Het is amper een paar weken geleden dat ik de komeet Honda-Mrkos-Pajdusakovo aan het waarnemen was, die we om het gemakkelijk te maken komeet Honda M-P noemen. Zij bevond zich heel laag aan de zuiderse hemel in het sterrenbeeld Zuidervis. Met het gebruik van de tijd als lokmiddel, heb ik twee dingen waargenomen: het ene rond middernacht en het andere zon twee uur daarna. Op die wijze kon ik een flauwe, ronde en nevelige gloed bemerken overdwars het sterrenbeeld over een tijdspanne van twee uur.
Natuurlijk was het niet iets uitzonderlijk om naar te kijken, maar een oude vriend opnieuw ontmoeten doet steeds deugd. Ik zag de komeet voor het laatst in 2001 en daarvoor nogmaals in 1995. Honda M-P is, wat astronomen noemen, een terugkerende of periodieke komeet, zowat als de komeet Halley, maar met een kleinere omloop en vandaar ook een minder lange periode vooraleer ze terugkeert. De komeet werd in 1948 ontdekt door twee Japanse amateur-astronomen en bijna tegelijkertijd ook gezien door Antonin Mrkos en Ludmila Pajduskova. Periodieke kometen
Periodieke kometen zijn kometen die een baan hebben met een omlooptijd die minder is dan 200 jaar of kometen waarvan meer dan één perihelium passage werd geobserveerd. [bvb 153P/Ikeya-Zhang]. Zij krijgen een nummer voor de naam, die meestal na de tweede passage wordt toegevoegd. Hierdoor zijn er dus nog periodieke kometen die geen voorafgaande code hebben, zoals P/2005 T5 [Broughton]. Bijna altijd wordt de komeet naar zijn ontdekker genoemd, maar in een paar uitzonderlijke gevallen is dit niet zo en draagt ze de naam van de persoon die de komeetbaan berekende, zoals 2P/Encke en 27P/Crommelin. De baan van een periode komeet met kleine baan is moeilijk te berekenen door de vele storingen van de aantrekkingsvelden van de planeten.
Bij de kometen die dezelfde naam dragen maakt de voorgaande code dan het onderscheid. Een voorbeeld hiervan zijn de 9 kometen ontdekt door Eugene Shoemaker en David Levy, namelijk 181P, 192P. Dikwijls wordt ook gezegd komeet Shoemaker-Levy 6 en komeet Shoemaker-Levy 1.
In de Astronomische nomenclatuur staat de letter "C" voor een niet-periodieke komeet, de letter "P" voor een periodieke komeet, de letter "D" voor een verdwenen of verbrande komeet, de letter "X" voor een komeet met onberekenbare baan en de letter "A" dat verkeerdelijk voor een komeet werd aanzien maar eigenlijk een dwerg planeet is. Sommige kometen behielden de voorletter "C" tot de volgende observatie indien hun omlooptijd groter is dan 30 jaar
De volgende keer dat Honda ons een bezoekje komt brengen zal in het jaar 2017 zijn, waarbij ze de aarde het dichtst zal benaderen tegen 11 februari.
Honda behoort tot de korte termijnkometen van de Jupiterfamilie of zij met een kringbaan van minder dan 20 jaar die onder invloed staan door het zwaartekrachtwonder Jupiter. Terwijl de komeet elke 5.3 jaar langs de zon gaat, benadert ze van tijd tot tijd dicht de planeten Venus, Aarde en Jupiter. Als ze langs Jupiter gaat kan de grote zwaartekracht de baan lichtjes wijzigen. Dit gebeurde ondermeer in 1983 en zal opnieuw gebeuren in 2030.
Op maandag 15 augustus, kwam Honda dicht voorbij de aarde razen, relatief gezien dan, op een afstand van iets meer dan 9 miljoen kilometer. Om u een idée te kunnen vormen: dit is zon 23 maal de afstand aarde-maan, dus nog steeds een veilige afstand. Er werd mij gevraagd of de komeet enige invloed zal hebben op onze Aarde, en mijn antwoord is "neen." Honda is amper een kilometer groot en veel te klein om enig meetbaar effect op onze veel grotere, vaste planeet te kunnen hebben. Als er al van invloed sprake zou kunnen zijn, is het juist omgekeerd en kan de aarde lichtjes invloed hebben op de baan van de komeet.
Toen ik de komeet Honda-M-P zag, gaf ze een flauw lichtschijnsel af in een grote amateur telescoop van 40 centimeter. Midden augustus was ze veel helderder met een lichtsterkte 8.5 en een coma of komeetatmosfeer van zowat de helft van de maanoppervlakte.
U hoeft zich geen zorgen te maken, want de coma zal zeker de aarde niet bereiken. De kortste afstand van Honda was;zon 9 miljoen kilometer en de nevelige gloed rond de kleine komeetkern heeft een lengte van 70.000 kilometer, veel te klein dus om onze planeet te kunnen raken. Zelfs als we door haar buitenste coma zouden langsgaan, zou het meest optimistische effect een mooi spektakel van meteoren zijn. Comas zijn sterk verdund en het ijs, stof en de smalle rotsen zouden vlug verdampen bij het binnendringen van onze bovenste atmosfeer.
Hoe dichter een hemels voorwerp zich bij de aarde bevindt, hoe sneller het zich lijkt voort te bewegen in de lucht. Omdat de komeet op haar dichtste afstand begon te komen terwijl wij 15 augustus naderden, nam ze vlug in snelheid toe tot die dag. Tijdens de maand augustus bijvoorbeeld nam de komeet zon twee graden in beslag in het zuiderse sterrenbeeld Kraanvogel. Dat nam toe tot ongeveer 3 graden en tegen 14-15 augustus doortrok Honda M-P zon tien graden van de zuiderse hemel.
De volgende anderhalve maand is de komeet nog steeds zichtbaar in het uiterste zuidelijke deel van Australië en dat rond 1 uur s nachts, maar na de veertiende, zullen enkel de waarnemers van de zuidelijke hemisfeer ze zien. Om de komeet te zien heb je wel een kleine telescoop nodig, daar ze zeer verspreid wordt en niet helderder dan magnitude 8 zal zijn. Ook komt de maan dan in haar volle fase, waardoor de hemel sterk wordt verlicht en zo het object nog moeilijker vindbaar zal zijn.
Na haar dichtste nadering, gaat Honda M-P over naar de noordelijke hemisfeer en begint ze opnieuw helderder te worden [magnitude 6] en dit tegen einde september, waabij ze dan voor de ochtend zichtbaar zal zijn voor sterrenliefhebbers begin oktober in de noordelijke hemisfeer. Er wordt tegen dan verwacht dan men met een goede verrekijker het object zal kunnen waarnemen, met zon 7 magnitude.
Samen met Elenin opnieuw een verband met Joodse kalender, maar ook met de Christelijke kalender
Bijzonder in 2011 is ook dat op 15 augustus [Maria Tenhemelopneming] de komeet Honda-Mrkos-Pajduáková de Aarde het dichtst naderde tot op 9 miljoen kilometer en wel om 8 uur s morgens. De komeet zal het best zichtbaar zijn vanaf het zuidelijk halfrond. Bij ons komt de komeet vanaf 18 augustus boven de horizon, maar wel laag, zodat ze niet waarneembaar zal zijn in onze streken met een declinatie van -68°
Op 11 september 2011 staat Elenin het dichtst bij de zon namelijk 0,482 AU van de zon. Hun magnetische velden beinvloeden elkaar dan maximaal.
Na haar dichtste nadering, gaat Honda M-P over naar de noordelijke hemisfeer en begint ze opnieuw helderder te worden [magnitude 6] en dit tegen einde 28 September, waarbij ze dan voor de ochtend zichtbaar zal zijn voor sterrenliefhebbers begin oktober in de noordelijke hemisfeer. Er wordt tegen dan verwacht dan men met een goede verrekijker het object zal kunnen waarnemen, met zn 7 magnitude. Om precies te zijn zal de periodieke komeet 45P/Honda-Mrkos-Pajdusakova in periheliumdoorgang op 0,53 AE van de zon komen te staan om 18 uur.
Hierbij dienen we, net als voor de komeet Elenin, te onthouden dat daags daarna het Joodse Nieuwe Jaar 5772, "Rosh Hashjana," precies tijdens die dagen staat Elenin tussen de Aarde en de Zon in staat.
Alsof dit alles nog niet voldoende is, komt er nog zich nog een derde komeet opdringen, omstreeks 27-28-29 september zal de komeet Levy eveneens op één lijn staan met de zon.
Tegen de ochtend van 7 oktober wordt het echt interessant en zal de komeet Honda zich bij de komeet Elenin vervoegen op zon vier graden afstand [acht volle manen] aan haar noorderzijde. Alhoewel beide kometen zich op een verschillende afstand met de aarde zullen bevinden. [145 miljoen kilometer voor Honda MP tegen 35 miljoen kilometer voor Elenin, zullen ze zich ongeveer in dezelde zichtlijn bevinden. Dit zal een prachtig en uitzonderlijk luchtspektakel zijn!
Elenin en Honda als tweelingen aan de nachtelijke hemel
Het ogenblik dat de komeet het dichtst Elenin de aarde zal voorbijgaan, 16 oktober 2011, valt midden het Joodse Loofhuttenfeest, dat dit jaar aanvangt op de avond van 12 oktober en duurt tot s avonds 19 oktober.
Verdere gegevens
Op 17 oktober is de datum dat Elenin het dichtst bij de aarde zal staan, nl. zon 35 miljoen kilometer.
Op 22 oktober 2011 kruist Elenin de baan van de aarde op een afstand van 0,242 AU van de aarde.
Op 24 november 2011 staat de aarde weer tussen Elenin en de zon in op een afstand van 0,6 AU van Elenin en de zon dus op 1,6AU van Elenin.
18 juni 2012 staat Elenin weer op 1 lijn met de zon en de aarde, maar op een afstand van 4,2 AU van de zon en 5,2 AU van de aarde. De zon staat nu dus tussen Elenin en de aarde in.
Op 26 december 2012 is de laatste samenstand. Dan staat Elenin , de aarde en de zon weer op 1 lijn. De afstand van de aarde tot Elenin is dan 5,2 AU en tot de zon 6,2 AU
Bron: Astrobob [Bob King]
Vertaling: Chris De Bodt
2. Medjugorje: Biografie Vr. Pétar Ljubicic [1/4]
Fr. Pétar Ljbicic, OFM is geboren in 1946 in Prisoje, Tomislavgrad. In 1967 trad hij in bij de Franciscaner Orde in de provincie van Bosnië-Herzegovina. Hij werd tot priester gewijd in 1972. Hij studeerde theologie in Sarajevo en Koenigstein. Hij was parochiale vicaris in Vitina en Tihaljina Seonica, en van 1984 tot 1995 in Medjugorje. Na het verlaten van Medjugorje, diende hij in de Kroatische Katholieke Missie in Zwitserland. Hij is de schrijver van verschillende boeken over de gebeurtenissen te Medjugorje. Tijdens zijn verblijf te Medjugorje en later, nam hij deel aan ontelbare gebedsbijeenkomsten, die over geheel Europa door Medjugorje bedevaarders werden georganiseerd.
Vr. Pétar en Mirjana in veel jongere tijden
Aan Mirjana Dragicivec zijn de belangrijkste geheimen te Medjugorje doorgegeven. Met uitzondering van het derde geheim, is het niet geweten of de geheimen voor alle zieners dezelfde zijn. In feite kunnen er dus maximum 55 geheimen zijn, maar hoogstwaarschijnlijk zijn er nog een aantal geheimen die door meerdere zieners worden gedeeld, waaronder het eerste geheim. Mirjana Dragicevic, die ondertussen is uitgegroeid tot de hoofdzieneres te Medjugorje, heeft Pater Pétar Ljubicic uitverkoren als priester om, samen met haar en vooraleer elk geheim zich gaat manifesteren, tien dagen vooraf afgezonderd te bidden en te vasten. Na zeven dagen of drie dagen op voorhand, zal elk geheim aan de wereld worden bekend gemaakt.
Mirjana heeft ook de reden bekend gemaakt waarom zij Pater Pétar heeft gekozen: hij was opvallend vriendelijk en attent, vooral voor de armen en de weeskinderen en dat ging niet onopgemerkt aan Mirjana voorbij.
Vertaling: Chris De Bodt
3. Medjugorje: Vicka op de Ierse Openbare Televisie
Zo'n tweeduizend mensen bevonden zich in een Ierse TV-studio toen de zienster uit Medjugorje Vicka Ivankovic er afgelopen donderdag, 18 augustus haar dagelijkse verschijning had. Vicka schijnbaar genezen.
Sedert het begin van de verschijningen van Maria te Medjugorje, staat zienster Vicka ondertussen bekend voor haar eeuwige glimlach en haar ononderbroken, standvastige beschikbaarheid voor iedereen die haar wou bereiken. Er werd enkel een lijn getrokken voor haar dagelijkse verschijningen die, op een aantal uitzonderingen na, allemaal in de private sfeer gebeurden sedert 1981.
Afgelopen donderdag was het niet anders voor wat betreft de eerste twee punten, maar wat haar dagelijkse verschijning betreft, gebeurde deze voor de eerste keer in jaren in het openbaar. Zo'n tweeduizend mensen waren er getuige van hoe Vicka [nogal stevig] op haar knieën viel op 16.40 uur, het equivalente uur van 17.40 in Medjugorje, het normale ogenblik van haar verschijningen.
"Als ik neerkiel, zal u weten dat Maria zich werkelijk onder ons bevindt," vertelde Vicka aan het publiek, aldus de Irish Times.
Na de gebeurtenis drongen de leden van de bijeenkomst zich naar voor op het podium en reikten hun handen uit naar Vicka. Sommigen kregen van Vicka zelfs een kus op het voorhoofd. Vicka werd beschermd door lijfwachten, omdat haar toestand nog broos is, na haar herstel van een recente rugoperatie, maar dat verhinderde haar aard niet om van nature uit de mensen de hand te reiken in een uitdrukking van ware Christelijke liefde.
Toen na de verschijning aan Vicka werd gevraagd of ze nog steeds de aanwezigheid van de Heilige Maagd voelde, zei haar vertaalster aan de Irish Times: "Ik kan Haar nog steeds voelen." Gráinne Ievers uit Blackrock vertelde later aan de Ierse krant dat, toen het visioen plaatsvond, "men een speld kon horen vallen en dat zij eveneens de aanwezigheid van Maria kon voelen."
Op vrijdag verscheen Vicka dan als gaste op het Ierse TV-kanaal RTE1 in "The Late Night Show," waarbij ze werd geinterviewd door Ryan Tubridy. Tijdens het interview, dat u hieronder volledig kan volgen, vertelde Vicka dat ze nog steeds niet weet wanneer het zogenaamde "blijvende teken" op de Podbrdo, de Verschijningsberg, er zal komen. Dit blijvende teken is het derde van de tien profetische geheimen die de Maagd Maria toevertrouwd aan elke ziener. Vicka herhaalde dat het teken op de plaats van de eerste verschijning van Maria, er in de eerste plaats zal komen voor de mensen die zich nog steeds ver van God bevinden.
"Ik weet het zelf nog niet wanneer. Ik wacht op Onze Lieve Vrouw om mij het ter kennis te brengen,"antwoordde ze op de vraag wanneer het permanente teken er zal komen. Dit stelt haar enigszins in een andere positie dan haar medezienster, Mirjana Dragicevic, die meermaals heeft herhaald dat ze de datum, het uur en de minuut kent van elk van haar geheimen.
Bron: Medjugorje Today
Vertaling: Chris De Bodt
4. Medjugorje: De IIPG [International Internet Prayer Group] [Deel 61]
Michael Sepal
De hemel was gedurende de hele dag bewolkt, behalve in het uiterste westen. Daar bevonden er zich geen wolken en was de hemel blauw. Ik denk niet dat de zon de dag ervoor had geschenen bij de Kroatische Mis om zeven uur s avonds. Vader Jozo deed de homilie en tijdens de Liturgie van de Eucharistie, kwam de zon voor de eerste maal te voorschijn in het wolkenloze gedeelte van de westerse hemel. Het leek ongebruikelijk lang en de zon zag eruit alsof ze bijna volledig was bedekt met een witte schijf die trilde. Aan de randen van de schijf bleef een gedeelte van helder zonnelicht zichtbaar. Anders dan een normale zon op dat uur op de vierentwintigste juni, konden we de zon bekijken, zelfs zonder zonnebril. Vele andere mensen kijken eveneens naar de zon. Niemand scheen opgewonden, maar vele werden erdoor geraakt, mijzelf inbegrepen.
Nadat ik bij de Communie de Heilige Hostie had ontvangen, knielde ik neer onder een kleine boom. Tijdens deze periode kon ik de vrede en de liefde van God voelen, die mijn hart opvulde en bedankte ik Hem, terwijl de tranen van mijn wangen liepen.
Het is nu meer dan drie jaar sinds mijn eerste bedevaart naar Medjugorje en ik ben nog steeds het pad van de bekering aan het volgen. Ik heb sinsdien geleerd dat de bekering een proces is waar men dagelijks moet aan werken tot men de laatste adem hier op aarde heeft uitgeblazen. Ik ben God en Onze Lieve Vrouw enorm dankbaar voor alle genaden die ze mij geschonken hebben en thans voel ik een grote verantwoordelijkheid om Gods liefde en vrede met anderen te delen. Als lid van de "IIPG, Koningin van de Vrede voel ik mij als gezegend, ook al omdat ik de stichter ervan, Nedjo Brecic, persoonlijk heb gekend. Nedjo"was duidelijk een werktuig van Gods vrede en een voorbeeld van hoe men moet leven naar de boodschappen van Onze Lieve Vrouw.
Draag goed zorg voor elkaar en God zegene u,
Michael Sepal
Bron: IIPG
Vertaling: Chris De Bodt
5. Dagboek van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 156]
Schrift 1
411. 21.3.1935. Dikwijls zie ik tijdens de heilige Mis de Heer in mijn ziel, ik voel Zijn aanwezigheid die mij doordringt. Ik voel Zijn goddelijke blik, ik spreek veel met Hem, zonder een woord te zeggen. Ik weet wat Zijn goddelijk Hart verlangt en ik volbreng altijd wat Hem het meest behaagt. Ik bemin Hem tot de waanzin toe en ik voel dat ik bemind word door God. Op de momenten dat ik Hem ontmoet in mijn diepste binnenste, voel ik me zo gelukkig dat ik het nauwelijks kan uitdrukken. Het zijn korte momenten, want de ziel zou ze niet langer kunnen verdragen: de scheiding van het lichaam zou volgen. Zelfs al zijn die momenten zeer kort, de kracht die zich aan de ziel meedeelt duurt in de ziel heel lang voort. Zonder de minste moeite voel ik een diepe ingetogenheid die zich van mij meester maakt. Ze vermindert zelfs niet als ik met de mensen spreek, ze stoort me ook niet in het uitvoeren van mijn plichten. Ik voel de voortdurende aanwezigheid van God zo dicht als de waterdruppel met de onpeilbare oceaan.
Vorige donderdag, tegen het einde van de gebeden, heb ik deze genade gevoeld die uitzonderlijk lang heeft geduurd, want gedurende geheel de heilige Mis dacht ik dat ik ging sterven van vreugde. Op deze ogenblikken leer ik God en Zijn eigenschappen beter kennen, alsook mezelf en mijn ellende, en ik verwonder me over de oneindige neerbuiging van God naar zo een ellendige ziel als de mijne. Na de heilige Mis voelde ik mij geheel in God ondergedompeld en ik was mij bewust van elk van Zijn blikken in de bodem van mijn hart.
Tegen de middag ging ik een momentje in de kapel en weer trof de macht van de genade mijn hart. Toen ik in ingetogenheid verzonken was, nam satan in grote woede een bloempot en gooide die uit alle macht tegen de grond. Ik zag zijn ganse verbetenheid en afgunst.
412. Er was niemand in de kapel aanwezig, ik hield op met mijn gebed, raapte de gebroken pot op en plantte er de bloem terug in en wou ze terug op haar plaats zetten vóór iemand binnenkwam. Ik lukte er niet in want aanstonds kwamen moeder overste, de zuster van de sacristie en enkele andere zusters binnen. Moeder overste verwonderde er zich over dat ik iets van het kleine altaar had aangeraakt en de bloempot gevallen was. De zuster van de sacristie toonde haar ontevredenheid. Ik probeerde niet het uit te leggen noch mij te rechtvaardigen. Maar 's avonds voelde ik me geheel uitgeput en niet in staat mijn heilig uur te houden, ik bad de moeder mij toe te staan vroeger te gaan slapen. Van zodra ik me neerlegde ben ik onmiddellijk ingeslapen, maar tegen elf uur schudde satan aan mijn bed. Ik werd onmiddellijk wakker en begon rustig te bidden tot mijn engelbewaarder. Plots zag ik zielen uit het vagevuur die boete deden, hun gestalte was als die van een schaduw en tussen hen zag ik veel duivels. Eén van hen probeerde mij te kwellen en nam het uitzicht aan van een kat, en sprong op mijn bed en mijn voeten; hij woog zeer zwaar, als enkele Pud [10]. Ik bad geheel de tijd de rozenkrans; tegen de morgen verdwenen deze wezens en kon ik weer inslapen. Toen ik 's morgens in de kapel kwam, hoorde ik een stem in mijn ziel: "Gij zijt verenigd met Mij, wees niet bang, maar weet, mijn kind, dat satan u haat; hij haat elke ziel, maar jegens u brandt hij met uitzonderlijke haat, want gij hebt veel zielen aan zijn macht ontrukt."
[10] "Pud" is een vroegere Russische maat van 16,38 kg.
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
6. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 168]
Zevende Lezing: Over de eeuwige zaligheid en het bovennatuurlijke beeld van God
Het is de plek van mijn rust in de eeuwen der eeuwen, ik zal er wonen omdat ik ze gekozen heb. [Ps 131,14]
Ons lot is een raadsel dat de reden alleen niet kan oplossen. Maar het geloof verheft onze gedachte, sterkt onze moed, ontsteekt onze hoop... Het zegt ons: wees niet bang, je verdwaalt niet op een verloren en onzeker pad. Na onze vergankelijke jaren is er een nieuw leven dat het huidige maar afbeeldt. Op deze aarde zijn we reizigers, maar hierboven, de sterren en onze ruimte voorbij, liggen ons erfdeel en ons vaderland. Als pelgrims en bannelingen wonen we nu in tenten: het is in de komende eeuwen dat de Heer ons bestendige woningen zal bouwen.
De onbesuisde die niets begrijpt van ons lot en onze hoop beschuldigt de schepper van onrechtvaardigheid en wijst op de minste onvolmaaktheid in het opzet van de goddelijke wijsheid. Hij lijkt een barbaar, een inwoner van verre eilanden die op een dag bij ons over de werkvloer komt. Hij ziet er verspreide stenen en dooreen geworpen materialen, werklui die metalen frezen of marmer verminken en in dat schouwspel van activiteit ziet hij slechts een afbeelding van de verwarring en vernieling. Hij weet niet dat die schijnbare wanorde eens een volmaakte en wondervare orde zal baren. Zo dwalen onze oordelen over Gods gedrag tegenover de mensen. We zien maar een doelloze strengheid in het mysterie van lijden, we dragen moedeloos en waardeloos de levenslast omdat we onze blik en onze hoop niet kunnen verheffen boven het spektakel en de beperkte horizon van het huidig leven en waarvan we het lot en het einde niet van ontwaren...
Ons lot is God en het eeuwig leven bezitten, het verblijf bewonen waaruit het kwaad is gebannen, waar een overvloed aan goederen geproefd wordt en die in de volksmond Hemel heet. De Hemel, dat is de fakkel die de hedendaagse dingen doet verbleken, het licht dat, ons oordeel veranderend, ons armoede, ziekte, duisternis als een voordeel doet ondervinden en rijkdom, glans van waardigheid, voorkeur en wereldse lof als een nadeel... De gedachte en de verwachting van de Hemel drongen Paulus om de lastigste taken en vreselijkste gevaren aan te pakken, en vervulden hem met vreugde te midden van zijn lijden en verdriet. De gedachte aan de Hemel ontstak bij de belijders een verzuchting naar de marteldood, ze waren onverschillig voor eer en levensgemak, voor koninklijke praal en de pracht van het hof, een Polycarpe, een Ignatius van Antiochië, een Antonius, vol afschuw en minachting in het hart, riepen uit: Aarde, wat lijkt je vuig als ik naar de Hemel kijk!
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
7. Fatima in Lucia's eigen woorden: "De Oproepen" [aflevering 51]
De oproep tot Liefde
Daarom moeten we kijken naar de grondregel die God ons heeft gegeven: "Bemin Hem," en als een nieuw bewijs van zijn liefde, zal het een teken zijn dat Hij onze liefde aanvaardt, onze dankbaarheid, onze nederige tegenprestatie van liefde voor Liefde. We zijn maar heel klein voor de immensiteit van God, maar we geven Hem wat we hebben: "Onze Liefde!" Het is een beetje zoals wat er gebeurt met kinderen die wiegen in de armen van de vader, van wie ze alles ontvangen en hem deze liefde terugschenken met een knuffel en een kus, de symbolen van liefde. En de vader lacht gelukkig en is voldaan, omdat het kind hem als tegenprestatie de liefde heeft geschonken.
Wij tonen en bewijzen onze liefde voor God door de liefde die we geven aan onze broeders en zusters, omdat, zoals wijzelf, ook zij Gods kinderen zijn, geliefd en verlost door Hem in Jezus Christus. Als we werkelijk onze liefde willen tonen aan een vader van een familie, is er geen effectievere weg door geschenken te geven aan onze kinderen. Het is in deze betekenis dat Jezus ons in het Evangelie vertelt dat alles wat we doen voor onze broeders en zusters beschouwt als iets dat we doen voor Hem en dit om de reden dat onze broeders en zusters, zoals wijzelf zijn, kinderen van één en dezelfde Vader zijn, die zich in de Hemel bevindt, geschapen naar Zijn beeld en gelijkenis en bestemd om het eeuwige leven met God te delen: "God schiep de mens als zijn evenbeeld, als evenbeeld van God schiep hij hem, mannelijk en vrouwelijk schiep hij de mensen." [Gen. 1: 27] Het werk van de schepping is een werk van liefde. God schiep ons uit liefde, zoals een vader.
Hij leidt onze stappen op het pad van het leven. Hij gaf ons Zijn Wetten, Zijn onderricht, die het voorbeeld zijn dat we moeten volgen: "Heb daarom de Heer, uw God, lief en houd u aan uw verplichtingen tegenover hem. Leef zijn wetten, regels en geboden elke dag na. Wees u ervan bewust dat uw kinderen geen getuige zijn geweest van de opvoeding die de Heer u gaf, en niet met eigen ogen zijn grootheid hebben gezien, zijn sterke hand en opgeheven arm. Houd mijn woorden dus in gedachten, maak ze u eigen, draag ze als een teken om uw arm en als een band op uw voorhoofd. Prent ze uw kinderen in en spreek er steeds over, thuis en onderweg, als u naar bed gaat en als u opstaat. Schrijf ze op de deurposten van uw huis en op de poorten van de stad." [Deut. 11: 1-2 en 18-20]
Vertaling: Chris De Bodt
8. Film: Handelingen der Apostelen [14/22]
De film is volledig gebaseerd op de Handelingen der Apostelen uit het Nieuwe Testament. De film dateert uit 2007 en duurt 180 minuten. Het verhaalt hoe de apostelen met Pinksteren een geestesverandering ondergaan en zonder vrees het Woord verder verspreiden na Jezus' Hemelvaart. Een aantal apostelen blijft te Jeruzalem, maar verspreiden het geloof ook over Europa en Klein-Azië. De Handelingen zijn neergeschreven door Lucas [Dean Jones], de verteller in de film. Petrus en Johannes worden respectievelijk geacteerd door James Brolin en André Jacobs.
9. Benoite, de herderin van Notre-Dame du Laus [Aflevering 82]
Hoofdstuk 4: Tussenkomst van de bisschoppelijke overheid
De tijd is aangebroken om de voornaamste personages in het onderzoek voor te stellen om een kerkelijke basis te geven aan het gebeuren op Laus. Eerst en vooral M. Gaillard, vicaris generaal van het bisdom Gap, historicus van de bedevaart: de waarde van zijn getuigenis zal vlug overlopen worden. Dan M. Lambert, vicaris generaal in Embrun: zijn beslissing herkent of verwerpt wettelijk Laus. Ten slotte zijn raadgever pater Gérard, jezuïet en overste van het college in Embrun.
Pierre Gaillard [1621-1715]
Het is in augustus 1665 dat M. Gaillard voor het eerst naar Laus komt en hij zal er actief blijven tot aan zijn dood in 1715. Geboren in Grenoble in juni 1621 omhelsde hij het klerikale leven op 19 jaar. Na korte letterkundige studies bij de paters Dominicanen wordt hij op 22 jaar priester gewijd op de zaterdag van de quatertemperdagen van Pinksteren 1643. Als priester ingeschreven in Grenoble werd hij doctor in de godgeleerdheid en licentiaat kerkelijk recht. Opgemerkt door Artus de Lyonne, bisschop van Gap en afkomstig uit Grenoble waar hij overste van de Ursulinnen was, komt hij naar Gap als aalmoezenier van deze bisschop rond 1648.
Vanaf 1650 is hij kanunnik zonder prebende en medepastoor van de kathedraal, dan kanunnik met prebende in augustus 1655 en vertegenwoordiger van de clerus in april 1657. Vicaris generaal en official benoemd in 1660 betrekt hij de woning van de voormalige proost Arnaud op nummer 2 van het plein Saint-Arnoux. In het bisdom Grenoble genoot hij van de inkomsten als pastoor van Saint-Sauveur in Salernes [in 1660 uitgewisseld met de priorij van Montmaur], het rectoraat van Saint-Michel en Saint-Arey in Montignac [in 1662 uitgewisseld met Saint-Jean in Sigoyer] en het rectoraat van Sainte-Madeleine in Pont de Jarrie [later overgedragen aan zijn neef Espié].
In 1661 neemt Mgr. De Lyonne ontslag en benoemt hij Gaillard tot beheerder van zijn bezittingen. Daarna verlaat de bisschop zijn bisdom in april 1662 om zijn intrek te nemen in Parijs bij zijn zoon Hugues, Raadslid van de Staat en kort daarop minister. Gaillard onthaalt de nieuwe bisschop Mgr. Marion en spreekt hem toe bij zijn aankomst in Gap op 8 september 1663. Hij is dus een vooraanstaand lid van de clerus van Gap die ook de eretitel draagt van "raadsman en aalmoezenier van de Koning" sinds 1662, een titel die gewoonlijk toekomt aan de prelaten en hen toegang geeft tot het Hof.
Vertaling: Broeder Jozef
10. Malachias: De 111 profetieën over de Pausen
Profetie 111: De Gloria Olivae [Over de Glorie van de Olijf]
Benedictus XVI
Echte naam: Joseph Aloisius Ratzinger, geboren te Marktl am Inn, 16 april 1927
Op 6 November 1998 werd hij gekozen tot vice-deken van het college van kardinalen en op 30 November 2002 tot deken van dit college. Onder zijn verantwoordelijkheid kwam na een periode van 6 jaar [1986-1992] Cathechismus van de van de Katholieke Kerk [KKK] tot stand. Tot op het moment van zijn Pauskeuze beklede hij talrijke verantwoordelijke functies binnen het Vaticaan met als belangrijkste, de Prefect van de Congregatie van de Geloofsleer.
Op 19 april 2005 wordt Kardinaal Joseph Ratzinger gekozen tot de nieuwe Paus. Hij noemt zich Benedictus XVI. Benedictus XVI gaf bij zijn eerste audiëntie op 27 april 2005 op het Sint-Pietersplein uitleg over zijn naamkeuze. Hij verwees hierbij naar Benedictus XV, die de Kerk door de woelige tijd van de Eerste Wereldoorlog leidde, en daarom ook wel de "Vredespaus" wordt genoemd. Benedictus XVI wil naar eigen zeggen trachten de vrede te bewaren. Ook refereerde hij toen aan de Heilige Benedictus van Nursia, de Vader van het westerse monnikendom en medepatroon van Europa, die herinnert aan de christelijke wortels van Europa.
Hier is de profetie van Malachius eveneens volmaakt. De olijftak is het symbool van de orde der Benedictijnen, maar ook de wapenspreuk van Benedictus is "De Gloria Olivae."
Chris De Bodt
11. Het sacrament van de Eucharistie [deel 31]
7. De Eucharistie: onderpand van de toekomstige Heerlijkheid
In het kort
Door de consecratie geschiedt de transsubstantiatie van het brood en de wijn in het lichaam en het bloed van Christus. Onder de geconsacreerde gedaanten van brood en wijn is de levende en verheerlijkte Christus zelf aanwezig op waarachtige, werkelijke en wezenlijke wijze, zijn lichaam en zijn bloed, met zijn ziel en zijn godheid.
De eucharistie als offer wordt ook opgedragen als eerherstel voor de zonden van de levenden en de doden, en om van God geestelijke of tijdelijke gunsten te verkrijgen.
Wie in de eucharistische communie Christus wil ontvangen, moet in staat van genade zijn. Wie zich van een doodzonde bewust is, mag niet tot de eucharistie naderen zonder eerst de absolutie ontvangen te hebben in het sacrament van de boete.
De heilige communie van Christus' lichaam en bloed verenigt degene die de heilige communie ontvangt nauwer met de Heer, ontslaat hem van dagelijkse zonden en behoedt hem voor zware zonden. Omdat de banden van liefde tussen degene die heeft gecommuniceerd en Christus versterkt worden, versterkt het ontvangen van dit sacrament de eenheid van de kerk, het mystiek lichaam van Christus.
De kerk beveelt de gelovigen ten zeerste aan, telkens wanneer zij deelnemen aan de eucharistieviering, de heilige communie te ontvangen; minstens eenmaal per jaar zijn zij ertoe verplicht.
Omdat Christus zelf in het sacrament van het altaar aanwezig is, moeten wij Hem met een eredienst van aanbidding eren. 'Het bezoek aan het allerheiligste sacrament is een bewijs van dankbaarheid, een teken van liefde en een plicht van aanbidding jegens Christus onze Heer':
Nu Christus van deze wereld is overgegaan naar de Vader, geeft Hij ons in de eucharistie het onderpand van de heerlijkheid die wij bij Hem zullen genieten: de deelname aan het heilig offer vereenzelvigt ons met zijn hart, ondersteunt onze krachten op onze aardse pelgrimstocht, doet ons verlangen naar het eeuwig leven en verenigt ons nu reeds met de kerk in de hemel, met de heilige Maagd Maria en met alle heiligen.
Anne Van Der Sloten
12. Jezus' tijdgenoten [aflevering 298]
Josephus Flavius
Nadat ik in Tiberias orde op zaken had gesteld, riep ik mijn vrienden in een vergadering bijeen en overlegden wat wij verder met Johannes aan moesten. Het bleek dat alle Galileeërs vonden dat ik hen allemaal van wapens moest voorzien, dat wij dan tegen Johannes moesten optrekken en hem moesten straffen, omdat hij de aanstichter was geweest van alle wanordelijkheden die er waren voorgevallen. Ik was onaangenaam verrast door hun besluit, omdat ik van plan was om deze problemen zonder bloedvergieten op te lossen. Daarom spoorde ik hen aan om met de grootst mogelijke behoedzaamheid achter de namen te komen van de aanhangers van Johannes. Nadat ze dat hadden gedaan en ik dus wist wie het waren, liet ik een bevelschrift uitgaan, waarin aan alle leden van de groep van Johannes een vrijgeleide aanbood en mijn woord van eer, als zij berouw wilden tonen. Ik gaf hen twintig dagen de tijd om te bedenken welke te volgen lijn voor hen het meest voordelig was. Ik dreigde ook hun huizen in brand te laten steken en hun bezittingen in het openbaar te laten veilen als zij hun wapens niet zouden neerleggen. Toen de mannen dat hoorden raakten ze helemaal van slag en keerden zich van Johannes af. In totaal legden vierduizend mannen hun wapens neer en liepen naar mij over. Johannes bleef dus alleen achter met zijn eigen medeburgers en ongeveer vijftienhonderd vreemdelingen uit Tyrus. Toen Johannes merkte dat hij door mijn list buitenspel was gezet, waagde hij zich niet meer buiten zijn eigen stad. Hij was heel bang voor mij.
Rond die tijd werden de inwoners van Sepphoris zo vrijpostig dat ze de wapens opnamen. Ze vertrouwden op de sterkte van hun muren en zagen ook dat ik met andere zaken bezig was. Zij stuurden een boodschap aan Cestius Gallus, die gouverneur was van Syrië, met het verzoek of hij onmiddellijk naar hen toe wilde komen om het beheer over de stad over te nemen, of hen een garnizoen te sturen. Gallus beloofde hen dat hij zou komen, maar zei geen woord over het tijdstip. Toen ik daarvan op de hoogte werd gesteld, ondernam ik met mijn soldaten een aanval op Sepphoris en nam de stad met geweld in. De Galileeërs wilden van deze gelegenheid gebruik maken, omdat zij dachten dat er nu een geschikt moment was aangebroken om te laten zien hoezeer zij hen haatten en die stad vijandig gezind waren. Zij troffen dus uitgebreide voorbereidingen, alsof zij alle inwoners en de mensen die daar tijdelijk verbleven, allemaal uit wilden roeien. Ze stormden de stad binnen en staken de huizen die zij zonder bewoners aantroffen, omdat de mensen allemaal in paniek naar de burcht waren gevlucht, in brand.
De Galileeërs roofden alles wat los en vast zat en lieten niet na om alles van hun landgenoten te verwoesten. Toen ik dat zag was ik zeer aangedaan. Ik beval hen daarmee op te houden en hield hen voor dat het schandalig was om hun eigen landgenoten zo te behandelen. Toen zij niet wilden luisteren naar mijn vermaningen en evenmin aan mijn bevelen gehoorzaamden [want de haat die zij die mensen toedroegen was zo hevig dat mijn vermaningen daar niet tegenop konden] smeekte ik de vrienden, die mij het meest trouw waren, het gerucht te verspreiden dat de Romeinen bezig waren om met een grote troepenmacht op een andere plek in de stad binnen te vallen. Ik hoopte dat ik, door dat bericht te verspreiden, het geweld van de Galileeërs in zou kunnen tomen en zo Sepphoris zou kunnen sparen. Uiteindelijk slaagde mijn list. Toen de mannen namelijk dat bericht hoorden en beseften dat ze zelf in gevaar verkeerden, hielden ze op met plunderen en gingen op de vlucht, vooral omdat ze mij, hun eigen bevelhebber, datzelfde zagen doen. Ik deed namelijk zelf ook alsof ik, net zoals zij, in gevaar verkeerde, om ervoor te zorgen dat zij dat bericht serieus namen. Zo werden de inwoners van Sepphoris onverwacht gered door mijn vindingrijkheid.
Vertaling: Broeder Joseph
13. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 123]
Hoofdstuk 2: Johannes De Doper tot het doopsel van Jezus
Derde gezant uit Jeruzalem. Derde bezoek van Herodes. Johannes op alle manieren geknoeid.
Johannes wedervoer dat deze hem evenmin zou aanhoren, dat hij een echtbreker was en bleef. Hij mocht zijn zondige verhouding voorleggen aan wie hij wilde, het zou een echtbreuk blijven. Toen vroeg Herodes hem waarom hij niet nader tot hem kwam en steeds maar uit de verte tot hem riep, en Johannes antwoordde: "Gij waart blind en zijt door uw echtbreuk nog blinder geworden, en hoe meer ik nader, hoe blinder gij zult worden, maar wanneer ik in uw macht zal zijn, zult gij iets doen wat u zal berouwen!" Dit was een voorzegging van zijn dood. Herodes en zijn wijf verlieten nu zeer verbitterd Johannes.
In de laatste dagen zag ik Johannes zeer bedroefd. Het was alsof zijn tijd nu welhaast ten einde liep, want in zijn doen legde hij niet meer zoveel vurigheid aan de dag. Ik heb gezien dat hem grote moeilijkheden aangedaan werden. Het ene gezantschap volgde op het andere, nu uit Jericho, dan uit Jeruzalem en ook van Herodes en allen wilden zij hem uit de doopplaats verdrijven. Zijn aanhangers hadden een aanzienlijk terrein rond de doopplaats als een kampeerplaats ingenomen. Men eiste nu van Johannes dat hij van die plaats zou wijken en zich over de Jordaan terugtrekken. Ik zag zelfs dat soldaten van Herodes zij die hier kampeerden wegdreven en de omtuiningen tot op een zekere oppervlakte na wegbraken, maar tot Johannes in zijn tent bij de 12 stenen zijn zij toch niet gekomen.
Ik zag Johannes zeer bedroefd en terneergeslagen met zijn leerlingen daarover spreken. Hij wenste zo vurig dat Jezus tot zijn doop zou komen en hij voor Hem naar de andere zijde mocht wijken. Hij zou niet lang meer onder hen, zijn leerlingen blijven. Dezen waren hierover zeer bedroefd, want zij wilden niet dat hij hen verliet.
14. Geneeskracht uit Gods schepping: Waarom deze rubriek?
Waarom deze tips verschijnen op dit blog?
God is schepper van hemel en aarde. Dit belijden wij. Hij heeft ons de natuur gegeven met alles erop en eraan, om ons te voeden en te genezen. De heilige Hildegard von Bingen kreeg vele inzichten omtrent de geneeskracht van vele dingen.
Mensen die bezig zijn met New Age zijn daar ook opgesprongen.
Maar laten we ons niet misleiden.
Bij Hildegard gaat het niet alleen om de kruiden en andere middelen aangewend voor de gezondheid maar om het gans aan God toebehoren. Daarom zou ik dit onderdeel van het blog speciaal onder de bescherming willen stellen van de heilige Hildegard von Bingen. Dat zij er een oog mag op houden dat de dingen die hier geschreven worden alleen zouden mogen zijn tot Gods eer en glorie en dus mogen bijdragen tot onze gezondheid, zowel geestelijke als lichamelijke.
De natuur is door God geschapen en deze moet ons dan ook naar God brengen, moet ons brengen tot aanbidding van Hem. We mogen ons niet laten verleiden om deze natuur te gaan aanbidden in plaats van de Maker van alles. Ook kosmische krachten en energieën mogen ons niet van de wijs brengen. Laten we ons houden bij de zuivere leer en ons niet in de war laten brengen alsof alles wat als natuurlijk wordt voorgesteld ook heilzaam zou zijn. Laten we steeds bij alles wat we doen Gods Heilige Geest om raad vragen, opdat we niet verkeerde paden zouden betreden, paden die ons goed toeschijnen, maar uiteindelijk misleidingen zijn van de vijand.
Ik kan niet genoeg benadrukken hoe belangrijk dit is!!!
In het Oude Testament in het boek Deuteronomium hoofdstuk 18 vers 9-13 worden we reeds gewaarschuwd:
"Het mag bij u niet voorkomen, dat iemand zijn zoon of dochter door het vuur laat gaan, zich afgeeft met waarzeggerij, met geestenbezwering, mantiek of toverij, zich met bezweringen inlaat, geesten en orakels ondervraagt of de doden oproept. Want van iedereen die dergelijke dingen doet heeft Jahwe uw God een afschuw: en om dergelijke gruweldaden drijft Hij die volken voor u weg. Gij moet Jahwe uw God onvoorwaardelijk trouw zijn."
Ik sta er soms versteld van hoe gelovige tot zeer gelovige mensen zich kunnen inlaten met zeer onchristelijke praktijken: raadplegen van zogenaamde genezers, Reiki, pendelen, yoga, kaartleggen...
We laten ons zo graag wijsmaken dat het allemaal gebeurt door mensen die het beste met ons voorhebben. Dat kan in sommige gevallen zo zijn, maar dat neemt niet weg dat er gevaar kan in schuilen en dat deze mensen zelf misleid zijn en gebruikt worden door de vijand. Bij zulke mensen te rade gaan houdt een reëel gevaar in. Ook zuster Emmanuel waarschuwt ons daarvoor in haar boek "Het verborgen kind van Medjugorje."
Ook het boek Wijsheid 13: 1-9 geeft ons raad:
Natuuraanbidding
1 Volslagen onwijs zijn alle mensen die onwetend zijn over God, en die niet in staat zijn uit de zichtbare goederen Hem te kennen die is en evenmin door het beschouwen van de werken de kunstenaar hebben leren kennen, 2 maar die of het vuur of de wind of de snel bewegende lucht of de sterrenhemel of het onstuimige water of de lichten aan de hemel zijn gaan zien als de beheerders van de wereld, als goden. 3 Als zij, door hun schoonheid bekoord, die dingen voor goden gingen aanzien, dan hadden zij moeten begrijpen hoe veel voortreffelijker de Heer van dat alles is, want Hij die het geschapen heeft is de oorsprong van de schoonheid. 4 Als zij het echter deden omdat zij verbijsterd waren over die macht en werking, dan hadden zij uit de verschijnselen moeten begrijpen hoe veel machtiger de maker ervan is. 5 Want uit de grootheid en de schoonheid van de schepselen ziet men door vergelijking hun schepper. 6 Niettemin treft deze mensen maar weinig schuld, want zij komen misschien op een dwaalspoor, terwijl zij God toch zoeken en willen vinden. 7 Want terwijl zij zich met zijn werken bezighouden en zoeken vertrouwen zij op hun ogen: wat zij zien is immers mooi. 8 Anderzijds zijn ook zij niet te verontschuldigen; 9 want als zij in staat waren zo veel te weten dat zij zich van de wereld een gedachte konden vormen, waarom hebben zij dan niet eerder de Heer van alles gevonden?
Het is niet voor niets dat Moeder Maria ons vraagt om de Bijbel te lezen, alle dagen. Heel dikwijls weten we niet wat de Bijbel ons precies leert en daardoor laten we ons op een dwaalspoor brengen. Het is heel belangrijk deze richtlijnen te volgen en ons steeds weer te verdiepen in het Woord van God.
Waarom dan toch gebruik maken van kruiden of natuurlijke geneeswijzen?
We mogen ons natuurlijk daardoor niet laten afschrikken om op een gelovig gezonde manier gebruik te maken van de krachten die God in Zijn schepping heeft gelegd. Hij wil dat we alles wat Hij ons gegeven heeft, ten goede gebruiken.
Laat ons met de psalmist tot God een loflied zingen voor alles wat Hij ons gegeven heeft:
Psalm 100
Wij behoren Hem toe
1 Een zangstuk, bij een dankoffer. Heel de aarde, juich de HEER toe, wees de dienaar van de HEER, in blijdschap; verschijn voor zijn aanschijn met een feestelijk lied. 3 Erken toch: de HEER is God, Hij heeft ons gemaakt, wij behoren Hem toe, wij, zijn volk en de kudde, door Hem geweid. 4 Ga zijn poorten binnen om Hem te danken, ga zijn voorhof binnen om Hem te loven; dank Hem, prijs zijn heilige naam. 5 Want de HEER is goed, zijn liefde kent geen grenzen, zijn trouw gaat van generatie op generatie.
In een tijd waarin een groot deel van de mensheid zich sterk van een natuurlijke levenswijze verwijdert en door hun verkeerde levensinstelling gevaarlijke ziektes op zich zien toekomen, moeten we weer terugkeren naar onze geneeskruiden, die ons door onze goede God sinds onheuglijke tijden reeds gegeven zijn.
Algemene raadgevingen bij het gebruik van kruiden
Als je zelf kruiden plukt, vergewis je er steeds van dat dit gebeurt op plaatsen ver van het verkeer en fabrieksuitstoot. Wees ook steeds alert voor plaatsen waar er kan gesproeid zijn met herbiciden of insecticiden.
Lees steeds de waarschuwingen.
Mensen die medicatie nemen en contraceptiva of hormoonpreparaten gelieve steeds de arts te raadplegen indien je gebruik wil maken van kruiden, daar ze de werking van de medicijnen kunnen verminderen of verhogen.
Bij ernstige ziektes steeds de arts raadplegen.
Zwangere en zogende vrouwen steeds nagaan of je en bepaald kruid veilig kan gebruiken.
Mensen die gevoelig zijn voor bepaalde kruiden goed de waarschuwingen nalezen.
Ga nooit te rade bij mensen met praktijken zoals hierboven beschreven: pendelen, waarzeggen, kinesiologie,... zelfs niet als ze een kruisbeeld of Mariabeeld in hun praktijkruimte hebben.
Anne Van Der Sloten
15. Ongeschonden lichamen: Moeder Mariana de Jesus Torres [deel 10]
De twee kronen
Moeder Mariana verscheen voor de goddelijke Rechter. Hij vond geen fouten in haar en zei: "Kom, geliefde van Mijn Vader, en ontvang de kroon die we voor u hebben gemaakt vanaf het begin van de wereld." Aldus bevond ze zich, in een onbeschrijfelijke blijdschap, in de Hemel, voor de Heilige Drievuldigheid en het Hemelse Hof. Ondertussen stegen op aarde de gebeden van Moeder Maria en al haar zusters, zowel als deze van de Franciscaanse Paters en het gewone volk op naar de Heilige Drievuldigheid. De zusters konden de gedachte niet verdragen om verder te moeten zonder deze engel en de ware oplichtende scepter van Gods gerechtigheid aan hun gemeenschap.
In Zijn wens om gehoor te geven aan de smeekbeden van Zijn kinderen op aarde, legde de Heer aan Moeder Mariana twee kronen voor: een van glorie en de andere van lelies verwikkeld tussen doornen. Hij vroeg haar om een kroon te kiezen en liet haar begrijpen dat ze in de hemel zou blijven bij het kiezen van de kroon der glorie, zoals het haar toekwam, maar bij het kiezen van de andere kroon, zou ze terugkeren naar de aarde om haar lijden te hervatten. De nederige maagd vroeg dan aan haar Geliefde om in haar plaats te kiezen. "Neen," antwoordde de Heer, "toen ik u als bruid nam heb Ik uw wil getest en nu wens Ik opnieuw hetzelfde te doen."
Nu sprak de Heilige Maagd Maria: "Mijn dochter, Ik heb de Glorie des Hemels verlaten om terug te keren tot de aarde om Mijn kinderen te beschermen. Ik wens dat u mij hierin imiteert, want uw leven is heel erg nodig voor de Orde van Mijn Onbevlekte Ontvangenis."
"Wee aan de kolonie in de twintigste eeuw," vervolgde Maria. "Als er dan geen zielen zijn die uw voorbeeld volgen door hun leven op te offeren in de Holocaust om de goddelijke gerechtigheid te bedaren, zal er vuur uit de hemel komen om te mensen te verteren en Quito te zuiveren."
Bij het aanhoren van dit alles, stemde de nederige maagd ermee in om terug te keren naar de aarde. Ze zou een lang leven kennen van een onbeschrijfelijk lijden, daar een deel van haar opdracht was om te boeten voor de zonden van onze arme, chaotische, corrupte en zondevolle eeuw.
Vertaling: Chris De Bodt
16. Onze Lieve Vrouw van Anguera: vervolg van de boodschappen
Boodschap 3491 van 4/6/2011
Lieve kinderen, Ik hou van u zoals u bent. Ik vraag uw onbegrensd vertrouwen in Mijn Zoon Jezus, want enkel in Hem is uw volledig geluk. Heb geen verlangen meer naar verleden zonden. Bevrijdt uzelf waarlijk van de gemakkelijke verleidingen van de wereld, omdat u tot de Heer behoort. Hij kent uw zwakheden en wenst u te helpen. Open uw harten en verheug u, want Hij bemint u en vergeeft u. Zoek sterkte in het gebed en de Eucharistie. Hoor het Evangelie van Mijn liefhebbende Jezus en laat zijn woorden uw levens omvormen. Heb moed en wees niet ontmoedigd. Zet geen stap terug. Ik ben uw Moeder en Ik ben heel dicht bij u. Wanneer u wordt verleid, kniel dan in gebed neer voor het kruis. De genade van Mijn Jezus zal u ondersteunen en de duivel zal worden verslagen. De mensheid is geestelijk zwak geworden en dient te worden genezen. Ik lijd voor wat op u afkomt. De inwoners van Boniface zullen wenen. De dood zal door de hooggelegen stad trekken en mijn arme kinderen zullen wenen in de stad van Extremo. Voorwaarts. Ik zal tot Mijn Zoon Jezus bidden voor u. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Wees in vrede. Amen.
Vertaling: Chris De Bodt
17. Profetiën: H. Columba van Ierland [521-597]
Profetie 5
De kerkhoven zullen rood worden gekleurd door de toorn die bezit zal krijgen over de zondaars! Oorlogen en woordenstrijd zal er onder elke familie heersen. Voorbeeldige mensen zullen in de armoede ondergedompeld worden en het volk zal ongastvrij worden voor hun gasten. De stem van de parasieten zal hen meer bekoren dan de melodie van de harp, aangeraakt door de vingers der wijsheid.
Vertaling: Chris De Bodt
18. Paus sluit Wereldjongerendagen af
Op een vliegveld bij Madrid hebben anderhalf miljoen katholieken de afsluiting van de Wereldjongerendagen bijgewoond. Die bestond uit een openluchtmis, die door paus Benedictus werd voorgegaan.
Enorme massa enthousiaste jongeren bij afsluiting Wereldjongerendagen
Zij werden onder meer toegesproken door paus Benedictus. Hij riep hen op om hun geloof niet voor zichzelf te houden en volop mee te doen in het parochieleven en andere kerkelijke activiteiten.
De Wereldjongerendagen zijn een initiatief van paus Johannes Paulus II. Hij wilde daarmee het geloof onder katholieke jongeren versterken. De volgende Wereldjongerendagen zijn in in 2013, in Rio de Janeiro.
19-08-2011
19 augustus 2011
19 augustus 2011
1. De dood van Sint Jozef
Volgens diverse mystici was de Heilige Jozef niet erg oud toen hij stierf. Na twintig jaar hard werken voor zijn gezin was de Heilige Jozef volledig uitgeput in kracht en gezondheid en de Heer had hem nu voorbestemd om de laatste jaren van zijn leven in ziekte en lijden door te brengen om zo, door geduld en berusting, zijn Heiligheid te doen toenemen. Maria haalde hem liefdevol over om zijn werk, waarin hij door Jezus werd bijgestaan, op te geven. Jezus maakte het werk dikwijls, op een miraculeuze wijze, gemakkelijker voor hem.
Maria bood zich nu vrijwillig aan op het gezin bij te staan, zoals Zij gedaan had in Egypte, door het spinnen en weven van linnen en wol, hierbij geholpen door een goede en trouwe vriendin. Hierdoor moest ze dikwijls tot lang in de nacht blijven doorwerken, hoewel Jezus haar soms hielp met een groot deel van haar werk in een korte tijdspanne te volbrengen.
Sint-Jozef en Jezus
Tijdens zijn laatste jaren had Sint Jozef veel last van koortsaanvallen, hevige hoofdpijnen en een heel pijnlijke reuma. Dit alles maakte hem zwak en hulpeloos. Terwijl Maria toekeek hoe hij al zijn lijden met nederig geduld en bovennatuurlijke liefde droeg, nam haar genegenheid en bewondering voor hem elke dag toe en ondersteunde en troostte zij hem vreugdevol. Zijn grootste troost was dat ze zijn maaltijden zelf voorbereidde en opdiende en ze spande zich dikwijls in om zijn lievelingseten klaar te maken. Ze deed dikwijls zijn schoenen uit voor hem en ondersteunde hem met haar armen en troostte hem met vriendelijke en bezielende woorden.
De laatste drie jaren werd Jozefs ziekte alsmaar erger en Maria verzorgde hem elke dag en nacht. Dikwijls smeekte zij de Heer om zijn lijden te mogen overnemen en toen zijn pijnen zo hard waren kreeg zij dikwijls de toestemming van Haar zoon om deze voor een tijd te verlichten. Zij beval ook haar engelen om Sint Jozef te troosten, wat ze ook deden door aan hem te verschijnen in de mooiste beelden en met hem te spreken over God, of door het zingen van hemelse liederen voor hem. Al deze tijd stond Jezus zijn geliefde pleegvader bij en moedigde hem aan en dit op elk moment dat Hij zich niet inliet met de intense voorbereiding van Zijn openbaar leven.
Op een dag zagen ze dat het uur van Jozef bijna was aangebroken. Maria ging naar haar Zoon en zei tot Hem: "Mijn Heer, Ik smeek U, laat de dood van Jozef, uw dienaar, zo edel zijn in Uw zicht zijn, zoals de rechtschapenheid van zijn leven U heeft behaagd." En Jezus antwoordde: "Mijn Moeder, uw verzoek is ingewilligd, want de verdiensten van Jozef zijn groot. Ik zal hem nu begeleiden en hem een zo hoge plaats onder Mijn volk toekennen, dat hij zowel door de engelen als door de mensen zal vereerd worden. Met geen enkel menselijk wezen zal ik doen als met uw echtegenoot."
Daarop genoot Sint Jozef voor negen dagen, zonder onderbreking, het gezelschap van Maria en Jezus en drie keer elke dag troostten de engelen hem met hemelse muziek en versterkende aroma. Op de achtste dag viel hij in een extase, die vierentwintig uur aanhield en tijdens dewelke aan hem vele goddelijke Mysteries omtrent de Belichaming en de Verlossing, waarin hij oprecht geloofde, duidelijk werden getoond en waarin hij plechtig werd aangesteld als de boodschapper van de Redder tot de patriarchen en profeten in de limbo.
Toen Jozef uit deze extase komen, schitterde zijn aangezicht als een hemels licht en vroeg hij aan Maria om hem haar zegen te geven. Maar in de plaats daarvan duidde zij Jezus aan om hem te zegenen. Toen viel Maria op haar knieën en, na Jezus zegening, kuste zij zijn hand zo zacht en vol van genegenheid. Jozef smeekte haar om vergeving voor alle tekortkomingen in zijn bediening voor haar en vroeg om gebeden in dit uur van zijn dood.
Toen sprak hij zijn laatste woorden tot haar: "Gezegend zijt gij onder alle vrouwen, Maria! Dat de engelen en de mensen u mogen prijzen! En dat de Naam van de Heer moge gekend, aanbeden en verheerlijkt zijn in al de jaren die nog moeten komen. Ik hoop u te mogen zien in ons hemelse huis..."
Sint Jozef op zijn sterfbed
Daarna draaide Jozef zich naar Jezus toe met een diepe eerbied. Tevergeefs probeerde hij te knielen, maar de Redder nam hem zachtjes in Zijn armen, terwijl Jozef zei: "Mijn Heer en mijn God, geef Uw zegen aan Uw dienaar en vergeef mij de fouten die ik begaan heb als Uw die"aar. Ik geef U mijn innigste dankbaarheid omdat ik ben uitgekozen om de echtgenoot te mogen zijn van Uw Moeder! Uw glorie is mijn dankbetuiging voor de eeuwigheid..."
Daarop zegende Jezus liefdevol Sint Jozef en zei: "Mijn vader, rust in vrede en in de barmhartigheid van Mijn eeuwige Vader en breng aan de Heiligen in het Vagevuur het vreugdevolle nieuws van het naderen van hun verlossing."
Na deze woorden, in Jezus armen, met Maria geknield en wenend aan zijn voeten en in een kamer, helder verlicht door de verschijning van engelen, stierf Sint Jozef een gelukkige en vredevolle dood. Nadat Jezus zijn vaders ogen had gesloten, bereidde Maria zijn lichaam voor om te begraven, met de hulp van de engelen. En het geschiedde zo dat God het omhulde met een wonderlijk licht, zodat Maria enkel Jozefs levensechte aangezicht kon zien. Het lichaam werd gewikkeld in een witte lijkwade en in een lijkbaar geplaatst, dat daarna werd overgebracht naar een mooie graftombe, dat door een rijk man aan Sint Jozef werd geschonken. Enkel Jezus en een paar vrienden vormden de begrafenisstoet, samen met een groot aantal van schitterende engelen.
Bron: Raphael Brown
Vertaling: Chris De Bodt
2. Medjugorje: De IIPG [International Internet Prayer Group] [Deel 60]
Michael Sepal
Ik telefoneerde ook naar een Katholieke boekhandel om te weten hoe ik naar Medjugorje moest reizen. De eigenaar van de boekhandel zei: "Een ogenblik, mijn dochter keerde gisteren pas terug uit Medjugorje en staat hier naast mij." En zo kreeg ik de naam en het tefefoonnummer van de persoon met wie ik contact moet opnemen. Kort daarop boekte ik voor de bedevaart ter gelegenheid van de vijftiende verjaardag van de verschijningen en betaalde ik het voorschot. Het was in juni van 1996.
Ik had er geen enkel idee van hoe ik het resterende bedrag zou bij elkaar krijgen. Ik was gehuwd, had een kind, een huis af te betalen en er was maar één inkomen. Ik leefde eigenlijk van het ene loon naar het daaropvolgende loon. Maar daarop sloot het ministerie opnieuw, ditmaal voor twee weken en tijdens de maand december en had ik een saldo staan van honderd overuren voor de drie volgende maanden om de acherstand van het werk in te halen. Het bedrag dat ik voor deze overuren ontving was precies genoeg om het restbedrag te betalen voor de reis.
De reis naar Medjugorje duurde tien dagen en onze groep bedevaarders deed wat de meeste groepen doen, zoals ook u kunt zien op de diverse fotogallerijen, van de IIPG-website. Maar er is één ding dat ik absoluut wil vernoemen. Toen ik s avonds de mis in het Kroatisch bijwoonde, die buiten werd gehouden op 24 juni 1996, waren ik en duizenden anderen getuigen van een zonnefenomeen. Het was de feestdag van Johannes De Dopers en de vijftiende verjaardag sedert de eerste verschijning van Onze Lieve Vrouw in Medjugorje.
Bron: IIPG
Vertaling: Chris De Bodt
3. Dagboek van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 155]
Schrift 1
De Vasten
408. Als ik me in het lijden van de Heer verdiep, zie ik Hem tijdens de aanbidding dikwijls op volgende wijze: Na de geseling brachten de beulen Jezus weg en trokken Zijn kleed uit, dat al in Zijn wonden kleefde, die zich opnieuw openden. Toen wierpen ze op de schouders van de Heer en op zijn open wonden een vuile, gescheurde rode mantel. Deze mantel reikte op sommige plaatsen nauwelijks tot de knieën. Men deed de Heer gaan zitten op een stuk balk, dan vlocht men een kroon die men op Zijn heilig hoofd drukte en stak men Hem een rietstok in de hand en allen bespotten hem. Ze bogen zich voor Hem als voor een koning, ze spuwden Hem in het gelaat; anderen namen de rietstengel en sloegen Hem op het hoofd, anderen deden Hem pijn met vuistslagen, nog anderen blinddoekten zijn gezicht en klopten Hem met de vuist. Jezus verdroeg alles in stilte. Wie begrijpt Hem, Zijn smart? Jezus had de blik terneergeslagen. Ik heb gevoeld wat zich toen afspeelde in het Allerzoetste Hart van Jezus. Mocht elke ziel overwegen wat Jezus op dat ogenblik leed. Het was om ter meest Jezus beledigen. Ik vroeg me af waar zo'n boosaardigheid in de mens vandaan kwam. Die is door de zonde veroorzaakt. Hier hebben de Liefde en de zonde elkaar ontmoet.
409. Toen ik met een zuster in een bepaalde kerk in de heilige Mis was, heb ik de grootheid en majesteit van God ervaren, ik voelde dat die kerk doordrongen was van God. Zijn majesteit omgaf mij. Zelfs als ze mij afschrikte, vervulde ze me toch met vrede en vreugde. Ik begreep dat niets zich kan verzetten tegen Zijn wil. O, als alle zielen zouden weten Wie er woont in onze heiligdommen, zouden er niet zoveel krenkingen noch gebrek aan eerbied zijn in heilige plaatsen.
410. O eeuwige en onbeschrijfelijke Liefde, ik bid U mij een genade te verlenen. Verlicht mijn verstand met het licht van boven, laat mij alle dingen kennen en naar hun waarde schatten. De grootste vreugde van mijn ziel is het erkennen van de waarheid.
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
4. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 166]
Zesde Lezing: Over het eeuwig lijden en het ongelukkig lot
Deel 3
Wees zelf je rechter, voegt de Verlosser toe: Welk vonnis zal je tegen het liefste en meest geëerde wezen uitspreken dat dezelfde onverschilligheid en hardheid zou vertonen?
Ik ben het niet die je afkeurt, je hebt jezelf verdoemd. Totaal vrij heb je de plek gekozen waar hebzucht, haat en opstand hoogtij vieren. Ik ga terug naar de Hemel waar mijn engelen verblijven en breng er mijn Hart naartoe dat je uitgescholden en genegeerd hebt. Wees de zoon van je keuze, blijf bij jezelf met die onsterfelijke worm en dat onblusbaar vuur.
Laat ons beven maar tegelijk vurig en standvastig hopen! De veroordeling is het werk van de liefde. Het is de mensgeworden barmhartigheid die ons lot zal beslechten en het eeuwige vonnis zal vellen. Ze is dus gemakkelijk te bezweren in dit leven. Hier op aarde eist de liefde geen perfecte pariteit tussen fout en straf. Hij is met weinig tevreden, een zucht, wat goede wil Jezus Christus opent ons zijn Hart en wij zijn de prijs van zijn bloed en zijn verovering. Hij geeft ons de eeuwigheid, niet een eeuwigheid van tranen en lijden, maar van gelukzaligheid die we met Hem zullen delen in de schoot van de Vader, één met de Heilige Geest in de haard van zijn glorie. Amen.
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: Broeder Joseph
5. Fatima in Lucia's eigen woorden: "De Oproepen" [aflevering 50]
De oproep tot Liefde
De vierde oproep van de Boodschap: "Ik hou van U."
Kon ik maar uidrukken wat liefde werkelijk is! "God is liefde." De Heilige Johannes, de apostel vertelt ons dat hij imet een eeuwige liefde liefheeft, met andere woorden, uit de eeuwige liefde. We zien deze eeuwige aanwezigheid van ons tot God en in God, voorspeld in een tekst van de Heilige Schrift dat verwijst naar de Goddelijke Wijsheid, welke er uiteraard reeds was voor de schepping, omdat het verspreid is onder de schepping, maar welke Heilige Kerk heeft het niet moeilijk om het volgende op Onze Lieve Vrouw toe te passen: "De Heer heeft mij geschapen in het begin van Zijn werk, het eerste van Zijn handelingen. Jaren, jaren geleden was dit alles al in elkaar gezet, vóór het begin van de aarde met haar velden, of de eerste van stof in deze wereld. Toen hij de hemelen instelde, was Ik daar en toen hij een cirkel trok rond het gelaat van de aarde, toen hij de hemelen maakte boven, toen hij het water en de lucht hierboven schiep, toen hij de grenzen van de zeeën tekende zodat het water zijn gebod niet zou overtreden, toen hij de fundamenten der aarde uittekende, was Ik daar, naast Hem."
Er kan geen twijfel bestaan dat, van alle schepselen, Onze Lieve Vrouw de meest geliefde was van God. Desondanks zijn we, wat de eeuwigheid betreft, gelijkwaardig aanwezig in Gods geest, als deel van zijn creatief ontwerp. Bovendien schiep hij alle andere dingen uit liefde voor ieder van ons, omdat we altijd aanwezig zijn geweest voor Hem en door Hem zijn liefgehad. We hebben een innerlijke schuld te betalen aan God, een schuld die enkel kan worden terugbetaald omdat Gods liefde vóór alles was en voortdurend vermeerderd in intensiteit. Vandaar dat niemand en niemand verdienstelijk kan zijn voor God, zonder onze liefde als tegenprestatie.
Vertaling: Chris De Bodt
6. Film: Handelingen der Apostelen [13/22]
De film is volledig gebaseerd op de Handelingen der Apostelen uit het Nieuwe Testament. De film dateert uit 2007 en duurt 180 minuten. Het verhaalt hoe de apostelen met Pinksteren een geestesverandering ondergaan en zonder vrees het Woord verder verspreiden na Jezus' Hemelvaart. Een aantal apostelen blijft te Jeruzalem, maar verspreiden het geloof ook over Europa en Klein-Azië. De Handelingen zijn neergeschreven door Lucas [Dean Jones], de verteller in de film. Petrus en Johannes worden respectievelijk geacteerd door James Brolin en André Jacobs.
7. Benoite, de herderin van Notre-Dame du Laus [Aflevering 80]
Hoofdstuk 3: Van Pindrau naar het gehucht Laus
Een eerste reeks genezingen.
De zestiende overviel een jongen uit Savines, Jean Vial genaamd. Hij leed sinds lang aan verslapping en werd eind augustus genezen, na toewijding en bezoek met zijn moeder aan Laus.
De zevendtiende is voor edele Gédéon Masse, heer van La Rovière, woonachtig in La Bréolle en 60 jaar oud. Hij had veel last om te wateren en kreeg geen soulaas van de door de dokters toegediende medicijnen. Naar Laus gekomen na zijn toewijding, werd hij op 2 september genezen.
De achttiende kwam ten goede aan Madeleine Pellegrin uit Saint-Bonnet-en-Champsaur. Ze diende in de Provence en leed aan de tong zodat ze niet meer kon spreken en haar baan verloor. Ze onderging dit al 7 maand, wijdde zich toe aan Laus en werd genezen toen ze er op 8 september naartoe ging.
Deze opsomming van officiële genezingen toont goed aan dat de eerste wankeling van de dorpelingen voor het dal van Laus maar tijdelijk is. De liturgische feestdagen waren de gelegenheid van al grote volktoeloop. "Van alle kanten uit de buurt kwam er volk," merkt Juvénis op in zijn historische kroniek, "er waren toewijdingen, processies en offergaven. De zweerlijder, de koortsachtige, de kreupele, de gehandicapte enz. werd er genezen. De volhardende en opstandige zondaar kreeg er een heilzame boete na een pijnlijke biecht."
Tot nu toe was alleen de volksdevotie zichtbaar: het wordt tijd dat de religieuze overheid in Embrun dit verrassend gebeuren komt bekijken dat zich ten westen van haar grondgebied afspeelt en waarvan de geruchten Grenoble al bereikt hebben.
Vertaling: Broeder Jozef
8. Malachias: De 111 profetieën over de Pausen
Profetie 111: De Gloria Olivae [Over de Glorie van de Olijf]
Benedictus XVI
Echte naam: Joseph Aloisius Ratzinger, geboren te Marktl am Inn, 16 april 1927
Paus Benedictus XVI [Joseph Ratzinger] was tot aan zijn verkiezing tot paus prefect van de Congregatie voor de Geloofsleer, president van de Pauselijke Bijbelcommissie en de Internationale Theologencommissie, deken van het College van Kardinalen. Hij werd geboren op 16 April 1927 in Marktl am Inn te Duitsland. Zijn priesterwijding ontving hij op 29 juni 1951. Zijn vader was politieagent en stamde uit een traditionele familie van landbouwers. Joseph Ratzinger bracht zijn adolescentiejaren in Traunstein door, en werd verplicht te dienen bij het luchtafweergeschut waarvan hij deserteerde. Van 1946 tot 1951, het jaar waarin hij priester werd gewijd en begon te doceren, studeerde hij filosofie en theologie aan de Universiteit van München en de hogeschool in Freising. In 1953 promoveerde hij in de theologie met het proefschrift: "Het volk en het huis van God volgens de leer van Sint Augustinus over de kerk". Vier later jaar, werd hij universitair docent. Hij doceerde dogmatiek en fundamentele theologie aan de hogeschool voor filosofie en theologie te Freising, vervolgens in Bonn van 1959 tot 1969, te Münster van 1963 tot 1966, en te Tübingen vanaf 1966 tot 1969. Vanaf 1969 bezette hij als professor de leerstoel voor dogmatiek en dogmageschiedenis aan de Universiteit van Regensburg en was vervangend rector magnificus van dezelfde universiteit. In 1962, hij was toen al bekend, werd hij op 35 jarige leeftijd tijdens het Tweede Vaticaans Concilie theologisch adviseur van de Aartsbisschop van Keulen, kardinaal Joseph Frings. Vervolgens publiceerde hij talrijke theologische werken.
In maart 1977 werd hij door Paus Paulus VI benoemd tot Aartsbisschop van München en Freising en zijn bisschopswijding volgde op 28 mei 1977. Voor het eerst sinds 80 jaar werd er weer een priester uit de eigen clerus bisschop van dit grote Beierse diocees. Op 27 juni 1977 werd hij door Paus Paulus VI tot kardinaal gecreëerd. Op 25 November 1981 werd hij benoemd door Paus Johannes Paulus II tot Prefect van de Congregatie van de Geloofsleer, voorzitter van de pauselijke bijbelcommissie en van de internationale theologencommissie en tot Relator van de Vijfde Algemene Bischoppen Synode [1980].
Chris De Bodt
9. Het sacrament van de Eucharistie [deel 30]
7. De Eucharistie: onderpand van de toekomstige Heerlijkheid
In het kort
Jezus zegt: 'Ik ben het levende brood dat uit de hemel is neergedaald. Als iemand van dit brood eet, zal hij leven in eeuwigheid [..]. Wie mijn vlees eet en mijn bloed drinkt, heeft eeuwig leven [..], hij blijft in Mij en Ik in hem' [Joh. 6,51.54.56].
De eucharistie is het hart en het hoogtepunt van het leven van de kerk, want in haar doet Christus zijn kerk en al haar ledematen delen in zijn offer van lofprijzing en dankzegging dat Hij eens en voor altijd op het kruis aan zijn Vader heeft opgedragen; door dit offer stort Hij zijn heilsgaven uit over zijn lichaam dat de kerk is.
De eucharistieviering bestaat steeds uit: de verkondiging van het woord van God, de dankzegging aan God de Vader voor al zijn weldaden, vooral voor de gave van zijn Zoon, de consecratie van het brood en de wijn en de deelname aan het liturgisch gastmaal door het ontvangen van het lichaam en het bloed van de Heer. Deze elementen vormen één en dezelfde daad van eredienst.
De eucharistie is de gedachtenis van het Pasen van Christus: dit wil zeggen van het heilswerk dat voltrokken werd door het leven, de dood en de verrijzenis van Christus, een werk dat tegenwoordig gesteld wordt door de liturgische handeling.
Het is Christus zelf, eeuwige hogepriester van het Nieuwe Verbond, die door het dienstwerk van de priesters het eucharistisch offer opdraagt. En het is ook dezelfde Christus die de offergave is van het eucharistisch offer, werkelijk tegenwoordig onder de gedaanten van brood en wijn.
Slechts de priesters die geldig gewijd zijn, kunnen de eucharistie voorzitten en het brood en de wijn consacreren, opdat deze het lichaam en bloed van de Heer worden.
De wezenlijke tekenen van het sacrament van de eucharistie zijn brood van tarwemeel en druivenwijn, waarover de zegen van de heilige Geest wordt afgeroepen en waarover de priester de woorden van de consecratie uitspreekt die Jezus sprak tijdens het laatste avondmaal: 'Dit is mijn lichaam, dat voor u gegeven wordt. [..] Dit is de beker van mijn Bloed... '
Anne Van Der Sloten
10. Jezus' tijdgenoten [aflevering 297]
Josephus Flavius
Je weet best dat ik, voordat Jeruzalem werd belegerd, in handen was van de Romeinen. Dat was ook voordat Jotapata en veel andere vestingen werden veroverd en een groot aantal Galileeërs in de oorlog sneuvelden. Het kwam jullie dus goed uit, toen jullie niet meer bang voor mij hoefden te zijn, om jullie wapens neer te leggen en de koning en de Romeinen ervan te overtuigen dat jullie niet vrijwillig, maar onder dwang een oorlog met hen waren begonnen. Jullie bleven gewoon wachten totdat Vespasianus met zijn hele leger zelf kwam opdagen. Pas toen hij voor jullie muren stond hebben jullie inderdaad uit angst jullie wapens neergelegd. Jullie stad zou vast en zeker met geweld zijn ingenomen, als Vespasianus niet gezwicht was voor het dringende verzoek van de koning, die zich verontschuldigde voor jullie dwaasheid. Ik was het dus niet die dat allemaal heeft aangericht, maar jullie eigen oorlogszuchtigheid.
Weet je dan niet meer hoevaak ik jullie in handen heb gehad en toch nooit iemand van jullie heb laten doden? Jullie rolden zelf van de ene opstand in de andere en doodden honderdvijfentachtig van jullie eigen mensen, niet uit loyaliteit jegens de koning of de Romeinen, maar omdat jullie zelf zo dwaas waren. En dat terwijl ik op dat moment in Jotapata door de Romeinen werd belegerd. Waren er soms niet alles bij elkaar tweeduizend inwoners van Tiberias die meededen aan het beleg van Jeruzalem, waarbij een aantal sneuvelden en de overigen gevangen werden genomen. Je zult vast beweren dat jij niet bij die oorlog betrokken was, omdat jij je toevlucht bij de koning had gezocht. Dat heb je inderdaad gedaan, maar ik zeg je dat dat uit angst was voor mij. Jij beweert dus dat ik een schurk ben. Waarom heeft koning Agrippa, die jouw leven heeft gered toen jij door Vespasianus ter dood was veroordeeld en jou overladen heeft met rijkdommen, jou dan later dan twee keer in de boeien laten sluiten? Hoe vaak heeft hij je niet gedwongen om je stad te ontvluchten? Heeft hij je soms niet gratie verleend op een dringend verzoek van Berenice, toen hij je een keer zelf ter dood had veroordeeld?
Toen hij jou [na al die boevenstreken] toch nog tot zijn secretaris had benoemd, heeft hij jou erop betrapt dat jij zijn brieven vervalste, en je de laan uitgestuurd. Ik zal echter niet dieper op al die schandalige zaken ingaan. Ik kan me alleen maar verbazen over je schaamteloosheid, als je durft te beweren dat jij beter verslag hebt gedaan van al die gebeurtenissen, dan alle anderen die daarover hebben geschreven. Je weet niet eens wat er aan de hand was in Galilea. Toen was je namelijk bij de koning in Berytus. Je weet dus ook niet hoeveel verliezen de Romeinen hebben geleden bij de belegering van Jotapata of hoeveel ellende zij ons hebben aangedaan. Je hebt dus ook niet zelf nagegaan wat ikzelf tijdens dat beleg heb gedaan, want iedereen die jou die inlichtingen had kunnen verschaffen is tijdens die belegering gesneuveld. Misschien zul je beweren dat jij nauwkeurig verslag hebt gedaan van alles wat de bevolking van Jeruzalem is aangedaan. Hoe zou jij dat kunnen? Op de eerste plaats was jij niet bij die oorlog betrokken en verder heb je de memoires van de keizer niet gelezen. Dat blijkt duidelijk uit het feit dat jij in jouw verhaal in tegenspraak bent met de memoires van de keizer. Als jij zo benadrukt dat jij die gebeurtenissen beter heb beschreven dan alle anderen, waarom heb jij jouw verhaal dan niet gepubliceerd toen de keizers Vespasianus en Titus, die bevelhebber in die oorlog waren, en koning Agrippa en zijn familie, die buitengewoon goed op de hoogte waren van Griekse wetenschappen, nog in leven waren?
Je hebt het allemaal twintig jaar geleden opgeschreven, en toen had je hen nog zelf kunnen vragen of het allemaal klopte. Nu die mensen echter niet meer onder ons zijn, en jij denkt dat je niet meer tegengesproken kunt worden, durf je het te publiceren. Ik was helemaal niet op die manier bang voor mijn eigen werk, maar heb mijn boeken zelf aan de keizers aangeboden, toen de feiten hen nog helder voor ogen stonden. Ik wist dat ik de feiten waarheidsgetrouw had weergegeven en verwachtte dat zij dat zouden bevestigen. In die verwachting ben ik niet teleurgesteld. Bovendien heb ik mijn verhaal meteen aan veel andere mensen laten lezen, waarvan er een aantal zelf aan de oorlog hadden deelgenomen, zoals koning Agrippa en sommige van familieleden. Keizer Titus wilde zelfs zo graag dat de informatie over deze gebeurtenissen alleen uit deze boeken zou worden gehaald, dat hij ze voorzag van zijn eigen handtekening en opdracht gaf om ze te publiceren. Koning Agrippa schreef mij in het totaal tweeënzestig brieven, en bevestigde dat wat ik had opgeschreven waarheidsgetrouw was. Twee van die brieven voeg ik hierbij, zodat je kunt lezen waar ze over gaan:
"Koning Agrippa aan Josephus, zijn zeer dierbare vriend, gegroet. Met zeer veel genoegen heb ik je boek gelezen. Ik ben van oordeel dat jij veel zorgvuldiger te werk bent gegaan dan alle anderen die over dit onderwerp hebben geschreven. Zend mij ook de overige delen. Vaarwel."
"Koning Agrippa aan zijn zeer dierbare vriend Josephus, gegroet. Uit wat je hebt geschreven blijkt dat je geen adviezen nodig hebt over hoe je ons van begin tot eind over alles kunt inlichten. Wanneer je mij zult ontmoeten, zal ik je op mijn beurt nog vele onbekende details onthullen."
Pas nadat ik deze geschiedschrijving had voltooid schreef Agrippa dat, niet om mij te vleien, want zo is hij niet, en ook niet als een ironisch bedoelde opmerking, wat jij vast zult zeggen, [want een dergelijke kwaadaardige instelling was hem volmaakt vreemd] maar als bevestiging van het feit dat het allemaal waarheidsgetrouw was, wat overigens iedereen die mijn geschiedschrijvingen leest zal doen. Ik voel mij verplicht om deze uitweiding toe te voegen, maar dat is alles wat ik over Justus wil zeggen.
Vertaling: Broeder Joseph
11. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 122]
Hoofdstuk 2: Johannes De Doper tot het doopsel van Jezus
Derde gezant uit Jeruzalem. Derde bezoek van Herodes. Johannes op alle manieren geknoeid.
3 tot 17 september. Na het driedaags feest, wanneer Johannes weer aan de doopplaats werkzaam was, zag ik een nieuw gezantschap van ongeveer 20 personen uit alle rechtbanken van Jeruzalem tot hem komen om hem ter verantwoording te roepen. Zij wachtten ter plaatse waar men het feest gehouden had en daar ontboden zij Johannes tot zich. Maar hij kwam niet.
Daags daarna naderden zij tot op een klein half uur van de doopplaats. Johannes liet hen zelfs niet toe in de kring der vele omliggende woningen[die er als een kleine stad begonnen uit te zien]. Dit terrein was afgetuind. Ik zag Johannes na zijn arbeid van op een zekere afstand met hen onderhandelen. Zijn manier van spreken met hen was zoals altijd: hij verwierp al hun vragen en verwees hen naar Degene die weldra naar zijn doop zou komen, die méér was dan hij en die hij nooit had gezien.
Hierna zag ik Herodes in een soort kast op een muilezel rijdend, en zijn broers vrouw met wie hij leefde en die ook op een muildier reed. Zij was trots en schaamteloos opgedirkt, vouwrijk en breed gekleed. Zij kwamen met een gevolg van dienaren tot in de nabijheid van de doopplaats.
De vrouw bleef vrij ver verwijderd en op haar muildier gezeten, maar Herodes steeg af en kwam nader tot op een zekere afstand en Johannes begon nu een gesprek met hem. Herodes redetwistte met Johannes,want deze had een ban over hem uitgesproken, nadat hij hem het pleitschrift van zijn overspelige verbintenis had voorgelegd. Johannes had hem daardoor van alle deelneming aan de doop en aan het Heil van de Messias uitgesloten, indien hij die schandelijke verbintenis niet verbrak. Herodes vroeg aan Johannes of hij geen Jezus van Nazareth kende, van wie er nu in het land overal zoveel gesproken werd, of hij boden van hem ontving en of deze het misschien was, wiens komst hij altijd aankondigde. Herodes bad Johannes hem dit te zeggen en wel in zijn eigen voordeel, want dan wilde hij zich met zijn petitie tot deze wenden.
12. Ongeschonden lichamen: Moeder Mariana de Jesus Torres [deel 9]
Visioen van de twintigste eeuw
Dan komen we tot de dag, in het jaar 1582, dat ze aan het bidden was voor de Eucharistische Heer, toen ze plots de kerk, behalve het hoofdaltaar, omhuld zag in duisternis. Naar de rest, tot haar pijnlijke dood met drie zwaarden die in haar hart werden geboord als een boetedoening voor de zonden van de lopende eeuw, hebben we verwezen bij de opening van dit artikel.
Verrijzenis
Mariana, de steeds de eerste was bij alle handelingen van de gemeenschap, bleef de dag, volgend op haar visioen van de Heer aan Zijn Kruis, weg. De adbis en de andere zusters merkten haar afwezigheid op en gingen op zoek naar haar. Ze vonden haar dood in het lager koor en haar lichaam was reeds koud. Met een enorme smart droegen ze de stoffelijke resten van de jonge zuster naar haar cel en legden haar neer op haar bed.
De dokter, Don Sancho, en de Franciscaanse broeders die aanwezig waren in het klooster werden er allen bijgeroepen. Don Sancho bevestigde dat de dood had ingetreden en dat er niets anders meer kon gedaan worden dan haar passend te begraven.
Buiten stond het volk aan de deur van het klooster te dringen om nog een laatste maal het lichaam te kunnen zien van hun geliefde weldoenster, want intussen was Moeder Mariana reeds wel gekend in de stad, door vele mensen bij te staan met raad, boete, gebed en zelfs mirakels.
Vertaling: Chris De Bodt
13. Onze Lieve Vrouw van Anguera: vervolg van de boodschappen
Boodschap 3490 van 1/6/2011
Lieve kinderen, verlies de hoop niet, maar leef naar de Heer toe, want enkel in Hem is uw ware bevrijding en redding. Ontvang het Evangelie van Mijn Jezus en laat Zijn woorden, uw woorden worden. Wees trouw aan de Kerk. Gehoorzaam de Paus en wees trouw aan de ware leer. Vertel iedereen dat dit de tijd is voor de grote terugkeer naar de Heer. Bid. Bid enkel zodat u het gewoel van de beproevingen die moeten komen zou kunnen dragen. Chania zal drinken uit de bittere beker van het lijden en mijn arme kinderen zullen een zwaar kruis te dragen hebben. Bid, bid, bid. Ik lijd om uw lijden. Ik ben uw Moeder en Ik kom uit de hemel om u tot Mijn Zoon Jezus te brengen. Zet geen stap terug. Open uw harten en luister naar Mij. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Wees in vrede. Amen.
Vertaling: Chris De Bodt
14. Profetiën: H. Columba van Ierland [521-597]
Profetie 4
Rechters zullen zich schuldig maken aan onrechtvaardigheden, onder de maatregelen van de machtige, gewelddadige koningen. Het gewone volk zal valse leerstellingen aannemen. Oh, hoe jammerlijk zal hun toestand zijn! De wetenschappers zullen aan de basis liggen van gemopper en schraal van geest worden. De ouderen zullen rouwen in diep verdriet voor rekening van de kommervolle tijd die zal heersen.
Vertaling: Chris De Bodt
15. Paus Benedictus XVI aangekomen in Madrid
Paus Benedictus XVI is geland op de internationale luchthaven Madrid-Barajas. De kerkleider werd verwelkomd door koning Juan Carlos, koningin Sophia en kardinaal Antonio Rouco Varela, de aartsbisschop van Madrid. Na het spelen van de pauselijke hymne en het Spaanse volkslied werd de paus begroet door premier José Luis Rodriguez Zapatero en het Spaanse episcopaat.
Logo Wereldjongerendagen
Na de begroetingen sprak de Spaanse koning de paus toe, waarop Benedictus zei zich te verheugen op de ontmoeting met de deelnemers van de Wereldjongerendagen.
Het is de derde keer sinds zijn aantreden in 2005 dat Benedictus XVI Spanje bezoekt. De eerste keer was in juli 2006, ter gelegenheid van de Wereldgezinsdagen in Valencia. De tweede keer was november 2010, toen hij Santiago de Compostela en Barcelona bezocht.
Vanavond ontmoet de Duitse kerkleider voor het eerst jongeren uit de hele wereld, op het Plein van de Onafhankelijkheid. Jongeren uit vijf continenten verwelkomen de paus aan de Alcalapoort. Daarna spreekt hij tijdens een begroetingsfeest de honderdduizenden jongeren uit de hele wereld toe. Daarop worden twaalf Mariabeelden, uit alle hoeken van de wereld, door de straten van Madrid gedragen, aldus KerkNet.
Benedictus XVI ontmoet morgenochtend jonge religieuzen en praat met duizend universiteitsprofessoren in de San Lorenzobasiliek. Na een ontmoeting met Zapatero woont hij morgenavond met de jongeren de kruisweg bij in het centrum van Madrid. Zaterdagavond leidt hij de slotwake op de luchthaven van Cuatro Vientos en zondagmorgen gaat hij voor tijdens de afsluitende eucharistieviering van de Wereldjongerendagen.
05-08-2011
5 augustus 2011
5 augustus 2011
Medjugorje: Boodschap van Maria aan Ivan Dragicevic op de Podbrdo, n.a.v. het einde van het Mladifest
Vandaag wordt Maria's verjaardag gevierd. Dit is de reden van Haar verschijning van Onze Lieve Vrouw aan Ivan en zijn gebedsgroep op de Verschijningsberg.
Reeds uren voor de verschijning begon de menigte te zingen. Een weinig na 22 uur begon Ivan de Rozenkrans te bidden met de droevige en de blijde mysteries. Er waren duizenden aanwezigen op de berg vanavond samengekomen voor Onze Lieve Vrouw. Het werd een heldere avond met een zicht op talloze sterren aan de nachtelijke hemel. Onze Lieve Vrouw verscheen rond 22.52 uur en de verschijning duurde 12 minuten. Raar maar waar, maar tijdens de verschijning van Onze Lieve Vrouw, werd er geen enkel flitslicht van een fototoestel waargenomen, zo waren allen in een diepe en vredevolle stilte betrokken toen Maria kwam. Terwijl Ivan de verschijning van de verschijning van de avond beschreef, kon men meerdere vallende sterren waarnemen. Wat nu volgt is Ivans beschrijving van de verschijning van Onze Lieve Vrouw te Medjugorje op 5 augustus 2011.
Vandaag, zoals elke keer na mijn ontmoeting met Onze Lieve Vrouw, wens ik u het belangrijkste van Mijn ontmoeting met Onze Lieve Vrouw te beschrijven. Ook deze avond kwam Onze Lieve Vrouw werkelijk ten zeerste vrede, vrede, vredevol en gelukking tot ons. Zij was vergezeld van drie engelen. Bij de aanvang begroette ze ons met Haar moederlijke groet: "Geloofd zij Jezus, Mijn kinderen." Hierop zei Onze Lieve Vrouw het volgende:
"Lieve kinderen, ook vandaag, is dit Mijn grote vreugde, als Ik u allen zo talrijk aanwezig zie. Ik wens u en alle jongeren vandaag op te roepen, om deel te nemen aan de evangelisatie van de wereld, om deel uit te maken van de evangelisatie van de gezinnen. Lieve kinderen: bid, bid, bid, en uw Moeder bidt samen met u mee en komt voor u tussen bij Haar Zoon. Bid, lieve kinderen. Ook vandaag dank ik u, lieve kinderen, om aan Mijn oproep gehoor te hebben gegeven."
Hierop bad Onze Lieve Lieve Vrouw voor een langere periode, met uitgestrekte armen, over ons allen hier aanwezig. Daarop zegende Ze ons met Haar moederlijke zegen en zegende Zij alle meegebrachte religieuze voorwerpen. Dan strekte Zij haar handen uit en bad zij voor een langere periode over ons allen hier aanwezig en vooral over de aanwezige jeugd. Ik beval u allen aan, al uw noden, uw voornemens, uw families en vooral allen onder u die ziek zijn. Daarop vervolgde Zij Haar gebed in het bijzonder voor de aanwezige jeugd. In dat gebed verliet Zij ons allen in het verlichte Kruisteken met de groet: "Ga in vrede, Mijn kinderen."
nvdr: de boodschap zal beter worden begrepen met de kennis in het achterhoofd, dat de komende algemene bisschoppensynode [van 7 tot 29 oktober 2012 in het teken staat van de Evangelisatie.
Vertaling: Chris De Bodt
02-08-2011
2 augustus 2011
2 augustus 2011
1. Maandelijkse boodschap van Maria aan Mirjana Dragicevic voor hen die Gods liefde nog niet kennen:
"Lieve kinderen, vandaag roep Ik u op om herboren te zijn in het gebed en door de Heilige Geest, om een nieuw volk te vormen met Mijn Zoon. Een volk dat weet dat, als ze God hebben verloren, ze ook zichzelf hebben verloren. Een volk dat weet dat ze, ondanks alle lijden en beproevingen, veilig en gered zijn. Ik roep u om u te verenigen in Gods familie en u gesterkt te voelen met de kracht van de Vader. Als enkelingen, Mijn kinderen, u kunt het slechte niet stoppen dat wil beginnen heersen in deze wereld en deze wil vernietigen. Maar, in overeenstemming met Gods wil, kunt u, samen met Mijn Zoon, alles veranderen en de wereld genezen. Ik vraag u om, met geheel uw hart, te bidden voor uw herders, omdat Mijn Zoon hen gekozen heeft. Dank u."
Boodschap van 2 augustus jl.is zeer dramatisch
"Het kwade, dat u als enkeling niet kan stoppen, zal beginnen heersen in deze wereld en wil deze vernietigen," is de waarschuwing van Marias boodschap aan de zienster Mirjana Dragicevic. "Maar, in overeenstemming met Gods wil, kunt u, samen met Mijn Zoon, alles veranderen en de wereld genezen," is ook de belofte van de Heilige Maagd.
Met deze woorden, die de Heilige Maagd Maria, nooit eerder heeft aangehaald, geeft Zij ons een ongewone en onheilspellende waarschuwing, maar eveneens een krachtige belofte, tijdens Haar verschijning van 2 augustus jl. aan de zienster Mirjana uit Medjugorje.
"De wereld wordt bedreigd door een kwaad dat wil beginnen heersen en alles wil vernietigen. Iets dat door enkelingen niet kan worden gestopt, maar door een nieuw volk te vormen met Jezus, en u te verenigen met Gods familie, zal u zich gesterkt voelen met de kracht van de Vader kan alles veranderen en de wereld worden genezen," is iets wat Zij ook heeft vermeld in haar boodschap: dit lijkt meer op onheilspellende, profetische woorden.
De verschijning vond plaats aan het Blauwe Kruis in Medjugorje. Deze begon om 8.38 uur en duurde iets meer dan vijf minuten.
Verschijning aan Mirjana van 2 augustus 2011
2. Medjugorje: statistieken voor juli 2010
Aantal heilige communies: 204.500 Aantal concelebrerende priesters: 5.783 [185 per dag]
29-07-2011
Unsolved mysteries
Unsolved mysteries
Medjugorje
Guadalupe
Fatima
Lourdes
Miracle Staircase of Santa Fe, Mexico
27-07-2011
27 juli 2011
27 juli 2011
25-07-2011
25 juli 2011
25 juli 2011
Maandelijkse boodschap van Onze Lieve Vrouw aan Marija Pavlovic voor de hele wereld:
"Lieve kinderen! Laat deze tijd van het jaar een tijd van gebed en stilte voor u zijn. Laat uw lichaam en geest rusten en in Gods liefde zijn. Sta me toe, kleine kinderen, om u te leiden. Open uw harten voor de Heilige Geest zodat al het goede dat zich in u bevindt mag bloeien en honderdvoudig vruchten zou voortbrengen. Begin en eindig de dag met het gebed vanuit het hart. Dank om aan Mijn oproep gehoor te hebben gegeven!"
Chris De Bodt www.bloggen.be/medjugorje
24-07-2011
24 juli 2011
24 juli 2011
Over de nakende ineenstorting van de financiële wereld
Porter Stansberrry - The end of America Opgelet! Hetzelfde gebeurt nu in Europa
16-07-2011
16 juli 2011
16 juli 2011
Bosnië-Herzegovina kreunt onder hittegolf
Banja Luka, Bosnië Herzegovina. De hittegolf die momenteel heerst in Oost-Europa heeft gisteren, donderdag, voor een eerste dode gezorgd. Een vrouw die behandeling zocht in het ziekenhuis van Modrica, in het noorden van Bosnië, is op de spoedafdeling in elkaar gezakt en kort daarna overleden, aldus dokter Dragoljub Djuric.
Jasmina Hanjalic, arts op de spoedafdeling in Sarejevo, zegt dat vele mensen, waaronder bouwvakkers, de hitte niet meer aankunnen en moeten worden opgenomen in het ziekenhuis.
Momenteel loopt de temperatuur in Bosnië op tot 45 graden in de schaduw. In de straten van Mostar smelt het asfalt. De Minister van Volksgezondheid roept de mensen op om tussen 11 en 15 uur uit de zon te blijven.
In Roemenië is de Franse ambassadeur, Henri Paul, flauwgevallen terwijl hij een toespraak hield tijdens een receptie, ter herinnering aan de Bestorming van de Bastille tijdens de Franse Revolutie. Hij kon nog net worden opgevangen door de eerste minister van Romenië, Emil Boc.
13-07-2011
13 juli 2011
13 juli 2011
Op zaterdag 9 juli jl. werd er te Kevelaer, een zeer bekende bedevaartplaats in Duitsland, voor de tweede keer een Medjugorjedag georganiseerd. Aanwezig waren zienster Maria Pavlovic en Tomislav Pervan, gewezen pastoor van Medjugorje. U krijgt hierover een kort verslag te lezen.
Genadekapel te Kevelaer
Marija Pavlovic en Vr. Tomislav Pervan
Verslag:
Dag iedereen!
Zoals ik in de week al mailde was er gisteren een gebedsdag in Kevelaer georganiseerd door een Medjugorjegebedsgroep. De afwezigen hadden zoals steeds groot ongelijk! Ben gisteren dus ginder geweest. Het was prachtige en genadevolle ervaring al was het hele programma wat uitgelopen door het grote enthousiasme van zowel organisatoren als sprekers als deelnemers.
Wat mij het meest zal bij blijven zijn de getuigenissen van de franciscaanse pater Pervan uit Medjugorje en van zienster Marija Pavlovic. De eucharistievieringen waren ook bijzonder mooi, de eerste in een ongelooflijk mooi gedecoreerde kathedraal waar ge gewoon niet uitgekeken geraakt en subliem opgeluisterd door latijnse gezangen gebracht door een jongens- en mannenkoor uit Oxford. De tweede eucharistieviering, 's avonds, volgens het authentieke en altijd harten rakende stramien dat in Medjugorje nu al dertig jaar lang het avondprogramma uitmaakt: twee eerste delen van de rozenkrans, mis, derde deel van de rozenkrans, zegening van de religieuze voorwerpen en aanbidding.
Maria Pavlovic had het over de boodschappen die Onze Lieve Vrouw onvermoeid en onveranderd blijft geven aan de wereld: oproep tot bidden, tot het plaatsen van God en de eucharistie op een centrale plaats in ons leven, lezen in de bijbel, regelmatig onthechting door vasten en verzoening in de biecht. Ja, het is en blijft altijd hetzelfde 'gezaag', en neen, ze voegt er nog altijd niets nieuws of niets sensationeels aan toe.
Er is immers niet meer aan toe te voegen, maar als oneindig liefdevolle moeder kan ze natuurlijk niet anders dan aan onze oren te blijven 'zagen' tot dat we het eenmaal ook zullen toepassen in ons leven! Geweldig dat ze dat na dertig jaar nog altijd niet beu is. De zienster zei dat O.L.V. een onverbeterlijke optimist is die erop blijft hopen dat ieder mens op deze aardbol Gods liefde in zijn leven zal ontdekken en zich helemaal tot Hem zal keren. Er is geen spoortje sprake van wanhoop, alleen maar van hoop als men met O.L.V. praat. Marija Pavlovic vertelde hoe de zes zieners in de beginjaren toen ze nog tiener waren, eens op de berg een verschijning kregen en de H.Maagd hen vroeg iets moois te zoeken in de natuur daar om haar aan te bieden. Ze zaten echter op een verschrikkelijk dorre plek, met enkel wat doornstruiken en voor de rest ruwe stenen en zand. Ze overlegden met mekaar om te weten wat ze hier toch wel zouden kunnen vinden wat mooi genoeg was om Haar aan te bieden. Uiteindelijk bleken ze toch wat te vinden (grassprietje, glad steentje,... en dergelijke dingen). Maria was er heel blij mee en verduidelijkte Haar boodschap: zoals zelfs op de meest onherbergzame plek, toch nog altijd mooie dingen in de schepping te vinden zijn, zo zijn er zelfs in het hart van de meest verstokte zondaar nog altijd mooie dingen te ontdekken! Prachtig toch!
EH Pervan herinnerde o.a. aan de moeilijke beginjaren van de verschijningen toen het communisme zeer agressief stond tegenover alles wat geloof aanging. Hoe het leger het dorp bezette en de toegang tot de berg waar de verschijningen begonnen waren barricadeerde, hoe de families bedreigd werden en hoe sommigen (waaronder de toenmalige pastoor) zelfs in de gevangenis belandden. Maar ook hoe machteloos die menselijke arrogantie en schijnbare overmacht uiteindelijk bleek te zijn tegenover het Goddelijke initiatief en hoe de massa's mensen met duizenden onstuitbaar bleven toestromen naar dit plekje van pure genade. De decennia lang door het atheïstisch regime geestelijk uitgehongerde bevolking liet zich niet langer weerhouden door soldaten en bleef toestromen. Hoe uiteindelijk wel het communistisch regime uit elkaar spatte, maar hetgeen wat van God kwam nog altijd, en sterker dan ooit, overeind bleef. Niet alleen het communistisch regime was een hinderpaal die vanuit menselijk oogpunt iedere groei van Medjugorje zeker had moeten blokkeren, maar ook het totaal gebrek aan infrastructuur in het boerendorp van enkele duizenden mensen waar elektriciteit en sanitair nog een pure luxe waren in de armoede van destijds. Er waren geen geasfalteerde wegen, geen pensions, geen slaapgelegenheid, geen hotels, geen publieke toiletten, niets. Alleen een kerk en een handvol huisjes waar je in ons land nog geen kippen in zou stoppen. Toch slaagden die dorpelingen erin de duizenden en duizenden pelgrims op te vangen. Als je alleen al denkt aan wat een onoverkomelijke uitdaging dit alleen al op hygiënisch vlak betekende, kon dit alles menselijkerwijze enkel op een totaal fiasco uitlopen. En toch bleken net die eerste beginjaren de meest rijke genadejaren te zijn, aldus EH Pervan. "Wie oren heeft, hij hore, maar sommigen hebben oren en weigeren te horen", was zijn verwijzing naar het evangelie.
Verder wees hij op de onbegrijpelijke asymmetrie in de houding van de huidige Europeanen tegenover Kerk en katholiek geloof: aan de ene kant heerst er blijkbaar een toenemende angst voor de islamisering van Europa, maar aan de andere kant ontwapent dit Europa zichzelf in die strijd door alle christelijke elementen, de enige die weerwerk kunnen bieden, uit hun cultuur te bannen. Inderdaad, als wij de geestelijke honger van onze jeugd niet voeden met het christelijk geloof, zal zij haar voeding elders zoeken. En zo zal Europa van binnen uit overvallen worden door die zo gevreesde islam. Geestelijke leegte zal so wie so opgevuld worden, dat is een natuurwet. Het is de hoogste tijd om opnieuw een katholiek zelfbewustzijn te voeden en te manifesteren, aldus EH Pervan.
Onze middagpauze hebben ondergetekende en haar sympatiek gezelschap dan een tikkeltje onchristelijk uitgebreid door het genieten van een lekker ijsje op een terrasje in dat prachtige stadje ginder ipv deel te nemen aan de kruisweg of om te gaan luisteren naar getuigenissen. Misschien hadden we daar ook ongelijk in, maar het ijsje was in alle geval lekker!
Tijdens het rozenkransgebed bad Marija Pavlovic, één van de drie zieners die nog dagelijks de verschijning krijgt, het laatste tientje van de blijde geheimen voor. Ze was daarbij geknield voor het altaar. Omstreeks het zevende of achtste Weesgegroetje mocht ze O.L.V. weer zien, omstreeks twintig voor zeven zoals iedere dag. Een zacht briesje was het gebeuren voorafgegaan, wat ook heel bekend is uit Medjugorje. Het was een heel intens moment voor alle aanwezigen, intens gevuld met een diepe vrede en stilte. Je kon een muis horen lopen tussen de honderden (of misschien meer dan duizend) aanwezigen. Ontroerend mooi. Ben zo blij dit zo intens te hebben mogen meemaken van zo dichtbij.
Marija vertelde dat O.L.V. al de aanwezigen gezegend had en al de intenties in hun hart opgenomen had. Ze had geen ander bijzondere boodschap voor de aanwezigen dan een hernieuwde oproep tot het dagelijks bidden van de rozenkrans.
Daarna begon dan de avondmis waar een andere geestelijke met een ongelooflijk aanstekelijk enthousiasme sprak over de parabel van de zaaier. Het duurde wel even vooraleer ondergetekende door had dat "sehman" in het duits, niet "zeeman" maar "zaaier" betekent in het vlaams! Vroeg me al af waar Jezus het in het evangelie over zeemannen gehad had! LOL. Die viering werd opgeluisterd door een vlaming. Zijn naam ontsnapt mij even, maar het is een man die in Medjugorje zijn bekering ervaarde jaren geleden en vervolgens negen jaar ginder bleef. Hij heeft daar al die jaren meegewerkt aan het opluisteren van de vieringen met kroatische en andere liederen. Op die manier bracht hij ons gisteren ook muzikaal helemaal in de sfeer van ginder. Prachtig!
Hoewel we niet alles van het programma konden mee doen, de kaarsjesprocessie was er o.a. teveel aan, het was zo al dicht bij elf uur eer we terug waren, kregen we in alle geval genoeg om ons hart een heel stuk weer mee te verrijken. Voor mij veel geestelijk voedsel en als toemaatje een fijne nieuwe vriendschap met een dame uit Tongeren. Waarvoor dank!
Hartelijke groeten, JMH
09-07-2011
9 juli 2011
1. Verslag van de verschijning van Onze Lieve Vrouw aan Ivan's gebedsgroep aan het Blauwe Kruis
Er bevonden zich 2 à 3 uur voor de verschijning aan Ivan deze avond reeds vele honderden bedevaarders aan het Blauwe Kruis. Tegen de tijd dat de gebedsgroep van Ivan aankwam, zo rond kwart voor acht, was de groep bedevaarders reeds aangegroeid tot meerdere duizenden en tot op het laatste kwamen er pelgrims bij om een plaatsje te vinden. Het werd een mooie avond en zij die er al vroeg waren, waren getuige van een mooie zonsondergang. Toen de gebedsgroep begon te zingen, ging de avond langzaam over in de nacht en tegen de tijd dat Ivan aan de droeve mysteries begon, vulden de maan en de vele sterren de nachtelijke hemel. Onze Lieve Vrouw verscheen aan Ivan rond 22 uur. De verschijning duurde verscheidene minuten. Wat volgt is Ivans beschrijving van zijn ontmoeting met Onze Lieve Vrouw deze avond.
Het belangrijkste van mijn ontmoeting vanavond met Onze Lieve Vrouw is, dat Zij, zoals altijd heel vreugdevol en gelukkig was bij de aanvang van de verschijning. Zij groette ons allen met Haar Moederlijke groet: "Geloofd zij Jezus, Mijn lieve kinderen." Daarna bad Zij voor een langere tijd, met uitgestrekte handen, over ons. Zij bad nog een langere tijd door voor de aanwezige priesters en zieken. Zij zegende zij ons allen, alsmede de meegebrachte religieuze voorwerpen, met Haar Moederlijke zegen. Dan bad Onze Lieve Vrouw in het bijzonder voor de priesters, bisschoppen, de Heilige Vader en voor de roepingen binnen de Kerk. Dan ging het gebed nog verder door tussen ons. Ik heb u allen aanbevolen, uw intenties en uw noden. Hierop volgde er een persoonlijk gesprek met Haar, dat enkel onder ons blijft. Daarop verliet ze ons in dat gebed, in het verlichte kruisteken en groette Zij: "Ga in vrede, Mijn lieve kinderen."
Wat ik vooral wens te benadrukken is dat Onze Lieve Vrouw in het bijzonder en gedurende langere tijd bad voor de priesters, bisschoppen, de Heilige Vader en voor de roepingen binnen de Kerk.
Bron: Caritas of Birmingham
Vertaling: Chris De Bodt
2. Nieuwe ontwikkelingen in verband met de verschijningen aan Ivan en zijn gebedsgroep
Voor de bedevaarders die Medjugorje tijdens de zomermaanden bezoeken, hadden de openbare verschijningen van Onze Lieve Vrouw aan Ivan Dragivevic op de top van de Podbro een bijzondere aantrekkingskrecht. Maar hier komt vanaf vier juli, tijdelijk een einde aan. Zoals u weet verschijnt Onze Lieve Vrouw twee maal wekelijks aan Ivan en zijn gebedsgroep, éénmaal op de top van de Verschijningsberg en éénmaal aan het blauwe Kruis.
Na de ontmoeting van Onze Lieve Vrouw met Ivan en zijn gebedsgroep van 4 juli jl. [vier juli is eveneens onafhankelijkheidsdag in de Verenigde Staten en Ivan woont tijdens de wintermaanden in de Verenigde Staten], gaf de Gospa hem te kennen dan, éénmaal per week, er geen verschijningen meer zullen plaatsvinden op de top van de Verschijningsberg of aan het Blauwe Kruis. Zoals u weet zijn er twee verschijningen wekelijks op de Podbro en één ervan zal voortaan in de privésfeer doorgaan met Ivan en zijn gebedsgroep. Dit heeft Ana Shawl, die instaat voor de organisatie van de verschijningen van Ivan in de Verenigde Staten, per mail doorgegeven aan de leden van de IIPG gebedsgroep, de internetarm van Ivans gebedsgroep.
Deze ontwikkeling is geenszins dramatisch en staat op zichzelf: "Dit is in het verleden nogmaals gebeurt, maar ik wou u dit laten weten alvorens er verkeerde geruchten zouden doorgegeven worden. Wees dus niet bezorgd als u hoort zeggen: "De Heilige Maria is gestopt met haar verschijningen aan Ivan, of aan de gebedsgroep, of er zijn dingen gaande met de gebedsgroep. Deze geruchten zijn onjuist."
Eénmaal per week zal Maria blijven verder verschijnen aan Ivan en zijn gebedsgroep. Deze openbare verschijningen, als ze plaatsvinden, vinden normaal plaats om 22 uur.
[nvdr: ik weet niet of er enig verband moet gezocht worden met de Verenigde Staten, omdat deze mededeling van Onze Lieve Vrouw gebeurde op 4 juli, onafhankelijksdag van de VS en aan Ivan, die de helft van het jaar in de Verenigde Staten woont. Anderzijds is dit gegeven dan weer te belangrijk om er onze lezers niet attent op te maken.]
Bron: Jakob Marschner, 7 juli 2011 [www.medjugorjetoday.tv]
Vertaling: Chris De Bodt
02-07-2011
2 juli 2011
2 juli 2011
De verschijning van vandaag aan Mirjana vond plaats aan het Blauwe Kruis rond 10 uur, maar bedevaarders trokken er al heen van 10 uur gisterenavond. Er werden de hele nacht Rozenkransen gebeden en liederen gezonden. Ondanks een beetje stofregen, bleven de bedevaarders en gingen ze door met bidden en zingen, als voorbereiding op de komst van de Koningin van de Vrede. Mirjana kwam kort na acht uur ter plaatse en trachtte op adem te komen en te bedaren, terwijl ze wachtte op Maria. Onze Lieve Vrouw kwam rond 8.45 uur en de verschijning duurde zo'n vijf minuten. Wat volgt is de boodschap van Maria aan Mirjana Dragecivic voor hen die Gods liefde nog niet kennen:
"Lieve kinderen, vandaag roep ik u op tot een moeilijke en pijnlijke stap voor uw eenheid met Mijn Zoon. Ik roep u op tot een volledige bekentenis en belijdenis van uw zonden, tot zuivering. Een onzuiver hart kan niet in Mijn Zoon en met Mijn Zoon zijn. Een onzuiver hart kan de vruchten van liefde en eenheid niet geven. Een onzuiver hart kan de dingen niet rechtzetten en rechtvaardigen. Het is geen voorbeeld van de schoonheid van Gods liefde voor hen die dit hart omringen en voor hen die er niet toe gekomen zijn om die liefde te kennen. U, Mijn kinderen, verzamel u rondom mij, vol enthousiasme, verlangen en verwachtingen en Ik smeek de Goede Vader om, door de Heilige Geest, Mijn zoon, geloof in uw gezuiverde harten te plaatsen. Mijn kinderen, gehoorzaam mij, begeef u op weg met Mij."
Toen Onze Lieve Vrouw wegging, toonde Zij aan Haar linkerzijde de duisternis en aan Haar rechterzijde een Kruis omgeven door gouden licht.
Mirjana gelooft dat Onze Lieve Vrouw het verschil tussen een zuiver en een onzuiver hart wou aantonen. Mirjana zei ook dat Onze Lieve Vrouw alle religieuze artikelen zegende en bad voor de priestes.
Chris De Bodt www.bloggen.be/medjugorje
01-07-2011
1 juli 2011
1 juli 2011
1. Na Fukushima worden nu Los Alamos [New Mexico] en Fort Calhoun [Nebraska] bedreigd
Los Alamos National Laboratory
De bosbranden in de Amerikaanse staat New-Mexico zijn helemaal uit de hand aan het lopen. Nadat eerder deze week al de 12.000 inwoners van de stad Los Alamos werden geëvacueerd, bedreigt de vuurhaard nu ook een gigantisch nucleair laboratorium. In dit lab werd tijdens Wereldoorlog II de atoombom ontwikkeld. Duizenden wetenschappelijke experimenten werden uit voorzorg al stilgelegd. In het nucleaire complex zijn ook 20.000 vaten met plutoniumafval opgeslagen. Toch verzekeren experts dat de nucleaire installaties bestand zijn tegen brand. Het nucleaire materiaal is opgeslagen in stalen containers die tegen brand berschermd zijn. De ongerustheid blijft toch groot en een vliegtuig werd uitgestuurd om eventuele nucleaire dampen en straling in de rookpluim te detecteren.
De branden woeden al de hele week in de bossen en de bergen van New Mexico. Enkele tienduizenden hectaren bos gingen al in de vlammen op. Nu bedreigt de brand langs drie zijden de nucleaire site van Los Alamos.
Tijdens WO II werd het lab opgericht voor het geheime Manhattan-project. De atoombommen die dood en vernieling zaaiden in Hiroshima en Nagasaki, zijn hier ontwikkeld en vandaag is het lab in Los Alamos nog steeds een van de belangrijkste faciliteiten in de VS waar atoomwapens kunnen worden gemaakt en duizenden (nucleaire) experimenten worden uitgevoerd. Het is een gigantisch complex van bijna tienduizend hectare en tweeduizend gebouwen. Er werken ruim tienduizend mensen. Zij wonen in de stad Los Alamos, die volledig geëvacueerd moest worden.
De brandhaard van bijna 200 vierkante kilometer is bijna niet meer te controleren. De overheid is ook heel ongerust over de situatie en laat een gespecialiseerd vliegtuig over de nucleaire site cirkelen. Hetzelfde tweemotorige toestel werd uitgestuurd na 9/11 om de straling boven de ingestorte Twin Towers in New York te meten. Het werd eveneens ontwikkeld dankzij de research in de nucleaire installaties die het nu moet controleren.
Fort Calhoun
Op 6 juni 2011 kwam de Amerikaanse Fort Calhoun kerncentrale ten noorden van de stad Omaha (Nebraska) in de problemen vanwege de buiten zijn oevers getreden Missouri rivier. Een dag later brak er een elektrische brand uit en moest de centrale worden geëvacueerd. Vervolgens constateerde de Amerikaanse nucleaire autoriteit NRC op 8 juni dat het koelsysteem van het bassin met gebruikte brandstofstaven was uitgevallen. Inmiddels werd uit voorzorg het laagste alarmniveau 4 voor de centrale ingesteld en vreest men dat de situatie verder zal verslechteren. Wordt Fort Calhoun het Amerikaanse Fukushima?
Fort Calhoun
Natuurlijk haastten de Amerikaanse autoriteiten zich te verklaren dat er geen nucleaire stoffen zullen vrijkomen. De overstroming van de Missouri rivier houdt echter aan. Het waterniveau zal naar verwachting deze zomer met nog eens anderhalve meter stijgen. En het water staat nu al tot aan de gebouwen van de kerncentrale.
2. Medjugorje: De IIPG [International Internet Prayer Group] [Deel 47]
Michael Jones
De berg was gevuld met meerdere duizenden mensen, maar hun aantal kon ik echt niet inschatten. Het was zo rustig dat men de kaarsen kon horen flikkeren in de zachte wind. Toen kwam er een blauw licht, dat gevolgd werd door een geluid dat ik alleen kan omschrijven als de donder. Ik heb nooit iets dergelijks noch hiervoor, noch daarna gehoord. Dit herhaalde zich driemaal en ik was bang bij wat ik zag en hoorde. Voor een kort moment dacht ik dat dit het einde van de wereld was. Toen herinnerde ik mij [ik had dit ergens gelezen] dat dit fenomeen zich altijd voordoet als Onze Lieve Vrouw verschijnt, maar dat, buiten de zieners zelf, slechts weinig mensen het ervaren.
Ik keek naar Ivans gelaat. Zijn ogen knipperden niet. Hij knikte lichtjes en bewoog zijn lippen, maar er waren geen woorden. Hoewel ik in de richting keek, waar hij naar keek, kon ik Onze Lieve Vrouw niet waarnemen. Mijn gedachten gingen nu naar de pijn, die zich nu uitstrekte tot heel mijn linkerzijde. Nog steeds bewoog ik niet.
Toen de verschijning over was, werd de pijn ondraaglijk. Ik vroeg aan God om mij te helpen. Mij hele linkerkant was nu volledig verstijfd. Ik kon niet rechtop staan en om de een of andere reden kon ik ook niet praten. Ivan wandelde toen weg. Hij had nog maar één stap gezet, toen hij stopte en mij aankeek. Hij keerde terug, plaatse zijn handen onder mijn linkerarm en trok me recht.
Ik keek rond of iemand hiervan getuige was geweest. Er was een meisje van zon zestien jaar oud dat deel uitmaakte van onze groep. Toen ik haar bekeek zag ik de tranen van haar wangen lopen. Ik wist diep in mijn hart dat zij had gezien wat er gebeurd was. Zij was mijn getuige. Zij viel snikkend in mijn armen en ik knuffelde haar. Nu kon ik mijn tranen niet langer bewingen. Ik was volledig gebroken door mijn ervaring.
Bron: IIPG
Vertaling: Chris De Bodt
3. Dagboek van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 139]
Schrift 1
365. Toen ik de biechtstoel verliet en mijn penitentie begon te bidden, hoorde ik deze stem: "Ik heb de genade verleend die ge Mij voor die ziel gevraagd hebt, maar ik deed dat niet wegens de versterving die ge zelf gekozen hebt, maar het is wegens uw daad van volledige gehoorzaamheid aan mijn plaatsbekleder. dat ik die ziel de genade verleend heb waarvoor ge bij Mij bemiddeld hebt en Mijn barmhartigheid hebt gebedeld. Begrijp dat als ge uw eigen wil vernietigt, de Mijne in u regeert."
366. O Mijn Jezus, wees geduldig met mij, ik zal in de toekomst beter opletten en niet meer op mijzelf steunen, maar op Uw genade en Uw goedheid, die voor mij, ellendige, zo groot is.
367. + Zekere dag liet Jezus mij verstaan dat wanneer ik Hem bid voor intenties die mij soms worden toevertrouwd, Hij altijd bereid is Zijn genade te verlenen, maar dat de zielen ze niet altijd willen aanvaarden. "Mijn Hart loopt over van grote barmhartigheid voor de zielen en bijzonder voor de arme zondaars. Konden ze toch maar verstaan dat ik voor hen de beste Vader ben: voor hen is uit Mijn Hart, als een bron die overvloeit van barmhartigheid, bloed en water gevloeid. Voor hen verblijf ik in het tabernakel. Als Koning van barmhartigheid verlang Ik de zielen met genaden te overstelpen, maar ze willen ze niet aanvaarden. Kom gij minstens zo dikwijls mogelijk naar Mij en neem de genaden aan die zij niet willen, zo zult ge Mijn Hart troosten. O, hoe groot is de onverschilligheid van de zielen voor zoveel barmhartigheid, zoveel liefdebewijzen. Mijn Hart wordt slechts gelaafd met ondankbaarheid en vergetelheid vanwege de zielen die in de wereld leven: ze hebben tijd voor alles, maar geen tijd om naar Mij te komen, noch om genaden te ontvangen.
Zo wend Ik Mij tot u, uitverkoren zielen, begrijpt ook gij de liefde van Mijn Hart niet? Ook hier is Mijn Hart ontgoocheld. Ik vind geen volledige overgave aan Mijn liefde. Zoveel voorbehoud, zoveel wantrouwen, zoveel voorzorgen. Tot uw troost wil Ik u zeggen dat er in de wereld zielen leven die Mij oprecht beminnen, Ik verblijf met genoegen in hun hart, maar ze zijn weinig talrijk. In de kloosters zijn er ook zielen die Mijn Hart met vreugde vervullen, Mijn gelaatstrekken zijn in hen gegrift en daarom beziet de hemelse Vader hen met bijzondere voorliefde, ze zullen de verwondering zijn van engelen en mensen, hun aantal is klein, zij zijn het die de mensen tegen de gerechtigheid van de hemelse Vader beschermen en barmhartigheid voor de wereld bekomen. De liefde van deze zielen en hun offers schragen het bestaan van de wereld. Het is de ontrouw van een ziel, speciaal door Mij uitgekozen, die Mijn Hart het pijnlijkst verwondt. Deze ongetrouwheden zijn zwaarden die Mijn Hart doorsteken."
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
4. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 151]
Zesde Lezing: Over het eeuwig lijden en het ongelukkig lot
Deel 1
En daar er een zichtbaar verschil is tussen een eeuwigheid en een eeuwigheid zou kunnen dat de zonde de zondaar niet geschaad heeft. Bijvoorbeeld dat God me, om me te straffen voor mijn misdaden, me eeuwenlang in een vlammenzee zou dompelen troost ik me ... ik weet dat ik een gelijke maat als de rechtvaardige heb... de eeuwigheid... Dus eeuwigheid van genot en glorie voor hij die God gediend en bemind heeft tot de dood, eeuwigheid van genot en glorie voor de schurk die trilde bij het kwaaddoen en steeds de wet en de goddelijke geboden vertrappelde. Maar als beide gelijk eindigen, als zowel de goede als de verkeerde weg onfeilbaar naar het eeuwig leven leiden, zijn we gedoemd te besluiten dat deugd en misdaad dezelfde zekerheid bieden, dat de mens vrij is een of ander willekeurig te kiezen en dat zowel het bezoedelde als het zuivere leven dezelfde verdienste en waarde bezitten, gezien beide de basis vormen van eenzelfde volmaaktheid en eenzelfde geluk.
Eens dit systeem aanvaard is er op aarde noch moraal, noch openbare orde, noch schijn van eerlijkheid. De rechtvaardigheid is ontdaan van haar straf, het geweten is een vooroordeel, de deugd en het offer zijn een domme inspanning. Ontneem de mensheid haar vrees voor eeuwige straf en de wereld loopt over van misdaden, de vreselijkste misdrijven worden een opdracht van zodra ze aan gevangenis en zwaard ontsnappen. Er wordt slechts op de hel vooruitgelopen, in plaats van tot het latere leven te behoren begint ze nu onder de mensheid in dit leven. Een hedendaags auteur stelde: er is voor de samenleving geen :middenweg, God of de revolver. Als er geen enkele straf bestaat na dit leven dan overwint de macht in plaats van het recht, de beul wordt de sluitsteen en de spil van de maatschappelijke orde en de gerechtigheid wordt verkondigd in naam van de dood en niet meer in Gods naam. Daarbij, merkt een ander moralist op, met welk recht zou de rechtbank de misdaad bestraffen en een gegronde straf toekennen vermits deze laatste de goddelijke straffeloosheid geniet en dat de eeuwige rechtvaardigheid beslist heeft zich stil te houden? [Lacordaire: De la Sanction du Gouvernement divin].
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
5. Fatima in Lucia's eigen woorden: "De Oproepen" [aflevering 34]
Mijn God, ik geloof
Eerder reeds had Hij gezegd: "De Geest maakt levend, het lichaam dient tot niets. Wat ik gezegd heb is geest en leven." [Joh. 6:63] Het Woord van Christus is het Woord van de Vader: "De Vader die mij gezonden heeft, heeft me opgedragen wat ik moest zeggen en hoe ik moest spreken." [Joh. 12: 49b] En zo kwam Christus in deze wereld, niet om de Wet van God te vernietigen, maar om ze te vervullen, het te vervolmaken het aan ons uit te leggen in haar ware betekenis en hoe we het moeten begrijpen en uitvoeren. Hier zijn Zijn woorden: "Denk niet dat ik gekomen ben om de Wet of de Profeten af te schaffen. Ik ben niet gekomen om ze af te schaffen, maar om ze tot vervulling te brengen." [Mat. 5: 17]
Toen kwamen er vanuit Jeruzalem farizeeën en schriftgeleerden naar Jezus. Ze vroegen hem: "Waarom overtreden uw leerlingen de tradities van onze voorouders? Ze wassen hun handen niet voor ze hun brood eten." Hij gaf hun ten antwoord: "En waarom overtreedt u het gebod van God, alleen om uw eigen traditie in stand te houden? Want God heeft gezegd: "Toon eerbied voor uw vader en moeder," en ook: "Wie zijn vader of moeder vervloekt, moet ter dood gebracht worden." Maar u leert: "Wie tegen zijn vader of moeder zegt: Alles wat van mij is en voor u van nut had kunnen zijn, bestem ik tot offergave," die hoeft zijn ouders geen eerbied te tonen. Zo ontkracht u het woord van God uit eerbied voor uw eigen traditie. Huichelaars, wat is Jesajas profetie toch toepasselijk op u: "Dit volk eert mij met de lippen, maar hun hart is ver van mij. Tevergeefs vereren ze mij, want ze onderwijzen hun eigen leer, voorschriften van mensen." [Mattheus 15: 1-9]
Deze weg toont duidelijk de omvang van hoe de wet van de rechtvaardigheid en de liefdadigheid worden vervormd, daar waar deze van ons eerst en vooral vereist om ons naaste, zowel als onze ouders te helpen. En het is zowel juist, welwillend en nodig voor ons om anderen te helpen. Dit is wat Jezus ons onderwees toen Hij zei: Als u begrepen had wat bedoeld wordt met: "Barmhartigheid wil ik, geen offers," dan zou u geen onschuldigen hebben veroordeeld. [Mat. 12: 7]
Vertaling: Chris De Bodt
6. Docudrama: Het Evangelie volgens Lucas [10-11-12/12]
Jezus van Nazareth, de Zoon va God, opgevoed door een timmerman. Het verhaal is gebaseerd op het Evangelie van Lucas. Het leven van Jezus, vanaf de miraculeuze geboorte uit een Maagd tot de roeping van Zijn apostelen: zijn openbare leven, zijn mirakelen, zijn opdracht. De film eindigt met Zijn dood bij de Kruisiging en Verrijzenis. Regisseurs zijn John Krish en Peter Spykes. Acteurs zijn Brian Deacon [Jezus] Richard Kiley [de stem van Lucas], Rivka Neuman [Maria], Joseph Siloach [Jozef] en Niko Nitai [Simon Petrus]. De film dateert uit 1979 en duurt 117 minuten.
7. Benoite, de herderin van Notre-Dame du Laus [Aflevering 66]
Hoofdstuk 3: Van Pindrau naar het gehucht Laus
De kapel van Onze Lieve Vrouw van Goede Ontmoeting
M. Gaillard, na de overstromingen van de Avance te hebben genoteerd en die de godsvrucht van de inwoners van Laus belemmerden, voegt erbij: De inwoners zeiden onderling: Als we niet naar onze parochie kunnen op de hoogdagen en als de vrouwen die gebaard hebben er niet geraken en hun kinderen er heen brengen, kunnen we beter zelf hier een kapel bouwen waar de prior gemakkelijker kan komen voor die vrouwen en voor de doopsels. We zullen hem vragen hier de Mis op te dragen en de nodige functies uit te voeren in tijd van nood.
In het klad van de tekst vervolledigde M. Gaillard: We zullen in die kapel God bidden s avonds na het werk. In het net staat er: In 1640 trokken ze samen een kleine vierkante muur op ter grootte van de kapel die in het koor van de huidige kerk hier staat en ze overdekten die met stro. Daarna hebben ze nog maar verder uitgegraven om ze op gelijke hoogte met de kerk te brengen.
Juvénis haalt een interessante anekdote aan: Toen Guillaume dHugues aartsbisschop van Embrun was, beslisten de inwoners van Laus om een kapel te bouwen ter ere van de Maagd, ofwel voor hun gemak ofwel vanwege een bijzondere devotie tot de goddelijke Moeder, ofwel nog door een ingeving van de Heilige Geest bewogen die door een eeuwig besluit van de Voorzienigheid zijn echtgenote te doen vereren.
'Wat er ook van is, de kapel was af voor er geweten was dat er een toelating van de aartsbisschop vereist was. Toen de inwoners hun fout inzagen gingen ze Guillaume dHugues smeken om de bouw van hun kapel toe te laten. Ze spraken tot hem alsof de kapel er nog niet stond. De prelaat gaf de toelating. Een tijdje later gingen ze hem vragen ze in te zegenen. Verrast dat de bouw zo vlug was verlopen, gaf hij gevolg aan de wens. Ze werd ingezegend onder de benaming van Onze Lieve Vrouw van Goede Ontmoeting.
Onze historicus uit Gap is blij de list van de inwoners van Laus te vertellen, en hij doet als een vrome kanunnik. De benaming van de kapel bedoelt normaal Maria Boodschap en hij zal goed passen bij de gesprekken tussen de Maagd en Benoîte.
Vertaling: Broeder Jozef
8. Jezus' tijdgenoten [aflevering 280]
Josephus Flavius
Nadat Simon gehoord had wat Ananus zei, verzocht hij de boodschappers om de zaak geheim te houden en niets uit te laten lekken. Hij beloofde dat hij ervoor zou zorgen dat ik op korte termijn uit Galilea weggestuurd zou worden. Hij liet daarom de broer van Johannes bij zich komen en droeg hem op om geschenken naar Ananus en zijn vrienden te sturen. Hij dacht dat zij daardoor misschien overgehaald konden worden om van mening te veranderen. Uiteindelijk lukte het Simon inderdaad om gedaan te krijgen wat hij gewild had. Ananus en consorten, die zich met geschenken hadden laten omkopen, stemden er namelijk in toe dat ik Galilea uitgestuurd zou worden, zonder dat de bevolking op de hoogte werd gesteld van waar ze mee bezig waren. Zij besloten om mensen te sturen die of goede afkomst waren, of in kennis uitblonken. Twee van hen, Jonathan [17] en Ananias, waren uit het volk afkomstig, en behoorden tot de sekte van de Farizeeën, terwijl de derde, Joazar, uit een priesterfamilie stamde, en daarnaast Farizeeër was. De laatste, Simon, was de jongste van de hogepriesters. Ze hadden de opdracht gekregen om, als zij bij de Galileeërs waren aangekomen, hen te vragen waarom zij zo op mij gesteld waren. En als zij dan zouden zeggen dat dat was omdat ik in Jeruzalem was geboren, moesten zij antwoorden dat zij alle vier ook in dezelfde plaats waren geboren. Als zij dan weer zouden zeggen dat het kwam omdat ik zo goed doorkneed was in hun wetten, moesten ze antwoorden dat zij ook goed op de hoogte waren van de gebruiken van hun land. Als zij zouden zeggen dat zij bovendien op mij gesteld waren omdat ik priester was, moesten ze antwoorden dat twee van hen ook priester waren.
Nadat zij Jonathan en zijn metgezellen deze aanwijzingen hadden gegeven, gaven zij hen ook nog veertigduizend drachmen uit de staatskas mee. Toen zij echter hoorden dat er op dat moment een Galileeër, die Jezus heette, tijdelijk in Jeruzalem verbleef, en een groep van zeshonderd gewapende manschappen bij zich had, ontboden zij hem, gaven hem drie maanden soldij en verzochten hem om Jonathan en zijn medeafgezanten te vergezellen en hen te gehoorzamen. Zij gaven ook geld aan driehonderd burgers van Jeruzalem, die hen onderweg allemaal moesten onderhouden. Ook hen gaven zij de opdracht om de afgezanten te begeleiden. Nadat zij het met elkaar eens waren geworden en klaar waren voor de reis, vertrokken Jonathan en zijn metgezellen samen met hen. De broer van Johannes volgde hen met honderd gewapende manschappen. De opdracht die zij hadden gekregen van de mensen die hen stuurden was de volgende: als ik vrijwillig mijn wapens zou neerleggen zouden zij mij levend naar Jeruzalem moeten brengen, maar als ik mij tegen hen zou verzetten, zouden ze me moeten doden, zonder ook maar ergens bang voor te zijn, omdat zij dat dan op hun bevel deden. Zij hadden ook aan Johannes geschreven dat hij zich gereed moest maken om tegen mij te vechten en aan de bewoners van Sepphoris, Gabara en Tiberias hadden ze de opdracht gegeven om Johannes hulptroepen te sturen.
Mijn vader had mij daar allemaal schriftelijk verslag van gedaan [want Jezus, de zoon van Gamala, die bij het beraad aanwezig was geweest, was een goede vriend van mij, en had hem dat verteld]. Ik was zeer aangeslagen, toen ik daardoor in de gaten kreeg dat mijn medeburgers zo ondankbaar bleken te zijn, dat zij uit jaloezie opdracht hadden gegeven om mij te vermoorden. In die brief verzocht mijn vader mij ook dringend om naar hem toe te komen, omdat hij zijn zoon voor zijn dood nog heel graag een keer wilde zien. Ik vertelde dat allemaal aan mijn vrienden en deelde hen mee dat ik over drie dagen het land zou verlaten en naar huis zou gaan. Toen zij dat hoorden werden ze allemaal heel bedroefd en met tranen in hun ogen verzochten ze mij hen niet in de steek te laten. Zij dachten namelijk dat zij zonder mijn leiding zeker ten onder zouden gaan. Ik ging echter niet in op hun verzoek, omdat ik mij zorgen maakte over mijn eigen veiligheid. Daarom stuurden de Galileeërs, die bang waren dat het gevolg van mijn vertrek zou zijn dat ze in handen zouden vallen van de terroristen, boodschappers over heel Galilea uit om de bevolking op de hoogte te stellen van mijn beslissing om hen te verlaten. Zodra zij dat hadden vernomen, verzamelden zij zich in groten getale uit alle districten, samen met vrouwen en kinderen. Volgens mij deden ze dat niet langer uit genegenheid voor mij, maar uit angst voor hun eigen leven. Zij dachten namelijk dat hen geen kwaad zou kunnen overkomen, als ik maar bij hen bleef. Daarom kwamen ze allemaal naar de grote vlakte, waar ik op dat moment verbleef en die de vlakte van Asochi werd genoemd.
Die nacht had ik een prachtige droom. Ik was naar bed gegaan, verdrietig en verward door het nieuws dat ik in de brieven had gelezen. Opeens leek het alsof er iemand naast mij stond, die zei: "Josephus, hou op met het kwellen van je ziel, want wat jou nu verdriet doet, zal je zeer in aanzien doen stijgen en je in alle opzichten gelukkig maken. Je zult niet alleen deze moeilijkheden te boven komen, maar ook vele andere. Laat je niet terneerslaan, maar bedenk dat je tegen de Romeinen zult moeten vechten." Na deze droom stond ik op met de bedoeling om naar de vlakte af te dalen. Toen de enorme menigte Galileeërs, waaronder vrouwen en kinderen, mij zagen, wierpen zij zich op de grond en smeekten mij met tranen in hun ogen hen niet aan hun vijanden prijs te geven, en niet weg te gaan en toe te staan dat hun land door hen werd vernietigd. Toen ik niet op hun smeekbeden inging, probeerden zij me te laten zweren dat ik bij hen zou blijven. Zij lieten ook een overvloed aan verwijten neerdalen op de hoofden van de bevolking van Jeruzalem, die hun land niet in vrede wilden laten leven.
Vertaling: Broeder Joseph
9. Het sacrament van de Eucharistie [deel 15]
4. De Liturgische viering van de Eucharistie
Het verloop van de Viering
Allen verzamelen zich. De christenen komen op eenzelfde plaats samen voor de eucharistieviering. Aan het hoofd staat Christus zelf die de voornaamste handelende persoon van de eucharistie is. Hij is de hogepriester van het Nieuwe Verbond. Op onzichtbare wijze zit Hij zelf elke eucharistieviering voor. Als diens vertegenwoordiger zit de bisschop of priester [handelend in de persoon van Christus als hoofd] de vergadering van de gelovigen voor, hij neemt het woord na de lezingen, ontvangt de offergaven en zegt het eucharistisch gebed. Allen hebben een actief aandeel in de viering, ieder op zijn manier: de lectoren, zij die de offergaven aandragen, zij die de communie uitreiken, en heel het volk dat zijn deelname uitzegt in het Amen.
De woorddienst bevat 'de werken van de profeten', dit is het Oude Testament, en 'de gedenkschriften van de apostelen', dit zijn hun brieven en de evangelies. Na de homilie, die ertoe aanspoort het woord te aanvaarden als het woord van God, wat het in werkelijkheid is, en het in praktijk te brengen, volgen de voorbeden voor alle mensen volgens het woord van de apostel: 'Allereerst vraag ik u gebeden, smekingen, voorbeden en dankzeggingen te verrichten voor alle mensen, voor koningen en alle hooggeplaatsten' [1 Tim. 2,1-2].
De aanbieding van de offergaven [de offerande]: men brengt dan, soms in processie, het brood en de wijn naar het altaar, die door de priester, in naam van Christus, opgedragen zullen worden in het eucharistisch offer waar zij tot zijn lichaam en bloed zullen worden. Het is dezelfde handeling als die Christus verrichtte tijdens het laatste avondmaal, 'waar Hij het brood en de beker nam'. 'Alleen de kerk brengt deze offergave aan de Schepper in een zuivere vorm, doordat zij onder dankzegging aanbiedt wat uit Gods schepping voortkomt'. Met het aandragen van de offergaven naar het altaar wordt het gebaar van Melchisedek hernomen; hiermee worden de gaven van de Schepper in de handen van Christus gelegd. Hij is het die in zijn offer alle menselijke pogingen om offers te brengen vervolmaakt.
Van oudsher dragen de christenen, samen met het brood en de wijn voor de eucharistie, ook hun gaven aan, om ze te verdelen onder de behoeftigen. Deze nog steeds gebruikelijke gewoonte van de collecte vindt haar inspiratie in het voorbeeld van Christus, die arm is geworden opdat wij rijk zouden worden:
Zij die vermogend zijn en zij die het wensen, geven naar believen wat zij willen. Wat ingezameld wordt, wordt neergelegd bij hem die voorgaat. Hij zorgt dan voor de wezen en de weduwen en voor hen die door ziekte of om een andere reden hulpbehoevend zijn, en ook voor hen die in de gevangenis verblijven en voor de gasten die uit den vreemde aangekomen zijn. In één woord: hij zorgt voor allen die in nood zijn.
De anafora: met het eucharistisch gebed, een gebed van dankzegging en consecratie, bereiken we het hart en het hoogtepunt van de viering.
In de prefatie brengt de kerk door Christus in de heilige Geest dank aan de Vader voor al zijn werken, voor de schepping, de verlossing en de heiliging. Heel de gemeenschap sluit zich vervolgens aan bij de onophoudelijke lofzang die de hemelse kerk, de engelen en alle heiligen, de driewerf heilige God toezingt.
In de epiklese vraagt zij de Vader zijn heilige Geest of de kracht van zijn zegen te zenden over het brood en de wijn, opdat zij door zijn kracht worden tot lichaam en bloed van Jezus Christus, en opdat zij die aan de eucharistie deelnemen één lichaam en één geest mogen zijn [sommige liturgische tradities plaatsen de epiklese na de anamnese].
In het instellingsverhaal stellen de kracht van de woorden en van de handeling van Christus en de kracht van de heilige Geest, zijn lichaam en bloed onder de gedaanten van brood en wijn, zijn offer dat eens voor altijd op het kruis gebracht werd, sacramenteel tegenwoordig.
Vervolgens gedenkt de kerk in de anamnese het lijden, de verrijzenis en de glorievolle wederkomst van Christus Jezus; zij draagt aan de Vader het offer van zijn Zoon op, dat ons met Hem verzoent.
In de intercessiegebeden brengt de kerk tot uitdrukking dat de eucharistie gevierd wordt in gemeenschap met heel de hemelse en aardse kerk, levenden en doden; in gemeenschap met de herders van de kerk, de paus, de plaatselijke bisschop, zijn priesters en diakens, en alle bisschoppen van de gehele wereld met hun kerken.
Op het Gebed des Heren en het breken van het brood volgt de communie, waarin de gelovigen 'het brood uit de hemel' en 'de beker van het heil' ontvangen, het lichaam en bloed van Christus die zich heeft overgeleverd 'ten bate van het leven der wereld' [Joh. 6,51]:
Omdat dit brood en deze wijn, volgens de aloude uitdrukking, 'tot eucharistie gemaakt' [eucharisteithentos] zijn, 'draagt dit voedsel bij ons de naam eucharistie. Niemand anders mag hieraan deelhebben dan hij die gelooft dat onze leer waar is, die gedompeld is in het bad tot vergeving van de zonden en tot wedergeboorte, en die leeft volgens de voorschriften van Christus'.
Anne Van Der Sloten
10. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 107]
Hoofdstuk 2: Johannes De Doper tot het doopsel van Jezus
Tweede doopplaats: het fameuze gezantschap uit Jeruzalem [Joh. 1: 19-28]. Zieken en heidenen laten zich dopen.
Deze tweede doopplaats ligt aan de westzijde van de Jordaan, naar Betabara een weinig meer stroomafwaarts of zuidelijker, ten oosten van de Jordaan. Jerusalem ligt ongeveer 5 mijlen [6 à 7 uren] van hier. De rechte weg [de klimweg van Jericho] loopt [van Jerusalem uit] over Betanië en door een woestijn en voorbij een herberg, die evenwel iets buiten de weg ligt. [Khan el-Hatroer, ongeveer halverwege, ligt aan de weg. Khali el-Ahmar, een uur ten zuidwesten van de voorgaande, ligt buiten de meest gebruikte verbindingsweg]. Het gewest tussen Jericho en Bethogla is zeer aangenaam. De Jordaan heeft er schoon water [vergeleken bij dat van de Nijl], maar men moet het laten bezinken, dan wordt het zo helder. Op menige plaats is het ook welriekend, want de oevers staan vol bloeiende bosschage, bomen en reusachtige struiken en de bloesems vallen er in. Menigmaal is de stroom ondiep en geslonken, zodat men er schier tot op de bedding door kan zien. Dan zie ik ook in de oevers diepe holen die in de rots uitgehold zijn. Ik ben zo gaarne in het heilig land, maar ik weet nooit hoe het daar met de tijd is. Wanneer het hier bij ons winter is, bloeit daar reeds alles, en in onze zomer bloeit daar reeds de tweede oogst. Ook komt er een tijd dat het er zeer nevelig is en veel regent. Er zijn bergen in het land, waar het boven vinnig koud is, terwijl naar een andere kant toe, alles groen en vol zon is.
De berg van Jezus' vasten is slechts vier uren van Johannes eerste spelonk. Deze berg is zeer wild en hoog [348 meter boven Jericho] en er zijn zulke diepe holen in de rotswanden [en ravijnen er tussen], dat ik altijd schrik heb om er in te kijken. De tweede wildernis waar Johannes was, heeft vier mijlen in de omtrek. Toen hij de vijver maakte, verfraaide hij ook zijn spelonk, die ruim was.
Ik zag Johannes' leerlingen nu nog vele voorwerpen van de doopplaats bij Ennon naar hier overbrengen en de hele inrichting vervolmaken. Ook zieken op bedden werden aangebracht. Op deze plaats van de Jordaan vonden vele gebeurtenissen uit het Oude Testament plaats. Elias heeft hier de Jordaan met zijn mantel verdeeld en is er overgegaan met Elizeüs en deze heeft bij zijn terugkeer hetzelfde gedaan. Elizeüs heeft hier ook gerust. Vooral zijn hier de kinderen van Israël de Jordaan overgetrokken.
11. Malachias: De 111 profetieën over de Pausen
Profetie 106: Pastor Angelicus [Engelachtige Herder]
Pius XI [1939-1958]
Echte naam: Eugenio Maria Giuseppe Giovanni Pacelli [Rome, 2 maart 1876 - Catsel Gandolfo, 9 oktober 1958]
Eugenio was de tweede zoon en het derde kind van Filippo Pacelli en Virginia Graziosi. De familie Pacelli was een van oorsprong eenvoudige familie afkomstig uit Onano. Aan hun betrokkenheid met het Vaticaan dankte zij echter de adellijke titels van markies, verleend door paus Pius IX aan Eugenios grootvader Marcantonio Pacelli. Zowel Eugenios grootvader als vader [en later ook zijn broer Francesco] waren als advocaat verbonden aan het Vaticaan. Ernesto Pacelli, een oom, zou financieel adviseur van de opeenvolgende pausen Leo XIII, Pius X en Benedictus XV worden.
Op 2 april 1899 [Eerste paasdag] werd Eugenio gewijd tot priester door hulpbisschop Cassetta van Rome en op 3 april ging hij zijn eerste mis voor in de Borghesekapel van de Santa Maria Maggiore. Na zijn wijding studeerde Eugenio canoniek recht aan het "Ateneo Pontifico di SantApollinare."
Op 7 maart 1911 werd Eugenio benoemd tot proprefect van de "Sacra Congregatio pro Negotiis Ecclesiasticis Extraordinariis," gevolgd door zijn benoeming tot prefect van dezelfde congregatie op 1 februari 1914. In die hoedanigheid werd hem gevraagd een opzet te maken voor een af te sluiten concordaat met Servië, dat op 24 juni 1914 [vier dagen voor de moordaanslag op aartshertog Frans Ferdinand van Oostenrijk] werd gesloten.
Op 20 april 1917 werd hij pauselijk nuntius van Duitsland en tevens titularis-aartsbisschop van Sardes. Op 16 december 1929 werd Eugenio Pacelli door paus Pius XI verheven tot kardinaal-priester met als titelkerk Santa Giovanni e Paolo. Zijn aanstelling tot staatssecretaris van het Vaticaan op 9 februari 1930 volgde op het aftreden van Pietro Gasparri op 7 februari.
Op 12 maart 1939 werd hij tot Paus gekroond op de buitenloggia van de Sint-Pietersbasiliek.
Over zijn rol als Paus tijdens de oorlog zal men nooit uitgesproken raken. Vooral de Joden hebben hem steeds een lakse houding aangewreven tijdens de Tweede wereldoorlog. Ongetwijfeld was het geen gemakkelijke opdracht om leider van de Katholieke Kerk te zijn tijdens de meest verwoestende oorlog.
Pius XII was een mystieke Paus die bekend stond om zijn vele visioenen die hij kreeg. Zodus was hij in de volle zin van het woord een engelachtige herder voor de kudde diue aan zijn zorg was toevertrouwd.
Chris De Bodt
12. Profetiën: Heilige Ceasarius van Arles [470-542]
Profetie 1
Spoedig zal de stad door een verschrikkelijke straf bereikt worden. Hierbij zal een paus betrokken zijn. Maar een andere paus zal, door zijn grote waardigheid, nog een meedogenlozer vijand stoppen en deze overtuigen om de schade, die aan de Heilige Stad is veroorzaakt, te herstellen. O gemene troepen van verschillende naties! Door oorlog, hongersnood, pest en een plotse vloed zal de stad er verlaten bijliggen, zoals een hut van een tuinman. De schandelijke oorlog beroert de stad en Gallië. Vlucht, vijand. Een krachtige leiders zal alle delen treffen met zijn voortreffelijke hamer en zal aan een bekende keizer de eer van de overwinning van de Arabieren laten. Door een steekwonde zal de vrome vader van het volk sterven. Ik zie het.
Vertaling: Chris De Bodt
13. Onze Lieve Vrouw van Anguera: Vervolg van de boodschappen
Boodschap 3475 van 26/4/2011
Lieve kinderen, Minnesota en Constantine: Gods genade zal over dit volk komen en de inwoners zal een grote vreugde overkomen. Ik moedig u aan om uw ware rol als Christenen op te nemen. Ik ben uw Moeder en Ik kom uit de hemel om u te zegenen en u te vertellen dat u belangrijk bent voor de verwezenlijking van mijn plannen. Streef naar en haast u voor uw bekering. God roept u en wacht op u. Sta niet stil. Nu is het de tijd van genade voor ieder van u. Heb moed, geloof en hoop. Dank u voor alles wat u ten gunste van Mijn plannen doet. De Heer zal u rijkelijk belonen voor alles wat u doet ten gunste van Mijn plannen. Voorwaarts zonder vrees. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Wees in vrede. Amen.
Boodschap 3476 van 30/4/2011
Lieve kinderen, wend u af van de zonde en dien oprecht de Heer. Laat de duivel u niet tot zijn slaaf maken. De Heer houdt van u. Wanneer u zich zwak voelt, aanroep dan Jezus. In Zijn woorden en in de Eucharistie is uw sterkte en overwinning. Gedraag u als kinderen van God en aanvaard Zijn wil voor uw leven. Ik wens u niet te verplichten, maar luister naar Mij. Ik ben uw Moeder en Ik kom uit de Hemel om u op te roepen tot bekering. Trek u niet terug. De mensheid is ziek en dient te worden geheeld. Heb berouw en verander uzelf. U zult gruwelen blijven zien op aarde. Novato zal om hulp schreeuwen en we zullen in Bitola een grote vernietiging zien. Bid, bid, bid. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Wees in vrede. Amen.
Boodschap 3477 van 1/5/2011
Lieve kinderen, Ik ben uw Moeder en Ik kom uit de Hemel om u aan te moedigen en u te zeggen dat u één voor één geliefd wordt door de Vader en de Zoon door de Heilige Geest. Open uw harten en aanvaard Mijn oproepen. De Heer is heel dicht bij u en zal u nooit verlaten. Luister naar mij. Vertel aan iedereen dat God gehaast is en dat er geen tijd te verliezen valt. Doe vandaag nog wat u morgen moet doen. Moed. Wanneer alles verloren zal lijken, zal er een grote vreugde over u komen. De Heer zal uw tranen afdrogen en u zult de overwinning van Mijn Onbevlekte Hart zien. Een pijnlijke gebeurtenis zal plaatsvinden in Bishkek en zal zich herhalen in Sao Goncalo. Ik treur voor wat op u afkomt. Kniel neer in gebed. Aanschouw de gekomen tijd die Ik heb voorspeld. Wees voorzichtig. Zet geen stap terug. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Wees in vrede. Amen.
Vertaling: Chris De Bodt
14. Wat is er bijzonder aan juli 2011?
Vandaag vindt er een zonsverduistering plaats die niemand kan waarnemen, omdat deze boven het zuidelijkste gebied van de aarde plaatsvindt, en uiteraard is het daar zes maanden donker.
30-06-2011
30 juni 2011
30 juni 2011
1. Medjugorje: De IIPG [International Internet Prayer Group] [Deel 46]
Michael Jones
In mijn vredigheid vroeg ik God opnieuw om mijn woede te willen vergeven. Ik zei tot hem in stil gebed: "Weet u, Heer, deze mensen zijn verkeerd in hun handelen. Als ze ook maar één keer vriendelijk de vraag zouden stellen, zou ik mij ogenblikkelijk veraf verwijderen om voor hen plaats te ruimen." Op dat moment hoorde ik opnieuw rumoer: iemand van hen duwde mij opnieuw opzij, maar deze keer glimlachte ik en dacht ik bij mezelf: "Ik ben in vrede." Toen hoorde ik een stem in het Engels tegen mij zeggen: "Alstublieft." Ik opende mijn ogen, liet mijn gebed en voor mij bevond zich Ivan, één der zieners, met uitgestrekte handen naar de grond naast mij. Op die plaats werd hem door de Gospa gevraagd om te bidden.
Terwijl hij knielde en bad op de rotsen, keek ik rondom mij en vroeg me af of iemand anders wist dat Ivan zich hier naast mij bevond. Na het knielen, boog hij zich laag over de grond en verzonk hij nog dieper in gebed. Nog werd het heel donker en ik kon amper meer een vijftal meter verder zien. Op de een of andere wijze leek het mij of ik de enige was die wist dat Ivan zich hier bevond.
Plots riep iemand uit de gebedsgroep luidop in verschillende talen: "De Heilige Moeder gaat verschijnen, kniel allemaal neer alstublieft."
Ik voelde dat ik mij op een scherp stuk rots had neergeknield en voelde onmiddellijk de pijn, maar nog voor ik mijn houding kon aanpassen, stond Ivan [die nog steeds op zijn knieën sterk voorovergebogen zat] recht en hield zich daarbij aan mij vast. Ik had schrik om te bewegen en wou ook zijn gebed en visioen niet onderbreken. Zo bleef mijn linkerknie rusten op het scherpe stuk rots.
Bron: IIPG
Vertaling: Chris De Bodt
2. Dagboek van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 150]
Schrift 1
361. Heilige Drieëenheid, enige God, onbegrijpelijk is de grootte van Uw barmhartigheid jegens de schepselen en in het bijzonder jegens de arme zondaars. Gij hebt de onbegrijpelijke afgrond geopenbaard van Uw barmhartigheid die geen enkel verstand van mensen noch van engelen doorgrondt. Onze nietigheid en onze ellende verzinken in Uw grootheid, o oneindige Goedheid, wie zal U waardig loven? Is er een ziel die U in Uw liefde begrijpt? O Jezus, er zijn zo'n zielen, maar niet veel.
362. + Eens tijdens de ochtendmeditatie, hoorde ik deze stem: "Ik Zelf ben uw Begeleider, Ik was het, Ik ben het, en Ik zal het zijn en vermits ge Mij gebeden hebt om u zichtbare hulp te geven, heb Ik u dit verleend. Ik Zelf heb hem verkozen nog voor ge het gevraagd hebt, want zo vereist mijn werk het. Weet dat de fouten die ge jegens hem begaat Mijn hart kwetsen: Hoed u vooral voor uw eigenwil: de kleinste zaken moeten de stempel der gehoorzaamheid dragen."
Met een nederig en vernietigd hart bad ik Jezus om vergeving voor die fouten; ook aan mijn geestelijke begeleider vroeg ik vergeving en ik besloot liever niets te doen dan veel en slecht.
363. O goede Jezus, ik dank U voor de grote genade mij te laten inzien wat ik uit mezelf ben, ellende en zonde, niets meer. Uit mezelf kan ik maar een ding: U beledigen, o mijn God, want uit zichzelf kan de ellende niets anders dan U, o oneindige Goedheid, beledigen.
364. + Eens vroeg men mij om voor een bepaalde ziel te bidden. Ik besloot onmiddellijk een noveen te doen tot de barmhartigheid van de Heer, en aan deze noveen heb ik de versterving toegevoegd van tijdens de heilige Mis kettinkjes [53] te dragen aan de voeten. Ik deed deze versterving reeds drie dagen toen ik te biechten ging en aan mijn geestelijke vader zei dat ik deze versterving deed met zijn veronderstelde toestemming. Ik dacht dat mijn geestelijke vader er niets zou op tegenhebben, maar ik hoorde het tegendeel: zonder toestemming zult ge zelf niets ondernemen. O mijn Jezus, weerom mijn eigen wil, maar ik wil me door mijn falen niet laten ontmoedigen, ik weet goed dat ik ellende ben. Wegens mijn gezondheid kreeg ik geen toestemming, en mijn geestelijke vader verwonderde zich dat ik grotere verstervingen deed zonder zijn toestemming. Ik heb vergeving gevraagd omdat ik uit mijn eigen wil gehandeld heb of met veronderstelde toestemming en in de plaats daarvan heb ik een andere versterving gevraagd. Mijn geestelijke vader veranderde ze in een innerlijke versterving door tijdens de heilige Mis te overwegen waarom Jezus gedoopt werd. Voor mij was deze overweging geen versterving, want aan God denken is een zaligheid en geen versterving, maar het was wel een versterving voor mijn eigenwil, want ik deed niet wat mij bevalt, maar wat mij werd opgelegd, daarin bestaat de innerlijke versterving.
[53] Een kleine ketting die als boete aan de arm of de voet gedragen wordt.
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
3.Bijzondere reeks: De zeven niveaus van het liegen [9/9]
Wij liegen meer dan we denken. En dat is een deel van het probleem
De waarheid en de antichrist
Gods' minachting voor liegen is niet ongewoon [Hand. 12: 22]. Liegen is zondig, niet alleen omdat de Bijbel dit zegt. De Bijbel zegt dat liegen verkeerd is omdat onwaarheid de Waarheid schendt. Als Jezus de Waarheid is, is de leugen de antichrist. Als iedereen voortdurend zou liegen, zou er enkel chaos zijn. Geen gemeenschap. Gods' weg is dat mensen samen leven met elkaar in gemeenschap en ook in vereniging met God. Wanneer wij liegen verbreken wij onze binding met andere mensen en schenden onze relatie met God. God wil dat wij eerlijk zijn als een manier tot onderlinge verbondenheid niet enkel met Hem maar ook tot vreugde met de medemens.
Pastoor Bill Hybels zei eens iets in die zin dat pastoors die een dagboek bijhouden, niet in die val lopen. Deze verklaring is zinvol voor mij, omdat een dagboek bijhouden een middel is om zichzelf de waarheid voor te houden. Zolang wij onszelf niet beliegen, kunnen we er in slagen om uit de hoogste niveaus van het liegen te blijven. Maar om uit de kleinere niveaus van het liegen te blijven, hebben we mensen nodig waaraan we niveau #1 leugens opbiechten, wat mijn echtgenoot, Jim, en ik trachten te doen.
En natuurlijk kunnen we dagelijks de waarheid zoeken door aan te sluiten bij het gebed van Koning David: "Doorgrond mij, o God, en ken mijn hart, vors mij en ken mijn gedachten. Zie of mijn weg die van de goddelozen is. Leid mij op de weg die toekomst heeft." [Ps. 139: 23-24]
Vertaling: Lily Coolen
4. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 150]
Zesde Lezing: Over het eeuwig lijden en het ongelukkig lot
Deel 1: Als er geen eeuwige hel bestaat is er geen morele orde.
De basis van de morele orde is het absolute en essentieel verschil tussen goed en kwaad. Goed en kwaad verschillen essentieel omdat beiden verscheidene conclusies bieden en uitkomen op tegenstrijdige eisen. Maar, als we de eeuwige straffen afschaffen, monden deugd en ondeugd op hetzelfde einde uit. Een en ander bereiken via omwegen hun laatste doeleinde, namelijk de rust en het genot van Gods gelukzaligheid. Hetzelfde lot wordt het deel van degenen die het kwaad teweeg brachten als van degenen die tot op het einde het goede behartigden.
Er kan gezegd: Goed, maar het zal duizend of honderd duizend jaar eerder zijn voor de rechtvaardige en duizend of honderd duizend jaar later voor de goddeloze. "Welk belang?" Een boeteduur, hoe lang ook, maakt geen essentieel verschil uit voor het lot van een en ander. Tijdens ons korte en vluchtig leven, waar de ogenblikken nooit weerkeren zijn duizend of honderd duizend jaar een belangrijke tijdspanne. Maar zodra de mens de eeuwigheid is ingegaan is duizend of honderd duizend jaar zonder zin, het is minder dan een zandkorrel in de woestijn of een druppel water in de Oceaan. Denk aan een toekomst van lijden, willekeurig lang, verdubbel de jaren, stapel de eeuwen op, het verleden telt niet meer zodra het einde voor ieder gelijk is. Eens de straf voorbij zal de duur ervan, tegenover de eeuwigheid, als miniem overkomen en onbestaande lijken.
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
5. Fatima in Lucia's eigen woorden: "De Oproepen" [aflevering 33]
Mijn God, ik geloof
Zo zien we dat het woord van Jezus Christus het woord van God is, omdat Jezus Christus gelijk is aan de Vader in alle opzichten en zegt: "Ik en de Vader zijn één." [Joh. 10:30]. Jezus Christus is waarlijk de Zoon van God die mens wordt in de schoot van de Maagd Maria door de Heilige Geest: "De heilige Geest zal over je komen en de kracht van de Allerhoogste zal je als een schaduw bedekken. Daarom zal het kind dat geboren wordt, heilig worden genoemd en Zoon van God." [Lucas 1:35]
Toen de Aartsengel Rafaël deze woorden bij de Aankondiging tot Maria richtte, verkondigde Hij de Goddelijkheid van de Zoon die als menselijk vlees in Haar schoot zou worden opgenomen en geboren worden om Zichzelf gelijk te maken aan ons, zichtbaar voor onze ogen en om zo het werk van de onze verlossing te kunnen vervullen.
Zodoende is Jezus Christus waarachtig zowel God als Mens. Zijn woord is het eeuwige leven voor hen die er naar luisteren en het ten uitvoer brengen. Dit woord verwerpen is hetzelfde als zijn eigen zin van de veroordeling uitkerven, want de Heer zegt ons: "Als iemand mijn woorden hoort maar ze niet bewaart, zal ik niet over hem oordelen. Ik ben immers niet gekomen om over de wereld te oordelen, maar om de wereld te redden. Wie mij afwijst en mijn woorden niet aanneemt heeft al een rechter: alles wat ik gezegd heb zal op de laatste dag over hem oordelen. Ik heb niet namens mezelf gesproken, maar de Vader die mij gezonden heeft, heeft me opgedragen wat ik moest zeggen en hoe ik moest spreken. Ik weet dat zijn opdracht eeuwig leven betekent. Alles wat ik zeg, zeg ik zoals de Vader het mij verteld heeft."
Vertaling: Chris De Bodt
6. Docudrama: Het Evangelie volgens Lucas [9/12]
Jezus van Nazareth, de Zoon van God, opgevoed door een timmerman. Het verhaal is gebaseerd op het Evangelie van Lucas. Het leven van Jezus, vanaf de miraculeuze geboorte uit een Maagd tot de roeping van Zijn apostelen: zijn openbare leven, zijn mirakelen, zijn opdracht. De film eindigt met Zijn dood bij de Kruisiging en Verrijzenis. Regisseurs zijn John Krish en Peter Spykes. Acteurs zijn Brian Deacon [Jezus] Richard Kiley [de stem van Lucas], Rivka Neuman [Maria], Joseph Siloach [Jozef] en Niko Nitai [Simon Petrus]. De film dateert uit 1979 en duurt 117 minuten.
7. Benoite, de herderin van Notre-Dame du Laus [Aflevering 65]
Hoofdstuk 3: Van Pindrau naar het gehucht Laus
De vallei van Laus
De historicus uit Gap, Juvénis geeft er een beknopte beschrijving van in 1672: "Het is een gehucht van Saint-Etienne dAvançon dat in een vallei ligt met uitsluitend lastige toegangen. Het is een barre streek met weinig bebouwbare grond. Er zijn enkele inwoners in 7 of 8 huizen met een strodak."
M. Gaillard geeft een meer kleurrijke tekst: "De plek Laus is een klein voorplein, een soort afgelegen ruimte omringd door bergen in het westen en het noorden en ook oostwaarts. Om Laus langs de noordrand te bereiken dient er een kwartmijl duchtig gedaald. Oostwaarts is de afdaling korter en minder steil: ze kan te paard gebeuren. Zuidwaarts is de afdaling nog steiler: bijna onmogelijk om ze te paard te beklimmen vanaf beneden tot aan de bidruimte, maar ze is korter.
Het zicht op Laus vanaf de weg ten westen tot aan die zuidwaarts vertoont allemaal wijngaarden die een matige wijn opleveren, van mindere kwaliteit dat deze van Remollon of Valserres. Je ziet tot in het dal waar een bergstroom loopt die al het water van Chorges tot aan de Durance opvangt en dan de streek van Jarjayes bereikt. In het regenseizoen wast de bergstroom, de Rivier genoemd. Uitzonderlijk overspoeld deze de vallei en rukt dan planken en bruggen af van Laus tot Saint-Etienne, zodat de inwoners van Laus niet naar hun parochie voor de Mis kunnen, ten minste op zon- en feestdagen."
We merken drie details op: Er waren zeven of acht gezinnen in Laus. De gebedsruimte van Pindrau bestond al in 1710. De Avance stroomde vaak over en vormde de moerassen waarover al sprake. Het regende toen meer dan vandaag en het water vloeide gemakkelijk op de kale hellingen. Vandaar dat meer [laous in het plaatselijk dialect] dat zijn naam leent aan het dal van Laus en het water dat de Franches afstroomt opvangt: dan wordt het voorgoed een meer, veel groter dan de huidige vijver met de twee populieren en waarvan de overloop stilaan de bergengte had uitgegraven en waarlangs het gehucht, Fatigue genaamd, te bereiken is.
Vertaling: Broeder Jozef
8. Jezus' tijdgenoten [aflevering 279]
Josephus Flavius
In die tijd was er ene Josephus, de zoon van een vroedvrouw, die een groot aantal jongemannen had overgehaald om zich bij hem aan te sluiten. Hij richtte zich ook met verwijten naar de belangrijkste personen in Gamala, en bewoog hen om hun wapens op te nemen en tegen de koning in opstand te komen. Hij wekte bij hen de hoop dat zij op die manier hun vrijheid konden herwinnen. Sommigen dwongen ze daartoe en anderen die niet met hun besluit instemden, slachtten ze af. Zij brachten ook Charus ter dood, en samen met hem Jezus, een van zijn verwanten en de broer van Justus van Tiberias, zoals ik al heb verteld. De inwoners van Gamala stuurden mij ook een brief, waarin ze mij verzochten om een troepenmacht en werklieden te sturen voor de bouw van hun stadsmuren. Beide verzoeken stond ik toe. Ook de streek van Gaulanitis, tot aan het dorp Solyma, kwam tegen de koning in opstand. Ik liet ook een muur rond Seleucia en Soganni bouwen, dorpen die door hun ligging al vrijwel onneembaar waren. Daarnaast ommuurde ik op dezelfde manier verschillende dorpen in Opper-Galilea, hoewel die zelf al in rotsachtige omgeving liggen. Dat waren Jamnia, Meroth en Achabara. In Neder-Galillea versterkte ik ook de steden Tarichea, Tiberias, Sepphoris, en de dorpen, de Grot van Arbela, Bersoba, Selame, Jotapata, Kapharath, Sigo, Japha, en de berg Tabor. Ik legde in die plaatsen ook een grote voorraad graan aan en wapens, die later misschien voor hun bescherming zouden kunnen dienen.
De haat die Johannes, de zoon van Levi, mij echter toedroeg, werd steeds heviger, omdat hij er niet tegen kon dat het zo goed met mij ging. Hij nam zich dus voor om mij hoe dan ook uit de weg te ruimen. Daartoe ommuurde hij zijn geboorteplaats Gisala. Vervolgens stuurde hij zijn broer Simon en Jonathan, de zoon van Sisenna, samen met ongeveer honderd gewapende manschappen naar Jeruzalem, om Simon, de zoon van Gamaliel ertoe te bewegen om de burgerij van Jeruzalem over te halen mij te ontheffen van het bestuur over de Galileeërs, en ermee in te stemmen dat het gezag aan hem zou worden overgedragen. Deze Simon was geboren in Jeruzalem, stamde uit een zeer achtenswaardige familie en behoorde tot de sekte van de Farizeeën, waarvan wordt gezegd dat zij boven iedereen uitmunten in een precieze kennis van de wetten van het land. Hij was een bijzonder wijze en verstandige man, die in staat was om tactvol een beroerde stand van zaken ten goede te keren. Verder was hij een oude vriend en kameraad van Johannes, maar in die tijd hadden wij ruzie met elkaar. Nadat hij dat verzoek had gekregen, haalde hij de hogepriesters, Ananus en Jezus, de zoon van Gamala en een aantal van dezelfde oproerige partij over om mijn macht in te perken, nu die zo groot was geworden. Ze moesten niet uit het oog verliezen, zei hij, dat ik mij naar een glorieuze status aan het opwerken was. Hij voegde daaraan toe dat het alleen maar goed voor de Galileeërs zou zijn als ik daar van mijn functie werd ontheven. Ananus en zijn vrienden vonden dat zij de zaak niet moesten uitstellen, omdat ik anders voortijdig te weten zou komen wat er gaande was. Ze dachten dat ik dan met een grote legermacht zou oprukken en een aanval op de stad zou uitvoeren. Dat was het advies van Simon. De hogepriester Ananus maakte echter duidelijk dat het allemaal niet zo eenvoudig was, omdat veel hogepriesters en leiders van het volk het met elkaar eens waren dat ik mij een uitmuntende bevelhebber had betoond, en dat het een laaghartige daad zou zijn om iemand te beschuldigen, tegen wie zij niets kwaads konden inbrengen.
Vertaling: Broeder Joseph
7. Het sacrament van de Eucharistie [deel 14]
4. De Liturgische viering van de Eucharistie
De Mis van alle Eeuwen
Hoe de eucharistieviering in grote lijnen verloopt, daarover getuigt al in de tweede eeuw de heilige martelaar Justinus. Deze grote lijnen zijn tot op de dag van vandaag voor alle grote liturgische families dezelfde gebleven. Om uit te leggen wat de Christenen doen, schrijft hij rond 155 het volgende aan de heidense keizer Antoninus Pius [138-161]: Op de dag die 'dag van de zon' genoemd wordt, komen alle bewoners zowel van de steden als van het platteland op eenzelfde plaats bijeen.
Er wordt gelezen uit de gedenkschriften van de apostelen of de geschriften van de profeten, voor zover de tijd het toelaat.
Wanneer dan de lector de lezing beëindigd heeft, spreekt hij die voorgaat, een woord van vermaning en aansporing om al dat goede in praktijk te brengen.
Vervolgens staan wij allen gezamenlijk op en spreken onze gebeden uit voor onszelf [...] en voor allen die elders zijn. Wij bidden dat wij waardig bevonden zullen worden, nu wij de waarheid hebben leren kennen, door onze goede daden te tonen, dat wij goede burgers zijn, die de wetten gehoorzamen en wij zo de eeuwige zaligheid ontvangen.
Nadat het gebed beëindigd is, groetten wij elkaar met een kus.
Dan wordt aan de celebrant brood en een beker water en wijn gebracht. Nadat hij deze ontvangen heeft, brengt hij lof en eer aan de Vader van het al door de naam van de Zoon en de heilige Geest en hij spreekt een lange dankzegging (gr. eucharistia) uit voor hetgeen wij van Hem mochten ontvangen. Wanneer hij de gebeden en dankzegging heeft beëindigd, zegt heel het aanwezige volk: Amen. [...]
En wanneer de celebrant de dankzegging heeft beëindigd en heel het volk heeft ingestemd, dan geven zij die bij ons diaken worden genoemd, aan ieder die aanwezig is, van het eucharistische brood en de wijn en het water. Zij brengen het ook aan de afwezigen.
De liturgie van de eucharistie verloopt volgens een fundamentele structuur die door de eeuwen heen tot op vandaag bewaard gebleven is. Ze ontvouwt zich in twee grote delen die een wezenlijke eenheid vormen: de samenkomst, de dienst van het woord, met de lezingen, de homilie en de voorbede. De dienst van de eucharistie, met de aanbieding van brood en wijn, de consecratorische dankzegging en de communie.
De dienst van het woord en de dienst van de eucharistie vormen samen 'één daad van eredienst'. De tafel die in de eucharistie voor ons wordt ingericht, is inderdaad tegelijk die van het woord van God als die van het lichaam van de Heer.
Is dit trouwens ook niet het verloop van het paasmaal dat de verrezen Jezus met zijn leerlingen nuttigde? Onderweg verklaarde Hij hun de Schriften en toen Hij met hen aanlag, nam Hij brood, sprak de zegen uit, brak het en reikte het hun toe'.
Anne Van Der Sloten
8. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 107]
Hoofdstuk 2: Johannes De Doper tot het doopsel van Jezus
Tweede doopplaats: het fameuze gezantschap uit Jeruzalem [Joh. 1: 19-28]. Zieken en heidenen laten zich dopen.
25 juli tot 14 augustus. In de namiddag van 25 juli was Emmerich nauwelijks ingesluimerd, of zij zegde in gewestspraak met de eenvoud van een kind: "Nu will ik tot Johannes gon, to de Mann am Jordan, do is beter as hie bi min Suster," enz. [Bemerk hoe haar dialect meer op ons Vlaams gelijkt dan op het Hoogduits.]
Zij vervolgde: De doopplaats is tussen Jericho en Bethogla aan de Jordaan. Johannes spreekt over de nabijheid van de Messias. Er zijn een honderdtal mensen bij hem, leerlingen en vele heidenen. Deels arbeiden zij aan de inrichting van de plaats en aan de oprichting van de hut, deels luisteren zij naar Johannes' redevoering over de nabijheid van de Messias.
Men heeft het [nl Joh.1: 28] mis verstaan, wanneer men meent dat de Voorloper doopt bij Batabara, dat over de Jordaan ligt, want de woorden "hij doopt bij Betabara over de Jordaan" zijn zo te verstaam. Hij doopt tegenover Betabara, een weinig stroomopwaarts [iets meer noordelijk], een paar uren van Jericho en Bethagla.
9. Malachias: De 111 profetieën over de Pausen
Profetie 105: Fides Intrepida [Onversaagd Geloof]
Pius XI [1922-1939]
Echte naam: Ambrogio Damiano Achille Ratti [Desio, 31 mei 1857 - Rome, 10 februari 1939]
Op 20 december 1879 werd Achille Ratti in de Sint-Jan van Lateranen, in aanwezigheid van onder meer zijn vader en broer Fermo, gewijd tot priester. Hij bleef in Rome om zijn verschillende studies af te maken. In 1882 studeerde hij af in drie disciplines: filosofie [aan de Pauselijke Universiteit Sint Thomas van Aquino], kerkelijk recht [aan de Pauselijke Universiteit Gregoriana] en theologie [aan de Università degli studi di Roma].
Op verzoek van de aartsbisschop van Milaan keerde Achille in 1882 terug naar het aartsbisdom, waar hij aangesteld werd als parochiepriester in Barni, een kleine plaats aan het Comomeer. Tevens werd hij aangesteld als professor in de Dogmatische Theologie aan het grootseminarie te Milaan.
Hij werd prefect van de pauselijke bibliotheek in 1914, pauselijk nuntius voor Polen in 1917. Op 3 juli 1919 werd hij gekozen tot titulair aartsbisschop van Lepanto. In 1921 werd hij kardinaal-aartsbisschop van Milaan in 1921. Als titelkerk werd aan hem de Santi Silvestro e Martino ai Monte toegewezen.
Het pontificaat van Pius XI werd geheel beheerst door de nasleep van de Eerste Wereldoorlog en de aanloop naar de Tweede. In navolging van zijn voorganger Benedictus XV trachtte Pius het vredesideaal uit te dragen en verzette hij zich in het bijzonder tegen de nieuwe politieke ordes, voortkomende uit revoluties, die zich ook richtten tegen de positie van de kerk. Door het afsluiten van concordaten met verschillende landen trachtte Pius XI naast diplomatieke betrekkingen ook de positie van de Rooms-katholieke Kerk te garanderen.
Deze paus werd blootgesteld aan een enorme druk door de dictators van Italië en Duitsland. Zijn moed, waarover Hitler spotte en raasde en waarvoor Mussolini ineenschrompelde, zijn onverbloemde kritiek op het fascisme en het communisme getuigen van zijn onverschrokken geloof. Malachias omschrijving is zeker van toepassing op Paus Pius XI.
Chris De Bodt
10. Profetiën: Heilige Ephraïm, de Syriër [±306 - 373]
Profetie 16
De man van het kwade zal zich voorbereiden en Jeruzalem binnentreden. Hij zal Sion opbouwen en vestigen en zichzelf tot God uitroepen. Dan zal hij de tempel binnentreden en er zetelen alsof hij god is, zoals de apostel heeft geschreven.
Vertaling: Chris De Bodt
11. Onze Lieve Vrouw van Anguera: Vervolg van de boodschappen
Boodschap 3474 van 25/4/2011
Lieve kinderen, Como [een stad] zal schreeuwen om hulp en Ariana [een stad] zal drinken uit de bittere beker van het lijden. Ik lijd om wat er op u afkomt. Kniel neer in gebed en leef overal in de navolging van Jezus. U leeft in een tijd van grote beproevingen en enkel door het geloof in Jezus zult u de sterkte vinden voor uw reis. Ga nu niet weg. Laar de armen niet hangen. Dit is de geschikte tijd voor uw terugkeer tot de Heer. Open uw harten om de Heer lief te hebben. Ik ben uw onvermoeide Moeder. De mensheid is spiritueel zwak geworden omdat de mensen God de rug hebben toegekeerd. Keer vlug terug. Mijn Heer wacht op u met de grote liefde van de Vader. Stel niet uit tot morgen wat u vandaag nog te doen hebt. God is gehaast. Moed. Voorwaarts op het pad dat Ik u heb aangeduid. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Wees in vrede. Amen.
Vertaling: Chris De Bodt
29-06-2011
29 juni 2011
29 juni 2011
1. Verloren beschaving
Wat eerder deze maand, op16 juni, op film werd vastgelegd, een soort "fata morgana," inclusief gebouwen, bergen en bomen is een fenomeen dat nog nooit in dergelijke omvang werd waargenomen. Aan de Xin'an rivier in Oost-China, kreeg men plots een enorme luchtweerspiegeling te zien om "u" tegen te zeggen. Dit gebeurde na een zware regenval en een mistlaag die de rivier bedekte. Juist voordat het zou beginnen schemeren, vormde er zich een dikke mistlaag over de rivier: plots verschenen er hoge gebouwen, bergen en bomen: alléén die horen daar niet te staan. Het landschap ziet er heel anders uit.
"Het was werkelijk verbazingwekkend. Het leek op een beeld uit een film, een sprookjesverhaal en een aantal minuten daarna verdween de mysterieuze stad even vlug als ze opkwam," zei een plaatselijke bewoonster.
Wetenschappers denken dat het om een "fata morgana" ging, een luchtweerspiegeling die kan voorkomen wanneer de luchtvochtigheid warmer is dan de temperatuur van de rivier. Bij de inval van zonnestralen van koudere in warmere lucht, worden deze afgebogen, waarbij er een weerspiegeling in de lucht ontstaat, gelijkaardig aan de weerspiegeling in het water. Zo'n waarnemingen zijn niet ongewoon in vochtige gebieden, maar wat alles zo ongewoon maakt, is dat men normaal een soort "modderpoelen" gaat waarnemen, in plaats van zo'n sprookjesvorminge achtergrond met gebouwen waarin zelfs lichten branden.
2. Medjugorje: Statistieken voor mei 2011
Aantal uitgedeelde communies: 195.500 Aantal concelebrerende priesters: 4.010 [129/dag]
3. Medjugorje: De IIPG [International Internet Prayer Group] [Deel 45]
Michael Jones
Op 25 september 1989 zou de Heilige Moeder verschijnen aan de zieners op de Verschijningsberg, de Podbrdo. De pelgrims werden uitgenodigd om het gebeuren bij te wonen. Samen met een aantal medebedevaarders beklom ik de Verschijningsberg reeds heel vroeg die avond. We gingen op de rotsen zitten en begonnen te wachten. Naarmate het verschijningsuur dichterbij kwam begon de Podbrdo zich volledig te vullen met bedevaarders.
Kort na ons kwam er een groep zingende bedeaarders naar boven en ze zaten zon twintigtal meter voor ons. Een lid van de groep had een gitaar bij. Hij begon te erop te spelen en iedereen op de berg begon de religieuze liederen mee te zingen. Het was heel ontroerend en een heilige evaring. Probeer u de zingende stemmen voor te stellen van mensen van over de hele wereld, die elkaar in de normale taal niet kunnen aanspreken, maar verenigd zijn door het zingen van hetzelfde lied, maar in verschillende talen. Er zijn geen woorden voor om deze ervaring te beschrijven. Later zou ik beseffen dat dit Ivans gebedsgroep was.
Nu bevonden er zich wel duizenden mensen op de berg en een grote groep bedevaarders probeerde om dichter bij de zingende gebedsgroep te komen. Volgens mij deden ze dit om een van de zieners te kunnen zien. Ze waren nogal opdringering en duwden ons steeds opnieuw heen en weer. Ik maakte me hierover kwaad en riep iemand van hen iets toe. Onmiddellijk was ik teleurgesteld over mijn eigen woede.
Terwijl de gebedsgroep en de bedevaarders zongen, zonk ik weg in gebed om God vergeving te vragen voor mijn woede. Mijn gebed was heel innig en plots hoorde ik dat het zingen ophield en dat men begon met het bidden van de Rozenkrans. De tijd was voorbijgegaan zonder dat ik er mij bewust van was, terwijl ik in gebed was verzonken. Opnieuw zonk ik weg in gebed en ik bevond ik mij op een plaats die ik nooit eerder had waargenomen. Het was een plaats van grote innerlijke vrede. Plots hoorde ik een stem tot mijn hart spreken: "Michael, u bevindt zich in vrede." Op dat ogenblik werd ik ondergedompeld in een groot gevoel van sereniteit. Voor de eerste keer in mijn leven had ik ondervonden wat ware vrede was.
Bron: IIPG
Vertaling: Chris De Bodt
4. Dagboek van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 149]
Schrift 1
359. + Donderdag. Tijdens de avondzegen [51] begonnen bepaalde gedachten mij te kwellen: is wellicht niet alles wat ik over die grote barmhartigheid van God zeg, leugen en illusie..? Ik wilde daar een moment over nadenken, toen ik plots een klare, duidelijke innerlijke stem vernam: "Alles wat gij zegt over Mijn goedheid is de waarheid en er bestaan geen woorden genoeg om Mijn goedheid te loven." Deze woorden waren zo sterk en klaar, dat ik er mijn leven voor zou geven dat ze van God kwamen. Ik herken ze aan de diepe vrede die me dan vergezelt en nog bijblijft. Deze vrede geeft met een zo grote macht en kracht, dat alle moeilijkheden, tegenkantingen, lijden en de dood zelf niets zijn voor mij. Dit licht onthulde mij, dat alle inspanningen die ik onderneem om de zielen de barmhartigheid van de Heer te doen kennen, God zeer aangenaam zijn. Daardoor is in mijn ziel zo'n grote vreugde ontstaan, dat ik niet weet of ze in de hemel groter kan zijn. Wilden de zielen toch maar een weinig luisteren naar de stem van hun geweten, en naar de Stem, dat wil zeggen naar de inspiratie van Heilige Geest! Ik zeg: maar een weinig, want eens als wij ons aan de invloed van de goddelijke Geest overgeven, vervolmaakt Hij Zelf wat wij niet vermogen.
360. + Nieuwjaar 1935.
Jezus houdt eraan binnen te treden in de geringste bijzonderheden van ons leven en dikwijls vervult Hij mijn geheime verlangens die ik soms voor Hem verberg, hoewel ik weet dat niets voor Hem verborgen kan worden.
Het is bij ons de gewoonte om op Nieuwjaar door het lot een bijzonder patroon te trekken [52]: tijdens de ochtendmeditatie ontwaakte in mij een geheim verlangen dat Jezus-Eucharistie mijn speciale patroon voor dit jaar zou zijn, juist zoals tevoren. Ik verstopte nochtans dit verlangen voor mijn Welbeminde, ik sprak Hem over alles behalve dat ik Hem als patroon wou. Toen we in de eetzaal kwamen voor het ontbijt, begonnen we lotje te trekken na het kruisteken. Bij het naderen van de prentjes waarop de patroon geschreven stond, nam ik er een, zonder nadenken, en om me te versterven heb ik enkele minuten gewacht om het te lezen. Plots hoorde ik een stem in mijn ziel: "Ik ben uw Patroon, lees." Op dat ogenblik keek ik naar het geschrift en las: "Patroon voor het jaar 1935, de Heilige Eucharistie". Mijn hart trilde van vreugde en ik heb me discreet uit de kring van de zusters teruggetrokken en ben voor een korte tijd voor het Allerheiligste gegaan en daar de vrije loop gegeven aan mijn hart. Toch liet Jezus me zachtjes merken dat ik in de gemeenschap met de zusters moest zijn. Oovereenkomstig de regel ik ben er onmiddellijk teruggekeerd.
361. Heilige Drieëenheid, enige God, onbegrijpelijk is de grootte van Uw barmhartigheid jegens de schepselen en bijzonder jegens de arme zondaars. Gij hebt de onbegrijpelijke afgrond geopenbaard van Uw barmhartigheid die geen enkel verstand van mensen noch van engelen doorgrondt. Onze nietigheid en onze ellende verzinken in Uw grootheid, o oneindige Goedheid, wie zal U waardig loven? Is er een ziel die U in Uw liefde begrijpt? O Jezus, er zijn zo'n zielen, maar niet veel.
[51] Een korte aanbidding met de zegen van het Allerheiligste. [52] Op prentjes of kleine blaadjes werden de namen van de Goddelijke Personen of van heiligen geschreven. Onder het ontbijt op Nieuwjaar trekken de zusters door het lot hun patroonheilige.
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
5.Bijzondere reeks: De zeven niveaus van het liegen [8/9]
Wij liegen meer dan we denken. En dat is een deel van het probleem
De zeven niveaus
J. Budziszewski, auteur van "What We Can't Not Know," schrijft over de "zeven graden van de neergang." Ik noem hen de "zeven graden van het liegen."
U ziet het liegen als een plicht: Plichtleugenaars verdraaien het recht, en zien liegen als een verplichting. Bijvoorbeeld, in een disfunctioneel gezin dat leeft met een dergelijke instelling, kunnen volwassen broers en zussen aan mooipraterij [of flikflooien met ouders] doen tot een ouder omwille van verborgen duistere familiegeheimen. In het zakelijk leven herhalen dit soort leugenaars leidinggevenden bedrijfsleugens en zeggen tegen hun bedienden: "Pas op voor zelf uitgeroepen klokkenluiders: zij zijn kritisch en vol eigendunk." Plichtleugenaars steunen op de profeten [Joh. 16: 2]. Omdat de mens geschapen is naar Gods' beeld, kunnen wij niet zomaar liegen zonder te proberen op een bepaalde manier waarheidsgetrouw te lijken. Dat verklaart waarom rationele leugenaars moeite doen om hun denken te rationaliseren en plichtleugenaars de pseudohouding van plichtsgetrouwheid aannemen.
Vertaling: Lily Coolen
6. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 149]
Zesde Lezing: Over het eeuwig lijden en het ongelukkig lot
Deel 1
Tenslotte zal het lijden van de verdoemden niet uitputten en zal hun wezen niet vernietigd worden. De Heilige Schrift beschrijft hun triestige toestand met deze uitroep: Secunda mors tweede dood. Het zal,' volgens Sint Gregorius de Grote, 'een nooit gedoofde dood, een steeds opstartend begin, een neerhalen zijn dat nooit een ondergang zal meebrengen.' Sint Augustinus uit niet minder krachtig en duidelijk de droevige omstandigheden van die dood die, door de ziel eeuwig te laten bestaan, ze zal onderwerpen aan hevige wreedheden en kwellingen. Er kan niet beweerd worden dat er in de Hel een leven voor de ziel bestaat daar de ziel op geen enkele wijze deel heeft in Gods bovennatuurlijk leven. Er kan niet beweerd worden dat er een lichamelijk leven zal zijn vermits het lichaam er allerlei pijnen zal doorstaan. Daardoor zal die tweede dood vreselijker zijn en zal de eerste dood daar geen einde aan kunnen maken.
Aan die theologische bewijzen dienen redelijke bewijzen toegevoegd.
Als er geen eeuwige Hel was zou het christendom verdwijnen en de morele orde opgedoekt worden.
Deze waarheid over eeuwige straffen is fundamenteel verbonden met de basiswaarheden van de godsdienst, met de val van de mens, met de Menswording en de Verlossing die er logisch de standvastigheid van inhoudt. Indien er geen hel bestond, waarom zou Jezus Christus uit de hemel zijn neergedaald, zich in de kribbe vernederd hebben, en geleden en opgeofferd zijn op het Kruis? Deze overmaat aan liefde van een mensgeworden God om te sterven zou een zinloze daad zijn zonder verband met de doelstelling indien het maar ging om ons gewoon van een tijdelijk en voorbijgaand lijden te verlossen zoals in het Vagevuur. De mens was dus in een onherstelbaar ongeluk gevallen en door een oneindige ongenade getroffen, want hij kon slechts door een goddelijke remedie genezen worden. Anders moeten we zeggen dat Jezus Christus ons slechts van een beperkte straf verlost heeft waarvan we ons tot eigen voldoening zouden kunnen verlossen. Zou in dat geval de schat van Zijn bloed niet overbodig zou zijn? Dan zou er geen verlossing meer zijn in de strikte zin van het woord: Jezus Christus zou onze Verlosser niet meer zijn. De bijdrage van onbeperkte liefde en dankbaarheid die hij van de mensen vergt, zou een buitensporige en onverdiende eis zijn. De mensgeworden God ten volle onttroond in onze harten en onze verering zou van het christendom een bedrog maken en elk redelijk verstand zou de openbaring en God zelf verwerpen.
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
7. Fatima in Lucia's eigen woorden: "De Oproepen" [aflevering 32]
Mijn God, ik geloof
Maar het geloof bestaat niet louter uit het geloven in het bestaan van God, Zijn macht en in Zijn wijsheid. In feite heeft het vele overige aspecten in diverse richtingen, en onze volle aanhankelijkheid moet zich uitstrekken in hun uiterste uiteinden.
Het woord van God, vervat in de Heilige Schrift, is een onthulling die we niet mogen, noch kunnen ontkennen omdat het Jezus zelf is die ons het Evangelie vertelt: "Ik spreek niet namens mezelf als ik tegen jullie spreek, maar de Vader die in mij blijft, doet zijn werk door mij. Geloof me: ik ben in de Vader en de Vader is in mij. Als je mij niet gelooft, geloof het dan om wat hij doet." [Joh. 14: 10-11]
We zien dat Jezus onze aandacht trekt op Zijn werken, omdat wat een persoon doet getuigt van wie hij is en bevestigt wat hij zegt. Daarom antwoordde Jezus, toen Johannes de Doper zijn volgelingen tot Jezus zond om Hem te vragen of Hij de Messias was of dat ze dienden te wachten op iemand anders: "Zeg tegen Johannes wat jullie horen en zien: blinden kunnen weer zien en verlamden weer lopen, mensen met huidvraat worden gereinigd en doven kunnen weer horen, doden worden opgewekt en aan armen wordt het goede nieuws bekendgemaakt." [Mat. 11: 4-5]
Zoals niemand dan God mirakels kan verrichten, wendt Jezus deze aan om Zijn Woord en Zijn Kracht van het Leven te bevestigen: "Waarachtig, ik verzeker u: wie luistert naar wat ik zeg en hem gelooft die mij gezonden heeft, heeft eeuwig leven. Over hem wordt geen oordeel uitgesproken, hij is van de dood overgegaan naar het leven." [Joh. 5:24]
Vertaling: Chris De Bodt
8. Docudrama: Het Evangelie volgens Lucas [8/12]
Jezus van Nazareth, de Zoon van God, opgevoed door een timmerman. Het verhaal is gebaseerd op het Evangelie van Lucas. Het leven van Jezus, vanaf de miraculeuze geboorte uit een Maagd tot de roeping van Zijn apostelen: zijn openbare leven, zijn mirakelen, zijn opdracht. De film eindigt met Zijn dood bij de Kruisiging en Verrijzenis. Regisseurs zijn John Krish en Peter Spykes. Acteurs zijn Brian Deacon [Jezus] Richard Kiley [de stem van Lucas], Rivka Neuman [Maria], Joseph Siloach [Jozef] en Niko Nitai [Simon Petrus]. De film dateert uit 1979 en duurt 117 minuten.
9. Benoite, de herderin van Notre-Dame du Laus [Aflevering 64]
Hoofdstuk 3: Van Pindrau naar het gehucht Laus
De verschijning in Pindrau
Dit feit wordt door M. Gaillard in detail weergegeven, en rechter Grimaud bundelt maar een kort gesprek mar de Maagd.
Een maand later, eind september, hoedde Benoîte haar kudde bij Grand-Chemin. Ze had zicht over de rivier boven op de helling van Laus op de oude krotten van een plek Pindrau genaamd, op de weg die zuidwaarts naar Laus loopt. Zeer lusteloos omdat ze de goddelijke Maria niet kan zien kijkt ze naar die hoge plek. Boven een muur ziet ze haar vorstelijke prinses, de zaligheid van haar ziel, de meest liefdevolle, stralender dan de zon. Ze loopt er hals over kop naartoe. De brug is echter ingestort en ze kan de rivier niet oversteken. Ze kruipt op haar grote geit en haast zich naar de plek waar de goddelijke Maria staat. Haar kudde volgt haar.
Eens bij de Koningin knielt ze vol troost aan haar voeten en groet haar diep. Deze barmhartige Moeder, eens de gewone klachten aangaande haar afwezigheid voorbij, toont haar de weg naar Laus en zegt haar die te volgen tot aan de kapel van Laus waar het goed zal ruiken. Daar zal ze tot Haar spreken en zal ze Haar dikwijls zien.
M. Grimaud, eens de stralende verschijning beschreven, hoort Benoîte vol vreugde en tot de Maagd zeggen: "Mijn goede Dame, waarom heb je me zo lang de eer van je te ontmoeten ontzien?" en de Dame antwoordt: "Als je me nog wilt zien zal dat kunnen in de kapel van de plek Laus" en ze verdween.
Geen enkele tekst vernoemt de juiste datum van die verschijning: "rond eind september" [Gaillard], "ongeveer een maand na deze van het Ovendal" [Grimaud]. In de XVIIIe eeuw werd die verjaardag gevierd op 29 september, feest van de Heilige Michaël, de datum waarop men dacht dat Benoîte geboren was. Op de juiste plek van de weg waar het visioen verscheen werd al ten tijde van Benoîte een kleine bidruimte gevestigd, later vervangen door een groep van drie bronzen beelden, in 1926 opgericht. Het vereeuwigt het gebaar de Maagd dat aan de naast haar geit geknielde Benoîte de richting van de kapel op Laus toont.
De diepe buiging die het grote respect waarmee Benoîte de Maagd begroet dient opgemerkt. Ze zal dat voortaan meer doen, alsook de belofte dat ze in de kapel van Laus een aangenaam parfum zal ruiken. Hier begint de genade van de goede geuren die vele pelgrims zullen ervaren, op de hoogte of niet, en waarvan de spirituele rol tot op heden belangrijk blijft.
"Ze liet de volgende dag niet na," verduidelijkt Grimaud, "haar schapen in de weide te laten en naar de aangeduide plek door de Maagd te gaan."
Vooraleer de herderin te volgen, willen we enkele details geven over het dal van Laus, de inwoners en de kapel.
Vertaling: Broeder Jozef
10. Jezus' tijdgenoten [aflevering 278]
Josephus Flavius
Door die list kreeg hij geleidelijk de hele raad van Tiberias op mijn hand. Ik stuurde hen naar de eerdergenoemde stad, samen met een vrijwel even groot aantal volksleiders. Toen het volk echter doorkreeg wat voor ellende het zichzelf op de hals had gehaald, wilden zij dat ik de aanstichter van die opstand zou straffen. Hij heette Clitus en was een onbezonnen en onbesuisde jongeman. Omdat ik vond dat het onverenigbaar was met vroomheid om iemand van mijn eigen volk ter dood te laten brengen, maar het toch nodig vond dat hij gestraft werd, gaf ik Levi, een van mijn lijfwachten, de opdracht om naar hem toe te gaan en hem een hand af te hakken. Hij durfde echter niet van boord te gaan en zich in zon grote menigte te begeven en ik wilde niet dat de inwoners van Tiberias zouden merken dat een van mijn soldaten bang was. Ik liet dus Clitus zelf komen en zei tegen hem: "Omdat je mij ondankbaar bent geweest, zouden eigenlijk je beide handen afgehakt moeten worden. Maar jij mag je eigen beul zijn, en als je dat weigert zul je nog strenger worden gestraft." Toen hij mij daarop smeekte om in ieder geval een van zijn handen te sparen, stond ik dat met enige tegenzin toe. Om dus te voorkomen dat hij beide handen zou kwijtraken, pakte hij het zwaard en hakte zijn linkerhand af. Daarmee kwam er een einde aan het oproer.
Nadat ik naar Tarichea was vertrokken, kregen de inwoners van Tiberias pas door wat voor list ik tegen hen had gebruikt. Zij vonden het bewonderenswaardig hoe ik zonder bloedvergieten een einde aan hun dwaze oproer had kunnen maken. Na mijn aankomst in Tarichea liet ik een aantal van de talrijke gevangenen uit Tiberias, uit de gevangenis halen, waaronder Justus en zijn vader Pistus. Ik nodigde ze uit voor het avondmaal, en tijdens de maaltijd vertelde ik hen dat ik wist dat de kracht van de Romeinen groter was dan die van wie dan ook, maar dat ik dat niet openlijk durfde te zeggen vanwege de terroristen. Ik raadde hen dus aan om hetzelfde te doen en een geschikte gelegenheid af te wachten Verder zei ik hen dat ze het niet vervelend moesten vinden als ik hun leider was, omdat ze niet konden verwachten dat iemand anders even gematigd was als ik. Ik herinnerde Justus er ook aan dat de Galileeërs, voordat ik naar Jeruzalem vertrok, de handen van zijn broer hadden afgehakt, nadat hij ervan was beschuldigd dat hij een terrorist was en brieven had vervalst. Ook vertelde ik hen dat de inwoners van Gamala, tijdens een opstand tegen de Babyloniërs, na het vertrek van Philippus, Chares, een familielid van Philippus hadden vermoord en dat ze bovendien Jezus, de echtgenoot van de zuster van Justus, hadden omgebracht. Dat vertelde ik hen allemaal tijdens de maaltijd en de ochtend daarop gaf ik het bevel om Justus en alle andere gevangenen vrij te laten en weg te sturen.
Maar voordat dit allemaal plaats vond, verliet Philippus, de zoon van Jacimus, de burcht van Gamala om de volgende reden: nadat Philippus had gehoord dat Varus door koning Agrippa uit zijn functie was ontheven, en dat zijn oude vriend en kameraad Equiculus Modius hem had opgevolgd, schreef hij hem een brief, waarin hij de lotgevallen vertelde die hij had meegemaakt. Hij verzocht hem die brieven door te sturen die hij eerder naar de koning en de koningin had verzonden. Toen Modius die brieven las was hij uitermate opgelucht en stuurde ze door naar de koning en de koningin, die zich toen in de buurt van Berytus ophielden. Koning Agrippa begreep echter dat het verhaal over Philippus gelogen was [ze hadden namelijk het gerucht verspreid dat de Joden de oorlog tegen de Romeinen waren begonnen, en dat Philippus in die oorlog hun bevelhebber was geweest] en zond zijn ruiters erop uit om Philippus naar hem toe te brengen. Na zijn aankomst begroette hij hem zeer hoffelijk en stelde hem voor aan de Romeinse aanvoerders met de woorden: "dat is nu de man waarvan wordt verteld dat hij tegen de Romeinen in opstand is gekomen." Daarna verzocht hij hem om met een aantal ruiters meteen naar de burcht van Gamala te rijden, daar al zijn vrienden uit te halen en de Babyloniërs weer naar Batanea terug te brengen. Hij droeg hem ook op om met alle mogelijke middelen te voorkomen dat zijn onderdanen zich weer schuldig zouden maken aan een opstand. Nadat hij deze richtlijnen van de koning had ontvangen, haastte hij zich om de opdracht uit te voeren.
Vertaling: Broeder Joseph
11. Het sacrament van de Eucharistie [deel 13]
3. De Eucharistie in de Heilsgeschiedenis
Doe dit tot Mijn gedachtenis
Het gebod van Jezus om zijn handelingen en woorden te herhalen 'totdat Hij komt' is niet enkel een verzoek, zich Jezus opnieuw voor de geest te halen en te denken aan wat Hij gedaan heeft. Het gaat om de liturgische viering, door de apostelen en hun opvolgers, van de gedachtenis van Christus, van zijn leven, zijn dood, zijn verrijzenis en zijn voorspraak bij de Vader.
Vanaf het begin is de kerk trouw gebleven aan het gebod van de Heer. Over de kerk van Jeruzalem wordt gezegd: "Zij legden zich ernstig toe op de leer der apostelen, bleven trouw aan de onderlinge gemeenschap en ijverig in het breken van het brood en in het gebed. [...] Dagelijks bezochten ze trouw en eensgezind de tempel, braken het brood in een of ander huis, genoten samen hun voedsel in blijdschap en eenvoud van hart." [Hand. 2,42.46]
Vooral op "de eerste dag van de week," dit wil zeggen op zondag, de dag van de verrijzenis van Jezus, kwamen de christenen samen "voor het breken van het brood." [Hand. 20,7] Sindsdien is de eucharistie voortdurend gevierd, tot op de dag van vandaag, zodat men haar nu overal in de kerk aantreft, met dezelfde fundamentele structuur. Zij blijft het centrum van het leven van de kerk.
Terwijl het Volk van God op deze wijze, van viering tot viering, het paasmysterie van Jezus verkondigt "totdat Hij komt" [1 Kor. 11,26], is het "langs de smalle weg van het kruis" op tocht naar het hemels gastmaal, waar alle uitverkorenen aan de tafel van het Koninkrijk zullen aanzitten.
Anne Van Der Sloten
12. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 10]
Hoofdstuk 2: Johannes De Doper tot het doopsel van Jezus
Soldaten, gezanten: dopelingen bij Johannes
Doop van zieken, Johannes naar Jericho
Niettegenstaande grote hitte en afgematheid, glimlachte de vertellende hartelijker dan naar gewoonte. Naar de reden hiervan gevraagd antwoordde zij: Ik zag Johannes over de Jordaan gaan om zieken te dopen. [Hij kwam dus op de Westelijke oever]. Ik dacht: hij moet het ook zo warm hebben als ik. Hij had slechts zijn doek om zijn middellijf geslagen en de mantel over zijn schouders hangen. Aan zijn ene zijde droeg hij een zak vol doopwater en aan de andere zijde zijn doopschaal.
Op de oever van de Jordaan tegenover Johannes' doopplaats heeft men vele zieken op draagbedden en op een soort van kruiwagens aangebracht. Zij konden niet op het balkenvlot overgezet worden en lieten hem uitnodigen om zelf tot hen te komen. Hij kwam met een paar leerlingen. Hij bereidde een mooie vijver, die door een wal gescheiden was van de Jordaan. Hij deed dit zelf, want hij had altijd een spade bij zich. Hij voorzag de vijver van een kanaal dat gesloten kon worden en hierdoor liet hij er water in. Dan goot hij uit een lederen zak nog van het meegebrachte doopwater er bij. Na vooraf de zieken onderricht te hebben, doopte hij hen, terwijl hij water uit een schaal over hun hoofd goot. Hiervoor had men ze op de rand van de put gezet. Ik zag dat Johannes, nadat hij de zieken aan de overzijde [d.i. aan de andere zijde dan Ennon] gedoopt had, weer aan de oostkant van de Jordaan naar Ennon trok.
Terwijl hij in deze dagen in zijn hut eens te sluimeren lag, zag ik een engel op hem toetreden. Deze zei hem dat hij op de andere zijde van de Jordaan bij Jericho moest gaan, omdat Hij die komen moest, naderde. Hij moest Hem verkondigen en voor Hem getuigen. Hierop zag ik Johannes en zijn leerlingen de tenthutten op de doopplaats te Ennon afbreken en enige uren op de oostzijde van de Jordaan afvaarts gaan. Nadat zij dan door een dorp gekomen waren [Betabara], zag ik hen naar de westkant van de Jordaan overvaren en hier weer een eindver opwaarts trekken [en aan de tweede doopplaats aankomen]. Er waren daar badplaatsen, witte als gemetselde vijvers. Ze hadden een kanaal uit de Jordaan dat geopend en gesloten kon worden. De Jordaan had hier geen eilanden. Ik zie duidelijk dat de denkwijze van de mensen van toen niet verschilt van die der mensen uit onze tijd.
13. Malachias: De 111 profetieën over de Pausen
Profetie 105: Fides Intrepida [Onversaagd Geloof]
Pius XI [1922-1939]
Echte naam: Ambrogio Damiano Achille Ratti [Desio, 31 mei 1857 - Rome, 10 februari 1939]
Ratti werd op 31 mei 1857 geboren als vierde kind in een gezin van vijf. Zijn vader, Francesco Ratti [gestorven in 1881] was werkzaam in de zijde-industrie. Naast directeur werd hij later mede-eigenaar van verschillende zijdefabrieken in Noord-Italië. Achilles moeder was Teresa Galli, dochter van een hoteleigenaar.
De familie Ratti was een welgestelde familie, wat het voor de vader mogelijk maakte om zijn zonen een aanvullende opleiding te laten volgen na de lagere school. Dit gold ook voor Achille, die na het basisonderwijs, gevolgd in het huis van de lokale priester, les kreeg aan het seminarie van San Pietro Martire in Seveso. Naast lessen in talen, Engels, Frans en Latijn, werd hij onderwezen in diverse wetenschappen waaronder wiskunde en geologie. Laatstgenoemde speelde een belangrijke rol bij Achilles grootste hobby, bergbeklimmen.
Via bezoeken aan zijn oom Damiano Ratti kreeg Achilles belangstelling voor een kerkelijke loopbaan. Damiano was parochiepriester in Asso. In zijn pastorie ontving hij vaak andere geestelijken, waaronder de aartsbisschop van Milaan Luigi Nazari di Calabiana [27 juli 1808 - 23 oktober 1893]. Tijdens gesprekken met Achille raakte de aartsbisschop onder de indruk van de jongen en op zijn voordracht begon Achille in 1875 aan het seminarie te Monza aan zijn studie theologie, die hij zou vervolgen aan het grootseminarie San Carlo in Milaan. In 1878 stuurde Nazari di Calabiana hem naar het "Collegio Lombardo" te Rome om zijn studie te vervolgen.
Chris De Bodt
14. Profetiën: Heilige Ephraïm, de Syriër [±306 - 373]
Profetie 15
En wanneer de zoon des verderfs voor eigen roem de wereld naar zijn hand zal hebben gezet, zullen Enoch en Elias gezonden worden om de slechte het zwijgen op te leggen.
Vertaling: Chris De Bodt
15. Onze Lieve Vrouw van Anguera: Vervolg van de boodschappen
Boodschap 3473 van 23/4/2011
Lieve kinderen, aanschouw de tijden die door Mij in het verleden zijn voorspeld. Wees voorzichtig om niet van het pad af te wijken dat Ik u heb aangeduid. Ik wens u te leiden naar een oprechte bekering, maar ik heb uw "ja" nodig om u te kunnen helpen. U leeft in een tijd van grote beproevingen. Blijf bij de waarheid van het Evangelie. Kniel neer in gebed. Laat u niet misleiden door alles wat vals is, het artificiële. Open uw harten en u zult groot zijn in het geloof. Kniel neer in gebed. Auxerre zal momenten beleven van grote beproevingen, gelijkaardig aan de inwoners van Porto Seguro. Ik treur om wat er over u komen gaat. Trek u niet terug. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Wees in vrede. Amen.
Vertaling: Chris De Bodt
28-06-2011
28 juni 2011
28 juni 2011
1. Medjugorje: Vicka ernstig gewond
Afgelopen weekend raakte Vicka Ivankovic nogal ernstig gewond bij een van haar toespraken vanop de trappen van haar grootmoeders huis. Het voorval gebeurde toen een groep enthousiaste bedevaarders haar wensten aan te raken. Het is niet de eerste keer dat Vicka op een dergelijke manier gewond raakte. Ze was pas sedert Kerstmis terug om opnieuw getuigenis te geven, na een herstelperiode van een jaar, waarbij ze op een gelijkaardige manier een rugletstel opliep. De foto's onderaan tonen duidelijk hoe gevaarlijk de situatie soms is voor Vicka, wanneer ze over de trapleuning of een muurtje vooroverbuigend de bedevaarders een hand wil geven. Dit constant trekken en duwen heeft zijn tol geëist bij Vicka, die altijd al rugproblemen heeft gehad, waarbij ze moet worden geopereerd en revalideren. Het was trouwens door de Heilige Moeder aan haar medegedeeld dat ze haar deel van het lijden zou hebben. Maar Vicka klaagt nooit en ervaart haar lijden als een grote genade.
2. Te voet van België naar Medjugorje
Meer dan drie jaar hebben de acht erover gedaan! Eén van hen is 84 jaar. Maar ze hebben het gehaald en op 16 mei kwamen ze aan te Medjugorje.
Initiatiefnemers waren de kroaat Marko Pincic samen met zijn Belgische echtgenote Yvonne Lespagnard. De man is afkomstig uit Zadar maar woont al jaren in België. Ze vormden een groepje van acht enthousiastelingen waaronder ook een verpleegster die de eventueel nodige medische zorgondersteuning voor haar rekening nam. Eén van de deelnemers is 84 jaar.
Het kliekje sprak af van gemiddeld een vijfhonderd km per jaar te wandelen. Er werden lange rustpauzes onderweg ingebouwd, maar ze namen steeds het vervolg van de trektocht weer op op de plaats waar ze het laatst gestopt waren. Dit jaar werd het laatste gedeelte van het parcours afgelegd. In totaal schatten ze om en bij de 2000 km gewandeld te hebben. Yvonne benadrukte hoe dit avontuur kansen bood om hun onderlinge vriendschap te verstevigen. "Met zijn achten vormden we een kleine familie, en niet één keer waren er conflicten tussen ons. Het was ons gezamenlijke doel hier samen aan te komen. Na deze ervaring is het onze bedoeling andere mensen aan te moedigen en te helpen tot hier te komen. We kennen de weg nu!"
Marko en Yvonne vertelden hoe verbaasd de mensen waren om dit groepje oudere mensen zo'n tocht te zien ondernemen. Ze mochten heel veel gastvrijheid ondervinden in Oostenrijk, Slovenië, Duitsland, Italië en Kroatië. Ze zeggen deze gastvrijheid nooit te zullen vergeten. In de bossen van Slovenië raakte het groepje op een bepaald ogenblik helemaal verdwaald, maar dankzij de hulp van Onze Lieve Vrouw vonden ze de uitweg. Familieleden verwelkomden hen te Medjugorje en Pater Miljenko Steko, verantwoordelijek van het Informatie Centrum, begroette hen namens de franciscanen van Medjugorje. Het groepje plant enkele dagen door te brengen in gebed en daarna naar België terug te vliegen.
JMH
3. Medjugorje: De IIPG [International Internet Prayer Group] [Deel 44]
Michael Jones
De ochtend van de eerste dag kwam Vader Kelly lachend naar me toe. Hij wist dat ik de Rozenkrans bad, alhoewel ik geen katholiek was en niet naar de Kerk ging. Hij plaatse zijn handen rondom mijn schouders en zei: "Ik hoop dat de Heer u overhoop haalt." Mijn kamergenoot, Bill, kende Vader Kelly en zo vroeg ik hem wat de Vader hiermee bedoelde. Hij zei dat hij het niet wist, maar dat ik moest bidden om een antwoord.
Een paar dagen later gingen we Vader Jozo bezoeken. Hij was de parochiepriester ten tijde dat de verschijningen begonnen. Vader Jozo sprak geen engels en had een vertaler. Op een bepaalde ogenblik was zijn blik in de Kerk enkel op mij gericht. Mijn kamergenoot bevestigde dit door mij een stootje te geven met zijn rechterelleboog en zij me: Hij keek u recht in de ogen aan toen hij de boodschap uitsprak: "Wees niet bevreesd, de Gezegende Moeder zal u overhoop halen."
Toen herinnerde ik mij dezelfde woorden van Vader Kelly van enkele dagen daarvoor. En nu zei Vader Jozo, die zich in een ander land bevond, geen Engels praat en Vader Kelly niet kent, dat de Gezegende Moeder mij overhoop zou halen. Ik werd bevreesd en was verward. Er overvielen mij teveel toevallige dingen die, indien ik niet in Medjugorje zou zijn, geen enkele zin zouden hebben.
Bron: IIPG
Vertaling: Chris De Bodt
4. Dagboek van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 139]
Schrift 1
355. 1934-1935. Nieuwjaarswake. Ik kreeg de toestemming om niet te gaan slapen, maar om te bidden in de kapel. Eén van de zusters vroeg me een uur aanbidding voor haar op te dragen, wat ik aanvaardde en ik heb een uur voor haar gebeden. Tijdens dat uur liet God mij weten hoe aangenaam die kleine ziel Hem is.
Het tweede uur aanbidding heb ik geofferd voor de bekering van de zondaars, en ik bood God genoegdoening bijzonder voor de beledigingen die op dat moment begaan werden: hoe wordt God beledigd.
Het derde uur offerde ik voor de intentie van mijn geestelijke begeleider, ik heb vurig gebeden om licht in een bepaalde zaak.
Tenslotte slaat het middernacht, het laatste uur van het jaar. Ik besloot het in Naam van de Heilige Drieëenheid. Ook het eerste uur van het nieuwe jaar begon ik in Naam van de Heilige Drieëenheid. Ik heb elk van de Drie Personen gebeden me te zegenen en met groot vertrouwen mijn blik op het nieuwe jaar gericht dat zeker niet karig zal zijn met lijden.
356.
Heilige Hostie, die het testament van de Goddelijke Barmhartigheid voor ons bevat, en bijzonder voor de arme zondaars. Heilige Hostie, die het Lichaam en het Bloed van Jezus bevat, als bewijs van de oneindige Barmhartigheid voor ons en bijzonder voor de arme zondaars. Heilige Hostie, die het eeuwig leven bevat dat ons overvloedig geschonken werd door de oneindige Barmhartigheid, in het bijzonder aan de arme zondaars. Heilige Hostie, die de Barmhartigheid bevat van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest voor ons en in het bijzonder voor de arme zondaars. Heilige Hostie, die de oneindige prijs van de Barmhartigheid bevat die al onze schulden zal betalen en in het bijzonder voor de arme zondaars. Heilige Hostie, die de Bron van het levend water bevat, stromend uit de oneindige Barmhartigheid voor ons en in het bijzonder voor de arme zondaars. Heilige Hostie, die het vuur van de zuiverste liefde bevat, die brandt in het Hart van de Eeuwige Vader als een afgrond van oneindige Barmhartigheid voor ons en in het bijzonder voor de arme zondaars. Heilige Hostie, die de remedie voor al onze zwakheden bevat, voortvloeiend uit de oneindige Barmhartigheid als uit een bron, voor ons en in het bijzonder voor de arme zondaars. Heilige Hostie, die de band tussen God en ons bevat, door de oneindige Barmhartigheid voor ons en in het bijzonder voor de arme zondaars. Heilige Hostie, die alle gevoelens van het heel zacht Hart van Jezus bevat jegens ons en in het bijzonder voor de arme zondaars. Heilige Hostie, onze enige hoop in al het lijden en de tegenkantingen van het leven. Heilige Hostie, onze enige hoop te midden van duisternis en de inwendige en uitwendige stormen. Heilige Hostie, onze enige hoop tijdens ons leven en in het uur van onze dood. Heilige Hostie, onze enige hoop te midden van mislukking en in de afgrond van wanhoop. Heilige Hostie, onze enige hoop te midden van onoprechtheid en verraad. Heilige Hostie, onze enige hoop te midden van de duisternis en de goddeloosheid die de aarde overspoelen. Heilige Hostie, onze enige hoop te midden van heimwee en pijn waarin niemand ons begrijpt. Heilige Hostie, onze enige hoop te midden van zwaar werk en eentonigheid van het dagelijkse leven. Heilige Hostie, onze enige hoop te midden van de vernietiging van onze verwachtingen en onze inspanningen. Heilige Hostie, onze enige hoop te midden van plagerijen van de vijand en de pogingen van de hel. Heilige Hostie, ik vertrouw op U, wanneer de lasten mijn krachten te boven gaan en wanneer ik de nutteloosheid zal inzien van mijn inspanningen. Heilige Hostie, ik vertrouw op U, wanneer stormen mijn hart dooreenschudden en mijn angstige geest naar twijfel zal neigen. Heilige Hostie, ik vertrouw op U, wanneer mijn hart gaat sidderen en het doodszweet mijn voorhoofd zal bevochtigen. Heilige Hostie, ik vertrouw op U, wanneer alles tegen mij zal samenspannen en de duistere wanhoop mijn ziel zal overmeesteren. Heilige Hostie, ik vertrouw op U, wanneer mijn blik op het punt zal zijn uit te doven voor alle tijdelijke dingen en mijn geest voor de eerste keer ongekende werelden zal zien. Heilige Hostie, ik vertrouw op U, wanneer mijn werken mijn krachten te boven gaan en mislukking mijn aanhoudend deel zal zijn. Heilige Hostie, ik vertrouw op U, wanneer het beoefenen van deugden me moeilijk zal lijken en de natuur in opstand zal komen. Heilige Hostie, ik vertrouw op U, wanneer de slagen van de vijand tegen mij gericht zullen zijn. Heilige Hostie, ik vertrouw op U, wanneer mijn moeite en inspanning veroordeeld zullen worden door de mensen. Heilige Hostie, ik vertrouw op U, wanneer Uw vonnis over mij zal weerklinken, dan zal ik vertrouwen op de oceaan van Uw Barmhartigheid.
357. + Allerheiligste Drievuldigheid, ik vertrouw op Uw oneindige Barmhartigheid, God is mijn Vader, zo heb ik als Zijn kind alle recht op Zijn goddelijk Hart. Hoe groter de duisternis, hoe vollediger ons vertrouwen moet zijn.
358. Ik versta niet hoe men Hem het vertrouwen kan weigeren, die alles vermag. Met Hem, alles en zonder Hem, niets. Hij, de Heer, veroorlooft niet en laat niet toe dat wie in Hem hun ganse hoop hebben gesteld, beschaamd worden.
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
5. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 148]
Zesde Lezing: Over het eeuwig lijden en het ongelukkig lot
Deel 1
Het gebeurt, zegt Sint Thomas, dat er spijt opkomt en dat de zonde veracht worden op twee manieren: absoluut of per toeval. Degene die de zonde absoluut veracht haat ze vanwege haar eigen misvorming en omdat ze God beledigt. Degene die ze per toeval veracht haat ze niet uit liefde voor God maar uit eigenliefde: hij veracht de zonde niet echt, maar wel de straf en het kwaad dat ze berokkent. Maar de wil van de verdoemden blijft het kwaad genegen en de verachting van hun straf is geen spijt of boete. Waarschijnlijk worden ze aangetast door verlangens en dromen, maar die dromen betreffen hun eigen geluk en buiten God verkregen. Zo is de droom van verdoemden en duivels, een eeuwig steriele droom die hen verslint in een wanhoop en oneindige verontwaardiging. De verdoemden kunnen zich dus niet berouwen.
Zijn ze in staat deel te nemen aan de gebeden en verdiensten der levenden? Was dat zo, dan zouden lucifer en zijn engelen bij machte zijn, op min of meer korte termijn, terug naar het goede op te staan. Zo zouden ze eerbare en beminbare heiligen worden zoals de cherubijnen en aartsengelen die ze eens in een eeuwige eenheid zouden omhelzen. Daaruit zou ook voortvloeien dat de Kerk voor de duivels moet bidden. De duivels zijn onze aartsvijanden, maar het voorschrift van de liefde gebied ons zonder voorbehoud, te bidden voor al onze vijanden. Maar, de Kerk op aarde bidt voor haar vervolgers omdat ze in dit leven waardevolle vruchten van berouw kunnen voortbrengen. Maar zelfs op de dag van het oordeel waar ze volbracht zal zijn in liefde en heiligheid, zal ze niet bidden voor de tot eeuwig lijden veroordeelde mensen door de rechtvaardige rechter. Indien de verdoemden eens op hun heil kunnen hopen, toch moet de Kerk voor hen bidden en ook zien we niet in waarom ze aan hen geen cultus zou wijden en het stoffelijk overschot van een Nero, een Robespierre en een Marat niet zou ophalen en op het altaar vereren om dezelfde reden als met de as van een Louis de Gonzague, een Vincentius à Paolo of een Franciscus van Sales.
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
6.Bijzondere reeks: De zeven niveaus van het liegen [7/9]
Wij liegen meer dan we denken. En dat is een deel van het probleem
De zeven niveaus
J. Budziszewski, auteur van "What We Can't Not Know," schrijft over de "zeven graden van de neergang." Ik noem hen de "zeven graden van het liegen."
U rationaliseert: Nu geloof je zelf niet dat leugens geen leugens zijn, je rechtvaardigt de leugen als een positief goed. Nu is de leugen niet enkel meer een deel van het gewone leven, maar is een deugd en helpt aan de opbouw van de gemeenschap [zij helpt de groei van het bedrijf], zij geeft jobs, enz. Dit is het type van denken dat bijdraagt aan de schandalen bij Enron en WorldCom en de 2007 huisvestingsproblemen en het falen van Lernout & Hauspie. Deze leugen is vooral verleidelijk op leiderschapsniveau. Een van mijn mentors waarschuwde mij voorzichtig te zijn bij het opnemen van het decaanschap bij A.W. Tozer Theologische Seminarie. Hij zei: "Hoe hoger je opklimt in een organisatie, hoe moeilijker het is om de waarheid te vertellen." Vaak wordt de leugen gerechtvaardigd ter wille van de instelling of andere hogere doelen. Deze leugens gebeuren ook op persoonlijk gebied: "U begrijpt het niet," zegt de overspelige vrouw. "Mijn echtgenoot en ik hadden nooit een echt huwelijk. Wij hebben 30 jaar samengewoond en kinderen opgevoed, maar er was niets van wat ik heb met mijn nieuwe minnaar. Hij en ik ervaren de liefde voor de eerste keer. Dit is geen overspel. Het is liefde.
U ontwikkelt uw techniek: De belangrijkste techniek is groeperen [sorteren]. U start met het isoleren van verklaringen, het negeren wat gezegd werd in een ander zinsverband. Dergelijke leugenaars worden vaak aangetroffen in bovenste regionen van de bureaucratie. Dit soort leugenaar zou soepel kunnen over gaan van de ene zaak naar de andere, in elke omstandigheid zwerend dat hij de waarheid spreekt: "Deze instelling zal trouw blijven aan onze kernwaarden." "Gelieve geen aandacht te besteden aan onze vermelde kernwaarden. Deze zijn geschreven door een comité dat hier niet meer werkt." "Kernwaarden leven in de mens. Het heeft echt geen belang wat op papier staat." "Laat deze kernwaarden je niet weerhouden om je te geven. Het is al lang geweten dat ikzelf oneens ben met drie of vier van hen." "Ik kan u verzekeren dat onze vermelde kernwaarden als een kompas zijn."
Vertaling: Lily Coolen
7. Fatima in Lucia's eigen woorden: "De Oproepen" [aflevering 31]
Mijn God, ik geloof
Toen dacht ik aan de drie astronauten in de ruimte [Apollo 13], en ik kreeg medelijden met hen en ik dacht: deze mier valt op de grond en bij vliegt triomfantelijk in de korf met de vruchten van haar werk. De twee waren een inbeelding van de menselijke kracht en kennis, naast de kracht en kennis van God.
Hoeveel onderzoekswerk, berekeningen, energie en opofferingen hebben de mensen aangewend in een poging om een voet te zetten op Maan, die enkel is ontstaan door één enkele wil van God. Hij heeft ze daar geplaatst en houdt ze daar, steeds in dezelfde positie, steeds het pad volgend dat God er voor heeft uitgetekend en dat voor zolang God dit wil. En dit geldt niet enkel voor de maan. Hetzelfde is waar voor alle andere sterren, gekend of niet gekend, die door de ruimte reizen op plaatsen waar de mens enkel maar kan van dromen om er te raken. Hier zien we dus de grootsheid van God en de machteloosheid van de mensen naast elkaar.
Met deze kennis in gedachten, nam ik Mijn Rozenkrans en ging ik naar beneden, naar het beeld van Onze Lieve Vrouw, om er te bidden en Haar te vragen dat de astronauten de genade zou worden verleend om veilig terug te keren op de grond en het hart van hun familie, ondanks dat God hen niet de genade had verleend om de maan te exploiteren.
Vertaling: Chris De Bodt
8. Docudrama: Het Evangelie volgens Lucas [7/12]
Jezus van Nazareth, de Zoon van God, opgevoed door een timmerman. Het verhaal is gebaseerd op het Evangelie van Lucas. Het leven van Jezus, vanaf de miraculeuze geboorte uit een Maagd tot de roeping van Zijn apostelen: zijn openbare leven, zijn mirakelen, zijn opdracht. De film eindigt met Zijn dood bij de Kruisiging en Verrijzenis. Regisseurs zijn John Krish en Peter Spykes. Acteurs zijn Brian Deacon [Jezus] Richard Kiley [de stem van Lucas], Rivka Neuman [Maria], Joseph Siloach [Jozef] en Niko Nitai [Simon Petrus]. De film dateert uit 1979 en duurt 117 minuten.
9. Benoite, de herderin van Notre-Dame du Laus [Aflevering 63]
Hoofdstuk 3: Van Pindrau naar het gehucht Laus
Een maand stilte
September 1664 was een dode tijd voor de herderin die de Dame niet zag: een pijnlijke ervaring die haar, volgens M. Grimaud, een onvergelijkbaar verdriet bezorgde. Nu wist Benoîte dat het de Maagd was die haar bezocht en dat heel de vallei het wist. Ze voelde zich dan ook diep onwaardig, wat nog werd aangewakkerd door het advies van haar pastoor die aanmaande nog nadrukkelijker te bidden. Dit lange wachten griefde haar gevoeligheid en bereidde haar voor op de zending die de Maagd haar ging toevertrouwen, een moeilijke zending voor een tiener die deze maand zeventien werd.
"Haar neiging voor het Ovendal was fel gemilderd," schrijft M. Peytieu, "en ze kwam nu graag hoeden aan de voet van de berg van Laus in Pié-Montbaud volgens M. Gaillard, een plek waar haar bazen weilanden bezaten op de rechteroever van de Avance."
Deze bergflank van Laus, goed naar de zon gericht, staat vol wijngaarden, is westwaarts begrensd door een ingegraven bergstroom die de Puy-Maurel van de Puy-Cervier scheidt, door mooie dennenbossen loopt vooraleer de gipsheuvel te bereiken die de berg van Laus uitmaakt. Pin-Draou of Pindrau genoemd heeft deze oude bergstroom zijn naam geleend aan de nabije helling waarop een kronkelweg opwaarts door de wijngaarden loopt en zo toegang geeft tot het dal van Laus en vervolgens aan de bergpas van Rambaud die naar Gap leidt. Deze weg doorkruiste de Avance over een broze houten brug, vervoegde de grote baan die Saint-Etienne met het nieuwe dorp Valserres verbond en voorbij Saint-Etienne naar de bergpas van Remollon liep die op de Durance uitkwam.
Vertaling: Broeder Jozef
10. Jezus' tijdgenoten [aflevering 277]
Josephus Flavius
De inwoners van Tiberias schreven echter een brief naar de koning, waarin zij hem verzochten om hen een troepenmacht te sturen, die hun land zou kunnen beschermen. Als hij dat zou doen zouden ze naar hem overlopen, schreven ze hem. Toen ik bij hen aankwam, wilden ze dat ik hun muren liet bouwen, zoals ik had beloofd, omdat zij hadden gehoord dat de muren van Tarichea al klaar waren. Ik stemde in met hun voorstel en toen ik voorbereidingen voor de hele bouw had getroffen, gaf ik de architecten de opdracht om met het werk te beginnen. Drie dagen nadat ik naar Tarichea was afgereisd, dat zes kilometer van Tiberias af lag, gebeurde het dat er een paar Romeinse ruiters die onderweg waren, werden gesignaleerd, niet ver van de stad. Dat wekt het vermoeden dat de troepen van de koning in aantocht waren. Daarop verhieven de bewoners van Tiberias hun stem en schreeuwden toejuichingen naar de koning en verwensingen aan mijn adres. Een van hen rende naar mij toe en vertelde me wat ze van plan waren en dat ze besloten hadden om mij te laten vallen.
Toen ik dat nieuws hoorde, sloeg de schrik mij om het hart, want ik had mijn gewapende manschappen uit Tarichea al naar huis gestuurd, omdat het de dag daarop sabbat zou zijn. Ik wilde namelijk voorkomen dat de burgers van Tarichea op die dag last zouden hebben van een grote groep soldaten. Ik had namelijk, telkens als ik voor korte tijd in die stad verbleef, nooit bijzondere aandacht besteed aan mijn persoonlijke veiligheid, omdat ik zovaak had ervaren hoe loyaal haar inwoners jegens mij waren. Op dat moment beschikte ik over niet meer dan zeven gewapende manschappen, afgezien van een paar vrienden, en wist niet zo goed wat ik moest doen. Ik vond het niet juist om mijn eigen troepen terug te roepen, omdat het al bijna avond was en onze wetten ons dat verboden, zelfs als de situatie nijpend was. Ik begreep dat als ik de bewoners van Tarichea zou toestaan om samen met de vreemdelingen de stad te bewaken, zij daarvoor met te weinig mensen waren, en ik wist dat ik dan gedwongen zou zijn om mij hulp een hele tijd uit te stellen. Ik besefte verder dat de troepen die door de koning waren gestuurd, mij dan zouden tegenhouden en dat ik de stad uit zou worden gejaagd. Daarom bedacht ik een list uit om van die troepenmacht af te komen. Meteen stelde ik mijn vrienden uit Tarichea, die ik het meest vertrouwde, op bij de poorten, om de mensen die daardoor vertrokken zorgvuldig in de gaten te houden. Ik ontbood ook de familieoudsten en verzocht iedereen om een boot te bemachtigen en aan boord te gaan. Ze moesten allemaal een gezagvoeder meenemen en hem naar Tiberias laten varen. Samen met mijn vrienden en de zeven gewapende manschappen, waar ik het al eerder over heb gehad, ging ik ook aan boord van een van die schepen en voer naar Tiberias.
Toen de inwoners van Tiberias echter merkten dat er helemaal geen troepen van de koning in aantocht waren, maar dat het hele meer vol schepen lag, maakten zij zich ernstig zorgen over het lot van hun stad. Ze waren doodsbang omdat ze dachten dat de schepen vol soldaten zaten. Daarom bedachten ze zich, gooiden hun wapens neer en kwamen mij met vrouwen en kinderen tegemoet, terwijl zij mij luid toejuichten. Zij dachten namelijk dat ik niet op de hoogte was van hun eerdere plannen tegen mij en daarom smeekten ze mij de stad te sparen. Toen ik echter de stad dicht was genaderd, gaf ik de gezagvoerders van de schepen het bevel om op een redelijke afstand van de wal het anker uit te werpen, zodat de inwoners van Tiberias niet zouden merken dat de schepen geen soldaten aan boord hadden. Zelf voer ik met een van de boten dichterbij en maakten het volk verwijten over hun dwaasheid en over het feit dat zij zo wispelturig waren dat zij bij de eerste de beste gelegenheid hun loyaliteit aan mij lieten varen. Ik verzekerde hen dat ik hen voorlopig alles zou vergeven, als ze mij de tien belangrijkste oproerkraaiers zouden sturen. Ze gingen meteen op dat voorstel in en stuurden de eerder genoemde mensen. Ik liet hen aan boord brengen en liet ze naar Tarichea overbrengen, waar ze in de gevangenis opgesloten moesten worden.
Vertaling: Broeder Joseph
11. Het sacrament van de Eucharistie [deel 12]
3. De Eucharistie in de Heilsgeschiedenis
De instelling van de Eucharistie
De Heer, die de zijnen bemind had, gaf hun het bewijs van zijn liefde tot het uiterste toe. Hij die wist dat zijn uur gekomen was om uit deze wereld over te gaan naar zijn Vader, waste hen tijdens een maaltijd de voeten en gaf hun het gebod van de liefde. Om hen een onderpand van deze liefde na te laten, om zich nooit van de zijnen te verwijderen en om ze deelgenoot te maken aan zijn paasmysterie, stelde Hij de eucharistie in als de gedachtenis aan zijn dood en verrijzenis, en Hij beval zijn apostelen deze gedachtenis te vieren totdat Hij zou wederkomen, 'waardoor Hij hen toen als priesters van het Nieuwe Verbond aanstelde'.
De drie synoptische evangeliën en de heilige Paulus hebben ons het verhaal van de instelling van de eucharistie overgeleverd: de heilige Johannes van zijn kant verhaalt ons de woorden van Jezus in de synagoge van Kafarnaum, woorden die de instelling van de eucharistie voorbereiden: Christus duidt zichzelf aan als het levende brood dat uit de hemel is neergedaald.
Jezus koos de tijd van het paasfeest om zoals Hij te Kafarnaüm aangekondigd had, zijn lichaam en bloed aan zijn leerlingen te geven:
Toen de dag van het ongedesemde brood gekomen was, waarop men het paaslam moest slachten, stuurde [Jezus] Petrus en Johannes uit met de opdracht: 'Gaat voor ons voorbereidselen treffen opdat wij het paasmaal kunnen eten.' [...] Zij vertrokken [...] en maakten het paasmaal gereed. Toen het uur gekomen was, ging Hij met de apostelen aan tafel aanliggen. Hij sprak tot hen: 'Vurig heb ik verlangd, eer Ik ga lijden, dit paasmaal met u te eten. Want Ik zeg u: Ik zal het niet meer eten, totdat het, zijn vervulling vindt in het rijk Gods.' [...] Daarop nam Hij het brood, sprak een dankgebed uit, brak het en gaf het hun met de woorden: 'Dit is mijn lichaam, dat voor u gegeven wordt; doet dit tot een gedachtenis aan Mij.' Evenzo gaf Hij de beker, na de maaltijd, terwijl Hij sprak: 'Deze beker is het Nieuwe Verbond in mijn bloed, dat voor u wordt vergoten' [Lc. 22,7-20].
Jezus vierde tijdens het paasmaal met zijn apostelen het laatste avondmaal en zo gaf Hij aan het joodse paasfeest zijn definitieve zin. Door zijn dood en verrijzenis, het nieuwe Pasen, loopt het avondmaal inderdaad vooruit op de overgang van Jezus naar zijn Vader. Dit wordt gevierd in de eucharistie die het joodse paasfeest tot vervulling brengt en vooruitgrijpt op het uiteindelijke paasfeest van de kerk in de heerlijkheid van het Koninkrijk.
Anne Van Der Sloten
12. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 103]
Hoofdstuk 2: Johannes De Doper tot het doopsel van Jezus
Soldaten, gezanten: dopelingen bij Johannes
Andreas en Johannes de evangelist zijn bij de Doper. Ook zijn nu de meeste toekomstige apostelen en vele leerlingen bij Johannes gekomen. Petrus echter, die al gedoopt was, was hier niet. Ook was hier nog niet gekomen: Judas de verrader, die nochtans in het gewest van Betsaïda reeds bij de vissers geweest is en daar inlichtingen over Jezus en Johannes ingewonnen heeft.
Toen de afgezanten uit Jeruzalem bij Johannes aankwamen, had hij sedert drie dagen het dopen gestaakt, maar nu was hij even weer begonnen. De afgevaardigden wilden dat hij kwam onderhandelen, doch hij antwoordde: "Zodra ik klaar ben." Hij heeft hun een kranig en kort bescheid gegeven. Zij legden hem te laste dat hij eigenmachtig te werk ging, dat hij zich eerst te Jeruzalem aangeboden moest hebben [om de nodige volmacht te krijgen] en dat hij niet aldus gelijk een woesteling gekleed moest zijn. Toen de gezanten zich terugtrokken, bleven Jozef van Arimatea en de zoon van Simeon bij Johannes en ontvingen van hem de doop. Vele mensen die hier gekomen waren, had Johannes niet willen dopen. Dezen wendden zich nu tot het gezantschap en beschuldigden hem van partijdigheid.
De latere apostelen keerden naar hun gewesten terug, waar zij veel over Johannes vertelden, maar werden ondertussen aandachtiger op Jezus. Door Johannes' leer immers krijgen zij een voorgevoel nopens Hem, dat Hij Degene zou kunnen zijn die door Johannes aangekondigd wordt.
Op zijn terugweg naar Jeruzalem ontmoette Jozef van Arimatea Obed,een bloedverwant van Serafia [Veronika], die een beambte in de tempel is. Hij vertelde aan deze, op zijn verzoek, veel over Johannes. Obed laat zich nu ook door Johannes dopen. Als tempeldienaar bleef hij een geheime leerling van Jezus tot hij later [openlijk] tot Jezus kwam.
Echte naam: Giacomo Giambattista markies della Chiesa [Genua, 21 november 1854 - Vaticaanstad, 22 januari 1922]
Giacomo werd geboren als zesde kind van markies Giuseppe della Chiesa en diens vrouw Giovanni Migliorati. De familie Della Chiesa, wier enige bezit gelegen was in Pegli, een voorstad van Genua, behoorde tot de verarmde stadsadel.
Op 2 augustus 1875 studeerde Giacomo af als doctor in de rechten. In 1879-80 liepen zijn studies af, met een uiteindelijk doctoraat in het Kerkelijk Recht. In 1907 werd hij Aartsbisschop van Bologna en vervolgens op 25 mei 1914 kardinaal-priester met als titelkerk Santi Quattro Coronati. Op 3 september 1914 werd hij verkozen als Paus Benedictus XV. Op eigen verzoek vond de kroning plaats op 6 september 1914 in de Sixtijnse kapel. Gezien de oorlogssituatie achtte hij een grootse kroning in de Sint-Pietersbasiliek ongepast.
Hoewel hij zich tijdens zijn pontificaat inzette voor de totstandkoming van een snelle vredesoplossing tijdens de Eerste Wereldoorlog, zou Benedictus XV daarin niet slagen ten gevolge van zijn beperkte invloed en de onwil van de gevestigde machten om het Vaticaan te betrekken in vredesbesprekingen. Wel slaagde Benedictus XV erin om de diplomatieke banden van Vaticaanstad met andere landen aanzienlijk te verbeteren, waaronder die met Frankrijk. Door de verkiezing van kardinaal Joseph Ratzinger tot paus Benedictus XVI in 2005 ontstond weer belangstelling voor het pontificaat van een in de vergetelheid geraakte paus.
Benedictus XV overleed vrij onverwacht om 6 uur s morgens op 22 januari 1922 ten gevolge van griep, waarbij hij een longontsteking opliep. Benedictus stoffelijk overschot werd bijgezet in de Vaticaanse grotten.
Religio Depopulata is jammerlijk genoeg letterlijk vervuld. Het jaar 1917 zag het begin van de Russische Revolutie, die een einde maakte aan het godsdienstige leven in dit eertijds zeer Christelijke land.
Chris De Bodt
14. Profetiën: Heilige Ephraïm, de Syriër [±306 - 373]
Profetie 14
Mijn geliefde broeders, hoe zullen we dan dit alles moeten doorstaan, wanneer de brandende rivier, ontketend als een verwoestende oceaan, de heuvels en bergen zal opslorpen en met hen de hele wereld met al zijn hebben? Dan, mijn geliefden, zullen met dat vuur de rivieren en de zeeën opdrogen en de lucht zal verontrust worden, de sterren zullen uit de hemel vallen, de zon zal worden opgeslokt, de maan zal niet langer zijn en de hemel zal worden opgerold zoals een perkamenten rol.
Vertaling: Chris De Bodt
15. Onze Lieve Vrouw van Anguera, vervolg van de boodschappen
Boodschap 3472 van 22/4/2011
Lieve kinderen, Ik ben uw bedroefde Moeder en Ik lijd voor wat er over u gaat komen. Vandaag herinneren we ons de liefde en de volledige overgave van Mijn Zoon Jezus voor uw redding. Mijn Jezus ging naar de Calvarie en beleefde al zijn lijden uit liefde voor Zijn Kerk. De dag zal komen dat deze Kerk zwaar zal worden beproefd en het lijden van de mannen en vrouwen van het geloof zal groot zijn. Het zal een tijd van vervolging, vernedering en verlatenheid zijn. Een grotere pijn bestaat er niet. De vijanden van God zullen zich verenigen en de tempels vernietigen op verscheidene plaatsen. Daarbij zullen ze ook de gelovigen doden. Dagen van duisternis zullen over de Kerk komen, maar wanneer alles verloren lijkt te zijn, zal de Heer aan Zijn Kerk een grote overwinning schenken. Bid, bid, bid. U zult gruwelen blijven zien op aarde. Ik wens u te helpen, maar luister naar Mij. Ik wens u niet te verplichten, maar wat ik u zeg dient ernstig te worden genomen. Zoek sterkte in de Eucharistie en in de woorden van Mijn Zoon Jezus. Enkel door de genade van Jezus zult u de sterkte vinden om het gewicht te dragen van de beproevingen die moeten komen. Moed. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Wees in vrede. Amen.
Vertaling: Chris De Bodt
27-06-2011
27 juni 2011
27 juni 2011
1. Een voorafbeelding van de eindtijden: een interview met Dr. Arnold Fruchtenbaum
Arnold Fruchtenbaum werd geboren uit Joodse ouders in 1943. Amper vier jaar oud, moest zijn familie naar Rusland vluchten voor de Nazis. Ze werden valselijk beschuldigd van spionage. Op zijn dertiende, toen hij opnieuw in Duitsland was, kreeg hij een goddelijke openbaring en begon hij te voelen dat Jezus zowel de Messias was van het Joodse volk als van de Christenen. Door het strikte geloof van zijn vader, was het Arnold niet toegestaan om zijn geloof uit te oefenen door de Bijbel te lezen of andere gelijkgezinde Joden, die hetzelfde aanvoelden, te bezoeken. Maar dit veranderde zijn persoonlijk geloof niet, zelfs als de familie naar Los Angeles verhuisde. Toen hij het ouderlijk huis verliet in de vroege jaren zestig, studeerde hij Hebreeuws en Grieks aan het Cedarville College en reisde hij naar Israël om zijn religieuze studies verder te zetten.
Dr. Arnold Fruchtenbaum
Tijdens de late jaren zestig en de vroege jaren zeventig werkte hij samen met een aantal verenigingen van Messiaanse Joden zoals de "American Board of Missions to the Jews" and the "Christian Jew Foundation." Na een onenigheid met een aantal leerstellingen van deze groepen, stichtte hij de "Ariel Ministries," in 1977. Dr. Fruchtenbaum blijft de hand uitsteken naar Messiaanse Joden over de hele wereld om hen te helpen bij het bestuderen van de Bijbel, het beleven van de Schriften en een persoonlijke band met God te ontwikkelen. Hij is de hoofdspreker van de groep en brengt veel van zijn tijd door met het schrijven van boeken en het geven van inspirerende voordrachten over de hele wereld.
Dr. Fruchtenbaums meest invloedrijke werk is "The Footsteps of the Messiah." In dit boek puzzelt hij de profetieën bij elkaar die in de Bijbel zijn vervat om een duidelijke uitlijning te maken over wat er in Israël en in de rest van de Wereld staat te gebeuren. Recentelijk kreeg "All News Wire" de mogelijkheid om Dr. Fruchtenbaum vragen de stellen over de wegenkaart naar de eindtijden.
All News Wire: Het lijkt er op dat de wereld zowat bezeten is geworden met zijn eigen ondergang. Er wordt veel gesproken over 2012, Hollywood brengt de ene na de andere apocalyptisch getinte film uit. De recente gebeurtenissen in het Midden-Oosten, Japan en Nieuw-Zeeland, hebben, samen met nog andere gebeurtenissen, de mensen tot vragen geleid over wat er precies gaande is met de wereld. Wat gaat er volgens u gebeuren? Dr. Arnold Fruchtenbaum: Ik ben zeer voorzichtig om niet te vervallen in wat ik zou omschrijven als "Bijbeluitleg in de kranten." Dit gebeurt wanneer er en grote gebeurtenis plaatsvindt in de wereld en iemand een Bijbelvers kan vinden dat eventueel wordt verhaald op deze gebeurtenis in deze tijd en deze plaats. Gewoonlijk zijn deze vervullingen enkel gebaseerd op een klein gedeelte van gelijkenis. Dit is wat ik weet over Bijbelprofetie: een profetie uit de Bijbel komt nooit bij benadering uit, maar wordt steeds precies en helemaal volgens de letter vervuld. En zo heb je een volledige vervulling of u hebt helemaal geen vervulling. De opwinding rond 2012 heeft vooral te maken met de verslagen over de Maya-kalender die verondersteld wordt het einde van de wereld te voorzien in dat jaar. Laat ons hier twee bedenkingen bij maken:
Eerst en vooral zegt de Maya-kalender niet dat de wereld zal eindigen in 2012. Hun kalender reikte alleen zo ver en er wordt niets meer over gezegd in de Maya-kalender. Ten tweede vraag ik mij af wat de Maya-kalender gemeen heeft met de Bijbelse profetie? Sinds wanneer zijn we beginnen besluiten dat de vervulling van Bijbelprofetieën gebaseerd zijn op heidense kalenders?
Ja, er hebben onlangs sleutelgebeurtenissen plaatsgevonden in het Midden-Oosten, Japan en Nieuw Zeeland, maar grote gebeurtenissen die niet toepasselijk zijn in de Bijbelprofetieën zijn er steeds geweest in de menselijke geschiedenis. Wat duidelijk is, is dat toen de Amerikaanse en de Franse revolutie uitbraken, ze grote veranderingen teweegbrachten in de Europese samenleving, en nu gebeurt er net hetzelfde in de Arabische Staten met hun autocratische regels. Daar gaan ook grote veranderingen komen, maar het is nu nog te vroeg om te kunnen zeggen wat deze veranderingen zullen inhouden. Deze veranderingen zullen niet noodzakelijk de democratie brengen ginds, net zoals de revolutie tegen de Sjah geen democratie bracht in Iran, integendeel er kwam een strengere totalitaire regering met een religieuze nadruk, eerder dan een zuivere politieke nadruk. Zijn enige van de huidige opstanden in de Islamwereld een vervulling van Bijbelse profetieën? Het is gewoonweg te vroeg om dit te weten. Het is werkelijk een tijd van afwachten en zien.
All News Wire: Israël speelt een betekenisvolle rol in het eindtijdscenario van de Bijbel. Voor een land dat nauwelijks groter is dan New Jersey, blijkt het heel wat aandacht te krijgen in de pers. Wat is er rond Israël dat steeds de aandacht van de wereld trekt? Dr. Arnold Fruchtenbaum: Zuiver vanuit menselijk perspectief bekeken, zou ik zeggen dat de oorzaak voor de aandacht van de wereld rond Israël te maken heeft met wereldse wrok en haat tegenover het Joodse volk in het algemeen en in het bijzonder tegen de staat Israël. Daarom wordt alles wat er in Israël gebeurt uitgezonden op de televisie en in deze toestanden wordt de fout dikwijls bij de Israëlieten gelegd. Vanuit het Bijbelse oogpunt zou ik zeggen dat, wat we vandaag zien met Israël, een zich steeds voortzettend conflict is tussen de satanische oorlog tegen de Joden die reeds begon ten tijde van Abraham. Er is één ding dat de Bijbel heel duidelijk maakt: de enige voorwaarde voor de Tweede Komst is Israëls algemene redding en zolang Israël blijf roepen op de komst van de Messias zal er ook geen Tweede Komst zijn. satan weet wel degelijk dat zijn rijk over zal zijn eens dat Jezus zal terugkeren, maar hij weet ook dat Jezus niet zal terugkeren zolang de Israëlieten niet massaal om Zijn terugkeer vragen. Als satan er zou in slagen om de Joden te vernietigen, alvorens ze de kans krijgen om massaal om Zijn terugkeer te vragen, zal er geen Tweede Komst zijn en zal satans loopbaan verzekerd blijven voor altijd. Dat is de reden waarom er steeds zon bijzondere oorlogssfeer heerst tegen de Joden en dit sinds de tijd van Abraham. Dat is waarom dingen zoals de kruisvaarten gebeurden, dat is waarom de Russische pogroms gebeurden, dat is waarom de Nazi Holocaust plaatsvond. Dat is ook waarom Openbaring 12 benadrukt dat, eens satan betrokken raakt in de rampspoed, hij eveneens weet dat zijn tijd nog maar kort is, en omdat zijn tijd kort is zal hij de mensheid een wereldwijde vervolging van de Joden zoals ten tijde van de Nazis influisteren om hen zo te vernietigen voor eens en altijd om zo de Tweede Komst te voorkomen.
All News Wire: Hoe past Jeruzalem in dit alles? Dr. Arnold Fruchtenbaum: Terwijl Israël over het algemeen hoofdzakelijk grote beroering veroorzaakt in de wereld, verplaatst het brandpunt zich meer en meer naar Jeruzalem en dat omdat Jeruzalem in de Bijbelse profetie een hoofdrol speelt als voorbereiding op te Tweede Komst. Het is tegen Jeruzalem dat alle legers van de naties zich zullen verzamelen [Zach. 12: 1-13 en 14: 1-2]. Omdat de tempelberg in de Oude Stad de derde heiligste plaats is in de Islam, zal er om deze reden een bijzonder conflict ontstaan over die stad in de eerstkomende tijd. In de oorsprong van de Islam heerst er het grondbeginsel dat eens iets tot de Moslimwereld toebehoort, dat voor altijd zo moet blijven. Als de Moslims om een of andere reden een plaats zouden verliezen zullen ze een Jihad voeren om de plaats opnieuw in te nemen. Dat is de reden waarom de ware Koranvolger nooit Israël bestaansrecht zal aanvaarden en dat is waarom er zoveel terrorisme en aanvallen zijn tegen Israël en zij die het land steunen, zoals de Verenigde Staten. Jeruzalem blijft een steen des aanstoots waarvoor er getracht wordt een onoplosbare oplossing te vinden en enkel de Tweede Komst zal er een uiteindelijke oplossing aan geven.
All News Wire: Dingen blijven escaleren tussen Israël en Iran. Iran, dat gekend staat als Perzië en het Perzische Rijk wordt meerdere malen vernoemd in de Bijbel, maar in het bijzonder in Ezechiël. Wat kunt u ons daarover vertellen? Dr. Arnold Fruchtenbaum: Hoewel Iran niet tot de Arabische landen behoort, is het een Moslimland en zal het daarom als Moslimland steeds tegenover Israëls bestaansrecht staan. Daarom zal Iran deelhebben aan de invasie van Israël van Ezechiel 38-39. Hoe dan ook staat er in Jeremiah 49 geschreven dat Iran een algehele redding zal ondergaan en uiteindelijk in vrede zal leven met Israël, met dezelfde God en dezelfde Messias. Pas dan zal de vrede uiteindelijk terugkeren.
All News Wire: Gedurende jaren spreken de politici nu al over een Nieuwe Wereld Orde. Er zijn velen, binnen en buiten de Christelijke gemeenschap, die hiernaar verwijzen als een roep voor enig model van een wereldregering. Waar in de Bijbel wordt hiernaar verwezen? Dr. Arnold Fruchtenbaum: In Daniël 7 toont de Bijbel duidelijk aan dat er uiteindelijk een soort één-wereld-regering zal komen? Vele politici spreken ook over een Nieuwe Wereld Orde. Of dit uiteindelijk tot een wereldregering zal leiden of niet, kan enkel de tijd ons vertellen. Daarom opnieuw zal er op een dag een wereldregering komen, maar momenteel kan niemand weten wanneer dit zal gebeuren.
All News Wire: De antichrist is een figuur die door films, boeken en zelfs de muziek, ondertussen al heel wat beruchtheid heeft verworven tijdens de laatste decennia. Wie wordt deze man verondersteld te zijn, hoe zal hij aan de macht komen en wat zal zijn doel zijn? Er wordt verwezen naar mensen die zijn "merkteken" zullen aanvaarden om de kunnen kopen of verkopen om aldus te overleven. Kunt u ons wat meer zeggen over deze persoon? Dr. Arnold Fruchtenbaum: De antichrist zal een heiden van Romeinse afkomst zijn die uiteindelijk de politieke controle over de hele wereld zal verkrijgen, met uitzondering van wat nu Jordanië is, en eenmaal hij de politieke controle in handen heeft zal hij ook de wereldwijde religieuze controle in handen krijgen, omdat hij van zichzelf zal beweren dat hij god zal zijn en de hele wereld zal oproepen om hem als god te vereren. Om de aanvaarding van zijn goddelijkheid duidelijk te maken zullen de mensen zijn merkteken "666" aanvaarden. Aan de hand van de vijf aanwijzingen in de Openbaring 13, zal dat nummer gewoonweg de numerieke waarde van de persoonlijke naam van de Antichrist zijn. Iedereens naam kan in Hebreeuwse letters worden omgezet, maar wat ook de persoonlijke naam van de antichrist zal zijn, bij het omzetten naar het Hebreeuwse alfabet zal men op 666 uitkomen en dat is een van de manieren zijn hoe we deze persoon zullen kunnen identificeren wanneer de tijd hiertoe rijp zal zijn.
All News Wire: Wat is de tijd van de Grote Verdrukking? Dr. Arnold Fruchtenbaum: De Grote Verdrukking is een zevenjarige periode, en de meest algemene Bijbelse benaming hiervoor, in beide Testamenten, is "De dagen van Jehovah" of "De dagen van de Heer." Het begint met een beslissende gebeurtenis: het ondertekenen van een zevenjarige overeenkomst tussen Israël en de antichrist, en eens deze overeenkomst zal worden ondertekend, zal dit het startschot zijn van de aanvang van deze zevenjarige Grote Verdrukking [Daniël 9: 27 en Jesaja 28: 14-22]. Deze zevenjarige periode zal een uitstroom zal van de gramschap van God die uiteindelijk zijn hoogtepunt zal bereiken bij de Armageddon en de Tweede Komst.
Tijdens deze periode zullen er drie reeksen van oordeel zijn: de zegeloordelen, de trompetoordelen en de boogoordelen. De zegels en de trompetten zullen in de eerste helft van de Grote Verdrukking komen, terwijl de bogen zullen komen naar het einde van de tweede periode. Tegen de tijd dan deze zeven jaren hun loop zullen kennen, zal zowat twee derden of drie vierden van de oppervlakte van de aarde volledig vernield zijn en dat zal eveneens het geval zijn met de wereldbevolking. Het gebied dat zal overleven zal het gebied van het Midden-Oosten zijn, en zo zal deze twee derden of drie vierden, dat zal vernietigd zijn, zich buiten het gebied van het Midden-Oosten bevinden.
All News Wire: In uw boek "De voetstappen van de Messias," verwijst u naar de stad Babylon, die zich in Irak bevindt. Deze oude stad is al aardig wat in het nieuws gekomen de laatste jaren. Saddam Hussein had een verbouwingsproject klaarliggen en de stad heeft veel geleden tijdens de Iraakse oorlog. Er is vraag om de stad tot werelderfgoed te maken en er zijn ook plannen voor een soort centrum voor het wereldtoerisme. Wat is de betekenis van deze stad? Dr. Arnold Fruchtenbaum: Het basisgegeven is dat Babylon nooit het soort vernietiging heeft gekend zoals het geschreven staat in Jesaja 13-14, Jeremiah 50-51 en Openbaringen 18. Daarom gaat het hier over een gebeurtenis in de toekomst. Maar dat vereist ook de heropbouw van Babylon, dat reeds grotendeels is geschied en nog doorgaat tot op een zekere graad. De stad is voorbestemd om de politieke en economische hoofdstad van de wereld te worden, onder de heerschappij van de antichrist, waar hij zal zetelen. Maar zijn religieuze hoofdkwartier zal Jeruzalem blijven met zijn afbeelding in de Tempel, terwijl Babylon het politieke en economische centrum zal worden.
All News Wire: U schrijft ook over een godsdienstig Babylon, een soort van wereldreligie. Hoe zal dit tot stand komen, gegeven de huidige godsdienstige oorlogen en onenigheden? Dr. Arnold Fruchtenbaum: De Bijbel voorspelt duidelijk één wereldgodsdienst voor de toekomst, maar het is nog te vroeg om te vertellen hoe dat zal geschieden. Vooral de Oecumenische Beweging en wat wordt genoemd, de vereniging van alle Protestantse groepsbenamingen en bewegen zich naar een eenheid met zowel de Oosters-orthodoxen als de Rooms-katholieken. Van daaruit denkt deze beweging over een grote, brede religie. Hoe de profetie precies zal worden vervuld is opnieuw te vroeg om te vertellen.
All News Wire: De vragen die wij ons bij deze gebeurtenissen het meeste stellen is: "waarom?" en "wat is de essentie van dit alles?" Als deze gebeurtenissen geen deel uitmaak van een soort oud fictieverhaal, wat is dan het doel van dit alles? Dr. Arnold Fruchtenbaum: God heeft in Zijn Woord de details van de profetieën uitgedrukt en sommige van deze profetieën hebben zich geopenbaard tijdens de laatste eeuw, zoals Israël dat een onafhankelijke Staat wordt [1948] en Israël die de soevereiniteit verwerft over het oude gedeelte van de Stad Jeruzalem [1967]. Hoewel de Tempel nog niet is herbouwd, zijn er intensieve pogingen van drie verschillende Joodse religieuze bewegingen om de tempel te heropbouwen als voorbereiding op de komst van de Messias. Het feit dat deze dingen gebeuren toont aan dat Gods profetische tijdstabel aan de gang is om te worden vervuld en terwijl Hij ons de chronologische opvolging van de gebeurtenissen geeft, voorziet Hij niet in het tijdselement tussen de ene en de andere gebeurtenis en dit tot de start van de Grote Verdrukking.
Wat voor ons belangrijk is, is te weten dat de Bijbel ons ook leert dat er maar één weg is om de Grote Verdrukking te vermijden en eraan te ontsnappen en dat is door middel van de "Opname van het Lichaam," [1] wanneer alle overleden gelovigen hun lichaam zullen verrezen zien en de andere, levenden gewoonweg zullen worden "opgenomen" om de Messias in de hemel te ontmoeten. Maar om in aanmerking te komen voor deze gebeurtenis moet men werkelijk een ware gelovige zijn en wat men moet geloven wordt verklaard in 1 Korintiërs 15: 1-4. Ten eerste dat de Messias voor onze zonden stierf, ten tweede dat hij werd begraven [het bewijs van Zijn dood] en ten derde dat hij is verrezen op de derde dag.
Als we in de Bijbel geloven en ons daarop alleen verlaten voor onze redding, zal ons het eeuwige leven worden geschonken en aan zij die het eeuwige leven zullen bezitten wordt ook de belofte gegeven dat ze niet zullen lijden onder de gramschap van God, waarover de Grote Verdrukking gaat. Aan de Kerk is nooit beloofd dat het aan de vervolgingen zal ontsnappen, maar aan de Kerk is wel beloofd dat ze zal ontsnappen aan Gods toorn en voor deze reden zullen de heiligen van de Kerk heropstaan en opgenomen worden om de Heer in de hemel te ontmoeten en dit korte tijd alvorens de Grote Verdrukking zal beginnen.
[1] Over de "opname van het lichaam," bestaan er verschillende theorieën. Het is vooral een protestantse gedachte. Bij de katholieken wordt er minder aandacht aan besteed. Feit is dat Vicka Ivankovic, tijdens een van haar interviews met Janice T. Connell, heeft verklaard dat de goede Christenen het minder hard zullen te verduren krijgen. Wat Vicka hiermee precies bedoelde, wordt niet beschreven in het interview. Er zijn vele Katholieken die de Chileense Mijnramp van vorig jaar aangrijpen, als de manier waarop God de Christenen zal helpen.
Vertaling: Chris De Bodt
2. Medjugorje: De IIPG [International Internet Prayer Group] [Deel 43]
Michael Jones
Het tweede mirakel kwam er na onze aankomst in Medjugorje. Ik werd ondergedompeld in de rozengeur. Dit gebeurde meerdere keren tijdens deze bedevaart. Aanvankelijk dacht ik gewoon dat het om een reukstof ging, maar toen de geur mijn neus bereikte, was dit een aroma dat ik met woorden niet kan beschrijven. Ook andere mensen rondom mij ruikten het hemelse aroma en begonnen erover te praten. Mijn theorie van de reukstof had onmiddellijk afgedaan toen ik werkelijk ondergedompeld werd in een frisse rozengeur, zonder enige ziel rondom mij.
De eerste avond ging een aantal mensen onder ons naar de Heilige Jacobuskerk te Medjugorje. Sommige mensen van onze groep waren reeds eerder daar en één ervan keek mij aan met tranen in de ogen en zei: "Kijk naar de zon." Ik keek, zonder echter iets bijzonders te verwachten, maar dan zag ik de zon spinnen alsof ze uit haarzelf cirkels naar de Kerk zond. De kleuren van de zon veranderden en de stralen veroorzaakten geen schade aan mijn ogen. Ik voelde dat ik de mensen moest toeroepen: "Kijk naar de zon." Ik draaide mij om en zag dat honderden mensen reeds aan het staren waren. Bij velen liepen de tranen van hun wangen. Elke blik die ik bekeek was er een van verwondering.
Bron: IIPG
Vertaling: Chris De Bodt
3. Dagboek van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 147]
Schrift 1
348. Jaar 1934.
De eerste donderdag na Kerstmis. Ik vergat volledig dat het vandaag donderdag was, en deed dus geen aanbidding. Om negen uur ging ik met de zuster naar de slaapzaal. Op een vreemde wijze kon ik niet inslapen. Het leek me dat ik ergens nog iets moest doen. In gedachten doorliep ik al mijn plichten, maar ik kon niets vinden: dat duurde tot tien uur. Om tien uur zag ik het gemartelde aangezicht van Jezus, en plots zei Hij me: "Ik wachtte op u om met u mijn lijden te delen, want wie zou Mijn smarten beter verstaan dan Mijn bruid." Ik bad Jezus om vergeving voor mijn lauwheid. Beschaamd waagde ik het niet om Hem aan te zien, maar met een berouwvol hart bad ik Jezus om een doorn uit Zijn doornenkroon. Jezus antwoordde me die genade te geven, maar de volgende dag, en het visioen verdween daarop.
349. In de ochtend, tijdens de meditatie, voelde ik de smartelijke doorn in de linkerhelft van mijn hoofd; deze pijn duurde de hele dag en ik hield niet op te overwegen hoe Jezus de pijn van zoveel doornen, die Zijn kroon vormden, had kunnen verdragen. Ik heb mijn lijden met dat van Jezus verenigd en opgedragen voor de zondaars. Toen ik om vier uur naar de aanbidding kwam, zag ik één van onze leerlingen die God vreselijk beledigde door onzuivere gedachten. Ik zag ook de persoon die daartoe aanleiding gaf. Angst doordrong mijn ziel en ik bad God, omwille van het lijden van Jezus, om haar aan deze afschuwelijke ellende te ontrukken. Jezus antwoordde dat Hij haar deze genade zou verlenen, niet om haar zelf, maar omwille van mijn gebed. Toen heb ik begrepen hoeveel wij voor de zondaars moeten bidden en voornamelijk voor onze leerlingen.
350. Ons leven is werkelijk apostolisch. Ik kan mij geen religieuze voorstellen die in onze huizen van onze Congregatie leeft, en niet bewogen wordt door een apostolische geest. De ijver voor het zielenheil moet in onze harten branden.
351. O mijn God, hoe goed is het te lijden voor U, te lijden in de geheimste hoekjes van ons hart, in de grootste eenzaamheid te branden als een offerande die niemand merkt, zuiver als kristal, zonder enige troost of medelijden. Mijn geest brandt van werkdadige liefde, ik verlies mijn tijd niet in droombeelden. Ik neem elk ogenblik op zich want dat is in mijn macht; het verleden behoort mij niet meer toe, de toekomst is nog niet van mij, ik poog de tegenwoordige tijd te benutten.
352. 4.1.1935 Het eerste kapittel [49] van Moeder Borgia [50].
Tijdens dit kapittel benadrukte de moeder het geloofsleven en de trouw in de kleine dingen. Midden het kapittel hoorde ik deze woorden: "Ik verwacht op dit ogenblik bij u meer geloof. De trouw van mijn bruid in kleine dingen bereidt me een grote vreugde!" Dan heb ik naar het kruis opgezien en ik bemerkte dat Jezus het hoofd naar de refter neigde en dat Zijn lippen bewogen.
353. Toen ik er met moeder overste over sprak, antwoordde zij: "U ziet, mijn zuster, hoezeer Jezus verlangt dat ons leven uit het geloof komt." Toen ging zij naar de kapel terwijl ik de kamer in orde zette en ik hoorde plots deze woorden: "Zeg het aan alle zusters: Ik wil dat ze in deze tijd hun betrekkingen met de oversten beleven in geest van geloof." Ik vroeg mijn biechtvader mij van deze plicht te ontslaan.
354. Toen ik sprak met een persoon die het schilderij moest maken, maar het om bepaalde redenen niet deed, hoorde ik tijdens het gesprek deze stem in mijn ziel: "Ik verlang dat ze gehoorzamer is." Ik begreep dat de grootste inspanningen, als ze niet de stempel dragen van de gehoorzaamheid, aan God niet aangenaam zijn. Ik spreek hier over de ziel van een kloosterlinge. O God, wat is het gemakkelijk in een klooster Uw wil te kennen. Voor ons, de gewijde zielen, is de wil van God van de morgen tot de avond duidelijk uitgelijnd, en op momenten van onzekerheid hebben we onze oversten door wie God tot ons spreekt.
[49] Het kapittel is de vergadering van de zusters, waaronder de overste van het huis een korte ascetische toespraak houdt en haar opmerkingen doet betreffende het onderhouden van de religieuze observantie: de zusters beschuldigen zich van hun tekortkomingen. [50] Toen was moeder Borgia [Hedwich Tichy, 1887-1970] overste.
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
4.Bijzondere reeks: De zeven niveaus van het liegen [6/9]
Wij liegen meer dan we denken. En dat is een deel van het probleem
De zeven niveaus
J. Budziszewski, auteur van "What We Can't Not Know," schrijft over de "zeven graden van de neergang." Ik noem hen de "zeven graden van het liegen."
Zelfbedrog. Nu gelooft u zelf uw eigen leugens die u aan anderen vertelt. Wij kunnen zó wezenlijk liegen dat we zelfs onszelf beliegen. Wij doen aan zelfmisleiding. Merk op: Net omdat we, eerlijk en oprecht, misleid zijn door de listen van onze eigen gebogenheid, betekent dit niet dat wij onschuldig of ervan vrijgesteld zijn om ons te bekeren. Aan het kruis zei Jezus: "Vader vergeef hen, want zij weten niet wat zij doen." Jezus' gebed suggereert dat zonden begaan uit onwetendheid, nog steeds zonden zijn en vergeving nodig hebben. Liegen is zondig, zelfs als we dat doen onbewust doen. Het is belangrijk om te begrijpen dat zelfbedrog zichzelf is opgelegd. Bedrogen zijn door een ander of afgeschermd zijn van de volle waarheid, is niet hetzelfde als zelfbedrog. Zelfbedrog is een ondeugd. Pontius Pilatus bedroog zichzelf door te zeggen dat de waarheid onbereikbaar is. Van aangezicht tot aangezicht met Jezus, vroeg Pilatus voorzichtig, "Wat is waarheid?" Pilatus had een motief om de waarheid niet te willen weten. Pilatus wou niet gezien worden in het licht de van waarheid van zijn eigen zwakheid. Pilatus' beroemde vraag werd opgezet tegen de waarheid van zijn eigen zwak karakter in tegenstelling tot de onschuld van Jezus. In dit niveau valt de persoon in ontkenning. Hij kijkt niet meer naar zijn innerlijk moreel geweten en daadoor voelt hij zich niet langer meer schuldig.
Vertaling: Lily Coolen
5. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 147]
Zesde Lezing: Over het eeuwig lijden en het ongelukkig lot
Deel 1
De eeuwigheid van de straf is een formeel onderwezen waarheid in de heilige Schrift, maakt deel uit van het christelijk symbool en talrijke concilies hebben dat bestempeld als geloofspunt.
Sint Mattheus in hoofdstuk 18 en Sint Jan in het boek Openbaring, hoofdstuk 14, waar sprake over de straffen voor duivels en verdoemden, zeggen dat de straffen oneindig zullen zijn. Sint Marcus in hoofdstuk 9 en Jesaja in hoofdstuk 46 zeggen dat hun vuur niet zal doven en dat hun worm niet zal sterven. Sint Augustinus die deze woorden aanhaalt merkt op dat de natuur van die worm betwistbaar is alsook het materieel of immaterieel vuur, maar wat in de woorden van de profeet vaststaat en geen tegenspraak duldt is dat gloed van dat vuur nooit zal milderen en de folteringen van die worm nooit zullen afnemen.
Jezus Christus bewaart en vestigt dezelfde gelijkheid tussen rechtvaardiging en veroordeling wanneer er sprake is van het ultieme oordeel dat Hij zal uitspreken. Hij onderscheidt, ofwel voor de beloning der rechtvaardigen, ofwel de straf der goddelozen, geen enkele maatregel of tijdsverschil: Die zullen naar de eeuwige foltering gaan en de rechtvaardigen naar het eeuwig leven [Mt 25:46]. Dus, als het eeuwig leven geen tijdsgrens kent, zal de eeuwige dood ook zonder grens noch einde zijn.
Uit die verscheidene getuigenissen resulteert dat de barmhartigheid uit de Hel verbannen is en dat de Verlossing er geen toegang heeft. Quia in inferno nulla est redemptio. Daarbij, verdoemden en duivels kunnen zich bevrijden voor de rechtvaardigheid en de bevrijding of vermindering van hun straf slechts door drie middelen verkrijgen: of door een ware en eerlijke spijt, of door de kracht van het gebed der heiligen en door verzoenende werken van de levenden, of nog door de vernieling van hun wezen. God, die absoluut onmogelijk deze kan aanvaarden in zijn schoot door hun bestaan af te nemen, zou de facto hun lijden kunnen doen ophouden, maar de verdoemden kunnen niet boeten. God heeft satan nooit vergeven omdat satan nooit spijt heeft gehad.
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
6. Fatima in Lucia's eigen woorden: "De Oproepen" [aflevering 30]
Mijn God, ik geloof
De Heilige Johannes sprak van het Licht van God en zegt ons dat dit Licht, ons Leven is: "In het Woord was leven en het leven was het licht voor de mensen." Voortaan is ons leven een vonk van God dat in ons schijnt. Het kwam van God en het moet terugkeren tot God, tenzij de zonde het leven wegdrijft.
Deze waarheden openen de paden van het licht voor ons. Het is aan ons of deze al dan niet te volgen. Alles wat bestaat is een openbaring van God, van zijn vooruitziende en bevrijdende, scheppende werk.
Laat niemand, in onze dagen, nu de wetenschap veel vooruitgang heeft gemaakt, wanneer moedige mensen op de Maan zijn geweest en de wereld zich verheugd in zo vele vooruitgang, de naam vergeten van de grootsheid van de Ontwerper die alle werelden schiep, naar dewelke zij reeds zo lang verlangen om te bestuderen.
Laat mij u iets vertellen wat mij enkele jaren geleden overkwam. We hadden het nieuws gehoord over twee astronauten die onderweg waren naar de maan, maar die in hun opzet faalden. Ik ging buiten in de tuin met de bedoeling om tot aan het beeld te gaan van het Onbevlekte Hart van Maria, dat we hier vereren. Terwijl ik door de deur stapte, wachtte ik een ogenblik en staarde ik naar de bijen uit een bijenkorf in de nabijheid. Zij waren vurig bezig! Toen bemerkte ik een mier die van één van de fijne draden kroop van een spinnenweb, in een poging om tot aan de honing te raken. Maar net toen keerde er een bij, vol met pollen, terug en botste tegen de draad aan waardoor deze brak en de mier gefrustreerd achterbleef op de grond.
Vertaling: Chris De Bodt
7. Docudrama: Het Evangelie volgens Lucas [6/12]
Jezus van Nazareth, de Zoon van God, opgevoed door een timmerman. Het verhaal is gebaseerd op het Evangelie van Lucas. Het leven van Jezus, vanaf de miraculeuze geboorte uit een Maagd tot de roeping van Zijn apostelen: zijn openbare leven, zijn mirakelen, zijn opdracht. De film eindigt met Zijn dood bij de Kruisiging en Verrijzenis. Regisseurs zijn John Krish en Peter Spykes. Acteurs zijn Brian Deacon [Jezus] Richard Kiley [de stem van Lucas], Rivka Neuman [Maria], Joseph Siloach [Jozef] en Niko Nitai [Simon Petrus]. De film dateert uit 1979 en duurt 117 minuten.
6. Benoite, de herderin van Notre-Dame du Laus [Aflevering 62]
Hoofdstuk 2: De verschijningen in het Ovendal
De verschillende verhalen over de verschijning
De drie andere teksten die de Documenten van Laus bevatten over dit gebeuren verschillen dikwijls van deze van Grimaud.
M. Peytieu doet de Dame haar naam zeggen bij de eerste verschijning na het eerste bezoek van de rechter en voor 29 augustus noteert hij enkel de aankondiging van de bezoeken van de Dame op een andere plek. Hij heeft dus het getuigenis van de rechter niet onder ogen gehad wanneer hij deze verschijning in zijn Mémoires vertelt.
In zijn kladschrift brengt M. Gaillard een fantasierijk verhaal: hij veronderstelt dat de Dame, bij haar eerste verschijning na het bezoek van de rechter, Laus al heeft aangeduid als de plek waar de latere bezoeken zullen doorgaan. Dit bezoek legt hij vast op eind juli en hij verzwijgt dat de Dame haar naam bekendmaakte. Voor de versie in het net kent hij het verhaal van Grimaud en volgt het nauwgezet, maar hij blijft bij de foute uitdrukkelijke aanduiding van Laus. Dergelijke variaties voor zo belangrijke feiten in de Geschiedenis dat de vertellers absoluut onze huidige zorg voor nauwkeurigheid delen: voor hen bestaat Laus en is zo gekend dat de voorbereiding ervan niet van belang is. Die getuigenissen dienen dus grondig onderzocht om er de waarde juist van in te schatten.
M. Peytieu werkt veel met de geruchten voor de feiten die zich afspeelden voor zijn komst naar Laus in 1669. Daarna zal hij een buitengewone verslaggever zijn voor de feiten die hij meemaakte, maar hij bewaarde er maar een klein deel van door zijn belastend ministerie. M. Gaillard zal dikwijls beroep doen op het geheugen van Benoîte, dat hij graag onfeilbaar noemt, en de eremijt Aubin was soms zijn tussenpersoon om de herderin te ondervragen. Hij zal vaak zijn persoonlijke opmerkingen vermelden met de vertelde feiten, zonder uit te maken wat hij hoorde en wat hij toevoegde. Maar de schifting is niet moeilijk vanwege zijn zeer persoonlijke stijl.
Vanaf nu staat een belangrijk feit vast: De Dame waarover Benoîte al vier maanden zo vaak sprak heeft zich bekend gemaakt als de Maagd Maria. Over haar intenties is nog niets bekend, behalve dat ze een bijzondere bedoeling heeft met de onschuldige herderin Benoîte genaamd, en dat Ze aan haar vertrouwelinge verklaard heeft dat ze binnenkort zou verschijnen op een plek beter bereikbaar dan het smalle en rotsachtige Ovendal.
Vertaling: Broeder Jozef
7. Jezus' tijdgenoten [aflevering 276]
Josephus Flavius
Er waren echter nog een aantal mensen die de menigte tegen mij opzetten. Ze vertelden rond dat die belangrijke mensen die tot het hof van de koning behoorden, het niet waard waren om te leven, als zij hun eigen godsdienst niet opgaven voor de godsdienst van de mensen, waarbij zij hun toevlucht hadden gezocht. Zij maakten hen ook allerlei verwijten en zeiden dat het tovenaars waren en dat zij de Romeinen tegen hen te hulp zouden roepen. De menigte liet zich al snel verleiden door die geloofwaardige praatjes, die overeenkwamen met hun eigen vermoedens en lieten zich daardoor overhalen. Toen mij dat ter ore kwam, legde ik de menigte opnieuw uit, dat mensen die hun toevlucht bij hen hadden gezocht, niet vervolgd behoorden te worden. Ik maakte ook de verdachtmaking over tovenarij belachelijk en vertelde hen dat de Romeinen er niet een leger van tienduizenden soldaten op na zou houden als zij hun vijanden met tovenaars zouden kunnen verslaan. Het volk legde zich daarbij neer, maar slechts voor even, want zij kwamen weer terug, omdat zij zich door kwaadwillende personen opnieuw lieten ophitsen.
Ze vielen zelfs een keer in Tarichea het huis aan waar ze woonden omdat zij hen wilden vermoorden. Toen ik dat hoorde was ik bang dat als zon vreselijke misdaad zou plaats vinden, dat tot gevolg zou hebben dat niemand meer zijn toevlucht in die stad zou zoeken. Daarom begaf ik mij met een aantal anderen naar het huis waar die belangrijke mensen woonden, barricadeerde de deuren en liet een gracht graven, die van het huis naar het meer liep. Vervolgens liet ik een boot komen, ging samen met hen aan boord en zeilde naar het grensgebied van Hippos. Ik vergoedde hen de waarde van hun paarden, omdat ik die bij de vlucht niet met hen mee had kunnen geven. Daarna nam ik afscheid van hen en verzocht hen met klem om de ellende die hen was overkomen manmoedig te dragen. Zelf vond ik het ook vreselijk vervelend dat ik gedwongen was om mensen die hun toevlucht bij mij hadden gezocht, weer naar een vijandig land te sturen. Toch dacht ik dat verkieslijker was dat zij, als het dan toch moest gebeuren, de dood zouden vinden onder de handen van de Romeinen, dan in het land dat onder mijn bewind stond. Uiteindelijk ontkwamen ze echter en koning Agrippa vergaf hen hun vergrijpen. Zo liep het dus toch nog goed met deze mensen af.
De inwoners van Tiberias schreven echter een brief naar de koning, waarin zij hem verzochten om hen een troepenmacht te sturen, die hun land zou kunnen beschermen. Als hij dat zou doen zouden ze naar hem overlopen, schreven ze hem. Toen ik bij hen aankwam, wilden ze dat ik hun muren liet bouwen, zoals ik had beloofd, omdat zij hadden gehoord dat de muren van Tarichea al klaar waren. Ik stemde in met hun voorstel en toen ik voorbereidingen voor de hele bouw had getroffen, gaf ik de architecten de opdracht om met het werk te beginnen. Drie dagen nadat ik naar Tarichea was afgereisd, dat zes kilometer van Tiberias af lag, gebeurde het dat er een paar Romeinse ruiters die onderweg waren, werden gesignaleerd, niet ver van de stad. Dat wekte het vermoeden dat de troepen van de koning in aantocht waren. Daarop verhieven de bewoners van Tiberias hun stem en schreeuwden toejuichingen naar de koning en verwensingen aan mijn adres. Een van hen rende naar mij toe en vertelde me wat ze van plan waren en dat ze besloten hadden om mij te laten vallen. Toen ik dat nieuws hoorde, sloeg de schrik mij om het hart, want ik had mijn gewapende manschappen uit Tarichea al naar huis gestuurd, omdat het de dag daarop sabbat zou zijn. Ik wilde namelijk voorkomen dat de burgers van Tarichea op die dag last zouden hebben van een grote groep soldaten. Ik had namelijk, telkens als ik voor korte tijd in die stad verbleef, nooit bijzondere aandacht besteed aan mijn persoonlijke veiligheid, omdat ik zovaak had ervaren hoe loyaal haar inwoners jegens mij waren.
Op dat moment beschikte ik over niet meer dan zeven gewapende manschappen, afgezien van een paar vrienden, en wist niet zo goed wat ik moest doen. Ik vond het niet juist om mijn eigen troepen terug te roepen, omdat het al bijna avond was en onze wetten ons dat verboden, zelfs als de situatie nijpend was. Ik begreep dat, als ik de bewoners van Tarichea zou toestaan om samen met de vreemdelingen de stad te bewaken, zij daarvoor met te weinig mensen waren, en ik wist dat ik dan gedwongen zou zijn om mijn hulp een hele tijd uit te stellen. Ik besefte verder dat de troepen die door de koning waren gestuurd, mij dan zouden tegenhouden en dat ik de stad uit zou worden gejaagd. Daarom bedacht ik een list om van die troepenmacht af te komen. Meteen stelde ik mijn vrienden uit Tarichea, die ik het meest vertrouwde, op bij de poorten, om de mensen die daardoor vertrokken zorgvuldig in de gaten te houden. Ik ontbood ook de familieoudsten en verzocht iedereen om een boot te bemachtigen en aan boord te gaan. Ze moesten allemaal een gezagvoeder meenemen en hem naar Tiberias laten varen. Samen met mijn vrienden en de zeven gewapende manschappen, waar ik het al eerder over heb gehad, ging ik ook aan boord van een van die schepen en voer naar Tiberias.
Vertaling: Broeder Joseph
8. Het sacrament van de Eucharistie [deel 11]
3. De Eucharistie in de Heilsgeschiedenis
De tekenen van brood en wijn
Tot de kern van de eucharistieviering behoren brood en wijn, die door de woorden van Christus en de aanroeping van de heilige Geest het lichaam en bloed van Christus worden. Trouw aan het gebod van de Heer blijft de kerk, tot aan zijn wederkomst in heerlijkheid, tot zijn gedachtenis doen wat Hij op de avond voor zijn lijden gedaan heeft: 'Hij nam het brood...'; 'Hij nam de beker met wijn...'. Terwijl ze op geheimnisvolle wijze het lichaam en bloed van Christus worden, blijven de tekens van brood en wijn ook de goedheid van de schepping aanduiden. Zo brengen wij tijdens de offerande dank aan de Schepper voor het brood en de wijn, 'het werk van onze handen', maar ze waren eerst 'de vrucht van de aarde' en 'van de wijngaard', gaven van de Schepper. De kerk ziet in de daad van Melchisedek, koning en priester, die 'brood en wijn aanbood' [Gen. 14,18], een voorafbeelding van haar eigen offergave.
In het Oude Verbond worden brood en wijn samen met de eerste vruchten van de aarde uit dankbaarheid aan de Schepper geofferd. Zij krijgen echter ook een nieuwe betekenis in het kader van de uittocht: door het ongedesemde brood dat Israël jaarlijks met Pasen eet, is het zijn haastig vertrek bij de bevrijding uit Egypte indachtig; het manna in de woestijn zal Israël er steeds aan herinneren dat het leeft van het brood van Gods woord. Tenslotte is het dagelijks brood de vrucht van het beloofde land, onderpand voor de trouw van God aan zijn beloften. De 'beker der zegening' [Kor. 10,16], aan het einde van het joodse paasmaal, voegt aan de feestelijke vreugde van de wijn de eschatologische dimensie toe van de messiaanse verwachting van het herstel van Jeruzalem. Jezus heeft zijn eucharistie ingesteld door aan de zegening van het brood en de beker een nieuwe en definitieve betekenis te geven.
De wonderbare broodvermenigvuldiging, waarbij de Heer de zegen uitsprak, de broden brak en aan zijn leerlingen gaf als voedsel voor de menigte, is een voorafbeelding van de overvloed van het ene brood van zijn eucharistie. Het teken van het water dat te Kana in wijn veranderd werd, kondigt reeds het uur van de verheerlijking van Jezus aan. Het toont de vervulling van het bruiloftsmaal in het rijk van de Vader, waar de gelovigen de nieuwe wijn zullen drinken die bloed van Christus is geworden.
De eerste aankondiging van de eucharistie heeft verdeeldheid gezaaid onder de leerlingen, zoals zij ook aanstoot hadden genomen aan de aankondiging van het lijden: 'Deze taal stuit iemand tegen de borst. Wie kan daar naar luisteren?' [Joh. 6,60]. De eucharistie en het kruis zijn stenen des aanstoots. Het gaat om hetzelfde mysterie dat niet ophoudt aanleiding te geven tot verdeeldheid. 'Wilt ook gij soms weggaan?' [Joh. 6,67]: deze vraag van de Heer weerklinkt door alle tijden heen. Het is een uitnodiging van zijn liefde om te ontdekken dat alleen Hij 'woorden van eeuwig leven' bezit [Joh. 6,68] en dat wie in geloof de gave van de eucharistie ontvangt, Hemzelf ontvangt.
Anne Van Der Sloten
9. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 102]
Hoofdstuk 2: Johannes De Doper tot het doopsel van Jezus
Soldaten, gezanten: dopelingen bij Johannes
Ik zag dan ongeveer dertig van die mannen bij Johannes, maar deze stuurde hun heftige verwijten toe. Hij doorzag hen en verweet hen dat het hun er niet om te doen was hun leven te beteren. Daarom doopte hij maar enkelen van hen, in wie hij nog enige goede grond zag, nadat hij hen over hun huichelarij scherp had berispt.
Bij Johannes te Ennon komen nu vele mensen bijeen. Johannes doopt nu niet gedurende verscheidene dagen, maar hij preekt onvermoeid en streng. Grote menigten van Joden, heidenen en Samaritanen lagen, van elkander gescheiden, op de heuvelen en schansen, en onder afdaken, deels in de schaduw, deels onbeschut onder de blote hemel rondom het leergestoelte van Johannes, naar wie zij allen luisterden. Zo lagen er bij honderden rond hem om zijn woord te horen en de doop te ontvangen, om dan weer weg te trekken. Eenmaal zag ik vooral vele heidenen, ook mensen uit Arabië en van nog dieper uit het oosten. Zij leidden grote ezels en schapen met zich mee. Zij hebben verwanten hier in het land. Zij kwamen naar hier of waren hier op doortocht en kwamen zo tot Johannes.
In deze tijd hield het Sanhedrin te Jeruzalem een grote beraadslaging over Johannes. Door drie rechtbanken werden negen mannen tot hem gezonden. Annas zond Jozef van Arimatea, de oudste zoon van Simeon [Obed] en een priester, die met de keuring en het toezicht van de offerdieren belast was. Ook uit de Hoge Raad werden drie leden gezonden, benevens drie gewone burgers. Zij moesten door uitvraging te weten trachten te komen wie Johannes was en hem bevelen zich te Jeruzalem te vertonen. Was zijn zending rechtmatig en wettig, dan moest hij zich eerst in de tempel aanmelden. Zij namen ook grote aanstoot aan zijn ongemanierde kleding en ook aan het feit dat hij Joden doopte, daar men slechts [bekeerde] heidenen placht te dopen. Enigen geloofden dat hij Elias was die van de overzijde van de Jordaan was teruggekeerd.
10. Malachias: De 111 profetieën over de Pausen
Profetie 103: Ignis Ardens [Brandend Vuur]
Pius X [1903-1914]
Echte naam: Giuseppe Melchiorre Sarto [Riese Pio X, 2 juni 1835 - Rome, 20 augustus 1914]
Pius X Hij staat bekend als paus van de kindercommunie en als bestrijder van de modernistische dwalingen. Giuseppe Sarto werd geboren in Riese, in het achterland van Venetië, dat toen nog onder Oostenrijkse invloed stond. Hij kwam uit een zeer arme familie. De scholing die hem werd geboden ondervond hij als een groot privilege. Sarto werd op 18 september 1858 tot priester gewijd. Hij kreeg meteen hierna een aanstelling als kapelaan in Tombolo. Hij studeerde onderwijl zelf verder met name op het werk van Thomas van Aquino en op het canoniek recht, terwijl hij feitelijk al het werk deed van de pastoor van Tombolo, die ernstig ziek was. In 1867 werd hij benoemd tot aartspriester van de kathedraal in Salzano. In de vroege jaren zeventig van de negentiende eeuw werd hij benoemd tot kanunnik van het kathedraal kapittel in Treviso en rector van het seminarie aldaar. In 1880 werd hij door paus Leo XIII benoemd tot bisschop van Treviso. Tijdens het consistorie van 12 juni 1893 werd Sarto kardinaal gecreëerd. Hij kreeg de "San Bernardo alle Terme" as titelkerk. Drie dagen na dit consistorie volgde zijn benoeming tot Patriarch van Venetië.
Na een tamelijk kort conclaaf, werd Pius X op 4 augustus 1903 tot paus gekozen. In het verlengde van zijn strijd tegen het modernisme, bestreed Pius X op politiek vlak het verlichtingsfundamentalisme, het liberalisme en het opkomende communisme. Sociaal gezien was hij, als idealist, eerder een voorstander van de vrijwillige liefdadigheid, onder meer op religieuze grondslag, dan van staatsinmenging in sociale aangelegenheden. Tenslotte bestreed hij met succes de corruptie, simonie en baantjesjagerij binnen de kerk. Een bekend voorbeeld hiervan was zijn broer, die 'gewoon' postbode bleef. Met het motu proprio "Tra le sollecitudini" [1903] trachtte Pius het belang van het Gregoriaans binnen de kerkmuziek te herstellen.
Pius X is bekend geworden als de paus die het veelvuldig ter communie gaan bevorderde. Daartoe heeft hij ook de leeftijdsgrens verlaagd waarop kinderen toegelaten werden tot de Eerste Heilige Communie, namelijk wanneer ze tot "de jaren des onderscheids" waren gekomen: 7 jaar. Hij stierf in 1914, enkele weken na het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog.
In zijn persoonlijk leven was Pius X een onbesproken; heilig man. Bij het katholieke volk was Pius X zeer geliefd, mede vanwege zijn eenvoudige komaf en Mariale vroomheid. Onder het pontificaat van Pius X groeide het aantal katholieken in kerkprovincies zoals Nederland en Ierland zeer sterk.
Pius XII verklaarde hem zowel zalig als heilig. Bij de heiligverklaring was het lichaam van Pius X te zien in de Sint-Pieter van Rome. Zijn lichaam was, hoewel niet gebalsemd, na veertig jaar nog altijd intact en onvergaan.
Malachias verwijst met zijn spreuk ongetwijfeld naar de geloofsijver van deze zeer vrome paus.
Chris De Bodt
11. Profetiën: Heilige Ephraïm, de Syriër [±306 - 373]
Profetie 13
Op het einde zal God, onze Heer en de onvergankelijke Bruidegem, in oplichtende bliksems uit de hemel komen met een niet in te beelden glorie. En in de aanschouw van Zijn Glorie zullen de geesten der engelen en aartsengelen, omgeven door adembenemend licht, meekomen.
Vertaling: Chris De Bodt
12. Onze Lieve Vrouw van Anguera, vervolg van de boodschappen
Boodschap 3471 van 19/4/2011
Lieve kinderen, open uw harten voor de genadevolle liefde van God en getuig overal van uw geloof. Ik vraag u om het Heilig Evangelie van Mijn Jezus te leven, want alléén dan kunt u geestelijk groeien. Indien het u overkomt dat u valt, aanroep dan Jezus. In Hem is de redding en de mens die dit buiten Hem zoekt, zal nooit het pad van de vrede ontmoeten. De mensheid is op het spoor van de vernietiging die de mensen met hun eigen handen hebben voorbereid en het is tijd voor uw terugkeer. Bid, Ik ben niet voor de grap uit de Hemel gekomen. Laat niet tot morgen liggen wat u vandaag nog hebt te doen. God is gehaast. Kelowna zal momenten beleven van grote kwellingen en Mijn arme kinderen zullen wenen en jammeren. Trekt u niet terug. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Wees in vrede. Amen.
Vertaling: Chris De Bodt
14. Natuurtips die geen geld kosten
Goudsbloem [Calendula Officinalis]
De goudsbloem is een van de belangrijkste geneeskruiden uit onze streken. Ze behoort tot de planten die bij kanker en kankerachtige gezwellen kunnen helpen. De Goudsbloem is overal te vinden: in tuinen en dikwijls ook verwilderd op puinhopen. Haar geneeskracht is alom bekend en ze wordt ondertussen ook al speciaal gekweekt. De hele plant wordt met stengel, blad en bloem geoogst. Men plukt ze best bij een stralende zon, dan is haar geneeskracht het grootst.
huidkanker, bloedgezwel, ouderdomsvlekken, wratten [vers sap aanstippen + thee]
maag- en darmziektes, maagkrampen en zweren
dikkedarmontsteking, waterzucht en bloed in de urine
besmettelijke ziektes
leverziektes
huiduitslag en gezwollen klieren [wassen met afgekookte thee]
opengelopen voeten, etterend gebeente, beenzweren
Thee
1 overvolle theelepel kruiden op ¼ l water
Zitbad
Vier handen vol kruiden voor een zitbad
Wassingen
Per halve liter water een overvolle theelepel kruiden
Goudsbloemzalf [een aanrader!!!]
Vier handen vol bladeren, stengel en bloemen worden fijngesneden. 500 g varkensvet (of plantenvet) verhitten, de goudsbloem erbij doen, alles even laten sudderen, goed door elkaar roeren. Van het vuur nemen en een nachtje laten staan in afgedekte pot. De volgende dag een beetje opwarmen, door een doek filteren en in schone potjes doen. Kan in koelkast of diepvries bewaard worden.
Waarschuwingen
opgelet vuile wonden eerst grondig reinigen, kan met afkooksel van de bloem
allergie kan optreden bij frequent gebruik
vermijd gelijktijdig gebruik van alcohol en medicijnen die het reactievermogen beïnvloeden
niet gebruiken tijdens zwangerschap of zogen [inwendig]
voorzichtigheid is geboden bij inname van volgende medicijnen: anti-aritmica, hartglycosiden, lithium, diuretica, anti-astmamedicijn
Anne Van Der Sloten
25-06-2011
25 juni 2011
25 juni 2011
Maandelijkse boodschap van Onze Lieve Vrouw aan Marija Pavlovic voor de hele wereld:
"Lieve kinderen, betuig met Mij uw dank bij de Allerhoogste voor Mijn aanwezigheid onder u. Mijn hart slaat vreugdevol de liefde en de vreugde gade bij het naleven van Mijn boodschappen. Velen onder u hebben hieraan gevolg gegeven, maar ik wacht op en zoek alle harten die in slaap gevallen zijn, om wakker te worden uit de slaap van ongeloof. Kleine kinderen, kom nog dichter tot Mijn Onbevlekte Hart, zodat Ik u allen kan leiden naar de eeuwigheid. Dank om aan Mijn oproep gehoor te hebben gegeven."
Jaarlijkse boodschap aan Ivanka Ivankovic:
Ivanka kreeg haar laatste dagelijke verschijning op 7 mei 1985. Daarna ziet Ivanka Onze Lieve Vrouw nog één keer per jaar, op de verjaardag van de Verschijningen. Dit was ook zo dit jaar.
De verschijning, die acht minuten duurde, naam plaats bij Ivanka thuis. Enkel haar familie was aanwezig bij de verschijning. Na de verschijning zei Ivanka: Onze Lieve Vrouw sprak met Mij over het eerste geheim en op het einde zei Ze: "Lieve kinderen, ontvang Mijn Moederlijke zegen."
Boodschap aan Ivans gebedsgroep van gisterenavond, 24 juni, 23 uur:
De verschijning van deze avond vond rond 23 uur plaats op de Verschijningsberg. Tienduizenden mensen waren aanwezig, waarvan velen reeds vijf uur op voorhand, in afwachting van de verschijning van Onze Lieve Vrouw aan Ivan Dragicevic en zijn gebedsgroep. Terwijl de Rozenkrans gebeden werd, kon men de donder op de achtergrond horen en werden er in de verte bliksemschichten waargenomen. Het was een mooie nacht om daar te zijn met Onze Lieve Vrouw. Na twee Rozenkransen en gezang, kwam onze Lieve Vrouw tegen rond 11 uur, een uur later als gebruikelijk. De verschijning duurde zo'n dertien minuten. Wat volgt is Ivans beschrijving van de verschijning van Onze Lieve Vrouw deze avond:
Ook vandaag, zoals elke keer na een ontmoeting met Onze Lieve Vrouw, wens ik u het belangrijkste van mijn ontmoeting met Haar op deze avond, te omschrijven. Het was waaraarchtig een heel uitzonderlijke dag voor mij. Vandaag is het dertig jaar dat Onze Lieve Vrouw aan mij verschijnt en dat ik Haar leerschool volg: de school van vreugde, liefde en gebed. Deze ontmoeting heeft waarlijk een grote betekenis voor mij en voor mijn leven en voor mij is deze gebeurtenis uitzonderlijk.
Onze Lieve Vrouw kwam tot ons deze avond in een gouden kleed en omringd door drie engelen. Ze kwam heel, heel vreugdevol en was gelukkig. Zoals altijd bij de aanvang, groette Zij ons met Haar Moederlijke zegen: "Geloofd zij Jezus, mijn lieve kinderen." Daarop zei ze:
"Lieve kinderen, ook vandaag verheug Ik Mij met u. Ook vandaag roep Ik u in vreugde op: aanvaard Mijn boodschappen en leef naar Mijn boodschappen. Dat Mijn boodschappen levend mogen worden. Geef hen gestalte in uw leven en laat ze voedsel zijn op uw levensreis. Weet, kleine kinderen, dat Ik met u ben wanneer de dingen u het moeilijkst lijken, dat ik u aanmoedig en troost, dat ik voor u allen tussenkom bij Mijn Zoon. Daarom, lieve kinderen, volhard in het gebed en wees niet bevreesd. Volg Mij zonder vrees. Ook vandaag dank Ik u, lieve kinderen, om aan Mijn boodschap gehoor te hebben gegeven."
Daarop bad Onze Lieve Vrouw, voor een langere tijd, met uitgestrekte armen, over ieder van ons. Zij zegende ons allen, alsmede alle meegebrachte religieuze artikelen, met Haar moederlijke zegen. Dan bad Onze Lieve Vrouw met uitgestrekte armen over de aanwezige zieken. Ik beval al uw noden, intenties, uw families en vooral de zieken en alles wat u in uw hart draagt, aan. Onze Lieve Vrouw kent zeer zeker onze harten het best: wat we Haar willen zeggen. Daarop volgde er een gesprek dat enkel tussen ons blijft. Na dat gesprek vervolgde Onze Lieve Vrouw Haar bidden over ons allen. Ze verliet ons in dat gebed, in het verlichte Teken van het Kruis, met de groet: "Ga in vrede, mijn lieve kinderen!"
Vertaling: Chris De Bodt
24-06-2011
24 juni 2011
Maak morgenavond om 18.40 uur tijd vrij om, op de dertigste verjaardag van de verschijningen van Onze Lieve Vrouw te Medjugorje, samen met Maria de Rozenkrans te bidden voor de vrede in de wereld, de vrede binnen uw familie en voor uw persoonlijke intenties.
24 juni 2011
1. Medjugorje: verslag van de verschijning aan Ivan Dragecevic van vrijdag 17 juni 2011
Het was een mooie avond in Medjugorje. Vele mensen begonnen zich al te verzamelen tegen 19 uur en tot de verschijning begon bleef er een constante stroom van mensen bijkomen. Zij die er vroeg waren konden de vrede voelen die de avond meebracht en waren getuige van een mooie zonsondergang. Terwijl de uur van de verschijning naderde, begon de hemel zich te vullen met sterren. Het zingen begon rond 8.45 uur en na het zingen werd de Rozenkrans gebeden, in afwachting van Maria's komst. Tegen wanneer Onze Lieve Vrouw aan Ivan verscheen bevonden er zich duizenden bedevaarders opde berg, stil biddend en wachtend op Onze Lieve Vrouw. Rond 22 uur begon de verschijning, die verschillende minuten aanhield. Wat volgt is Ivans beschrijving van de verschijning.
Vandaag wens ik u, zoals steeds, na elke verschijning, het meest belangrijke te omschrijven. Onze Lieve Vrouw kwam heel vreugdevol en was, zoals steeds, gelukkig bij de aanvang van de verschijning. Zij groette ons allen met Haar Moederlijke groet: "Geloofd zij Jezus,Mijn lieve kinderen." Daarna bad Zij voor een tijd, met uitgestrekte handen, over ons. Ook bad zij over de aanwezige zieken en zei toen:
"Lieve kinderen, ook vandaag vraag ik u als een Moeder vol van liefde: kies voor Mijn Zoon. Begeef u op weg met Hem en volg Mijn boodschappen. Hernieuw, vooral tijdens de komende dagen, mijn boodschappen binnen uw families. Bid, lieve kinderen, opdat Mijn Zoon in uw harten en uw families zou geboren worden. Weet, lieve kinderen, dat Uw Moeder bidt voor u en u liefheeft met een moederlijke liefde. Daarom: volhard. Dank u, lieve kinderen, om ook vandaag aan Mijn oproep gehoor te hebben gegeven."
Hierop zegende zij ons allen, alsmede de meegebrachte religieuze voorwerpen, met Haar Moederlijke zegen. Ik zal uw allen aanbevelen: uw noden, uw voornemens, uw families en vooral de aanwezige zieken. Hierop volgde er een persoonlijk gesprek met Haar, dat enkel onder ons blijft. Dan bad Onze Lieve Vrouw vooral voor vrede, voor vrede in onze harten en vrede binnen de families. Daarop verliet ze ons in dat gebed, in het verlichte kruisteken en groette Zij: "Ga in vrede, Mijn lieve kinderen."
Bron: Caritas of Birmingham
Vertaling: Chris De Bodt
2. Medjugorje: De IIPG [International Internet Prayer Group] [Deel 43]
Michael Jones
Ik was stomverbaasd. Die hele zaak leek op een verhaal uit de "schemerzone." Een dame, voor wie ik werk had verricht, had mij, zonder enige reden een omslag overhandigd, waarna ik deze stem hoorde die me zei dat ik naar een plaats met de naam "Medjugorje" moest gaan, een naam die ik zelfs niet kon uitspreken. Weken later belde ik mijn zus op en vernam ik dat deze zekere priester naar dezelfde plaats was gegaan die de stem mij had verteld. In de omslag bevond er zich een advertentie voor een bedevaart naar Medjugorje, onder begeleiding van dezelfde priester waarover mijn zus het had. Ik was verbaasd over al deze feiten, omdat Vr. Kelly 160 kilometer afwoont van die dame die mij de omslag met de advertenties had overhandigd. Ik stel u de vraag: hoe groot kan de kans van deze toevalligheden zijn?
Ik belde mijn schoonbroer opnieuw op en drong nu echt aan op een afspraak met Vader Kelly. Kort daarna mocht ik hem ontmoeten en, alhoewel ik toen nog geen Katholiek was, tekende ik mij, na mijn gesprek met Vader Kelly, in voor de september bedevaart naar Medjugorje. Heel eigenaardig was dat, van zodra ik mij had ingeschreven, er allerlei informatie over Medjugorje binnenkwam uit het niets, in een reeks van vreemde gebeurtenissen. Ondertussen bleef de stem, die tot mij had gesproken, stil.
We waren net begonnen aan onze bedevaart naar Medjugorje en bevonden ons op de bus naar de luchthaven van Boston Logan. Vader Kelly gaf op de bus aan de mensen de opdracht om hun Rozenkrans te nemen, zodat allen samen konden bidden. Tijdens de Rozenkransgebeden merkte ik het eerste mirakel op. De ketting, die de kraaltjes van mijn Rozenkrans vasthoudt, was in een gouden kleur veranderd.
Bron: IIPG
Vertaling: Chris De Bodt
3.Bijzondere reeks: De zeven niveaus van het liegen [5/9]
Wij liegen meer dan we denken. En dat is een deel van het probleem
De zeven niveaus
J. Budziszewski, auteur van "What We Can't Not Know," schrijft over de "zeven graden van de neergang." Ik noem hen de "zeven graden van het liegen."
Men liegt. Eén enkele leugen kan een vreugdevuur oplichten. Tenzij wij de waarheid bekennen over onze leugen, zijn wij waarschijnlijk op weg naar het volgende niveau.
Men beschermt zichzelf. Dit betekent, je liegt over wat je loog. Als je over één ding liegt, is het waarschijnlijk dat je over andere ook liegt. Zoals Budziszewski het uitlegt: "Leugenaars zijn als zwakkelingen. Zij hebben een lijfwacht nodig."
Men maakt van het liegen een gewoonte. Een leugen van dit niveau kan, juist uit gewoonte, het liegen zijn over iets onbelangrijks, zonder nut.
Vertaling: Lily Coolen
4. Dagboek van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 139]
Schrift 1
345. 22.12.1934. Toen ik in de week op een morgen wou gaan biechten, trof ik mijn biechtvader aan terwijl hij de heilige Mis opdroeg. Tijdens het derde deel van de heilige Mis zag ik het Kindje Jezus, wat kleiner dan gewoonlijk en met dit verschil dat Hij gewoonlijk een witte halsdoek draagt en nu een paarse.
346. 24.12.1934. Kerstavond. 's Morgens tijdens de heilige Mis, voelde ik de nabijheid van God: onbewust sluimerde mijn geest in God. Plots hoorde ik deze woorden: "Gij zijt een aangename woning, Mijn Geest rust in U." Na deze woorden voelde ik de blik van de Heer in de diepte van mijn hart, toen ik mijn ellende zag, vernederde ik mij in de geest en bewonderde ik de eindeloze barmhartigheid van God, de Allerhoogste Heer die zo'n ellende benadert.
Tijdens de heilige Communie overstroomde vreugde mijn ziel, ik voelde mij innig verenigd met de Godheid. Zijn Almacht nam heel mijn wezen in Zich op. Gedurende heel de dag voelde ik op bijzondere wijze de nabijheid van God, ook al lieten de taken de hele dag niet toe dat ik ook maar één moment naar de kapel ging, toch was er geen moment dat ik niet verenigd was met God, op een meer tastbare wijze dan anders voelde ik Hem in mij. Ik groette zonder ophouden de Moeder Gods, tot Haar geest doordringend, bad ik Haar om mij de echte liefde tot God te leren. Opeens hoorde ik deze woorden: "Vannacht, tijdens de heilige Mis, zal Ik het mysterie van Mijn geluk met u delen."
Het avondmaal had plaats vóór zes uur. Ondanks de uiterlijke vreugde en het lawaai die altijd samengaan met de ceremonie waarin men de oplatek deelt en wensen uitwisselt, verloor ik niet één ogenblik de goddelijke aanwezigheid. Na het avondmaal haastten wij ons om het werk te beëindigen en om negen uur kon ik naar de kapel gaan voor de aanbidding. Ik kreeg de toelating om niet te gaan slapen, maar de Middernachtmis af te wachten. Dat verheugde mij zeer: van negen uur tot middernacht had ik vrije tijd. Van negen tot tien heb ik mijn aanbidding opgeofferd voor mijn ouders en heel mijn familie, van tien tot elf offerde ik mijn aanbidding voor mijn geestelijke begeleider. Eerst dankte ik God voor deze grote zichtbare hulp op aarde die Hij mij, zoals Hij beloofde, gegeven had en ook vroeg ik aan God hem licht te geven om mijn ziel naar Gods verlangen te leiden. Van elf uur tot middernacht heb ik gebeden voor de heilige Kerk en de geestelijkheid, voor de zondaars, voor de missies en voor onze huizen. Ik offerde de aflaten voor de zielen van het vagevuur.
347. Middernacht. 25.12.1934. Middernachtmis. Vanaf het begin van de heilige Mis heb ik een grote innerlijke ingetogenheid ervaren, vreugde overstroomde mijn ziel. Tijdens de offerande zag ik Jezus op het altaar in een onvergelijkelijke schoonheid. Het Kindje hield niet op iedereen aan te zien en Zijn handjes uit te strekken. Tijdens de opheffing keek het Kindje niet meer naar de kapel maar naar de hemel. Na de opheffing bekeek Hij ons weer, maar niet voor lang, want zoals gewoonlijk werd Hij door de priester gebroken en gegeten. Maar Hij had reeds een witte halsdoek. De volgende dag zag ik hetzelfde en eveneens de daaropvolgende dag. De vreugde die ik in mijn ziel ervaarde, is moeilijk uit te drukken. Dit visioen herhaalde zich tijdens de drie heilige Missen zoals in de eerste.
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
5. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 146]
Zesde Lezing: Over het eeuwig lijden en het ongelukkig lot
Deel 1
Sint Ignatius van Loyola zei dat hij geen nuttigere preek kende dan deze over de hel. De overweging van de bekoring van deugd, aantrekking en geneugten van Gods liefde heeft weinig vat op sensuele en grove mensen. Te midden van de stormachtige verstrooidheid en de aanstekelijke voorbeelden, de valstrikken en hindernissen op hun weg is de dreiging van de hel de enige rem die krachtig genoeg is om hen op het pad van de plicht te houden. Om dezelfde reden nodigde de heilige Teresa haar strenge medezusters vaak uit in gedachte en verbeelding naar de hel af te dalen in hun leven om te vermijden, zei ze, er in werkelijkheid terecht te komen na hun dood.
In de studie die start over die ernstige kwestie, het lot van de mensen die in Gods haat gestorven zijn, zullen we tegenstrijdige standpunten vermijden, we zullen onverbiddelijk redeneren met de duidelijkheid van het grote theologische licht, enkel steunend op de Schrift en de waarachtige wetenschap van traditie en Kerkvaders. Ten eerste, bestaat de hel en waar is ze gevestigd? Ten tweede, van welke natuur is de helse foltering en waar verloopt ze? Ten derde, kan Gods barmhartigheid verenigd worden met de gedachte van de gerechtigheid en die geen enkele voldoening kan uitschakelen?
Niemand kan zich op die studie van die ernstige overwegingen toeleggen zonder in zijn binnenste dit Schriftwoord te horen: Let op, dien de Heer je God en leef zijn geboden na, want zo is de mens. Degene die deze vreselijke waarheden mediteert, wordt zeker beter, hij zal meteen zijn instelling voelen veranderen en zijn wezen doen opstaan in de kracht van deugd en liefde voor het goede.
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
6. Fatima in Lucia's eigen woorden: "De Oproepen" [aflevering 29]
Mijn God, ik geloof
Het is door het geloof dat we in anderen Jezus Christus zien en hen liefhebben, dienen en helpen wanneer zij in de nood van onze begeleiding zijn.
En het is ook ons geloof dat ons verzekert dat God met ons is en dat Zijn ogen steeds op ons zijn gericht. Zijn ogen van Licht, almachtig en groots, die strekken tot overal en die alles zien en alle dingen doordringen met de enige zuiver kracht van de Goddelijke Zon, vergelijkbaar met de zon die wij zien en die ons opwarmt. Maar onze zon is hierbij maar een bleke weerspiegeling, een breekbare straal, uitgezonden van het Licht van het Enorme Wezen dat God is.
Wat ik zojuist kom te zeggen is niet nieuws. De Heilige Apostel Johannes heeft dit reeds gezegd in het begin van zijn Evangelie: "In het begin was het Woord, het Woord was bij God en het Woord was God. Het was in het begin bij God. Alles is erdoor ontstaan en zonder dit is niets ontstaan van wat bestaat. In het Woord was leven en het leven was het licht voor de mensen. Het licht schijnt in de duisternis en de duisternis heeft het niet in haar macht gekregen." [Joh. 1: 1-15] De Heilige Johannes spreekt tot ons over een "Eeuwig zijn van het Woord van God." Hij vertelt ons dat alles door Hem is geschapen en dat er niets ontstaat zonder Hem. In zijn macht, goedheid en onmetelijke wijsheid, schenkt hij ons alle geschenken die nodig zijn voor het bestaan ervan. Van nu af hangt alles van hem af en zonder Hem kan niets verder blijven bestaan.
Vertaling: Chris De Bodt
7. Docudrama: Het Evangelie volgens Lucas [5/12]
Jezus van Nazareth, de Zoon van God, opgevoed door een timmerman. Het verhaal is gebaseerd op het Evangelie van Lucas. Het leven van Jezus, vanaf de miraculeuze geboorte uit een Maagd tot de roeping van Zijn apostelen: zijn openbare leven, zijn mirakelen, zijn opdracht. De film eindigt met Zijn dood bij de Kruisiging en Verrijzenis. Regisseurs zijn John Krish en Peter Spykes. Acteurs zijn Brian Deacon [Jezus] Richard Kiley [de stem van Lucas], Rivka Neuman [Maria], Joseph Siloach [Jozef] en Niko Nitai [Simon Petrus]. De film dateert uit 1979 en duurt 117 minuten.
8. Benoite, de herderin van Notre-Dame du Laus [Aflevering 61]
Hoofdstuk 2: De verschijningen in het Ovendal
Het verdriet van Benoîte
Grimaud vervolgt zijn verhaal: Daar ze haar gezegd had dat Ze haar een tijd niet meer zou zien was onze herderin ontroostbaar en diep bedroefd. Ze weende dikke tranen want Haar zien bezorgde een ongelooflijke vreugde zoals ik op haar gezicht had gezien bij de inham. Daarna deed ik haar terug mee naar Saint-Etienne en vertrouwde haar toe aan de prior. Ik drukte hem op het hart haar zorgvuldig gade te slaan en al wat voorviel precies op te merken, en zei hem dat het misschien ging om een bijzondere genade voor zijn parochie: daarmee raadde ik zeer gelukkig juist. Dan ging ik naar Valserres, afhankelijk van de gelijknamige vallei en baronie van Avançon, waar we het recht uitoefenen en waar ik gelukkig vertoefde, daar mijn hoofdverblijf in Gap lag.
Dus is Benoîte teneergedrukt door wat ze hoorde en Grimaud moet haar autoritair terug naar het dorp brengen terwijl hij haar de les spelt. Dit groot verdriet van onze herderin is wel het beste bewijs van haar oprechtheid en de waarachtigheid van de verschijningen: Benoîte is een zuivere weergave van de woorden die ze hoort. Het plotse gemis de Dame voor onbepaalde tijd te zien is een vreselijke beproeving omdat dit bezoek haar verheugde en zelfs verheerlijkte.
In het verhaal van Grimaud komt geen enkele beschrijving van de Dame voor, noch van Benoîte in extase: deze sobere tekst en het gebrek aan enige versiering leggen des te meer de nadruk op de religieuze kwaliteit van dit gebeuren.
Vertaling: Broeder Jozef
9. Jezus' tijdgenoten [aflevering 275]
Josephus Flavius
Nadat de hele menigte tot zwijgen was gebracht sprak ik de mensen als volgt toe: "Landgenoten! Als het recht dat eist ben ik bereid te sterven, maar voordat ik sterf wil ik jullie echter heel graag de waarheid vertellen. Ik weet dat jullie stad altijd zeer gastvrij is geweest en een overvloed aan mensen heeft opgenomen, die hun eigen land ontvlucht zijn, en daardoor hoe dan ook in jullie voorspoed hebben mogen delen. Het was mijn bedoeling om de stad te ommuren met dit geld, waarover jullie zo boos op mij zijn, terwijl het dus echt bestemd was om jullie eigen muren te bouwen." Nadat ik dat had gezegd riepen de Taricheeërs en de vreemdelingen uit "dat ze me dankbaar waren en hoopten dat ik mijn moed zou bewaren." De Galileeërs en de inwoners van Tiberias bleven echter woedend op me, wat bleek uit het feit dat er opschudding onder hen ontstond, waarbij sommigen mij wilden vermoorden en anderen mij toeriepen geen aandacht aan hen te besteden. Toen ik hen echter beloofd had dat ik ook bereid was om Tiberias en andere steden die dat wilden, te ommuren, geloofden ze wat ik hen had toegezegd en keerde iedereen naar zijn eigen huis terug. Zo ontkwam ik, buiten al mijn verwachtingen, aan het eerdergenoemde gevaar en liep ik, samen met mijn vrienden en twintig gewapende manschappen, weer naar huis.
Deze terroristen en andere aanstichters van de oproer, waren echter bang dat ik hen zou straffen voor wat ze hadden aangericht. Ze verzamelden dus zeshonderd gewapende manschappen en begaven zich naar het huis waar ik verbleef. Ze wilden het in brand te steken. Toen ik op de hoogte werd gebracht van dit smadelijke plan, vond ik het ongepast om te vluchten. Ik besloot mijzelf aan het gevaar bloot te stellen en mij dapper te gedragen. Ik gaf dus opdracht om alle deuren te sluiten en begaf mij naar de bovenverdieping. Daarna verzocht ik hen een paar mannen te sturen om het geld van de buit in ontvangst te nemen, en ik vertelde hen dat zij dan geen reden meer hadden om boos op mij te zijn. Nadat zij een van de dapperste mannen van hun groep naar binnen hadden gestuurd, liet ik hem vreselijk geselen en gaf de opdracht om een van zijn handen af te hakken en om zijn nek te hangen. In die toestand stuurde ik hem terug naar zijn opdrachtgevers. Door dit optreden van mij schrokken ze hevig en waren verbijsterd. Ze waren bang dat zij hetzelfde lot zouden ondergaan als ze bleven, want ze dachten dat ik in het huis over meer gewapende manschappen beschikten dan zijzelf. Ze sloegen dus meteen op de vlucht, terwijl ik door deze list voor de tweede keer aan een verraderlijke aanslag tegen mij ontsnapte.
Vertaling: Broeder Joseph
10. Het sacrament van de Eucharistie [deel 10]
2. Hoe wordt dit sacrament genoemd?
De onuitputtelijke rijkdom van dit sacrament vindt zijn uitdrukking in de verschillende namen die eraan gegeven worden. Elk van die namen belicht bepaalde aspecten ervan. Men noemt het: Eucharistie, omdat het een dankzegging is aan God. De woorden euchariste in [Lc. 22: 19 en 1 Kor. 11: 24] en eulogein [Mt. 26: 26; Mc. 14: 22] doen denken aan de joodse zegeningen die, vooral tijdens de maaltijd, de werken Gods verkondigen: de schepping, de verlossing en de heiliging.]
Maaltijd des Heren, omdat het gaat om het avondmaal dat de Heer met zijn leerlingen op de avond voor zijn lijden genuttigd heeft, en om de anticipatie van het bruiloftsmaal van het Lam in het hemelse Jeruzalem.
Breken van het brood, omdat deze ritus, die eigen is aan de joodse maaltijd, door Jezus gevolgd werd toen Hij als gastheer het brood zegende en uitdeelde, vooral tijdens het laatste avondmaal. Aan deze handeling zullen de leerlingen Hem herkennen na de verrijzenis, en met deze uitdrukking zullen de eerste christenen hun eucharistische bijeenkomsten aanduiden. Hiermee willen ze aangeven dat al wie het ene gebroken brood, Christus, nuttigt, met Hem verenigd wordt en één lichaam met Hem vormt.
Eucharistische bijeenkomst [synaxis], omdat de eucharistie gevierd wordt in de bijeenkomst van de gelovigen, de zichtbare uitdrukking van de kerk.
Gedachtenis van het lijden en de verrijzenis van de Heer.
Heilig offer, omdat dit sacrament het ene offer van Christus, onze Verlosser, tegenwoordig stelt en de offergave van de kerk insluit, of ook heilig misoffer, 'offer van lof' [Heb. 13,15], een geestelijk zuiver en heilig offer, aangezien het alle offers van het Oude Verbond voltooit en overstijgt.
Heilige en goddelijke liturgie, omdat heel de liturgie van de kerk in de viering van dit sacrament haar centrum en meest verdichte uitdrukking vindt. In dezelfde zin noemt men het ook viering van de heilige mysteriën. Men spreekt ook over allerheiligste sacrament, omdat het het sacrament der sacramenten is. Met deze naam duidt men ook de eucharistische gedaanten aan die in het tabernakel bewaard worden.
Communie, omdat wij ons door dit sacrament verenigen met Christus, die ons deelachtig maakt aan zijn lichaam en bloed om één enkel lichaam te vormen, of ook de heilige dingen, ta hagia, sancta of dit is de eerste betekenis van de 'communio sanctorum' [die zowel 'de gemeenschap met de heilige dingen' als 'de gemeenschap van de heiligen' is waarover de apostolische geloofsbelijdenis spreekt] brood van de engelen, brood uit de hemel, geneesmiddel dat onsterfelijk maakt, viaticum [reisvoedsel]
Heilige mis, omdat de liturgie waarin het heilsmysterie zich voltrokken heeft, eindigt met de uitzending [Missio] van de gelovigen, opdat zij de wil van God vervullen in hun dagelijks leven.
Anne Van Der Sloten
11. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 101]
Hoofdstuk 2: Johannes De Doper tot het doopsel van Jezus
Soldaten, gezanten: dopelingen bij Johannes
4-19 juli. Te Dotaïn, waar Jezus eens razende bezetene gestild heeft, woonden sedert de Babylonische gevangenschap heidenen en Joden gemengd. De heidenen hadden op een heuvel in de buurt hun afgodsbeelden en een offerplaats. De Joden nu, opgehitst door het gerucht van de nabijheid van de Messias, die uit Galilea moest komen, wilden de heidenen niet langer in hun nabijheid dulden. Dit gerucht had zich daar, zowel door de reis van Johannes door dit gewest, als door zijn dopelingen verspreid.
Een naburige vorst van Sidon had soldaten ter bescherming van de afgodendienaars gestuurd en ook Herodes wilde er nu soldaten heensturen om onder de stedelingen de rust te herstellen.
Die soldaten waren bijeengeraapt gespuis. Ik zag ze te Kallirroë bij Herodes. Zij stelden hem in kennis van hun plan om zich eerst door Johannes te laten dopen, doch dit was enkel diplomatie. Het was een list om daardoor meer gezag op de mensen te hebben.
Herodes antwoordde hun dat dit niet strikt vereist was. Daar Johannes geen wonderen deed, hoefde men ook zijn zending niet te erkennen. Zij mochten overigens raad te Jeruzalem gaan inwinnen. Ook zag ik hen inderdaad hierna te Jeruzalem. Zij wendden zich tot drie verschillende raden om inlichtingen, waaruit ik kon opmaken dat het de raden van drie partijen [richtingen of gezindheden] waren. Dit geschiedde in het gerechtshof, waar Petrus later de Heer verloochende. Er zaten daar vele rechters [juist in zitting vergaderd] en er was veel volk. De priesters antwoordden hun spottend en hooghartig dat zij dit doen of laten konden, dat zulks volkomen eender was.
12. Malachias: De 111 profetieën over de Pausen
Profetie 102: Lumen in Coelo [Licht aan de Hemel]
Leo XIII [1878-1903]
Echte naam: Gioacchino Pecci [Carpineto Romano, 2 maart 1810 - Rome, 20 juli 1903]
Zijn toenadering tot de Anglicaanse Kerk mislukte: in zijn bul "Apostolicae Curae" van 1896 verklaarde hij haar priester- en bisschopswijdingen en apostolische successie ongeldig. De wijdingen van de orthodoxe Kerken werden wel als geldig bevestigd.
Leo XIII probeerde het verlies van de wereldlijke macht van de pauselijke staat in Italië te herstellen. Internationaal streefde hij concordaten na om de verhouding tussen Kerk en staat te verbeteren. Door zijn veelzijdige activiteit slaagde hij erin de pausen veel meer aanzien te geven dan in de eeuwen ervoor.
Leo XIII stierf op 20 juli 1903 [gedocumenteerd de oudste paus in de geschiedenis] en werd opgevolgd door Paus Pius X. Zijn grafmonument werd door Giulio Tadolini gemaakt en is te vinden in de St.-Jan-van-Lateranen, die hij liet restaureren.
De profetie van Malachias is duidelijk. Het wapen van Leo XIII bevat een lichtende ster aan de hemel.
Chris De Bodt
13. Profetiën: Heilige Ephraïm, de Syriër [±306 - 373]
Profetie 12
En zij die in het oosten van de aarde zullen verblijven, zullen met grote angst vluchten naar het westen en zijn die onder de ondergang van de zon zullen verblijven zullen in vrees vluchten naar waar de zon zal opkomen.
Vertaling: Chris De Bodt
14. Onze Lieve Vrouw van Anguera: vervolg van de boodschappen
Boodschap 3470 van 17/4/2011
Lieve kinderen, Ik ben uw Moeder en Ik kom uit de Hemel om u Mijn liefde aan te bieden. Open uw harten voor Jezus en Hij zal van u mannen en vrouwen van het geloof maken. Laat de vlam van het geloof niet uitdoven in u. U bent gevestigd in de Heer. Geef uw harten opnieuw zelfvertrouwen en laat de genade van Mijn Zoon u hervormen. Streef niet weg van de waarheid. Leiders, verdedigers van het Evangelie van Mijn Jezus, de mensheid is geestelijk blind geworden en mijn arme kinderen gaan een grote afgrond tegemoet. Ik treur om wat er op u afkomt. Keer terug, heb berouw en neem uw ware taak op als Christenen. U zult nog verschrikkingen zien op aarde. Chetumal zal een zwaar kruis te dragen hebben en een gelijkaardig lijden zullen de inwoners van Valparaiso kennen. Kniel neer in gebed. Aanschouw de moeilijke tijden voor de mensheid. Voorwaarts met moed. In het geloof is Jezus uw volmaakt geluk. Laat uw armen niet hangen. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Wees in vrede. Amen.
Vertaling: Chris De Bodt
23-06-2011
23 juni 2011
23 juni 2011
1. Medjugorje: De IIPG [International Internet Prayer Group] [Deel 42]
Michael Jones
Ze ging verder over een priester, Vader Kelly. Hij was de priester die verondersteld werd om het huwelijk van mijn zus en haar verloofde, Dennis, in te zegenen. Maar Vader Kellys agenda werd door elkaar gegooid en op de dag van huwelijk zelf, was Vader Kelly, samen met een groep bedevaarders, op weg naar Medjugorje. Dit is hoe mijn zus kennis maakte met het woord "Medjugorje."
Met mijn zus haar bevestiging van het woord "Medjugorje," moest ik de boodschap begrijpen die de stem mij stuurde. Ik vroeg aan mijn schoonbroer, Dennis, om een afspraak te regelen met Vr. Kelly. De week daarop belde ik Dennis op om te horen of er ondertussen een afspraak was geregeld. Dennis antwoordde dat Vr. Kelly een heel druk bezet man is en dat hij mij meer dan waarschijnlijk niet zou kunnen zien. Toen ik de telefoon neerlag, vroeg ik mij wat ik nu moest doen. Terwijl ik in de zetel zat na te denken, bemerkte ik de briefomslag van die dame waarvoor ik een aantal weken had gewerkt. De omslag lag op de bodem van mijn koffietafel en er stond "Medjugorje" bovenaan opgeschreven. Onmiddellijk wist ik dat ik in de omslag zou vinden waar ik naar zocht.
Ik opende de broef en diverse advertenties van reisbureaus voor bedevaarten naar Medjugorje. Ik begon het artikel met de grootste letters te lezen: "Medjugorje en Rome voor 1.219 dollar." Ergens wist ik dat ik die reis ging meemaken en, terwijl ik verder las, zei de advertentie verder: "onder de begeleiding van Vr. Arnold E. Kelly, Kerk van de Heilige Rita, Lowell, Michigan." Dit was dezelfde priester met wie ik geprobeerd had om een afspraak te maken.
Bron: IIPG
Vertaling: Chris De Bodt
2.Bijzondere reeks: De zeven niveaus van het liegen [4/9]
Wij liegen meer dan we denken. En dat is een deel van het probleem
Sociaal taboe
"Mensen weten wat ze willen weten", zegt Dallas Willard, zoals de profeet Hosea. Het is geen toeval dat de waarheid over de zonde, sociaal niet meer aanvaard werd in Hosea's tijd, juist toen de beschaving van Gods' volk verslechterde. Eveneens, in onze rottende beschaving is het woord zonde taboe geworden, zelfs onder sommige Christenen, zelfs onder de Christenen die luid schreeuwen over "Onrecht!"
Ironisch genoeg spreken wij in onze tijd over de grote nood aan sociale rechtvaardigheid, maar wij spreken weinig over bekering uit de zonde, die onze tijd zo onrechtvaardig maakt. Wij spreken veel over de leugens die de veiligheid van de mensen in gevaar brengen. Het is moeilijk om eerlijk te zijn, omdat er veel is om over te rouwen in deze verwoeste, mooie wereld. Om de waarheid in te zien, moeten wij wij bereid zijn om te rouwen: dat wil zeggen, de harde waarheden die teleurstellend en schokkend zijn, durven te zien.
Het is verleidelijk om zich in te beelden dat de dingen beter zijn dan ze lijken, alsof de wereld niet dringend behoefte heeft aan de verlossing door Christus. Het is ook verleidelijk om te wanhopen en voor de tegengestelde leugen te vallen, namelijk dat dingen zo slecht zijn dat ze hopeloos zijn. Wat ons het meest verleidt, of het nu een leugentje om bestwil is of een sociale aangelegenheid, een leugen in een gebroken belofte, op het werk een leugen van zelfbehoud, een leugen vermengd met een daad van geloof, de leugen dat de wereld prima is zonder Jezus Christus, of de leugen dat Christus' verlossing niet volstaat: de verleiding tot liegen is zeer reëel. En zoals we zien, hebben leugens de neiging om zich te verspreiden.
Vertaling: Lily Coolen
3. Dagboek van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 145]
Schrift 1
342. Het lijden is de grootste schat op onze aarde, het zuivert de ziel. Het is in het lijden dat wij erkennen wie onze ware vriend is. De ware liefde wordt gemeten met de thermometer van het lijden.
343. Jezus, ik dank U voor de kleine dagelijkse kruisjes, voor de tegenkantingen van mijn voornemens, voor de pijnen van het gemeenschappelijk leven, voor de verkeerde interpretaties van mijn bedoelingen, voor de vernederingen die anderen mij aandoen, voor het ruw behandeld worden, voor de valse verdenkingen, voor mijn zwakke gezondheid, voor de uitputting van mijn krachten, voor het offer van mijn eigen wil, voor de teloorgang van het eigen ik, voor de miskenning in alles, voor de mislukking van al mijn plannen.
Ik dank U, Jezus, voor de innerlijke pijnen, voor de geestelijke dorheid, voor de verschrikkingen, de angsten en onzekerheden, voor de duisternis en de diepe innerlijke nacht, voor de bekoringen en allerhande beproevingen, voor de kwellingen die ik moeilijk kan uitdrukken, vooral voor die waarin niemand me zal begrijpen, voor het uur van de dood, voor haar harde strijd en bitterheid.
Ik dank U, Jezus, Gij die deze bittere kelk het eerst hebt gedronken om hem mij verzacht aan te bieden. Zie, ik heb mijn lippen gezet aan de kelk van Uw heilige wil: mij geschiede naar Uw welbehagen en mij geworde naar wat Uw wijsheid vóór alle eeuwen heeft voorzien. Ik wil de voor mij bestemde kelk tot de laatste druppel ledigen zonder Uw bedoeling te zoeken. In bitterheid [mijn vreugde, in wanhoop] mijn vertrouwen, in U, Heer, is alles goed, alles wordt gegeven door Uw vaderlijk Hart. Ik verkies geen vertroosting boven bitterheid, noch bitterheid boven vertroosting, maar dank voor alles, Jezus. Het is mijn genoegen mijn blik op U, onvatbare God, te vestigen. Mijn geest verblijft in deze mysterieuze werkelijkheden, en daar voel ik dat ik thuis ben. Ik ken de woning van mijn Bruidegom goed. Ik voel dat in mij geen enkel druppel bloed is die zich niet zou verteren uit liefde voor U.
O ongelooflijke Schoonheid, wie U eens zal kennen, zal niets anders meer kunnen liefhebben. Ik voel in mijn ziel een afgrond zonder bodem en niets kan die vullen dan God alleen. Ik voel dat ik in Hem sluimer als een zandkorreltje in een bodemloze oceaan.
344. 20.12.1934 Toen ik op een avond in mijn cel kwam, zag ik de Heer Jezus als in openlucht uitgesteld in een monstrans. Aan de voeten van Jezus zag ik mijn biechtvader en achter hem stonden een groot aantal van de hoogste gezagdragers van de Kerk, waarvan ik nooit de gewaden heb gezien tenzij in visioenen. Achter hen zag ik leden van de geestelijke stand uit verschillende orden, nog verder een grote menigte die ik met mijn blik niet kon overzien. Ik zag die twee stralen neerdalen uit de Hostie, zoals op de Beeltenis, ze waren nauw verbonden maar niet vermengd, ze gingen door de handen van mijn biechtvader, vervolgens door de handen van de geestelijken en van hun handen naar de menigte, dan keerden ze naar de Hostie terug ...en op dat moment zag ik me in de cel zoals ik er binnengekomen was.
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
4. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 145]
Zesde Lezing: Over het eeuwig lijden en het ongelukkig lot
Deel 1
Wanneer het menselijk recht een zware schuldige wil treffen bouwt ze het schavot op de openbare markt en roept ze het volk op de vreselijke terechtstelling bij te wonen. In meerdere streken laat ze dagenlang de gebroken ledematen van de ongelukkige langs de baan of aan de galg hangen waaraan hij zijn laatste adem uitblies om zo, als voorbeeld, de afgeweken mensen af te schrikken die door schuldige passies meegetrokken worden. Jezus Christus handelt zoals het menselijk recht, Hij toont de boze het zwaard dat boven zijn hoofd hangt zodat deze, uit schrik, de wet niet zou overtreden maar het goede zou volbrengen in plaats van het kwade.
Sint Ignatius van Loyola zei dat hij geen nuttigere preek kende dan deze over de hel. De overweging van de bekoring van deugd, aantrekking en geneugten van Gods liefde heeft weinig vat op sensuele en grove mensen. Te midden van de stormachtige verstrooidheid en de aanstekelijke voorbeelden, de valstrikken en hindernissen op hun weg is de dreiging van de hel de enige rem die krachtig genoeg is om hen op het pad van de plicht te houden. Om dezelfde reden nodigde de Heilige Teresa haar strenge medezusters vaak uit om in gedachte en verbeelding naar de hel af te dalen in hun leven om te vermijden dat ze er in werkelijkheid in terecht zouden komen na hun dood.
In de studie die start over die ernstige kwestie, het lot van de mensen die in Gods haat gestorven zijn, zullen we tegenstrijdige standpunten vermijden, we zullen onverbiddelijk redeneren met de duidelijkheid van het grote theologische licht, enkel steunend op de Schrift en de waarachtige wetenschap van traditie en Kerkvaders. Ten eerste, bestaat de Hel en waar is ze gevestigd? Ten tweede, van welke natuur is de helse foltering en waar verloopt ze? Ten derde, kan Gods barmhartigheid verenigd worden met de gedachte van de gerechtigheid die geen enkele voldoening kan uitschakelen?
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
5. Fatima in Lucia's eigen woorden: "De Oproepen" [aflevering 30]
Mijn God, ik geloof
De eerste oproep van de boodschap. Het was in de lente van 1916. Ten minste, dat denk ik, omdat ik in die tijd, als kind, mijn hoofd niet volpropte met data en het zelfs mogelijk is dat ik niet weet welke datum van de maand het was! Op een dag rond die tijd bevonden de drie herderinnetjes zich op de glooiingen van de heuvel die gekend staat als de "Cabeco," onder een rots die "Loca" werd genoemd, toen ze op enige afstand een jongeman zagen naderen die uit licht scheen te zijn gemaakt. Toen hij nabij kwam, zei hij: "Wees niet bevreesd. Ik ben de Engel van de Vrede. Bid met mij." Toen knielden we neer op de grond en boog hij zich diep, tot zijn voorhoofd de aarde raakte en hij de volgende woorden drie maal herhaalde: "Mijn God, ik geloof in U, ik aanbid U, ik vestig mijn hoop op U en ik hou van U. Ik vraag vergiffenis voor al diegenen die niet in U geloven, U niet aanbidden, niet in U hopen en U niet liefhebben." Hierop zei hij: "Bid bijgevolg: de Harten van Jezus en Maria zijn aandachtig voor de stem van uw verzoeken."
De eerste oproep die God, door Zijn Boodschapper tot ons richt is bijgevolg de oproep tot geloof: "Mijn God, ik geloof." Geloof is de basis van het volledige spirituele leven. Het is door het geloof dat we in het bestaan van God geloven, in Zijn kracht, in Zijn wijsheid, Zijn barmhartigheid, Zijn vergevingsgezindheid en Zijn Vaderlijke liefde.
Het is door het geloof dat we in Gods Kerk, door Jezus gesticht, geloven, alsmede in de leer van de Kerk, aan ons overgedragen en door dewelke we zullen worden gered.
Het is het licht van het geloof dat onze stappen leidt, op de smalle weg naar de Hemel.
Vertaling: Chris De Bodt
6. Docudrama: Het Evangelie volgens Lucas [4/12]
Jezus van Nazareth, de Zoon van God, opgevoed door een timmerman. Het verhaal is gebaseerd op het Evangelie van Lucas. Het leven van Jezus, vanaf de miraculeuze geboorte uit een Maagd tot de roeping van Zijn apostelen: zijn openbare leven, zijn mirakelen, zijn opdracht. De film eindigt met Zijn dood bij de Kruisiging en Verrijzenis. Regisseurs zijn John Krish en Peter Spykes. Acteurs zijn Brian Deacon [Jezus] Richard Kiley [de stem van Lucas], Rivka Neuman [Maria], Joseph Siloach [Jozef] en Niko Nitai [Simon Petrus]. De film dateert uit 1979 en duurt 117 minuten.
7. Benoite, de herderin van Notre-Dame du Laus [Aflevering 60]
Hoofdstuk 2: De verschijningen in het Ovendal
De naam van de Dame
Daarna nam ik nog wat meer afstand van onze herderin om tot God te bidden en ik zei haar nog wat te blijven en ook tot God te bidden. Ik ging door met het officie van de heilige Maagd en God gaf me in om Benoîte aan te sporen om aan de juffrouw die ze zag de naam te vragen.
Ze deed het meteen terwijl ze in de inham keek en antwoordde me zonder aarzelen dat Ze "Dame Maria" heette en "dat ze Haar een tijdje niet meer zou zien."
Woorden die me diep verrasten en me bevestigden in mijn eerste overtuiging, namelijk dat de heilige Maagd zich verwaardigde om te verschijnen aan deze arme en eenvoudige herderin. En ik besloot deze verschijning met goede ervaringen: deze die God wilde bevoorrechten en deze van een grote vreugde. Ik spoorde met kracht onze herderin aan om goed tot God te bidden en in staat van genade te blijven, gezien de heilige Maagd haar bedacht met een bijzondere gunst.
De verschijning heet dus heel gewoon Dame Maria en we mogen de trouwe en nauwkeurige getuige die onze rechter is geloven. Daarbij, andere vertellers van dit feit achtten het nodig om er iets aan toe te voegen: zo schreef Peytieu: "Ik ben Maria, Gods Moeder" en Gaillard: "Ik ben Maria, Moeder van Jezus, mijn dierbaarste zoon."
Om de voornemens van de Maagd te beantwoorden en haar boodschap te begrijpen moet men haar woorden niet versieren, maar slechts de religieuze zin ervan uitdiepen. Hoe soberder een gezegde, hoe beter leent het zich tot meerdere interpretaties en men doet het tekort door er iets aan toe te voegen. Maar het woord Dame betekende toen zonder twijfel een edele herkomst met al haar voorrechten. Peytieu heeft gelijk als hij schrijft: "De Dame bij uitstek."
Meteen denkt Grimaud na over wat hij komt te beleven en besluit twee dingen die zijn oordeel alle eer aandoen: eerst dat de Maagd liefst als vertrouwelinge een eenvoudige en nederige herderin kiest, dan dat Maria komt als bode van genade en geluk voor dit gebied. Daarom dringt hij bij Benoîte zo aan opdat haar gebed en haar deugd ten volle blijven openstaan voor de gunsten van Onze Lieve Vrouw.
Vertaling: Broeder Jozef
8. Jezus' tijdgenoten [aflevering 274]
Josephus Flavius
Inmiddels ging door heel Galilea het gerucht dat ik van plan was om het land aan de Romeinen te verraden. Iedereen was woedend op me en wilde dat ik gestraft zou worden. Ook de inwoners van Tarichea dachten dat het waar was wat de jongemannen vertelden en probeerden mijn lijfwachten en gewapende manschappen over te halen om mij, tijdens mijn slaap, in de steek te laten. Ze moesten meteen naar het hippodroom komen om over mij te beraadslagen. Toen zij hen hadden overgehaald en zij naar de afgesproken plaats gekomen waren, troffen zij een grote menigte aan die zich daar al had verzameld. Als uit één mond schreeuwden ze dat de man die hen zo lafhartig wilde verraden zijn verdiende straf moest krijgen. Jezus, de zoon van Sapphias, was de man die hen het hardst ophitste. Hij was bestuurder in Tiberias, een verderfelijk iemand, die van nature de neiging had om belangrijke zaken in de war te sturen. Het was ook een opruier en een ongeëvenaarde rebel. Hij nam de wetten van Mozes in zijn handen, liep naar het midden van de menigte en sprak, "O medeburgers! Als jullie ter wille van jullie zelf niet bereid zijn om Josephus te haten, doe dat dan ter wille van de deze wetten van jullie land, die jullie opperbevelhebber wil verraden. Doe het om beide redenen en geef deze man, die zich zo schaamteloos heeft gedragen, zijn verdiende loon."
Nadat hij dat had gezegd en de menigte hem om zijn woorden luid had toegejuicht, nam hij een aantal gewapende manschappen mee en spoedde zich naar de woning waar ik verbleef, kennelijk om mij meteen te vermoorden. Ik had geen enkel vermoeden van die hele opschudding en was door alle vermoeienissen vast in slaap gevallen. Toen echter Simon, die belast was met mijn persoonlijke veiligheid, en de enige die bij mij was gebleven, zag hoe gewelddadig de burgers mij wilden aangevallen, maakte hij mij wakker en vertelde me hoe bedreigend mijn toestand was. Hij wilde dat ik mij door hem zou laten doden, zodat ik, zoals een bevelhebber betaamt, dapper zou sterven, voordat de vijanden zouden komen en mij zouden dwingen om zelf een einde aan mijn leven te maken, of anders door hen gedood zou worden.
Dat vertelde hij me, maar ik legde mijn lot in Gods handen en haastte me naar buiten, naar de samengestroomde bevolking. Ik had eerst zwarte kleren aangetrokken, hing mijn zwaard om mijn nek, en begaf mij naar de hippodroom langs een route waar ik geen vijanden dacht tegen te zullen komen. Zo verscheen ik opeens in hun midden, wierp mij op de grond en liet mijn tranen de vrije loop, wat bij allen mededogen opwekte. Toen ik merkte dat de stemming in de menigte omsloeg, probeerde ik bij hen verdeeldheid te zaaien, voordat de gewapende manschappen van mijn huis terug zouden komen. Ik gaf toe dat zij mij heel begrijpelijk slecht vonden, maar ik smeekte hen om hen eerst uit te mogen leggen met welke bedoeling ik het geld, dat van de plundering afkomstig was, had achtergehouden en dat zij mij, als zij dat dan toch wilden, daarna mochten doden.
De menigte had mij net toestemming gegeven om te spreken, toen de gewapende manschappen weer verschenen. Toen zij mij zagen, stormden ze op mij toe om mij te doden, maar de menigte verzocht hen zich in te houden. Daar stemden ze in toe, omdat zij dachten dat zij mij zouden mogen doden, zogauw ik zou hebben bekend dat ik het geld voor de koning had achtergehouden, wat als een bekentenis van mijn verraad zou worden beschouwd.
Vertaling: Broeder Joseph
9. Het sacrament van de Eucharistie [deel 9]
1. De Eucharistie: oorsprong en hoogtepunt van het Kerkelijk Leven
De eucharistie is 'de oorsprong en het hoogtepunt van heel het christelijk leven'. 'De overige sacramenten, evenals alle kerkelijke ambten en apostolaatswerken, hangen samen met de heilige eucharistie en zijn erop gericht. Want in de heilige eucharistie ligt heel het geestelijk goed van de kerk vervat, namelijk Christus zelf, ons paaslam'.
'De levensgemeenschap met God en de eenheid van het Volk van God, die de grondslag vormen van de kerk, worden door de eucharistie op passende wijze tot uitdrukking en op wonderbare wijze tot stand gebracht. In haar vinden wij het hoogtepunt, zowel van de handeling waardoor God de wereld in Christus heiligt, als van de eredienst die de mensen aan Christus en door Hem aan de Vader betuigen in de heilige Geest'.
Tenslotte verenigen wij ons door de eucharistieviering nu reeds met de hemelse liturgie en lopen wij vooruit op het eeuwig leven, wanneer God alles in allen zal zijn.
Kortom, de eucharistie is de samenvatting van ons geloof: 'Onze manier van denken stemt overeen met de eucharistie, en omgekeerd bevestigt de eucharistie onze manier van denken'.
Anne Van Der Sloten
10. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 100]
Hoofdstuk 2: Johannes De Doper tot het doopsel van Jezus
De drie weduwen en hun zonen
A.C. Emmerich spreekt van al die personen, als kende zij ze beter dan haar eigen nog levende verwanten. Deze drie weduwen woonden vroeger te Nazareth en in de streek van de Tabor en zij trokken, deels reeds in Jezus' jeugdjaren, toen hun zonen in de visserij een positie kregen, deels later naar ik meen, met Maria naar Kafarnaüm, want ik zag nog ene van hen zo bitter wenen, omdat haar vijfjarig zoontje, Simon, gestorven was. Zij behoorden tot de eerste volgelingen van de Heer en bleven bestendig vriendinnen van de H. Maagd. Zij waren zeer goed en vroom. Zij hadden elkander zo lief en hielpen elkaar er door.
Deze drie weduwen waren zusterdochters van Elisabeths moeder of beter nog: achternichten, althans een daarvan, nl. Sobe. Zij waren met de eerste vrouw van Alfeüs, de man van Maria van Kleofas, verwant geweest, doch of zij dit door zichzelf of door hun mannen geweest waren, weet ik niet. Twee van deze weduwen waren gezusters. De ene, met name Mara, was de moeder van Natanaël, de bruidegom van Kana, die als leerling een naam had als Amandor [Amator] en aan wie de twaalfjarige Jezus, na zijn terugkeer van de tempel, op een feest in Annas huis, iets voorzegde en ook dat Hij op zijn bruiloft zou zijn.
Een van die weduwen zal Emmerich later Seba noemen [=Sobe], en haar zoon Kolaja was een leerling. Een tweede heette Lea. De zoon van een dezer noemt Emmerich eenmaal Eustachius, doch de namen schijnen wel eens verwisseld te zijn. De derde is Mara.
Zij hadden verscheidene, zo ik meen, drie zonen, die speelmakkers van Jezus geweest waren en daarna vissers geworden zijn. Uiteindelijk werden zij leerlingen.
11. Malachias: De 111 profetieën over de Pausen
Profetie 102: Lumen in Coelo [Licht aan de Hemel]
Leo XIII [1878-1903]
Echte naam: Gioacchino Pecci [Carpineto Romano, 2 maart 1810 - Rome, 20 juli 1903]
Intussen leefde hij de vrijwillige gevangenschap van de paus op het Vaticaanse grondgebied na, en riep hij Italiaanse katholieken op om niet te stemmen bij Italiaanse verkiezingen of zich verkiesbaar te stellen.
Paus Leo XIII schreef meerdere encyclieken, waarvan "Rerum Novarum" [Over nieuwe dingen] uit 1891 de bekendste is. Hierin legde hij zijn visie neer op werk en arbeid. In de encycliek "Aeterni Patris" [1879] beval hij de studie van het thomisme aan, waardoor hij een nieuwe impuls gaf aan de bestudering van de werken van de dominicaanse theoloog Thomas van Aquino. Meer in het algemeen pleitte hij voor een katholieke wetenschapsbeoefening, en met name ook voor een beoefening van de tot dan toe zo gewantrouwde natuurwetenschappen. Mede daarom werd hij gewantrouwd door de ultramontanen.
Leo XIII opende in 1883 de deuren van de Vaticaanse archieven voor alle wetenschappers zonder onderscheid naar hun geloof, waarbij documenten globaal pas na 75 jaar na hun ontstaan ingezien mogen worden.
Chris De Bodt
12. Profetiën: Heilige Ephraïm, de Syriër [±306 - 373]
Profetie 11
De nog resterende heiligen zullen worden gevonden en, van zodra ze van de komst van de man der verdrukking zullen horen, zullen ze in haast en spoed naar de woestijnen, bergen en grotten vluchten om er zich in angst te verbergen. Ze zullen as en aarde over hun doden strooien en behoeftig zijn en met grote nederigheid dag en nacht wenen. En God, de allerheiligste, zal hen aanhoren en Zijn genade zal hen naar de aangeduide plaatsen brengen.
Vertaling: Chris De Bodt
13. Onze Lieve Vrouw van Anguera: vervolg van de boodschappen
Boodschap 3469 van 16/4/2011
Lieve kinderen, Ik nodig u uit tot een oprecht bekering en berouw over uw zonden? Open uw harten voor Jezus. Hij wenst met u te praten. Luister naar Hem en was gelukkig hier op aarde en later met Mij in de Hemel. Kom naar de biecht en zoek in de Eucharistie de sterkte om in uw geloof te leven. U bent de Heer? U bent op de Wereld, maar niet van de Wereld. U bent het Paradijs van God. Verheug u en dien trouw de Heer. Ontvlucht het gebed niet. De mensheid gaat zich elke dag dichter naar de afgrond van de vernietiging. Mundi zal wenen om hulp en Granada zal uit de bittere beker van de pijn drinken. Spanje zal trillen en mijn arme kinderen zullen wenen en jammeren. Ik treur om wat er over u gaat komen. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Wees in vrede. Amen.
