Bosnië-Herzegovina ligt in het zuid-oosten van Europa is iets groter dan Nederland [51.129 km2] en herbergt ongeveer 3,5 miljoen inwoners.
In het noorden, het westen en het zuiden grenst het land aan Kroatië en in het oosten aan de Unie Servië en Montenegro. In het zuiden heeft het land 21,2 kilometer kustlijn rond de badplaats Neum, tevens de enige directe uitweg naar zee. Door deze corridor worden de zuidelijkste Kroatische provincie en de stad Dubrovnik van de rest van Kroatië gescheiden.
Verschillende deelrepublieken van voormalig Joegoslavië
Grofweg ingedeeld heet het noordelijke en het westelijke deel van van het land Bosnië [genoemd naar de rivier Bosna] en het oostelijke en zuidelijke deel Herzegovina [een Herceg is een oude benaming voor een vorstelijke titel, vergelijkbaar met 'hertog'].
De noordelijke grens met Kroatië wordt gevormd door de rivier Sava, de noordwestelijke grens met Kroatië door de rivier de Una en delen van de oostelijke grens met de Unie van Servië-Montenegro door de rivier de Drina. 2. Medjugorje: De IIPG [International Internet Prayer Group] [Deel 85]
Ralph MacKie, Alaska
In 1996 nodigden vrienden mij uit om mij aan te sluiten bij de Katholieke Kerk van de Heilige Johannes. Het was bijna dertig jaar geleden dat ik nog naar de Mis was geweest, maar toen ik het Heiligdom binnentrad op die mooie lentedag, werd het gat in mijn hart zacht aangeraakt door de Liefde van God. Mijn vrouw was eveneens erg bewogen en sinds lang namen we de beslissing om samen de Mis beginnen bij te wonen. Daarop ging ik voor de eerste maal in dertig jaar te biechten en mijn begon het proces binnen mijn familie dat leidde tot het doopsel, de verzoening, de communie en het vormsel.
Dit zou normaal gezien het einde van mijn verhaal zijn, was er niet de memorabele zondag 24 juni 1998. Op die dag hernieuwden mijn echtgenote en ik onze geloftenen ontvingen wij het sacrament van het Heilige Huwelijk en terwijl we voor de congregatie stonden, herkende ik een bezoeker uit een nabijgelegen stad. Ik was samen met zijn zoon opgegroeid en zo zocht ik hem na de Mis op om dag te zeggen.
Nadat hij zijn felicitaties had gegeven, haalde de bezoeker twee rozenkransen uit zijn zak en vertelde hij mij dat de Heilige Maagd deze zelf had gezegend. Hij zei dat hij juist van ergens uit Joegoslavië was teruggekeerd, waar Onze Lieve Vrouw elke dag verscheen. Het was doodernstig en ik stond verbaasd. Na elkaar vaarwel te hebben gezegd, ging ik onmiddellijk naar onze kloosterzuster en vroeg haar of zo ooit over deze plaats in Joegoslavië had gehoord. En ja hoor, ze beval ons aan om een video over de verschijning te bekijken.
Het was de gekende Boston Center for Peace video uit 1984 en ik sloeg met een klap dicht! Ik wist vanaf het moment dat de zieners op hun knieën vielen dat het waar was. Mijn leven is nooit meer hetelfde geweest. Ik ben begenadigd met de mogelijkheid om Medjugorje drie maal te bezoeken en, zoals u, verlangt mijn hart ernaar om dichtbij de Heilige Jacobuskerk, de Verschijningsheuvel en de Kruisberg te zijn. Ik probeer elke dag om God te bedanken om ons Zijn Moeder aan onszelf te schenken en ik probeer steeds Haar boodschappen te volgen. Alhoewel ik dikwijls faal, verleent onze Vader in de Hemel mij de genade om te blijven proberen, waarvoor ik Hem nooit genoeg kan bedanken. Vrede zij met u allen.
Uw broer in Christus,
Ralp Mackie
Bron: IIPG
Vertaling: Chris De Bodt
3. Palestijnen vragen lidmaatschap Verenigde Naties aan
De Palestijnse president Mahmoed Abbas [76] heeft bij secretaris-generaal Ban Ki-moon van de Verenigde Naties officieel een verzoek ingediend tot opname van een Palestijnse staat bij de Volkerenorganisatie met zetel in New York. De VN-Veiligheidsraad zal maandagnamiddag voor een eerste keer samenkomen om de Palestijnse vraag te behandelen, aldus de Libanese ambassadeur Nawaf Salam, die de Raad in september voorzit. Salam verklaarde dat hij de Palestijnse vraag heeft doorgespeeld aan de veertien andere leden van de Veiligheidsraad. "Ik heb de leden van de Raad bijeengeroepen voor een overlegvergadering over dit onderwerp maandag om 15.00 uur" [21.00 uur Belgische tijd].
De kans van slagen is echter miniem. De meerderheid van de Algemene Vergadering staat weliswaar positief tegenover het initiatief, maar de Veiligheidsraad moet eerst stemmen over een volwaardig lidmaatschap. De Verenigde Staten hebben al aangekondigd van hun vetorecht gebruik te maken. Ook Israël is fel tegen. Beide landen vinden dat een Palestijnse staat er alleen via onderhandelingen kan komen.
De Palestijnse president heeft intussen een toespraak gehouden voor de Algemene Vergadering. Toen Abbas aan zijn rede wilde beginnnen, kreeg hij duidelijk meer applaus dan andere staats-en regeringsleiders. Vele Arabische vertegenwoordigers veerden recht.
Abbas stelde de Joodse staat verantwoordelijk voor de stilstand van het vredesproces. "Een jaar geleden had de internationale gemeenschap hoge verwachtingen en gehoopt dat er binnen het jaar een vredesakkoord zou komen in het Midden-Oosten. Maar al deze oprechte inspanningen en pogingen van de internationale partners zijn steeds weer getorpedeerd door de houding van de Israëlische regering", zo zei de Palestijnse leider. Hij stelde de Israëlische weigering om een einde te maken aan de bouw van nieuwe nederzettingen en om de grenzen van 1967 als voorwaarde voor gesprekken te aanvaarden, verantwoordelijk voor de huidige impasse.
Abbas zei ook dat de door Israël gebouwde muur zijn land "in geïsoleerde eilandjes en kloven verdeelt, families en gemeentes uit elkaar trekt, en het levensonderhoud van tienduizenden van onze gezinnen tenietdoet".
De Palestijnse president wreef de Joodse staat ook "aanslagen op burgers" aan. "De bezettingsmacht houdt de blokkade van de Gazastrook staande en heeft met aanslagen, luchtaanvallen en artilleriegeschut als voortzetting van de agressieoorlog van drie jaar geleden Palestijnse burgers als doel. Het resultaat is zware schade aan huizen, scholen, ziekenhuizen en moskeeën, en het verwonden van duizenden martelaars".
Hij herhaalde dat het doel van het Palestijnse volk bestaat uit een eigen staat met de Westelijke Jordaanoever en Gaza, en met Jeruzalem als hoofdstad. En voegder eraan toe dat zijn Palestijnse Bevrijdingsorganisatie PLO en zijn volk geweld blijven afzweren en terrorisme in al zijn vormen veroordelen. De Palestijnen zien onderhandelingen als het belangrijkste middel voor bijlegging van het conflict.
Abbas zei dat de PLO bereid is naar de onderhandelingstafel terug te keren op basis van de internationale verdragen en bij het volledig stoppen van de bouw van Israelische nederzettingen. Zijn volk zal volgens Abbas het vreedzaam verzet voortzetten "tegen de Israëlische bezetting, de nederzettingen, de apartheidspolitiek en de racistische muur der annexering".
De Palestijnse staat zou de Westelijke Jordaanoever, de Gazastrook en Oost-Jeruzalem moeten omvatten. Israël bezette die drie gebieden in 1967 na de Zesdaagse Oorlog.
4. Amerikaanse overheid dreigt opnieuw zonder geld te zitten
Onenigheid over de begroting dreigt de Amerikaanse overheid opnieuw op droog zaad te zetten. Als het Congres het voor 1 oktober niet eens geraakt, is een 'government shutdown', een sluiting van een groot deel van de overheidsdiensten, een feit. Republikeinen en Democraten zijn het volgens de New York Times en de Washington Post principieel wel eens over een voorlopige verlenging van de geldende uitgavenprogramma's. Op één punt zitten ze mekaar echter in het haar.
Enkele maanden geleden was er ook al een bittere strijd om de uitgaven, en een lamlegging werd maar op het laatste nippertje vermeden. Bijna letterlijk om "vijf voor twaalf" kwam er een akkoord uit de bus. Het begrotingsjaar begint in de Verenigde Staten telkens op 1 oktober. Het Congres verlengt in principe met tussenpozen bestaande uitgavenplannen, tot er een akkoord is over een begroting.
Volgens Amerikaanse media willen de Republikeinen enkel groen licht geven voor financiële hulp aan de slachtoffers van natuurrampen, als er in de plaats gesnoeid wordt in een kredietprogramma voor de auto-industrie. Bedoeling van het programma is brandstofvriendelijke wagens te promoten. De Democraten weigeren op dat punt de broekriem aan te halen.
Het Huis van Afgevaardigden, waar de Republikeinen in de meerderheid zijn, keurde gisteren een wetsontwerp goed waarin weliswaar 3,65 miljard dollar zit voor hulp bij natuurrampen, maar rechtstreeks daaraan gekoppeld ook de omstreden besparingsmaatregel. De door de Democraten beheerste Senaat wees het ontwerp dadelijk af.
Harry Reid, de Democratische fractieleider in de Senaat, wil maandag een compromisvoorstel ter stemming brengen, maar volgens de New York Times is het maar de vraag of hij 60 stemmen bijeenkrijgt om een blokkering van de stemming te verhinderen.
De Washington Post schreef vandaag dat er zich steeds donkerder wolken samentroepen boven Washington. Als Republikeinen en Democraten over een relatief kleine maatregel al de plooien niet kunnen gladstrijken, dan is dat een slecht voorteken voor de op til zijnde onderhandelingen over omvattende programma's voor werkgelegenheid en de afbouw van de schuldenberg.
5. Het Griekse dra[ch]ma
Kan een land als Griekenland failliet gaan? Zo ja, dan dringt zich een andere vraag op: komen de werknemers/burgers dan ook op straat te staan? Dat laatste is nu al aan het gebeuren. De Griekse middenklasse koestert iedere cent, niemand gaat nog uit. "Daar is geen geld meer voor", klinkt het bij de wanhopige bevolking.
Vastgoedmakelaar Dmitris Andreou verkocht voor het laatst iets in juni. Zijn vrouw verdient de kost met het voorbereiden van examens Engels voor studenten aan de hoge school. Zij verdient intussen geen cent meer. De spaarcenten van het gezin zijn al geplunderd. "Soms kunnen we enkel kopen wat noodzakelijk is en soms hebben we zelfs daar geen geld meer voor. We moeten iedere cent tellen zodat we kunnen kiezen tussen brood, melk en boter", zegt Mary.
Het gezin uit de Griekse middenklasse geeft een ander beeld van de bevolking die we anders enkel met geweld zien demonstreren telkens de Griekse regering met een voorstel van de Europese Unie instemt. En net bij deze mensen schuilt het grootste gevaar voor de toekomst van Griekenland, stelt Paul Mason, economisch expert van de BBC, in The Telegraph. De middenklasse trekt zich terug uit het sociale en politieke leven van het land.
"We zouden de politici graag geëxecuteerd zien worden", zegt Maria zonder glimlach. "De meeste mensen zeggen dit: de politici verdienen de doodstraf. Het is nochtans een mooie kans voor hen om helden te worden, om op te staan en de bevolking te verdedigen. Maar dat doen ze niet."
"Ik kan 's avonds niet meer naar het nieuws op televisie kijken", zegt Dmitris. "Met de constante onzekerheid zou het onze gemoedstoestand op een laag pitje zetten. Het lijkt wel een nachtmerrie waaruit we niet kunnen ontwaken. Misschien is het wel een goede zaak dat we onze kabeltelevisie moesten uitschakelen. Ik volg het nieuws nu enkel nog via internet."
In heel Europa zijn landen maatregelen aan het nemen om niet te worden zoals Griekenland. Ierland en Portugal hebben flink bespaard en ook op Italië en Spanje rust heel wat druk. Maar voor de 11 miljoen Grieken lijkt niets nog te helpen. De belastingsverhoging is een drama voor de middenklasse. Gezinnen als de familie Andreou zagen hun inkomen de voorbije twee jaren gehalveerd worden. En net omdat deze laag van de bevolking zijn levensstijl moest opgeven, is de Griekse situatie zo vluchtig.
Het voorbije jaar is het aantal zelfmoorden in Griekenland met 40 procent gestegen. Sinds 2007 is het aantal diefstallen en inbraken bijna verdubbeld. De haat tegenover migranten is gigantisch geworden. Voor de deuren van liefdadigheidsinstellingen staan doorgaan mensen uit Irak, Somalië of Nepal aan te schuiven. Nu moeten de Grieken zelf aansluiten door de enorme werkloosheid.
De voorbije maanden waren heel chaotisch voor de Griekse bevolking. Het leidde tot een nieuw pakket maatregelen van de Europese Unie. De familie Andreou mag zich opmaken voor nog een extra belasting. Volgens een Griekse journalist is de situatie als een slapende vulkaan. De mensen hebben zich teruggetrokken en kijken machteloos toe. Maar woede is groot en kan weldra tot uitbarsting komen. De rellen van juni zullen daarnaast niets lijken, aldus Antonis Papayiannidis.
Als Griekenland de komende weken geen derde keer gereanimeerd kan worden, zal het drama zich uitbreiden. Niet alleen de Griekse banken zullen tenonder gaan, ook enkele Franse banken zullen worden meegesleurd. En dan is er de vraag of Griekenland met de euro kan blijven betalen.
Het zijn deze onheilsberichten die Dmitris Andreou niet meer kan aanhoren. Zijn gezin heeft geen spaargeld meer over en gaat hoe dan ook nog jaren ellende tegemoet. Zijn twee dochters Phaedra (16) en Ira (12) zullen waarschijnlijk nooit kunnen studeren, want daar is geen geld meer voor. Zelfs nu in het secundaire onderwijs gaan de zaken slecht. De meisjes moeten het zonder boeken doen en hebben in de plaats daarvan CD's gekregen.
"Het voelt aan alsof we in een land leven dat net uit een oorlog is gekomen", zegt Mary. "Er is geen optimisme, we weten niet wat er nu gaat gebeuren. We proberen alleen maar te overleven."
Wat in Griekenland gebeurt, heeft geen voorgaande sinds de jaren 30. De hele middenklasse van een ontwikkeld land trekt zich terug uit het sociale en politieke leven. De relschoppers in Athene waren de voorbije maanden vaak mensen uit deze sociale groep: bankbedienden, binnenhuisarchitecten, muzikanten,... allemaal weerstaan ze het traangas waarmee de politie de betogers op afstand houdt. Het kan hen niet meer schelen, de Griekse bevolking heeft de hoop opgegeven.
Herinnering aan profetie
Tot slot herinneren we nog even aan een profetie die de Heer heeft doorgegeven aan een groep authistische jongeren in 2009 te Israël: "De tijd is gekomen dat Ik alle Heiligen rondom Mij verzamel. Volhard in Mij. Er komen gevaren af op de aarde die groter zullen zijn dan enig gevaar waarvan enig mens getuige was. De tijd is gekomen voor die dingen die Ik lang geleden reeds voorzegd heb. Wees op uw hoede voor zij die vrede verkondigen waar er geen vrede heerst. Wee voor hen die in Mijn Naam spreken en die de vrede verkondigen op aarde, terwijl er beroering heerst. De wereld zal door elkaar geschud worden, tot in de kern. Nu is de tijd gekomen om u rondom Mij te verzamelen. Nu is de tijd gekomen om te weten in wie u gelooft. Nu is de tijd gekomen om uw vertrouwen in Mij te stellen zoals nooit voorheen. Wanneer alles lijkt goed te gaan, wees dan zeker van uw houding tot Mij. Er zal meer smart zijn in die dagen dan ooit ervoor. Leg uw hoop niet op deze wereld, want deze zal falen. Uw geldsysteem zal falen. De onderhandelingen tijdens die dagen zullen falen. Vele van de vrijheden waarover u nu beschikt en die u vanzelfsprekend acht, zullen u worden ontnomen. U zult worden vervolgd omwille van uw geloof. Van al deze vrijheden hebt u lang kunnen genieten, maar niet meer voor lang. Velen van uw broeders en zusters zullen worden vervolgd zoals nooit voorheen. Vraag Mij niet wanneer dit zal gebeuren, maar gebeuren zal het. En u, Mijn volk, die uw hoop in Mij hebt gesteld, doe voort met het werk waarvoor Ik u heb geroepen. Blijf waakzaam en wees wijs, want dit zijn de dagen van het kwade. Ik heb het plan om Mijn volk te redden en weg te houden van het kwade. Maar Ik vertel u deze dingen omdat deze tijd ten einde raast. Er zal verwarring heersen in dit uur. U zult horen van die profeten die in Mijn naam hebben gesproken, niet vanwege de aangename of verleidelijke zaken, maar vanwege de waarheid in hun woorden. Velen zullen zeggen: uiteraard zijn dit allemaal nonsens, maar Ik zeg u dat de tijden waarin u leeft geen tijden van voorspoed zijn. Het wordt de hoogste tijd dat velen onder u volwassen worden. De duisternis die over de wereld zal komen zal zo dik zijn dat u niet meer in staat zult zijn om uw eigen handen te zien. Er zal zon vrees heersen dat velen van schrik zullen sterven. De voorbije jaren hebt u gefaald: u vermoordt Mijn kinderen in de schoot van hun moeder, de wetenschap die ik u als gave heb geschonken, hebt u misbruikt. Huwelijken blijven amper bestaan, de jongeren weten niet meer wat goed is of wat kwaad is. Alle waarden hebt u overboord gegooid. Nooit heeft er zoveel kwaad geschied in deze wereld als nu."
6. Dagboek van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 179]
Schrift 1
Vandaag het feest van Christus Koning [30]
500. Tijdens de heilige Mis heb ik vurig gebeden dat Jezus Koning zou zijn van alle harten, dat Gods genade zou schitteren in elke ziel. Plots zag ik Jezus zoals Hij op de Beeltenis geschilderd is en Hij zei me deze woorden: "Mijn dochter, door het trouw volbrengen van Mijn verlangens geeft gij Mij de grootste eer."
501. O, hoe groot is Uw schoonheid, Jezus, mijn Bruidegom, Gij, levende bloem die levenwekkende dauw verbergt voor de dorstige ziel. In U sluimerde mijn ziel. Gij alleen zijt het voorwerp van mijn strevingen en verlangens. Verenig mij zo innig mogelijk met U, met de vader en met de Heilige Geest, dat ik in U leve en sterve.
502. Alleen de liefde telt, ze verheft onze kleinste daden tot de oneindigheid.
503. Mijn Jezus, waarlijk ik zou niet zonder U kunnen leven. Mijn geest is met de Uwe versmolten.. Niemand zal dat echt begrijpen; eerst moet men uit U leven om U in de anderen te erkennen.
504. Krakow, 25.10.1935.
Voornemens van de retraite
Niets doen zonder toelating van de biechtvader en de toestemming van de oversten, in alles en vooral in de ingevingen en de wensen van de Heer.
Elke vrije tijd zal ik met de Goddelijke Gast in de intimiteit van mijn ziel doorbrengen. Ik zal de innerlijke en uiterlijke stilte in acht nemen, opdat Jezus in mijn hart kunne uitrusten.
Mijn geliefde rust zal ik in dienstbaarheid ten dienste stellen van de zusters. Ik wil mezelf vergeten en eraan denken de zusters plezier te doen.
Bij opmerkingen zal ik me niet verrechtvaardigen of mijn onschuld bewijzen; ik aanvaard beoordeeld te worden zoals iedereen het goedvindt.
Ik heb maar één vertrouweling aan wie ik alles toevertrouw, en dat is Jezus - de Eucharistie en Zijn vertegenwoordiger, de biechtvader.
In alle lijden van ziel en lichaam, in duisternis en verlatenheid, wil ik zwijgen als een duif en niet klagen.
Ik zal niet ophouden mij aan Zijn voeten als offer te plengen, om voor de arme zielen barmhartigheid te bekomen.
505. Heel mijn niets verzinkt in de oceaan van Uw barmhartigheid, met een kinderlijk vertrouwen werp ik mij in Uw armen, Vader van Barmhartigheid, om het wantrouwen uit te boeten van zoveel zielen die vrezen zich aan U toe te vertrouwen. Wat een gering aantal zielen kent U werkelijk. O hoe vurig verlang ik dat het feest der Barmhartigheid door de zielen gekend wordt. De barmhartigheid is de bekroning van Uw werken, Gij voorziet in alles met de liefde van de tederste moeder.
[30] Het feest van Christus Koning werd tot 1969 op de laatste zondag van oktober gevierd, in 1937 op 27 oktober.
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
7. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 192]
Achtste Lezing: Over de eeuwige zaligheid en het bovennatuurlijke beeld van God
Deel 1
Het offer is een openbare en plechtige daad, bestemd om Gods wezen te eren.
Sint Thomas omschrijft het offer: Een externe, openbare en plechtige daad gesteld door een mens met bijzonder mandaat om aan de opperste God iets stoffelijk of levend te offeren, maar zo dat het geofferde toegewijd is aan de cultus en de eer van God.
Uit die bepaling vloeit voort:
Ten eerste dat het offer de kern de cultus uitmaakt, de gepaste uitdrukking van de betrekkingen tussen God en mens. Op dit vlak wordt het offer in naam van het hele volk gebracht. Het is geen private daad die elk naar goeddunken zou kunnen volbrengen, het kan slechts door bijzonder uitgekozen en gewijde mensen, ofwel direct door God uitgeroepen, ofwel daarvoor aangeduid door de bevoegde leiders van de godsdienstige en burgerlijke maatschappij. En verder, zegt Sint Paulus in 1 Kor: 5 Omnis Pontifex, ex hominibus assumptus, pro hominibus constituitur in is quae sunt ad Deum. Zo, onder de natuurlijke wet, was de huisvader hogepriester en koning, en onder de wet van Mozes had de stam van Aaron het uitsluitend recht om aan het altaar te dienen, en onder de genadewet waren alleen de bisschoppen en wettelijk gewijde priesters bij machte om het lichaam van Jezus Christus te vieren en consacreren.
Ten tweede bestaat het offer in het opdragen van een extern, tastbaar en blijvend iets.
Zo is het offer dat de mens God brengt van zijn verlangens en affecties, de riten en plechtigheden zoals het knielen en de boetepraktijken van de diverse cultussen slechts bij vergelijking offer genoemd. Omdat er een offer zou zijn moet het geofferde voorwerp vernietigd worden, of tenminste een verandering ondergaan en onbruikbaar maken voor elke profane dienst en zodoende voorbehouden aan Gods eer. Daaruit vloeit voort dat deze vernieling die de kern van het offer uitmaakt niet toepasselijk is op interne of externe daden van de mens die van nature uit toevallig zijn. Het is noodzakelijk dat het onderwerp van offer vreemd is aan de mens en autonoom, want het offer steunt op het principe van vervanging. In vroegere tijden, als de mens in de plaats een dier offerde werd dit dier gedood, als hij bloem of brood offerde werd dit gebakken en opgegeten, als het om vocht ging werd dit opgedronken.
Ten derde heeft het offer, volgens Sint Thomas' beschrijving, iets gemeen met het sacrament dat het ook een uiterlijk en zichtbaar teken is bedoeld om een gewijd iets uit te drukken en te verwezenlijken. Maar het verschilt van het sacrament in die zin dat een sacrament meteen de mens heiligt en sommige genaden of bovennatuurlijke eigenschappen doorgeeft, daar waar het offer als directe bedoeling de eer beoogt van de goddelijke majesteit en de erkenning van zijn oneindig oppergezag.
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
8. Fatima in Lucia's eigen woorden: "De Oproepen" [aflevering 74]
De oproep tot Gebed
Dan is er ook nog het geestelijke gebed, de zogenaamde meditatie. Hierbij plaatsen wij onszelf in de aanwezigheid van God om zo te kunnen nadenken of het een of het ander, over de onthulde mysteries van de Rozenkrans, of zelfs over een of andere waarde die we terugvinden in Jezus leven, in Onze Lieve Vrouw of in de Heiligen, dat als voorbeeld voor ons kan dienen.
Dit gebed brengt veel baat als we het goed doen. En om dit gebed goed te doen moeten we tot God praten over het onderwerp waar we over mediteren, naar onszelf zien om onze gebreken te herkennen om aldus in waarde te groeien overeenkomstig het onderwerp waarover we mediteren, zoals bijvoorbeeld een toename van het geloof, nederigheid, liefdadigheid, een opoffering, om aldus onze tegenzin, moeilijkheden, onze typische karaktertrekken en gebreken, onze verleidingen te overwinnen. En al dit kan worden bereikt met een intiem gesprek tot God, waarin we alles met Hem bespreken, in het vertrouwen dan Hij ons het licht, genade en de kracht geeft waardoor we trouw kunnen blijven tot op het einde en het ideaal kunnen bereiken van het latere bovennatuurlijke leven dat we voor onszelf uittekenen en dat God van ons verlangt en wenst.
Dan is er ook nog het gebed dat we gewoonlijk "contemplatie" noemen. Dit bestaat uit een nog nadere intimiteit tot God, waarbij zij die het praktizeren nog dieper in Gods aanwezigheid binnentreden en zich meer achter de schermen verlaten op het werk van genade, licht en liefde van God in hen.
Vertaling: Chris De Bodt
9. Film: Jozef [14/19]
Het verhaal speelt zich af in Egypte, waar Jozef, de jongste van de twaalf zonen van Jacobs, op een markt wordt verkocht als slaaf aan Potifar, de rechterhand van de farao. Jozef is een jongeman die voorspellende dromen heeft. Hierdoor, en door het feit dat hij de favoriet is van zijn vader, wordt de jaloezie van zijn broers opgewekt. Jozef wordt door zijn broers gevangengenomen en verkocht door zijn broers. Hij is echter een harde en productieve werker en wint al snel het vertrouwen van zijn meester Potifar. De farao, de koning van Egypte, kon s nachts niet slapen. Vreemde dromen hielden hem wakker. Jozef werd naar de farao gebracht om die dromen uit te leggen. Jozef zei tegen de farao wat God met die dromen wilde zeggen: Er komen zeven jaren waarin er genoeg eten is voor iedereen. Daarna komen er zeven jaren waarin er niet genoeg eten zal zijn. Daarom moet je tijdens de zeven goede jaren voedsel verzamelen in grote schuren. Als er daarna niet genoeg eten meer is, kunnen jullie leven van het voedsel dat je in de schuren verzameld hebt. De farao was blij met Jozef. Hij zei: Jij wordt nu mijn onderkoning! Hij gaf hem mooie kleren, een gouden ketting en een prachtige wagen. Op een dag kwamen zijn broers naar Egypte om eten te halen. Wat een verrassing, toen zij ontdekten dat hun broer onderkoning van Egypte was geworden! Vader Jacob was heel blij toen hij hoorde dat Jozef nog leefde. De hele familie verhuisde naar Egypte. Jozef is een Duits/Italiaanse/Amerikaanse film uit 1995, die het verhaal vertelt van Jozef uit het Oude Testament. Met Ben Kingsley, Paul Mercurio, Martin Landau, Lesley Ann Warren, Alice Krige, ... Regie: David Young.
10. Benoite, de herderin van Notre-Dame du Laus [Aflevering 103]
Hoofdstuk 5. Oprichting van de Kerk. Begin van de Bedevaart
Grondwerken en eerste steenlegging.
En M. Gaillard eindigt met deze kostbare nota: Alles is gekomen door het geld van de armen, ondanks de kostprijs van 15 of zoveel duizenden pond. Het toont aan dat het Gods werk is, iets bewonderenswaardig '
Eens de uitgravingen afgewerkt moest de Eerste steenlegging plechtig plaatsvinden. M. Gaillard beschrijft het tafereel: Voor de eerste steenlegging kwam de processie van de Minderbroeders van de Rozenkrans met Pater provinciaal Etienne de Thord. Ik stond hem die eer toe vanwege de achting die ik had voor hem en de hele orde [van de Dominicanen] die me het weinige dat ik weet hebben bijgebracht. Hij wilde niet. Ik legde dus de eerste steen in het bijzijn van de processie en de grote menigte die op die dag kwamen toestromen .
Volgens M. Juvénis vond die plechtigheid in augustus plaats, misschien, op de maandag na Tenhemelopneming. Deze datum lijkt te vroeg en begin oktober is meer aanvaardbaar om de Rozenkrans te vieren. Het klooster van de paters Jacobieten in Gap telde toen 5 à 6 religieuzen: de prior was Guillaume Simiane de Montfalet die zich later zal mengen in de gebeurtenissen op Laus. Er waren ook de broeders Brutinel [Dominique en Raymond] met Trophime Couture en Hyacinthe Charlon.
Op 25 juli stuurde M. Gaillard zijn eerste verhaal over de verschijningen van de Maagd aan Benoîte naar de aartsbisschop van Embrun, Mgr. dAubusson, met daarbij een eerste lijst van genezingen. Deze prelaat antwoordde hem op 17 december en spoorde hem aan het te publiceren na een ultieme controle van elk detail qua juistheid en hij kondigde hem een gift aan via de heer Ducros, zijn zaakvoerder in Embrun. Bij die brief zat een opschrift, door de aalmoezenier van de prelaat in Madrid opgesteld en waarin de genezing van de aartsbisschop, bekomen na een wens tot O.L.V. van Laus, beweerd werd. De gift van 300 pond [ongeveer 900.000 franken] liet toe het monumentale portaal van de kerk op te richten, het enige artistieke deel van dit nederig gebouw.
Vertaling: Broeder Jozef
11. Jezus' tijdgenoten [aflevering 320]
Judas Iskariot
Judas en de ironie van het verraad
Het nieuwgevonden Evangelie van Judas vestigt weer de aandacht op het vreemde verraadverhaal in het Nieuwe Testament. In het boek van Herbert Krosney [zie hieronder] en ook in zijn eigen commentaar bij de tekstuitgave legt de historicus Bart Ehrman [bekend van zijn boek Lost Christianities] uit dat er heel weinig reden is om te twijfelen aan het klassieke verhaal dat Judas Jezus verraden ;heeft. Simpelweg omdat niemand in de eerste eeuw zo'n verhaal zou verzinnen, niemand had er belang bij. Kennelijk is het dan dus echt gebeurd. Dat in de orthodoxe versie Jezus tegelijk moest sterven als zoenoffer voor de zonden van de mensen en ook om het wonder van de opstanding te kunnen verrichten en dat Jezus dat verraad van Judas nodig had, speelt in het Nieuwe Testament totaal geen rol. Die ongeziene ironie wijst er ook op dat het verraad een zeer oude laag in het verhaal vormt. Dat Jezus alles al voorzien had, is typisch een toevoeging achteraf.
Er is ook een duidelijke ontwikkeling in de verhalen over Judas' motief. In het oudste evangelie, dat van Marcus [ca 65 na Chr.], is er eigenlijk nog geen motief. In dat van Mattheüs [ca. 85] doet Judas het om het geld en in het even oude Evangelie van Lucas verraadt Judas omdat hij door de duivel bezeten is. In het vrij late Evangelie van Johannes [ca. 100-120 na Chr.] wordt Judas zelfs vrijwel gelijkgesteld aan de duivel zelf. Het nu gevonden Judas-evangelie vormt een geheel nieuwe fase in de christelijke speculaties over Judas' motief, maar het verraad zelf blijft staan. En over het werkelijke motief is niets met enige zekerheid bekend.
Vertaling: Broeder Joseph
11. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 148]
Hoofdstuk 3: Van Jezus' doop tot na Zijn vasten
Jezus bij de Herders te Bethlehem
De herders vertelden Hem van de engelen die zijn geboorte geboodschapt hadden en hoe zij de H. Familie en het Kind waren gaan bezoeken. Ook hadden zij in de ster boven de geboortegrot het beeld van het Kind gezien. Zij verhaalden ook over de koningen, die ook de herderstoren in de gesternten gezien hadden en over de menigvuldige gaven die zij daar achtergelaten hadden. Zij hadden veel daarvan en wel het ruwere tentdoek hier in de toren en in de hutten verbruikt. Hier waren nog enige bejaarde mannen die als jongelingen Jezus in de kribbe bezocht hadden. Zij vertelden tegen Jezus nogmaals alles wat toen geschied was.
5 oktober. De volgende dag werden Jezus en de leerlingen door de herders meer naar Bethlehem toe, naar de woning van de zonen der drie oude, overleden herders geleid, aan wie de engelen bij Jezus' geboorte het eerst verschenen waren en die Hem ook als eersten vereerd hadden. Zij lagen niet ver van hun woning begraven en deze was zowat een uur van de geboortegrot gelegen. Drie reeds bejaarde zonen van die oude herders waren in leven en stonden hoog in aanzien bij hun medeherders. Ook was deze herdersfamilie als een soort overheid door hen met gezag over hen erkend, gelijk de stammen der drie koningen dezen als hun hoofden erkenden. Zij ontvingen Jezus zeer ootmoedig en verheugd en zij brachten Hem bij het graf hunner ouders. Dit was een heuvel waartegen een wijnplanting groeide en hij lag afgezonderd. Beneden was hij rondom met een afdak omgeven, waaronder men in velerhande kelders en spelonken ging, doch hogerop was in de heuvel de grafspelonk van de oude herders. Het licht viel er langs boven in, de graven lagen in deze richting in de grond en waren met deuren bedekt. De herders openden voor Jezus de graven en ik zag de ingehulde lijken met bruine aangezichten. De ruimte rondom de kisten was met kleine steenbrokkelingen opgevuld en er lagen naast hen ook stenen.
De herders lieten Jezus ook nog hun schat zien, die hun ouders van de geschenken der drie koningen bewaard hadden en die hier in de spelonk in een kuil verborgen waren. Deze bestond uit massieve goudstaafjes en stukken van zeer kostbare, met goud doorweven stoffen. Zij vroegen Jezus of zij het aan de tempel moesten geven, maar Hij zegde hun het voor de Gemeente te bewaren. Deze zou de nieuwe tempel zijn. Ook voorzegde Hij hun dat er boven dit graf eenmaal een kerk opgericht zou worden. Dit geschiedde onder de Heilige Helena.
12. Het Sacrament van het Doopsel [deel 18]
Catechismus
6. De noodzaak van het doopsel
De Heer zelf bevestigt dat het doopsel noodzakelijk is voor het heil. Hij heeft dan ook aan zijn leerlingen bevolen het evangelie te verkondigen en alle volkeren te dopen.
Het doopsel is heilsnoodzakelijk voor hen aan wie het evangelie verkondigd werd en die de mogelijkheid hebben gehad dit sacrament te vragen.
De kerk kent geen ander middel dan het doopsel om de toegang tot de eeuwige gelukzaligheid te verzekeren. Daarom hoedt zij zich ervoor de zending te verwaarlozen die zij van de Heer ontvangen heeft om al wie het doopsel kan ontvangen te doen 'herboren worden uit water en geest'.
God heeft het heil verbonden met bet sacrament van het doopsel; Hijzelf is echter niet aan zijn sacramenten gebonden.
Altijd heeft de kerk de vaste overtuiging gehad dat zij, die omwille van het geloof de dood ondergaan zonder het doopsel ontvangen te hebben, gedoopt worden door hun dood voor en met Christus.
Dit doopsel van bloed levert evenals het doopsel van begeerte de vruchten van het doopsel op zonder evenwel sacrament te zijn.
Voor de geloofsleerlingen die sterven voordat zij het doopsel ontvangen hebben, geldt dat hun uitdrukkelijk verlangen om het doopsel te ontvangen, het berouw over hun zonden en hun liefde, hun het heil verzekert dat zij niet door middel van het sacrament hebben kunnen verkrijgen. 'Omdat Christus voor allen gestorven is en omdat de mens slechts één uiteindelijke roeping heeft, namelijk een goddelijke, moeten wij eraan vasthouden dat de heilige Geest allen in staat stelt om, op een wijze die God kent, aan het paasmysterie deel te hebben'.
Ieder die zonder het evangelie van Christus en zijn kerk te kennen, de waarheid zoekt en de wil van God doet, in de mate waarin deze hem bekend is, kan gered worden.
Men mag veronderstellen dat zulke mensen het doopsel uitdrukkelijk verlangd zouden hebben, indien zij er de noodzakelijkheid van hadden gekend.
Wat betreft de kinderen die zonder doopsel gestorven zijn: die kan de kerk enkel aan de barmhartigheid van God toevertrouwen, zoals zij dit ook doet in de uitvaartliturgie voor hen. De grote barmhartigheid van God die wil dat alle mensen gered worden1, en de genegenheid van Jezus voor de kinderen, die blijkt uit zijn woorden: 'Laat de kinderen toch bij Mij komen en houdt ze niet tegen' [Mc. 10,14], staan ons toe te hopen dat er voor de kinderen die zonder doopsel gestorven zijn, inderdaad een weg ten heil bestaat. Des te dringender is dan ook de oproep van de kerk om kleine kinderen niet te verhinderen tot Christus te komen en hun het heilig doopsel te geven.
Anne Van Der Sloten
13. Ongeschonden lichamen: Moeder Mariana de Jesus Torres [deel 35]
Het miraculeuze beeld
Op 21 januari 1610 verscheen de Heilige Moeder van het Welslagen voor een tweede keer, nu vergezeld door de drie aartsengelen Michael, Gabriël en Rafaël met een nieuw verzoek om het beeld te laten maken.
Toen duidde de Hemelse Koningin de beeldhouwer aan die deze heilige taak moest ten uitvoer brengen. Het zou Francisco del Castillo worden, een man uit een goede familie en een voortreffelijk beeldhouwer. Daarenboven was hij Godvrezend, eerlijk en rechtschapen en onderhield hij met zijn vrouw en kinderen nauwkeurig de tien geboden.
"Maar Dame en Lieve Moeder van mijn ziel," antwoordde Mariana, "deze kleine en onzichtelijke mier zal nooit uw wezenlijke schoonheid kunnen overbrengen aan om het even welke beeldhouwer Het is ten zeerste nodig dat één van de aartsengelen mij zou begeleiden bij het tot stand komen van dit Heilige Beeld dat U wenst."
De Hemelse Koningin stelde haar bezorgdheid gerust door haar te verzekeren dat Francisco del Castillo het zou beeldhouwen en dat haar engelen het zouden voltooien.
Opnieuw verzocht de non om Haar hemelse maten te mogen nemen. Zoals reeds eerder, nam de Allerheiligste Maria minzaam één eind van het koord en plaatste het op haar voorhoofd, terwijl Moeder Mariana het andere eind raakte van de miraculeus uitgestrekte koord tot Haar voeten. Maar deze keer, opdat de Heilige Maagd het uiteinde van de koord gemakkelijk op Haar voorhoofd zou kunnen houden, hielden de drie Aarstengelen de prachtige gouden lichtjes boven haar hoofd, om deze daarna terug te plaatsen met grenzeloze zorg en eerbied.
Vertaling: Chris De Bodt
14. Geneeskracht uit Gods schepping:
Noni [Morinda Citrifolia]
Noni is een tropische vrucht uit Zuidoost Azië. Al duizenden jaren wordt de nonivrucht door de inheemse bevolking gebruikt voor de aanpak van diverse aandoeningen. Omdat noni nog maar recent door de westerse wereld is ontdekt, steunen de meeste therapeutische toepassingen eerder op ervaringberichten dan op onderzoekswetenschappelijke bewijzen.
Noni [Morinfa Citrifola]
Noni wordt als sap geconsumeerd. Dit sap is niet aangenaam van smaak, maar het is zeer geneeskrachtig. Het kan in reformzaken gekocht worden. Schrik niet, want het is wel duur, maar het is zeker het geld waard.
Indicaties
aandoeningen van de luchtwegen
sinusitis
verkoudheden
keelontsteking
griepale infecties
herpes type 1 en 2
leverontsteking
ontsteking pancreas
Epstein Barr virus
wratten
tuberculose en malaria
gist- en schimmelinfecties
wonden, brandwonden, abcessen [ook uitwendige toepassing op wonden en huidveroudering
preventie van kanker [ook uitblijven van menstruatie en -pijnen, uteriene fibromen]
artritis
artrose
slijmvliesontsteking
lumbago
myalgie, spierstijfheid
allergieën, astma
auto-imuumziekten: fybromyalgie, psoriasis, thyreoïditis, ziekte van Crohn, lupusymbol
vermoeidheid, laag energiepeil, lichaamsverzuring
diabetes 1 en 2 [betere controle over de suikerspiegel, vermindert insulinebehoefte]
vroegtijdige ouderdomsverschijnselen
ondergewicht, overgewicht
zwakke nierfunctie
stress, nervositeit, slaapstoornissen
verwardheid, verminderde alertheid, seniliteit
depressiviteit en stemmingswisselingen
alle types van chronische pijnen
migraine, hoofdpijn
hulp bij ontwenningen
hoge bloeddruk
verdikking van de linkerhartkamer
aderverkalking
moeilijke spijsvertering
maagwandontsteking, slokdarmontsteking
maag- en duodenumzweren
voedselvergiftiging, diarree, dysenterie, cholera
wormen
goedaardige prostaatvergroting en urinaire klachten daardoor
Verwerkingsvormen en doses Noni
Nonisap
ladingsdosis om de lever te verzadigen gedurende de eerste maand in te nemen een half uur voor het ontbijt en een half uur voor het avondmaal: ouder dan 16 jaar nemen 2X 60ml. Kinderen nemen 2 X 30 ml
therapeutische dosis [2 tot 6 maand]: volwassenen voor het ontbijt 60 ml, voor het avondmaal 30 ml; kinderen nemen enkel voor het ontbijt 30 ml
onderhoudsdosis en preventie: volwassenen: 30 ml voor het ontbijt en avondmaal; kinderen: 30 ml voor het ontbijt
Noniconcentraat: bij griep, verkoudheid: gedurende 4 uur iedere 30 min 25 druppels
Waarschuwing:
ongeveer 5% die noni gebruikt heeft last van oprispingen of boeren
in zeldzame gevallen kan zich een allergische huiduitslag ontwikkelen, die verdwijnt binnen de 72 uur na het stopzetten van de inname van noni
noni werkt ontdanks zijn centrale pijnstillende werking niet verslavend
noni werkt in synergie met veel medicijnen en voedingssupplementen; het combineert goed met antioxidanten
Contra-indicaties: Noni niet geven aan zwangere vrouwen, tenzij op voorschrift
Ervaringen met noni:
Toen bleek dat mijn zoon besmet was met het Epstein Barr virus, klierkoorts in de volksmond, is hij onmiddellijk nonisap beginnen nemen. De dokter had de ziekte vastgesteld en bloed genomen. Enkele dagen later nam hij weer bloed af en in zijn bloed bleek de aanwezigheid van het virus al sterk verminderd te zijn. De dokter stond er verbaasd over. Mijn zoon is gelukkig vlug hersteld van de ziekte ondanks het feit dat hij zeer ziek was, mede dankzij het nonisap. Een bijkomend gegeven: hij had al een hele tijd last van enorm veel lucht in zijn maag, door het nonisap te nemen is ook dit helemaal verdwenen.
Anne Van Der Sloten
15. Profetieën
Heilige Ultanus [657-686]
Dan zullen die van Ruadh verder gaan naar het zuiden en veel tegenstand leveren aan de Engelsen. Mijn vertrouwen ligt in de roodharige voor zijn heldhaftigheid. Hij zal Ierland uit de moeilijkheden halen. In een maand, na een hevige strijd, zal er een andere koning uit het noorden komen. Ik verzeker zonder enige misleiding dat er drie veldslagen zullen ophouden in één dag. De strijd zal voortduren voor een hele week en daarna zullen de vreemden uiteengedreven worden. Woensdag zal de dag van de strijd zijn, door dewelke de vreemde uit hun bolwerk zullen worden gedreven. Geen van hen zal daarna nog overblijven, behalve wat de vogels niet met hun klauwen kunnen dragen.
Vertaling: Chris De Bodt
25-09-2011
25 september 2011
25 september 2011
Maandelijkse boodschap van Onze Lieve Vrouw aan Marija Pavlovic voor de hele wereld:
"Lieve kinderen! Ik vraag u dat deze tijd voor u allen een tijd van getuigenis mag zijn. U, die leeft in de liefde van God en Zijn zegeningen hebt ervaren, getuig ervan met uw woorden en uw leven, zodat deze tot vreugde en aanmoediging kunnen zijn voor anderen. Ik ben met u en en kom bij God onophoudelijk tussen voor u allen zodat uw geloof steeds levend en vreugdevol mag zijn en in de liefde van God. Dank om aan Mijn oproep gehoor te hebben gegeven!"
1. Medjugorje: De IIPG [International Internet Prayer Group] [Deel 84]
Ralph MacKie, Alaska
Mijn leven is nooit meer hetzelfde geweest.
Groeten, IIPG leden! Ik heb mij aangesloten in het jaar 2000, toen men al ongeveer een vijfhondertal leden had. Nu, in 2006, zie ik dat er meer dan 2.700 leden zijn en dit dankzij God en de grote inspanningen van onze Heilige Moeder, en uiteraard ook dankzij u, mijn broers en zussen.
Ik ben als katholiek geboren en opgegroeid, maar toen ik elf was, gingen mijn ouders uit de echt en hielden we op met naar de Heilige Mis te gaan. Tegen dat ik Zuidoost Alaska verliet om college te gaan volgen in Californië in 1971, geloofde ik niet langer in God. Ik dacht dat het allemaal te mooi was om waar te kunnen zijn. Binnen de kortste tijd begon de werkelijkheid van de puberteit, na heel teruggetrokken en op zichzelf gerichte kinderjaren, zwaar op mij te wegen en tegen de lente van het eerte jaar van het college bracht ik een hele tijd door in depressie en schuldgevoelens.
Op een nacht reed ik uit met mijn fiets en botste ik op een herboren Christen, Jeff, die in mijn flat leefde. Ons gesprek draaide spoedig uit in persoonlijke problemen en hij bood een verklaring aan. "Er is een door de mens gemaakte God in ieders hart, dat Jezus kan vullen." Jeff, gaf me een klein boekje, "de vier spirituele wetten," en later die avond zat ik onder een boom en keek omhoog en zei: "God, ik weet niet of U daarboven bent of niet, maar als U er bent, laat het mij dan alstublieft weten, en zal ik mijn leven aan u schenken."
Ik hoopte op een groot teken, iets als een miraculeus antwoord dat mijn lot zou bezegelen. Maar er kwam geen antwoord. Dat kwam in die tijd voor mij heel hard aan, omdat ik voelde dat, als God ginds werkelijk was, Hij me dit gemakkelijk kon laten weten. Vandaag ben ik dankbaar voor de wijze waarop alles is verlopen, omdat het werkelijk meer genadig is om te geloven zonder te zien, maar in die tijd wou ik enkel maar zien. Uiteindelijk besloot ik toch oim Christen te worden. Ik dacht dat ik nog geen teken van God waardig was, maar ik gaf mij voor honderd procent en het zou niet lang duren eer ik het waardig zou worden. En zo werd ik in werkelijk een maniak. Ik bad, vastte, las de Bijbel en woonde elke dienst en gebedsontmoeting bij die ik kon bijwonen. Eerst moedigden mijn ouders mijn interesse in God aan, maar spoedig werden ze bezorgd dat ik de andere uiterste weg was opgegaan, wat inderdaad het geval was. En zo, onverrassend, kreeg ik binnen de drie jaar een burn out en gaf alles op. In geen tijd veranderde ik van de meest vrome christen in een "afvallige," en raakte ik voor een lange tijd betrokken in een nieuwe diepe depressie en een periode van zelfmedelijden.
Gedurende een aantal jaren liep ik doelloos rond. Na aan de pijpleiding naar Alaska te hebben gewerkt, waarbij ik heel wat geld kon sparen, besloot ik om in 1975 terug te keren naar San Francisco Bay om er een aantal antwoorden pogen te vinden op mijn spirituele vragen die bleven smeulen in mijn hart. Het is daar dat ik "The Moonies" ontmoette, alhoewel ik reeds een aantal weken over hun identiteit had horen spreken. Deze Verenigingskerk van voornamelijk Christelijk oorsprong deed een oproep tot een volledig vroom hart, geest, ziel en sterkte voor het bouwen van Gods Koninkrijk. Ik sprong er in met beide voeten en tegen de tijd dat ik leerde dat de beroemde goeroe "Sun Myung Moon" onze leider was, was ik overtuigd over de authenticiteit van onze opdracht en was ik bereid om hem te verdedigen tegen wat voor mij dezelfde verwerping leek, die Jezus Christus 2000 jaar eerder had moeten ondergaan.
Opnieuw begon ik explosief aan dit geloof, zodat ik na drie jaar alweer terecht kwam in een "burn out." Ik herinner me dat ik in Chicago aan een stoplicht stond met mijn emmer anjers, opkijkend naar de Hemel, zeggend: "Het spijt me waarachtig Heer, maar dit kan ik niet meer aan."
Ik keerde terug naar huis om een normaal leven te leiden. Ik vond een goede job, bouwde een huis, huwde een liefhebbende echtgenote en werd begenadigd met twee kinderen. Maar ik was niet vergeten dat er helemaal diep in mijn hart, een gat achterbleef.
Bron: IIPG
Vertaling: Chris De Bodt
2. Bloedbad op Europese beurzen ["Alles valt uit elkaar..." Maria, 2 september 2011]
Op de beurs van Brussel is de sterindex Bel20 gesloten met een verlies van 5,34 procent. Dat is de slechtste prestatie sinds oktober 2008. Twee aandelen - Colruyt en Dexia - verloren meer dan 10 procent. Ook de Europese beurzen zijn met zware verliezen geëindigd, daags na sombere uitlatingen van de Amerikaanse centrale bank over de economie.
De weinige beleggers die tot nu toe nog dapper hadden standgehouden, gooiden vandaag toch de handdoek in de ring. De aanleiding tot de nieuwe verkoopgolf was de mededeling van de Amerikaanse centrale bank, de Fed, dat zij "significante, neerwaartse risico's" ziet voor de Amerikaanse economie. De nieuwe 'Operatie Twist', waarbij de Fed voor 400 miljard dollar overheidsobligaties inkoopt, kon de beleggers niet sussen. Een befaamd analist had het over "Twist and Doubt".
Kredietbeoordelaar Moody's deed er nog een schepje bovenop door de ratings van drie Amerikaanse banken te verlagen. Standard & Poor's deed hetzelfde voor een Italiaanse bank. Gevolg: nieuwe verliezen voor de financiële aandelen. In Brussel kletterde KBC 6,97 procent lager tot 13,69 euro. Dexia verloor zelfs 11,39 procent tot 1,28 euro en verzekeraar Ageas kalfde 8,76 procent af tot 1,19 euro.
De Bel20 zakte in de namiddag even onder de symbolische grens van 2.000 punten, maar sloot er uiteindelijk nog net boven, op 2.002,79 punten. De laatste keer dat de Bel20 onder 2.000 punten sloot, was op 13 juli 2009 [1.993,59 punten].
Colruyt kende een uiterst sombere dag. Het aandeel kelderde met 10 procent tot 29,84 euro. Op de algemene vergadering van gisteren was sprake van een nulgroei in het boekjaar 2011/12. Analisten reageerden bijzonder verrast. Zinkspecialist Nyrstar werd 8,38 procent teruggefloten tot 6,74 euro.
Op de beurs van Londen ging de sterindex Footsie-100 4,67 procent lager tot 5.041,61 punten. De Amsterdamse AEX-index verloor 4,4 procent tot 263,44 punten. Ook Frankfurt kon het verlies onder de 5 procent houden: de Dax ging 4,96 procent lager tot 5.164,21 punten.
In Parijs liepen de verliezen wel hoger op. De CAC 40 kelderde met 5,25 procent en zakte tot 2.781,68 punten. Op de beurzen van Moskou liepen de verliezen zelfs op tot circa 8 procent.
Op de beurs van New York verloor de sterindex Dow Jones rond de middag plaatselijke tijd meer dan 3,5 procent. Ook de olieprijs zakte in waarde, en wel meer dan 6 procent. Een vat olie noteerde er 80,51 dollar. Dat is 5,41 dollar (6,3 procent) minder dan gisteren.
3. Dagboek van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 178]
Schrift 1
496. Biechtdag.
Vroeg in de morgen begon mijn innerlijke strijd, zo sterk als ik hem nog nooit kende. Volledig verlaten door God, voelde ik heel de zwakheid die ik ben. Volgende gedachten bekampten mij: "Waarom moet ik dit klooster verlaten, waar ik door de zusters en de oversten gaarne gezien word, een zo rustig leven en door eeuwige geloften gebonden, vervul ik gemakkelijk mijn plichten. Waarom moet ik naar de stem van mijn geweten luisteren, waarom trouw de ingevingen volgen, wie weet vanwaar ze komen, is het niet beter de weg te gaan van alle zusters? Misschien kan ik de woorden van de Heer overstemmen, er geen aandacht meer aan schenken, misschien zal God er geen rekenschap van vragen op de dag van het oordeel? Waarheen zal mij die innerlijke stem voeren? Volg ik deze stem, dan wachten mij grote inspanningen en tegenkantingen. Ik vrees de toekomst en ik sterf in het heden."
Dit lijden duurde een ganse dag met de zelfde hevigheid. Toen ik me 's avonds naar de heilige biecht begaf, kon ik helemaal niet biechten niettegenstaande de voorbereiding. Ik ontving de absolutie en ging weg zonder te begrijpen wat met mij gebeurde. Toen ik ging slapen, steeg het lijden tot een hoogtepunt, of eerder het veranderde in vuur, dat als een bliksem al mijn krachten doordrong tot in het beenmerg en de geheimste diepten van mijn hart. Tijdens deze kwellingen kon ik tot niets besluiten. "Heer, Uw Wil geschiede". Bij momenten kon ik zelfs dat niet eens denken. Waarlijk dodelijke angst overviel mij en het hellevuur beroerde mij. Tegen de morgen trad de stilte in en in een oogwenk verdween het lijden, maar ik voelde mij zo verzwakt dat ik geen enkele beweging kon maken. Tijdens mijn gesprek met moeder overste kwamen mijn krachten geleidelijk terug, maar God alleen weet hoe ik me gedurende de hele dag voelde.
497. O Eeuwige Waarheid, Vleesgeworden Woord, Gij hebt trouw de wil van de Vader volbracht, zie, vandaag word ik martelares van Uw ingevingen, daar ik ze niet uitvoeren kan, want ik heb geen eigen wil. Hoewel ik innerlijk duidelijk Uw Heilige Wil erken, onderwerp ik mij in alles aan de wil van mijn oversten en mijn biechtvader. Ik zal Uw Wil zo ver uitvoeren als Gij mij door Uw plaatsbekleder toelaat. O mijn Jezus, het valt mij zwaar, maar ik stel de stem van de Kerk boven de stem waarmee Gij tot mij spreekt.
498. Na de heilige Communie.
Ik zag Jezus zoals gewoonlijk. Hij zei mij de volgende woorden: "Leg uw hoofd op Mijn schouder, rust uit en kom op krachten. Ik ben altijd met u. Zeg aan de vriend van mijn hart, zeg het hem, dat ik tot het verwezenlijken van Mijn werken zo zwakke schepselen gebruik." Later werd mijn geest door een eigenaardige kracht gesterkt. "Zeg hem dat ik hem in de biecht uw zwakheid heb laten kennen om hem te tonen wat ge uit uzelf zijt."
499. Elke moedig doorstane strijd brengt mij vreugde en vrede, licht, ervaring en moed voor de toekomst. Het brengt God eer en glorie en mij uiteindelijk de beloning.
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
4. Bijzondere reeks: De Damascusfase in de eindtijdprofetie [deel 10]
Het "Damascus Tijdperk" beschreven
De Hermonberg
Panias was strategisch gelegen. Dat blijkt uit het feit dat de Seleucidushe koning Antiochus III de Grote Panias koos als strijdtoneel voor een veldslag tegen de Ptolemaeën.
Maar het was ook een heilige plaats voor de Romeinen. Het gebied Panias lag onder de heerschappij van Herodes de Grote. Hij bouwde bij de grot, waar eerder het heiligdom voor Pan in gebruik was, een tempel voor Augustus. Ergens in de eerste eeuw werd naast de tempel voor Augustus een tweede tempel gebouwd, gewijd aan Pan en de Nymfen.
Aan het noordoostelijke gedeelte van deze "heilige berg," lag de belangrijkste stad van het gebied. Die stad was Damascus. Elke dag waren de ogen van de mensen uti de vroegere tijden op deze berg gericht. Het was dan ook niet verwonderlijk dat deze plaats het centrum werd van hun religie en dit gold voor de meeste der vroege volkeren op aarde.
Het boek Enoch [apocriefe geschriften] vermeld in haar zesde hoofdstuk dat de "Goddelijke Zonen," vernoemd in Genesis 5, naar de plaats kwamen om er te wandelen met God, dat toen geïnterpreteerd werd als een "intieme omgang met God." Door dit voorval werd de top van de Hermonberg door de vroege volkeren aanzien als de "Poort naar de Hemel," waar de goddelijke wezens naar de aarde konden afdalen of er terugkeren naar de hemel. En zo werd de Hermon een heilige plaats voor alle volkeren op aarde.
Dit betekent dat de Hermonberg aanschouwd werd als de "Betel" of een "Zion" [Heilige plaats] zelfs alvorens de Toren van Babel was gebouwd in het land van Sinear [Gen. 11: 1-9]. En toen God de invloed ervan vernietigde met de spraakverwarring, ging de aandacht van velen terug naar de berg Hermon als de heiligste plaats op aarde, en ze maakten er een verband met de Toren van Babel mee door de plaats Senir te noemen [een duidelijke een eenvoudige variant van Sinear]. Zie wat Deuteronomium 3: 8-9 zegt: "Zo hebben wij toen het gebied aan de oostkant van de Jordaan, vanaf het Arnondal tot aan het Hermongebergte, op die twee Amoritische koningen veroverd. De inwoners van Sidon noemen de Hermon Sirjon, de Amorieten Senir. De grootste groep der Amorieten gebruikten gewoon een variant van "Sinear," Senir, om de Hermon religieus in verband te brengen met de Toren van Babylon.
Bron: Ernest L. Martin Ph D
Vertaling: Chris De Bodt
5. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 191]
Achtste Lezing: Over de eeuwige zaligheid en het bovennatuurlijke beeld van God
Mijn lichaam is waarlijk spijs en mijn bloed waarlijk drank. [Joh 6: 56].
Ons hart is een altaar: het slachtoffer op het altaar zijn onze slechte neigingen. Het zwaard dat dit slachtoffer moet vellen is de geest van de offerande en de opoffering, het gewijde vuur dat dag en nacht moet branden op het altaar van ons hart is de liefde van Jezus Christus. De inspirerende en vruchtbare adem die het gewijde vuur van de liefde aanwakkert is de Eucharistie.
De Eucharistie is een sacrament van levenden. Als dusdanig bezorgt ze het bovennatuurlijk leven en de heiligmakende genade. Behalve deze eigenschap gemeen aan alle sacramenten heeft de Eucharistie een eigen en bijzondere deugd, deze die Jezus Christus woorden meedelen: Mijn lichaam is waarlijk spijs en mijn bloed waarlijk drank. Het concilie van Trente legt die woorden zo uit: Alle uitwerkingen die voedsel stoffelijk veroorzaken in ons lichaam bezorgt de Eucharistie aan onze ziel. Zo versterkt het voedsel ons lichaam et doet het groeien tot op een bepaalde leeftijd. De Eucharistie geeft kracht tegen de bekoringen en doet de ziel groeien in deugd en rechtvaardigheid. Het stoffelijk voedsel is des te aangenamer dat het smakelijk is, dat het hart zuiverder is en de geest beter voorbereid. Het is door de Eucharistie dat de glorierijke God zijn zaligheid inluidt te midden van onze ellende, ze is de bron van elke toewijding, grootheid en heiligheid.
De Eucharistie is een dubbele instelling, eerst één van de zeven sacramenten van het nieuwe verbond waardoor Jezus Christus, aanwezig onder de vorm van brood en wijn open staat voor onze aanbidding en zichzelf als voedsel offert, en verder is ze een offer waardoor het smetteloos Lam herinnert aan zijn lijden en dood en werkelijk opgeofferd wordt. Daar deze lezing in verband staat met de voorgaande zullen we hier de Eucharistie uitsluitend behandelen als offer van het nieuwe verbond.
Om in dat opzicht de ware natuur van het Eucharistisch offer vast te leggen, met zijn doeltreffendheid en zijn uitnemendheid, is het noodzakelijk het offer in het algemeen te beschrijven en er het ware begrip van uit te leggen.
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
6. Fatima in Lucia's eigen woorden: "De Oproepen" [aflevering 73]
De oproep tot Gebed
Dit gedeelte uit de Heilige Schrift vertelt ons hoe we de tijd dienen te gebruiken die Gods ons geeft tijdens ons leven. Een gedeelte ervan moet besteed worden aan het gebed, een ander gedeelte wordt besteed aan onze levensverplichtingen en de rest in het goed doen voor de anderen en dit uit liefde voor God. Er zijn vierentwintig uren in een dag. Een aantal minuten per dag besteden aan een ontmoeting met God is zeker niet te veel gevraagd.
In het uitvoeren van onze dagelijkse taken moeten we pogen ons bewust te maken van Gods aanwezigheid: roep in uw gedachten op dat God en onze Engelbewaarder dicht bij ons zijn, zien wat we doen en met welke geesteskader we dit doen. Zo heiligen we ons werk, onze rust, onze maaltijden, ons geheel van ontspanningen alsof ze een voortdurend gebed zijn. Het weten dat God aanwezig is, is voldoende om Hem van tijd tot tijd in onze gedachten op te roepen om Hem een paar woorden toe te spreken. Of dit nu uit liefde gebeurd [Ik hou van u, Heer], of uit dank [Ik dank u Heer voor al wat u goed doet voor mij], of voor een intentie [Help mij Heer om uw trouw te blijven, vergeef mijn zonden, mijn ondankbaarheid, mijn koudheid, mij falen in het begrijpen, mijn hervallen] of uit eerbetoon [Ik zegen u Heer, voor uw grootsheid en uw goedheid, voor uw wijsheid, voor uw kracht, uw genade, uw rechtvaardigheid, uw liefde]. Dit intiem en vertrouw gesprek met God, hervormt onze werken en onze dagelijkse bezigheden in een waar en duurzaam leven van gebed, waardoor we God meer behagen en kunnen genieten van bijkomende en bijzondere genaden en zegeningen.
En we kunnen niet zeggen dat we geen tijd hebben voor dit soort gebeden, omdat het bidden gebeurt tijdens de tijd dat we ermee bezig zijn tijdens ons dagelijkse taken. Zoals een vrouw die met haar man samen aan het werk is: stilletjes en intiemd pratend met elkaar, waarbij ze hem verteld, hoezeer ze alles wat hij voor de familie doet, waardeert, waarbij ze zijn kennis en ervaring looft, hem aanmoedigt in zijn werk en hem vraagt om hulp en advies en hem vertelt over haar zorgen en wensen. Of zoals kinderen die alles aan hun vader tonen, vertellen en van hem verwachten. Zoals een moeder die haar kinderen grootbrengt, die altijd wel iets opmerkzaam moet zeggen, zowel aan haar kinderen die nog heel klein zijn, als aan haar grotere kinderen, omdat ze geen acht slaan op bepaalde dingen of het niet begrijpen. God daarentegen begrijpt altijd wat we zeggen en luistert altijd naar ons, ziet ons altijd en besteed altijd aandacht aan ons.
Vertaling: Chris De Bodt
7. Film: Jozef [13/19]
Het verhaal speelt zich af in Egypte, waar Jozef, de jongste van de twaalf zonen van Jacobs, op een markt wordt verkocht als slaaf aan Potifar, de rechterhand van de farao. Jozef is een jongeman die voorspellende dromen heeft. Hierdoor, en door het feit dat hij de favoriet is van zijn vader, wordt de jaloezie van zijn broers opgewekt. Jozef wordt door zijn broers gevangengenomen en verkocht door zijn broers. Hij is echter een harde en productieve werker en wint al snel het vertrouwen van zijn meester Potifar. De farao, de koning van Egypte, kon s nachts niet slapen. Vreemde dromen hielden hem wakker. Jozef werd naar de farao gebracht om die dromen uit te leggen. Jozef zei tegen de farao wat God met die dromen wilde zeggen: Er komen zeven jaren waarin er genoeg eten is voor iedereen. Daarna komen er zeven jaren waarin er niet genoeg eten zal zijn. Daarom moet je tijdens de zeven goede jaren voedsel verzamelen in grote schuren. Als er daarna niet genoeg eten meer is, kunnen jullie leven van het voedsel dat je in de schuren verzameld hebt. De farao was blij met Jozef. Hij zei: Jij wordt nu mijn onderkoning! Hij gaf hem mooie kleren, een gouden ketting en een prachtige wagen. Op een dag kwamen zijn broers naar Egypte om eten te halen. Wat een verrassing, toen zij ontdekten dat hun broer onderkoning van Egypte was geworden! Vader Jacob was heel blij toen hij hoorde dat Jozef nog leefde. De hele familie verhuisde naar Egypte. Jozef is een Duits/Italiaanse/Amerikaanse film uit 1995, die het verhaal vertelt van Jozef uit het Oude Testament. Met Ben Kingsley, Paul Mercurio, Martin Landau, Lesley Ann Warren, Alice Krige, ... Regie: David Young.
8. Benoite, de herderin van Notre-Dame du Laus [Aflevering 102]
Hoofdstuk 5. Oprichting van de Kerk. Begin van de Bedevaart
Grondwerken en eerste steenlegging.
Meteen ontbied advocaat Nas de werklui van Valserres om de grondwerken uit te voeren. M. Gaillard doet de fundaties uitgraven en het terrein effen leggen met aarde van boven de kapel. Dan begint hij de nodige materialen voor de kalkovens te verzamelen. De werf wordt georganiseerd, de ovens gebouwd, het nodige hout bij de ovens aangevoerd en alles klaargemaakt om aan te steken. Een overeenkomst met de buurtbewoners ter plaatse zorgt voor het aanvoeren van de bouwstenen tegen 4 frank de vierkante stok, zijnde 12.000 lichte franken.
Het idee rijpt om de pelgrims te laten deelnemen aan de bouw door aan ieder te vragen een steen aan te brengen: "Ieder nam er een," schrijft M. Gaillard, "tot de kleinste toe die er kleine droegen en dat ging zo tot in de lente."
De werklui dienden ook betaald te worden: maar er waren slechts enkele door de pelgrims geofferde penningen die al snel op waren. De werklui dreigden te vertrekken bij gebrek aan geld. Dan werd beroep gedaan op de gaven van de pelgrims met vier blikken dozen als offerblok. "Bij het zien van de vlijt om de materialen aan te voeren gaf ieder volgens zijn vermogen."
Op een dag gaat Nas bedelen naar een groep met zijn doos in de hand en een vrouw uit de streek van Briançon, "slecht gekleed, een aalmoes waardig indien ze er om vroeg, loopt achter Nas door en legt een gouden Louis [33.000 franken] in de doos." Verrast door het gewicht opent Nas de doos, ziet de Louis, bekijkt de vrouw en toont ze aan de werklui. "Er was genoeg voor die week," merkt Gaillard op, "en de volgende week kwamen er 10 ecus [90.000 franken], en naarmate het werk vorderde kwam het geld zonder enig tekort voor materialen of voor de werklui."
Vertaling: Broeder Jozef
9. Jezus' tijdgenoten [aflevering 319]
Judas Iskariot
Het evangelie van Judas:
Inhoud
Het belang van het Judas-evangelie, zo schrijft gnosiskenner Marvin Meyer in zijn commentaar, is bovenal dat het zo'n vroege tekst is, want het moet van vóór 180 zijn, omdat Irenaeus het al noemt. Daarom kan het een licht werpen op de oorsprong van deze gnostische stroming. Als je kijkt naar de uitvoerige uitleg over de kosmos die Jezus aan Judas geeft, schrijft Meyer, dan is er maar heel weinig dat specifiek christelijk is. De terloopse gelijkstelling van Seth aan Christus is eigenlijk het enige. De kern van dat sethiaanse wereldbeeld lijkt dus niet een christelijke maar een joodse oorsprong te hebben, want joodse elementen zijn er te over.
Die mogelijk joodse oorsprong neemt overigens niet weg dat het Evangelie van Judas zich zeer fel keert tegen de proto-orthodoxe christenen. In de tweede scène van het Evangelie vertellen de discipelen een gruwelijk visioen aan Jezus: zij zagen een tempel met twaalf mannen die wachten bij een altaar waar priesters hun eigen kinderen en vrouwen offerden en allerhande zonden begingen [zoals het slapen met andere mannen]. Jezus weet wel wat dat betekent: "Die mannen die al die offers ontvingen bij het altaar, dat zijn jullie zelf [ ] het vee dat jullie hebben gebracht om te offeren dat zijn de vele mensen die jullie zullen misleiden. [De god van die tempel] zal op die manier gebruik maken van mijn naam en generaties van vromen zullen hem trouw blijven." Geen wonder dat bisschop Irenaeus niets van dit Evangelie moest hebben
Vertaling: Broeder Joseph
10. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 147]
Hoofdstuk 3: Van Jezus' doop tot na Zijn vasten
Jezus bij de Herders te Bethlehem
De herders in dit gewest wisten reeds dat Hij komen zou. Allen waren zij reeds door Johannes gedoopt en enkele van hen hadden ook dromen en visioenen gehad over de Heer die tot hen kwam. Daarom hielden enigen de wacht en keken altijd uit naar de kant van waar Hij moest afdalen. Eindelijk zagen zij Hem lichtend en door glans omstraald in het dal neerkomen, want vele van die eenvoudige herders waren met grote genaden begunstigd. Aanstonds bliezen zij op een hoorn om de verderaf gelegen herders te wekken en te roepen. Dit was hun gewoonte bij ieder ongewoon voorval.
Nu snelden zij allen de Heer tegemoet en vielen voor Hem neder met een ootmoedig vooruitgestoken hoofd, terwijl hun lange staven in hun armen lagen. Menigeen lag met zijn aangezicht tot op de grond. Zij droegen korte wambuizen, meest van schaapsvellen, enige op de borst open, andere helemaal dicht. Ze hingen tot op hun knieën en enige hadden zakken dwars van hun schouders hangen.
Zij begroetten Jezus met psalmwoorden die de komst van de Verlosser voorspelden en waarin Israël aan God zijn dank uitspreekt voor de vervulling van de Belofte. Jezus ging zeer vriendelijk met hen om en sprak hen van hun geluk tot de herdersstand te behoren. Hij leerde hen ook in de hutten, die hier en daar in het brede weidedal verspreid lagen, en dit meestal in parabelen aan hun herdersbedrijf ontleend. Hierop trok Hij met hen verder door het dal in de richting van Bethlehem, naar de herderstoren. Jezus zegde ook dat Hij hen nu aan huis kwam bezoeken, omdat ook zij Hem in zijn wieg waren komen groeten en Hem en zijn ouders in die dagen liefde betoond hadden. Hij verhaalde hun tot onderricht met parabelen van herders en kudden en zegde dat ook Hij een herder zou zijn en andere herders onder zijn gezag zou hebben, dat Hij de kudden zou verzamelen, verzorgen en leiden tot het einde der dagen.
11. Het Sacrament van het Doopsel [deel 17]
Catechismus
5. Wie mag dopen?
De gewone bedienaars van het doopsel zijn de bisschop en de priester, en in de Latijnse kerk ook de diaken. In geval van nood mag iedereen die met de vereiste intentie bezield is, zelfs een niet- gedoopte, het doopsel toedienen. De vereiste intentie bestaat hierin, dat men wil doen wat de kerk doet als ze het doopsel toedient, en dat men de trinitaire doopformule gebruikt. De reden voor deze mogelijkheid ziet de kerk in de universele heilswil van God en in de noodzaak van het doopsel voor het heil.
Anne Van Der Sloten
12. Ongeschonden lichamen: Moeder Mariana de Jesus Torres [deel 33]
Dood van La Capitana
Vijf jaar later, in gebed verzonken, schreeuwde Moeder Mariana het uit en viel ze als dood neer. Ze was voor een lange tijd bewusteloos en dan, diep zuchtend, opende ze haar ogen die zich vulden met tranen van verlichting. Haar hel was over. Geleidelijk herstelden zich haar gezondheid en haar mooie gelaatskleuren.
Niet lang daarop werd "La Capitana" opnieuw ziek en naderde ze haar einde. Zij biechtte al haar zonden op en stierf rustig, bijgestaan door de sacramenten van de Heilige Kerk.
Moeder Mariana de Jesus Torres zag het oordeel van de zuster, terwijl haar werd getoond dat haar redding te danken was aan een vijfjarige verblijf van Moeder Mariana in de hel. Ze zal de immense dankbaarheid meedragen tot in de eeuwigheid. In het Vagevuur werd ze veel geholpen door haar weldoensters, die onophoudelijk voor haar baden. Na de dood van zuster Mariana, werd deze ziel geleidelijk aan vergeten.
Vertaling: Chris De Bodt
13. Profetieën:Heilige Isidorus van Sevilla [560-636]
Een heel vrome koning zal regeren over Spanje, over het Huis van Agar en zal heersen over Jeruzalem. Tijdens de laatste dagen zal een heel vrome koning regeren over ons Grote Spanje.
Vertaling: Chris De Bodt
22-09-2011
22 september 2011
22 september 2011
1. Tekenen van deze tijd: De Palestijnse onafhankelijkheid staat morgen op de agenda van de VN
In ons artikel "Elinin, zin en onzin" hebben we reeds aangehaald dat16 oktober 2011, het ogenblik dat de komeet het dichtst de aarde zal voorbijgaan, midden het Joodse Loofhuttenfeest valt, dat dit jaar aanvangt op de avond van 12 oktober en duurt tot s avonds 19 oktober. Soekot of Loofhuttenfeest is een Joods feest dat zeven dagen duurt en waarbij wordt herdacht dat de Israëlieten veertig jaar lang in de Sinaïwoestijn onder de bescherming van God rondtrokken waarbij ze verbleven in tenten of hutten. Deze rondzwerving lag tussen de uittocht uit Egypte die met Pesach wordt gevierd, en de intocht in het Beloofde Land.
En er is nog meer aan de hand met Elenin. Op 27-28-29 september zal de komeet zich precies tussen de Aarde en de Zon bevinden met het belangrijk gegeven dat op de laatste van deze 3 dagen, nl. op 29 september 2011 er nog meer aan de hand is: op die dag zal het sterrenbeeld Maagd [Virgo], de "vrouw" aan de hemel, "bekleed" zijn met de zon, de maan onder haar voeten hebben en Elenin [met staart] als "krans" [diadeem] dragen, met 12 sterren op haar hoofd. Bovendien zal de planeet Venus, de heldere "Morgenster" [in de Bijbel één van de benamingen van Jezus Christus, zie Opb. 22:16], zich uit haar schoot bewegen en als het ware "geboren" worden. Die unieke samenstand van sterren en planeten komt exact overeen met wat er beschreven staat in Openbaring 12: "En er werd een groot teken aan de hemel gezien: een vrouw, met de zon bekleed, met de maan onder haar voeten en een krans van twaalf sterren op haar hoofd. En zij was zwanger en schreeuwde in haar weeën en in haar pijn om te baren."
Is het enkel toeval dat zon, maan en sterren, door God aan de hemel tot 'tekenen' voor de mensheid gesteld, eind september 2011 voor het eerst in de geschiedenis precies de door Johannes geziene samenstand laten zien? Of is dit wellicht het signaal dat de allerlaatste fase van de eindtijd inderdaad aangebroken zal zijn, en de "vrouw" 1260 dagen [3,5 jaar] lang naar de woestijn zal vluchten? Bedenk hierbij dat ook de in Openbaring genoemde veelkoppige draak [12:3] bij de vrouw aan de hemel aanwezig zal zijn! Het sterrenbeeld Hydra [in de Griekse mythologie de veelkoppige slang of een draakachtig monster] bevindt zich op dat moment rechts van de vrouw, wachtend om het "kind" [Venus] te "verslinden." En onder de vrouw bevindt zich het sterrenbeeld Serpens Caput, de Kop van de Slang in de Bijbel, net als de draak een verwijzing naar de duivel, satan. Daarnaast bestaat het sterrenbeeld Hydra uit 17 sterren, oftewel de "7 koppen en 10 horens" die de draak in Openbaring 12:3 heeft. Er bestaat ook een letterlijk sterrenbeeld "Draak" [Draco], dat zich op dat moment op het hoogste punt aan de sterrenhemel bevindt.
Om het plaatje compleet te maken: Precies tijdens de dagen dat Elenin tussen de Aarde en de zon in staat, en precies als de in Openbaring 12 genoemde samenstand te zien is, vindt op 29 september de eerste dag van het Rosh Hasjana feest plaats, de viering van het joodse nieuwe jaar 5772. Wat het komende Rosh Hasjana bijzonder maakt is het feit dat dit het 63ste joodse nieuwjaarsfeest zal zijn sedert de wedergeboorte van Israël. Eén generatie duurt volgens diverse teksten in de Bijbel 70 jaar. 1948 plus 70 jaar is 2018. Volgens vele Bijbelkenners duurt de "Grote Verdrukking" in totaal 7 jaar [2x 1260 = 2520 dagen, plus nog 75 dagen die worden genoemd in Daniël]. De rekensom is dan gauw gemaakt: 2018 min 7 jaar = 2011, als zijnde het mogelijke begin van de "Grote Verdrukking."
Kunnen we het toeval noemen dat juist tijdens deze periode het vraagstuk over een Palestijnse erkenning door de VN van een eigen, onafhankelijke staat, voor heel wat beroering zal zorgen in het Midden-Oosten? De Amerikaanse president Barack Obama had gisterenavond alvast een ontmoeting met de Palestijnse president Mahmoud Abbas in de marge van de algemene vergadering van de Verenigde Naties in New York.
VN-gebouwen te New York
De ontmoeting, die aanvankelijk niet was gepland, vond gisteren plaats om 18 uur plaatselijke tijd [middernacht in België]. De Palestijnse president Mahmoud Abbas is van plan om vrijdag een erkenning van Palestina als staat te vragen, ondanks het verzet van de Verenigde Staten en de voorkeur van Europa voor een onderhandelde oplossing voor het Israëlisch-Palestijns conflict.
De aankondiging van de ontmoeting van Obama en Abbas komt er op een moment dat de internationale druk op de Palestijnen nog wordt opgevoerd in de hoop dat de Palestijnen zouden afzien van hun vraag tot erkenning. Obama heeft vanochtend ook een ontmoeting met de Israëlische premier Benjamin Netanyahu. Abbas had eerder al een gesprek met de Franse president Nicolas Sarkozy en de Britse minister van Buitenlandse Zaken William Hague.
De Palestijnse president Abbas en de Turkse premier Erdogan
Het is vrijwel zeker dat een meerderheid deze erkenning zal goedkeuren, maar dat is buiten de Verenigde Staten gerekend, dat later op de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties hiertegen hun veto zullen stellen. De Amerikaanse republikeinen gaan nog verder: zij duwen Israël in de richting van de hele annexering van de Westbank. Voorts is momenteel het hoofd van de Amerikaanse Nationale Inlichtingendiensten, James Clapper, onverwacht in de Turkse hoofdstad Ankara om een dreigende militaire confrontatie tussen de marines van aan de ene kant Turkije en aan de andere kant Israël, Griekenland en Cyprus te voorkomen. Anderzijds eist de Palestijnse leider, Mahmoud Abbas, een groot deel van het huidige Israël voor Palestina op. Kortom: de komende weken kunnen van cruciaal belang zijn voor de wereldvrede en ongetwijfeld heeft God "op Zijn wijze" hierop de aandacht gevestigd.
Tegen de ochtend van 7 oktober wordt het echt interessant en zal de komeet Honda zich bij de komeet Elenin vervoegen op zon vier graden afstand [acht volle manen] aan haar noorderzijde. Alhoewel beide kometen zich op een verschillende afstand met de aarde zullen bevinden. [145 miljoen kilometer voor Honda MP tegen 35 miljoen kilometer voor Elenin, zullen ze zich ongeveer in dezelde zichtlijn bevinden. Door de toenemende ontbinding van de komeet Elenin en de kleine helderheid van Honda, zal dit spektakel enkel door de astronomen waar te nemen zijn.
Alsof dit alles nog niet voldoende is, komt er nog zich nog een derde komeet opdringen, omstreeks 27-28-29 september zal de komeet Levy eveneens op één lijn staan met de zon en op 28 september bereikt Honda zijn dichtste punt met de aarde. Kortom: de komende dagen valt er heel wat waar te nemen an de nachtelijke hemel. Voor de Astonomen zijn het hoogdagen.
7 oktober: Elenin en Honda als tweelingen aan de nachtelijke hemel
In deze tijden ben ik geneigd om niet in het toeval te geloven dat dit nachtelijke luchtspektakel precies samenvalt met heel belangrijke, zoniet de belangrijkste Joodse feestdagen. Met dit vooruitzicht, dreigen de besprekingen en de stemmingen in de Algemene Vergadering en de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties voor het nodige vuurwerk en weerklank in de wereldpers te zullen zorgen, waarbij superlatieven in de bedreigingen van de voor- en tegentanders van Israël en de Palestijnen niet uit te sluiten vallen. De gemoederen kunnen overhit raken wat een einde zou kunnen betekenen aan een periode van relatieve politieke stabiliteit in het Midden-Oosten.
Chris De Bodt
2. Medjugorje: De IIPG [International Internet Prayer Group] [Deel 83]
Kelly
Ik verlangde zo hevig om naar huis terug te keren om aan iedereen te kunnen vertellen wat een mooie bedevaart ik had meegemaakt, maar hoe kan ik al het goede vertellen over de reis als de laatste gedachte die ik heb er een is van volledig in de steek gelaten te zijn, een gedachte waarbij mijn hart volledig gebroken was. Ik had steeds gedacht dat gebeden worden beantwoord. Ik had geen enkele bijzondere intentie tijdens deze bedevaart en ik de vraag die ik had gesteld was echt niet onoverkomelijk groot! Ik voelde mij diep gekwetst en was helemaal niet bevreesd om dit ook aan Onze Lieve Vrouw te laten blijken.
Na de Heilige Mis, wou ik, zoals gebruikelijk, niet nablijven om met iedereen een woordje te hebben. Ik wou alleen maar teruggaan naar ons verblijf. En dat deed ik ook. Ik ging terug, samen met mijn kamergenote, Peggy, en terwijl we op het pad naar het hotel terugwandelden,
zat daar, tot mijn stomme en grote verbazing, Vicka. Ze zat onder de veranda van het huis waar we verbleven! Onmiddellijk had ik het gevoel dat, in plaats van dat ik naar haar toeging, zij naar ons toe was gezonden!
Onnodig om iets verder te zeggen: u hebt er geen idee van hoe gelukkig ik me voelde. Wat een wijze om deze bedevaart te mogen beëindigen. Ik vertelde Vicka dat ik van haar hield en ze legde haar armen rond mij en gave me knuffels en kussen! Ik bevond mij in de zevende hemel! Onze Lieve Vrouw had mij verhoord.
Ik kan blijven doorgaan, maar ik denk dat u de hoop van mijn ervaring hebt begrepen. Het was zoals in een achtbaan vanaf het begin tot het einde, maar, zoals ik reeds eerder heb gezegd: voor mij betekent Medjugorje rock and roll, geen rust en ontspanning, maar verlossing en herstel! Ik kan niet wachten om er terug te keren!
Met de reis beëindigde ook mijn betrokkenheid bij de IIPG gebedsgroep! En te denken dat het allemaal begon met een een kleine onschuldige mail naar Steve en het Rozenkransgebed dat hij mij had doorgemaild. Dat gebed heeft er nadien ook voor gezorgd dat een andere dame ook naar Medjugorje ging. Een collega van mij op het werk bekeek het terwijl ik aan tafel zat en zei: Weet u, ik heb zo vele boodschappen gekregen. Overal zie ik Maria. Nu zie in een Medjugorje Rozenkransgebed en vertelt u mij om er heen te gaan. Ik denk dat ik de roep heb ervaren om daar ook heen te gaan. Een maand later bevond ze zich reeds in Medjugorje en spreek ze van terug te gaan.
Twee weken nadat ik was teruggekeerd uit Medjugorje, was ik alles aan het voorbereiden om nar een andere appartement te verhuizen aan de Noordkant van Chicago. Eenmaal ik verhuisd was zocht ik naar de dichtsbijgelegen Katholieke Kerk. En maar twee blokken verder van mijn nieuwe thuis was er een kerk met de naam Onze Lieve Vrouw van Lourdes! De Kerk heeft een grote schildering vooraan van Onze Lieve Vrouw op een wolk, samen met zieke mensen die Haar omgeven. Het is prachtg!
Ik heb het gevoel dat Onze Lieve Vrouw niet wil dat ik zou vergeten wie er verantwoordelijk voor is om mij naar Haar Ziin en Zijn Kerk terug te brengen!
Dank om dit te hebben gelezen en God zegene u!
Kelly
Bron: IIPG
Vertaling: Chris De Bodt
3. Dagboek van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 177]
Schrift 1
492. J.M.J. Krakow, 20.10.35
Retraite van acht dagen.
Eeuwige God, Gij de Goedheid zelf, in Uw barmhartigheid die voor elk verstand van mens of engel onbegrijpelijk is, help mij, Uw zwak kind, om Uw heilige Wil te volbrengen, zoals Gij hem mij deed kennen. Ik verlang niets anders dan Gods verlangens te volbrengen. Zie me hier, Heer, neem mijn ziel en mijn lichaam, mijn geest en mijn wil, mijn hart en al mijn liefde, bestuur mij volgens Uw eeuwige plannen.
493. Na de heilige Communie was mijn ziel opnieuw van Gods liefde vervuld. Ik verheug mij in Zijn grootheid. hier zie ik duidelijk Zijn goddelijke wil, die ik zal volbrengen; maar tegelijk zie ik mijn eigen zwakheid en ellende. Ik zie dat ik zonder Zijn hulp niets vermag.
494. Tweede dag van de retraite.
Toen ik bij Pater Andrasz in de spreekzaal moest gaan, had ik het weer met angst te doen, daar ik meende dat de priester alleen in de biechtstoel tot het geheim gehouden is: dat was een ongegronde vrees. Met één woord heeft moeder overste mij gerustgesteld. Toen ik in de kapel kwam hoorde ik deze woorden: "Ik verlang dat ge tegenover Mijn plaatsbekleder oprecht en eenvoudig zijt als een kind, zoals ge met Mij zijt, anders verlaat Ik u en zal Ik met u geen omgang meer hebben." En inderdaad, God verleende mij de genade van een volledig vertrouwen en aan het eind van het gesprek, gaf Hij mij de genade van een diepe vrede en licht over deze zaken.
495 Jezus, eeuwig Licht, verlicht mijn denken, versterk mijn wil, ontvlam mijn hart. Blijf met mij zoals Gij het hebt beloofd, want zonder U ben ik niets. Gij weet, mijn Jezus, hoe zwak ik ben. Moet ik het U zeggen, Jezus? Gij weet best hoe ellendig ik ben. In U is gans mijn kracht.
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
4. Bijzondere reeks: De Damascusfase in de eindtijdprofetie [deel 9]
Het "Damascus Tijdperk" beschreven
De Hermonberg
Nu komen we bij de Hermonberg. Damascus had ook een "hoger gelegen plaats" als haar eigen "heilige plaats" en het was een gewettigde "heilige berg." De mensen uit Damascus hadden hun eigen "heilige berg." Het was de hoogste der bergen vanaf de Eufraat in het noorden tot helemaal in het zuiden van Egypte en het middengedeelte van het Sinaï schiereiland. Die berg was de Hermonberg op de Golan hoogvlakten. Het is de hoogste van de Heilige bergen van het Midden-Oosten en was de heiligste berg van de Tittieten en van alle heidenen uit Palestina en zelfs voor de Grieken en Romeinen.
Zelfs in de Griekse en Romeine periode werd de heiligheid van de Hermonberg erkend als de centrale vereringsplaats van alle goden ter wereld, ongeacht wie die goden ook waren. Kijk naar dit gegeven: aan de voet van de Hermonberg, aan de zuidwestelijk gelegen plaats die door de Grieken, na de tijd van Alexander de Grote, Panias genoemd. Panias of Panion was in de oudheid de naam van een van de bronnen van de Jordaan en van de nabijgelegen stad. De stad werd in de eerste eeuw "Caesarea Filippi" genoemd. Tegenwoordig heten zowel de bron als de nabijgelegen plaats Banias [ook wel gespeld als Banyas]. Beiden bevinden zich aan de voet van de Hermonberg. Deze plaats was een wereldomvattende "heilige plaats, voor alle goden uit die tijd en dus niet alleen de God van één bepaalde natie.
Bij de plaats waar de bron Panias ontspringt, ligt een grot. Hier werd deze rond de derde eeuw vóór Christus als heiligdom ingericht voor de Griekse God Pan. Het is dit heiligdom waaraan de naam van de plaats in de hellinistische ontleend is. Vermoedelijk is de plaats van het heiligdom eerder in gebruik geweest als heiligdom voor de Kanaänitische vruchtbaarheidsgod Baäl. Wellicht is de plaats dezelfde als Baäl-Hermon/Baäl-Gad in het Oude Testament.
Bron: Ernest L. Martin Ph D
Vertaling: Chris De Bodt
4. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 190]
Zevende Lezing: Over de eeuwige zaligheid en het bovennatuurlijke beeld van God
Deel 2
Ah! Als onze geest in vervoering komt vanwege de gedachte aan zoveel rijkdom en praal, als hij aangetrokken wordt naar plekken waar het geluk grenzeloos is, moeten we ons herinneren dat de grootste beloningen maar verkregen worden na een felle strijd, en niemand zal gekroond worden zonder te strijden [Tim 2,5].
Laten we ons met de profeet verheugen voor het gekregen woord: Ik zal naar het huis van de heer gaan, Laetatus sum in his quae dicta sunt mihi, in domum Domini ibimus. Maar onze harten laten zich niet door tastbare dingen verleiden, we staan steeds rechtop in afwachting van je hemelse pleinen, ô Jeruzalem [Ps 121], Jeruzalem gebouwd als een stad, wanneer zullen we je plechtigheden bijwonen, wanneer zullen we verenigd worden met die hoeksteen die het fundament, de kracht en de band van ons gebouw is? Jerusalem quae aedificatur ut civitas. Ontelbare stammen, legioenen apostelen, profeten, martelaars en maagden, rechtvaardigen van alle slag en staat hebben de voorpleinen van je afsluiting betreden. Hoe begeerlijk is hun lot, ze zijn bevrijd van onze bekoringen, verwarring en miserie! Illuc enim ascenderunt tribus, tribus Domini. Op eigen opgerichte tronen gezeten hebben ze gebouwd op waarheid en rechtvaardigheid. Trouw en toegewijd tot in de dood aan hun leider hebben ze verdiend met Hem dit nalatenschap van Davids huis te delen. Quia illic sederunt, sedes in judicio, sexdes super domum David.
Dit is de ons enig toegelaten ambitie: al wat niet Jeruzalem heet is ons onwaardig en we verwachten slechts de goederen en de vrede die ze bevat: Rogate quae ad pacem sunt Jerusalem. Laten we alleen aan de hemel denken en deze betrachten, verzamelen voor de hemel alleen en er wonen. Propter Domum Domini Dei nostri quoesivi bona tibi. Nog een tijdje en al wat zal eindigen zal niet meer bestaan. Nog enkele inspanningen en we bereiken het einde. Nog enkele gevechten en we reiken aan de kroon. Nog enkele offers en dan zullen we Jeruzalem bereiken, waar liefde altijd nieuw is en waar geen ander offer bestaat dan de lof en de vreugde. Amen.
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
5. Fatima in Lucia's eigen woorden: "De Oproepen" [aflevering 72]
De oproep tot Gebed
Dit is de meest gebruikelijke manier van bidden en ook het meest toegankelijke gebed voor de gewone gelovigen. Daarenboven is het door Jezus Christus aan ons zelf aanbevolen: "Bid daarom als volgt: Onze Vader in de hemel, laat uw naam geheiligd worden, laat uw koninkrijk komen en uw wil gedaan worden op aarde zoals in de hemel. Geef ons vandaag het brood dat wij nodig hebben. Vergeef ons onze schulden, zoals ook wij hebben vergeven wie ons iets schuldig was. En breng ons niet in beproeving, maar red ons uit de greep van het kwade." [Mat. 6: 9-13]. Dit is het meest verheven gebed van alle gesproken gebeden, omdat het aan ons onderricht werd door de Zoon van God zelf. Aldus moeten we het steeds met een hernieuwde toewijding, vertrouwen, nederigheid en liefde bidden.
Dan is er nog een ander soort gebed dat we aan God moet offeren, samen met onze gesproken gebeden: het is het gebed van ons werk, van de voorstelling van al onze plichten in ons leven met een geest van nederige onderwerping aan God, omdat het Hem was die de wet van het werk aan ons doorgaf. We moeten dit doen met liefde en trouw aan God en onze naaste en op deze wijze: onze alledaagse bezigheden, hoe onbetekend ze soms ook zijn, moeten aan God worden geofferd in een gebed van lofbetuiging, dankbetuiging, boete en verzoeken. Zoals bij Tobit, aan wie de Engel zei; "Nu dan: toen jullie aan het bidden waren, u en Sara, heb ik jullie gebed onder de aandacht van de Heilige gebracht. Ik was het ook die, toen u de doden begroef, dichtbij u was. Ook toen u zonder dralen opstond en uw maaltijd liet staan om een dode te begraven, is die goede daad me niet ontgaan, maar was ik bij u." [Tobit 12: 12-13]
Dit gedeelte uit de Heilige Schrift vertelt ons hoe we de tijd dienen te gebruiken die Gods ons geeft tijdens ons leven. Een gedeelte ervan moet besteed worden aan het gebed, een ander gedeelte wordt besteed aan onze levensverplichtingen en de rest in het goed doen voor de anderen en dit uit liefde voor God. Er zijn vierentwintig uren in een dag. Een aantal minuten per dag besteden aan een ontmoeting met God is zeker niet te veel gevraagd.
Vertaling: Chris De Bodt
6. Film: Jozef [12/19]
Het verhaal speelt zich af in Egypte, waar Jozef, de jongste van de twaalf zonen van Jacobs, op een markt wordt verkocht als slaaf aan Potifar, de rechterhand van de farao. Jozef is een jongeman die voorspellende dromen heeft. Hierdoor, en door het feit dat hij de favoriet is van zijn vader, wordt de jaloezie van zijn broers opgewekt. Jozef wordt door zijn broers gevangengenomen en verkocht door zijn broers. Hij is echter een harde en productieve werker en wint al snel het vertrouwen van zijn meester Potifar. De farao, de koning van Egypte, kon s nachts niet slapen. Vreemde dromen hielden hem wakker. Jozef werd naar de farao gebracht om die dromen uit te leggen. Jozef zei tegen de farao wat God met die dromen wilde zeggen: Er komen zeven jaren waarin er genoeg eten is voor iedereen. Daarna komen er zeven jaren waarin er niet genoeg eten zal zijn. Daarom moet je tijdens de zeven goede jaren voedsel verzamelen in grote schuren. Als er daarna niet genoeg eten meer is, kunnen jullie leven van het voedsel dat je in de schuren verzameld hebt. De farao was blij met Jozef. Hij zei: Jij wordt nu mijn onderkoning! Hij gaf hem mooie kleren, een gouden ketting en een prachtige wagen. Op een dag kwamen zijn broers naar Egypte om eten te halen. Wat een verrassing, toen zij ontdekten dat hun broer onderkoning van Egypte was geworden! Vader Jacob was heel blij toen hij hoorde dat Jozef nog leefde. De hele familie verhuisde naar Egypte. Jozef is een Duits/Italiaanse/Amerikaanse film uit 1995, die het verhaal vertelt van Jozef uit het Oude Testament. Met Ben Kingsley, Paul Mercurio, Martin Landau, Lesley Ann Warren, Alice Krige, ... Regie: David Young.
7. Benoite, de herderin van Notre-Dame du Laus [Aflevering 101]
Hoofdstuk 5. Oprichting van de Kerk. Begin van de Bedevaart
De aanbesteding
Tussen het bezoek van M. Lambert en de notariële akte met de onderneming Gavi gaan er 8 maanden voorbij, want de akte van aanbesteding is gedateerd op 4 juli 1666.
"Zijn aanwezig op Laus in het huis van Pierre Meyssonnier, de twee vicarissen generaal, de twee advocaten Grimaud en Nas' zoon, prior Fraisse en drie getuigen: Louis Sarret uit Saint-Etienne, Charles Blanc uit Valserres en de huisbewoner.
Met deze akte verbindt Jean-Antoine Gavi zich een kapel van 24 m lang, 10 m breed, 10 m hoog met 1,25 m onder het gewelf op te trekken. Er zullen 3 ronde ramen van 1,25 m doorsnee boven de grote poort aangebracht worden.
Er dient opgemerkt dat de kapel van Goede Ontmoeting verlaagd moet worden om op gelijke hoogte te komen, door de muren te stuiten en twee vestingmuren tussen kapel en kerk te bouwen.
Architectonisch is alles nauwkeurig beschreven: het gewelf heeft drie dwarsbalken op vier pijlers in harde steen [rode of witte cornuel] aan elke kant, de dwarsbalken bewerkt zoals de harde steen, aan elke kant van de kerk zal een arcade van 4 m lang komen, een poortje aan de kant van zonsondergang zal 1,25 m op 2,25 m meten, enz.
Gavi is gelast met het nodige water voor de bouw te vinden. Al het overige: [funderingen uitgraven, vervoer materialen, steen, hout, kalk ] is voor de directeurs van Laus. De overeengekomen prijs bedraagt 12.400 pond, ongeveer 35 miljoen lichte franken [1968]. Het werk moet starten op 9 september en af zijn met Allerheiligen een jaar later in 1667."
In deze offerte staat in grote lijnen de huidige kerk, behalve het hoogkoor. Het is vanaf 13 juli dat Gavi de funderingen afbakent.
Vertaling: Broeder Jozef
8. Jezus' tijdgenoten [aflevering 317]
Judas Iskariot
Het evangelie van Judas
Inhoud
Natuurlijk wordt in de publiciteitscampagne rond deze boeken en in de National Geographic-documentaire graag gesuggereerd dat het Judas Evangelie iets zegt over de historische Judas en Jezus, uit de eerste eeuw. "The Gospel of Judas: Was He Innocent?' heet het bijvoorbeeld op de National Geographic website.
Maar het blijft bij hyperige suggesties die nooit waargemaakt worden. Want naar stijl en inhoud is het Evangelie volkomen tweede-eeuws. Er zijn geen elementen die wijzen op stokoude bronnen. De "historische' verwijzingen in het Judas-evangelie komen vrijwel linea recta uit de bijbelse evangeliën. De beginscène bijvoorbeeld is bijna een parodie op Mattheüs 16:16 en verder, waarin Petrus wèl het juiste antwoord geeft op de vraag van Jezus "Wie ben ik volgens jullie?' Ook lijkt het onwaarschijnlijk dat de historische Jezus zich werkelijk zou hebben omringd met leerlingen die helemaal niks van zijn persoon en missie begrepen.
Neen, het belang van dit evangelie is niet een nieuw inzicht in Jezus' biografie, maar een nieuw licht op bepaalde stromingen in de gnostiek van de tweede eeuw. Want alles wijst erop dat het Evangelie afkomstig is uit wat onder specialisten de "sethiaanse gnostiek" noemen, naar de derde zoon van Adam, Seth, die in tegenstelling tot Kaïn en Abel verwekt zou zijn door de Hemelse Adam en aldus de eerste ware ingewijde zou zijn geweest. In het Judas-evangelie komen dezelfde specifieke termen voor [zoals in de naam Barbelo, of Sakla, een satansfiguur en ook Seth zelf]. Of het bij deze Seth-groep van teksten gaat om een duidelijk afgescheiden groep of sekte is nog altijd onduidelijk. Zoveel is er nu ook weer niet bekend over die vroegchristelijke stromingen.
Vertaling: Broeder Joseph
9. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 145]
Hoofdstuk 3: Van Jezus' doop tot na Zijn vasten
Jezus bij de Herders te Bethlehem
4 oktober. Onder het uitgeleide van vele toehoorders verliet Jezus deze plaats en ging Hij in de richting van het herdersdal, dat ongeveer drie en een half uur, van hier afgelegen, zuidwaarts is. Ik weet niet waar Hij overnacht heeft. Ik zag Hem eens met de leerlingen onder een open afdak alleen en zij aten vruchten en rode bessen, die zij verzameld hadden en ook korenaren van het veld met water als drank.
's Nachts gaan zij verspreid. Jezus wijst hun een plaats aan waar Hij op deze of die tijd zal zijn. Zij verspreiden zich wijd in de omtrek, verschaffen de mensen inlichtingen over Jezus, vermanen hen tot de doop en tot boetvaardigheid, indien zij nog niet gedoopt zijn. Die mensen komen dan op de aangewezen leerplaatsen bijeen. Een deel van hen komen met de leerlingen mede. Ook bewandelt Jezus grote omwegen, en ik zie Hem dikwijls op de heuvelen gaan om er de helft van de nacht in de eenzaamheid te bidden. Zo is zijn tijd onderweg nuttig besteed.
Ik hoorde de leerlingen Jezus eens smeken om toch op te letten, om niet door zulk een harde levenswijze, door dat vasten, nachtwaken en barrevoets te gaan over die stenige wegen, in dit koude en vochtige jaargetijde en zo Zijn lichaam voor de tijd te knakken. Hij wees hen met alle zachtmoedigheid, doch ernstig en beslist terug en volhardde standvastig in hetgeen Hij als zijn taak beschouwde.
In de morgenschemering zag ik Jezus met de leerlingen langs de helling van een berg in het herdersdal afdalen.
10. Het Sacrament van het Doopsel [deel 16]
Catechismus
Geloof en Doopsel
Het doopsel is het sacrament van het geloof. Om te geloven heeft men echter de gemeenschap van gelovigen nodig. Enkel binnen het geloof van de kerk kan iemand gelovig zijn. Het geloof dat voor het doopsel vereist wordt, is niet een volmaakt en rijp geloof, maar een beginnend geloof dat geroepen is zich te ontwikkelen. Men vraagt aan de geloofsleerling of aan zijn peter: 'Wat vraagt u van de kerk Van God?' En hij antwoordt: 'Het geloof!' Bij alle gedoopten, zowel kinderen als volwassenen, moet het geloof na het doopsel groeien. Daarom ook viert de kerk elk jaar in de paasnacht de vernieuwing van de doopbeloften. De voorbereiding op het doopsel voert enkel tot de drempel van het nieuwe leven. Het doopsel is de bron van het nieuwe leven in Christus, waaruit heel het christelijk leven ontspringt. Voor de ontplooiing van de doopgenade is de hulp van de ouders belangrijk. Hier ook ligt de rol van de peter of de meter, die overtuigde gelovigen moeten zijn, in staat en bereid om de pasgedoopte, kind of volwassene, te helpen op de weg van het christelijk leven. Hun taak is werkelijk een kerkelijke functie [Officium]. Heel de kerkelijke gemeenschap draagt een deel van de verantwoordelijkheid voor de ontplooiing en het behoud van de doopgenade.
Anne Van Der Sloten
11. Ongeschonden lichamen: Moeder Mariana de Jesus Torres [deel 32]
Moeder Mariana treedt de hel binnen
Enige tijd later verscheen de Heer aan Moeder Mariana. Hij herinnerde er haar aan dat de tijd was gekomen om de prijs te betalen voor de redding van de ziel van "La Capitana." Hij liet haar weten dat ze de volgende dag, na het ontvangen van de Heilige Communie, vanaf het ogenblik dat de sacramantale resten in haar lichaam zouden zijn opgelost, de hel zou binnentreden.
De volgende morgen, terwijl ze naderde om haar God in de Heilige Communie te ontvangen en daarna haar intieme relatie met Hem te verlaten voor de lange tijdsduur van vijf jaren, voelde ze zich alsof haar hart was gebroken. Ze probeerde de Heer nog zo lang mogelijk bij haar te houden, maar van het ogenblik dat de goddelijke resten waren opgelost, voelde ze een verschrikkelijke pijn alsof haar hart uit haar borst werd gerukt. Vanaf dat ogenblik werd ze totaal ongevoelig voor God.
En alhoewel ze vijf jaren in de staat van een vervloekte ziel moest verblijven, verloor ze alle notie van tijd en was ze er van overtuigd dat het eindeloos zou blijven duren. Haar verheven liefde voor God en haar Allerheiligste Moeder sloeg nu om in een gevoel van haat, afkeer en wanhoop.
Ondertussen, terwijl haar ziel alle kwellingen van de vervloekte leed, werden haar vijf lichamelijke zintuigen ondergedompeld in de meest afzichtelijke martelingen. Haar lichaam was als gloeiend hout, brandend, zonder te vergaan onder de onbeschrijfelijkste pijnen. Haar ogen aanschouwden de meest vreselijke helse taferelen terwijl de meest monsterachtige godlasteringen haar oren voortdurend bestormden. Haar gevoel van reuk werd gekweld door de verdorvenheid van de mensheid en haar tastzin werd gekweld door scherpe punten die tot het binnenste van haar lichaam binnendrongen. Haar gehemelte was gemarteld door een verschrikkelijke, ongekende smaak, terwijl de duivels alsmaar zwavel in haar keel duwden. Tegelijkterijd sloegen de duivels haar hoofd tot op het punt dat de hersenen er uit zouden spatten en zetten haar aldus aan tot toorn, wanhoop en godlastering.
Ze onderging dit alles terwijl haar dagelijkse leven in het klooster doorging. Over haar lippen kwam niet de minste klacht tot de Gemeenschap. Integendeel, ze bleef eerder een volkomen voorbeeld van zachtheid, nederigheid en gehoorzaamheid. Enkel de Franciscaanse priesters die haar begeleidden en de andere stichters wisten wat Moeder Mariana onderging en ze baden onophoudelijk voor haar.
Het enige uiterlijke teken van de hel dat ze onderging was dat haar wangen, die anders gezond waren met een mooie blos, iets wat haar natuurlijke schoonheid nog versterkte, elke kleur verloren en helemaal invielen. Op het einde was ze een wandelend lijk.
Vertaling: Chris De Bodt
12. Profetieën:Heilige Cataldus van Tarentino [± 500]
Een koning uit het Huis der Lelies zal Cyprus, de Turken en de Barbaren onderwerpen. Hij zal Griekenland binnenvallen en er koning van worden. Hij zal Engeland veroveren. De grote Koning zal in oorlog zijn tot zijn veertigste levensjaar. Hij zal een groot leger verzamelen en tirannen uit zijn rijk verbannen. Hij zal alleen de Gekruisigde doen vereren. Uiteindelijk zal Hij zijn kroon neerleggen in Jeruzalem.
Vertaling: Chris De Bodt
21-09-2011
21 september 2011
21 september 2011
1. Medjugorje: De IIPG [International Internet Prayer Group] [Deel 82]
Kelly
Het was een moeilijke tijd, die eerste dag, omwille van mijn defensief opstellen. En toen kwam het keerpint. Ik had een ongelofelijk gesprek met iemand van de IIPG groep die samen met mij de Krizevac beklom. Voornamelijk ging mijn gesprek met haar over het Katholieke geloof, zoals: waarom te biechten gaan bij priesters die ook zondaars zijn en zo verder, kortom, het de gebruikelijke onderwerpen. Wat me deed wankelen was haar absolute passie in haar woorden? Haar geloof was zo sterk dat, tegen de tijd dat we de Krizevac hadden afgedaald, ik niet meer kon wachten om te gaan biechten en dit voor de eerste keer in 8 tot 10 jaar!
Ik ging te biechten en ik weende. Ik biechtte me de Rozenkrans in de handen op het ogenblik dat de massa aandikte, want Onze Lieve Vrouw zou aan Vicka haar dagelijkse verschijning gaan hebben. Ik voelde mij dus heel nauw verbonden met Maria tijdens mijn biecht.
Na de biecht ontving ik voor de eerste maal de Heilige Communie sinds mijn kindertijd en dan nog tijdens een mis in het Kroatisch, waar ik al helemaal niets van verstond. Na de Heilige Communie richtte ik mijn handen naar de hemel en zag ik het Mirakel van de Zon! Ik was zo gelukkig.
Van die dag aan was het alsof het New Age geloof, dat ik voor jaren hoog in mijn vaandel droeg, ter discussie stond! Het was voor mij niet langer belangrijk om dit of dat te geloven. Mijn hart had zich geopend en ik voelde geen enkele dreiging onder het idee van misschien verkeerd te zijn en het Katholieke geloof te herontdekken. Het is verbazingwekkend hoe een sterk aangehouden geloof, dat zich gedurende meer dan acht jaar had ontwikkeld in mij, in amper enkele dagen, volledig verdwenen was. Ik ben er nog steeds verbaasd over als ik er aan denk.
Het begon allemaal met mijn bekering op de Krizevac en mijn vriendin die het woord had staat voor mij nu eeuwig in het hart gegrift als mijn Medju-berschermengel.
Bron: IIPG
Vertaling: Chris De Bodt
2. Dagboek van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 176]
Schrift 1
489. Vrijdag avond, tijdens de rozenkrans, toen ik dacht aan de reis van de volgende dag en het belang van de zaak die ik aan Pater Andrasz [29] moest voorleggen, greep angst mij aan, gezien mijn ellenden, mijn onbekwaamheid en de grootheid van het werk van God. Verbrijzeld door het lijden, gaf ik mezelf over aan de goddelijke Wil. Op dat moment zag ik Jezus in een licht gewaad, dicht bij mijn bidstoel en Hij zei me deze woorden: Waarom vreest ge Mijn wil te volbrengen? Ga Ik u niet helpen zoals Ik tot hiertoe gedaan heb? Herhaal elk van Mijn eisen voor hen die mij op aarde vervangen en doe alleen wat ze u zullen bevelen. Op dat moment vervulde een grote kracht mijn ziel.
490. De volgende dag zag ik mijn engelbewaarder die me vergezelde tijdens de reis naar Warszawa. Toen we de poort van het klooster binnengingen, verdween hij. Bij het voorbijgaan van de kleine kapel om onze overstem te gaan begroeten, greep de aanwezigheid van God in een oogwenk mij aan en de Heer vervulde mij met het vuur van Zijn Liefde. Op zo een moment erken ik steeds beter de grootheid van Zijn majesteit.
Toen we in Warsawa plaats namen in de trein naar Krakow, zag ik mijn engelbewaarder naast mij. Hij bad terwijl hij God schouwde en in gedachten sloot ik mij bij hem aan. Hij verdween toen we het klooster binnengingen.
491. Bij het binnenkomen van de kapel greep de majesteit van God mij opnieuw. Toen ik zag hoezeer onze hemelse Vader ons bemint voelde ik mij gans in God verzonken, helemaal ondergedompeld en van Hem doordrongen. Wat een groot geluk vervult mijn ziel door de kennis van God en Zijn leven. Ik verlang dit geluk te delen met alle mensen, ik kan het niet in mijn hart besloten houden, want de stralen van dit geluk verbranden mij en doen mijn borst en mijn binnenste openbarsten. Ik verlang de hele wereld te doorkruisen om aan de zielen de grote barmhartigheid van God te verkondigen. Priesters help mij daarbij, gebruik de sterkste woorden over Zijn barmhartigheid, want alles drukt maar zwakjes uit hoe barmhartig Hij in werkelijkheid is.
[29] E.H. Sopocko was niet zeker over de ingeving van Z.F. om een nieuwe congregatie te stichten en wilde dit voorleggen aan het oordeel van een andere priester; hij vroeg Z.F. alles mee te delen aan haar vroeger biechtvader, Pater J. Andrasz.
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
3. Bijzondere reeks: De Damascusfase in de eindtijdprofetie [deel 7]
Het "Damascus Tijdperk" beschreven
Het Begin
Naar welk gebied keerde Paulus terug en waar verbleef hij voor een periode van drie jaren? Van de berg Sinaï ging Paulus niet verder naar Jeruzalem, maar hij keerde onmiddellijk terug naar Damascus [Gal. 1: 17-18]. Voor meer dan duizend dagen [dat is drie volle jaren] bleef de apostel Paulus in Damascus en ging hij niet één keer naar Jeruzalem, dat nochtans die meer dan drie dagen reizen was vanuit Damascus. Uiteindelijk ging hij toch naar Jeruzalem om de apostelen Petrus en Jacobus te zien [Gal. 1: 18]. Maar tijdens de eerste drie jaren van zijn christelijk leven, achtte Paulus het belangrijker om in Damscus te blijven dan terug te keren naar Jeruzalem.
Maar er waren nog andere redenen waarom Paulus niet eerst naar Jeruzalem ging en verkoos om in Damascus te blijven. Daar Paulus behoorde tot de eerste grote Joodse rabbijnen en hiertoe ondericht werd door niemand minder dan Gamaliël, één der meest eminente geleerden in Jeruzalem [Handelingen 22: 3], moeten er theologische redenen hebben meegespeeld in zijn overweging om in Damascus te blijven. Het ontsnappen aan de Joodse gezagsdragers kan hiervoor een aanleiding geweest zijn om naar zijn huis in Tarsus terug te keren, waar hij veilig zou zijn. Waarom schuwde Paulus Jeruzalem en keerde hij deze stad voor drie lange jaren de rug toe, na een kort verblijf op de Sinaïberg, een andere Heilige Plaats voor God en waarom verbleef Hij daar dan zo lang? Daar moet een reden voor zijn geweest, die er ook was!
Bron: Ernest L. Martin Ph D
Vertaling: Chris De Bodt
5. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 188]
Zevende Lezing: Over de eeuwige zaligheid en het bovennatuurlijke beeld van God
Deel 2
Eens beschreef sint Augustinus aan het volk van Hippone de wonderen van Gods stad: Hij deed het met overtuiging en ontroering, met die door de Schrift gevoede gouden redekunst, zodat gedacht werd dat een engel in plaats van een aardbewoner aan het woord was.- Het publiek was onder de indrukt en verrukt en voelde zich in vervoering zoals op de feesten van de Eeuwigheid die hem zo prangend beschreven werden zodat ze een visioen had van de dag waarop de Heer de trouwe volgelingen met lauweren zou bekronen. Opeens werd zijn ontroering zo diep dat ze in zuchten en bewondering uitbarstte en de tranen over de wangen rolden. Het respect voor het heiligdom werd terzijde gelaten, de vereiste stilte in het bijzijn van de spreker ook en elk riep luidop de dag waarop hij zonder kommer met diepe teugen het water van waarheid en leven zou drinken. Ieder trilde om niet beroofd te worden van het zalige visioen door zijn zwakheid of verleiding. Overal op die gewijde plek weerklonken deze woorden: O mooie hemel, wanneer zie ik je? Zou ik zo dom zijn om genot en rijkdom van een dag boven jou te verkiezen? Wie zou niet bereid zijn om je te kopen in ruil voor de zwaarste offers en werken? Augustinus, onderbroken door uitroepen en zuchten, verrast door het effect van zijn woorden, was even beroerd als de menigte , hij wou doorgaan met het tafereel dat hij schilderde over het hemelse Jeruzalem, maar het snikken van zijn luisteraars en zijn eigen ontroering verstikten zijn stem en zijn tranen en die van de menigte waren als een stroom om de verbanning uit het geliefde vaderland te bewenen.
O heilige opperpriester, hoe graag had ik op mijn lippen je aangrijpende uitdrukkingen! Wie kan die gouden tijd van de primitieve Kerk weer doen opflakkeren, toen de trek naar onzichtbare bezittingen en de beloftes van het latere leven een zo diepe indruk op de zielen uitoefende n! Als onze woorden niet de deugd bezitten tranen op te wekken, dat je hoop en je nagedachtenis, stad van God, tenminste ons verlangen stimuleren, onze grover betrachtingen afremmen en een tegengewicht betekenen voor onze duizend lage begerigheden die ons bezoedelen!
Ah! We houden van macht en glorie, we zouden overal aanwezig willen zijn en bevelen. Waarom zouden we afstand doen van ons edel lot en het onsterfelijk keizerrijk achterlaten dat God ons voorbereidt? We houden van genot en vreugde, we bekennen dat het leven zonder genegenheid en vreugde die ongenade en wrangheid temperen ondraaglijk is. Waarom dan het enig ware geluk negeren en wensen dat de bron van alle genot en vreugde voor ons in dit leven zou uitdrogen? Dat de mensen voor wie de hoop alleen gericht is op de aardse dingen aan de natuur de onuitputtelijke bijdrage van haar gaven vraagt, dat ze hun genot en glorie nastreven in de oneindige volmaaktheden van de materie, dat ze zich verheugd voelen omdat duizenden handen voor hen werken, dat duizenden tuigen en machines bezig zijn hun ontwerpen en dromen uit te voeren. Deze bezittingen, zegt sint Gregorius de grote, verminderen, deze dingen verliezen hun illusie en worden verachtelijk wanneer de natuur en de onmetelijke beloningen die beloofd werden beschouwd worden: de aardse bezittingen, in verhouding tot het hemelse geluk, schijnen niet meer een voordeel te zijn, maar een last en pijnlijke slavernij. Het tijdelijk bestaan tegenover het eeuwig leven verdient de naam leven niet, maar die van dood. Maar, de hogere stad bewonen midden het engelenkoor, met de engelen de Eeuwige op zijn troon bijstaan, met een onmetelijk licht omringd worden, een spiritueel en onsterfelijk vlees bezitten is geen gebrek meer, maar het koninklijke en overvloedig leven.
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
6. Fatima in Lucia's eigen woorden: "De Oproepen" [aflevering 70]
De oproep tot Gebed
We zien dat, in dit gebed, ook ten behoeve van ons vroeg: Ik bid niet alleen voor hen, maar voor allen die door hun verkondiging in mij geloven.. En we hebben het geluk om onder dezen te mogen zijn die, door het woord der apostelen, dat met welslagen aan ons is doorgegeven door hun opvolgers, in God mogen geloven, en dat is wat Christus vroeg ten behoeve van ons. Ik voel me zo gelukkig dat ik aan Hem bekend was toen Hij dit gebed richtte tot zijn Vader, dat Hij aan mij dacht en mij voorstelde aan de Vader als een kind van Zijn Liefde!
Hij dacht aan mij, Hij dacht aan u en Hij dacht aan de ontelbare vermenigvuldiging van zijn broers en zussen. En opdat ons eigen gebed doordrongen zou worden met dezelfde verlangens en gevoelens als Jezus eigen gebed, moet het verenigd zijn met Zijn gebed voor al degenen wie zullen komen om in Hem te geloven en zullen gered worden door hun verdiensten.
Laat ons terug gaan naar wat ik zei over de verschillende manieren van bidden. Ons gebed kan overwegend worden gesproken, dus tot God gericht in woorden, maar onze gebeden kunnen ook deze zijn die spontaan uit ons hart komen en formules bevatten als bijvoorbeeld: het Onze Vader, het Weesgegroet, het Glorie zij de Vader, de Geloofsbelijdenis als vele andere dergelijke gebeden die worden gebruikt in de Heilige Liturgie.
Vertaling: Chris De Bodt
8. Benoite, de herderin van Notre-Dame du Laus [Aflevering 100]
Hoofdstuk 5. Oprichting van de Kerk. Begin van de Bedevaart
De aanbesteding
Het Reglement van 16 september 1665 door de twee vicarissen generaal Lambert en Gaillard opgesteld voorzag een uitbreiding van de kleine kapel van O.L.V. van Goede Ontmoeting, want bij grote volkstoeloop kunnen er weinig binnen. Weldra werd duidelijk dat een ware kerk diende gebouwd die de massa kon herbergen en zelfs pelgrims s nachts logeren wanneer die geen plaats vonden bij de inwoners van het gehucht op de vooravond van grote feestdagen.
Al in de herfst van 1665 ontbood M. Lambert in het bijzijn van meestergasten metsers M. Gaillard op Laus met die bedoeling. Hij dacht dat het voldoende zou zijn een bescheiden kerk met twee of drie altaars op te trekken om er bij grote toeloop twee of drie Missen tegelijk op te dragen. Maar laten we het woord aan M. Gaillard:
Hij ontmoet me in Laus op de afgesproken dag. Terwijl hij praat met de metsers over wat er moest gebeuren om een kleine kerk te bouwen richt de Aartsvicaris zich tot mij en vraagt me welke lengte en breedte zijn werk behoefde. Ik zei hem: ten minste 15 stokken lang (30 m) en 6 breed. Hij zei me dat dit niet kon: de devotie duurt misschien 8 à 10 jaar en dan verzwakken zoals dat op andere plekken gaat. Een zo grote kerk hier was overbodig want eiste grote bijgebouwen om de nodige materialen op te bergen. Als zo groot begonnen werd zou de kerk nooit afgeraken. Ik zei hem dat de devotie langer zou duren dan wij, en dat God en zijn heilige Moeder zouden zorgen voor de nodige middelen, dat hij de baas was die naar goeddunken kon handelen, dat hij mij ontboden had om te biechten en de mensen op me stonden te wachten Ik ga naar hen, M. de Aartsvicaris spreekt alleen nog met de metsers, ontbiedt me, staat me 12 vadems toe (24 m) voor de kerk en staat me de leiding af. Het werk wordt toegekend aan Gavi uit het dal van Aoste.
Vertaling: Broeder Jozef
9. Jezus' tijdgenoten [aflevering 315]
Judas Iskariot
Het evangelie van Judas
Inhoud
En nu is die codex dus in handen van de Zwitserse Maecenas-stichting die het manuscript eindelijk de zorg gaf die het nodig had. Want door een verblijf van decennia in een bankkluisje in het vochtige klimaat van New York verkeert de Codex Tchacos (zoals de codex is gaan heten) in erbarmelijke staat. In mijn lange carrière waarin ik vele Koptische en Griekse papyri heb gezien, heb ik er nog nooit een gezien die er zo slecht aan toe was als deze, zei de bejaarde koptoloog Rodolphe Kasser, die samen met restaurateur Florence Darbre uit de brosse snippers en fragmenten ongeveer 80 procent van de tekst wist te herstellen.
De betekenis van de tekst van Evangelie van Judas is volstrekt duidelijk, zo blijkt uit de uitgave en commentaren. Het Koptische manuscript uit de derde eeuw gaat terug op een Griekse gnostische christelijke tekst uit de tweede eeuw. De inhoud past in een trend onder sommige gnostici om de bad guys uit de bijbel juist tot helden te verheffen. Rond 180 na Chr. schrijft bisschop Irenaeus van Lyon vol afschuw over deze provo's' die Kaïn verheerlijken en ook bijbelse figuren als Ezau, Korach (een opstandeling tegen Mozes) en de sodomieten prijzen, omdat zij bestreden werden door hun schepper (die de gnostici als een kwaadaardige god beschouwden). En Judas de verrader was van dit alles op de hoogte, zeggen ze, als enige kende hij de waarheid', schrijft Irenaeus, en zij schreven hierover een geschrift dat zij het Evangelie van Judas noemen'.
Vertaling: Broeder Joseph
13. Profetiën:
Heilige Brogan [Broccán Clóen] [zevende eeuw]
Na een man, die Ruadh zal worden genoemd, zal er een geest van vuur komen uit het noorden. Er zal één Heer zijn over Ierland. Het is hij die kwelling zal brengen onder de Galliërs, waardoor hun woeste paarden zullen lijden, tot hij over de Azuren naar Rome zal zeilen zal hij een grote koning zijn, vermaard voor zijn wapenfeiten.
Vertaling: Chris De Bodt
20-09-2011
20 september 2011
20 september 2011
1. Medjugorje: zieners zijn overtuigd van toekomstige goedkeuring
Volgens drie van de zieners zullen de verschijningen te Medjugorje worden goedgekeurd door de Katholieke Kerk. Ivan gelooft dat de medisch-wetenschappelijke testen van de zieners een grote invloed zullen hebben in de uitspraak en de beslissingen van de Kerk. Ook Mirjana koppelt deze testen aan de goedkeuring.
Ook de Katholieke Kerk zal overtuigd zijn van de authenticiteit de verschijningen van Maria te Medjugorje aan de hand van deze wetenschappelijke testen, die grotendeels zullen bijdragen tot de beslissing van de Kerk over de verschijningen. Maar de officiële erkenning zal er pas komen wanneer de zieners niet meer in leven zullen zijn.
Volgens Mirjana Dragicevic, Ivan Dragicevic en Marija Pavlovic zijn er sommige toekomstperspectieven voor Medjugorje, dat sedert maart wordt onderzocht door een Vaticaanse Commissie, met aan het hoofd Kardinaal Camillo Ruini.
Ivan gelooft dat de resultaten van de medisch-wetenschappelijke testen op de zieners, door de jaren heen, en die deel uitmaken van het dossier van de Vaticaanse Commissie 'een grote invloed zullen hebben in de uitspraak en de beslissingen van de Kerk.' Eerst stond hij nogal weigerachtig tegenover de hem voorgestelde wetenschappelijke proeven, maar, legt Ivan in het nieuwe boek van Kresimir Sego [dat volledig bestaat uit interviews die op ons blog in het Nederlands zullen te lezen zijn] "A Conversation with the Visionaries" uit, hoe overleg met de Maagd Maria tijdens de verschijningen, hem deed beslissen om deze testen te ondergaan:
"Ja, we hebben het hierover gehad. Ik vroeg Haar of ik er al dan niet zou aan deelnemen. We zijn toen overeengekomen dat ik zou instemmen, omdat het dit was wat de Kerk wou. Al deze resultaten worden nauwkeurig onderzocht door de Internationale Commissie die door het Vaticaan is ingesteld. Ik geloof dat ze bepalend zullen zijn bij de uitspraak van de Kerk. Onze Lieve Vrouw vertelde ons om deze onderzoeken te aanvaarden en dat we later zullen begrijpen waarom zij belangrijk waren," vertelt Ivan aan Kresimir Sego.
"Ik heb dit allemaal doorstaan, ook al vond ik het moeilijk, vooral omdat sommige van deze proeven tot viermaal toe werden herhaald. Desalniettemin, kwamen we overeen om deze testen te laten doen omdat Onze Lieve Vrouw ons hiertoe adviseerde," voegt Ivan hieraan toe.
"De Kerk zal de verschijningen te Medjugorje goedkeuren, maar enkel wanneer de zieners niet meer in leven zullen zijn," aldus Marija Pavlovic in een gesprek met de Kroatische krant Slobodna Damacija, op 21 juli 2010:
"Het instellen van deze Commissie was een positieve handeling. Dikwijls is de Kerk niet geïnteresseerd in sensaties. De Kerk heeft zo haar eigen mening en is zeker niet gehaast. Zo duurde het tientallen jaren eer Lourdes en Fatima werden erkend. Zo zal het ook gaan met Medjugorje. Ik ben ervan overtuigd dat het Vaticaan de authenticiteit van de verschijningen zal erkennen, maar enkel wanneer ze zullen stoppen en de zieners overleden zijn," vertelde Marija aan de krant Slobodna Damacija.
Zienster Mirjana Dragicevic heeft eveneens alle vertrouwen in de definitieve uitspraak van de Kerk. Haar interview in het nieuwe boek van Kresimir Sego dateert uit 2007, drie jaar voor de Vaticaanse Commissie werd opgericht, en daarin zegt ze dat de Kerk zal komen om "te bewijzen" wat ze ziet: "Ik ben de houding van de Kerk om voorzichtig te zijn, genegen, omdat er meldingen zijn van vele 'verschijningen' over de hele wereld, waarvan de uiteindelijke uitkomst zal zijn dat ze niet authentiek zijn. Ik heb er mij nooit zorgen over gemaakt dat de Kerk afwacht en de gebeurtenissen onderzoekt, omdat ik weet wat ik zie. Als mijn Kerk bewijst wat ik zie, dan zal de Kerk ook goedkeuren wat ik zie," vertelt Mirjana aan Kresimir Sego.
In juni van dit jaar was Ivanka Ivankovic de eerste van de zieners die moest getuigen voor de Vaticaanse Commisie. Over Vicka Ivankovic en Mirjana Dragicevic en Ivan Dragicevic, werd gezegd dat ze volgende in de rij waren om te komen getuigen voor de Commissie.
Bron: Jakob Marschner, 12 september 2011 [Medjugorje Today]
Vertaling: Chris De Bodt
2. Medjugorje: De IIPG [International Internet Prayer Group] [Deel 81]
Kelly
Het was een moeilijke tijd, die eerste dag, omwille van mijn defensief opstellen. En toen kwam het keerpunt. Ik had een ongelofelijk gesprek met iemand van de IIPG groep die samen met mij de Krizevac beklom. Voornamelijk ging mijn gesprek met haar over het Katholieke geloof, zoals: waarom te biechten gaan bij priesters die ook zondaars zijn en zo verder, kortom, de gebruikelijke onderwerpen. Wat me deed wankelen was haar absolute passie in haar woorden. Haar geloof was zo sterk dat, tegen de tijd dat we de Krizevac hadden afgedaald, ik niet meer kon wachten om te gaan biechten en dit voor de eerste keer in 8 tot 10 jaar!
Ik ging te biechten en ik weende. Ik biechtte met de Rozenkrans in de handen op het ogenblik dat de massa aandikte, want Onze Lieve Vrouw zou aan Vicka haar dagelijkse verschijning gaan hebben. Ik voelde mij dus heel nauw verbonden met Maria tijdens mijn biecht.
Na de biecht ontving ik voor de eerste maal de Heilige Communie sinds mijn kindertijd en dan nog tijdens een mis in het Kroatisch, waar ik al helemaal niets van verstond. Na de Heilige Communie richtte ik mijn handen naar de hemel en zag ik het Mirakel van de Zon! Ik was zo gelukkig.
Van die dag aan was het alsof het New Age geloof, dat ik voor jaren hoog in mijn vaandel droeg, ter discussie stond! Het was voor mij niet langer belangrijk om dit of dat te geloven. Mijn hart had zich geopend en ik voelde geen enkele dreiging onder het idee van "misschien verkeerd te zijn" en het Katholieke geloof te herontdekken. Het is verbazingwekkend hoe een sterk aangehouden geloof, dat zich gedurende meer dan acht jaar had ontwikkeld in mij, in amper enkele dagen, volledig verdwenen was. Ik ben er nog steeds verbaasd over als ik er aan denk.
Het begon allemaal met mijn bekering op de Krizevac en mijn vriendin die het woord had staat voor mij nu voor eeuwig in het hart gegrift als mijn "Medju-berschermengel."
Ik wens nog één verhaal te delen van tijdens mijn eerste reis naar Medjugorje. Een verhaal over een ontmoeting met één van de zieners.
Sinds mijn eerste kennismaking met Medjugorje, werd ik geboeid door de zieners en droomde ik er uiteraard van om één van hen persoonlijk te kunnen ontmoeten. Ik had nochtans niet gebeden voor deze genade, omdat ik dacht dat dit toch niet zou mogelijk zijn tot onze voorlaatste dag te Medjugorje. Na een wandeling met een nieuwe vriendin die wist waar Vicka verbleef, zei ze tot mij: "Misschien is het omdat u Haar niets in het bijzonder hebt naar gevraagd, dat u nu van Onze Lieve Vrouw te kans krijgt om Vicka te ontmoeten.
Na met haar te hebben gepraat en er van overtuigd te zijn dat zij mij kon voorstellen aan haar, werd ik uitgenodigd voor het avondmaal. Ik was zo opgewonden! Ik bad die nacht dat deze wens zou mogen uitkomen! We baden er samen voor en ik kan met geen woorden omschrijven hoezeer ik er naar uitkeek!
Bron: IIPG
Vertaling: Chris De Bodt
3. Dagboek van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 175]
Schrift 1
484. Eens heb ik begrepen hoezeer een daad die zeer lofwaardig kan lijken, maar de zegel der zuivere intentie mist, God mishaagt. Zulke daden zetten God eerder aan tot straffen dan tot belonen; mochten die in ons leven zo weinig mogelijk voorkomen, en helemaal niet in het religieuze leven.
485. In dezelfde geestesgesteldheid aanvaard ik vreugde of lijden, lof of vernedering. Ik ben me ervan bewust dat het ene zowel als het andere voorbijgaat. Wat voor belang heeft het wat men van mij zegt. Reeds lang heb ik verzaakt aan wat mijn persoon aangaat. Mijn naam is hostie, offerande, niet in woorden, maar in daden, door zelfverloochening, door gelijkvormigheid aan U op het kruis, aan U, goede Jezus, mijn Meester.
486. Jezus, als Gij tot mij komt in de heilige Communie, Gij die U gewaardigd hebt met de Vader en de Heilige Geest in de kleine hemel van mijn hart te komen wonen, dan probeer ik U gedurende heel de dag gezelschap te houden en laat ik U geen ogenblik alleen. Ook al ben ik bij de mensen of bij onze leerlingen, mijn hart is altijd bij Hem. Wanneer ik inslaap offer ik Hem elke hartslag, bij het ontwaken verdiep ik mij zonder woorden in Hem. Als ik wakker wordt aanbid ik een ogenblik de Heilige Drieëenheid en dan dank ik ervoor nog een dag ten geschenke te krijgen, en dat zich in mij het mysterie van de menswording van Uw Zoon nog eens zal verwezenlijken en dat Uw smartelijk lijden zich nog eens opnieuw voor mijn ogen zal afspelen. Ik span mij dan in om aan Jezus de doorgang naar de zielen van de anderen te vergemakkelijken. Overal ga ik met Jezus, Zijn aanwezigheid begeleidt me.
487. In het lijden van ziel of lichaam tracht ik te zwijgen, want dan wordt mijn geest vervuld van de kracht die voortvloeit uit het lijden van Jezus. Ik heb voortdurend Zijn smartelijk misvormd aanschijn voor ogen, Zijn goddelijk Hart, doorboord door onze zonden, vooral door de ondank van uitverkoren zielen.
488. Een tweevoudige waarschuwing om me voor te bereiden op het lijden dat me te wachten staat in Warszawa. De eerste waarschuwing was innerlijk, door een stem die ik hoorde, de tweede had plaats tijdens de heilige Mis. Vóór de opheffing zag ik Jezus gekruisigd die me zei: "Bereid u voor op lijden." Ik heb de Heer gedankt voor deze waarschuwende genade en ik heb Hem gezegd: "Zeker ga ik niet méér lijden dan Gij, mijn Verlosser". Niettegenstaande dat ging me het naar het hart en versterkte ik mij door het gebed en klein lijden om het grotere dat zal komen te kunnen verdragen.
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
4. Bijzondere reeks: De Damascusfase in de eindtijdprofetie [deel 7]
Het "Damascus Tijdperk" beschreven
Het Begin
U zou kunnen verrast zijn, maar er zijn overige "Zions" op aarde, die God eert en waar Hij innig van houdt:
Een ervan is de Berg Sinai, een berg van 2285 meter hoogte, gelegen in het Sinaigebergte en waar God de tien geboden doorgaf aan Mozes [Psalm 68: 17-18]. Dit is een "heilige plaats" voor God.
Gods glorie is ook verspreid over de Karmelberg, gelegen in het noorden van het Karmelgebergte in het noordwesten van Israël. Daar leefde in een van de grotten, de profeet Elia, die uitvoerig besproken wordt in I en II koningen. Elia bouwde er een altaar.
Het Sharongebied, een centrale kustregio in Israël, is voor God een Heilig gebied. Dit gebied wordt in het noorden begrensd door de berg Karmel. [Jesaja 35: 2]
Ook de Taborberg, in het noorden van Israel, is God zeer genegen. Deze 588 meter hoge berg wordt dikwijls genoemd in de Bijbel. Maar hij staat vooral bekend als de berg van de Gedaanteverandering of de Transfiguratie van Jezus.
De Hermonberg valt ook onder Gods genade. Met zijn 2814 meter hoogte boven de zeespiegel is het de hoogste berg in zowel Israël als Syrië. De Hermonberg ligt in het uiterste noorden van de Golanhoogten. [Psalm 89:12]. De Hermonberg wordt een aantal keren vermeld in het Oude Testament en geldt als de noordgrens van het door God Beloofde Land aan de Israëlieten.
Ook aan de grens met Egypte is een "Heilige plaats." De profeet Jesaja zegt in hoofdstuk 19, vers 19: "Op die dag zal er midden in Egypte een altaar voor de Heer staan en aan de grens een aan hem gewijde steen..." Dit gebied wordt beschouwd als de westelijke grens van het door God "Beloofde Land."
Zelfs de vroege Arabieren, lang vóór de tijd van Mohammed, weten dat Abraham de twaalf stammen van Ismaël, de berg Arafat geeft geschonken. Ismaël was Abrahams oudste zoon. De berg Arafat is ook de berg waar Mohammed zijn laatste preek heeft gehouden. Lang geleden dachten de Arabieren dat de Kaaba [het centrale heiligdom van de Islamieten in Mekka] het "Huis van God" was en dat God de Arabieren liefhad en het bevindt zich ook in Saedi-Arabië op de grens van de zee in het "Beloofde Land." Muhammed vergiste zich wanneer hij zei dat deze heilige plaats enkel voor de Arabieren is voorbestemd als het "Huis van God." Mekka is een "Huis van God," maar niet Zijn hoofdverblijf, dat voorbehouden is aan Jeruzalem.
Niettemin waren de Sinaiberg en de Hermonberg eveneens "heilige plaatsen" voor God, omdat ze bij bepaalde gebeurtenissen even zo belangrijk waren als Jeruzalem of Mekka. Inderdaad, toen de Heilige apostel Paulus zich bekeerde op zijn weg naar Damascus en gedoopt werd in de stad Damascus zelf [Handelingen, hoofdstuk 9], was de eerstvolgende plaats die Paulus aandeed, niet Jeruzalem en de tempel, maar de Sinaiberg in Saoedi-Arabia [vgl. Gal. 1: 17 met 1: 45]. Paulus wist dat de berg Sinaï een vroege "Heilige Plaats" was en het is daar dat hij dan ook het eerst naartoe ging.
Bron: Ernest L. Martin Ph D
Vertaling: Chris De Bodt
5. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 188]
Zevende Lezing: Over de eeuwige zaligheid en het bovennatuurlijke beeld van God
Deel 2
Maar in de hemel is het geluk standvastig, de in glorie bevestigde uitverkorenen zijn niet voor angst vatbaar. Eeuwen na eeuwen zal hun geluk niet verminderen en zal er hen geen droefheid overvallen. De zekerheid eeuwig in het bezit te blijven van dierbare dingen verzacht ze honderdvoudig. Wat een gejubel na duizenden eeuwen van luisteren en hun triomfantelijke optocht indachtig te kunnen zeggen: Niets is voorbij, ik regeer vandaag en bezit nu mijn geluk en dat zal zo lang zijn... God is en dus: altijd, altijd!...
De vreugde van de hemel is duurzaam en niet onderhevig aan opvolging.
De uitverkorenen zijn in de hemel niet tijdgebonden: hun nieuw leven in onafhankelijk van meetbare uren. Voor hen is er noch verleden noch toekomst: ze genieten van Gods leven en verkeren steeds in het heden. Op aarde zijn onze vreugden opeenvolgend, het genot en de indrukken die we gisteren ervoeren verschillen van de huidige. Het geluk komt slechts stapsgewijs. Geen mens kan in een moment het geluk van een dag krijgen en vergaren, laat staan dat van een heel leven. Maar in de hemel geeft God zich mateloos, hij offert zich geheel in de onveranderlijke en ondeelbare eenvoud van zijn wezen. Vanaf het eerste ogenblik waarop ze opgenomen wordt in het goddelijk leven is het geluk van de heiligen volmaakt en volbracht. Zoals de toekomst het niet zal milderen, zullen ze niets uit het verleden missen In Gods Woord, verlicht door het oneindige, zien ze gebeurtenissen die plaatshebben binnen duizend jaar zo duidelijk als deze die duizend eeuwen geleden voorvielen. Op elk ogenblik, zegt Sint Augustinus, ervaren ze een gevoel van oneindige vreugde. Op elk ogenblik nemen ze het vermogen van de goddelijke deugd op, zoveel als mogelijk voor een schepsel. Op elk ogenblik laat de Eeuwigheid hen het gewicht van zijn roes, genot en glorie aanvoelen. Deus totus simul delectat, Deus erit memoriae plenitudo aeternitatis.
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
6. Fatima in Lucia's eigen woorden: "De Oproepen" [aflevering 70]
De oproep tot Gebed
Dit opent voor ons het raadsel van het goddelijke Vaderschap en bevestigt in ons de waarheid dat we allemaal kinderen zijn van dezelfde God. Deze waarheid, door Jezus Christus bevestigd, vult ons met vertrouwen en sterkt ons in liefde. Wie heeft ons ooit liefgehad zoals God zelf? Vandaar dat ons gebed tot het punt van een ontmoeting moet komen tussen de liefde van een kind, dat uitreikt naar het hart van de Vader, en de liefde van de Vader die neerdaalt op het kind, luistert naar wat het heeft te zeggen en aandacht schenkt aan de verzoeken, de woorden van lofprijzen en de dankbetuigingen en daarop deze gebeden beantwoordt.
Er zijn vele manieren van bidden, om God in het gebed te ontmoeten. Welke gebed is het beste gebed? Het beste gebed voor elke persoon is de wijze waarop die bepaalde persoon God het beste kan ontmoeten en in intiem contact kan blijven met Hem, hart tot hart, trillend met liefde voor de Vader en het Hart van Jezus Christus, dat dezelfde verlangens en gevoelens aanneemt als Jezus Christus zelf en waarin we één worden met Christus, zoals Hij van ons verlangde en in deze zin bad tot de Vader: "Ik bid niet alleen voor hen, maar voor allen die door hun verkondiging in mij geloven. Laat hen allen één zijn, Vader. Zoals u in mij bent en ik in u, laat hen zo ook in ons zijn, opdat de wereld gelooft dat u mij hebt gezonden." [Joh 17: 20-21]
In dit verheven gebed van Christus bespeuren we Gods plan voor ons: om met Hem te zijn in onze vereniging met Christus: "Zoals u, Vader, in mij bent en ik in u, laat hen zo ook in ons zijn." Maar deze vereniging met Christus kan enkel worden bereikt door het gebed. Het is in het gebed dat we God ontmoeten en het is in deze ontmoeting dat Hij aan ons Zijn Genade, Zijn Geschenken, Zijn Liefde en Zijn vergiffenis schenkt.
Vertaling: Chris De Bodt
7. Film: Jozef [10/19]
Het verhaal speelt zich af in Egypte, waar Jozef, de jongste van de twaalf zonen van Jacobs, op een markt wordt verkocht als slaaf aan Potifar, de rechterhand van de farao. Jozef is een jongeman die voorspellende dromen heeft. Hierdoor, en door het feit dat hij de favoriet is van zijn vader, wordt de jaloezie van zijn broers opgewekt. Jozef wordt door zijn broers gevangengenomen en verkocht door zijn broers. Hij is echter een harde en productieve werker en wint al snel het vertrouwen van zijn meester Potifar. De farao, de koning van Egypte, kon s nachts niet slapen. Vreemde dromen hielden hem wakker. Jozef werd naar de farao gebracht om die dromen uit te leggen. Jozef zei tegen de farao wat God met die dromen wilde zeggen: Er komen zeven jaren waarin er genoeg eten is voor iedereen. Daarna komen er zeven jaren waarin er niet genoeg eten zal zijn. Daarom moet je tijdens de zeven goede jaren voedsel verzamelen in grote schuren. Als er daarna niet genoeg eten meer is, kunnen jullie leven van het voedsel dat je in de schuren verzameld hebt. De farao was blij met Jozef. Hij zei: Jij wordt nu mijn onderkoning! Hij gaf hem mooie kleren, een gouden ketting en een prachtige wagen. Op een dag kwamen zijn broers naar Egypte om eten te halen. Wat een verrassing, toen zij ontdekten dat hun broer onderkoning van Egypte was geworden! Vader Jacob was heel blij toen hij hoorde dat Jozef nog leefde. De hele familie verhuisde naar Egypte. Jozef is een Duits/Italiaanse/Amerikaanse film uit 1995, die het verhaal vertelt van Jozef uit het Oude Testament. Met Ben Kingsley, Paul Mercurio, Martin Landau, Lesley Ann Warren, Alice Krige, ... Regie: David Young.
8. Benoite, de herderin van Notre-Dame du Laus [Aflevering 100]
Hoofdstuk 4: Tussenkomst van de bisschoppelijke overheid
Stevige organisatie van de bedevaart
Het is nog geen jaar geleden dat Benoîte de Dame Laus hoorde vernoemen als de latere plek van haar gunsten [tijdens de eindtijd] en meteen gaat de roem van dit nederig gehucht de bergen over. M. Lambert heeft de feiten herkend waarin Gods kracht zich openbaart. Het getuigenis van Benoîte dat hem zo verward had is nu met klank bevestigd door de duidelijke genezing van Catherine Vial en het proces verbaal getuigd ervan. Op deze 18de september 1665, de dag dat Benoîte 18 wordt, is de bedevaart officieel erkend en worden twee priesters aangeduid voor de dienst van de pelgrims.
Terwijl de aartsvicaris nadenkt over het belang van dit religieus gebeuren krijgt hij de bevestiging van de volledige genezing van de zieke. "Een maand later", schrijft Gaillard, "gaan alle inwoners van Saint-Julien-en-Bôchaine op bedevaart naar Laus: Catherine Vial droeg het vaandel en ging te voet. Bijna iedereen ging te biechten en communiceerde als dank voor de wonderbare genezing van die vrouw en met veel stichting voor alle aanwezigen op Laus. Iedereen bevestigt wat de Informatie meedeelt, in het bijzijn van priesters, de bewoners van het gehucht en van de vreemdelingen op doorgang." M. Gaillard voegt erbij "dat de jonge priesters het overbodig achtten deze openbare bekentenis van de pastoor en zijn parochianen schriftelijk te noteren voor later, daar deze genezing nu over de hele wereld bekend was."
Zodra Lambert dit verzuim van de jonge priesters hoort beslist hij hun taak te veranderen. Hij gelast M. Gaillard, als buurman van Laus, met de zorg over de bedevaart en benoemt hem als eerste directeur van de kapel voor het tijdelijke en het geestelijke, en vraagt hem er biecht te horen zoveel zijn taak het hem toelaat. Op zijn vraag benoemt hij dan de advocaten Grimaud en Nas om over het tijdelijke te waken. Hij benadrukt dat de drie elke misbruik moeten vermijden en orde op zaken moeten houden totdat hij priesters gevonden heeft die hij ten volle kan vertrouwen.
Zo heeft M. Gaillard volmacht over de bedevaart, gelast met de ondersteuning en de controle van de activiteiten van de twee onervaren jonge kapelaans. Eyriey zal er maar drie maand blijven en vervangen worden door de eerwaarde Mazet die in de herfst van 1668 M. Fraisse zal opvolgen als prior van Saint-Etienne dAvançon. Aangaande Lombard van wie M. Gaillard de ijver bewondert, hij zal Laus verlaten bij het aanstellen, door de opvolger van M. Lambert, van de buitengewone ploeg Peytieu-Hermitte.
"Ik was verplicht," eindigt M. Gaillard, "er met toelating meer dan één jaar te verblijven in verschillende keren, bij gebrek aan priester. Er diende te worden geholpen bij het biechten in moeilijke omstandigheden waar de wijsheid en het gezag van onze vurige aartsdiaken zeer nuttig waren."
Vertaling: Broeder Jozef
9. Jezus' tijdgenoten [aflevering 315]
Judas Iskariot
Het evangelie van Judas
Inhoud
Zó ver is dit Evangelie verwijderd van het traditionele verhaal over Jezus dat de kruisdood hier niet eens de moeite van vermelden waard is. Laat staan de opstanding. En waarom ook, het lichamelijke omhulsel behoort hier tot het domein van de kwaadaardige scheppergod, ook al weer zo'n wezenskenmerk van de gnostische tak van het vroege christendom. Volgens de gnostici is de wereld met alles wat er op leeft, geschapen door een soort gevallen engel. Van het verhaal bestaan vele varianten. Maar altijd is het de taak van de individuele mens om zich te bevrijden uit dit duister gevang van lijden en angst. Die bevrijding kan worden bewerkstelligd door kennis [Grieks: gnosis] van de ware toestand en door de innerlijke kracht van de goddelijke vonk die de kwade god min of meer per ongeluk geïncorporeerd heeft in de menselijke geest, ook van dat verhaal bestaan vele versies. De meeste gnostici zagen de god van het Oude Testament als die kwade god, en tot hém bidden dan ook de door Jezus uitgelachen discipelen.
Jezus is niet de Zoon van God, zoals in het orthodoxe christendom, maar een leermeester, een soort engel die gezonden is door de hoogste en ware God, uit het rijk van Barbelo dus.
En op aarde is Judas de held en ware ingewijde. "Kijk," zegt Jezus tegen hem aan het einde, "Aan jou is alles verteld. Richt je ogen omhoog en kijk naar de wolk die het licht bevat en naar de sterren eromheen. De ster die de weg wijst is jouw ster." Dit is een volkomen nieuw geluid in de geschiedenis van het vroege christendom.
Vertaling: Broeder Joseph
10. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 143]
Hoofdstuk 3: Van Jezus' doop tot na Zijn vasten
Jezus te Betaraba. Onderweg onderricht Hij veldarbeiders
De druivenoogst heeft plaats van september tot in oktober. Voor het zaaien waren oktober en november de geschikte tijd, iets vroeger of later naargelang de regens vroeger of later begonnen en de veldarbeid onmogelijk maakten. Het zaaien ging samen met het ploegen. Het graansnijden hangt af van de rijpheid van het koren en hiertoe draagt de temperatuur in de eerste plaats bij. In warme, beschutte valleien is het koren vroeger rijp. De oogst geschiedt in mei en in hoge landstreken en gebergten in juni.
De oogster grijpt met een haak of zijn arm of hand een hoeveelheid halmen nabij de aren en snijdt ze halverhoogte af met een gebogen mes, sikkel of halvemaanvormige zeis. De onderste helft of iets meer van het stro blijft staan, want door de Wet was bepaald: "ge zult het koren niet tot tegen de grond afsnijden." Het koren wordt anders gebonden dan bij ons, namelijk in kleine bundels en deze blijven op een hoek van het veld en blijven daar vaak nog lang liggen. Is de tijd gekomen, dan wordt het door mensen, kamelen of ezels naar de dorsvloer in openlucht gebracht en het graan door ossen uitgetrapt of met een rol of slede uitgestoten. Ook het graan blijft dikwijls nog een hele tijd, zelfs tot de regentijd in de open lucht buiten liggen. Zo zag de pelgrim Mislin er nog liggen half september en in de Esdrelonvlakte tot 25 oktober. Het blijft min of meer lang buiten, al naar gelang er zich een koper aanbiedt. Dezelfde was eens getuige van een verkooponderhandeling. Het is dus normaal dat A.C. Emmerich hier eerst begin oktober koren ziet binnenbrengen, enz.
De leerlingen verzamelden die mensen aan de weg tussen Nebi Moesa en Betaraba en Jezus sprak hen toe in parabelen over het zaaien en oogsten. Hij sprak met de leerlingen over het geestelijk zaad, dat zij door de doop in de zielen moesten uitstrooien. Hij duidde er twee aan, onder wie Saturninus, die binnenkort aan de Jordaan moesten dopen. Hij zei hen dat dit dopen het zaad was en dat zij ook over twee maanden, zoals deze mensen hier, zouden oogsten of het graan binnen brengen. Hij maakte ook gewag van het stro dat in het vuur geworpen moet worden. Het getal "twee maanden" is op de volgende wijze te rechtvaardigen. Na twee maanden is Jezus' vasten geëindigd. Hij zal dan nog enige tijd in deze omstreken rondgaan en onderrichten en dan zullen de leerlingen reeds de vruchten van het door hen toegediende doopsel kunnen vaststellen. Ook wordt doerra reeds geoogst drie maand nat zaaien.
11. Ongeschonden lichamen: Moeder Mariana de Jesus Torres [deel 29]
Exorcisme
Terwijl Moeder Mariana wachtte, merkte ze plots twee zwarte schepsels geknield tegen de muur, in een hoek van de kamer, die zich bang voor haar verborgen. Verbolgen keerde ze zich naar hen toe: "Ellendige en afschuwelijke beesten, wat doet u hier? Ga terug naar uw gemene thuis, want dit is een heilige plaats, een huis van gebed en boete! Al uw pogingen om een greep te krijgen op de ziel van mijn zuster, zullen tot niets leiden. Jezus Christus is voor haar gestorven en ondanks u, zal ze worden gered. Ik beveel u in de naam van de mysteries van de Meest Heilige Drievuldigheid, van de goddelijke Eucharistie, van de goddelijke Moederschap van de Allerheiligste Maria en de glorierijke tenhemelopneming van haar lichaam en ziel, dat u onmiddellijk deze heilige plaats zou verlaten. Ga weg en keer nooit meer terug om één van mijn zusters te kwellen met uw afzichtelijke aanwezigheid."
Terwijl zij deze laatste woorden uitsprak, was er een verschrikkelijk geluid. De grond schudde en vreselijk geschreeuw werd gehoord. Toen waren de duivels verdwenen.
Vertaling: Chris De Bodt
12. Het Sacrament van het Doopsel [deel 14]
Catechismus
Wie kan het Doopsel ontvangen?
'Bekwaam tot het ontvangen van het doopsel is ieder mens die nog niet gedoopt is, en alleen deze'.
Het doopsel van volwassenen
Sinds het ontstaan van de kerk is in die streken waar nog niet lang geleden het evangelie verkondigd is, het doopsel van volwassenen de meest voorkomende situatie. Aan het katechumenaat [voorbereiding op het doopsel] is dan een belangrijke plaats voorbehouden. Het is een inwijding in het geloof en het christelijk leven en het moet de kandidaten ontvankelijk maken voor de gave Gods in het doopsel, het vormsel en de eucharistie. Het katechumenaat of de vorming van de geloofsleerlingen heeft tot doel hen, als antwoord op het goddelijk initiatief en in vereniging met een kerkelijke gemeenschap, de mogelijkheid te bieden hun bekering en hun geloof tot rijpheid te laten komen. Het gaat om 'een oefenschool voor het algehele christelijke leven waardoor de leerlingen met Christus, hun Leraar, worden verbonden. De geloofsleerlingen moeten daarom op passende wijze worden ingewijd in het heilsmysterie en de beoefening van de evangelische leefwijze en door heilige riten, op achtereenvolgende tijden te vieren, worden ingeleid in het leven van', geloof, liturgie en liefde van het Volk van God'. De geloofsleerlingen 'zijn al met de kerk verbonden, zijn reeds huisgenoten van Christus en leiden niet zelden een leven van geloof, hoop en liefde'. 'Hun moeder de kerk omringt hen reeds als haar kinderen met liefdevolle zorg'.
Anne Van Der Sloten
13. Profetiën: Heilige Nennus [zesde eeuw]
Zeven jaren vóór de dag des oordeels zal de zee Ierland overspoelen.
Vertaling: Chris De Bodt
19-09-2011
19 september 2011
19 september 2011
1. Medjugorje: De IIPG [International Internet Prayer Group] [Deel 80]
Kelly
Toch had ik tijdens mijn "Katholieke tienerjaren" gehoord over Medjugorje en werd er door gefascineerd! Waarschijnlijk meer door de mystieke aspecten ervan dan door de spirituele boodschappen die werden doorgegeven. Ik had altijd al naar Medjugorje willen gaan, maar dacht nooit ernstig over de mogelijkheid na.
Zon tweetal jaren geleden zette ik mij op het internet aan het zoeken hoe het dezer dagen was met Medjugorje en de zieners. Gingen de verschijningen nog steeds door? Ik vond op het internet de informatie over de IIPG Gebedsgroep en zond een korte mail naar Steve Shawl met enkele vragen. Al vlug antwoordde hij en bleef ik vragen sturen. Mijn nieuwsgierigheid werd groter en groter.
Op een dag zei hij: "Onze Lieve Vrouw zou u graag iets willen aanbieden," en hij mailde mij een Rozenkransgebed uit Medjugorje. Ik werd er sterk door bewogen, om niet te zeggen "aangegrepen." Nadat ik dit Rozenkransgebed had ontvangen was ik er nu zonder enige twijfel zeker van dat ik moest proberen om een bedevaartsreis naar Medjugorje te maken en dit zo vlug als mogelijk. Ik plande een reis in juni 2001. Ik bleef in contact met Steve Shawl en ik moet eerlijk zeggen dat ze heel geduldig en helpvol waren.
Ik was zo opgewonden om er heen te gaan en ik ben er van overtuigd dat iedereen zich op een bepaald moment heeft afgevraagd waarom ik naar Medjugorje werd geroepen. Steve denkt dat ik teruggeroepen ben tot de Katholieke Kerk! Ik voelde me erg verlegen bij deze verklaring en stelde mij verdedigend op. Neen, op geen enkele manier had Maria mij naar ginds geroepen om opnieuw Katholiek te worden! Dat zou een stap terug zetten zijn. Ik was ervan overtuigd dat ik daar was om een schouderklop te krijgen, omdat ik één van de weinigen was die "werkelijk het grote verhaal kende omwille van mijn gnostische achtergrond." Ik werd "beloond." Ik had helemaal geen interesse om opnieuw Katholiek te worden.
En zo ging ik voor de eerste keer naar Medjugorje en in het begin voelde ik er mij, eerlijk gezegd, erg ongemakkelijk. Ik sprak er mensen die dikwijls "Geloofd zij Jezus" zeiden of "Eer aan Jezus" of "Hallelujah" of die elke dag naar de Mis gingen. Ik had werkelijk het gevoel dat ik een reiziger was met een boel fanatiekelingen, niettemin Katholiek, en ik was heel erg bezorgd dat ze hun geloof aan mij zouden opleggen. En zo stelde ik mij erg verdedigend op en begon ik mij ernstig af te vragen wat ik hier op deze plaats kwam doen. Een deel van mij wou terug naar huis en ik was daar nog geen volledige dag.
Bron: IIPG
Vertaling: Chris De Bodt
2. Dagboek van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 174]
Schrift 1
480. 29.9.1935: Feest van de heilige aartsengel Michaël.
Ik ben innerlijk verenigd met God. Zijn aanwezigheid doordringt mij het diepst en vervult mij met vrede, vreugde en bewondering. Na zulke gebedsmomenten ben ik vervuld van kracht en een eigenaardige moed om te lijden en te strijden. Niets schrikt mij af, zelfs indien de gehele wereld tegen mij is. Alle tegenkantingen raken slechts de oppervlakte, ze hebben geen toegang tot de diepten, want daar woont God, Hij versterkt mij, Hij vervult mij. Al de valstrikken van de vijand breken aan Zijn voeten. Op deze momenten van vereniging, ondersteunt God mij met Zijn macht. Zijn macht wordt mijn aandeel en stelt mij in staat om Hem lief te hebben. Door eigen inspanningen kan de ziel daar nooit toe geraken. Aanvankelijk bevreesde mij deze innerlijke genade, ik gaf toe aan de angst, maar in korte tijd liet de Heer mij begrijpen hoe erg dat Hem mishaagde. Ook dat heeft Hijzelf bewerkt, mijn vrede.
481. Bijna elk feest van de Heilige Kerk geeft mij een diepere kennis van God en een bijzondere genade, daarom bereid ik me in nauwe vereniging met de geest van de Kerk voor op elk feest. Wat een vreugde een trouw kind van de kerk te zijn. O, hoe houd ik van de heilige Kerk en allen die erin leven, ik beschouw ze als levende ledematen van Christus, die het Hoofd is. Ik brand van liefde met hen die liefhebben, ik lijd met de lijdenden. Smart verteert mij bij het zien van lauwe, ondankbare zielen. Ik probeer dan God te beminnen met een liefde die genoegdoening kan brengen voor hen die Hem niet beminnen, die hun Verlosser met ondank behandelen.
482. O mijn God, ik ben mij bewust van mijn roeping in de heilige Kerk. Mijn onophoudelijke inspanning moet Zijn barmhartigheid bekomen voor de wereld. Ik verenig mij innig met Jezus en bied me als een offerande aan voor de verzoening van de wereld. God zal mij niets weigeren als ik Hem smeek met de stem van Zijn Zoon. Mijn offer is niets in zichzelf, maar als ik het verenig met het offer van Jezus Christus, wordt het almachtig en kan het de goddelijke toorn ombuigen. God houdt van ons in Zijn Zoon. Het smartelijk lijden van God Zoon houdt niet op de goddelijke toorn te milderen.
483. O mijn God, hoe zeer verlang ik dat de zielen erkennen dat Gij hen in Uw onbegrijpelijke liefde tot het leven geroepen hebt. O mijn Schepper en Heer, ik voel dat ik de sluier van de hemel een weinig kan wegtrekken, zodat de aarde aan Uw goedheid niet twijfelt.
Maak van mij, Jezus, een aangenaam en zuiver offer voor het aanschijn van Uw Vader. Jezus, verander mij, ellendige en zondige, in U, want Gij kunt alles, en biedt me aan Uw eeuwige Vader aan. Voor U wil ik een uitboetende Hostie zijn en voor de mensen een eenvoudig brood. Ik verlang dat de geur van mijn offer alleen door U gekend wordt. O eeuwige God, in mij brandt een onblusbaar vuur dat Uw barmhartigheid afsmeekt. Ik voel en begrijp dat dit mijn taak is, hier beneden en voor de eeuwigheid. Gij Zelf hebt mij doen spreken over deze grote barmhartigheid en goedheid.
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
3. Bijzondere reeks: De Damascusfase in de eindtijdprofetie [deel 6]
Het "Damascus Tijdperk" beschreven
Het Begin
Voor officiële doeleinden heeft God slecht één verblijf, in het bijzonder voor Israël en de Joden. Deze verbijfplaats is de Tempel van Jeruzalem. Dit is de enige plaats op aarde waarover God beschikt voor het volk waarmee Hij een verbond heeft gesloten, de Israëlieten. Duidelijk is dit Gods uitverkoren plaats [symbolisch] om op aarde te verblijven. Kijk naar Gods bepalingen over Jeruzalem, dat hij "Zion" noemt.
Psalm 48: 2-5: "Groot is de Heer, hem komt alle lof toe. In de stad van onze God, op zijn heilige berg, schone hoogte, vreugde van heel de aarde, Sionsberg [de opperste vreugde voor de gehele aarde en voor God zelf is Jeruzalem], flank op het noorden, zetel van de grote koning [God zelve of zijn verkozen menselijke vertegenwoordigers]. In haar vesting weet men: God is onze burcht. Koningen [over de gehele aarde] sloten zich aaneen [voor de Sionsberg], samen trokken zij ten strijde [in staatkundige eenheid en eensgezindheid, in gehoorzaamheid tot God]."
Psalm 132: 13: "De Heer heeft Sion [boven alle andere gebieden] verkozen en als woonplaats begeerd."
Psalm 133: 3: "Als de dauw van de Hermon, die neervalt op de bergen van Sion. Daar geeft de Heer zijn zegen: leven voor altijd." Inderdaad wenst God niet alleen te verblijven in Jeruzalem [waar de mensen in eenheid zijn met Hem], maar Hij houdt van geheel Jeruzalem en beschouwt iedereen op deze zeven heuvelen als "Zionisten" en Hij noemt ze allen "De bergen [meervoud] van Sion."
Bron: Ernest L. Martin Ph D
Vertaling: Chris De Bodt 4. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 187]
Zevende Lezing: Over de eeuwige zaligheid en het bovennatuurlijke beeld van God
Deel 2
Vanwege onze sterfelijke aard gebeurt het maar zelden dat onze zuiverste en heiligste vreugde niet gedeeltelijk hebzuchtig of kruiperig is. De gelukkige ziel keert in zichzelf om beter te genieten: ze ervaart een vuriger gevoel van het leven, negeert gedeeltelijk de gedachte aan God die haar nochtans zou moeten vervullen. Daarom voelden de heiligen een zekere zorg en verwarring in hun voorspoed, ze wisten dat in dit leven het rechtvaardigste genot, de meest gewettigde en zachte vreugde voor een christelijke ziel steeds iets ergerend en corrupt inhoudt... Maar in de hemel verheft en vergeestelijkt het genot van de glorie elke ziel in plaats van ze te vermenselijken. De indruk van geluk verschilt in hen niet van de indruk van God. De harmonie die ze horen en het licht dat hen omringt en de geur die ze ruiken zijn niets anders dan Gods deugd die zich kenbaar maakt aan hun reukzin, hun gehoor en hun zicht... In plaats van terug te plooien vanwege een te persoonlijk gevoel van natuurlijk lager gehalte snellen ze naar boven om God te vervoegen die hen vervult met zijn volheid in al hun zinnen poriën. De vreugdekreet op hun lippen valt samen met de kreet van aanbidding en dank. Ze zeggen niet meer met de volgelingen: Hier is het goed: bonum est hic nos esse, maar roepen: Heilig, heilig, heilig is de almachtige God...Verrassend is de hemel het tegengestelde van de aarde! Hier op aarde herstelt de mens, hij verdiept zich in waardigheid en morele waarde in lijden en offer. In de hemel is het andersom: hij vervolmaakt en vergoddelijkt zich door de vloed van genot die hem laaft.
De hemelse vreugden zijn zuiver en duurzaam.
Denk maar op aarde aan een man als Salomon waarvan alle verwachtingen zouden vervuld zijn: hij is rijk, jong en gezond, zijn hart vindt voldoening en rust in het bijzijn van gevoelige en vereerde lui. Alle verrukkingen komen samen om die man met geluk te overstelpen. En toch zijn er momenten waarop zijn ziel bedroefd wordt en angstig... Hij denkt: mijn geluk is vluchtig. Elke dag vliegt er een deel van weg en weldra zal het helemaal weg zijn...
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
5. Fatima in Lucia's eigen woorden: "De Oproepen" [aflevering 69]
De oproep tot Gebed
Dit alles toont onze grote nood aan om, in gebed, dichter te komen tot God. Het is door het gebed dat we ons verzekeren van vergeving voor onze zonden, dat we de sterkte en de genade verkrijgen om te weerstaan aan de dingen van de wereld, de duivel en het vlees. Wij zijn heel zwak en zonder deze sterkte zouden we dit nooit kunnen overwinnen. Vandaar dat Jezus zijn apostelen aanspoorde: "Blijf wakker en bid dat jullie niet in beproeving komen. De geest is wel gewillig, maar het lichaam is zwak." [Mt. 26:41]
Het is om deze reden dat de Boodschap de woorden van de Heer hernieuwt: "Bid, bid, heel veel!" Deze oproep tot gebed is een kopie van de oproep tot gebed dat zo dikwijls voor ons werd herhaald en dat Jezus Christus naliet tot Zijn apostelen, zowel als tot onszelf: "Kijk en bid."
In diverse gedeelten uit de Heilige Schrift vinden we een Jezus Christus die ons een voorbeelden geeft waarin hij ons aanspoort tot het bidden en Hij spoort ons niet enkel aan tot het bidden, hij leerde ons ook hoe te bidden, zoals in dit gedeelte uit het Evangelie van de Heilige Mattheus: "Bid daarom als volgt: Onze Vader in de hemel, laat uw naam geheiligd worden, laat uw koninkrijk komen en uw wil gedaan worden op aarde zoals in de hemel. Geef ons vandaag het brood dat wij nodig hebben. Vergeef ons onze schulden, zoals ook wij hebben vergeven wie ons iets schuldig was. En breng ons niet in beproeving, maar red ons uit de greep van het kwade." [Mt. 6: 9-13] En zo komt het van zijn eigen lippen hoe we tot "Onze Vader" moeten bidden, het mooiste van alle gebeden die wij tot God richten en een gebed waarin Jezus Christus ons leert hoe wij ons moeten richten tot God door de mooie benaming van "Onze Vader."
Vertaling: Chris De Bodt
6. Film: Jozef [9/19]
Het verhaal speelt zich af in Egypte, waar Jozef, de jongste van de twaalf zonen van Jacobs, op een markt wordt verkocht als slaaf aan Potifar, de rechterhand van de farao. Jozef is een jongeman die voorspellende dromen heeft. Hierdoor, en door het feit dat hij de favoriet is van zijn vader, wordt de jaloezie van zijn broers opgewekt. Jozef wordt door zijn broers gevangengenomen en verkocht door zijn broers. Hij is echter een harde en productieve werker en wint al snel het vertrouwen van zijn meester Potifar. De farao, de koning van Egypte, kon s nachts niet slapen. Vreemde dromen hielden hem wakker. Jozef werd naar de farao gebracht om die dromen uit te leggen. Jozef zei tegen de farao wat God met die dromen wilde zeggen: Er komen zeven jaren waarin er genoeg eten is voor iedereen. Daarna komen er zeven jaren waarin er niet genoeg eten zal zijn. Daarom moet je tijdens de zeven goede jaren voedsel verzamelen in grote schuren. Als er daarna niet genoeg eten meer is, kunnen jullie leven van het voedsel dat je in de schuren verzameld hebt. De farao was blij met Jozef. Hij zei: Jij wordt nu mijn onderkoning! Hij gaf hem mooie kleren, een gouden ketting en een prachtige wagen. Op een dag kwamen zijn broers naar Egypte om eten te halen. Wat een verrassing, toen zij ontdekten dat hun broer onderkoning van Egypte was geworden! Vader Jacob was heel blij toen hij hoorde dat Jozef nog leefde. De hele familie verhuisde naar Egypte. Jozef is een Duits/Italiaanse/Amerikaanse film uit 1995, die het verhaal vertelt van Jozef uit het Oude Testament. Met Ben Kingsley, Paul Mercurio, Martin Landau, Lesley Ann Warren, Alice Krige, ... Regie: David Young.
7. Benoite, de herderin van Notre-Dame du Laus [Aflevering 99]
Hoofdstuk 4: Tussenkomst van de bisschoppelijke overheid
Het drievoudig onderzoek.
In feite waren er drie gescheiden ondervragingen, de eerste s morgens na de Mis in de kapel, waar Lambert Catherine alleen werd ondervraagt en waar ze onder eed haar antwoorden ondertekent. Een tweede iets later in de kapel waar de moeder het verhaal van de ziekte van haar dochter doet in het bijzijn van de eerder aangehaalde ondertekenaars. En een derde ten huize van Jullien bij de inwoners die getuigen waren van het nachtelijk gebeuren.
Het officieel proces verbaal is een bundeling van de twee eerste ondervragingen neergeschreven door de bisschoppelijke secretaris ten huize van Jullien en meteen uitgebracht in drie exemplaren. Alleen M. Grimaud brengt ons de tekst van dit proces verbaal en de drie andere kopieën werden bewaard door M. Gaillard.
De eerste kopie verduidelijkt dat na de verklaring van Catherine M. Lambert haar deed opstaan en enkele stappen lopen, lichtjes ondersteund door twee personen. De derde kopie toont dat de gastvrouw niemand minder dan Catherine Allard was, de meter van Benoîte en echtgenote van Antoine Jullien: ze getuigt dat ze tevergeefs probeerde de benen van de zieke te plooien voor haar genezing. Madeleine Rencurel, oudste zus van Benoîte, helpt haar als dienster. Een andere pelgrim logeert daar: Claude Durand, handelaar in Sisteron, die getuigt dat hij dacht dat Catherine Vial geen benen had, wat onze Benoîte ook dacht.
Onder de ondertekenaars van de kopieën die Grimaud niet vermeldde waren Sébastien Astier, prior van Sauze en voordien pastoor van Saint-Etienne dAvançon, Claude Durand, Jean Jullien en Pierre Meissonnier uit Laus. Het is in het huis van deze laatste dat Benoîte later zal logeren. Het is begrijpelijk dat na de tweede ondervraging in de kleine kapel alle getuigen het Te Deum aanzetten, alsook de Litanie van de Maagd zoals de kopie aangeeft.
M. Peytieu zal later noteren dat M. de Beauchesne [= de baron van Luz], broer van de eerste voorzitter van het Parlement in Grenoble, hem zei dat hij behalve de Verrijzenis uit de doden hij niet geloofde in een groter wonder dan dit. Peytieu voegt erbij dat M. Lambert hem wel twintig keer zei: Gods vinger is hier aanwezig! [Digitus Dei est hic], een uiting van geloof dat P. Gérard, zo afstandelijk voordien, de eerste was om te herhalen bij de aanwezige clerus op 18 september en ook zei dat iets buitengewoon voorviel in die kapel, want [zegt Gaillard ons] hij had er iets als een groot licht gezien.
Vertaling: Broeder Jozef
8. Jezus' tijdgenoten [aflevering 315]
Judas Iskariot
Het evangelie van Judas:
Inhoud
Het Evangelie van Judas is een tekst uit de tweede eeuw na Christus, van ongeveer drieduizend woorden [in de Engelse vertaling]. Tot voor kort was het bestaan van zo'n tekst, waarin Judas wordt gepresenteerd als belangrijkste leerling van Jezus, alleen bekend uit een uiterst afwijzend geschrift uit het jaar 180. Maar vorig jaar werd ineens bekend dat deze tekst daadwerkelijk is teruggevonden in de Egyptische woestijn, eind jaren zeventig. Maar bijna al die tijd was het kwetsbare papyrusboek, de codex, in handen geweest van een vrijwel ongeletterde Egyptische antiquiteitenhandelaar die er veel te veel geld voor vroeg en niet eens wist dat hij het verloren gewaande Judasevangelie bezat. In de wetenschappelijke wereld circuleerden alleen geruchten over "een gevonden" papyruscodex. Vorig jaar bleek, ook al vlak voor Pasen, ineens dat het om het Evangelie van Judas ging, al bleef de tekst zelf goeddeels nog geheim. Het belang van het Evangelie van Judas is vooral dat weer eens temeer wordt bewezen dat van het traditionele verhaal van "de grote orthodoxe ware kerk met wat ketters in de marge" niets klopt. De oudste grote stroming was waarschijnlijk het joodse christendom, waarvan Jezus de belangrijkste profeet was, geen godmens dus. Verder was er het gnostische christendom, waarvoor Jezus een gezondene uit een hogere wereld was, een engelachtige wijsheidsleraar, geen mens dus. En als derde stroming was er dan het proto-orthodoxe christendom, waarvoor Jezus de Zoon van God was die zich aan het kruis geofferd heeft voor de zonden van de mensen, god én mens dus]. Geen van deze drie stromingen [waarin ook weer eindeloze onderverdelingen zijn te maken] was in de tweede eeuw dominant. Het proto-orthodoxe was wel het best georganiseerd, met een duidelijke bisschopshiërarchie en de plicht tot gehoorzaamheid aan de kerk. Die gehoorzaamheid bestond niet bij de gnostici: bij hen ging het erom de eigen goddelijke vonk te gehoorzamen.
In 2004 kreeg National Geographic lucht van de zaak en eind vorige week is het Evangelie van Judas dan eindelijk verschenen in een Engelse vertaling, met onberispelijk notenapparaat en maar liefst vier commentaren van vooraanstaande geleerden. En er verscheen een flankerend boek waarin National Geographic-journalist Herbert Krosney uitvoerig verslag doet van de wederwaardigheden van de codex in de afgelopen dertig jaar: een fascinerende geschiedenis vol onkunde, stommiteiten [een oudhedenhandelaar legde de codex zelfs in het vriesvak, nooit doen!], ruzies en avontuur.
Nu weten we dus dat het verhaal zich afspeelt in de laatste paar dagen voor Jezus' arrestatie en vooral bestaat uit gesprekken tussen Jezus en zijn leerlingen. De lof voor Judas is het opvallendst. Aan het einde zegt Jezus tegen Judas: "Jij zal iedereen overtreffen. Want jij zal de mens offeren die mij draagt." In de laatste zinnen van de tekst wordt Jezus gearresteerd door dienaren van de priester, "en Judas kreeg wat geld en gaf hem [=Jezus] over aan hen."
Vertaling: Broeder Joseph
9. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 142]
Hoofdstuk 3: Van Jezus' doop tot na Zijn vasten
Jezus te Betaraba. Onderweg onderricht Hij veldarbeiders
3 oktober. Bij Jezus' vertrek deden de bewoners van het herdershuis, dat een vijftal uren van Bethlehem ligt, Hem uitgeleide. Deze mensen onderhielden betrekkingen met de herders die Jezus in de kribbe bezocht hadden en daardoor waren zij zo goed gesteld. De Heer en de leerlingen wandelden, zoals gisteren, langs slingerpaden en bochten en zo verzamelden zich hier en daar groepen herders en arbeiders om Hem, die Hij onderwees in gelijkenissen, die Hij aan hun bezigheden ontleende. Hij vermaande hen nog altijd tot de doop en de boetvaardigheid en sprak van de nabijheid van de Messias en van de tijd der zaligheid.
Op de helling van het gebergte [waarschijnlijk de oosthelling die afdaalt naar de Jordaanvallei, die hier zeer breed is] en op een schoon gelegen plaats bij deze weg van Jezus, zag ik veel volk met allerlei veldarbeid bezig. Ik zag op enige plaatsen mensen aan het werk in wijnbergen. Ook zag ik andere mensen koren, dat daar gestapeld lag, binnen brengen. Ik zag ploegen, zaaien en planten. Het was hier zeer vruchtbaar, hoewel er op andere plaatsen ijzel of sneeuw in de dalen lag. De winter is dit jaar vroeg gekomen. Het koren vormde geen lange schoven, maar men sneed het ongeveer een halve voet onder de aren af en twee bundeltjes aren waren in het midden telkens zo samengebonden, dat de halmen op elkander lagen en de aren de twee uiteinden van de schoof vormden. Deze schoven lagen op hopen gestapeld. Men droeg deze arenbundels niet binnen, alsof het juist nu oogst was geweest. De oogst was veel vroeger, maar de arenbundels waren in zeer hoge, brede hopen als heuvels op het veld blijven staan, doch nu dat de regentijd begon en het veld opnieuw bereid moest worden,werden ze verplaatst en met stro bedekt. De aren werden in de oogst met een krom mes afgesneden. Het stro werd achteraf uitgerukt en op hopen geworpen. Ik zag de arenbundels binnenbrengen op draagbaren die door vier mannen werd gedragen. Het stro lag ook in lijnen en werd in bundels gerold, om te verbranden, meen ik.
Op andere akkers zag ik ploegen. Deze had geen wielen en werd door mensen getrokken. De ploeg die ik zag, was als een slede met drie ploegscharen en er lag een gewicht op.Daartussen was de aanspan of de haak om er het trektouw aan vast te leggen. Gewoonlijk werd de ploeg door mensen of ezels voortgetrokken, zonder van achteren door iemand bestuurd te zijn. Zij ploegden in de lengte en de breedte en de egge die ik zag was driehoekig. Het brede deel was van voren. Waar de grond rotsachtig was, krabden zij er wat aarde boven en ook daar groeiden er vruchten. De zaaiers droegen de zak van achter en van voren, ook over de nek met de beide uiteinden op de borst. De planten die ik zag zetten, waren knoflook en een plant met grote bladeren, die, geloof ik, tot bijgerecht diende. Een daarvan heette doera.
10. Het Sacrament van het Doopsel [deel 13]
Catechismus
Hoe wordt het Sacrament van het Doopsel gevierd?
De Viering als inwijding in het mysterie
De pasgedoopte is nu kind van God in de eniggeboren Zoon. Hij kan nu het gebed van de kinderen van God zeggen: het Onze Vader. De eerste eucharistische communie.
Kind van God geworden en 'met het bruidskleed getooid', wordt de pasgedoopte toegelaten 'tot de bruiloft van het Lam' en ontvangt hij het voedsel van het nieuwe leven, het lichaam en bloed van Christus.
Vanuit een levend bewustzijn van de eenheid van de christelijke initiatie wordt in de oosterse kerken de heilige communie gegeven aan allen die pas gedoopt en gevormd zijn, zelfs aan kleine kinderen, het woord van de Heer indachtig: 'Laat de kinderen toch bij Mij komen en houdt ze niet tegen' [Mc. 10,14].
In de Latijnse kerk, waar het deelnemen aan de heilige communie voorbehouden wordt aan hen die de jaren van verstand bereikt hebben, wordt de samenhang tussen doopsel en eucharistie uitgedrukt door het pasgedoopte kind bij het altaar te brengen alwaar het Onze Vader gebeden wordt.
De viering van het doopsel wordt afgesloten met de plechtige zegen. Bij het doopsel van pasgeborenen neemt de zegen van de moeder een bijzondere plaats in.
Anne Van Der Sloten
11. Ongeschonden lichamen: Moeder Mariana de Jesus Torres [deel 28]
La Capitana
Op een dag hoorden de priores en de ex-priores afschuwelijke stemmen vanuit de gevangenis. Moeder Valenzuela vroeg aan Moeder Mariana wat zij dacht wat dit kon zijn, waarop de heilige non antwoordde: "Moeder, deze arme zuster is een slachtoffer van de duivel. Laat ons haar gaan bezoeken en haar naar buiten brengen in de tuin, opdat ze niet zou wanhopen.
Toen zij hen zag begon het armzalige schepsel rond haar cel te rennen, waarbij ze haar hoofd hard tegen de muren sloeg, al schreeuwend: "Ik ga dood! Ik ga dood! De duivel gaat mij nemen!" Dan viel ze met haar aangezicht op de grond.
Zich tot Moeder Valenzuela kerend, gaf Moeder Mariana een teken: "Kom, Moeder."
"Neen," antwoordde overste Moeder Valenzuela, overmand door schrik: "u eerbiedwaarige moet alleen gaan."
Moeder Mariana boog zich wenend over de gevallen zuster en draaide haar om. Haar tranen kwamen op het gelaat van het ellendige schepsel terecht, die schuimbekte en bloed verloor uit haar neus. Moeder Mariana maakte haar schoon en masseerde haar in een poging om haar terug tot zinnen te brengen. Daarop vroeg ze naar Moeder Francisca van de Engelen, die verpleegster was, om in een aantal remedie te voorzien. "Gaat alles nog goed?" vroeg Moeder Valenzuela, die paniekerig buiten de deuropening bleef staan.
"Wees niet bezorgd, Moeder. Jezus en Maria zijn met mij," was het kalme antwoord.
Vertaling: Chris De Bodt
12. Geneeskracht uit Gods schepping:
Chlorella [zoetwateralg]
Chlorella is enkel onder tabletvorm te verkrijgen in reformzaken en op bestelling bij de apotheker en is dus alleen geschikt voor orale inname. Het is een vitaliserend probioticum en:
bevordert de algemene gezondheid, welzijn en conditie
geeft meer energie, ondersteunt de stofwisseling, stimuleert het zelfgenezend vermogen.
is opbouwend, heeft een hoge voedingswaarde, is licht verteerbaar en vult tekorten aan.
is een natuurlijke bron van vit B12, is rijk aan ijzer, calcium en antioxidanten vnl. betacaroteen.
bezit een hoog gehalte aan eiwitten en is daardoor vooral aangewezen bij een vleesarm dieet [alle essentiële vetzuren]
is door een zeer hoog chlorofylgehalte rijk aan zonne-energie.
verhoogt het prestatievermogen in sport, studie en werk.
verbetert het uithoudingsvermogen, bevordert het herstel van spieren
bevordert het verwijderen van afvalstoffen, melkzuur en koolzuur uit de spieren.
herstelt het mineralenverlies door transpiratie
bevordert de bloedvorming, verbetert de zuurstoftoevoer, is rijk aan goed opneembaar ijzer
is reinigend, ontgiftend, bloedzuiverend en darmreinigend
bevordert de kwaliteit van de immuniteit
is antiviraal, antibacterieel en antifungaal
voorkomt mutaties in cellen
vermindert allergische verschijnselen
vertraagt het verouderingsproces
weefselopbouwend voor spieren, bindweefsel, haren en nagels
bevordert de concentratie en de alertheid
ondersteunt het afslanken, verbetert de stofwisseling, vermindert de drang naar suiker, verhoogt het verzadigingsgevoel
helpt bloeddruk te verlagen
zorgt voor een toename van de goede darmbacteriën
bevordert de stoelgang
is leverbeschermend tegen toxische invloeden van zware metalen en koolwaterstoffen, medcijnen en andere lichaamsvreemde stoffen
helpt de bloedsuikerspiegel regelen, verbetert de glucose-opname in lever- en spiercellen, vermindert de insulineresistentie
beschermt tegen ouderdomsverschijnselen, tegen netvliesdegeneratie met zichtverlies, droge vermoeide ogen, verminderd gezichtsvermogen
beschermt tegen UV-licht, tegen rimpelvorming, tegen radioactieve straling, tegen röntgenstraling, gevolgen van chemotherapie, tegen degeneratieve ziekten
Waarschuwing
het is belangrijk om over een goede kwaliteit chlorella te beschikken, gekweekt in zuiver water, onder voldoende blootstelling aan zonlicht, gesproeidroogd en met breken van de celwanden zonder verlies aan voedingswaarde. De aangeraden dosering bedraagt 5 à 20g
wordt best geleidelijk opgebouwd tot een min van 5g per dag gedurende een bepaalde tijd, vervolgens weer geleidelijk afbouwen
bij ernstig chronische aandoeningen zoals fibromyalgie 10g per dag of meer
best chlorella niet innemen met koffie, zwarte thee of looistofhoudende kruiden om de opname van het ijzer eruit niet te verminderen, best ook niet bij graanproducten om dezelfde reden
niet nemen bij organische obstructie van de galwegen [tumor, ingeknelde steen]
niet nemen bij acute hepatitis
Anne Van Der Sloten
13. Profetiën: Paus Gregorius de Grote [540-604]
Voor de geboorte van haar kind zal de moeder van de antichrist de komst van een Messias aankondigen die de grote voorspoed van de mensen zal herstellen.
Vertaling: Chris De Bodt
16-09-2011
16 september 2011
16 september 2011
1. Medjugorje: De weide van Gumno
Het is 2 augustus 1981: vanuit Marija's kamer vraagt Onze Lieve Vrouw aan haar en 40 anderen: "Ga allen naar het veld van Gumno. Een grote strijd is er aan het losbarsten. Een strijd tussen Mijn Zoon en satan. Er staan mensenzielen op het spel."
Ginds aangekomen zei Maria: "Iedereen mag Mij aanraken, zowel de gelovigen als de ongelovigen". Hoe meer het sneeuwwitte kleed van Maria werd aangeraakt hoe meer vlekken er zich op bevonden. De vlekken stonden symbool voor de zonden van de mensen. Ontzet door het zien van zo vele zonden, begrepen de mensen dat iedereen te biechten moest gaan.
De weide van Gumno
Vader Jozo Zovko kon amper zijn ogen geloven toen hij zoveel biechtelingen op hem zag afkomen, want onderweg hadden er zich ook nog talrijke mensen bij de groep aangesloten. De arme man heeft in de omgeving priesters moeten gaan zoeken, om van allen de biecht te kunnen afnemen die nacht.
Op diezelfde dag gebeurde er ook een zonnewonder zoals te Fatima, waarbij de zon ging dansen en ging spinnen en de mensen konden naar de zon kijken, zonder dat hun ogen hier schade van ondervonden. Lichtgevende regenboogstralen waren te zien op de plaats van de verschijningen en de Kerktoren, waarop duidelijk een beeld van Maria te zien was.
Sommige aanwezigen zagen de zon omgeven met voorwerpen in de vorm van een kruis, en zes kleine harten rond één groter hart in de lucht. Een witte wolk daalde vanaf de berg tot de plaats van de verschijningen en veranderde dan van richting naar de zon toe, die opnieuw normaal begon te schijnen.
Twee dagen later zag Pater Umberto Loncar een enorme rode en paarse wolk over het nabijgelegen Cerno, die zich met een enorme snelheid verplaatste richting Kruisberg. Een rode en paarse vrouwelijke figuur verscheen op de Crnica, met een schitterende, witte sjerp die slingerde tot aan Haar voeten.
PS: Dit artikel is in die mate een primeur dat er nergens op het internet een foto te vinden is van de weide van Gumno. We hebben dan ook onze "detectives" ter plaatste navraag laten doen, maar enkel Zr. Emmanuel wist precies waar de weide zich bevindt en deze bevindt zich niet eens zover van de huizen van de zieners.
Chris De Bodt
2. Medjugorje: De IIPG [International Internet Prayer Group] [Deel 79]
Kelly
Mijn naam is Kelly en ik ben geboren op 17 mei 1971. Ik ben opgegroeid in Lansing, Illionois, een zuidelijke voorstad van Chicago. Thans woon ik in Chicago zelf en ben ik aan de slag als junior analyste bij een bank.
Ik ben niet grootgebracht binnen een godsdienstige familie. Niemand ging naar de Kerk. Er was een korte tijd tijdens mijn tienerperiode dat mijn moeder interesse toonde voor de Katholieke Kerk en catecheselessen bijwoonde. Zo moeder, zo dochter: ik wou hetzelfde doen en een paar maanden nadat mijn moeder haar beloften had gedaan, begon ook ik catecheselessen te volgen.
Vraag me niet waarom we voor het Katholiscime kozen. Ik werd er gewoon tot aangetrokken, misschien omwille van het staan en het knielen, en zo verder. Weet u, er was heel wat te doen. Mijn interesse gaat naar vele dingen zodat ik ook vele dingen vergeten ben. Alvorens ik Katholiek werd, herinner ik mij als kind dat ik een snede wit brood nam, de korst ervan wegnam en het brood plette tot het hel dun was. Dan begon ik er in een cirkel aan te eten, tot het de afmeting had van een hostie. Zo ging ik met elke snede brood door tot ik er moe van werd. Daarop zei ik fier dat dit was "alsof ik te communie ging," en begon ik elke "hostie" op te eten. Het was de tijd juist voor ik tiener was [dat hoop ik tenminste], maar ik vond het gewoon boeiend. In feite had dit niet veel te maken met het katholiscime, behalve misschien voor onze Katholieke buren.
Om een lang verhaal kort te maken: na twee jaar van "katholiscisme," verdween mijn interesse voor de Kerk. Als ik nu terugkijk naar de periode, heb ik de neiging om te geloven dat ik nog niet klaar was om de godsdienst te begrijpen: God, katholicisme, geloof, en zo verder. Ik geloof wel dat Onze Lieve Vrouw mij aan het voorbereiden was voor Medjugorje, waar ik op een dag uiteindelijk het begin van mijn bekering zou beleven. Maar in mijn tienerjaren was ik er zeker nog niet klaar voor.
Na mijn korte inleiding tot het Katholiscisme, verdween mijn aandacht ervoor en geleidelijk aan verdiepte ik mij in New Age, meer bepaald het gnostieke gedeelte ervan. Ik kan hierover blijven doorgaan, maar elkeen heeft zijn eigen verhaal. Laat het volstaan met te zeggen dat ik er heel diep mee verbonden was, er volledig en extreem koppig in geloofde en het ook verdedigde: niemand kon mij overtuigen met een ander soort geloof.
Ik had problemen met de Kerk en begon de "georganiseerde godsdienst" als beperkt en "door mensen gemaakt" te zien. Neen, ik geloofde dat ik met iets te doen had dat veel groter was en dat niet iedereen zo begenadigd was om dit in te zien.
Bron: IIPG
Vertaling: Chris De Bodt
3. Bijzondere reeks: De Damascusfase in de eindtijdprofetie [deel 5]
Het "Damascus Tijdperk" beschreven
Het Begin
Laat ons nu de profetie die op handen is nader bekijken. Aan het begin van de profetie wordt er ons gezegd dat Gods verblijfplaats in Damascus is op het ogenblik dat de profetie zich zal openbaren en bekend zal worden aan de wereld. De profetie betekent eenvoudig dat Damascus en haar omgeving voor Hem "een verblijfplaats" zal worden [of reeds is geworden]. Alhoewel Gods voorkeurplaats voor Zijn verblijf op aarde zich in de Tempel van Jeruzalem bevindt [en dit is de enige plaats dat Hij aan de Israëlieten zal toestaan om het te beschouwen als Zijn officiële verblijfplaats en troon], heeft God in werkelijkheid nog andere plaatsen in het "Beloofde Land," waar Hij van tijd tot tijd wenst te verblijven.
Inderdaad, de meeste koningen op aarde [en onthoud dat God koning is] hebben meer dan een huis waarin ze op verschillende momenten wensen te wonen. Alle koningen hebben een normale thuis, maar daarnaast hebben ze nog een "zomer-, winter-, en een rustverblijf en dan beschikken ze ook normaliter nog over hun eigen privéverblijf, waar enkel de dichte familierelaties worden uitgenodigd. Dit is bijvoorbeeld precies waar de president van de Verenigde Staten over beschikt. Het is algemeen bekend dat het Witte Huis het officiële regeringshuis is voor de president [beneden is er het publieke gedeelte voor officiële ontmoetingen, en boven bevindt zich het private gedeelte, alsook het slaapkwartier van de president en de first lady]. Hun zomerverblijf kan "Cape God" zijn of andere plaatsen, naargelang hun voorkeur, hun winterverblijf kan zich in een skigebied bevinden, of als ze de warmte willen opzoeken, in Palm Springs, enz... en hun officiële rustverblijf, waarin door de regering van de Verenigde Staten zelf is voorzien, is "Camp David" in Maryland.
U kunt denken dat ik hier grappen maak als ik zeg dat het bij God niet anders is, maar dit is geen grap. De Bijbel vertelt ons dat de Heer verschillende soorten "huizen" op aarde heeft voor diverse gebruiken, naargelang de omstandigheden. Laats ons zien hoe dit werkt.
Bron: Ernest L. Martin Ph D
Vertaling: Chris De Bodt
4. Dagboek van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 173]
Schrift 1
476. De volgende morgen, toen ik in de kapel binnenkwam, hoorde ik innerlijk deze woorden: "Zo dikwijls ge de kapel binnenkomt, bid onmiddellijk het gebed dat Ik u gisteren heb geleerd." Toen ik dit gebed gebeden had, hoorde ik in mijn ziel deze woorden: "Dit gebed dient om Mijn toorn te bedaren, ge gaat het gedurende negen dagen met een gebruikelijke rozenkrans, op de volgende wijze bidden: eerst zegt ge een "Onze Vader", een "Wees gegroet" en het "Ik geloof in God". Dan op de parels van het Onze Vader, zegt ge het volgende gebed: "Eeuwige Vader, ik offer U op het Lichaam en het Bloed, de Ziel en de Godheid van Uw welbeminde Zoon, Onze Heer Jezus Christus, tot herstel van onze zonden en die van de gehele wereld." Op de parels van het Weesgegroet Maria zegt ge het volgende gebed; "Door Zijn smartelijk lijden, wees barmhartig voor ons en voor de gehele wereld". Op het einde bid je driemaal deze woorden: "Heilige God, Sterke God, Onsterfelijke God, wees barmhartig voor ons en voor de gehele wereld." [26]
477. De stilte is een zwaard in de geestelijke strijd; een babbelende ziel zal de heiligheid nooit bereiken. Het zwaard van de stilte snijdt alles af wat zich aan de ziel zou willen vasthechten. Wij zijn gewoon op woorden te reageren en denken altijd onmiddellijk te moeten antwoorden, zonder ons af te vragen of het de wil van God is dat we spreken. De stilzwijgende ziel is sterk, als ze volhardt in de stilte zal niemand haar raken. Een zwijgzame ziel is in staat zich op de diepste wijze met God te verenigen, ze leeft bijna altijd onder de ingeving van de Heilige Geest. In een zwijgzame ziel handelt God zonder hindernis.
478. O mijn Jezus, Gij weet, Gij alleen weet goed dat mijn hart geen andere liefde kent dan U. Al mijn maagdelijke liefde verzinkt voor eeuwig in U, o Jezus. Ik voel heel duidelijk hoe Uw goddelijk Bloed in mijn hart vloeit en er bestaat geen twijfel dat met Uw Allerheiligste Bloed Uw zuivere liefde in mijn hart kwam. Ik voel dat Gij in mij woont met de Vader en de Heilige Geest, of liever, ik voel dat ik het ben die in U leef, o onbegrijpelijke God. Ik voel dat ik mij in U verlies zoals een druppel in de oceaan. Ik voel dat Gij buiten mij en in mijn binnenste zijt, ik voel dat Gij zijt in al wat mij omringt, in alles wat met mij gebeurt. O Mijn God, ik leerde U kennen in het binnenste van mijn hart en ik bemin U boven alles wat op aarde of in de hemel bestaat. Onze harten verstaan mekaar wederzijds, geen mens kan dit begrijpen.
479. Tweede biecht bij de aartsbisschop [27]: "Weet mijn dochter, dat, als het God wil is, dit vroeg of laat zal geschieden, want de wil van God moet volbracht worden. Bemin God in uw hart, heb..." [28]
[26] De rozenkrans van de Goddelijke Barmhartigheid uit het Dagboek [Nr 475] werd op de keerzijde van een prentje van de Goddelijke Barmhartigheid gedrukt [een copie van de beeltenis van E. Kazimirowski in Wilno] door de firma Cebulski van Krakow [zie L. nr. 75: 87-90].[27] Het betreft hier Mgr Romuald Jalbrzykowski. [28] De gedachte wordt hier onderbroken.
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
5. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 186]
Zevende Lezing: Over de eeuwige zaligheid en het bovennatuurlijke beeld van God
Deel 2
Het is waar dat de glorie en de vreugde van de uitverkorenen trapsgewijs zal toenemen naargelang hun verdienste en verschillend zullen zijn in schoonheid en grootte zoals de sterren aan de hemel verschillen in afmeting en licht [Jo 14,2 1 Cor 15,14]. Maar eenheid, vrede en harmonie zullen niettemin heersen onder deze talrijke scharen waaronder de laagste en hoogste rijen deelnemen aan de rust en harmonie van het geheel. De uitverkorenen zullen één van hart zijn. De liefde is hun enige band, in plaats van kracht of belang. Ze zullen als één lichaam met Jezus Christus aan het hoofd en als levende bouwstenen van eenzelfde huis allen deelnemen aan het banket met hetzelfde genot en evenveel liefde. Ieder zal rijk zijn van de rijkdom van allen en verheugd zijn met het geluk van allen. En zoals de schepping van een nieuwe zon het vuur dat de lucht verbrandt zou verdubbelen, zo zal elke nieuwe zon van Gods stad het geluk en de glorie van onze zaligheid vergroten. En zoals ook spiegels tegenover elkaar de beelden vermenigvuldigen van eenzelfde ding, zal de uitverkorene op allen de uitstraling van zijn licht verspreiden.
De apostel zal op de engel de genade van het ontvangen woord weerkaatsen, en de engel zal op de apostel zijn kennis en zijn vurigste ingevingen overdragen. De profeet zal de genade van zijn visioen weerkaatsen op de martelaar en deze zal de profeet bekronen met zijn palmtak en trofee. De schoonheid en de genade van de maagd zullen blinken op het gezicht van de boeteling en de kluizenaar, geteisterd en gepijnigd door vasten en geseling, en de bekeerde zondaar zal met meer praal de verdienste en de eisen van de bewaarde onschuld laten blijken. Er zal geen plaats meer zijn voor competitie of afgunst. Elke uitverkorene zal een deel van de verdienste van de andere krijgen: we zullen even duidelijk in hun ziel dan in de onze lezen. Gelukkige hemel,' roep sint Augustinus uit, 'waar er evenveel hemels als burgers zullen zijn, waar de glorie door evenveel kanalen over ons komt als er harten zijn die op ons letten en ons beminnen, waar we evenveel koninkrijken zullen bezitten als er koningen zijn betrokken bij onze beloning. Quot socii, tot gaudia!
Zo is de vreugde in de hemel. Het zijn zuivere vreugden. De zonde is voorgoed uit de hemel gebannen. De uitverkorenen kunnen geen enkele zonde of onvolmaaktheid bedrijven. In de heilige Schrift wordt het eeuwig leven onverwelkbaar, onvergankelijk genoemd, aeterna, immarcessibilis, incorruptibilis. Deze uitdrukkingen zouden verkeerd zijn indien de heiligen konden vervallen en die gedachte alleen zou volstaan om hun geluk te bederven [Fulgent].
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
6. Fatima in Lucia's eigen woorden: "De Oproepen" [aflevering 68]
De oproep tot Gebed
Aldus is het heel belangrijk dat we voor onszelf het eeuwige leven zouden winnen omdat, wanneer ons leven op aarde van voorbijgaande aard is, is het eeuwige leven onveranderlijk en oneindig. Wat moeten we dan doen. Overweeg deze woorden van Sint Paulus: "De eerste mens kwam uit de aarde voort en was stoffelijk, de tweede mens is hemels. Ieder stoffelijk mens is als de eerste mens, ieder hemels mens is als de tweede. Zoals we nu de gestalte van de stoffelijke mens hebben, zo zullen we straks de gestalte van de hemelse mens hebben." [1 Kor. 15:47-49].
Dit hemelse beeld waarover de apostel spreekt en dat we moeten pogen te bereiken voor onszelf, is Jezus Christus. We moeten hem vermenigvuldigen in onszelf door het geloof en de liefdadigheid zodat, op de dag van ons vertrek naar de eeuwigheid, de Vader in ons karakteristieken van Jezus Christus kan zien en ons kan verwelkomen als Zijn kinderen in Zijn Koninkrijk, en ook zo dat, in de verrijzenis van de dood, ons lichaam dit mag delen in het geluk van de geest.
Een beetje verder, in dezelfde brief, zegt Sint Paulus over de laatste dag: "Ik zal u een geheim onthullen: wij zullen niet allemaal eerst sterven, toch zullen wij allemaal veranderd worden, in een ondeelbaar ogenblik, in een oogwenk, wanneer de bazuin het einde inluidt. Wanneer de bazuin weerklinkt, zullen de doden worden opgewekt met een onvergankelijk lichaam en zullen ook wij veranderen." [Kor. 15: 51-52]. En zo moeten we zeker zijn dat deze verandering in ons zal plaatsvinden, in overeenstemming met Gods genade die, in Zijn barmhardigheid, zal worden verleend aan ons als antwoord op onze eigen inspanningen van nederige trouw en niet volgens onze tegenspoed of welke zonde ook die we hebben begaan. Laat ons niet denken dat dit alles een soort van utopia is: het is een bewezen werkelijkheid. Als ons ongeloof ons in dergelijke zonde stort, zijn we verloren. Vertrouwen houdt niet op te bestaan en dit omdat de ongelovigen het ontkennen! Wat gisteren waar was zal morgen nog steeds waar zijn, omdat Jezus Christus gisteren dezelfde was, vandaag dezelfde blijft en morgen ook nog steeds dezelfde zal zijn. Jezus Christus blijft dezelfde, gisteren, vandaag en tot in eeuwigheid! [Hebr. 13:8]
Vertaling: Chris De Bodt
7. Film: Jozef [8/19]
Het verhaal speelt zich af in Egypte, waar Jozef, de jongste van de twaalf zonen van Jacobs, op een markt wordt verkocht als slaaf aan Potifar, de rechterhand van de farao. Jozef is een jongeman die voorspellende dromen heeft. Hierdoor, en door het feit dat hij de favoriet is van zijn vader, wordt de jaloezie van zijn broers opgewekt. Jozef wordt door zijn broers gevangengenomen en verkocht door zijn broers. Hij is echter een harde en productieve werker en wint al snel het vertrouwen van zijn meester Potifar. De farao, de koning van Egypte, kon s nachts niet slapen. Vreemde dromen hielden hem wakker. Jozef werd naar de farao gebracht om die dromen uit te leggen. Jozef zei tegen de farao wat God met die dromen wilde zeggen: Er komen zeven jaren waarin er genoeg eten is voor iedereen. Daarna komen er zeven jaren waarin er niet genoeg eten zal zijn. Daarom moet je tijdens de zeven goede jaren voedsel verzamelen in grote schuren. Als er daarna niet genoeg eten meer is, kunnen jullie leven van het voedsel dat je in de schuren verzameld hebt. De farao was blij met Jozef. Hij zei: Jij wordt nu mijn onderkoning! Hij gaf hem mooie kleren, een gouden ketting en een prachtige wagen. Op een dag kwamen zijn broers naar Egypte om eten te halen. Wat een verrassing, toen zij ontdekten dat hun broer onderkoning van Egypte was geworden! Vader Jacob was heel blij toen hij hoorde dat Jozef nog leefde. De hele familie verhuisde naar Egypte. Jozef is een Duits/Italiaanse/Amerikaanse film uit 1995, die het verhaal vertelt van Jozef uit het Oude Testament. Met Ben Kingsley, Paul Mercurio, Martin Landau, Lesley Ann Warren, Alice Krige, ... Regie: David Young.
8. Benoite, de herderin van Notre-Dame du Laus [Aflevering 98]
Hoofdstuk 4: Tussenkomst van de bisschoppelijke overheid
De plotse genezing van Catherine Vial.
Juvénis vervolgt: Tenslotte bij het horen van wat in Laus voorviel deed ze een wens. Haar moeder vergezelde haar en deed haar dragen. Ze laten een noveen doen in de kapel. Op de laatste dag, 17 september, in bed met haar moeder riep ze rond middernacht vreugdevol jubelend: Gezegend zij God, mijn moeder! Gezegend zij God: ik heb de benen gestrekt. En ze vroeg meteen licht te maken, ging zitten, nam haar getijdenboek en bad tot God.
Het door Juvénis aangehaalde proces verbaal geeft meer details: Catherine is 22... kwam naar Laus op 7 september met haar moeder, haar tante Isabeau Vial en haarbroer Gabriel... ze begon haar noveen op 9 september en ze leunde bijna voortdurend op een tafel, behalve in de kapel of bij de pilaar... ze logeerden bij Jean Jullien, zoon Antoine, en het is Pierre, broer van Jean die haar naar de kapel droeg... De gastheer riep vanuit zijn bed toen hij in de nacht de vreugdekreet van Catherine hoorde: Droom je, Catherine? Ze antwoordde: Neen! Ik droom niet, maak me licht. De gastheer bracht licht en haar getijdenboek opdat ze God zou danken. s Morgens liet ze zich naar de kapel dragen toen de aartsvicaris aan de communie was in zijn Mis.
Juvénis besluit: Er werd luid geroepen: Wonder! En het werd steeds herhaald. De aartsvicaris kon zijn tranen niet bedwingen vanwege de vreugde die hem overviel en hij kon met moeite het laatste evangelie lezen. [Het is Gaillard, de misdienaar, die dat opmerkt].
Daarna bundelt Juvénis de verschillende getuigenissen en noemt de ondertekenaars van het proces verbaal op: Lambert, Gaillard en rector Gérard, de twee priesters Eyriey en Lombard, dan rector Fraisse en de pastoor van Avançon Disdier en secretaris Bonnafoux en tenslotte Honoré Bertrand van Laus en de jonge neef Lambert.
Vertaling: Broeder Jozef
8. Jezus' tijdgenoten [aflevering 314]
Judas Iskariot
Het evangelie van Judas:
Inhoud
Jezus lacht en zijn verrader is een held in het onlangs gepubliceerde Evangelie van Judas. De 2de-eeuwse tekst zorgt voor veel opwinding, maar werpt geen nieuw licht op de historische Jezus. Waarop dan wel?
Wie het openslaat, leest gelijk over een hoonlachende Jezus: "Op een dag was hij met zijn discipelen in Judea [...] en toen hij hen samen zag zitten en een dankgebed zag bidden voor hun brood, lachte hij.' In géén Evangelie worden de gewone discipelen zo sukkelig beschreven als in dit Evangelie van Judas. Natuurlijk vragen ze hun leermeester direct waarom hij lacht. Jezus' antwoord is minachtend: ""Ik lach niet om jullie. Jullie doen dit niet uit vrije wil, maar omdat hierdoor jullie god geprezen wordt".' Jullie god, niet die van Jezus dus. Dat de discipelen hierdoor in verwarring raken is begrijpelijk. Zij zeiden: "Meester, u bent de zoon van onze God". Maar niks hoor. "Jezus zei tegen hen: "Hoe kunnen jullie mij kennen. Waarlijk zeg ik tegen jullie: niemand [eigenlijk: "geen generatie'] van die mensen die bij jullie zijn zal mij kennen".
Zo, dat is nog eens begin van een Evangelie. En de scène gaat nog veel verder. De discipelen worden boos om die vreemde woorden van hun meester. Maar Jezus daagt hen uit de ware mens in zich op te roepen en hem recht aan te kijken "als je sterk genoeg bent'. Ze durven niet. Alleen Judas [in alle andere evangeliën de verwerpelijke verrader] staat op, al kan ook hij Jezus niet in de ogen kijken. Judas zegt: "Ik weet wie u bent en waar u vandaan komt. U komt uit het onsterfelijke koninkrijk van Barbelo. En ik ben niet waardig de naam uit te spreken van de degene die u gestuurd heeft." Judas bezit de ware kennis. Jezus belooft hem daarom te vertellen over de geheimen van het koninkrijk, maar niet als de andere discipelen erbij zijn.
Het rijk van Barbelo? In de wereld van de 2de-eeuwse gnostiek, een vorm van mystiek vroeg christendom, is Barbelo de goddelijke "Moeder'. Zij is het eerste voortbrengsel [emanatie] van de "Ene Ware God' en haar rijk is dus een van de allerhoogste hemelen.
Vertaling: Broeder Joseph
9. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 141]
Hoofdstuk 3: Van Jezus' doop tot na Zijn vasten
Jezus te Betel, Luz en Ensemes
Er gingen vele mensen met Jezus de bidplaats binnen en, als ik het goed voorheb, heeft Hij er een toespraak gehouden. Ook heeft Hij gedurende zijn verblijf hier, zieken genezen. De oude herder bracht Hem bij een buurvrouw, die sedert lange jaren met jicht te bed lag. Jezus nam haar bij de hand en beval haar op te staan. Zij deed dit aanstonds, knielde neer aan de voeten van de Heer en bedankte Hem en vergezelde Hem tot bij de deur. Zij ging niet minder gebukt dan Petrus' schoonmoeder.
Hierna liet Jezus zich door die vrienden in een diep dal brengen, waar vele zieken waren. Valleien omgeven de heuvel Nebi Moesa nagenoeg rondom. Bovendien ligt de heuvel hoog en zijn de dalen dus diep. Hij genas er een deel van en troostte ze allen. Hij genas er wel een tiental en dan verdween mijn visioen. Hij heeft bij de herders overnacht.
Johannes zet zijn doopwerk voort, want nu komen er nog meer dopelingen. De boom uit de doopvijver van Jezus is midden in de grote doopvijver [tussen Qasr Jehoed en de Jordaan] geplant. Hij staat zeer schoon groen. Deze grote doopvijver heeft trappen van de rand naar beneden. Verscheidene landtongen, waarop de mensen achter elkaar kunnen aantreden, lopen van het land in de vijver. De mensen komen van de ene kant aan en gaan langs de andere kant weer weg.
10. Het Sacrament van het Doopsel [deel 11]
Catechismus
Hoe wordt het Sacrament van het Doopsel gevierd?
De Viering als inwijding in het mysterie
De kerk vraagt God dat, door zijn Zoon, de kracht van de heilige Geest over dit water mag neerdalen, opdat zij die erin worden gedoopt, 'geboren worden uit water en geest' [Joh. 3,5].
Dan volgt de wezenlijke ritus van het sacrament: het doopsel in de eigenlijke zin van het woord.
Het duidt aan en verwezenlijkt de dood aan de zonde en het binnentreden in het leven van de allerheiligste Drieëenheid door de gelijkvormigheid met het paasmysterie van Christus.
Het doopsel wordt op de meest sprekende wijze voltrokken door de drievoudige onderdompeling in het doopwater. Maar vanaf de oudheid kan het ook toegediend worden door driemaal water uit te gieten over het hoofd van de dopeling.
In de Latijnse kerk laat de bedienaar driemaal water over het hoofd vloeien, terwijl hij zegt: 'N., ik doop u in de naam van de Vader en de Zoon en de heilige Geest.'
'In de oosterse liturgieën zegt de priester, terwijl de geloofsleerling naar het oosten gekeerd staat: 'De dienaar Gods N. wordt gedoopt in de naam van de Vader en de Zoon en de heilige Geest.'
En bij de aanroeping van elke persoon van de allerheiligste Drieëenheid, dompelt hij hem onder in het water en richt hem weer op.
De zalving met het heilig chrisma, welriekende olie gewijd door de bisschop, duidt de gave van de heilige Geest aan de pasgedoopte aan. Hij is christen geworden, dit wil zeggen 'gezalfd' met de heilige Geest, ingelijfd in Christus die tot priester, profeet en koning gezalfd werd.
In de liturgie van de oosterse kerken wordt de zalving na het dopen beschouwd als het sacrament van de zalving met het chrisma [het vormsel].
In de Latijnse liturgie kondigt zij een tweede zalving met het heilig chrisma aan, die door de bisschop toegediend zal worden: het sacrament van het vormsel, het sacrament dat als het ware de zalving na het dopen 'bevestigt' en voltooit. 'Vormsel' komt van het Middelnederlandse 'virmen' of 'vermen', dat afkomstig is van het Latijnse 'firmare', wat 'bevestigen, verstevigen' betekent.
Het witte doopkleed drukt symbolisch uit dat de gedoopte zich 'met Christus bekleed' heeft [Gal. 3,27]: hij is met Christus verrezen.
De kaars die aan de paaskaars ontstoken wordt, duidt aan dat Christus de pasgedoopte [neofiet] heeft verlicht. In Christus zijn de gedoopten 'het licht der wereld' [Mt. 5,14].
Anne Van Der Sloten
11. Ongeschonden lichamen: Moeder Mariana de Jesus Torres [deel 27]
De immense opoffering
Terwijl dit vol van haat gevulde en grillig schepsel tegen de Bisschop sprak, zat Moeder Mariana stilletjes in de hoek van de komt, vanwaar ze een visoen kreeg van afschuwelijke apen die deze zuster benaderden. Hun monden, ogen en neusgaten spuwden vuur dat zich in haar hart stortte en eveneens in het hart van haar opstandige volgelingen.
Moeder Mariana zag dat deze ongelukkige non en vele van haar volgelingen niet zouden worden gered. Maar, zich wel bewust van grenzeloze liefde van Moeder Mariana voor de zielen, verscheen Onze Heer aan haar en stelde het onvoorstelbare voor. Er was maar één wijze om deze ziel te sparen van het eeuwige vlammen van de hel, die ze welverdiend had voor haar vele zonden en het kwaad dat ze de gemeenschap had toegebracht voor de volgende eeuwen: de enige wijze om haar te redden was dat Moeder Mariana ermee zou instemmen om vijf jaar in de hel te lijden voor haar.
De heldhaftige non beefde tot in haar binnenste, maar zij aanvaardde deze opdracht.
Vertaling: Chris De Bodt
12. Valentina Papagna: vervolg van de boodschappen
14 april 2011. Paaszondag
Na de Heilige Communie te hebben ontvangen, sprak er een Engel: "Geef glorie aan de Heer, want Hij stierf voor u allen." Onze Heer glimlachte gelukkig: "Mijn Verrijzenis die u elk jaar viert, brengt nieuwe hoop in uw leven. Wat er ook gebeurt in de wereld, blijf in Mij geloven en vertrouw enkel op Mij. Zij zullen praten van nieuwe wijzen om hun denkwijzen te aanvaarden en een nieuwe wet uitvaardigen om u te verwarren. Hun plan is om een nieuwe wet in orde te brengen, maar, Mijn kinderen, denk dat Mijn wetten anders zijn. Ga door de deur van de hoop en het eeuwigdurende leven. Amen."
Vertaling: Chris De Bodt
13. Profetiën: Heilige Senanus [488-560]
Profetie 3
De vrouwen zullen afstand nemen van hun gevoelens voor fijngevoeligheid, en samenwonen met gehuwde mannen. Ze zullen deze praktijken zonder enige schroom navolgen en zulke gewoonten zullen onuitwisbaar worden. Allen zullen rennen tot de zonde, tegen de wil van God en de Heilige Maagd Maria in. De aarde zal de niet de vruchten voortbrengen voor het ras van mensen waar ik op zinspeel. Vele huizen zullen er verlaten bijliggen en het nieuws voor hen zal niet prettig zijn. Vreselijke plagen zullen er komen over het ras van Adam.
Vertaling: Chris De Bodt
15-09-2011
15 september 2011
15 september 2011
1. Hoelang houdt de eurozone nog stand?
Nederland en Duitsland gaan uit van Faillisement Griekenland
Het Nederlandse ministerie van Financiën ziet het faillissement van Griekenland als onafwendbaar en bereidt zich samen met de Nederlandse centrale bank, Duitsland en de Deutsche Bank daarop voor. Dat meldde RTL Nieuws op gezag van betrouwbare bronnen. Ook de Duitse minister van Economie Philipp Rösler sluit een begeleid faillissement van Griekenland om de euro te redden niet langer uit, zegt hij in een interview met Die Welt dat morgen verschijnt.
"Om de euro te stabiliseren, mogen we niet langer bepaalde opties uitsluiten. Zo kan men in geval van nood denken aan een begeleide insolvabiliteit van Griekenland, indien men over de nodige instrumenten beschikt", aldus Rösler, die als voorzitter van de liberalen ook vice-kanselier van Duitsland is. De sterkhouder binnen de regering-Merkel is evenwel minister van Financiën, Wolfgang Schäuble, partijgenoot van Angela Merkel.
Philipp Rösler meent dat bepaalde landen zoals Griekenland onvoldoende besparingsmaatregelen treffen. "De Griekse regering moet beseffen dat de voorziene steun afhangt van het engagement van Griekenland om zich te hervormen", voegde hij eraan toe. Nederland zou ervan uitgaan dat Griekenland onmogelijk aan de schuldenverplichtingen kan voldoen en zou ervoor pleiten dat het land op een "gecontroleerde manier" failliet gaat. Dat zou moeten voorkomen dat er paniek uitbreekt in de financiële wereld.
Een woordvoerster van het ministerie van Financiën stelde in een reactie dat alle scenario's voor Griekenland worden voorbereid, ook die van een faillissement. "Maar dat is niet waar wij op aansturen of op hopen." Minister Jan Kees de Jager van Financiën zei eerder op de dag al dat alle scenario's, waarschijnlijke en onwaarschijnlijke, worden bekeken, in overleg met De Nederlandsche Bank [de Nederlandse centrale bank, nvdr] en andere landen. Hij wilde toen bevestigen noch ontkennen dat ook een Grieks faillissement voorbereid wordt.
Een woordvoerder van De Nederlandsche Bank [DNB] zegt in een reactie dat het de taak is van de toezichthouder om te waken over de financiële stabiliteit. Daarin past ook doorrekenen van allerlei scenario's en de politiek op de hoogte brengen van de bevindingen. Het is aan de Europese Centrale Bank en aan de politici om daaraan conclusies te verbinden, aldus de woordvoerder.
Duitsland pleit eveneens voor een automatisch sanctiesysteem: "Indien een regel wordt overtreden, moeten er gevolgen zijn onder meer voor de stortingen van steun door de Europese structuurfondsen. Bij herhaaldelijke overtredingen zou een schorsing van het stemrecht binnen de Europese ministerraad overwogen kunnen worden."
Volgens de Duitse liberaal moet als ultieme sanctie een begeleid faillissement van de stad mogelijk zijn om "het land in staat te stellen opnieuw te functioneren, desnoods met een tijdelijke beperking van de souvereiniteitsrechten."
Niet enkel Griekenland ligt onder vuur
Na Griekenland bedreigt de financiële crisis nu ook Ierland, Portugal, Spanje en Italië, twee grote landen in de eurozone. Als een van die twee valt, dan hebben we echt een probleem.
Tot voor kort bleef de onrust beperkt tot de kleine eurolandjes en waren de problemen dus vervelend, maar beheersbaar, teminste via een Europese noodfonds en IMF-geld voor in totaal 750 miljard euro.
Nu ook grote eurolanden zoals Spanje en Italië in de vuurlijn komen, is dat een ander paar mouwen. De voorbije maanden is de rente op staatsbons van Spanje en Italië fors aan het stijgen en die gaat boven de 6% in de richting van 7%. Dat is het peil waarop Athene, Dublin en Lissabon een internationale hulpkreet uitstuurden.
Ook de Spaanse Armada op zinken na dood
Spanje is na Duitsland, Frankrijk en Italië de vierde economie van de eurozone en de schuldenberg is er zo groot als die van Griekenland, Ierland en Portugal samen.
De overheid kampte de voorbije jaren met een begrotingsgat van 11% tot 9% van het bruto binnenlands product. De linkse regering van premier José Luis Zapatero heeft daarop flink moeten besparen en dat heeft dan weer tot massaal straatprotest geleid. Dat er binnenkort vervroegde verkiezingen zijn, maakt de zaak er niet gemakkelijker op, want een stabiele regering is echt wel nodig om de economie op het juiste spoor te zetten.
Door al die heisa is Spanje de speelbal geworden van speculanten die bloed hebben geroken en bange beleggers die massaal hun Spaanse staatsobligaties dumpen en naar veiliger -veelal Duits papier- vluchten. Daarop is het "Griekse scenario" gevolgd met stijgende staatsrentes en afbrokkelende kredietratings [Aa2 bij Moody's, AA bij Standard & Poor's en iets hoger AA+ bij het mildere Fitch.
De Spaanse schuldenlast bedraagt meer dan 3.762 miljard euro en dat is meer dan die van Griekenland, Ierland en Portugal samen. De Spaanse economie is ook veel groter, maar die is de voorbije jaren fors ingekrompen en levert de overheid dus weinig belastinggeld op.
2. Medjugorje: De IIPG [International Internet Prayer Group] [Deel 78] Camelia Tuliuta, Roemenië
Alhoewel ik me zowel van mijn leven als van het ongeval niets meer kon herinneren, kende ik nog precies het tefefoonnummer van Lisa en vroeg haar, als in een trance, om over te komen en me de Rozenkrans aan te leren. Zij kwam en nam me mee naar haar huis [ik woon alleen op een appartement]. Toen ik daar was, liet ze wat muziek uit Medjugorje spelen terwijl ik weende. En hoewel ik ernstig was gewond, voelde ik mij gelukkig. Ze zou de Rozenkrans bidden tot alle tranen waren verdwenen en ik gelukkig zou in slaap vallen.
Vanaf dat ogenblik begon ik naar Medjugorje te verlangen. Het was de eerste december van 1997 en de volgende bedevaart was voorzien op 27 december. Ik had schrik dat ik nog niet zou genezen zijn, maar voor God is niets onmogelijk en zo vertrok ik op 28 december maar Medjugorje, waar ik de zes mooiste en wonderlijkste dagen uit mijn leven meemaakte: ik voelde mij als in een sprookjeswereld, omgeven door vreugde en liefde.
Meerdere mensen in onze groep vertelden dat ze een heilige geur konden ruiken en ik voelde mij erg ongelukkig omdat ik de geur niet kon onderscheiden. De eerste avond beklommen we de Krizevac. Bovenop de berg en toen we ons naast het grote Kruis bevonden, zagen we de sterrenkroon van Onze Lieve Vrouw in de wolken, ook al was het donker en een sterrenloze en maanloze nacht. Mij ziel was vervuld van een onuitdrukbaar geluk.
Maar dit was enkel het begin, want op een andere avond, toen ik mij eveneens op de Krizevac bevond, zag ik de Gospa. Een vriendin van mij was aan het bidden tot Onze Lieve Vrouw om mij deze Heilige Genade toe te wensen. De uitkomst was dat ik vanaf de voet van de berg een heel sterke geur waarnam, als wierook en heilige balsem. Mijn hart was ondergedompeld in de vreugde.
Bijkomend had ik het gevoel alsof ik vloog. Het was alsof ik de stenen niet aanraakte bij het klimmen. Zo halverwege de berg, vroeg iemand aan onze priester-begeleider: "Ziet u wat ik zie, Vader?" Toen zag ik de Gospa recht voor mij staan. Het was die nacht opmerkelijk donker en Onze Lieve Vrouw schitterde verbazingwekkend en was gekleed in glinsterend wit. Ze had veel weg van het beeld vooraan de Kerk. Ik denk dat de verschijning zon twee minuten aanhield. Ik weet niet wat de anderen hebben ervaren, maar ik kan u wel zeggen dat ik overrompeld was van geluk en dat mijn enige verlangen was om op die plaats te mogen sterven zodat Onze Lieve Vrouw mij met Haar zou kunnen meenemen naar de Hemel. Toen Zij verdwenen was, dacht ik dat geen enkele moeite te afmattend was en alles wat ik moest doen in mijn leven het liefhebben van Jezus en Maria was om samen met Hen in de Eeuwigheid gelukkig te zijn.
Toen ik terugkeerde naar Boekarest was ik een heel andere, gelukkige en vreugdevolle mens geworden. Ik vertelde aan iedereen over de mirakelen te Medjugorje terwijl ik kleine iconen en zegeningen uitdeelde. Ik voelde dat mijn vrees voor God genezen was en dat de leegheid in mijn hart verdwenen was.
De volgende maand maart ging ik naar Medjugorje terug en de Heuvel der Verschijningen en het Blauwe Kruis zijn ondertussen mijn favoriete en heilige plaatsen geworden. Medjugorje was nog steeds een school voor mij waar ik kon bijleren en mijn zwakheden genezen. Het was in Medjugorje dat ik er mij bewust van werd dat mijn hoofdzonde de trots was en ik vroeg aan Onze Lieve Vrouw om mijzef te verbeteren, omdat ik wist dat ik het alleen niet aankon. Toen ik het klooster had verlaten, zei ik tot mezelf dat het mijzelf niet toegestaan was om nog langer fouten te maken en dat ik boven alles niet verliefd mocht worden op iemand, omdat dat uiteraard de opperste trots was.
Op het Heuvel der Verschijningen bad ik samen met een jongen, toen de Gospa mijn gebeden beantwoordde. Toen ik weer thuis was werd ik verliefd op de jongen die samen met mij had gebeden op de Heuvel der Verschijningen. Dit was een andere gelegenheid om mijzelf beter te leren kennen en in te zien dat ik ben zoals iemand anders: een zwakke zondaar.
Nu ga ik voor de negende keer naar Medjugorje en ik kan u verzekeren dat dit een plaats is die ten volle door God is gezegend, een plaats van liefde en vrede alsof de Koningin van de Vrede ginds zelf woont. Nu weet ik dat Jezus en Maria mijn ouders zijn die mij meer liefhebben dan ik mijzelf kan liefhebben en dat ik mijn hele leven moet toevertrouwen aan hun wil.
Ik kijk ernaar uit om u te ontmoeten op te verjaardag van de verschijningen, in juni van dit jaar.
Met liefde,
Camelia
Bron: IIPG
Vertaling: Chris De Bodt
3. Bijzondere reeks: De Damascusfase in de eindtijdprofetie [deel 4]
Het "Damascus Tijdperk" beschreven
Deze zes hoofdstukken [Zacharia 9 tot 14] kan de "Damascus Profetie," worden genoemd, maar de Godspraak zelf is direct gericht tot wat beschreven worden als het "Land van Hadrach." Zoals ik in de nieuwsbrief van oktober 1999 hebt uitgelegd, beantwoordt het "Land van Hadrach" aan het land in het Midden Oosten dat aan Abraham en zijn nageslacht beloofd was. Kortom betekent dit het "Gebied van de Vruchtbare Wassende Maan" [van Egypte in het zuidwesten tot bovenaan de Perzische Golf in het zuidoosten, het gehele Arabische schiereiland inbegrepen].
Dit land wordt in de profetie in Zacharia 9:10 beschreven als "van zee tot aan zee," wat van het westen tot het oosten betekent of van de Middellandse Zee tot de Indische Oceaan, en "van de Rivier tot aan de einden der aarde," wat van het noorden tot het zuiden betekent of van de Eufraat tot het einde van het Arabische Schiereiland. Dit is het preciese landgebied dat Solomon begreep onder het "Land van Belofte" voor Abraham en zijn kinderen. [Psalm 72:8]
De reden waarom de Stad Damascus is gekozen als titel van deze profetie is omdat Abraham in Genesis 15: 2 zegt: "Heer, mijn God," antwoordde Abraham, "wat voor zin heeft het mij te belonen? Ik zal kinderloos sterven, en alles wat ik bezit zal het eigendom worden van Eliëzer uit Damascus." "Eliëzer" betekent in het Grieks "Lazarus," dezelfde "Lazarus" die voorkomt in de parabel van Christus oover "Lazarus en de Rijke Man." Indien Lazarus niet was geboren en grootgebracht, zou het Eliëzer [Lazarus] zijn geweest die dit grote gebied dat gekend staat als het "Land van Belofte," zou hebben geërfd.
Het "Land van Belofte" is het gebied op aarde waar God [symbolisch] verkiest te verblijven, boven alle andere gebieden. Dat is het Land waarin God wenst te verblijven als Hij op aarde is [symbolisch of anders]. Indien God het in de geschiedenis heeft toegelaten om dit te laten gebeuren [dit is, als Isaak niet zou zijn geboren geweest], dan zou Gods hoofdstad op aarde eveneens Damascus kon zijn geweest, niet Jeruzalem. Eén ding is zeker. We zullen in de profetich verslag zien dat alle verblijfplaatsen van God op aarde [er er zijn er meerdere] zich bevinden in het "Land van Belofte." Ik zal dit later in dit profetisch rapport aantonen.
Bron: Ernest L. Martin Ph D
Vertaling: Chris De Bodt
4. Dagboek van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 172]
Schrift 1
473. Toen onze biechtvader [24] vertrokken was, biechtte ik bij de aartsbisschop [25]. Ik onthulde hem mijn ziel en ontving dit antwoord: "Mijn dochter, wapen u met een groot geduld. Indien deze dingen van God komen, zullen ze zich vroeg of laat verwezenlijken. Ik bid u, blijf volledig rustig. Ik versta u, mijn dochter, in al deze dingen zeer goed. Wat dat verlaten van de orde betreft en het denken aan een andere, vraag ik u, laat dit zelfs in gedachten niet toe, want dat zou een zware innerlijke bekoring zijn". Na deze biecht heb ik de Heer Jezus gezegd: "Waarom vraagt Gij mij die dingen te doen en geeft Gij mij de mogelijkheid niet ze uit te voeren?" Dan zag ik, na de Communie, in dezelfde kleine kapel waar ik gebiecht had, Jezus, met hetzelfde voorkomen als op de Beeltenis geschilderd is, en de Heer zei mij: "Wees niet bedroefd, Ik zal hem de dingen die ik van u verlang laten begrijpen." Toen we uit de kapel kwamen was de aartsbisschop zeer druk bezig, maar hij liet ons terugkomen en een ogenblik wachten. Toen we terug in de kapel gingen, hoorde ik deze woorden in mijn ziel: "Zeg hem wat ge in de kapel gezien hebt." Op dat ogenblik kwam de aartsbisschop binnen en vroeg of we hem iets te zeggen hadden. Maar hoewel ik het bevel had te spreken kon ik het niet, want ik was vergezeld van een medezuster.
Nog een woord over de heilige Biecht: "Barmhartigheid over de wereld afsmeken, dat is een grote, schone gedachte. Bid veel om de goddelijke barmhartigheid voor de zondaars te bekomen, maar doe dit in uw eigen klooster."
474. De volgende dag, vrijdag 13.9.1935.
's Avonds, toen ik in mijn cel was, zag ik een engel, de voltrekker van Gods toorn. Hij had een lichtend gewaad en een stralend gezicht. Uit een wolk onder zijn voeten kwamen donder en bliksems tot aan zijn handen, ze vertrokken uit zijn handen en dan pas raakten ze de aarde. Toen ik dit teken van Gods toorn zag dat de aarde moest treffen en vooral een bepaalde plaats die ik om goede redenen niet kan noemen, begon ik de engel te bidden enkele ogenblikken op te houden en de wereld boete te laten doen. Mijn vraag was echter niets tegenover de toorn van God. Dan zag ik de Allerheiligste Drieëenheid. De grootheid van Haar majesteit doordrong mij diep en ik durfde mijn smekingen niet herhalen. Op hetzelfde moment voelde ik in mijn ziel de kracht van de genade van Jezus die in mijn ziel woont. Toen ik mij bewust werd van die genade, werd ik ogenblikkelijk opgeheven tot vóór de troon van God. Hoe groot is onze Heer en God, en hoe ondoorgrondelijk is Zijn heiligheid. Ik ga niet proberen deze grootheid te beschrijven, want weldra zullen wij Hem allen zien zoals Hij is. Ik begon God te smeken voor de wereld, met innerlijk vernomen woorden.
475. Toen ik zo bad, zag ik dat de engel die de gerechte straf, die door de zonde rechtmatig verdient was, niet meer bij machte was uit te voeren. Ik had nog nooit met zoveel innerlijke kracht gebeden. Ziehier de woorden waarmee ik God smeekte: "Eeuwige Vader, ik offer U op het Lichaam en het Bloed, de Ziel en de Godheid van Uw welbeminde Zoon, Onze Heer Jezus Christus, tot herstel van onze zonden en die van de gehele wereld. Door Zijn smartelijk lijden, wees ons barmhartig."
[24] E.H. Sopocko. [25] Mgr Romuald Jalbrzykowski [1876-1955] was toen aartsbisschop van Wilno.
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
5. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 185]
Zevende Lezing: Over de eeuwige zaligheid en het bovennatuurlijke beeld van God
Deel 2
Het is waar dat in dit rijkelijk verblijf het geloof zal luwen in het licht van de grote werkelijkheid. De inwoners van het hemelse Jeruzalem, in bezit van hun voltooiing, hoeven niet meer ondersteund te worden door hoop [Kor 13,8 13,13]. Al wat ons hart hier op aarde verblijdt en met liefde vervult zal duizend maal intenser en zonder hindernis het hart van de uitverkorenen beïnvloeden. Zo is ons hart vervoerd door schoonheid en tastbare aantrek en door de vooraanstaande eigenschappen van hart en geest.. Maar ons vurig gevoel, dat ons naar een aanbeden wezen lijdt, zal afzwakken als we zijn onvolmaaktheid en gebreken ontdekken
Maar in de hemel zullen we onze vrienden vlekkeloos terugzien, hun trekken zullen stralender zijn dan de zuiverste hemel, ze zullen beminnelijk en genadevol overkomen en zo ons hart onherroepelijk en voorgoed aantrekken. In dit leven is de liefde nog het gevolg van dankbaarheid en ons hart wordt warm bij de gedachte aan weldaden en bewezen diensten. Maar het is slechts in de hemel dat we de juiste waarde van alle genaden waarmee onze weldoeners ons overstelpen. Dan zal het kind de schatten aan genade, zorg, tederheid van zijn moeders hart zien. Hij zal weten dat, na God, hij zijn heil dankt aan de tranen, gebeden en zuchten van die moeder "
O mijn moeder," zal hij uitroepen, "vroeger beminde ik je omdat je me het aardse leven schonk, voedde en verzorgde als kind. Nu bemin ik je duizendmaal warmer vanwege het eeuwig leven dat ik kreeg en waardoor het eerste voor mij een giftig geschenk zou betekenen, was een bron van ramp en foltering. Nieuwe en gelukkige Monicas, hoe groot is jullie vreugde en triomf wanneer, omringd door een krans van kinderen die jullie de glorie bezorgde nadat jullie hen het leven schonk! Dan, christelijke vaders, zullen jullie offers, moed en heldhaftige standvastigheid niet vergeten worden om jullie zonen te steunen met nuttige voorbeelden, verheffen met edele en ijverige teelten. Dan, ô vriend, zullen je werken en vrome listen om een vriend te onthechten aan ondeugd en ongodsdienstigheid bekend raken. Dan zullen we je zegenen en onze vurige herinneringen weer aanwakkeren en onze innerlijke schuld eeuwig vereffenen.
Ten slotte is de liefde, die in ons hart de nagedachtenis van de weldaden of de aantrekking van de natuurlijke eigenschappen opwekt, gewoon steun te vinden in het wederzijdse delen van indrukken en gedachten. Maar hoe gewag maken van de onbeschrijfelijke samenleving van de uitverkorenen die hun eigen hart openleggen in een intiem en broederlijk gesprek en in een hemelse taal de bedwelmende gevoelens van hun hart delen? In dit leven, bij het horen van en gesprek tussen hooggevormde geesten, rijk aan ervaring en lange meditatie, hebben we geen besef meer van tijd vanwege hun fascinerende woorden.
Bij de haard gezeten tijdens de lange wintermaanden met huilende wind, hangen we sprakeloos aan de lippen van de zeevaarder terug uit verre zeeën of de krijger die vertelt over de gevaren van een lang beleg en de duizend gezichten van de dood onder de gevechten. Hoe charmanter zullen we bij de haard van onze hemelse Vader zitten luisteren naar het verhaal van onze broeders, over hun verleidende en talrijke bekoringen uit de hel, die ze overwonnen. Steeds zullen we ons verheugen voor de behaalde overwinningen onder Gods blik, voor hun voortdurende strijd tegen de vleselijke zwakheid en de eigen gedachten, voor hun inspanningen en hun heldhaftige edelmoedigheid. We zullen weten hoe moeilijk en toevallig soms de genade Gods hen tot rust bracht en zelfs hun falen en dwalen in een onsterfelijke overwinning omboog. Ah! Dit zijn onuitputtelijke onderwerpen van gesprek die een voortdurende aandacht en charme zullen genieten!
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
6. Fatima in Lucia's eigen woorden: "De Oproepen" [aflevering 67]
De oproep tot Gebed
Hun lichamen zijn uiteraard teruggekeerd naar de aarde, vanwaar ze weggenomen zijn, zoals geschreven staat: "Want stof ben je en tot stof zul je terugkeren" [Genesis 3: 19]. En de zielen die het leven gaven aan dezen? Ook zij zijn teruggekeerd naar de plaats vanwaar zij kwamen. Het Eeuwige Wezen is God. De ziel, die geestelijk is, is door God geschapen naar Zijn gelijkenis: toen maakte God, de heer, de mens. Hij vormde hem uit stof, uit aarde, en blies hem levensadem in de neus. Zo werd de mens een levend wezen." [Genesis 2: 7] Het was de levensadem uit Gods lippen die leven gaf aan onze ziel, naar Zijn onsterfelijke gelijkenis."
Vanaf het ogenblik dat Adam zondigde, door ongehoorzaam te zijn aan Gods bevelen, zijn al zijn nakomelingen gedoemd tot de pijn van de lichamelijke dood. Onze ziel blijf echter leven en keert terug tot God, ofwel in een staat van genade, ofwel in een staat van zonde, de zonde die de mensheid wegleidt van God en haar brengt naar de eeuwige straf.
Op de dag van de algehele opstanding, zullen we opnieuw verrijzen om verenigd te worden met onze zielen en dezelfde eeuwige bestemming delen die het lichaam en de ziel samen hebben verdiend: ofwel eeuwig geluk met God, of het ongeluk van de eeuwige straf. Jezus zelf heeft ons dit verteld toen Hij sprak over het werk dat de Vader had toevertrouwd aan Zijn Zoon: "Wees hierover niet verwonderd, er komt een moment waarop alle doden zijn stem zullen horen." [Joh 5: 28]
Vertaling: Chris De Bodt
7. Film: Jozef [7/19]
Het verhaal speelt zich af in Egypte, waar Jozef, de jongste van de twaalf zonen van Jacobs, op een markt wordt verkocht als slaaf aan Potifar, de rechterhand van de farao. Jozef is een jongeman die voorspellende dromen heeft. Hierdoor, en door het feit dat hij de favoriet is van zijn vader, wordt de jaloezie van zijn broers opgewekt. Jozef wordt door zijn broers gevangengenomen en verkocht door zijn broers. Hij is echter een harde en productieve werker en wint al snel het vertrouwen van zijn meester Potifar. De farao, de koning van Egypte, kon s nachts niet slapen. Vreemde dromen hielden hem wakker. Jozef werd naar de farao gebracht om die dromen uit te leggen. Jozef zei tegen de farao wat God met die dromen wilde zeggen: Er komen zeven jaren waarin er genoeg eten is voor iedereen. Daarna komen er zeven jaren waarin er niet genoeg eten zal zijn. Daarom moet je tijdens de zeven goede jaren voedsel verzamelen in grote schuren. Als er daarna niet genoeg eten meer is, kunnen jullie leven van het voedsel dat je in de schuren verzameld hebt. De farao was blij met Jozef. Hij zei: Jij wordt nu mijn onderkoning! Hij gaf hem mooie kleren, een gouden ketting en een prachtige wagen. Op een dag kwamen zijn broers naar Egypte om eten te halen. Wat een verrassing, toen zij ontdekten dat hun broer onderkoning van Egypte was geworden! Vader Jacob was heel blij toen hij hoorde dat Jozef nog leefde. De hele familie verhuisde naar Egypte. Jozef is een Duits/Italiaanse/Amerikaanse film uit 1995, die het verhaal vertelt van Jozef uit het Oude Testament. Met Ben Kingsley, Paul Mercurio, Martin Landau, Lesley Ann Warren, Alice Krige, ... Regie: David Young.
8. Benoite, de herderin van Notre-Dame du Laus [Aflevering 97]
Hoofdstuk 4: Tussenkomst van de bisschoppelijke overheid
De plotse genezing van Catherine Vial
Juvénis levert ons de omstandigheden van dit feit: Op de vooravond stonden ze klaar om s anderendaags 18 september in de morgen te vertrekken. Nochtans ging de vicaris [generaal] de Mis in de kapel opdragen. Bijna gedaan tussen 7 en 8 uur ontmoet hij Catherine Vial, dochter van Jacques Vial en Antoinette Vincent uit Saint-Julien-en-Bôchaine [bisdom Gap], en echtgenote van Gabriel Bois ook uit dit dorp. Deze vrouw leed sinds meer dan 6 jaar aan een krimping van een zenuw in de benen. De kwaal was zo erg daar haar benen opgetrokken onder haar achterste zaten met de hielen tegen haar achterwerk. Met haar ouders had ze er alles aan gedaan om te genezen, maar tevergeefs. Apothekers en chirurgen waren erbij geroepen: deze uit Veynes, een hugenote, zei gewetensvol dat alleen God dit kon helen en dat er een wonder voor nodig was.
Zelfs haar man, bij het zien van de ongeneeslijke kwaal, had zijn huwelijk ongeldig willen doen verklaren bij een officier in Gap onder het voorwendsel dat die ziekte de voltrekking van het huwelijk onmogelijk maakte: dit proces had een tijd geduurd in Gap en de kwaal van Catherine Vial was niet alleen door de rechter, de advocaten en de procureurs van beide partijen gekend, maar ook nog door vele personen vanwege het onderwerp van dit geding.
Het betreft dus een algemeen bekende ziekte, zowel in de streek van Veynes dan in Gap. M. Gaillard merkt op dat de dokter van Serres en die van Veynes, Corréard genaamd, beide verklaard hadden dat als ze op haar voeten kon lopen bij terugkeer uit Laus ze katholiek zouden worden maar helaas, ze hebben haar gezien en zijn in hun dwaling gestorven. Daniel Corréard zal zich in 1685 verbannen.
Vertaling: Broeder Jozef
9. Jezus' tijdgenoten [aflevering 313]
Judas Iskariot
Het evangelie van Judas:
Ontdekking
Het Evangelie naar Judas werd waarschijnlijk in de jaren 50 of 60 van de twintigste eeuw in Egypte gevonden en later het land uit gesmokkeld. In een poging tot een clandestiene verkoop, liet de Egyptische eigenaar het hele werk in 1983 kort onderzoeken in een hotelkamer in Genève door enkele wetenschappers, onder andere Dr. Stephen Emmel van de Universiteit van Münster. Deze verklaarde later een aantal papyri gezien te hebben, waarvan twee in het Grieks en één in het Koptisch. Het voorblad leek sterk op dat van de Nag Hammadi-codex. Ook viel hem op dat er veel over Judas gesproken werd en hij zag al snel dat het om een kostbaar, belangrijk werk ging dat snel naar een bibliotheek of museum moest voor conservatie, maar hij besefte toen nog niet dat het hier om het Evangelie naar Judas ging. Omdat de wetenschappers samen slechts 100.000 dollar konden betalen, maar de eigenaar er 3 miljoen voor wilde hebben, mislukte de verkoop. In hetzelfde jaar verdween het uiteindelijk jarenlang in een kluis van een Amerikaanse bank in Hicksville, New York. Hierdoor is het evangelie in kwaliteit flink achteruitgegaan. Pas in 1996 werd het werk door de antiekhandelaar Frieda Tchacos voor 300.000 dollar gekocht. Zij probeerde het weer te verkopen en ontdekte daarbij pas waar het precies om ging. Eind jaren 90 werd het gekocht door een galeriehoudster in Genève, die het onderbracht in de Maecenas Stichting. Vertaling: Broeder Joseph
10. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 140]
Hoofdstuk 3: Van Jezus' doop tot na Zijn vasten
Jezus te Betel, Luz en Ensemes
Deze mensen waren zeer deugdzaam en verlicht. Zij leidden Jezus in de kamer waar de H. Maagd overnacht had. Sedert lang hadden zij die in een bidplaats veranderd. Die kamer was voortijds slechts een afgeschermd gedeelte in een grotere ruimte geweest, maar zij hadden ze geheel afgescheiden en een speciale gang gebouwd, die er heen leidde. De vier hoeken van de kamer hadden zij gebroken, zodat ze nu achthoekig was en zij hadden aan het dak de vorm van een afgeknotte spits [stompe koepel] gegeven. In het midden hing een lamp. Ook was er een luik in het dak dat geopend kon worden. Voor de lamp stond een soort van smalle tafel [of bidbank], zoals een communiebank bij ons, waartegen zij onder het bidden konden leunen. Het was er zeer stemmig en net als in een kapel. De grijsaard leidde Jezus daar binnen en toonde Hem waar zijn H. Moeder gerust had en waar zijn grootmoeder Anna geslapen had. Inderdaad, ook deze was hier gekomen, toen zij na Jezus' geboorte de H. Maagd te Bethlehem bezocht.
De huisbewoners waren op de hoogte van de geboorte van Jezus, van de aanbidding der H. Driekoningen, van de profetie van Simeon en Hanna in de tempel, van de vlucht naar Egypte en van Jezus' wonderbaar onderricht als twaalfjarige knaap in de tempel. Zij hadden ook verscheidene van die gebeurtenissen in hun bidplaats met gebeden herdacht en van het begin af trouw geloofd, gehoopt en bemind. Zij vroegen Jezus, zoals naïeve landelijke mensen, wat er nu aan de gang was, wat er te gebeuren stond, dat te Jeruzalem onder voornaam volk het gerucht in omloop was dat de Messias verschenen was, die als koning van de Joden het rijk zou herstellen en hen van het juk der Romeinen bevrijden. Mogen wij ons daar werkelijk aan verwachten? vroegen zij.
Jezus verklaarde hun alles in een parabel van een koningszoon die door zijn vader uitgezonden wordt om zijn troon te beklimmen,het heiligdom te herstellen en zijn broeders van het juk te bevrijden. Maar dezen zouden de Zoon niet erkennen. Zij zouden Hem integendeel vervolgen en mishandelen. Doch Hij zou verheven worden en allen die zijn geboden onderhouden tot Zich trekken in het Rijk van zijn hemelse Vader.
11. Het Sacrament van het Doopsel [deel 10]
Catechismus
Hoe wordt het Sacrament van het Doopsel gevierd?
De Viering als inwijding in het mysterie
De zin en de genade van het sacrament van het doopsel komen duidelijk naar voren in de riten van de viering. Door de handelingen en de woorden van deze viering te volgen en er met aandacht aan deel te nemen, worden de gelovigen ingewijd in de rijkdom die dit sacrament in elke pasgedoopte uitbeeldt en verwezenlijkt.
Het kruisteken, waarmee de viering begint, drukt het stempel van Christus op degene die Hem zal toebehoren, en duidt de genade van de verlossing aan die Christus door zijn kruis voor ons heeft verworven.
De verkondiging van het woord van God verlicht de kandidaten en de verzamelde gelovigen met de geopenbaarde waarheid en wekt het geloofsantwoord op, onafscheidelijk verbonden met het doopsel.
Het doopsel is inderdaad op bijzondere wijze 'het sacrament van het geloof', omdat het de sacramentele toegang is tot het geloofsleven.
Aangezien het doopsel de bevrijding betekent van de zonde en van de duivel die ertoe aanzet, spreekt men over de dopeling een [of verschillende] exorcisme[n] uit.
Hij wordt gezalfd met de olie van de geloofsleerlingen of de celebrant legt hem de handen op, en hij verzaakt uitdrukkelijk aan de satan.
Na deze voorbereiding kan hij het geloof van de kerk belijden waaraan hij zal worden 'toevertrouwd' door het doopsel.
Vervolgens wordt het doopwater gezegend door een epiklesegebed [hetzij op dat moment zelf, hetzij in de paasnacht].
Anne Van Der Sloten
12. Ongeschonden lichamen: Moeder Mariana de Jesus Torres [deel 26]
De onrust in het Klooster duurt voort
De zaken bleven verre van bezonken in het Klooster van de Onbevlekte Ontvangenis. Steeds aangespoord door de duivel die bij zichzelf had gezworen dat hij dit Heilige Huis, dat zoveel ravage toebracht aan zijn plannen, te vernietigen, stopten hetzelfde gebroed van opstandige, misnoegde en afgunstige nonnen nooit met hun intriges.
Opnieuw werd het tijd voor de nieuwe verkiezing van een Kloosteroverste. Het opstandige gedeelte zocht zoveel onenigheid dat er, na vele zittingen, nog steeds geen beslissing was gevallen. De Bisschop moest zelf tussenkomen en de nieuwe verkiezing voorzitten.
Verblind door haat en jaloezie, eiste de leidster van de opstandige nonnen, een kleine zuster die gekend stond onder de naam "La Capitana," de post van priores voor haarzelf op bij het beschimpen en het beledigen van Moeder Mariana en de Spaanse stichtsters. Ze verzocht ook om hun terugkeer naar Spanje.
Dit laatste was echter de fatale vergissing die door de opstandige zussen gemaakt hadden, want de Bisschop zag nu duidelijk in met wie hij te doen had. De Bisschop was zo verbolgen dat hij beval om "La Capitana" onmiddellijk te laten verwijderen en op te sluiten in de gevangenis, waar haar onschuldige slachtoffers voorheen zoveel hadden geleden. Van de overige opstandige zusters werd het stemrecht ingetrokken en bovendien zouden ze voortaan de hardste huishoudelijke taken krijgen toegewezen. Bij enig verzet moesten ze hun leidster gaan vervoegen in de gevangenis. Ze werd ook verjaagd uit het stemlokaal.
Uiteindelijk werd Moeder Valenzuela opnieuw tot priores verkozen.
Vertaling: Chris De Bodt
13. Profetiën: Heilige Senanus [488-560]
Profetie 2
Wat zal de toestand zijn van het volkenras die geen rechtschapenheid in hun beoordelingen in acht nemen, wie er valse en verraderlijke neigingen zal op nahouden, zal dan iemand onder hen worden toegelaten in de Koninklijke huizen van de hemel? Valsheid zal die mensenklasse kenmerken die in de rechterstoel zitten en uitspraak zullen doen naar de letter van de wet: tussen vader en zoon zullen er rechtszaken zijn. De clerus van de Heilige Kerk zal verslaafd zijn aan trots en onrechtvaardigheid. De voordelen die ze nastreven zal het bezit van wereldlijke dingen zijn.
Vertaling: Chris De Bodt
14-09-2011
14 september 2011
14 september 2011
1. De aarde kreunt!
De laatste tijd worden alsmaar meer geluiden van onbekende oorsprong gehoord en dit over de gehele wereld. Dit fenomeen is nu al maanden bezig en neemt in intensiteit toe. Er is geen enkele seismologische activiteit waar te nemen. Hele gebieden worden getroffen en de mensen die het meemaken worden er zowat gek van. Het geluid is vele malen ondraaglijker dan nabij luchthavens en de inwoners zijn radeloos. Doordat er zovele mensen bij betrokken zijn, neemt ook de berichtgeving ervan in de kranten toe. Dit bericht is geen hoax...het gebeurt echt en niemand weet wat deze geluiden veroorzaakt.
2. Medjugorje: De IIPG [International Internet Prayer Group] [Deel 77]
Camelia Tuliuta, Roemenië
Ik maakte voor de eerste keer in mijn leven een echte biecht en ik was gebroken van het wenen en de vele tranen. Maar zelfs na deze biecht, had ik nog steeds dat gevoel van leegheid. Ik voelde mij niet gelukkig met de jonge mensen van mijn leeftijd omdat ik dat aanvoelde als een zonde en God boezemde mij nog steeds vrees in. Ondertussen werden ik voor diegenen rondom mij een ongewenste last, vooral voor hen binnen mijn eigen familie, die mij zeiden dat ik "overdreef."
In deze staat van de grootste verwarring, haalde ik kort daarna mijn graad aan de Faculteit Economie. Ik ging naar een vrouwenklooster met de bedoeling om mijzelf aan God toe te wijden, zodanig was ik beïnvloed door mijn biechtvader die me deed geloven dat dit Gods wil was en dat er anders maar weinig kans zou bestaan om te worden gered. Eénmaal ik daar was, volgde er een lange reeks van lijden van tranen. Ik voelde mij opgesloten in een gevangenis en mijn lijden werd nog groter toen ik zag hoe gelukkig de overige zusters waren door hun wereldse leven op te geven voor Jezus.
Meer en meer werd ik er mij van bewust dat ik nooit een goede kloosterzuster zou worden en dus besloot ik om de zegen van onze overste te laten. Zij had ook ingezien dat ik niet geschikt was voor het klooster. De leertijd echter was nuttig want ik heb er veel geleerd. Ik heb er leren bidden, gelukkig te zijn met het kleine en te vergeven. Ik las ook vele boeken over de heiligen en boven alles leerde ik mezelf beter kennen.
Maar de liefde voor God bleef afwezig. Nochtans verlangde ik er naar.
Het was in deze ongelukkige staat dat een vriendin van mij, Lina, die naar Medjugorje was geweest, mij had verteld over de mirakelen van Onze Lieve Vrouw ginds, maar alles leek zo vergezocht voor mij en nu was ik er nog meer van overtuigd dat de Waarheid enkel in de Orthodoxe Kerk te vinden was. Ze nodigde mij dikwijls uit om de Rozenkrans te bidden, maar ik zocht naar elk mogelijk voorwendsel om haar op een vriendelijke wijze te kunnen afwijzen.
Ik was ervan overtuigd dat de "orthodoxe gebeden" meer dan voldoende waren voor de Maagd Maria.
Op een avond was ik voor de iconen aan het bidden tot Onze Lieve Vrouw. Ik voelde een stem die mij in het oor fluisterde: "U moet de Rozenkrans leren." Hierop maakte ik mezelf de belofte om aan mijn vriendin Liana te vragen om mij de Rozenkrans te leren. Daarop ging ik, samen met een vriendin, met een auto de stad in. Kort daarop lag ik buiten bewustzijn in het ziekenhuis. Mijn nek en been lagen in het gips. Ik was betrokken geraakt in een vreselijk ongeval.
Bron: IIPG
Vertaling: Chris De Bodt
3. Bijzondere reeks: De Damascusfase in de eindtijdprofetie [deel 3]
Het "Damascus Tijdperk" beschreven
n.v.d.r.: de auteur van dit artikel, Ernest L. Martin behoort tot de groep die gelooft dat het Tweede Gedeelte van het boek Zacharia, gebruik maakt van de boeken Jesaja, Jeremia en Ezechiël. Om elke verwarring hierover te voorkomen, zullen we het in de vertaling hieronder bij Zacharia houden, terwijl de auteur de naam Jeremia gebruikt.
Wat genoemd wordt als het "Damascus Tijdperkprofetie" vindt zijn basis in zes hoofdstukken van de Bijbel, die geschreven zijn door de profeet Zacharia. Deze op zichzelf staande profetie, die terug te vinden is in zes opeenvolgende hoofdstukken, begint met een merkwaardige verklaring die aanvankelijk bijna onmogelijk blijkt te zijn. Een gedeelte van het probleem in het begrijpen van deze verklaring [althans voor de moderne verklaarders in onze huidige Westerse maatschappij] is omdat de Geautoriseerde Versie, ook wel de King Jamesversie genoemd, een onhandige vertaling van het Hebreeuws weergeeft in de eerste vers van de profetie. De King James Version van de Bijbel is een Engelse Bijbelvertaling uit 1611, gepubliceerd op last van koning Jacobus I van Engeland. Sta mij toe om deze vers rechtstreeks uit het Hebreeuws te vertaken, om te kunnen zien wat het eigenlijk verklaart:
Zacharia 9:1: "Godspraak. Een woord van Jahweh tegen het Land van Hadrach en Damascus [zal] een rustplaats [zijn] voor Hem [een rustplaats of verblijfplaats voor Jahweh], want op Jahweh [zullen] de ogen van de mensheid [dit betekent: alle mensen zullen hun ogen richten naar Jahweh in Damascus] en al deze van de stammen van Israël [zullen ook hun ogen richten naar Jahweh in Damascus] gericht zijn."
De meeste mensen die houden van de Heilige Schriften en hun onderricht zijn verbaasd, zelfs geëmotioneerd, om hier te leren dat God ooit een verblijfplaats zal hebben in Damascus. Waarom zou Hij dat doen? Het is gemakkelijk om in de Bijbel te lezen hoe Jeruzalem door God werd uitverkoren om Zijn "Huis" [de Tempel] te bevatten. Waarom zou God dan op dezelfde wijze wensen te verblijven in Damascus? Laat ons de profetie die Zacharia neerschreef nader bekijken om de reden hiervoor te ontdekken.
Bron: Ernest L. Martin Ph D
Vertaling: Chris De Bodt
4. Dagboek van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 172]
Schrift 1
469. De avond van diezelfde dag voelde ik in mijn ziel een smachtend verlangen naar God. Ik zie Hem niet met mijn lichamelijke ogen zoals voorheen, maar ik wordt Hem gewaar zonder Hem te vatten. Dat geeft me een onbeschrijfelijke heimwee en marteling. Ik sterf van smachtend verlangen Hem te bezitten, in Hem voor de eeuwigheid te sluimeren. Eeuwige liefde, nu versta ik in welke innige vertrouwelijkheid mijn hart met U leefde! Wat anders, buiten U, in de hemel of op aarde, kan mij tevreden stellen, o Mijn God, in Wie mijn ziel gesluimerd heeft.
470. Toen ik op een avond van uit mijn cel naar de hemel keek, zag ik dat mooie firmament doorzaaid met sterren en de maan, en plots voelde ik uit mijn ziel een onvatbaar liefdevuur naar mijn Schepper oplaaien, en omdat ik dat smachtend verlangen dat uit mijn ziel opsteeg naar Hem niet kon verdragen, ben ik met het aangezicht tegen de grond gevallen en heb ik me vernederd tot in het stof. Ik loofde Hem voor al Zijn schepselen en toen mijn hart niet meer bij machte was te verdragen wat in mij omging, ben ik in tranen uitgebarsten. Dan raakte mijn engelbewaarder mij aan en zei me deze woorden: "De Heer doet me u zeggen op te staan van de grond." Ik gehoorzaamde onmiddellijk maar ik was in mijn ziel niet getroost. De heimwee naar God overmeesterde mij nog meer.
471. Op een dag tijdens de aanbidding toen mijn ziel in smachtend verlangen naar Hem als in doodstrijd verkeerde en ik mijn tranen niet kon weerhouden, zag ik in de geest een grote schoonheid die me deze woorden zei: "Ween niet, zegt de Heer." Na enige tijd vroeg ik: "Wie zijt gij?". Hij antwoorde: "Ik ben één der zeven geesten die dag en nacht vóór de Troon van God staan en Hem zonder ophouden loven." Ook deze geest lenigde mijn heimwee naar God niet. Deze geest is zeer mooi en zijn luister komt van zijn nauwe vereniging met God. Deze geest verlaat mij geen ogenblik en vergezelt mij overal.
De volgende dag, tijdens de heilige Mis, vóór de opheffing, begon deze geest de woorden te zingen: "Heilig, Heilig, Heilig." Zijn stem weerklonk als de stem van duizenden, onmogelijk te beschrijven. Ineens werd mijn geest met God verenigd en plots zag ik de onvatbare grootheid en heiligheid van God, en tegelijk had ik kennis van de nietigheid die ik uit mezelf ben.
472. Duidelijker dan tevoor onderscheidde ik de drie Goddelijke Personen: de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Hun wezen is één, zoals ook Hun gelijkheid en majesteit. Mij ziel heeft omgang met de Drie, ik kan het niet onder woorden brengen, maar mijn ziel verstaat het goed. Wie met Eén van deze Drie Personen verenigd is, is daardoor zelf verenigd met de Heilige Drieëenheid, want Hun eenheid is niet deelbaar. Dit visioen of deze kennis vervulde mijn ziel met een onbegrijpelijk geluk, zo groot is God. Wat ik hier neerschrijf, heb ik niet zoals vroeger met mijn eigen ogen gezien, maar zuiver innerlijk, zuiver geestelijk, onafhankelijk van de zintuigen. Dat duurde tot het einde van de heilige Mis.
Nu gebeurt me dat dikwijls en niet enkel in de kapel, maar ook tijdens het werk en op ogenblikken dat ik mij er het minst aan verwacht.
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
5. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 184]
Zevende Lezing: Over de eeuwige zaligheid en het bovennatuurlijke beeld van God
Deel 2
Wat we als zekerheid preken is we elkaar in de hemel zullen ontmoeten en herkennen. Dat is het getuigenis en de doorlopende kreet van de overleving. In Afrika moedigt Sint Cyprianus, als heiden geboren en na zijn bekering opgevoed bij de bezetting van Carthago en aangetrokken door het martelaarschap, de gelovigen aan om zoals hij de dood te trotseren die hij beschrijft als een hemelse gave en zegen. Laten we gehaast zijn om naar ons Vaderland te snellen en onze broeders te begroeten, we worden opgewacht door talrijke personen die ons lief zijn, we worden verlangd door een menigte ouders, broers en kinderen die, voortaan overtuigd van hun onsterfelijkheid, nog bezorgd zijn over ons heil. Laat ons er heen gaan en hen omhelzen Wat een vreugde voor hen en voor mij!
Bij de Grieken in Konstantinopel troostte de beroemde geloofsbelijder Theodorus Studite vele lijdende families. Hij schreef naar een vader van gestorven zonen: Je kinderen zijn niet verloren maar blijven heelhuids voor je, en zodra je tijdelijk bestaan eindigt zul je ze vreugdevol weerzien. Hij schreef naar een man die zijn vrouw verloor: Je hebt je echtgenote vooruit gestuurd naar God. En wat moet je nu nastreven? Je moet trachten ze weer te vinden in de hemel op het door de Voorzienigheid weerhouden moment Waarschijnlijk zullen in de hemel de aardse gehuwden engelen zijn en niet meer zinnelijke wellust betrachten [Mt 22: 30]. Maar ze zullen het steeds zuivere genot van de geest genieten en, zoals tijdens hun aardse verbanning, zullen ze een vlees worden zoals ze in de glorie een hart en een ziel zullen vormen in het genot van een oneindig vernieuwde eenheid [Pater Blot: Au ciel on se reconnaît].
In de hemel zullen we elkaar zien en herkennen, en ook beminnen.
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
6. Fatima in Lucia's eigen woorden: "De Oproepen" [aflevering 66]
De oproep tot Gebed
En zo is het grootste gedeelte van de mensen het slachtoffer van onkunde en zoeken zij hun geluk waar het niet te vinden is en zinken op die wijze nog dieper in hun ongeluk en tegenspoed. Laat ons een korte blik nemen op de wereld waar we vandaag in leven! Wat zien we? Welke beelden verschijnen ons voor de ogen? Oorlogen, haat, ambitie, ontvoeringen, overvallen, wraak, fraude, moord, zedenloosheid, enz En als straf voor als deze zonden: ongevallen, ziekten, rampen, hongersnood en elk soort van lijden en pijn, waaronder de mensen wenen en kermen.
De mensheid, die zichzelf als wijs en machtig beschouwd, gaat door met het plannen van nog meer oorlogen, dood, ellendigheid en nood, waardoor ze nog meer bloed doen vloeien in de zee van bloed waarin hele volkeren nu reeds verdrinken, dezelfden die deze zogenaamde wijze mensen zouden moeten leren hoe te leven en zichzelf te behelpen.
En voor welk doel? Om de mensheid er onderuit te halen en deze te vernietigen in golven van haat, ambitie, wraak, zedenloosheid en zichzelf te verliezen in de ondergrond. Uiteindelijk zullen ze voor eeuwig tot as terugkeren in hun graf! Waar zijn thans hun voorouders die leefden en vechten op dezelfde wijze? In vele gevallen is het zelfs niet gekend op welke wijze ze om het leven kwamen. En waar zullen hun zielen zich bevinden voor de eeuwigheid?
Vertaling: Chris De Bodt
7. Film: Jozef [6/19]
Het verhaal speelt zich af in Egypte, waar Jozef, de jongste van de twaalf zonen van Jacobs, op een markt wordt verkocht als slaaf aan Potifar, de rechterhand van de farao. Jozef is een jongeman die voorspellende dromen heeft. Hierdoor, en door het feit dat hij de favoriet is van zijn vader, wordt de jaloezie van zijn broers opgewekt. Jozef wordt door zijn broers gevangengenomen en verkocht door zijn broers. Hij is echter een harde en productieve werker en wint al snel het vertrouwen van zijn meester Potifar. De farao, de koning van Egypte, kon s nachts niet slapen. Vreemde dromen hielden hem wakker. Jozef werd naar de farao gebracht om die dromen uit te leggen. Jozef zei tegen de farao wat God met die dromen wilde zeggen: Er komen zeven jaren waarin er genoeg eten is voor iedereen. Daarna komen er zeven jaren waarin er niet genoeg eten zal zijn. Daarom moet je tijdens de zeven goede jaren voedsel verzamelen in grote schuren. Als er daarna niet genoeg eten meer is, kunnen jullie leven van het voedsel dat je in de schuren verzameld hebt. De farao was blij met Jozef. Hij zei: Jij wordt nu mijn onderkoning! Hij gaf hem mooie kleren, een gouden ketting en een prachtige wagen. Op een dag kwamen zijn broers naar Egypte om eten te halen. Wat een verrassing, toen zij ontdekten dat hun broer onderkoning van Egypte was geworden! Vader Jacob was heel blij toen hij hoorde dat Jozef nog leefde. De hele familie verhuisde naar Egypte. Jozef is een Duits/Italiaanse/Amerikaanse film uit 1995, die het verhaal vertelt van Jozef uit het Oude Testament. Met Ben Kingsley, Paul Mercurio, Martin Landau, Lesley Ann Warren, Alice Krige, ... Regie: David Young.
8. Benoite, de herderin van Notre-Dame du Laus [Aflevering 96]
Hoofdstuk 4: Tussenkomst van de bisschoppelijke overheid
De plotse genezing van Catherine Vial.
Juvénis levert ons de omstandigheden van dit feit: Op de vooravond stonden ze klaar om s anderendaags 18 september in de morgen te vertrekken. Nochtans ging de vicaris [generaal] de Mis in de kapel opdragen. Bijna gedaan tussen 7 en 8 uur ontmoet hij Catherine Vial, dochter van Jacques Vial en Antoinette Vincent uit Saint-Julien-en-Bôchaine [bisdom Gap], en echtgenote van Gabriel Bois ook uit dit dorp. Deze vrouw leed sinds meer dan 6 jaar aan een krimping van een zenuw in de benen. De kwaal was zo erg daar haar benen opgetrokken onder haar achterste zaten met de hielen tegen haar achterwerk. Met haar ouders had ze er alles aan gedaan om te genezen, maar tevergeefs. Apothekers en chirurgen waren erbij geroepen: deze uit Veynes, een hugenote, zei gewetensvol dat alleen God dit kon helen en dat er een wonder voor nodig was.
Zelfs haar man, bij het zien van de ongeneeslijke kwaal, had zijn huwelijk ongeldig willen doen verklaren bij een officier in Gap onder het voorwendsel dat die ziekte de voltrekking van het huwelijk onmogelijk maakte: dit proces had een tijd geduurd in Gap en de kwaal van Catherine Vial was niet alleen door de rechter, de advocaten en de procureurs van beide partijen gekend, maar ook nog door vele personen vanwege het onderwerp van dit geding.
Het betreft dus een algemeen bekende ziekte, zowel in de streek van Veynes dan in Gap. M. Gaillard merkt op dat de dokter van Serres en die van Veynes, Corréard genaamd, beide verklaard hadden dat als ze op haar voeten kon lopen bij terugkeer uit Laus ze katholiek zouden worden maar helaas, ze hebben haar gezien en zijn in hun dwaling gestorven. Daniel Corréard zal zich in 1685 verbannen.
Vertaling: Broeder Jozef
9. Jezus' tijdgenoten [aflevering 312]
Judas Iskariot
De laat-antieke en de middeleeuwse Judas-traditie
Wie vertrouwd is met het Oude Testament en de antieke literatuur herkent motieven als de onheilsboodschap aan koning Priamus en koningin Hecuba van Troje bij de geboorte van Paris, en het mandje van Mozes en diens adoptie. De manier waarop Pontius Pilatus, als ware hij een zwangere vrouw, een onbedwingbare trek in appels krijgt doet zowel denken aan koning Achab en de wijngaard van Naboth [1 Koningen 21] als aan koning David en Batseba. Het doden van zijn vader gevolgd door het huwelijk met zijn moeder doet weer denken aan de Oedipus-legende. Kortom, alles wijst erop dat deze Judas-biografie 'gecomponeerd' is.
De anti-Judeïsche voorstelling van zaken werd officieel met het eerste Concilie van Nicea in 325. Dit concilie werd bijeengeroepen door keizer Constantijn de Grote nadat hij de hoofdstad van het Romeinse Rijk naar Byzantium had verplaatst en Nova Roma [Nieuw Rome] had gedoopt, maar na zijn dood Constantinopel ging heten. Tijdens dit concilie werd onder regie van Eusebius van Caesarea, de geschiedschrijver van de Kerk van Rome alsook de latere biograaf van keizer Constantijn, de inname en verwoesting van Jeruzalem door keizer Vespasianus' zoon Titus in het jaar 70 met terugwerkende kracht geïnterpreteerd als de wraak van God voor de kruisdood van Zijn Zoon, voltrokken door de keizer van Rome en de Romeinse christenen. Men behoeft waarlijk geen cynicus te zijn om in te zien hoe goed deze zienswijze paste in de bedoelingen van Constantijn de Grote om van het christendom de nieuwe staatsgodsdienst te maken. Ondertussen bezocht Constantijns moeder Helena Jeruzalem en zou daar het kruis waaraan Jezus was gestorven, het graf waarin Hij was begraven en uit was opgestaan, en nog wat andere relikwieën hebben teruggevonden, waarna zij als Helena van Constantinopel heilig verklaard werd, zoals men ook kan lezen in diezelfde "Legenda aurea."
Vertaling: Broeder Joseph
10. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 139]
Hoofdstuk 3: Van Jezus' doop tot na Zijn vasten
Jezus te Betel, Luz en Ensemes
Van hier zag ik Hem verder, in zuidoostelijke richting, door de dalen gaan en hier en daar onderrichten. Ook op deze weg schreeuwden bezetenen Hem na, doch zwegen op zijn bevel.
Tweede bezoek. In de namiddag kwam Jezus bij een tweede herdershuis, gelegen op een hoogte waar nu Nebi Moesa ligt, 8 km ten zuidoosten van het voorgaande huis.
De man was een bezitter van talrijke kudden. Herders en vele tentenwevers woonden in lange rijen langs de dalen. Zij hadden lange banen weefsel in de open lucht uitgespannen en ze werkten twee en twee tegenover elkaar. Er waren in deze omstreken zeer vele schapenkudden en ook veel wild. De duiven liepen er in grote benden als hoenderen rond, zoals ook een soort van grotere vogels met een lange staart. In de wildernis liepen ook vele dieren als reebokken, doch met kleine horens. Ze waren niet schuw en kwamen tussen de kudden.
In dit huis werd Jezus vriendelijk ontvangen. De bewoners en buren en kinderen trokken Hem vreugdevol tegemoet en wierpen zich voor Hem neder. In dit huis had men de H. Maagd en Jozef zeer vriendelijk geherbergd. Er waren een paar jonge mensen in het huis, kinderen van de huisvader die nog leefde en nu een gebogen oudje was met een herdersstaf. Jezus nam hier een kleine maaltijd: vruchten en groenten die in een saus gedoopt werden en kleine, onder de as gebakken broden.
11. Het Sacrament van het Doopsel [deel 8]
Catechismus
Hoe wordt het Sacrament van het Doopsel gevierd?
De Christelijke initiatie
Vanaf de apostolische tijd wordt men stapsgewijze christen door een initiatie in meerdere fasen. Men kan langer of korter over deze weg doen, maar altijd zullen enkele wezenlijke elementen aanwezig moeten zijn: de verkondiging van het woord, de aanvaarding van het evangelie, die een bekering met zich meebrengt, de belijdenis van het geloof, het doopsel, de uitstorting van de heilige Geest, de toegang tot de eucharistische communie.
Deze initiatie heeft in de loop der eeuwen en naargelang van de omstandigheden verschillende vormen gehad. In de eerste eeuwen van de kerk heeft de christelijke initiatie een grote ontplooiing gekend, met een lange periode voor het katechumenaat en een reeks voorbereidingsriten die liturgisch de weg uitstippelden van de katechumenale voorbereiding en die uitmondden in de viering van de initiatiesacramenten.
Waar het doopsel van kinderen de gebruikelijke vorm van de viering van dit sacrament is geworden, vindt hij in één enkele, doorlopende handeling plaats die op zeer verkorte wijze de aan de christelijke initiatie voorafgaande etappes in zich opneemt. De aard van het doopsel van kinderen zelf vereist een katechumenaat na het doopsel. Het gaat niet enkel om de noodzaak van een onderrichting na het doopsel, maar om de noodzakelijke ontplooiing van de doopgenade in de groei van de persoon. Hier heeft de katechese haar geëigende plaats.
Het tweede Vaticaans concilie heeft voor de Latijnse kerk 'het katechumenaat voor volwassenen hersteld; het is over een aantal etappes verdeeld'.
De riten hiervan vindt men in de Ordo inititationis christianae adultorum [1972]. Bovendien heeft het concilie toegestaan dat men in de missiegebieden, 'naast de initiatie-elementen die in de christelijke traditie liggen vervat, ook elementen opneemt die bij een bepaald volk in gebruik zijn, voor zover zij aan het christelijk ritueel kunnen worden aangepast'.
Tegenwoordig begint dus in alle Latijnse en oosterse riten de christelijke initiatie van de volwassenen op het ogenblik dat zij het catechumenaat binnentreden, om haar hoogtepunt te bereiken in één enkele viering van de drie sacramenten van het doopsel, het vormsel en de eucharistie. In de oosterse ritussen begint de christelijke initiatie van de kinderen met het doopsel, waarop onmiddellijk het vormsel en de eucharistie volgen, terwijl in de Romeinse ritus de initiatie wordt gevolgd door verschillende jaren van katechese en pas later haar voltooiing vindt in het vormsel en de eucharistie, het hoogtepunt van de christelijke initiatie.
Anne Van Der Sloten
12. Ongeschonden lichamen: Moeder Mariana de Jesus Torres [deel 25]
Moeder Mariana neemt de maten af van de Heilige Moeder
Moeder Mariana stond voor het probleem over hoe ze de exacte maten kon verkrijgen van Onze Hemelse Moeder. Toen Maria haar verwarring opmerkte, verwijderde Zij de koord van de taille van Haar kleed. En dan, in een moment van enorme genade, hield Onze Lieve Vrouw het koord aan Haar vooorhoofd, terwijl Moeder Mariana het andere eind aan de voeten van Onze Lieve Vrouw vasthield. De koord, normaal veel te kort voor zon afmetingen, rekte zich uit tot de preciese lengte.
Om de een of andere onbekende reden heeft Moeder Mariana twijfels, sommige verleidingen en moeilijkheden doorgemaakt, waardoor haar geloof in de authenciteit van de verschijning op de proef werd gesteld. Het gevolg was dat er vele jaren voorbij gingen vooraleer het beeld, waar de Moeder van het Welslagen had verzocht, was voltooid.
Vertaling: Chris De Bodt
13. Valentina Papagna: vervolg van de boodschappen
5 mei 2011
Tijdens mijn gebeden deze morgen, kwam de Engel van de Heer en zei: "U mensen zult nog door heel wat lijden moeten doorstaan. De antichrist moet nog komen, waarop de legers vele landen zullen binnenvallen, dichtbij of veraf. Geef de hoop en uw gebeden niet op. Uiteindelijk zal de Koning, de Heer Jezus komen. Blijf Hem aanroepen: Kom, Heer Jezus, kom.
Later op de dag, bij de Heilige Communie, zei de Heer: "Mijn kind, schenk veel aandacht bij het ontvangen van de Heilige Communie. Hoeveel mensen komen Mij ontvangen met een berouwvol hart. Slechts een klein aantal. De rest ontvangt Mij met ijskoude gevoelens.
Zelfs de kleine kinderen komen alsof ze een snoepje in hun hand krijgen. Ik hoor hen nooit zeggen: Dank U, Mijn Heer, om mij toe te laten om tot U te komen en mij te voeden, want ik ben U heel dankbaar, Mijn Heer Jezus.
Mijn kind, wees niet bevreesd om de mensen te vertellen hoezeer ik Mij beledigd voel in de kerken, deze dagen. Ik spreek tot u en onderricht u over de liturgie binnen de kerk. Ik onderricht u meer dan eender welke profeet. Alstublieft, troost Mij en praat tot de priester."
Vertaling: Chris De Bodt
14. Profetiën:
Heilige Senanus [488-560]
Profetie 1
De Engelsen zullen elkaar verraden, waardoor hun soevereiniteit zal worden gebroken en zij zullen hun zwaarden en strijdbijlen bevlekken met bloed De Engelsen en de Ieren van Ierland zullen zich verenigen tegen de machten van de Saxons Een monarch zal heersen in Engeland, over de Engelsen en de zuivere Ieren. Onder de regering van die man, zal het volk geen honger leiden.
Vertaling: Chris De Bodt
13-09-2011
13 september 2011
13 september 2011
1. Medjugorje: De IIPG [International Internet Prayer Group] [Deel 76]
Camelia Tuliuta, Roemenië
Dag iedereen. Mijn naam is Camelia en ik woon in Boekarest, Roemenië. Ik ben heel gelukkig om mijn ervaringen met u te mogen delen.
Sedert de start van deze site, de IIPG Koningin van de Vrede, heb ik met vol enthousiasme uw verhalen rond Medjugorje gelezen en voel ik een bijzondere genegenheid voor jullie. Ik voelde één familieband waar ik graag lid zou van worden. Ik heb meerdere malen mijn verhaal willen op schrijven, maar had nooit de moed om het te beëindingen.
Uiteindelijk heb ik nu de sterkte gevonden om mijn verhaal aan u te vertellen.
Ik ben geboren binnen een Orthodoxe familie. Mijn familie was niet praktizerend, maar God schonk mij een grote genade in de persoon van mijn tante Maria, de zus van mijn vader, die lichamelijk gehandicapt, maar desondanks een heel godsdienstig persoon was. Steeds was ze opgewekt. Zij leidde mij door mijn jongste kinderjaren en onderwees mij dat er een God bestaat boven alle dingen en dan ik niets kan doen zonder hem. Ze onderrichte mij de eerbied tegenover mijn naasten en de barmhartigheid voor hen in nood. Elke zondag ging ik naar de mis en eenmaal in het jaar ging ik te biechten en ging ik op retraîte. Dit was met Pasen. Daarmee was ik tevreden.
Wat ik ook deed, of ik nu naar de Kerk ging of een feestje, of ik nu aan het reizen was of een boek las, steeds voelde ik een grote leegte binnen in mij. Het was alsof niets een betekenis had, alsof mijn eigen leven zinloos was omdat ik op het einde van mijn leven toch gedoemd was om te sterven. En de dood, of meer precies, wat er na de dood zou komen, was iets dat voor mij steeds angstaanjagend was.
Geleidelijk aan werd ik er mij van bewust dat mijn staat van bewustzijn abslouut niet zo goed was.
Het eerste keerpunt in mijn leven kwam er toen ik een éénentwintigjare studente was. De bron van dit keerpunt was een boek, "de Roemeense bedevaarder," waarin ik een leidraad vond voor de biecht. Ik las het heel geduldig en werd bevreesd. Ik vergewiste me er voor eigenlijk voor de eerste maal van dat al mijn vorige biechten verre van een werkelijke beheersing van mijn bewustzijn waren. Drie dagen later voelde ik mij als een dode persoon, wenend over mijn voorbije, weggeworpen levensperiode. Ik voelde dat ik Jezus te zeer had beledigd, hoewel ik een van de gewone en goede meisjes was op school en thuis, die zeker niet zou toegeven aan verleidingen. Maar nu kwam er een andere dimensie van de zonde naar boven.
Bron: IIPG
Vertaling: Chris De Bodt
2. Bijzondere reeks: De Damascusfase in de eindtijdprofetie [deel 2]
Eerdere erkenning van het Damascus Tijdperk
Joodse theologen zijn zich al jaren bewust van deze countdown profetie, en hebben deze reeds aangewend bij geschiedkundige gebeurtenissen die begonnen in 1034 en eindigden in 1071 na Christus [toen ze dachten dat de Messias zou komen]. Om deze profetie van het Damascus Tijdperk te kunnen bestuderen, werden de hoofdkwartieren van de Joodse Academie in Jeruzalem [het centrale regeringsorgaan van het Joodse volk] verplaatst vanuit deze Heilige Stad naar Tyre, waarop zij uiteindelijk naar Damascus zijn verhuisd. Zij gingen naar Damascus omwille van deze countdown profetie.
Damascus en haar omgeving spelen een belangrijke rol bij de aanvang van de Eindtijdgebeurtenissen van de Bijbel. De Joodse gezagsvoerders uit de elfde eeuw verhuisden naar Damascus om te wachten op de aanvang van het Damascus Tijdperk dat ze maar te lezen hadden in de Heilige Schrift. Zij deden dit omdat die tijdsperiode precies duizend jaar was na de vernietiging van de Stad Jeruzalem en de Tempel van Herodes in 70 nà Christus. Hoewel de Joodse autoriteiten in die tijd geloofden dat ze dan konden beginnen met het aftellen tot de Komst van de Messias, die zij toen verwachtten, waren ze veel te vroeg in hun profetische berekeningen. Dit komt omdat ze geen rekening hielden met de opeenvolging van tijdsmomenten die God de Vader rond Zijn Zoon, Jezus Christus had geconcentreerd.
Daar er tamelijk precies 4.000 jaren waren die in het Oude Testament konden in rekening wordengebracht tot een gebeurtenis in het leven van Jezus Christus, werden de Christenen er zich van bewust dat de countdown-voorspelling van God, of het Damascus Tijdperk 2.000 jaren en geen 1.000 jaren waren verwijderd van het tijdperk van Jezus Christus voor deze profetie, die staat beschreven in de hoofdstukken 9 tot 14 in het boek Zacharia van het Oude Testament. Deze profetie omschrijft specifieke gebeurtenissen in het Midden-Oosten die rechtstreeks zullen leiden tot de Tweede Komst van Christus en de instelling van het Koninkrijk Gods op aarde met de Christelijke hoofdkwartieren die zich eindelijk in Jeruzalem zullen bevinden.
Nu bevinden we ons in die generatie dat het inleidende gedeelte van de vervulling van deze aftelgebeurtenissen zal inluiden, en die gestaag zullen voortduren tot de Tweede Komst. Spoedig zullen we getuige zijn van de aanvang van wat initieel de Damascus Fase werd genoemd. Zo, wat bedoel ik nu met de Damascus Fase van de Eindtijdprofetie? Laat ons kijken naar de Heilige Schrift.
Bron: Ernest L. Martin Ph D
Vertaling: Chris De Bodt
3. Dagboek van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 171]
Schrift 1
465. Jezus, mijn Leven, ik voel goed dat Gij mij, in de verborgenheid van de ziel, waar de zintuigen maar weinig waarnemen, omvormt in U. O mijn Redder, verberg mij op de bodem van Uw hart en bedek mij met Uw stralen voor alles wat Gij niet zijt. Ik bid u, Jezus, mogen deze twee stralen die neerdalen uit Uw zeer barmhartig Hart, zonder ophouden mijn ziel versterken.
466. Moment van de biecht.
Mijn biechtvader [23] vraagt mij: of Jezus aanwezig is, of ik Hem nu zie? Ja, Hij is er en ik zie Hem. Dan vraagt de biechtvader mij naar bepaalde personen te vragen. Jezus antwoordt niet, maar richt zijn blik op hem. Toen ik na de biecht mijn penitentie bad, heeft Jezus me deze woorden gezegd: "Ga hem troosten van mijnentwege." Ik begreep de betekenis van deze woorden niet, maar ik heb hem onmiddellijk herhaald wat Jezus me bevolen had.
467. Tijdens de ganse retraite had ik ononderbroken omgang met Jezus, en ik verenigde mij met Hem met al de kracht van mijn hart.
468. Dag van de hernieuwing van de geloften.
In het begin van de heilige Mis zag ik Jezus, zoals gewoonlijk, die ons zegende en dan in het tabernakel ging. Plots zag ik de Moeder Gods in een wit gewaad en blauwe mantel, het hoofd onbedekt. Ze kwam van het altaar naar mij toe, raakte me aan met Haar handen en bedekte mij met haar mantel en zei me: "Offer deze gelofte op voor Polen. Bid voor Polen." 15.8.1935
[23] E.H. Sopocko.
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
4. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 183]
Zevende Lezing: Over de eeuwige zaligheid en het bovennatuurlijke beeld van God
Deel 2
Zo zullen we het geheime mysterie van de Menswording begrijpen en zullen we duidelijk zien hoe de goddelijke natuur, substantieel verenigd met de menselijke natuur in de persoon van het Woord, deze gekroond heeft met de volheid van zijn gaven en praal en hem verheerlijkt heeft boven alle engelen en machten. Dan zal dit hoogstaand moederschap, ô Maagd Maria, ophouden onbegrijpelijk voor ons te zijn, en één met de engelenkoren zullen we je zaligprijzen en de heiligende schatten van je onbevlekte hart zegenen.
Hoe zacht zal het over komen om in een ruk alle wonderen van de grote God te aanschouwen, zowel de natuurlijke als die van de genade en de glorie. Dan zullen de uitverkorenen in hun verrukking gezamenlijk zingen en in koor uitroepen: Je bent prachtig in je werken, o mijn God! Nu is het heelal een tempel geworden waarin de uitmuntendheid en het sublieme van je Naam in stralende en onuitwisbare letters geschreven zijn. Zegen, eer, wijsheid en kracht aan onze God in de eeuwen der eeuwen!
De hemel is de rust van het menselijk verstand, de rust van zijn wil en gevoelens.
We zullen God beminnen, zegden we, met de liefde waarmee hij zichzelf bemint. Maar wat ons meestal in dit leven afschrikt en wat ons van de hemel doet afhouden, met een zekere angst en afkeer is, dat we ons inbeelden bij dit verblijf dat al de natuurlijke banden van ons hart zullen verdwijnen want verwoest en voorgoed uitgedoofd door de zegevierende uitbundigheid van de liefde voor onze Schepper Ah! Heel het christendom protesteert tegen die vergissing. En hoe kan de godsdienst van Jezus Christus die streng onze ondank, hebzucht en ongevoeligheid veroordeelt als voorwaarde voor de hemelse beloning het verdwijnen van alle edele en wettelijke vriendschap uitsluiten? Hoe kan de wederzijdse liefde tussen bruid en bruidegom, tussen vader en zoon, die God ons hier op aarde oplegt uitgesloten worden als onderdeel van onze eeuwige kroon? Zou deze hemelse Kerk, waar onze gevoelens gezuiverd zullen zijn, waar al onze strekkingen en natuurlijke verlangens tot de bovenmenselijke volmaaktheid gedreven worden, gegrondvest zijn op het verval van al onze innerlijke verplichtingen, herinneringen en familiebanden? In Godsnaam: neen!
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
5. Fatima in Lucia's eigen woorden: "De Oproepen" [aflevering 65]
De oproep tot Gebed
In die tijd begrepen de kinderen niet dat deze oproep tot gebed niet alleen tot hen was gericht, maar tot de hele mensheid. Vandaag kijk ik naar deze oproep als een aanwijzer die de weg aanduidt die is geplaveid door God voor Zijn schepselen, sinds het begin van de schepping.
In zowel het Oude als in het Nieuwe Testament, die het woord van God bevatten, vinden we het pad dat sterk door God is uitgelijnd voor de mensheid. Ongelukkiglijk hebben de mensen de betekenis verontachtzaamd waarvoor ze uiteindelijk zijn geschapen. Zij ontkennen het bestaan van God, hun Schepper. Zij willen niet horen over de Heilige Naam van God, die ze nooit "Vader" hebben genoemd, en ze wensen ook de weg niet te kennen die ze moeten volgen om op een dag gelukkig te zijn in het Huis van de Vader.
In feite vinden we zowel in het Oude als in het Nieuwe Testament, die de woorden van God bevatten, heel duidelijk het pad terug die de Heer voor de mensen heeft in kaart gebracht. Ongelukkiglijk hebben de menselijke wezens, in haar geheel, het doel waarvoor ze geschapen zijn, geminacht. Zij ontkennen het bestaan van God, hun schepper en kennen de Heilige naam van God niet, die zij nooit Vader hebben genoemd en bovendien weten ze ook niet welke weg zij te dienen volgen om ooit, op een dag, gelukkig te zijn in het Huis van de Vader.
Vertaling: Chris De Bodt
6. Film: Jozef [5/19]
Het verhaal speelt zich af in Egypte, waar Jozef, de jongste van de twaalf zonen van Jacobs, op een markt wordt verkocht als slaaf aan Potifar, de rechterhand van de farao. Jozef is een jongeman die voorspellende dromen heeft. Hierdoor, en door het feit dat hij de favoriet is van zijn vader, wordt de jaloezie van zijn broers opgewekt. Jozef wordt door zijn broers gevangengenomen en verkocht door zijn broers. Hij is echter een harde en productieve werker en wint al snel het vertrouwen van zijn meester Potifar. De farao, de koning van Egypte, kon s nachts niet slapen. Vreemde dromen hielden hem wakker. Jozef werd naar de farao gebracht om die dromen uit te leggen. Jozef zei tegen de farao wat God met die dromen wilde zeggen: Er komen zeven jaren waarin er genoeg eten is voor iedereen. Daarna komen er zeven jaren waarin er niet genoeg eten zal zijn. Daarom moet je tijdens de zeven goede jaren voedsel verzamelen in grote schuren. Als er daarna niet genoeg eten meer is, kunnen jullie leven van het voedsel dat je in de schuren verzameld hebt. De farao was blij met Jozef. Hij zei: Jij wordt nu mijn onderkoning! Hij gaf hem mooie kleren, een gouden ketting en een prachtige wagen. Op een dag kwamen zijn broers naar Egypte om eten te halen. Wat een verrassing, toen zij ontdekten dat hun broer onderkoning van Egypte was geworden! Vader Jacob was heel blij toen hij hoorde dat Jozef nog leefde. De hele familie verhuisde naar Egypte. Jozef is een Duits/Italiaanse/Amerikaanse film uit 1995, die het verhaal vertelt van Jozef uit het Oude Testament. Met Ben Kingsley, Paul Mercurio, Martin Landau, Lesley Ann Warren, Alice Krige, ... Regie: David Young.
6. Benoite, de herderin van Notre-Dame du Laus [Aflevering 95]
Hoofdstuk 4: Tussenkomst van de bisschoppelijke overheid
Het Voorlopig Reglement en de regen
Dit stel instructies toont de eigenschappen van een gezonde organisatie en voorziet in een uitbreiding van de devotie op Laus: de vrijgevigheid van de pelgrims dient in banen geleid en misbruiken van te gretige priesters dienen te worden voorkomen. M. Grimaud en zijn collega notaris Nas uit Gap zullen op de financiën van de kapel moeten letten.
De twee benoemde priesters zijn Antoine Eyriey en Charles Lombard, deze laatste pas gewijd door Mgr. Marion, bisschop van Gap en die de wijdingen in het bisdom Embrun verzorgde bij afwezigheid van de aartsbisschop.
M. Lambert dacht terug te vertrekken op de avond van woensdag 16 september om in Chorges te gaan slapen toen een onweer hem verplichtte op Laus te blijven. "Iets bewonderenswaardig en verrassend," schrijft M. Gaillard, "het was nog zo donderdag morgen en ook na de middag toen hij wilde vertrekken." Daar het maar regende in het kleine dal zien Gaillard en de andere vertellers hier een acte van de Voorzienigheid als antwoord op het gebed van Benoîte om de aartsvicaris op Laus te houden en die zo aanwezig zal zijn bij de opzienbarende genezing die voorvalt in de nacht van 17 september: een teken uit de hemel dat door de onderzoekers werd gevraagd om overtuigd te zijn van de waarachtige getuigenis van de herderin.
Vertaling: Broeder Jozef
7. Jezus' tijdgenoten [aflevering 311]
Judas Iskariot
De laat-antieke en de middeleeuwse Judas-traditie
De middeleeuwse "Legenda aurea," samengesteld uit reeds bestaande, soms heel oude legenden, door de Dominicaan Jacopo da Varezze [ca. 1228-1298] bevat een biografie van Judas, die deel uitmaakt van de legende van de dertiende apostel Mathias, die Judas' opvolger was [om het getal van 12 in stand te houden]. In deze legende is Judas de zoon van het Joodse echtpaar Ruben en Cyboria. Onmiddellijk na de conceptie ervaart Cyboria een bijzonder onheilspellend gevoel als zou haar zoon zijn volk te gronde richten. Na zijn geboorte legt zijn vader hem in een mandje, en zet dat mandje in zee, met de bedoeling dat Gods wil zal geschieden. Judas spoelt aan op het eiland Scarioth, en wordt daar geadopteerd door de op dat moment nog kinderloze koningin, die verrukt is van zijn schoonheid. Kort daarna bevalt zij van een eigen zoon. De kleine Judas groeit op als een jaloers kind, omdat hij het niet kan hebben dat zijn koninklijke broer hem in alles overtreft. Nadat zijn moeder hem heeft meegedeeld dat hij maar een vondeling is, doodt hij zijn broer en vlucht met kooplieden per schip naar Jeruzalem. Daar treedt hij in dienst van de landvoogd Pontius Pilatus en wordt het hoofd van diens hofhouding. In die functie plukt hij voor Pilatus appels uit een boomgaard die van zijn vader Ruben is. Hierbij komt het tot een handgemeen dat Judas beslecht door Ruben met een steen dood te slaan. Als de weduwe haar nood klaagt bij Pilatus geeft die haar Judas tot nieuwe echtgenoot. Zo komt Judas er naar verloop van tijd achter dat hij zijn vader gedood en zijn moeder gehuwd heeft. Bij wijze van zelf opgelegde taakstraf wordt hij leerling van Jezus en vervult hij in het collectief de rol van penningmeester [de anderen weigeren geld aan te raken]. Van alle giften drukt hij 10% achterover. Als Maria Magdalena voor 300 zilverlingen aan balsem [in Judas' ogen: vermorst] over de voeten van Jezus giet, voelt hij zich voor 30 zilverlingen benadeeld, wat hem ertoe brengt Jezus voor dat bedrag te verraden aan de Hem vijandige Joodse hogepriesters. Nadat hij spijt gekregen heeft van zijn daad pleegt hij zelfmoord door zich op te hangen. Ten teken van zijn verdorvenheid barst zijn lichaam open.
Deze Judas-biografie was gedurende de Middeleeuwen wijd en zijd verspreid, en werd ook in het Middelnederlands vertaald, niet alleen in de Middelnederlandse vertaling van de "Legenda aurea," maar ook los daarvan, en wel in het zogeheten "Comburgse handschrift," direct volgend op "Van den vos Reynaerde: Judaes' gheborte ende sine doot."
Vertaling: Broeder Joseph
8. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 138]
Hoofdstuk 3: Van Jezus' doop tot na Zijn vasten
Jezus te Betel, Luz en Ensemes
Toen sprak Jezus hun van de gastvrijheid en de barmhartigheid, die alle heilige oudvaders beoefend hadden, want waar zou de zegen zijn, welke die voorvaderen ontvingen? Waar zou datgene zijn, waardoor de zegen bewaard bleef, indien Abraham de engelen afgewezen had, die hem de zegen brachten?
De Heer zegde hun ook in parabelen: "Wie de Moeder met het Kind onder het hart wegzendt, wanneer zij vermoeid van de reis aan de deur aanklopt en wie de man bespot, die ootmoedig om een onderkomen smeekt, die zal ook de Zoon verstoten en meteen het Heil dat Hij met zich medebrengt." En Jezus zei dit zo duidelijk, dat ik zijn woorden als een donderschicht in het hart van de man zag varen, want in dit huis was het dat men Maria en Jozef op hun reis naar Bethlehem niet wou ontvangen en hen met snode bespottingen de deur had gewezen. Ik herkende dit huis zeer goed,en de oudsten onder die mensen, die toen reeds leefden en hier nu aanwezig waren, kwamen in de grootste verlegenheid, want zonder Zichzelf en zijn Moeder en Jozef te noemen, had Hij alles wat zij gedaan hadden, in een gelijkenis gezegd.
Toen wierp zich daar de schuldige man voor Jezus neer en bad Hem toch binnen te treden en iets aan te willen nemen,omdat Hij zeker een profeet moest Zijn, aangezien Hij alles wist wat hier vóór dertig jaren voorgevallen was. Jezus nam evenwel niets van hem aan. Hij zette zijn toespraak tot de hier bijeengekomen herders voort en zei, op het hier gebeurde zinspelend, dat alle handelingen de aard en de kiem van de volgende handelingen bevatten: de eerste determineren de tweede en zoals men gehandeld heeft, zal men in een volgende geval opnieuw handelen, gelijk het ook hier aanvankelijk gebeurde, maar, zo betoogde Jezus verder, berouw en boetvaardigheid kunnen de oude wortels vernietigen, zodat wij betere handelingen gaan stellen. Aldus kan de mens door verandering van gezindheid en verbetering van het leven, door het doopsel van de H. Geest herboren worden en vruchten voor het eeuwige leven voortbrengen. 9. Het Sacrament van het Doopsel [deel 7]
Catechismus
Het Doopsel in het Heilsbestel
Het Doopsel in de Kerk
De kerk heeft vanaf de dag van Pinksteren het heilig doopsel gevierd en toegediend.
De heilige Petrus verklaart inderdaad aan het volk dat diep getroffen was door zijn prediking: 'Bekeert u, en ieder van u late zich dopen in de naam van Jezus Christus tot vergeving van zijn zonden. Dan zult gij de gave van de heilige Geest ontvangen' [Hand. 2,38].
De apostelen en hun medewerkers dienen het doopsel toe aan al wie in Jezus gelooft: joden, zij die God vrezen, heidenen.
Altijd blijkt het doopsel verbonden te zijn met het geloof:
'Geloof in de Heer Jezus, dan zult gij en uw huis gered worden', verklaart de heilige Paulus aan zijn gevangenbewaarder te Filippi. Het verhaal gaat verder: 'Terstond daarna werd hij met al de zijnen gedoopt' [Hand. 16,31-33].
Volgens de heilige apostel Paulus deelt de gelovige door het doopsel in de dood van Christus: hij wordt met Hem begraven en verrijst met Hem: "Gij weet toch dat de doop, waardoor wij één zijn geworden met Christus Jezus, ons heeft doen delen in zijn dood? Door de doop in zijn dood zijn wij met Hem begraven, opdat ook wij, zoals Christus door de macht van zijn Vader uit de doden is opgewekt, een nieuw leven zouden leiden." [Rom. 6,3-4] De gedoopten zijn 'met Christus bekleed.' [Gal. 3,27]. Door toedoen van de heilige Geest is het doopsel een bad dat zuivert, heiligt en rechtvaardigt. Het doopsel is dus een waterbad waarin 'het onvergankelijke zaad' van het woord van God zijn levenwekkende uitwerking heeft. De heilige Augustinus zegt over het doopsel: 'Het woord voegt zich bij het element en het wordt een sacrament'.
Anne Van Der Sloten
10. Ongeschonden lichamen: Moeder Mariana de Jesus Torres [deel 24]
De Moeder Gods vraagt om een beeld
Tijdens dezelfde verschijving vroeg de Heilige Maagd van het Welslagen aan Moeder Mariana om een beeld te laten maken, precies zoals Moeder Mariana haar had waargenomen. Haar wens wat dat dit beeld in de zetel van de priores in het hoger koor zou worden geplaatst, zodat ze vandaar ook effectief zou kunnen heersen over Haar klooster. In Haar rechterhand moest er een staf geplaatst worden als teken van haar autoriteit als overste, samen met de sleutels van het klooster, zodat Zij het gedurende de komende eeuwen zou kunnen beschermen.
En Onze Moeder heeft dit maar al te zeer waargemaakt, want meerdere malen hebben de vijandige autoriteiten van Ecuador gepoogd om de zusters uit hun klooster te verdrijven. Geen enkele van deze pogingen heeft ooit succes gehad. In bepaalde gevallen stierf de persoon de met de taak was belast of werd hij overgeplaatst alvorens het bevel kon worden uitgevoerd. Bij een bepaalde gelegenheid zelfs, hadden een groot aantal mensen, die waren aangeduid om op een bepaald tijdstip te verzamelen voor het klooster, de afspraak vergeten tot de tijd was voorbijgegaan.
Vertaling: Chris De Bodt
11. Valentina Papagna: vervolg van de boodschappen
1 mei, 2011. Zondag van de Goddelijke Barmhartigheid
In de Heilige Margaretha Maria Kerk, tijdens de Mis, sprak Onze Heer: "Mijn kinderen, u bent hier allen verzameld voor de grootste feest van Mijn Goddelijke Barmhartigheid. In deze verontruste wereld, leeft u allen in zonde en corruptie, vandaag nog meer dan vroeger. U moet allen de Rozenkrans van de Goddelijke Barmhartigheid bidden. Dit vraag ik vandaag aan al mijn trouwe kinderen. Bid tijdens de dag zoveel als u kan. Hoe meer u bidt, hoe vlugger de wereld en de harten van de mensen zullen veranderen. Ik zal u altijd waarschuwen bij grote gebeurtenissen die zullen plaatsvinden in de wereld. Vertel de mensen dat ze altijd op Mij moeten vertrouwen. Ik ben rechtvaardig, maar Ik ben ook vol van liefde voor allen die dicht tot Mij komen. Ik zal nooit iets weigeren. Ik ben rijk en vrijgevig in Mijn barmhartigheid en liefde.
Vertaling: Chris De Bodt
12. Profetiën: H. Columba van Ierland [521-597]
Profetie 19
De Heilige Columba van Ierland, die eveneens de hongersnood en de mislukking van de oogst van aardappelen, tijdens de jaren 1845-50 voorspelde, besloot haar profetieën met een belofte van voorspoed en de vernietiging van Ierland:
Dit nieuwe Ierland zal een voorspoedig Ierland zijn en groot zal haar vermaardheid en macht zijn en er zal op de hele en wijde oppervlakte van de aarde geen land zijn zoals dit mooie volk Zeven jaren voor de laatste dag zal de zee Ierland overspoelen door een overstroming alsook het klooster in Iona van mijn hart, Iona van mijn liefde. In plaats van de stemmen van monniken, zal het geloei van de koeien weerklinken, maar als de wereld het einde nadert, zal Iona opnieuw zijn wat het was.
Vertaling: Chris De Bodt
12-09-2011
12 september 2011
12 september 2011
1. Medjugorje: afgelopen augustus was de drukste maand sedert de verschijningen begonnen
Het aantal van meer dan 400.000 Heilige Communies die werden uitgedeeld [406.300] tijdens de voorbije maand augustus bedraagt meer dan alle andere vorige statistieken in de laatste dertig jaar van de verschijningen. Comform hiermee was het aantal priesters die de missen opdroegen: meer dan 7.000 [7.280 om precies te zijn] of een dagelijks gemiddelde van 234 priesters. De bedevaarders blijven ook toestromen tijdens de eerste dagen van september. Volgens de gegevens van de Informatiedienst zijn er grotere groepen bedevaarders uit Polen, België, Slowakije, Libanon, Spanje, Argentinië, Hongarije, Oostenrijk, Duitsland, Italië, Denemarken, de Verenigde Staten, Ierland en Groot-Brittannië.
We vroegen aan Vr. Frank Gindro uit Denemarken om zijn ervaringen met ons te delen. Hij zei dat hij hier de bijzondere aanwezigheid van Onze Lieve Vrouw voelt: "Het is een gevoel dat ik sedert lang niet meer had. Ik bid voor de mensen uit ons land die de hoop hebben verloren in hun leven. Ik zal zeker terugkomen naar Medjugorje!"
Kim Beck uit de Verenigde Staten is voor de eerste keer in Medjugorje. "Ik kan niet omschrijven hoe goed ik me hier voel," zegt zij, "ik kan zo'n liefde van God voelen, die hier zo duidelijk is. Ik ben nog niet te biechten geweest, maar dat is iets voor deze avond. Vooral de Heilige Mis is hier iets uitzonderlijk. Ik voel de aanwezigheid van de Heilige Geest en dat beroert me zo zeer. Op een andere avond ging ik naar de Internationale Heilige Mis en baden we de Rozenkrans voor de aanvang. Ik vind eenvoudigweg geen woorden om de gevoelens en de liefde voor onze Heer te beschrijven."
Ze zegt dat deze ervaring zo belangrijk is voor vele bedevaarders: "Medjugorje zal de harten van de mensen veranderen. De liefde voor God zal hun ziel beroeren zodat ze zullen kunnen zien welke weg ze met hun leven moeten inslaan en ze zullen hiervan voor de hele wereld getuigen. Ik denk dat we de wereld ten goede kunnen veranderen door Medjugorje," zei Kim.
Vertaling: Chris De Bodt
2. Medjugorje: De IIPG [International Internet Prayer Group] [Deel 75]
Barbara Shellhamer
Dag tot iedereen van mijn familie,
Ik wou dit al een hele tijd doen en zo denk ik dat God mij een beetje extra tijd gaf om er aan te beginnen. Ik zal beginnen met november van 1993. Een vriendin [die ik toen nog niet kende] vroeg me om naar een Mariale Conferentie te gaan, die ze organiseerde hier in Louisville. Ik vertelde haar dat dit niet zou gaan, omdat ik niemand had om op mijn zoon te passen die dag. Ze zei: "neem het toelatingsticket en als Onze Lieve Vrouw wil dat u er aanwezig bent, zal u ook komen." Ik zei: "goed." En inderdaad, een vriend van mijn zoon vroeg hem om samen bij hem thuis het weekend door te brengen en zo was mijn zaterdag vrij.
Ik ging er dus heen en ontmoette ginds mijn moeder en we wisten niet dat mijn broer ook de advertentie in een plaatselijke krant had gelezen en ook was geïnteresseerd om de priester, Vr.Svet, te horen spreken over deze plaats, genoemd Medjugorje. Ik had er reeds verhalen over gehoord en iets over Onze Lieve Vrouw die er zou verschijnen. Het had mij allemaal niet zo echt aangegrepen en kon moeilijk in de echtheid ervan geloven. Hoe dan ook ging ik en vond alles zo interessant en mooi, gevuld met zoveel informatie waar ik nooit had over gehoord.
In die tijd was de oorlog nog steeds aan de gang en die avond werd er ook over gesproken. Ik wist nooit alles van alles, behalve als het over de Verenigde Staten ging. Het werd tijd voor het middagmaal en Jim, mijn moeder en ikzelf hadden er niet voor voorafbetaald omdat we niet wisten dat we werkelijk zouden kunnen aanwezig zijn. Zo gingen we ons iets halen om te drinken en gingen terug naar onze zitplaatsen. We waren gezegend, want we zaten op de tweede rij.
Debbie kwam naar ons toe met een mooi, klein beeld van Onze Lieve Vrouw van Fatima en vroeg of ik het tijdens de middagpauze wou bijhouden. Ik kwam er achter dat dit een beeldje was dat ooit op het Rode Plein werd gekroond!! En het had tijdens de conferentie geweend, maar ik had het niet waargenomen. Debbie zou het beeld nooit achterlaten en daar we ginds waren wilden zowel mijn moeder als mijn broer het beeldje vasthouden. Na de middagpauze, kwam Debbie het beeld opnieuw halen om het opnieuw op het podium te zetten. Na dit voorval is het leven binnen mijn familie volledig veranderd.
Alle drie begonnen we de geur van rozen te ruiken en dachten we dat de dame op de rij achter ons [die met een plastiekzak wat geluid aan het maken was] zich aan het parfumeren was. Ik had haar op een ander tijdstip bij deze gebedsgroep gezien, waarvan ik een ontmoeting pas twee dagen hiervoor, op donderdag, had bijgewoond. Ik draaide me om en vroeg haar om ze rozenparfum had gebruikt. Ze antwoordde: "Neen, waarom?" We konden alle drie de geur van rozen waarnemen en we wisten niet van waar het kwam. Het moest toch van ergens komen. Toen dachten we niet aan het verband tussen het beeldje en de rozengeur. Het was zon krachtige geur dat het wel van ergens moest komen.
Bij de volgende pauze waren we met Debbie aan het praatten over hoe mooi de conferentie was en vertelden haar toen over deze zoete rozengeur. Debbie vertelde ons hierop dat dit een bijzondere genade is van Onze Lieve Vrouw. Wow! We wilden het graag geloven, maar wow!
Een paar maanden later opende Debbie het Mariacentrum, op 24 juni 1994, en wij drieën gaven ons op om ginds mee te doen aan vrijwilligerswerk. Door het voorval had Onze Lieve Vrouw onze familie een bijzondere genade toebedeeld want ook mijn schoonzuster, haar dochter, haar schoonzoon waren bekeerd en volgden onderricht bij het RCIA. Mijn broer richtte een eigen gebedsgroep op.
Het uiteindelijke resultaat was dat negen van mijn familieleden tezamen naar Medjugorje gingen en velen van ons zouden er meerdere malen teruggaan. Mijn jongste zoon ging twee jaar geleden ook en is samen met mij in gebedsgroepen geweest, sedert ik er in 1994 begon aan deel te nemen. Sedert meer dan twee jaar gaat hij nu, samen met zijn twee neven en een paar andere vrienden naar het "Heilig uur van de Jeugd" op maandag en volgend jaar, als God het belieft, zal hij zijn tweede jaar aanvangen aan de Franciscaanse universiteit, een eerder kleine universiteit met een strikt katholiek curriculum.
En aldus heeft God mijn familie op een machtige wijze gezegend. Nu bidden we nog steeds voor de bekering van mijn echtgenoot, en ik heb hem verteld dat mijn gebeden ten gepaste tijde door God zullen worden beantwoord. Hierop antwoordt hij telkens weer: "We zullen we zien."
Aldus mijn korte versie van mijn verhaal. Moge God u allen zegenen door onze bijzonder familie.
Barbara
Bron: IIPG
Vertaling: Chris De Bodt
3. Bijzondere reeks: De Damascusfase in de eindtijdprofetie [deel 1]
Inleiding
De westerse wereld [en vooral de Verenigde Staten] hebben een periode van ongekende voorspoed meegemaakt, samen met een relatieve vrede, voor een groot aantal jaren. Er waren wel wereldoorlogen en oorlogen, waarin vele soldaten sneuvelden, maar sinds de Amerikaanse burgeroorlog werd er nimmer oorlog gevoerd in het land zelf. Deze periode van een relatieve vrede is voorspeld vóór de Tweede Komst van Christus. Deze voorspelling is ook zo uitgekomen, maar nu is de tijd van deze profetische aankondiging bijna afgelopen. Aan de horizon wacht er een tijd van vernietigende natuurrampen die een voorspel zullen zijn van grote politieke opschuddingen, die voorspeld zijn in het Boek der Openbaringen.
Volgens mijn opinie gaan deze profetische gebeurtenissen zo zeker plaatsvinden, zoals het rijzen van de zon morgen zal plaatsvinden. Dat is zo omdat God de Enige is die Zijn zegel van goedkeuring omtrent de authenticiteit en de geldigheid van de Heilige Schrift heeft geplaatst. Het is in deze goddelijke literatuur waar u deze profetische gebeurtenissen kunt beschreven vinden. Wanneer ons huidig tijdperk van voorspoed en relatieve rust eindigt, zal er een andere periode aanbreken.
Het zal abrupt starten met een grote tsunami [dikwijls verkeerd omschreven als een vloedgolf] dat de volledige kustgebieden van de oostelijke Middellandse Zee zal vernietigen, te beginnen bij het zuiden van Turkije, tot en met de Gazastrook inebgrepen. Dit zal een eenmalige gebeurtenis zijn dat een aftellen zal tot stand brengen van de profetische onderrichtingen die zullen leiden tot de Tweede Komst. Dit nieuwe tijdperk kan men eveneens omschrijven als "Het Damascus Tijdperk van de Eindtijdprofetie" en staat beschreven in Zacharia, hoofdstuk 9 tot 14.
Bron: Ernest L. Martin Ph D
Vertaling: Chris De Bodt
4. Dagboek van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 170]
Schrift 1
462. Nu begrijp ik eerst goed dat zelfverloochening, dat wil zeggen de vereniging van de ziel met de wil van God, deze ziel het nauwst met God verbindt. Dat maakt de ziel werkelijk vrij, helpt haar een diepe ingetogenheid van geest te bewaren en maakt alle lasten van het leven licht en de dood zacht.
463. Jezus zei mij: "u hebt enige onzekerheid betreffende het feest of de te stichten congregatie of betreffende gelijk welk ander punt waarover Ik u in de diepte van uw ziel gesproken heb, maar dan zal Ik u onmiddellijk door de mond van deze priester antwoord geven."
464. Tijdens de meditatie over de nederigheid, kwam mijn vroegere ongerustheid terug voor mijn geest, namelijk dat een zo ellendige ziel als de mijne, de taak die de Heer vereist, niet zal kunnen volbrengen. Op hetzelfde ogenblik dat ik deze twijfel onderzocht, onderbrak de priester, die de retraite gaf, de draad van zijn betoog en sprak over dat waarover ik twijfelde, door te zeggen dat God meestal de zwakste en eenvoudigste zielen uitkiest als instrumenten om zijn grootste werken te volbrengen. Dat is de onomstootbare waarheid. Zien we maar wie Hij tot apostelen gekozen heeft of werpen we een blik op de kerkgeschiedenis, dan zien we dat de grootste werken volbracht zijn door zielen die daar het minst voor geschikt waren, want juist daardoor tonen de werken van God ons dat ze werkelijk van God zijn. Toen mijn twijfel helemaal verdwenen was, kwam de priester terug op het thema van de nederigheid.
Zoals gewoonlijk tijdens een conferentie, stond Jezus recht op het altaar en Hij zei me niets, maar Zijn welwillende blik doordrong mijn arme ziel, die geen enkel uitvlucht meer had.
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
5. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 182]
Zevende Lezing: Over de eeuwige zaligheid en het bovennatuurlijke beeld van God
Deel 2
Beeld je nu een mens in waarvan de innerlijke blik, zorgvuldig uitgezuiverd door de goddelijke genade, zich nooit liet bezoedelen door de giftige adem van een passie. Misschien is die mens maar een ongeletterde dorpeling zonder cultuur die tevreden was met het onderricht dat hij nederig genoot in de Kerk. Hij sluit zijn ogen voor het aardse licht en als een gevangene die uit duisternis treedt en voor het eerst het zonlicht ziet is die mens, vrij van lichamelijke banden, door een verblindend en onbekend licht overgoten. Hij wordt het middelpunt van alle wetenschap en pracht. De heilige duisternis van het geloof trekt op: Hemel, natuur, God hebben geen geheimen meer voor die glorierijke koning. In een oogwenk begrijpt hij het geheel en de details van de schepping die zijn erfdeel en bezit worden, met een blik omhelst hij het heelal. Hij doorzoekt de eigenschappen van de onderdelen, hun geheimen en intieme krachten. Met een gedachte dringt hij het firmament binnen dat, veraf, ontsnapt aan onze kennis en berekening. De boom der kennis spreidt voor hem zijn rijke vruchten, hij voedt en laaft zich aan die steeds vruchtbare bron. Hij ondergaat geen drang naar kennis meer, voor hem is er noch nacht, noch twijfel, noch nieuwsgierigheid noch onderzoek. Ah! Hoeveel geleerden hier op aarde, die hun tijd doorbrengen met het opzeeten van ijdele systemen en God vergeten om zich toe te leggen op speculaties en ijdel onderzoek, jaloers zullen worden op de rechtvaardige die God heeft bemind en zich gehecht heeft aan zijn ware wijsheid! De kleinste weergave van die kennis zal alle ontdekkingen en overwinningen van de mensheid vanaf de oertijd doen vervagen.
In dit leven zouden we bezwijken onder dergelijk overvloedig licht, onze organisatie en onze vitale functies zouden vernield worden.
En toch, deze kennis aangaande de geschapen wezens is minder dan een waterdruppel naast de wetenschap van hogere stand. De geest van de uitverkorenen staat in verbinding met de wereld der geesten die de schoonheid van de zalige zielen ontwaren, verlicht als ze zijn door hun goddelijke gelijkenis en getooid met het bruidskleed van de liefde en alle deugden zien ze de vurige cherubijnen, prinsen en hoogheden met hun krachten, de serafijnen met irreële vleugels waarmee ze zich bedekken voor de majesteit van het Lam. Zonder behulp van geluiden en voelbare woorden houden ze een onuitsprekelijk gesprek. Hun verlicht, subtiel en onbewogen lichaam verzet zich niet tegen de werking van hun verstand en het gebruik van de gaven.
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
6. Fatima in Lucia's eigen woorden: "De Oproepen" [aflevering 64]
De oproep tot Gebed
De zesde oproep van de boodschap: "Bid, bid heel veel!"
Zoals u reeds weet, werd deze oproep gedaan tijdens de tweede verschijning van de Engel. De drie kinderen zaten aan de kant van de bron die grensde aan mijn ouders huis. De Hemelse Boodschapper vrscheen en zei tot hen; "Wat bent u aan het doen?" Daarop ging hij, zonder te wachten op een antwoord door: "Bid, bid heel veel! De harten van Jezus en Maria hebben plannen van genade voor u. Offer voortdurend gebeden en boetes voor de Allerhoogste [ ] Maak van alles een soort offergave en schenk het aan God als een daad van herstel voor de zonden door dewelke Hij wordt beledigd en bijkomend voor de bekering van de zondaars. Op deze wijze zult u vrede brengen over uw land. Ik ben de engelbewaarder van uw land, de beschermengel van Portugal. Boven alles moet u met onderdanigheid het lijden dragen en aanvaarden die die Heer u zal zenden."
Bovennatuurlijke onthulligen gaan gewoonlijk gepaard met de bijzondere genade die hun betekenis opheldert. In feite stonden de drie kinderen destijds inderdaad heel ver van het begrijpen van de volle betekenis ervan, zoals we dit met onze ogen van vandaag bekijken en naar onze zielen overbrengen, daar het Gods wil is dat ik hier op aarde tot Zijn beschikking blijf.
Vertaling: Chris De Bodt
7. Film: Jozef [4/19]
Het verhaal speelt zich af in Egypte, waar Jozef, de jongste van de twaalf zonen van Jacobs, op een markt wordt verkocht als slaaf aan Potifar, de rechterhand van de farao. Jozef is een jongeman die voorspellende dromen heeft. Hierdoor, en door het feit dat hij de favoriet is van zijn vader, wordt de jaloezie van zijn broers opgewekt. Jozef wordt door zijn broers gevangengenomen en verkocht door zijn broers. Hij is echter een harde en productieve werker en wint al snel het vertrouwen van zijn meester Potifar. De farao, de koning van Egypte, kon s nachts niet slapen. Vreemde dromen hielden hem wakker. Jozef werd naar de farao gebracht om die dromen uit te leggen. Jozef zei tegen de farao wat God met die dromen wilde zeggen: Er komen zeven jaren waarin er genoeg eten is voor iedereen. Daarna komen er zeven jaren waarin er niet genoeg eten zal zijn. Daarom moet je tijdens de zeven goede jaren voedsel verzamelen in grote schuren. Als er daarna niet genoeg eten meer is, kunnen jullie leven van het voedsel dat je in de schuren verzameld hebt. De farao was blij met Jozef. Hij zei: Jij wordt nu mijn onderkoning! Hij gaf hem mooie kleren, een gouden ketting en een prachtige wagen. Op een dag kwamen zijn broers naar Egypte om eten te halen. Wat een verrassing, toen zij ontdekten dat hun broer onderkoning van Egypte was geworden! Vader Jacob was heel blij toen hij hoorde dat Jozef nog leefde. De hele familie verhuisde naar Egypte. Jozef is een Duits/Italiaanse/Amerikaanse film uit 1995, die het verhaal vertelt van Jozef uit het Oude Testament. Met Ben Kingsley, Paul Mercurio, Martin Landau, Lesley Ann Warren, Alice Krige, ... Regie: David Young.
8. Benoite, de herderin van Notre-Dame du Laus [Aflevering 94]
Hoofdstuk 4: Tussenkomst van de bisschoppelijke overheid
Het voorlopig Reglement en de Regen
"De hele dinsdag en woensdag morgen," schrijft Gaillard, "wordt er gewerkt aan reglementen voor Laus." Dit Reglement, met datum 16 september, brengt orde op zaken voor de cultus en geeft nauwkeurige details over de staat van de kleine kapel en de vermeldingen van M. Lambert.
Na een blik in het tabernakel waar hij 'enkele veel te kleine hosties op een korporaal vindt,' kijkt hij naar het altaar in plaaster met twee dubbele lakens bedekt, met twee kussens in zilverachtig velours, een gestoffeerde altaarvoorkant en daaronder een rode doek met linten. Boven het altaar een schilderij met de heilige Familie en aan weerszijden afbeeldingen van de Maagd. Het Misdagboek dat M. Fraisse hem voorlegt is met Pinksteren begonnen: er staan voor 530 pond 12 stuivers en 6 duit gelezen of nog te lezen missen in. M. Lambert legt het Mishonorarium vast op 5 stuivers, doet de namen van de schenkers noteren en benoemt twee jonge priesters die voortaan voor de dienst in de kapel zullen zorgen en omschrijft duidelijk hun opdracht. De prior van Saint-Etienne zal nooit op zon- of feestdagen de Mis moeten opdragen in de kapel van het gehucht, en deze drie priesters moeten de door de pelgrims verkregen gunsten noteren, na inlichting te hebben ingewonnen over de omstandigheden, personen, tijd en plek.
De aartsvicaris voorziet ook dat de kapel vergroot zal moeten worden volgens een doordacht plan en daarvoor kaarsen en fakkels moeten verkopen die de pelgrims nu massaal meebrengen. Hij beveelt om bij het altaar twee geelkoperen kandelaars te plaatsen, twee missaals, een zilveren kelk en wekelijks korporaals en kelkdoekjes te verversen bij het zien hoe vuil ze waren. Tenslotte besluit hij zo vlug mogelijk het plaatsen van biechtstoelen die ontbreken en staat toe aan elke erkende priester om biecht te horen en zelfs de voorbehouden gevallen vergeving te schenken.
Vertaling: Broeder Jozef
9. Jezus' tijdgenoten [aflevering 310]
Judas Iskariot
Evaluatie
De manier waarop binnen het christendom Judas' verraad gezien wordt is tweezijdig. Aan de ene kant wordt het door christenen in het algemeen onbegrijpelijk gevonden dat hij als een van Jezus' vertrouwelingen geld belangrijker scheen te vinden dan een drie jaar lange vriendschap met zijn leermeester en alles wat hij van hem gehoord en gezien had. Vooral de manier waarop het verraad plaatsvond strijkt tegen de haren in: door een begroeting als vriend werd Jezus in het donker geïdentificeerd als degene die gearresteerd moest worden. In het Nieuwe Testament wordt meermalen aangegeven dat hij door satanische invloed uiteindelijk tot zijn daad gedreven werd. Evenals Adam kan staan voor de mensheid, zo kan Judas als exemplarisch voor de joden opgevat worden. Misschien slechts als representant van Judea in tegenstelling tot de mensen uit Galilea en de verstrooiing. Een antisemitische tendens in het christendom, die ook heden ten dage nog wordt gehoord, heeft Judas willen zien als symbool van het jodendom dat Jezus niet kon of wilde aanvaarden als de Messias.
Aan de andere kant was zijn daad door Jezus volgens enkele evangeliepassages voorzien [Johannes 6: 64], aangekondigd en aangemoedigd. Jezus gaf voor die tijd meermalen te kennen dat hij moest worden overgeleverd, sterven en opstaan uit de dood om zijn opdracht te voltooien en verzette zich niet toen het eenmaal zover was. Sommigen zien Judas dan ook als willoze pion in een goddelijk plan. Een extreme visie hiervan hingen de Kaïnieten aan. In de oudheid ontstond binnen deze Kaïnitische gnostische sekte het "Evangelie naar Judas," waarin Judas als oorzaak van de reddende kruisdood van Jezus werd vereerd. Verraad werd bij hen als "mysterie van het verraad" tot deugd verklaard.
Vertaling: Broeder Joseph
10. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 137]
Hoofdstuk 3: Van Jezus' doop tot na Zijn vasten
Jezus te Betel, Luz en Ensemes
Enigen onder de Hem vergezellende leerlingen hadden bij zijn doop de woorden gehoord: "Deze is mijn lieve Zoon." Onderweg verklaarde Jezus hun dat zijn hemelse Vader dit ook bedoelde te zeggen van allen die zonder zonde [dit is met berouw over hun zonden] de doop van de Heilige Geest ontvangen.
Dit gewest hier doorkruisten Jozef en Maria op hun reis naar Bethlehem, heel kort voor de geboorte van Christus. Jozef kende de streek zeer goed en wist er de weg, want zijn vader had hier weiland gehad. Jozef heeft toen langs de zijkant van Jeruzalem [achter de stad om] een omweg van wel anderhalve dag gemaakt. Hij heeft alle steden vermeden en is met zeer kleine dagreizen van een paar uren liever hierlangs doorgetrokken, omdat de herdershuizen hier zeer dicht lagen, want voor Maria was op de duur het zitten op het dwarszadel en ook het gaan zeer bezwaarlijk.
Eerste bezoek. De twee hoofddoeleinden van Jezus' rondgang op heden waren twee herdershuizen,waarheen zijn ouders op hun reis naar Bethlehem hun toevlucht genomen hadden, 's Voormiddags [na een weg van twee uren in oostelijke richting], kwam Hij bij het herdershuis, waar Maria slecht onthaald was geworden en hij onderrichtte daar het verzamelde volk.
De herder van dit huis was een ruwe,oude man, die ook nu Jezus niet wilde ontvangen. Hij was brutaal van manieren en onverschillig, zoals men hedendaags ook soms wel een zelfvoldane boer hoort zeggen:: "Wat heb ik dit of dat nodig? Ik betaal mijn schulden en ga naar de kerk, laat me voor de rest met rust." En zo leven zij voor het overige gelijk zij willen. Zo was ook de mentaliteit van de mensen van dat huis: "Wat hebben wij weer nieuwigheden nodig, mopperden zij, wij hebben onze wet, die van Mozes komt en deze heeft God geopenbaard en ons gegeven en verder behoeven wij niets."
11. Het Sacrament van het Doopsel [deel 6]
Catechismus
Het Doopsel in het Heilsbestel
Het Doopsel van Jezus
Alle voorafbeeldingen van het Oude Verbond worden in Jezus Christus tot vervulling gebracht.
Hij begint zijn openbaar leven nadat Hij zich door de heilige Johannes de Doper heeft laten dopen in de Jordaan en, na zijn verrijzenis, geeft Hij de volgende zending aan zijn apostelen:
'Gaat dus en maakt alle volkeren tot mijn leerlingen en doopt hen in de naam van de Vader en de Zoon en de heilige Geest en leert hun te onderhouden alles wat Ik u bevolen heb' [Mt. 28,19-20].
Onze Heer heeft zich uit vrije wil aan het doopsel van de heilige Johannes, dat bestemd was voor de zondaars, ondergaan om 'de gerechtigheid volledig te vervullen' [Mt. 3,15]. Deze daad van Jezus is een uiting van zijn 'zelfontlediging' [Fil. 2,7].
De Geest die over de wateren van de eerste schepping zweefde, daalt dan neer over Christus, als voorspel van de nieuwe schepping, en de Vader openbaart Jezus als zijn 'veelgeliefde Zoon' [Mt. 3,16- 17]. In zijn Pasen heeft Christus de bronnen van het doopsel voor alle mensen geopend. Hij had inderdaad reeds gesproken over zijn lijden dat Hij te Jeruzalem zou ondergaan, als over een 'doopsel' waarmee Hij gedoopt moest worden [Mc. 10,38]. Het bloed en het water die uit de doorstoken zijde van de gekruisigde Jezus vloeiden [Joh. 19,34], zijn voorafbeeldingen van het doopsel en de eucharistie, sacramenten van het nieuwe leven: sindsdien is het mogelijk 'geboren te worden uit water en geest' om het rijk Gods binnen te gaan [Joh. 3,5].
Kijk waar gij gedoopt zijt. Waar komt het doopsel anders vandaan, dan van het kruis van Christus, van de dood van Christus. Heel het mysterie is hierin gelegen, dat Hij voor u geleden heeft. In Hem zijt gij vrijgekocht, in Hem zijt gij gered.
Anne Van Der Sloten
12. Ongeschonden lichamen: Moeder Mariana de Jesus Torres [deel 23]
Gabriel Garcia Moreno
Gabriel Garcia Moreno was een man met een onwankelbare moed, uitermate intelligent en met een brandende liefde voor de Kerk en het Pausschap. Als president van Ecuador, leidde hij de republiek naar de wegen van het geloof en oprechtigheid en dit gedurende verscheidene jaren waarbij hii niet alleen een enorm geloof teweegbracht in het land, maar tevens zorgde voor een hervorming van de moraal, het onderwijs en de economie.
Kort na zijn herverkiezing droeg hij, gedreven met mannelijke hartstocht, een groot houten kruis tijdens de processie van de Goede Week en leidde hij het gevolg door de straten van Quito. Kort daarop stuurden de vrijmetselaarsloges van Peru een huurmoordenaar naar Ecuador om hem te vermoorden.
Op 6 augstus 1875 werd hij, bij zijn terugkeer van de Heilige Mis en de Heligie Communie in de Kathedraal, voor het presidentieel paleis op een brutale en laffe wijze vermoord. Hij viel neer op het plein waar het Klooster van de Onbevlekte Ontvangenis staat, precies zoals Onze Lieve Vrouw had voorspeld.
Er wordt verteld dat, terwijl hij stervende van de wonden, toegebracht door een machete, hij er nog in slaagde om zijn vinger te dippen in de enorme plas bloed en de volgende woorden op te schrijven op het wegdek: "Dios no muere," of "God sterft niet."
Vertaling: Chris De Bodt
13. Valentina Papagna: vervolg van de boodschappen
24 april 2011. Paaszondag
Na de Heilige Communie te hebben ontvangen, sprak er een Engel: "Geef glorie aan de Heer, want Hij stierf voor u allen." Onze Heer glimlachte gelukkig: "Mij Verrijzenis die u elk jaar viert, brengt nieuwe hoop in uw leven. Wat er ook gebeurt in de wereld, blijf in Mij geloven en vertrouw enkel op Mij. Zij zullen praten van nieuwe wijzen om hun denkwijzen te aanvaarden en een nieuwe wet uitvaardigen om u te verwarren. Hun plan is om een nieuwe wet en orde te brengen, maar, Mijn kinderen, denk dat Mijn wetten anders zijn. Ga door de deur van de hoop en het eeuwigdurende leven. Amen."
Vertaling: Chris De Bodt
14. Profetiën: H. Columba van Ierland [521-597]
Profetie 18
Nadat de Engelsen in deze zeeslag zijn verslagen, zullen ze geteisterd worden uit alle windstreken en, zoals een drachtig hert, omsingeld door een hoop vraatzuchtige honden, zal de toestand van de Engelsen onder hun vijanden zijn. Nadien zullen de Engelsen gekrompen zijn tot een slecht volk en elke hindernis zal opgeworpen worden voor hun toekomstige welslagen, omdat ze niet, of eerder, totdat ze niet de rechtschapenheid en gerechtigheid naleven, zal hun macht immer worden afgenomen. Er zullen hen drie waarschuwingen worden gegeven alvorens hun uiteindelijke val: het afbranden van de Toren van hun grote koningen, de vuurzee rond de haven van de Engelsen en het afbranden van de schatkamer waar hun goud zich bevindt.
Vertaling: Chris De Bodt
09-09-2011
9 september 2011
9 september 2011
1. Medjugorje: De IIPG [International Internet Prayer Group] [Deel 73]
Robert Boyd, Canada
Bij mijn terugkeer was mijn vrouw erg bekommerd om mij te zien omdat ze de tijd, dat ik daar had verbleven, te lang vond. Ik deelde met haar en met mijn familie mijn ervaringen, kracht en hoop. Ze zei: "Ik hoop dat u de volgende keer maar tien dagen wegblijft." En omdat bij een getrouwd koppel alles in harmonie en liefde moet blijven, beloofde ik haar dat. Ik heb er heel wat vruchten ervaren en we hebben er ons huis ook naar ingericht. Zo hebben we in elke kamer een kleine hoek om te bidden en thans bidden we er samen de Rozenkrans. Mijn vrouw is nog steeds niet van overtuigd om naar Medjugorje te gaan en mijn vrienden uit de gebedsgroepen zeggen mij: "Laat haar de nodige tijd."
Kort na mijn terugkeer, bood ik mijn diensten aan in het werken voor een Franse gemeenschap, met de naam "Familie van Myriam Bethlehem." Eén van hun huizen bevindt zich te Quebec. Hoe mooi is het om te werken en te bidden. Vele van de broeders en zusters zijn naar Medjugorje geweest en elk probeert toch voor zichzelf in zijn wijze van leven en gebed de boodschappen na te komen. Ik geef de zuster die verantwoordelijk is voor de gemeenschap elke maand de boodschappen van Onze Lieve Vrouw en alles wat ik ontvang uit Medjugorje. Hun gemeenschap is ontstaat uit de vele vruchten van Vaticaan II en is gebaseerd op de Familie van Nazareth. Zij bidden voor nieuwe priesterroepingen en leven naar hun doopselherkomst. Ze hebben huizen over geheel de provincie Quebec van Canada, Sachachwen en sinds het jaar 2000 hebben ze ook een huis in België.
Ik was niet van plan om het komende jaar naar Medjugorje terug te keren, maar een twee- à drietal maanden terug, gaf ik mijn naam op, gelet op dit jubileumjaar. Ik heb mij aangeloten bij een groep met Daria Klanac, een Kroatische dame die tot de Kroatische Gemeenschap en Gebedsgroep in Montreal behoort.
We zullen in Medjugorje aanwezig zijn voor de viering van de negentiende verjaardag van de verschijiningen, tussen 20 juni en 6 juli. Het zal de eerte keer ziin dat ik er bij een verjaardagsherdenking zal bijzijn. Ik denk dat het ook de vijfde Internationale ontmoeting voor Priesters is in die periode. Een interessant gegeven. Een van de sprekers is Vr. Don Cosimo Cavuluzo die, samen met vele anderen, ook heeft gespreken op het tiende Internationale Jeugdfestival. Hij sprak over de kinderen en vele van de ouders kwamen bijeen om hem te horen spreken. Ongelukkiglijk vallen mijn vrije data niet samen met de verjaardag van de IIPG Gebedsgroep. Vergeet me niet te vertellen waar Ante Muzic leeft in het dorp, want ik wil hem zeker en vast ontmoeten.
In dit Jaar van de Heilige Drievuldigheid wil ik met u dit kleine ochtendgebed delen: "Meest heilige en goddelijke Drievuldigheid, één God uit drie personen, Ik loof u en bedank u voor al de gunsten die u mij gegeven hebt. Uw goedheid heeft mij tot op heden beschermd. Ik schenk u mijn hele zijn en in het bijzonder mijn gedachten, werken en daden, samen met al de beproevingen die ik vandaag moet ondergaan. Geef hen Uw zegen. Moge uw goddelijke Liefde deze onderhouden en u laten dienen tot een grotere glorie. Ik maak deze ochtendoffering in eenheid met de goddelijke voornemens van Jezus Christus die zichzelf dagelijk opoffert in het offer van de Heilige Mis en in éénheid met Maria, zijn Moeder Maagd en onze Moeder, die onze Heer steeds op een prachtige wijze heeft gediend."
Wel, mijn beste vrienden van Onze Koningin van de Vrede: "Vrede, vrede en enkel vrede! Er moet vrede heersen tussen God en de mensen en eveneens onder de mensen."
Bron: IIPG
Vertaling: Chris De Bodt
2. Medjugorje: Vr. Pétar en Mirjana spreken over de geheimen [9/9]
Nog een antwoord van Vr. Pétar uit een kort videofragment over de geheimen:
"Ik kan enkel zeggen dat we elke dag dichterbij komen. De toestand is over de gehele wereld nog nooit zo slecht geweest zoals nu. De crisis waarmee we te maken hebben was nooit als voorheen. Nooit in de geschiedenis waren er zoveel "zieke" mensen en ongelovigen zoals nu zondaars. We voelen dat er iets heel vlug moet gebeuren. Zoals nu kan het niet langer meer verder. God moet iets doen en heel vlug. God moet tonen dat de hel het einde is. Het kan zo niet meer verder
Vertaling: Chris De Bodt
3. Dagboek van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 169]
Schrift 1
+ J.M.J. Wilno,12.8.1935.
Driedaagse Retraite.
456. Tijdens de voorbereidingsdag voor de retraite, 's avonds, bij het luisteren naar punten van de meditatie, hoorde ik deze woorden: "Tijdens deze retraite zal Ik tot u spreken door de mond van deze priester, om u de waarachtigheid van de woorden, die ik in de diepte van uw ziel tot u spreek, te verzekeren en te bevestigen. Ook al is het een retraite voor al de zusters, toch richt Ik mijn ogen speciaal op u, om u te sterken en onverschrokken te maken in al de tegenkantingen die u wachten; luister dan ook met toewijding naar de woorden van de priester en overweeg ze in de diepte van uw ziel."
457. Wat was ik verbaasd bij de vaststelling dat ik, al wat de pater zei over de vereniging met God en de hindernissen voor deze innige vereniging, letterlijk in mijn ziel had meegemaakt en reeds gehoord had van Jezus Zelf die in de diepte van mijn ziel met me spreekt. De volmaaktheid bestaat in deze innige vereniging met God.
458. Tijdens de meditatie van tien uur, sprak de pater [22] over de Goddelijke Barmhartigheid en over de Goedheid van God tegenover ons. Hij zei dat, als we de geschiedenis van de mensheid overlopen, we bij elke pas deze grote goedheid van God zien. Alle eigenschappen van God, zoals de almacht, de wijsheid, werken samen, om ons Zijn goedheid, de hoogste eigenschap van God, te onthullen. Gods goedheid is die grootste eigenschap. Veel zielen die naar volmaaktheid streven, kennen deze grote goedheid van God niet. Alles wat de pater in zijn meditatie over de goedheid van God zei, is juist dat wat Jezus me gezegd had betreffende het feest van de Barmhartigheid. Nu heb ik alles wat de Heer mij gezegd had, werkelijk duidelijk verstaan en heb ik niet de minste twijfel meer.
459. Tijdens heel deze meditatie zag ik Jezus op het altaar in een wit gewaad, met in de hand de cahier waarin ik dit schrijf. Heel de tijd van de meditatie bladerde Jezus door het schrift en zweeg. Ondertussen kon mijn hart het vuur dat in mijn ziel brandde niet meer verdragen. Ondanks de inspanning van mijn wil om mij te beheersen en niet aan mijn omgeving te laten zien wat zich in mijn ziel afspeelde, voelde ik tegen het einde van de meditatie dat ik niet meer van mijzelf afhing. Dan zei Jezus mij: "Gij hebt in dit schrift niet alles over Mijn goedheid jegens de mensen geschreven. Ik verlang dat ge niets overslaat. Ik verlang dat uw hart in een volledige vrede bevestigd wordt."
460. O Jezus, als ik bedenk al wat Gij voor mij gedaan hebt, houdt mijn hart op met slaan. Ik bewonder U, Heer, dat Gij U zo tot mijn ellendige ziel verlaagt. Wat een ondoorgrondelijke middelen gebruikt Gij om mij te overtuigen.
461. Het is de eerste keer in mijn leven dat ik zo'n retraite doe: ik versta op bijzonder klare wijze elk woord van de pater. Ik heb het allemaal reeds beleefd in mijn ziel. Ik zie nu dat Jezus een ziel die Hem oprecht bemint niet in onzekerheid laat. Jezus verlangt, dat de ziel die innige omgang heeft met Hem, ondanks lijden en tegenkantingen, vervuld wordt van vrede.
[22] Een driedaagse retraite, tussen 12 en 16 augustus 1935, werd gepreekt te Wilno door Pater Rzyczkowski S.J.
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
4. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 181]
Zevende Lezing: Over de eeuwige zaligheid en het bovennatuurlijke beeld van God
Deel 2
Visie en kennis van God volstaan voor de mens en zijn zaligheid, zijn volledige en voltrokken kennis die hij over de beperkte wezens bezit alsook over de externe en zichtbare natuur. Ze vormen het bijkomende en toevallige deel van het geluk.
Sint Thomas leert ons deze waarheid met zijn gebruikelijke ernst en overtuiging: "Elke kennis," zegt hij, "waardoor de geschapen geest vervolmaakt wordt, is onderhevig aan de kennis van God en aan zijn doel. Vandaar dat degene die de essentie van God ontwaart, zijn geest tot de hoogste volmaaktheid verheven ziet worden en hij wordt niet volmaakter door zaken te zien die God niet zijn, behalve dan als die zaken bijdragen om God beter te zien." Op dat vlak, zegt Sint Augustinus in zijn Confessions boekdeel V: Wee de man die alles weet over de geschapen dingen en die Je negeert, opperste Waarheid. Integendeel, gezegend hij die Je kent, al wist hij niets over de geschapen zaken. Hij die èn Jij èn alle wezens van het heelal kent is daarom niet gelukkiger, maar hij is het omdat hij Je kent
Maar het zicht van het goddelijk wezen zal de heiligen niet zo bezighouden dat ze zichtbare wonderen van de wereld vergeten en de relatie met andere uitverkorenen uitsluiten. In dit bestaan, als een faculteit focust op een onderwerp zijn alle andere faculteiten lamgelegd, maar het zicht van God, verre van ons verstand en gevoel te verlammen, zal deze honderdvoudige kracht en penetratie geven. Zo zag de mensgeworden God duidelijk de goddelijke essentie terwijl hij vertrouwelijk met de mensen sprak, at en vrij de dagelijkse levensgewoonten onderging. De engelen, bevestigd in genade, genieten van een volmaakte zaligheid en zien voortdurend het gezicht van de Vader in de hemel. Maar ze schikken en ordenen de stoffelijke onderdelen, beschikken over de beweging van de sterren en hun aandacht voor Gods aanwezigheid wordt niet afgeleid wanneer ze ons behulpzaam zijn op onze pelgrimstocht of ons verlichten met hun ingevingen [Pater Blot: Au ciel on se reconnaît].
Het is geloofswaardig dat er geen vatbare tijdspanne bestaat tussen het ogenblik van de dood en dat van het vellen van het oordeel. Terstond bij de scheiding van ziel en lichaam treedt de ziel de hemelse beloning in, zoals de verdoemde ziel geleid wordt naar haar eeuwige kwelling [Job 21,13].
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
5. Fatima in Lucia's eigen woorden: "De Oproepen" [aflevering 63]
De oproep tot Gebed
De zesde oproep van de boodschap: "Bid, bid heel veel!"
Zoals u reeds weet, werd deze oproep gedaan tijdens de tweede verschijning van de Engel. De drie kinderen zaten aan de kant van de bron die grensde aan mijn ouders huis. De Hemelse Boodschapper verscheen en zei tot hen; "Wat bent u aan het doen?" Daarop ging hij, zonder te wachten op een antwoord door: "Bid, bid heel veel! De harten van Jezus en Maria hebben plannen van genade voor u. Offer voortdurend gebeden en boetes voor de Allerhoogste [ ] Maak van alles een soort offergave en schenk het aan God als een daad van herstel voor de zonden door dewelke Hij wordt beledigd en bijkomend voor de bekering van de zondaars. Op deze wijze zult u vrede brengen over uw land. Ik ben de engelbewaarder van uw land, de beschermengel van Portugal. Boven alles moet u met onderdanigheid het lijden dragen en aanvaarden die die Heer u zal zenden."
Bovennatuurlijke onthulligen gaan gewoonlijk gepaard met de bijzondere genade die hun betekenis opheldert. In feite stonden de drie kinderen destijds inderdaad heel ver van het begrijpen van de volle betekenis ervan, zoals we dit met onze ogen van vandaag bekijken en naar onze zielen overbrengen, daar het Gods wil is dat ik hier op aarde tot Zijn beschikking blijf.
Vertaling: Chris De Bodt
6. Film: Jozef [3/19]
Het verhaal speelt zich af in Egypte, waar Jozef, de jongste van de twaalf zonen van Jacobs, op een markt wordt verkocht als slaaf aan Potifar, de rechterhand van de farao. Jozef is een jongeman die voorspellende dromen heeft. Hierdoor, en door het feit dat hij de favoriet is van zijn vader, wordt de jaloezie van zijn broers opgewekt. Jozef wordt door zijn broers gevangengenomen en verkocht door zijn broers. Hij is echter een harde en productieve werker en wint al snel het vertrouwen van zijn meester Potifar. De farao, de koning van Egypte, kon s nachts niet slapen. Vreemde dromen hielden hem wakker. Jozef werd naar de farao gebracht om die dromen uit te leggen. Jozef zei tegen de farao wat God met die dromen wilde zeggen: Er komen zeven jaren waarin er genoeg eten is voor iedereen. Daarna komen er zeven jaren waarin er niet genoeg eten zal zijn. Daarom moet je tijdens de zeven goede jaren voedsel verzamelen in grote schuren. Als er daarna niet genoeg eten meer is, kunnen jullie leven van het voedsel dat je in de schuren verzameld hebt. De farao was blij met Jozef. Hij zei: Jij wordt nu mijn onderkoning! Hij gaf hem mooie kleren, een gouden ketting en een prachtige wagen. Op een dag kwamen zijn broers naar Egypte om eten te halen. Wat een verrassing, toen zij ontdekten dat hun broer onderkoning van Egypte was geworden! Vader Jacob was heel blij toen hij hoorde dat Jozef nog leefde. De hele familie verhuisde naar Egypte. Jozef is een Duits/Italiaanse/Amerikaanse film uit 1995, die het verhaal vertelt van Jozef uit het Oude Testament. Met Ben Kingsley, Paul Mercurio, Martin Landau, Lesley Ann Warren, Alice Krige, ... Regie: David Young.
7. Benoite, de herderin van Notre-Dame du Laus [Aflevering 93]
Hoofdstuk 4: Tussenkomst van de bisschoppelijke overheid
De ondervraging.
"Benoîte," vervolgt Gaillard, "met haar gebruikelijke nederigheid, bedankt hem gewoon voor zijn goede raad en dat ze in de gevraagde zin zou bidden volgens zijn doelstellingen [en voegt erbij] en dat hij bij machte is om Jezus in de Eucharistie te doen afdalen maar dat hij niets kan opleggen aan zijn heilige Moeder die doet wat ze wilt [sic]." Deze laatste zin zou verkeerd begrepen zijn als een arrogant antwoord van de herderin: het is maar een duidelijke bevestiging van de vrijheid van handelen van de Maagd.
De teksten van Juvénis en Peytieu geven de indruk dat de rechters niet gunstig gezind waren of zich minstens aarzelend opstelden. Inderdaad merkt Peytieu op: "M. Lambert was van mening dat er geen geloof diende gehecht aan wat de herderin en de vergezellende geestelijken vertelden en besloot alles in de kiem te smoren, de volktoeloop te verbieden om misbruiken of bijgeloof te voorkomen." Juvénis voegt erbij dat Gaillard "geboeid was door die devotie, de wonderen en visioenen van de herderin en sprak voortdurend in haar voordeel." Deze twee auteurs, op die dag afwezig, overdrijven de tegenkanting van de onderzoekers, zoals de latere feiten zullen bewijzen.
Inderdaad, indien de ondervraging niets beslissend heeft opgeleverd is de aartsvicaris niet in die mate van zijn stuk gebracht, want het administratief Reglement van de kapel werd twee dagen later opgesteld. Waarschijnlijk veranderde de eerste ongunstige indruk van de rechters, niet alleen vanwege verontwaardigde reacties van Gaillard, Grimaud en prior Fraisse, die de oprechtheid van Benoîte loofden of de al verkregen weldaden voor ziel en lichaam onder de pelgrims, maar ook door de getuigenissen van de talrijke aanwezige priesters die al naar Laus kwamen met parochianen. Dit alles deed het kleine gerecht een afwachtende houding aannemen.
Vertaling: Broeder Jozef
8. Jezus' tijdgenoten [aflevering 309]
Judas Iskariot
Judas' plaatsvervanger
Inderdaad, het bederf van het mensenhart is veelzijdig. De enige manier om eraan te verhelpen, bestaat erin een louter individualistische, autonome kijk op de dingen niet te cultiveren maar zich integendeel, steeds opnieuw aan de zijde van Jezus te stellen en Zijn zienswijze over te nemen. Wij moeten dag na dag proberen in volledige gemeenschap te zijn met Hem. Herinneren we ons dat ook Petrus zich tegen Jezus en tegen hetgeen Hem in Jeruzalem te wachten stond, wou verzetten, maar hij werd streng terechtgewezen: "gij laat u leiden door menselijke overwegingen en niet door wat God wil" [Mc. 8: 32-33]! Petrus had berouw na zijn val en vond vergeving en genade. Judas had ook berouw maar het degenereerde tot wanhoop en werd zo een zelfvernietiging. Dit is voor ons een uitnodiging om ons steeds te herinneren wat de Heilige Benedictus zegt op het einde van hoofdstuk V van zijn "Regel", en wat fundamenteel is: "wanhoop nooit tegenover de goddelijke barmhartigheid."
"Waarlijk, God is groter dan ons hart", zegt de heilige Johannes [1 Joh. 3: 20]. Onthouden we dus twee dingen. Het eerste: Jezus respecteert onze vrijheid. Het tweede: Jezus verwacht dat we beschikbaar zijn voor berouw en bekering. Hij is rijk aan barmhartigheid en vergeving. Overigens, als we aan de negatieve rol denken die Judas speelde, moeten we hem toch inlassen in de superieure manier waarop God de gebeurtenissen geleid heeft. Zijn verraad heeft geleid tot de dood van Jezus, die dit verschrikkelijk offer heeft omgevormd tot reddende liefde en in de gave van Zichzelf aan de Vader [cfr. Gal. 2,20; Ef. 5,2.25]. Het werkwoord "verraden" is de vertaling van een Grieks woord dat "overleveren" betekent. Soms is God in persoon er het onderwerp van: het is God die Jezus uit liefde voor ons allen zal "overleveren" [cfr. Rom. 8,32]. In Zijn geheimnisvol heilsplan neemt God de onvergeeflijke daad van Judas op als een gelegenheid voor de totale gave van de Zoon voor de verlossing van de wereld.
Als besluit willen we eveneens degene in herinnering brengen die na Pasen in de plaats van de verrader gekozen werd. In de Kerk van Jeruzalem werden twee personen aan de gemeenschap voorgesteld en vervolgens werd het lot getrokken: "Jozef, ook Barsabbas geheten, bijgenaamd Justus, en Mattias" [Hand. 1,23]. Het is deze laatste die gekozen werd en aldus werd "toegevoegd aan de groep van de elf apostelen" [Hand. 1,26]. We weten niets over hem, tenzij dat ook hij een getuige was van heel het aardse leven van Jezus [cfr. Hand. 1: 21-22] en Hem tot het einde toe trouw is gebleven. Aan de grootsheid van zijn trouw werd vervolgens de Goddelijke roeping toegevoegd om de plaats in te nemen van Judas, om als het ware zijn verraad te compenseren. We kunnen er een laatste les uit trekken: zelfs al zal het in de Kerk niet ontbreken aan onwaardige christenen en verraders, toch moet ieder van ons een tegengewicht vormen voor het kwaad dat zij verrichten, door ons helder getuigenis van Jezus Christus, onze Heer en Verlosser.
Vertaling: Broeder Joseph
9. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 135]
Hoofdstuk 3: Van Jezus' doop tot na Zijn vasten
Jezus te Betel, Luz en Ensemes
2 oktober. De volgende dag zag ik Jezus met zijn gezellen Ensemes verlaten, over de beek gaan en aankomen in Juda.
Jezus volgt meestal binnenwegen en me dunkt dat Hij de plaatsen in de omstreken van Johannes' doopplaats wil bezoeken en ook door de dalen wil trekken, waar de Heilige Maagd met Jozef langs omwegen op hun reis naar Bethlehem, geherbergd hebben. Hij wil zelfs Bethlehem bezoeken en ook enige plaatsen waar Maria op haar vlucht naar Egypte overnacht heeft. Overal wil Hij de mensen onderrichten en ook zieken genezen en dan op zijn terugweg voorbij de doopplaats gaan. Zulke vooruitzichten leest A.C. Emmerich, zoals zij eens zegde, in de wil van Jezus.
Daar in het land is het nu nevelachtig beneden en tamelijk koud boven. Ik zie menigmaal sneeuw en ijzel in de diepe dalen liggen, terwijl aan de zonnekant alles nog groen en aangenaam is. Ook hangen overal nog vruchten, waarvan de Heer en de leerlingen onderweg aten.
Jezus bezoekt nu geen steden, omdat men daar reeds overal de mond vol heeft van zijn doop, van de omstandigheden die hem vergezelden en van de woorden of het getuigenis van Johannes. Vooral in Jeruzalem wordt daar veel over gesproken. Pas na zijn terugkeer uit de woestijn [na zijn vasten] zal Jezus geheel openbaar optreden, beginnend van Galilea. Nu gaat Hij hier alleen rond om uit liefde nog enige bijzondere mensen tot de doop te bewegen.
Al zijn leerlingen zijn niet steeds onafgebroken bij Hem. Dikwijls zijn er slechts twee bij Hem. De overigen bezoeken afzonderlijk verspreide herdershuizen, die van de weg afliggen. Zij zetten de verkeerde meningen der bewoners recht, want deze hebben zulk een hoge dunk van Johannes, dat zij menen dat Jezus slechts zijn helper is. Ook noemen zij Hem eenvoudigweg zijn helper. De leerlingen verklaren hun de verschijning van de Heilige Geest, bij Jezus' doop en de woorden die gehoord werden en zeggen hun wat Johannes verklaard heeft, ondermeer dat hij slechts de bereider van Jezus' wegen is. Daarom was het dat hij zo onstuimig optrad en zich zo onvermoeid inspande. Hij bereidde immers de weg die gereed moest zijn. En zo komen dan de herders en wevers, die in de dalen hier rondom zo talrijk zijn, tot Jezus en aanhoren onder bomen en afdaken zijn korte toespraken. Ze vallen voor Hem neder en Hij zegent en vermaant hen.
10. Het Sacrament van het Doopsel [deel 5]
Catechismus
Het Doopsel in het Heilsbestel
De voorafbeeldingen van het Doopsel in het Oude Verbond
Terwijl bronwater symbool is voor het leven, is zeewater dat voor de dood.
Daarom kon het water een beeld zijn van het mysterie van het kruis.
Deze symboliek maakt dat het doopsel de gemeenschap met de dood van Christus aanduidt. Vooral de doortocht door de Rode Zee, de ware bevrijding van Israël uit de Egyptische slavernij, kondigt de bevrijding door het doopsel aan:
Gij hebt de kinderen van Abraham droogvoets door de Rode Zee laten trekken, opdat zij die uit de slavernij van Farao waren bevrijd, een voorafbeelding zouden zijn van het volk der gedoopten.
Tenslotte is ook de doortocht door de Jordaan een voorafbeelding van het doopsel. Toen verkreeg het Volk van God het land dat beloofd was aan het nageslacht van Abraham, beeld van het eeuwig leven. De belofte van dit gelukzalig erfdeel wordt vervuld in het Nieuwe Verbond.
Anne Van Der Sloten
11. Bijzondere reeks: Wanneer een Heilig Gelaat en een gestigmatiseerde elkaar ontmoeten [5/5]
Ondertussen was broeder Domenico naar Turijn gegaan in 1978 voor een expositie van het Schrijn daar. Hij werd aangereden door een auto bij het verlaten van de kathedraal en overleed. Hij was vermaard omwille van de stigmata die hij had en genezingen worden aan zijn tussenkomst toegeschreven, zodanig dat er gestart is met een proces van zaligverklaring.
De bevindingen van zuster Blandina en anderen zijn de volgende:
Het doek is zo fijn en delicaat dat het onmogelijk is om erop te schilderen.
De afbeelding is zichtbaar aan de twee kanten
Wanneer de afbeelding op die van de lijkwade van Turijn gelegd wordt, past het perfect.
De conclusie is dat het heilig gelaat van Manoppello heel waarschijnlijk het apart opgerolde doek is waarvan sprake in het evangelie, gevonden door Petrus en Johannes op paasmorgen.
Het bezoek van de paus, Benedictus XVI, in 2006 was de eerste reis binnen Italië die hij op eigen initiatief ondernam. In zijn homilies refereert hij herhaaldelijk naar het Gelaat van Jezus.
En pater Pio die reeds heilig verklaard werd? Bezocht hij nog voor een laatste maal het Gelaat van de man wiens wonden hij 50 jaar gedragen had voor hij intrad in het eeuwige visioen van zijn verheerlijkte Heer?
Paul MacLeod is een voormalig journalist die nu in Geelong gestationeerd is.
Bron: Paul McLeod
Vertaling: Anne Van Der Sloten
12. Ongeschonden lichamen: Moeder Mariana de Jesus Torres [deel 22]
Verdere profetieën over de negentiende en twintigste eeuw
Op een dag, tijdens deze tweede periode van afzondering, terwijl ze in haar lijden aan het bidden was, aanschouwde Moeder Mariana opnieuw een dame van een onvergelijkbare pracht en schoonheid, omgeven door licht. Opnieuw noemde de dame zichzelf Onze Lieve Vrouw van het Welslagen. Opnieuw droeg zij de Kleine Jezus en een staf. Een met diamanten versierd kruis glinsterende net zoals zo vele zonnen op de staf. Robijnen versieren het middengedeelte van het kruis en Marias naam was in een robijnen ster gegrift, glinsterend in vele verschillende kleuren.
Deze keer, zei Onze Moeder van het Welslagen, samen met vele andere dingen: "Tijdens de negentiende eeuw zal er een waarachtig Christen president regeren over Ecuador. Hij zal een man van karakter zijn aan wie God, onze Heer, de verdienste van het martelaarschap zal verlenen en dit op hetzelfde centrale plein als dit waar Mijn klooster staat. Hij zal de republiek opdragen aan het Allerheiligste Hart van Mijn Heilige Zoon en deze toewijding dat het Katholieke Geloof ondersteunen in de jaren die zullen volgen, wat dreigend zal lijken voor de Kerk.
"Tjdens deze jaren, waarin de vrijmetselarij, de vervloekte sekte, de regering zal overnemen, waarbij er een gemene vervolging zal heersen tegen de religieuze gemeenschappen. Zij zullen ook dit klooster, dat in het bijzonder Mij toebehoort, gewelddadig aanvallen. Voor deze ellendelingen zal het klooster uitgeroeid lijken, maar in hun onwetendheid, leef Ik en leeft God om in hun eigen midden krachtige verdedigers van dit werk te doen opstaan. We zullen ook onoverkomelijke moeilijkheiden op hun weg plaatsen, en de overwinning zal Ons toekomen."
Deze voorspellingen zijn tot op de letter uitgekomen.
Vertaling: Chris De Bodt
13. Valentina Papagna: vervolg van de boodschappen
14 april 2011. Paaszondag
Na de Heilige Communie te hebben ontvangen, sprak er een Engel: "Geef glorie aan de Heer, want Hij stierf voor u allen." Onze Heer glimlachte gelukkig: "Mijn Verrijzenis die u elk jaar viert, brengt nieuwe hoop in uw leven. Wat er ook gebeurt in de wereld, blijf in Mij geloven en vertrouw enkel op Mij. Zij zullen praten van nieuwe wijzen om hun denkwijzen te aanvaarden en een nieuwe wet uitvaardigen om u te verwarren. Hun plan is om een nieuwe wet en orde te brengen, maar, Mijn kinderen, denk dat Mijn wetten anders zijn. Ga door de deur van de hoop en het eeuwigdurende leven. Amen."
Vertaling: Chris De Bodt
14. Profetiën: H. Columba van Ierland [521-597]
Profetie 17
Een vloot uit een vreemd land zal komen, bemand door de afstammelingen van Golimh van de met goud geborduurde gewaden. Zij zullen de Galliërs van de schepen verslaan en de vastgehouden mensen bevrijden. Deze vloot, die vanuit het oosten zal komen, zal niet worden verhinderd door de machtige oceaan. Door de onstuimigheid van de harde winden, zal de vreemde verschijning ervan worden gekenmerkt door ontvlamde monden. Zij zullen zich in een hevig gevecht werpen en het mag een wonder genoemd worden mocht er geen wederzijde afslachting zijn bij de strijd van zij die van ginds gekomen zijn om de knoop te ontwarren.
Vertaling: Chris De Bodt
08-09-2011
8 september 2011
8 september 2011
1. Medjugorje: De IIPG [International Internet Prayer Group] [Deel 72]
Robert Boyd, Canada
Vader Jozo had, in verband met het bidden tot de priesters, reeds dikwijls in zijn gesprekken een Canadese vrouw vernoemd die een beweging was opgestart voor de Priesters, de "Margrieten voor de Priesters." De priester bevindt zich in het midden van de bloem en elke bloem bevat zeven blaadjes die de mensen vertegenwoorden die elke dag van de week voor de priesters bidden. Sommige priesters hebben zelfs twee Margrieten die voor hen bidden. Tijdens dit jubileumjaar had ze het voornemen om het aantal Margrieten te verdubbelen.Omdat ikzelf ook tot de beweging behoor, begeleidde ik afgelopen jaar alle priesters en Margrieten in een bijzondere viering in het oord van de Heilige Anna van Beaupré, dat op zon half uurtje rijden van Quebec Stad, Canada, ligt. Van hieruit hoorde ik alle verschillende getuigenissen van de priesters en de bloembladen.
Vader Rancourt, over wie ik reeds eerder vertelde en een andere priester die vorig jaar is overleden, Vader Emiliano Tardif en een dokter, genaamd Philippe Madre, werden ooit gearresteerd in Medjugorje. Op donderdag 25 augustus 1983 werden ze door de communistische overheid achter de tralies gezet en die dag zei Onze Lieve Vrouw in Haar boodschap iets als, ik zal het pogen te vertalen: "Maak u geen zorgen om hen. Dit alles behoort tot Gods plannen." Ook in een andere boodschap, op 23 augustus 1983, zei Onze Lieve Vrouw tot hen: "Ik ben gekomen om ieder van u tot deze plaats uit te nodigen, omdat ik u nodig heb bij het verspreiden van mijn boodschappen aan de hele wereld."
Ik moet hier nog aan toevoegen dat, nog voor de verschijningen waren begonnen, Vader Jozo zich op een zekere dag te Rome bevond bij een ontmoeting voor priesters, waarbij hij aan zijn collega-priesters die ook aanwezig waren vroeg om voor zijn Parochie en de mensen uit zijn arme dorp te bidden. Vr. Emiliano Tardif fluisterde toen een profetische boodschap in de oren van Vr. Jozo, iets in de aard van "Wees niet bezorgd, want binnenkort zult u veel meer krijgen. Onze Lieve Vrouw zal uw dorp komen bezoeken." Zoals ik al zei kan ik mij de preciese woorden niet herinneren, maar het is werkelijk gegaan zoals ik u zonet heb verteld. Kort daarop begonnen in 1981 de verschijningen te Medjugorje en ook al twijfelde Vader Jozo aanvankelijk, diep in zijn hart wist hij, vanaf de eerste dag, dat dit een bevestiging van God was.
In 1998 ging ik voor de derde keer op mn eentje naar Medjugorje en verbleef er een maand en ging bij mijn Kroatische vrienden daar in Sivric, waar ik verbleef. Ik besteedde mijn tijd aan het gebed en het verder werken aan Patrick en Nancys retraîtekasteel en kapel. Het bouwwerk was al flink gevorderd. Verder woonde ik er voor de eerste keer het jongerenfestival bij. Wat een hitte hebben we die zomer ervaren!! Maar dit verdwijnt in het niets in vergelijking met alle liefde die we gekregen hebben uit zulke prachtige ervaring, waarbij alles met elkaar werd gedeeld en voor elkaar werd ingestaan. Ik heb vele nieuwe spirituele vrienden gemaakt, in de beide talen die ik spreek. Ik ben bij de broeders en zusters van de Beatitutes gemeenschap geweest en de Gemeenschap Maria Koningin van de Vrede.
Bron: IIPG
Vertaling: Chris De Bodt
2. Medjugorje: Vr. Pétar en Mirjana spreken over de geheimen [8/9]
Notre Dame conferentie Medjugorje 27 juli 2007
Op deze conferentie werd aan Vr. Pétar, die deel uitmaakte van de panelgroep, de volgende vragen gesteld:
Vraag: Heb u enige idee wanneer de geheimen zullen worden onthuld? Vr. Pétar: Op dit ogenblik bevinden we ons in een proces van geduldig afwachten over wat er gaat plaats vinden. Van bij het begin bereidde Onze Lieve Vrouw Mirjana ons voor over hoe ze de geheimen zou onthullen. Bij deze gesprekken tussen Onze Lieve Vrouw en Mirjana, was ik dikwijls aanwezig. Ik zag dat ze soms weende en ik vroeg haar: "Waarom weent u?" Ze antwoordde: "Ik ween omwille wat Zij afkondigt wat er allemaal gaat gebeuren, het is niets goeds, het is heel ernstig."
Als ik kijk naar de toestand waarin de wereld zich vandaag bevindt, dat krijg ik de indruk dat dit heel spoedig zal plaatsvinden. De wereld kan niet verder gaan zoals nu, onder de huidige toestand. Iets moet plaatsvinden. Een of andere tussenkomst van de Hemel moet er komen. Hij lijkt er op of alles naar de verdoemenis gaat, maar we weten dat voor diegenen die liefhebben, God ten goede werkt in alle gebeurtenissen, omdat God zelf in kromme lijnen de rechte weg kan beschrijven.
Waar ik de nadruk wil opleggen is wat het belangrijkste is, dat we niet moeten uitkijken naar de tijd wanneer dit zal plaatsvinden, maar men de nadruk moet leggen op: "zijn we klaar om het onder ogen te zien wanneer het zal plaatsvinden? Hij die leeft naar het Evangelie, in overeenstemming naar de verwachtingen van het Evangelie en van Christus, heeft niets te vrezen. Wanneer Jezus komt, zal zon persoon klaar zijn. We zullen tien dagen op voorhand weten wat ze zal gebeuren. Er is een soort perkamentachtig papier dat ik van Mirjana zal ontvangen. Het is heeft de grootte van ongeveer een A4-blad. Alle geheimen staan erop vermeld: waar, wanneer, hoe en om welk uur het zal plaatsvinden. Daarna zullen Mirjana en ik tijdens de daaropvolgende zeven dagen vasten en bidden. Drie dagen voorafgaand aan het geheim, zal er aan de wereld bekend gemaakt worden wat er zal plaatsvinden. Bij de eerste twee geheimen, die een waarschuwing zullen zijn, is Medjugorje betrokken, omdat Onze Lieve Vrouw eerst verscheen te Medjugorje. En de parochianen van de de Heilige Jacobuskerk worden eveneens verzocht om naar de boodschappen te leven en hen te verspreiden. Velen zullen verrast zijn omdat ze, wat er zal gebeuren, niet in hun levenschema voorzien hebben. Het derde geheim zal plaatsvinden op de Berg der Verschijningen. Daar zal een zichtbaar teken komen. Dat teken zal tot grote vreugde dienen voor hen die in Medjugorje waren en die de boodschappen hebben aanvaard en ermee rekening hebben gehouden in hun levenswijze.
Vraag: Overweegt u, volgens uw mening, toestanden zoals 9/11, Katrina, tusnamis, orkanen, rampen, oorlogen die op vele plaatsen in de wereld heersen. Brengt u deze in verband met wat Onze Lieve Vrouw hier in Medjugorje al zolang zegt, met alle eerbied voor de geheimen en de straffen die zullen komen? Vr. Pétar: Ja, over eender wat er met de natuur en in de wereld gebeurd heeft iedereen zowat zijn eigen mening, maar wij katholieken hebben daarover een ander soort mening. We hebben geleerd dat God een liefhebbende Vader is, dat Hij van ons houdt, zoals de Gospa zou zeggen. Maar neem bijvoorbeeld een wereldse vader: elke normale vader zal voor zijn kinderen ook doen wat hij kan opdat ze gelukkig zouden zijn en hun wensen in vervulling zouden gaan. Maar, ziet u, de kinderen weigeren mee te werken, ze willen hun eigen leven leiden. Zij willen niet luisteren naar de wens van hun vader. Wat de tsunami betreft kunnen we misschien het volgende hierover zeggen: "voor mij is dit een goddelijke oproep tot bekering, omdat we een paar seconden van de volledige vernieting werden gered op de plaats waar we ons bevonden. In plaats van naar de Misviering te gaan om de geboorte van Christus te herdenken, hebben we besloten om van het leven te gaan genieten. Ik ging daar niet heen om te zondigen, zoals vele anderen er wel heen gaan om te zondigen. Maar tijdens de komende feestdagen zal ik nooit ergens heen gaan, maar thuis blijven. Ik zal er bidden voor hen die onwetend zijn, voor hun bekering, maar ik zal hier blijven.
Ik zie sommige van die dingen als een waarschuwing van God dat we ons moeten bekeren en ons naar Hem richten. Ik verkies niet te zeggen dat dit een straf is van God, maar eerder een berisping, een waarschuwing van God tot ons. God wil zeggen: "Mensen, wees klaar." Maak het goed met God omdat het deze nacht reeds kan te laat zijn. Dat is wat voor ons belangrijk is. Velen profeteren nu dat er onnoemelijke rampen gaan plaatsvinden in de wereld, maar laat ons daarover geen gissingen maken. Wat belangrijk is, is dat we weten waar we vandaan komen, wat we moeten doen, en waarheen we gedreven zijn om te gaan. We komen van God, voor God en onze naaste waarmee we leven, en dan gaan we naar God. En zo is het, wat dat betreft, belangrijk wanneer we Onze Schepper zullen ontmoeten, maar ook hoe gelukkig we zullen zijn in het geval dat Hij ons met Hem meeneemt naar de eeuwigheid. Maar het is ook belangrijk om er bij onze kinderen de nadruk op te leggen: "Ziet u, lieve kinderen, er zijn velen die hun leven verliezen op de baan. Tsunamis komen en Katrinas gaan en u bent weg. Maak daarom nù uw leven in orde in overeenstemming met God. Uw moeder en uw vader wensen dat ze op een zekere dag samen met u in de Hemel zullen zijn en dit is helemaal geen sprookje. Dat is de waarheid en een feit."
Als u naar de Mis gaat, leg u en uw kinderen en uw familie dan toe op God. Als een priester het brood consacreert, zeg dan op dat ogenblik: "God, ik geloof dat U hier bent. Nu draag ik mijn leven, mijn kinderen, mijn toekomst, mijn familie, mijn moeilijkheden, mijn ziekten aan U op voor Uw glorie." En daarom durf ik te zeggen dat u Jezus helpt zodat Hij en Zijn genade u en uw familie mogen redden.
In een gezin was er een zoon die een dronkaard was. Ze waren reeds naar Lourdes en naar Fatima geweest. Toen ze, in hun wanhoop, uiteindelijk naar Medjugorje gingen, vertelden ze me dit: "onze zoon geeft een ongeluk gehad met de auto, omdat hij onder invloed van alcohol was. Hij is naar Medjugorje gekomen en heeft zich bekeerd. Hij had een roeping gekregen van God om priester te worden en hij werd ook priester. Twee jaar geleden werd hij tot priester gewijd.en nu werkt hij in Roemenië als missionaris." Deze familie zei verder: "Op een bijzondere, wanhopige wijze waren we aan het bidden op het ogenbik van de Consecratie en vertelden we ons verhaal om hem aan Jezus om hem aan te prijzen. We wijdden hem toe aan Jezus zodat Jezus hem heilig kon maken. Door de alcohol was hij reeds dooreen geschud, maar door God werd hij nog meer dooreen geschud." U ziet wat God kan bewerkstelligen. Bid! God staat klaar om te handelen!
"O, mijn God, zelfs in uw straffen die u op de aarde afstuurt, zie ik de afgrond van Uw barmhartigheid., want door ons hier op aarde te straffen, vrijwaart u ons van de eeuwige straf. Verheug u, alle schepselen, want u bent dichter bij God in Zijn oneindige barmhartigheid, dan een boreling in het hart van een moeder. O God, U bent het medelijden zelf voor de grootste zondaars die zich oprecht bekeren. Hoe meer u zondigt, hoe meer u recht hebt op Gods barmhartigheid." [Dagboek van Zr. Faustina, 423]
Vertaling: Chris De Bodt
3. Dagboek van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 168]
Schrift 1
450. Nachtaanbidding.
Ik voelde mij erg ellendig en het leek mij dat ik geen nachtaanbidding zou kunnen doen. Toch verzamelde ik al mijn wilskracht en hoewel ik gevallen was in mijn cel, schonk ik geen enkele aandacht aan wat me pijn deed.Ik hield het Lijden van Jezus voor ogen. Toen ik in de kapel kwam, begreep ik welk een grote beloning God ons bereidt, niet alleen voor onze goede daden, maar ook voor het oprecht verlangen ze te vervullen. Wat is deze genade van God groot!
O, hoe zoet is het zich af te beulen voor God en voor de zielen. Ik wil geen rust in deze strijd, maar ik ga strijden tot mijn laatste ademtocht, voor de eer van mijn Koning en Heer. Ik zal het zwaard niet neerleggen tot Hij me roept vóór Zijn troon. Ik heb geen vrees voor de slagen, want God is mijn schild. Het is de vijand die schrik van ons zou moeten hebben, en niet wij van hem. Satan behaalt alleen de overwinning over hoogmoedigen en lafaards, want nederigen zijn sterk. Niets kan een nederige ziel verwarren of afschrikken. Ze richt haar vlucht recht op de hitte van de zon en niets kan haar tegenhouden. De liefde laat zich niet gevangen zetten, ze is vrij als een koningin, liefde bereikt God.
451. Eens na de heilige Communie, hoorde ik deze woorden: "Gij zijt onze woning." Op dat moment voelde ik in mijn ziel de aanwezigheid van de Heilige Drieëenheid, de Vader, de Zoon en de Heilige Geest, ik voelde dat ik de tempel van God ben, als kind van de Vader. Ik kan dat allemaal niet uitleggen, maar de geest verstaat het zeer goed. O oneindige Goedheid, hoezeer neigt Gij neer naar Uw ellendig schepsel.
452. Als de zielen tot inkeer wilden komen, zou God onmiddellijk tot hen spreken, want het is de verstrooidheid die het woord van de Heer dempt.
453. Eens zei de Heer mij: "Waarom hebt ge angst en beeft ge als ge verenigd zijt met Mij? Het bevalt Mij niet dat een ziel zich laat gaan in ijdele angsten. Wie zou u durven aanraken als ge met Mij zijt? Een ziel is Mij het dierbaarst als ze gelooft in Mijn goedheid en zich helemaal aan Mij toevertrouwt. Ik vervul haar met Mijn vertrouwen en Ik geef haar al wat ze vraagt."
454. Eens heeft de Heer mij gezegd: "Mijn dochter, neem de genaden aan die de anderen versmaden. Neem er zoveel als ge kunt dragen." Op dat ogenblik werd mijn ziel overstroomd met goddelijke liefde. Ik voel dat ik zo nauw met de Heer verenigd ben dat ik geen woorden vind om deze eenheid te omschrijven; daarin voel ik dat alles wat God bezit , alle goederen en alle schatten, van mij zijn, zelfs al houd ik er mij niet veel mee bezig, want Hij volstaat voor mij, Hij alleen. In Hem zie ik alles, buiten Hem niets.
Ik zoek geen geluk, nergens, buiten mijn innerlijk, waar God woont. Ik verheug mij in God, binnenin mezelf, daar verblijf ik onophoudelijk met Hem, daar is mijn innigste omgang met Hem, daar verblijf ik in veiligheid, daar kan de menselijke blik niet doordringen. De Heilig Maagd moedigt mij aan om mij zo tegenover God te gedragen.
455. Als lijden mij overkomt, veroorzaakt het mij nu geen bitterheid meer, evenzo slepen geen grote vertroostingen mij nog mee. In mij heersen vrede en standvastigheid van geest die voortkomen uit de kennis van de waarheid.
Wat geeft het te leven midden kwaadgezinde harten, als ik in mijn ziel de volheid van het geluk bezit? Of wat kan de welwillendheid van anderen mij bijbrengen, als ik God in mijn eigen hart bezit? Als God in mijn hart is, wie kan mij dan nog schaden in wat ook?
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
4. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 180]
Zevende Lezing: Over de eeuwige zaligheid en het bovennatuurlijke beeld van God
Deel 1
En toch, de uitverkorenen die God zullen zien kunnen hem niet begrijpen, want, zegt het concilie van Lateranen, God is onbegrijpelijk voor elke geschapen geest. We zullen God zien zoals hij is, de ene meer dan de andere, naargelang onze ingesteldheid en verdienste. En nochtans zouden we theologisch niet kunnen preken dat de onbevlekte Maagd zelf, die God volmaakter en duidelijker ziet dan alle engelen en heiligen tezamen, kan leiden tot het zien en herkennen van Hem in gepaste mate. God is oneindig en al wat kan beweerd worden is dat het schepsel Hem ziet zoals Hij is, sicuti est, helemaal, in integro, en toch ziet ze Hem niet, in die zin dat wat ze van zijn volmaaktheid kunnen ontdekken niets is tegenover wat het eeuwig Wezen over zichzelf beschouwt in de praal van zijn Woord en in eenheid van zijn liefde voor de Heilige Geest. Als we een onvolledig en grof beeld mogen gebruiken, zonder te vergeten dat alle vergelijk met gevoelige dingen elke proportie en analogie verliest in het ongeschapen bereid, zouden we de uitverkorenen tegenover God als een reiziger aan de oever van de Oceaan aanzien. De reiziger weet wat de Oceaan betekent, hij ziet de uitgestrekte Oceaan en zegt: Ik heb de Oceaan gezien, maar er zijn klippen en verre eilanden die hij niet ontdekt en hij heeft niet alle oevers en grenzen van de Oceaan overzien. Zo zal het aanschouwen van God geen verstarring zijn, maar vooral activiteit en een stijgende opmars waarin beweging en rust samenkomen in een onuitsprekelijk verbond.
Om dit beter te begrijpen kunnen we ons een geleerde indenken waaraan de natuur vleugels heeft gegeven om zo alle streken van sterren en firmament te doorlopen, hij zou alle verborgen wonderen in de ontelbare constellaties onderzoeken. Deze geleerde zou van kring tot kring, van planeet tot planeet gaan. Naarmate hij meer het heelal binnendringt, gaat hij van de ene naar de andere verrassing, van de ene naar de andere rilling en hij ontdekt steeds rijkere taferelen alsook bredere en stralender gezichteinders. En toch bereikt hij eens de grens Maar het oneindige is grenzeloos, bodemloos, oeverloos. De gelukkige matrozen van dit rijkelijk verblijf die varen op een onmetelijke afgrond van licht en liefde zullen nooit zoals Christopher Columbus uitroepen: Aarde! Aarde! Ze zullen zeggen: God, God altijd, God nog Het zullen eeuwig nieuwe volmaaktheden zijn die ze nastreven, eeuwig meer zuiver en bedwelmend genoegen waarnaar ze verlangen. Ze zullen van glorie naar glorie trekken, van vreugde naar vreugde, want, zegt Sint Gregorius van Nyssa het oneindige Goede is grenzeloos, en het verlangen mateloos.
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
5. Fatima in Lucia's eigen woorden: "De Oproepen" [aflevering 62]
De oproep tot Vergeving
Het is juist dat de Joden de gewoonte hadden aangenomen om andere offergaven te schenken aan God voor hun zonden, waarbij zij dieren kozen als slachtoffers, maar zij begrepen de regel van de liefdadigheid niet, vooral met betrekking tot de armen en de verstotenen, de wezen en de weduwen, die ze dikwijls ronder gerechtigheid en zonder hulp achterlieten. Gods antwoord hierop was echer als volgt: "jullie liefde is als een ochtendnevel, als dauw die s morgens vroeg verdwijnt. Want liefde wil ik, geen offers. Met God vertrouwd zijn is meer waard dan enig offer. [Hos 6: 4-6]. Inderdaad, hoe kan een uiterlijk offer God behagen, tenzij we Hem het innerlijke offer aanbieden van de vergiffenis die we aan anderen schenken? Dat komt omdat de waarde van deze daad, die Jezus ons verteld in het Evangelie, zo weinig begrepen wordt: "Barmhartigheid wil ik, geen offers." [Mat. 9: 13]. We moeten werkelijk aanleren om volledig te begrijpen dat het de genade en de vergiffenis tegenover de andere zijn die moeten opwellen in onze harten en dit uit liefde voor God, zowel als de liefde uit het Gods Hart opwelt voor ons. Op een dag vroeg Petrus aan Jezus: "Heer, als mijn broeder of zuster tegen mij zondigt, hoe vaak moet ik dan vergeving schenken? Tot zevenmaal toe?" Hierop antwoordde Jezus: "Niet tot zevenmaal toe, zeg ik je, maar tot zeventig maal zeven." [Mat. 18: 21-22] Of met andere woorden: we moeten altijd vergeven.
Ave Maria!!
Vertaling: Chris De Bodt
6. Film: Jozef [2/19]
Het verhaal speelt zich af in Egypte, waar Jozef, de jongste van de twaalf zonen van Jacobs, op een markt wordt verkocht als slaaf aan Potifar, de rechterhand van de farao. Jozef is een jongeman die voorspellende dromen heeft. Hierdoor, en door het feit dat hij de favoriet is van zijn vader, wordt de jaloezie van zijn broers opgewekt. Jozef wordt door zijn broers gevangengenomen en verkocht door zijn broers. Hij is echter een harde en productieve werker en wint al snel het vertrouwen van zijn meester Potifar. De farao, de koning van Egypte, kon s nachts niet slapen. Vreemde dromen hielden hem wakker. Jozef werd naar de farao gebracht om die dromen uit te leggen. Jozef zei tegen de farao wat God met die dromen wilde zeggen: Er komen zeven jaren waarin er genoeg eten is voor iedereen. Daarna komen er zeven jaren waarin er niet genoeg eten zal zijn. Daarom moet je tijdens de zeven goede jaren voedsel verzamelen in grote schuren. Als er daarna niet genoeg eten meer is, kunnen jullie leven van het voedsel dat je in de schuren verzameld hebt. De farao was blij met Jozef. Hij zei: Jij wordt nu mijn onderkoning! Hij gaf hem mooie kleren, een gouden ketting en een prachtige wagen. Op een dag kwamen zijn broers naar Egypte om eten te halen. Wat een verrassing, toen zij ontdekten dat hun broer onderkoning van Egypte was geworden! Vader Jacob was heel blij toen hij hoorde dat Jozef nog leefde. De hele familie verhuisde naar Egypte. Jozef is een Duits/Italiaanse/Amerikaanse film uit 1995, die het verhaal vertelt van Jozef uit het Oude Testament. Met Ben Kingsley, Paul Mercurio, Martin Landau, Lesley Ann Warren, Alice Krige, ... Regie: David Young.
7. Benoite, de herderin van Notre-Dame du Laus [Aflevering 93]
Hoofdstuk 4: Tussenkomst van de bisschoppelijke overheid
De ondervraging
Er bestaat geen uitgebreid relaas meer over, als die al bestaan had. Inderdaad lijkt het eerder dat M. Lambert meer een autoritaire informatie nastreefde dan een echt juridisch onderzoek met opgetekende vragen en antwoorden. Drie auteurs spreker erover, Gaillard en Grimaud op die dag aanwezig, en Juvénis die in Gap de getuigen ondervraagt en die enkele toevoegingen invoert als gevolg van nadere informatie.
Grimaud haalt een uitspraak van de onderzoekers aan dat doet denken dat hij de ondervraging bijwoonde als burgerlijk rechter in het dal: Bij mijn aanwezigheid zeggen ze de herderin de heilige Maagd te vertellen haar dierbare Zoon te smeken een wonder te doen om deze devotie te versterken. M. Peytieu zal die vraag bevestigen, want hij hoorde vaak Benoîte die uitspraak herhalen.
M. Gaillard levert een stramien van dit tafereel: Zodra M. Lambert was aangekomen, God had aanbeden en zijn devotie had vervuld in de kapel spreekt hij met Benoîte in bijzijn van pater Gérard, jezuïet, en de heer Bonnafous. Hij zei Benoîte dat hij hier niet gekomen was om haar visioenen, haar illusies, al wat over haar verteld werd en alle feiten hier toe te laten. Hij wil ze eerder vernietigen en haar straffen indien ze niet de waarheid vertelt en haar visioenen onbestaande zoals hij denkt, samen met vele mensen met gezond verstand. Maar als dat waar is, dan moet ze Jezus en Maria smeken om haar de waarheid te openbaren met een teken of een wonder, als het waar is en het de wens is van God en zijn heilige Moeder zal hij zorgvuldig en zonder enig verzuim zijn Wil uitvoeren. Als het maar verbeelding is om het volk te bedriegen, zal hij haar streng straffen om de ogen te openen van degene die het heeft geloofd en mogelijke misbruiken recht te trekken met alle middelen waarover hij beschikt.
Vertaling: Broeder Jozef
8. Jezus' tijdgenoten [aflevering 308]
Judas Iskariot
Judas' plaatsvervanger
Het gaat dus om iemand die tot de groep behoorde van hen die Jezus gekozen had als naaste gezellen en medewerkers. Twee vragen dienen zich aan wanneer men een verklaring probeert te geven van de feiten. De eerste is de vraag waarom Jezus deze man gekozen heeft en vertrouwen schonk. Daarenboven wordt Judas, al was hij de econoom van de groep, ook "dief" genoemd [Joh. 12: 6]. Het mysterie van de keuze blijft, des te meer omdat Jezus een zeer streng oordeel over hem velt: "wee de mens door wie de Mensenzoon wordt overgeleverd!" [Mt. 26: 24]. Het mysterie wordt nog groter in het licht van zijn eeuwige bestemming, wetend dat Judas "wroeging kreeg en de dertig zilverlingen terug bij de hogepriesters en ouderlingen bracht met de woorden: "Ik heb misdaan door onschuldig bloed te verraden." [Mt. 27,3-4] Alhoewel hij nadien weggegaan is om zich op te hangen [cfr. 27: 5], is het niet aan ons om deze daad te beoordelen en de plaats in te nemen van God die oneindig barmhartig en rechtvaardig is.
Een tweede vraag betreft de reden van Judas gedrag: waarom verraadt hij Jezus? Deze vraag is het onderwerp van verschillende hypotheses. Sommigen denken aan de factor van zijn zucht naar geld, terwijl anderen staan voor een verklaring van messiaanse orde: Judas zou ontgoocheld geweest zijn wanneer hij ziet dat Jezus niet in zijn programma past voor de politieke en militaire bevrijding van zijn land. Maar in feite leggen de evangelieteksten de nadruk op een ander aspect: Johannes zegt expliciet "de duivel had reeds aan Judas Iskariot, de zoon van Simon, het plan ingegeven om Hem over te leveren" [Joh. 13: 2]. Analoog schrijft Lucas: "toen voer de satan in Judas, die Iskariot heette, en tot het getal van de twaalf behoorde" [22: 3]. Op die manier overstijgt men de historische motieven en wordt het feit verklaard vanuit de persoonlijke verantwoordelijkheid van Judas, die ongelukkig bezwijkt voor een bekoring van de boze. Het verraad van Judas blijft hoe dan ook een mysterie. Jezus ging met hem om als met een vriend [cfr. Mt. 26: 50] maar bij Zijn uitnodigingen om Hem op de weg der zaligsprekingen te volgen, oefende Hij geen geweld uit op iemands wil en beschermde Hij hen evenmin tegen de bekoringen van satan, omdat Hij de vrijheid van de mens respecteerde.
Vertaling: Broeder Joseph
9. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 134]
Hoofdstuk 3: Van Jezus' doop tot na Zijn vasten
Jezus te Betel, Luz en Ensemes
Jezus sprak hun over de doop. Om Hem uit te horen vroegen zij welke doop de beste was, de Zijne of die van Johannes. Jezus herhaalde wat Johannes over zijn eigen doop en de doop van de Messias gezegd had [Mt. 3: 11 en Joh.1: 26-33]. Hij voegde er nog aan toe: "Wie de doop van de Voorloper versmaadt, zal ook de doop van de Messias niet eren." Hij zegde nochtans nooit: "Ik ben het", maar sprak altijd in de derde persoon, zoals daarna in het evangelie, waar Hij zich de Mensenzoon noemt. In het huis waarin Hij zijn intrek genomen had, nam Hij nog een maaltijd en voor het slapengaan bad Hij gezamenlijk met zijn leerlingen.
Van Luz uit was Jezus zuidwaarts naar Ensemes gegaan. Bij Ensemes vloeide de Kedron. De Kedron komt uit het dal,waar Judas zich verhangen heeft en vloeit naast de olijfberg door het dal Josafat en verder dan oostwaarts om in de Dode Zee uit te monden. Het was hier een bergachtig gewest. Het gebergte strekte zich opwaarts uit tot bij de berg Ammon bij de woestijn tegenover Giah. Jezus was daar geweest de avond eer Hij te Betanië kwam.
Bezoek aan twee rustplaatsen van Jozef en Maria op hun reis naar Bethlehem.
2 oktober. De volgende dag zag ik Jezus met zijn gezellen Ensemes verlaten, over de beek gaan en aankomen in Juda komen.
10. Bijzondere reeks: Wanneer een Heilig Gelaat en een gestigmatiseerde elkaar ontmoeten [4/5]
Een andere oude overlevering spreekt van Grieken die naar Filippus kwamen vragen om Jezus te zien en die door Abgar gestuurd waren. Het doek verbleef klaarblijkelijk in Edessa en werd verborgen in de stadsmuur als de stad werd aangevallen. Het werd terug ontdekt in 525 en vervolgens naar Constantinopel, naar Genua en uiteindelijk naar Rome gebracht.
Wat is dat doek van Manoppello nu eigenlijk? Zoals reeds gezegd, werd de afbeelding bewaard in de pilaar in Sint-Pieters sinds 1625, na restauratie. Maar het was niet de afbeelding die reeds eeuwen vereerd werd daar, zo blijkt. Het was verdwenen, waarschijnlijk gestolen in 1506. Het kader, gebroken glas en al is nog te zien in Sint-Pieters in de schatkamer. [er zijn stukjes glas gevonden in het doek van Manoppello] Het is interessant om weten dat Urbanus VIII onmiddellijk een decreet uitvaardigde dat de kopies van de "Veronica" moesten vernietigd worden. Hij wilde niet toegeven dat één van de waardevolste relieken van het christendom verdwenen was.
Ondertussen arriveerde er in Manoppello in 1508 een onbekende pelgrim met het ingepakte doek. Dit werd aan dr. Lionelli gegeven die op een bank voor de kerk zat. Hij ging in de kerk en pakte het uit, maar hij kon de persoon die het doek gegeven had niet meer terugvinden. Het doek bleef in het bezit van de familie Lionelli tot het door een andere dokter aan de Kapucijnen geschonken werd. Deze laatsten hebben het steeds in bezit gehouden.
Broeder Domenico da Cese was ervan overtuigd dat het doek meer bekendheid verdiende en in 1977 nam hij een grote foto mee naar een eucharistisch congres in Pescara, het dichtstbijgelegen grote centrum. Toen kwam alles in een stroomversnelling terecht.
Een Zwitser journalist schreef er een artikel over. Dit trok de aandacht van een zuster trapistin in Duitsland, zuster Blandina Schömer. Gefascineerd door de afbeelding, kreeg ze toelating om naar Italië te verhuizen en zich te wijden aan het onderzoek van het doek. Dit doet ze tot op de dag van vandaag.
Bron: Paul McLeod
Vertaling: Anne Van Der Sloten
11. Ongeschonden lichamen: Moeder Mariana de Jesus Torres [deel 21]
Andermaal verkiezingen en opsluiting
Na hun vrijlating uit hun gevangenschap, werd Moeder Mariana opnieuw verkozen tot priores, waarbij ze de meerderheid der stemmen kreeg van de trouwe en gehoorzame volgelingen van het klooster. Dit veroorzaakte zon woede langs de zijde van de opstandige zusters dat zij zodanig opnieuw door het slijk werd gehaald dat het ter ore kwam van de Bisschop. Niet wetend hoe hij dit moest beantwoorden, liet hij haar opsluiten in de isoleercel. De onwaardige en haatvolle groep wou haar zelfs in een donkere gevangenis laten opsluiten, maar Moeder Valenzuela wou hier niets van weten.
Vertaling: Chris De Bodt
12. Valentina Papagna: vervolg van de boodschappen
9 april 2011
Tijdens het cenakel in Sint Patricks Catkedral. Aan het einde van de Vijf Droeve Mysteries van de Heilige Rozenkrans, sprak onze Heer: "Toen ik het kruis droeg op de weg naar de Calvarie, heb ik de gehele wereld op Mijn gewonde schouders gedragen. Mediteer dus over deze droevige mysteries die ik heb moeten lijden voor alle zondaars. Als u hierover mediteert, dan brengt u Mij eveneens troost.
Mijn gekruisigde Heer, Ik hou van U. Heb medelijden voor de mensheid.
Vertaling: Chris De Bodt
13. Profetiën: H. Columba van Ierland [521-597]
Profetie 16
De adel zal tot een nederig leven gebracht worden vóór de grote oorlog die tegen hen zal worden afgekondigd van over de zeeën, waardoor het uitzinnig trotse ras zal worden onderworpen. De vijanden van de Engelsen zullen hun activiteiten verhogen, zij die in het oostelijke en westelijke deel van de wereld verblijven, zodat ze zich zullen inlaten in een gevecht op de omschreven zee, waardoor de Engelsen zullen worden verslagen.
Vertaling: Chris De Bodt
07-09-2011
7 september 2011
7 september 2011
1. Verenigde Staten dit jaar reeds getroffen door tien peperdure rampen
De Verenigde Staten zijn de jongste acht maanden getroffen door tien grote global warming-gerelateerde natuurrampen die al meer dan 35 miljard aan schade hebben veroorzaakt. Verzekeraars stellen vast dat het aantal overstromingen, droogtes en zware stormen verdubbeld is in vergelijking met de jaren negentig. De jongste twee zomers waren in de VS ook de warmste sinds de metingen in de negentiende eeuw begonnen.
Een "grote" weerramp betekent met schade die meer dan een miljard bedraagt. Zo waren er sinds 1980 in totaal 99 in de VS, waarvan dus 10 alleen al in de jongste negen maanden. Terwijl de wonden van orkaan Irene nog worden gelikt, woeden in Texas 60 hevige bosbranden [in de staat is sinds eind 2010 al 15.000 km² in bosbranden opgegaan] en bestookt tropische storm Lee New Orleans met 20 centimeter regen.
Texas-branden
Irene [7 miljard aan schade] en tornado's in mei [midwesten en south-east, 7 miljard] en april [Ohio Valley, south-east en midwesten, 9 miljard] spannen de kroon, maar de warmste zomer ooit gemeten in de VS, met absolute recordtemperaturen in 40 regio's zorgde ook voor 5 miljard aan schade, vooral in Texas en Oklahoma.
Irene teistert de oostkust van de VS
Die 40 is overigens maar een richtgetal. Volgens Noaa, zowat het Amerikaanse KMI, "zijn er zoveel hitterecords gebroken deze zomer dat het eigenlijk onmogelijk is ze te quantifiëren". De directeur van Noaa, Jack Hayes, waarschuwde half augustus al dat de VS zich moet wapenen tegen "een nieuwe klimaatrealiteit".
Mississippi overstroming
Daarnaast was er dit voorjaar de "Upper Midwest flooding", waarbij de Missouri en de Souris overstroomden in Montana, North Dakota, South Dakota, Nebraska, Iowa, Kansas en Missouri. De Mississippi overstroomde ook in de lente en de zomer. Een sneeuwstorm gijzelde in januari Chicago en de noord-oostelijke staten. En dan waren er nog drie "runs" van tornado's: van Oklahoma tot Pennsylvania [14-16 april], 59 twisters in het midwesten en noord-oosten [8-11 april] en 46 stuks in de central en southern states [4 en 5 april]. Elk van die drie veroorzaakte meer den 2 miljard aan schade.
1. Medjugorje: De IIPG [International Internet Prayer Group] [Deel 71]
Robert Boyd, Canada
In september 1997 keerde ik voor een maand terug naar Medjugorje, samen met andere Franstalige vrienden. Tegen dan was ik teruggekeerd tot de Kerk. Mijn vrouw volgde mij hierin een jaar later. Ik kwam terug en beneden de Berg van de School der Liefde, begon ik met vertrouwen en met liefde, de boodschappen te delen en te verspreiden. Sindsdien heb ik hier nooit meer mee gestopt. Ik probeerde dag in, dag uit, om de boodschappen te onderhouden, alsof Maria mij elke dag van mijn levenswandel onderrichte.
Ik sloot me aan bij een groep met de naam "Albatross," om de stervenden te begeleiden. In 1983 kreeg ik in een ontwenningsoord het voorrecht om Moeder Teresa de hand te mogen schudden. Dat was toen ik een priester diende bij het opdragen van de Mis. Haar bezoek heeft mij diep geïnspireerd bij het bijstaan van de stervenden in de diverse klinieken van de stad en in de achterbuurten van de stad. Men moet met Jezus en Zijn Moeder verbonden zijn om dit soort liefdadigheidswerk te doen.
Zoals de Gospa dikwijls heeft gesuggereerd, maakte ik drie uur per dag vrij om geconcentreerd te bidden en hield ik ervan om s nachts op te staan, zodat ik tot Haar en Haar Zoon kon bidden. De eerste keer zei mijn vrouw tot mij: "Hoe denkt u dat u de dag zult doorbrengen als u al die nachten zo vroeg opstaat?" Ik zei: "Vraag het me niet, maar als we voor Onze Lieve Vrouw en Haar Zoon zorg dragen, zullen Zij ons de sterkte verlenen om onze dagelijke plichten na te komen."
In 1997 ontmoette ik een andere Canadees, Patrick Latta en zijn mooie Kroatische vrouw, Nancy, die in die tijd in Oasis van Vrede leefden. Gelet dat ik toen een maand doorbracht in Medjugorje, ging ik hen toen, zoals ik had gepland om tijd vrij te maken voor de gemeenschap, opzoeken. En zo begon ik al spoedig mee te werken aan de bouw van hun nieuw "retraîtekasteel, met een kapel voor de priesters," achter Oasis van Vrede. We baden samen, we deelden alles, lachten en werkten samen en deelden Rozenkransen uit in Siroki Brieg. We aten en we vasten tezamen en verzorgden voor de verdeling van snoep voor de weeskinderen in Citluk. De tijd de we samen hebben doorgebracht was een prachtige tijd. We ontmoetten heel wat prachtige mensen van over de hele wereld. Vandaag ben ik nog steeds in contact met hen om onze ervaringen, krachten, hoop met elkaar te delen in het leven van dag tot dag, iets wat de Gospa van ons vraagt.
Hier in Quebec Stad, ging ik naar een priester die heel dikwijls naar Medjugorje was geweest en streng berispt werd voor zijn geloof in de Gospa, maar de priester vervolgde elke dag zijn opdracht. Zijn naam is Vader Pierre Rancourt en ik deel elke dag zijn zorgen in mijn gebed. Zoals Vader Slavko en Zuster Emmanuel dikwijls zegden: "in plaats van kritiek te geven op de priester, bid elke dag voor hen."
Bron: IIPG
Vertaling: Chris De Bodt
2. Medjugorje: Vr. Pétar en Mirjana spreken over de geheimen [7/9]
Vr. Pétar: Zal het zichtbaar zijn? Mirjana: ja.
Vr. Pétar: Het lijkt wel dat Zij ons probeert voor te bereiden en ons aan te kleden met heiligheid, Gods liefde en volmaaktheid, zodat we Onze Heer kunnen begroeten wanneer Hij komt. Is er iets dat iets van die aard aanduidt? Mirjana: Net zoals elke moeder, is Zij bezorgd om Haar kinderen. Zij wilt dat we God de Vader goed voorbereid ontmoeten. Zij wil niet dat we zouden wenen of jammeren als het te laat zal zijn. God zegt dat Hij ten allen tijde vergeeft, onder de voorwaarde uiteraard dat de ziel oprecht berouw heeft. Alles wat ze van ons vraagt en het enige waar ze op wacht is dat wij ons allen zouden bekeren opdat we zouden vergeven worden. Wat volgt zijn de geheimen die werkelijk helemaal niet aangenaam zijn. Ik zou mij gelukkig voelen indien er iemand eindelijk zou begrijpen dat ik niet alles [de geheimen] kan verklappen, maar éénmaal zij zich zullen openbaren, zal het te laat zijn.
Vr. Pétar: Zal de intervaltijd tussen het eerste en het tweede geheim van enige duur zijn? Mirjana: Dat hangt af van de geheimen. Wat ik wil zeggen is dat, bijvoorbeeld, de tijd tussen het eerste en tweede geheim een zekere periode duurt, maar tussen het tweede en het derde geheim van een andere lengte kan zijn.. Zo kan bijvoorbeeld, en ik leg er de nadruk op, het eerste geheim vandaag plaatsvinden en het tweede reeds morgen.
Vr. Pétar: Vertel me, wat denkt u over de mensen die bijzonder geïnspireerd zijn door God, ik bedoel mensen die authentieke mystieke evaringen hebben, bovennatuurlijke ervaringen. Ik praat over hen waaraan God iets toont of zegt, op verschillende wijzen: dingen die zullen plaatsvinden in de toekomst. Kunt u een verband leggen tussen hen en de huidige toestand van de wereld? Mirjana: Ik geloof dat ook zij door Maria zijn gekozen, net zoals wij door Haar zijn gekozen. Ieder van ons is niet gekozen omdat we op de een of andere manier beter zijn dan de anderen, in het geheel niet! Ik bedoel hiermee dat ze gewoon gekozen zijn om de mensen te helpen, op verschillende manieren, om de aandacht te trekken van de mensen op God, om de mensen dingen over Hem te vertellen en over alles wat er zal gebeuren, om de mensen rondom aanwijzigingen te geven, door tot hen te praten en hen te zeggen wat Maria ons vertelt. Om dezelfde dingen te doen en te zeggen die Zij ons vertelt. Misschien zullen de mensen naar hen luisteren. De belangrijkste taak van ons alles, de zieners, is om het geloof en het vertrouwen in God te verspreiden.
Vertaling: Chris De Bodt
3. Dagboek van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 167]
Schrift 1
447. Vrijdag. Ik was ziek en kon niet deelnemen aan de heilige Mis. 's Morgens om zeven uur zag ik mijn biechtvader de heilige Mis opdragen, en zag ik ook het Kindje Jezus. Op het einde van de heilige Mis verdween het visioen, en ik bevond me in mijn cel, zoals tevoren. Een onbeschrijflijke vreugde greep mij aan, want al kon ik niet aanwezig zijn in de heilige Mis in onze kapel, toch had ik deelgenomen aan de heilige Mis in een ver afgelegen kerk. Jezus kan alles verhelpen.
448. 30 juli 1935. Feest van de heilige Ignatius. Ik heb vurig gebeden tot deze heilige en maakte hem het verwijt, dat hij mij kon aanzien zonder mij te hulp te komen in zo een belangrijke zaken als het volbrengen van de wil van God. Ik zei deze heilige: "O, gij onze patroon, die brandde van liefdevuur en ijver voor de grootste glorie van God, ik bid u nederig, help mij in het volbrengen van Gods plannen." Het was tijdens de heilig Mis. Dan zag ik de heilige Ignatius aan de linkerzijde van het altaar, met een groot boek in de hand. Hij zei me deze woorden: "Mijn dochter, ik ben niet onverschillig tegenover uw zaak, de regel kan aangepast worden binnen deze Congregatie." Hij toonde met de hand het grote boek en verdween. Ik was oneindig gelukkig dat de heiligen zo aan ons denken en dat onze vereniging met hen zo nauw is. O goddelijke Goedheid, wat is de innerlijke wereld schoon, al hier beneden kunnen wij in gemeenschap met de heiligen leven. Ik heb gedurende de ganse dag de nabijheid van deze dierbare patroon gevoeld.
449. 5 augustus 1935: Feest van de Moeder Gods van Barmhartigheid.
Ik heb me op dit feest voorbereid met meer ijver dan de vorige jaren. 's Morgens, heb ik een innerlijke strijd ervaren, bij de gedachte dat ik deze Congregatie moest verlaten die de bijzondere bescherming geniet van Maria. De meditatie gebeurde in deze strijd en ook de eerste heilige Mis. Tijdens de tweede heilige Mis, heb ik de Heilige Moeder gebeden en haar gezegd dat het mij moeilijk valt te scheiden van deze Congregatie, die onder haar bijzondere bescherming geplaatst is. Ik zag dan de Heilige Maagd, onbeschrijfelijk mooi. Ze naderde mij van het altaar naar mijn bidstoel, Ze drukte mij tegen Zich aan, en zei me deze woorden: "Ik ben een Moeder voor u door de ondoorgrondelijke barmhartigheid van God. De ziel die trouw de wil van God volbrengt, is mij het aangenaamst." Zij liet me verstaan dat ik trouw alle wensen van God volbracht en dat ik daarom genade gevonden heb in Haar ogen. "Wees moedig en vrees geen schijnbare hindernissen, maar richt uw blik op het lijden van mijn Zoon en zo zult ge de overwinning behalen."
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
4. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 179]
Zevende Lezing: Over de eeuwige zaligheid en het bovennatuurlijke beeld van God
Deel 1
Deze visie zal gebeuren door een ogenblikkelijke indruk van het goddelijk zijn in onze ziel en door middel van een bovennatuurlijk licht dat het licht van de glorie heet. Suarez beschrijft dit zo: Een geschapen eigenschap en een hogere intellectuele deugd, aangeboren in de ziel, die haar de aanleg en de kracht zal geven God te zien. Dit licht van de glorie zal de mens veranderen, zegt Sint Denijs, hem vergoddelijken door er de stempel van de hemelse schoonheid op te drukken en aan de Vader gelijk te maken. Het zal de aanleg van de ziel verruimen om, in zoverre dat ze in staat is, het immense en onbegrensd bezit te ontdekken en te begrijpen... Zoals bij het zonlicht het oog de verscheidene tastbare dingen ontwaart en met een blik het heelal kan aanschouwen, zoals door het licht van de rede hij de rede zelf en de intellectuele waarheden kent en zo in het licht der glorie wordt gedompeld, zal hij het oneindige als domein bezitten en in zekere zin God zelf omvatten... De Schrift leert ons dat het licht der glorie Gods licht is: In lunine tuo videbimus lumen. Door dat licht zal onze ziel zo doordrongen zijn van de goddelijke aanwezigheid dat ze, niet door eigenkennis, maar door de kennis van God zelf, niet meer ziet met haar beperkte en zwakke blik maar met de blik van God zelf: Erit intellectui plenitudo lucis. De vervoering die de goddelijke visie zal teweeg brengen bij de uitverkorenen zal hun hart doen overlopen van de meest sublieme vreugde, het zal een waterval van heerlijkheden en geneugten zijn, het leven in al zijn vruchtbaarheid en de bron van al het goede en van alle leven [Ps 35,19]. Het zal, volgens Sint Augustinus, als een verbinding zijn met Gods eigen hart opdat we met de volle energie van de liefde en de vreugde van God zelf zouden liefhebben en genieten: Erit voluntati plenitudo pacis.
Het eeuwig leven, zegt Sint Paulus, is als een gewicht, een last van alle geneugten, bedwelmingen en vervoeringen: aeternum gloriae pondus, een gewicht dat, in plaats van de mens te vernietigen, zijn jeugd en kracht onuitputtelijk zal vernieuwen. Het is een steeds vruchtbare bron waaraan de ziel met lange teugen kracht en leven put. Het is een bruiloft waarbij de ziel haar Schepper eeuwig omhelst zonder de emotie in kracht te voelen afnemen sinds de eerste dag dat ze zich met hem verenigde en aan zijn borst leunde.
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
5. Fatima in Lucia's eigen woorden: "De Oproepen" [aflevering 61]
De oproep tot Vergeving
Toen zij Jezus zag, geloofde Magdalena in Hem en had zij Hem lief. Het was dit geloof en deze liefde die aan de basis lagen van haar haat voor de zonde, om te treuren over en de ijdelheden der wereld te minachten, aan haar levenswandel te veranderen. En de Heer was veheugd met dit alles met de woorden: "Vele zonden zijn haar vergeven omwille van haar liefde. Uw geloof heeft u gered. Ga in vrede." Het is het geloof en de liefde die ook bij ons de haat voor onze zonden kan doen opwellen, er spijt over hebben en onze levenswijze doen veranderen, zodat God tegen ons kan zeggen, zoals Hij tot Maria Magdalena zei: "Uw zonden zijn u vergeven."
Tot de overspelige vrouw zei Hij: "Heeft iemand u veroordeeld?" Ze zei: "Niemand, Heer." [Joh. 8:10-11] De Heer zag het verdriet in het hart van de vrouw en haar verlangen om haar levenswandel te veranderen, vandaar dat Hij haar beloofde om haar niet te veroordelen en haar vergiffenis te schenken, op voorwaarde echter, dat zij niet meer zou zondigen: "Ga naar huis en zondig niet meer."
Op dezelfde wijze richtte Jezus zich met zijn boodschappen tot hen die ervan uitgingen dat ze enkel goed moesten lijken in de ogen van de anderen zonder zich iets van Gods ogen aan te trekken. Voortdurend riep Hij hen op tot berouw over hun levenswijze en om boete te doen: "Ik verzeker u: de tollenaars en de hoeren zijn u voor bij het binnengaan van het koninkrijk van God." [Mat. 21: 31]
Vertaling: Chris De Bodt
6. Film: Jozef [1/19]
Het verhaal speelt zich af in Egypte, waar Jozef, de jongste van de twaalf zonen van Jacobs, op een markt wordt verkocht als slaaf aan Potifar, de rechterhand van de farao. Jozef is een jongeman die voorspellende dromen heeft. Hierdoor, en door het feit dat hij de favoriet is van zijn vader, wordt de jaloezie van zijn broers opgewekt. Jozef wordt door zijn broers gevangengenomen en verkocht door zijn broers. Hij is echter een harde en productieve werker en wint al snel het vertrouwen van zijn meester Potifar. De farao, de koning van Egypte, kon s nachts niet slapen. Vreemde dromen hielden hem wakker. Jozef werd naar de farao gebracht om die dromen uit te leggen. Jozef zei tegen de farao wat God met die dromen wilde zeggen: Er komen zeven jaren waarin er genoeg eten is voor iedereen. Daarna komen er zeven jaren waarin er niet genoeg eten zal zijn. Daarom moet je tijdens de zeven goede jaren voedsel verzamelen in grote schuren. Als er daarna niet genoeg eten meer is, kunnen jullie leven van het voedsel dat je in de schuren verzameld hebt. De farao was blij met Jozef. Hij zei: Jij wordt nu mijn onderkoning! Hij gaf hem mooie kleren, een gouden ketting en een prachtige wagen. Op een dag kwamen zijn broers naar Egypte om eten te halen. Wat een verrassing, toen zij ontdekten dat hun broer onderkoning van Egypte was geworden! Vader Jacob was heel blij toen hij hoorde dat Jozef nog leefde. De hele familie verhuisde naar Egypte. Jozef is een Duits/Italiaanse/Amerikaanse film uit 1995, die het verhaal vertelt van Jozef uit het Oude Testament. Met Ben Kingsley, Paul Mercurio, Martin Landau, Lesley Ann Warren, Alice Krige, ... Regie: David Young.
7. Benoite, de herderin van Notre-Dame du Laus [Aflevering 92]
Hoofdstuk 4: Tussenkomst van de bisschoppelijke overheid
De aankomst in Laus
Wat gaat Benoîte in deze netelige beproeving doen?
M. Gaillard licht ons in over de reacties van de herderin, de hoofdgetuige. "Benoîte hoort," schrijft hij, "van de komst van de aartsvicaris en dat hij handige lui in ondervragen meebracht. Dit eenvoudige en schuchter meisje wilde vluchten om niet voor hen te verschijnen. Terwijl ze erover nadacht verscheen de Moeder Gods haar en zegt haar dat ze moet blijven, dat de Kerklui redelijk te woord dienden gestaan, dat de ene na de andere haar zullen onderzoeken, steeds weer terug zullen komen op wat ze haar zullen gezegd hebben in onderbroken zinnen om haar te onderbreken en te zien of ze zal afwijken in plaats van gelijk en standvastig te blijven. Ze zullen haar op verscheidene manieren misprijzen om haar in verwarring te brengen, beweren dat de visioenen maar waanzin zijn en een droom van haar lichtzinnige hersenen, dat het maar zuivere verbeelding is de mensen te bedriegen. Maar ze hoeft niets te vrezen! Dat ze de aartsvicaris zegt dat hij God uit de hemel kan doen neerdalen vanwege de macht die hij als priester kreeg, hij niets te bevelen heeft aan de Moeder Gods. Ze zullen haar zeggen dat ze de kapel zullen doen afbreken of afbranden Dat ze dat doen als ze dat kunnen, maar ze zullen die macht niet hebben, alsook deze niet om je de gevangenis in te werpen."
Bij die tekst van 1710 maakt M. Gaillard duidelijk kanttekeningen over de feiten die hij 50 jaar eerder meemaakte. Er is te onthouden dat, na eerst in paniek te zijn geraakt, Benoîte in haar gebed begrepen heeft dat ze moedig het hoofd moest bieden aan de onderzoekers en de waarheid van de haar visioenen moet verkondigen.
Vertaling: Broeder Jozef
8. Jezus' tijdgenoten [aflevering 308]
Judas Iskariot
Judas' plaatsvervanger
In het Bijbelboek Handelingen van de Apostelen 1:15-26 wordt beschreven hoe de opengevallen plaats van Judas wordt ingevuld. Met behulp van loting wordt Mattias aangewezen als plaatsvervanger.
Algemene audiëntie 18 oktober 2006
Beminde broeders en zusters,
Vandaag sluiten we de galerij van apostelfiguren af, die door Jezus zelf tijdens Zijn aardse leven geroepen werden. We kunnen daarbij niet nalaten degene te vermelden die in de lijsten van de Twaalf steeds het laatst genoemd wordt: Judas Iskariot. We willen hem hier associëren met de persoon die later gekozen werd om hem te vervangen, namelijk Mattias.
Alleen reeds de naam Judas, roept bij christenen een instinctieve reactie van afkeer en veroordeling op. De betekenis van de benaming "Iskariot" wordt betwist: de meest gevolgde verklaring is "man van Keriot," verwijzend naar zijn dorp van oorsprong, dat in de omgeving van Hebron ligt en twee keer in de Heilige Schrift vermeld wordt [cfr. Joz. 15: 25 en Am. 2: 2].
Anderen interpreteren haar als een variante van de term "sikarius", die naar een strijder verwijst, gewapend met een dolk, in het Latijn sica genoemd. Sommigen tenslotte zien in deze bijnaam eenvoudig de Hebreeuws-Aramese transcriptie die betekent: "degene die hem zou overleveren". Deze omschrijving staat twee keer in het vierde Evangelie, namelijk na een geloofsbelijdenis van Petrus [cfr. Joh. 6: 71] en vervolgens bij de zalving in Betanië [cfr. Joh. 12: 4]. Andere passages tonen dat het verraad op gang was: "zijn verrader." Dat is het geval bij het laatste avondmaal, na de aankondiging van het verraad [cfr. Mt. 26,25], vervolgens op het ogenblik van Jezus arrestatie [cfr. Mt. 26: 46.48 en Joh. 18: 2.5]. De lijsten van de Twaalf daarentegen spreken over het verraad als een reeds voldongen feit: "Judas Iskariot, die Hem heeft overgeleverd" [Mc. 3: 19 en Matteüs 10: 4 en Lucas 6: 16 hebben gelijkwaardige uitdrukkingen. Het verraad als dusdanig had plaats in twee momenten: eerst en vooral is er de fase van het plan, wanneer Judas met Jezus vijanden dertig zilverlingen overeenkomt [cfr. Mt. 26: 14-16], vervolgens de uitvoering ervan, met de kus aan de Meester in Getsemane [cfr. Mt. 26: 46-50]. Wat er ook van zij, de evangelisten benadrukken Judas hoedanigheid van apostel, die in al zijn aspecten op hem neerkwam: hij wordt herhaaldelijk "één van de twaalf" genoemd [Mt. 26: 14.47 en Mc. 14: 10.20 en Joh. 6: 71] of "die tot het getal van de twaalf behoorde" [Lc. 22: 3]. Twee keer, wanneer Jezus zich tot de apostelen richt en het over Judas heeft, wijst Hij hem aan als "één van u" [Mt. 26: 21, Mc. 14: 18, Joh. 6: 70 en 13:21]. En Petrus zal van Judas zeggen: hij "behoorde tot ons getal en had aan dit dienstwerk zijn deel gekregen." [Hand. 1:17]
Vertaling: Broeder Joseph
9. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 133]
Hoofdstuk 3: Van Jezus' doop tot na Zijn vasten
Jezus te Betel, Luz en Ensemes
Lazarus ging van hier terug. De andere vrienden van Jeruzalem waren reeds van bij de Jordaan teruggekeerd. Lazarus was tot hier meegekomen. De Heilige Vrouwen, die te Jeruzalem een bezoek aan Suzanna gebracht hadden, zijn ook door de woestijn van Giba en Efron over Mikmas, waar zij bekenden hadden, afgereisd. Zij begeven zich, vermoed ik naar Tebez, waar Jezus een ontmoeting met hen zal hebben.
1 oktober. Jezus heeft de stad Luz verlaten en, in zuidelijke richting, de woestijn doorkruist. Hij trekt zuidwaarts en is, schat ik, van 12 leerlingen vergezeld. Benevens Saturninus zijn er Hem na zijn doop twee andere gevolgd. De zoon van Veronika is reeds gisteren vertrokken, misschien met een boodschap voor de Heilige Vrouwen. Op zijn voortgezette reis zag ik Jezus en de leerlingen eenmaal tussen een laan van dadelbomen voort wandelen en daar de leerlingen bevreesd waren om de afgevallen vruchten op te rapen en te eten, zei Jezus tot hen: "Ge kunt er gerust van eten. Op dergelijke dingen behoeft ge voortaan niet meer zo angstvallig te zijn, maar zoekt uw reinheid in de eigenschappen van de ziel en in de woorden die uit uw mond komen, niet in de dingen die de mond ingaan." Ik zag Jezus onderweg in een rij van afzonderlijk gelegen huizen een tiental zieken bezoeken, hen troosten en enkele er van genezen. Sommige van deze volgden Hem.
Hij kwam vervolgens in een plaats die Ensemes heet [8 km ten oosten van Jeruzalem, bij de beek es-Sidr, ter plaatse waar de bron el-Hewd ontspringt. Hier kwamen de inwoners Hem tegemoet. Zij hadden reeds de tijding gekregen dat de nieuwe profeet naderde en velen hadden hun kinderen aan de hand mede. Zij groetten Hem eerbiedig en wierpen zich voor Hem neder, maar Hij deed hen vriendelijk opstaan.
Zij die Hem eer bewezen waren voorname lieden uit het dorp en zij ontvingen Hem in hun huis, doch de Farizeeën haalden Hem van daar weg naar de synagoge. Zij waren Hem niet ongunstig gezind en verheugden zich er over een profeet in hun midden te hebben. Op de bekentenis evenwel van de leerlingen dat Jezus de zoon was van een timmerman van Nazareth, ontdekten zij veel in Hem dat hun laakbaar scheen, hoewel zij hun mening voor zich bewaarden. Zij hadden Hem voor een andere profeet gehouden, die meer aan hun opvattingen beantwoordde.
10. Het Sacrament van het Doopsel [deel 3]
Catechismus
Het Doopsel in het Heilsbestel
De voorafbeeldingen van het Doopsel in het Oude Verbond
Bij de zegening van het doopwater in de liturgie van de paasnacht gedenkt de kerk op plechtige wijze de grote gebeurtenissen uit de heilsgeschiedenis die reeds een voorafbeelding waren van het mysterie van het doopsel:
God, met onzichtbare macht bewerkt Gij door de sacramenten wonderbare dingen en op velerlei wijzen hebt Gij het water, uw schepping, toebereid om de genade van het doopsel aan te duiden.
Sinds het ontstaan van de wereld is het water, dat nederig en wonderlijk schepsel, de bron van leven en vruchtbaarheid. Volgens de heilige Schrift 'bebroedt' de Geest van God het als het ware:
In het begin van de wereld zweefde uw Geest over de wateren, opdat zij toen reeds kracht zouden ontvangen om te heiligen.
De kerk heeft in de ark van Noach een voorafbeelding van het heil door het doopsel gezien. Door haar bleven inderdaad 'slechts enkelen, niet meer dan acht personen, behouden te midden van het water' [1 Petr. 3,20].
De zondvloed hebt Gij gemaakt tot beeld van de wedergeboorte, zodat hetzelfde water het einde der zonde en het begin van nieuw leven betekende.
Anne Van Der Sloten
11. Bijzondere reeks: Wanneer een Heilig Gelaat en een gestigmatiseerde elkaar ontmoeten [3/5]
Waar kwam het vandaan?
Wel, sinds de zesde eeuw was het bekend onder de naam van "afbeelding die niet door mensenhanden gemaakt is en sinds 705 werd het bewaard in zijn eigen kapel in de oude Sint-Pieters, door Constantijn gebouwd.
Het werd bekend als de vera eikon, of "ware afbeelding" en de naam Veronica werd gebruikt in de middeleeuwen voor de vrouw die de zalige Catharina Emmerich benoemde met de naam Seraphia in haar visioenen van het lijden van Christus.
Hoe kwam het in Rome terecht?
Deze vraag wordt behandeld in het boek van de Duitse journalist, Paul Badde. Hij veronderstelt dat het doek de zweetdoek is die apart opgerold teruggevonden werd door de apostelen en die het gelaat van Jezus had bedekt na Zijn dood. [Joh. 20: 7]
Badde spreekt over een doek dat het gelaat van Jezus droeg en dat door de apostel Judas na de tenhemelopneming naar koning Abgar van Edessa, een vooraanstaande stad in die tijd, zon 600 km van Jeruzalem en nu gekend onder de naam Urfa in Turkije, werd gebracht. De koning werd onmiddellijk genezen van een ziekte die hem aan het bed gekluisterd hield.
Bron: Paul McLeod
Vertaling: Anne Van Der Sloten
12. Ongeschonden lichamen: Moeder Mariana de Jesus Torres [deel 20]
Goddelijke vertroostingen
Vrijheid
Gekweld door medelijden en wroeging kon Moeder Valenzuela niet langer de gedachte verdragen dat deze onschuldige en heilige zusters zaten opgesloten op die afschuwelijke plek. Zij schreef een brief naar de Bisschop waarin zij haar zwakheid opbiechtte door de opstandige nonnen toe te laten haar te manipuleren en hierdoor tot de gevangenzetting van deze volkomen onschuldige nonnen hadden aangezet. De prelaat was erg woedend door deze boodschap. Hij berispte Moeder Valenzuela streng en beval de onmiddellijke vrijlating van de slachtoffers.
Bij hun vrijlating kustten de arme, lijdende zusters nedering de voeten van hun priores en ook deze van hun vervolgers.
Ondanks dit, zou het een heel werk zijn om de blijvende intriges, laster en roddel en kwellingen die door de vader aller leugens werden opgezet tegen de trouwe en diepgelovige zusters in een boek neer te schrijven. Laat het volstaan om te zeggen dat dit slechts het begin was van de verschrikkelijke kwellingen en vervolgingen die werden geleden door deze heilige zielen, die later moesten terugkeren naar die vreselijke gevangenis.
Vertaling: Chris De Bodt
12. Valentina Papagna: vervolg van de boodschappen
20 maart 2011
Terwijl ik in de kerk de vijf droeve mysteries bad van de Rozenkrans, sprak onze Heer Jezus: "Troost mij, Mijn kind, tijdens dit ogenblik van Mijn Passie. Offer mij iedereen waaraan u kunt denken. Bid voor de zondaars en de ongelovigen. Vraag Mij om barmhartig te zijn voor iedereen. Ik geef u hiervoor de genade. Tweeduizend jaar geleden hebben ze Mij gekruisigd en steeds opnieuw en opnieuw word Ik gekruisigd. Zelfs in de kerken word ik door zo velen gekruisigd die Mij beledigen. Mij barmhartigheid breidt zich uit en ik wacht geduldig op de zondaars om zich te veranderen, maar zo weinigen antwoorden op Mijn oproep.
Ik wens de mensen van deze wereld te waarschuwen. Zo vele gebeurtenissen zullen er plaatsvinden in de wereld dit jaar, zelfs in dit land van Australië en vele andere plaatsen. Vertel de mensen dat ze wakker moeten worden, zodat ze kunnen zien hoeveel God word beledigd. Ze moeten zich veranderen en berouw hebben."
Aan alle zielen, terwijl u nog kunt, smeek om genade. Men kan pas gered worden door het Barmhartige Hart van God die ons zo liefheeft.
Mijn gekruisigde Heer, Ik hou van U. Heb medelijden voor de mensheid.
Vertaling: Chris De Bodt
13. Profetiën: H. Columba van Ierland [521-597]
Profetie 15
Deze vloot die over de zee vaart zal uit tien grote schepen bestaan, duizend kleinere schepen, duizend boten, duizend aanvoerende boten en duizend kleinere boten. De thuishaven van de vreemde vloot zal behoren tot een land dat naar het westen kijkt. Zon grote verzameling van mensen hebben elkaar nooit eerder ontmoet in het oosten en het westen en nooit meer zal er monsterbijeenkomst zijn zolang Ierland een door de zee omgeven eiland is.
Vertaling: Chris De Bodt
06-09-2011
6 september 2011
6 september 2011
Verschijning aan Mirjana van 2 september 2011
1. Medjugorje: De IIPG [International Internet Prayer Group] [Deel 70]
Robert Boyd, Canada
Kort vóór ik naar Medjugorje ging, had ik me aangesloten bij een kleine charismatische gebedsgroep, waar ik nogal van hield. Toen ik naar Quebec stad terugkeerde sloot ik definitief aan en ik bleef vier jaar bij de gebedsgroep. Zij waren tegen Medjugorje en later, na zon twee tot drie jaar zeiden de mensen uit de buitenwereld: "U behoort tot een secte." Eerlijk gezegd wou ik niets te maken hebben met wat anderen dachten of zeiden. Rond datzelfde ogenblik zette de kerel die de gebedsgroep had opgericht de priester aan de kant en begon zelf de groep te leiden, zonder priester.
Ook mijn echtgenote behoorde tot deze gebedsgroep, maar stapte er na drie maanden uit, nadat één van haar broers haar had gezegd dat ze tot een sekte behoorde. Tegen die tijd was ik echter zodaning bij de werking betrokken en was ik er eveneens van overtuigd dat ik mij op het rechte pad bevond, dat ze mij het nooit heeft verteld. Een jaar later stapte ook ik op. Ze is binnenin erg gekwetst, tot op de dag van vandaag, en zij heeft heel wat heling nodig. Bid voor haar. Zij gaat naar de Kerk, maar wil geen deel meer uitmaken van een of andere gebedsgroep. Zij gelooft in Medjugorje, maar wil er niet heengaan. Ik offer haar pijnen voortdurend op aan de Heer, Zijn Zoon en Onze Lieve Vrouw en ik ben bereid om mijn hele leven te wachten op haar genezing, zodat we op een dag samen naar Medjugorje op bedevaart zouden gaan.
In moet zeggen dat we gedurende 11 à 12 jaar wegbleven uit de Kerk. Nu 5 januari 2000 zal het 4 jaar geleden zijn dat ik terugging naar de Kerk. Tijdens deze 11 jaren heb ik zowat het onderste uit de kan gehaald, in vele aspecten van mijn leven. In 1993/94 begon ik naar een aanbiddingskapel te gaan en Jezus was daar aanwezig juist vóór mij in het Heilige Sacrament. Ik praatte met Hem. Op een dag voelde ik diep in mijn binnenste alsof er iemand [Onze Lieve Vrouw] in mijn fluisterde om Haar terug te gaan zien in Medjugorje. Ik had toen zeker het geld niet om er heen te gaan. Tijdens al die jaren was ik verslaafd geworden aan het vissen en mijn vrouw ging me heel binnenkort het geld geven om ons een tweedehands terreinwagen te kopen.
Toen ik die dag naar huis terugkeerde voor het eten, waren mijn plannen gewijzigd. Ik vroeg haar om mij, in plaats van het geld voor de auto te geven, ik liever het geld zou krijgen om naar Medjugorje te gaan. Hun eerste reacte: mijn vrouw en de vrienden van de visclub vertelden mij: "Robert, u bent aan het doordraaien en de andere gebruikelijke antwoorden wanneer iemand zichzelf tot God keert na zoveel jaren." Tot mijn verrassing had ze enkele dagen later het geld voor mij ter beschikking. Dit was een diepe bevestiging in mijn hart dat Onze Lieve Vrouw, de Gospa, mij ooit had toegefluisterd "dat ik op een dag zou terugkeren tot God om mijn wil zich aan Hem zou over geven." In mijn geval duurde het niet lang dat Jezus via Onze Lieve Vrouw mij een antwoord bezorgde.
Bron: IIPG
Vertaling: Chris De Bodt
2. Medjugorje: Vr. Pétar en Mirjana spreken over de geheimen [6/9]
In een later interview met dezelfde priester, gad Mirjana meer uitleg over de overige geheimen, waarbij zij in het bijzonder aandrong op de bekering van de jongeren. Het is vooral voor hen dat Maria zo weent. Mirjana gaat verder: "Ik heb nu kennis over dingen die absoluut niet aangenaam zullen zijn.," zei de zienster, wiens dagelijkse verschijningen ophielden in 1982, toen zij, als eerste van de zes zieners, het tiende geheim ontving. "Ik geloof dat, indien iedereen wist wat ik weet over deze zaken, elkeen van hen geestelijk volledig zou dooreengeschud zijn en onze wereld in een volledig ander daglicht zouden stellen. Uiteraard blijft mijn grootste advies om te bidden voor alle ongelovigen. Ziet u, Maria maakt in haar gesprekken het meeste tijd vrij hierover. We mogen ook de ouderen en de zwakkeren niet vergeten. Ook zij behoren tot ons. Zij offerden hun hele leven. Veel onder hen leefden hun volledig verblijf op aarde ten dienste van God en in gebed. Hun oudere jaren hoefden niet zo treurig en ellendig te zijn. Ik kan niet verder uitweiden, het is moeilijk voor mij om dat te doen. Ziet u, er is zoveel verbonden met de geheimen... Indien de mensen het eerste geheim zouden zien, zoals het mij getoond is, zouden allen zeer zeker genoeg wakker geschud zal om een volledig andere kijk op henzelf en de iedereen rondom hen te hebben.
Vr. Pétar: Zal de openbaring van dat geheim iets tijdelijks zijn of zal het iets zijn dat zal verspreid zijn over voor een langere periode? Mirjana: Het zal slechts een kleine tijd duren.
Vr. Pétar: Een kleine tijd? Mirjana: Niet lang.
Vr. Pétar: Zal de uitwerking blijvend en bestendig zijn of zal de uitwerking ervan tijdelijk en voorbijgaand zijn. Mirjana: Hoe kan ik dat uitleggen zonder meer uit te breiden over het geheim? Laat me enkel zeggen dat het absoluut niets goed en onaangenaam zal zijn.
Vr. Pétar: Als er iemand daarna zal komen met de kennis dat dit en dat heeft plaatsgevonden, zal deze persoon dan alles kunnen zien, enig bewijs dat er werkelijk iets is gebeurd hier? Mirjana: Ja, ja, ja.
Vertaling: Chris De Bodt
3. Christus in de wolken!
Amateur fotograaf en bergbeklimmer Luc Perrot beklom de "Cirque de Mafate," een caldera op het Franse eiland La Réunion, om er time-lapse foto's te maken [met tussenpausen hetzelfde voorwerp fotograferen] van de voorbijdrijvende wolken. De Fransman was stomverbaasd toen hij zag dat er plots een Christusfiguur opdook in een foto, omgeven met een wolkenrans.
Foto op 10 juli 2011 genomen op het eiland La Réunion, gelegen naast Madagascar
Op 1 september nam Michele Kennedy rond 11:30 uur een tiental foto's van de zon in "solarize mode." Het resultaat waren foto's met een kleine lichtkring rond de zon. Maar om drie uur 's namiddags besloot ze opnieuw een foto te nemen met haar Android smartphone. Het resultaat was Jezus, met kroon en zwaard, als teken van Zijn komst om de wereld te oordelen.
Jezus, met kroon en zwaard, als teken van Zijn komst om de wereld te oordelen
4. Kruisberg te Siauliai, Litouwen
We hebben aan de kruisberg al aandacht besteed, onder de rubriek "Vreemde Plaatsen." Hier een aantal sfeerbeelden van deze wel heel merkwaardige plaats.
4. Dagboek van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 166]
Schrift 1
444. Deze priester zei me deze diepe woorden, dat er drie graden zijn in het volbrengen van de goddelijke wil: de eerste, dat de ziel alles volbrengt wat uitwendig vervat is in bevelen en regels; de tweede, dat de ziel de innerlijke inspraken volgt en ze volbrengt; de derde, dat de ziel, overgegeven aan de wil van God, Hem de vrijheid laat over haar te beschikken en dat God met haar doet wat Hem belieft, ze is een gewillig werktuig in Zijn hand. En de priester zei me dat ik in de tweede graad van het volbrengen van de goddelijke wil was en dat ik de derde graad van het volbrengen van de goddelijke wil nog niet bereikt had, maar dat ik me toch moest inspannen deze derde graad van de goddelijke wil te volbrengen. Deze woorden drongen door tot op de bodem van mijn ziel, ik zie duidelijk dat God dikwijls aan de priesters kennis geeft van wat zich afspeelt op de bodem van mijn ziel. Dat verbaast mij niet, maar ik dank God eerder dat Hij zulke uitverkorenen heeft.
445. Donderdag. Nachtaanbidding [21]
Toen ik in de aanbidding kwam, greep een innerlijke ingetogenheid mij onmiddellijk en zag ik Jezus, ontdaan van zijn klederen, vastgemaakt aan een paal en dadelijk begon de geseling. Ik zag vier mannen die om de beurt de Heer met gesels sloegen. Mijn hart begaf bij het zien van deze marteling. De Heer zei me dan deze woorden: "Ik lijd een nog grotere pijn dan deze die ge ziet." En Jezus gaf me te kennen voor welke zonden Hij zich aan de geseling heeft onderworpen, het zijn de zonden van onzuiverheid. O, hoezeer heeft Jezus moreel geleden toen Hij zich aan de geseling onderworpen heeft! Hij zei me dan: "Kijk en zie het menselijk geslacht in zijn huidige toestand." En op hetzelfde moment, zag ik vreselijke dingen: de beulen lieten Jezus in de steek en andere personen deden voort met de geseling, ze grepen de gesels en sloegen de Heer zonder erbarmen. Het waren priesters, religieuzen, broeders en zusters en de hoogste gezagdragers in de Kerk, wat mij erg verbaasde, er waren ook leken van verschillende leeftijden en standen: ze luchtten al hun woede op de onschuldige Jezus. Toen ik dat zag viel mijn hart in een soort doodstrijd. Toen de beulen Hem sloegen, zweeg Jezus en keek Hij in de verte, maar toen die zielen waar ik hoger van sprak Hem begonnen te geselen, sloot Jezus de ogen en een dof vreselijk smartelijk gekreun ademde uit Zijn Hart. En de Heer liet mij tot in de bijzonderheden kennen hoe zwaar de kwaadaardigheid van deze ondankbare zielen was: "Ziet ge, dat is voor Mij een pijnlijker marteling dan de dood." Toen zwegen ook mijn lippen en begon ik in mijzelf de doodstrijd te voelen. En ik voelde dat niemand mij kon troosten, noch me uit die toestand losrukken, behalve Degene die me erin had gezet. De Heer zei me dan: "Ik zie de oprechte pijn van uw hart, die een grote verlichting aan Mijn Hart heeft gebracht, kijk en troost u."
446. Dan zag ik Jezus aan het kruis genageld. Hij hing een tijdje aan het kruis, toen ik een legioen zielen zag, gekruisigd zoals Hij. En ik zag een tweede legioen zielen en een derde. Het tweede legioen was niet genageld op het kruis, maar de zielen hielden het kruis stevig vast in de hand. Het derde legioen was niet gekruisigd, en die zielen hielden het kruis niet stevig vast, maar ze sleurden het achter zich aan en waren ontevreden. Dan zei Jezus me: "Ziet ge, de zielen die in het lijden en in de verachting op Mij gelijken, zullen in de heerlijkheid ook op Mij gelijken en degenen die Mij minder gelijken in het lijden en de verachting, zullen ook minder op mij gelijken in de heerlijkheid."
De meeste gekruisigde zielen waren van de geestelijke stand. Ik heb op het kruis ook zielen gezien die ik ken, wat mij een grote vreugde gaf. Dan zei Jezus mij: "In de meditatie van morgen gaat ge nadenken over wat ge vandaag gezien hebt." En aanstonds was Jezus verdwenen.
[21] Zie Db 319.
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
5. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 178]
Zevende Lezing: Over de eeuwige zaligheid en het bovennatuurlijke beeld van God
Deel 1
Het heilige Concilie voegt erbij: Dit visioen van God vloeit niet voort uit de natuurlijke krachten. Ze stemt niet overeen met eender welk verlangen of eis van ons hart. Buiten de openbaring zou ons menselijk verstand er geen vermoeden van hebben, nec in cor hominis ascendit. Het eeuwig leven is het grootste wonder, het subliemste mysterie, de open bloem of beter nog de vrucht van de genade waarvan, door toedoen van de Heilige Geest, het mensgeworden Woord het zaad en de wortel midden de mensheid heeft geplant. Opdat we het eeuwig leven zouden bereiken is het vereist dat God een nieuwe vorm geeft aan onze geest en hem een nieuwe eigenschap toekent.
Terloops voegen we er aan toe dat het visioen van God, dat onnatuurlijk is voor de mens, en het verlies ervan pijnloos is voor de zinnen en het vuur niet aanvoelt. Zo zijn de zonder doopsel gestorven kinderen niet tot Gods visioen toegelaten: nochtans zullen ze in zekere mate van God genieten, ze zullen Hem kennen door het licht van hun rede en Hem teder beminnen als de schepper van hun wezen en de verstrekker van al het goede. Deze leer steunt op dit groot principe: de mens op zichzelf beschouwd en als zuivere natuur verschilt van de zondige mens zoals de naakte mens verschilt van degene die van zijn kentekens en rechten beroofd werd door een verdiende straf. Dus, elke mens die over zijn verstand en vrijheid beschikt is voorbestemd voor het eeuwig leven en bezit zodoende aanleg en middelen om deze sublieme beloning te bereiken. Als dat niet lukt zal hij een onmetelijke pijn ervaren door het verlies, door eigen schuld, van een bezit die zijn bekroning moest zijn, maar de ongedoopte kinderen bezitten niet het zaad van de glorie, ze hebben er nooit de prijs van ingeschat, hun verstand dat het doopsel niet verlichtte heeft geen aanleg voor visie van bovennatuurlijke dingen zoals een dier geen aanleg heeft om verlicht te worden door de rede en wiskundige of speculatieve waarheden aan te kunnen. Het is dus onredelijk te beweren dat ze zullen lijden onder het ontbreken van een bezit dat niet voor hen bestemd was. Deze ongedoopte kinderen zullen niet helemaal van God gescheiden worden: ze zullen met Hem één zijn in die mate dat ze hun natuurlijk doel zullen bereiken en God zullen zien in zoverre dat Hij door externe wezens zichtbaar is en zich openbaart door de wonderen en de harmonie van de schepping. Kostbare leer die tegelijk de goddelijke rechtwaardigheid en goedheid verzoent, zachte troost voor de christelijke moeders die hun kind betreuren dat per ongeluk stierf zonder te genieten van het sacrament van de Verlossing!
De mens zal God van aangezicht tot aangezicht zien, maar hoe zal die visie gebeuren? Het is een geloofswaarheid dat we geen afbeelding zullen zien: ook weten we uit geloof dat we niet door te redeneren tot aan zijn kennis zullen raken of door te bewijzen zoals we hier op aarde de universele en abstracte waarheden begrijpen. Het staat ook vast dat we Hem niet gedeeltelijk of verkleind zullen zien zoals verafgelegen voorwerpen waarvan we niet alle kanten ontdekken en die we maar onvolledig zien. Hij is geheel in een grassprietje, in een atoom. En als we beweren dat Hij in alle ruimten en plekken aanwezig is, vergist ons verstand zich. God is op geen enkele plek, maar alle ruimten en plekken zijn in Hem, Hij is in geen enkele tijd, maar zijn eeuwigheid bestaat uit een ondeelbaar ogenblik dat alle tijden inhoudt. Maar we zullen Hem in al zijn eenvoud en zijn drievoudige persoonlijkheid en zoals we hier op aarde het gezicht van een mens zien, sicuti est facie ad faciem.[Suarez]
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
6. Fatima in Lucia's eigen woorden: "De Oproepen" [aflevering 60]
De oproep tot Vergeving
Het is in dergelijke omstandigheden dat we gevraagd worden om onze naaste te vergeven wanneer hij ons om genade komt vragen: "Als u uw offergave naar het altaar brengt en u herinnert zich daar dat een ander iets tegen u heeft, laat dan uw offergave voor het altaar staan, ga het eerst met die ander goedmaken en kom dan terug om uw offergave te brengen.
Probeer het tijdig met uw tegenpartij eens te worden, als u nog met hem op weg bent naar de rechter. Anders zou hij u aan de rechter kunnen overdragen, en de rechter aan de cipier, en de cipier zou u gevangenzetten." [Mat. 5: 23-25] Deze woorden van Jezus tonen ons aan dat God zowel vergiffenis als verzoening wenst, en enkel onze offers, onze gebeden en boete God zullen behagen en door Hem zullen worden aanvaard. Onze vergeving moet mild zijn, oprecht en uit het hart komen en ook duidelijk tot uiting komen zodat God ons op dezelfde wijze kan vergeven. Dit is wat onze Goddelijke Meester ons onderwijst: "Want als u anderen hun fouten vergeeft, zal uw hemelse Vader ook u vergeven. Maar vergeeft u anderen niet, dan zal uw Vader uw fouten ook niet vergeven." Met het oog op deze woorden van Jezus, is onze vergiffenis tot onze naaste onontbeerlijk als wijzelf vergiffenis wensen te bekomen van God. Vandaar dat de Boodschap ons opdraagt om Gods vergeving te vragen voor onze broers en zusters en voor onszelf.
God is genadig en steeds bereid om ons te vergeven, van zodra hij maar ons eigen berouw en verlangen tot rechtzetting waarneemt, dit is, wanneer Hij ziet dat we spijt hebben, omdat we onze levenswijze hebben veranderd en het pad van de zonde de rug hebben toegekeerd om in te schepen op het pad van de genade. De Heer zei tot Maria Magdalena: "Uw zonden zijn u vergeven [ ] uw geloof heeft u gered. Ga in vrede heen." [Lucas 7:47]. Hierop richtte hij zich tot de Farizeeërs die sterke verdachtmakingen hadden over haar soort zonden, en hun bedenkingen hadden over de vriendelijkheid en het begrip waarmee Jezus haar had verwelkomd met de woorden: "haar vele zonden zijn vergeven, want zij heeft veel liefgehad. Maar hij, aan wie weinig wordt vergeven, geeft weinig liefde." [Lucas 7: 47] De Heer zag in de ogen van Maria Magdalena de tranen die van haar wangen liepen. Hij zag in haar hart de zalf waarmee ze Hem zalfde, haar minachting voor de pronkzucht van deze wereld en haar vastbeslotenheid om haar levenswijze te veranderen. Het zag in haar hart de pijn en het verdriet waarmee ze haar leven wou beteren: "Vrouw, uw zonden zijn u vergeven."
Vertaling: Chris De Bodt
7. Film: Handelingen der Apostelen [22/22]
De film is volledig gebaseerd op de Handelingen der Apostelen uit het Nieuwe Testament. De film dateert uit 2007 en duurt 180 minuten. Het verhaalt hoe de apostelen met Pinksteren een geestesverandering ondergaan en zonder vrees het Woord verder verspreiden na Jezus' Hemelvaart. Een aantal apostelen blijft te Jeruzalem, maar verspreiden het geloof ook over Europa en Klein-Azië. De Handelingen zijn neergeschreven door Lucas [Dean Jones], de verteller in de film. Petrus en Johannes worden respectievelijk geacteerd door James Brolin en André Jacobs.
8. Benoite, de herderin van Notre-Dame du Laus [Aflevering 91]
Hoofdstuk 4: Tussenkomst van de bisschoppelijke overheid
De aankomst in Laus.
Het is een klein groepje dat uit Embrun vertrekt op de morgen van 14 september om onder de warmte in het dal van Laus aan te komen. Het proces verbaal van 16 september geeft de leden van deze kleine onderzoekscommissie op: naast M. Lambert en pater Gérard is er de bisschoppelijke secretaris Heer Jean Bonnafous, kanunnikpriester van de genoemde metropolitaanse kerk, pastoor van de verenigde parochies Saint-Marcellin en Saint-Donat, de neef van de vicaris generaal, Esprit Lambert, en de heer van Savines, J.-B. de La Font, die gouverneur van Embrun zal benoemd worden in 1687. Deze twee laatste zijn genoemd door Juvénis.
Het proces verbaal duidt de officiële redenen van dit bezoek: vanwege een buitengewone devotie sinds enkele maanden in de parochie van Saint-Etienne dAvançon en een kapel, sinds een twintigtal jaren opgetrokken in het gehucht van Laus, veroorzaakt een zo buitengewone volkstoeloop dat er sommige dagen 15 of 16 processies uit verre hoeken plaatsvinden, en daar er speciaal advies kwam van vooraanstaande en betrouwbare personen [hebben we beslist] ter plaatse te gaan om te zien en te weten of alles ordentelijk verloopt aangaande de dienst van God en de tijdelijke dingen, weldaden en gaven voor votiefmissen, onderhoud van de kapel en voor kerkfabriek en verlichting .
De ruiters bestijgen moeizaam de steile weg van Avançon die onder de huidige kapel van het Kostbaar Bloed uitmondt en ze bereiken eindelijk het dal van Laus. Ze verklaren bij aankomst,' schrijft Juvénis, 'dat de aartsvicaris hier is om ingelicht te worden over wat hier gebeurde, na te gaan of de geruchten rond verschijning en wonderen waar is en of er soms naïviteit of bedrog in het spel was en dat hij vastberaden was die devotie te verbieden, behalve indien ze ondersteund was door zekere en onfeilbare wonderen. Rector Gérard was nog het meest tegen die wonderen en verschijningen gekant: hij sprak er met bitterheid over of zoals het een geleerde, overtuigde en vrome man paste om geen geloof te hechten aan teveel bijgeloof of bedrog. De houding van de onderzoekers is dus nog strenger dan de administratieve stijl van het proces verbaal laat vermoeden: de sfeer is hartstochtelijk, het komt erop aan meteen te beslissen of, ja dan neen, er bedrog bestaat of een uitzonderlijk spiritueel feit plaatsvindt.
Vertaling: Broeder Jozef
9. Jezus' tijdgenoten [aflevering 307]
Judas Iskariot
Judas dood
Na Jezus' overlevering aan de Romeinse stadhouder Pilatus kreeg Judas grote spijt over zijn daad. Hij ging naar de priesters en zei dat hij gezondigd had en onschuldig bloed had verraden. Hij wilde de beloning teruggeven, maar ze draaiden zich om. Daarop smeet hij het geld op de tempelvloer, liep weg en hing zichzelf op. [Matteüs 27:5]
Hoewel de Handelingen het uiteenrijten van het lichaam toeschrijft aan zijn val, beschrijft Papias een andere versie: Judas hing zich kennelijk niet op, maar zijn lichaam was door zijn goddeloos leven zo dik geworden dat een strijdwagen hem niet meer kon ontwijken in een nauwe straat en hem verpletterde, zodanig dat zijn ingewanden naar buiten "golfden."
Papias, was omstreeks 130 na Chr. bisschop van Hiërapolis in Phrygië [Klein-Azië]. Hij was een belangrijke getuige uit de apostolische traditie en wordt daarom tot de Apostolische Vaders gerekend. Papias was een tijdgenoot en vriend van Polycarpus en heeft vermoedelijk net als deze de apostel Johannes nog gekend. Volgens Papias werd het Evangelie volgens Matteüs oorspronkelijk in het Aramees geschreven.
Hij heeft een boek geschreven in vijf delen met als titel "Uitleg van de Logica van de Heer of Verklaring van de woorden des Heren," waarvan slechts fragmenten bekend zijn.
De hogepriesters wilden het "bloedgeld" niet in de offerkist doen omdat de joodse wet dat verbood en gebruikten het daarom om een akker te kopen die zou dienen als begraafplaats voor vreemdelingen [Matteüs 27:7]. De akker werd al gauw 'Akeldama' ['bloedgrond' of 'bloedakker'] genoemd, omdat het verhaal ging dat Judas' lichaam na zijn zelfmoord lang was blijven hangen en dat het touw was geknapt, waardoor in staat van ontbinding verkerende lichaam op de grond was gevallen, waarbij zijn ingewanden naar buiten waren gekomen.
Vertaling: Broeder Joseph
10. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 132]
Hoofdstuk 3: Van Jezus' doop tot na Zijn vasten
Jezus te Betel, Luz en Ensemes
Daarna waren zij door de Jordaan getrokken en hadden het Beloofde Land ontvangen: nu was het de tijd waarin dit werkelijk geschiedde door de doop in de Jordaan. Toen was het maar een voorafbeelding geweest. Nu moesten zij getrouw zijn, en na hun doop volharden in het onderhouden van Gods geboden en zij zouden bezitters worden van het ware Beloofde Land, de stad van God. Onder deze stad verstond Hij geestelijker wijze het hemelse Jeruzalem. Zij dachten steeds aan een aards rijk en aan de bevrijding van het juk der Romeinen.
Hij sprak van de Verbondsark en de strengheid van de Oude Wet: wie de Verbondsark naderde en zich verstoutte die aan te raken, werd gedood.
Maar nu was de Wet vervuld en de genade Gods gekomen in de Zoon des Mensen. Hij zei ook dat het nu de tijd was, waarin Tobias door de engel in het Beloofde Land teruggeleid werd, hij die, getrouw aan Gods geboden, zo lang in de gevangenschap had gezucht. Hij sprak ook van Judith, de weduwe, die de dronken Assyriër Holofernes de kop had afgehouwen en het bedreigde Betuel [Betulië] bevrijd had. Nu zou de Maagd, die van eeuwigheid geweest is, groeien, zich uitbreiden en groot worden. Vele trotse koppen, die Betuel benauwden, verdrukten en vervolgden, zouden door haar afgeslagen worden. Hij verstond dit van de Kerk en haar zegepraal op de vorsten dezer wereld.
Jezus haalde nog veel zulke voorafbeeldingen en gelijkenissen aan, die nu allemaal in vervulling gegaan waren. Nochtans zei Hij nooit: "Ik ben het," maar Hij sprak altijd als van een derde persoon. Hij sprak ook van de navolging en hoe men alles moet verlaten en geen overtollige zorg mag hebben voor zijn levensonderhoud. Het was iets groter en moeilijker om herboren te worden dan voedsel te vinden, en indien zij herboren werden uit het water en de Heilige Geest, dan zou Degene die hun de wedergeboorte, het nieuwe leven geschonken had, hen ook het voedsel geven. Hij zei ook nog dat zij die zijn leerlingen wilden worden, hun verwanten moesten verlaten en zich van vrouwen onthouden, omdat het nu geen tijd was om te zaaien en uit te strooien, maar om te oogsten en te verzamelen. Hij sprak ook nog van het brood van de hemel. Zijn toehoorders waren allen wel vol bewondering en eerbied, maar zij namen al zijn uitspraken in een aardse en materialistische zin op.
11. Het Sacrament van het Doopsel [deel 2]
Catechismus
Het heilig doopsel is het fundament van heel het christelijk leven, de toegangspoort tot het leven in de Geest [vitae spiritualis ianua] en de deur die toegang verleent tot de andere sacramenten.
Door het doopsel zijn wij van de zonde bevrijd en, herboren tot kinderen van God, worden wij ledematen van Christus, ingelijfd in de kerk en haar zending deelachtig gemaakt:
'Het doopsel is het sacrament van de wedergeboorte door het water in het woord'
Hoe wordt dit sacrament genoemd?
In het Latijn wordt dit sacrament baptisma genoemd, naar de centrale rite waardoor het tot stand komt: baptizare [in het Grieks baptizein] betekent 'duiken', 'onderdompelen'; de 'onderdompeling' in het water is het symbool van de begrafenis van de geloofsleerling in de dood van Christus, waaruit hij door de verrijzenis met Hem weer opstaat, als 'nieuwe schepping' [2 Kor. 5,17] en [Gal. 6,15]. Dit sacrament wordt ook 'het bad van wedergeboorte en vernieuwing door de heilige Geest' [Tit. 3,5] genoemd, omdat het de geboorte uit water en geest aanduidt en verwezenlijkt, zonder welke 'niemand het rijk Gods kan binnengaan' [Joh. 3,5].
'Dit waterbad wordt 'verlichting' genoemd, omdat zij die deze ervaring ondergaan, geestelijk worden verlicht'. De gedoopte heeft in het doopsel het Woord, 'het ware licht dat iedere mens verlicht' [Joh. 1,9], ontvangen. 'Na het licht ontvangen te hebben' [Heb. 10,32] is hij 'kind van het licht' [1 Tess. 5,5] en zelf 'licht' [Ef. 5,8] geworden:
"Deze verlichting is de mooiste en prachtigste van alle gaven Gods [...]. Wij noemen het gave, genade, onderdompeling, zalving, verlichting, kleed van onvergankelijkheid, bad van wedergeboorte, zegel en alles wat maar kostbaar is. Gave, omdat het toegediend wordt aan wie niets met zich meebrengen; genade, omdat het zelfs aan schuldigen gegeven wordt; onderdompeling, omdat de zonde in het water begraven wordt; zalving, omdat het heilig en koninklijk is [zoals ook de gezalfden het zijn]; verlichting, omdat het een schitterend licht is; kleed, omdat het onze schaamte bedekt; bad, omdat het schoonwast; zegel, omdat het ons behoedt en waarmerkt als bezit van God."
Anne Van Der Sloten
12. Bijzondere reeks: Wanneer een Heilig Gelaat en een gestigmatiseerde elkaar ontmoeten [2/5]
Maar waarom verkozen Pater Pio en de paus om het Heilig Gelaat te bezoeken?
Sinds 1660 bevat de kerk van Manoppello een oud, zeldzaam stuk stof, gekend als byssos, een ragfijne, zijdeachtige, doorzichtige stof gemaakt van mosselzijde, dat vroeger gebruikt werd om de gezichten van de dode faraos mee te bedekken.
Deze stof draagt de afbeelding van het gezicht van een bebaarde man met open ogen, een iets geopende mond en een gekwetste linker kaak. Het was het plaatselijk geloof dat het het bekende doek van Veronica was.
In de St-Pietersbasiliek in Rome is een van de vier zware steunpilaren van de dom bekend als de "Veronicapilaar". Het meest opvallende is een beeld van Veronica dat een doek draagt waarop het gezicht van Christus is afgebeeld en een basreliëf van een engel die ook de afbeelding onthult.
In de pilaar is er een schatkist in dewelke men de vermeende doek waarmee Veronica het gezicht van Jezus afdroogde op zijn weg naar Kalvarië, bewaard wordt.
Deze stof die bewaard wordt in een reliekhouder en die getoond wordt aan het volk in St-Pieters op Passiezondag ieder jaar, is zwart met bruine delen en geen zichtbare afbeelding. Deze werd daar geplaatst in 1625 door paus Urbanus VIII.
Bron: Paul McLeod
Vertaling: Anne Van Der Sloten
13. Ongeschonden lichamen: Moeder Mariana de Jesus Torres [deel 19]
Goddelijke vertroostingen
Op een nacht begon een klein kruis dat Moeder Mariana op de muur had geschilderd intens te schitteren. Terwijl het licht, tot verbazing van de onschuldige gevangenen, intens toenam, werden elk van de zeven stichters opgenomen in een prachtige extase en kregen ze elk een verschillend visioen.
Zo zag Moeder Francisca der Engelen in haar visioen, een van de Spaanse stichtsters, haar serafijnse vader, de Heilige Franciscus van Assisie, in een vlaag van woede links en rechts pijlen afschieten op het klooster. Eén der pijlen doorboorde het hart van een ongehoorzame non, die onmiddellijk doodviel.
Hierop zei de Heilige Franciscus tot Moeder Francisca: "Deze non is de hoofdverantwoordelijke voor de afscheiding van de Franciscanen en de slordigheden die worden ingevoerd in het klooster. Zij zal rekenschap moeten afleggen voor al het lijden en het gebrek aan toezicht op de regels tijdens de komende eeuwen, tot het klooster opnieuw onder de bevoegdheid van de Franciscaanse orde zal komen. Dan zullen de regels die ons door Paus Julius II zijn gegeven, volkomen worden toegepast. Maar ik zeg u ook dat er ten allen tijde zielen zullen zijn die, uit liefde voor hun Serafijnse orde, de geestelijke voorschriften van het klooster zullen ondersteunen met hun leven van boete en toewijding."
De ochtend daarop werd de non dood aangetroffen in haar cel. Haar gelaat was van zwart en purper. De gevangenen moesten het lichaam voor de begrafenis dragen. U kunt zich de smart voorstellen van Moeder Francisca bij het dragen van de zuster die ze had liefgehad en gediend, maar die ze niet had kunnen redden!
Moeder Magdalena van de Heilige Johannes aanschouwde de Heilige Johannes, de evangelist. Hij onthulde haar dat op de dag van het laatste avondmaal, toen hij zijn hoofd op het hart van onze Redder liet rusten, één der geheimen die hem waren geopenbaard, de stichting van dit klooster was. Onze Heer liet hem weten hoezeer Hij dit huis liefhad en dat er Eucharistische zielen zouden in wonen die het lijden van het herstel op zich zouden nemen voor de heiligschennis die was begaan tegen het Goddelijke Slachtoffer.
En zo brachten deze heilige zielen hun dagen van gevangenschap door in hun eigen huis, vervolgd, beschimpt, en op zichzelf verlaten.
Vertaling: Chris De Bodt
14. Valentina Papagna: vervolg van de boodschappen
11 maart 2011
Toen ik over de ramp in Japan hoorde, wist ik dat de zieken zouden zoeken naar hulp. Mijn kamer was vol van mopperende, wenende en schreeuwende Heilige Zielen. Het was 1.30 uur en een groep vrouwen kwam voorwaarts. Ze spraken Engels en zeiden: "Valentina, wij vrezen voor ons volk in Japan. Vraag alstublieft aan de Heilige Moeder om hen te helpen, omdat we weten dat u heel dicht bij de Moeder Gods staat. Vraag Haar dit en bid ook voor ons."
Moge u allen rusten in vrede. Amen.
Vertaling: Chris De Bodt
15. Profetiën: H. Columba van Ierland [521-597]
Profetie 14
Na de regeling van een lange en bloedige heerschappij over Ierland door Engeland, zal het gewaad van de dood afdalen en zullen de roeiende wielen komen. Er zullen honderden afdelingen in de vloot zijn en elk ervan zal honderd man bevatten. Het geschut zal zijn krachten verspreiden over de zee en het land en zal aardhopen met verminkte botten opwerpen. Zij zullen aan de vijand een harde, vleesverscheurende oorlogsverloop toebrengen, tot zon graad dan nauwelijks iemand hen zal kunnen ontsnappen. De vloot van roeiende voertuigen zal voor twee en een half jaar blijven.
Vertaling: Chris De Bodt
05-09-2011
5 september 2011
5 september 2011
1. Medjugorje: De IIPG [International Internet Prayer Group] [Deel 69]
Robert Boyd, Canada
Mijn naam is Robert Boyd en ik kom uit een familie van vier. Ik ben geboren op 26 januari 1946 in Grand´Mère, Province of Quebec, Canada. Ik ben als Christen opgegroeid in zowel de Franse als de Engelse taal. Vroeger was ik misdienaar bij de Latijnse Mis en begeleidde ik de priester met het pateen voor de Heilige Communie. Ik herinner de me de Vespers die ik bijwoonde en eenmaal in het jaar was er een grote processie door de straten van onze stad.
Mijn vader was van Ierse afkomst, zeer Katholiek met een lange traditie in het bijwonen van de Heilige Mis. Hij had een groot geloof in de Heilige Moeder, de Maagd Maria. Ik herinner mij uit mijn vroege tienerjaren dat mijn ouders de Rozenkrans meebaden met een radiouitzending, rechtstreeks uit het Heiligdom Notre-Dame-of the Cap, in Three Rivers, gelegen in de provincie Quebec.
Ik ben nu reeds 21 jaar gehuwd met mijn Frans-Canadese echtgenote Nicole. Wij hebben geen kinderen. Ik ben het enige kind dat leert om, dag in dag uit, met wat Zij van mij vraagt, samen met Onze Lieve Vrouw, Koningin van de Vrede, te wandelen. Ik ben nu vier jaar op officieel pensioen, mede door mijn bekering, om de boodschap te delen van Onze Lieve Vrouw en om te bidden. Elke ochtend ga ik naar de Kerk om de Heilige Mis bij te wonen en om de vijf "wapens," die Onze Lieve Vrouw ons heeft gegeven toe te passen tijdens ons leven: in daden om te zetten.
Mijn eerste bedevaart naar Medjugorje was in maart 1985. Ik bracht er toen dertien dagen door. In die dagen was er rond de Kerk nog gewone aarde. De verschijningen vonden plaats in een kleine kamer, rechts van het hoofdaltaar. Aan de linkerzijde, waar het orgel zich vandaag bevindt, was er een zelfgemaakt beeld te zien en de grootmoeders van het dorp gingen de hele dag door op hun blote knieën, in gebed, rond het beeld. Innerlijk was er een gevoel van warmte en liefde, van zodra met één voet in de Kerk zette. Ik heb dit gevoel nergens anders ooit waargenomen.
In die dagen woonden we de verschijningen, samen met de zieners bij, als er plaats genoeg was om ons te wringen in de kleine ruimte van de Kerk. Andere keren stonden we buiten de Kerk om de ijzeren staven op de tippen van onze voeten vast te houden, om zo naar de verschijningen te kunnen zien die binnen plaatsvonden.
Bron: IIPG
Vertaling: Chris De Bodt
2. Medjugorje: Vr. Pétar en Mirjana spreken over de geheimen [5/9]
Vr. Pétar: De openbaring van het geheim, zal dat tijdens de nacht of de dag gebeuren? Of kom ik te dicht bij het geheim met deze vraag? Mirjana: Ja, dit hoort tot het geheim. Ik kan dit niet beantwoorden: het geheim heeft al een specifieke datum en tijd.
Vr. Pétar: Heeft het geheim een specifieke minuut en seconde? Mirjana: Ik ken de juiste datum en het juiste uur.
Vr. Pétar: Verwacht u dat er sommige mensen, sommigie zielen zullen zijn, die misschien "iets zullen voelen," dat er iets staat te gebeuren, zonder dat iemand anders er van weet of iemand anders dingen verwacht, en daarom in groot aantal naar hier zullen komen? Mirjana: Ik weet het niet. Maar ik heb de mogelijkheid gehad om Onze Lieve Vrouw over die uitwerking iets te vragen. Wat ik daarvan weet is, dat er tijdens de openbaring van de geheimen, spirituele bekeringen zullen zijn.
Vr. Pétar: Er zullen bekeringen zijn? Mirjana: Ja, er zullen bekeringen zijn.
Vr. Pétar: Denkt u dat er, van hen die zich zullen bekeren, een meerderheid zal zijn die achterdochtig waren of twijfelden, die niet geloofden? Mirjana: Er zullen zich allerlei soorten mensen bekeren: de achterdochtigen, zij die helemaal niet geloofden, en anderen...
Vr. Pétar: Denkt u dat er nog steeds hardleerse ongelovigen zullen blijven, ondanks de duidelijke, concrete en zichtbare tekens en waarschuwingen? Mirjana: Ja.
Vr. Pétar: Ja, dus? Mirjana: ja.
Vr. Pétar: Ja, uiteraard, zoals er altijd al ongelovigen zijn geweest. Zelfs vandaag zijn er zo velen die de onmiskenbare werken van God zien, en toch verwerpen ze alles eenvoudig, omdat ze zo gevoelloos zijn geworden, net zoals de farieeërs waren. Mirjana: Dat zijn diegenen die hun ziel hebben gesloten voor God.
Vr. Pétar: Laat mij even de laatste boodschap van Onze Lieve Vrouw aanhalen. Blijkbaar wil ze onze aandacht vestigen op onze grootste vijand, satan. Het lijkt er op dat zijn aanvallen toenemen, dat hij poogt om verwarring te brengen en de hele zaak ingewikkeld te maken. Mirjana: Hij is verantwoordelijk voor de ongelovigen, satan. Dat is waarom Zij zegt om onze huizen op zaterdag te zegenen met wijwater. Hij is het die van de mensen ongelovigen maakt. Wie anders?
Vr. Pétar: Denkt u dat de goddeloosheid vandaag de dag groeit of afneemt? Mirjana: Vader, de goddeloosheid neemt toe. Er is een mirakel nodig om dit te doen afnemen.
Vertaling: Chris De Bodt
3. Dagboek van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 164]
Schrift 1
440. O mijn Schepper en Heer, ziehier heel mijn wezen. Beschik over mij volgens Uw goddelijk goeddunken, naar Uw goddelijke plannen en Uw onpeilbare barmhartigheid. Mocht elke ziel erkennen hoe goed de Heer is, zou geen enkele ziel angst hebben in Zijn vertrouwelijkheid te leven, of uitvluchten te zoeken in haar onbekwaamheid om de goddelijke uitnodigingen tot later uit te stellen, want dat bevalt de Heer niet. Er is geen ellendiger ziel dan de mijne, ik ken mij werkelijk en het verbaast mij dat de majesteit van God zich zo verlaagd heeft. O eeuwigheid, het lijkt mij dat ge te kort zult zijn om de oneindige barmhartigheid van de Heer te prijzen.
441. Eens, toen tijdens de Sacramentsdag-processie de Beeltenis op het altaar uitgesteld was [18] en toen de priester er het Allerheiligste Sacrament neerzette en het koor begon te zingen, gingen de stralen van de Beeltenis door de heilige Hostie en verspreidden zich over de gehele wereld. Toen hoorde ik deze woorden: "Door u zoals door deze Hostie, zullen de stralen van de barmhartigheid naar beneden komen over de wereld." Op deze woorden greep een grote vreugde mijn ziel aan.
442. Eens toen mijn biechtvader [19] zoals gewoonlijk de heilige Mis opdroeg, zag ik vanaf de offerande het Kindje Jezus op het altaar. Dan, juist vóór de opheffing, verdween de priester uit mijn ogen en alleen Jezus bleef, toen het moment van de opheffing naderde, nam Jezus de Hostie en de kelk in Zijn handjes en hief ze samen op, naar de hemel kijkend. Kort daarna zag ik weer mijn biechtvader, en ik vroeg aan het Kindje Jezus waar de priester was toen ik hem niet zag. Hij antwoordde mij: "In Mijn Hart." Meer kon ik van de woorden van Jezus niet begrijpen.
443. Eens hoorde ik deze woorden: "Ik verlang dat gij in de geheimste diepten van uw ziel leeft van Mijn wil." Ik dacht na over deze woorden die me recht naar het hart gingen. Het was biechtdag van de Congregatie [20]. Welnu tijdens mijn biecht, toen ik mij van mijn zonden beschuldigd had, herhaalde de priester, woord voor woord, wat Jezus me tevoor gezegd had.
[18] In 1935 viel Sacramentsdag op 20 juni. De Beeltenis van de Goddelijke Barmhartigheid, geschilderd door Kazimirowski, werd geplaatst op een der altaren die men voor de processie had opgericht. [19] E.H. Sopocko [zie Db 34]. [20] De biechtvader was E.H. Sopocko.
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
4. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 177]
Zevende Lezing: Over de eeuwige zaligheid en het bovennatuurlijke beeld van God
Deel 1
Te oordelen volgens de beperkte gegevens van onze rede kan God door geen enkel schepsel gezien kan worden. God is het onbegrensd wezen. Opdat een voorwerp bekend zou raken, zegt Sint Thomas magistraal, moet het kunnen binnendringen in de geest van de kenner en dat kan maar volgens vorm en omvang van die geest. Zo, we kunnen maar een steen te zien en kennen, alsook het beeld ervan door het gevoel overgemaakt voor zover dit aanwezig is en binnengedrongen in ons begrip. Vandaar het gezegde: Niets is in het verstand dat niet eerst in de zinnen zit. Sint Paulus oppert dezelfde waarheid: De onzichtbare dingen worden begrijpelijk door het tafereel van de zichtbare dingen [Rom 1,20]. De engel is bedeeld met een volmaaktere natuur dan wij, hij hoeft niet de hulp van zichtbare dingen om intellectuele waarheden te ontwaren, hij moet maar zijn wezen en eigen natuur bekijken om zich te verheffen tot de kennis van Gods bestaan en zijn goddelijke eigenschappen. Maar deze manier van kennen gebeurt steeds door uitbeelding, per speculum et in enigmate. Voor de mens dienen de externe en stoffelijke schepsels als spiegel, voor de engel is het de verstandige natuur en, hoewel zuiver geest, bezit hij niet de deugd om zich rechtstreeks tot de kennis van God te verheffen zonder tussenpersoon, facie ad faciem. Daarom heeft nooit iemand God gezien. Deum nemo vidit unquam. God bewoont een ongenaakbaar licht dat nooit een mens zag en kan zien [1 Tim 6,16]. God staat op oneindige afstand van de mens en de engel en is op zichzelf onzichtbaar...
Nochtans, het is een geloofswaarheid dat de mens eens God zal zien zoals Hij is in het licht van zijn wezen [1 Cor 13]. Als iemand Me bemint, zegt Jezus Christus, zal Ik hem beminnen en zal hij door mijn Vader bemind worden en zal Ik mezelf aan hem openbaren [Jo 2]. God zegt tot Abraham: Ikzelf zal je grote beloning zijn. Ego ero merces tua Magna nimis.
Gods visioen, zoals Sint Paulus dit aanhaalt, is voortdurend het onderwerp van verlangen en verwachting van alle patriarchen en profeten, verwachting die God niet kan negeren zonder zijn wijsheid en rechtvaardigheid tekort te doen [Jo 14]. "Elke ziel zuiver van zonde," zegt het concilie van Firenze, "is meteen in de hemel toegelaten en ziet God in zijn Drie-eenheid zoals hij is volgens zijn verdienste, de ene al volmaakter dan de andere."
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
5. Fatima in Lucia's eigen woorden: "De Oproepen" [aflevering 59]
De oproep tot Vergeving
De vijfde oproep van de Boodschap: "Ik vraag uw vergiffenis ..." Onmiddellijk na de oproep tot liefdadigheid, spreekt de boodschap ons van vergiffenis en verlangt van ons om Gods vergeving te vragen voor onze broeders en zusters en ook voor onszelf, voor hen die niet geloven, maar ook voor hen die wel geloven, voor hen die niet aanbidden en voor hen die neerbuigen uit eerbied voor God, voor hen die niet hopen en voor hen die alle vertrouwen hebben, voor hen die niet liefhebben en voor hen die werken van liefdadigheid uitoefenen
Het is een gegeven dat we allen Gods genade moeten verdienen voor ons gebrek aan geloof, dat dikwijls zo breekbaar is, voor onze hoop, die dikwijls zo zwak is, voor onze liefdadigheid welke dikwijls zo koud en ongevoelig is en voor onze aanbidding, die dikwijls zo loom is. We vragen vergeving voor hen die niet geloven, voor hen die niet aanbidden, voor hen die niet hopen en voor hen die niet liefhebben en heel dikwijls mogen wij ons daaronder rekenen.
Het is om deze reden dat Jezus Christus ons het "Onze Vader" onderrichtte, om Hem te vragen: "Vergeef ons onze schulden, zoals ook wij vergeven aan onze schuldenaren." [Mat. 6: 12] en zo kunnen we Gods genade niet verdienen, wanneer we onszelf en onze broeders en zusteres niet kunnen vergeven. Daarom mogen we geen wrok dragen, noch een ziekelijke wil of nog minder een ziekelijk verlangen om wraak te nemen voor enig ongenoegen, noch in grote of kleine dingen, noch tegen onze buren of anderen, die ons iets hebben misdaan. Onze vergiffenis moet mild zijn, volledig en zelfopofferend in de betekenis dat we onszelf overwinnen. Het is nodig om in ons de roep tot protest tot stilte te brengen, onze opgewonden zenuwen te kalmeren en een sterke greep te houden op ons humeur en de hitte van onze wonden van eigenliefde bedekt te houden die, goed of slecht, kwetsend zijn en aanzetten tot ergernis.
Vertaling: Chris De Bodt
6. Film: Handelingen der Apostelen [21/22]
De film is volledig gebaseerd op de Handelingen der Apostelen uit het Nieuwe Testament. De film dateert uit 2007 en duurt 180 minuten. Het verhaalt hoe de apostelen met Pinksteren een geestesverandering ondergaan en zonder vrees het Woord verder verspreiden na Jezus' Hemelvaart. Een aantal apostelen blijft te Jeruzalem, maar verspreiden het geloof ook over Europa en Klein-Azië. De Handelingen zijn neergeschreven door Lucas [Dean Jones], de verteller in de film. Petrus en Johannes worden respectievelijk geacteerd door James Brolin en André Jacobs.
7. Benoite, de herderin van Notre-Dame du Laus[Aflevering 91]
Hoofdstuk 4: Tussenkomst van de bisschoppelijke overheid
Eerste officiële onderzoek
Rond 20 augustus 1665 had M. Gaillard naar zijn collega in Embrun geschreven om hem aan te sporen zo vlug mogelijk orde op zaken te stellen in het gehucht Laus. Eens gewaarschuwd bereidt M. Lambert zijn tocht voor en vraagt Gaillard nuttige getuigen mee te brengen en een afspraak te maken op maandag 14 september. Deze beslissing lekt in het bisdom Embrun en die dag zal de clerus talrijk aanwezig zijn in het dal van Laus: "14 priesters plus de officiële," duidt Peytieu.
Juvénis beschrijft goed de sfeer van dit onderzoek: "Er was nog maar alleen sprake over die devotie en de wonderen die zich in Laus voltrokken. Er werd al een kerk gepland. Ieder oordeelde naar goeddunken: deze waren tegen die devotie en hielden de wonderen voor onbenullig en de verschijningen van de heilige Maagd voor bedrog of verbeelding van de herderin. Er werd zelfs gedacht dat er een rivaliteit bestond onder de geestelijken van Embrun met de vrees dat de kapel van Laus de eeuwenoude devotie van de kathedraal zou wegkapen. Dit is een gevecht tussen de engel der Perzen en de engel der Joden: er heerst opwinding en er wordt openbaar en in privé geklaagd."
De sfeer was dus koortsachtig, ieder raakte geboeid in plaats van de feiten van naderbij te bekijken.
Vertaling: Broeder Jozef
8. Jezus' tijdgenoten [aflevering 307]
Judas Iskariot
Het verraad
Uit verschillende passages in de Bijbel kan onder meer het volgende worden opgemaakt:
Judas was met de hogepriesters en de hoofdlieden van de tempel in Jeruzalem overeengekomen om Jezus aan hen over te leveren en daarvoor een gelegenheid te zoeken die zo min mogelijk ophef zou veroorzaken. Hij zou vanzelfsprekend tijdens het proces voor het Sanhedrin getuigen tegen Jezus. Voor zijn diensten zou hij een beloning van dertig sikkels of 'zilverlingen' krijgen, het bedrag dat een slaaf in die tijd opbracht en evenveel als een eenvoudige arbeider in vier maanden verdiende. Judas, die als beheerder van de kas geregeld inkomsten wegnam [Johannes 12: 6], kon mogelijk aan de verleiding niet weerstaan. Toch is het denkbaar dat hij ook politieke motieven had, mogelijk omdat steeds duidelijker werd dat Jezus niet de militante messiaanse verzetsheld en toekomstige wereldlijke koning was waar velen in het begin op hoopten. Palestina was immers door de Romeinen ingelijfd als een van de oostelijke provincies van het Romeinse Rijk en velen verwachtten vurig de komst van de beloofde Messias, die hen, zoals ze hoopten, van de overheersing en onderdrukking zou bevrijden. Mogelijk was Judas, zoals velen, teleurgesteld dat Jezus geen politieke aspiraties had en alleen sprak van het Koninkrijk der Hemelen en meende hij dat Jezus zijn mogelijkheden verkwanselde. Sommigen menen dat Judas mogelijk een doorbraak wou forceren. Hoe het ook zij, toen hij eenmaal de afspraak met de joodse leiders had gemaakt kon hij niet meer terug.
De gelegenheid voor het verraad kwam de nacht voor Pesach [Pascha]. Tijdens de avondmaaltijd met de leerlingen, 'het laatste avondmaal' genoemd, had Jezus gezegd: "één van u zal Mij verraden". Even later spoorde hij Judas aan te doen wat hij van plan was te doen en Judas vertrok. Na de maaltijd ging Jezus met zijn leerlingen Petrus, Johannes en Jacobus naar de Olijfberg net buiten Jeruzalem om er te bidden. Na enige tijd verscheen een groep overpriesters en tempelhoofdlieden, met Judas aan het hoofd, die Jezus ter begroeting kuste, waarna gewapende lieden hem arresteerden. Dit leidde uiteindelijk tot Jezus' kruisiging.
Omdat Judas Iskariot diegene was die Jezus heeft "overgeleverd" of "verraden" aan de Romeinse autoiteiten, waarna Jezus werd gekurisigd, wordt zijn naam vaak gebruikt in uitdrukkingen die verraad aanduiden, zoals "een judas" of "judaskus."
Vertaling: Broeder Joseph
9. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 131]
Hoofdstuk 3: Van Jezus' doop tot na Zijn vasten
Jezus te Betel, Luz en Ensemes
28 september. Nog dezelfde dag trok Jezus met zijn gezellen een paar uren verder in de richting van Jeruzalem en kwam in een kleine, onbeduidende plaats met een naam die als Betel klonk.
Jezus nam daar zijn intrek in een soort hospitaal, waarin vele zieken lagen. Ik zag Hem daar met zijn medegezellen enige spijs gebruiken. Er kwamen ook nog verscheidene ouderlingen tot Hem. Men ontving en groette Hem plechtig als een Profeet, want men had hier door dopelingen reeds de verklaringen vernomen die Johannes over Hem afgelegd had. Jezus ging hier in de kamers van alle zieken, die Hij troostte en tot wie Hij zei dat Hij zou terugkeren en hen genezen zou, indien zij in Hem geloofden. Eén echter, ik meen die in de derde kamer, genas Hij. Deze was uitgeteerd, had ook zweren aan het hoofd en een witte uitslag. Hij zegende hem en beval hem op te staan. De man stond op en knielde voor Jezus neder. Ook werden hier door Andreas en Saturninus verscheidene mannen gedoopt. Jezus deed een bekken vol water, zo groot dat een kind er in kon liggen, zette het bekken in een zaal van het gesticht op een voetbank en ik zag dat Hij het water zegende en dat Hij er met een tak iets in sprenkelde, ik vermoed van het doopwater dat zij in een zak medegebracht hadden. De dopelingen ontblootten zich tot op de borst, bogen het hoofd boven het bekken en werden door Saturninus gedoopt. Mij dunkt dat deze andere woorden gebruikte dan Johannes. Jezus zei ze hem, doch ik kan ze mij niet meer nauwkeurig herinneren.
29 september. Op deze plaats vierde Jezus ook de sabbat en daarna vertrok Andreas naar Galilea.
30 september. Van hier begaf Jezus zich naar een stad die Luz heette. Hier ging Hij in de synagoge en hield er een lange redevoering, waarin Hij zeer veel oude, diepzinnige voorafbeeldingen uit de Heilige Schrift verklaarde. Hij sprak van de kinderen van Israël en ik herinner me dat Hij daarin ondermeer zegde, dat zij, na door de Rode Zee gegaan te zijn, zo lang in de woestijn rondgedwaald hadden omwille van hun zonden.
10. Het Sacrament van het Doopsel [deel 1]
Inleiding
Het is nodig ons te verdiepen in de ware betekenis van het doopsel.
Meestal wordt dit sacrament gewoon begrepen als: 'je wordt een kind van God.'
Zijn niet-gedoopten dan geen kind van God?
Hoe staat het met mensen die het christelijk geloof nooit gekend hebben, die nooit de kans gehad hebben om zich te laten dopen?
Is de kinderdoop nu eigenlijk noodzakelijk of niet?
Wie mag er dopen?
Wat als je je laten dopen hebt in een andere Kerk? Is het dan nog noodzakelijk om je terug te laten dopen?
Hoe staat het met het populaire ontdopen? Kan dat?
Wat is de diepe betekenis van ons doopsel? Waarom is dit noodzakelijk?
Tijdens de volgende weken, zullen jullie op deze en waarschijnlijk op nog andere vragen antwoord krijgen.
Laten we ons onderrichten door onze Moeder, de Heilige Kerk.
Het is nodig, vooral in deze tijd van onwetendheid ondanks al de informatie, ons te gaan herbronnen aan de rijkdom van dit sacrament. Zo kunnen we ook anderen antwoord geven op hun vragen, indien ze gesteld worden.
Zo staan we ook sterker in onze schoenen als ons heikele vragen worden gesteld om ons in de val te lokken.
Open jullie hart!
Anne Van Der Sloten
11. Bijzondere reeks: Wanneer een Heilig Gelaat en een gestigmatiseerde elkaar ontmoeten [1/5]
In september 1968 naderde het einde van Pater Pio. Hij was 81 en reeds twee maanden ziek. Op 20 september was het de vijftigste verjaardag van het ontvangen van de stigmata en de gebedsgroepen waren samengekomen in het klooster in San Giovanni Rotondo om deze gebeurtenis te vieren.
Hij droeg de Mis op die dag, maar de volgende dag was hij er niet toe in staat. Op zondag 22 september raapte hij al zijn krachten samen om de Mis op te dragen voor een bomvolle kerk pelgrims. Op het einde zakte hij bijna in elkaar en moest men hem helpen het altaar te verlaten.
Een beetje eerder die morgen ging een collega kapucijn en vriend van Pater Pio, broeder Domenico da Cese, de kerk van Manoppello openen. Deze bevindt zich meer dan 200 km verder naar het noorden, in de provincie van de Abruzzen. Binnen in de kerk vond hij Pater Pio op zijn knieën, zijn hoofd in zijn handen, voor de afbeelding die gekend is als het Heilig Gelaat.
Pater Pio zei hem: "Ik vertrouw mezelf niet meer. Bid voor mij. Vaarwel tot we elkaar weerzien in het Paradijs."
Binnen de 24 uur stierf Pater Pio in zijn cel in het klooster te San Giovanni Rotondo.
Pater Pio was bekend voor zijn regelmatige bilocatie [op twee plaatsen tegelijk zijn] hij maakte zelfs de zaligverklaring van de Heilige Thersia van Lisieux in de St Pietersbasliek mee in 1925.
Paus Benedictus XVI bezocht het gelaat van Manoppello bijna veertig jaar later, maar dan met een wereldser transport, met de helikopter.
Bron: Paul McLeod
Vertaling: Anne Van Der Sloten
12. Ongeschonden lichamen: Moeder Mariana de Jesus Torres [deel 18]
Gevangenis
Met Moeder Valenzuela aan het stuur, gemanipuleerd door de ongehoorzame groep, begon het naleven van de regels onmiddellijk te verzwakken. Zo werden de voorgeschreven momenten van stilte niet langer nageleefd en namen de misbruiken toe.
Bezorgd en met een verwond hart bij deze toestand die aan het ware doel van het kloosterlijk leven voorbijging, benaderde Moeder Mariana nederig haar nieuwe overste, waarbij ze haar, als stichtster en ex-priores, smeekte om deze inbreuken en koersverandering ongedaan te maken en dit ten goede van de gemeenschap.
De seculiere geestelijke prelaat, die nu de autoriteit had over het klooster, had van deze oproep gehoord, maar de opstandige groep zusters verzekerden hem dat hij een heel slecht verslag had gekregen, waarbij ze Moeder Mariana als weerspanning, ongehoorzaam en nog veel meer bestempelden.
Het resultaat was dat de onschuldige maagd tot drie dagen opsluiting werd veroordeeld. Hij beval eveneens dat haar sluier moest worden verwijderd, dat ze een publiekelijke kastijding zou krijgen in de refter, waarbij ze knielend op de grond moest eten. Zij bracht deze drie dagen door in een donkere en ondergrondse gevangenis. Daar moest Moeder Mariana boeten omwille van haar volmaakte onschuld.
Na drie dagen werd ze verhuisd naar een isoleercel. De Spaanse stichtsters die niet langer haar lijden konden aanzien, brachten haar daar bezoek. Hiervoor werden ze, samen met Moeder Mariana, eveneens gevangengezet voor de tijdsduur van een maand. Anderen die solidair waren dienden hen ook te vervoegen in de gevangenis. Op een bepaalde ogenblik waren ze allen samen met vijfentwintig zusters die moesten betalen voor hun trouw.
Vertaling: Chris De Bodt
13. Valentina Papagna: vervolg van de boodschappen
9 maart 2011
Deze morgen voelde ik mij zo ziek dat ik mij niet meer bewegen kon. Mijn hele lichaam was onder aanhoudende pijn. Ik bad voor wat ik zojuist had gezien en zei: "O Heer, wees genadig voor deze plaats en deze mensen."
Onze Heer kwam beminnelijk tot mij en zei: "Valentina, Mijn kind, de pijn die u in uw lichaam ervaart is door Mij toegestaan, aanvaard dit alstublieft met liefde. Vertel me dat dit allemaal voor Mij is, om Mij te troosten en om vele zielen te redden van hun onvoorbereide dood. Hoe bedroefd maakt dit Mij."
Heer, wees barmhartig voor het volk van Japan en over de hele wereld.
Vertaling: Chris De Bodt
14. Profetiën: H. Columba van Ierland [521-597]
Profetie 13
Ik kan na de dood van Conn niet enig ding waarnemen dan een eenzelvigheid onder zijn verwante kringen, tot de zoon van Ruadt uit de nauwe vallei verschijnt. De duur van zijn Koninklijke heerschappij zal maar kort zijn. Na de onberispelijke en onschuldige zoon van Ruadh zal Cathbarr van Cruachin de macht naar zich toetrekken en, hoewel er vele bedrieglijke handelingen zullen geschieden tijdens zijn heerschappij, zal hij de vriend van de hele kerk zijn.
Vertaling: Chris De Bodt
15. Geneeskracht uit Gods schepping:
Sambucus Nigra L. [gewone vlier]
Vlierbessen
De gewone vlier werd in vele culturen als een magische, met respect te behandelen struik beschouwd. In de volksgeneeskunde kreeg de gewone vlier de reputatie van wonderplant. Mennoemt ze ook wel de medicijnkist van het volk of de boom der medicijnen.
Vlierbessen zijn aan te wenden bij:
griep, verkoudheden met koorts,
koorts, kinderziekten
aandoeningen van de luchtwegen
hoest, droge hoest
zenuwpijn
migraine
artritis
constipatie
stress, ...
Hoe maak je vlierbessensiroop?
afkooksel van 50g verse bessen op 1/2 liter water of gelijke delen bessen en rietsuiker zacht laten koken.
In flessen doen, eventueel bovenop een beetjs jenever gieten om beter te bewaren
Voor culinair gebruik:
Van de bessen kan er moes, jam of gelei gemaakt worden, vooral in combinatie met appelen, kruisbessen of braambessen. Ze kunnen ook in limonades verwerkt worden.
Gluhwein van vlierbessensap, met kruidnagel en kaneel, en eventueel wat gember
kan ook gebruikt worden bij vleesgerechten
Waarschuwingen:
de rauwe bessen bevatten blauwzuur, daarom is het aangeraden de bessen eerst te koken
oppassen bij inname van volgende medicijnen: medicijnen tegen hartrimestoornissen, hartglycosiden, lithium, kaliumdrijvende diuretica, anti-astmamedicijn
er zijn theoretisch gezien interacties mogelijk met corticoïden en bloeddrukverlagende middelen, neem dan enkel vlierpreparaten in op voorschrift van een arts.
Anne Van Der Sloten
02-09-2011
2 september 2011
2 september 2011
Maandelijkse boodschap van Maria aan Mirjana Dragicevic voor hen die Gods liefde nog niet kennen:
"Lieve kinderen, met geheel Mijn hart en ziel vol van geloof en liefde voor de Hemelse Vader, heb ik u Mijn Zoon gegeven, en geef Ik Hem opnieuw voor u. Mijn Zoon heeft aan u, de mensen van de hele wereld, de enige, ware God en Zijn Liefde, ter kennis gebracht. Hij heeft u op het pad van waarheid geleid en u tot broers en zussen gemaakt. Daarom, Mijn kinderen, dwaal niet rond en sluit uw hart niet voor deze waarheid. Alles rondom u is voorbijgaand en alles valt uit elkaar, enkel Gods glorie blijft. Daarom, verzaak aan alles wat u van de Heer verwijdert. Aanbid Hem alleen, omdat Hij de enige, ware God is. Ik ben met u en Ik zal met u blijven. Ik bid vooral voor de herders, zodat ze ware vertegenwoordigers van Mijn Zoon mogen zijn en u met liefde op het pad van de waarheid zouden leiden. Dank u."
Chris De Bodt www.bloggen.be/medjugorje
01-09-2011
1 september 2011
1 september 2011
1. Medjugorje: De IIPG [International Internet Prayer Group] [Deel 68]
Chuck Philyaw
Dag, mijn naam us Chuck en ik verlang ernaar om u allen te kenen. Eerst wens ik Joe Kübler te bedanken voor het warme onthaal op deze website.
Kort over mezelf. Ik ben bekeerd tot het Katholieke Geloof door de hulp van Onze Heilige Moeder tot Jezus, door het gebed, door het bidden van de Rozenkrans en door een bekeringsproces. In 1984 werd ik op vierentwintigjarige leeftijd gedoopt. Nu ben ik 38.
De Heilige Geest heeft mij naar een vrouw geleid die eigenares is van een religieuze boekenwinkel en al spoedig werd ze mijn vriendin, lerares en meter. Later onthulde ze aan mij dat ze wist dat God mij tot haar had gezonden. Zij onderrichte mij de meest belangrijke richtlijnen voor tijdens het leven: zichzelf volledig verlaten op God, zichzelf in alle vertrouwen overgeven aan Zijn Wil en gewillig aanvaarden om Zijn Wil te doen.
Dit is gewoon "Ja" zeggen tot God, op dezelfde wijze als Maria "Ja" heeft gezegd tot de engel Gabriël. Hetzelfde jawoord als in de volgende Boodschap van Onze Lieve Vrouw: "Lieve kinderen! Dit is de tijd van genade. Vooral vandaag, kleine kinderen, met de Kleine Jezus, die Ik omarmd hou, geef Ik u de mogelijkheid om te kiezen voor vrede. Door uw ja-woord voor vrede en uw beslissing voor God, wordt er een nieuwe mogelijkheid voor vrede geopend. Enkel op deze wijze, kleine kinderen, zal deze eeuw voor u een tijd van vrede en welzijn zijn. Zet daarom de nieuwgeboren Jezus op de eerste plaats in uw leven en Hij zal u leiden op de weg naar de redding. Dank om aan Mijn oproep gehoor te hebben gegeven." [25 december 1999].
Ik vraag u om te willen bidden voor mijn begeleiding, richting en een antwoord op de vragen met betrekking tot mijn huidige levenssituatie.
Ik bedank God om mij naar deze site te hebben geleid en vraag Hem om u allen te zegenen, zodat we elkaar zouden dragen om Zijn Wil te volbrengen.
Met gemeende groeten,
Chuck
Bron: IIPG
Vertaling: Chris De Bodt
2. Medjugorje: Vr. Pétar en Mirjana spreken over de geheimen [4/9]
Vr. Pétar: kunt u mij zeggen of het geheim een plaats, eerder dan een toestand of een situatie inhoudt, is het iets dat wenselijk is dat zoveel mogelijk mensen het kunnen zien, om zoveel ooggetuigen als mogelijk te hebben, ook al is het geen prettig gebeuren of iets dat aangenaam is om naar te kijken? Mirjana: Vader, het zal onmiskenbaar duidelijk zijn ... Het zal iets zijn waar mensen van heel ver zullen over horen.
Vr. Pétar: Buiten de tien geheimen die ieder van jullie zullen ontvangen, en u en Ivanka [ondertussen ook Jacov] reeds hebben gekregen, weet u welke van de geheimen voor ieder precies dezelfde zullen zijn? Ik bedoel, welke geheimen zullen dezelfde zijn voor u, voor Ivanka en de anderen. Mirjana: Neen, dat weet ik niet.
Vr. Pétar: Iemand zei dat enkel drie van de geheimen die elk zal ontvangen dezelfde dingen omvatten, terwijl alle anderen geheimen verschillend zullen zijn! Mirjana: Het geheim dat voor ieder hetzelfde is, is het teken. Ik kan dat bevestigen omdat er geen zes verschillende tekenen zullen komen.
Vr. Pétar: Niet op dezelfde plaats. Mirjana: Het teken is hetzelfde teken. Persoonlijk heb ik nooit met de anderen over de geheimen gesproken. Uiteindelijk worden de geheimen op dezelfde wijze aan de anderen bekend gemaakt, als ze aan mij werden bekendgemaakt. .
Vr. Pétar: Tot dusver heb ik nooit met u gesproken over de duurzaamheid of bestendigheid van het teken. Ieder van u handhaaft uitdrukkelijk dat het onvernietigbaar, permanent en heel groot zal zijn. Bijgevolg zal men bekwaam zijn om te begrijpen dat het ook iets concreet is. Mirjana: Ja, het teken zal overnietigbaar en blijvend zijn. Natuurlijk zal het voor iedereen duidelijk zijn dat het niet iets is dat gebouwd is en zelf is opgericht. Niemand zal kunnen zeggen dat het daarheen gebracht werd en op die specifieke plaats werd neergezet, laat ons zeggen, iets uit Medjugorje.
Vertaling: Chris De Bodt
3. Dagboek van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 163]
Schrift 1
435. 9.6.1935. Pinksteren. 's Avonds toen ik door de tuin kwam, hoorde ik deze woorden: "Gij gaat samen met uw medezusters u inspannen om door het gebed barmhartigheid te bekomen voor uzelf en voor de wereld." Ik had begrepen dat ik in de Congregatie waarin ik nu ben niet zou blijven [15]. Ik zie duidelijk dat God van mij iets anders wil; nochtans blijf ik me onophoudelijk bij God verontschuldigen en Hem zeggen dat ik onbekwaam ben dit werk te volbrengen. Jezus, Gij weet goed dat ik niet geschikt ben. Dan begon ik mijn zwakheden op te sommen voor de Heer, en ik verstopte mij achter hen opdat Hij zou erkennen dat mijn weigering gegrond was, en dat ik onbekwaam ben Zijn plannen uit te voeren.
Toen hoorde ik deze woorden: "Vrees niet, Ikzelf zal alles wat u ontbreekt vervolledigen." Deze woorden doordrongen mij tot op de bodem van mijzelf en ik begreep nog beter mijn ellende, ik begreep dat het woord van de Heer levend is en dat het doordringt tot op de bodem van de ziel. Ik begreep dat God een volmaaktere levenswandel van mij eist, nochtans ging ik door met mijn onbekwaamheid als excuus te gebruiken.
436. 29.6.1935. Toen ik sprak met mijn zielebegeleider [16] over de verschillende punten die de Heer van mij vereiste, dacht ik dat hij zou antwoorden dat ik onbekwaam was deze dingen te volbrengen, dat de Heer Jezus zo'n ellendige ziel als ik niet gebruikt voor geen enkel van de werken die Hij wil doorvoeren. Nochtans hoorde ik deze woorden, dat God meestal juist deze zielen kiest om Zijn plannen uit te voeren. Deze priester, geleid door Gods' Geest, doorvorste de geheimen van mijn ziel, de meest verborgen geheimen die tussen mij en God bestonden, waarvan ik hem nog nooit gesproken had; en ik had er hem niet over gesproken omdat ik ze zelf niet goed begreep, en de Heer had mij niet uitdrukkelijk het bevel gegeven erover te spreken. Ziedaar dit geheim: God verlangt dat er een Congregatie komt die Zijn Barmhartigheid aan de wereld verkondigt en die ook door haar gebeden voor de wereld bekomt.
437 Toen de priester mij vroeg of ik geen dergelijke ingevingen had, antwoordde ik dat ik geen duidelijke bevelen had, nochtans op dat ogenblik doordrong een licht mijn ziel en begreep ik dat de Heer door zijn mond sprak. Ik verdedigde mij tevergeefs met te zeggen dat ik geen uitdrukkelijk bevel had want, tegen het einde van het gesprek, zag ik de Heer Jezus op de drempel zoals Hij geschilderd is op de Beeltenis, en Hij zei me: "Ik verlang dat zo een Congregatie bestaat [17]." Dit heeft maar een ogenblikje geduurd. Nochtans heb ik er niet onmiddellijk over gesproken, maar ik was gehaast om naar huis terug te keren en ik herhaalde de hele tijd aan de Heer: "O God, ik ben niet in staat Uw plannen te verwezenlijken". Maar, eigenaardig genoeg, sloeg Jezus geen acht op mijn roepen, maar Hij verlichtte mij en liet mij verstaan hoe aangenaam dit werk Hem was. Hij hield geen rekening met mijn zwakheden maar liet mij weten hoeveel moeilijkheden ik te overwinnen zou hebben. En ik, Zijn arm schepsel, kon niets anders zeggen dan: "ik ben daartoe onbekwaam, o mijn God".
[15] Z.F. dacht dat zij de Congregatie van de M.G.D.B. moest verlaten en een nieuwe congregatie stichten met als doel de cultus van de Goddelijke Barmhartigheid in de gehele wereld te bevorderen [zie Db 435-438 en 448]. [16] E.H. Sopocko [zie Db 6 en 839]. [17] Z.F. schrijft dat Jezus bij haar aandrong een nieuwe Congregatie te stichten met als doel de cultus van de Goddelijke Barmhartigheid in de gehele wereld te bevorderen. Ze wilde echter niets op eigen houtje ondernemen, daarom sprak ze erover met haar biechtvader, met de algemene overste, Moeder Michaela Moraczewska, en later te Krakow met Pater Andrasz S.J. Na veel aarzelen gaf Moeder Michaela de toestemming zonder er enige verantwoordelijkheid voor te nemen. Z.F. maakte haar inspiraties bekend aan de aartsbisschop, Mgr Romuald Jalbrzykowski, die niet weigerde maar vroeg te wachten op een duidelijker teken uit de hemel. Niettegenstaande haar aandringen heeft Z.F. gedurende haar leven het ontstaan van die nieuwe congregatie niet verwerkelijkt gezien. Geleidelijk rijpte dit verlangen van de Heer Jezus in de geest van Z.F. van een zuiver contemplatief klooster [waarvoor ze een verkorte regel schreef] naar een beweging die ook actieve congregaties zou grouperen en personen die in de wereld leven [zie Db 1158]. Na de dood van Z.F. werd de boodschap, een nieuwe congregatie te stichten, op verscheidene wijzen begrepen en onder verschillende vormen toegepast. In de geest van de vernieuwing van het tweede Vaticaans Concilie, integreren sommigen instituten de boodschap en hun spiritualiteit in hun oude structuren, zoals de Congregatie van de M.G.D.B. waartoe Z.F. behoorde. Anderen stichtten nieuwe communiteiten, zoals E.H. Sopocko te Wilno die in 1941 met de eerste kandidaten de Congregatie van de Zusters van de Barmhartige Jezus begon, en op 25 augustus 1947 de eerste formele Communiteit vormde. Er bestaat ook een Lekeninstituut van de Goddelijke Barmhartigheid, gesticht door E.H. Sopocko en L. Nowaka S.J. In zijn encycliek "Dives in Misericordia" heeft Paus Johannes-Paulus II de doelstelling van de "nieuwe congregatie" aan heel de Kerk toevertrouwd.
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
4. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 176]
Zevende Lezing: Over de eeuwige zaligheid en het bovennatuurlijke beeld van God
Deel 1
De Heer bemint zijn uitverkorenen zoals een moeder nooit haar meest geliefde kind beminde. Hij is jaloers over zijn waardigheid en, in zijn strijd voor toewijding en vrijgevigheid, kan Hij zich niet laten overtreffen door zijn schepsel.
Ah! De Heer kan niet vergeten dat de heiligen, toen ze op aarde leefden, hem eerden en hem hun rust, geneugten en heel hun wezen gaven, dat ze in hun aders een onuitputtelijk bloed wilden voelen om het te verspreiden als een levend en onuitputtelijk pand van hun geloof, dat ze wensten dat hun hart door een niet te doven vuur werd verbrand om zich tot de marteldood over te geven als een steeds herlevende hostie.
En de dankbare God roept uit: "Nu is het mijn beurt. De gave die de heiligen me toekenden kan ik niet anders beantwoorden dan Mijzelf mateloos te geven. Als ik hen de scepter van de schepping in handen geef, als ik hen overstelp met mijn licht is dat veel en gaat dat verder dan hun gevoelens en hoop ooit reikten. Maar het is niet de laatste inspanning van mijn hart, ik ben hen meer dan het Paradijs verschuldigd, meer dan de schat van mijn wetenschap, van hen kreeg ik mijn leven, mijn natuur mijn eeuwige en oneindige substantie. Als ik mijn vrienden en dienaars in mijn huis binnenlaat, als ik hen troost en doe rillen door hen te omarmen in mijn liefde, laaf ik overvloedig hun dorst en verlangen, meer dan hun harterust vereist. Maar dat is onvoldoende voor de bevrediging en de perfecte voldoening van mijn goddelijke Hart en mijn liefde. Ik moet de ziel van hun ziel zijn, dat ik hen doordring en verzadig met mijn Godheid zoals het vuur een ijzer doordringt, dat ik Me zonder waas toon aan hun verstand in een rechtstreekse eeuwige confrontatie, dat mijn glorie hen verlicht, zodat, door me te kennen zoals ik hen ken, ze ook zelf Goden worden."
"Ô mijn Vader," riep Jezus Christus, "Ik heb het Je gevraagd, dat waar Ik ben ook zij die Ik bemind heb zouden zijn. Dat ze zich onderdompelen in de zee van mijn licht, dat ze verlangen, genieten, bezitten en nog verlangen, dat ze in de schoot van je zaligheid dompelen en dat van hun persoonlijkheid slechts de kennis en het gevoel van hun geluk overblijft."
Hier komt de menselijke taal tekort en bezwijkt het verblinde verstand. Is onze doctrine mysticisme? Zijn het gezang en de hoop die dergelijke sublieme vooruitzichten in ons hart oproepen poëzie en droom of is Gods visioen zoals we het meldden een waarheid en een vaststaand feit dat op een syllogisme steunt en het ingegeven woord van de Kerkvaders ons als getuigenis en onweerlegbaar bewijs nalieten? We kunnen maar onze toevlucht nemen tot de theologische argumentatie en ons gezang en geluk even ter zijde leggen. Het is nuttig de onzekere en wankele zielen te ondersteunen door dit onderwerp met de nodige zorg te behandelen en alle bezwaren door het naturalisme en de rede opgeworpen tegen te spreken.
Is het schepsel bij machte om zich zo innig met God te verenigen tot het zien van aangezicht tot aangezicht, facie ad faciem? Hoe zal dit visioen plaatsvinden? Zullen we God geheel en onbegrensd kennen door Hem te zien zoals Hij is? Drie grote vragen die een oplossing vergen.
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
5. Fatima in Lucia's eigen woorden: "De Oproepen" [aflevering 58]
De oproep tot Liefde
Dit is de weg die leidt naar het leven. En op deze wijze van leven, die wij volgen is het licht Christus, zoals Hijzelf ons heeft verteld: "Ik ben het licht voor de wereld. Wie mij volgt loopt nooit meer in de duisternis, maar heeft licht dat leven geeft." [Joh. 8: 12] Dit licht beschijnt onze stappen, door het word, het leven en het voorbeeld van Christus. Al wat wij moeten doen is Hem volgen. De motivatie om dit te doen is reeds aanwezig, zowel als de uitnodiging aan ons om het te doen, met de woorden: Laat wie dorst heeft bij mij komen en drinken! "Rivieren van levend water zullen stromen uit het hart van wie in mij gelooft, zoals de Schrift zegt." En de Evangelist legt verder uit: Hiermee doelde hij op de Geest die zij die in hem geloofden zouden ontvangen." [Joh. 7: 37-39]
Dit water dat de Heer bedoelt is een symbool van de Heilige Geest, omdat de Geest het leven is in ons, of eerder, het is door de Geest van God dat het bovennatuurlijke leven is geboren en opwelt in ons. Het was deze zelfde gave van de Geest waarover Jezus dacht toen Hij aan de Samaritaanse vrouw onthulde dat Hij in het bezit was van water dat beter was dan dat van de
bron, waarheen ze kwam: "Iedereen die dit water drinkt zal weer dorst krijgen, maar wie het water drinkt dat ik hem geef, zal nooit meer dorst krijgen. Het water dat ik geef, zal in hem een bron worden waaruit het water opwelt dat eeuwig leven geeft." [Joh. 4: 13-14] Het is het water van de genade waarin we moeten springen en ook in onszelf ontvangen, opdat het op haar beurt uit ons zou kunnen stromen, om de uitgedroogde zielen van onze broeders en zusters te verfrissen en hen te leiden naar de vruchten van het eeuwige leven.
En dit opdat het geloof in onze zielen niet zou verzwakken, noch het geloof zou wankelen en noch de liefdadigheid zou uitdoven, maar eerder zou groeien en steeds sterker de band van onze vertrouwelijke eenheid met God en met onze naaste door ons wederkerige hulp, vergeving en begrip, zodat de vrede, de vreugde en de liefde zou mogen regeren onder ons, overeenkomstig de woorden van Christus: "Ik heb jullie liefgehad, zoals de Vader mij heeft liefgehad. Blijf in mijn liefde: je blijft in mijn liefde als je je aan mijn geboden houdt, zoals ik me ook aan de geboden van mijn Vader gehouden heb en in zijn liefde blijf. Dit zeg ik tegen jullie om je mijn vreugde te geven, dan zal je vreugde volkomen zijn. Mijn gebod is dat jullie elkaar liefhebben zoals ik jullie heb liefgehad." [Joh. 15: 9-12]
Vertaling: Chris De Bodt
6. Film: Handelingen der Apostelen [21/22]
De film is volledig gebaseerd op de Handelingen der Apostelen uit het Nieuwe Testament. De film dateert uit 2007 en duurt 180 minuten. Het verhaalt hoe de apostelen met Pinksteren een geestesverandering ondergaan en zonder vrees het Woord verder verspreiden na Jezus' Hemelvaart. Een aantal apostelen blijft te Jeruzalem, maar verspreiden het geloof ook over Europa en Klein-Azië. De Handelingen zijn neergeschreven door Lucas [Dean Jones], de verteller in de film. Petrus en Johannes worden respectievelijk geacteerd door James Brolin en André Jacobs.
7. Benoite, de herderin van Notre-Dame du Laus [Aflevering 90]
Hoofdstuk 4: Tussenkomst van de bisschoppelijke overheid
André Gérard [1608-1686].
Geboren in Gap, op 30 mei 1608, had deze briljante student op het college van Embrun geloften afgelegd bij zijn leermeesters jezuïeten op 30 september 1626. Nadat hij filosofie doceerde in Aix-en-Provence en zijn derde jaar in Lyon in 1641-42 vervulde werd hij een talentrijk prediker, eerst in Marseille, dan in Embrun [1644-1645] waar de jezuïeten kanselrecht genoten. Als geducht twistredenaar ging hij naar de calvinistische synode in Guillestre op 28 april 1646 waar hij vriend en vijand verblufte met de overtuigingskracht in zijn stellingen die hij in het Latijn, het Grieks en het Hebreeuws voorstelde. Hij zette die apostolische carrière voort in Sisteron in 1646 en later in Grenoble. Daarna zal hij meerdere jaren rector zijn van het college in Arles en daarna in Dôle [Jura]. In 1661 schrijft hij een klein "Handboek van Tegenstellingen" dat hij in Grenoble uitgeeft.
In april 1665 werd hij als leider van het college in Embrun aangesteld: hij zal er maar drie jaar blijven, want in oktober 1667 wordt hij naar Reims geroepen als private leerkracht van de aartsbisschop, kardinaal Antoine Barberini, aartsaalmoezenier van de Orde van de Heilige Geest. Deze neemt hem mee naar Rome waar hij in augustus 1671 overlijdt. De generale Overste van de Jezuïeten houdt pater Gérard in de Romeinse Procuratie als secretaris voor de Franse zaken: als dusdanig overlijdt hij op 26 december 1686, nadat hij een sluitrede rond de Brieven van sint Paulus had opgesteld, onder de vreemde titel: Merg van Sint Paulus Brieven en andere canonieke geschriften. [Lyon, 1672].
Vertaling: Broeder Jozef
8. Het sacrament van de Eucharistie [Slot]
Liefde tot Jezus in het H. Sacrament
Ik wil jullie het volgende verhaal dat ik las in een boek van Zr.Emmanuel: "Het verborgen kind" niet onthouden [ik heb het met mijn eigen woorden verteld]. Bij het lezen ervan rolden de tranen mij uit de ogen.
Dragen wij Jezus zulk een grote liefde toe?
In China hadden de communisten de macht overgenomen en overal hielden ze zuiveringen dwz alles wat naar godsdienst rook of te maken had met het buitenland werd vernietigd, missionarissen werden het land uitgezet of vermoord, christenen werden vervolgd en gevangen gezet...
Op een dag waren ze ook binnengedrongen in de school van de kleine Li. Het kruisbeeld hadden ze van de muur gehaald en op de grond gegooid en vertrapt, de kinderen moesten al hun religieuze afbeeldingen die ze zelf geschilderd hadden afgeven. Li probeerde de afbeelding van de goede herder te verbergen onder haar kleren, maar met een slag in het gezicht werd ze daarvoor gestraft terwijl haar vader vernederd werd en vastgebonden omwille van de daad van zijn dochter. Daarna waren ze in de kerk binnengedrongen en onder het oog van de gelovigen hadden ze het tabernakel vernield en de ciborie met de hosties op de grond geworpen. De gelovigen werden gewaarschuwd zich niet meer in het kerkgebouw te begeven of ze zouden het bekopen met hun leven. De priester van de parochie werd verborgen gehouden door de gelovigen in de kerk en moest bij dit alles lijdzaam toekijken. Als hij zich zou verraden dan zouden diegenen die hem verborgen hadden het moeten uitboeten.
's Avonds wordt de drukkende stilte in de kerk plotseling doorbroken door de deur die knarsend opengaat. Het is de kleine Li van nog geen tien jaar oud. Met kleine pasjes nadert ze het altaar. Ze bezorgt vader Luc doodsangsten: ze kan elk moment worden gedood. Hij kan geen contact met haar hebben, hij kan alleen maar toekijken en alle heiligen in de hemel smeken om dit kind te sparen.
Eerbiedig buigt de kleine voorover en begint in stilte te bidden, zoals de zuster het haar heeft geleerd. Ze weet dat ze eerst haar hart moet voorbereiden, voordat ze Jezus kan ontvangen. Met gevouwen handen bidt ze op een mysterieuze manier tot haar dierbare, in de steek gelaten en mishandelde Jezus. Dan ziet vader Luc hoe ze nog dieper voorover buigt en op handen en voeten met haar tong een hostie opraapt... Elke seconde telt en vader Luc vreest het ergste... Als hij maar iets tegen haar zou kunnen zeggen. Maar het kind vertrekt weer zachtjes, zoals ze gekomen is, bijna huppelend. Elke morgen weet onze kleine Li te ontsnappen om haar Levende Brood in de kerk terug te vinden. Daar speelt zich dan precies dezelfde scène af als op die beruchte avond, ze pakt een hostie op met haar tong en verdwijnt. Vader Luc vraagt zich af waarom ze ze niet allemaal tegelijk neemt, weet ze dan niet dat dat mag? Maar de zuster had gezegd: "Eén hostie per dag volstaat." Ze houdt er zich dan ook aan.
Op een dag is er nog maar één hostie over. Bij het krieken van de dag sluipt het kind zoals gewoonlijk de kerk binnen en nadert het altaar. Ze knielt neer en bidt vlakbij de hostie. De toekijkende priester verstijft. Bij de ingang van de kerk staat een soldaat en hij richt zijn revolver. Een doffe knal klinkt en het kind zakt meteen in elkaar. Vader Luc denkt dat ze dood is, maar met haar laatste krachten kruipt ze in de richting van de hostie en plakt haar lippen erop, dan sterft ze. Ze heeft alle hosties gered: het waren er tweeëndertig.
Kleine Li, geef ons iets van jouw onverdeelde liefde voor Jezus, deze diepgewortelde en tedere liefde van je onschuldige hart... Amen.
Anne Van Der Sloten
9. Jezus' tijdgenoten [aflevering 306]
Judas Iskariot
Judas Iskariot [overleden circa 29-33] was volgens het Nieuwe Testament een van Jezus' twaalf apostelen. Judas Iskariot was degene die Jezus heeft "overgeleverd" [in de christelijke traditie: "verraden"] aan de Romeinse autoriteiten, waarna Jezus gekruisigd werd. Om deze reden wordt zijn naam vaak gebruikt in uitdrukkingen die verraad aanduiden zoals "een judas" of "judaskus".
De naam 'Judas' is de Griekse benaming voor de Hebreeuwse naam 'Juda' of 'Jehuda[h]'. Een van Jezus' andere leerlingen heette ook Judas, "Judas, een zoon van Jacobus" zoals in de Bijbel [Handelingen 1:13] staat geschreven en waarmee Judas Taddeüs wordt bedoeld. Deze laatste werd beschouwd als de schrijver van de brief van Judas in de Bijbel, hoewel die zich in de brief aanduidt als de broer van Jacobus [Judas :1]. Sommigen beschouwen de brief overigens als een document uit de 2e eeuw. Deze figuur of figuren mag men niet verwarren met Judas Iskariot.
De vader van Judas Iskariot was Simon Iskariot. Waarschijnlijk wordt met hun familienaam de woonplaats van de familie aangeduid: "man van Keriot." Keriot was een plaatsje in de buurt van Hebron in het zuiden van Judea. Van de twaalf apostelen was Judas de enige uit Judea: de overige elf kwamen evenals Jezus uit Galilea. Ook in het voormalige Moab was een plaats met die naam.
Vertaling: Broeder Joseph
10. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 130]
Hoofdstuk 2: Johannes De Doper tot het doopsel van Jezus
Jezus door Johannes gedoopt
Nu ging Jezus de trappen op en begaf hij zich onder de tent bij de vijver en deed hier weer zijn klederen aan, die Lazarus in bewaring had en die Saturninus hier nu weer binnengebracht had. Aangekleed trad Hij uit de tent en omgeven door zijn leerlingen ging Hij staan op de open plaats van het eiland ter zijde van de middelste boon [waar ook de grond het hoogst was]. Met opgetogen vreugde richtte Johannes nu het woord tot het volk en legde getuigenis voor Jezus af. Hij verklaarde plechtig dat Hij de Zoon van God en de beloofde Messias was. Hij haalde alle beloften van de patriarchen en profeten aan, die nu vervuld waren en deelde ook mede wat hijzelf gezien had. Hij wees hen nog op de betekenis van Gods stem die zij allen gehoord hadden.
Hij zelf zou nu spoedig, bij Jezus' terugkeer [uit de woestijn na zijn vasten], wijken voor Hem. Hij beklemtoonde de betekenis van deze plaats en trok een parallel tussen de voorafbeelding en de vervulling in verband met deze plaats: de Vervuller van het Verbond had zonet getuigenis van zijn Vader, de almachtige God, ontvangen op dezelfde plaats waar, toen Israël het Beloofde Land in bezit kwam nemen, de Ark gestaan had. Hij verwees allen naar Hem en prees gelukkig de dag waarop de belofte vervuld was, Israëls droomwens werkelijkheid geworden was en zijn verzuchtingen verhoring gevonden hadden.
Ondertussen waren nog vele mensen en ook vrienden van Jezus aangekomen. Ik onderscheidde in de menigte Nikodemus, Obed, Jozef van Arimatea, Johannes Markus en anderen. Johannes zegde tot Andreas dat hij in Galilea de doop van de Messias moest verkondigen. Van zijn kant bevestigde Jezus in alle eenvoud dat Johannes de waarheid gesproken had. Hij zegde ook dat Hij zich nu voor een korte tijd wilde verwijderen. Dan mochten alle zieken en bedroefden tot Hem komen. Hij wilde hen troosten, helpen en genezen. Zij moesten zich ondertussen door berouw en goede werken er op voorbereiden. Nu wilde Hij zich nog eerst verwijderen om dan de stichting van het Rijk in te luiden, dat zijn hemelse Vader Hem gegeven had. Jezus kleedde dit in een parabel in, als van een koningszoon die, alvorens zijn troon in bezit te nemen, zich terugtrekt om er zich op voor te bereiden, om de bijstand van diens Vader af te smeken en alles te regelen.
Onder de talrijke aanwezigen waren ook enige Farizeeën, die alles in het belachelijke trokken en zeiden: "Hij is misschien toch niet de timmermanszoon, maar een onderschoven koningskind. Wil Hij misschien militanten recruteren om Jeruzalem binnen te trekken?" Zo'n plan vonden zij vreemd, hachelijk en onbezonnen.
Johannes ging nog door met alle aanwezigen heden in de doopvijver van Jezus op het eiland te dopen. Het waren meestal mensen die zich later bij de Gemeente van Jezus aansloten. Zij traden in het water dat de bronrand omgaf en op deze rand stond de Doper om hen te dopen. Jezus echter verliet nu de doopplaats met zijn negen leerlingen en enige anderen, die hier tot Hem gekomen waren. Lazarus en Saturninus volgden. Zij hadden op zijn bevel een zak met water uit de eilandvijver gevuld en namen hem met zich mee. De aanwezigen vielen Jezus aan de voeten en smeekten Hem nog om bij hen te willen blijven, maar Hij beloofde weer te zullen keren en vertrok.
11. Ongeschonden lichamen: Moeder Mariana de Jesus Torres [deel 17]
Afscheiding van de Franciscanen
De onheilspellende dag die zowel voorspeld was aan Moeder Maria als aan Moeder Mariana, was aangebroken, de dag waarop de smalle kudde zou worden afgescheiden van hun goddelijk toegekende herders. Er waren nieuwe verkiezingen voor een Moeder Overste en Moeder Magdalena de Jesus Valenzuela, de nieuw verkozen priores, verloor geen tijd in het voltooien hiervan. Deze dame was geen slechte persoon, maar door haar zwakte was ze dikwijls een werktuig in de handen van de andere zusters met kwade bedoelingen.
Ze handelde vlug om de gehoorzaamheid aan de zonen van Heilige Franciscus te annuleren en het klooster onder het gezag te plaatsen van de Bisschop van Quito. Dit was een droevige dag voor de heldhalftige en heilige stichtsters en voor alle gehoorzame Conceptionisten van het klooster. Toen ze afscheid namen van de Franciscaanse Vaders, weenden Moeder Mariana en alle getrouwen als ontroostbaar. Niettegenstaande, gehoorzaamden ze, zich onderwerpend aan hun nieuwe overheid. De provinciale vader van de Franscanen verliet hen met woorden van aanmoediging en troost en verzekerde hun de toekomstige terugkeer. Voor de weerspannigen liet hij enkel woorden van verwensingen achter.
Vertaling: Chris De Bodt
12. Valentina Papagna: vervolg van de boodschappen
8 maart 2011
Deze morgen, toen ik aan het bidden was, kwamen de Heilige Moeder en een engel tot mij en zei: "Mijn kind, Wij zijn gekomen om u voor te bereiden om meer te bidden. Ik ben gekomen u om heel slecht nieuw te brengen en ik zal u tonen wat er spoedig zal gebeuren: de grootste aardbeving, veel krachtiger dan enige ervoor. Het zal zeegolven op een enorme schaal teweegbrengen. Het zal alles wegspoelen en vernietigen en vele levens zullen worden weggenomen. Mijn kinderen, deze mensen van Japan zijn niet voorbereid op zon verschrikkelijke ramp, die plots en onverwacht zal komen, vooral bij hen die zich niet in een staat van genade bevinden. Hoe ween Ik voor Mijn kinderen. U bent zo ongehoorzaam op mijn smeekbeden om te veranderen en berouw te hebben, omdat u nooit weet wanneer de volgende ramp onverwachts zal gebeuren, en u er kunt door gegrepen worden.
Mijn kinderen, hoe ween ik om al deze rampen te zien die spoedig over u zullen komen. Mijn Zoon is zo beledigd omwille van de toestand in de wereld. De zonden reiken tot de Hemel. Dit kunnen we niet langer toestaan en Zijn Hand daalt neer.
Vele mensen zullen hun ogen openen en weten dat God alles onder bedwang heeft en niet de mens. De mensen denken dat het moeder natuur is die dit alles veroorzaakt en dat verontwaardigt God zo veel."
Toen verhief de Heilige Moeder haar rechterhand en toonde mij in een visioen de furie van deze ramp in Japan. Ik zei: "O Mijn Moeder, dit is als het einde van de wereld."
Zij antwoordde: "Ik weet dat u diep bedroefd bent voor de mensen, bid voor hen."
We weenden beiden in een omhelzing en toen ging Zij heen.
13. Profetiën: H. Columba van Ierland [521-597]
Profetie 12
Dan zal er een grote gebeurtenis plaatsvinden. Ik laat niet na het te vermelden: oprechtheid zal er het motief van zijn en als u waarlijk niet echt heilig bent, bestaat er een geen droevigere gebeurtenis.
Vertaling: Chris De Bodt
31-08-2011
31 augustus 2011
31 augustus 2011
1. Medjugorje: De IIPG [International Internet Prayer Group] [Deel 67]
Bogdan Olenici
Het was zoiets als dicht bij de hel staan ... toen op een dag een vriend, die naar Medjugorje was geweest, mij kwam bezoeken en mij de zegen doorgaf van de Gospa en mij vertelde wat er daar allemaal gebeurt. Ik voelde aan dat ik daar nog datzelfde moment wou zijn en voelde geluk en vrede, zoals ik nog nooit ervaren had. Ik voelde dat ik op de een of andere manier reeds daar was. Ik begon de Rozenkrans te bidden en boeken te lezen, eigenlijk alles over de verschijningen. Ik werd getroffen door een foto van een beeld van Medjugorje dat tranen met bloed weende. Ik geloofde dat dit ook zo was, en als het zou waar zijn, zag ik ook in hoe een moeder zich voelde als ze tranen weent van bloed. Ik wilde dat ze niet meer zou wenen en ik begon met tranen in de ogen aan mijn bekering, een volledige bekering ... om Haar tranen te stoppen!
Ik ging voor de eerste keer naar Medjugorje in maart van 1998 en wat ik voelde kan ik niet beschrijven. Ik kan enkel zeggen dat ik Onze Moeder voelde, zoals u iemand liefhebt die u niet kan zien. Ik voelde Haar liefde en bescherming over mij, in de Kerk, bij het bidden van de Rozenkrans, voor de Heilige Mis en de tweede schok kwam er bij de Aanbidding, toen ik bij het lied "Veni Sanctus Spiritus" werkelijk alles voelde: de hemel, de aarde, alles viel op mij en ik begon te wenen terwijl de hele Kerk aan het zingen was en terwijl de Heilige Geest langzaam en rustig over ons nederdaalde met Liefde.
Sinds dan heeft mijn leven een doel en ik dank u daarvoor, Mijn Moeder! Ik ben de laatste van Uw dienaren, maar ik voel Uw liefde voor mij. Nu ben ik reeds vijf maal naar Medjugorje geweest en elke keer leer ik nieuwe dingen bij in het leven. Dat God me zou helpen om nooit op te houden met bidden, vasten, biechten, het lezen van de Bijbel en het naar de Heilige Mis gaan en boven alles: de Heilige Communie ontvangen.
God zegene allen van de gebedsgroep!
Bogdan
Bron: IIPG
Vertaling: Chris De Bodt
2. Medjugorje: Vr. Pétar en Mirjana spreken over de geheimen [3/9]
Vr. Pétar: Zullen er daarna mensen zijn die zullen zeggen: "Dit is een soort van natuurlijke fenomeen," ook tussen de regels? Mirjana: Misschien dat sommige koppige ongelovigen iets dergelijks zullen blijven beweren na de eerste twee geheimen.
Vr. Pétar: Ik ben gewoon nieuwsgierig of er iemand zal kunnen zeggen: "Ik voel dat er spoedig iets zal gebeuren?" Mirjana: Wel, u ziet dat er nu reeds eigenaardige gebeurtenissen plaatsvinden in deze wereld. De mensen zijn ongelukkig, onvoldaan en de gierigheid heerst overal, en bijna niemand geeft toe dat ze genoeg hebben om van te leven. Maar, niets van dit geeft enig aanwijzen over dit geheim. Dit geheim staat op zichzelf. Het geheim zal overvloedig voor zichzelf spreken en geeft geen voorafgaande aanwijzingen of tekens nodig."
Vr. Ljubicic: Nogmaals, wat het eerste geheim betreft, wie zal het meemaken en zien, zal dan overtuigd en bekwaam zijn om te zeggen: "Waarachtig, dat wat er is gebeurd of gebeurt is de openbaring van het geheim!" Wie zal dit alles kunnen zeggen? Mirjana: All diegenen die hier zijn en zich bevinden op de plaats(en) in de wereld waar het eerste geheim zal plaatsvinden.
Vr. Ljubicic: Laat me vermoeden dat er een specifieke plaats is bij betrokken. Al diegenen die wensen het teken te zien en mee te maken of wat het eerste geheim ook mag zijn. Zullen er naar die specifieke plaats gaan om het te zien en mee te maken. Mirjana: Wel Vader, uiteraard wenst niemand om rampspoed, leed en ongeluk te gaan bezichtigen. Ik denk niet dat dit soort dingen mensen zal aantrekken. Waarom zouden mensen naar zoiets willen gaan zien? Er bestaat een verschil tussen het gaan bezichtigen van een teken en tussen het zien van lijden of een ramp. Wie zou er nu, bijvoorbeeld, naar Italië willen gaan om een dam te zien instorten? Wie heeft dat soort verlangen? Ik denkt niet dat iemand dat zou doen, en zo zal het ook met het eerste geheim zijn. Wat er ook in het eerste geheim vervat zit, het zal, uiteraard iets zijn waar iedereen, overal en onmiddellijk zal van horen.
Vertaling: Chris De Bodt
3. Dagboek van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 162]
Schrift 1
430. Toen ik in de loop van de week naar mijn biechtvader [13] ging, heb ik hem de toestand van mijn ziel onthuld, vooral het feit dat ik de innerlijke omgang met God meed. Ik kreeg het antwoord dat het mij niet is toegestaan het innerlijk gesprek met God te mijden, maar dat ik intens moest luisteren naar de woorden die Hij spreekt.
431. Ik heb de aanwijzingen van de biechtvader uitgevoerd en bij de eerste ontmoeting met de Heer ben ik aan zijn voeten neergevallen en, met een gebroken hart, heb ik Hem voor alles vergeving gevraagd. Toen heeft Jezus me van de grond opgeraapt, me naast Hem doen zitten en me mijn hoofd op zijn borst laten leggen, zodat ik de wensen van Zijn allerzoetste Hart kon verstaan en beter aanvoelen. Toen zei Jezus mij deze woorden: "Mijn dochter, heb van niets schrik, Ik ben altijd met u: al uw vijanden zullen u slechts schaden in de mate dat Ik het hen toesta. Gij zijt Mijn woonplaats en Mijn voortdurende rust, voor u ga Ik de hand, die straf, tegenhouden, wegens u zegen Ik de aarde."
432. Op hetzelfde moment voel ik als een vuur in mijn hart, ik voel mijn zintuigen afnemen, ik weet niet meer wat er rondom mij gebeurt, ik voel de blik van de Heer mij doordringen, ik erken goed Zijn grootheid en mijn ellende, een vreemd lijden neemt mijn ziel in en zo'n vreugde dat ik ze met niets vergelijken kan, ik voel mij machteloos in de armen van God. Ik voel dat ik in Hem ben en dat ik smelt in Hem als een druppel water in de oceaan. Ik kan niet uitdrukken wat zich in mij afspeelt. Na zo'n innerlijk gebed, voel ik in mij de kracht en de macht om de moeilijkste deugden te beoefenen, ik voel een afkeer voor alle dingen die de wereld hoogschat, ik verlang met gans mijn ziel naar eenzaamheid en stilte.
433. 5.1935. Tijdens het veertigurengebed [14], zag ik het gezicht van Jezus in de heilige Hostie die in de monstrans uitgesteld was. Jezus keek met welwillendheid naar iedereen.
434. Tijdens de heilige Mis zie ik dikwijls het Kindje Jezus. Hij is buitengewoon mooi en schijnt bijna één jaar te zijn. Eens toen ik tijdens de heilige Mis in onze kapel datzelfde Kindje zag, werd ik gegrepen door een waanzinnig verlangen en een onweerstaanbare zin het altaar te naderen en het Kindje Jezus in mijn armen te nemen. En op dat moment, kwam het Kindje Jezus naast mij, naast mijn bidstoel en met Zijn twee handjes leunde Het op mijn schouder, bevallig en vreugdevol, met Zijn diepe en doordringende blik. Maar toen de priester de Hostie brak, was Jezus terug op het altaar en werd hij gebroken en door de priester genuttigd.
Na de heilige Communie zag ik dezelfde Jezus in mijn hart, en gedurende de ganse dag voelde ik Hem lichamelijk, werkelijk in mijn hart aanwezig. Onbewust omgaf mij een diepe ingetogenheid, en ik sprak met niemand, ik vermeed zo als goed mogelijk de aanwezigheid van mensen, ik antwoordde altijd op de vragen over mijn taken, daarbuiten, geen woord.
[13] E.H. Sopocko [zie Db 34]. [14] "Veertigurengebed": Z.F. schreef foutief 'veertigdagengebed'. Het gaat om de uitstelling van het Allerheiligste gedurende veertig uren, tot eerherstel en verzoening. In de congregatie van de M.G.D.B. had deze aanbidding plaats voor het feest van Sint Jozef [19 maart] of het Beschermingsfeest van Sint Jozef [woensdag na de tweede zondag na Pasen].
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
4. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 175]
Zevende Lezing: Over de eeuwige zaligheid en het bovennatuurlijke beeld van God
Deel 1
De hemel is een zo mooi koninkrijk en een zo transcendente zaligheid dat God er uitsluitend aan denkt. Hij verbindt aan die schepping, de enige zijn glorie waardig, al zijn werken. Het lot en de opvolging van de keizerrijken zijn onderhevig aan dit hemels bestaan, ook de Kerk met haar dogmas, sacramenten en overheid. Het geloof leert ons dat de goddelijke hulp der genade onontbeerlijk is voor de mens om het kleinste verdienstelijk werk te verrichten of Jezus naam in te roepen. Des te meer het eeuwig leven, de doelstelling van elke bovennatuurlijke daad, verdient de bekroning van alle genade genoemd te worden. Volgens Sint Paulus: Gratia Dei vita aeterna [Rom 6,23]. De eeuwige glorie is de opperste genade.
Het plan en het hele verloop van de Menswording eisen dat de zaligheid die er het einde en de vrucht van uitmaakt, volmaakter zou zijn dan elk natuurlijk geluk dat als beloning kan gelden voor moreel goede daden in volle onschuld gepleegd. Toen, ten tijde van de zes dagen, de Schepper hemel en aarde wou uitbreiden en versieren met wat deze kostbaar en aangenaam kon maken, zei Hij slechts: Dixit et facta sunt, maar toen hij Gods stad wou oprichten ontplooide Hij alle schatten van zijn wijsheid, koos zijn eigen Zoon als architect en spoorde hem aan eigenhandig aan die belangrijke taak te werken en noch zijn bloed, noch zijn zweet, noch zijn tranen daarbij te sparen. Hij verkondigt ons dat geen bezoedeling het heiligdom van alle rechtvaardigheid zal betreden. Hij wil dat de genodigden tot de eeuwige bruiloft zijn vlees eten en zijn bloed drinken, dat ze veranderen en de krachten en bekwaamheden van hun ziel verheffen en zich nu al gedragen als een goddelijke natuur en temperament. Kortom, bij de bouw van zijn onsterfelijk huis wendt hij er een oneindige zorg aan, put al zijn wetenschap uit en drijft de voorbereiding tot het uiterste. Hij wil dat dit ongeëvenaard verblijf waarlijk zijn huis is en getuigt van al zijn gaven en glorie om uiteindelijk, bij het aanschouwen van zijn werk bij uitstek, als grote God jaloers op zijn eer waarlijk te kunnen beweren: Het is goed: Ik heb mijn grootste uitdaging tot een goed e inde gebracht. Verder zie ik geen koninkrijk of grootheid die toebedeeld wordt aan het schepsel dat ik bestem om met Mij te regeren in de eeuwen der eeuwen. Ik ben voldaan, Ik heb mijn ideaal bereikt en mijn rust bekomen: Complevitque Deus opus suum quod fecerat, et requievit ab universo opere quod patierit (Gen 2,2).
De Hemel is Gods ideaal en de rust van zijn verstand. Meer nog: hij is de rust van zijn hart. Het hart reikt verder dan het verstand, het heeft zijn verlangens en ongekende geniale opwellingen die alle grenzen van inspiratie en denken overstijgen. Zo ziet een moeder haar rijke en geëerde zoon, op zijn hoofd staan de mooiste kronen, ze kan voor haar kind geen nieuw geluk of macht indenken. Haar wetenschap en reden zeggen haar: Het is genoeg... Maar haar hart roept: Nog meer, het geluk van mijn zoon overstijgt elke droom waarin mijn geest zou verdwalen, het evenaart de grenzen en vooroordelen van mijn liefde niet en raakt de ambitie van mijn hart niet.
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
5. Fatima in Lucia's eigen woorden: "De Oproepen" [aflevering 57]
De oproep tot Liefde
Op dezelfde weg en nog steeds in verband met de woorden van Christus hierboven, moeten wij in elk vaderschap en menselijke wijsheid, het vaderschap en de wijsheid van God zien, van Wie elk vaderschap alle wijsheid zijn afgeleid als vanuit een bron. Het is om deze reden dan we diegene "Vader" noemen, die God voor ons op aarde vertegenwoordigen en van wie God gebruik maakt om ons leven te geven. En zo noemen we Hem die ons onderricht in de naam van God, "Meester," hij die onderwijst in de naam van God. Op deze manier zien we God in iedereen en erkennen we in iedereen het beeld van God, en zijn we er zeker van dat we allen kinderen en dienaren van dezelfde God zijn. Dit is de ware weg die Jezus ons het onderwezen: de weg van de waarheid, de weg van het leven, de hoop en de vrede.
Om dit te kunnen bereiken moeten we de weg van de leugens, de inbeeldingen en fantasieën die de wereld tot slaaf maakt, de rug toekeren. Waarom zouden we willen leven in artificiële wereld? Om misleid te worden door slechte vrienden, valse beloften en ideeën die de mensen weghouden van het pad en hen leiden tot het kwade en de tegenspoed? Om onszelf toe te laten om te worden misleid door onze eigen fantasieën en kwade neigingen die ons naar het geluk doen zoeken, waar het niet bestaat? Om in de eerste plaats te worden bedrogen door een verlangen naar eer, rijkdom, zonder er over na te denken dat dit alles uiteindelijk zal leiden tot de vernedering van het ledige? Op een dag bekloef Jezus zich over de blindheid van zovelen in de wereld, toen Hij zei: "Alles wat ze doen, doen ze om op te vallen bij de mensen. [...] Ze zijn gesteld op de beste plaatsen aan tafel en de voorste banken in de synagoge. Ze willen graag gegroet worden op het marktplein en met rabbi worden aangesproken." [Mt. 23: 5-7]. Wanneer dit leven ten einde is, wat zal er dan van overblijven van dit alles?
En wat zal er gebeuren met al die zielen en lichamen op de dag der Verrijzenis? Zij hadden geen geloof, noch hoop en bezaten geen zuivere liefde voor God en voor hun naaste uit liefde tot God. De apostel Paulus spreekt hierover in zeer duidelijke woorden: "Weet u niet dat zij die onrecht doen, geen deel zullen krijgen aan het koninkrijk van God? Maak uzelf niets wijs: mensen die ontucht plegen, afgodendienaars, echtbrekers, schandjongens, knapenschenders, dieven, geldschrapers, drinkers, kwaadsprekers, uitbuiters, zij zullen geen van allen deel krijgen aan het koninkrijk van God. [1 Kor. 6: 9-10] Hier zien we het lot dat diegenen te wachten staat die volhardt in het volgen van deze slechte wegen, van hen die weigeren dit de rug toe te keren en hun leven te beteren, van het die geen berouw hebben over hun zonden en er geen enkele boete voor doen, in plaats van te willen inschepen op de paden het geloof, de hoop, de liefdadigheid, dat de zuivere liefde tot God is en tot onze naaste in Gods liefde."
Vertaling: Chris De Bodt
6. Film: Handelingen der Apostelen [20/22]
De film is volledig gebaseerd op de Handelingen der Apostelen uit het Nieuwe Testament. De film dateert uit 2007 en duurt 180 minuten. Het verhaalt hoe de apostelen met Pinksteren een geestesverandering ondergaan en zonder vrees het Woord verder verspreiden na Jezus' Hemelvaart. Een aantal apostelen blijft te Jeruzalem, maar verspreiden het geloof ook over Europa en Klein-Azië. De Handelingen zijn neergeschreven door Lucas [Dean Jones], de verteller in de film. Petrus en Johannes worden respectievelijk geacteerd door James Brolin en André Jacobs.
7. Benoite, de herderin van Notre-Dame du Laus [Aflevering 88]
Hoofdstuk 4: Tussenkomst van de bisschoppelijke overheid
Antoine Lambert, vicaris generaal in Embrun.
De plek Laus, gehucht van parochie Saint-Etienne dAvançon, was de westerse grens van het aartsbisdom Embrun. Dit bisdom was sinds 1658 beheerd door Antoine Lambert, doctor in de rechten, kanunnik en zanger sinds 1652, aartsvicaris en official einde 1654 bij aftreden van zijn voorganger Hugues Eme. Hij kwam uit een familie van magistraten in Embrun: zijn neef was aartsbisschoppelijk rechter en zijn twee neven Antoine en Esprit waren advocaten in Embrun. Daar aartsbisschop Mgr. DAubusson de La Feuillade door koning Lodewijk XIV ambassadeur van Venetië benoemd werd in de zomer van 1658 en daarna overgeplaatst naar Madrid in juli 1661, kreeg Antoine Lambert de zware taak om het bisdom Embrun te leiden, waaronder het dicht bevolkte dal van Barcelonnette. In het grote dorp Embrun waren er drie levendige parochies en de drie andere werden verwoest in 1585 door de calvinisten van Lesdiguières. Het Kapittel bestond uit zestien kanunniken en drie dozijn kapelaans die een onstuimige clerus vormden die begerig hun voorrechten verdedigden. Minderbroeders, Jezuïeten en Kapucijnen hadden er hun klooster voor verblijf, evenals de Zusters van Visitatie door Mgr. De Lyonne in 1625 gestuurd tien jaar voor de Kapucijnen. De kathedraal was een drukbezocht bedevaartoord vanwege het beroemde schilderij van O.L.V. van Réal dat een mariale cultus genoot met veel genezingen begunstigd.
M. Lambert was een geduldig en methodiek beheerder die erin slaagde, ondanks veel tegenwerking, de Paters van de Drie-eenheid te vestigen in Faucon, de bakermat van hun stichter sint Jan van Mata. Hij zal ook voorzichtig te werk gaan in de lastige zaak van Laus die hij stiekem zal steunen tijdens de vier jaar van zijn ambt. Daarna zal hij zijn taak van aartsvicaris overmaken aan de opmerkelijke kanunnik Javelly eind 1669 en overlijden op 7 maart 1672 na getracht te hebben zijn voorrechten als kanunnik over te dragen op zijn neef Esprit. In de zaak Laus zal zijn voornaamste raadgever pater jezuïet Gérard zijn, de nieuwe overste van het college in Embrun.
Vertaling: Broeder Jozef
8. Het sacrament van de Eucharistie [deel 37]
De kerk is de tempel van God
Het is ook niet meer dan natuurlijk dat we ons naar dit geloof gedragen, zowel binnen als buiten de kerk.
In haar boodschap vraagt Maria in de kerk eerbied, verantwoordelijkheidsgevoel, goed gedrag en passende kleding. Dat kan alleen een Moeder van ons verlangen. Alleen een Moeder kan ons, haar kinderen, leren, hoe men zich in de kerk, de tempel van God, op de juiste manier moet gedragen. Op heilige plaatsen is het gepast, zich heilig te gedragen. Zoals Gods tegenwoordigheid de kerk heiligt, zo zal zij ook door het streven van de enkeling en van de gemeente naar heiligheid tot een heilige plaats worden. Iedere gelovige draagt door woord en daad deze heiligheid in de wereld uit. Als wij ons daarvan bewust worden, zullen wij in iedereen de heiligheid herkennen en een diepe achting voor de mensen en de natuur ondervinden.
De mens heeft door zijn gedrag de wereld ontheiligd.
De naar heiligheid strevende gelovige geeft de wereld zijn waardigheid terug en schept een nieuw wereldbeeld en een nieuwe orde. De H.Paulus zegt ons dat eenmaal alle schepselen en alle mensen Christus onderdanen zullen zijn. De dood zal overwonnen zijn en Christus zal zich aan Zijn Vader onderwerpen. Dan is God alles in allen. [vgl. Kor 15,23-28]
[uit Eucharistie door Pater Slavko]
Mensen moeten aan ons kunnen zien dat we in Jezus werkelijke aanwezigheid geloven en daarvan leven.
Groeten we Jezus met een kniebuiging bij het binnenkomen en buitengaan van de kerk? Geen vlug knikje, maar met het hart?
Zitten we minstens een tijdje geknield tijdens de Aanbidding?
Hoe komen we buiten na de eucharistieviering? Laten we ons veranderen door Hem?
Zijn we hoopvollere, liefdevollere, gelovigere mensen als we de kerk verlaten?
Anne Van Der Sloten
9. Jezus' tijdgenoten [aflevering 305]
Judas, zoon van Sepphoreus
Judas, zoon van Sepphoreus en Matthias, zoon van Margolos, waren twee geleerde professoren, waarschijnlijk farizeeërs, die een religieuze opstand in Jeruzalem veroorzaakten in 4 v. J.C. Ze ontstond als gevolg van het oprichten van een Romeins symbool, een gouden arend, op een van de deuren van de nieuwe Tempel die Herodes de Grote deed optrekken. Toen bekend werd dat Herodes op sterven lag beslisten Judas en Matthias, die een school bestuurden met jongeren en ijverige leerlingen, dat het hoogtijd was om een krachttoer uit te halen, de voorvaderlijke Wet indachtig, zelfs onder levensgevaar. Zodra ze het [verkeerde] nieuws over de dood van de koning vernamen zetten ze hun vrienden in actie: enkele jongeren kropen op het dak van de Tempel, haalden de arend neer en vernielden hem onder het oog van de voorbijgangers. De twee leerkrachten en veertig opstandelingen werden aangehouden en naar Jericho gesleept waar de zieke en bedlegerige Herodes hen veroordeelde om levend verbrand te worden. Al de andere werden terechtgesteld. Ze waren alle vol enthousiasme om de marteldood te sterven voor het behoud van de Wetten van Mozes. Deze episode toont aan dat ten tijde van Jezus de opstand tegen de burgerlijke overheid dikwijls steunde op religieuze en politieke redenen.
Vertaling: Broeder Joseph
10. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 129]
Hoofdstuk 2: Johannes De Doper tot het doopsel van Jezus
Jezus door Johannes gedoopt
Ik weet niet meer zeker of de laatste drie woorden juist deze waren, maar het waren drie gaven voor geest, ziel en lichaam en daarin was zoveel besloten als iedereen nodig heeft om aan de Heer zijn geest, zijn ziel en lichaam hernieuwd terug te schenken. Terwijl Jezus nu uit de diepte van de doopbron weer opsteeg, wierpen Andreas en Saturninus, die aan de rechterhand van de Doper rond de driehoekige steen stonden, een doek op Hem, waarmede Hij zich afdroogde en zij deden Hem een lang, wit doophemd aan. En toen Hij nu op de driehoekige, rode steen trad, die rechts lag van de toegang tot de bron [of van de trap, als men afdaalde], legden zij hun hand op zijn schouders en Johannes de zijne op zijn hoofd. Toen dit volbracht was en zij op het punt stonden om de trappen weer op te klimmen, kwam Gods stem over Jezus, die alleen op de steen te bidden stond er kwam een groot gedruis van de hemel, een gerucht als een donder en alle aanwezigen beefden en keken omhoog. Een witte lichtwolk daalde neder en ik zag boven Jezus een lichtgedaante met vleugels die zich als een stroom op Hem uitstortte. Ook zag ik de open hemel en daarin de verschijning van de hemelse Vader in de gewone gedaante en ik onderscheidde in de stem van de donder deze woorden: "Deze is mijn lieve Zoon, in wie Ik mijn welbehagen heb." Jezus was geheel met licht doorstraald, zodat men Hem nauwelijks nog aanstaren kon. Zijn gestalte was doorzichtig. Hij was ook door engelen omringd.
Op enige afstand bemerkte ik op het water van de Jordaan de satan, een zwarte gedaante als een donkere wolk en in die wolk zag ik een gewemel van afgrijselijk gewormte en zwart ongedierte, dat zich onrustig rond hem verdrong. Het was als werd alle kwaad, alle zonde, alle gift uit het gehele gewest, op het ogenblik dat de Heilige Geest zich uitstortte, in vormen zichtbaar werd en alsof het in die donkere gestalte vluchtte, terug in zijn oorsprong. Het was gruwelijk, maar het verhoogde [door zijn kontrast] de onbeschrijfelijke glans, de vreugde en klaarheid, die zich over de Heer en het eiland uitstortten. De heilige doopvijver schitterde tot op de bodem en alles schitterde op bovennatuurlijke wijze. Ook de vier stenen waarop de Verbondsark gestaan had, zag men op de grond van de put vol van vreugde blinken en op de twaalf stenen rondom de vijver, waarop de levieten gestaan hadden, schenen aanbiddende engelen te staan. Want de Geest van God had ten aanschouwen van allen aan de levende Grondsteen, aan de uitverkoren, kostbare Hoeksteen van de Kerk getuigenis gegeven, waaromheen wij als levende stenen gebruikt een geestelijk huis, een heilig priesterschap moeten vormen, om God geestelijke offers door zijn lieve, welgevallige Zoon, te kunnen brengen.
11. Ongeschonden lichamen: Moeder Mariana de Jesus Torres [deel 16]
Eerste verschijning van de Moeder van het Welslagen
Daarop toonde de Moeder Gods haar hoe haar gebeden en opofferingen God behaagden. Zij verklaarde dat Zij de gouden staf in Haar rechterhand hield omdat ze wenste om zelf het klooster te leiden en dat de duivel alles zou doen wat binnen zijn macht ligt om het klooster te vernietigen door middel van ondankbare zusters die in het klooster verbleven.
"Hij zal zijn doel niet bereiken," vervolgde zij, "omdat de ik de Koningin van de Overwinningen en de Moeder van het Welslagen ben. Onder deze aanroeping, wens ik tijdens de komende eeuwen mirakelen te verrichten voor het behoud van dit, Mijn klooster en haar inwoners.
Tot het einde van de wereld zal ik heilige dochters en heldhaftige zielen hebben in het duistere leven van hun klooster die zullen lijden onder laster en vervolging van binnenuit hun gemeenschap. Zij zullen heel geliefd worden door God en Zijn Moeder ... Hun levens van gebed, boete en opoffering zullen ten allen tijde uitermate noodzakelijk zijn. Na hun, voor iedereen, ongekende leven te hebben geleid, zullen ze naar de Hemel worden geroepen om de verheven Troon der Glorie te bezetten."
Daarop onthulde ze aan Moeder Marina dat haar leven er een zou zijn van lang en voortdurend lijden, maar Zij draagde haar op om nooit de moed te verliezen.
Nadat Zij dit alles had gezegd, legde ze de Kleine Jezus in de armen van de nederige maagd. Moeder Mariana drukte het Hem dicht tegen haar hart en zo voelde ze de sterkte om het lijden ter wille van Zijn eer en ten goede van de zielen te kunnen ondergaan.
Onze Lieve Vrouw verscheen meerdere keren aan Moeder Mariana onder de benaming van Moeder van het Welslagen. Tijdens sommige van deze verschijningen voorspelde Zij vele dingen over de twintigste eeuw.
Vertaling: Chris De Bodt
12. Valentina Papagna: vervolg van de boodschappen
Tijdens de Vasten
Jezus sprak tijdens de Mis: "Vrees niet, Mijn kind, want Ik ben altijd bij u. Als u door een priester of door een persoon wordt aangevallen, laat hen u dan niet ontmoedigen, maar vervolg in het gebed en blijf in Mij geloven. Zo vele kwade krachten zijn tegen jullie, Mijn getrouwen, maar uw lijden is niet vergeefs. Op een dag zal alles worden geopenbaard met ieder van u in Mijn heilige aanwezigheid. Ik blijf heel dicht bij u allen en Mijn liefde en barmhartigheid zijn sterker om u te omhelzen en te beschermen, maar onthoud, Mijn kinderen: niet door uw verdiensten. U moet er zich van vergewissen dat u zondaars bent, maar Mijn liefde and barmhartigheid kunnen u niet verlaten. Wees uw Redder altijd dankbaar. Ik ben uw Heer Jezus, uw Redder."
Dank u, mijn Heer Jezus. Heb genade voor ons allen.
Vertaling: Chris De Bodt
13. Profetiën: H. Columba van Ierland [521-597]
Profetie 11
De bomen zullen het gebruikelijke aantal vruchten niet langer dragen, de visindustrie zal niet langer productief zijn en de aarde zal niet langer de overvloed afgeven. Schraal en guur weer en hongersnood komen er aan en de vissen zullen de rivieren verlaten. De mensen zullen worden onderdrukt door de schaarste aan voedsel, wat tot velen hun dood zal leiden. Vreselijke stormen en orkanen zullen hen treffen. Ontelbare ziekten zullen er dan heersen. Versterkingen zullen beperkt gebouwd worden tijdens deze tijden van ontzettend gevaar.
