Maandelijkse boodschap van Maria aan Mirjana Dragicevic voor hen die Gods liefde nog niet kennen:
Lieve kinderen, Ik ben met u en geef niet op. Ik wens dat u Mijn Zoon leert kennen. Ik wens voor Mijn kinderen dat zij bij Mij zijn in het eeuwige leven. Ik wens dat u vreugde en vrede voelt en voor eeuwig gered wordt. Ik bid dat u de menselijke zwakheden zou mogen overwinnen. Ik smeek Mijn Zoon om u zuivere harten te schenken. Mijn lieve kinderen, enkel zuivere harten weten hoe het kruis te dragen en hoe zich op te offeren voor al deze zondaars die de Hemelse Vader hebben beledigd en die Hem, zelfs vandaag nog blijven beledigen, ook al zijn ze er nog niet toe gekomen om Hem te leren kennen. Ik bid dat u het licht van het ware geloof, dat enkel van het gebed uit de zuivere harten komt, zou mogen kennen. Het is dan dat al diegenen rondom u de liefde van Mijn Zoon zullen voelen. Bid voor hen die Mijn Zoon heeft gekozen om u op de weg naar de redding te leiden. Laat uw mond zich onthouden van elk oordeel. Dank u."
Verduidelijking omtrent de boodschap van 25 juli jl. aan Marija Pavlovic:
Vele mensen blijken enigszins verward omdat Maria het woord "trots" of "fierheid" heeft gebruikt in de boodschap van 25 juli 2012. Echter, in de meeste talen, kan trots zowel aanzien worden in de goede betekenis als in de slechte betekenis van het woord.
In het Kroatisch bestaat dit misverstand niet omdat er twee aparte woorden voor bestaan: "ponos," in de goede betekenis en "oholost," in de slechte betekenis. Onze Lieve Vrouw gebruikte in Haar boodschap het woord "ponos,' wat betekent: het hoofd rechthouden, u niet verschuilen en voor iets gaan met liefde en vertrouwen."
01-08-2012
1 augustus 2012
1 augustus 2012
1. De kwestie Herzegovina [deel 59]
Besluit
Vandaag, in augustus 1996, wanneer we dit verslag bijna voltooid hebben, is her innerlijk conflict van de Kerk in Herzogovina zo verhit, dat dit het punt van de explosie nadert. Op een tijdstip waarop het bestaan of eerder het overleven van de Kroaten in deze gebieden op het spel staat, duiken andermaal oude misverstanden en ambities op, net als eerdere ergernissen die tot nieuwe conflicten leiden en die reeds gedurende meer dan eeuw hebben bestaan. Het is moeilijk om de houding te begrijpen van bischop Peric van Mostar, die letterlijk de franciscanen uit het grootste gedeelte van Herzegovina wil drijven, van Mostar en Capljina en hen daarbij ook nog vraagt om de gelovigen er van te overtuigen om toe te geven dat het een goede zaak is dat ze zouden weggaan en de plaats zouden ruimen voor seculiere priesters! Misschien zal het volk tevreden zijn dat ze beiden dezelfde ruimte zouden delen tijdens deze zeer moeilijke tijden en ze samen als broeders in elke betekenis van het woord, dienen als een voorbeeld voor hun lijdend volk voor wie het eigenlijk allemaal niet zoveel uitmaakt welke dienaren van God hen dienen, omdat hun enig verlangen is om te overleven en de strijd voor parochies hen uiteindelijk niet zozeer aanbelangt.
We mogen de slachtoffers van de Oorlog voor het Vaderland niet vergeten! In Kroatië werden er 12.337 mensen gedood en vielen er meer dan 20.000 gekwetsten, terwijl er in Bosnië-Herzegovina 9.639 Kroaten werden gedood en er 14.563 gewonden vielen. Van het aantal doden en gewonden die er vielen in Kroatië, waren er meer dan vijftig procent van Herzegovinische origine! Om na zo vele slachtoffers nieuwe conflicten te beginnen die tot meer bloedvergieten zouden leiden voor dit reeds zo hard getroffen Kroatische volk in Herzegovina is waarlijk een kwestie van verantwoordelijkheid en moraal voor al diegenen tot zon conflict inspireren.
Vertaling: Chris De Bodt
2. Jezus' tijdgenoten [aflevering 414]
Mattheus, de apostel
De apostel Matteus vertelt zelf zijn legende
Maar Jacobus, ben je dan vergeten dat Jezus hetzelfde is overkomen? Daar hebben de spotters onder het kruis toch ook geroepen: Anderen heeft hij gered. Laat Hij nu zichzelf eens redden! Hoewel zij dat cynisch bedoelden, spreken zij daar een ontzagwekkende waarheid uit: wij mensen kunnen onszelf niet redden. Wij kunnen alleen gered wórden. Dat is aan het voorbeeld van Jezus duidelijk geworden. En aan mij. Tot twee keer toe. Eerst, toen Hij langskwam en mij aanzag. Later, toen Andreas naar mij werd toegestuurd.
En u luisteraar? U leeft in een tijd waarin men zegt dat het allemaal uit jezelf moet komen. Gelooft u dat wij alleen gered kunnen wórden? Zouden we er niet veel dankbaarder mensen van worden? Veel bescheidener en minder veeleisend?
Er zit nóg een kostbaar element in mijn bevrijdingsverhaal. God gebruikt mensen om zijn reddingswerk uit te voeren. Bij mij waren dat eerst Jezus zelf en later Andreas. Wie waren dat in uw leven? En wie weet, heeft God ook ooit wel van u gebruik gemaakt om te laten zien dat Hij een God van redding en bevrijding is ?
Vertaling: Broeder Jozef
3. Het sacrament van het priesterschap [deel 16]
4. De viering van het sacrament De wezenlijke ritus van het wijdingssacrament bestaat voor de drie graden uit de handoplegging door de bisschop op het hoofd van de wijdeling en het specifieke wijdingsgebed, waarin God gevraagd wordt om de uitstorting van de heilige Geest en de gaven die eigen zijn aan het ambt waartoe de kandidaat gewijd wordt.
Zoals dit voor alle sacramenten het geval is, zo wordt ook deze viering omringd door verklarende riten. Terwijl ze in de verschillende liturgische tradities onderling sterk van elkaar afwijken, hebben ze met elkaar gemeen dat ze de veelvoudige aspecten van de sacramentele genade tot uitdrukking brengen. Zo laten de inleidingriten in de Latijnse ritus -de voordracht en uitverkiezing van de wijdeling, de toespraak van de bisschop, de ondervraging van de wijdeling, de litanie van de heiligen- zien dat de keuze van de kandidaat is geschied overeenkomstig het gebruik van de kerk en bereiden zij de plechtige handeling van de wijding voor. Na de wijding volgen verschillende riten die op symbolische wijze het voltrokken mysterie uitdrukken en voltooien: de bisschop of de priester wordt gezalfd met het heilig chrisma, als teken van de bijzondere zalving van de heilige Geest die hun dienstwerk vruchtbaar maakt; aan de bisschop wordt het evangelieboek, de ring, de mijter en de staf overhandigd; het zijn tekens van zijn apostolische zending om het woord van God te verkondigen, van zijn trouw aan de kerk, bruid van Christus, en van zijn herderstaak over de kudde van de Heer; aan de priester wordt de pateen en de kelk overhandigd, "de offergave van het heilig volk", die hij aan God dient op te dragen; aan de diaken, die zojuist de zending heeft ontvangen om het evangelie van Christus te verkondigen, wordt het evangelieboek overhandigd.
Anne Van Der Sloten
4. Valentina Papagna: vervolg van de boodschappen
20 januari 2012
Ik heb mij nog nooit zo leeg en ontmoedigd gevoeld zoals de afgelopen week. Ik werd voortdurend spiritueel aangevallen. Ik vond het moeilijk om te bidden. Ik wenste geen mensen te ontmoeten.
Plots verscheen s ochtends de Heer aan Mij. Hij droeg een wit kleed met de allermooiste groene stool rond Zijn nek. De groene stool [of stola] was bekleed met een mengsel van zilver en goud dat allermooist schitterde terwijl Hij tot mij kwam.
Hij zei: Kom hier Mijn kind, kom en Ik zal over u bidden en u zegenen. Toen vroeg Hij mij om mijn hoofd te buigen en hij plaatste zijn Allerheiligte Handen op mijn hoofd en zei: Ik kom u zegenen en u vertellen dat er heel wat vijanden rondom u zijn. Zij proberen u schade toe te brengen en wensen u alle kwaad toe, maar ze kunnen u niet raken omdat Ik steeds met u ben.
Terwijl Hij Zijn Heilige Handen op mijn hoofd hield voelde dit aan alsof er een grote rots van mij getild werd. Ik voelde mij herboren, verlicht. Ik was Hem zo dankbaar en zei dit ook tot de Heer.
Ik dacht bij mezelf dat de druk voor de Heer groot moet geweest zijn om tot mij te komen. Ik eerde Hem en bedankte Hem zozeer.
Terwijl ik met omdraaide zag ik een visioen van een boodschap, getypt met zwart inkt, die bovenop de koffietafel stond. Jezus zei tot mij, terwijl Hij met Zijn Heilige Vinger naar de boodschap wees: Zie, er ligt een boodschap klaar voor u.
Ik las de boodschap en voelde een kleine pijn in het hart, omdat de Heer mij herinnerde aan iets dat ik nog niet volbracht had.
Vertaling: Chris De Bodt
5. Syrië conflict veroorzaakt steeds meer chaos in Libanon
Paus bezoekt Libanon van 14 tot 16 september
Libanon glijdt steeds verder af naar een mislukte of "gefaalde staat", nu de chaos in Syrië ook over de grens oversteekt. Ontvoeringen, Syrische invallen die resulteren in de dood van Libanese burgers, en wijdverbreid gebruik van wapens zijn enkele indicatoren die wijzen op een langzame afbraak van de openbare instituten in het land.
Na de vrijlating van drie officieren en acht soldaten die te maken zouden hebben gehad met de moord op de soennitische sjeik Ahmed Abdul Wahed en zijn metgezel, gingen uit protest gewapende mannen de straat op in de noordelijke regio Akkar. De actie van de mannen ging gepaard met wegblokkades en zwaar geweervuur. "De situatie is niet meer onder controle, omdat de overheid het niet eens is over een gezamenlijk veiligheidsbeleid", zegt een ontevreden hoge veiligheidsambtenaar. "Openbare instituten beginnen hun geloofwaardigheid te verliezen."
De herhaalde infiltratie van Syrische veiligheidstroepen op Libanees grondgebied, zonder veroordeling door de Libanese regering, kan de soevereiniteit van het land geleidelijk in gevaar brengen. De bevolking van Libanon is verdeeld tussen aanhangers van het Vrije Syrische Leger, de oppositie, en mensen die het regime van president Bashar al-Assad steunen.
De angst groeit dat het Syrische conflict overslaat naar Libanon. In de noordelijke regio Wadi Khaled werden onlangs een Libanese douanebeambte en twee beveiligers uit het dorp Bugaiaa ontvoerd door Syrische veiligheidstroepen. Vorige week betraden dertig Syrische militairen het oostelijke grensgebied Masharii al-Qaa, waar ze een paar keer het vuur openden op bewoners.
Masharii al-Qaa bestaat uit Ersal, een soennitisch dorp en Qaa, waar vooral christenen wonen. Ersal steunt de Syrische oppositie, terwijl de inwoners van Qaa juist zeer wantrouwend staan ten opzichte van de oppositie. Het gevolg is dat de regio zowel een bestemming is geworden voor Syrische vluchtelingen, als een stad die onder vuur ligt van Syrische troepen.
"We begrijpen niet waarom de staat aarzelt om militairen naar de grens te sturen. Het is niet normaal voor een land om zijn eigen grondgebied niet te beschermen", zegt Rateb Ali, een inwoner van de regio. Andere bronnen in de regio geven toe dat ze niet meer geloven in de Libanese instituten, inclusief de politie, het leger, de rechtelijke macht en de regering.
Het politieke vacuüm in het noorden heeft ertoe geleid dat ook inwoners van de streek weinig vertrouwen meer hebben in de politiek. "Niemand wil dat de Syrische crisis hierheen komt. Ze willen voorkomen dat radicale bewegingen, die hier eenvoudig kunnen profiteren van de afwezigheid van de staat, hier te veel invloed krijgen", zegt socioloog Tatal Atrissi, verwijzend naar verschillende salafistische groepen.
Veel mensen zijn bang dat Libanon afglijdt naar een mislukte of "gefaalde staat", een term die gebruikt wordt voor landen waar sprake is van verlies van controle over het grondgebied en gebruik van geweld, implosie van machts- en autoriteitsstructuren en een gebrek aan orde en gezag.
"Libanon is een softe staat. Het is een internationaal besluit geweest om het land op te bouwen op een manier waarbij de staat beperkt macht heeft over de verschillende gemeenschappen", zegt Hillal Khashan, politicoloog aan de Amerikaanse Universiteit van Beiroet. Sinds de onafhankelijk in 1943, is Libanon een democratie die achttien verschillende religieuze gemeenschappen kent.
"Het Libanese model was nooit bedoeld om te functioneren", zegt Karim Makdessi, docent aan het Issam Fares Instituut, een plaatselijke denktank. "Libanon kent periodes waarin het land functioneert, en periodes waarin het afglijdt, maar zonder helemaal in te storten. Beide wetenschappers zijn het erover eens dat religieuze sekten sterker worden, als de macht van openbare instituten afneemt.
"Chaos is een manier van leven in Libanon. Mensen zijn eraan gewend", zegt Khashan. "Ik denk dat we nog lang geen mislukte staat zijn, zoals Afghanistan. Zelfs al staan de signalen op rood, ik geloof niet dat dit land totaal zal instorten."
6. Rome geteisterd door natuurbranden
Rome werd vandaag voor de tweede achtereenvolgende dag geteisterd door natuurbranden midden in de stad. Gisteravond werden flanerende wandelaars in het hart van de Italiaanse hoofdstad verrast door een regen van as. Vandaag kwamen de vlammen in parken en op beboste heuvels gevaarlijk dicht in de buurt van woonhuizen. Bewoners begonnen daar zelf met blussen in afwachting van hulp van de gemeente.
Tientallen medewerkers van de burgerbescherming en een honderdtal vrijwilligers bestrijden de vlammen, aldus Italiaanse media. De plantsoenendienst heeft tankwagens ingezet die elk duizenden liters bluswater kunnen vervoeren. Ook zijn blusvliegtuigen ingezet.
7. Griekse politicus waarschuwt voor crash: "geld is bijna op"
De bodem van de Griekse schatkist komt zonder nieuwe hulpleningen snel in zicht. Zo zei de Griekse onderminister van Financiën, Christos Staikouras, op de Griekse televisie. Volgens hem staat Griekenland op de rand van een faillissement.
Christos Staikouras
"De reserves zijn bijna op", stelde Staikouras. "Het is moeilijk te zeggen wanneer het precies zover is. Maar we staan op de rand van een faillissement. We hebben de beloofde hulpleningen niet gekregen en moeten op 20 augustus leningen aan de Europese Centrale Bank terugbetalen."
Griekenland is verwikkeld in moeizame onderhandelingen met zijn internationale geldschieters over de maatregelen die het land moet nemen om in aanmerking te kunnen blijven komen voor noodkredieten. Europa heeft eerder toegezegd in ieder geval in augustus in de financiële behoefte van het noodlijdende land te voorzien, maar vooralsnog is het onduidelijk op welke manier dat zal gebeuren.
31-07-2012
31 juli 2012
31 juli 2012
1. De kwestie Herzegovina [deel 58]
Besluit
De franciscanen werden verdreven uit Oost Herzegovina tijdens de eerste helft van de zeventiende eeuw door de bisschop van Trebinje-Mrkanj, die zelfs niet eens zetelde in zijn bisdom. Hij verdreef de franciscanen en liet het bisdom achter zonder één enkele priester!
We weten wat het lot van het bisdom was: zowat vijftienduizend katholieke Kroaten voor de Oorlog voor het Vaderland!
Tijdens de laatste oorlog dreef de bisschop van Mostar-Duvno de franciscanen terug vanaf de Neretva rivier naar het westen. Dit is het geval voor zowat geheel Mostar en het grotere gebied van Capljina. Wanneer dit wordt toegevoegd aan de quasi volledige etnische zuivering van de katholieke Kroaten door de Moslims in de streken rond de Neretva rivier van Glavatievo tot Konjic en van Jablanica tot Mostar en Blagaj, waardoor het voor de franciscanen waarschijnlijk onmogelijk wordt om er te overleven, dan kunnen we ons een levendig beeld vormen van de geografische kaart van het gebied van de provincie van franciscanen uit Herzegovina, een gebied dat slechts een paar punten bedekt [nabij Ekrka in Mostar en in urmancima, een dorp dat gelegen is binnen de parochie Medjugorje en dat reikt tot aan de Neretva rivier]. Wanneer en waar zal dit terugdrijven naar het westen eindigen? Hoe zal de kaart van de katholieke Kroaten er uit zien in Herzegovina na het
einde van de Oorlog voor het Vaderland en volgend op de daaruit voortkomende algemene verkiezingen of de oplossing van de huidige politieke toestand in Bosnië-Herzegovina?
Vertaling: Chris De Bodt
2. Jezus' tijdgenoten [aflevering 413]
Mattheus, de apostel
De apostel Matteus vertelt zelf zijn legende
Maar dan komt het. Jacobus vertelt dit verhaal in de 13e eeuw. En hij voegt er een persoonlijke noot aan toe. Ik zal hem u letterlijk voorlezen. Hij schrijft: Dat is tenminste wat er verteld wordt. Maar ik voor mij heb er moeite mee dit te geloven. Want als het waar is dat Sint Mattheus pas bevrijd en genezen werd door toedoen van Sint Andreas, zou dat betekenen dat deze grote evangelist zelf niet bij machte zou zijn geweest af te smeken wat zijn broeder Andreas zo
gemakkelijk voor hem wist te verkrijgen. Tot zover de schrijver Jacobus.
Als het niet om zulke ernstige dingen ging, is dit bijna grappig. Jacobus kan mijn bevrijdingsverhaal maar nauwelijks geloven. Niet vanwege de ongeloofwaardige wonderen, bv. dat Andreas binnen korte tijd de enorme afstand tussen Noord-Turkije en de binnenlanden van Afrika aflegt, en vervolgens prompt precies op tijd [nota bene per boot] aankomt. Maar vanwege het feit dat mijn gebed niet in staat was mijn eigen redding te bewerkstelligen. Daar moest Andreas aan te pas komen. Alsof diens gebed meer waard was dan het mijne.
Vertaling: Broeder Jozef
3. Het sacrament van het priesterschap [deel 16]
3. De drie graden van het sacrament
De diakenwijding: voor het dienstbetoon
"Op een lagere hiërarchische rang staan de diakens, wie de handen worden opgelegd 'niet voor het priesterschap, maar voor het dienstbetoon"'. Voor de wijding tot het diaconaat legt enkel de bisschop de handen op, waarmee hij aanduidt dat de diaken op bijzondere wijze met de bisschop verbonden is in de taken van zijn "diakonia."
De diakens hebben op een bijzondere wijze deel aan de zending en de genade van Christus. Het wijdingssacrament tekent hen met een merkteken ("character") dat niemand kan uitwissen en dat hen gelijkvormig maakt aan Christus, die de "diaken", dit is de dienaar, van allen geworden is. Het komt aan de diakens toe om onder andere de bisschop en de priesters bij te staan in de viering van de heilige mysteriën, vooral de Eucharistie, de communie uit te reiken, te assisteren bij een Huwelijk en het in te zegenen, het Evangelie te verkondigen en te preken, kerkelijke uitvaarten te leiden en zich te wijden aan liefdewerken van allerlei aard.
Sinds het Tweede Vaticaans Concilie heeft de Latijnse Kerk het diaconaat "als een eigen en blijvende hiërarchische rang" hersteld, terwijl de oosterse kerken het steeds gehandhaafd hadden. Dit permanente diaconaat, dat ook aan gehuwde mannen verleend kan worden, is een belangrijke verrijking ten dienste van de zending van de kerk. Het is inderdaad gepast en nuttig dat mannen, die in de kerk een echt diaconale bediening uitoefenen - hetzij in het liturgische en pastorale leven, hetzij in sociale en caritatieve werken - "door de handoplegging, die vanaf de apostelen is overgeleverd, versterkt en nauwer aan het altaar gebonden worden, opdat zij hun bediening door de sacramentele genade van het diaconaat doeltreffender vervullen."
Anne Van Der Sloten
4. Valentina Papagna: vervolg van de boodschappen
6 januari 2012
Driekoningenfeest
s Ochtends kwam de engel tot mij en nam mij mij mee om de Heilige Zielen te bezoeken in het Vagevuur. Er waren vele zielen aanwezig. Ik zei tegen de engel: Ik dacht ze zich nu allemaal in de Hemel zouden bevinden, omdat Kerstmis de dag is dat het meest aantal zielen worden bevrijd van het Vagevuur.
Ik kon niet geloven dat er ginds nog zo vele zielen waren. De engel antwoordde: Velen zijn opgestegen naar de Hemel, maar velen moeten nog blijven omdat ze nog niet volledig gezuiverd zijn. Dit is waarom ik u hierheen bracht, zodat u hen zou kunnen helpen met uw gebeden en uw lijden, om aldus hun pijnen te verzachten.
Het was een zeer ontmoedigende plaats, grijs en damp vulden de omgeving. De Heilige Zielen keken heel bedroefd. De engel zei: Ze hebben God erg beledigd en zo hebben ze meer tijd nodig om gezuiverd te worden. De meeste onder hen waren niet milddadig tegenover anderen, tijdens hun leven op aarde. Ze waren zelfzuchtig. Nu moeten ze dit in het Vagevuur leren. Terwijl ik erg bedroefd was om hun lot, was ik tegelijkertijd vol van vreugde omdat ze gered waren van de eeuwige verdoemnis.
De Heilige Zielen praatten niet tot ons, maar bekeken ons enkel met veel droefheid. De engel zei: Kom, we kunnen niet te lang blijven. Wij moeten nu gaan. Toen zei hij tegen mij: Nu zal ik u naar een plaats brengen waar al deze weemoed en zwaarmoedigheid u zal worden ontnomen.
Plots voelen wij ons verheven en het voelde alsof we houten trappen bestegen. De engel zei dan tot mij: Wacht hier en kniel neer.
Voor mij bevondt zich een wit huis. De engel trad het het huis binnen. Terwijl ik geknield zat verscheen er iets als een kleine aquarium voor mij. Er was maar weinig water in. Het water was over het algemeen helder, maar er waren vuile plekken op het glas en ook lag er zwart bezinksel op de bodem. Ik dacht bij mezelf: terwijl ik op de engel wacht, kan
ik dit beter schoonmaken. Ik begon zo te handelen.
De engel keerde niet terug uit het witte huis, maar in de plaats kwam er een jonge knaap van zon tiental jaren naar buiten en zat naast mij, naast het aquarium. Hij was volledig in het wit gekleed. Eerst dacht ik dat dit een kleine engel was, maar dan glimlachte Hij en vroeg: Bent u aan het schoonmaken? Ik zei: O ja, ik wil dat het glas mooi en rein wordt.
Terwijl hij langzaam Zijn hoofd draaide, kon ik een wondermooie gloed zien op Zijn Heilige Wangen. Ik begreep toen dat Hij onze Heer Jezus Christus was, als een jonge knaap. Hij zei glimlachtend tot mij: Toen u klein was, hielp u uw moeder met de karweien in het huis. Ik zei: O ja, altijd, zoniet zou ze kwaad geweest zijn. Toen vroeg ik Hem: Wat met U, hielp U Uw Moeder? Hij zei: Ja, Ik hielp altijd Mijn Moeder en Ik was Haar
steeds gehoorzaam. Hij zei tot mij: Weet u dat de jongeren in de wereld van vandaag, niet langer hun ouders eerbiedigen en gehoorzamen. Dit is heel bedroevend.
Terwijl Hij mij dit vertelde, dacht ik: Ja, zij houden van het vertier en het luilekkerleven. Zij houden er niet van om door hun ouders wat tucht te worden bijgebracht. Hij zei: Hopelijk wordt dit
op een dag allemaal beter, maar u moet voor hen bidden.
Onze Heer Jezus zei: Nu moet Ik drie landen gaan bezoeken om de mensen te onderrichten. Ik dacht: O nee, ik vraag mij af waar? Gebruikelijk is dit een rechtzetting voor de wereld.
Hij troostte mij en toonde mij dat ik verder moest doen met schoonmaken en dit voor de Heilige Zielen. Tijdens dit hele visioen kon ik, in het witte huis, de aanwezigheid voelen van Onze Gezegende Moeder, maar Zij kwam niet naar buiten.
Vertaling: Chris De Bodt
30-07-2012
30 juli 2012
30 juli 2012
1. De kwestie Herzegovina [deel 57]
De rechtvaardigheid van de beslissing van de Heilige Stoel van 1975
Naast hun fundamenteel pastoraal werk, hebben de Herzegovinische franciscanen zich op een groot aantal vlakken ten diensten gesteld van hun volk. Enkel als we nog maar een beetje in het
verleden kijken, kunnen we zien wat de franciscanen uit Herzegovina, onder het Turkse regime, geheel vrijblijvend hebben verricht, zonder enige vorm van geldelijke vergoeding. Ze voorzagen in lokalen voor de scholen, alsook voor het
overige nodige materiaal. We kennen allemaal de bijna bovennatuurlijke inspanningen van Broeder Didak Bunti bij het onderwijzen van de landelijke kinderen in het lezen en het schrijven en dit terwijl de staat het merendeel van de bevolking ongeletterd liet, ondanks hun financiële en andere rijkdommen. Dit was algemeen geweten en de moeite waard om te vernoemen, omdat we al te dikwijls vergeten dat Vr. Didak Bunti en zijn broeders duizenden kinderen uit Herzegovina van de dood heeft gered tijdens de Eerste Wereldoorlog. Heeft hij, samen met zijn broeders, niet gepoogd om de economische vooruitgang bij hun
gelovigen te stimuleren? Dit zijn maar een klein aantal van hun inspanningen. De lijst wordt alsmaar groter.
Is het juist en gerechtvaardigd dat een goed en uitgerust bouwwerk moet worden gesloopt als we niet eens zeker van zijn hoe het gebouw er zelfs maar zal uitzien? Tot wiens belang kan het dienen om de Herzegovinische franciscanen aan hun lot over te laten tot ze zijn uitgestorven? Zulks is zeker niet in het belang van de Kroatische en Katholieke bestaan. De Provincie die broeders heeft voortgebracht als Petar Bakula, Pakal Buconji, Dominik Mandi, Didak Bunti, Rufin ili en Ferdo Vlai [die slechts een gedeelte van de meeste vermaarden vormen], is de vruchtbare moeder van de groten onder het Kroatische volk en het katholieke geloof. Als wij hen en het enorme aantal van hun broeders buiten beschouwing zouden laten, zouden de Katholieke Kerk en het Kroatische volk, op elk vlak heel wat armer zijn geweest.
Vertaling: Chris De Bodt
2. Jezus' tijdgenoten [aflevering 412]
Mattheus, de apostel
De apostel Matteus vertelt zelf zijn legende
Kent u dat, luisteraar? Er is van alles misgelopen in je leven. Je hebt er schuld aan. Dat weet je. De mensen kijken je erop aan. Maar je verliest je trots niet. Je laat je niet kennen; je houdt je rug recht. Jou krijgen ze er niet onder. Nee, de pijn houd je voor je zelf. Aan jou zullen ze niets merken. Al halen ze
hun neus voor je op en kijken ze je met de nek nog niet aan.
Ik heb het meegemaakt. Weet hoe dat voelt. Ik was een gehaat belastingophaler. Het enige wat ik had was mijn geld. Daar hield ik mij aan vast. En toen , toen kwam die man langs. Hij keek naar mij en zei alleen maar: Ga met Míj mee. Kom. Hij kéék! Naar mij! En hoe! Er lag iets in zijn stem Er
straalde iets uit zijn ogen. U zult het niet geloven, maar ik ben opgestaan en heb de hele boel de boel gelaten [mijn
goede geld ook ja] en ben meegegaan.
U kent mij vast wel. Ik ben Matteus, de tollenaar. Ik heb deze gebeurtenis
zelf opgeschreven in mijn evangelieverhaal over Jezus. Ik lees het u voor: "Toen Jezus vandaar verder ging, zag Hij iemand aan het tolhuis zitten die Matteus heette, en Hij zei tot hem: "Volg mij." De man stond op en volgde Hem." In die ene zin ligt het grote keerpunt van mijn leven samengevat. Als zoiets in mijn leven mogelijk was, waarom bij u dan niet?
U denkt vandaag na over heiligen en martelaren. Mag ik daar een bijdrage aan leveren? In de 13e eeuw verscheen het beroemde boek Gouden Legenden[Legenda Aurea] van de dominicaner pater Jacobus de Voragine. Hij vertelt hoe ik na Jezus heengaan in het verre Ethiopië ben gaan preken. Ik werd er gevangen genomen en gruwelijk gemarteld. Ze rukten mij de ogen uit, en wierpen mij in de dodencel in afwachting van mijn terechtstelling. God weet, hoe ik daar in de eenzaamheid om hulp heb geschreeuwd. Plotseling stond mijn mede-apostel Andreas voor mijn neus. Hij was, zei hij, in een oogwenk per boot vanuit Turkije naar mij toegekomen: Ach, Matteus, wat zie je eruit. De Heer heeft mij gestuurd om je hier uit te halen. Hij viel op zijn knieën en bad om uitkomst. En het wonder geschiedde: ik kreeg mijn gezichtsvermogen terug en Andreas leidde mij
naar buiten.
Vertaling: Broeder Jozef
3. Het sacrament van het priesterschap [deel 15]
3. De drie graden van het sacrament De wijding van de presbyters: medewerkers van de bisschop
Hun gewijde taak vervullen zij vooral in de eucharistische dienst of synaxis, waarbij zij in de persoon van Christus handelend optreden, zijn mysterie verkondigen en de smeekbeden van de gelovigen verbinden met het offer van hun hoofd. Inderdaad. het unieke offer van het Nieuwe Verbond, namelijk dat van Christus, die zich eens voor altijd als onbevlekt offerlam aan de Vader opdroeg, stellen zij tegenwoordig en passen zij toe in het offer van de mis, tot aan de komst van de Heer. Uit dit ene offer put heel hun priesterlijk dienstwerk zijn kracht.
De priesters, zorgzame medewerkers van de orde der bisschoppen, waarvan zij de hulp en het instrument zijn, geroepen om het Volk van God te dienen, vormen met hun bisschop één enkel presbyterium, dat met verschillende functies belast is. Overal waar zich een gemeenschap van gelovigen bevindt, vertegenwoordigen zij in zekere zin de bisschop, met wie zij in vertrouwen en grootmoedigheid verbonden zijn. Zij nemen voor hun deel zijn taken en zorgen over, om ze in de dagelijkse dienst uit te voeren. De priesters mogen hun ambt slechts uitoefenen in afhankelijkheid van hun bisschop en in gemeenschap met hem. De belofte van gehoorzaamheid die zij tijdens de wijding voor de bisschop afleggen en de vredeskus van de bisschop op het einde van de wijdingsplechtigheid duiden aan, dat de bisschop hen als zijn medewerkers, zijn zonen, zijn broeders en vrienden beschouwt en dat zij hem van hun kant liefde en gehoorzaamheid verschuldigd zijn.
Alle priesters die door de wijding in de rang van het presbyteraat zijn opgenomen, zijn in sacramentele broederschap nauw met elkaar verbonden. Vooral echter in het bisdom, waar zij voor de uitoefening van hun dienstwerk onder een eigen bisschop zijn aangesteld, vormen zij één presbyterium". Wanneer tijdens de wijdingsritus na de bisschop de presbyters op hun beurt de wijdeling de handen opleggen, dan wordt hiermee op liturgische wijze de eenheid van het presbyterium uitgedrukt.
Anne Van Der Sloten
4. Valentina Papagna: vervolg van de boodschappen
4 januari 2012
Ik zou u allen graag mijn ervaring met de Kleine Jezus omschrijven. Bijna elke decembermaand ervaar ik heel wat lijden voor de Heilige Zielen in het Vagevuur. Mijn lijden is zowel lichamelijk als geestelijk. Toen stond mij een mooie verrassing te wachten, die helemaal onverwacht was.
De engel verscheen aan mij en zei: Ik wil dat u met mij meekomt. We wandelden samen verder en plots bevonden we ons de Hemel. Daar zag ik de Heilige Moeder, gezeten op een kleine bank, samen met andere heiligen en engelen rondom Haar. Zij luisterden naar wat Zij te vertellen had. Toen Zij mij zag, groette ze mij met een glimlach. De engel zei tot mij: wacht hier. Ik bevond mij in een mooie plaats, in een heel vredevol en sereen gebouw, gevuld met liefde. De heiligen, zowel mannen als vrouwen, waren in de weer en praatten tegen onze Heilige Moeder. In mijn hart dacht ik: de Heilige Moeder is hier, maar waar is de Kleine Jezus, omdat het Kerstmis was. Een van de heiligen ging langs een deur naar een ander gedeelte van het gebouw. Ik wist niet wat hij aan het doen was tot hij plots uit de kamer kwam met de Kleine Jezus in zijn armen.
De heilige trad naderbij met de Kleine Jezus in zijn armen. We verzamelden ons allen rond Jezus en bewonderden Hem, terwijl we dachten welk een mooi en heilig Kind Hij is. De Kleine Jezus was volledig gekleed in een puur wit en lang kleed, zoals een witte lelie.
Toen vroeg de heilige: Wie onder u allen is waardig om de kleine Jezus in de armen te mogen nemen? Ik dacht bij mijzelf: ik niet. De heilige vroeg dit verscheidene malen, maar niemand antwoordde tot ze uiteindelijk allen samen antwoordden: Ja, Valentina is waardig om de Kleine Jezus in haar armen te nemen. Toen keek de heilige mij aan en zei: Strek uw armen uit en hij legde de Kleine Jezus in mijn armen.
Maar de Kleine Jezus was heel alert. Hij glimlachte en was heel opgewekt. Hij sprak tot mij met een heel volwassen stem: Valentina, Mijn kind, daar zo vele mensen in de wereld ziek zijn en om uw gebeden vragen, geef hen hoop. Zeg hen dat Ik ieder van hen zal helpen, als ze er Mij maar om zouden vragen.
Binnen mijn hart voelde ik mij zo gelukkig vanwege zoveel goedheid van de Heer, die altijd aan de anderen denkt. Hij zei: Zeg hen om niet bevreesd te zijn, want ik bent de God der goedheid en vriendschap. Ik wens Mijn volk te helpen. Ik zal ieder van hen persoonlijk aanraken en genezen. Toen legde Hij zijn kinderarm rondom mij en toonde mij hoe hij hen zou aanraken die Zijn hulp inroepen. Hij is vol van genade en liefde die Hij wil schenken aan de wereld. Hij is er enkel voor de anderen en niet voor Zichzelf. Toen bracht de engel mij plots opnieuw naar huis. Ik bevond Mij opnieuw in Mijn kamer en prees, prees God, denkend aan Hem. Ik was zo gelukkig en dankbaar omdat God zo goed is voor mij en de anderen. Mijn handen waren nog steeds uitgestrekt om de Kleine Jezus te eren, die Zich zojuist in mijn armen had bevonden.
Vertaling: Chris De Bodt
27-07-2012
27 juli 2012
27 juli 2012
Tussen 8 en 12 juli steeg de hoeveelheid smeltend ijs op Groenland van 40 naar 97 procent
1. De kwestie Herzegovina [deel 56]
De rechtvaardigheid van de beslissing van de Heilige Stoel van 1975
De Herzegovinische franciscanen waren, en zijn nog steeds, goed functionerende werkers, iets wat zich uit in de kwaliteit van hun werk. Het is voldoende om enkel een detail van de schematische voorstelling van 1977 te noteren, met name dat de franciscanen godsdienstige opleidingen hielden in 108 afdelingen van iroki Brijeg en in 110 afdelingen van Mostar. Probeer maar een gelijkaardige grote stad in gelijk welk Kroatisch bisdom te vinden waar, tijdens het communistische regime, godsdienstige opleidingen werd onderricht in zo vele afdelingen! Hetzelfde gebeurde ook in kleinere steden waar het absolute aantal even hoog lag, als men de vergelijking doortrekt naar de grootheid van de steden. Op geen enkele wijze werd dit werk beloond, tenzij de beloning om hun werk onmogelijk te maken in vele steden, een beloning die uitging van de officiële Kerk.
De voorbije vijftien jaren hebben de franciscanen zorg gedragen voor de bedevaarten te Medjugorje. We hebben het hier niet over de geldigheid van de verschijningen, alles wat we wensen te doen zijn hun dappere inspanningen in de kijker te plaatsen die zich uiten in het priesterlijk begeleiden van de bedevaarders, bij de eucharistievieringen, het biechten en vele andere geestelijke aangelegenheden. Tot dusver ligt hun aantal ruim boven de twintig miljoen. Kunnen we blind blijven bij al dit werk? Heeft dit dan geen enkele invloed op de objectiviteit van de bisschop?
Vertaling: Chris De Bodt
2. Jezus' tijdgenoten [aflevering 411]
Mattheus, de apostel
Het Mattheusevangelie
Het komt herhaaldelijk voor, dat de schrijver van de Legenda Aurea een eigen commentaar levert bij de legende. Hij kan de legende maar nauwelijks geloven. Niet vanwege de ongeloofwaardige wonderen, bv. dat Andreas binnen korte tijd de enorme afstand tussen Noord-Turkije en de binnenlanden van Afrika aflegt, en vervolgens prompt precies op tijd [en per boot] aankomt. Maar vanwege het feit dat Mattheus' gebed niet in staat was om hem te redden, terwijl dat toch niets minder geweest zal zijn dan dat van Andreas. Waarom zou het gebed van de apostel dan wel machtig genoeg geweest zijn om de evangelist te genezen en te bevrijden, en diens eigen gebed niet?
Dit zou kunnen naar Jezus verwijzen, van wie ze ook gezegd hebben: "Anderen heeft Hij gered, maar zichzelf kan Hij niet redden!" [Marcus 15: 31]. Daarin wordt de kern van het evangelie tot uitdrukking gebracht: een gelovige weet dat hij zichzelf niet kan redden, hij kan alleen gered wórden. In dat mysterie is Jezus ons voorgegaan. Hier horen wij hoe zijn leerlingen Hem daarin hebben nagevolgd, zelfs tot verbijstering van latere gelovigen de schrijver van de Legenda Aurea.
Vertaling: Broeder Jozef
3. Het sacrament van het priesterschap [deel 14]
3. De drie graden van het sacrament De wijding van de presbyters: medewerkers van de bisschop
Christus, die de Vader heeft geheiligd en naar de wereld heeft gezonden, maakte via zijn apostelen hun opvolgers [namelijk de bisschoppen] zijn wijding en zending deelachtig. De bisschoppen nu hebben hun diensttaak in verschillende graden aan verschillende personen in de kerk op wettige wijze doorgegeven. Hun diensttaak is in ondergeschikte graad overgedragen aan de priesters, opdat dezen in de rang van het presbyteraat opgenomen, medewerkers van de bisschop zouden zijn, om op een juiste wijze de door Christus toevertrouwde apostolische zending ten uitvoer te brengen.
Omdat het priesterlijk ambt in verbinding staat met het bisschopsambt, deelt het ook in het gezag waarmee Christus zelf zijn lichaam opbouwt, heiligt en bestuurt. Daarom vooronderstelt het priesterschap van de priesters weliswaar de sacramenten van de christelijke initiatie, maar wordt het toch overgedragen door dat speciale sacrament dat de priesters door de zalving van de heilige Geest tekent met een bijzonder merkteken. Aldus worden zij aan Christus Priester gelijkvormig gemaakt, zodat zij in de persoon van Christus-Hoofd kunnen optreden.
De priesters zijn, hoewel zij het hogepriesterschap niet bezitten en in de uitoefening van hun macht van de bisschoppen afhankelijk zijn, niettemin met hen verenigd in de priesterlijke waardigheid. Door het wijdingssacrament gelijkvormig gemaakt aan het beeld van Christus, de hoogste en eeuwige priester, worden zij gewijd om het evangelie te preken, de herders van hun gelovigen te zijn en de goddelijke eredienst te vieren als waarachtige priesters van het Nieuwe Verbond.
Krachtens het wijdingssacrament hebben de priesters deel aan de universele dimensies van de zending die Christus aan de apostelen toevertrouwde. De geestelijke gave die zij in de wijding ontvangen hebben, rust hen niet toe voor een begrensde en beperkte zending, maar voor een zeer ruime en universele heilszending tot aan het uiteinde der aarde. Zij zijn van harte bereid om het evangelie overal te verkondigen.
Anne Van Der Sloten
4. Kindheiligen: Faustino Perez Manglano, dienaar van God. Spanje, 1946-1963 [Slot]
Kort nadien schreef hij: Ik ben heel gelukkig. Ik wil lijden voor Christus die zoveel voor mij geleden heeft. Ik moet een heilige worden. Mijn aanwezigheid moet getuigen van Christus.. Toen zijn spirituele begeleider vroeg of hij veel leed, antwoordde hij: Eerwaarde, ik denk dat er anderen zijn die meer lijden dan ik..
Op een tafel naast z'n bed lag een blad papier waarop hij een aantal citaten over lijden voor Christus had geschreven. Hij vertelde z'n moeder dat hij het altijd dicht bij zich wilde hebben zodat hij het kon lezen. [Ondanks het feit dat hij wist dat zijn dood nakende was, verloor hij echter zijn interesse in voetbal niet. Op de keerzijde van het papier had hij een plan geschreven voor het Nationaal Voetbalteam!].
Naarmate zijn dood naderde, sprak hij vaak over zijn ontgoocheling omdat hij geen Marianist geworden was. Omwille van zijn ernstige toestand liet het Algemeen Bestuur van de Marianisten Faustino toe tot het noviciaat, om hem toe laten zijn geloften af te leggen in articulo mortis [stervende], en zodoende werd hij toch nog Marianist. Elke dag ontving hij de H. Communie, hoewel hij ernstig leed en zijn lichaam enorm gezwollen was. Uiteindelijk, op 3 maart 1963, kwam de de dag van zijn intrede in de hemel. Met een medaille van de Heilige Maagd in zijn had, stierf hij in de armen van zijn moeder.
Zijn reputatie van heiligheid leidde tot de introductie van zijn Reden voor Zaligverklaring. Als eerste stap werd op 11 april 1986 zijn lichaam van de algemene begraafplaats in Valentia overgebracht naar de kapel van de school van O.L.V. Van de Pilaar.
De tekst van 25 januari 1962 in zijn dagboek luidde: Heiligheid is heel moeilijk.
Vertaling: Mario Lossie
5. Valentina Papagna: vervolg van de boodschappen
1 januari 2012
Tijdens de ochtend, begroette ik de heer: Gelukkig Nieuwjaar, Mijn Heer. Ik vroeg aan de Heer wat het sleutelwoord is voor dit nieuwe jaar. Hij zei: Gebeden. De wereld heeft nood aan vele gebeden om Mij meer lief te hebben.
Ik bedankte de Heer voor deze aanmoediging. Gebeden kunnen omstandigheden binnen de familie en in de wereld veranderen.
Vertaling: Chris De Bodt
26-07-2012
26 juli 2012
26 juli 2012
Engel boven Aurora, de plaats van terreur in de Verenigde Staten
1. De kwestie Herzegovina [deel 55]
De rechtvaardigheid van de beslissing van de Heilige Stoel van 1975
In Herzegovina alleen hebben deze mensen een enorm aantal kloosters opgericht en ondergeschikte kerken voor de parochies. Tijdens een periode van 13 jaar [van 1964 and 1977], bouwden ze 40 nieuwe kerken en vernieuwden ze bijna alle oudere kerken. Ze bouwden diverse kloosters die grenzen aan een aantal kerken, ontelbare pastorijen en een School voor Theologie, een drukkerij en verzamelden meerdere kunstwerken en musea. Het bekendste is het museum in Humac, wat het oudste gekende museum is in Bosnië-Herzegovina. Ook onder meer van hen is de Bibliotheek te Mostar. Buiten Herzegovina bezit de Provincie twee kloosters in Kroatië, waaronder een houten klooster in Slano en een nieuwbouw monumentaal klooster en Kerk in Zagreb. Ook bezitten ze kloosters in Oostenrijk en Duitsland, waar ze zes Duitse parochies bedienen en twee Kroatische missieposten. Ook in Zwitserland richtten ze twee Kroatische missieposten op met 12 broeders. Bijzonder betekenisvol is hun aanwezigheid in Amerika, met een klooster, een verblijf en vijftien parochies en missieposten in de Verenigde Staten en Canada. Om te eindigen bezit de gemeenschap nog vijf missieposten in Afrika en twee in Albanië.
Is het mostaardzaadje hier niet uitgegroeid tot een grote boom? Iedereen die weet wat het betekent om maar één huis of kerk te bouwen [vooral in die tijden toen ons volk nog niet in het buitenland ging werken en toen de landarbeid maar karig werd beloond] begrijpt de draagwijdte van wat er is bereikt. Vele broeders waren bouwvakkers en hadden in zich de drang om kerken te bouwen. Het bisdom heeft de gewoonte om in een kenmerkende communistische stijl mede te delen dat deze grote en ontelbare bouwwerken gebouwd werden door het volk en niet door de broeders en dat ze gebouwd werden als kerken voor de gemeenschap en niet enkel voor de broeders. Dit is niet de volledige waarheid, maar zelfs als het zo zou zijn dat de broeders deze gebouwen samen met de gelovigen hebben opgericht, bestaat er geen enkele twijfel over de enorme inspanningen die door de broeders zijn geleverd. De waarheid is dat de mensen de bedoelde bouwwerken hielpen op te richten ten dienste van de Kerk, maar hebben deze mensen er dan ook om gevraagd, na al hun arbeid en giften, om uit dezelfde gebouwen verdreven te worden en dat hun inspanningen en giften zouden worden in beslag genomen door zij die er alle belang bij hebben, met name het bisdom? Het lijkt er op dat het bisdom wil beweren: wij zijn de Kerk, niet de broeders, noch het volk!
Vertaling: Chris De Bodt
2. Jezus' tijdgenoten [aflevering 410]
Mattheus, de apostel
Mattheus-legende [Uit de Legenda Aurea door Jacobus de Voragine]
Daarmee geeft Andreas gevolg aan Jezus' vermaning: "Bemint uw vijanden en bid voor wie u vervolgen" [Mattheus 05: 44]. Bovendien had Jezus deze woorden zelf waargemaakt, toen hij nog op kruis bad tot de Vader: "Vader, vergeef het hun, want ze weten niet wat ze doen" [Lukas 23,34]. Trouwens in hun lijden omwille van het evangelie herinneren zowel Mattheus als Andreas aan Jezus zelf.
Tot zover de legende. Ze werd tegen het eind van de 13e eeuw op schrift gesteld door Jacobus de Voragine [ 1298, feest 13 juli]. Deze middeleeuwse bisschop voegt er een verrassend commentaar aan toe: hij kan de legende zelf niet geloven!
Dat is tenminste wat er verteld wordt. Als het waar is dat Sint Mattheus pas bevrijd en genezen werd door toedoen van Sint Andreas, zou dat betekenen dat deze grote evangelist zelf niet bij machte zou zijn geweest af te smeken wat zijn broeder Andreas zo gemakkelijk voor hem wist te verkrijgen.
Vertaling: Broeder Jozef
3. Het sacrament van het priesterschap [deel 13]
3. De drie graden van het sacrament
De bisschopswijding: volheid van het wijdingsacrament
Tot lid van het bisschoppencollege wordt iemand aangesteld krachtens de sacramentele wijding en door de hiërarchische gemeenschap met het hoofd en de leden van het college. Het karakter en de collegiale aard van de orde der bisschoppen komt onder andere tot uitdrukking in het aloude kerkelijke gebruik om meerdere bisschoppen te laten deelnemen aan de wijding van een nieuwe bisschop. Voor een wettige bisschopswijding is heden een bijzondere tussenkomst van de bisschop van Rome vereist, aangezien hij de hoogste zichtbare band is van de gemeenschap van de particuliere kerken in de ene Kerk en de waarborg voor hun vrijheid.
Elke bisschop heeft als plaatsvervanger van Christus de pastorale zorg voor de particuliere Kerk die hem is toevertrouwd. Tegelijkertijd draagt hij echter op collegiale wijze, samen met al zijn broeders in het bisschopsambt, de zorg voor alle kerken, maar al is iedere bisschop slechts de geestelijke herder van dat deel van de kudde dat aan hem is toevertrouwd, toch staat hij, als wettige opvolger van de apostelen, krachtens de instelling en het bevel van God, samen met de andere bisschoppen borg voor de apostolische zending van de Kerk.
Wat tot hiertoe gezegd werd, toont aan waarom de eucharistie die door de bisschop gevierd wordt een heel bijzondere betekenis heeft: zij is de uitdrukking van de kerk die verenigd is rond het altaar onder het voorzitterschap van hem die Christus, de goede herder en het hoofd van zijn kerk, zichtbaar tegenwoordig stelt.
Anne Van Der Sloten
4. Kindheiligen: Faustino Perez Manglano, dienaar van God. Spanje, 1946-1963 [deel 8]
Het begin van een ander schooljaar viel samen met de eerste vergadering van het Vaticaans Concilie II, en jammer genoeg ook met de terugkeer van zijn ziekte. Omdat hij zo zwak was hielp zijn moeder hem met zich aan te kleden en met z'n haar. Wanneer hij klaar was, ging hij met de taxi naar school. Dit gebeurde elke dag. Eén van z'n vrienden zei: Wat op mij het meeste indruk maakte was zijn vermogen om te lijden. Toen ik hoorde dat men hem zelfs moest aankleden en hij in bed studeerde, was ik verbaasd. Toen besefte ik hoeveel hij leed. Hij zei nooit: 'ik heb pijn vandaag,' en ik heb het nooit opgemerkt.
Faustino lachte constant, zelfs al had hij pijn in beide benen door flebitis. Tegen januari 1963 werd het erger. Diegenen die hem zagen vonden het moeilijk te zien hoe hij zich van de ene plaats naar de andere sleepte, voorovergebogen als een oude man, en toch bleef hij lachen.
Tijdens zijn laatste retraite had hij blijkbaar een voorgevoel van zijn nakende dood, vermits hij in zijn dagboek schreef: Vanaf nu moeten we de dood aanvaarden. Een dood met de Maagd is fantastisch. Christus, laat me elke dag meer en meer toegewijd worden aan Maria. Ik wil altijd dicht met haar verbonden zijn. Ze zal me helpen sterven, en ik zal de dood hebben van een echte heilige... Welkom aan onze zuster...de dood..
Vertaling: Mario Lossie
5. Valentina Papagna: vervolg van de boodschappen
Januari 2012
Twee engelen verschenen en zegden: Kom met ons naar het vagevuur om de lijdende zielen te bezoeken in deze donkere, ontmoedigende plaats. We brengen u tot daar om hun lijden te verzachten. Zij voelen geen hoop en denken dat er niemand aan hen denkt of om hen geeft. Toen zij nog leefden hebben ze God ten zeerste beledigd, zodat ze nog hun tijd hier moeten doorbrengen om hun zielen te zuiveren, vooraleer ze waardig bevonden worden om voor God te verschijnen.
Ik zei: Ik voel me zo ontmoedigd om hun lijden te zien.
Toen zei de Engel: Kom, nu moeten we gaan, maar we zullen u langs de tuin van de Hemel leiden en u zult zich zoveel beter voelen. We gingen langs een mooie tuin met veel schakeringen van groen en vele varens. Ik merkte een huis op en naderde om de deur te openen. De Engel zei: Open de deur niet.
Daarop opende Hijzelf de deur en leidde me naar binnen. Binnenin was er een enorme ronde tafel, omgeven door Heiligen, allen mannen. Ze keken om toen de deur openging, maar de Engel sloot de deur opnieuw. Toen legde hij uit: Ze hebben een bijzondere vergadering om de staat van de wereld de bespreken. Spoedig zal de Heer de wereld oordelen en Zijn Wet instellen.
Vertaling: Chris De Bodt
25-07-2012
25 juli 2012
25 juli 2012
Maandelijkse boodschap van Onze Lieve Vrouw aan Marija Pavlovic voor de hele wereld:
Lieve kinderen. Vandaag roep Ik u op om "goed" te zijn. Wees dragers van vrede en goedheid in deze wereld. Bid dat God u de sterkte mag geven zodat hoop en trots altijd zouden mogen heersen in uw harten en leven, omdat u Gods kinderen bent en dragers van hoop voor deze wereld die geen vreugde in het hart heeft en zonder toekomst is, omdat diens hart niet openstaat voor God, die uw redding is. Dank om aan Mijn oproep gehoor te hebben gegeven.
De rechtvaardigheid van de beslissing van de Heilige Stoel van 1975
De vraag blijft: zijn de feiten enkel bestemd om op papier en in paragrafen te worden neergeschreven, of moet er rekening worden gehouden met de rechtvaardigheid. Voor de volgelingen van Christus, die absoluut tegenstander zijn van de legaliteit, mag dit niet worden beschouwd als een kleine aangelegenheid. Als het bisdom in het recht is, als de Kerkelijke bepalingen dit ondersteunen, betekent dit dan dat alles is opgelost? We zijn er ons wel gelijk van bewust dat de wet en de rechtvaardigheid niet altijd hand in hand gaan. De Romeinen drukten dit als volgt uit: De hoogste wet is dikwijls de hoogste onrechtvaardigheid [summum ius summa iniuria]. Deze Herzegovinische kwestie dient te worden onderzocht om te bepalen of dit hier werkelijk van toepassing is.
Wij verwijzen hier niet naar de schending van de paragrafen, maar eerder naar de schending van de rechtvaardigheid en de juistheid. Als dit hier het geval is, waar is dan de schending?
Toen de franciscanen uit Herzegovina zich afscheiden van de Bosnische Provincie, kwam ze in feite op kale grond terecht. Ze hadden geen huizen, geen kerken, geen inventaris of wat dan ook. Ze kwamen terecht in een nieuw thuisland en waren bijna zoals overlevenden op een schipwrak: eigenlijk bezatten ze, buiten hun kledij, niets. Ook was er maar een klein aantal van hen in 1844: in totaal achttien. Al we dit alles nu bekijken en zien wat deze kleine gemeenschap heeft bereikt de laatste 150 jaar, door eigen kracht, beschuldigingen, kunst, liefde en een apostolische vurigheid, kunnen we niets anders dan ontzag ontboezemen hiervoor. Als we naar de evolutie van de Provincie kijken, kunnen we in 1977 waarnemen dat het aantal priesters is gestegen tot tweehonderd, met bijkomend nog eens 54 geestelijken, 11 nieuwelingen en 5 heilige broeders en dit ondanks alle tegenslagen en rampspoed onder het communistische regime.
Vertaling: Chris De Bodt
2. Onze Lieve Vrouw van Anguera [vervolg van de boodschappen]
Boodschap 3644 van 24/04/2012
Lieve kinderen, verlies de moed niet. Uw zege is in de handen van de Heer. Vertrouw Hem die het onzichtbare ziet en uw naam kent. Open uw harten en neem de liefde voor Mijn oproepen aan. Ik daal neer uit de hemel om u te helpen. Volg Mijn oproep op. Ik bid opdat u de vlam van uw geloof brandend houdt. Mijn Zoon Jezus heeft uw eerlijke en moedige getuigenis nodig. Kruis de armen niet. Wat u te doen hebt, laat dat niet voor morgen. U leeft in de tijd van het groot geestelijk gevecht. Blijf verenigd in het gebed en zoek kracht in de eucharistie. Enkel in Jezus vindt u kracht voor uw weg. U schrijdt naar een toekomst met pijnlijke beproevingen. De mensheid zal een zwaar kruis dragen en Mijn arme kinderen zullen wenen en klagen. Ik treur voor wat op u afkomt. Van Bo zal men wenen en en geklaag horen. Bid, bid, bid. Ik
zal voor ieder van u tot Mijn Jezus bidden. Voorwaarts. Wie met Jezus gaat, zal geen nederlaag bespeuren. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Wees in vrede. Amen.
Vertaling: Henk
3. Jezus' tijdgenoten [aflevering 409]
Mattheus, de apostel
Mattheus-legende [Uit de Legenda Aurea door Jacobus de Voragine]
Dat doet denken aan het antwoord dat de profeet Habakuk gaf toen hem werd opgedragen om het lekkere maaltje dat hij juist wilde gaan opeten zoveel duizend kilometer verderop naar zijn benarde collega Daniël in de leeuwenkuil te Babel te gaan brengen. Daar had de engel een nog drastischer antwoord in petto dan in het geval van Andreas [Daniël 14: 33-36].
De engel gebood hem naar de kust te gaan en daar het eerste het beste schip te pakken dat hij zou tegenkomen. Andreas haastte zich hieraan te voldoen. De boot bracht hem dankzij een gunstige wind regelrecht tot bij de stad waar Mattheus zich bevond. Onder de hoede van de engel wist Andreas tot bij de evangelist in de gevangenis door te dringen. Toen hij zag in wat voor toestand hij zich bevond,
kon hij zijn tranen niet bedwingen. En zo verrichtte hij zijn gebed. De Heer verhoorde hem en gaf het gezichtsvermogen aan Mattheus terug dat hem op zo'n wrede wijze door de ongelovigen was ontnomen. Mattheus verliet nu de gevangenis en begaf zich naar Antiochië, terwijl Andreas in Ethiopië bleef. Maar toen de inwoners daar in de gaten kregen dat hij zijn vriend had weten te bevrijden, werden ze woedend. Ze maakten zich van hem meester, en sleepten hem met geboeide handen door de
hele stad achter zich aan. Zijn bloed liet een breed spoor achter. Temidden van dat alles hield Andreas niet op voor zijn vervolgers te bidden, met als gevolg dat hij ze uiteindelijk tot bekering wist te brengen. Toen dat was gebeurd,
begaf hij zich naar Griekenland.
Vertaling: Broeder Jozef
4. Het sacrament van het priesterschap [deel 12]
3. De drie graden van het sacrament
De bisschopswijding: volheid van het wijdingsacrament
Onder de verschillende ambten die vanaf het begin in de Kerk worden uitgeoefend. komt, naar het getuigenis van de Overlevering, op de voornaamste plaats het ambt van hen die, in het episcopaat opgenomen, dank zij een opvolging vanaf het begin, de ranken dragen van de apostolische wortel.
Om hun verheven zending te vervullen
zijn de apostelen door Christus bedeeld met een bijzondere uitstorting van de heilige Geest die over hen neerdaalde; op hun beurt hebben zij aan hun medewerkers door de handoplegging de geestelijke gave meegedeeld, die tot in onze tijd in de bisschopswijding is overgedragen.
Het Tweede Vaticaans Concilie leert dat door de bisschopswijding "de volheid van het Wijdingssacrament" verleend wordt, een volheid die met name in de liturgische traditie van de Kerk en bij monde van de heilige Kerkvaders het hogepriesterschap en de samenvatting [summa] van het gewijde ambt wordt genoemd".
"De bisschopswijding geeft, samen met de heiligingstaak, ook de taak om te onderrichten en te besturen. [...] Inderdaad, [...] de handoplegging en de wijdingswoorden verlenen de genade van de heilige Geest en drukken een heilig merkteken in, en wel zo dat de bisschoppen op eminente en zichtbare wijze de rol van Christus zelf, als leraar, herder en hogepriester, vervullen en in zijn persoon optreden [in Eius persona agant]. Daarom zijn de bisschoppen door de heilige Geest die hun
geschonken is, ware en authentieke leraren van het geloof, priesters en herders.
Anne Van Der Sloten
5. Kindheiligen: Faustino Perez Manglano, dienaar van God. Spanje, 1946-1963 [deel 7]
Faustino toonde ook een levendige interesse in het welzijn van anderen. Toen de meid een loonsverhoging kreeg, bedankte hij zijn moeder. Hoewel hij in comfortabele omstandigheden leefde, was hij bekommerd om anderen, vooral de armen. Op een dag hoorde hij vertellen over een veertienjarige jongen die op een kleine zolder woonde. De jongen had niets te eten, was pover gekleed, en werkte acht uur per dag in een café. Op dat moment besliste Faustino: "We gaan die jongen een trui kopen, anders smijten ze hem buiten in het café.".
Hij kocht zelfs twee truien voor de jongen. Faustino praatte ook met de jongen, probeerde ander werk te vinden voor hem, en hielp hem op allerlei manieren. Een notitie in het dagboek vertelt dat Faustino de jongen "eten, kledij, een pakje en medicijnen" bracht.
In 1962 ondernam hij zijn laatste kampeertocht, die 20 dagen duurde. Samen met zijn groep bezochten ze o.a. Zaragoza, Pamplona, Chartres, Parijs en de
Zwitserse Alpen. In een brief vatte hij de reis samen: "Ik heb erg genoten van de reis. Ik vond alles leuk, en vermits ik stil ben en van het platteland hou, was Planchouet het hoogtepunt... Ik denk dat deze dagen met geholpen hebben om me nog meer op te offeren voor anderen. Ik probeerde zo behulpzaam mogelijk te zijn."
Zijn medereizigers vertelden dat Faustino tijdens de reis vooral een gedienstige jongen was. Een andere schreef: "Hij was altijd bereid om een gunst te verlenen... Hij had één van de deugden die ik het meest bewonder: liefdadigheid."
Een andere medereiziger schreef: "Ik zat bij hem in de tent en de bus. Hij was altijd hetzelfde: nooit boos, altijd bereid zichzelf op te offeren, het slechtste kiezen zodat anderen iets beter hadden. Ik geloof dat wanneer iemand een zwakte heeft, je dat het meeste ziet tijdens een kampeertocht. Ik kan enkel zeggen dat ik na twintig dagen slapen en eten met hem, geen enkele zwakte heb gezien.
Vertaling: Mario Lossie
23-07-2012
23 juli 2012
23 juli 2012
1. Medjugorje Nieuwsbrief van Zr. Emmanuel Maillard van 15 juli 1982
Medjugorje,
15 juli 2012
Dierbare
kinderen van Medjugorje, Geloofd zijn Jezus en Maria!
Op 2 juli 2012 kreeg Mirjana haar maandelijkse verschijning aan het Blauwe Kruis. Nogmaals werd de Podbrodo overspoeld door bedevaarders! Na de verschijning deelde ze volgende
boodschap mee: "Lieve kinderen. Opnieuw smeek ik u moederlijk even stil te staan en na te denken over uzelf en over de vergankelijkheid van uw aardse leven. Denk aan de eeuwigheid en de eeuwige gelukzaligheid. Wat wilt ge? Op welke weg wilt ge u begeven? De liefde van de Vader zendt me om voor u bemiddelaarster te zijn, om u met moederlijke liefde de weg te tonen die leidt naar de zuiverheid van de ziel, een ziel, die niet door zonde bezwaard is, een ziel, die er toe wil komen om de
eeuwigheid te kennen. Ik bid dat het licht van de liefde van mijn Zoon u zou mogen verlichten, zo dat ge de zwakheden zoudt kunnen overwinnen en uit de ellende zoudt opstaan. Gij zijt mijn kinderen en ik verlang dat ge allemaal de weg zoudt gaan van het heil. Daarom, mijn kinderen, verzamel u rond mij, opdat ik zou kunnen bereiken dat ge er toe zoudt komen de liefde van mijn Zoon te kennen en zo de deur te openen van de eeuwige zaligheid. Bid, zoals ook ik doe, voor uw herders. Normaals waarschuw ik u : oordeel hen niet want mijn Zoon heeft hen gekozen. Dank u."
Een moderne lepra, de pornografie!
Een bevriend priester, die vaak naar Medjugorje komt, kreeg een bijzondere genade om zielen te helpen tijdens de Biecht. Hij bracht ons een zeer verhelderend getuigenis.
Een echtpaar kwam hem opzoeken omdat hun jongen van 7 het in het geheel niet goed stelde. Voorheen was hij steeds gezond en deed het voortreffelijk op school. Sinds enkele tijd stortte alles echter ineen. Het kind was voortdurend ziek en geen enkele dokter vond wat hij mankeerde. Zijn resultaten op school waren bovendien rampzalig geworden. Het was alsof hij elke motivatie en zelfs alle kracht verloren was om te werken. Zeer ongerust, waren de ouders met de jongen reeds bij menige exorcist te rade gegaan. Zonder resultaat.
Met een gebroken hart kwamen ze bij onze vriend en vroegen hem eens met het kind te spreken. De priester vroeg hen echter het kind buiten te laten omdat hij eerst met de ouders wenste te spreken. Na enkele vragen over hun gewoonten en hun handelen thuis ontdekte de priester met verstomming dat ze zich reeds enkele tijd langs DVDs en andere media bezig hielden met pornografie als het kind niet bij hen was. Ze beschouwden dit als een ontspanning en feitelijk waren ze er aan verslaafd, zoals aan een drug.
De priester reageerde: "Maar wat doet ge daar? Weet ge niet dat ge met dat te doen een zware
zonde bedrijft? Ge opent de deur voor de duivel en laat hem binnen in uw gezin, om uw familie aan te vallen! Langs pornografie vernielt de satan de huwelijken! En dan, zich kerend tot de man zei hij : Gij zijt de vader, door God het hoofd van het gezin. Door zo te handelen verliest ge echter uw genade van staat als vader en vernielt wat u is toevertrouwd!" Aan de vrouw zei hij: "Gij beschadigt uzelf en beschadigt de kijk van uw man op u! In feite verwijdert ge u van uw man! En dan verwondert het u dat uw kind ziek is, verpletterd? Hij betaalt uw zonde heel duur. Hou daar onmiddellijk mee op! Porno maakt de familie ziek!"
Gelukkig heeft dit koppel aanvaard te breken met deze perverse gewoonte en hebben al hun pornodocumenten weg gedaan. Heel vlug daarna, zonder enige tussenkomst van een dokter of een psycholoog, is het kind terug gezond geworden, heeft het zijn levenslust en zijn motivatie op school terug gevonden. Het was als een wedergeboorte, hoog tijd! Dit koppel is nu wel overtuigd en kan getuigen voor andere gezinnen, die in gevaar verkeren!
Na vele jaren in dit ministerie heeft deze priester ook gemerkt dat, als in een koppel, de man zich bezig houdt met porno, heel dikwijls de vrouw zware gynaecologische problemen krijgt. In Rome heeft men hem gevraagd hierover een verslag te schrijven voor de exorcisten.
Onlangs vertelde een priester tijdens zijn homilie, hier in Medjugorje, het volgende verhaal : Een kindje van 4 jaar had een zware longaandoening. Het had al veel geleden en had dan ook veel schrik van dokters. De radioloog trachtte het echter gerust te stellen en vertelde dat hij een onderzoek zou doen, dat geen pijn deed, een scan, om alles van binnen te kunnen zien en het dan goed te kunnen verzorgen. Het kind reageerde verbaasd: "Gaat ge alles binnen in mij kunnen zien?" De radioloog beaamde dat en het kind liet zich rustig doen. Na het onderzoek besprak de dokter de diagnose met de ouders in zeer ingewikkelde termen, waar het kind niets van snapte. Het werd steeds meer ongeduldig om te weten tenslotte kon het zich niet meer inhouden en onderbrak de dokter: "Als ge alles gezien hebt in mijn binnenste, hebt ge dan ook O.L.Vrouw gezien in mijn hart?"
Gelukkig dat Maria in onze verwarde wereld nog haar kleine troosters vindt! Het is aan ons hun onschuld steeds te blijven beschermen [hun zo kostbare schat] zoals een leeuwin haar jongen beschermt!
Duizenden jongeren bereiden zich voor om naar Medjugorje te komen voor het jongerenfestival! Hoe zouden we er aan
kunnen twijfelen dat de Koningin van de Vrede zich ook voorbereidt om hen met haar immens moederhart te ontvangen, om hen te verwennen met de mooiste geschenken, zoals alléén een moeder dat kan? Deze jongeren, die, we moeten het toegeven, misschien aan abortus ontsnapt zijn om op de wereld te komen. Die geboren zijn te midden een cultuur, die hen aantrekt met duizenden lichtjes, maar hen niet kan voldoen. Als ze niet volledig doordrongen zijn van het Westers heidendom, zoeken ze zoeken
zoeken naar een zin voor hun leven en een waardevolle reden om verder te gaan.
Wat is het antwoord mooi dat de H. Maagd hen gegeven heeft in haar boodschap van 2 juli [Zie boven]. Er is niets aan toe te voegen, de jongeren
hebben enkel haar richtlijnen te volgen! In Medjugorje zullen ze de gelegenheid hebben om even stil te staan en na te denken over henzelf en over de vergankelijkheid van hun aardse leven. Ze kunnen dan denken aan de eeuwigheid en de eeuwige gelukzaligheid. De Heilige Maagd vraagt hen: "Wat wilt ge? Op welke weg wilt ge u begeven? Ze zullen haar antwoorden in gebed en ze zullen op haar kunnen rekenen om hen te helpen de weg te volgen, die naar het geluk leidt.
"Veel jongeren zoeken het geluk waar men het verliest," zei Ze in een andere boodschap. In Medjugorje zullen ze andere jongeren zien, die Jezus al een eind volgen en ze zullen zich bewust worden dat ook voor hen dergelijke weg mogelijk is. Een Moeder helpt haar kind te
realiseren wat er werkelijk in het plan ligt van de Schepper: een uniek persoon, onvervangbaar en oneindig bemind. Ze helpt haar kind het hoogste geluk te bereiken.
Ik wil een oproep doen tot allen, die de toekomst van de jongeren ter harte nemen. Dat ieder God iets aanbiedt [in gebed zal men vinden wat men kan geven], opdat ten minste één jongere, of meerdere, Jezus op dergelijke manier zou ontmoeten tijdens dit festival, dat hij of zij de kracht zou krijgen om van leven te veranderen en de weg van de heiligheid te kiezen. Hoeveel heiligen zijn er niet heilig geworden na een bewogen leven, omdat
iemand zich voor hen had opgeofferd? Om enkel één voorbeeld aan te halen: De Zalige Charles de Foucault wentelde zich
in de onzuiverheid voor hij, dank zij het gebed van zijn nicht, de biecht sprak, die hem lanceerde naar de heiligheid.
Dank voor ieder Weesgegroetje, elk vasten, elke nieuwe liefdesdaad, elke vurig beleefde H. Mis, elke pijn, zonder klagen aan Jezus geofferd, elk verborgen offer! Op een min of meer nabije dag in de Hemel zult ge een grote heilige naar u toe zien komen en u zeggen dat het dank zij u is dat hij uit de ellende ontsnapt is, zijn weg naar de dood heeft kunnen verlaten om te kiezen voor het leven met Jezus!
Lieve Gospa, wij zijn ongeduldig om te zien wat Ge
allemaal voor de jongeren hebt voorbereid! Geef ons de genade U te kunnen helpen bij het uitdelen van de geschenken!
De juistheid van de beslissing van de Heilige Stoel van 1975
In principe aanvaardt iedereen deze regeling. Wie deze Code hoe dan ook in vraag stelt zou zich onmiddellijk als een huurling te kennen geven en aantonen dat hij niet geïnteresseerd is in zijn eigen kudde. Het is echter niet voldoende om deze regel zomaar te aanvaarden omwille van het belang ervan. Het bevat iets Heilig, iets dat exclusief is. Het kan geen anderen goden aanvaarden, want deze andere goden zijn enkel wensen die maar al te dikwijls tegengesteld zijn aan de opperste wet. Is een van deze wensen bijvoorbeeld niet de wens om de franciscanen te verdrijven uit de streken waar ze nu gevestigd zijn? Kan dit verlangen boven de nood van de redding der zielen staan?
Iedereen dient het naar zijn of haar eigen geweten te beslissingen: dient iemands houding dit hoogste doel? In uw poging om dit antwoord te evalueren dient men iemands wrok en vastbesloten houding ten koste van allen in gedachte te houden. Mag men toegeven aan iemands eigen trots, egoïsme, zelfbevestiging, verlangen en macht? Elke betrokken partij in Herzegovina zou zich gebonden moeten voelen om zich deze vraag te stellen: de bisschoppen, de seculiere priesters en de franciscanen.
Vertaling: Chris De Bodt
3. Onze Lieve Vrouw van Anguera [vervolg van de boodschappen]
Boodschap 3644 van 24/04/2012
Lieve kinderen, heb geen angst. Vul u met de hoop en morgen zal het beter gaan. Kruis de armen niet. Mijn Heer heeft iedereen van u nodig. Open uw harten en laat toe dat de genade van de Heer u omvormt. Ik daal neer uit de hemel om u naar de hemel te leiden. Ik roep u op in alles gelijk te worden aan Mijn Zoon Jezus. U bent niet alleen. Mijn Heer is u zeer nabij. Als u het gewicht van de beproevingen voelt, roep op Jezus. Nodig
Jezus uit om met u te blijven. Openbaar Hem uw wensen en Hij zal u beschermen. Schat de momenten van het gebed in de familie naar waarde. Sta niet toe dat de duisternis van de boze in uw huizen binnendringt. Laat toe dat het Licht van de Heer ruimte heeft in uw huizen. God wil u redden. Luister naar Zijn stem en wees trouw aan Zijn oproepen. Geraak niet ontmoedigd. Bid veel voor het kruis. De mensheid heeft zich met de zonde besmet en moet genezen worden. Een pijnlijke gebeurtenis zal in Europa plaats hebben. De dood zal komen over meerdere landen en Mijn arme kinderen zullen wenen en klagen. Ik treur voor wat op u afkomt. Wees aandachtig. Wees standvastig op de weg die Ik u toon. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Wees in vrede. Amen.
Vertaling: Henk
4. Jezus' tijdgenoten [aflevering 408]
Mattheus, de apostel
Mattheus-legende [Uit de Legenda Aurea door Jacobus de Voragine]
Na de
Hemelvaart van de Heer, verspreidden zich zijn apostelen. Andreas ging preken in Scythië en Mattheus in Ethiopië. Scythië is het gebied waar de Donau uitmondt in de Zwarte Zee. Ethiopië was, zeker voor die tijd, diep in Afrika.
De Ethiopiërs
stonden Mattheus niet toe dat hij ging preken. Ze rukten hem de ogen uit, sloegen hem in de boeien en wierpen hem in de gevangenis met de bedoeling om hem binnen een paar dagen ter dood te brengen. Nu verscheen een engel aan Andreas en droeg hem op naar Mattheus in Ethiopië te gaan. Maar Sint Andreas antwoordde dat hij de weg niet wist.
Vertaling: Broeder Jozef
5. Het sacrament van het priesterschap [deel 11]
3. De drie graden van het sacrament
Het kerkelijk ambt, door God ingesteld, wordt in verschillende wijdingsorden uitgeoefend door hen die reeds van oudsher bisschoppen, priesters en diakens genoemd worden. De katholieke leer, zoals die tot uitdrukking komt in de liturgie, het kerkelijk leergezag en het bestendige gebruik van de Kerk, kent twee graden in de ambtelijke deelname aan het priesterschap van Christus: het episcopaat en het presbyteraat. Het diaconaat is bedoeld om het episcopaat en het presbyteraat te ondersteunen en te dienen. Daarom worden met het Latijnse woord sacerdos ['priester' of 'hogepriester'] volgens het huidige taalgebruik de bisschoppen en de priesters, maar niet de diakens aangeduid. Toch houdt de katholieke leer in, dat de graden van de priesterlijke deelname [episcopaat en presbyteraat] en de graad van de dienst [diaconaat] alle drie verleend worden door een sacramentele handeling die "wijding [ordinatio]"
genoemd wordt, dit is het wijdingssacrament:
Allen moeten voor de diakens eerbied hebben als voor Jezus Christus,
zoals ook voor de bisschop als het beeld van de Vader, en voor de presbyters als de raad van God en de vergadering van de apostelen: zonder hen is er geen sprake van Kerk.
Anne Van Der Sloten
6. Kindheiligen: Faustino Perez Manglano, dienaar van God. Spanje, 1946-1963 [deel 6]
Een andere notitie toont de natuurlijkheid van de jongen: "Ik bad de rozenkrans. Tijdens de speeltijd ging te Communie. Ik werd ondervraagd tijdens de wiskundeles en kende de antwoorden goed. Voor tekenen heb ik 80%. Het is moeilijk te stoppen met te kibbelen met m'n zussen. De roeping wordt elke dag duidelijker. Ik wil een Marianist worden met een diploma in scheikunde."
Door zijn liefde voor de Heilige Moeder bracht het gezin een bezoek aan Zaragoza, bij O.L.V. Van de Pilaar, een geliefd heiligdom van de Marianisten. Over dit
eerste bezoek schreef hij: "We gingen naar het Marianistenscholasticaat. Ik vond mijn toekomstige thuis leuk. Elke dag hou ik meer en meer van de Moeder, de Maagd Maria. Ik bad voor drie dingen [tijdens het bezoek aan het heiligdom], mijn roeping, dat papa werk mag vinden, en ik bedankte haar voor mijn genezing. Hoe wonderbaarlijk is de Maagd van de Pilaar!"
Faustino
was zelfs sterk genoeg om een paar dagen naar Lourdes te gaan, waar hij fungeerde als brancardier en hulp bood bij de baden en aan de Grot. Tijdens zijn terugkeer naar Valentia noteerde hij zijn liefde voor de zieken en het
lijden in zijn dagboek: 'De volgende keer ik naar Lourdes ga, ga ik terug als brancardier." Hij werd niet genezen, niet in het Heiligdom van O.L..V. van de Pilaar, noch te Lourdes, maar hij kreeg een energiereserve die hem hielp tijdens schooltijd.
Faustino's uithouding in het lijden en zelfverloochening, alsook zijn verlangen om anderen voldoening te geven, bleek toen hij zijn grootouders bezocht in Alicante. Zijn grootmoeder herinnert zich dat hij bij elke maaltijd een glas kreeg met melk met Cola-cao [een energierijke chocoladedrank]. "Tijdens de maand dat hij bij ons was dronk hij er heel wat van." Een tijd later, toen zijn neven vertelden wat ze het liefste dronken, vermeldden er een paar koffie met melk, een andere had liever een bepaalde granendrank. Zonder nadenken zei Faustino: Wat ik niet lust is Cola-cao. Het maakt me misselijk.".
Toen zijn grootmoeder dit hoorde zei ze: "Maar waarom zei je me dat niet?".
Hij antwoordde: "Grootmoeder, je deed het met zoveel plezier dat ik je dat niet wilde afnemen."
Vertaling: Mario Lossie
20-07-2012
20 juli 2012
20 juli 2012
1. Medjugorje: Jonge blinde vrouw ziet opnieuw na zonnemirakel
Raffaela Mazzocchi was blind aan één oog toen haar familie haar overtuigde om naar Medjugorje te gaan. Toen ze een zonnemirakel waarnam, werd ze eerst voor een vijftal minuten blind aan beide ogen. Maar toen ze haar zieke oog opende kon ze zien en toen ze beide ogen opende was haar onverklaarbare genezing volledig.
Van het ene op het andere ogenblik was ze blind aan één oog en daarop genas ze van het ene moment op het andere. Er was niets geleidelijks aan het verhaal van Raffaela Mazzocchis zicht.
Op zestienjarige leeftijd, op 22 december 2001, verloor het Italiaanse meisje volledig het zicht uit haar rechteroog, toen ze zich op school bevond. Dokters dachten dat ze blind werd door een virus dat de oogzenuw onomkeerbaar had vernietigd.
"Het is een diagnose zonder hoop op herstel en geen enkele behandeling leek te werken. Ik was gedwongen om de school te verlaten omdat ik niet kon studeren. Ik kon zelfs niet slapen. Ik nam geneesmiddelen met een psychische uitwerking en in die toestand leefde ik gedurende acht jaar in een nachtmerrie. Ik verloor het geloof en ging niet meer naar de kerk," vertelt Raffaela in haar getuigenis aan Messagi Medjugorje.
Raffaela Mazzocchi
"Op een dag besloten mijn tantes, moeder en zuster om naar Medjugorje te gaan en ten allen koste wilden ze mij meekrijgen met hen. Aanvankelijk aarzelde ik, maar ik bezweek uiteindelijk voor de smeekbeden van mijn familie, maar ik had geen voornemen om te bidden voor mijn herstel."
Raffaela Mazzocchi en haar familie kwamen aan te Medjugorje en beklommen de Verschijningsberg op 26 juni 2009. Op de terugweg, trok iets ongewoon de aandacht van de familie.
"Mijn zus merkte op dat de zon zich op een ongewone wijze bewoog en leek te rond te draaien. Daarop nam ik de zonnebril van mijn zus en met mijn goede linkeroog, zag ik eerst duidelijk te zon draaien en pulseren, bijna mijn aangezicht rakend en terugtrekkend, waarop ook de kleur van de zon voortdurend veranderde, eerst rood, dan blauw, oranje en groen," verhaalt Raffaela uitvoerig.
"Uiteindelijk verwijderde ik de zonnebril en begon ik wanhopig te wenen, omdat ik mij er bewust van werd dat ik ook het zicht had verloren uit mijn linkeroog en volledig blind was geworden. Mijn geschreeuw trok de aandacht van vele bedevaarders die rond mij kwamen staan maar ik bleef nog wanhopiger wenen omdat ik een sterk brandend gevoel had in mijn ogen. Deze totale blindheid duurde zon vijf minuten, de langste van mijn leven. Toen mijn moeder zag dat ik in paniek was, deed ze me neerzitten en slaagde ze er enigszins in om mij tot bedaren te brengen," vertelt de jonge Italiaanse vrouw.
Het zonnemirakel dat Raffaela Mazzochi waarnam in juni 2009
"Terwijl ik mijn hoofd naar beneden hield en mijn ogen sloot, voelde ik een plotselinge drang om mijn rechteroog, het zieke oog, te openen en merkte ik op dat ik mijn handen kon zien. Ik opende het andere oog en kon hiermee ook heel goed zien. Toen ik mijn handen heen en weer bewoog voor mijn ogen, werd ik er mij van bewust dat ik genezen was, maar in plaats van op te springen van vreugde, werd ik bevangen door angst. Mijn moeder zag aan mijn ogen de verandering binnen mij en nam mij diep in haar armen. De vele bedevaarders volgden haar voorbeeld," aldus Raffaela Mazzocchi.
"Vanaf die dag is mijn zicht volledig hersteld en zelfs nu heb ik nog een volmaakt zicht, maar nog belangrijker is dat ik opnieuw mijn geloof opnam."
Bron: Jakob Marschner, Medjugorje Today
Vertaling: Chris De Bodt
2. De kwestie Herzegovina [deel 52]
De juistheid van de beslissing van de Heilige Stoel van 1975
Niettemin, als de Heilige Stoel de beslissing nam, zoals vermeld staat in het decreet, is dat dan noodzakelijk een goede beslissing? Ook al is men verplicht om zich te houden aan beslissingen van de Heilige Stoel, hoeven deze daarom niet altijd juiste en rechtvaardige beslissingen te zijn.
Er zijn genoeg voorbeelden uit het verleden van de Kerk, die er ons gemakkelijk van kunnen overtuigen dat dergelijke beslissingen niet noodzakelijk de juiste beslissingen zijn. In 1415 besloot het Concilie van Konstanz om Jan Hus te veroordelen tot de brandstapel. Vandaag is de Kerk beschaamd over deze beslissing, en terecht, omdat dit een vreselijke misdaad was. Een gelijkaardige beslissing werd er genomen voor Savonarole of nog, de veroordeling van de ontdekkingen van Galileo. De Kerk heeft zich later voor haar vele verkeerde daden verontschuldigd.
Het hoogste criterium om de definitieve juistheid of de definitieve slechtheid te bepalen is de Code van het Canoniek Recht. Alles wat hiertegenover staat moet worden afgekeurd, net als alles wat niet kan worden verenigd met deze hoogste wet van de Kerk.
Vertaling: Chris De Bodt
3. Onze Lieve Vrouw van Anguera [vervolg van de boodschappen]
Boodschap 3643 van 23/04/2012
Lieve kinderen, voorwaarts zonder angst. Vertrouw op Hem die uw absolute goed is en die weet wat u nodig hebt. Ik daal neer uit de hemel om u tot Mijn Zoon Jezus te leiden. Wees standvastig. Open uw harten en neem de wil van God voor uw leven aan. Dit is de tijd van de genade voor ieder van u. Luister naar de stem van God en vul u met Zijn liefde. Als de mensheid de uitnodiging van de liefde aan zou nemen, dan zou ze weldra snel worden genezen. Ik nodig u uit om Mijn oproepen na te leven. Ik wil u heilig maken maar u kunt niet in de zonde blijven leven. Bekeer u tot Jezus? Hij is uw Weg, Waarheid en Leven. Kniel neer in gebed. Een pijnlijke gebeurtenis zal in Italië plaats hebben en groot zal het lijden voor de kerk zijn. Ik treur voor wat op u afkomt. Moed. Die met de Heer is, zal het gewicht van de nederlaag niet ervaren. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Wees in vrede. Amen.
Vertaling: Henk
4. Jezus' tijdgenoten [aflevering 407]
Mattheus, de apostel
Het Mattheusevangelie
De auteur van het Evangelie volgens Mattheus was de eerste die aan het centrale verhaal over Jezus leven van Marcus afgeschreven een hoog theologisch verhaal over de kinderjaren toevoegt. Het bestaat uit een stamboom van Jezus die bewijst dat hij via Jozef van koning Davis afstamt, gevolgd door details over zijn geboorte, de vlucht naar Egypte om aan de bloeddorstige soldaten van Herodes te ontsnappen en tenslotte de terugkeer van de familie naar Nazareth in Galilea. Het vers uit Isaias 7,14 geciteerd vanuit de Griekse versie van de Bijbel en aangaande de geboorte van Emmanuel uit een maagd [pathenos] dient om van meert af aan, bij het begin van het evangelisch verhaal, het begrip uit het einde van de eerste eeuw van de wonderbare verwekking van Jezus, Messias en Zoon van God [Mt 1-2]. Het evangelie van Mattheus is het eerste die kort de verschijning van Jezus aan de vrouwen bij het lege graf beschrijft, gevolgd door de enige verschijning van de verrezen Christus aan de elf apostelen op een berg in Galilea, een visioen dat door sommige vol geloof wordt onthaald en door andere met twijfel [Mt 28,9-10, 16-17].
Volgens Eusebius zou de geleerde uit Alexandrië, Pataenus, beweerd hebben een Aramese kopie van het evangelie van Mattheus ontdekt te hebben in India en vandaar door de apostel Bartolomeus werd meegebracht toen hij dat land evangeliseerde.
5. Het sacrament van het priesterschap [deel 10]
2. Het Wijdingssacrament in de heilsgeschiedenis
Twee wijzen van deelname aan het ene priesterschap van Jezus
..."In naam van heel de Kerk"
De taak van het ambtelijk priesterschap beperkt zich niet tot het vertegenwoordigen van Christus [hoofd van de Kerk] ten overstaan van de vergadering van de gelovigen. De priester handelt tevens in naam van heel de Kerk, wanneer hij God het gebed van de kerk aanbiedt en vooral wanneer hij het eucharistisch offer opdraagt.
"In naam van heel de Kerk": deze uitdrukking betekent niet dat de priesters de afgevaardigden van de gemeenschap zouden zijn. Het gebed en het offer van de Kerk zijn niet te scheiden van het gebed en het offer van Christus, haar hoofd. Het gaat altijd om de eredienst van Christus, in en door zijn Kerk. Het is heel de Kerk, lichaam van Christus, die bidt en zichzelf aan God de Vader opdraagt, "door Hem en met Hem en in Hem", in de eenheid van de heilige Geest. Heel het lichaam, caput et membra, bidt en draagt zichzelf op, en daarom worden zij die in het lichaam op bijzondere wijze de bedienaars ervan zijn, niet alleen dienaars van Christus, maar ook bedienaren van de Kerk genoemd. Het ambtelijk priesterschap kan de Kerk vertegenwoordigen, omdat het Christus vertegenwoordigt.
Anne Van Der Sloten
6. Kindheiligen: Faustino Perez Manglano, dienaar van God. Spanje, 1946-1963 [deel 4]
Faustino Perez' moeder
Het was een lange en zware ziekte, maar de dokter verklaarde: Met radiotherapie en chemotherapie werd hij onmiddellijk beter.
Na de behandelingen zwol Faustino op en verloor hij al z'n haar. Toen zijn geestelijk begeleider vroeg of hij het erg vond om zo gezien te worden, antwoordde hij met een lach: Er is niks mis mee. Als je haar uitvalt, wat ga je dan doen? Het zal terug groeien. Wat weg ging zal terugkomen. Faustino was niet iemand die zich zorgen maakte over wat hij onbelangrijk vond.
Enige tijd later was hij gezond genoeg om terug naar school te gaan en een retraite bij te wonen; het was tijdens die retraite dat hij besloot om z'n leven aan God te wijden als priester van de Marianisten. Sinds die dag groeide zijn verlangen, wat bewezen wordt door de talrijke notities in zijn dagboek die de vreugde uitstraalden die hij voelde door zijn leven aan Jezus en de Kerk op te dragen. In één van de notities staat: Ik sta op barsten van immense vreugde. Hoe wonderbaarlijk is Christus! In zijn dagboek spreekt hij tweeënveertig keer over zijn roeping.
Vertaling: Mario Lossie
19-07-2012
19 juli 2012
19 juli 2012
1. De kwestie Herzegovina [deel 51]
De onbetwistbare gehoorzaamheid van de bisschoppen van Mostar aan de Heilige Stoel?
De bisschoppen uit Herzegovina legden dikwijls de nadruk op de gehoorzaamheid als het hoogste gedragsprincipe binnen de Kerk. In de praktijk echter, was dit principe niet altijd aan hen besteed, behalve wanneer het hen goed uitkwam. Toen bisschop Zanic bijvoorbeeld naar Mostar kwam als assistent van de bisschop waagde hij het onmiddellijk om de franciscanen ervan te overtuigen om ongehoorzaam te zijn aan hun wettelijke provinicaal ili, met de bedoeling om zijn plannen beter te kunnen bereiken. Hij slaagde hier evenwel niet in. Toen hij, in 1988, zelf aan het hoofd kwam van het bisdom, aanvaardde een deel van de franciscanen hun overplaatsing, die hen werd aangewezen door de provinciale administratie, niet. bisschop Zanic schaarde zich achter hen in hun weigering. Hij verbood zelfs alle schrijven over een overplaatsing! Zij die hieraan ongehoorzaam waren mochten hun bevoegdheden en titel als kanunnik behouden, maar hij weigerde dit toe te passen op hen die rechtmatig de beslissingen van het provinciale bestuur volgden. Dezelfde praktijk werd gehandhaafd door zijn opvolger, bisschop Ratko Peric.
De bisschoppen uit Herzegovina vroegen dat de franciscanen parochies, die hen toebehoorden, zouden overdragen, in overeenstemming met de decreten van 1967 en 1975, maar hij weigerde hardnekkig om de parochies Glavatievo en Nevesinje, die hem werden toegekend bij een decreet uit 1923, over te nemen. Dit waren parochies die de franciscanen al een hele tijd hadden overgedragen. De bisschoppen waren niet voorbereid om het decreet van 1975, in de letterlijke betekenis ervan, in te voeren. De franciscanen boden bisschop Zanic dit aan, bovenop de herverdeling van de franciscaanse kloosterparochie in Humac, waar hij kon beschikken over twee seculiere parochies Zvirii-Bijaa en Crveni Grm, zoals was vastgesteld bij het Decreet van 1975. Niettemin weigerde hij dit en eiste hij om een nieuwe seculiere parochie op te richten in de steden, Ljubuki en Radiii, alhoewel dit het enige was dat hem expliciet werd geweigerd in het Decreet van 1975! Ten allen koste vroeg bisschop Peric dat hem de kloosterparochies van Mostar en Capljina zouden worden overhandigd, maar hij weigerde om de parochies Jablanica and Blagaj over te nemen, die praktisch volledig etnisch gezuiverd waren door de Moslims, maar die hem, volgens hetzelfde Decreet van 1975 werden toegekend.
Deze paar voorbeelden tonen duidelijk aan dat de bisschoppen uit Herzegovina niet uitmuntend waren in hun vastberaden gehoorzaamheid aan de beslissingen die werden genomen door de Heilige Stoel, terwijl de bisschoppen deze vastberaden gehoorzaamheid wel als eis stelden voor de franciscanen.
Vertaling: Chris De Bodt
2. Onze Lieve Vrouw van Anguera [vervolg van de boodschappen]
Boodschap 3642 van 22/04/2012
Lieve kinderen, u bent belangrijk voor de verwezenlijking van Mijn plannen. Open uw harten en neem de wil van God voor uw
leven aan. Heb geen angst. God is u zeer nabij. Wat er ook gebeurt, sta niet toe dat de vlam van het geloof zich in u uitdooft. Keer tot Jezus terug. Hij is uw alles en zonder Hem bent u niets en kunt u niets realiseren. Vlucht voor de
zonde en leef in de genade. Wees vastberaden. Ik ben uw Moeder en daal neer uit de hemel om u tot uw bekering op te roepen. God heeft haast. Wat u te doen hebt, laat dat niet voor morgen. Als alles verloren schijnt, zal voor u de grote overwinning zichtbaar worden. Wees deemoedig en nederig van hart. De mensheid leeft verwijderd en nu is het moment voor de grote bekering. Kniel neer in gebed. De dag van de glorie voor de mannen en de vrouwen van het geloof zal komen. De aarde wordt omgevormd en de krachtige hand van God zal in het voordeel van de rechtvaardigen handelen. De vrede zal over de aarde regeren en iedereen zal gelukkig leven. De zege van God zal groot zijn. Dat zal de tijd van de uiteindelijke triomf van Mijn Onbevlekt Hart zijn. Moed. Heb lief en verdedig de waarheid. Ik ben aan uw zijde ofschoon u Mij niet ziet. Voorwaarts. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Wees in vrede. Amen.
Vertaling: Henk
3. Jezus' tijdgenoten [aflevering 406]
Mattheus, de apostel
Het Mattheusevangelie
Een gedeelte van de inhoud heeft het evangelie van Matteüs gemeen met dat van de andere synoptici, Marcus en Lucas. Alleen met Marcus gemeen heeft Matteüs onder andere Matteüs 14,23-16,12 / Marcus 6,46-8,21, met daarin een uiteenzetting over 'rein en onrein', een tocht van Jezus naar Tyrus en Sidon buiten Israël en een tweede spijzigingsverhaal. Alleen met Lucas gemeen heeft Matteüs vrijwel uitsluitend enkele parabelen en
uitspraken van Jezus.
Tot de eigen stof van Matteüs behoren met name de eerste twee hoofdstukken, over de Davidische oorsprong van Jezus. Aan het slot van Matteüs volgt bovendien de verschijning van Jezus aan zijn leerlingen in Galilea. De opdracht die de leerlingen daar ontvangen [onder meer om te dopen in naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest] betreft alle volken.
De eerste vermelding van Mattheus als evangelist komt voort uit een verloren werk van Papias, bisschop
van Hiëropolis gestorven rond 130 na J.C. en door Eusebius geciteerd: Mattheus organiseerde netjes de woorden in het Hebreeuws dialect [lees het Aramees] en iedereen interpreteerde of vertaalde ze zo goed mogelijk. Gaan deze uitspraken in het Aramees over doctrinale en niet vertellende passages van Mattheus? Dit is betwistbaar. Wat wel vaststaat, is dat Ireneus, bisschop van Lyon in de tweede helft van de IIe eeuw [rond 180 na J.C.], een geschreven opstel vermeldt van een evangelie uit de tijd van het ministerie van Petrus en Paulus in Rome. De meeste hedendaagse specialisten kennen dit werk onder zijn slotvorm aan een Joodchristen of heidenschristen auteur uit de laatste decennia van de eerste eeuw [90-100 na J.C.] toe. Het beste compromis zou erin bestaan hem als een Grieks sprekende Joodchristen te beschouwen.
4. Het sacrament van het priesterschap [deel 9]
2. Het Wijdingssacrament in de heilsgeschiedenis
Twee wijzen van deelname in het priesterschap van Jezus
In de persoon van Christus als hoofd...
In het kerkelijk dienstwerk van de gewijde bedienaar is Christus zelf bij zijn Kerk, als hoofd van zijn lichaam, herder van zijn kudde, hogepriester van het verlossend offer, meester van de waarheid. Dit bedoelt de Kerk wanneer zij zegt dat de priester krachtens het
wijdingssacrament in persona Christi capiti handelt:
(Bij het kruisoffer en in het misoffer) gaat het om
dezelfde priester: Christus Jezus, wiens heilige persoon vertegenwoordigd wordt door zijn bedienaar. Vanwege de priesterwijding die de bedienaar ontvangen heeft, wordt hij aan deze Hogepriester gelijk gemaakt en bezit hij ook de macht
om in de kracht en in de persoon van Christus zelf te handelen (virtute ac persona ipsius Christi)
Christus is de bron van elk priesterschap, want de priester van het Oude Verbond was de voorafbeelding van Christus en die van het
Nieuwe Verbond handelt in de persoon van Christus.
Door de gewijde bedienaars, in het bijzonder de bisschoppen en de priesters, wordt de aanwezigheid van Christus als hoofd van de Kerk zichtbaar gemaakt in de gemeenschap van de gelovigen. De bisschop is, naar de mooie uitdrukking van de heilige Ignatius van Antiochië, typos tou Patros, het levende beeld van God de Vader.
Deze aanwezigheid van Christus in de bedienaar mag niet tot het misverstand 896 leiden dat deze bedienaar nu niet onderhevig zou zijn aan menselijke zwakheid, heerszucht, dwalingen, of zelfs zonde. De kracht van de heilige Geest is niet op dezelfde wijze waarborg voor alle handelingen van de bedienaars. In de sacramenten is deze waarborg gegeven, zodat zelfs de zonde van de bedienaar geen belemmering is voor de vrucht van de genade. Er bestaan echter vele andere handelingen die het menselijk stempel van de bedienaar dragen. De sporen daarvan zijn niet altijd teken van trouw aan het evangelie en kunnen bijgevolg schadelijk zijn voor de apostolische vruchtbaarheid van de kerk.
Het Priesterschap is een dienstwerk.
"Dit ambt, dat de Heer aan de herders van zijn volk heeft toevertrouwd, is een waarachtige dienst". Het is geheel en al betrokken op Christus en op de mensen. Van Christus en zijn uniek priesterschap is het helemaal afhankelijk en het werd ingesteld ten gunste van de mensen en de gemeenschap van de Kerk. Het wijdingssacrament
verleent "een gewijde macht" die geen andere is den die van Christus. De uitoefening van dit gezag moet dus afgestemd worden op het voorbeeld van Christus, Hij die uit liefde de laatste is geworden en dienaar van allen. "De Heer heeft duidelijk gezegd dat de zorg voor zijn kudde een bewijs is van liefde voor Hem"
Anne Van Der Sloten
5. Kindheiligen: Faustino Perez Manglano, dienaar van God. Spanje, 1946-1963 [deel 4]
Faustino was een toegewijd fan van de voetbalploeg van Valentia, die ook meerdere keren in het dagboek vernoemd werd. Wanneer hij met Jezus praatte vermeldde hij zelfs de uitslag van de wedstrijden, zoals de notitie op 10 oktober die de uiterste eenvoudigheid en natuurlijkheid van zijn gebed uitstraalt: Ik bad de rozenkrans. Tijdens de speeltijd ging ik te Communie... Ik praatte tien minuten met Jezus over Zaragoza-Valentia (een voetbalwedstrijd) en de missies.
Een andere keer schreef hij: Ik bad de rozenkrans en ging te Communie. We wonnen de voetbalwedstrijd met 10 3. Ik sprak tien minuten met Christus...
In november 1960 onderging Faustina een heelkundige ingreep onder zijn arm, waarbij een tumorcyste werd verwijderd die hem een jaar heel ziek had gemaakt en veel pijn veroorzaakte. Hij kon niet naar school gaan, maar studeerde thuis wanneer hij niet te veel pijn had, en hij volgde bestralingsbehandelingen. Begin 1961 ontving hij echter een alarmerende diagnose: een blijkbaar kwaadaardige infectie van de lymfeklieren. Toen hij later een scherpe pijn in de rug had, ging hij samen met z'n vader naar een radioloog. De dokter schreef in zijn verslag:
De röntgenfotos tonen een ruggenwervel die onder druk staat door een tumor. Verder onderzoek bevestigde de diagnose. Hij had een fatale vorm van de ziekte van Hodgkin. Faustino was een stil, ernstig, oprecht en lijdend kind. Ik heb hem nooit horen klagen...
Vertaling: Mario Lossie
18-07-2012
18 juli 2012
18 juli 2012
1. De kwestie Herzegovina [deel 50]
Wie zit er achter het decreet van de Heilige Stoel van 1975?
In een brief aan broeder Dominik Mandi, geschreven op Sint Joris 1965, geeft hij toe dat hij dit voorstel had overgemaakt aan de Heilige Stoel! Als we in overweging nemen dat Bisschop Pavao Zanic opschepte dat hij meer dan zeventig bezoeken naar Rome heeft gebracht aan Rome met betrekking tot deze herverdeling, dan wordt het duidelijk wie de Heilige Stoel heeft overgehaald om deze beslissing aan te nemen. Wie anders kon de Heilige Stoel immers uitleggen waar Crna, Crude, Caplijna en andere kleine steden lagen, als ze niet de nodige informatie kregen vanuit Herzegovina zelf? Deze steden zijn even vreemd aan de Heilige Stoel als sommige afgelegen Afrikaanse of Ierse steden.
Het decreet is meer dan waarschijnlijk grotendeels opgesteld in Mostar en na een lange periode van druk en pogingen om de Heilige Stoel te overtuigen, plaatste het Vaticaan uiteindelijk zijn handtekening onder het decreet. Als een dergelijke beslissing, of ze nu goed of slecht is, bedacht is door de Bisschoppen van Mostar, Ule, Zanic en Peric, dan is de Heilige Stoel uiteraard ook verantwoordelijk, maar deze verantwoordelijk gaat niet terug tot in de eerste graad. Neen, de hoofdverantwoordelijkheid ligt duidelijk bij de bisschoppen van Mostar.
Laat ons herinneren aan wat de Heilige Augustinus antwoordde aan de Joden die beweerden dat ze Jezus niet hadden gedood, maar dat eerder Pontius Pilatus schuldig was: "Hij is schuldig omdat hij Hem veroordeelde, maar bent u onschuldig, u die hem onder druk heeft gezet om aldus te beslissen?"
Vertaling: Chris De Bodt
2. Onze Lieve Vrouw van Anguera [vervolg van de boodschappen]
Boodschap 3641 van 21/04/2012
Lieve kinderen, Ik ben uw Moeder. Ik houd oneindig van u en wens u hier op aarde al gelukkig te zien en later met Mij in de hemel. Ik bid opdat u mannen en vrouwen van het geloof bent want enkel zo kunt u tot de triomf van Mijn Onbevlekt Hart bijdragen. U leeft in de tijd van de grote geestelijke dwaling. Wees aandachtig. De duivel wil u van de waarheid verwijderen. Sluit uw ogen voor de verleidingen van de wereld want u bent het goed van de Heer. Ik wens dat u allen het goede doet. Heb lief. In de liefde van de Heer ontdekt u de grote vergissingen die in u bestaan. Wees aandachtig in het gebruik van uw vrijheid. Zoek in iedereen de wil van God te realiseren. Moeilijke dagen zullen voor u komen. Er zal een grote vervolging van mannen en vrouwen van het geloof zijn en de kerk zal een zwaar kruis ervaren. Bid. Enkel door de kracht van het gebed bereikt u de genade van de bekering. Voorwaarts zonder angst. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Wees in vrede. Amen.
Vertaling: Henk
3. Jezus' tijdgenoten [aflevering 405]
Mattheus, de apostel
Het Mattheusevangelie
De hoofdgedachte van het Matteüsevangelie is dat Jezus de Messias is, afstammeling van David. In Jezus zijn de woorden van de profeten uit het Oude Testament tot volle betekenis gekomen. Anderzijds staan de lezers die de auteur op het oog heeft, voor de schrijnende vraag hoe om te gaan met de groter wordende kloof tussen joden en christenen. In dit licht moet men de polemiek tegen farizeeën en schriftgeleerden verstaan [Matteüs 23]. In deze polemiek verwerft het christendom zijn eigen identiteit. Van de andere kant blijft de evangelist overtuigd van de nauwe verbondenheid van het christendom met het joodse erfgoed.
Kenmerkend voor Matteüs is dat Jezus vooral een leraar is. De uitspraken van Jezus zijn bij elkaar gebracht in grote redevoeringen, die kunnen dienen als een leefmodel voor de christelijke gemeenschap. De zes grote redevoeringen zijn: de bergrede [5-7], de zendingsrede [10], de parabelrede [13], de kerkrede [18], de rede tegen de farizeese schriftgeleerden [23] en de rede over het einde [24-25].
In Matteüs vindt men met variaties dezelfde verhaallijn als in Marcus en Lucas. Het begint met verhalen over Jezus' vroege jaren. Na het optreden van Johannes de Doper is Jezus werkzaam in Galilea. Daarna gaat hij op reis naar Jeruzalem. Tijdens die reis spreekt hij erover dat in Jeruzalem zijn levenseinde onvermijdelijk is. De botsing met de overheden in Jeruzalem leidt tot zijn arrestatie en terechtstelling, maar drie dagen na zijn dood laat God hem verrijzen.
Vertaling: Broeder Jozef
4. Het sacrament van het priesterschap [deel 8]
2. Het Wijdingssacrament in de heilsgeschiedenis
Twee wijzen voor deelname aan het ene priesterschap van Jezus
Christus, hogepriester en enige middelaar, heeft de kerk gemaakt "tot een koninklijk geslacht van priesters voor zijn God en Vader" [Openb. 1: 6]. Heel de gemeenschap van de gelovigen als zodanig is priesterlijk. De gelovigen oefenen het priesterschap dat hun door het doopsel verleend is, uit door middel van hun deelname, ieder volgens zijn eigen roeping, aan de zending van Christus, priester, profeet en koning. De gelovigen worden "gewijd tot een heilig Priesterschap door de sacramenten van het Doopsel en het Vormsel."
Hoewel het ambtelijk of hiërarchisch priesterschap van bisschoppen en priesters en het gemeenschappelijk priesterschap van alle gelovigen beide "op hun eigen bijzondere wijze deelhebben aan het ene priesterschap van Christus," verschillen zij toch wezenlijk van elkaar, terwijl zij tevens "op elkaar aangewezen zijn."
In welke zin? Terwijl het gemeenschappelijk priesterschap van de gelovigen zich verwezenlijkt door de ontplooiing van de doopgenade in een leven van geloof, hoop en liefde, een leven volgens de Geest, staat het ambtelijk priesterschap ten dienste van het gemeenschappelijk priesterschap en heeft het betrekking op de ontplooiing van de doopgenade van alle christenen. Het is één van de middelen waardoor Christus onophoudelijk zijn kerk opbouwt en bestuurt. Daarom ook wordt het overgedragen door een eigen sacrament, het Wijdingssacrament.
Anne Van Der Sloten
5. Kindheiligen: Faustino Perez Manglano, dienaar van God. Spanje, 1946-1963 [deel 3]
Hij was dan al wel een goeie jongen, maar zijn deugden zouden aanzienlijk toenemen vanaf 1959, toen hij dertien was en in het achtste leerjaar zat. Hij beleefde zijn eerste retraite, die voor hem een stimulans was om "zijn leven volledig te veranderen." In zijn notities schreef hij eenvoudige samenvattingen van de gesprekken, en hieruit blijkt dat die een diepe indruk nalieten.
Het was tijdens deze retraite dat hij zijn spiritueel begeleider benaderde met een probleem. Hij vertelde: "Toen ik in het vijfde leerjaar zat, beloofde ik de H. Maagd elke dag een rozenkrans te bidden, tot 1961. En dat doe ik, vooral wanneer ik alleen naar school ga...maar soms vergeet ik het...en probeer ik het beetje bij beetje in te halen."
Faustino en zijn zusjes
De spiritueel begeleider vroeg of hij graag de Rozenkrans bad. Hij antwoordde: Ja eerwaarde, heel graag. Toen hij dit hoorde stelde de spiritueel begeleider hem gerust en raadde hem aan om de rozenkrans te bidden elke keer hij er de kans toe had.
Een spirituele schat die ons werd nagelaten is een dagboek dat Faustino begon bij te houden in de zomer van 1960. Hierin zien we de geleidelijke vooruitgang die hij maakte in zijn liefde voor de H. Maagd en Onze Heer. Zijn liefde voor de rozenkrans wordt steeds opnieuw herhaald zoals bvb in de notitie van 14 september 1960: Ik heb de Mario Gaitan uitgelezen. Een mooi boek... Om kwart voor negen bid ik de rozenkrans.
Op 3 oktober schreef hij: "De school is begonnen. Ik ging naar de Mis en ontving de Communie. Ik bad de hele rozenkrans..."
De rozenkrans wordt doorheen heel het dagboek vermeld.
Vertaling: Mario Lossie
17-07-2012
17 juli 2012
17 juli 2012
1. Medjugorje: Brandhaarden houden bedevaarders weg van de Kruisberg
Donderdag ontstonden brandhaarden in de bergachtige gebieden rond Medjugorje, die zich vrijdag verder verspreidden naar de Kruisberg op amper honderd meters van bewoond gebied. Aan de bedevaarders werd gevraagd om de Krizevac niet te beklimmen tot de branden bedwongen waren. De brandweer van Citluk moest de hulp inroepen van nog twee brandweerkorpsen uit grotere steden.
Zo werd de Kruisberg in Medjugorje het schouwspel van een grote brandbestrijding op vrijdag, toen de autoriteiten de mensen waarschuwden om de vermaarde berg niet te beklimmen tot de branden geblust waren.
De brandweer van Citluk vroeg extra bijstand aan de korpsen van Capljina en Ljubuski toen er op 12 juli 2012 meerdere kleine vuurhaarden ontstonden in het droge gras en de lage begroeiing in het nabijgelegen Miletina en zich de daaropvolgende dag verder verspreidden richting Kruisberg.
"Hoewel het er in de ochtend, dankzij de zuidwestenwind, even op leek dat de brand bedwongen was, laaiden de vlammen enkel uren later opnieuw op tot zon honderdtal meter boven bewoond gebied, rapporteerde het plaatselijke
nieuwsportaal Brotnjo Info.
"Bosbranden zijn normaal in dit gebied en elke zomer zijn er hier wel een of twee kleine branden op deze berg. Nu speelde alles zich af op amper honderd meter achter mijn huis, aan het begin van de Kruisberg, net
beneden de eerste Statie, aldus Mate Vasilj op medjugorje.net. "Uiteraard kunnen we elk gebed gebruiken, maar hebben we die
niet altijd nodig, want alles gaat zoals Hij het wil en alles wat we nodig hebben is ons vertrouwen in Hem," schrijft Mate Vasilj die aan iedereen vraagt om geen misplaatste en onnodige paniek te verspreiden.
Mate Vasilj
Silvija Ostoiic, de commandant van de brandweer van Citlik, vroeg aan de bedevaarders om de Krizevac niet te beklimmen tot de branden onder controle waren. Aan de eigenaars van hotels en restaurants werd gevraagd om hun gasten te informeren en aan de plaatselijke bevolking werd gevraagd om instructies te verspreiden.
In Bosnië-Herzegovina heeft al geruime tijd af te rekenen met een hittegolf en afgelopen week werden in Medjugorje temperaturen van boven de 40 graden in de schaduw gemeten. Door de oververhitte ondergrond en de lage begroeiing ontstaan regelmatig talrijke vuurhaarden over het hele land.
Bron: Jacob Marschner, Medjugorje Today
Vertaling: Chris De Bodt
2. De kwestie Herzegovina [deel 49]
Hoofdstuk 3: Verschuilen achter het decreet van 1975
Het bisdom blijft beweren en herhalen: Dit is was de Heilige Stoel heeft vastgesteld, waarmee ze bedoelen dat de feiten goed zijn en zonder enige kritiek moeten worden ingevoerd.
Wie zit er achter het decreet van de Heilige Stoel van 1975?
Laat onszelf eerst de vragen stellen wat er op de achtergrond gebeurde en wie het werkelijk heeft ontworpen. Het hierboven geschreven geschiedkundig verslag over de herverdeling van de parochies, toont ons duidelijk aan dat, sedert 1943 tot 1965 en in 1972, Bisschop Ule met zekerheid een groot aantal pogingen heeft ondernomen in het verkrijgen van hij wou van de Heilige Stoel. Zijn groot aantal pogingen blijven niet beperkt tot besprekingen met de Heilige Stoel, maar hij oefende tegelijkertijd grote druk uit op de Heilige Stoel en dreigde er mee dat als zijn verzoeken voor hem en zijn seculiere priesters niet zouden worden ingewilligd, hij Herzegovina zou verlaten en alles zou overdragen naar het Aartsbisdom van Zagreb! Hij herhaalde dikwijls deze dreiging tijdens zijn onderhandelingsronden met de franciscanen.
Vertaling: Chris De Bodt
3. Onze Lieve Vrouw van Anguera [vervolg van de boodschappen]
Boodschap 3640 van 19/04/2012
Lieve kinderen, Ik ben uw Moeder en ik daal neer uit de hemel om u de vrede te brengen. Omarm de vrede want alleen in de vrede vindt u Jezus. De vrede zal u tot de Liefde brengen en in de liefde zult u de genade ontvangen om uw naaste te vergeven. Volg Jezus na, heb iedereen lief en vergeef aan iedereen. Wees een instrument van God. Waar u ook bent, getuig altijd dat u tot het goed van de Heer behoort. De mensheid zal de vrede vinden als de mensen de liefde van de Heer aanvaarden. Dit is de tijd van de genade voor ieder van u. Kruis de armen niet. Uw ja zal u tot grote mannen en vrouwen van het geloof maken. De dag zal komen dat alleen rechtvaardigen de aarde zullen bewonen. Dat zal de tijd zijn van de volle genade voor de uitverkorenen van God. Dat zal de tijd zijn van de uiteindelijke triomf van Mijn Onbevlekt Hart. De Heer zal grote dingen voor degenen realiseren die naar Zijn stem luisteren en Zijn oproep navolgen. Voorwaarts zonder angst. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Wees in vrede. Amen.
Vertaling: Henk
4. Jezus' tijdgenoten [aflevering 404]
Mattheus, de apostel
Het Mattheusevangelie
Mattheüs maakt in zijn evangelie gewag van Jezus' profetie over de verwoesting van de tempel, maar uit niets blijkt dat de schrijver weet heeft van de vervulling van die profetie in het jaar 70 na Christus. Op grond hiervan kunnen we opmaken dat het evangelie waarschijnlijk is geschreven voor de val van Jeruzalem, die in 70 na Christus plaatsgreep.
Aangezien Mattheüs zeer veel citaten bevat uit het Oude Testament, vormt het daarmee als eerste nieuwtestamentische boek een goede brug tussen de beide hoofddelen van de Bijbel.
De Bergrede, in hoofdstuk 5 t/m 7, heeft enorme invloed gehad op het denken van zowel christenen als niet-christenen. Deze Bergrede wordt ook wel de grondwet van het Koninkrijk van God genoemd.
Ook besteed Mattheüs veel aandacht aan de wederkomst van Christus. Enkele gelijkenissen in dat verband komen niet voor bij de andere evangelisten: de gelijkenis van het onkruid tussen de tarwe, en de gelijkenis van de wijze en dwaze bruidsmeisjes. De hoofdstukken 24 en 25 gaan vooral over de wederkomst van Christus.
Het Evangelie volgens Matteüs heeft naar het oordeel van veel geleerden rond het jaar 75 na Christus zijn huidige vorm gekregen. Met deze datering sluiten zij overigens geenszins uit dat in dit boek bronnen verwerkt zijn van een vroegere datum. Er zijn ook onderzoekers die het evangelie dateren tussen 60 en 70 na Christus. Een oude traditie noemt Jeruzalem als de plaats waar het Matteüsevangelie zijn huidige vorm gekregen heeft. Aannemelijker is echter dat het ontstaan is in Antiochië, een belangrijke plaats binnen het vroege christendom, gelegen in het huidige Turkije. Gezien de inhoud van Matteüs, dient de auteur in ieder geval geplaatst te worden in een joods-christelijk milieu. Een centraal thema van het evangelie is immers de verhouding tussen joden en christenen.
5. Het sacrament van het priesterschap [deel 6]
2. Het Wijdingssacrament in de heilsgeschiedenis
Het ene priesterschap van Jezus
Alle voorafbeeldingen van het priesterschap in het Oude Verbond vinden hun vervulling in Christus Jezus, "de ene middelaar tussen God en de mensen" (1 Tim. 2,5). In Melchisedek, "priester van God de Allerhoogste" (Gen. 14,18), ziet de christelijke Overlevering de voorafbeelding van het priesterschap van Christus: Hij is de enige "hogepriester op de wijze van Melchisedek" (Heb. 5,10; 6,20), "heilig, schuldeloos, onbesmet" (Heb. 7,26), die "door één offer voor altijd hen die zich laten heiligen tot heiligheid heeft gebracht" [Heb. 10,14]. Hiermee wordt het ene offer van zijn kruis bedoeld.
Het verlossend offer van Christus is uniek en werd eens voor altijd opgedragen. Desondanks wordt het in het eucharistisch offer van de kerk tegenwoordig gesteld. Dit is ook het geval voor het ene priesterschap van Christus: het wordt tegenwoordig gesteld door het ambtelijke priesterschap zonder dat het unieke karakter van het priesterschap van Christus wordt aangetast: "Christus is dus de enige echte priester, de anderen zijn slechts zijn dienaars".
Anne Van Der Sloten
6. Kindheiligen: Faustino Perez Manglano, dienaar van God. Spanje, 1946-1963 [deel 2]
Toen hij pas vier jaar was liep Faustino school in de Loretoschool, die bestuurd werd door de Zusters van de H. Familie. Toen hij zes jaar was ging hij naar het O.L.V. Van de Pilaar, dat geleid werd door de Marianisten. Hij was een goeie student, niet briljant, maar hij legde zich toe op z'n studie en ontving in 1956 een prijs voor Buitengewone Toewijding.
Tijdens het schooljaar 19571958 gaf zijn leraar individuele karakteranalyses van zijn studenten. Hier volgt een stukje uit die over Faustino:
Klein maar ernstig, een werker, respectvol en beminnelijk. Faustino is een heel goeie jongen. Hij heeft niet veel aanleg voor sport, maar verkiest zich op andere manieren te amuseren. Hij is heel talentvol, heeft een goed geheugen en kan zich goed concentreren. Bovendien is hij enthousiast en doet hij z'n werk met vreugde. Zijn morele kant is evenzo inspirerend: hij houdt van vrede, zonder lawaai of roepen, hij is eenvoudig en verfijnd in zijn relaties met mensen. Zijn ziel is puur en transparant, staat open voor de edelste gevoelens, is gehoorzaam en heel godsvruchtig. Daardoor kan hij de vreugde ervaren die voortkomt uit 'goed zijn'.
Vertaling: Mario Lossie
16-07-2012
16 juli 2012
Afgelopen vrijdag, 13 juli 2012, is er een ernstige brand uitgebroken op de Kruisberg [Krizevac]. Morgenvoormiddag wordt alles vertaald en het nieuws zal in de loop van de dag op dit blog verschijnen.
16 juli 2012
1. De kwestie Herzegovina [deel 48]
Hoofdstuk 2: Franciscaans Herzegovina
De gematigde invoer van het Decreet van 1975
Daar nieuwe omstandigheden het gevaar dat de burgerlijke autoriteiten het vestigen van een nieuwe parochie, afwendde, stelden de franciscanen zowel aan Bisschop Zanic als aan Bisschop Peric voor om een nieuwe, tweede parochie op te richten in Capljina, waarbij de bestaande parochie franciscaans zou blijven.
Toen dit voorstel werd geweigerd, werd er een tweede voorstel naar voor gebracht, waarin de franciscanen voorstelden om in hun parochie te blijven als een kloostergemeenschap zonder een parochie in Capljina, waarbij de Bisschop de volledige parochie zou overnemen en er een nieuwe parochiekerk met pastorij zou oprichten.
Toen ook dit twee voorstel niet werd aanvaard, kwam er een derde en laatste voorstel waarbij aan de franciscanen zou worden toegelaten om in Apljina te mogen blijven als kloostergemeenschap zonder enige parochie en in een ander verblijf dat ze zouden bouwen, waarbij hun huidig verblijf en kerk als centrum van de nieuwe parochie aan de Bisschop zou worden overgedragen. Ook hier wou Bisschop Peric niets van weten. Vurig vroeg hij aan de franciscanen om niet enkel hun verblijf en kerk volledig te verlaten, maar ook hun territorium af te staan.
Hierbij vroeg hij niet enkel om het gematigde Decreet met betrekking tot Capljina in te voeren, maar deze maatregel ging zelfs verder dan de voorwaarden van het Decreet zelf: hij vroeg dus dingen aan de franciscanen die zelfs niet opgetekend stonden in het Decreet, dat de Franciscanen bevel gaf in hun parochie aan de Bisschop over te dragen, maar in het Decreet stond helemaal niet dat ze het gebied van hun kloosterorde te Capljina moesten verlaten!
Dit betekende dat alle beloften die door Rome aan de Franciscanen werden gegeven over de gematigde invoering van het Decreet een nieuwe misbruikte aangelegenheid was om de Hezegovinische kwestie op te lossen, of ten minste van het oude standpunt af te zien ten gunste van een meer positieve instelling.
Vertaling: Chris De Bodt
2. Onze Lieve Vrouw van Anguera [vervolg van de boodschappen]
Boodschap 3639 van 17/04/2012
Lieve kinderen, Ik ben uw Moeder en ik daal neer uit de hemel om u ter hulp te komen.Wees nederig en boots in alles Mijn Zoon Jezus na. Zeg aan iedereen dat God haast heeft. Kruis de armen niet. Ik bid opdat u de vlam van uw geloof aangestoken houdt. De mensheid leef in de duisternis en Ik daal neer uit de hemel om u licht te brengen. Open uw hart. Wees deemoedig want enkel zo is het mogelijk om de wil van God voor uw leven aan te nemen. Kniel neer in gebed. Als u zich verwijdert, wordt u het doelwit van de duivel. Zoek kracht in de woorden van Jezus en in de eucharistie. Uw zege is in de handen van de Heer. Keer u tot Degene die het onzichtbare ziet en u bij naam kent. Dit zijn de tijden van de grote rampspoed van de mensheid. Wees alert. Houd van de waarheid en verdedig ze. Ik ken uw behoeften en zal voor u tot Mijn Jezus bidden. Heb moed, geloof en hoop. De morgen zal beter zijn voor iedereen die trouw is. Heb geen angst. De mensheid zal de bittere beker van het lijden drinken maar na het grote onweer zal de Heer een nieuwe tijd van vrede scheppen. Bekeer u. De Heer heeft voor de rechtvaardigen gereserveerd wat de menselijke ogen nog nooit hebben gezien. Voorwaarts zonder angst.
Dit
is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Wees in vrede. Amen.
Vertaling: Henk
3. Jezus' tijdgenoten [aflevering 403]
Mattheus, de apostel
Het Mattheusevangelie
Het evangelie naar Mattheüs, ook genoemd Mattheüsevangelie of kortweg Mattheüs, is het eerste boek van het Nieuwe Testament, het eerste van de vier zogenaamde evangeliën [Mattheüs, Marcus, Lucas, Johannes], die een levensbeschrijving van Jezus Christus geven. Mattheüs is vooral aan Joodse lezers gericht en tekent de Heer Jezus als de beloofde Messias, de zoon van Abraham en de zoon van David, de Koning van Israël.
De vier evangeliën geven een beschrijving van het leven, de woorden en de werken van de Here Jezus Christus. Nadruk ligt op zijn lijden, sterven en opstanding. Het woord "Evangelie" is afgeleid van een Grieks woord dat "goed nieuws" betekent. Het goede nieuws is dat de beloofde Verlosser en Koning van Israël, wiens komst aangekondigd was in het Oude Testament, is verschenen in de persoon van Jezus Christus. Met Hem breekt Gods koninkrijk baan. Dit koninkrijk is het centrale thema in de evangeliën.
In het evangelie volgens Mattheüs wordt Jezus in het bijzonder voorgesteld als de Christus [Messias], de zoon van Abraham en de zoon van David, de koning van Israël. Hij begint het geslachtsregister van Jezus dan ook met Abraham, de stamvader van Israël.
4. Het sacrament van het priesterschap [deel 6]
2. Het Wijdingssacrament in de heilsgeschiedenis
Het priesterschap in het Oude Verbond
Toch ziet de kerk in het priesterschap van Aäron en de dienst van de levieten, evenals in de aanstelling van de zeventig
"oudsten", voorafbeeldingen van het gewijde ambt van het nieuwe verbond.
Zo bidt de kerk, volgens de Latijnse ritus, in het wijdingsgebed van de bisschopswijding: God, Vader van onze Heer Jezus Christus, (...) Gij leidt uw kerk door uw genadevol woord. Vanaf het begin hebt Gij alles vastgesteld: Gij hebt Abraham tot het geloof geroepen; en over de velen die na hem geloofd hebben, hebt Gij [leiders en priesters aangesteld; nooit liet Gij uw heiligdom zonder bediening (...).
Bij de wijding van priesters bidt de kerk: Heer, heilige Vader, (...) reeds in het Oude Verbond ontstonden bepaalde ambten als voorafbeelding van de sacramenten: nadat Gij Mozes en Aäron aan het hoofd van uw volk had gesteld om het te leiden en te heiligen, hebt Gij ook naar rang en waardigheid mannen uitgekozen om hen in hun werk bij te staan. Tijdens het verblijf van het joodse volk in de woestijn hebt Gij zeventig wijze mannen bezield met de geest van Mozes en door hun hulp was het hem mogelijk uw talrijk volk te besturen. Aärons zonen hebt Gij laten delen in het priesterschap van hun vader.
En in het wijdingsgebed voor diakens belijdt de kerk: Almachtige God (...), uw kerk bouwt Gij tot uw
temper en daarin roept Gij uw dienaars tot het drieledig ambt om de dienst te verzorgen van uw naam. Reeds in het Oude Verbond hebt Gij de dienst in uw heiligdom aan de zonen van Levi toevertrouwd.
Anne Van Der Sloten
5. Kindheiligen: Faustino Perez Manglano, dienaar van God. Spanje, 1946-1963 [deel 1]
Hij werd geboren toen de wereld nog herstellende was van de Tweede Wereldoorlog en leefde tijdens de periode van Vatikaan II. Tijdens zijn eerste schooljaren ging hij met de schoolbus naar school, hij keek af en toe televisie en was een normale jongen. Hij hield van goeie romans, trektochten, bergbeklimmen, zwemmen, kamperen en in tenten slapen. Hij hield van sport en was vooral gek van voetbal en het Nationaal Team van Valentia, en hij miste zelden de sportcompetities in school. Hij beoefende een tijdje judo en interesseerde zich zelfs een beetje in dialect. Hij hield van plezier, was een goeie student en was populair bij zijn gelijken. Zijn vrienden zouden later over hem zeggen: Hij lachte altijd. Kon zo'n jongen in amper zestien jaar heiligheid behalen? De Kerk denkt blijkbaar van wel; zijn Reden tot Zaligverklaring werd in 1986 ingediend, amper 23 jaar na z'n dood.
Faustino was de zoon van een dokter, Faustino senior, en Encarna, zijn moeder. De overige kinderen waren Marie Encarna (1948), Eugenia (1950) en Joaquin (1956). Faustino werd gedoopt in de doopvont waarin de H. Vincent Ferrer ooit gedoopt werd. In 1955 ontving hij het Sacrament van het Vormsel.
Vertaling: Mario Lossie
6. Tremseh: Tot 250 doden bij bloedbad in Syrie
In het Syrische dorpje Tremseh zijn donderdag 220 à 250 mensen om het leven gebracht. Dat zegt de oppositie. Als de informatie bevestigd wordt, is dit de bloedigste gebeurtenis sinds het losbarsten van het Syrische conflict zestien maanden geleden.
Syrië laat nog steeds geen onafhankelijke journalisten toe, waardoor onduidelijk is wat precies gebeurd is in Tremseh, 35 kilometer ten noordwesten van Hamas. De oppositie en het regime zijn het erover eens dat er in Treimsa veel doden zijn gevallen. Wel geven ze elk een andere versie van de feiten.
De Algemene Commissie voor de Syrische Revolutie zegt dat het leger het dorp gisteren eerst belegerd heeft. Later trokken milities van het regime uit naburige dorpen Treimsa binnen, en brachten ze mensen thuis om. Volgens het Syrisch Observatorium voor de Mensenrechten, gevestigd in Londen, zijn er wel tientallen rebellen onder de doden.
De Syrische regering stelt de oppositie verantwoordelijk. Die zou op die manier de publieke opinie tegen Syrië willen keren. De slachtpartij dient om het buitenland te overtuigen militair in te grijpen, zegt Syrië, nu de VN-Veiligheidsraad zich beraadt over een nieuwe resolutie.
De speciale VN-gezant voor Syrië, Kofi Annan, veroordeelde het geweld en zei dat de regering haar belofte, om geen zware wapens te gebruiken in bevolkte gebieden, niet nakomt. Hij kondigde ook een onderzoek aan van de VN-waarnemersmissie.
In mei werden al 108 mannen, vrouwen en kinderen omgebracht in het dorp Houla.
De vragen over het bloedbad in Tremseh blijven groot. Volgens waarnemers van de Verenigde Naties lijken de militaire acties van het Syrische leger in de eerste plaats gericht tegen rebellen. De versie van de Syrische overheid zou daarmee onderschreven worden. Ondertussen is het Syrische leger begonnen met beschietingen rond de stad Aleppo.
Onderzoek van de VN bevestigt inderdaad dat vooral huizen van opstandelingen in het vizier werden genomen. Men houdt rekening met de mogelijkheid dat er gevechten plaatsvonden tussen het regeringsleger, rebellen en burgers die probeerden hun huizen te vrijwaren.
VRT-radiocorrespondent Sander van Hoorn vergezelt de delegatie van de Verenigde Naties. Volgens dorpsbewoners die hij sprak, werden de mensen om het leven gebracht met messteken. Een aantal zouden geëxecuteerd zijn. Van Hoorn trof geen massagraven aan, wel een graf met een 30-tal lichamen.
Zondag wordt het onderzoek rond Tremseh verder gezet. Ondertussen zet het Syrische leger zijn aanvallen onverminderd verder. Gisteren werd de streek rond Aleppo beschoten.
13-07-2012
13 juli 2012
13 juli 2012
1. De kwestie Herzegovina [deel 47]
Hoofdstuk 2: Franciscaans Herzegovina
De gematigde invoer van het Decreet van 1975
De tweede fase van de gedeeltelijke invoering van het Decreet was de teruggave van de Apljina parochie aan de Bisschop tot zijn vrije beschikking. Bij alle onderhandelingen die er ooit werden gehouden, was Capljina de hardste appel. Toen er aan Bisschop Ule ooit werd gevraagd waarom hij zo zozeer aandrong op Capljina, antwoordde hij: "Alle omliggende parochies horen mij toe en zo zou het handig zijn voor mijn seculiere priesters om te kunnen samenkomen in Apljina bij de regelmatige ontmoetingen binnen de dekenij.
Dezelfde vraag werd gesteld aan de franciscaanse Provinciaal. Hij antwoordde: "met het verlies van Capljina, wordt het reeds minieme gebied van onze provincie betekenisvol verminderd. De oosterse grens van de Provincie is zuidelijk naar de Ljubiski-Veljaci lijn verplaatst [wat opgetekend stond in een kaart van de Provincie].
Er waren meerdere mogelijkheden om het Decreet in zijn gematigde vorm, voor wat betreft Capljina, in te voeren. Een mogelijkheid was dat de Bisschop er een tweede, seculiere parochie zou stichten, omdat het groot genoegd was om twee parochies te kunnen dragen. Op een gegeven ogenblik, in 1968, ging Bisschop Ule zelfs in op dit voorstel, maar dan vreesde hij dat de communistische overheid de oprichting van een nieuwe parochie niet zou toelaten [een kerk met pastorij] en zou bracht hij op het laatste ogenblik een extra clausule in, in de ontwerpovereenkomst: indien hij niet bij machte zou zijn op in Capljina, binnen de vijf jaar, een nieuwe parochie te stichten, dan zou hij automatisch de bestaande franciscaanse parochie bekomen. Volgens deze voorlopige overeenkomst, konden de franciscanen nog steeds Capljina verliezen. Om deze reden faalde, zoals reeds eerder reeds gezegd, dit akkoord.
Vertaling: Chris De Bodt
2. Onze Lieve Vrouw van Anguera [vervolg van de boodschappen]
Boodschap 3638 van 14/04/2012
Lieve kinderen, Ik nodig u uit om uw rol van waarachige Christen op te nemen en om Mijn Zoon Jezus in alles na te volgen. Ik ben uw Moeder en daal neer uit de hemel om u te zegenen en u tot Degene te leiden die uw enige Weg, Waarheid en Leven is. Wees deemoedig en nederig van hart. God wil tot u spreken. Bid. Luister naar de stem van God die u tot heiligheid roept. De mensheid is ziek en moet genezen worden. Ga met de Heer. Dagen van vreugde zullen voor de uitverkorenen van God komen. De mensheid zal onder de heerschapij van God leven en niets van het kwaad zal degenen treffen die zich tot Mij wenden. Er zal geen ruimte voor lijden zijn. Wees verheugd want de Heer bereidt voor de Zijnen iets voor dat nog geen enkel menselijk oog heeft gezien. Moed. Na alle rampspoed zal de vrede voor de mensheid komen. Voorwaarts op de weg die Ik u toon. Geraak niet ontmoedigd. Heb geen angst. Ik zal voor u tot Mijn Jezus bidden. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Wees in vrede. Amen.
Vertaling: Henk
3. Jezus' tijdgenoten [aflevering 403]
Mattheus, de apostel
Het Mattheusevangelie
De boodschap van
Mattheüs is oorspronkelijk geschreven in het Hebreeuws, en is duidelijk in
de eerste plaats bestemd voor de Joden, dit blijkt uit de vele teksten en
beloften die aangehaald worden uit het Oude Testament. Een veel voorkomend
woord is daarom ook "vervuld." Het is duidelijk de bedoeling van
Mattheüs te bewijzen dat Jezus de beloofde Messias van Israël was. Tevens laat
Mattheüs zien dat het evangelie ook voor de heidenen is, dit blijkt o.a. uit de
grote opdracht in hoofdstuk 28.
De auteur van het eerste evangelie, dat 'naar Mattheüs', wordt in dit
bijbelboek niet bij name als schrijver genoemd. Christelijke schrijvers vanaf
de eerste eeuwen na Christus geven aan dat Mattheüs, één van Jezus discipelen,
de schrijver is geweest. Dit is voor ons erg belangrijk, want door Mattheüs
beschikken we over een betrouwbaar ooggetuigenverslag.
Mattheüs was een tollenaar die door Jezus geroepen werd om zijn volgeling te
worden [Matth. 9:9-13]. Waarschijnlijk heeft Jezus hem een nieuwe naam gegeven,
'Mattheüs', met de prachtige betekenis "geschenk van God".
4. Het sacrament van het priesterschap [deel 5]
2. Het Wijdingssacrament in de heilsgeschiedenis
Het priesterschap in het Oude Verbond
Het uitverkoren volk werd door God tot "een koninkrijk van priesters en een heilig volk" gemaakt [Ex. 19: 6]. Maar uit het volk Israël kiest God één van de twaalf stammen uit, de stem van Levi, die voor de liturgische dienst afgezonderd wordt. God zelf is zijn erfdeel. Een eigen ritus heeft de oorsprong van het priesterschap van het Oude Verbond geheiligd. De priesters worden er "aangesteld voor de mensen, om hen te vertegenwoordigen bij God en om gaven en offers op te dragen voor hun zonden."
Ingesteld om het woord van God te verkondigen en om door offers en gebed de gemeenschap met God te herstellen, is dit priesterschap toch niet bij machte het heil te bewerken. Bij dit priesterschap moeten deze offers steeds weer worden herhaald, zonder dat dit leidt tot een definitieve heiliging, die enkel door het offer van Christus bewerkt zal worden.
Anne Van Der Sloten
5. Toewijding tot de druppels Bloed
Toewijding tot de druppels Bloed, door Onze Heer Jezus Christus vergoten, op zijn weg naar de Calvarie
De Heilige Elisabeth, Koningin van Hongarije wenste, net als de Heilige Mathilda en de Heilige Birgitta, feiten te weten te komen over de Passie van Jezus Christus, en baden hiervoor vurig en met bijzondere gebeden, waarop onze Heer hen het volgende onthulde:
Aan alle gelovigen die, gedurende een tijdsperiode van drie jaar, elke dag twee Onze Vaders, twee Weegegroetjes en twee "Eer aan God de Vaders" bidden, ter ere van de druppels Bloed die Ik heb vergoten, zal Ik de volgende vijf genaden verlenen:
De volledige aflaat en kwijtschelding van hun zonden
Het niet moeten ondergaan van de pijnen van het Vagevuur
Als u voor dit tijdstip overlijdt, zullen uw gebeden dezelfde waarde krijgen, alsof u ze hebt vervolledigd
Bij uw dood zal het voor u zijn alsof u u al uw bloed hebt vergoten voor het Heilige Geloof
Ik zal nederdalen uit de Hemel om uw ziel en de ziel van uw aanverwanten mee te nemen èn dit tot aan de vierde generatie
Dit gebed is gezegend door Zijn Heiligheid, Paus Leo XIII, op 5 april 1880 te Rome.
12-07-2012
12 juli 2012
12 juli 2012
1. De kwestie Herzegovina [deel 46]
Hoofdstuk 2: Franciscaans Herzegovina
De gematigde invoering van het Decreet van 1975
De incidenten rond Mostar en Apljina waren
een goed uitgangspunt om tot een positieve oplossing te komen in het conflict rond de franciscanen en de seculiere priesters over de herverdeling van de parochies in Herzegovina.
Zelfs nadat het decreet Romanis Pontificibus in 1975 werd uitgevaardigd, hielden de franciscanen niet op met onderhandelen en hun gesprekken. Apostolische visitators, alsook afgevaardigden van de franciscaanse generaal uit Rome, bleven Herzegovina bezoeken. Ze probeerden de franciscanen ervan te overtuigen dat het onrealistisch was te verwachten dat de Heilige Stoel het decreet zou intrekken. Nochtans waren ze, tegelijkertijd met de invoering ervan, bereid om bepaalde punten uit het Decreet af te zwakken ten gunste van de franciscanen. Door hun slechte ervaringen uit het verleden als resultaat van beloften, stonden de franciscanen sceptisch tegenover dit voorstel en wachtten ze af hoe deze matiging zou worden aangevoeld bij de eerste gedeelte invoering van het
Decreet.
De eerste fase van de gedeeltelijke invoering van het Decreet was de verdeling van de kloosterparochies in Mostar. De bisschop tachtig procent afgescheiden en vier nieuwe parochies, allemaal geleid door de seculiere priester. De gematigde invoering kon er bijvoorbeeld uit bestaan dat de bisschop één of twee parochies terug zou geven
aan de franciscanen, maar hij wou deze mogelijkheid zelfs niet in overweging nemen!
Vertaling: Chris De Bodt
2. Onze Lieve Vrouw van Anguera [vervolg van de boodschappen]
Boodschap 3637 van 12/04/2012
Lieve kinderen, Ik nodig u uit voor een eerlijk gebed wat dat is enkel mogelijk is als u uw hart voor de Heer opent. Als u bidt, bouwt u de treden die naar de hemel leiden. Enkel door het gebed bent u in staat het evangelie aan te nemen en te leven naar de wens van Mijn Zoon Jezus. Open uw harten voor Jezus. Roep Jezus aan opdat Hij in uw harten zou
wonen. Hij wil u met Zijn genade bereiken. Zijn tegenwoordigheid vormt om en bouwt op. Heb moed, geloof en hoop. Ik wil u tot heiligheid voeren. Ik wil u in Mijn armen nemen en u Jezus voorstellen. Wees aandachtig en deemoedig. Na alle rampspoed zal de mensheid de vrede vinden. De dag zal komen dat de aarde met mannen en vrouwen van het geloof zal bevolkt zijn. De rechtvaardigen zullen een liefdevol handelen van God zien en iedereen zal gelukkig leven. Wees bereid om de roep van de Heer te beantwoorden. Hij heeft u nodig. Zeg aan iedereen dat de tijd van genade aangebroken is. Kruis de armen niet. Voorwaarts zonder angst. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest.
Amen. Wees in vrede. Amen.
Vertaling: Henk
3. Jezus' tijdgenoten [aflevering 401]
Mattheus, de apostel
Aangaande Jezus houding tegenover de Joden en de heidenen levert Matheus een nogal tegengestelde getuigenis. Enerzijds houdt zijn evangelie meer Joodse gegevens in dan de andere drie. Hij vernoemt het grootste aantal teksten uit de profeten als bewijs dat ze op Jezus toepasselijk zijn. Hij geeft ruim plaats aan de debatten over Joodse wetten en gebruiken. Hij benadrukt het feit dat de zending van Jezus en zijn apostelen zich beperkt tot de verloren schapen uit het huis van Israël, met uitsluiting van heidenen en Samaritanen [Mt 10: 6 en 15: 24].
Dezelfde Jezus die beweert zich alleen met de Joden te bemoeien verklaart verder dat de niet joden zullen uitgenodigd worden op het Messiaanse feest en de Joden zullen verwezen worden naar de duisternis buiten [Mt 8: 11-12]. Zijn laatste aanbeveling voor de elf apostelen is volgelingen te werven in alle landen [Mt 28: 19]. Soms toont Mattheus zich verbazingwekkend tegeover de Joden: Op Jezus proces probeert de Joodse overheid valse getuigenissen tegen hem te vinden [Mt 26,59]. Volgens Mattheus begon het volk
te schreeuwen: Dat zijn bloed over ons en onze kinderen vloeit![Mt 27: 25]. Om deze tegensprekende woorden in eenzelfde evangelie uit te leggen is de simpelste weg zich in te beelden dat, na het beloftevolle begin, de christelijke zending onder de Palestijnse Joden en de diaspora zulke onoverkomelijke moeilijkheden vertoonde dat ze uitmonden op de gedachte dat Jezus zelf gekozen had voor de niet Joden en het verwerpen van Israël. Behalve het Nieuwe Testament heeft de christelijke traditie niets veralgemeend aangaande Mattheus.
Vertaling: Broeder Jozef
4. Het sacrament van het priesterschap [deel 4]
1. Waarom spreekt men in het Latijn over sacramentum ordinis?
Met het woord ordo werd in de Romeinse oudheid een college in burgerlijke zin aangeduid, met name het college van bestuurders. Ordinatio duidt op de opname in een ordo. In de kerk zijn er colleges die de Overlevering, niet zonder grondslag in de heilige Schrift, van oudsher met de naam taxeis (in het Grieks) of ordines aanduidt: zo spreekt de liturgie over de ordo episcoporum, de ordo presbyterorum, de ordo diaconorum. Er zijn ook andere groepen die de naam ordo krijgen: de geloofsleerlingen, de maagden, de echtparen, de weduwen...
De opname in een van deze colleges van de Kerk geschiedde door een ritus die ordinatio genoemd werd, een godsdienstige en liturgische handeling die een wijding, een zegening of een sacrament was. Tegenwoordig wordt het woord ordinatio voorbehouden aan de sacramentele handeling waardoor iemand in de orde der bisschoppen, presbyters of diakens opgenomen wordt. Deze handeling stijgt uit boven een gewone verkiezing, aanwijzing of aanstelling door de gemeenschap, daar ze een gave van de heilige Geest verleent, die het mogelijk maakt een "gewijde macht" of sacra potestas uit te oefenen die slechts van Christus zelf kan komen via zijn kerk. De
wijding wordt ook consecratio genoemd, want ze houdt een afzondering in en een bekleding met het ambt door Christus zelf, ten bate van zijn kerk. De handoplegging door de bisschop, samen met het wijdingsgebed, is het zichtbare teken van deze wijding.
Anne Van Der Sloten
11-07-2012
11 juli 2012
11 juli 2012
1. De kwestie Herzegovina [deel 45]
Hoofdstuk 2: Franciscaans Herzegovina
De zaak Mostar
En zo werden de franciscanen teruggedreven tot in de uiterste buitenwijken van Mostar. Maar Bisschop Peric stopte nog niet. Hij vroeg de onmiddellijke terugtrekking van de franciscanen uit Apljina. Hij dreigde hierbij met de hardste sancties via Rome [op dezelfde wijze dat de internationale gemeenschap Kroatië tijdens de oorlog met sancties had bedreigd als ze de voorwaarden niet zouden aanvaarden].
Uiteindelijk droeg de Algemene Overste van de Franciscaanse Orde formeel en rechtsgeldig de parochie over aan de Bisschop, in april 1996. De franciscanen werd bevolen om hun residentie en kerk over te dragen aan de nieuw benoemde seculier priester op 12 mei 1996 en Apljina te verlaten. Op die dag blokkeerden de gelovigen het pad naar de kerk en de franciscaanse residentie. Zij ontzegden de toegang aan de nieuw benoemde seculiere parochiepriester, noch de bisschoppelijke vicaris-generaal uit Mostar. Ook de Franciscaanse gedelegeerde afgevaardigde uit Rome, noch vertegenwoordigers van de franciscaanse Provincie in Mostar konden naar binnen en de Aplina Franciscanen konden niet naar buiten.
Daarop schorste Bisschop Peric het Sacrament van het Vormsel, dat normaal op 30 juni 1996 in Apljina zou doorgaan.
Na ernstige druk en bedreigingen met de zwaarste sancties uit Rome, op zondag 14 juli 1996, namen de franciscanen afscheid van de gelovigen op het feest van de Heilige Elia op de twintigste van dezelfde maand en verlieten ze Apljina. Ze werden door meerdere duizenden gelovigen begroet en begeleid. Sinds dan zijn de kerkklokken stil gebleven, is de opening van de kerkdeur dichtgemetseld en "zal deze slechts opnieuw opengaan wanneer zij, die de kerk hebben gebouwd, de broeders, zullen terugkeren." Dit staat geschreven boven de hoofdingang van de kerk en de gelovigen komen enkel samen op het terrein van de kerk, wanneer er een mis is gepland, of bidden er de Rozenkrans.
Vertaling: Chris De Bodt
2. Onze Lieve Vrouw van Anguera [vervolg van de boodschappen]
Boodschap 3636 van 10/04/2012
Lieve kinderen, vul u met de hoop. God is aan uw zijde. Open uw harten voor Zijn oproep. Als God voor u alles is, zult u de heiligheid bereiken. Enkel in de liefde van de Heer kunt u de genade van de bekering vinden. Wees standvastig. Kruis de armen niet. God heeft haast. Wat u te doen hebt, laat dat niet voor morgen. Ik ben uw Moeder en ik zie u graag. Ik wil u tot Mijn Zoon Jezus leiden want alleen Hij is de enige en echte Verlosser. De mensheid lijdt omdat ze zich van de genade van God heeft verwijderd. U schrijdt naar een toekomst met grote en zware beproevingen. Chihuahua zal een zwaar kruis dragen. Een gelijkaardige gebeurtenis zal in Bahia plaats hebben. Ik treur voor wat op u afkomt. Bid, bid, bid. U hebt nog lange jaren met harde beproevingen voor de boeg. Verlies de moed niet. De Heer is aan uw zijde. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Wees in vrede. Amen.
Vertaling: Henk
3. Jezus' tijdgenoten [aflevering 400]
Mattheus, de apostel
Zijn feestdag is op 21 september. In de Orthodoxe Kerk op 16 november en op 30 juni met de andere elf apostelen. Hij is de patroon van de boekhouders, bankiers, douanebeambten, geldwisselaars, veiligheidsbeambten en beursmakelaars en van de stad Salerno en hij wordt aangeroepen tegen drankzucht.
Mattheus behoorde tot de twaalf apostelen die door Jezus zelf waren uitgekozen. Het feit dat hij een tollenaar was betekende dat hij als jood in dienst van de Romeinse bezetters belastinggeld opeiste van zijn eigen volksgenoten. Vaak staken dergelijke mensen een flink deel ook nog in hun eigen zak, beschermd door de Romeinen. In het evangelie staan ze niet hoog aangeschreven: meestal worden ze in één adem genoemd met zondaars. Toch laat Jezus zijn oog op vallen op Levi, wanneer Hij hem aan zijn geldtafeltje passeert en hem zegt: "Kom, volg mij." En hij stond op en volgde Hem [Matteus 09: 9-10]. Daarna horen we in de bijbel niets meer over hem.
Volgens de oudste verhalen is hij de schrijver van het eerste evangelie. Hij zou na Pinksteren naar Ethiopië gegaan zijn om daar het evangelie te brengen. Hij werd daar voor het altaar gedood met een zwaard of hellebaard. Maar er is ook een andere legende, die overigens ook van Matthias wordt verteld.
Vertaling: Broeder Jozef
4. Het sacrament van het priesterschap [deel 3]
Ik nodig u uit om u de volgende dagen en weken te verdiepen in dit sacrament waarmee onze Kerk staat of valt en het lot van onze priesters mee te nemen in uw gebed zoals ook Maria van ons vraagt:
Maandelijkse boodschap van Maria aan Mirjana Dragicevic op 2 juni 2012 voor hen die Gods liefde nog niet kennen:
"Lieve kinderen, Ik ben ononderbroken onder u omdat Ik, door Mijn eindeloze liefde, wens om u de deur van de Hemel te tonen. Ik wens u te zeggen hoe ze wordt geopend: door goedheid, vergeving, liefde en vrede, langs Mijn Zoon. Daarom, Mijn kinderen, verlies geen tijd aan ijdelheden. Enkel de kennis van de liefde van Mijn Zoon kan u redden. Door deze heilzame liefde en de Heilige Geest koos Hij Mij en Ik, samen met Hem, kies u om apostelen van Zijn liefde en wil te zijn. Mijn kinderen, groot is de verantwoordelijk die op u rust. Ik wens dat u, door uw voorbeeld, helpt om de zondaars hun zicht terug te vinden, hun arme zielen te verrijken en hen terug te brengen in Mijn omhelzing. Daarom, bid, bid, vast en biecht regelmatig. Als het ontvangen van Mijn Zoon in de Eucharistie het middelpunt van uw leven is, wees dan niet bevreesd, u kunt alles doen. Elke dag bid Ik voor de herders en Ik verwacht van u hetzelfde. Omdat u het, Mijn kinderen, zonder hun begeleiding en versterking door hun zegen, niet kunt doen. Dank u."
Anne Van Der Sloten
10-07-2012
10 juli 2012
10 juli 2012
1. Pater Pios profetieën over Medjugorje
Het is algemeen geweten dat twee zalig verklaarden, en toekomstige heiligen, Paus Johannes-Paulus II en moeder Teresa van Calcutta, een bijzondere verering hadden voor de verschijningen te Medjugorje. Samen verenigden ze zich elke dag in gebed voor de Madonna van Medjugorje.
Minder gekend is dat Pater Pio, de grote Italiaanse myticus, gestigmatiseerde en heilige, ook een band had met de gebeurtenissen in Medjugorje, ook al stierf hij jaren voordat de verschijningen begonnen. Hij maakte twee prachtige voorspellingen over twee afzonderlijke mystieke gebeurtenissen die zouden komen uit Medjugorje: een over de verschijningen zelf, terwijl de andere het wenende beeld van de Madonna uit Medjugorje omschreef, dat internationale aandacht zou krijgen, nl. het Mariabeeld in Civitavecchia, Italië.
In 1994 was Don Pablo Martin de parochiepriester van de St. Agostinos Kerk in het Pantanodistrict van Civitavecchia, Italië, waar een Mariabeeld uit Medjugorje, later genoemd de Maagd van Civitivecchia, internationale aandacht zou krijgen. Het was Don Pablo die, na een bedevaart naar Medjugorje, in september van dat jaar, een veertig centimeter groot, wit, plaasteren beeld van de Maagd kocht als aandenken aan Medjugorje.
Het is interessant om weten dat Don Pablo, in zijn spiritueel leven, een sterke verering had voor Pater Pio, zelfs vóór de H. Pio, in het jaar 2002, officieel zalig verklaard werd door Johannes-Paulus II. Deze verering is meldenswaardig omdat Don Pablo de tussenkomst van Pater Pio aanhaalt bij zijn keuze van het beeld uit Medjugorje, dat bij veertien verschillende aangelegenheden, tranen van bloed zou wenen. Het was Pater Pio die hem verzekerde, aldus Don Pablo, dat de mooiste gebeurtenis van zijn leven, zou voortkomen uit het kopen van het beeld. Het feit dat Pater Pio sedert 1968 is overleden, maakt alles nog interessanter, waardoor het gebeuren eerder lijkt op spiritueel verkeer.
Ook verdient het de nodige aandacht dat, zelfs toen Pater Pio nog op deze aarde wandelde en bedevaarders begroette in zijn broedergemeenschap te San Giovanni Rotondo, en er een voorspelling maakte over wat wordt aangenomen als de verschijningen van de Heilige Maagd Maria te Medjugorje. In haar boek A Spark from Heaven, rapporteert BBC journaliste, Mary Craig, dat, een aantal jaren voor de verschijningen in Medjugorje begonnen, Pater Pio aan een groep bedevaarders die hem bezochten vanuit het bisdom Mostar, vertelde dat de Heilige Maria spoedig hun land zou komen bezoeken. Medjugorje valt onder de bevoegdheid van het Bisdom Mostar en dit is precies wat deze voorspelling nog merkwaardiger maakt.
Uiteraard stond Pater Pio bekend als een heilige die wereldwijd beroemd werd omwille van zijn geestelijke gaven. God heeft hem ongelofelijke genaden verleent. Samen met nog vele andere gaven, kon hij zieken genezen, zielen lezen bij de biecht, op meerdere plaatsen tegelijkertijd aanwezig zijn, wat bekend staat als bilocatie, visioenen waarnemen van Jezus en Maria, maar ook van zijn engelbewaarder. Blijkbaar had hij ook de gave om voorspellingen te doen. Daarom is het zeker geen verrassing dat de band van de Heilige met Medjugorje, in zowel het voorspellen van de komst van de verschijningen van Maria als de tussenkomst bij Don Pablos keuze van het Mariabeeld dat tranen zou wezen. Meer nog, het maakt dit alles tot een geloofwaardige werkelijkheid.
Mgr. Gerolmo Frillo
De bisschop van Civitavecchia, Gerolmo Grillo, rapporteerde dat in 1995, hetzelfde jaar dat het beeld uit Medjugorje tranen van bloed begon te wenen, Paus Johannes vroeg om het beeld mee te brengen naar het Vaticaan. Toen dit geschiedde, vereerde Johannes Paulus II de Madonna met een grote eerbied, door na zijn nederig gebed vóór het beeld, een kroon te plaatsen op het hoofd van de Maagd, een kroon die de paus voor deze gelegenheid speciaal had laten maken.
Bron: Spirit Daily
Vertaling: Chris De bodt
2. De kwestie Herzegovina [deel 45]
Hoofdstuk 2: Franciscaans Herzegovina
De zaak Mostar
Hetzelfde gebeurde toen de bisschoppelijke parochie werd gesticht te Mostar. Op een bepaald ogenblik stelden de franciscanen voor dat de Bisschop het grootste gedeelte van hun kloosterparochie zou overnemen, onder de voorwaarde dat de meerderheid van de parochies onder hun bevoegdheid zou blijven. De bisschop heeft dit voorstel nooit aanvaard. Niettemin legde Bisschop Pavao Zanic beslag op 4/5 van hun kloosterparochie met als uitleg dat de franciscanen hiermee akkoord gingen, maar hij heeft nooit melding gemaakt van de voorafgaande voorwaarden die ze hadden gesteld, maar legde het anders uit: dat de parochies die ze vroegen als een voorafgaande voorwaarde aan het akkoord permanent aan het bisdom zouden worden overgemaakt. In feite beschouwde hij deze parochies als zijn eigen parochies!
De gelovigen uit Mostar en de franciscanen aanvaardden deze verdeling van de Franciscaanse parochie in Mostar niet en Bisschop Zanic slaagde er niet in om deze herverdeling waar te maken, zelfs niet tot aan het einde van zijn mandaat als Bisschop. Dit was de aanvang van de Kwestie Mostar, die tot op vandaag voortduurt.
De onopgeloste situatie in Mostar kwam nu in handen van de nieuwe Bisschop, Dr. Ratko Peric, die, na het mandaat van Pavao Zanic, het bisdom overnam in 1993. Tijdens de moeizame en bloedige strijd voor de overleving van de Kroaten in Mostar, richtte hij vier seculiere parochies in binnen de bedoelde bisschoppelijke parochie. Toen de oorlog op zijn hevigst werd, met de vernieling van het Franciscaanse klooster, en toen het praktisch onmogelijk werd om het klooster te bereiken, zochten meerdere ranciscanen onderdak in de buitenwijk Cim, zodat ze de mensen konden van dienst zijn. Bisschop Peric echter, verbood hen om daar onderdak te zoeken, omdat het zich bevond binnen het gebied van een seculiere parochie. Na dreiging met de scherpste sancties vanuit Rome en toen de kalmte in 1995 zowat terugkeerde in Mostar, keerden de franciscanen terug naar het vernielde klooster en reageerden de gelovigen uit Mostar scherp tegen de Bisschop. Op een bepaald moment was er zelfs sprake van geweld tegen hem. Een groot gedeelte van Mostar bleef achter zonder enige regelmatige pastorale zorg. In feite kon men de toestand spiegelen aan de opkomst tijdens de komende verkiezingen in Mostar, toen in het meeste Kroatische gedeelte van de buitenwijken Ilii en Cim, als teken van protest de opkomst van de kiezers minder dan 40 procent was.
Vertaling: Chris De Bodt
3. Onze Lieve Vrouw van Anguera [vervolg van de boodschappen]
Boodschap 3635 van 09/04/2012
Lieve kinderen, behoor toe aan de Heer en vul u met hoop. God is aan uw zijde. Open uw harten voor Zijn oproep. Ik bid er voor dat u de verdediger van het leven bent. Maak van het verdedigen van het leven uw dagelijks principieel programma. Zeg neen aan de dood van onschuldigen. De mensheid is ziek en schrijdt geestelijk blind voort. Ik treur voor wat op u afkomt. Het land van het heilig kruis zal ogenblikken van grote rampspoed beleven. De mensen hebben de Schepper uitgedaagd en schrijden naar een grote afgrond. Houd van de liefde. Houd van het leven en laat deze wonderbare genade in uw harten bloeien. Dit zijn de tijden van de pijn voor u. Bid. Zoek kracht in de eucharistie en in de woorden van Mijn Zoon Jezus. Hij wil u redden. Wees nederig met een deemoedig hart. Uw zege is in de Heer. Wees trouw en alles zal voor u goed eindigen. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Wees in vrede. Amen.
Vertaling: Henk
4. Jezus' tijdgenoten [aflevering 399]
Mattheus, de apostel
Matteüs [ook wel Mattheus, Matthaíos, Mattithyahu, "geschenk van JHWH"] was een van de 12 apostelen die door Jezus werden geroepen. Hij wordt traditioneel gezien als de schrijver van het Evangelie volgens Matteüs.
Zijn roeping wordt beschreven in het gelijknamige bijbelboek in het Nieuwe Testament, hoofdstuk 9:9: "Toen Jezus van daar verder ging, zag hij bij het tolhuis een man zitten die Matteüs heette, en hij zei tegen hem: volg mij." Marcus en Lukas noemen hem Levi. Om die reden wordt vaak ook gesproken van Matteüs Levi.
Matteüs was de zoon van Alfeüs. Hij was tollenaar te Kafernaüm. Kafernaüm lag in het gebied van Herodes Antipas, daarom was hij geen Romeins beambte, maar stond hij in dienst van de vorst of heeft hij de tolweg van de stad gepacht. Waarschijnlijk was hij de schrijfkunst machtig en sprak hij naast zijn moedertaal Aramees ook Koinè.
Vertaling: Broeder Jozef
5. Het sacrament van het priesterschap [deel 2]
Het betreft een mysterie waar wij mensen alleen maar kunnen voor open staan en ja zeggen of het volledig afwijzen. Het is het één of het ander. Het kan niet opgedeeld worden.
Overal waar moeder Maria verschijnt, spreekt ze met veel liefde over haar zonen, de priesters. Ze roept ons steeds weer op om voor hen te bidden.
Als velen gefaald hebben, zijn wij daar dan niet mede verantwoordelijk voor? Hebben wij genoeg voor hen gebeden, gevast, offers gebracht?
satan heeft niet liever dan dat de priesters in discrediet gebracht worden bij de mensen, dan hebben ze een reden om niet meer te geloven of alleszins om niet naar de kerk te gaan. Zijn aanvallen zijn daarom des te meer gericht op de priesters, religieuzen en leken die echt christen proberen te zijn.
Laten we voortaan minstens één keer per dag, al is het maar een schietgebedje, bidden voor de priesters in het biezonder, opdat zij zouden mogen beschermd worden tegen de aanvallen van de duivel en staande zouden blijven.
Anne Van Der Sloten
6. Lichte aardbeving vlakbij Rome
De omgeving van Rome is deze namiddag opgeschrikt door een lichte aardbeving. De aardbeving, met een kracht van 3,5 op de schaal van Richter, richtte volgens de civiele bescherming geen menselijke of materiële schade aan.
Het Italiaans Geofysisch Instituut zegt dat het epicentrum van de aardbeving op tien kilometer diepte lag, ten zuidoosten van Rome, tussen de gemeenten Montecompatri en Monte Porzio Catone. De beving vond plaats om 17.30 uur.
De aardbeving werd niet gevoeld in het historisch centrum van de Italiaanse hoofdstad, enkel in de buitenwijken Anagnina, Nomentana, San Giovanni, Fidene en Garbatella. In de EUR-buitenwijk verlieten veel Romeinen hun woningen en kantoren. Vijfentwintig mensen lieten in mei nog het leven bij twee aardbevingen in de regio Emilia-Romagna. Ook was er toen veel materiële schade.
09-07-2012
9 juli 2012
9 juli 2012
De opname van de verschijing van Maria aan Mirjana Dragicevic bevindt zich in het tekstvak van 2 juli
Zaterdag kwamen 14 Oekraïnse bedevaarders om op hun busreis naar Pochaevskaya Lavra Opgelet: niet voor gevoelige kijkers
1.Marija Pavlovic uit Medjugorje zegt dat de Maagd Maria zich bewust is van de economische crisis in Europa
Sterrett, Alabama,VS. Marija Pavlovic-Lunetti, een van zes kinderen die Maria zien sinds de verschijningen in Medjugorje, vooormalig Joegoslavië begonnen in 1981, zegt dat de Moeder van Jezus zich bewust is van de economische crisis in Europa.
"Zij is zich meer dan anderen bewust van spirituele dingen, zegt Lunetti. Waar er een spirituele crisis heerst, is er eveneens een economische crisis.
Lunetti sprak in een kort interview over de economische crisis in Europa, maar ook over de ondraaglijke warmte, alvorens ze haar dagelijkse verschijning had op zondagavond 1 juli 2012 bij de gemeenschap van Caritas in Shelby County. Tijdens de verschijning verscheen Maria aan haar en bad Zij voor de bedevaarders, ook al kunnen deze het visioen niet waarnemen.
Vorige week verbleef ze in het huis van Terry Colafrancesco, de stichter van Caritas of Birmingham, een gemeenschap die veel publiciteit maakt en Medjugorje promoot met vele uitgaven. Colafrancesco keerde net terug met een groep uit Medjugorje, wat nu gelegen is in Bosnië-Herzegovina. Maria Pavlovic kwam aterdagavond, 30 juni 2012, aan in Alabama. Zij is gehuwd, heeft vijf kinderen en verblijft de meeste tijd van het jaar in de streek rond Milaan, in Noord-Italië.
Haar verschijning zou normaal plaatsgevonden hebben op haar vliegtuigreis naar Alabama, maar in plaats daarvan kreeg Maria haar verschijning op vrijdagavond, na acht uur, eenmaal ze aangekomen was in het huis van Terry Colafrancesco.
Bij haar eerste bezoek aan Alabama, in 1988, toen Lunetti kwam om er een nier af te staan aan haar broer, Andrija Pavlovic, in het UAB Hospital, kreeg zijn verschijningen in de hospitaalkamer. Soms kreeg ze verschijningen op vliegtuigen, maar de tijdslijn verandert dikwijls als ze naar Alabama reist, aldus Colafrancesco.
Zij kreeg vrijdag en zaterdag haar verschijningen, respectievelijk om 20.00 uur en om 18.40 uur in Colafrancescos huis. Een andere verschijning wordt vanavond, 1 juli 2012, verwacht op hetzelfde uur.
Wij beschouwen dit als een bijzondere zegen voor
ons, zegt Colafrancesco. Bij vorige verschijningen tijdens de week van 4 juli, de onafhankelijkheidsdag in de Verenigde Staten, kreeg Lunetti haar verschijningen op 3 en 4 juli op 22 uur en 22.30 uur, met een massa volk die buiten samenkwam rond het beeld van de Maagd Maria. Caritas versiert het beeld met witte, blauwe en rode kaarsen er rond.
Terwijl de economische en politieke toestand in de wereld meer en meer dreigend wordt, nemen de mensen de visioenen van Medjugorje
en de oproepen tot berouw, steeds ernstiger, zegt Colafrancesco. De belangrijkheid ervan wordt steeds groter en groter, zegt hij.
Lunetti zegt dat de oplossingen voor de wereldwijde economische crisis spiritueel en niet politiek van aard zijn. In Haar verschijningen roept de Maagd Maria de mensen op om de weg van de zonde te verlaten en Haar Zoon Jezus te volgen.
God kent heel goed onze noden, zegt Lunetti, 47 jaar, die dagelijkse verschijningen krijgt sedert haar zestiende.
Duizenden mensen waren bijeengekomen om in het veld, onder een pijnboom van de gemeenschap van Caritas of Birmingham, Shelby County, nabij Chelsea, rond 18 uur de Rozenkrans te bidden in de aanloop naar de verschijningen.
Lange rijen autos met nummerplaten uit Louisiana,Texas, Californië, Florida en andere staten, stonden langs beide zijden van de weg.
Het Vaticaan heeft een Commissie opgericht die de geldigheid van de visioenen te Medjugorje onderzoekt. Tot dusver heeft de Rooms-Katholieke Kerk de verschijningen noch veroordeeld, noch aanvaard. In
andere gevallen van Mariaverschijningen, zoals in 1858 te Lourdes, Frankrijk en in 1917 in Fatima, Portugal, heeft de Kerk steeds gewacht tot de verschijningen waren beëindigd, om ze als geldig te verklaren.
Een officiële aanvaarding van het Vaticaan wordt niet direct verwacht en dit tot zolang de visioenen blijven plaatsvinden. Deze terughoudendheid is normaal, omwille van het risico op dubieuze uitspraken. De meeste van de boodschappen zijn eenvoudige oproepen tot gebed en bekering.
Colafrancesco verwacht dat de visioenen te Medjugorje op een dag als echt zullen worden verklaard. Het Vaticaan zal alle terughoudendheid laten vallen en de verschijningen laten bloeien, voorspelt hij.
Bron: Spirit Daily
Vertaling: Chris De Bodt
2. De kwestie Herzegovina [deel 43]
Hoofdstuk 2: Franciscaans Herzegovina
De zaak Mostar
Hierop beweerde het bisschoppelijke hof steeds dat de franciscanen waren overeengekomen om een aantal parochies op te geven, zodat ze nieuwe bisschoppelijke parochies zouden worden, maar het hof verwees nooit naar de eerdere vereiste dat de overige parochies voor altijd tot de franciscanen zou
toebehoren. Deze voorstelling van de feiten werd ook gebruikt om de Heilige Stoel in 1975 verkeerd in te lichten, om ook deze onder de hoede van de bisschop te plaatsen. Het Decreet Romanis Pontificibus verwees in vier verschillende aangelegenheden naar deze onderlinge overeenkomst tussen de beide partijen, in haar bevel dat bepaalde franciscaanse parochies ter
beschikking moesten worden gesteld van de Bisschop.
Dit overeenkomst heeft echter nooit bestaan. Het was enkel een voorstel dat door de franciscanen werd naar voor gebracht, maar deze bevatte vereisten. Toch werd dit aan de Heilige Stoel voorgelegd als een goedkeuring van de franciscanen, onder het voorwendsel dat de Orde deze eisen nog nooit had opgesomd.
Dit argument werd door de Heilige Stoel aanvaard, dat het bevel gaf aan de franciscanen om deze parochies over te dragen zonder dat het bisschoppelijke hof verplicht was aan enige vereisten te voldoen. Dit is zowat hetzelfde als
dat u met een derde partij zou overeenkomen om uw huis voor een miljoen euro te verkopen, zonder aan enige betaling te voldoen. Daarop zond het provinciale bestuur in 1976 een brief naar de Paus, met de opmerking dat het Decreet
Romanis Pontificibus tegengesteld was aan de waarheid.
Vertaling: Chris De Bodt
3. Onze Lieve Vrouw van Anguera [vervolg van de boodschappen]
Boodschap 3634 van 08/04/2012
Lieve kinderen, zoek de Heer. Hij verwacht u met open armen en wil u redden. Wees standvastig. Blijf op de weg die Ik u heb getoond en verlies de moed niet. Ik ken ieder van u bij naam en wil u zeggen dat u belangrijk bent voor de verwezenlijking van Mijn plannen. Wees sterk. Sta niet toe dat de moeilijkheden u tot de ontmoediging leiden. God is aan uw zijde. Hij is uw alles en enkel in Hem zult u de overwinning vinden. Dit is de tijd van de pijn voor de mensheid. Bigand zal een zwaar kruis dragen en de pijn zal voor Mijn arme kinderen zwaar zijn. Bid. Want enkel door de kracht van het gebed kunt u de kracht voor uw weg vinden. Ik wil u niet dwingen maar luister naar Mij. Ik zal voor u tot Mijn Jezus bidden. Voorwaarts zonder angst tot de ontmoeting met de Heer. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Wees in vrede. Amen.
Vertaling: Henk
4. Jezus' tijdgenoten [aflevering 398]
Matthias ben Theophilius
Matthias ben Theophilus was hogepriester in de Joodse tempel in Jeruzalem van 5 v.Chr. tot 4 v.Chr. Hij moet niet verward worden met Matthias ben Theophilus II, de laatste hogepriester voor het uitbreken van de Joodse Opstand.
Anders dan de meeste andere hogepriesters die door Herodes de Grote benoemd
zijn, was Matthias niet afkomstig uit de Joodse diaspora, maar was hij geboren in Jeruzalem. Herodes benoemde hem tot hogepriester in plaats van Simon ben Boëthus, die uit zijn ambt werd ontheven omdat Herodes Simons dochter [tevens
een van Herodes' vrouwen] ervan verdacht op de hoogte te zijn van een complot tegen hem.
Tijdens de Grote Verzoendag in het jaar dat Matthias hogepriester was, kon hij zijn functies niet uitvoeren. De reden daarvoor was dat hij in de nacht
daarvoor droomde dat hij geslachtsgemeenschap had, waardoor hij volgens de Thora tot de volgende avond in een staat van onreinheid verkeerde. Jozef ben Ellemus, een familielid van Matthias, nam op Grote Verzoendag Matthias' taken waar.
Tijdens Matthias' hogepriesterschap vond een incident plaats in de tempel. Als onderdeel van Herodes' restauratie en verfraaiing van de tempel, had Herodes een grote gouden adelaar laten plaatsen boven de grote poort van de
tempel. Een aantal Farizeese rabbi's, met name Judas ben Saripheüs en Matthias ben Margalothus, waren echter van mening dat het afbeelden van levende wezens een schending was van het tweede gebod. Op hun aandringen klommen enkele jongemannen omhoog tot boven de tempelpoort, haalden de adelaar neer en vernielden deze. Op last van Herodes werden Judas ben Saripheüs en Matthias ben Margalothus samen met een aantal volgelingen levend verbrand. Herodes achtte Matthias ben Theophilus medeschuldig aan het gebeuren en onthief hem uit zijn ambt. Hij werd opgevolgd door Joazar ben Boëthus.
Vertaling: Broeder Jozef
5. Het sacrament van het priesterschap [deel 1]
We besluiten de reeks van de sacramenten met het sacrament van het priesterschap.
Dit sacrament wordt in deze tijd, meer nog
dan de andere sacramenten, in vraag gesteld.
Is dit nog wel nodig, de mensen geloven toch niet meer?
De priester mag niet trouwen, is dit wel werkelijk noodzakelijk en zijn al de nu gekende gevallen van misbruik er geen gevolg van?
Is het priesterschap geen beroep zoals een ander?
Vele priesters zijn al uitgetreden, hebben hun roeping oneer aangedaan, wat blijft er nog over van dit heilige priesterschap?
Waarom worden vrouwen niet
toegelaten tot dit ambt in deze tijd van emancipatie?
Deze en nog veel meer vragen zijn actueel.
Als we ons verdiepen in wat de Kerk ons leert over het priesterschap, kunnen we beter intreden in deze roeping van Godswege, dit mysterie. Dan kunnen we respect opbrengen voor het standpunt van de Kerk.
Anne Van Der Sloten
6. Lijst van aangekochte boeken in Medjugorje ter waarde van ± 300 euro
JAMES MULLIGAN - Medjugorje, what's happening? MILJENKO STEKO - Medjugorje FRANJO SUSAC - Medjugorje for pilgrims FRANJO PAVIC - The Croats - Foureen centuries of perseverance EDUARD PERICIC - Why Medjugorje MARIJAN SIVRIC & IVO SCEPANOVIC - Medjugorje, 30 years of a phenomen LJUBICA BENOVIC - Medjugorje, a little encyclopedie PAROCHIE-UITGAVE - Croat-English prayer book KRESIMIR SEGO - A Conversation with the visionaries VLAHO BURIC - Handbook for foreign visitors to Croatia GRGO MIKUTIC - The Regio of Herzegovina JUNE KLINS - The Spirit of Medjugorje 1 JUNE KLINS - The Spirit of Medjugorje 2 MICHAEL KENNETH JONES - Medjugorje investigated SVETZOVAR KRALJEC - Our Lady of Medjugorje WAYNE WEIBLE - A child shall lead them WAYNE WEIBLE - Final Harvest WAYNE WEIBLE - Letters from Medjugorje WAYNE WEIBLE - Medjugorje, The Mission
Met dank aan al diegenen die hun steentje hebben bijgedragen
05-07-2012
5 juli 2012
5 juli 2012
Bezoek van Marija Pavlocic aan de gemeenschap "Caritas of Birmingham," Alabama, Verenigde staten
De Gemeenschap van Caritas verzamelde zich vroeg aan het huis van de stichter om er hun persoonlijke voornemens op te schrijven en zich in alle rust voor te bereiden voor de laatste verschijning van Onze Lieve Vrouw vooraleer Marija Pavlovic zou terugvliegen naar Medjugorje. De Gemeenschap verzamelde zich in de Slaapkamer der Verschijningen en legden er hun petities op het bed om daarna, rond 8.15 uur te beginnen met het bidden van de Rozenkrans. Onze Lieve Vrouw verscheen aan Maria rond 8.45 uur en de verschijning duurde bijna vijf minuten. Na de verschijning omschreef Marija hoe deze is verlopen:
Ik vroeg aan Onze Lieve Vrouw of ze iets te zeggen had aan ons en Ze zei: Ik ben met u.
Ik vroeg om een zegen voor ons allen en allen die zich buiten op het veld hadden verzameld en Ze bad voor ons en zegende ons allen. Ik legde al onze voornemens en alles wat zich in onze harten bevindt aan Haar voor en Onze Lieve Vrouw gaf de zegen en ging heen.
Na de verschijning sprak Marija een tijdlang tot de Gemeenschap en nam dan van iedereen afscheid vooraleer aan haar afreis naar Medjuorje aan te vangen. De afgelopen vijf dagen van gebed leverden mooie herinneringen op, met vele genaden en zegeningen.
Hiermee werden de vijf dagen van gebed bij de Gemeenschap Caritias of Birmingham afgesloten, tijdens dewelke Lunetti twee verschijningen had, buiten op het veld, onder een pijnboom.
Lunetti, 47, kreeg haar verschijningen buiten op 3 en 4 juli rond 22 uur en tijdens de verschijning van 4 juli vroeg de Maagd Maria om gebedsgroepen te vormen: Vorm en maak gebedsgroepen door dewelke u zult bidden voor uw genezing en de genezing van deze natie, om dichter tot God en tot Mij te komen, zei de Maagd Maria.
Caritias promoot reeds sinds lang de visioenen van de Maagd Maria aan de zes kinderen, die zeggen dat de Moeder van Jezus aan hen begon te verschijningen in hun kleine dorp Medjugorje sedert 1981. Medjugorje, dat gelegen is in Bosnië-Herzegovina, is sedertdien een gebedsplaats geworden die als een magneet reeds miljoenen bedevaarders heeft aangetrokken.
Tijdens de voorbije week hebben duizenden bedevaarders zich verzameld in het landelijke Shelby County voor de verschijningen aan Lunetti, die sedert 1988, het jaar dat ze een nier afstond aan haar kleinere broer, een regelmatige bezoeker is geworden aan de Gemeenschap van Caritas.
Bij haar reizen naar Alabama verblijft Lunetti in het huis van de stichter van Caritas of Birmingham, Terry Colafrancesco.
Caritas heeft een vaste stek in Medjugorje dat voorziet in boeken en pamfletten die de verschijningen promoten. Vandaag werd het bezoek afgesloten en keerde ze terug naar Medjugorje, waar ze verblijft tijdens de zomer.
Colafrancesco zegt dat deze week van gebed zon 15.000 tot 18.000 bezoekers heeft opgeleverd vanuit alle mogelijke gebieden uit de Verenigde Staten: Heel wat mensen zeggen ons dat ze diep bewogen waren en vonden het een diepgaande belevenis. Velen onder hen gaan nu heen met de belofte om gebedsgroepen te vormen.
Colafrancesco zegt dat de boodschap aan de Amerikanen om te bidden eerder ongebruikelijk was, vergeleken bij de andere boodschappen van de zieners. Onze Lieve Vrouw citeerde letterlijk dit land. Normaal spreekt Zij in het algemeen voor de hele wereld. Dit is erkenning voor waarom wij Haar vragen om tot hier te komen, namelijk om onze natie te genezen.
Vertaling: Chris De Bodt
Marija Pavlovic uit Medjugorje zegt dat de Maagd Maria zich bewust is van de economische crisis in Europa
Sterrett, Alabama,VS. Marija Pavlovic-Lunetti, een van zes kinderen die Maria zien sinds de verschijningen in Medjugorje, voormalig Joegoslavië begonnen in 1981, zegt dat de Moeder van Jezus zich bewust is van de economische crisis in Europa.
"Zij is zich meer dan anderen bewust van spirituele dingen, zegt Lunetti. Waar er een spirituele crisis heerst, is er eveneens een economische crisis.
Lunetti sprak in een kort interview over de economische crisis in Europa, maar ook over de ondraaglijke warmte, alvorens ze haar dagelijkse verschijning had op zondagavond 1 juli 2012 bij de gemeenschap van Caritas in Shelby County. Tijdens de verschijning verscheen Maria aan haar en bad Zij voor de bedevaarders, ook al kunnen deze het visioen niet waarnemen.
Deze week verbleef ze in het huis van Terry Colafrancesco, de stichter van Caritas of Birmingham, een gemeenschap die veel publiciteit maakt en Medjugorje promoot met vele uitgaven. Colafrancesco keerde net terug met een groep uit Medjugorje, wat nu gelegen is in Bosnië-Herzegovina. Maria Pavlovic kwam aterdagavond, 30 juni 2012, aan in Alabama. Zij is gehuwd, heeft vijf kinderen en verblijft de meeste tijd van het jaar in de streek rond Milaan, in Noord-Italië.
Haar verschijning zou normaal plaatsgevonden hebben op haar vliegtuigreis naar Alabama, maar in plaats daarvan kreeg Maria haar verschijning op vrijdagavond, na acht uur, eenmaal ze aangekomen was in het huis van Terry Colafrancesco.
Bij haar eerste bezoek aan Alabama, in 1988, toen Lunetti kwam om er een nier af te staan aan haar broer, Andrija Pavlovic, in het UAB Hospital, kreeg zijn verschijningen in de hospitaalkamer. Soms kreeg ze verschijningen op vliegtuigen, maar de tijdslijn verandert dikwijls als ze naar Alabama reist, aldus Colafrancesco.
Zij kreeg vrijdag en zaterdag haar verschijningen, respectievelijk om 20.00 uur en om 18.40 uur in Colafrancescos huis. Een andere verschijning was er op 1 juli 2012, hetzelfde uur.
Wij beschouwen dit als een bijzondere zegen voor ons, zegt Colafrancesco. Bij vorige verschijningen tijdens de week van 4 juli, de onafhankelijkheidsdag in de Verenigde Staten, kreeg Lunetti haar verschijningen op 3 en 4 juli op 22 uur en 22.30 uur, met een massa volk die buiten samenkwam rond het beeld van de Maagd Maria. Caritas versiert het beeld met witte, blauwe en rode kaarsen er rond.
Terwijl de economische en politieke toestand in de wereld meer en meer dreigend wordt, nemen de mensen de visioenen van Medjugorje en de oproepen tot berouw, steeds ernstiger, zegt Colafrancesco. De belangrijkheid ervan wordt steeds groter en groter, zegt hij.
Lunetti zegt dat de oplossingen voor de wereldwijde economische crisis spiritueel en niet politiek van aard zijn. In Haar verschijningen roept de Maagd Maria de mensen op om de weg van de zonde te verlaten en Haar Zoon Jezus te volgen.
God kent heel goed onze noden, zegt Lunetti, 47 jaar, die dagelijkse verschijningen krijgt sedert haar zestiende.
Duizenden mensen waren bijeengekomen om in het veld, onder een pijnboom van de gemeenschap van Caritas of Birmingham, Shelby County, nabij Chelsea, rond 18 uur de Rozenkrans te bidden in de aanloop naar de verschijningen.
Lange rijen autos met nummerplaten uit Louisiana,Texas, Californië, Florida en andere staten, stonden langs beide zijden van de weg.
Het Vaticaan heeft een Commissie opgericht die de geldigheid van de visioenen te Medjugorje onderzoekt. Tot dusver heeft de Rooms-Katholieke Kerk de verschijningen noch veroordeeld, noch aanvaard. In andere gevallen van Mariaverschijningen, zoals in 1858 te Lourdes, Frankrijk en in 1917 in Fatima, Portugal, heeft de Kerk steeds gewacht tot de verschijningen waren beëindigd, om ze als geldig te verklaren.
Een officiële aanvaarding van het Vaticaan wordt niet direct verwacht en dit tot zolang de visioenen blijven plaatsvinden. Deze terughoudendheid is normaal, omwille van het risico op dubieuze uitspraken. De meeste van de boodschappen zijn eenvoudige oproepen tot gebed en bekering. Colafrancesco verwacht dat de visioenen te Medjugorje op een dag als echt zullen worden verklaard. Het Vaticaan zal alle terughoudendheid laten vallen en de verschijningen laten bloeien, voorspelt hij.
