnlijke voeten, drukkend heet weer en te veel muggen, maar ik kijk er zo naar uit om verder te gaan.

Binnen een dikke 2 weken kom ik terug voor de volgende 6 dagen.

Saint Quentin naar Dury. 26 km,  160 hm.

Gisteren ben ik met de auto naar Noyon  gereden. Na een nachtje slapen heb ik daar deze morgen de trein genomen naar Saint Quentin en zat ik terug op het goede spoor. 

De weersvoorspelling zag er niet goed uit. Bewolkt, 22 graden, regen en onweersbuien. Maar daar kwam niets van in huis. Het werd drukkend heet. En schaduw bleek vandaag erg schaars te zijn. Wat geen afbreuk doet aan de schoonheid van de route. Daar had ik alweer geen klagen over.

Toch is niet alles naar wens verlopen. Het doel van deze tweedaagse tocht bestaat erin mijn nieuwe rugzak en mijn steunzolen uit te testen.

Zowel de rugzak als de steunzolen voelde bij vertrek erg goed aan. Maar de laatste 2 uur was het voor beiden toch wel een beetje op de tanden bijten. Mijn heupen vonden de rugzak niet zo leuk meer en mijn hielen deelden dat gevoel over mijn schoenen. En morgen moet ik zo nog ongeveer 30 km verder. Dat wordt een uitdaging.

Slapen doe ik vandaag in zigeunerslijl in een piepklein dorpje. Best gezellig. Nu maar hopen dat ik mijn stulpje een beetje kan vrijwaren van de muggen vannacht.