1. Medjugorje: Interview van Janice T. Connell met Vicka Ivankovic [deel 9]
De Heer verleent grote gunsten aan de onwaardigen, om Zijn goedheid te laten zien
Vicka en haar echtgenoot, Mario Mijatovic, hebben twee kinderen. Marija Sofija, geboren op 13 januari 2003 en Ante, geboren op 18 oktober 2004. Fotos van Vickas huwelijk en de geboorte van Marija Sofija zijn te vinden op www.childrenofmedjugorje.com. Ondanks haar werk thuis, doet ze naarstig voort met het verspreiden van de boodschappen van de Gezegende Moeder. Vicka reist de wereld rond om haar spirituele gaven met iedereen te delen. Als ze thuis is, staat ze in de zon of in de regen of in de koude om de boodschappen van de Moeder van God door te geven aan iedereen die wil luisteren. En elke dag heeft ze een private openbaring met de Moeder van God. Van de zes oorspronkelijke zieners, is zij één van de drie die nog altijd dagelijkse verschijningen ontvangt.
Wie is deze vrouw "bekleed met de zon," die zulke geschenken brengt? Laat ons tot Vicka naderen, die negen geheimen i.v.m. de toekomst van de wereld kent. Ze vertelt ons over haar ervaringen met de moeder van Jezus Christus, wiens hart "vervuld is van zo'n liefde, zo'n medelijden, zo'n tederheid, zo'n vreugde!"
Een compilatie van verschillende uitgegeven interviews met Vicka volgt.
Bron: Janice T. Connell
Vertaling: Henk
2. Met de fiets naar Medjugorje [Vosselaar-Medjugorje: 1.294,96 kilometer] [deel 2]
Nadat Staf Druyts samen met Pol en Pastoor Frans reeds drie jaar geleden met de fiets naar Medjugorje hadden gereden, bleek de heimwee zo groot dat de tocht drie jaar later nogmaals werd overgedaan. U het verslag lezen van hun ervaringen tussen donderdag 16 september 2010 en maandag 4 oktober. Staf, u weet onze lezers te verwennen. We zullen allen met veel interesse uw ervaringen volgen. Er werd in totaal een gemiddelde snelheid van 22,10 km/uur gereden. De maximum snelheid bedroeg 74,30 km/uur.
Voorwoord
Na vele kaarsjes te laten branden in Scherpenheuvel en kwam thuis het verlossende antwoord van zijn broer René. Hij zou ons gaan volgen. Een pak van ons hart, dat ondertussen al heel klein geworden was.
Met 3 personen zouden wij vertrekken, 2 fietsers en 1 volger. René is ook een wielertoerist, dus het klikte meteen. Samen gaan oefenen in de Ardennen. Zo enthousiast dat de Pol zelfs zijn fietsschoenen vergeten was. We zochten een fietsenmaker maar die was pas s middags open. Uiteindelijk zijn René en ik alleen vertrokken. We hadden zon 40 km gefietst. René op kop, wat normaal is als je 10 jaar jonger bent. Plots riep hij "pas op" er stak een grote gevaarlijke slang de baan over.
Later werd er nog vergaderd. Er werd besproken wanneer we zouden vertrekken en wat er allemaal mee moest en wie er wat meenam. We zouden eerst in augustus vertrekken maar wegens een trouw werd het vertrek uitgesteld tot september. Ook werd er beslist wat er van eten mee moest, want als je de ganse dag op de fiets zit en ook zit te trappen om vooruit te geraken, heb je al wat meer calorietjes nodig dan normaal. De vrouw van René, ook wielertoerist, wist wat we nodig zouden hebben en beter nog, ze ging dit voor ons klaarmaken ook zodat wij ons geen zorgen hoefden te maken over het eten. En het was goed, ne dikke proficiat.
Een dag voor het vertrek werd de mobilhome, bij René in de Limburg, ingeladen. Het was te gek dat hij de zestiende september eerst nog naar Vosselaar moest komen.
Verslag: Staf Druyts
3. Dagboeken van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 61]
Dagboek 1: Gods barmhartigheid in mijn ziel
84. O Bloed en Water, die stromen uit het Hart van Jezus als bron van Barmhartigheid voor ons, ik vertrouw op U!
85. Wilno, 2.8.1934
Vrijdag, na de heilige Communie, werd ik in de geest vóór de troon van God gebracht. Vóór deze troon zag ik de hemelse Machten die zonder ophouden God prijzen. Achter de troon zag ik een klaarte die voor de schepselen ontoegankelijk blijft. Alleen het Vleesgeworden Woord treedt daar binnen als Bemiddelaar. Toen Jezus deze klaarte betrad hoorde ik deze woorden: Schrijf onmiddellijk wat ge hoort: "Ik ben in Wezen de Heer en ken bevelen noch noden. Indien Ik het schepsel tot leven roep, is dat de afgrond van Mijn Barmhartigheid. En op dit ogenblik bevond ik mij terug in de kapel op mijn knielbank. De heilige Mis eindigde. Deze woorden had ik reeds opgeschreven."
86. + Toen ik zag hoeveel mijn biechtvader ging te lijden hebben omwille van dit werk dat God door hem ging verwerkelijken, greep de angst me een ogenblik aan en zei ik: "Jezus, dit is Uw zaak, waarom handelt Gij dan zo met hem? Het lijkt me dat Gij moeilijkheden voor hem maakt terwijl Gij hem toch gebiedt zo te handelen."
"Schrijf dat dag en nacht Mijn blik op hem rust en als Ik tegenkantingen toelaat, is dit om zijn verdienste te vermeerderen. Het is niet het welslagen dat Ik beloon, maar het geduld en de moeite, voor Mij doorstaan."
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
4. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 63]
Tweede Lezing: Over de vervolging van de antichrist en de bekering der Joden
Deel 2
Ten eerste, omdat deze vervolging algemeen en wereldwijd zal zijn. Er staat geschreven: Ze verspreidden zich wereldwijd en omsingelden het kamp van de heiligen en de geliefde stad [Apoc 20,8]. Sint Augustinus, in boekdeel 20 van De Stad van God, legt deze tekst van Sint Jan uit door te beweren dat de ongelovigen, de ketters, de fanatieke en bedorven mensen over de aarde verspreid een verbond zullen aangaan met de antichrist om de heiligen te bestrijden en de Godgetrouwe mensen te vervolgen.
Ten tweede zal deze vervolging de hardste en gewelddadigste van allemaal zijn omdat ze niet ingegeven is door bijgeloof of fanatisme, noch door blinde gehechtheid aan de afgoden zoals de vervolgingen van de heidense keizers. Ze zal niet nastreven de hovaardigheid te strelen, noch de drang naar overmacht te bevredigen, zoals de vervolging van Mohamed. Ze zal ook niet ontketend worden door vleselijke verlangens en de drang naar plundering zoals deze die de Duitse prinsen de Kerk aandeden onder het protestantisme en ten tijde van Luther. Maar het zal een vervolging zijn die uitsluitend ingegeven is door de haat voor God en waarbij God en Zijn Christus op de korrel worden genomen, waarvan de enige doelstelling de uitroeiing van Gods rijk zal zijn en de totale verdelging van het christianisme en van elke positieve godsdienst. Zo herkenden Tiberius, Nero en de meest afgrijselijke tirannen van het heidendom in de afgoden, die ze de christenen verplichtten te aanbidden, een begrip en een verre weerspiegeling van de godheid. Maar in de tijden waarover sprake zal het niet meer toegelaten worden aan elke godheid een cultus te wijden, zelfs vervalst en bedorven. Zonder onderscheid zullen alle mensen gedwongen zijn satan zelf, in antichrist verkleed, te eren en aanbidden en dus de meest goddeloze en afgrijselijke man.
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
5. Film: The Apocalypse [9/12]
Tijdens het bewind van de Romeinse keizer Dominitianus [90 jaar na Christus] laait de haatcampagne tegen christenen op. De apostel Johannes wordt op het eiland Patmos vastgehouden. Daar trekt hij zich het lot aan van de vervolgde christenen. De visioenen die Johannes op Patmos krijgt, schrijft hij op. Hij ontmoet Irene, een jonge vrouw, die de christelijke gemeenten wil bemoedigen door de openbaringen van de oude Johannes te verspreiden. Johannes en zijn volgelingen worden, na diverse ontsnappingspogingen, ter dood veroordeeld, maar op het nippertje gered door het plotselinge overlijden van de keizer. Zijn opvolger verleent de Christenen amnestie en daarmee komt een einde aan hun meedogenloze vervolging. Deze film dateert uit 2003 en duurt 91 minuten. Regie: Raffaele Mertes. Acteurs zijn onder meer Constantine Gregory, Richard Harris, Bruce Payne en Christian Kohlund.
6. Jezus' tijdgenoten [aflevering 191]
Jacobus, zoon van Zebedeüs
Begraven in Galicië
Volgens de overlevering leverde koning Ordoño I van Asturië in 859 een veldslag tegen de Moren, waarbij zijn leger onverwacht hulp kreeg van een geheimzinnige ruiter die de Moren doodde, zodat de slag gewonnen werd. Het lag voor de hand dat de ruiter niemand anders was dan Sint Jakobus (Santiago), die sindsdien in Spanje dan ook de titel Matamoros [Morendoder] draagt.
Pas vanaf de negende eeuw zijn er sporen terug te vinden van de verering van zijn relieken, op de plaats van dat graf te Compostella dat, aldus archeologische bevindingen, zich wel degelijk bevindt op een oude Romeinse begraafplaats. In de middeleeuwen stond de echtheid van Jacobus graf boven alle verdenking: velen stroomden er van heinde en verre naar toe, tal van wonderverhalen werden aan hem toebedacht en een indrukwekkende bedevaartskerk, later tot kathedraal verheven, zou zijn grafplaats tekenen. In de periode van het kritisch ingestelde humanisme begonnen de twijfels daaromtrent meer en meer op te komen. Toch aarzelde paus Leo XIII in zijn bul Deus omnipotens (1884) niet om de skeletten die in 1879 terug opgegraven waren, te bevestigen als het authentieke gebeente van de heilige apostel Jacobus en diens gezellen Athanasius en Theodorus. Daarmee werd het kritisch onderzoek hieromtrent niet stopgezet.
Vertaling: Broeder Joseph
7. Malachias: De 111 profetieën over de Pausen
Profetie 60: Bos Albanus in Portu [Albaanse stier in de haven]
Alexander VI [1492-1503]
Echte naam: Rodrigo Borgia [Xàtiva, Spanje, 1 januari 1431 - Rome, 18 augustus 1503]
De lievelingszoon van de paus, Juan, hertog van Gandie, kreeg de hertogdommen Benevento, Terracina en Pontecorvo. Om de banden tussen Italië en Spanje aan te trekken werd Juan uitgehuwelijkt aan Maria Enriquez de Luna, een nicht van Ferdinand II van Aragón en Isabella I van Castilië. Joffre [12] trouwde met Sancha van Aragón [16], de dochter van koning Alfons II van Napels.
Dochter Lucrezia werd eerst aan Giovanni Sforza uitgehuwelijkt. Op die manier dankte de paus kardinaal Ascanio Sforza, voor zijn positieve stem tijdens het conclaaf. De paus zelf heeft het huwelijk van zijn dochter op het Vaticaan ingezegend. Later werd het huwelijk echter ongeldig verklaard omdat Sforza impotent zou zijn: scheiden was ondenkbaar in die tijd. Dit voorwendsel was noodzakelijk om de paus gezichtsverlies te besparen en toch het politiek gezien interessanter huwelijk mogelijk te maken van Lucrezia met Alfons van Aragón, prins van Salerno en hertog van Biseglia, zoon van koning Alfons II van Napels.
Het geluk van Lucrezia Borgia werd na twee jaar wreed verstoord doordat haar broer Cesare, haar man om het leven bracht. Op 30 december 1501 liet men haar huwen met Alfonso I d'Este. Ook toen werden opnieuw gedurende een volle week Bacchanalen georganiseerd.
Chris De Bodt
8. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 28]
Hoofdstuk 1: Vanaf de dood van de H. Jozef tot het doopsel van Jezus in de Jordaan
Jezus te Sefforis, Betulie, Kedes en Jizreël
In de nacht van de donderdag, verward uit Sefforis gevlucht, verenigden zich de drie leerlingen en Arastaria en Cocharia weerom met de Heer op de afgesproken plaats onder de bomen op de weg naar Betulië. Daarheen wilden zij zich begeven en daarheen waren ook Jezus' moeder en de Heilige Vrouwen op weg.
Betulië is de stad waarbij Holofernes die haar belegerde, door Judith gedood werd: ze ligt zuidelijk van de plaats waar Jezus nu is en ten oosten van Sefforis en op een berg. Daar kan men zeer ver in het rond zien. Niet ver daarvan ligt het kasteel dat Magdalena te Magdalum bewoont. Zij leidde er toen een wellustig leven. In Betulië is een kasteel en in het gewest zijn vele bronnen. Ik meen dat de put van Jozef er niet ver van verwijderd ligt. Bij Magdalum, komt mij te binnen, dat Lazarus ook bij Sikem, waar Jakob een veld had, een stuk grond bezat
Vóór Betulië zag ik Jezus met zijn leerlingen zijn intrek nemen in een herberg. Hier kwamen Maria en de Heilige Vrouwen weerom bij Hem. Hier hoorde ik Maria bidden opdat Jezus hier toch weeral niet zou prediken, omdat het vooruitzicht van een nieuwe opstand haar verschrikte. Jezus antwoordde dat Hij wist wat Hij te volbrengen had. Maria zei Hem dan: "Zullen wij niet liever naar de doop van Johannes gaan?", maar Jezus antwoordde haar met ernst: "Waarom zouden wij nu naar de doop van Johannes gaan? Hebben wij dit nodig? Ik zal nog rondreizen en verzamelen en zal het zeggen wanneer het nodig is om naar de doop te gaan." Maria zweeg zoals te Kana. Ik heb de Heilige Vrouwen evenwel pas na Pinksteren in de vijver Bethesda gedoopt zien worden. De Heilige Vrouwen traden in Betulië, waar Jezus heden avond in de synagoge de sabbatoefening leidde.
Ik zag Jezus hier een goede ontvangst te beurt vallen en zag Hem in de synagoge een leerrede houden. Uit de omstreken waren vele mensen komen luisteren. Ook hier zag ik op de weg vóór de stad zeer vele krankzinnigen en bezetenen, die hier en daar op de straat, waar Jezus voorbijging, van hun aanvallen bevrijd en rustig werden. Ik hoorde de mensen hier en daar zeggen: "Die man moet een wonderbare kracht bezitten, zo groot als die der oude profeten, aangezien die ongelukkigen bij zijn verschijning aanstonds rustig worden." Want die mensen voelden dat Hij hen geholpen en genezen had, hoewel Hij niets aan hen gedaan had en zij kwamen Hem in de herberg bedanken. Hij onderrichtte en vermaande hen tot de doop van Johannes. Ook was zijn prediking nu zeer streng, geheel in de trant van Johannes.
9. Onze Lieve Vrouw van Anguera: vervolg van de boodschappen
Boodschap 3426 van 15/1/2011
Lieve zonen en dochters, Ik ben uw bedroefde Moeder. Ik lijd om uw lijden. Ik vraag u om het licht van het geloof levend te houden en de hoop niet te verliezen. God staat aan uw zijde. Vrees niet. Wat er ook mag gebeuren, zet geen stap achterwaarts. U bent belangrijk voor de Heer en Hij verwacht veel van u. Wees sterk. Verlies het hart niet omwille van uw moeilijkheden. Als u het gewicht van het kruis voelt, aanroep dan Mijn Zoon Jezus. Hij is uw alles en enkel door Zijn Genade zult u overwinnen. De dood zal door Campos Novos gaan en Pato Branco treffen en geween en gejammer zullen in Lages worden gehoord. Ik lijd om wat er over u gaat komen. Bid, bid, bid. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Wees in vrede. Amen.
Vertaling: Chris De Bodt
10. Ongeschonden lichamen: Paus Pius IX [13 mei 1792 - 7 februari 1878]
Het Conclaaf van 1846
Met de benoeming van Pius IX zou gekozen zijn voor een liberalere politiek binnen de Kerkelijke staat, in tegenstelling tot zijn voorganger Gregorius XVI, die [met steun van Oostenrijk] met harde hand het absolutistisch karakter van de soevereiniteit van de paus in stand had gehouden. Bijgestaan door zijn kardinaalstaatssecretaris Luigi Lambruschini was het verzet van Gregorius tegen elke moderniteit uitgegroeid tot een ware kruistocht; zo verzette hij zich fel tegen de aanleg van een spoorlijnnetwerk binnen de Kerkelijke Staat dat hij omschreef als "chemins denfer" [hellewegen].
Vooral in Oostenrijk was er ongenoegen over de keuze van Pius IX. Er werd gevreesd dat door de nieuwe paus de rol van Frankrijk binnen het kerkelijk bestuur in aanzien zou toenemen, maar ook dat door een ommekeer in de gevoerde politiek binnen de Kerkelijke Staat de machtspositie van Oostenrijk, met name in het noorden van de Italiaanse gebieden, onder druk zou komen te staan.
Vertaling: Mario Lossie
11. Diverse profetieën: Heilige Ireneüs van Lyon [125-202]
Profetie 5
Ten tijde van zijn heerschappij zal de antichrist bevelen dat Jeruzalem zal worden herbouwd in haar pracht en hij zal er een grote en dichtbevolkte stad van maken, niet ondergeschikt qua pracht aan een andere stad in deze wereld en hij zal bevelen dat zijn paleis daar wordt gebouwd.
Vertaling: Chris De Bodt
14-02-2011
14 februari 2011
14 februari 2011
1. Medjugorje: Interview van Janice T. Connell met Vicka Ivankovic [deel 8]
De Heer verleent grote gunsten aan de onwaardigen, om Zijn goedheid te laten zien
Vicka is één van de zieners die gedurende de vreselijke burgeroorlog in Medjugorje is gebleven. Ze ontving uitnodigingen van de VS, Europa en Zuid-Amerika, vooral als de burgeroorlog in haar thuisland heviger werd. Doch verkoos Vicka bij haar familie te blijven. Ze was, zoals gewoonlijk, vervuld van vreugde en ze had haar verschijningen van de Gezegende Moeder zelfs als de gevechten escaleerden.
Vicka, die persoonlijk een gave van genezing schijnt te hebben, zegt dat miraculeuze genezingen zullen optreden over de ganse wereld als het permanente teken verschijnt. Ondertussen hebben degene die op de boodschappen van de Moeder van God te Medjugorje ingegaan zijn, al gemeld dat miraculeuze genezingen m.b.t. verslaving, scheiding, gebroken relaties en ook op fysisch vlak hebben plaats gehad. De berichten dat de blinden zien, de lammen lopen, dat kanker en hartziekten genezen en dat aangeboren ziekten verdwijnen, duren voort.
Bron: Janice T. Connell
Vertaling: Henk
2. Met de fiets naar Medjugorje [Vosselaar-Medjugorje: 1.294,96 kilometer] [deel 1]
Nadat Staf Druyts reeds samen met Pol en Pastoor Frans drie jaar geleden met de fiets naar Medjugorje hadden gereden, bleek de heimwee zo groot dat de tocht drie jaar later nogmaals werd overgedaan. Vanaf vandaag kunt u het verslag lezen van hun ervaringen tussen donderdag 16 september en maandag 4 oktober 2010. Staf, u weet onze lezers te verwennen. We zullen allen met veel interesse uw ervaringen volgen. Er werd in totaal een gemiddelde snelheid van 22,10 km/uur gereden. De maximum snelheid bedroeg 74,30 km/uur.
Voorwoord
Ja, wat doet men zoal als je de leeftijd van 65 jaar bereikt hebt? Je kan genieten van je pensioen, een feestje geven, met je gezin op vakantie gaan of eens goed gaan eten. En daarna? Wat dan met je vrije tijd? In je luie zetel zitten tot je er in vastroest of je kan ook op bedevaart gaan. In eigen land of iets verder zoals Lourdes, Compostella of Fatima. Maar ook Medjugorje ligt in het bereik van de wagen of autobus.
De Pol, 65 jaar jong, wilde al fietsend terug naar Medjugorje, samen met zijn fietskameraad van 3 jaar geleden, die toen 65 jaar was geworden. Zodat we Onze Lieve Vrouw konden bedanken dat we nog redelijk gezond mogen zijn.
Dikwijls hoefde de Pol het niet aan mij te vragen, eenmaal was genoeg. En zo komt het dat ik dit jaar 2 maal in Medjugorje ben beland, eenmaal met de bus en eenmaal met de fiets. Er werden plannen gemaakt, de fietsroute was geen probleem maar... hadden wij een volger of twee in de mobilhome en hadden we een überhaupt een mobilhome? Dat was wat anders. De Pol vroeg het aan vriend en gebuur, iedereen die hij kende.
Verslag: Staf Druyts
3. Bosnie-Herzegovina gaat België achterna
De politieke situatie in Bosnië is al niet veel beter dan in ons land. Meer dan vier maanden na de parlementsverkiezingen in Bosnië en Herzegovina heeft het Balkanland nog steeds geen perspectief op een nieuw parlement en een nieuwe regering. Ook vorige week konden de partijleiders van de drie grote bevolkingsgroepen, Serviërs, Kroaten en Bosniakken, op een topontmoeting in Sarajevo geen eensgezindheid over een coalitie bereiken. Voortaan wordt ingezet op overleg tussen individuele partijen om een oplossing voor de constitutionele crisis te vinden.
Premier Milorad Dodik van Srpska
Bosnië en Herzegovina, bestaande uit de Moslim-Kroatische Federatie en de Republika Srpska, is al sinds zijn ontstaan na de Daytonakkoorden een weinig leefbare entiteit gebleken. Om de motor te doen aanslaan, opteren de Westerse sponsoren, in weerwil van het federale model dat in Dayton werd vastgelegd, voor meer centralisme. Dat strijkt evenwel tegen de haren van de Serviërs in, die bij monde van hun leider Milorad Dodik dreigen met (een referendum over) afscheiding.
4. The Madonna of Medjugorje
5. De uitzonderlijke heelkracht van citroenen
De citroen is een miraculeuze vrucht die kankercellen geneest. Dit is algemeen geweten in de wereld van de gezondheidswetenschap: citroenen zijn zeer doeltreffend is om kankercellen te doden. Ze zijn zelfs tot 10.000 maal sterker dan welke vorm van chemotherapie ook. Waarom zijn we hiervan niet op de hoogte? Omdat er laboratoria zijn die belangstelling vertonen om er een synthetische versie van te maken die hen enorme winsten zou opbrengen. U kunt nu een vriend in nood helpen door hem te laten weten dat citroensap heel voordelig is om de ziekte te voorkomen. De smaak is bitter, maar ook niet onaangenaam en het heeft niet de verschrikkelijke nevenwerkingen van chemotherapie. Als u kunt, plant dan een citroenboom in uw tuin of serre. Hoeveel mensen sterven er niet, terwijl dit een goed bewaard geheim is om de winsten van de grote bedrijven en multinationals niet in het gevaar te brengen!
Zoals u weet groeit de citroenboom laag, neemt hij niet veel plaats in en is hij gekend voor zijn verscheidenheid aan citroenen en limoenen. U kunt het fruit op diverse wijzen consumeren: u kunt de pulp opeten, het geperste sap opdrinken en het wordt gebruikt in vruchtensappen en zelfs vruchtentaartjes. Er worden vele heilzame werkingen aan verbonden, maar de meest belangrijkste eigenschap is de uitwerking ervan op cysten en tumoren. Deze plant is een bewezen remedie tegen alle vormen van kanker en velen beamen dit ook.
Citroenboom
Het wordt ook gezien als een breed antimicrobe gamma tegen bacteriële infecties en schimmels, het is werkzaam tegen interne parasieten en wormen en het regelt de bloeddruk, is een middel tegen depressies, bestrijdt stress en stoornissen aan de zenuwen.
De bron van deze informatie is boeiend: de informatie komt van een van de grootste geneesmiddelenproducenten ter wereld. Na meer dan twintig volwaardige laboratoriumtesten sinds 1970, onthullen de extracten dat het kwaadaardige cellen vernietigt bij twaalf soorten kankers, waaronder darmkanker, borstkanker, prostaatkanker en kanker aan de pancreas...
De genezingskracht van de citroenboom is 10.000 maal efficiënter dan Adriamycine, een geneesmiddel dat gewoonlijk overal ter wereld gebruikt wordt bij chemotherapie om de de groei van kankercellen tegen te gaan. En nog meer verbazingwekkend: dit soort therapie met citroenextracten vernietigt enkel de cellen die aangetast zijn. Aan de overige cellen wordt geen schade toegebracht.
Bron:
Institute of Health Sciences 819 N.L.L.C. Cause Street Baltimore, MD1201
Vertaling: Chris De Bodt
6. Tekens: Mysterieuze ziekte in Playboy Mansion
De gezondheidsdiensten van de Californische grootstad Los Angeles onderzoeken hoe het komt dat tientallen mensen die hebben deelgenomen aan een feestje in het optrekje van Playboystichter Hugh Hefner [85] mysterieus ziek zijn geworden, zo heeft de Los Angeles Times [LAT] bericht.
Playboy Mansion
Op 3 februari vond in de luxueuze Playboy Mansion op de flanken van Beverly Hills een benefietetentje plaats met 700 gasten. Tientallen mensen hadden daarna klachten van ademhalingsproblemen, griepachtige symptomen en zelfs longontsteking. Toen er meer en meer gevallen waren, stuurden de gezondheidsdiensten de niet-zieke deelnemers een waarschuwende e-mail. Mogelijk is een rookmachine om een kunstmatig mistgordijn rond het zwembad te scheppen de boosdoener, aldus de LAT.
7. Dagboeken van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 60]
Dagboek 1: Gods barmhartigheid in mijn ziel
81. O Heilige Drie-eenheid, Ondeelbare, Enige God, wees gezegend voor deze onmetelijke gave en dit testament van de barmhartigheid. Mijn Jezus, ter genoegdoening voor de godslasteraars zal ik de stilte bewaren als men mij ten onrechte terechtwijst, om zo toch een weinig te herstellen. Ik zing U een onophoudelijk lied in mijn ziel, en niemand zal het vermoeden of begrijpen. Het lied van mijn ziel wordt alleen door U gekend, o mijn Schepper en mijn Heer.
82. Ik zal niet toelaten dat de draaikolk van het werk mij zo opslorpt dat ik God vergeet. Ik zal al mijn vrije ogenblikken doorbrengen aan de voeten van de Meester, verborgen in het Allerheiligste Sacrament. Daar onderricht Hij mij vanaf mijn prilste jeugd.
83. Schrijf het volgende: "Nog vóór Ik als rechtvaardige Rechter komen zal, kom Ik eerst als Koning van Barmhartigheid. Vóór de dag der gerechtigheid aanbreekt, zal aan de mensen volgend teken in de hemel gegeven worden: Alle licht aan de hemel zal gedoofd worden en grote duisternis zal over de gehele aarde zijn. Dan zal het teken van het Kruis aan de hemel verschijnen en uit de openingen, waar de doorboorde handen en voeten van de Verlosser waren, zullen grote lichten vloeien die gedurende enige tijd de aarde zullen verlichten. Dit zal kort vóór de laatste dag geschieden."
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
8. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 63]
Tweede Lezing: Over de vervolging van de antichrist en de bekering der Joden
Deel 2
Maar is het onmogelijk dat in onze sociale omstandigheden, waarbij de vreselijkste en meest onverwachte gebeurtenissen opeens zo snel als de damp en de bliksem verschijnen, er een man opkomt die gebruik maakt van de chaos, door onze revoluties veroorzaakt, en de menigte kan fascineren en zich meester maken van harten en geesten, het vaandel zwaait van het kosmopolitisch herstel en een verzamelkreet uit om zo een universele macht te veroveren, een wonderbare overheersing van verstand en wezen die enthousiast aanvaard wordt door alle verdwaalde en verleide volkeren?
Ten slotte, is het niet toegelaten te geloven dat die machtige en perverse man, die de wereld zal wurgen in een despotisme zonder naam en maat en die het mensdom zal verenigen door de onderdrukking van het geweten en de vernedering van de moed, het personage is dat Sint Jan beschrijft en voorspelt als de antichrist en ook de man zal zijn die de goddelijke Voorzienigheid wilde gebruiken om Israël te ontnuchteren nadat ze hem eerst begroet hadden als hun Messias en koning?
Welke zullen ten slotte de kenmerken van de vervolging van de antichrist zijn?
Cornelius a Lapide en Suarez, volgens de heilige Schrift en de Kerkvaders, melden de voornaamste trekken.
Eerst is het zeker en bijna stof tot geloof dat, onder alle vervolgingen die de Kerk onderging, deze van de antichrist de vreselijkste en de gewelddadigste zal zijn.
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
9. Film: The Apocalypse [8/12]
Tijdens het bewind van de Romeinse keizer Dominitianus [90 jaar na Christus] laait de haatcampagne tegen christenen op. De apostel Johannes wordt op het eiland Patmos vastgehouden. Daar trekt hij zich het lot aan van de vervolgde christenen. De visioenen die Johannes op Patmos krijgt, schrijft hij op. Hij ontmoet Irene, een jonge vrouw, die de christelijke gemeenten wil bemoedigen door de openbaringen van de oude Johannes te verspreiden. Johannes en zijn volgelingen worden, na diverse ontsnappingspogingen, ter dood veroordeeld, maar op het nippertje gered door het plotselinge overlijden van de keizer. Zijn opvolger verleent de Christenen amnestie en daarmee komt een einde aan hun meedogenloze vervolging. Deze film dateert uit 2003 en duurt 91 minuten. Regie: Raffaele Mertes. Acteurs zijn onder meer Constantine Gregory, Richard Harris, Bruce Payne en Christian Kohlund.
10. Jezus' tijdgenoten [aflevering 190]
Jacobus, zoon van Zebedeüs
Begraven in Galicië
Hoe was Jacobus dan wel terug in Spanje geraakt? Hij zou door zijn [Iberische] leerlingen Athanasius en Theodorus van Jeruzalem naar Spanje overgebracht zijn, nadat ze daar op wonderbare wijze het nodige bootje voor verkregen hadden. Ze gingen aan wal in El Padrón, Noordwest-Spanje, in de provincie Galicië, en begroeven de apostel zon 15 kilometer landinwaarts.
Eeuwen gaan voorbij. In 711 vallen de Moren Spanje binnen en maken zich volledig meester van het gehele schiereiland. Niemand denkt nog aan het graf van de heilige Jacobus, tot er omstreeks 813 een groot wonder gebeurt.
Niet ver van Padron leefde een kluizenaar, Pelagius genaamd. Hij kreeg van engelen een bericht omtrent de vindplaats van Jacobus graf in de omgeving. Op een zekere nacht ziet hij een helder licht stralen boven een struikgewas. Dit verschijnsel herhaalt zich enige malen. Theodomirus, de bisschop van Iria Flavia, waar Padron deel van uitmaakt, wordt op de hoogte gebracht. Hij schrijft een vasten voor van drie dagen en laat de aangegeven plaats onderzoeken. Tot grote verbazing van alle aanwezigen ontdekt men onder de overwoekerende plantengroei het graf van Sint Jacob: een stenen mausoleum. Meteen volgde de bouw van een kerk, de eerste van een hele reeks.
Vertaling: Broeder Joseph
11. Malachias: De 111 profetieën over de Pausen
Profetie 60: Bos Albanus in Portu [Albaanse stier in de haven]
Alexander VI [1492-1503]
Echte naam: Rodrigo Borgia [Xàtiva, Spanje, 1 januari 1431 - Rome, 18 augustus 1503]
Eén van zijn eerste daden als paus was de verdeling van het door Christoffel Columbus ontdekte Amerika. Portugal en Spanje maakten beide aanspraak op de 'nieuwe wereld'. Paus Alexander heeft met de bul Inter Caetera de gebieden verdeeld.
Alexander VI had een maîtresse: Vannozza dei Cattanei [1442-1518]. Toen Borgia paus Alexander VI werd, erkende Vanozza dat ze de moeder was van zijn vier nog in leven zijnde kinderen Juan, Cesare Borgia, Joffre en Lucrezia Borgia.
Alexanders zoon Cesare, geboren in 1475 en gestorven in 1507, werd op zijn zesde, apostolisch protonotarius en later bisschop van Pamplona. Toen zijn vader paus werd, benoemde deze hem in 1493 [op zijn achttiende] tot kardinaal. Het was een gebruik dat de tweede zoon de Kerk zou dienen. Ook al overleed de eerste zoon, Pedro Luis, vroegtijdig, werd Cesare aanvankelijk toch kardinaal. Echter, Cesare had vooral wereldlijke en militaire ambities: hij wilde de pauselijke legers aanvoeren. Na de moord op Juan werd Cesare inderdaad de aanvoerder van de pauselijke legers. Hiertoe legde hij, als jongste kardinaal ooit, zijn ambt weer neer.
Chris De Bodt
12. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 27]
Hoofdstuk 1: Vanaf de dood van de H. Jozef tot het doopsel van Jezus in de Jordaan
Jezus te Sefforis, Betulie, Kedes en Jizreël
Met Jezus' aankomst werden zij in het begin zeer rustig, doch spoedig daarop begon hier en daar een te roepen: "Dat is Jezus van Nazareth, te Betlehem geboren, door Wijzen uit het oosten bezocht, bij Maraha is zijn moeder, en meer andere trekken uit zijn leven." Aldus roepend verhaalden die krankzinnige mensen het gehele leven van Jezus, alles opnoemend wat Hem tot dan toe geschied was. Nu begon de een en dan de ander te roepen en de geselingen van de tuchtmeesters mochten niet langer baten. Dan weer riepen zij gezamenlijk en de herrie was algemeen.
Wanneer zij nu niet langer meer te beteugelen waren, zei Jezus dat men hen buiten voor de synagoge tot Hem moest brengen en Hij stuurde twee leerlingen in de stad er op uit om alle overige mensen van dat slag te roepen en voor Hem te brengen. Welhaast was er nu een grote menigte dergelijke sukkelaars rondom Hem verzameld [ik telde er wel vijftig] en rondom hen verdrong zich een grote massa nieuwsgierigen. De krankzinnigen gingen ondertussen door met roepen, doch dan zei Jezus: "De geest die uit u spreekt is van beneden en hij zal naar onderen teruggedreven worden." En op hetzelfde ogenblik werden zij allemaal gerust en genezen. Meerderen onder hen zag ik op de grond vallen.
Ook zag ik een grote opschudding in de stad ten gevolge van dit genezingswonder. Ik zag Jezus en de zijnen in groot gevaar. De opstand was zo hevig en de woede zo dreigend, dat de Heer de wijk nam in een huis en, door het nachtelijk duister begunstigd, de stad verliet. Ook zijn drie leerlingen en Cocharia en Arastaria, de zonen van Maraha, Anna's zuster, en de Heilige Vrouwen verlieten de stad. Jezus' moeder was in grote droefheid en angst omdat zij Hem hier voor de eerste maal onder haar ogen gewelddadig vervolgd zag. Zij waren afgesproken om op een bepaalde plaats buiten de stad onder bomen weer samen te komen. Degenen die Jezus hier had genezen, begaven zich meestendeels tot de doop van Johannes en hoofdzakelijk waren zij het die zich later hier bij Jezus aansloten.
13. Onze Lieve Vrouw van Anguera: vervolg van de boodschappen
Boodschap 3425 van 12/01/2011
Lieve zonen en dochters, alle macht is enkel in de handen van de Heer. Verheerlijk de naam van de Heer met uw voorbeelden en woorden. Aan Hem, alle glorie en eer. Open uw harten voor Zijn Genade en Hij zal van uw mannen en vrouwen maken van het geloof. Laat niet u afleiden van de liefde. Enkel in de liefde zult u de naam van God vinden. Als u zichzelf opent voor de liefde, zult u grote deugden verwerven. Wees aandachtig en luister naar de stem van de Heer. De mensheid leeft ver van God en zal dingen over zich brengen die menselijke ogen nog nooit hebben waargenomen. U zult verschrikkingen zien op aarde. Het land van het Heilig Kruis [Brazilië] zal grote kwellingen doorstaan. Zoals Ik reeds in het verleden heb gezegd, gaat u richting Calvarie. Vele bevolkte gebieden zullen verlaten zijn. U zult de aarde zien schudden zoals het fruit aan de bomen die bewegen door de wind. Ik lijd om wat over u zal komen. Kniel neer in gebed. De oplossing voor uw problemen ligt in het gebed. Voorwaarts. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Wees in vrede. Amen.
Vertaling: Chris De Bodt
14. Paus Pius IX [13 mei 1792 - 7 februari 1878]
Het Conclaaf van 1846
Keizer Ferdinand I van Oostenrijk-Hongarije was echter voorstander van een absolutistische paus, met een voorkeur voor kardinaal Luigi Lambruschini, die tijdens het pontificaat van Gregorius XVI kardinaalstaatssecretaris was geweest en de harde lijn van Gregorius wenste verder te zetten. Kardinaal Karl Kajetan von Gaisruck, aartsbisschop van Milaan, kreeg van de Oostenrijkse keizer de opdracht een eventueel veto [Ius Exclusivae] uit te spreken, indien duidelijk zou worden dat Giovanni tot paus gekozen zou worden. Zo ver kwam het echter niet, want de Oostenrijkse kardinaal arriveerde te laat en kon daardoor niet deelnemen aan het conclaaf.
In aanwezigheid van 50 [allen afkomstig uit Italië] van de in totaal 62 kiesgerechtigde kardinalen, begon het conclaaf op 14 juni 1846 en werd het voor de laatste maal gehouden in het Palazzo del Quirinale te Rome. Al vanaf de eerste stemming op 15 juni werd duidelijk dat de verkiezing tussen Lambruschini en Mastai-Ferretti zou gaan. Tijdens de vierde stemronde op 16 juni 1846 behaalde Giovanni 36 voorkeursstemmen, waardoor zijn verkiezing een feit was. Hierdoor werd het conclaaf van 1846 het kortste conclaaf van de negentien tot dan toe. Toen aan Giovanni gevraagd werd welke naam hij zou dragen gaf hij aan Pius te willen genoemd worden, als eerbetoon aan zijn voorganger paus Pius VII, aan wie Giovanni veel te danken had. De kroning met een speciaal voor deze gelegenheid gemaakte tiara vond plaats op 21 juni 1846.
Vertaling: Mario Lossie
15. Diverse profetieën: Heilige Ireneüs van Lyon [125-202]
Profetie 4
De leerlingen van de apostelen zeggen [uit mondelinge overlevering] dat zij [Elias en Enoch], wiens levende lichamen van deze wereld zijn opgenomen en in een aartsparadijs zijn gebracht, waar ze zullen verblijven tot het einde van de wereld.
Vertaling: Chris De Bodt
11-02-2011
11 februari 2011
11 februari 2011
1. Medjugorje: Interview van Janice T. Connell met Vicka Ivankovic [deel 7]
De Heer verleent grote gunsten aan de onwaardigen, om Zijn goedheid te laten zien
Hoe bouwen we Gods muren van veiligheid rond ons terug op? Berouw, heilige biecht, zegt Vicka. De Eucharistie is het pantser tegen satan. Ook, zegt ze ons, dat de Gezegende Moeder haar vertelde hoe waardevol het is om gezegende voorwerpen zoals medailles en kruisjes te dragen als bescherming tegen satan. Elke dag zegt Vicka tegen de pelgrims: "Draag altijd medailles, of een kruisje en een scapulier. Deze gezegende voorwerpen zijn een bescherming tegen satan. Oh, en heilig water, ook!" vervolledigt ze. "Houd wijwater in uw huis." Dan toont ze de rozenkrans. De Gezegende Moeder zegde: "Mijn liefste kinderen, heb altijd een rozenkrans in de hand als een teken voor satan dat u mij toebehoort!"
Vicka heeft een speciale houding ontwikkeld tegenover alcohol- en drugsverslaafden. "Hun wonden zijn diep," zegt ze. Verschillenden komen naar Medjugorje, en Vicka bidt over, voor en met hen. Miraculeuze genezingen hebben plaatsgehad beweren vroegere verslaafden van over de hele wereld die naar Medjugorje waren gekomen en bevrijd werden van hun verslaving.
Bron: Janice T. Connell
Vertaling: Henk
2. Prachtig: wolkenformatie vormt het gelaat van Jezus
3. Dagboeken van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 59]
Dagboek 1: Gods barmhartigheid in mijn ziel
78. Eens toen dit vreselijk lijden me verpletterde, ging ik de kapel binnen en sprak ik uit de grond van mijn ziel: "Jezus, doe met mij wat Gij wilt. Ik zal U overal aanbidden. Dat Uw Wil in mij geschiede, o mijn Heer en mijn God, en ik zal de lof zingen van uw oneindige Barmhartigheid. Door deze daad van onderwerping vervlogen mijn vreselijke kwellingen. Opeens zag ik Jezus die mij zei: Ik ben altijd in uw hart. Een onuitsprekelijke vreugde doordrong mijn ziel en vervulde haar met een grote liefde tot God, wat mijn arm hart ontvlamde. Ik zag dat God nooit méér toelaat dan we dragen kunnen. O, ik ben voor niets meer bang, wanneer God de ziel zo'n kwellingen overzendt, steunt Hij haar met nog grotere genaden, ook al zijn we ons daar niet van bewust. In zulke ogenblikken geeft een akte van vertrouwen God meer eer dan urenlang troostvol gebed. Ik zie nu dat, wanneer God een ziel in het duister wil houden, noch boek noch biechtvader haar kunnen verlichten.
79. Maria, mijn Moeder en Koningin, ik vertrouw U toe, mijn ziel en mijn lichaam, mijn leven en mijn dood en al wat erop volgt. Ik leg alles in uw handen, o mijn Moeder; bedek mijn ziel met uw maagdelijke mantel en geef mij de genade van de zuiverheid van hart, van ziel en van lichaam, en, door uw macht, verdedig mij tegen alle vijanden, vooral tegen hen die hun boosheid verstoppen onder het masker van de deugd. O wondermooie lelie, Gij zijt voor mij een spiegel, o mijn Moeder.
80. Jezus, goddelijke Gevangene van de Liefde, als ik Uw liefde voor mij en Uw zelfverloochening aanschouw, begeven mijn zinnen het. Gij verstopt uw onbegrijpelijke majesteit en Gij verlaagt U tot mij, ellendige. O Koning van glorie, ook al verstopt Gij uw pracht, de blik van mijn ziel verscheurt de sluier. Ik zie de engelenkoren die niet ophouden U te eren en alle hemelse machten, die U zonder einde hulde brengen en zeggen: Heilig, Heilig, Heilig.
O, wie zal uw liefde en uw onpeilbare Barmhartigheid voor ons begrijpen. O gevangene van de Liefde, ik sluit mijn arm hart op in dit tabernakel, zodat het U zonder ophouden aanbidt, dag en nacht. Ik ken geen hindernis voor deze aanbidding, en hoewel ik lichamelijk van U verwijderd ben, is mijn hart altijd bij U. Niets kan mijn liefde voor U tegenhouden. Hindernissen bestaan niet voor mij. O mijn Jezus, ik zal U troosten voor al de ondankbaarheid, godslasteringen, koude, haat van goddelozen en heiligschennissen. O Jezus, ik verlang te branden als een zuiver en zich verterend offer vóór de troon waar Gij U verbergt. Ik smeek U zonder ophouden voor de stervende zondaars.
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
4. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 61]
Tweede Lezing: Over de vervolging van de antichrist en de bekering der Joden
Deel 2
Het moderne liberalisme met zijn overbodig sentimentalisme en zijn valse gelijkheidsprincipes heeft, meer dan elke andere vergissing, er toe bijgedragen om een overwicht en een buitensporige Joodse invloed te verwekken waarvan de Europese volkeren met rede schrikken. In de Middeleeuwen hadden de naties en de christelijke prinsen, door de Kerk verlicht, een groot sociaal gevaar voorzien. Enerzijds begrepen ze dat ze de plicht hadden de Joden uit te staan en dat het hen onmogelijk was ze te doen verdwijnen, vermits de profetieën voorspellen dat ze tot het einde der tijden zullen overleven en pas dan tot het ware geloof zullen terugkeren. Maar anderzijds begrepen ze dat ze niet rustig en veilig konden leven door een grenzeloze vrijheid toe te kennen aan een zo heftig en overrompelend ras. Inderdaad, uit ervaring is geweten dat overal waar de Jood zich vestigt en heerst hij een alleenheerser en een vernielend tiran wordt. Daarom stond de canonieke wet hem verdraagzaamheid toe, door hem politieke en burgerrechten te weigeren die hij zou misbruikt hebben overal waar hij door rijkdom de baas werd. Deze wet waakte over hem zodat hij rustig kon leven, kalm zijn nijverheid en handelszaken kon voeren zonder de christenen te storen waarmee hij leefde, en door deze wijze maatregelen die ten goed kwamen aan hun belangen en hun personen waren de Joden zonen van Israël eeuwenlang niet enkel beschermd maar ook verdedigd tegen de universele haat, de opschudding en de verontwaardiging van de verblinde volkeren.
Zo is de Joodse kwestie, die vandaag oproer zaait in Pruisen, Oostenrijk, Polen en waarvan de oplossing geladen schijnt met de somberste vooruitzichten. Maar als we Israël in haar universaliteit beschouwen en de mensen van die natie die in rationalisme en ongeloof vervallen zijn terzijde laten, heeft de kern van het Joodse ras van het Volk van het oude verbond steeds dezelfde illusies gekoesterd die we al aanhaalden: hij ziet nog steeds in de messias die verwacht wordt een machtige veroveraar die de aarde zal onderwerpen. Vroeger aarzelde een van de meest bekwame commentatoren van de Talmoed niet om te verklaren: Een nieuw messianisme moet ontstaan, een Jeruzalem van de nieuwe orde in heiligheid gezeten tussen Oost en West moet de tweeledige stad van de Caesars en de Pausen vervangen [Israëlitisch Archief, 25]. Het is overigens bestendig dat het merendeel der orthodoxen en gelovigen als formulering en consigne het woord van een beroemde rabbijn: Jeruzalem is steeds de spil van onze hoop en ons geloof.
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
5. Film: The Apocalypse [7/12]
Tijdens het bewind van de Romeinse keizer Dominitianus [90 jaar na Christus] laait de haatcampagne tegen christenen op. De apostel Johannes wordt op het eiland Patmos vastgehouden. Daar trekt hij zich het lot aan van de vervolgde christenen. De visioenen die Johannes op Patmos krijgt, schrijft hij op. Hij ontmoet Irene, een jonge vrouw, die de christelijke gemeenten wil bemoedigen door de openbaringen van de oude Johannes te verspreiden. Johannes en zijn volgelingen worden, na diverse ontsnappingspogingen, ter dood veroordeeld, maar op het nippertje gered door het plotselinge overlijden van de keizer. Zijn opvolger verleent de Christenen amnestie en daarmee komt een einde aan hun meedogenloze vervolging. Deze film dateert uit 2003 en duurt 91 minuten. Regie: Raffaele Mertes. Acteurs zijn onder meer Constantine Gregory, Richard Harris, Bruce Payne en Christian Kohlund.
6. Jezus' tijdgenoten [aflevering 189]
Jacobus, zoon van Zebedeüs
Jacobus' dood
Het spreekt voor zich dat dit niet naar de zin was van de vijandige joden. De hogepriester Abjatar jut het volk op. Jacobus wordt gevangengenomen en voor Herodes gebracht. Herodes vindt dat Jacobus moet worden onthoofd. De grimmige stoet trekt langs één van de stadspoorten van Jeruzalem. Daar ligt een lamme man die om genezing smeekt. Jacobus geneest de lamme en Josias, de schriftgeleerde die Sint Jacob begeleidde naar het schavot, was zo diep onder de indruk van het mirakel, dat hij voor Jacobus knielt en hem vraagt om christen te mogen worden. Abjatar laat Josias in elkaar slaan en Herodes geeft de toestemming ook hem te onthoofden. Jacobus kan de beul ertoe bewegen een kruik water te brengen om Josias te dopen. Vervolgens worden beiden onthoofd.
In de Handelingen van de Apostelen staat het korte bericht over zijn dood: "Rond die tijd stak Herodes de handen uit, om sommige leden van de Kerk te mishandelen. Jacobus, de broer van Johannes, doodde hij met het zwaard." Dit gebeurt omstreeks het jaar 44.
Zijn naamdag is op 25 juli. In de Orthodoxe Kerk is 30 april zijn naamdag. Hij is de patroonheilige van Spanje [in het bijzonder van Galicië en Santiago de Compostella], Antigua, Guatemala, Santiago de Chile, Loíza, Medjugorje, Montréal, Nicaragua, Pistoia, en van de soldaten, ruiters en krijgers, de arbeiders, de lastendragers, de hoedenmakers, de bont- en pelswerkers, de kousenmakers, de bewakers, de [ketting]smeden, de apothekers en drogisten, de dierenartsen en de pelgrims en tegen de reuma en de artritis en voor goed weer en de groei van appels en veldvruchten.
Vertaling: Broeder Joseph
7. Malachias: De 111 profetieën over de Pausen
Profetie 60: Bos Albanus in Portu [Albaanse stier in de haven]
Alexander VI [1492-1503]
Echte naam: Rodrigo Borgia [Xàtiva, Spanje, 1 januari 1431 - Rome, 18 augustus 1503]
Alexander VI was Paus van 11 augustus 1492 tot 18 augustus 1503. Rodrigo Borgia was de neef van Paus Calixtus III [alias Alfonso Borgia, die de Spaanse naam Borja heeft veranderd in een Italiaanse vorm], en werd op 1 januari 1431 in Xativa [Spanje] geboren. Op zijn 25ste had zijn oom, de paus, hem aangesteld als kardinaal-diaken en vicekanselier van de Rooms-Katholieke Kerk en later benoemd tot bisschop van Valencia. In 1456 werd hij tot kardinaal-bisschop van Albano en van Portus benoemd.
Op 6 augustus 1492 begon het conclaaf, dat in de Sixtijnse kapel gehouden werd, dat Rodrigo Borgia koos als nieuwe paus na de dood van paus Innocentius VIII. Borgia beloofde kardinaal Ascanio Maria Sforza als vicekanselier aan te stellen en schonk hem zijn paleis met alles erop en eraan, kardinaal Giovanni Battista Orsini gaf hij de steden Monticelli [Teramo] en Soriano, Colonna de stad, aan kardinaal Giovanni Michiel het bisdom Portus, aan Scelfatano de stad Nepi. Van de 23 kiezers waren er maar vijf die de steekpenningen weigerden te aanvaarden.
Borgia werd vervolgens in de nacht van 10 op 11 augustus met overmacht tot paus gekozen. Op zijn bevel liet de ceremoniepriester onder het volk het bericht verspreiden met de boodschap: "De nieuwe paus is kardinaal Alexander VI, Rodrigo Borgia de Valence. We zijn gered."
Chris De Bodt
8. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 26]
Hoofdstuk 1: Vanaf de dood van de H. Jozef tot het doopsel van Jezus in de Jordaan
Jezus te Sefforis, Betulie, Kedes en Jizreël
Ik zag Jezus met de drie leerlingen nog naar Sefforis over een berg gaan. Hij nam zijn intrek in het huis van zijn groottante, Anna's jongste zuster Maraha, die een dochter en twee zonen had. Deze zag ik in lange, witte kielen [jongenstunieken] in het huis her- en derwaarts gaan. Zij heetten Arastaria en Cocharia en zijn, geloof ik, later leerlingen geworden. De H. Maagd was met Maria van Kleofas en nog andere vrouwen eveneens naar hier gekomen. Men waste Jezus de voeten en diende Hem een maaltijd op. Ook sliep Hij in Maraha's huis, dat vroeger het woonhuis was van Anna's ouders te Sefforis. Sefforis is een grote stad en er zijn daar drie gezindheden of partijen: Farizeeën, Sadduceeën en Essenen. Elk van hen heeft haar school. Deze stad heeft herhaaldelijk en veel van oorlogen te lijden gehad en hedendaags is er van de stad maar weinig meer over.[Afgezien van de laatste regel is alles wat A.C. Emmerich hier zegt, te bewijzen uit de joodse oorlog van Flavius Josephus].
Eergisteren en gisteren predikte Jezus hier. Ook deze avond zag ik Hem in de synagoge onderwijzen en zijn toehoorders enthousiast maken tot de doop van Johannes. De vrouwen stonden [zoals gewoonlijk] verderaf en hogerop, op een soort tribune. Hier zag ik Jezus in twee synagogen leren, in een hogere, grotere en in een kleinere. In de grootste waren de Farizeeën. Zij morden verbitterd tegen Jezus. De vrouwen waren bij deze lering aanwezig. In de kleine synagoge was geen aparte plaats voor de vrouwen en hier waren wellicht de Essenen. Een van de drie leerlingen die in deze tijd Jezus vergezelden op zijn rondreis, was de zoon van een der drie weduwen. Hij heette Eustachius en een Essener. Ik zie zo juist hoe hij uit een spelonk van de Karmel tot Jezus komt. Het doel van dit tafereel is mij te doen verstaan wie hij is.
Ik zag Jezus te Sefforis in de school van de Sadduceeën het woord voeren en ik was er getuige van een wonderbaar schouwspel. Er waren te Sefforis zeer vele mensen die onder de invloed van de duivel waren: verdwaasden,waanzinnigen, gehandicapten in de geest en bezetenen. Zij kregen in een school naast de synagoge onderricht en wanneer in de synagoge preken en gebeden voor normale, geestesgezonde mensen gehouden werden, moesten ook zij er bij aanwezig zijn. Zij stonden achter de overigen in hun eigen ruimte en moesten naar de uiteenzetting luisteren. Tussen hen stonden tuchtmeesters met geselroeden. Elke tuchtmeester had er min of meer onder zijn bewaking, naargelang zij min of meer onhandelbaar waren. Eer Jezus in de school kwam, zag ik die mensen onder de lering van de Sadduceeën lelijke gezichten trekken en stuiptrekkingen krijgen. Ook zag ik dat de tuchtmeesters hun dan geselslagen toedienden tot zij weer rustig waren.
9. Onze Lieve Vrouw van Anguera: vervolg van de boodschappen
Boodschap 3424 van 11/1/2011
Lieve zonen en dochters, vertrouw in de macht van de Heer en alles zal goed komen voor u. Wie met de Heer is zal de Genade van de Overwinning ervaren. Zijn Heilige en krachtige naam is het schap dat u tot het paradijs zal nemen, zelfs door de stormen van deze wereld. Er bestaat geen overwinning zonder het kruis. Ik zal tot Mijn Jezus spreken voor u. Open uw harten en morgen zal het beter gaan. Wanneer alles verloren lijkt, zal er een grote overwinning van God voor u verschijnen. De aarde zal worden hervormd en de mensen zullen de machtige hand van God aan het werk zien. De tekens van de dood in deze wereld zullen niet langer bestaan. Dit zal een definiteve overwinning zijn voor Mijn Onbevlekte Hart. Gods uitverkorenen zullen een nieuwe hemel en een nieuwe aarde zien. Moed. Uw grote rijkdommen zijn uw talenten die de Heer u schenkt. Gebruik ze ten goede van uw broeders. Voorwaarts zonder vrees. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Wees in vrede. Amen.
Vertaling: Chris De Bodt
10. Paus Pius IX [13 mei 1792 - 7 februari 1878]
Het Conclaaf van 1846
Op 1 juni 1846 overleed paus Gregorius XVI. De begrafenis vond plaats op 6 juni in de Sint-Pietersbasiliek. In de daarop volgende periode werden de voorbereidingen getroffen voor het conclaaf, de bijeenkomst van kiesgerechtigde kardinalen om uit hun midden een nieuwe paus te kiezen. De condities voor het houden van een conclaaf waren verre van gunstig. Binnen alle Italiaanse gebieden heerste grote onrust en men had aan de Oostenrijkse keizer militaire hulp gevraagd om de dreigende opstanden te onderdrukken.
Zoals bij drie van de vier conclaven van de negentiende eeuw het geval was geweest, probeerden de wereldlijke vorsten ook nu het stemgedrag van de kardinalen te beïnvloeden om zo een in hun ogen meest geschikte kandidaat voor het hoogste kerkelijke ambt te kiezen. Aan Franse kant, maar ook binnen de Italiaanse gebieden, was men voorstander van een meer liberale paus die ook bereid zou zijn het wereldlijk bestuur van de Kerkelijke Staat te hervormen. Hierbij werden de namen genoemd van de kardinalen Tommaso Pasquale Gizzi, Ludovico Micara en Giovanni Mastai-Ferretti, waarbij Giovanni de voorkeur had van de Fransen.
Vertaling: Mario Lossie
11. Diverse profetieën: Heilige Ireneüs van Lyon [125-202]
Profetie 3
De antichrist zal de Joden misleiden tot zon omvang dat ze hem zullen aanvaarden als de messias en hem aanbidden.
Vertaling: Chris De Bodt
10-02-2011
10 februari 2011
10 februari 2011
1. Medjugorje: Interview van Janice T. Connell met Vicka Ivankovic [deel 6]
De Heer verleent grote gunsten aan de onwaardigen, om Zijn goedheid te laten zien
Vicka heeft de hel bezocht en ook de hemel en het vagevuur. De Gezegende Moeder toonde haar de hel zodat ze de gevolgen kan begrijpen van degene die zich van God afkeren. satan bestaat echt, waarschuwt ze. Hij kijkt toe dag en nacht. Hij haat God en hij haat ons écht. Hij wil ons wegrukken van God en ons in zijn macht houden voor de ganse eeuwigheid. satan kan ons niets maken tenzij we het toelaten. Het lijden in de hel is verschrikkelijk. De mensen daar zijn niet vrij, ze zijn beknot. Zij moeten satan aanbidden gedurende de eeuwigheid.
Niets is voor haar teveel, zegt Vicka, als ik ook maar kan voorkomen dat één persoon zichzelf tot de verdoemenis van de hel veroordeelt. Zovelen vallen in de hinderlagen van satan dor onwetendheid, klaagt ze. hij is de vader van de leugen. hij belooft de mensen altijd alles zodat ze Gods geboden "een beetje breken en niet volgen." Dan is satan aan de macht.
Gods geboden zijn Gods muren van veiligheid voor de zielen op aarde. Als we vrijwillig tegen deze muren van de veiligheid trappen, die God ons heeft gegeven, dan laten we satan toe dat hij ons bestormt en ons leven overneemt.
Bron: Janice T. Connell
Vertaling: Henk
2. Dagboeken van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 58]
Dagboek 1: Gods barmhartigheid in mijn ziel
75. De klasmoeder was verwonderd over deze plotselinge verandering, maar ze probeerde onmiddellijk een priester te vinden en het meisje biechtte met groot berouw. Toen hoorde ik in mijn ziel deze stem: Gelooft ge Mij nu?" En weer doordrong een wondere kracht mijn ziel, ze stelde mij gerust en versterkte mij zozeer dat ik zelf verbaasd was dat ik mij door twijfel had laten overmeesteren.
Die twijfels kwamen altijd van buitenaf, zodat ik nog meer geneigd was mij dieper in mezelf op te sluiten. Wanneer ik de onzekerheid zie van de priester in de biecht, dan open ik mijn ziel niet tot in de diepte, maar beschuldig ik mij alleen van mijn zonden. Een priester die niet in vrede is met zichzelf kan geen vrede inspireren in een andere ziel.
O priesters, lichtende kaarsen die de zielen verlicht, moge uw klaarheid nooit verduisteren. Ik heb toen begrepen dat het niet de wil van God was dat ik mijn ziel in de diepte onthulde. Later gaf God mij die genade.
76. Mijn Jezus, bestuur mijn geest, neem mijn wezen in bezit, sluit mij op in de diepte van uw Hart en verdedig mij tegen de aanvallen van de vijand. In U is mijn enige hoop. Spreek door mijn mond als ik bij de machtigen en de wijzen ben, ik, de grootste ellende, zodat ze erkennen dat deze zaak de Uwe is en van U komt.
77. Duisternis en bekoringen.
Mijn geest was op zonderlinge wijze verduisterd, geen enkele waarheid leek mij duidelijk te zijn. Wanneer men van God sprak, was mijn hart als een rots. Ik kon er geen enkel gevoel van liefde voor Hem uithalen. Wanneer ik probeerde door wilskracht bij God te blijven, onderging ik grote kwellingen en het leek mij dat ik bij God nog grotere woede uitlokte. Ik kon niet meer mediteren zoals vroeger. Ik voelde in mijn ziel een grote leegte die ik met niets kon vullen. Ik begon te lijden van honger en heimwee naar God, maar ik zag heel mijn onmacht. Ik poogde langzaam te lezen, zin voor zin, en op die wijze te mediteren, maar ook dat was tevergeefs. Ik kon niets begrijpen van wat ik gelezen had. De afgrond van mijn ellende was onophoudelijk voor de ogen van mijn ziel. Telkens ik voor een oefening de kapel binnenkwam, onderging ik de ergste martelingen en bekoringen. Soms streed ik geheel de heilige Mis tegen godslasterlijke gedachten die zich naar mijn lippen drongen. Ik voelde een afkeer voor de heilige sacramenten. Het leek mij dat ik geen enkele vrucht bekwam van de heilige sacramenten. Ik ontving ze alleen uit gehoorzaamheid aan mijn biechtvader, en deze blinde gehoorzaamheid was voor mij de enige weg waarop ik moest gaan, mijn reddingsplank. Toen de priester mij uitlegde dat het beproevingen waren door God toegelaten: "in de toestand waarin ge u bevindt beledigt ge niet alleen God niet, maar zijt ge Hem ook zeer aangenaam. Wanneer Hij u met dergelijke beproevingen treft, is het een teken dat Hij u enorm bemint en een groot vertrouwen in u stelt."
Deze woorden troostten mij in het geheel niet, het leek mij dat ze helemaal niet op mij van toepassing waren. Eén ding verwonderde mij. Het gebeurde vaak, wanneer ik erg leed, dat deze vreselijke kwellingen verdwenen op het ogenblik dat ik de biechtstoel naderde, maar wanneer ik mij terug van de biechtstoel verwijderde, grepen ze me nog heviger aan. Toen viel ik met het gezicht tegen de grond voor het allerheiligste Sacrament en ik herhaalde deze woorden: "Zelfs als Ge mij doodt, zal ik U nog altijd vertrouwen" [36]. Het leek mij dat ik door deze kwellingen in doodstrijd verkeerde. Het was vreselijk te denken dat ik door God verworpen was. En dan kwamen andere gedachten: waarom proberen deugden te verwerven en goede daden stellen? Waarom zich versterven en zichzelf verloochenen? Waarom geloften uitspreken? Waarom bidden? Waarom zich opofferen en zich vernietigen? Waartoe is het goed bij elke stap mijzelf op te offeren? Waarvoor dient het wanneer men al door God verworpen is? Waarom al die moeite. En hier weet God alleen wat zich in mijn hart afspeelde.
[36] Deze woorden herinneren aan het boek Job [13: 15].
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
3. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 60]
Tweede Lezing: Over de vervolging van de antichrist en de bekering der Joden
Deel 2
In feite is het Jodendom een doctrine en een confessioneel geloof geënt op een nationaliteit en een ras. Alle andere volkeren, Fransen, Italianen, Duitsers, Spanjaarden, een tijd onderhevig aan dezelfde regering en regime, met dezelfde wetten en instellingen, smelten al vlug samen, voegen hun belangen samen en bezitten dezelfde verlangens en vaderlandsgeest. Maar de Jood kan niet fuseren. "Hij staat midden de andere volkeren in staat van huur," zoals een beroemd schrijver zegt, of eerder aanziet hij zich onder de andere naties als een banneling en een gevangene. In plaats van een echt vaderland heeft hij een ideaal vaderland, Palestina. Jeruzalem is de enige duurzame stad waarnaar hij verlangt. In zijn toespraken en zijn geschriften, op elke pagina van zijn dagbladen en magazines laat hij de hoop doorschemeren die hem steeds voedde, die van een nieuw Joods koninkrijk op te richten, ofwel in Jeruzalem, ofwel in de omgeving. Het zijn dus niet de nationaliteit en het bloed die de Joden beletten te fuseren en openlijk vijandig te staan tegenover de andere volkeren, maar de godsdienst. Niet de godsdienst van Mozes die zij verloochend hebben en waarvan alleen de naam hem nog bekend is.
Maar hun rabbijnse godsdienst uit de Talmud, een mengelmoes van dwaasheden en losse fabels die niet op de evangelische basis van de naastenliefde steunen, maar op de verplichting om al wat niet van hun bloed is grondig te haten. Zo zegt een spreuk, aangenomen door Israël en verheven tot een leer en een geopenbaard symbool, dat telkens de Jood het nuttig acht het zijn plicht is een geveinsde bekering te simuleren en uiterlijk deel te nemen aan de verplichtingen en oefeningen van een godsdienst die de zijne niet is. Zo is er nu vastgesteld dat er in Duitsland Joden zijn die zich laten dopen en bekeren tot het christendom om grond te kunnen aanschaffen, adellijke titels te verwerven, makkelijker een openbaar ambt bekleden, en die deze voordelen benutten om te synagoge te verrijken en de bevolking rondom hen te verarmen.
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
4. Film: The Apocalypse [6/12]
Tijdens het bewind van de Romeinse keizer Dominitianus [90 jaar na Christus] laait de haatcampagne tegen christenen op. De apostel Johannes wordt op het eiland Patmos vastgehouden. Daar trekt hij zich het lot aan van de vervolgde christenen. De visioenen die Johannes op Patmos krijgt, schrijft hij op. Hij ontmoet Irene, een jonge vrouw, die de christelijke gemeenten wil bemoedigen door de openbaringen van de oude Johannes te verspreiden. Johannes en zijn volgelingen worden, na diverse ontsnappingspogingen, ter dood veroordeeld, maar op het nippertje gered door het plotselinge overlijden van de keizer. Zijn opvolger verleent de Christenen amnestie en daarmee komt een einde aan hun meedogenloze vervolging. Deze film dateert uit 2003 en duurt 91 minuten. Regie: Raffaele Mertes. Acteurs zijn onder meer Constantine Gregory, Richard Harris, Bruce Payne en Christian Kohlund.
6. Taizé: Frère Roger Schutz, biografie [Aflevering 269]
De moord
De filosoof Paul Ricoeur die meer dan vijftig jaar een huisvriend van Taizé was en die veel over die vragen heeft nagedacht, kenmerkte zo de eigenheid van Broeder Roger en van Taizé: "Wat ik in Taizé kom zoeken? Ik zou zeggen een soort experiment met wat ik het diepst geloof: te weten dat wat doorgaans godsdienst genoemd wordt iets te maken heeft met goedheid. De traditie van het christendom is dat een beetje vergeten. Er is een soort vernauwing, neen, opsluiten rond schuldgevoel en kwaad. Niet dat ik dit probleem onderschat en waarmee ik meerdere decennia ben bezig geweest. Maar ik heb behoefte na te gaan of mijn overtuiging, hoe radicaal het kwaad ook is, niet zo diepgaand is als de goedheid. En de godsdienst, de godsdiensten, hebben een zin, namelijk de onderliggende goedheid van de mens te bevrijden en ze te gaan halen waar ze bedolven ligt."
Deze analyse van de filosoof roept andere, ditmaal historische vragen op: Waren Broeder Roger en Taizé de enigen die dergelijke weg voorstelden? Welke invloed hebben ze uitgeoefend op het leven van maatschappijen en Kerken? Een volledige en vergelijkende geschiedenis van Taizé zou ertoe leiden antwoorden te geven.
Dit boek heeft zich fundamenteel beperkt tot het vertellen van de enige en niet herhaalbare levensweg van een man die, zoals alle mensen, heeft moeten strijden met zijn oorsprong en zijn familiegeschiedenis om zichzelf te worden. Een gelovige die, in de strenge calvinistische streek van Vaud geboren, op het einde van zijn leven als een formeel katholiek werd bestempeld. Uiteindelijk een figuur uit de Kerkgeschiedenis die in het tweede deel van de twintigste eeuw overschrijdingen heeft geprobeerd, die gefaald heeft en tot terugtrekken gedwongen werd. Een man van God tenslotte die, zonder een geestelijk leider beweerde te zijn, een boodschap heeft nagelaten die meerdere generaties, niet zonder tegenspraak, heeft gekenmerkt.
Einde
Vertaling: Broeder Joseph
9. Jezus' tijdgenoten [aflevering 188]
Jacobus, zoon van Zebedeüs
Apostolaat
Later keert Jacobus de Meerdere terug naar Jeruzalem. In Judea hervat de apostel zijn prediking en zijn faam wordt er groot. Zo groot dat dit ergernis en vijandigheid opwekken van de magiër Hermogenes. Deze laatste stuurt Filetus naar Jacobus om alles wat Jezus verkondigt, te ontkennen en voor vals te laten verklaren. De zoon van Zebedeus weerlegt alle beschuldigingen en aantijgingen. Door zijn woorden en mirakelen overtuigt hij Filetus die zich onmiddellijk bekeert. Dit tot grote woede van Hermogenes. Hij stuurt een leger van demonen op Sint Jacob af om hem en Filetus vast te nemen en geboeid terug te brengen. De demonen worden onderweg zodanig geplaagd door schroeiende vlammen, dat zij huilend en om hulp smekend bij Jacobus aankomen. De apostel bedaart de boze geesten en gaf hen de opdracht terug te keren naar Hermogenes en hem geketend bij Jacobus te brengen.
Tijdens de confrontatie tussen de twee gebiedt Jacobus de demonen Hermogenes van zijn boeien te ontdoen en zegt: "We kunnen niemand bekeren, tenzij hij dit zelf wil'. Thuisgekomen verzamelt Hermogenes zijn boeken en brengt ze naar Jacobus om ze te verbranden. De gewezen magiër bekeert zich en wordt zelf een vurig verkondiger van het evangelie.
Vertaling: Broeder Joseph
9. Malachias: De 111 profetieën over de Pausen
Profetie 59: Praecursor Siciliae [Voorbode uit Sicilië]
Innocentius VIII [1484-1492]
Echte naam: Giovanni Battista Cibo [Genua, 1432 - Rome, 25 juli 1492]
Innocentius VIII maakte van de Zetel van Petrus een toonbeeld van onwaardigheid. Zo hield hij er een maîtresse op na, met wie hij kinderen kreeg. zijn zoon huwde met een dochter van Lorenzo il Magnifico, die in 1489 haar broertje Lorenzo tot kardinaal liet benoemen: de latere Leo X. Innocentius ligt begraven in de Sint Pietersbasiliek. De uitleg van Malachias verwijst naar zijn voornaam "Giovanni Battista" of "Johannes De Doper," de voorbode van Christus en hij verbleef veel aan het hof van Alfonso, Koning van Sicilië.
Chris De Bodt
9. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 26]
Hoofdstuk 1: Vanaf de dood van de H. Jozef tot het doopsel van Jezus in de Jordaan
Jezus te Nazareth en te Betsaida
De inwoners van Kafarnaüm waren zeer blij met zijn komst. Zij waren benieuwd wat voor een nieuwe leer Hij hen zou brengen. De school was netjes in orde. Jezus gaat aan een kant van de zaal de trappen op naar het spreekverhoog en een talrijke menigte verdringt zich zo dicht om Hem dat Hij Zich herhaaldelijk genoodzaakt ziet om hogerop te klimmen... Hier werd het visioen onderbroken.
Jezus heeft Kafarnaüm verlaten. Twee uren meer zuidelijk zag ik Hem vele mensen onderrichten. Slechts de drie leerlingen waren bij Hem. De toekomstige apostelen die Hem te Kafarnaüm gehoord hadden, waren weer, zonder dat Hij met één van hen gesproken had, naar het Meer teruggekeerd. Jezus' toespraak ging ook hier weer over de doop van Johannes en de vervulling van de Belofte of de Komst van de Messias.
Hier en daar onderwijzend trok Jezus gisteren en heden zuidwaarts door Neder-Galilea in de richting van Samaria. Ik weet niet meer waar Hij de sabbat vierde [dit is de opening van de sabbat op de vooravond].
Jezus ging heden de sabbatoefeningen bijwonen in een school tussen Nazareth en Sefforis. De Heilige Vrouwen van Nazareth waren er tegenwoordig. Ook de vrouw van Petrus en de vrouwen van enige andere der toekomstige apostelen. Ook waren meerderen van hen, die door Johannes reeds gedoopt waren, ten sabbat gekomen. Het dorpje bestond slechts uit enige huizen en een school en lag van het voormalige huis van Anna gescheiden door een grensaanduiding in het veld. Ik weet wel niet wie nu het huis bewoont, later zal blijken: de derde man van Maria van Kleofas.
Van de toekomstige apostelen waren Petrus, Andreas, Jakobus de Mindere en Filippus, die allen reeds leerlingen van Johannes waren, hier naar Hem komen luisteren. Filippus was eveneens van Betsaïda[ Joh.1: 44.]. Hij was een tamelijk fijne geest en verrichtte ook schrijverswerk. Bij de vrouwen was de vrouw van een broeder van Petrus' vrouw. Jezus vertoefde hier niet lang, daar Hij geen maaltijd gebruikte en slechts onderricht gaf. De toekomstige apostelen hebben waarschijnlijk de sabbat in de nabijheid gevierd want de Joden gaan nog al dikwijls de sabbat in andere plaatsen vieren Zo hebben zij daar van Jezus' tegenwoordigheid hier gehoord en zijn dan naar dit gehucht gekomen. Jezus sprak nog niet in het bijzonder met hen.
10. Onze Lieve Vrouw van Anguera: vervolg van de boodschappen
Boodschap 3423 van 8/1/2011
Lieve zonen en dochters, u bent belangrijk voor de verwezenlijking van Mijn plannen. Open uw harten en aanvaard Gods wil voor uw leven. De Heer is met u. Als u het gewicht van het Kruis voelt, aanroep Hem dan en u zult worden gesterkt. Heb Moed en aanvaard uw rol als christenen. De mensheid besmeurt zichzelf met zonden en dient te worden geheeld. Heb oprecht berouw en keer tot Hem terug die ziet wat verborgen is en u kent bij naam. Blijf vastberaden op het pad dat Ik u heb aangetoond. Ga te biechten en zoek sterkte in de Eucharistie. U zult de kracht vinden voor uw reis. Enkel Zijn Barmhartigheid zal uw echte bevrijding brengen. Kniel neer in gebed. Iets droevig zal gebeuren in Port Elisabeth. De inwoners van Victoria zullen een gelijkaardig lijden kennen. Bid, bid, bid. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Wees in vrede. Amen.
Vertaling: Chris De Bodt
11. Paus Pius IX [13 mei 1792 - 7 februari 1878]
Aartsbisschop en Kardinaal
In februari 1831, vlak na de verkiezing van paus Gregorius XVI, liepen de spanningen in Italië weer hoog op, beginnend in Romangna. Door het sterk antikerkelijk karakter van de opstand besloot Giovanni uit Spoleto te vluchten. Toen duidelijk werd dat Gregorius XVI de steun had ingeroepen van Oostenrijkse troepen, keerde Giovanni terug naar zijn aartsbisdom om vandaar uit op te komen voor de belangen van de inwoners. Vermits de Oostenrijkers alles deden om de rebellen op te pakken die zich tegen de pauselijke macht hadden gekeerd, zochten deze hun toevlucht in Spoleto. Door bemiddeling van Giovanni besloten de rebellen zich te ontwapenen en wist hij de Oostenrijkse legeraanvoerder te overtuigen geen represailles te ondernemen tegen de opstandelingen. Uit deze periode stamt ook een anekdote over Giovanni met betrekking tot zijn opvatting over de eventuele vervolging van de rebellen. Toen een hoge politiefunctionaris een lijst van kopstukken van de opstand had samengesteld om voor te leggen aan de paus, werd deze lijst eerst aan Giovanni voorgelegd, die de functionaris antwoordde: "U begrijpt uw beroep of het mijne niet. Wanneer een wolf van plan is de schapen te verslinden, waarschuwt hij niet de herder." Daarop wierp hij de lijst in de open haard.
Op 17 december 1832 werd Giovanni door paus Gregorius XVI overgeplaatst naar het bisdom Imola, waarvan hij aartsbisschop werd. Ook voor dit bisdom had reorganisatie de hoogste prioriteit. Op initiatief van Giovanni werden ziekenhuizen en een weeshuis gebouwd, kerken gerestaureerd en werd een voorbereidend seminarie opgericht waar mannen van minder gegoede afkomst hun opleiding tot priester konden aanvangen. Tijdens het consistorie van 23 december 1839 werd Giovanni "in pectore" [= in het hart] kardinaal-priester gecreëerd. Zijn naam werd op 14 december 1840 gepubliceerd en er werd hem de titelkerk "Santi Marcellino e Pietro" toegewezen.
Vertaling: Mario Lossie
12. Diverse profetieën: Heilige Ireneüs van Lyon [125-202]
Profetie 2
Over de antichrist wordt getoond dat hij, als afvallige en plunderaar, ongerust zal om te worden aanbeden als God en dat hij, ook al is hij louter een slaaf, zal wensen om als Koning te worden uitgeroepen. Hij zal begiftigd zijn met alle krachten van de duivel. Hij zal niet als een rechtvaardige koning komen, noch als een gewettigde koning, gehoorzaam aan God. Hij zal komen als een goddeloze, onrechtvaardig en zonder wetten, als een uiterst zondige afvallige, als een plunderaar die zichzelf op een satanische afvalligheid zal toeleggen en alles opzij zal schuiven om de mensen ervan te overtuigen dat hijzelf God is.
Vertaling: Chris De Bodt
09-02-2011
9 februari 2011
9 februari 2011
1. Medjugorje: Interview van Janice T. Connell met Vicka Ivankovic [deel 5]
De Heer verleent grote gunsten aan de onwaardigen, om Zijn goedheid te laten zien
Als ik vroeg: "Kent u de arme zielen goed?" antwoordde ze, "Ja, ik kan ze voelen. Ze lijden zo veel! Ze zijn zo berooid. Ze zijn zo verlaten door hun geliefden op aarde. Het is een vreugde, een voorrecht om hen te helpen."
Vicka werd ziek, zo snel en geheimzinnig als haar offer door de Gezegende Moeder werd aanvaard. Sommigen dachten dat haar ziekte een mystieke ziekte was. In feite had ze op basis van een medische diagnose een hersentumor die zwol en resulteerde in hoge koorts en comas. Gedurende haar ziekte was Vickas vreugde duidelijk aan iedereen die haar zag. "Ik ken de waarde van het ljden," zei ze, "Elk lijden is voor iemand. Het is een voorrecht om te mogen lijden met Jezus."
Van zodra Vickas offer was gedaan, was ze onmiddellijk genezen, exact op het moment dat de Gezegende Moeder maanden daarvoor had beloofd. Zowel de medische gemeenschap, waartoe Vicka behoorde, als de Franciskaner parochie van St Jacob die op de hoogte waren van de mysterieuze omstandigheden van Vickas ziekte, hadden een medische verifieerbaar bewijs van Vickas verbintenis met de arme zielen in het vagevuur.
Bron: Janice T. Connell
Vertaling: Henk
2. Rwanda en de Tweede Komst van de Heer
Als men wordt gedragen door een golf van genade bij het bezoeken van een plaats waar Maria is verschenen, lijkt dit een sterk teken dat van dit oord een ongebruikelijke kracht uitgaat. Zoiets is het geval te Kibeho in Rwanda.
Maar wat met de zieners? Zij blijven het voorwerp van een raadsel. Van de oorspronkelijk zeven [maar daarna een dozijn, gevolgd door een uitbarsting van zeventig zieners] zijn er tot op vandaag maar drie die de goedkeuring wegdragen van de plaatselijke bisschop en Rome. En zo moeten we voorzichtig blijven. Alhoewel, een aantal zieners had ervaring met gebeurtenissen die nog moeten komen en, zoals de lezer weet, staat het Vaticaan nooit bij onthullingen te springen om ze goed te keuren, wanneer ze nog moeten plaatsvinden. Er zijn genoeg voorbeelden de laatste tijd. Ik noem er maar drie: Garabandal, Medjugorje, Anguera ...
Eén van dergelijke gevallen betreft de ziener Emmanuel Segastashya die doodgeschoten werd tijdens de genocide van 1994. Segastashya is een uiterst fascinerend geval omdat Hij de eerste was die een ontmoeting had met de Heer, op 16 september 1982, terwijl hij de koeien oppaste en door een bonenveld ging. De jongen was niet gelovig opgevoed en was ongeschoold, een zwerver die geen enkel idee had over het Christendom. De Heer verscheen aan Emmanuel in een zwart kleed, in de plaatselijke klederdracht, in een onbeschrijfelijk licht. Hij leerde hem het Kruisteken, het Onze Vader, het Weesgegroet, de zonde, de liefdadigheid en het sacrament van de biecht aan, in zon omvang dat de tiener, uit een land van hutten uit modderstenen, langdurig kon spreken over deze onderwerpen.
Segastashya wekt ook nog belangstellling omdat hij voorzag dat de wereldgeschiedenis tot een climax zal komen, samen met de Tweede Komst. En dat is een territorium waar de Kerk heel omzichtig mee omgaat, zo omzichtig dat men zich afvraagt of dergelijke voorspellingen de beslissing van het bisdom heeft beïnvloed om Segastashya [die heel wat impressieve karaktertrekken had] tot op vandaag niet op te nemen in de goedgekeurde verschijning.
Informeel wordt van één van de goedgekeurde ziensters gezegd dat ze hetzelfde onderwerp heeft aangehaald en eveneens Jezus heeft gezien. De Kerk erkent enkel de verschijning van Maria, de Moeder van het Woord, te Kibeho.
Segastashya citeerde Jezus die zei: "Ik zal komen als een reiziger, maar als Ik voorbij een dove ga, zal hij horen. Als Ik voorbij een blinde ga, zal hij zijn ogen openen en zien. Als Ik voorbij een Moeder ga, zal ze vervuld zijn van vreugde. Hij die onder een brug ligt ... Ik zal hem vinden. Laat het niet gezegd zijn dat iemand op de top van een berg moet wonen, omdat God deze plaats misschien niet kan bereiken. Zelfs als u zich onder een heuvel bevindt, zal Ik u vinden."
Merkwaardig vertelde Jezus aan Segastashya dan hij spoedig zou sterven [wat gebeurde en niet kan worden ontkend]. Segastashya citeerde verder de Heer die zei: "Vertel de mensen dat er niet veel tijd over is. Ik zal spoedig terugkeren. Wees dus gehaast om goed te doen, want op een dag zal satan uit deze wereld verdwijnen en zult u nooit meer worden in verleiding gebracht. Haast u, er blijft niet veel tijd over. Wees niet bevreesd, maar heb geloof! Want hij die goed doet zal met Mij naar de Hemel gaan. Vandaag is de wereld vol van haat en u zult weten dat Mijn terugkeer nabij is, dat Ik onderweg ben, wanneer u de oorlogen van de godsdienst zult zien. Weet eveneens dat het niet makkelijk zal zijn om Mij te herkennen. Er blijft niet veel tijd over om u voor te bereiden op het Laatste Oordeel.
Omdat Emmanuel niet werd goedgekeurd, moet u deze boodschap ook in dat licht overwegen.
Terwijl de drie goedgekeurde zieners nooit hebben bevestigd dat de Heilige Moeder hen heeft verteld dat we de Tweede Komst nadert, blijft dit thema wel overeind omdat een andere zienster van de oorspronkelijke zeven, Agnes Kamagayu, de Tweede Komst openlijk blijft bevestigen.
Bij alle zieners was er sterke waarschuwing over het jagen naar de rijkdommen van deze wereld, dat een enorme factor speelt in de huidige neergang van de wereld [Kibeho zelf is enorm armoedig, de reden waarom Maria deze plaats koos]. Emmanuel zegt dat zij die kozen voor wereldse zaken, hiervan spijt zullen krijgen, misschien eerder dan ze denken. De grote kracht: gebed uit het hart.
Van alle zieners te Kibeho is er één zienster die tot op vandaag nog verschijningen krijgt. Elk jaar op 15 mei in de kerk van Sint Rochus te Brussel. Zij woont in de Ambachtsliedenstraat 7 te 1050 Brussel. Haar naam: Valentine Nyiramukiza.
Het was ook op 15 mei in 1982 toen Onze Lieve Vrouw van Kibeho, tijdens een acht uur durende verschijning, verschrikkelijke scènes toonde van de komende genocide, een verschrikkelijke gebeurtenis die zou komen in de nabije toekomst: mensen die elkaar doodden, verlaten lichamen zonder dat iemand ze begroef, bomen in vuur, een open afgrond, een monster, "een rivier van bloed," en onthoofde mensen.
Op 6 april 1994 werd een vliegtuig met daarin de Rwandese president Juvénal Habyarimana en de president van Burundi Cyprien Ntaryamira neergeschoten tijdens de voorbereiding om te landen in Kigali. Beide presidenten stierven toen het vliegtuig neerstortte. Beide presidenten hadden plaats moeten nemen in het toestel van Rwanda omdat het toestel van Burundi "toevallig" stuk was geraakt. Eigenaardig was het feit dat een Burundees reeds plaats nam in het Rwandees toestel alvorens het defect werd gemeld. De moord op de Rwandese president was het startsein voor de aanvang van de genocide. De hel brak los.
Op 7 april 1994 gaf Roméo Dallaire, de leider van UNAMIR, opdracht aan tien Belgische VN-soldaten om de nieuwe president en voormalig minister-president, Agathe Uwillingiyimana, te beschermen. De soldaten werden echter onderschept en gegijzeld door Hutu-extremisten, waarna Agathe en haar man werden vermoord. Later die dag werden de Belgische soldaten dood gevonden. Van 6 april tot half juli 1994 kwamen, in een periode van ongeveer honderd dagen, tussen de achthonderdduizend en het miljoen Tutsi's [de stam van de zieners] en gematigde Hutu's om het leven.
De "Rivier van Bloed" verwijst naar de Kagera rivier. Talloze onthoofde lichamen werden gewoon in deze rivier gedropt. Velen onder hen waren vrouwen en kinderen, amper vijf à zes jaar oud. De Rusomo watervallen hadden op een bepaald ogenblik alleen maar een rode kleur van het bloed. Alphonsine Mumureke, aan wie Onze Lieve Vrouw het visioen over de "rivier van bloed" had getoond, vroeg aan Haar: "Stop! Stop! Alstublieft stop! Waarom vermoorden deze mensen elkaar? Waarom hakken ze op elkaar in?"
Documentaire: "Ghosts of Rwanda"
Chris De Bodt
3. Dagboeken van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 57]
Dagboek 1: Gods barmhartigheid in mijn ziel
72. Jezus, eeuwige Waarheid, ons Leven, ik bid en bedel om uw Barmhartigheid voor de arme zon-daars. Zeer zoet Hart van mijn Heer, vol medelijden en ondoorgrondelijke Barmhartigheid, ik smeek U voor de arme zondaars. O Allerheiligste Hart, bron van Barmhartigheid waarvan de onbegrijpelijke genadestralen zich over de hele mensheid uitstorten, ik smeek U, geef licht aan de arme zondaars. O Jezus, gedenk Uw bit-ter lijden en laat niet toe dat er zielen verloren gaan die met uw zo kostbaar heilig Bloed werden gekocht. O Jezus, wanneer ik de kostbaarheid van Uw Bloed beschouw, verheug ik mij in haar onschatbare waarde, want één druppel zou volstaan hebben voor alle zondaars. Hoewel de zonde een afgrond van boosheid en ondank-baarheid is, kan de voor ons betaalde prijs niet geëvenaard worden; - daarom, moge elke ziel vertrouwen op het lijden van de Heer, haar hoop op zijn Barmhartigheid stellen. God weigert niemand zijn Barmhartigheid. Hemel en aarde kunnen veranderen, maar de Barmhartigheid van God geraakt nooit uitgeput. O mijn Jezus, welke vreugde brandt in mijn hart, als ik uw onbegrijpelijke Goedheid zie. Ik verlang alle zondaars aan uw voeten te brengen, opdat ze eeuwig Uwe oneindige liefde zouden loven.
73. Mijn Jezus, hoewel de nacht rondom mij donker is en donkere wolken de horizon verstoppen, weet ik toch dat de zon niet uitdooft. O Heer, ook al kan ik U niet begrijpen, noch uw handelen verstaan, toch vertrouw ik op uw Barmhartigheid. O Heer, als het Uw wil is, dat ik voor altijd in deze duisternis leef, wees ge-zegend. Ik vraag één ding, mijn Jezus, laat niet toe dat ik U in wat dan ook beledig. O mijn Jezus, Gij alléén kent de verlangens en de pijnen van mijn hart. Het verheugt mij dat ik een weinig voor U mag lijden. Wanneer ik voel dat het lijden mijn krachten te boven gaat, dan neem ik mijn toevlucht tot de Heer in het Allerheiligste Sacrament en een diepe stilte is mijn wijze van spreken tot de Heer.
74. De biecht van één onzer leerlingen.
Eens, toen een zekere kracht mij dreef stappen te ondernemen voor het feest en het schilderen van de Beeltenis, vond ik geen rust. Iets doorboorde mij helemaal en angst maakte zich van mij meester: leef ik niet in een illusie. Wel kwamen deze twijfels altijd van buitenaf, want in de diepte van mijn ziel voelde ik dat de Heer, die mijn ziel doordringt, daar is. De biechtvader bij wie ik toen biechtte zei me dat men soms illusies kan hebben en ik voelde dat die priester bang leek te zijn om mijn biecht te horen. Het was voor mij een marteling. Toen ik zag dat ik niet veel hulp van de mensen kon verwachten, liep ik des te meer naar Jezus, deze onvergelijkelijke Meester. Eens toen de onzekerheid mij overviel, of de stem die tot mij sprak die van de Meester is - heb ik mij innerlijk zonder woorden tot de Heer gewend. Onmiddellijk doordrong een kracht mijn ziel, ik zei: "Als Gij in waarheid mijn God zijt die met mij omgang hebt en met mij spreekt, dan vraag ik U dat deze leerling vandaag nog biecht, dit teken zal mij geruststellen. Op dat moment vroeg het meisje te mogen biechten.
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
4. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 58]
Tweede Lezing: Over de vervolging van de antichrist en de bekering der Joden
Deel 2
Wel, het is gemakkelijk te zien. Als de materialistische en goddeloze beschaving, waarvan de vrijdenkerij en de ongodsdienstige pers zonder ophouden ons de nabije komst voorspellen, ooit werkelijkheid wordt in de wereld zal het centrum van haar actie en de haard van haar openbare macht Jeruzalem zijn.
Inderdaad, nadat het christelijk geloof in de harten gedoofd zal zijn, wanneer het genot en het welzijn de dagelijkse goden en de absolute bezorgdheid van de zielen zullen vormen, dan zal de menselijke activiteit nog maar één doelstelling hebben, de macht van de Staat één veer en één prikkel, de openbare opinie maar één adem en één drijfkracht: het goud. Het goud zal godsdienst en moraal voorafgaan en de basis worden van de politiek en de sluitsteen van alle instellingen, de geldmagnaten zullen de hogepriesters en de koningen zijn. En het volk met het meeste goud zal ons binnenkort in haar macht hebben.
Maar zie, na vijftig eeuwen bestaan en negentien van ongeluk bevindt een volk zich overal, onder alle hemelen verspreid en in de verste streken te zien, het is met de hele mensenfamilie vermengd, steeds rechtop en op zoek naar zijn messias, dromend van de heropbouw van zijn tempel en, ongeacht alle veranderingen en schokken, standvastig in een homogeniteit en het vervolgen van zijn doelstelling.
Dit volk, dat moet bekend, is actief, sober en werkzaam. Er wordt op abstracte wijze over gesproken, uitsluitend op het vlak van zijn lot et zijn historische en providentiële rol. We zouden het spijtig vinden dat onze woorden zouden gelden als belediging van dit volk met roemrijke voorvaderen en dat Christus, de Apostelen en de Onbevlekte Maagd aan de wereld schonk.
Als christenen en kinderen van Israël zijn we nauwer verband dan we denken. Zoals een beroemd spreker heeft gezegd: het christendom is een bekroond Jodendom, het Jodendom is een christendom waaraan de bekroning ontbreekt.
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
5. Film: The Apocalypse [5/12]
Tijdens het bewind van de Romeinse keizer Dominitianus [90 jaar na Christus] laait de haatcampagne tegen christenen op. De apostel Johannes wordt op het eiland Patmos vastgehouden. Daar trekt hij zich het lot aan van de vervolgde christenen. De visioenen die Johannes op Patmos krijgt, schrijft hij op. Hij ontmoet Irene, een jonge vrouw, die de christelijke gemeenten wil bemoedigen door de openbaringen van de oude Johannes te verspreiden. Johannes en zijn volgelingen worden, na diverse ontsnappingspogingen, ter dood veroordeeld, maar op het nippertje gered door het plotselinge overlijden van de keizer. Zijn opvolger verleent de Christenen amnestie en daarmee komt een einde aan hun meedogenloze vervolging. Deze film dateert uit 2003 en duurt 91 minuten. Regie: Raffaele Mertes. Acteurs zijn onder meer Constantine Gregory, Richard Harris, Bruce Payne en Christian Kohlund.
6. Taizé: Frère Roger Schutz, biografie [Aflevering 268]
De moord
Na de mis werd de kist in gewoon hout door vier Broeders tot op het dorpskerkhof gedragen. Enkele kinderen hadden plaats genomen achter de kist, gevolgd door de nieuwe prior en de lange stoet van broeders van de Gemeenschap, allen in het wit. De stichter van Taizé werd begraven in de schaduw van de oude Romaanse kerk naast de graven van zijn moeder, van Max Thurian en andere Broeders van de Gemeenschap.
In een van zijn laatste boeken schreef hij: "Ik weet dat er een vrede van het hart bestaat die doet begrijpen dat de dood geen voltooiing is: ze opent de doorgang naar een leven waar God onze ziel voor altijd in zich opneemt. Natuurlijk zal het me zwaar vallen om mijn Broeders achter te laten, zoveel jongeren of minder jongeren te verlaten, waarvan de ingevingen mijn leven verlicht hebben. Het zal me pijn doen om Marie, dat kleine meisje van vier maanden dat Moeder Teresa me in de armen legde, te verlaten [...] Maar we begrijpen dat God ons gelukkig wil zien..."
"God wil ons gelukkig zien." De liefde, het vertrouwen, de goedheid: dat was de fundamentele boodschap van Broeder Roger. Vanuit theologisch standpunt rijzen er vragen waarop Broeder Roger niet beweerd heeft te antwoorden: is het christelijk leven uitsluitend een toegeving van het goede? Is het ook niet een strijd, in de eerste plaats innerlijk, tegen de erfzonde en haar gevolgen? Zijn vertrouwen en gebed een voldoende weg naar het heil?
Vertaling: Broeder Joseph
7. Jezus' tijdgenoten [aflevering 187]
Jacobus, zoon van Zebedeüs
Apostolaat
Na de Hemelvaart van Christus en de nederdaling van de heilige Geest op het feest van Pinksteren, begint Jacobus zijn eigen apostolaat. De traditie wil dat hij predikte in Judea en Samaria. Op zekere dag vertrekt hij naar het Iberische schiereiland. Omwille van het feit dat hij een tijd lang op het Iberisch schiereiland verbleef ontstaat Vanaf de 9de-10de eeuw de overlevering dat Jacobus ook in Spanje zou begraven zijn.
Eerst komt hij in Galicia, waar hij een christen gemeenschap sticht en vervolgens naar de Romeinse stad Cesar Augusto, heden ten dage bekend als Zaragoza. Negen discipelen vergezellen hem op deze reis. Het land van zijn keuze bleek echter niet erg enthousiast te reageren op de blijde boodschap. Slechts zeven mensen bekeren zich tot het christendom. Zij staan bekend als de zeven bekeerlingen van Zaragoza.
Maar de zaken nemen een keer als de Maagd Maria in deze stad aan de Apostel Jacobus verschijnt, en bekend wordt als de Maagd van de Pilaar. Vanaf dit moment van tussenkomst van de Maagd Maria openen zich de harten van de Spanjaarden voor het evangelie.
Vertaling: Broeder Joseph
8. Malachias: De 111 profetieën over de Pausen
Profetie 59: Praecursor Siciliae [Voorbode uit Sicilië]
Innocentius VIII [1484-1492]
Echte naam: Giovanni Battista Cibo [Genua, 1432 - Rome, 25 juli 1492]
In het buitenland erkent hij Hendrik VII [de eerste Tudor] als koning van Engeland. Sultan Najezid II dwingt hij tot onderhandelingen door het gijzelen van diens opgekochte broer Djem [1489].
Innocentius VIII verbond zijn naam aan één van de opvallende fenomenen van die tijd: de heksenjacht. In 1484 had hij met zijn bul "Summis desiderantes affectibus" hiertoe het licht op groen gezet. De bul omschreef tot in de details hoe de schuldigen moesten gevonden worden, hoe de processen moesten worden gevoerd en welke straffen moesten worden voltrokken. Twee Dominicanen, Heinrich Institor [Kraemer] en Jakob Sprenger zagen in deze bul een vrijbrief voor hun "Malleus maleficarum," de "Heksenhamer" die in 1486 verscheen. Op grond van dit werk meenden velen dat er actief naar heksen gespeurd moest worden.
Chris De Bodt
9. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 26]
Hoofdstuk 1: Vanaf de dood van de H. Jozef tot het doopsel van Jezus in de Jordaan
Jezus te Nazareth en te Betsaida
Ik had gedurende Jezus' toespraak te Betsaïda vurig gebeden dat toch alle toehoorders zich oprecht mochten bekeren en naar de doop van Johannes gaan. Zo kwam ik hierop in een [daarmee verband houdend] visioen waarin ik zag dat Johannes de voorbereider was, die het ruwe, het grove van de mensen afschrobde. Ik zag hem zo ijverig, heftig, hard en krachtdadig arbeiden, dat het vel waarmede hij bedekt was, nu van zijn ene en dan weer van zijn andere schouder afgleed. Dit zal wel een louter symbolisch tafereel geweest zijn, want ik zag van sommige dopelingen schilfers of schubben afvallen, uit anderen zag ik zwarte dampwolken wegtrekken, en over velen lichtende wolken nederdalen.
Van dit visioen naar een ander visioen over Maria te Efeze. De Heilige Suzanna vergezelde mij weer. Ik zag Jezus met zijn gezellen op weg tussen Betsaïda en Kafarnaüm, waar zijn woonhuis stond. Zij gingen overal in de verspreid liggende huizen en nodigden de mensen uit tot een onderricht van Jezus. Er kwamen vele mensen samen en Jezus hield voor hen een lange redevoering, maar onder de toehoorders zag ik niemand van de latere apostelen.
Het volgende vertelde zij zeer rustig in een toestand van helderziendheid, als gebeurden de feiten onder haar ogen, doch spoedig werd zij in haar verhaal onderbroken. Ik heb Jezus zoëven te Kafarnaüm zelf naar de school zien gaan. Zijn houding onder het gaan is rechtop en statig. Hij handelt vrijmoedig, als was Hij gans onbekend [die de aandacht niet trekt en dus niets te vrezen heeft]. Er bevinden zich drie leerlingen rondom Hem en er volgen vele scharen van alle kanten en hieronder ook vissers. Ik zie Petrus en Andreas en ook anderen en bovendien nog velen die reeds door Johannes gedoopt zijn. Zij hadden zonder twijfel Jezus reeds gezien. Hij had, vóór zijn reis naar Sidon, zoals ik het me nu herinner, bij het Meer reeds met hen gesproken. Nu hadden zij over Hem horen spreken, deels door zijn optreden in andere gewesten, deels ten gevolge van zijn laatste prediking te Betsaïda.
10. Onze Lieve Vrouw van Anguera: vervolg van de boodschappen
Boodschap 3422 van 5/1/2011
Lieve zonen en dochters, Ik ben uw bedroefde Moeder en Ik lijd door uw lijden. De mensheid is op weg om grote smarten te ontmoeten. Het gevaar voor de mensen zal komen door middelen die uit hun eigen handen komen. De mensen zullen wapens maken die de mensheid naar de Calvarie zal lijden. Verlaat het gebed niet. Ik ben uw Moeder en Ik wens u te helpen. Luister naar Mij en u zult overwinnen. Aanroep altijd Jezus in deze moeilijke tijden. Omhels de ware leer en laat de duivel u niet misleiden. Enkel Jezus is de absolute waarheid van de Vader en zonder Hem kan u geen redding bekomen. Keer vlug terug. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Wees in vrede. Amen.
Vertaling: Chris De Bodt
11. Paus Pius IX [13 mei 1792 - 7 februari 1878]
Aartsbisschop en Kardinaal
Op 21 mei 1827 werd Giovanni tot aartsbisschop van Spoleto benoemd, en op 1 juni 1827 ook tot assistent bij de Pauselijke Troon. De wijding tot aartsbisschop vond plaats op 3 juni 1827 in de Romeinse kerk "Sint Petrus Banden," door kardinaal Francesco Xaverio Catiglioni, de latere paus Pius VIII.
Giovannis benoeming gebeurde tijdens een periode van grote sociale en politieke onrust. Al tijdens de periode van de Franse Revolutie en de daaropvolgende bezetting van de Italiaanse gebieden door Franse troepen, was het verlangen gegroeid tot eenwording van een Italiaanse staat, vrij van enige buitenlandse inmenging en vrij van kerkelijke inmenging in het dagelijks bestuur van het land. Diverse geheime, revolutionaire groepen [waarvan de Carbonari de bekendste waren] verzetten zich vooral tegen de invloed van de Dubbelmonarchie Oostenrijk-Hongarije, die enerzijds gebieden in Noord-Italië als hun eigen territorium beschouwden, maar anderzijds ook trouwe bondgenoten waren van de Kerkelijke Staat. Doordat de Kerkelijke Staat geen goed opgeleide legers had was ze afhankelijk van de buitenlandse grootmachten.
Spoleto was één van de centra van de revolutionaire groeperingen en Giovanni zag het dan ook als zijn taak om de verbondenheid met Heilige Stoel te herstellen. Gebaseerd op de ervaring die hij in Rome had opgedaan, besloot Giovanni zich daarom te richten op het welzijn van zijn parochianen. Hij richtte een weeshuis op van waaruit de weeskinderen opgeleid werden voor diverse handelsberoepen.
Vertaling: Mario Lossie
12. Diverse profetieën: Heilige Ireneüs van Lyon [125-202]
Profetie 1
Hij [de antichrist] zal zetelen in de Tempel van God alsof hij Christus is en zij die hem aanbidden op een dwaalspoor brengen. Wanneer hij zal komen, zal hij zich, volgens zijn eigen eensgezindheid, met zijn eigen persoon het afvallige toeëigenen en hij alles zal bereiken wat hij zal doen, volgens zijn eigen wil en keuze. Zo zal hij ook in de Tempel van God zetelen zodat zijn slachtoffers hem kunnen aanbidden als Christus. Dit zal geschieden door gebeurtenissen die zullen plaatsvinden in de tijd van de antichrist.
Vertaling: Chris De Bodt
08-02-2011
8 februari 2011
8 februari 2011
1. Medjugorje: Interview van Janice T. Connell met Vicka Ivankovic [deel 4]
De Heer verleent grote gunsten aan de onwaardigen, om Zijn goedheid te laten zien
Het is zelfs meer dan dat, zegt ze. "Er zijn geen echte woorden om de hemel te beschrijven. U moet het ervaren." De hemel is een beloning voor degene die God tot op het einde trouw blijven, zegt ze. Vicka kondigt nu aan dat wanneer ons lichaam sterft er voor ons niets verandert tenzij dat we niet langer een lichaam hebben. We zijn juist dezelfde persoon, zegt ze, behalve dat het fysieke lichaam verdwenen is. Ook hebben we niet langer een vrije wil. We moeten nu, in Gods licht, het hoofd bieden aan de resultaten van onze vrije keuzes, die we maakten terwijl we een lichaam hadden. We kunnen nu de resultaten zien, zegt ze, van onze keuzes tot het einde der tijden. We kunnen daar niets meer aan veranderen. We zijn volledig afhankelijk van Gods barmhartigheid en de liefde en de goedhartigheid van al degene die nog op aarde zijn voor herstel en om de schade te herstellen die we aan personen of dingen van de aarde hebben aangericht.
Vicka is ook naar het vagevuur geweest. Na haar trip naar het vagevuur was ze zo ontzet door de situatie van de verlaten zielen dat ze de Gezegende Moeder, die haar daar naartoe had gebracht, smeekte om haar toe te laten hen te helpen. De Gezegende Moeder had haar immers verteld dat ze zichzelf niet kunnen helpen. Ze zijn volledig afhankelijk van het gebed en de boete van de mensen op de aarde om van het vagevuur bevrijd te worden en naar de hemel te gaan. De Gezegende Moeder waarschuwde Vicka voor de ernst van haar verzoek. Ze raadde Vicka aan om dit offer ten voordele van de arme zielen in het vagevuur te bespreken met haar biechtvader, de Franciscaanse priester Janko Bubalo. En dat deed ze. Eerwaarde Bubalo vroeg Vicka om gedurende drie dagen te bidden en te vasten zodat ze de kracht zou bekomen om te volharden in haar verlangen om de arme zielen te helpen. Op de derde dag ontving ze de toelating van haar spirituele begeleider om dit offer te ondernemen om de zielen in het vagevuur te helpen. Dus begon Vickas spirituele Odyssee voor hun rekening opdat ze bevrijd zouden worden uit het vagevuur en naar de hemel zouden gaan.
Bron: Janice T. Connell
Vertaling: Henk
2. Tekens: Brand verwoest carnavalswijk in Rio de Janeiro
Een grote brand heeft gisterende carnavalswijk Samba City in de Braziliaanse miljoenenstad Rio de Janeiro in de as gelegd. Voor zover bekend zijn er geen slachtoffers gevallen. In Samba City worden de kostuums en praalwagens voor het befaamde carnaval van Rio gemaakt. Het vierdaagse festijn is volgende maand. Het hoogtepunt zijn de parades die in een stadion, de Sambadrome, worden gehouden. Boven de Sambadrome hangt een grote rookwolk.
Volgens ooggetuigen brak de brand in de vroege ochtend uit, vlak voordat mensen in de buurt aan het werk zouden gaan. Het vuur greep razendsnel om zich heen vanwege de grote hoeveelheden brandbaar materiaal. Zeker vier opslagplaatsen voor carnavalsspullen, een sambaschool en het carnavalsmuseum zijn verwoest. "We zijn overmand door verdriet", zei Jorge Castanheria, voorzitter van de vereniging van sambascholen. "Vrijwel alles was klaar voor het carnaval." Castanheria zei niet te weten of alles binnen een maand kan worden hersteld.
3. Tekens: Golf van verandering bereikt ook Syrië
Minder dan honderd manifestanten zijn dit weekend in Syrië opgedaagd voor een massademonstratie waartoe was opgeroepen via het internet. Toch lijkt het dat de golf van veranderingen ook het rijk van president Baschar al-Assad heeft bereikt.
De regeringsvriendelijke krant Al-Thawra berichtte gisteren dat het kabinet van minister-president Mohammed Nadschi al-Otari alle autoriteiten had bevolen om binnen de veertien dagen voorstellen te doen om te verhinderen dat grondpercelen nog onrechtmatig zouden onteigend worden. Eerder had de regering beslist om steun te geven aan boeren in de door droogte geteisterde regio's en sociale hulp aan arme families.
Bijna niemand spreekt openlijk van een verband tussen de maatregelen en de opstanden in Tunesië en Egypte. De regering benadrukt dat ze de beslissingen al langer geleden genomen heeft. Toch wordt in privé-verband ondertussen overal gesproken over de "zegeningen van de volksopstanden in Tunesië en Egypte", wat in een staat als Syrië, die door de geheime diensten wordt gecontroleerd, opmerkelijk is.
De Assyrische Democratische Organisatie, die de belangen behartigt van de christenen in Syrië en Irak, en dus ook in het buitenland actief is, verspreidde zondagavond een verklaring over hervormingen in Syrië. De revoluties in Tunesië en Egypte, en de protesten van jongeren tegen corruptie en werkloosheid, hebben ook "andere staten in regio aan het koken gebracht", klonk het in de tekst.
De situatie in Syrië is anders, maar vertoont parallellen. "Daarom roepen we op tot hervormingen en vreedzame veranderingen in Syrië, terwijl de stabiliteit en nationale eenheid gevrijwaard blijven."
4. Dagboeken van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 56]
Dagboek 1: Gods barmhartigheid in mijn ziel
69. + Jezus, eeuwige Waarheid, sterk mijn zwakke krachten. Gij Heer, Gij kunt alles. Ik weet dat zonder U mijn inspanningen niets zijn. O Jezus, verberg U niet voor mij want zonder U kan ik niet leven. Hoor de roep van mijn ziel. Uw Barmhartigheid, Heer, is niet uitgeput, heb dus medelijden met mijn ellende. Uw Barmhartigheid overtreft het begrip van engelen en mensen, en al lijkt het dat Gij mij niet hoort, ik heb mijn vertrouwen in de oceaan van Uw Barmhartigheid gesteld en ik weet dat mijn hoop niet beschaamd zal worden.
70. Alleen Jezus weet hoe zwaar en vermoeiend het is zijn plichten te vervullen als de ziel in een dergelijke toestand van innerlijke kwelling verkeert, de lichamelijke krachten zijn verminderd en de geest is verduisterd. In de stilte van mijn hart herhaalde ik: "O Christus, aan U heerlijkheid, lof en eer, voor mij: lijden. Ik zal niet één enkele pas vertragen in Uw navolging, ook al kwetsen de doornen mijn voeten."
71. Toen ik naar het huis in Plock gestuurd werd voor een kuur, had ik het geluk de kapel met bloemen te moeten versieren. Het was in Biala [35]. Zuster Tekla had niet steeds tijd genoeg en zo versierde ik dagelijks alleen de kapel. Zekere dag bracht ik de mooiste rozen om daarmee de kamer van een bepaalde persoon op te luisteren. Toen ik aan de ingang kwam, zag ik Jezus in deze ingang, die mij vriendelijk vroeg: "Mijn dochter, wie brengt gij deze bloemen?" Mijn zwijgen was voor de Heer een antwoord, vermits ik onmiddellijk erkende dat ik voor deze persoon een zeer subtiele gehechtheid had, die ik tevoren nog niet had bemerkt. En Jezus verdween onmiddellijk. Ogenblikkelijk wierp ik de bloemen op de grond en begaf ik mij naar het Allerheiligste Sacrament om Jezus te bedanken voor deze genade van zelfkennis. O goddelijke Zon, bij het licht van Uw stralen ziet de ziel het kleinste stofje dat U mishaagt.
[35] Biala is de naam van een plaats nabij Plock waar de congregatie een oude hoeve had als vakantietehuis.
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
5. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 57]
Tweede Lezing: Over de vervolging van de antichrist en de bekering der Joden
Deel 2
Het aankomende uur is te voorspellen waarop miljoenen barbaren die oost en noord Azië bevolken meer soldaten, meer munitie, meer krijgshelden zullen aanvoeren dan alle andere volkeren. Ook de dag waarop ze, overtuigd van hun overmacht en aantal, in ontelbare horden het afgezwakte en door God verlaten Europa zullen overrompelen. Dan gebeuren er ergere invasies dan ten tijde van de Vandalen en de Hunnen... De provincies zullen vernield worden, de rechten overtreden, de kleine nationaliteiten vernietigd en verpletterd als as. Dan zal een uitgebreide agglomeratie ontstaan van alle inwoners der aarde, onder de scepter van een enkele leider die of de antichrist of een van zijn nabije voorgangers zijn. Op die dag is het gedaan met de menselijke vrijheid.
De eenheid van alle volkeren zal voor het laatst ontstaan op het puin van alle afgeschafte nationaliteiten. En dan zal het rijk van het kwaad een feit zijn. De goddelijke Voorzienigheid zal de wereld geselen door haar totaal aan een heerser te onderwerpen, de opperste coryfee van de vrijmetselaars waarvan het hart vervuld is met mensenhaat en Godmisprijzen.
Zo kan al wie oplet tijdens de huidige gebeurtenissen zich niet ontdoen van de overtuiging dat alles leidt naar een maatschappelijke toestand waarin de zondige mens, die op zich alle zondigheden en valse doctrines van zijn tijd verzamelt, spontaan en zonder moeite actief is als een lintworm die natuurlijk uit bedorven vlees en organen ontstaat.
Maar wat onbegrijpelijk lijkt en wat op het eerste gezicht geen enkel voorteken doet voorspellen is dat de hoofdstad Jeruzalem wordt.
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
6. Film: The Apocalypse [4/12]
Tijdens het bewind van de Romeinse keizer Dominitianus [90 jaar na Christus] laait de haatcampagne tegen christenen op. De apostel Johannes wordt op het eiland Patmos vastgehouden. Daar trekt hij zich het lot aan van de vervolgde christenen. De visioenen die Johannes op Patmos krijgt, schrijft hij op. Hij ontmoet Irene, een jonge vrouw, die de christelijke gemeenten wil bemoedigen door de openbaringen van de oude Johannes te verspreiden. Johannes en zijn volgelingen worden, na diverse ontsnappingspogingen, ter dood veroordeeld, maar op het nippertje gered door het plotselinge overlijden van de keizer. Zijn opvolger verleent de Christenen amnestie en daarmee komt een einde aan hun meedogenloze vervolging. Deze film dateert uit 2003 en duurt 91 minuten. Regie: Raffaele Mertes. Acteurs zijn onder meer Constantine Gregory, Richard Harris, Bruce Payne en Christian Kohlund.
7. Taizé: Frère Roger Schutz, biografie [Aflevering 266]
De moord
Er kan nagekaart worden over de katholieke oorsprong van de nieuwe prior en er een stap meer in te zien van het katholiek worden van Taizé. Ook zijn Duitse oorsprong kan in acht genomen worden en er het gevolg in zien van de nauwe banden die Taizé onderhield met de Duitse Kerken. Maar Broeder Alois zou waarschijnlijk dergelijke uitwendige analyse verwerpen. Hij werd aangetrokken tot Taizé in 1970 door het gebed [hij was toen zestien]. Dat was voor hem de eerste zending van Taizé: driemaal per dag op het uur van de dienst. Met een spirituele fijngevoeligheid die de stichter van Taizé op prijs zou gesteld hebben, liet hij een mis opdragen voor de moordenares en liet bloemen opsturen naar haar familie die overstuur was.
Het lichaam van Broeder Roger werd opgebaard in het koor van de kerk tot aan de uitvaart. De begrafenis werd gepland op dinsdag 23 augustus om 14 uur in de kerk van de Verzoening. Kardinaal Kasper, voorzitter van de Pontificale Raad voor de eenheid der christenen droeg de mis op in het bijzijn van twaalfduizend mensen. De viering was katholiek zelfs als om beurt de anglicaanse bisschop McCulloch, vertegenwoordiger van de aartsbisschop van Canterbury, de lutheraanse bisschop Huber, voorzitter van de Duitse evangelische Kerk, en de dominee van Clermont, voorzitter van de protestantse vereniging in Frankrijk de lezingen uit de Bijbel van de dagmis verzorgden. Echter werd aann de protestantse dominees gevraagd om niet te communiceren bij de uitreiking van de Eucharistie, dat niet werd begrepen door sommige die deze katholieke toestemming hekelden. Op het einde van de viering zetten een aartspriester van het patriarchaat in Moskou en de Roemeense orthodoxe bisschop Mars een lied van Verrijzenis aan terwijl de kinderen zich in de kerk verspreidden om de kaarsen die de gelovigen vasthielden aan te steken.
Vertaling: Broeder Joseph
8. Jezus' tijdgenoten [aflevering 186]
Jacobus, zoon van Zebedeüs
Sinds de vierde eeuw wordt aan hem ook het auteurschap toegeschreven van de zogenaamde Brief van Jacobus. Doch waarschijnlijk gaat het hier enkel om een pseudoniem uit de na-apostolische tijd.
De broers kregen van Jezus de bijnaam 'donderzonen' [Marcus 3:17], misschien omdat ze opvliegend van aard waren. Toen Jezus niet werd verwelkomd in een Samaritaans dorp, zeiden zij: "Heer, zullen we zeggen dat er vuur uit de hemel moet neerdalen om hen te vernietigen?" [Lucas 9:54], maar Jezus wees hen hiervoor terecht [Lc 9,54-55].
Dat is niet de enige berisping. Volgens Marcus [10,35-37] vroegen Jacobus en zijn broer Johannes aan Jezus het voorrecht om aan zijn zijde te zetelen in zijn Rijk. Mattheus [20:20-21] schrijft de vraag toe aan hun moeder. Antwoord van Jezus: "wie onder u groot wil worden, moet dienaar van u zijn."
Vertaling: Broeder Joseph
9. Malachias: De 111 profetieën over de Pausen
Profetie 59: Praecursor Siciliae [Voorbode uit Sicilië]
Innocentius VIII [1484-1492]
Echte naam: Giovanni Battista Cibo [Genua, 1432 - Rome, 25 juli 1492]
Innocentius VIII was Paus van 29 augustus 1984 tot 25 juli 1492. Na een wild studentenleven werd Giovanni Battista bisschop van Savona [1467] en in 1473 kardinaal. In een turbulent Rome, waar Rodrigo Borgia [de latere Alexander VI] en Giuliano della Rovere [de latere Julius II] elkanders kandidatuur bestrijden, weet hij zich tot opvolger van Paus Sixtus IV te laten kiezen.
Tijdens zijn pontificaat heerste er in Rome een grote onveiligheid, vooral omwat hij zwak optrad tegen misdadigers. In 1484 vaardigde hij zijn vaak misbruikte bul tegen hekserij uit. Omdat hij altijd geld tekort kwam, vond hij de bedenkelijke uitweg om steeds weer nieuwe ambten te scheppen en ze aan de hoogste bieder te verkopen. Tijdens zijn regering werden massas pauselijke bullen verkocht, maar vele houdt men tegenwoordig voor vervalsingen, bijvoorbeeld deze waarin de Noren te toelating krijgen om de mis te lezen zonder wijn. Ook moest hij nu eens zijn mijter, dan weer zijn tiara in pand geven bij de Romeinse bankiers.
Veel van dat geld gaat naar kunstenaars. Zo laat hij het Belvédère van het Vaticaan bouwen. Ook zijn deelname aan de Napolitaanse Baronnenoorlog [1485-1486] kostte geld.
Chris De Bodt
10. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 24]
Hoofdstuk 1: Vanaf de dood van de H. Jozef tot het doopsel van Jezus in de Jordaan
Jezus te Nazareth en te Betsaida
Ik zag dat Jezus met een paar gezellen Nazareth wilde verlaten om naar Betsaïda te gaan, waar Hij nog enigen door zijn woord wilde opwekken. De Heilige Vrouwen en andere gezellen van Jezus zijn nog te Nazareth gebleven. Daar zag ik Jezus in het huis van zijn Moeder, waar ook de andere vrienden verzameld waren. Omdat er hier te Nazareth ontevredenheid en gemor tegen Hem ontstaan was, zo zegde Hij hun, wilde Hij naar Betsaïda gaan en dan weer terugkeren. Hierop zag ik Hem met drie leerlingen het huis verlaten: het waren de zoon van Veronica, Amandor, een zoon van een der drie aan Jezus verwante weduwen: zijn naam luidde als Sirach en een bloedverwant van Petrus die later een bekende leerling werd.
10 augustus. Daar op 11 augustus het feest van Suzanna, maagd en martelares viel, en de zieneres een relikwie van die heilige bij zich had, zag zij zich de gehele nacht in alle taferelen die ze in haar reisvisioen aanschouwde, van haar vergezeld. Zij vertelde: "Suzanna reisde met mij, was voortdurend naast mij en sprak ook tegen mij. Zij was evenwel anders dan ik. Zij was subtiel en licht en wanneer ik haar vastnemen wilde, kon ik het niet. Op de weg van het ene nachtelijk tafereel naar het andere, was zij bij mij en troostte ze mij, maar wanneer ik in het nieuwe tafereel gekomen was en mijn schouwing begonnen was, zoals hier te Betsaïda, verdween zij.
11 augustus. Te Betsaïda zag ik Jezus op de sabbat een krachtig onderricht houden. Hij zegde met klem dat zij nu de waarheid moesten inzien, het geloof aannemen, naar de doop van Johannes gaan en zich door berouw en boetvaardigheid reinigen. Zo niet, zou er een tijd komen waarin zij "wee" zouden roepen. In de synagoge waren de toehoorders talrijk, doch onder hen was er geen enkele der toekomstige apostelen, behalve meen ik, Filippus. De overige toekomstige apostelen uit Betsaïda en het gewest vierden op een andere plaats de sabbat. Zij hielden zich op in een huis bij de visserij in de nabijheid van Betsaïda [bedoeld is het huis van Petrus in het kleine dal Tabiga, zowat vierhonderd meter ten noorden van de kust].
11. Onze Lieve Vrouw van Anguera: vervolg van de boodschappen
Boodschap 3421 van 4/1/2011
Lieve zonen en dochters, keer terug tot de Heer. Uw hoop is bij Hem. Enkel door Zijn Genade zult u bekwaam zijn om een meer rechtvaardige en broederlijke wereld op te bouwen. Laat u niet misleiden door valse wijsheid. Open uw harten voor de Heilige Geest en u zult nooit teleurgesteld zijn. De mensheid heeft door haar kennis grote overwinningen geboekt, maar wil zoals God zijn. De vrede is verloren en is zoals de blinde die de blinden leidt. De mensheid zal een zwaar kruis te dragen krijgen en niemand zal dat, wat moet komen, kunnen stoppen. Een vernietigend vuur zal uit het diepste der aarde komen en grote veranderingen teweeg brengen in de natuur. Vele streken op de aarde zullen woestijnen worden. De dood zal door het binnenste der aarde reizen en grote vernietiging veroorzaken in vele landen. Ik lijd om wat er op u afkomt. Kniel neer in gebed. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Blijf in vrede. Amen.
Vertaling: Chris De Bodt
12. Paus Pius IX [13 mei 1792 - 7 februari 1878]
Jeugd en roeping
Missie naar Chili
Hoewel de Chileense bevolking de delegatie uit Rome warm onthaalde, bestond er binnen de regering een sterke scepsis over de inmenging van de Heilige Stoel. In de loop van 1824 werden door de Chileense regering dan ook diverse maatregelen genomen, die de positie van de Kerk ondermijnden: bezittingen van de Kerk werden in beslag genomen, geestelijken kwamen in dienst van de staat en kloosters werden opgeheven. Op 5 juni 1825 kwam de delegatie terug in Italië aan zonder dat er enig resultaat was geboekt.
Bij terugkomst in Rome werd Giovanni door paus Leo XII aangesteld als kanunnik van de basiliek "Santa Maria in Via Lata" en benoemd tot directeur van het "San Michele ziekenhuis." Deze instelling was in 1693 opgericht door monseigneur Odescalchi, een neef van paus Innocentius XII. Het was een toevluchtsoord voor wezen, oude mannen, en ex-prostituees. Door wanbeleid had het ziekenhuis niet genoeg inkomsten, iets wat Giovanni in korte tijd recht wist te zetten.
Vertaling: Mario Lossie
13. Diverse profetieën: Heilige Augustinus van Hippo [354-430]
Een Frankische koning zal op een bepaalde dag over het hele Roomse Rijk regeren. Hij zal sterven te Jeruzalem op de Berg der Olijven.
Vertaling: Chris De Bodt
07-02-2011
7 februari 2011
7 februari 2011
1. Medjugorje: Interview van Janice T. Connell met Vicka Ivankovic [deel 3]
De Heer verleent grote gunsten aan de onwaardigen, om Zijn goedheid te laten zien
Vicka beschrijft de hemel als een uitgestrekte plaats, conceptueel, zegt ze. Het is "onbeperkt" en, rekening gehouden met de opleidings- en taalbarrière, wou ze proberen te verklaren dat de hemel op een zekere manier oneindig is, omdat God oneindig is en de hemel een vereniging is met God in alles wat bestaat. Ze beschrijft mensen, heel gelukkige mensen. Ze waren gekleed, zegt ze dagelijks aan degene die het vragen, in roze, grijze en gele klederen.
"Zij zijn zo gelukkig. U kunt het zien op hun gezichten." ""Welk soort geluk?" vraagt iemand. "Ze zijn voldaan," antwoordt ze. "Wat betekent dat?" "Wel," zegt Vicka, "de Gezegende Moeder zegt: Zie hoe blij ze zijn. En ze weten dat ze het verdienen."
Vicka beschrijft een groot licht dat in de hemel is. "Is het een fysisch licht, zoals het licht van de zon? Of is het een licht dat het verstand overstelpt om al die mysteries door de eeuwen heen te verlichten?"
Bron: Janice T. Connell
Vertaling: Henk
2. Heel merkwaarigde opname uit Egypte: de vierde ruiter van de Apocalyps?
Journalisten van televisiezender "Euronews," waren vorige week rellen aan het filmen in Egypte. De opname werd "life" uitgezonden, dus er kan geen truckage of hoax mee gemoeid zijn. De beelden werden ook uitgezonden op NSNBC en CNN. Na 1 minuut en negentien seconden ziet u plots een raadselachtige, bleekgroene ruiter door het beeld gaan. De figuur heeft geen last van obtstakels en rijdt door alles heen. De ruiter draagt een soort middeleeuws harnas. Van de laatste der vier ruiters van het Bijbelse boek de Apocalyps, "de vale ruiter," wordt gezegd dat hij de brenger is van de dood en de voorbode van de "hel op aarde." Aan u het oordeel.
In de Bijbel komen de ruiters één voor één ten tonele. Dit loopt parallel aan de eerste vier zegels. De paarden hebben een symbolische kleur die bij de ruiter hoort. Met het openen van het eerste zegel komt het witte paard met op zijn rug de overwinnaar. Er is geen consensus over wie deze ruiter is, al wordt hij door de meeste mensen gezien als de antiichrist. Als tweede komt met het openen van het tweede zegel, het rode paard met op zijn rug de Oorlog. Rood is de kleur van het bloed en vuur, symbolen van de oorlog. Als derde komt, met het openen van het derde zegel, het zwarte paard tevoorschijn, bereden door de Honger. Zwart als kleur van het verderf dat door honger wordt aangericht. Als laatste komt, met het openen van het vierde zegel, het vale paard met op zijn rug de Dood. De vale of grijze kleur staat symbool voor het verdwijnen in de dood, het uitwissen van het levende.
3. Moedig jongetje wou absoluut de paus zelf begroeten
Tijdens de wekelijkse audiëntie van paus Benedictus in het Vaticaan is een klein jongetje er vorige woensdag in geslaagd de kerkleider persoonlijk te begroeten.
De jongen ontsnapte even aan de aandacht van zijn ouders en rende voorbij het beveiligingspersoneel richting Benedictus. Die maakte duidelijk dat zijn bewakers niet hoefden in te grijpen en begroette de jongen hartelijk. Nadien werd het kind terug naar zijn plaats gebracht, tot groot jolijt van het publiek.
3. Zr. Marie Simon-Pierre: getuigenis
Vorige week toonden we reeds de video met haar getuigenis, nu volgt het volledige verslag van Zuster Marie Simon-Pierre [46] en haar mirakel dat, volgens een decreet van Paus Benedictus heeft plaatsgevonden op voorspraak van Johannes Paulus I.
"Ik leed aan de ziekte van Parkinson. Dit was geconstateerd in juni 2001.De ziekte had de linkerzijde van mijn lichaam aangetast en het veroorzaakte zeer ernstige problemen voor mij, aangezien ik linkshandig ben. Na drie jaar, de beginfase van de ziekte die langzaam progressief was, werden de symptomen ernstiger: een verhoging van het beven, stijfheid, pijn, slapeloosheid. Ik stierf af, dag na dag. Ik was niet langer in staat om te schrijven [ik was linkshandig, zoals ik al zei], of, wanneer ik het toch probeerde, was mijn handschrift nauwelijks leesbaar.
Ik was niet langer in staat om een auto te besturen, behalve voor zeer korte afstanden, omdat mijn linkerbeen soms blokkeerde, zelfs voor langere tijd en de stijfheid maakte het rijden moeilijk. Daarbij had ik steeds meer tijd nodig om mijn werk in het ziekenhuis te doen. Ik was volledig uitgeput.
Na de diagnose was het moeilijk voor mij om Johannes Paulus II te zien op de televisie. Ik voelde mij echter zeer dicht bij hem in gebed en ik wist dat hij kon begrijpen wat ik doormaakte. Ik bewonderde zijn kracht en moed en dat stimuleerde mij om niet op te geven en om dit lijden te beminnen. Alleen de liefde kon betekenis geven aan dit alles. Het was een dagelijks gevecht maar mijn enige wens was om in geloof te leven en in liefde verenigd te blijven met de Wil van de Vader.
Het was Pasen 2005 en ik wilde de Heilige Vader zien op de televisie want ik wist diep in mij dat het de laatste keer zou zijn dat ik hiertoe in staat zou zijn. De hele ochtend bereidde ik mijzelf voor op deze "ontmoeting" [hij herinnerde mij eraan hoe ik er over drie jaar aan toe zou zijn]. Het was moeilijk voor mij want ik was nog zo jong. Echter, een onverwachte gebeurtenis op het werk stond mij niet toe om hem te zien. De avond van 2 april 2005 was de hele communiteit verzameld op het Sint Pietersplein om deel te nemen aan het vigiliegebed, dat direct werd uitgezonden door de Franse televisie. Bij de aankondiging van de dood van Johannes Paulus stortte mijn wereld in. Ik was de enige vriend verloren die mij kon begrijpen en die mij kracht gaf om door te gaan.
In die dagen voelde ik een grote leegte, maar ik had ook de zekerheid van zijn levende aanwezigheid. Op 13 mei, het feest van Onze Lieve Vrouw van Fatima, kondigde paus Benedictus XVI officieel de speciale dispensatie af voor de start van de zaak van de zaligverklaring en heiligverklaring van de dienaar Gods Johannes Paulus II. Op 14 mei begonnen mijn medezusters van alle Franse en Afrikaanse communiteiten Johannes Paulus II te vragen om voorspreker te zijn voor mijn genezing. Ze baden onophoudelijk en onvermoeibaar tot aan het nieuws van mijn genezing.
Ik was in die tijd op vakantie. Op 26 mei, nadat een periode van rust was geëindigd, keerde ik terug naar de communiteit, volledig uitgeput door mijn ziekte. "Als je gelooft, dan zul je de Heerlijkheid van God zien." Dit was het vers uit het Evangelie van Johannes dat mij sinds 14 mei gezelschap had gehouden. Maar op 1 juni kon ik niet meer verder! Ik moest vechten om gewoon op mijn voeten te kunnen blijven staan en te lopen.
Op 2 juni, s middags, zocht ik mijn overste op om haar te vragen om mij vrij te maken van mijn werk. Ze vroeg mij om nog een klein tijdje te proberen en me te verzetten tot de terugkeer uit Lourdes in augustus, en ze voegde eraan toe: Johannes Paulus II heeft nog niet zijn laatste woord gesproken. Hij was zeker aanwezig bij die ontmoeting, die plaatsvond in zon vrede en sereniteit. Toen hield mijn overste een pen omhoog en vroeg mij om Johannes Paulus II op te schrijven. Het was 5 uur in de middag. Met moeite schreef ik Johannes Paulus II. Terwijl ik keek naar het onleesbare schrift bleef ik een tijdje in stilte. En de dag verliep verder zoals gewoonlijk.
Om 9 uur s avonds, na het avondgebed, verliet ik mijn kantoor om naar mijn kamer te gaan. Ik voelde de aandrang om een pen te pakken en te schrijven, alsof iemand mij had bevolen: pak je pen en schrijf. Het was ongeveer half tien, kwart voor tien. En mijn handschrift was volmaakt leesbaar! Verwonderlijk! Ik ging verbaasd op bed liggen. Precies twee maanden waren er voorbij gegaan sinds Johannes Paulus II was teruggekeerd naar het Huis van de Vader. Ik werd wakker om half vijf, verbaasd dat ik in staat was geweest om te slapen. Plotseling stond ik op van bed: mijn lichaam was niet langer pijnlijk, er was geen stijfheid meer en van binnen was ik niet meer dezelfde. Toen kwam er een innerlijke roep en een sterk verlangen om te gaan bidden voor het Heilig Sacrament. Ik ging naar de kapel en bleef daar in aanbidding. Ik voelde een diepe vrede en welzijn; een ervaring die te groot was, een mysterie, moeilijk om in woorden uit te leggen. Nog steeds voor het Heilig Sacrament mediteerde ik over de Geheimen van het Licht die samengesteld zijn door Johannes Paulus II.
Om 6 uur s morgens verliet ik de kapel om mij bij mijn medezusters in de kerk te voegen voor een gebedsmoment en de viering van de Eucharistie. Ik moest ongeveer 50 meter lopen en op dat moment werd ik mij ervan bewust dat, terwijl ik liep, mijn linkerarm langs mijn lichaam zwaaide. Hij was niet langer onbeweeglijk. Ik voelde ook een lichtheid en een lichamelijke beweeglijkheid die ik sinds lange tijd niet meer had ervaren. Tijdens de Eucharistieviering was ik vol van vreugde en vrede. Het was 3 juni, het feest van het Heilig Hart van Jezus. Terwijl we de Mis verlieten was ik er zeker van dat ik genezen was. Mijn hand beefde niet meer. Ik kon weer schrijven en s middags stopte ik met het nemen van mijn medicijnen.
Op 7 juni, zoals gepland, ging ik naar de neuroloog die al vier jaar voor mij zorgde. Hij was ook zeer verrast toen hij het plotselinge verdwijnen bemerkte van al de symptomen van de ziekte, ondanks het stopzetten van de behandeling vanaf vijf dagen voor dit bezoek. De volgende dag vroeg de algemene overste aan alle communiteiten om dank te brengen. Alle communiteiten begonnen daarop een noveen tot Johannes Paulus II. Nu zijn er tien maanden verlopen sinds alle behandeling is stopgezet. Ik ben weer normaal aan het werk, ik heb geen moeilijkheden meer met schrijven en ik rijd zelfs weer lange afstanden in de auto. Ik voel me als herboren: het is een nieuw leven want het is niet zoals voorheen. Vandaag kan ik zeggen dat de vriend die onze aarde verliet nu dichter bij mijn hart is. Hij deed in mij het verlangen groeien naar aanbidding van het Heilig Sacrament en de liefde voor de Eucharistie, die de eerste plaats hebben in mijn dagelijks leven. Wat de Heer mij heeft toegestaan te beleven op voorspraak van Johannes Paulus II is een groot mysterie, moeilijk om in woorden uit te leggen... maar niets is onmogelijk voor God. En het is inderdaad waar: "Als je gelooft, dan zul je de Heerlijkheid van God zien."
Met dank aan Pater Peter Klos
4. Dagboeken van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 55]
Dagboek 1: Gods barmhartigheid in mijn ziel
66. O onuitputtelijke schat van de zuivere intentie, die al onze daden vervolmaakt en aan God zeer welgevallig maakt. O Jezus, Gij ziet hoe zwak ik ben, wees dus altijd bij mij, bestuur mijn daden, geheel mijn wezen. Gij, mijn allerbeste Meester! In waarheid, o Jezus, de angst overvalt mij als ik mijn ellende zie, maar tegelijk kalmeer ik als ik Uw onpeilbare Barmhartigheid zie, die een ganse eeuwigheid mijn ellende overstijgt. En deze ingesteldheid bekleedt mij met Uw macht, en met vreugde, vanwege het kennen van mijzelf, o Gij, onveranderlijke waarheid, Gij duurt eeuwig.
67. Toen ik vlak na de eerste geloften ziek werd en, ondanks de liefdevolle en aandachtige zorgen van mijn oversten en de moeite van de dokter, mij beter noch slechter voelde, vernam ik geruchten dat ik veinsde. En daar begon mijn lijden, het verdubbelde. Dat duurde redelijk lang. Eens klaagde ik bij Jezus dat ik een last was voor de zusters. Jezus antwoordde mij: "Gij leeft niet voor uzelf maar voor de zielen. Uw lijden gaat aan andere zielen ten goede komen. Uw aanhoudend lijden zal hen licht en kracht geven om mijn Wil te aanvaarden."
68. Het lijden dat mij het zwaarst woog, was dat het mij leek dat noch mijn gebeden noch mijn goede werken God behaagden. Ik durfde niet naar de hemel opkijken. Dit veroorzaakte een zo groot lijden dat, toen ik in de kapel was voor de gemeenschappelijke geestelijke oefeningen, moeder overste mij na de oefeningen bij zich riep en zei: "Vraag aan God, zuster, genade en troost, want zoals ik het zelf zie en de zusters het mij komen vertellen, wekt enkel u te zien reeds medelijden op. Ik weet werkelijk niet wat ik met u moet doen. Ik beveel u, doe uzelf niet langer afzien".
Maar dit onderhoud met moeder overste bracht mij geen verlichting en ook geen klaarheid. Nog dikkere duisternis verborg God voor mij. Ik zocht hulp in de biechtstoel, maar daar vond ik er ook geen. Een heilige priester wou mij helpen, maar ik was zo ongelukkig dat ik mijn lijden zelfs niet kon beschrijven en dat deed mijn leed nog toenemen. Een dodelijke droefenis doordrong dermate mijn ziel dat ik ze niet meer verbergen kon en dat het uiterlijk zichtbaar werd. Ik verloor de hoop. De nacht werd almaar donkerder. De priester bij wie ik biechtte, zei mij: "Ik zie in u bijzondere genaden en ik ben over u volkomen gerust; waarom kwelt gij u dan zo?" Maar toen begreep ik hem niet en daarom was ik zeer verbaasd dat hij mij als penitentie een Te Deum of een Magnificat gaf, en dikwijls moest ik 's avonds in de tuin rondlopen of tien maal per dag luidop lachen. Deze penitenties verbaasden mij zeer en deze priester was voor mij toch geen grote hulp. Blijkbaar wou God dat ik Hem verheerlijkte door mijn lijden. De priester zocht mij te troosten door te zeggen dat ik zo aangenamer was aan God dan wanneer ik in overvloed de grootste vertroostingen zou genieten. "Zuster, wat een grote genade van God, deze toestand van kwelling waarin gij u bevindt; niet alleen beledigt gij God niet, maar bovendien probeert gij u nog te oefenen in de deugd. Als ik in uw ziel kijk, zie ik grote plannen van God en bijzondere genaden, en als ik dat allemaal zie, dank ik de Heer." Ondanks dat lag mijn ziel op de pijnbank en ten prooi aan onzegbare folteringen. Ik deed zoals een blinde die zich aan zijn gids toevertrouwt en zijn hand stevig vasthoudt. Ik verwijderde mij geen ogenblik van de gehoorzaamheid die voor mij de reddingsplank werd in deze vuurproef.
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
5. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 55]
Tweede Lezing: Over de vervolging van de antichrist en de bekering der Joden
Deel 2
De heilige Schrift toont ons drie voorname trekken die de heerschappij van de antichrist zullen melden. Ten eerste zal hij keizer en oppermeester van het heelal zijn en meester zijn over de wereld. Ten tweede zal Jeruzalem zijn hoofdstad zijn. Ten derde zal hij handig en geweldadig zijn, en de oorlog die hij tegen de heiligen zal voeren zal vooral listig en verleidelijk zijn.
Het is duidelijk dat op dit moment alle gebeurtenissen die zich ontknopen de voorbereiding zullen teweeg brengen op een sociaal midden waarin de zondige mens zal overheersen.
Enerzijds hebben de spoorwegen de grenzen verlegd en de afstanden geschrapt. De telegraaf geeft een despoot de mogelijkheid zijn bevelen op staande voet door te geven van het een naar elk ander punt van het heelal. Anderzijds smelten de volkeren van verscheidene rassen samen. De Rus en de Amerikaan, de Japanner en de Chinees ontmoeten elkaar op dezelfde schepen, ze gaan om en kruisen elkaar in onze grootsteden en op de openbare markten van Europa, Californië en equatoriaal Afrika.
De verre volkeren uit India nemen onze uitvindingen over, gieten gegroefde kanonnen en bouwen gepantserde schepenen arsenalen. China, het uitgestrekte keizerrijk met de wriemelende bevolking waar zeeën en stromen dagelijks een enorm overschot aan menselijke wezens opslorpen die de zo rijke en vruchtbare grond niet meer kan voeden, China heeft zijn mechaniekers en ingenieurs, is in onze strategie en industriële vooruitgang ingewijd. Maar hebben onze laatste oorlogen niet bewezen dat nu het lot van de gevechten vooral afhangt van de massas en dat er in de legers zoals in de politieke arenas het aantal, de mechanische en brutale wet de overwinning bepaalt?
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
6. Film: The Apocalypse [3/12]
Tijdens het bewind van de Romeinse keizer Dominitianus [90 jaar na Christus] laait de haatcampagne tegen christenen op. De apostel Johannes wordt op het eiland Patmos vastgehouden. Daar trekt hij zich het lot aan van de vervolgde christenen. De visioenen die Johannes op Patmos krijgt, schrijft hij op. Hij ontmoet Irene, een jonge vrouw, die de christelijke gemeenten wil bemoedigen door de openbaringen van de oude Johannes te verspreiden. Johannes en zijn volgelingen worden, na diverse ontsnappingspogingen, ter dood veroordeeld, maar op het nippertje gered door het plotselinge overlijden van de keizer. Zijn opvolger verleent de Christenen amnestie en daarmee komt een einde aan hun meedogenloze vervolging. Deze film dateert uit 2003 en duurt 91 minuten. Regie: Raffaele Mertes. Acteurs zijn onder meer Constantine Gregory, Richard Harris, Bruce Payne en Christian Kohlund.
7. Taizé: Frère Roger Schutz, biografie [Aflevering 265]
De moord
Paus Benedictus XVI, nog in Keulen voor de WJD, sprak een opgemerkte lofbetuiging uit over de stichter van Taizé: "Ik wens hier de herinnering aan te halen van een groot pionier van de eenheid, Broeder Roger, die zo tragisch van het leven werd beroofd. Ik kende hem persoonlijk al lang en had met hem een relatie van hartelijke vriendschap. Hij heeft me dikwijls bezocht en, zoals ik al zei in Rome, kreeg ik op de dag van zijn dood een brief van hem die me recht naar het hart ging omdat hij in die brief zijn eenheid met mij onderweg onderstreepte en hij me zijn wens aankondigde me te komen bezoeken. Nu bezoekt hij ons van hierboven en spreekt hij ons aan. Ik denk dat we naar hem moeten luisteren, innerlijk luisteren naar zijn spiritueel beleefde oecumene en ons laten leiden door zijn getuigenis naar een verinnerlijkte en vergeestelijkte oecumene ..."
De opvolging verliep kalm. Broeder Alois die hij in het geheim zevenentwintig jaar vroeger als zijn opvolger had aangeduid was in Keulen op WJD. Om 21.30 uur werd hij ingelicht over de dood van de stichter en keerde hij meteen terug naar Frankrijk om er in de vroege morgen op te heuvel aan te komen. "Om 8,15 uur in het morgengebed neemt hij zonder iets te zeggen de plaats en de gebedsbank van Broeder Roger in. Alsof er niets gebeurd was kwamen de kinderen rond hem zitten. Hij zet de eindpsalm in en omhelst elke Broeder. Zonder meer. De machtsoverdracht is volbracht. Zonder conclaaf, zonder redevoering, zonder bekroning."
Vertaling: Broeder Joseph
8. Jezus' tijdgenoten [aflevering 185]
Jacobus, zoon van Zebedeüs
In het openbare leven van Jezus roept Hij zijn eerste volgelingen. Onder hen zijn de twee zonen van Zebedeus: de vissers Jacobus en Johannes [Mt. 27:56]. Zij laten hun netten achter en volgen Jezus [Mc. 1-19-20].
Jacobus was, samen met zijn broer Johannes, bij de eerste apostelen die door Jezus geroepen werden, na Petrus en Andreas. Zebedeus [gehuwd met Maria van Salome] en zijn twee zonen Jacobus en Johannes waren hun netten aan het herstellen aan het meer van Tiberias, toen Jezus daar voorbij kwam. Na eerst het broederpaar Petrus en Andreas geroepen te hebben, richtte Jezus zich vervolgens tot deze beide broers die prompt op de uitnodiging ingingen. De toevoeging 'de Meerdere' dient ter onderscheiding van zijn gelijknamige collega-apostel , de zoon van Alfeüs, die dan 'de Mindere' wordt genoemd.
Samen met Petrus en Johannes behoort Jacobus tot de intiemste vrienden [Mc. 9:2, 14:33]. Hij mag aanwezig zijn bij drie belangrijke gebeurtenissen, die nauwkeurig zijn opgetekend in de evangeliën. De eerste was de opwekking uit de dood van het dochtertje van Jaïrus, de overste van de synagoge [Lc. 8:51]. De tweede de gedaanteverandering van Jezus op de berg Tabor [Mt. 17:1]. De derde was de doodsstrijd van Jezus in het Hof van Olijven, waar Jacobus in slaap was gevallen [Lc. 22: 45].
In het Spaans en Portugees wordt de naam San Iago verkort tot Santiago.
Echte naam: Francesco della Rovere [Celle, Savona, 21 juli 1414 - Rome, 12 augustus 1484]
Door nepotisme en wanordelijk beleid uitgeput, werd de pauselijke schatkist aangevuld door nieuwe middelen, die sterk verzet uitlokten; verhoogde premies voor het verkrijgen van prebenden, het koopbaar maken van ambten [simonie] en het uitschrijven van nieuwe aflaten.
Deze ongunstige aspecten van Sixtus' pontificaat mogen echter niet doen vergeten, dat Sixtus, door zich in cultureel en politiek opzicht door de beweging van de Renaissance te laten meeslepen, de Kerk toch ook behoedde voor een isolement, dat haar bij de toenemende verwereldlijking van het geestelijke en openbare leven om haar heen noodlottig had kunnen worden.
Zoals hij handelde, handhaafde hij in ieder geval het contact tussen Kerk en wereld. Dat hij daarbij de 'zaken des geloofs' niet uit het oog verloor, bewijst zijn ijveren voor de Mariaverering, met name voor de cultus van Maria's Onbevlekte Ontvangenis, zijn verdediging van de pauselijke onfeilbaarheid en zijn vergaande begunstiging van de franciscanerorde, al deed dit laatste punt, zijn voorliefde voor het instituut waartoe hij zelf behoord had, hem zozeer de maat uit het oog verliezen, dat hem dit terecht tot een verwijt kon worden gemaakt.
Franciscus werd geboren als zoon van een visser en was Franciscaan. Vandaar de benaming Minderbroeder-Visser van Malachias. Merk op dat er in Malachias tijd nog geen sprake was van deze orde.
Chris De Bodt
10. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 23]
Hoofdstuk 1: Vanaf de dood van de H. Jozef tot het doopsel van Jezus in de Jordaan
Jezus te Nazareth en te Betsaida
Jezus zag ik van vijf leerlingen vergezeld. Hij predikte hier en daar onderweg en zakte zuidwaarts tot in het gewest van de bron van Jakob af [dus tot tegen de bergen Ebal en Gerizzim, waarschijnlijk ruim te verstaan]. In die omstreken zag ik Hem de sabbat houden. Hij schijnt me weldra naar Nazareth terug te zullen komen. Te Nazareth zijn nog steeds de Heilige Vrouwen.
Ik zag Jezus uit het gewest van de bron van Jakob met zijn vijf reisgezellen te Nazaret teruggekeerd. De Heilige Maagd ging Hem tegemoet, maar toen zij zag dat hij van mannen was vergezeld, bleef zij op een afstand en ging zij terug de stad in, zonder Hem begroet te hebben. Ik bewonderde haar zelfbeheersing. Ik zag Jezus in de school een leerrede houden, waarbij de Heilige Vrouwen tegenwoordig waren.
Ik kwam naar Nazareth en zag Jezus voor de vijf leerlingen, een twintigtal jeugdkameraden uit Nazareth en voor veel volk in de synagoge onderrichten, maar ik zag er geen Heilige Vrouwen aanwezig. Zijn woorden verwekten gemor, want vele toehoorders fluisterden: "Hij wil nu misschien de verlaten doopplaats van Johannes gaan innemen, daar dopen en zich voor zulk een uitgeven. Doch met Hem lagen de zaken anders. Johannes had in de woestijn geleefd, maar waar vandaan Hij kwam, dit wisten zij maar al te goed. Hij zou niet moeten proberen om hen om de tuin te leiden. [Verder zullen wij zien dat Johannes tussen 19 en 25 juli zijn doopplaats te Ennon voor die bij Jericho verlaten heeft]. Nadat ik hierover een weinig nagedacht had, kwam ik in mijn visioen bij Joannes de Doper.
11. Onze Lieve Vrouw van Anguera: vervolg van de boodschappen
Boodschap 3419 van 1/1/2011
Lieve zonen en dochters, Ik ben de Koningin van de Vrede en Ik kom uit de Hemel om u vrede te brengen. U gaat een toekomst vol beproevingen tegemoet. U treedt nu de tijden binnen die eeuwen geleden zijn aangekondigd door de profeten. Nu is het de tijd van lijden voor de mensheid. Kniel neer in gebed. De toekomst houdt buitengewone ontdekkingen in voor de mensheid. Verheug u want de Heer is aan uw zijde en u zult enkel de redding vinden in Zijn Genade. De Kerk van Mijn Jezus zal een zwaar kruis dragen en zal zijn calvarie ondergaan door de vervolgingen en er zal een grote pijn zijn voor de mannen en vrouwen van het geloof. Ik vraag u om het vuur van het geloof levend te houden. Enkel door de kracht van het gebed zult u trouw kunnen blijven aan Mijn Zoon Jezus en Zijn leer. Ik zal u leiden tot de heiligheid. Open uw harten voor Mijn oproep en volg Mijn Zoon Jezus in alles na. De koning zal een groot lijden ondervinden en zijn troon zal worden omvergeworpen. Bid, bid, bid. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Blijf in vrede. Amen.
Boodschap 3420 van 1/1/2011
Lieve zonen en dochters, Ik ben uw Moeder en Ik hou van u. Open uw harten en laat de genade Gods u omvormen. Laat de demonen niet toe om twijfel te zaaien in uw hart. Geloof sterk in de kracht van God. Ik vraag u om door te gaan met bidden. De mensheid zal de smart beleven voor iemand die veroordeeld is en Mijn arme kinderen zullen wenen en jammeren. Dood zal komen uit de diepten. De dood zal door Cayenne gaan en verder gaan naar het noorden van Brazilië. Ik lijd om wat er over u zal komen. Blijf niet stilstaan. God roept u. Laat de moed niet zakken. Laat niet wat u morgen hebt te doen. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Blijf in vrede. Amen.
Vertaling: Chris De Bodt
12. Paus Pius IX [13 mei 1792 - 7 februari 1878]
Jeugd en roeping
Missie naar Chili
In 1823 werd het Vatikaan benaderd door Joseph Ignatius Cienfuegos, aartsdiaken van de kathedraal van Santiago de Chile, om een missie naar het Zuid-Amerikaanse land af te vaardigen om zo de kerkelijke hiërarchie in Chili te herstellen. Het land was in een onafhankelijkheidsstrijd gewikkeld met het voormalige moederland Spanje, dat elke vorm van zelfbestuur van het land afwees. De bisschoppen in Chili waren ofwel overleden ofwel teruggekeerd naar Spanje, waardoor veel bisschopzetels vacant waren. Tussen de nieuwe republiek en de Heilige Stoel bestonden diplomatieke noch kerkelijke betrekkingen.
Giovanni Muzi werd tot apostolisch vertegenwoordiger benoemd, en werd tot titulair aartsbisschop van Philippi gewijd. Giovanni Mastai-Ferretti werd als auditor aan de delegatie toegevoegd, en dit o.a. op advies van kardinaalstaatssecretaris Ercole Consalvi. Al vanaf de aanvang van de onderneming kreeg de afvaardiging met problemen af te rekenen. Op weg naar Chili werd het schip in de haven van Palma op het Spaanse eiland Mallorca aan de ketting gelegd en de kerkelijke vertegenwoordigers werden door de Spaanse autoriteiten ondervraagd over het doel van hun reis. Na een kortstondige gevangenschap konden ze de reis verder zetten en op 31 december 1823 kwam de afvaardiging aan in Buenos Aires om van daaruit over land door te reizen naar Chili.
Vertaling: Mario Lossie
04-02-2011
4 februari 2011
4 februari 2011
1. Medjugorje: Interview van Janice T. Connell met Vicka Ivankovic [deel 2]
De Heer verleent grote gunsten aan de onwaardigen, om Zijn goedheid te laten zien
"Zal het gauw gebeuren?" probeert iemand. "Ze heeft dat niet gezegd," antwoordt Vicka.
Iemand anders stelt voor, "Waarom zou de Gezegende Moeder haar levensgeschiedenis aan Vicka dicteren als de wereld zou eindigen? Vicka, weet u of de laatste verschijning van de Gezegende Moeder op aarde het einde van de wereld betekent?" Vicka lacht nu. "Ze zei niets over het einde van de wereld, nietwaar?" Vicka antwoordt niet.
Zij weet veel over de onzichtbare wereld. Ze is in de hemel geweest. Ze beschrijft de hemel als een plaats die niet verder is dan de horizon. Ze zegt dat het niet morgen is. Vicka zegt dat de hemel volledig rondom ons is, en inderdaad binnen ons, zelfs op aarde, voor degene die volledig in het centrum van Gods wil leven ... degene die Gods aanwezigheid bewust ervaren, die in feite ervaren dat de aanwezigheid van Gods liefde overal rondom hen is. Alhoewel Vicka zegt dat de ervaring niet constant op de aarde is zoals in de hemel, beweert ze dat het mogelijk is voor degene die God echt kennen, de hemel te ervaren terwijl men nog op aarde is. Dit alles is de vrucht van Gods liefde, Zijn genade, Zijn barmhartigheid, zegt ze.
Bron: Janice T. Connell
Vertaling: Henk
2. Kijken met tranen in de ogen: 7 jaar en wijzer dan de grootste geleerde
3. Dagboeken van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 54]
Dagboek 1: Gods barmhartigheid in mijn ziel
65. Eens in het noviciaat, plaatste de novicenmeesteres mij in de meisjeskeuken. In het begin deed me dat veel leed want ik kon de kookpotten niet baas, ze waren heel groot. Het ergste was de aardappelen afgieten, dikwijls viel de helft eruit. Toen ik dat aan de novicenmeesteres zegde, antwoordde zij dat ik er stilaan zou aan wennen en het zou leren door ervaring. Nochtans bleef de moeilijkheid want mijn krachten namen met de dag af en wegens dit gebrek aan kracht, maakte ik mij uit de buurt als het moment van het afgieten van de aardappelen kwam. De zusters merkten dat ik mij aan deze taak onttrok en ze waren zeer verwonderd. Ze wisten niet dat ik ondanks alle moeite en zelfoverwinning hen niet kon helpen. 's Middags bij het gewetensonderzoek klaagde ik bij God om mijn gebrek aan kracht. Toen hoorde ik deze woorden in mijn ziel: "Vanaf vandaag zal het u zeer gemakkelijk zijn, Ik zal uw krachten versterken." 's Avonds als het ogenblik van deze taak gekomen was, haastte ik mij als eerste, vertrouwend op de woorden van de Heer. Ik nam de kookpot met gemak op en goot het water perfect af. Maar wanneer ik het deksel wegnam om de aardappelen te laten uitdampen, zag ik in de kookpot, in plaats van aardappelen, bundels rode rozen, zo mooi dat het moeilijk is ze te beschrijven. Ik had er nog nooit zo'n mooie gezien. Dat verwonderde me zeer en ik begreep de betekenis daarvan niet, maar dan hoorde ik in mijn ziel de stem: "Ik verander uw zware arbeid in de mooiste bloemruikers en hun geur stijgt op tot Mijn troon." Van toen af probeerde ik de aardappelen af te gieten, niet enkel in de week dat ik keukendienst had, maar ik probeerde ook de zusters te vervangen voor die taak als het hun week was. Ik probeerde me eerst aan te bieden, niet alleen voor die taak, maar voor alle zware werken, want ik had ervaren hoezeer dit God behaagt.
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
4. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 54]
Tweede Lezing: Over de vervolging van de antichrist en de bekering der Joden
Deel 1
Maar deze overtuiging schijnt niet zo zeker. De meest voorkomende opinie, die ook overeenstemt met de heilige Schrift, denkt dat na de val van de antichrist, de katholieke Kerk weer een tijd van voorspoed en triomf zal kennen. Inderdaad, de verlichte apostel Sint Paulus die onder de zonen van Israël het duidelijkst de toekomst en het lot van zijn volk heeft ingezien, schijnt deze leer duidelijk te ondersteunen wanneer hij herinnert aan de genadige en gezegende gevolgen van de bekering van de Joodse zonen van Israël [die, volgens de profeet Maleachi, slechts tot de waarheid zullen weerkeren door verlicht te worden met de leer van Henoch en Elias], in een heilige bevlieging uitroept: "Als de val der Joden die de bekering van de heidenen teweegbracht de kracht van de Kerk en de rijkdom der aarde betekende, hoeveel te beter zal hun verrijzenis de wereld verrijken, en als hun verlies het menselijk heil wordt zal hun wederkeren een verrijzenis beteken voor de wereld" [Rom: 11:12].
:Deze woorden zijn uitdrukkelijk en dulden geen twijfel. Ze stemmen overeen met deze van Sint Jan: En ik zag degenen die het beest en zijn afbeelding overwonnen hebben, ze zongen het lied van Mozes en van het Lam [Apoc 15:2]. Anders gezegd, de christenen en de overgebleven Joden zijn een van geest en geloof, ze loven en zegenen tegelijk Gods Zoon met deze woorden: Uw werken zijn groot en wonderbaar ô almachtige Heer! Ô Koning der eeuwen, uw wegen zijn rechtvaardig en waarachtig! [Apoc 15:3].
Inderdaad, is het mogelijk dat op de dag dat alle volkeren één zullen zijn in die lang verwachte overeenkomst de hemel met geweld zal instorten, dat het tijdstip waarop de strijdende Kerk volgroeid zal zijn overeen zal komen met de uiteindelijke ramp? Zou Jezus Christus de Kerk maar hebben doen herleven in al haar luister en uitstralende schoonheid om meteen de bron van haar jeugd en haar onuitputtelijke vruchtbaarheid droog te leggen?
Maar als mag aanvaard worden dat na de antichrist het einde van de wereld nog meerdere eeuwen uitgesteld wordt, kan niet hetzelfde beweerd worden over de uiteindelijke crisis die de grote eenheid moet vervullen. Want, voor zover de huidige tekenen van de tijd, de dreigende symptomen van onze politieke toestand en onze revoluties, de opmars van de goddeloosheid die gepaard gaat met de vooruitgang van de beschaving en de stoffelijke ontdekkingen bekeken worden, kan de nabijheid van de komst van de zondige mens en de dagen van verwoesting die Jezus Christus ons voorspeld heeft maar moeilijk tegengesproken worden.
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
5. Film: The Apocalypse [2/12]
Tijdens het bewind van de Romeinse keizer Dominitianus [90 jaar na Christus] laait de haatcampagne tegen christenen op. De apostel Johannes wordt op het eiland Patmos vastgehouden. Daar trekt hij zich het lot aan van de vervolgde christenen. De visioenen die Johannes op Patmos krijgt, schrijft hij op. Hij ontmoet Irene, een jonge vrouw, die de christelijke gemeenten wil bemoedigen door de openbaringen van de oude Johannes te verspreiden. Johannes en zijn volgelingen worden, na diverse ontsnappingspogingen, ter dood veroordeeld, maar op het nippertje gered door het plotselinge overlijden van de keizer. Zijn opvolger verleent de Christenen amnestie en daarmee komt een einde aan hun meedogenloze vervolging. Deze film dateert uit 2003 en duurt 91 minuten. Regie: Raffaele Mertes. Acteurs zijn onder meer Constantine Gregory, Richard Harris, Bruce Payne en Christian Kohlund.
6. Taizé: Frère Roger Schutz, biografie [Aflevering 263]
De moord
Toen ze voor de prior stond haalde ze plots een mes boven en diende hem roepend twee steken toe in de hals. Ze werd onmiddellijk overmeesterd door enkele jongeren en buiten gesleept terwijl de anderen Broeder Roger ter hulp snelden.
Het bloed viel overvloedig op zijn wit kleed. Hij werd de kerk uitgedragen terwijl een Broeder een nieuw gezang inzette om paniek te voorkomen. In feite hadden velen niets opgemerkt. Een kwartier later kwam een van de oudste leden van de Gemeenschap terug en kondigde aan: "Hij is overleden." Een ijzingwekkende stilte viel over de menigte. Sommige broeders weenden. Maar het gebed ging door.
De moordenares werd weldra herkend: het was een Roemeense van zesendertig, Luminita Solcal. Afkomstig uit Iasi in het noordoosten van Roemenië leed ze al meerdere jaren aan zenuwinzinkingen en aan schizofrene stoornissen. Ze had getracht kloosterzuster te worden, eerst in Roemenië en daarna in Zwitserland, Frankrijk en zelfs in Egypte. Telkens werd ze geweigerd vanwege haar geestesstoornis. De woordvoerder van het aartsbisdom Iasi verklaarde: "Ze stond al jaren onder psychiatrisch toezicht en werd behandeld. Ze was ook bekend bij de politie die ze met buitensporige klachten lastig viel."
Ze kwam naar Taizé om Broeder Roger te ontmoeten. De prior had ze niet kunnen ontvangen vanwege zijn gezondheidstoestand. Daardoor zette haar geestesverwarring zich op hem vast. Op 14 augustus had ze een vlucht genomen in Boekarest om terug naar Taizé te komen. De vijftiende had ze een Laguiole mes gekocht in een winkel in Cluny. s Anderdaags doodde ze Broeder Roger.
Vertaling: Broeder Joseph
7. Jezus' tijdgenoten [aflevering 184]
Jacobus, zoon van Alfeüs
De schrijver noemt zich Jacobus, een dienstknecht van God en van de Heer Jezus Christus. Omdat hij zich geen apostel noemt, was dit volgens de overlevering Jacobus de rechtvaardige. Conservatieve commentatoren zien hiervoor zowel interne en externe aanwijzingen. Wanneer de Jacobusbrief van de hand van Jacobus de rechtvaardige is, moet de brief voor de door Tacitus en Eusebius van Caesarea berichte dood in 62 ontstaan zijn. Enige commentatoren zien de brief als een van de oudste documenten van het Nieuwe Testament, ontstaan tijdens het apostelconcilie, omdat de heidenen niet genoemd worden. Anderen dateren de brief in of rond 60. Historisch-kritische theologen houden de Jacobusbrief voor een laat pseudo-epigrafisch geschrift, omdat het Grieks in hun ogen te elegant is voor een jood, en omdat zij het leerambt voor een latere ontwikkeling houden.
In 62 werd hij valselijk beschuldigd door de hogepriester Ananus [Ananias] , die hem aan het joodse volk uitleverde. Nadat hij had geweigerd zijn geloof af te zweren, werd Jacobus de Mindere van op het dak van de tempel naar beneden geworpen. Hij overleefde de val en vroeg de Heer om zijn moordenaars te vergeven. Daarop werd hij gestenigd en uiteindelijk doodgeslagen met een knuppel. De rooms-katholieke Kerk vereert Jacobus als heilige. Zijn naamdag is op 3 mei. De Orthodoxe Kerk viert zijn feestdag op 9 oktober en op 30 juni met de andere twaalf apostelen.
Echte naam: Francesco della Rovere [Celle, Savona, 21 juli 1414 - Rome, 12 augustus 1484]
De vroegste, door Sixtus benoemde kardinalen, waren zijn twee neven Giuliano della Rovere [paus Julius II] en Pietro Riario, die driemaal bisschop, tweemaal aartsbisschop, patriarch van Constantinopel en kardinaal werd. Een ander familielid, Girolamo Riario sleepte Sixtus in verschillende zinloze oorlogen mee [onder andere met Napels, Ferrara, Venetië en de Colonna's].
Ernstiger werd nog het door de Riario's uitgelokte conflict met Florence. In de samenzwering der Pazzi tegen de machtige Lorenzo de Medici, waarbij diens broer Giuliano werd gedood, compromitteerde Girolamo Riario Sixtus IV.
Nadat de aanslag op Lorenzo mislukt was begon er een verbitterde gewapende strijd. Slechts het innemen van Otranto [1480] door de Turken bracht de partijen na twee jaar tot bezinning. Van een kruistocht tegen de Turken kwam echter niets meer terecht.
Chris De Bodt
9. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 22]
Hoofdstuk 1: Vanaf de dood van de H. Jozef tot het doopsel van Jezus in de Jordaan
Over de Libanon naar Sarepta
Ik heb gezien dat de Hoge Raad of het Sanhedrin van Jeruzalem naar alle hoofdplaatsen van het Beloofde Land, waar joodse scholen [of districtgouverneurs] waren, boden zond met de opdracht oplettend een man in het oog te houden, van wie de Doper gezegd had, dat Hij degene was die komen moest en ook dat Hijzelf naar de Doper zou gaan om de doop van hem te ontvangen. Zij moesten Hem goed nagaan, inlichtingen inwinnen en verslag uitbrengen, want, indien Hij zich liet dopen, was het al te duidelijk dat Hij niet de Messias was: deze toch had de doop van Johannes niet nodig. Jezus was hun een doorn in het oog. Zij zaten met zijn geval verveeld, omdat zij onder meer andere dingen over Hem hadden gehoord dat Hij dezelfde was die reeds als knaap in de tempel zo schitterend had onderricht.
Ook zag ik de boden die naar een zekere stad gingen: deze lag vier uren van de weg bij Hebron verwijderd en aan de zee, in de landstreek waar de verkenners van Aaron en Mozes de grote druiven vonden.[De voornaamste weg naar Gaza liep over Hebron]. Ook zag ik die stad in de toestand waarin ze zich veel later bevond, misschien zelfs in onze dagen. Ik zag weinig huizen en alleen nog oude fundamenten, maar ik zag een zeer lange rij tenten, die, naar ik gis, tot tegen de zee stonden opgesteld. Vele soorten stoffen en zijde lagen daarin te koop.
Van het oude Nazareth is er maar heel weinig over. Toch herkent men nog de bergen, maar de streek is zoveel als ongebaand, niet onderhouden en veel is ingestort door regen. Er zijn daar geheel naakte rotsen, zo steil en overhangend, dat men verschrikt is, wanneer men daar zo hoog de mensen ziet staan of gaan. De vruchtbaarheid is er nog niet verdwenen, maar er zijn vele wilde dieren. Men ziet er ook vele duiven, overal op alle huizen, in alle wijnbergen ziet men grote aantallen tortelduiven vliegen en zitten er wilde duiven die zo groot zijn als onze tamme huisduiven.
Op de Karmel zijn vele spelonken waarin nog kluizenaars wonen. Ook is de berg met een klooster bekroond. Ik heb gisterennacht vele bijzonderheden van de berg gezien. De kluizenaars zijn daar nu zeer bedroefd en bidden er veel, want niet ver van daar woedt er een opstand tussen Turken en een ander volk, niet ver van de Libanon.
10. Onze Lieve Vrouw van Anguera: vervolg van de boodschappen
Boodschap 3418 van 28/12/2010
Lieve zonen en dochters, leef naar het Paradijs toe. God moet het doel zijn dat moet worden bereikt door alle mannen en vrouwen van het geloof. God is het begin en het einde, en hoe ook de mensen zijn Grootsheid aanbidden, Hij is altijd groter. Verheug u omdat u een liefdevolle en genadevolle Vader hebt die van u houdt en u kent bij naam. U bent belangrijk voor Hem. Leef niet ver van Zijn Genade. Kniel neer in gebed, want dit is de enige weg waardoor u Gods ontwerp voor uw leven kunt begrijpen. Bern [hoofdstad van Zwitserland]: lijden zal komen over mijn arme kinderen. Moed, uw redding ligt bij de Heer. Keer terug tot Hem die u naar Zijn beeld en gelijkenis heeft geschapen. Voorwaarts. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Blijf in vrede. Amen.
Vertaling: Chris De Bodt
11. Paus Pius IX [13 mei 1792 - 7 februari 1878]
Jeugd en roeping
Op 10 april 1819 werd Giovanni tot priester gewijd. Vanwege zijn epilepsieaanvallen was daar een speciale dispensatie [=ontheffing van een kerkelijke wet] voor nodig. Om die te verkrijgen richtte hij zich rechtstreeks tot paus Pius VII. De paus besloot het dispensatieverzoek in te willigen, en wenste Giovanni toe "dat de ziekte hem niet meer zou teisteren." Er werd wel een voorwaarde gesteld, namelijk dat Giovanni enkel de Mis mocht opdragen wanneer hij geassisteerd werd door een andere priester.
Na zijn priesterwijding werd Giovanni aangesteld als spiritueel directeur van het weeshuis Tata Giovanni [papa Giovanni] in Rome. Het weeshuis was opgericht door de arme arbeider Giovanni Borgi, die zich bekommerd had om verweesde straatkinderen in Rome. Hij ving ze op in zn eigen huis om ze in hun levensonderhoud te voorzien, en gaf ze ook onderwijs. Dankzij Giovanni Borgis bemiddeling vonden de kinderen op latere leeftijd ook stageplaatsen bij bedrijven in Rome. Giovanni Mastai-Ferretti was in de periode 1814-1818 al actief geweest binnen het weeshuis en had er onder andere godsdienst aan de kinderen onderwezen. Het was ook in de nabij het weeshuis gelegen kerk "Santa Anna dei Falegnami," een kerk die gewijd was aan de Heilige Anna, waar Giovanni zn eerste Mis na zijn priesterwijding was voorgegaan.
Vertaling: Mario Lossie
03-02-2011
3 februari 2011
3 februari 2011
1. Medjugorje: Interview van Janice T. Connell met Vicka Ivankovic [deel 1]
Momenteel kent Vicka negen geheimen. Zij en haar echtgenoot, Mario Mijatovic, hebben twee kinderen: Marija Sofija, geboren op 13 januari 2003 en Ante geboren op 18 januari 2004.
De Heer verleent grote gunsten aan de onwaardigen, om Zijn goedheid te laten zien
Vicka Ivankovic Mijatovic werd geboren op 3 juli 1964. Ze is middelgroot en draagt gekruld zwart haar. Ze heeft brede, fonkelende, bruine ogen en een vreugdevolle glimlach. Ze straalt vreugde uit. Eerlijk en ernstig zegt Vicka altijd wat ze denkt. Ze is onvervaard. Degenen die Vicka in de begindagen van de verschijningen kenden, waren soms verrast door haar opvliegendheid en haar kortheid. Heden ten dage zijn zachtmoedigheid, medelijden en geduld de kenmerken van een rijp geworden Vicka, niet alleen voor degene die haar goed kennen maar ook voor de mensen die haar aanspreken over de Gezegende Moeder, die "zoveel van ons houdt dat we van vreugde zouden kunnen sterven."
De zomers zijn typisch zeer warm in Medjugorje. Op een normale dag zou je Vicka aantreffen met een lila-wit gestreepte bloes met een witte jeans die aan haar aangeboden werd door een genereuze pelgrim. Telkens zal ze leunen op de ijzeren balustrade van haar veranda met haar doordringende glimlach waarmee ze degenen verwelkomt die op haar stoep samen troepen. Ze is mager nu. Ze is niet langer het Kroatisch boerenmeisje, alhoewel ze nog steeds op de velden werkt. Haar geest is onstuimig. Haar lach is vreugdevol en werkt vrij aanstekelijk. Haar blote voeten zijn aangekoekt met modder, en een stuk van de broek hangt over haar linkerhiel alsof ze zich gesneden heeft terwijl ze de rotsachtige en gekartelde bergen van Medjugorje beklom. Vicka schijnt dit niet op te merken. Haar haar is lang en achterover gekamd. Haar lichaam begint een breekbaar uiterlijk te vertonen. De boetedoening doet dat.
De Gezegende Moeder heeft aan Vicka de details van haar aardse leven gegeven. Zij heeft deze feiten in drie boekjes genoteerd. "Wanneer kunnen ook wij ze lezen?" vragen de mensen. Vicka lacht genadig en ze mijmert: "Ik weet dat niet. Ik doe enkel wat de Gezegende Moeder mij vertelt."
Bron: Janice T. Connell
Vertaling: Henk
2. De schoonheid van wijwater
De ware eigenschap van water vindt zijn bestemming in de redding van de mensen in deze wereld. Het wijden van het water maakt "slecht water niet goed." Het herstelt enkel goed water tot de oorspronkelijke staat. Het gebed bij het wijden van water onthult de ware "aard" en "bestemming" van het water, en aldus het Woord. Met het water, door het wijden, tot het ware doel te herstellen, wordt het opnieuw een middel om met God te communiceren. Christus zuiverde het water door Zijn doopsel. Hij is niet enkel gekomen om de mensen de redden, maar door Hem, eveneens de gehele aarde.
In deze onderstaande foto ziet u het water, gebruikt door de mensen voor het gewone doel. Bekijk de structuur van het water eens nader.
Maar tijdens de zegening van het Gewijde Water ontvouwt er zich een groot Mirakel. De Heilig Geest daalt neer op het water en verandert de natuurlijke eigenschappen ervan. Het wordt opnieuw zuiver, onbedorven en blijft helder en fris voor een langdurige periode. Dit Gewijde Water ontvangt de genade om zieken te genezen, om demonen en kwade krachten weg te drijven, om de mensen te behoeden voor het gevaar, om verschillende voorwerpen te zegenen, zowel voor gebruik in de kerk als voor thuis. Daarom drinken de Orthodoxe Christenen gewijd water met eerbiedwaardigheid, een groot Agiasma [heilig ding], zoals de Grieken het noemen.
Tijdens het lezen van bijzondere gebeden, wijzigt de Heilige Geest de gehele structuur wat het water. Hieronder ziet u de waterkristallen van hetzelfde water als hierboven, nadat het is gezegend.
Water is niet alleen de bron van leven, maar ook een spiegel van de dood. Alles begon met het water. In de Kerk wordt het daarom voornamelijk aangewend bij het doopsel en bij de begrafenis van een persoon, maar ook ter bescherming van de mensen tegen het kwade. Het is als het ware een plicht voor elke goede Christen om wijwater in huis te hebben en er 's morgens bij het opstaan en 's avonds voor het slapengaan een kruisteken mee te maken.
Het Christelijk gebruik is gebaseerd op het doopsel van Jezus door Johannes de Doper en de Orthodoxe interpretatie van deze gebeurtenis. In hun ogen was het doopsel door Johannes, een doopsel van berouw en de mensen kwamen tot hem om hun zonden door het water weg te wassen. Daar Jezus zonder zonde was en de vleesgeworden God, had Zijn doopsel niet de bedoeling om Zijn zonden weg te wassen, maar om het water te zegenen ... het heilig te maken en samen hiermee de hele schepping zodat het tenvolle kon worden aangewend voor de oorspronkelijke bestemming ervan: een werktuig van het leven.
Jezus doopsel wordt in de Kerk herdacht op het Feest van de Theofanie, of de zichtbare openbaring van God aan de mens. God openbaart zich aan bepaalde personen op een zichtbare manier. In de katholieke kerk wordt het feest van de theofanie gevierd op 6 januari. Deze dag wordt epifanie genoemd. Jezus maakte zichzelf aan de wereld bekend bij het bezoek van de Drie Wijzen. De Orthodoxe Kerk viert dan het doopsel van Jezus, waarbij de Heilige Geest zich openbaarde. Het feest valt in de Oosterse Kerk, door het gebruik van de Gregoriaanse kalender, op 19 januari.
Wijwater vindt men ook bij de ingang van de kerken. Bij de deur bevindt zich een kom, vaak mooi versierd of in de vorm van een schelp, met het water. Bij de binnenkomst dopt een gelovige zijn vingertoppen in het water en slaat hij een kruisje. Het wordt eveneens aangewend om allerlei zaken aan God te wijden, om ze zo tegen het kwaad en het onheil te beschermen. Bijvoorbeeld een woning, een auto, een nieuw gebouw. Wijwater mag zomaar niet worden weggegoten, omdat er een zekere waarde wordt aan gehecht. Het mag wel worden gedronken, in het eten verwerkt of aan planten worden geschonken.
Vooral bij de orthodoxe gelovigen is het drinken van het Heilig Water goed ingeburgerd. Het sterkt de kracht van de ziel als het samen met een gebed en met eerbiedwaardigheid gebeurt. Velen verwachten dan ook meer dan een normaal resultaat bij het drinken ervan.
Eerst was er de opstand in Tunesië. Egypte is gevolgd. En nu? In welk land in Noord-Afrika en het Midden-Oosten staat nu het volk, jong en werkloos, op tegen de sterke leider? Een blik op de kanshebbers.
Jemen
Ook in Jemen heeft de woede over de groeiende armoede en het gebrek aan politieke vrijheid al geleid tot straatprotest. Tienduizenden Jemenieten volgden op 27 april het voorbeeld van de Tunesiërs en de Egyptenaren met een betoging in de hoofdstad Sanaa. Hun eis: dat president Ali Abdullah Saleh na 31 jaar eindelijk zou opstappen. Jemen is het meest verarmde land in de Arabische wereld: bijna de helft van de bevolking moet er overleven op minder dan 2 dollar per dag. Om het ongenoegen te ontmijnen, kondigde president Saleh wel aan dat hij de inkomenstaks zou halveren, en dat hij zijn regering had opgedragen de prijzen van basisvoedsel te stabiliseren.
Algerije
Naarmate de toestand in buurland Tunesië escaleerde, kwamen ook in Algerije meer jonge mensen op straat. Ook hier waren de armoede en de scherp gestegen voedselprijzen de motor achter het ongenoegen. Toch is de toestand niet uit de hand gelopen, mogelijk omdat de ordetroepen zich gedeisd hebben gehouden en de overheid de voedselprijzen in toom hield. Anders dan Jemen, kan de regering van Algerije daarvoor terugvallen op de aanzienlijke inkomsten uit olie en gas. Daarentegen blijft de frustratie over de werkloosheid, de corruptie, het gebrek aan vrijheid en het uitblijven van politieke hervormingen wel onderhuids verder sluimeren. Zo werd er eerder deze week gestaakt in verschillende sectoren en voor de komende dagen hebben vakbonden grote stakingen aangekondigd om te protesteren tegen de regering en de sociale ongelijkheid. Ook legden 90.000 verpleegsters en verplegers en onderwijzers het werk neer.
In Tizi Ouzou, ten oosten van hoofdstad Algiers, kwamen volgens ooggetuigen duizenden studenten en scholieren de straat op om te protesteren tegen de studievoorwaarden en de autoritaire manier van regeren van president Abdelaziz Bouteflika. De demonstranten werden gesteund door talrijk opgekomen sympathisanten. Volgens de organisatoren van het protest waren er 15.000 aanwezigen. De voorbije dagen hebben verschillende Algerijnen zichzelf in brand gestoken uit protest tegen hun uitzichtloze situatie.
De 73-jarige Abdelaziz Bouteflika is sinds 1999 president van Algerije. Hij werd in 2004 en 2009 met een overgrote meerderheid van de stemmen herkozen. Maar volgens de oppositie waren de verkiezingen niet eerlijk verlopen. Drie jaar geleden wijzigde Bouteflika de grondwet, waardoor hij onbeperkt herkozen kan worden.
Libië
Geen leider zit langer in het zadel dan kolonel Kadhafi. Liefst 41 jaar regeert hij alsof hij het middelpunt van de wereld is. Elk protest is ten strengste verboden, al waren er reeds berichten over onrust in de stad al-Bayda. Om de lont uit het kruitvat te halen, kondigde de regering onlangs aan dat ze een nieuw huisvestingsprogramma zou lanceren.
Jordanië
Na grootschalig protest in het hele land, kondigde koning Abdallah II gisteren een herschikking van de regering aan. De nieuwe premier Maaroef Bakhit [64] moet 'echte politieke hervormingen' doorvoeren. Bakhit was al eerste minister van 2005 tot 2007 en is vrij populair bij de Jordaanse bevolking. De grootste oppositiepartij in Jordanië, het Front van de Islamitische Actie, leverde al meteen kritiek op de keuze voor Bakhit, omdat "hij geen hervormer is."
Marokko
Net als de Tunesiërs klagen de Marokkanen over armoede, werkloosheid en corruptie in hoge kringen. De reputatie van het land liep een deuk op na onthullingen van WikiLeaks tegen de koninklijke familie. Ook die zou bij het verdedigen van haar zakelijke belangen niet vies zijn van corruptie. Toch is Marokko er tot dusver in geslaagd om het protest te temperen. De monarchie kan ook rekenen op ruime steun bij een groot deel van de bevolking.
De onrust in Tunesië en Egypte waait over naar Algerije. Vandaag werd gestaakt in verschillende sectoren en voor de komende dagen hebben vakbonden grote stakingen aangekondigd om te protesteren tegen de regering en de sociale ongelijkheid. Vandaag legden 90.000 verpleegsters en verplegers en onderwijzers het werk neer.
En dit is dan nog een van de minder erge scenario's. De onrust kan verder uitbreiden tot Syrië, Libanon, Soedan, Irak en Afghanistan om dan nog niet te spreken over Iran, waar het verleden jaar al erg onrustig was.
Ook in Medjugorje neemt de spanning ondertussen toe. Zuster Emmauel Baillard, die anders zo zwijgzaam is als het op de geheimen aankomt, vermelde in haar "fax" van voorbije maand: "En Medjugorje? Wat bereidt de H. Maagd voor, voor deze dertigste verjaardag? Ze bewaart het voor ons als een verrassing. Voor hen, die nog twijfelen, is nu het moment om te komen. Wie weet of de dagelijkse verschijningen meer dan 30 jaar zullen duren?"
Zij die Zuster Emmanuel Baillard kennen, weten dat zij nooit een dergelijke melding zou maken van de geheimen in haar maandelijkse faxen, indien ze niet nakend zouden zijn. Het eerste geheim van Medjugorje zal gepaard gaan met een opschudding van een regio in de wereld.
4. Australië andermaal bedreigd: Orkaan Yasi van categorie 5 komt eraan
Nadat Queensland vorige maand werd getroffen door grootschalige overstromingen, geselt een andere enorme natuurramp de Australische deelstaat. Zopas heeft orkaan Yasi de noordoostkust van Australië bereikt nabij de stad Townsville. Er werden golven tot tien meter hoog gemeten, een record. Yasi is een echt monster: zo groot als een continent, het orkaanoog heeft de omvang van een grootstad, de wind haalt pieken tot een duizelingwekkende 300 km per uur en de stortregens maken de ramp nog erger. De gevolgen zullen vernietigend zijn voor een zeer groot gebied, want onder meer de stad Cairns [160.000 inwoners] dreigt onder water te lopen. Yasi is de zwaarste orkaan in een eeuw tijd in Australië.
Australië: Orkaan Yasi
Orkaan Yasi is pure horror. De cycloon van categorie 5 treft een gebied van meer dan duizend kilometer lang. Vooral de steden Innisfail, Cairns en Townsville krijgen de volle laag. In Townsville werden er al daken weggeblazen en elektriciteitsmasten uit de grond gerukt. De zeespiegel zal twee meter omhoog komen. Zelfs orkaanbestendige woningen zouden in gevaar zijn.
De vrees voor dodelijke slachtoffers is heel groot. Innisfail werd 37 jaar geleden al getroffen door orkaan Larry, die toen 71 doden maakte. "Dit is nog veel erger dan Larry," beweren de experts nu al, terwijl het ergste nog moet komen de volgende uren.
Het noorden van Queensland is onder meer dankzij de Great Barrier Reef een toeristische trekpleister, maar de toeristen zjin massaal het gebied ontvlucht. Ze betaalden woekerprijzen voor lastminute-vluchten, net voor de luchthaven van onder meer Cairns gesloten werd. Het populaire vakantieparadijs Airlie Beach aan de Whitsundays is een spookstad geworden. Alle winkelrekken zijn haast leeg.
Tienduizenden Queenslanders werden geëvacueerd. In Cairns werd de grootste evacuatie ooit georganiseerd in een ziekenhuis. Het leger bracht de ziekste patiënten, zwangere vrouwen en hoogbejaarden met vliegtuigen naar Brisbane, de hoofdstad van Brisbane die zo'n 2.000 km zuidelijker ligt.
De hoge golven tot tien meter zullen volgens Anna Bligh, de premier van Queensland leiden tot overstromingen in laaggelegen kustgebieden. "Ik kan dit niet mooier maken dan het is. Het worden 24 hele zware uren en voor veel mensen kunnen het hele zware dagen worden."
Tienduizenden mensen in het getroffen gebied zitten al zonder stroom. Hulpdiensten kunnen vanwege de extreme wind niet uitrukken. Daardoor kunnen de autoriteiten moeilijk inschatten hoeveel schade Yasi al heeft aangericht. De cycloon bereikt snelheden van bijna 300 kilometer per uur, zegt het Australische weerinstituut BOM. Yasi is de zwaarste cycloon in het gebied sinds 1918.
Bron: Het Laatste Nieuws
5. "Mammoth Storm" bedreigt Amerika
Een bijzonder zware sneeuwstorm heeft de Verenigde Staten in zijn greep. De zogenaamde 'mammoth storm' bedreigt zo'n 100 miljoen Amerikanen, van het centrum van het land tot de oostkust. Dinsdag werden duizenden vluchten afgelast.
Als gevolg van het winterweer werden maandag al 800 vluchten geannuleerd. Volgens FlightAware, een website gespecialiseerd in luchtverkeer, steeg dat aantal dinsdag tot maar liefst 10.000. Ook woensdag worden nog grote problemen verwacht.
Verenigde Staten: Mammoth Storm
De storm zal vermoedelijk een derde van de VS treffen, van Texas en Colorado in het centrum van het land tot de noordoostelijke staat Maine. Onder andere Dallas, Oklahoma en Tulsa worden getroffen door sneeuw, hagel en aanvriezende regen. In Chicago, dat in het centrum van de storm ligt, wordt zeker zestig centimeter sneeuw verwacht. Ook in het noordoosten wordt woensdag nog veel ijs en sneeuw verwacht.
De staat Missouri moest voor het eerst in de geschiedenis de snelweg tussen St. Louis en Kansas City sluiten door de sneeuwval. In Texas werden windsnelheden van honderd kilometer per uur gemeten en zaten duizenden mensen dinsdag uren zonder stroom. In Oklahoma werd de Nationale Garde ingezet om gestrande automobilisten te helpen.
De storm verplaatst zich woensdag richting het noordoosten, waar steden sinds december al verschillende malen door sneeuwstormen werden getroffen. Volgens meteoroloog Jeff Johnson zal 'het verkeer ongetwijfeld nog enkele dagen verlamd zijn door het winterweer'.
In de getroffen regio's slaan heel wat mensen intussen een voedselvoorraad in. Ook de sneeuwschoppen en strooizout vliegen de deur uit. Op veel plaatsen zijn naast luchthavens ook scholen en overheidsgebouwen dicht en werden ook delen van snelwegen afgesloten.
Bron: Het Nieuwsblad
6. Dagboeken van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 53]
Dagboek 1: Gods barmhartigheid in mijn ziel
64. Uitstap naar Kalwaria [34]
Ik werd gedurende twee maanden naar Wilno gezonden om een zuster te vervangen die naar haar derde 'probata' ging. Ik bleef echter wat langer dan twee maanden. Op een zekere dag wou de moeder me plezier doen en stemde toe dat ik in gezelschap van een andere zuster naar Kalwaria zou gaan, om er de zogenoemde "Omgang der drie kleine wegen" te doen. Ik was daar zeer blij om. Wij moesten per boot gaan, al was het niet ver, maar zo was de wens van moeder overste. De vooravond zei Jezus: "Ik verlang dat gij thuisblijft." Ik antwoordde: "Jezus, alles is klaar om morgen vroeg te vertrekken, wat moet ik nu doen?" De Heer antwoordde mij: "Deze uitstap zou schadelijk zijn voor uw ziel." Ik antwoordde: "Gij kunt er iets op vinden, regel de omstandigheden zo dat Uw wil geschiede." Op dat ogenblik luidde de klok vóór het slapengaan. Met een blik zei ik Jezus goede nacht en ging mijn cel binnen.
Een prachtige morgen brak aan. Mijn begeleidster verheugde zich, hoe prettig het ging zijn om van alles te kunnen bezoeken. Maar ik was zeker dat we niet zouden gaan, ook al was er tot nu toe geen hindernis.
We zouden de heilige Communie vroeger ontvangen en onmiddellijk na de dankzegging vertrekken. Plots, tijdens de heilige Communie, draaide het prachtige weer helemaal om. Wie weet, waar vandaan, kwamen wolken de hemel verduisteren, en de regen stortte in stromen neer. Iedereen was verwonderd dat het bij zo'n mooi weer zo kon regenen, niemand had verwacht dat het in zo korte tijd zo veranderen kon.
Moeder overste zei mij: "Zusters, ik vind het zo spijtig dat ge niet hebt kunnen vertrekken." Ik antwoordde: "Lieve moeder, het is niets dat we niet kunnen vertrekken, het is de wil van God dat we thuisblijven." En niemand wist dat het de wens van Jezus was dat ik thuisbleef. Ik bleef de hele dag ingetogen in meditatie: ik dankte de Heer dat Hij mij thuisgehouden had. Die dag gaf God mij vele hemelse vertroostingen.
[34] Kalwaria ligt aan de overkant van de rivier Wiljia, tegenover Wilno. De "omgang der drie kleine wegen" duidt op de kruiswegstaties op de berg nabij het heiligdom.
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
7. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 53]
Tweede Lezing: Over de vervolging van de antichrist en de bekering der Joden
Deel 1
Sint Jan zegt ons niet wat de Antichrist zal overkomen, maar Sint Paulus zegt ons dat "de heer Jezus hem zal doden door de adem van Zijn mond en hem zal vernietigen door de glans van zijn komst."
Meerdere hebben, volgens deze passage, besloten dat Jezus Christus zelf zal neerdalen om zijn grote vijand te slaan, en dat op de dag dat hij in volle glorie en majesteit zal verschijnen. Deze interpretatie is echter fout. Sint Thomas en Sint Jan Chrysostomus leggen deze woorden uit, quem Dominus Jesus destruet illustratione adventus sui, in de zin dat Jezus Christus de antichrist zal slaan door hem met de pracht te verblinden die als een voorteken van zijn tweede komst zal zijn. Sint Paulus zegt ons helemaal niet dat Jezus Christus hem met eigen handen zal doden, maar door zijn adem, spiritu oris sui, en dus, volgens de uitleg van sint Thomas, door zijn kracht, door de werking van zijn bevel, ofwel volgens sommigen dat hij gebruik maakt van de hulp van aarstengel sint Michaël, ofwel dat hij eender welke andere zichtbare of onzichtbare, spirituele of roerloze agent doet tussenkomen. Wel staat vast dat plots satan zal teruggedreven worden naar de duistere afgrond, dat het rijk van de boosaardige met de grond gelijk gemaakt zal worden en dat zijn kracht die droomde tot aan de sterren te reiken als een rookpluim zal verdwijnen.
Zullen de verrijzenis der lichamen en het laatste oordeel dit gebeuren nabij zijn? De Heilige Schrift zwijgt daarover en de Kerk heeft wat dat betreft niets willen bepalen. Onder de exegeten van de Schrift zijn er die het bevestigen, andere niet. Suarez uit de gedachte dat, na de dood van de antichrist, de aarde slechts vijfenveertig dagen zal overleven. Hij baseert zich op de profetie van Daniel die, na verklaard te hebben dat de vervolging van de zondige mens duizend tweehonderd negentig dagen zou duren, eraan toevoegt: Beatus qui expectat et pervenit usque ad dies 1335. Gelukkig hij die hoopvol zal zijn en de duizend driehonderd vijfendertigste dag zal bereiken.
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
8. Film: The Apocalypse [1/12]
Tijdens het bewind van de Romeinse keizer Dominitianus [90 jaar na Christus] laait de haatcampagne tegen christenen op. De apostel Johannes wordt op het eiland Patmos vastgehouden. Daar trekt hij zich het lot aan van de vervolgde christenen. De visioenen die Johannes op Patmos krijgt, schrijft hij op. Hij ontmoet Irene, een jonge vrouw, die de christelijke gemeenten wil bemoedigen door de openbaringen van de oude Johannes te verspreiden. Johannes en zijn volgelingen worden, na diverse ontsnappingspogingen, ter dood veroordeeld, maar op het nippertje gered door het plotselinge overlijden van de keizer. Zijn opvolger verleent de Christenen amnestie en daarmee komt een einde aan hun meedogenloze vervolging. Deze film dateert uit 2003 en duurt 91 minuten. Regie: Raffaele Mertes. Acteurs zijn onder meer Constantine Gregory, Richard Harris, Bruce Payne en Christian Kohlund.
9. Taizé: Frère Roger Schutz, biografie [Aflevering 262]
De moord
In augustus 2005 openden de twintigste Wereldjongerendagen in Duitsland. Zevenhonderd duizend jongeren uit de hele wereld kwamen bijeen in Keulen, Düsseldorf en Bonn alvorens de aankomst van paus Benedictus XVI, twee dagen later voorzien. Twee van de honderden kerken die voor deze WJD werden ingezet werden toevertrouwd aan de Broeders van Taizé [Sint-Agnes in Keulen en de Münster in Bonn]. Broeder Roger was niet ter plaatse omdat hij te verzwakt was: hij was drie maand eerder negentig geworden. Op 13 augustus had hij eraan gehouden een brief te richten aan Benedictus XVI om hem te verzekeren van zijn diepe eenheid en een nakende audiëntie te vragen: "Van zodra ik me beter voel zou ik U willen vragen U in Rome te ontmoeten en daar te zeggen hoe onze gemeenschap van Taizé verlangt om in eenheid met de Heilige Vader op weg te gaan."
Bereidde deze lichtjes geheimzinnige zin een duidelijker vraag voor vanwege de stichter van Taizé of een nieuw initiatief van hem om de Gemeenschap die hij gesticht had nauwer te verbinden aan deze enige communie die de Kerk is? Geen enkel element geeft daarop een antwoord.
Drie dagen later, op dinsdag 16 augustus, bevond broeder Roger zich met tweeduizend vijfhonderd jongeren in de kerk van de Verzoening voor het avondgebed. Het was bijna dag op dag vijfenzestig jaar geleden dat hij zijn eerste intrede in Taizé deed.
Terwijl de menigte een bekend refrein zong, Rendez grâce au Seigneur, stonden de gelovigen in rij te wachten om de zegen van Broeder Roger te krijgen. Onder hen een vrouw rond de dertig.
Vertaling: Broeder Joseph
10. Jezus' tijdgenoten [aflevering 183]
Jacobus, zoon van Alfeüs
Uit de Handelingen van de Apostelen kan worden opgemaakt dat Jacobus een leidende rol speelde binnen de christengemeente van Jeruzalem. Als Jacobus de Meerdere in Jeruzalem is onthoofd, volgt Jacobus de Mindere hem op als hoofd van de Christenen in Jeruzalem. Om deze reden wordt hij binnen de katholieke Kerk, maar ook binnen andere kerkgenootschappen, beschouwd als de eerste bisschop van Jeruzalem. Eveneens valt er uit op te maken dat de kring van Jacobus graag de voorschriften uit de Thora wilde naleven en daarom erg kritisch stond tegenover Paulus.
Door de joods-christelijke schrijver Hegesippus werd hij in diens Gedenkwaardigheden [alleen via enkele fragmenten aan ons bekend] omschreven als de perfecte asceet en als een vroom, liefdadig man. Zo schreef Hegesippus over Jacobus van Alfeüs dat hij altijd een maagd is gebleven en een Nazireeër was, iemand die zijn leven wijdde aan de Heer. Hij schoor zich niet en knipte zijn haar niet af, onthield zich van wijn en sterke drank, nam geen bad en gebruikte geen geurende middelen, at alleen vlees indien dit voorgeschreven was, zoals het paaslam, ging blootsvoets en zijn enige kledingstuk was een eenvoudige linnen doek. Hij lag zo vaak geknield te bidden dat de huid van zijn knieën en voorhoofd vol eelt was. Dit ondersteunt de gangbare mening onder theologen dat Jacobus de Mindere de auteur van de brief van Jacobus is. De Brief van Jacobus [vaak kortweg Jacobus genoemd] is een van de Algemene zendbrieven in het Nieuwe Testament van de Bijbel. De brief werd geschreven in het Koinè-Grieks. De brief is gericht aan de Christenen [Jac. 2:1, 5:7] van Joodse oorsprong in de Diaspora [Jac. 1:1].
Echte naam: Francesco della Rovere [Celle, Savona, 21 juli 1414 - Rome, 12 augustus 1484]
Sixtus IX was paus van 9 augustus 1471 tot aan zijn dood op 12 augustus 1484. Omdat zijn ouders te arm waren, werd hij als kind in een klooster van Franciscanen geplaatst. Hoewel een man van bescheiden afkomst, was hij begiftigd met schitterende talenten. Hij was de eerste vertegenwoordiger van het sterk verwereldlijkte renaissancepausdom.
Hij werd generaal van de Franciscanerorde [1464], professor aan zes Italiaanse universiteiten. Hij was een begaafd redenaar en schrijver. Paulus II benoemde hem in 1467 tot kardinaal.
De uiterlijke glans, die hij op het gebied van kunst [Sixtijnse Kapel] en wetenschap aan de Kerk bezorgde, steekt schril af tegen de wantoestanden die aan de curia heersten. Sixtus maakte zich schuldig aan nepotisme en onderging een noodlottige invloed van zijn gunstelingen. Bij zijn 34 kardinaalsbenoemingen overheersten politieke beweegredenen. Minder gunstige elementen, zoals de latere paus Alexander VI, kwamen naar voren.
Chris De Bodt
12. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 21]
Hoofdstuk 1: Vanaf de dood van de H. Jozef tot het doopsel van Jezus in de Jordaan
Over de Libanon naar Sarepta
De Moeder Gods, Maria van Kleofas, de moeder van Parmenas en nog twee andere vrouwen zijn eveneens, van Kafarnaüm uit, op weg naar Nazareth. Het huis van Maria staat nog verlaten, onbewoond, doch netjes opgeschikt. Ik zie Jezus' voormalige slaap- en bidkamer. Ook van Jeruzalem zijn er vrouwen op weg naar Nazareth. Het zijn: Serafia [Veronica], Johanna Chusa en nog een, maar hoe heet deze weer? Het was Mara en de zoon van Veronica, die later tot de leerlingen kwam. Zij gaan, naar ik meen, Maria bezoeken. Ze zijn haar reeds bekend door haar bedevaartreizen naar Jeruzalem.
Op drie plaatsen gaan vele vrome families, zoals ook de Heilige Familie, jaarlijks hun godsvrucht voldoen: te Jeruzalem in de tempel, te Bethlehem bij de terpentijnboom, namelijk op een plaats waar iets uit het Oude Testament herdacht wordt, ik weet nu niet meer wat, en op de Karmelberg waar ook een bedevaartplaats was. De familie van Anna en andere godvruchtige mensen bezochten gewoonlijk deze laatste plaats in mei, op hun terugweg van Jeruzalem. Er was daar op de Karmel iets met Elias geschied dat betrekking had op de Messias, maar het staat me nu niet klaar voor de geest [l Kon.18], doch ik meen dat hij in een visioen een grote vrouwengestalte gezien heeft, die een voorafbeelding van de Heilige Maagd was. Er was daar ook een bron en een spelonk van hem, waar de rots zacht was: het was als een kapel. Op niet vooraf bepaalde tijden kwamen godvruchtige Joden hier bidden en smeken om de komst van de Messias. Er woonden hier ook joodse en later Christelijke kluizenaars. [De joodse kluizenaars zijn de Essenen of profetenleerlingen].
Ik was verleden nacht en ben thans nog overdag in het gewest van de berg Tabor. Aan de westelijke kant van de berg predikt Jezus in de school van een kleine stad over de doop van Johannes. Onder de vijf personen die Hem vergezellen zijn toekomstige leerlingen. Ik wist ook enige namen en heb het gewest met de berg zeer duidelijk in ogenschouw genomen.
De Moeder van God en andere vrouwen zijn te Nazareth. Ook Veronica, die een week eerder met gezellinnen uit Jeruzalem kwam en naar Kafarnaüm de andere Heilige Vrouwen ging afhalen. Bij haar is Johanna Chusa, de dochter van een zuster der profetes Hanna, die in de tempel dient, alsook Veronica's zoon, die later naar Frankrijk trok.
13. Onze Lieve Vrouw van Anguera: vervolg van de boodschappen
Boodschap 3417 van 25/12/2010
Lieve zonen en dochters, Ik kom uit de Hemel om u te leiden naar Mijn Zoon Jezus. Kijk naar Hem vandaag en wees vol van hoop. Uw sterkte is in Hem en zonder Hem bent u tot niets in staat. Open uw harten voor Mijn Zoon en u zult spiritueel rijk worden. Uw leven zal vol zijn van zegeningen en u zult naar Hem, die naar deze wereld komt om u te redden, toeleven. Verlies het hart niet. Niets is verloren. Kniel neer in gebed want dit is de enige wijze waarop u Gods plannen voor u kunt begrijpen. Wees volgzaam en nederig van hart. Wie met God is zal nooit het gewicht van de nederlaag ervaren. Ik ben uw Moeder en Ik weet wat er u te wachten staat. Een smartvolle gebeurtenis zal in België plaatsvinden en zal zich herhalen in Argentinië. Zet geen stap acherwaarts. Moed. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Blijf in vrede. Amen.
Vertaling: Chris De Bodt
14. Ongeschonden lichamen: Paus Pius IX [13 mei 1792 - 7 februari 1878]
Jeugd en roeping
Paus Pius IX werd geboren te Senigallia [Italië] op 13 mei 1792 als Giovanni Maria Mastai-Ferretti. Hij was het negende kind uit het huwelijk van graaf Girolamo Mastai-Ferretti en Catherina Solazzei di Fano. De familie Mastai-Ferretti kwam oorspronkelijk uit Lombardije en had zich later in Senigallia binnen het hertogdom Urbino gevestigd. Giovannis vader was burgemeester van de stad. Na de lagere school volgde Giovanni opleiding aan het Collegio Scolpii in Volterra, een school die onder leiding stond van de Vaders van de Religieuze Scholen [de Piaristen]."
In 1808 begon Giovanni zijn studies filosofie en theologie te Rome. Hij verbleef er bij zijn oom, Paolino Mastai-Ferretti die werkzaam was aan het pauselijk hof en als kanunnik verbonden was aan de Sint-Pietersbasiliek. De positie van de Kerk stond in die periode onder zware druk. Paus Pius VII was evenals zijn voorganger, Paus Pius VI, door Napoleon gevangengenomen en naar Frankrijk gebracht, waar hij in het kasteel Fontaineblue gevangen werd gehouden. Ook Giovannis oom Paolino werd uit Rome verdreven, en een andere oom, Andrea Mastai-Ferretti, die op dat moment bisschop van Pesaro was, werd gevangen gehouden in Mantua omdat hij de nieuwe Franse regering weigerde te erkennen. Uit veiligheidsoverwegingen besloot Giovanni daarom terug te keren naar zijn geboorteplaats Senigallia.
In 1814 keer Giovanni terug naar Rome, waar hij een verzoek indiende om te worden toegelaten tot de Nobelgarde, een legereenheid die door paus Pius VII werd opgericht ter bescherming van de paus. Zijn verzoek werd echter afgewezen omwille van zijn epilepsieaanvallen. Dus zette hij zijn studie verder aan de "Accademia Ecclesiastica," de diplomatenopleiding van de Heilige Stoel. Als onderdeel van zijn studies hielp hij mee aan de heropbouw van de Kerk in Rome en in Senigallia. Hierdoor werd hij op 18 december 1818 toegelaten als subdiaken. Naar verluidt zou in deze periode de later heilig verklaarde Vincentius Pallotti, nadat hij hem had ontmoet, voorspeld hebben dat Giovanni Mastai-Ferretti te zijner tijd tot het pausambt geroepen zou worden en dat hij genezen zou worden van zijn ziekte door bemiddeling van de Maagd van Loreto.
Vertaling: Mario Lossie
02-02-2011
2 februari 2011: Maria Lichtmis
2 februari 2011: Maria Lichtmis
Maandelijkse boodschap van Maria aan Mirjana Dragicevic voor hen die Gods liefde nog niet kennen:
"Lieve kinderen, u verzamelt zich hier romdom Mij, u zoekt uw weg, u zoekt, u zoekt de waarheid, maar bent het belangrijkste vergeten: u bent vergeten om op de juiste wijze te bidden. Uw lippen spreken ontelbare woorden, maar uw geest voelt in het geheel niets. Dwalend in de duisternis stelt u zich God zelfs voor volgens uzelf en niet zoals Hij in zijn Liefde werkelijk is. Lieve kinderen, het behoorlijk gebed komt uit het diepste van het hart, uit uw lijden, uit uw liefde, uit uw zoeken naar de vergeving der zonden. Dit is de wijze om de ware God te leren kennen, en daardoor ook uzelf, omdat u geschapen bent naar Hem. Het gebed zal u brengen naar de vervulling van Mijn verlangen, van Mijn opdracht hier met u, naar de vereniging met Gods familie. Dank u."
Zoals gebruikelijk verblijft Mirjana niet in Medjugorje met Maria Lichtmis. Zij gaf door dat Onze Lieve Vrouw iedere aanwezige de zegen gaf en bedankte en riep op om te bidden voor de priesters.
Beeldverslag van 2 februari in Sacro Monte di Orta San Giulio
Chris De Bodt www.bloggen.be/medjugorje
01-02-2011
1 februari 2011
1 februari 2011
1. Medjugorje: Interview van Janice T. Connell met Vicka Ivankovic
Vanaf 3 februari starten we het volgende interview van Janice O'Connell met Vicka Ivankovic [Henk]
2. Ian McCormack: een blik in de eeuwigheid [ondertiteld in het Nederlands]
3. Dagboeken van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 52]
Dagboek 1: Gods barmhartigheid in mijn ziel
61. Jezus, ik dank U voor deze grote genade, namelijk voor de biechtvader die Gij U gewaardigd hebt voor mij te kiezen, en die Gij mij in een visioen hebt leren kennen nog vóór ik hem ooit had ontmoet. Toen ik bij Pater Andrasz biechtte, dacht ik dat hij mij van de innerlijke ingevingen zou vrijmaken. Maar de pater zei dat hij mij daar niet kon van vrijstellen, "maar bid, zuster, om een geestelijke begeleider."
Na een kort vurig gebed zag ik een tweede keer E.H. Sopocko, in onze kapel, tussen de biechtstoel en het altaar. Ik was toen in Krakow. Deze twee visioenen sterkten mij geestelijk, des te meer, omdat ik hem juist zo aantrof als ik hem in mijn visioenen gezien had, zowel in die van Warzawa tijdens mijn derde probata [33] als die van Krakow. Jezus, ik dank U voor deze grote genade.
Vrees bevangt mij nu als ik de zielen hoor zeggen dat ze geen eigenlijke biechtvader, dus geen geestelijke begeleider, hebben. Want ik weet welke grote schade ik heb ondervonden toen ik deze hulp nog niet had. Zonder begeleider kan men gemakkelijk afdwalen.
62. O grijs en eentonig leven hoeveel schatten rusten in u! Geen uur lijkt op het andere. De eenzijdigheid en grijsheid van het alledaagse verdwijnen als ik alles met de ogen van het geloof beschouw. De genade die mij op dit uur gegeven wordt, zal zich niet op een ander uur herhalen, die zal mij op het volgende uur gegeven worden, maar het zal niet meer dezelfde genade zijn. De tijd gaat voorbij en keert nooit terug. Wat hij in zich bevat, verandert nooit, het is verzegeld tot in de eeuwigheid.
63. + Eerwaarde Heer Sopocko moet zeer geliefd zijn door God. Ik zeg dit omdat ik heb ondervonden hoe krachtig God hem op bepaalde momenten verdedigt. Ik zie dat en verheug me buitengewoon dat God zo een uitverkorene heeft.
[33] De derde "probata" was een voorbereiding van vijf maanden op de eeuwige geloften. Voor Z.F. was dat in 1932-33 te Warszawa, met als meesteres moeder Margareta Gimbutt.
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
4. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 52]
Tweede Lezing: Over de vervolging van de antichrist en de bekering der Joden
Deel 1
Maar Gods geeft zijn genade met mondjesmaat. Eens het licht geschapen en de mensen uitgebreid de tijd gekregen hebben om de waarheid van de fout te onderscheiden zal God in zijn wijsheid het wonder opheffen... Dat is een bestendige wet van de Voorzienigheid. Vroeger was ze van kracht voor Samson, eens de Filistijnen vernederd en verslagen nam God zijn geest en zijn wonderbare kracht die hij hem gaf terug. De Hemel ging nog zo tewerk met Jeanne dArc: eens haar zending volbracht door de Engelsen te verjagen en de kroon weer op het hoofd van Charles VII schenen haar genie en haar militaire handigheid te verwateren, ze werd gevangen genomen en keerde terug tot de gewone omstandigheden van het menselijk bestaan. Zo moet het ook gaan met Henoch en Elias. Overigens, het doorlopende wonder zou alleen maar de koppige, die geweigerd hadden gehoorzaam naar hun woord te luisteren, in hun hardnekkigheid bevestigen.
Tenslotte zijn de twee nu bejaarde getuigen [de ene zes duizend en de andere drie duizend jaar] niet dood en het is belangrijk dat hun getuigenis met hun bloed bezegeld wordt en dat ze de wet van het menselijk bestaan ondergaan waarvan Jezus Christus zelf niet gevrijwaard bleef.
Maar, zie wat er zal gebeuren, zegt sint Jan in het al aangehaalde hoofdstuk: En eens hun getuigenis volbracht, zal het beest dat uit de afgrond komt, hen bestrijden en doden, hun lichamen zullen op de marktpleinen van de grootstad liggen die spiritueel Sodoma genoemd wordt en waar hun Heer gekruisigd werd. En mensen, stammen en volkeren zullen hen drieënhalf dagen zien en niet toelaten dat ze begraven worden. En de aardbewoners zullen zich over hun lot verheugen en feestvieren en mekaar geschenken zenden, omdat deze twee voorspellingen de bewoners der aarde ergerden. Maar na drie dagen en een halve dag zal de geest hen door God weer betreden, ze zullen opstaan en degenen die hen zien zullen bevreesd worden. On op datzelfde uur zal er een zware aardbeving plaatsvinden en een tiende van de stad zal instorten, zeven duizend man zal omkomen in de aardbeving en de anderen zullen vol angst de ware God vereren.
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
5. Documentaire: Heilige Maria Goretti [6/6]
Maria Goretti [Corinaldo, 16 oktober 1890 - Ferriere di Conca Nettuno, 6 juli 1902] is een Italiaanse jeugdheilige. Maria was een vroegrijp meisje en werd op elfjarige leeftijd met veertien messteken neergestoken door een man die haar wilde aanranden. Ze stierf twee dagen later in het ziekenhuis met een kruisbeeld en een medaillon van Onze-Lieve-Vrouw in haar handen, nadat zij haar belager vergeven had. De moordenaar kreeg in de gevangenis een visioen van Maria Goretti, bekeerde zich en trad later in als broeder bij de kapucijnen. Het meisje werd in 1950 door Paus Pius XII heilig verklaard. Bij deze ceremonie was de moeder van de heilige aanwezig en ook de moordenaar, een unicum. Haar feestdag is op 6 juli en zij is de patrones van de jonge meisjes en van de slachtoffers van aanranding en verkrachting.
6. Taizé: Frère Roger Schutz, biografie [Aflevering 261]
Formeel katholiek
Ondanks zijn steeds zwakkere gezondheid kon Broeder Roger zijn laatste boek afwerken onder de titel: Pressens-tu un bonheur? [Wordt je een geluk waar]. Zoals gewoonlijk hielpen de Broeders hem om de teksten uit te kiezen die in het boek voorkwamen. Het was weer een werk waarin meditaties en herinneringen elkaar, zonder volgorde afwisselden. Sommige episoden uit zijn leven die in dit boek zijn aangehaald werden al eerder in andere boeken aangetroffen, soms letterlijk, soms in een wat verschillende versie. De paginas over vertrouwen [een van de woorden die het meest in dit boek voorkomen], eenvoud, stilte, vergiffenis refereren naar andere boeken van dezelfde schrijver. Zoals de korte en herhalende gezangen van Taizé zijn de boeken van Broeder Roger meer en meer een patchwork geworden waarin de korte hoofdstukken altijd weer herinneren aan de voor hem fundamentele waarheden.
Broeder Roger was heel zijn leven een man van God die, onvergelijkbaar, zijn opmars verder zette zonder er het einde van te kennen. Hij wilde de verlangens van de jonge generaties beantwoorden. In plaats van in te lichten of te onderwijzen dacht hij dat het nodig was eerst te luisteren en door zijn leven een voorbeeld van vrede en verzoening aan te reiken in plaats van een model. Deze niet gerichte wijze was zijn kracht of het genie van zijn voorgevoel, zeggen zijn aanhangers. Het was ook zijn voornaamste gebrek, dachten zijn tegenstanders en sommige van zijn critica.
In ieder geval kon het onophoudend succes van Taizé bij de tienduizenden jongeren sinds een veertigtal jaren niet uitgelegd worden door het buitengewoon aanbod van stijlen [spiritueel, gevoelsmatig, relationeel, ethisch, esthetisch, intercultureel, feestelijk, enz.] waarover Taizé beschikt om toetreding te bevorderen.
Vertaling: Broeder Joseph
7. Jezus' tijdgenoten [aflevering 182]
Jacobus, zoon van Alfeüs
Jacobus wordt in het Evangelie de "broer van de Heer" [van Jezus] [Marcus 6:3] genoemd. Hij wordt ook wel Jacobus de Rechtvaardige, Jacobus de Mindere of Jacobus de Jongere genoemd [ter onderscheiding van de apostel Jacobus, bijgenaamd "de Meerdere"]. Traditioneel wordt aan deze Jacobus het Bijbelboek "Brief van Jacobus" toegeschreven.
De vereenzelviging van deze Jacobus ["de broer van de Heer"] met Jacobus, de zoon van Alfeüs is omstreden. Volgens de traditie van de rooms-katholieke Kerk wordt er met het "broer van de Heer" een aanverwantschap met Jezus Christus aangeduid. Hij is volgens de katholieke Kerk géén natuurlijke broer van Jezus, onder andere omdat dit strijdig is met het dogma dat Maria altijd maagd is gebleven.
Over het leven van Jacobus is in de Bijbel niet veel terug te vinden. In Johannes 7:3-6 wordt duidelijk dat de "broers" van Jezus hem [nog] niet geloofden. Het Evangelie van de Hebreeën [apocrief en in gebruik bij de Ebionieten, ca. 150 n. Chr.] vermeldt dat Jezus na zijn verschijning aan Maria Magdalena en de leerlingen aan Jacobus persoonlijk verscheen. Jacobus kwam toen tot het geloof in Jezus. Mogelijk verwijst Paulus naar deze gebeurtenis in 1 Korintiërs 15:7.
Vertaling: Broeder Joseph
8. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 20]
Hoofdstuk 1: Vanaf de dood van de H. Jozef tot het doopsel van Jezus in de Jordaan
Over de Libanon naar Sarepta
Jezus gaat nog verder naar het noorden en, uit wat ik kan opmaken, blijkt dat Hij vrij ver naar het noorden doorgereisd is, misschien ter hoogte van Beiroet. Nu bestaat te Beiroet nog steeds de traditie die stelt dat Jezus tot tegen de poorten van die stad het evangelie is komen verkondigen.
Jezus keert naar Nazareth terug. Oogslag op de Heilige Vrouwen op een paar steden en de hinderlagen van het Synedrium.
Na het sluiten van de sabbat is Jezus van Sarepta naar Galilea met bestemming Nazareth vertrokken. Hij predikte hier en daar. Laatst zag ik Hem een toespraak houden op een heuvel. De zienster zegde nogmaals: Jezus is uit het gewest van Sarepta op weg naar Nazareth. Hij onderwijst hier en daar en wordt af en toe een eindweg vergezeld en reist ook wel alleen de hele nacht door. Hij gaat nu blootsvoets en draagt zijn sandalen bij zich, maar alvorens een dorp binnen te treden bindt Hij ze weer aan. Zijn weg loopt nu door de dalen die zich naar de Karmel richten. Hij schijnt nu dus een paar uren ten westen van Nazareth te zijn. Hij was eerst dicht bij de grote weg die uit dit gewest naar Egypte leidt, doch Hij is oostwaarts afgeslagen. Ik vermoed dat Hij op weg is naar Nazareth. Dan gaat Hij vandaar door Samaria naar zijn doop. Eer het zover is, kunnen wellicht nog een paar weken verlopen.
9. Malachias: De 111 profetieën over de Pausen
Profetie 56: De Cervo et Leone [Van een hert en een leeuw]
Paulus II [1464 - 1471]
Echte naam: Pietro Barbo [Venetië, 23 februari 1417 - Rome, 26 juli 1471]
Op 26 juli 1471 stierf Paulus II, volgens bronnen, aan een hartaanval na het eten van [teveel] meloenen. Hij werd begraven in de patriarchale Basiliek van het Vaticaan, waarvoor een grafmonument werd gemaakt door Mino da Fiesole en Giovanni Dalmata. Na zijn dood werden zijn persoonlijke bezittingen, die een waarde vertegenwoordigden van ruim 600.000 dukaten [geld, juwelen en goud], ingezameld om de kruistocht tegen de Ottomanen te financieren.
Eerder genoemde overleveringen [van Platina en Infessura] gaven een zeer negatief beeld over paus Paulus II, waarbij gewezen werd op zijn immoreel gedrag [antihumanisme en illegale benoemingen], en zijn grote mate van ijdelheid en wereldlijkheid. Toch heeft paus Paulus II tijdens zijn pontificaat ook veel ondernomen ter verbetering van de uitstralingen van de stad Rome [verbetering van het stratenplan, waaronder de Via del Corso] en gold hij als een "beginnend" mecenas van de diverse kunsten, die ten tijde van de pausen onder de Hoog-Renaissance tot grote bloei zouden komen.
In 1786 werd ter gedachtenis van Paulus II in Padua een standbeeld onthuld, dat op initiatief van de toen regerende paus Pius VI werd vervaardigd.
Malachias profetie doelt op zijn bisdom Cervia [Hert] en zijn titelkerk San Marco [leeuw], als kardinaal.
Chris De Bodt
10. Onze Lieve Vrouw van Anguera: vervolg van de boodschappen
Boodschap 3416 van 21/12/2010
Lieve zonen en dochters, moed. God is aan uw zijde en wil u redden. Open uw harten voor Zijn oproep en getuig overal van Zijn liefde. U bent belangrijk voor de verwezenlijking van Mijn plannen. Doe uw best in de opdracht die Ik u heb toevertrouwd. Laat de armen niet hangen. Beleef de boodschappen met vreugde en vertel iedereen dat het nu de tijd is van Genade. Mijn Zoon Jezus houdt van u en wacht op u. Wees volgzaam. Ik wens u reeds gelukkig te zien hier op aarde en later met Mij in de hemel. De mensheid is ziek en dient te worden genezen. Keer spoedig terug. In het midden van een grote vreugde zal er lijden komen over mijn arme kinderen. Zoek sterkte in God en u zult overwinnen. Voorwaarts zonder vrees. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Blijf in vrede. Amen.
Vertaling: Chris De Bodt
31-01-2011
31 januari 2011
31 januari 2011
1. Medjugorje: Interview van Janice T. Connell met Jakov Colo [deel 21]
Het menselijk hart op zich is onbetrouwbaar
Jacovs raad
Janice: dat klinkt niet optimistisch. Jacov: Ze is de moeder van God. Als de Gezegende Moeder zegt dat er iets zal gebeuren, zal dat gebeuren. We kunnen op Haar vertrouwen.
Janice: Wat weet u over het lijden? Jacov: Sommigen zijn bekwamer om te lijden dan anderen. God kent ons. God geeft ons enkel wat we kunnen verdragen. De Gezegende Moeder weet alles over het lijden. Ze heeft zelf zoveel geleden. Ze helpt altijd degenen die lijden.
Janice: Jacov, het piepklein viooltje is voor God even schoon als de reusachtige zonnebloem. Is dat hetzelfde met het lijden? Jacov: Zij die weinig lijden zijn even dierbaar voor God als zij die veel lijden. Het is onze houding tegenover het lijden dat belangrijk is, niet de graad ervan. We mogen nooit vergelijken. Om het even welke vergelijking is ons eigen oordeel. Alleen God kan het menselijk hart zien.
Slot
Bron: Janice T. Connell
Vertaling: Henk
Vanaf 3 februari: interview met Vicka [Henk]
2. Medjugorje: statistieken december 2010
Aantal communies: 75.500 Aantal concelebrerende priesters: 1.424 [45/dag]
3. Recente gebeurtenissen in het Midden-Oosten doen vraag rijzen rond het eerste geheim van Medjugorje
De jasmijnrevolutie in Tunesie is nog niet volledig voorbij of er is al een andere in de regio: wat met Egypte? En ook: volgt Jordanië, waar de onrust ook toeneemt?
De vragen komen steeds terug: maken de recente gebeurtenissen, terrorisme, oorlog, deel uit van de geheimen van Medjugorje? Zijn ze wat voorspeld is aan deze kinderen die Maria ginds zien? En nog belangrijker: voorspellen ze de komst van nog ergere dingen?
Dit zijn normale en logische vragen. Uiteindelijk heeft één der zieners, Mirjana Dragicevic, reeds lang aangegeven dat het eerste geheim dat haar door Maria is gegeven een regionale gebeurtenis is, dat zal komen als een waarschuwing voor de wereld. Ze heeft de hint gegeven dat het een ramp is die zal plaatsvinden op een gegeven plaats, maar overal zal blijven weerklinken: iets waar de mensen die zich "heel ver" bevinden, zullen van horen. Ze maakte de vergelijking met een "dam" die instort in Italië. Sedert 1985 omschrijft ze de gebeurtenis in haar eerste geheim als een "lijden" of een "ramp." Dit zijn woorden die zij heeft gezegd.
"Het zal niets goeds zijn," zei Mirjana ooit tegen een priester, "helemaal niet prettig."
"Als de mensen het eerste geheim zouden zien, zoals ik het zag," zei de zienster, "zou iedereen van hen heel zeker door elkaar zijn geschud en een heel nieuwe en andere kijk van henzelf en iedereen rondom hen hebben."
Zij voegde eraan toe dat de gebeurtenis of gebeurtenissen van het eerste geheim "waarneembaar" en "nodig zullen zijn om de wereld een beetje wakker te schudden. Het zal de mensen doen stilstaan en nadenken."
Op vele wijzen doet ons dit denken aan rampen zoals New York: het was een regionale gebeurtenis, heel zeker onaangenaam, er was een groot lijden en het schudde de wereld door elkaar. Het deed iedereen stilstaan en nadenken. De ramp was van een gelijkaardige grote als een dam die instort. Maar er waren geen aanwijzingen dat 9/11 deel uitmaakte van enig geheim te Medjugorje en het kan er ook geen deel van uitmaken, want Mirjana maakte heel duidelijk kenbaar dat ze tien dagen op voorhand met Vr. Péter Ljubicic zal vasten en bidden, om uiteindelijk, drie dagen op voorhand, het eerste geheim bekend te maken. En dergelijke mededeling ging aan 9/11 niet vooraf en ook een andere zienster, Marija Pavlocic, met wie ik [Michael Brown] minder dan 40 uur voor de ramp nog samen was, maakte geen gewag van dingen uit de onmiddelijke nabije toekomst die verbonden waren aan Medjugorje.
Dit doet uiteraard de vraag rijzen: zijn de geheimen van Medjugorje, zelfs de eerste, van een grotere omvang dan wat we zagen op 11 september? Het is een onbeantwoorde vraag. De kans mag zeker niet worden uitgesloten, ook al is het heel goed mogelijk dat ze kleiner zullen zijn. Het is niet de omvang van de gebeurtenis dat het eerste geheim van Mirjana zo bijzonder maakt, het is de aard ervan [het zal het macht van satan breken], maar ook het feit dat het op voorhand zal worden bekend gemaakt, iets wat de verschijningen van Medjugorje als "echt" zal bestempelen, omdat de geheimen zullen voorspeld zijn.
Rest nog wat we moeten opmaken uit de woorden van Vicka en Jakov: "het zal iets mooi zijn." Verwijst dit naar de macht van satan die zal gebroken worden, of naar nog iets anders? Hebben Vicka en Jakov op een andere wijze kennis gemaakt met het eerste geheim? Van Mirjana is het geweten dat de gebeurtenissen als een soort diavoorstelling voor haar ogen langsgingen.
Er bestaat geen twijfel over dat de latere geheimen en in het bijzonder het negende en het tiende geheim, groter zullen zijn. Ondanks recente pogingen om ze af te zwakken, worden ze sinds 1983 omschreven als hoofdstraffen "voor de zonden in de wereld." Deze gebeurtenissen zullen bijna zeker groter zijn dan iets wat we tot op heden hebben gezien, en naar alle waarschijnlijkheid veel groter. Ze zullen een "zuivering" brengen dat zal uitmonden in iets "moois." U moet er geen angst voor hebben. U moet er enkel voor bidden en het feit dat ze zullen plaatsvinden zal zelfs een stimulans zijn voor ons geloof. Alles wat door God wordt gezonden is goed, maar meestal wordt dit maar later duidelijk.
"Iets als een grote ramp?" werd in 1985 aan Mirjana gevraagd. "Neen," antwoordde ze, "het zal niet zo gigantisch zijn. Dat zal later volgen."
Op de vraag of de mensen de plaats zullen gaan bezoeken gaf de zienster het volgende antwoord: "niemand wil rampen, smart en leed gaan bekijken. Waarom zouden de mensen naar zoiets willen gaan kijken? Er bestaat een verschil tussen het gaan bezichtigen van een "teken," dan het gaan bezichtigen van lijden. Wie zou er bijvoorbeeld naar Italië willen gaan om er een dam te zien instorten? Niemand denk ik en dat is ook hoe het met het eerste geheim zal zijn. Wat het geheim ook inhoudt: het zal uiteraard iets zijn waar iedereen, overal en onmiddellijk zal horen.
Toen men haar verder ondervroeg over het eerste geheim, antwoordde Mirjana: "het is een opschudding in een regio in de wereld."
Bron: Michael Brown, Spirit Daily
Vertaling: Chris De Bodt
4. Dagboeken van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 51]
Dagboek 1: Gods barmhartigheid in mijn ziel
58. + Eens kwam 's nachts één van onze zusters, die twee maanden voordien gestorven was, naar mij. Zij hoorde tot het eerste koor. Ik zag ze in een vreselijke toestand. Geheel in vlammen, het gezicht pijnlijk vertrokken. Dat duurde maar korte tijd en toen verdween ze. Huivering ging door mijn ziel, want ik wist niet of ze leed in het vagevuur of in de hel. Ondanks dat, verdubbelde ik mijn gebeden voor haar. Ze kwam de volgende nacht terug, maar in een nog ergere toestand, ergere vlammen, de wanhoop op haar gezicht getekend. Ik was zeer verwonderd haar, na de gebeden die ik voor haar had opgedragen, in nog slechtere toestand te zien.
Ik vroeg: "Hebben mijn gebeden u niet geholpen?" Zij antwoordde dat mijn gebed haar in niets geholpen had en haar niet zouden helpen. Ik vroeg: "En de gebeden die de hele gemeenschap voor u opdroeg, brachten die ook geen hulp?" Zij antwoordde: "Geen enkele, die kwamen andere zielen ten goede." Ik antwoordde: "Als mijn gebeden u niet helpen, verzoek ik u niet meer bij mij te komen."
Ze verdween onmiddellijk. Ondanks dat, hield ik niet op met bidden. Na een zekere tijd kwam ze 's nachts opnieuw bij mij, maar in een heel andere toestand. Ze was niet meer omgeven door vlammen zoals tevoren, haar gezicht straalde, haar ogen glansden van vreugde en ze zei me dat ik een ware naastenliefde had, dat mijn gebeden aan vele andere zielen ten goede gekomen waren, en ze moedigde mij aan te volharden met mijn gebeden voor de zielen van het vagevuur. Ze zei me dat ze niet lang meer in het vagevuur moest blijven. Gods oordelen zijn toch verrassend.
59. 1933. Eens hoorde ik deze stem in mijn ziel: "Doe een noveen voor uw vaderland. Deze noveen zal bestaan uit de Litanie van alle heiligen. Vraag daarvoor de toestemming aan uw biechtvader." De volgende biecht bekwam ik de toestemming en ik begon diezelfde avond die noveen.
60. Tegen het einde van de litanie zag ik een grote klaarte en daarin God de Vader. Tussen deze klaarte en de aarde, zag ik Jezus op het kruis genageld, zo geplaatst, dat als God de aarde wou zien Hij door de wonden van Jezus moest kijken. Ik begreep dat God omwille van Jezus de aarde zegent.
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
5. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 51]
Tweede Lezing: Over de vervolging van de antichrist en de bekering der Joden
Deel 1
Wat zal het uitzicht en de houding van die spoken uit andere tijden zijn? Welke ouderwetse majesteit zal van hun persoon uitgaan? Welke ingegeven accenten zullen over hun lippen komen? Dat is wat de heilige Schrift ons niet vertelt. Ze leert ons dat ze duizend tweehonderd zestig dagen zullen profetiseren, met een zak gekleed en op hun gelaat en hun kleren die het beeld vertonen van nederigheid en boete.
Volgens Daniel zal de vervolging van de antichrist duizend tweehonderd negentig dagen duren. Dus zal de voorspelling van Henoch en Elias dertig dagen korter zijn. Daarom zullen ze verschijnen op het vreselijkste moment van de vervolging. Hoe zullen ze binnen de beperkte tijdspanne van hun zending erin slagen hun getuigenis overal te verspreiden op de bewoonde wereld? Het antwoord is dat het niet nodig is om alle steden te bezoeken, alleen de voornaamste volstaan, de boodschap in de hoofdsteden en de bevolkte centra brengen waar de antichrist aanwezig was en zijn gevreesde verleiding uitoefende. Daarbij komt dat Henoch en Elias waarschijnlijk niet altijd samen waren maar afzonderlijk preekten totdat ze op Gods bevel of door een goddelijke ingeving samen kwamen voor de uiteindelijke strijd.
Waarschijnlijk zullen de ongelovige mensen voor het principe weigeren om hun identiteit te herkennen. Ze zullen trachten hen te grijpen en te straffen als goochelaars en valse zieners, de opinie zal hen belasten met haar ironische trekken en minachting, de openbare bladen zullen hardnekkig elke vermelding over hen mijden en doen alsof ze hen niet kennen. De vervolger, wit van boosheid, zal proberen hen te doden, maar zolang hun zending reikt zullen ze door een hogere macht beschermd blijven, want dit zegt Sint Jan [9,5]: En wanneer iemand hen wil schaden zal er vuur uit hun mond komen dat de vijanden zal verslinden, en als iemand hen zal beledigen zal de dood hen treffen. Deze mensen zullen gezonden worden om de hemel te sluiten, opdat het de tijd van hun profetie niet meer zou regenen, en ze zullen heersen over de wateren die in bloed zullen veranderen, en ook over de aarde die door allerlei plagen zal geteisterd worden zolang ze dat wensen.
Het Evangelie is niet zo nauwkeurig over het welslagen en de doeltreffendheid van de zending van deze twee grote getuigen, maar het staat vast dat een menigte verleide mensen in hun misleiding zullen blijven, maar ze zullen het merendeel, dat uit vrees of ambitie de cultus tot de ware God had verlaten, terugbrengen. En hun preek moet wel de kracht van geen enkel ander evangelisch woord vertonen, want de Joodse koppigheid zal worden doorbroken en de Joden, die begaven onder de glans van de wonderen en de duidelijke bewijzen, zullen terugkeren naar de Herder der herders om met de christenen een kudde en een schaapstal te vormen [Eccl 48,9-10].
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
6. Documentaire: Heilige Maria Goretti [5/6]
Maria Goretti [Corinaldo, 16 oktober 1890 - Ferriere di Conca Nettuno, 6 juli 1902] is een Italiaanse jeugdheilige. Maria was een vroegrijp meisje en werd op elfjarige leeftijd met veertien messteken neergestoken door een man die haar wilde aanranden. Ze stierf twee dagen later in het ziekenhuis met een kruisbeeld en een medaillon van Onze-Lieve-Vrouw in haar handen, nadat zij haar belager vergeven had. De moordenaar kreeg in de gevangenis een visioen van Maria Goretti, bekeerde zich en trad later in als broeder bij de kapucijnen. Het meisje werd in 1950 door Paus Pius XII heilig verklaard. Bij deze ceremonie was de moeder van de heilige aanwezig en ook de moordenaar, een unicum. Haar feestdag is op 6 juli en zij is de patrones van de jonge meisjes en van de slachtoffers van aanranding en verkrachting.
7. Taizé: Frère Roger Schutz, biografie [Aflevering 260]
Formeel katholiek
Op 8 april 2005 vond in Rome de uitvaart plaats van Johannes Paulus II, enkele dagen eerder overleden. Broeder Roger ging er heen. Het was zijn laatste reis en zijn laatste verschijning in het openbaar buiten de Gemeenschap. Een foto is de wereld rond gegaan: Broeder Roger in een rolstoel en die de katholieke communie ontvangt uit de handen van kardinaal Ratzinger. We hebben al eerder de verrassing van velen aangehaald over dit feit. Kardinaal Barbarin, aartsbisschop van Lyon, ondervroeg na de plechtigheid kardinaal Kasper om te weten waarom Broeder Roger openbaar de Heilige Communie had ontvangen. Het antwoord is gekend: "Hij is formeel katholiek."
Bij gebrek aan een openbare uitleg vanwege de Heilige Stoel, alsook vanuit Taizé, bleef de vraag open en kwam het debat op gang. Is Broeder Roger katholiek geworden? Zeer ongewoon, de directeur van het persbureau van de Heilige stoel moest openbaar tussenkomen met een persbericht om deze communie te rechtvaardigen. Het loont de moeite dit antwoord uitgebreid aan te halen vermits ze nooit in het Frans werd gepubliceerd:
1. Broeder Roger toelaten tot de Heilige Communie was niet voorzien. Een samenloop van omstandigheden heeft de prior van Taizé dicht bij de celebrant [kardinaal Ratzinger] gebracht in de groep van degenen die wachtten om te communiceren. In die situatie was het onmogelijk om hem het Heilig Sacrament te weigeren en ook omdat zijn katholiek geloof bekend is.
2. In het klooster van Taizé wordt de intercommunie, waarvan Broeder Roger Schutz geen voorstander is, niet toegepast. Aan niet katholieken wordt het Heilig Sacrament niet uitgereikt. Broeder Roger Schutz deelt ten volle het geloof van de katholieke Kerk in de Heilige Eucharistie. Zijn geval is apart en kan niet veralgemeend worden.
Het is duidelijk dat de woorden van dergelijke openbare mededeling zorgvuldig werden afgewogen.
Vertaling: Broeder Joseph
8. Jezus' tijdgenoten [aflevering 181]
Jacobus, zoon van Alfeüs
Jacobus, de broer van Matteüs, wordt ook wel Jacobus de Mindere genoemd om hem te onderscheiden van Jacobus van Zebedeüs of de Meerdere, de broer van Johannes. Hij was de broer van Matteüs. Hun vader heette Alfeüs en hun moeder Maria [Cleophas], net als de moeder van Jezus.
Jacobus wordt vermeld als een van de twaalf apostelen. Zijn moeder was een van de vrouwen die bij de kruisiging van Jezus waren en het graf leeg aantroffen toen zij zijn lichaam wilden balsemen.
Er is bijna niets bekend over Jacobus zoon van Alfeus, alsook over Thaddeus, Simon de Zeloot en Matthias, de vier apostelen die op de lijst staan in de synoptische Evangeliën en de Handelingen der Apostelen.
Het woord "synopsis" is afkomstig uit het Grieks, en betekent letterlijk "samen [ge-]zien" of "je kunt in één oogopslag de inhoud zien." Dikwijls wordt de term "synopsis" gebruikt als het gaat om de evangeliën van Matteüs, Marcus en Lucas in het Nieuwe Testament van de Bijbel. Legt men deze drie naast elkaar, dan valt ["in een oogopslag"] op dat ze overeenkomstige gedeeltes hebben. Daarom worden deze drie evangeliën wel synoptische evangeliën genoemd en de schrijvers ervan de synoptici.
In een synopsis waar telkens op één pagina de drie evangeliën van Matteüs, Marcus en Lucas naast elkaar staan afgedrukt, zijn de overeenkomsten en verschillen tussen de teksten van de drie evangelisten overzichtelijk weergegeven. Dit vergemakkelijkt de bestudering ervan. De overeenkomsten tussen deze boeken hebben tot een ontstaanstheorie van de boeken geleid, die omschreven wordt als het synoptische vraagstuk.
Een aantal geleerden beweert dat Marcus als eerste zijn evangelie heeft geschreven en dat Mattheüs en Lucas er gebruik van hebben gemaakt bij het schrijven van hun eigen evangelie. Daarnaast hadden Mattheüs en Lucas waarschijnlijk allebei de beschikking over een verloren gegane bron die Marcus niet kende, aangeduid als bron Q [van het Duitse woord "Quelle"]. Deze bron zou dan vooral uitspraken van Jezus bevat hebben.
Vertaling: Broeder Joseph
9. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 19]
Hoofdstuk 1: Vanaf de dood van de H. Jozef tot het doopsel van Jezus in de Jordaan
Over de Libanon naar Sarepta
Van hier ging Hij nog verder naar het noorden tot in het gewest, waarin Joannes bij zijn terugkeer uit de woestijn zich voor het eerst had begeven. Het is een herdersdorp, waar ook Noëmi met haar schoondochter Rut [l:19] een tijdlang verbleven heeft. Zij had hier een zo goede naam dat haar nagedachtenis onder de bewoners der streek nu nog voortleeft. Later woonde zij bij Bethlehem.
De Heer predikte hier onvermoeid. De tijd nadert dat Hij naar het zuiden zal gaan en dan, door Samaria, naar zijn doopsel. Ondertussen echter zullen nog twee maanden verlopen.
Hierboven had ook Jacob landerijen gehad. Door dit herdersgewest vloeit een kleine rivier, waarachter boven zeer hoog de bron van Johannes in de woestijn lag. Bij die bron zakte de weg zeer steil af naar het slagveld van Ezekiël. De helling is er zo steil als daar waar Adam en Eva uit het paradijs naar beneden gedreven werden en de bomen werden op hun weg steeds kleiner en kreupeler. Dan kwamen zij aan een struikgewas en alles rondom hen werd steeds woester. Het paradijs werd zo hoog als de zon en ging onder als achter een berg die scheen te stijgen.
De Heiland betreedt dezelfde weg die Elias weleer heeft bewandeld, toen hij van de beek Kerit naar Sarepta kwam. Hij is reeds weer op de terugweg van het herdersdorp naar Sarepta. Hij predikt hier en daar onderweg en gaat Sidon voorbij. Binnenkort zal Hij nu van Sarepta zuidwaarts naar zijn doop gaan. Te Sarepta houdt Hij nog de sabbat.
10. Malachias: De 111 profetieën over de Pausen
Profetie 56: De Cervo et Leone [Van een hert en een leeuw]
Paulus II [1464 - 1471]
Echte naam: Pietro Barbo [Venetië, 23 februari 1417 - Rome, 26 juli 1471]
In het buitenland voelde Paus Paulus II zich, na de val van Negroponte op 12 juli 1470, gesterkt om de strijd aan te gaan met het Ottomaanse Rijk, die een bedreiging vormde voor heel Europa. Eerdere pogingen om de keizer van het Heilige Roomse Rijk, Frederik III, te overtuigen waren mislukt en ondanks zijn eigen afkomst, voelde Paulus II er niets voor om de Venetianen in de strijd te betrekken uit vrees voor hun toenemende macht. Door toezeggingen aan leiders in Hongarije en Albanië hoopte de paus op een actieve strijd, maar resultaten bleven uit. Onderlinge verschillen en gebrek aan samenwerking waren hiervan de oorzaak, maar ook het conflict met de koning van Bohemen, George van Podiebrad, lag hieraan ten grondslag.
De Boheemse koning gold als een van de eerste Europese vorsten die zich openlijk van het katholicisme had afgewend en aanhanger was geworden van de leer van Johannes Hus. Op 23 december 1466 werd de koning door Paulus II geëxcommuniceerd en gaf hij openlijke steun aan de rebellen die zich tegen de koning verzetten. Paulus onthief de rebellen van hun eed waarmee zij trouw aan hun vorst hadden gezworen en gaf hen toestemming een afzettingsprocedure te beginnen. De koning van Hongarije, Matthias Corvinus, werd opgeroepen ten oorlog te trekken tegen Bohemen, en nadat Corvinus erin geslaagd was gebieden te veroveren werd hij door paus Paulus II in maart 1469 tot koning van Bohemen gekroond. Pas bij de dood van George van Podiebrad kwam er een einde aan het conflict.
Een poging om de Franse koning af te laten zien van de Pragmatieke Sanctie van Bourges [1438], waarbij het gezag van de paus over de Franse bisschoppen beperkt bleef, mocht niet baten, zelfs niet toen Paulus II besloot de koning de titel van "zeer christelijke koning" te verlenen.
Chris De Bodt
11. Onze Lieve Vrouw van Anguera: vervolg van de boodschappen
Boodschap 3415 van 19/12/2010
Lieve zonen en dochters, Ik ben uw Moeder en Ik kom uit de hemel om u te zegenen en u te helpen. Wees vol van hoop, want Ik ben uw Moeder van Genade en Barmhartigheid. Wees trouw aan Mijn oproepen en u zult groot zijn in het geloof. Ik vraag u om verder te blijven bidden. Enkel met de kracht van het gebed zult u kunnen bijdragen tot de overwinning van Mijn Onbevlekte Hart. Ik ken ieder van u bij naam en Ik kom om u op te roepen tot bekering. Wees volgzaam. Ik kan u niet verplichten, maar wat Ik zeg dient ernstig te worden genomen. Verlaat het pad niet dat ik Ik u heb aangeduid. Mijn arme kinderen zijn geestelijk blind en het ogenblik is gekomen om "ja" te zeggen tegen God. U zult gruwelen op aarde zien. Het Land van het Heilige Kruis [Brazilië] zal worden getroffen en Mijn arme kinderen zullen een zwaar kruis moeten dragen. Ik zal uw intenties meenemen tot Mijn Zoon Jezus. Moed. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Blijf in vrede. Amen.
Vertaling: Chris De Bodt
28-01-2011
28 januari 2011
28 januari 2011
1. Medjugorje: Interview van Janice T. Connell met Jakov Colo [deel 20]
Het menselijk hart op zich is onbetrouwbaar
Jacovs raad
Janice: Jacov, u zes zieners, hebben zo n unieke genade ontvangen. Zelfs de Gezegende Moeder zegt dat het nog nooit in de geschiedenis van de Kerk gebeurd is dat iemand de genade, zoals ze de zes kinderen van Medjugorje te beurt is gevallen, ontvangen heeft. Jacov: We zijn op een bijzondere wijze gekozen om God te dienen, maar niet omdat we beter of speciaal zijn of omdat we meer zullen krijgen. Onze rol is om boodschappers te zijn van Gods groot plan voor de wereld, dat zich hier in Medjugorje gemanisfesteerd heeft.
Janice: Wat is dat plan, Jacov? Jacov: De Gezegende Moeder is hier om de wereld te bekeren en te verzoenen.
Janice: Zal dat in uw leven gebeuren, Jacov? Jacov: Ja.
Bron: Janice T. Connell
Vertaling: Henk
2. Dagboeken van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 50]
Dagboek 1: Gods barmhartigheid in mijn ziel
56. O mijn God, ik begrijp goed dat ge van mij dit geestelijke kindschap [32] vereist, want Gij vraagt het voortdurend door uw plaatsvervangers.
In het begin van mijn kloosterleven schrikten het lijden en de tegenkantingen mij af en ontmoedigden mij, daarom bad ik zonder ophouden dat Jezus mij zou versterken en de kracht van de heilige Geest verlenen om in alles zijn heilige Wil te volbrengen, want ik kende van het begin af en nu nog mijn zwakheid. Ik weet goed wat ik uit mijzelf ben, want Jezus heeft voor de ogen van mijn ziel geheel de afgrond van ellende die ik ben ontsluierd, en daardoor begrijp ik zeer goed dat al wat er aan goeds in mijn ziel is, enkel en alleen Zijn heilige genade is. Het beseffen van mijn eigen ellende toont mij de oneindige afgrond van Uw Barmhartigheid. In mijn innerlijk leven bekijk ik met één oog de afgrond van ellende en verwerpelijkheid die ik ben, en met het andere de afgrond van Uw Barmhartigheid, o God.
57. O mijn Jezus, Gij zijt het leven van mijn leven, Gij weet wel dat ik niets anders verlang dan de glorie van Uw Naam en dat alle zielen Uw Goedheid kennen. Waarom mijden de zielen U, Jezus? Ik versta dat niet. O kon ik mijn hart in kleine stukjes snijden en zo U, Jezus, elk deeltje als een heel hart offeren, om U minstens voor een deel te vergoeden voor de harten die U niet beminnen! Ik hou van U, Jezus, met elke druppel van mijn bloed en ik zou het graag voor u vergieten om U het bewijs te leveren van mijn oprechte liefde. O God, hoe meer ik U ken, hoe minder ik me U kan begrijpen, maar deze onbegrijpelijkheid, laat mij vermoeden hoe groot Gij, God, zijt. En Uw onbegrijpelijkheid ontvlamt mijn hart met een nieuwe vlam voor U, Heer. Sinds het moment dat Gij mij toelaat, Jezus, de blik van mijn ziel in U te verdiepen, rust ik uit en verlang verder niets meer. Ik heb mijn bestemming gevonden op het moment dat mijn ziel verdronken is in U, het enig voorwerp van mijn liefde. Alles is niets in vergelijking met U. Lijden, tegenkantingen, vernederingen, het falen, verdenkingen die mij te beurt vallen, het zijn splinters die mijn liefde tot U, Jezus, ontvlammen. Mijn verlangens zijn gek en onvervulbaar. Ik wil U mijn lijden verstoppen. Ik wil nooit beloond worden voor mijn moeite en mijn goede daden. O Jezus, Gij alleen zijt mijn beloning, Gij zijt mij genoeg, schat van mijn hart. Ik wil meevoelen met het lijden van mijn naaste en mijn eigen lijden in mijn hart verbergen, niet alleen voor de naaste maar ook voor U, Jezus.
Het lijden is een grote genade. Door het lijden wordt de ziel gelijkend op de Heiland, in het lijden kristalliseert de liefde. Hoe groter het lijden, hoe zuiverder de liefde.
[32] Z.F. bedoelt hier het geestelijk kindschap zoals de H. Theresia van het Kindje Jezus het beleefd heeft.
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
3. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 50]
Tweede Lezing: Over de vervolging van de antichrist en de bekering der Joden
Deel 1
Deze twee getuigen zullen twee vreemde mannen zijn die plots midden de wereld opdagen zonder dat iemand hun geboorte, hun oorsprong, hun herkomst en hun familie kent.
Zo spreekt Sint Jan er over in het elfde hoofdstuk van het boek Openbaring: En ik zal Mijn geest en Mijn kracht afstaan aan Mijn twee getuigen en ze zullen duizend tweehonderd zestig dagen voorspellen. Het zijn twee olijfbomen en twee rechtstaande kandelaars in aanwezigheid van de Heer der aarde.
Niemand kan de verstomming uitdrukken die de mensen zal overvallen bij het zien van die twee mannen die vreemd zijn aan onze passies en zaken, gezien ze leefden de ene zes duizend jaar, de andere dertig eeuwen, in ik weet niet welke verheven streek onder een hemel en in een sfeer die onbereikbaar zijn voor onze zinnen en verstand. Geen van beide getuigen is nochtans vreemd aan het mensdom. Een van deze fakkels en van de twee olijfbomen is Henoch, de betovergrootvader van Noah, de rechtstreekse voorvader van de mensheid. De andere is de profeet Elias die, volgens de Verlosser, voorbestemd is om alles te herstellen. Hij komt een tweede keer de golf van goddeloosheid terugdringen die onstuimiger was dan ten tijde van Achab. Het is ook het uur van de Verlossing van Israël. De grote profeet zal Abrahams nageslacht overtuigen van de komst van de Messias, de blinddoek van onwetendheid en duisternis die sinds negentien eeuwen op zijn ogen drukt, aftrekken.
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
4. Documentaire: Heilige Maria Goretti [4/6]
Maria Goretti [Corinaldo, 16 oktober 1890 - Ferriere di Conca Nettuno, 6 juli 1902] is een Italiaanse jeugdheilige. Maria was een vroegrijp meisje en werd op elfjarige leeftijd met veertien messteken neergestoken door een man die haar wilde aanranden. Ze stierf twee dagen later in het ziekenhuis met een kruisbeeld en een medaillon van Onze-Lieve-Vrouw in haar handen, nadat zij haar belager vergeven had. De moordenaar kreeg in de gevangenis een visioen van Maria Goretti, bekeerde zich en trad later in als broeder bij de kapucijnen. Het meisje werd in 1950 door Paus Pius XII heilig verklaard. Bij deze ceremonie was de moeder van de heilige aanwezig en ook de moordenaar, een unicum. Haar feestdag is op 6 juli en zij is de patrones van de jonge meisjes en van de slachtoffers van aanranding en verkrachting.
5. Taizé: Frère Roger Schutz, biografie [Aflevering 259]
God kan alleen maar liefhebben
Tot op het einde kwam Broeder Roger nooit over als een leermeester maar als een gelovige die zijn ervaring deelt met andere gelovigen of zoekers van God en die niet aarzelt om zijn zwakheden en zijn twijfels naast zijn zekerheden te delen. De betrokkenheid wordt dikwijls in zijn brieven uitgedrukt door het wij die hem dichter bij de lezer brengt en de spirituele vertrouwelijkheid komt discreet naar voren. In zijn Brief aan de jongeren, einde 1992 opgesteld, liet hij verstaan dat ook hij momenten van vertwijfeling en van een spirituele woestijn doormaakte: "Wanneer ons persoonlijk gebed armzalig schijnt en onze woorden onhandig moeten we niet blijven stilstaan. Is een van de diepste verlangens van onze ziel niet met God één te zijn? [...] En gebeurt het onverhoopte, dan zijn de lange en weinig verlichte nachten voorbij. Zelfs duistere wegen volgen, in plaats van ons te verzwakken, kan ons innerlijk opbouwen. Wat ons aanspreekt is van ene ontdekking naar de andere te gaan."
Beelden van de bijeenkomst in Parijs einde 2002 tonen ons Broeder Roger in de kathedraal Notre-Dame. Hij zit onder de gelovigen in de middengang van de beuk. Met de jongeren naar het koor gekeerd, schijnt hij gebogen onder de last van de jaren. Zoals telkens als hij in het openbaar verschijnt, draagt hij op het witte kleed een soort gele plaid om zich voor de koude te beschermen.
Pater Voillaume, stichter van de Kleine Broeders van Jezus, stierf in Aix-en-Provence op 13 mei 2003. Bijna negentig kon Broeder Roger niet naar de uitvaart gaan. Een Broeder vertegenwoordigde de Gemeenschap van Taizé op de viering en las een liefdevolle boodschap van de prior voor die fijngevoelig liet doorschemeren dat hij sereen de dood afwachtte: "Christus van medelijden, je geeft ons één te zijn met degenen die ons zijn voorgegaan en die ons zo nabij kunnen blijven, in het bijzonder de zo geliefde Pater Voillaume. Nu ziet hij al het onzichtbare. Door hen op te volgen bereidt u ons voor om het stralen van je licht te ontvangen."
Van 28 december 2004 tot 2 januari 2005 ging een Europese Jongerenbijeenkomst door in Lissabon. Het was de zevenentwintigste en ook de laatste waaraan Broeder Roger deelnam. Het gebeuren viel samen met de tsunami die Indonesië en de omliggende landen trof en zoveel slachtoffers eiste. Het eerst weerhouden thema [een toekomst van vrede] moest dikwijls plaats ruimen voor debatten over lijden en ongeluk. Ieder avond werd de boodschap van Broeder Roger vooraf gegaan door een bijzonder gebed voor de slachtoffers van de ramp: "We bidden verenigd met de slachtoffers van de ramp in Azië," zei Broeder Roger, en hij smeekte de Heilige Geest de Aziatische volkeren te troosten in hun diepe beproeving. Tijdens het avondgebed las Broeder Roger met zwakke stem een meditatie, die in een twintigtal talen werd vertaald. Alle deelnemers logeerden bij Portugese families. s Avonds voegden de opvangfamilies zich bij de biddende jongeren die bij hen logeerden. "Het is de eerste keer," zei Broeder Emile, een van de inrichters van de bijeenkomst en verantwoordelijk voor de communicatie van de Gemeenschap, "dat ik dergelijke vermenging van generaties meemaak, met kinderen, jonge Europeanen en bejaarden." Deze eenheid onder generaties in het gebed kon Broeder Roger alleen maar behagen die, nog in de tijd van het Jongerenconcilie, de bejaarden niet vergat.
De fotos die bestaan van de dagen in Lissabon tonen de stichter van Taizé krom en broos, maar tussen de rimpels van zijn gezicht zijn de ogen nog even vurig en vol zachtheid.
Vertaling: Broeder Joseph
6. Jezus' tijdgenoten [aflevering 180]
Jacobus van Kefar Sama [Jacobus van Kefar-Sekaniah]
Toen hij terug thuis kwam riepen zijn leerlingen hem om hem te troosten, maar hij aanvaardde geen vertroosting. Toen zei R. Akiba tot hem: "Meester, staat u mij toe om één ding te zeggen over wat u mij hebt bijgebracht." Hij antwoordde: "Zeg het!" Toen zei hij: "Meester, misschien zijn sommige van uw onderrichten bij hen terecht gekomen. Dat kan de reden zijn voor uw aanhouding." Toen zei hij: "Akiba, u hebt er mij aan herinnerd dat ik op een dag aan het wandelen was aan de oppermarkt van Sephoris toen ik één van de volgelingen van Jezus ontmoette, Jacobus van Kefar-Sekaniah." Deze vroeg me: "Het staat geschreven in de Thora: u zult geen geld van de opbrengst van hoererij naar het Huis van de Heer brengen. Mag dit geld worden aangewend voor een rusthuis voor de hogepriesters?" Ik gaf hierop geen antwoord. Aldus vervolgde hij: "Er werd mij [door Jezus van Nazareth] onderricht dat zij die van een plaats van verdorvenheid komen, naar een plaats van verdorvenheid gaan." Deze woorden vond ik heel wijs en daarom ben ik, wegens het overtreden van de woorden in de Schrift, veroordeeld: blijf ver weg van de hoeren, wat verwijst naar de Talmoed en benader zelfs haar deur niet; wat verwijst naar de heersende macht.
Vertaling: Broeder Joseph
7. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 18]
Hoofdstuk 1: Vanaf de dood van de H. Jozef tot het doopsel van Jezus in de Jordaan
Over de Libanon naar Sarepta
Het jaargetijde is hier zo dat ik steeds ga denken dat wij nu in mei zijn omdat in het Beloofde Land de graanvelden van de tweede oogst nu reeds zo staan als bij ons het graangewas in mei. Het koren wordt hier niet zo dicht bij de grond afgemaaid als bij. De oogstarbeiders grijpen een handvol halmen onder de aren en snijden die ter lengte van een el af. Zij dorsen niet, zoals hier. De kleine schoven staan recht en er wordt met een rol tussen twee ossen over gerold. Het graan is veel droger dan hier en het valt zeer gemakkelijk uit de aren. Dit werk wordt in de open lucht verricht of ook wel in een schuur of soort hangaar, die rondom open is en alleen boven van een strodak is voorzien.
In de laatste dagen zag ik Jezus uit Sarepta noordoostwaarts gaan [schuin over de Libanon], naar een plaats niet ver van het slagveld, waar Ezekiël in een geest van verrukking te zien kreeg hoe de doodsbeenderen op een uitgestrekte vlakte zich ordelijk aan elkander voegden, met aderen en vlees bekleed werden en hoe dan een opkomende wind hun geest en leven inblies [Ezek.37,l-14].
Ik bekwam de verklaring dat de aaneenvoeging van die gebeenten en hun bekleding met vlees door de leer en het doopsel van Johannes verwezenlijkt werd, terwijl het inblazen van de geest en het leven bewerkstelligd zou worden door de Verlossing van Jezus en door de zending van de H. Geest.
Alles in deze landstreek was zeer verwaarloosd en vervallen. Ook de mensen waren terneergeslagen, maar Jezus troostte hen hartelijk, vooral door de verklaring van het visioen van Ezekiël.
In de middeleeuwen werd er op haar feestdag, "St. Audreys," op 23 juni, een belangrijke jaarmarkt gehouden in Ely. De volgelingen en bewonderaars van de H. Etheldreda kochten daar keurige kanten kleding. Deze kleding raakte uit de mode en, speciaal in de puriteinse periode van het midden van de zeventiende eeuw, werd erop neergekeken. De bescheiden kanten kleding werd langzamerhand gezien als goedkoop, ouderwets, en van matige kwaliteit. Daarom werd "St. Audrey" verbasterd tot "tawdry," een Engels woord dat nog steeds in deze betekenis gebruikt wordt.
Vertaling: Mario Lossie
9. Malachias: De 111 profetieën over de Pausen
Profetie 56: De Cervo et Leone [Van een hert en een leeuw]
Paulus II [1464 - 1471]
Echte naam: Pietro Barbo [Venetië, 23 februari 1417 - Rome, 26 juli 1471]
Zijn binnenlandse politiek wordt vooral gekenmerkt door de vervolging van de Fraticelli en het huis Anguillara. De Fraticelli waren al eeuwen een doorn in het oog van de Rooms-katholieke Kerk, doordat zij in de lijn van de Franciscanen het armoedeideaal nastreefden en het optreden van de Kerkelijke macht als schandalig ervoeren, en de individuele leiders ongeschikt achtten voor hun functie. Al in de dertiende eeuw was deze groepering door paus Bonifatius VIII betiteld als ketters, en werden aanhangers van de Fraticelli menigmaal vervolgd.
In 1466 vond opnieuw een grootschalige vervolging plaats, waarbij verschillende leden [waaronder hun leider Stefano de Conti] gevangengezet werden in de Engelenburcht. Daarmee hoopte Paulus II een definitief einde te maken aan de 'immorele' praktijken van deze groepering, echter zonder succes.
Het huis Anguillera was een andere vijand binnen de pauselijke staat die Paulus II wenste te elimineren. Deze adellijke familie uit Latium had zich tegen het bestuur van de paus gericht en daarbij de macht gegrepen in diverse steden in de provincie Viterbo, ook een kerkelijk gebied. Tijdens de regering van Francesco degli Anguillara werd op inititatief van Paulus II een einde gemaakt aan de macht van het huis. Francesco werd geëxcommuniceerd en gevangengezet in de Engelenburcht, en alle bezittingen van de familie werden geconfisqueerd.
Chris De Bodt
10. Onze Lieve Vrouw van Anguera: vervolg van de boodschappen
Boodschap 3414 van 18/12/2010
Lieve zonen en dochters, Saverena en Candelaria: lijden zal komen over Mijn arme kinderen. Kniel neer in gebed en verwijder u niet van de Heer. U leeft in een tijd van grote geestelijke verwarringen. Wees sterk en laat de duivel u niet misleiden. U behoort tot de Heer en Hij verwacht veel van u. Ik moedig u aan om uw rol als Christen op te nemen. Ik weet wat uw noden zijn en zal tot Mijn Zoon Jezus spreken voor u. Verlies het hart niet. Open uw harten en laat de Genade van de Heer u omvormen. Vertel iedereen dat God gehaast is en dat het nu de tijd is voor uw terugkeer. Leef naar mijn oproepen omdat Ik u naar een hoge graad van heiligheid wens te leiden. Wanneer alles verloren zal lijken zal er een grote overwinning van God voor u opdagen. Moed. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Blijf in vrede. Amen.
Vertaling: Chris De Bodt
27-01-2011
27 januari 2011
27 januari 2011
1. Medjugorje: Interview van Janice T. Connell met Jakov Colo [deel 20]
Het menselijk hart op zich is onbetrouwbaar
Jacovs raad
Janice: Jacov, waarom zullen sommigen nog niet geloven? Jacov: Zij zullen zichzelf niet in een situatie plaatsen om bekeerd te worden.
Janice: Is bekering iets dat we niet uit onszelf kunnen doen? Jacov: Ik weet het niet. Het is een werking van genade, en genade komt van God. Een persoon kan "ja" zeggen tegen de mogelijkheid van bekering. Het is daarom dat de Gezegende Moeder ons vraagt om te bidden en te vasten. Het is het gebed en het vasten dat onze harten toestaat om zich te openen voor God. Bekering betekent echt zich bewust worden dat God overal rondom ons is. God is altijd al rondom ons geweest, alleen de meesten beseffen het niet.
Janice: Wat beveelt u aan? Jacov: Alle mensen op aarde die de boodschappen van de Gezegende Moeder horen en er met een genereus hart vol van liefde aan beantwoorden, zullen bekering ervaren.
Bron: Janice T. Connell
Vertaling: Henk
2. Johannes Paulus II: Zuster Marie Simon-Pierre spreekt over haar mirakel
3. Dagboeken van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 49]
Dagboek 1: Gods barmhartigheid in mijn ziel
55. 1933 + Geestelijke raad, door Pater Andrasz S.J.
Ten eerste: Ge moogt u van de innerlijke ingevingen niet afwenden maar spreek altijd over alles met uw biechtvader. In geval ge erkent dat deze innerlijke ingevingen u aanbelangen, dat is: ten goede komen aan uw, of aan andere zielen, dan vraag ik u ze te volgen en ze in geen geval te verwaarlozen, maar altijd in overeenstemming met uw biechtvader.
Ten tweede: Als deze ingevingen niet in overeenstemming zijn met het geloof en de geest van de Kerk, moet ge ze onmiddellijk verwerpen want die komen van een slechte geest.
Ten derde: Als deze ingevingen niet het goed van de zielen beogen, noch in het algemeen, noch in het bijzonder voor uw heil, neem ze dan niet ter harte en schenk er geen aandacht aan.
Maar ge moogt u daarin niet zelf leiden alleen, op een of andere manier kunt ge in dwaling vervallen ondanks de grote genaden van God. Nederigheid, nederigheid en altijd nederigheid, want uit onszelf kunnen we niets, alles is alleen Gods genade.
Gij zegt mij dat God van de zielen een groot vertrouwen vraagt, wel toon als eerste dit vertrouwen. Nog één woord: aanvaard dit alles in kalmte.
De woorden van een biechtvader: "Zuster, God bereidt u vele buitengewone genaden, maar zorg dat uw leven voor de Heer zuiver is, als een traan, hoe de anderen u ook beoordelen. God zij u genoeg, Hij alleen."
Tegen het einde van het noviciaat zei mijn biechtvader deze woorden: "Ga goed doende door het leven opdat ik op uw levensbladzijden kan schrijven: zij ging al goed doende door het leven. Moge God dat in u bewerken."
Een andere keer zei mijn biechtvader: "Handel tegenover God zoals de weduwe uit het evangelie. Al stak ze een klein muntstukje in de offerblok, toch had dit bij God meer waarde dan de grote offers van de anderen."
Eens kreeg ik deze les: "Leg er u op toe dat al wie met u in contact komt daar vreugde aan overhoudt. Zaai rondom u de geur van geluk. Vermits ge veel van God gekregen hebt, geef ook veel aan de anderen. Dat allen gelukkig van u weggaan, zelfs als ze maar de zoom van uw kledij aangeraakt hebben. Sla acht op de woorden die ik u nu gegeven heb."
Een andere keer zei hij me het volgende: "Laat God toe het bootje van uw leven naar de diepte te duwen, naar de onpeilbare afgrond van het innerlijke leven."
Enkele woorden van een onderhoud met de novicenmeesteres tegen het eind van mijn noviciaat: "Moge eenvoud en nederigheid de eigen kenmerken van uw ziel zijn. Ga door het leven zoals een kind: altijd vertrouwvol, vol eenvoud en nederigheid, met alles tevreden, altijd gelukkig. Waar andere zielen zich beangstigen, gaat u rustig voort dank zij de eenvoud en nederigheid. Mijn zuster, gedenk heel uw leven dat, zoals het water van de bergen uitsluitend naar het dal vloeit, zo de genaden van God alleen naar de nederige zielen vloeien.
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken 4. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 49]
Tweede Lezing: Over de vervolging van de antichrist en de bekering der Joden
Deel 1
Sint Jan duidt ook de naam van de antichrist aan, maar hij achtte het nuttig het in cijfers uit te drukken. Het is geweten dat in verscheidene talen cijfers kunnen omgezet worden in letters en omgekeerd. Sint Jan zegt ons dus dat in een niet vernoemde taal, de naam van het beest uitgedrukt wordt met het getal 666.
De Kerkvaders en dokters hebben zich toegelegd om de naam verscholen achter dit mysterieus getal te ontdekken, maar zijn er niet in geslaagd. Er kunnen tal van diverse namen dienen waarvan de letters, naargelang hun volgorde, het door Sint Jan aangeduide getal uitdrukken. Er dient bij het gevoel van Sint Ireneus gebleven die ons verzekert dat de Heilige Geest de naam van de antichrist aanreikte onder de vorm van dit raadselachtig getal, omdat hij wenste dat de ware zin verborgen bleef tot aan de komst van zijn profetie, wanneer het nuttig zal zijn dat de antichrist hen gemeld wordt.
Dan, zegt Sint Jan, zullen degenen die het verstand kregen niet meer aan vergissing zullen toe zijn en om het beest te herkennen slechts het getal van zijn naam hebben te tellen. Qui hyabet intellectum computat numerum Bestia [Apoc 13: 16].
Maar God, zegt Sint Paulus, is trouw en heeft een pakt met de bekoring afgesloten en laat niet toe dat de mens boven zijn krachten bekoord wordt. Hier zal de bekoring de omstandigheden en de normale wetten van de mensheid overschrijden. Het betaamt Gods barmhartigheid dat het geneesmiddel evenredig is met de kwaal. Maar de aangekondigde hulp is de meest bovenmenselijke, de meest buitensporige, de verst verwijderde van de regels van de geschiedenis en de gewone gang van de Voorzienigheid, onder allen die de Hemel aan de mensen zond sinds de Menswording.
Op het ogenblik dat de storm heviger zal zijn, wanneer de Kerk geen leider zal hebben en het niet bloedige offer overal zal opgehouden hebben en alles menselijk wanhopig blijken zullen we twee getuigen zien opdagen, zegt Sint Jan.
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
5. Documentaire: Heilige Maria Goretti [3/6]
Maria Goretti [Corinaldo, 16 oktober 1890 - Ferriere di Conca Nettuno, 6 juli 1902] is een Italiaanse jeugdheilige. Maria was een vroegrijp meisje en werd op elfjarige leeftijd met veertien messteken neergestoken door een man die haar wilde aanranden. Ze stierf twee dagen later in het ziekenhuis met een kruisbeeld en een medaillon van Onze-Lieve-Vrouw in haar handen, nadat zij haar belager vergeven had. De moordenaar kreeg in de gevangenis een visioen van Maria Goretti, bekeerde zich en trad later in als broeder bij de kapucijnen. Het meisje werd in 1950 door Paus Pius XII heilig verklaard. Bij deze ceremonie was de moeder van de heilige aanwezig en ook de moordenaar, een unicum. Haar feestdag is op 6 juli en zij is de patrones van de jonge meisjes en van de slachtoffers van aanranding en verkrachting.
6. Taizé: Frère Roger Schutz, biografie [Aflevering 259]
Hoofdstuk 12. Taizé, een voorlopige roeping
In een artikel dat wat later verscheen hernam de prior van Taizé die gedachte: "Het lijden komt niet van God. God is niet de oorzaak van het kwaad, hij wil noch de menselijke ontreddering, noch het geweld van de ongelukken, noch de oorlogen. God is onschuldig. God is de onschuldigheid. Denken dat God streng zou optreden tegenover het menselijk wezen is een van de grote hindernissen van het geloof."
Van 28 december 2001 tot 1 januari 2002 werd de Europese Jongerenbijeenkomst in Boedapest, na de aanvallen van de elfde september die de Verenigde Staten troffen en de wereld verstomden, onder het teken van de verzoening geplaatst. De prior van Taizé nodigde de jongeren uit om wegen van vertrouwen te trekken tot in de nacht van de mensheid.'
Dergelijke woorden kunnen onpraktisch lijken. Maar als Broeder Roger oproept tot verzoening tijdens de Europese bijeenkomsten gebruikt hij geen geijkt en zinloos woord. Zonder ooit een groep of gemeenschap te noemen, neemt hij concreet de etnische en godsdienstige verdeeldheid in aanmerking, die niet alleen Europa maar ook de landen zelf doorkruist, vooral in het Oosten. Toen, maar ook nu nog, waren de conflicten tussen katholieken uit Oekraïne en orthodoxen niet gedaan. Een verantwoordelijke van de groep uit Oekraïne heeft getuigd: "Ik was onder de indruk over hoe de Oekraïners verenigd waren in Boedapest. De muren die ons normaal scheiden waren weggevallen. We kwamen uit verschillende Kerken en verschillende streken, maar we begrepen elkaar en we voelden ons één. Op de terugweg in de Karpaten werden we opgehouden door een sneeuwstorm. Groepen uit alle streken en van alle geloofsstrekkingen kwamen bijeen om ons te helpen. Bewust van onze ernstige verdeeldheid zijn we dankbaar voor de gave die ons werd toegekend in Boedapest."
Vertaling: Broeder Joseph
7. Jezus' tijdgenoten [aflevering 179]
Jacobus van Kefar Sama [Jacobus van Kefar-Sekaniah]
Jacobus van Kefar Sekhaniah [of Kefar Sama] was een Joodchristen wonderdoener waarvan de rabbijnse literatuur meermaals gewag maakt. Gezien de personaliteiten waarmee hij verband houdt was dit charismatisch personage actief tussen de eerste en de tweede eeuw na J. Chr. Hij genas de zieken in naam van Jezus van Nazareth en bracht zijn onderricht over. Een anekdote verbindt hem met rabbi Eleazar ben Dama en zijn oom rabbi Ismaël ben Elicha. Jacobus stelde voor om Jezus naam in te roepen om Eleazar te genezen toen deze door een slang gebeten was. De oom van Eleazar, Ismaël, weigerde dit voorstel. Daar hij wilde genezen wou Eleazar aandringen bij zijn oom maar hij stierf voor hij dit kon uitvoeren. Daarop zei zijn oom, rabbi Ismaël: "Gelukkig zijt gij, omdat u heengegaan bent in vrede en u niet hebt toegegeven."
Toen rabbi Eleazer ben Hyrcanos werd aangehouden wegens ketterij, werd hij voor het tribunaal gebracht om te worden geoordeeld. De gouverneur zei tot hem: "Hoe kan een wijze man als u zich met deze niets beduidende zaken bezighouden?" Hij antwoordde: "Ik erken de Rechter zijn gelijk." De gouverneur dacht dat hij hiermee naar hem verwees, maar in werkelijkheid refereerde hij naar zijn Vader in de Hemel. Toen antwoordde de rechter: "Omdat u mijn mening als de juiste beschouwt, vergeef ik u en wordt alles u kwijtgescholden."
Vertaling: Broeder Joseph
8. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 17]
Hoofdstuk 1: Vanaf de dood van de H. Jozef tot het doopsel van Jezus in de Jordaan
Over de Libanon naar Sarepta
In deze noordelijke landstreek, zal Jezus nog enige tijd vertoeven en dan naar de doop van Joannes gaan. Hij houdt zich meestal op bij oude, deugdzame Joden in de muren van Sarepta. Uit kracht van een oude gewoonte en uit verering voor Elias leven die kluizenaars hier in de overweging en verklaring der profetieën, alsook in veel gebed om de komst van de Messias.
Jezus onderrichtte hen over de Messias en over de doop van Johannes. Zij zijn deugdzaam en vroom, doch hebben over de Messias vele verkeerde opvattingen, bijvoorbeeld dat Hij met wereldse heerlijkheid zal komen.
Jezus gaat dikwijls in het woud bij Sarepta om daar in de eenzaamheid te bidden. Hij predikt in de synagoge en besteedt een goed deel van zijn tijd aan het onderricht van de kinderen.
De volgende dag zag ik Jezus ook in de omliggende dorpen het woord Gods verkondigen. De Joden van die dorpen vermaande Hij om zich van de heidenen afgezonderd te houden en alle vermenging te vermijden. Een deel van de mensen hier waren goed, een ander deel zeer slecht. Bij Jezus zijn hier geen begeleiders, maar nu en dan zijn bij Hem bewoners van deze plaatsen. Ik zie Hem hier dikwijls voor mannen en vrouwen in de open lucht op kleine heuvelen en onder bomen prediken.
Het leven en de verdiensten van Etheldreda waren het favoriete studiemateriaal van middeleeuwse schrijvers en er bestaan nog veel berichten van haar. In de kunst wordt ze voorgesteld met de symbolen van de adel en als haar rang van abdis, soms met een boek en soms met een kroon van bloemen, of gekroond en met een staf. In de Kathedraal van Ely stellen de lantaarnpilaren haar slapend voor, met haar hoofd op de schoot van een non, een boek in haar hand en een bloeiende boom boven haar. Ze is ook gekend onder de troetelnaam Audrey.
In Londen, Ely Place staat de kerk van de H. Etheldreda, waar een hand van haar bewaard wordt. Dit is ook één van de eerste kerken die na de Reformatie terug zijn gegeven aan de katholieke eredienst.
Vertaling: Mario Lossie
11. Malachias: De 111 profetieën over de Pausen
Profetie 56: De Cervo et Leone [Van een hert en een leeuw]
Paulus II [1464 - 1471]
Echte naam: Pietro Barbo [Venetië, 23 februari 1417 - Rome, 26 juli 1471]
Evenals bij vorige conclaven braken er door de sedisvacatie rellen uit in Rome. Hierdoor ontstond er binnen het kardinalencollege twijfel over de eventuele locatie, waar de verkiezing zou moeten plaatsvinden. Nadat Antonio Piccolomini [in het bezit van de Engelenburcht en familielid van een van de deelnemende kandidaten] de veiligheid van de kardinalen toegezegd had, werd besloten het conclaaf in het Vaticaan te houden.
Van de 29 kardinalen die gerechtigd waren deel te nemen aan de stemming, reisden er 19 af naar Rome. De samenstelling van het kiescollege was gebaseerd op 4 nationaliteiten: 10 Italianen, 4 Fransen, 4 Spanjaarden en 1 Griek. Van de kandidaten werden Johannes Bessarion en Guillaume dEstoutville als meest papabile genoemd, mede door hun staat van dienst, maar ook circuleerde de naam van Rodrigo de Borja y Borja, de latere paus Alexander VI [1492].
Bij de eerste stemming op 30 augustus behaalde Barbo 11 van de 19 stemmen, 3 te weinig voor een keuze. Door het recht van accessus, het recht van een kardinaal om na een stemronde alsnog zijn stem te wijzigen ten voordele van een andere kandidaat, verkreeg Barbo tijdens de eerste ronde alsnog de 3 extra benodigde stemmen, waardoor zijn verkiezing vaststond. Bij zijn ambtsaanvaarding nam hij de naam Paulus II aan. Op 16 september 1464 vond de kroning plaats en werd deze uitgevoerd door Rodrigo de Borja y Borja.
Chris De Bodt
12. Onze Lieve Vrouw van Anguera: vervolg van de boodschappen
Boodschap 3413 van 17/12/2010
Lieve zonen en dochters, er is geen overwinning zonder het kruis. Zoek sterkte in het gebed, in de Eucharistie en in de Woorden van Mijn Zoon Jezus. Raak niet ontmoedigd. Het lijden van de rechtvaardigen zal bijdragen tot de bekering van hen die verwijderd zijn van de Heer. Bid en doe opofferingen. Bereid uw harten voor en laat de Genade van Mijn Zoon Jezus u omvormen. Ik ben uw Moeder en Ik kom uit de Hemel om u te helpen. Wijk niet. Blijf stevig op het pad dat Ik u heb aangewezen. Stap niet af van het gebed. De mensheid lijdt aan een smartvolle blindheid die mijn arme kinderen heeft getroffen. De zonen van de wolven zullen vluchten en velen zullen de dood ontmoeten. Ik lijd om wat op u afkomt. Wees bekeerd en dien de Heer met vreugde. Uiteindelijk zal de Heer, na de Grote Verdrukking, komen en uw tranen drogen. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Blijf in vrede. Amen.
Vertaling: Chris De Bodt
26-01-2011
26 januari 2011
26 januari 2011
1. Medjugorje: Interview van Janice T. Connell met Jakov Colo [deel 19]
Het menselijk hart op zich is onbetrouwbaar
Jacovs raad
Jacov: Veel mensen zeggen dat ze niet geloven, maar hoe leven ze? Enkel God kent onze harten. Er bestaat niet één schepsel waarvan God niet houdt.
Janice: Weet u wanneer het permanente teken komt, Jacov? Jacov: Ja. Als het permanente teken komt, zullen mensen van over de hele wereld naar hier komen, zelfs in grotere getallen. Veel meer mensen zullen geloven.
Janice: Zullen alle mensen geloven omwille van het permanente teken, Jacov? Jacov: De Gezegende Moeder zei dat er nog mensen zullen zijn die niet geloven zelfs nadat het permanente teken gekomen is.
Janice: Weet u wat het permanente teken is, Jacov? Jacov: Ja.
Janice: Kunt u ons daar iets over vertellen? Jacov: Het zal iets zijn dat nog nooit op aarde heeft plaats gehad.
Bron: Janice T. Connell
Vertaling: Henk
2. Medjugorje: vragen en antwoorden
Vraag: Waarom overleed Paus Johannes II aan de vooravond van het Feest van de Goddelijke Barmhartigheid en niet op het Feest van de Goddelijke Barmhartigheid zelf? En waarom verscheen hij nog dezelfde avond, aan de zijde van Onze Lieve Vrouw, aan Ivan Dragicevic?
Antwoord: Hier zit een diepgaande reden achter waar de lezers van Medjugorje België en Nederland zichzelf heel goed zullen kunnen in vinden. Onze geliefde Heilige Vader droeg het bruine scapulier en één der beloften van Onze Lieve Vrouw, doorgegeven aan de H. Simon Stock, over diegenen die het bruine scapulier met waardigheid dragen is: "zij die het bruine scapulier op een waardige wijze dragen en die dagelijks de rozenkrans bidden, zullen bevrijd worden uit het vagevuur op de eerste zaterdag na de dood."
De vooravond van het Feest van de Goddelijke Barmhartigheid is een zaterdagavond. Dat betekent dus dat Johannes Paulus ziel, door Marias belofte, zonder enige omweg rechtstreeks naar de hemel is opgestegen. Meteen wordt ook duidelijk waarom Ivan Dragicevic nog dezelfde avond van zijn overlijden, hem heeft mogen aanschouwen aan de zijde van Maria. Een verband met Garabandal? Onze Lieve Vrouw van Garabandal noemde zichzelf Onze Lieve Vrouw van Karmel en droeg bij elke verschijning het bruine scapulier. Met het overlijden heeft de Hemelse Vader niet alleen de aandacht willen vestigen op het Feest van de Goddelijke Barmhartigheid, maar eveneens op het belang van het dragen van het bruine scapulier.
3. Dagboeken van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 48]
Dagboek 1: Gods barmhartigheid in mijn ziel
52. Vermits ik deze innerlijke inspiraties wou vluchten, zei God mij dat Hij me op de oordeelsdag rekenschap zou vragen voor een groot aantal zielen.
Eens, de vele moeilijkheden moe die ik had in verband met wat Jezus me zei en met wat Hij mij vroeg om Zijn Beeltenis te schilderen, besloot ik vast nog vóór de eeuwige geloften aan P. Andrasz te vragen mij van de innerlijke ingevingen en ook van de plicht de Beeltenis te schilderen, te ontslaan. Na mijn biecht gehoord te hebben, antwoordde P. Andrasz het volgende: "Ik ontsla u van niets, en het is u niet toegestaan u te onttrekken aan deze innerlijke inspraken, maar ge moet absoluut over alles spreken met uw biechtvader, beslist en dringend, anders valt ge in dwaling ondanks de grote genaden van God. Voor het moment is het bij mij dat ge biecht, maar weet dat ge een vaste biechtvader nodig hebt, dus een geestelijke begeleider".
53. Dit pijnigde me zeer. Ik had gedacht me te kunnen vrijmaken van dit alles en het tegendeel gebeurde - een formeel bevel de wensen van Jezus op te volgen. Ook weerom de kwelling geen vaste biechtvader te hebben. En als ik een tijdje biechtte bij dezelfde priester slaag ik er niet in, wat de genade betreft, mijn ziel gans voor hem te openen, en dat doet mij onzegbaar lijden. Ik vraag aan Jezus deze genaden aan iemand anders te geven want ik kan er geen gebruik van maken, maar ze alleen verspillen. Jezus, wees mij barmhartig, beveel mij niet zo'n grote dingen te doen. Gij ziet dat ik maar een ongeschikt stofje ben.
Maar Jezus' Goedheid is onbegrensd, Hij heeft mij een zichtbare hulp op aarde beloofd en ik bekwam ze kort daarna in Wilno. In E.H. Sopocko herkende ik deze hulp van God. Vóór ik aankwam in Wilno kende ik hem al door een innerlijk visioen. Zekere dag heb ik hem gezien in onze kapel tussen het altaar en de biechtstoel. Tegelijkertijd hoorde ik een stem in mijn ziel: "Ziedaar de zichtbare hulp voor u op aarde. Hij zal u helpen Mijn wil te doen op aarde."
54. + Eens, uitgeput door de onzekerheden, vroeg ik aan Jezus: "Jezus, zijt Gij mijn God, of een of andere geest? Want mijn oversten zeggen dat er alle mogelijke soorten van illusies en spoken bestaan. Als Gij mijn Heer zijt, als het U belieft, zegen mij". Jezus zegende me met een groot kruis en ik maakte een kruisteken. Toen ik Hem vergeving vroeg voor die vraag, antwoordde Hij dat ik Hem geen leed deed met deze vraag; en de Heer zei me dat mijn vertrouwen Hem erg bevalt.
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
4. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 48]
Tweede Lezing: Over de vervolging van de antichrist en de bekering der Joden
Deel 1
Waarschijnlijk zal het aangehaalde getal in de heilige Schrift niet de juiste tijdsduur weergeven die de zondige man zal gebruiken om de aarde te veroveren en de top van zijn almacht te bereiken. Er kan niet redelijk verondersteld worden dat hij, ondanks de duivelse en bovenmenselijke krachten waarover hij beschikt, eens meester over de wereld zal worden.
Er mag gedacht worden dat hij maar geleidelijk volledig zal heersen, dat het een langere tijd zal vergen om de volkeren te onderwerpen en het heelal te verstrikken in het duister web van zijn listen en verleidingen.
Al wat Johannes en Daniel ons leren is dat zijn gezag over mensen van alle ras, stam en taal zal voortduren usque ad tempus, et tempora et dimidium temporis, wat betekent een jaar, twee andere jaren en de helft van een jaar.
In hoofdstuk 12 zegt Daniel ons: vanaf de tijd dat het voortdurend offer zal ophouden en er in de plaats de gruwel van de verslagenheid zal heersen in de gewijde ruimte zullen er duizend twee honderd zestig dagen voorbijgaan.
Daaruit vloeit voort dat de moment waarop Jezus Christus ophoudt aanwezig te zijn op ons altaar en als slachtoffer aan zijn Vader wordt geofferd om tegengewicht te vormen van de menselijke moorden, moet geteld worden vanaf de dag dat de antichrist het heelal overheerste: alleen dan zal het niet bloedig offer op het altaar ophouden, maar tot die dag en terwijl de antichrist bezig is zijn koninkrijk te veroveren zal het misoffer doorgaan.
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
5. Documentaire: Heilige Maria Goretti [2/6]
Maria Goretti [Corinaldo, 16 oktober 1890 - Ferriere di Conca Nettuno, 6 juli 1902] is een Italiaanse jeugdheilige. Maria was een vroegrijp meisje en werd op elfjarige leeftijd met veertien messteken neergestoken door een man die haar wilde aanranden. Ze stierf twee dagen later in het ziekenhuis met een kruisbeeld en een medaillon van Onze-Lieve-Vrouw in haar handen, nadat zij haar belager vergeven had. De moordenaar kreeg in de gevangenis een visioen van Maria Goretti, bekeerde zich en trad later in als broeder bij de kapucijnen. Het meisje werd in 1950 door Paus Pius XII heilig verklaard. Bij deze ceremonie was de moeder van de heilige aanwezig en ook de moordenaar, een unicum. Haar feestdag is op 6 juli en zij is de patrones van de jonge meisjes en van de slachtoffers van aanranding en verkrachting.
6. Taizé: Frère Roger Schutz, biografie [Aflevering 258]
Hoofdstuk 12. Taizé, een voorlopige roeping
Van ontdekking naar ontdekking
Het Jubileum werd ook gekenmerkt door de vijfentwintigste Jeugd Werelddagen, die van 15 tot 20 augustus doorgingen in Rome. Taizé en Broeder Roger werden er bij betrokken. De Gemeenschap werd gelast met de kerk van Ara Coeli bij het Kapitool. Ze leidden met de gekende gezangen dit eerbaar heiligdom, aan het Kindje Jezus gewijd en vereert door de Romeinen vanwege de genaden die Hij uitdeelt.
Op 19 augustus s avonds ging in Tor Vergata, ten zuiden van Rome, de traditionele wake met de paus door en op zondag 20 augustus de hoogmis. Onder een brandende zon nam een menigte jongeren, geschat op twee miljoen, deel aan de slotviering. Broeder Roger was aanwezig. Een persagentschap versloeg: "Men zag hem veertrekken, zichtbaar vermoeid maar blij."
De overgang van het Tweede naar het Derde Millennium gebeurde voor Taizé in Barcelona. Voor de drieëntwingtigte Europese Jongerenbijeenkomst, die doorging van 28 december 2000 tot 1 januari 2001, stroomden tachtig duizend jongeren toe uit heel Europa, met daarvan de helft uit de Oostbloklanden. De paus, de patriarch van Konstantinopel, de patriarch van Moskou, de primaat van de anglicaanse Kerk en de secretaris generaal van de VN stuurden boodschappen van steun toe. In zijn Brief aan de jongeren die hij voor de bijeenkomst had voorbereid riep de prior van Taizé op om zich in te zetten en alles te volbrengen om in eenheid te leven en aan de vrede in de wereld te bouwen.
Het jaar 2001 kende een nieuwe ontmoeting tussen Broeder Roger en Johannes Paulus II, op 23 maart: twee mannen van de Kerk, beiden fysisch verzwakt, maar nog steeds bezield met de drang om te reageren op de spirituele ondergang van Europa. Datzelfde jaar publiceerde Broeder Roger Dieu ne peut quaimer waarin hij, als is zijn voorgaande boeken, een gedachte formuleert met gewone woorden, poëtische paginas en korte verhalen brengt zonder chronologische volgorde en die gebeurtenissen en ontmoetingen aanhalen die indruk op hem gemaakt hebben. De titel drukt een fundamentele overtuiging uit die Broeder Roger trachtte te delen en waarin hij de korte inhoud van heel het geloof ontwaarde: "God alleen kan maar liefhebben en zoekt onvermoeid naar de mens." Hij bracht een woord van Isaac van Ninive uit de VIIe eeuw aan: "God is liefde."
Vertaling: Broeder Joseph
7. Jezus' tijdgenoten [aflevering 178]
Helena van Adiabene
De Talmoed spreekt ook van belangrijk voorstel die de koningin aan de Tempel in Jeruzalem deed. Helena had gouden kaarsenstandaard aan dewelke de gave werd toegeschreven dat, toen de zonneschijn toenam, deze haar stralen in de kaarsenstandaard weerspiegelde, waardoor iedereen wist dat het de tijd was voor het Sjema-gebed. Het sjema is het meest centrale gedeelde in het ochtend- en avondgebed van het jodendom en de tekst is afkomstig uit de Thora. Zij maakte ook een gouden plaat waarop een passage van de Pentateuch was geschreven, welke de hogepriester voorlas toen er een vrouw voor hem werd geleid die verondersteld werd van het plegen van ontrouw.
De striktheid waarmee zij de Joodse wet onderhield wordt geïllustreerd in Talmoed: Toen haar zoon Izates ten strijde trok, maakte ze de gelofte dat, indien hij heelhuids zou terugkeren, zij zich voor de tijdsduur van zeven jaren zou bekeren tot het Jodendom. Izates II keerde heelhuids terug en Helena kwam haar belofte na en aan het einde van de zeven jaar vertrok zij naar het koninkrijk Juda. De volgelingen van Hillel vertelden haar dat ze haar belofte moest hernieuwen en aldus nogmaals zeven jaren jood zou blijven, maar aan het einde van het tweede termijn werd zij haar belofte ontrouw en diende zij deze andermaal te hernieuwen. Aldus was zij in totaal 21 jaar Jood.
Vertaling: Broeder Joseph
8. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 16] Hoofdstuk 1: Vanaf de dood van de H. Jozef tot het doopsel van Jezus in de Jordaan
Over de Libanon naar Sarepta
Er waren heidenen en Joden in de stad en ze dreven handel met elkaar. Er heerste daar veel afgoderij. De Heer predikte onderweg in de dorpen, onder de grote bomen. Hij sprak over Johannes en zijn doopsel en de boetvaardigheid. In de stad werd Jezus goed onthaald. Hij was daar trouwens reeds eenmaal geweest. Hij handelde in de school over de nabijheid van de Messias en over de verwerping van de afgodsbeelden. De koningin Izebel, die Elias zo vervolgde, was uit deze stad afkomstig.
Jezus liet zijn gezellen in Sidon achter en ging naar een kleine stad die zuidelijker en meer van de zee afgelegen lag. Hij wou daar enige tijd in afzondering gaan bidden. Deze laatste stad is aan haar ene kant door woud omgeven en heeft dikke muren en er liggen wijnbergen omheen. Het is Sarepta, waar Elias door de weduwe gespijzigd werd. Ik kreeg dit tafereel te zien. Zowel onder de Joden als onder de heidenen heerste sedertdien een bijgelovigheid: zij lieten in de stadsmuren steeds deugdzame weduwen wonen in de mening dat zij daardoor tegen alle onheil beveiligd waren en zich in de stad zonder gevaar aan alle ondeugden konden overgeven.
Nu woonden daar oude mannen. Jezus nam zijn intrek bij een hoogbejaard man, in hetzelfde huis in de stadsmuur waarin de weduwe gewoond had. Die ouderlingen zijn een soort van kluizenaars en Jezus onderrichtte hen over de Messias en Johannes. Hij bezocht ook de synagoge, onderwees de kinderen en vierde hier de sabbat.
Toen het lichaam van Etheldreda uit het graf werd gehaald, was het niet alleen intact, maar had het een jeugdige frisheid die reeds lang verdwenen was bij de levende Etheldreda. De chirurg die haar behandeld had bij haar laatste ziekte, bevestigde dat de wonde aan haar keel door het opensnijden van de tumor, volledig genezen was. Van de gapende wonde waarmee ze begraven was, was nog amper een litteken te zien.
De linnen doeken waarin het lichaam was gewikkeld leken zo fris en nieuw alsof ze nog maar pas rond haar zuivere lichaam waren gewikkeld. Bij de aanraking van deze doeken werden duivels uitgedreven en werden soms ook andere klachten genezen. Men zegt dat de kist waarin ze de eerste keer was begraven geweest, oogziekten genas bij wie biddend zn hoofd op de kist legde.
Er gebeurden veel mirakels door haar, en vermits haar opvolgsters prinsessen uit dezelfde familie waren, was de abdij van Ely vele jaren heel beroemd en heel erg rijk. In 1109 werd de abdij een kathedraal.
Vertaling: Mario Lossie
10. Malachias: De 111 profetieën over de Pausen
Profetie 56: De Cervo et Leone [Van een hert en een leeuw]
Paulus II [1464 - 1471]
Echte naam: Pietro Barbo [Venetië, 23 februari 1417 - Rome, 26 juli 1471]
Na de dood van Eugenius werd Barbo door paus Nicolaas V benoemd tot kardinaal-priester [16 juni 1451] waarbij hem de titelkerk San Marco in Rome werd toegewezen. Deze kerk, samen met het daarnaast gelegen Palazzo Venezia, liet hij door Bernardo Rossellino grondig verbouwen. Ook tijdens zijn pausschap zou Barbo aanvankelijk hier wonen, totdat hij door intern oproer de veiligheid van het Vaticaan verkoos.
Bij het aantreden van paus Calixtus III toonde Barbo zijn vaardigheden inzake diplomatie en organisatie. In 1455 wist hij een wapenstilstand tussen de rivaliserende Romeinse families Orsini en Colonna te realiseren en wierp hij zich op als onderhandelaar bij een conflict tussen de paus en de koning van Napels, Alfons I. Als organisator nam hij de oprichting van de pauselijke vloot [bedoeld voor een kruistocht] op zich.
Na de benoeming van paus Pius II vergezelde hij hem naar Mantua op 22 januari 1459, waar de paus een vergadering had bijeengeroepen met als onderwerp de Ottomaanse suprematie. Barbo was aanwezig bij het overlijden van de paus in augustus 1464 in Ancona , en na diens dood haastte hij zich naar Rome om deel te nemen aan het conclaaf.
Chris De Bodt
11. Onze Lieve Vrouw van Anguera: vervolg van de boodschappen
Boodschap 3412 van 14/12/2010
Lieve zonen en dochters, de mensheid is op weg naar de Kalvarie en het ogenblik is gekomen voor uw oprechte bekering. Verwijder u niet van de Heer. Hij houdt van u en wacht op u met open armen. Draag zorg voor uw geestelijk leven en volg mijn Zoon Jezus na in alles. Ik ben uw Moeder en Ik kom uit de hemel om u te zeggen dat het nu het gepaste ogenblik is om u te bekering. Laat niet wat u morgen moet doen. De dood zal door Maldonaldo en Rio Grande gaan. Zij die in Turbo leven zullen een gelijkaardig lijden kennen. Koester de waarheid en verdedig het Evangelie van Mijn Zoon Jezus. Laat de vlam van het geloof niet uitdoven in u. Moed. Niets is verloren. Uw uur is gekomen. Voorwaarts op de weg die Ik u heb aangewezen. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Blijf in vrede. Amen.
Vertaling: Chris De Bodt
25-01-2011
25 januari 2011
25 januari 2011
Maandelijkse boodschap van Onze Lieve Vrouw aan Marija Pavlovic voor de hele wereld:
"Lieve kinderen! Ook vandaag ben Ik met u en kijk Ik naar u en zegen u en verlies Ik de hoop niet dat deze wereld zal veranderen naar het goede en dat vrede zal heersen in de harten van de mensen. De vreugde zal beginnen heersen in de wereld, omdat u zich hebt opengesteld aan Mijn oproep en Gods liefde. De Heilige Geest is een groot aantal van hen aan het veranderen, die "ja" hebben gezegd. Daarom wens Ik u te zeggen: Dank om aan Mijn oproep gevolg te hebben gegeven."
Chris De Bodt www.bloggen.be/medjugorje
24-01-2011
24 januari 2011
24 januari 2011
1. Medjugorje: Interview van Janice T. Connell met Jakov Colo [deel 18]
Het menselijk hart op zich is onbetrouwbaar
Jacovs raad
Janice: Jacov, zal er oorlog komen? Jacov: Momenteel is er veel oorlog: in harten, families, steden en landen.
Janice: Jacov, weet u iets meer over deze tirannie van gevoelens die u vermeldde? Jacov: Ik begrijp het niet.
Janice: Mirjana zei dat we heel voorzichtig moeten zijn met onze gevoelens. Liegen gevoelens? Jacov: Ik denk het.
Janice: Spreekt de Gezegende Moeder over onze gevoelens? Jacov: Ze wil dat we God vragen om onze gevoelens, onze emoties te zuiveren zodat we echte liefde in onze harten kunnen hebben.
Janice: Jacov, u zei dat de Gezegende Moeder ons hier in Medjugorje eraan herinnerd had dat God Zijn wet van Liefde in de harten van al Zijn kinderen heeft geschreven. Als dat waar is, en ik heb geen reden om daaraan te twijfelen, zou het dan toch kunnen zijn dat er ongelovigen zijn?
Bron: Janice T. Connell
Vertaling: Henk
2. Dagboeken van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 47]
Dagboek 1: Gods barmhartigheid in mijn ziel
45. Eens zei Jezus mij: "Zeg aan de algemene moeder overste dat in dit huis... deze zonde wordt begaan... die Mij niet bevalt en Mij erg beledigt." Ik heb het niet onmiddellijk aan de moeder gezegd, maar de onrust die de Heer me deed voelen, liet mij niet toe nog langer te wachten, ik schreef dadelijk naar de algemene moeder overste en de vrede keerde weer in mijn ziel.
46. Dikwijls beleefde ik in mijn lichaam het lijden van de Heer Jezus, alhoewel dit onzichtbaar was. Ik verheugde mij daarover omdat Jezus het zo wil. Dit duurde maar een korte tijd. Dit lijden ontvlamde mijn ziel met liefde voor God en voor de onsterfelijke zielen. De liefde verdraagt alles, de liefde overleeft de dood, de liefde vreest niets...
+ 1931, 22 februari
47. Op een avond, toen ik in mijn cel was, zag ik Jezus gekleed in een wit gewaad, één hand opgeheven om te zegenen, de tweede hand raakte zijn kleed op de borst. Van de opening van het gewaad aan de borst gingen twee grote stralen uit, één rode en de andere wit. In stilte richtte ik mijn blik op de Heer, mijn ziel werd met vrees maar ook met grote vreugde doordrongen. Na een tijd zei Jezus me: "Schilder een Beeltenis naar het beeld dat ge nu ziet met het onderschrift: Jezus, ik vertrouw op U. Ik wens dat deze Beeltenis vereerd wordt, eerst in uw kapel en dan in de gehele wereld."
48. "Ik beloof dat de ziel die deze Beeltenis vereert niet verloren zal gaan. Ik beloof haar ook de overwinning op haar vijanden, hier al op aarde en vooral in het uur van de dood. Ikzelf zal haar als Mijn eigen glorie verdedigen."
49. Toen ik erover sprak met mijn biechtvader [31], kreeg ik dit antwoord: "Dat gaat over uw ziel". Hij zei mij: "Schilder Gods beeld in uw ziel". Toen ik van de biechtstoel wegging, hoorde ik weer de volgende woorden: "In uw ziel is Mijn beeld al. Ik verlang een feest van de Barmhartigheid. Ik wil dat deze Beeltenis die gij met een borstel gaat schilderen, op de eerste zondag na Pasen feestelijk gewijd wordt, die zondag moet het feest van de Barmhartigheid zijn.
50. + Ik verlang dat de priesters Mijn grote Barmhartigheid tegenover zondige zielen verkondigen. Dat de zondaar niet bang zij Mij te benaderen. De vlammen van mijn Barmhartigheid verteren Mij, Ik wil ze over de mensenzielen uitgieten." Jezus bekloeg zich bij mij met de woorden: "Het wantrouwen van de zielen verscheurt Mijn binnenste. Het wantrouwen van een uitverkoren ziel doet Mij nog meer pijn. Ondanks Mijn onuitputtelijke liefde, wantrouwen ze Mij, zelfs Mijn dood volstaat voor hen niet. Wee de ziel die deze misbruikt."
51. Toen ik aan moeder overste zei wat God van mij vroeg, antwoordde ze mij dat Jezus dat moest verduidelijken door een teken. Toen ik de Heer Jezus bad om een teken als bewijs, dat Gij waarlijk mijn God en Heer zijt en dat het echt van U is dat deze vraag komt, hoorde ik een innerlijke stem: "Ik zal het te kennen geven aan de oversten door de genaden die Ik door deze Beeltenis zal verlenen."
[31] Waren in die tijd biechtvader te Plock: de prelaat Mgr Adolf Modzelewski [1862-1942], Mgr Louis Wilkonski [1866-1940], penitentiaris van de cathedraal en E.H. Waclaw Jezusek [geb. in 1896].
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
3. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 47]
Tweede Lezing: Over de vervolging van de antichrist en de bekering der Joden
Deel 1
De verslagenheid zal zo groot zijn dat het nooit eerder tussen nu en het begin van de wereld voorkwam en nooit meer zo erg zal zijn [Mt 24,21]. De rechtvaardigen zullen veracht en gelaakt worden, als dwazen en openbare rustverstoorders aanzien worden, ze zullen beschuldigd worden de eer en de vaderlandsliefde met voeten te treden omdat ze weigeren de grootste man op aarde toe te juichen, de ongenaakbare genie die de menselijke beschaving volmaakt en ontwikkeld ten top leidde. Indien de rechtvaardigen niet bijzonder door God ondersteund waren zou er geen enkele weerstaan aan het geweld van dergelijke bekoring: Ita ut in errorem inducantur [si fieri potest] etiam electi [Mt 24,24].
Tijdens de rampzalige dagen van de Franse revolutie waren er nog toevluchtsoorden, veilige plekken die open stonden voor veroordeelden en ballingen. Het platteland was veilig, er waren dichte bossen, geheime banen en omwegen. Maar in het beschreven tijdperk zullen wetenschap en menselijke ontdekkingen het toppunt bereikt hebben, de wereldbol zal verstrikt zitten in telefoonlijnen en spoorwegen. Alle bergen zullen doorboord zijn. Er zullen geen rotsen, geen grotten, geen eilanden of woestijnen meer zijn die beschutting kunnen bieden. Zelfs de huiselijke haard zal geen veilige plek zijn, want er wordt gezegd dat de broer zijn broer zal verraden en de vriend zijn vriend zal verklikken [Mk 13,12].
Als de heilige Schrift ons de toekomst ontsluiert is het niet de gewoonte nauwkeurige details te geven. De profeten spreken bondig en raadselachtig. Meestal beperken ze zich tot de grote lijnen van de toekomstige gebeurtenissen. Maar aangaande de laatste strijd met de heiligen hebben de geïnspireerde apostelen het spreekwoord waar gemaakt: mala praevisa minus feriunt, en ze hebben niets overgeslagen dat de rechtvaardigen in die dagen van beproeving en ramp kon ondersteunen.
Zo leren ze ons dat in die tijd het Oosten opnieuw het centrum van de politiek en de menselijke zaken zal worden, dat de huichelaar bezeten door de waan en de blinde woede om de meest gewijde plekken te onteren die de Godmens zagen werken en lijden, zijn koninkrijk in Jeruzalem zal vastleggen. Maar om ons te troosten wordt ons gezegd dat God de tijd van hun macht zal inkorten en beperken tot tweeënveertig maanden, drieënhalf jaar, menses quadraginta duos.
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
4. Documentaire: Heilige Maria Goretti [1/6]
Maria Goretti [Corinaldo, 16 oktober 1890 - Ferriere di Conca Nettuno, 6 juli 1902] is een Italiaanse jeugdheilige. Maria was een vroegrijp meisje en werd op elfjarige leeftijd met veertien messteken neergestoken door een man die haar wilde aanranden. Ze stierf twee dagen later in het ziekenhuis met een kruisbeeld en een medaillon van Onze-Lieve-Vrouw in haar handen, nadat zij haar belager vergeven had. De moordenaar kreeg in de gevangenis een visioen van Maria Goretti, bekeerde zich en trad later in als broeder bij de kapucijnen. Het meisje werd in 1950 door Paus Pius XII heilig verklaard. Bij deze ceremonie was de moeder van de heilige aanwezig en ook de moordenaar, een unicum. Haar feestdag is op 6 juli en zij is de patrones van de jonge meisjes en van de slachtoffers van aanranding en verkrachting
5. Taizé: Frère Roger Schutz, biografie [Aflevering 257]
Hoofdstuk 12. Taizé, een voorlopige roeping
Van ontdekking naar ontdekking
Op 5 september 1997 bracht Broeder Roger enkele dagen door in de bergen met zijn zus Geneviève en Marie-Sonaly toen hij de dood van Moeder Teresa vernam. De prior vertrok met twee Broeders naar Calcutta om de uitvaart bij te wonen. "Ondanks deze droevige aangelegenheid was hij vol vreugde om nog een keer naar India en Calcutta te mogen. Hij heeft gelogeerd op dezelfde plek dan bij het voorgaande bezoek [in 1976]. Hij kon de buurt herontdekken en sommige mensen ontmoeten die hij jaren eerder had gezien. Hij logeerde bij dezelfde familie en iedere avond werd er in het huis gebeden."
Sinds hun eerste ontmoeting éénentwintig jaar eerder was de spirituele nabijheid tussen Broeder Roger en Moeder Teresa constant gegroeid. Ze hadden samen gebedsontmoetingen geleid, ze hadden drie gezamenlijke boeken uitgegeven en planden er een vierde te publiceren. Bij het stoffelijk overschot voelde Broeder Roger de zekerheid aan die ze beiden hadden ervaren: een communie in God spoort ons aan om het menselijk lijden te verlichten. Ja, als we de beproevingen van anderen verzachten komen we Christus tegen. Zegt hij het ons niet zelf: "Wat je aan de kleinste onder mijn broeders geeft, geeft je aan Mij, Christus."
Na de twintigste Europese Bijeenkomst, in Wenen gehouden, ging als gewoonlijk de jaarlijkse Raad in Taizé door. Was het omdat hij twintig jaar geleden in stilte zijn opvolger had aangeduid dat Broeder Roger eindelijk besliste het aan de Gemeenschap te verkondigen? Of wilde hij dat de naam bekend werd door de broeders voor zijn dood: hij werd binnenkort drieëntachtig. Een verzegelde brief die de naam van Alois onthulde werd geopend. Na twintig jaar vermoeden had de prior de tijd gehad om degene die hem eens zou opvolgen te vormen, zijn sterkte en zijn trouw te toetsen. Geen enkele broeder gaf commentaar op die keuze.
Op 24 december 1999 in de Sint-Pietersbasiliek opende Johannes Paulus II de Heilige Poort, wat de opening van het Jubileumjaar 2000 betekende. Tijdens heel dit Heilig Jaar stroomden de pelgrims naar Rome. De Gemeenschap van Taizé werd uitgenodigd om iedere week een gebedsgroep van jongeren te leiden in de Gesù, een van de historische kerken van de Jezuïeten. Die locatie is niet toevallig. In het centrum van Rome gelegen, is de kerk een meesterwerk van de barok en tegelijk een symbool van het triomferende Romeinse beschaving.
Vertaling: Broeder Joseph
6. Jezus' tijdgenoten [aflevering 177]
Helena van Adiabene
Vijf van zijn zonen kregen een Joodse opvoeding in Jeruzalem. Tijdens de hongersnood die Judea teisterde onder het bewind van Claudius [het gebeuren wordt vermeld door Josephus en de Handelingen der Apostelen 11:28] ging koningin Helena naar Jeruzalem en bekwam voedsel uit Egypte en Cyprus. Ook haar zoon Izates gaf een gulle geldelijke bijdrage om de uitgehongerde Joden te steunen. Dit voorbeeld van bekering van een heiden tot het Jodendom laat een beter inzicht toe van de evangelisatie die Sint Paulus en zijn gezellen in de Grieks-Romeinse streken verrichtten, onder andere met betrekking tot de besnijdenis waarop de Joodse missionarissen met brede gedachten niet de nadruk legden [en voor zover het voorbeeld van Ananias typisch is].
Helena en haar andere zoon Monobazee die Izates had opgevolgd bezaten paleizen in Jeruzalem. Volgens de Misjna offerden ze rijke gaven aan de Tempel. Helena liet zich een prachtig mausoleum oprichten in de stad en daar liet Monobaze II zijn moeder en Izates begraven. Er wordt gezegd dat de dodenakker van Jeruzalem het Graf der Koningen genoemd, de begraafplaats is van de koninklijke familie uit Adiabene. Het opschrift koningin Zadda of koningin Zaddan, op een sarcofaag gebeiteld, is de Arameese benaming voor koningin Helena van Adiabene.
Vertaling: Broeder Joseph
7. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 15]
Hoofdstuk 1: Vanaf de dood van de H. Jozef tot het doopsel van Jezus in de Jordaan
Over de Libanon naar Sarepta
Jezus liet het Meer achter zich en ging verder opwaarts het bergland in, naar de Libanon, hoofdzakelijk om reden dat er in het land zo druk over Hem gepraat werd en daardoor allerhande opinies en partijen nopens Hem ontstonden.
Velen hielden Johannes voor de Messias, terwijl anderen spraken van een andere, degene naar wie Johannes verwijst.
Jezus was onderweg vergezeld van een zes- tot twaalftal mensen, naargelang hun getal vermeerderde of verminderde. Zijn begeleiders vonden groot behagen in zijn leerrijke woorden en keer op keer kwam het vermoeden in hen op dat Hij degene kon zijn op wie Johannes duidde. Jezus knoopte nog met niemand in het bijzonder betrekkingen aan. Hij bleef vooralsnog alleen. Hij strooide zaad uit en maakte toebereidselen. Ik zag verband tussen zijn wegen en daden in deze periode en die der profeten, voornamelijk van Elias, waarvan de Zijne de vervulling waren.
Ik zag Jezus met ongeveer tien medegezellen over een bergketen van de Libanon naar een grote stad gaan die zich langs de Middellandse Zee uitstrekt. Van op de hoogte was het vergezicht onbeschrijfelijk schoon. De stad [nl. Sidon] scheen onmiddellijk bij de zee te liggen, doch, wanneer men er was, lag de zee nog wel drie kwartier er vanaf. De stad was zeer groot en vol drukte, en, van de hoogte naar beneden kijkend, meende men op een ontelbaar aantal schepen neer te zien want op de platte daken van die ontelbare huizen stond een bos van hoge staken, stangen en stellingen met lange banen van lijnwaad bespannen en behangen en daartussen was het een gewemel van arbeidende mensen. Het waren rode en anders gekleurde en ongekleurde banen lijnwaad. Het omliggende gewest lag vol kleine, zeer vruchtbare dorpen en alles hing er vol met vruchten. Er stonden voor en in de dorpen vele grote bomen en daar omheen een kring van banken. Ook waren er zitplaatsen in de takken waarin hele gezelschappen als in een prieel konden zitten, die zij met trappen bereikten. De vlakte waarin de stad tussen de zee en het gebergte ligt is niet zeer breed.
Het wordt gezegd dat toen ze deze tumor kreeg, samen met de pijn in haar kaak en haar hals, ze zei: "Ik besef heel goed dat ik deze lastige ziekte in mijn hals verdien, want vroeger, toen ik een meisje was, droeg ik juwelen rond mn hals. En ik geloof dat God in Zijn goedheid wilt dat ik deze pijn doorsta, zodat ik moge ontslagen worden van de schuld van mijn onnodige ijdelheid. Dus nu draag ik een brandende rode tumor aan mn hals in plaats van goud en parels."
In 696 besloot de H. Sexburga om het lichaam van Etheldreda te laten opgraven, in een nieuwe kist te laten leggen en naar de kerk te laten overbrengen. Ze droeg een aantal van de broeders op om steen te zoeken om de kist te maken. Vermits het gebied omringd was door zee en moerassen, namen ze een boot, en ze kwamen aan bij de ruïnen van een kleine stad die de Engelsen Grantchester noemen. Bij de stadsmuren ontdekten ze een witte, marmeren sarcofaag. Ze beseften dat God hun reis vruchtbaar had gemaakt, bedankten hem en namen de sarcofaag mee naar het klooster.
Vertaling: Mario Lossie
9. Malachias: De 111 profetieën over de Pausen
Profetie 56: De Cervo et Leone [Van een hert en een leeuw]
Paulus II [1464 - 1471]
Echte naam: Pietro Barbo [Venetië, 23 februari 1417 - Rome, 26 juli 1471]
Paus Paulus II was Paus van 30 augustus 1464 tot aan zijn dood. Pietro Barbo, een neef van Eugenius IV ging in het klooster toen zijn oom Paus werd. Hij was kardinaal-nepoot van de paus Eugenius IV en de oom van later benoemde kardinalen Marco Barbo, Giovanni Battista Zeno and Giovanni Michiel.
Barbo was de zoon van Niccolo Barbo, een rijk Venetiaans koopman, en Polixena Condulmer, een zuster van paus Eugenius IV. Hoewel hij opgeleid was voor een carrière in de overzeese handel, besloot hij na de troonsbestijging van zijn oom een positie binnen de Rooms-katholieke Kerk te bekleden. Aan het pauselijke hof volgde hij onder toezicht van Eugenius een kerkelijke studie en werd in 1436 al benoemd tot aartsdiaken van Bologna. Na benoemingen tot bisschop van Vervia en Vicenza volgde op 1 juli 1440 zijn benoeming tot kardinaal-diaken met als dekenaat Santa Maria Nuova.
Tijdens het pontificaat van Eugenius IV wist Barbo zich een belangrijke positie aan het hof te verwerven. Zo werd hij benoemd tot lid van de commissie belast met de heiligverklaring van Bernardinus van Siena en was hij Camerlengo over het College van Kardinalen van 13 augustus 1445 tot aan 7 oktober 1446.
Chris De Bodt
10. Onze Lieve Vrouw van Anguera: vervolg van de boodschappen
Boodschap 3411 van 11/12/2010
Lieve zonen en dochters, voorwaarts zonder vrees. U bent niet alleen. God is heel dicht bij u en wacht op u met de immense liefde van de Vader. Keer vlug terug. Blijf niet in de zonde en wees geen slaven van de duivel. U behoort God toe en moet Hem dienen en enkel Hem volgen. Ik heb uw oprechte en moedige getuigenis nodig. Laat de armen niet hangen. De mensheid is geestelijk arm geworden en de mensen hebben God de rug toegekeerd. Laat niet wat u morgen hoeft te doen. U zult grote beproevingen kennen. Het kruis zal zwaar zijn voor hen in Quatro Barras en in Três Barras. Ik lijd om wat op u afkomt. Kniel neer in gebed. Enkel door het gebed zult u deze beproevingen, die reeds onderweg zijn, kunnen dragen. Ik ben uw Moeder en Ik hou van u. Als u zou weten hoeveel Ik van u hou, u zou wenen van vreugde. Moed. Ik zal tot Mijn Zoon Jezus spreken voor u. Heb vertrouwen, geloof en hoop. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Blijf in vrede. Amen.
Vertaling: Chris De Bodt
21-01-2011
21 januari 2011
21 januari 2011
1. Bijzondere reeks: "En de maan werd rood..." [5/5] [Voor uw eigen oordeel]
Zonsverduistering:
Tot hier toe hebben we voornamelijk gesproken over het Joodse gedeelte, maar Jezus zou Jezus niet zijn als hij de grootste eer niet zou voorbehouden aan Zijn volgelingen, de katholieken. Was de eerste paus niet Jezus' belangrijkste apostel: de heilige apostel Petrus, de rots waarop Jezus Zijn Kerk zou bouwen?
Er is een belangrijk gegeven dat ons leidt naar een mogelijke periode rond dewelke de "waarschuwing" zal vallen en dat is de uitspraak van Maxima Gonzalez, Conchita Gonzalez' tante en meter. Zij zegt dat Conchita haar ooit heeft verteld dat de waarschuwing zal gebeuren na een bisschoppensynode.
In feite was dit een voorspelling, want ten tijde van Garabandal waren er nog geen bisschoppensynodes. Deze zijn het gevolg van Vaticaan II. De eerste bisschoppensynode was een gewone bisschoppensynode en vond plaats van 29 september tot 29 oktober 1967. Normaliter is deze profetie verbonden aan een gewone bisschoppensynode en deze vangen steeds aan einde september om te eindigen op de laatste zondag van oktober.
Met dit gegeven in het achterhoofd, volgen we opnieuw de raad van de profeten en van de Evangelisten en gaan we kijken of er eventueel een bijzonder hemels teken valt waar te nemen in november. Op de site van de Nasa zien we dat er op 13 november 2012 een totale zonsverduistering zal plaatsvinden. Hier valt ons meteen op dat 13 november 2012 dezelfde dag van de maand is als deze van de laatste verschijning in Garabandal, nl. 13 november 1965.
Zonsverduistering van 13 november 2012
Dit wil echter niet zeggen dat de "Grote Waarschuwing" op deze datum zal vallen. Het kan een voorbode zijn. De waarschuwing valt op een gebeurtenis dit begint met de letter "A," en voorlopig kan er niet worden achterhaald waarvoor de "A" zou kunnen staan.
En de geheimen van Medjugorje dan? Het is niet geweten of "Het Mirakel," of het "eeuwigdurende teken," zoals voorspeld te Garabandal en Medjugorje op dezelfde dag zullen vallen.
Wat de eerste twee geheimen van Medjugorje betreft, zijn deze naar alle waarschijnlijkheid niet verbonden aan de "Grote Waarschuwing." Reden hiervoor zijn:
De woorden van Vr. Pétar Ljubicic die uitdrukkelijk zegt dat de eerste twee geheimen uitsluitend verbonden zijn aan Medjugorje, dit terwijl de "Grote Waarschuwing" verbonden is aan Garabandal.
In zijn brief aan paus Johannes-Paulus II van 16 december 1983 rapporteerte Vader Tomislav Vlasic informatie die Mirjana aan hem gaf tijdens een gesprek op 5 november 1983: Vóór het 'zichtbare teken' wordt gegeven aan de mensheid [derde geheim], zullen er drie waarschuwingen worden gegeven aan de mensen, in de vorm van gebeurtenissen op aarde. Wat hierbij opvalt is dat het zichtbare teken wordt voorafgegaan door twee geheimen, maar drie waarschuwingen.
Wanneer de eerste twee geheimen van Medjugorje zullen vallen is dus ongekend.
Om af te sluiten, wordt er andermaal de nadruk opgelegd dat het hier om voorspellingen gaat over wanneer de geheimen zich waarschijnlijk zullen manifesteren. Het oordeel over de geloofwaardigheid ervan blijft dus bij de lezer. Gods wegen zijn immers ondoorgrondelijk.
Bron: Diversen, Jack Kinsella, Chris De Bodt
Vertaling: Chris De Bodt
2. Medjugorje: Interview van Janice T. Connell met Jakov Colo [deel 17]
Het menselijk hart op zich is onbetrouwbaar
Jacovs raad
Janice: Heeft u voor ons enig advies van de Gezegende Moeder? Jacov: Als uw familie veel bezit, beperk het gebruik van deze luxe. Geef weg wat u niet nodig heeft en deel wat u overhoudt. Als uw familie weinig heeft, geniet van wat je hebt en deel het met elkaar. Voor degenen die op Gods voorzienigheid vertrouwen, die bidden en vasten en vergeven, die de talenten en de goederen die de Heer heeft geschonken delen: hun harten zijn een centrum van vrede. Voor degene die niet op God vertrouwen, die niet bidden noch vasten noch vergiffenis schenken, en die weigeren lief te hebben en te delen, hun harten zijn een kern van angst. De Gezegende Moeder zegt dat zij die God kennen, God liefhebben. Degene die van God houden zijn een teken van Zijn liefde, Zijn vrede, Zijn vrijgevigheid.
Janice: Jacov, is dat de toekomst? Zullen alleen degenen die God kennen, van God houden en Zijn wegen volgen de dagen overleven die voorspeld zijn tijdens de Mariale verschijningen over de ganse wereld? Jacov: Alleen degenen die Gods wil doen, zullen voortleven. Alle andere dingen zijn een illusie. Alle andere dingen zijn dood. De Gezegende Moeder heeft gezegd: "Mijn kinderen, jullie zijn vergeten. Bidden en vasten zullen de oorlog stoppen. Zij zullen de wetten van de natuur veranderen."
Bron: Janice T. Connell
Vertaling: Henk
3. Dagboeken van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 46]
Dagboek 1: Gods barmhartigheid in mijn ziel
42. + Eens met Kerstmis, voelde ik de almacht, de aanwezigheid van God mij omgeven. En weer vermeed ik de innerlijke ontmoeting met God. Ik vroeg aan moeder overste toestemming om naar "Jozefinek" [30] de zusters te gaan bezoeken. Ze stond het ons toe en dadelijk na het middageten begonnen we ons klaar te maken. De zusters wachtten al op mij aan de deur. Ik liep naar mijn cel om mijn schouderkap te halen. Teruglopend zag ik op de drempel van de kleine kapel de Heer Jezus die me deze woorden zei: "Ga maar, maar Ik neem uw hart." Plotseling voelde ik dat ik geen hart meer in mijn borstkas had. De zusters vroegen mij waarom ik niet sneller kwam, want het werd laat, zodat ik dadelijk met hen meeging. Maar een grote ontevredenheid begon mij te pijnigen. Een soort heimwee vulde mijn ziel, maar niemand, alleen God wist wat er in mijn ziel gebeurde.
Toen we eventjes in "Jozefinek" waren, zei ik tot de zusters: "laat ons naar huis gaan". De zusters vroegen nog wat uit te rusten, maar mijn geest kon geen rust vinden. Ik argumenteerde dat we moesten terug zijn vóór het begon donker te worden en we nog een hele weg af te leggen hadden. We zijn onmiddellijk naar huis terug gekeerd. Toen moeder overste ons zag in de gang vroeg ze mij: "zijn de zusters nog niet vertrokken of al terug?" Ik antwoordde dat ze al terug waren omdat ik niet 's avonds wou terugkomen. Ik legde mijn schouderkap af en ging dadelijk naar de kleine kapel. Nauwelijks was ik binnen of Jezus zegt me: "Ga naar moeder overste en zeg haar dat ge terug gekomen zijt, niet om thuis te zijn vóór de avond, maar omdat Ik uw hart genomen had." Hoewel dat me veel kostte ben ik naar de overste gegaan en heb ik haar eerlijk de reden van mijn vroege terugkeer gezegd en ik bad de Heer om vergeving voor alles wat Hem mishaagt. Op dat ogenblik overstroomde Jezus mijn ziel met grote vreugde. Ik begreep dat er buiten God nergens tevredenheid is.
43. Eens zag ik twee zusters op weg naar de hel. Een onzegbare smart bedroefde mijn ziel. Ik bad voor hen tot God, en Jezus zei mij: "Ga moeder overste zeggen dat deze twee zusters zich in de gelegenheid van zware zonde bevinden." 's Anderdaags sprak ik erover met de overste. Eén van deze zusters is ondertussen ijverig, de andere nog in grote strijd.
44. Eens zei Jezus mij: "Ik verlaat dit huis... Want hier zijn dingen die Mij niet bevallen." En de hostie kwam uit het tabernakel en legde zich in mijn handen, en ik, met vreugde, legde ze terug in het tabernakel. Dit werd een tweede maal herhaald en ik deed hetzelfde. Maar bij de derde herhaling veranderde de Hostie zich in de levende Heer Jezus die me zei: "Ik blijf hier niet langer." En in mijn ziel ontwaakte ineens een grote liefde voor Jezus en ik zei: "En ik laat U niet weggaan, Jezus, uit dit huis". En Jezus verdween weer en de hostie kwam terug in mijn handen. Ik legde ze terug in de ciborie en sloot het tabernakel. En Jezus is bij ons gebleven. Gedurende drie dagen spande ik me in aanbidding tot eerherstel te doen.
[30] Het nieuwe huis te Warszawa in de Hetmanska-straat 44 werd "Jozefinek" genoemd. Het stond onder de leiding van het generaal klooster.
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
4. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 46]
Tweede Lezing: Over de vervolging van de antichrist en de bekering der Joden
Deel 1
Maar anderzijds is het zeker dat die geweldige volharding tot de vernieling van de diepe bezinning zal leiden: Ut revelentur ex multis cordibus cogitationes [Lk 2,35].
De afzweringen zullen talrijk zijn en de moed zal zeldzaam worden. Er staat geschreven dat de hemelse deugden zullen wankelen en de sterren uit de hemel zullen vallen. Anders gezegd, de volksleiders zullen knielen voor het regerende idool en, nog droeviger, de verspreiders van de wetenschap, de sterren van de theologie, de gouden monden van de gewijde redekunst, ze zullen talrijk de waarheid negeren en zich laten verleiden door verdorvenheid.
Sint Jan [Apoc 13,17-18] spreekt ook nog over een vreemd en mysterieus kenmerk dat allen groot en klein, rijk en arm, vrij en slaaf in hun handen en op hun voorhoofd moeten dragen. Dit kenmerk zal een teken van afzwering zijn en zal getuigen dat allen die het bezitten om, ofwel de meester te behagen ofwel om zijn boosheid te ontlopen, de ware Christus verloochend hebben en voorgoed achter het vaandel van de vijand staan.
Degenen die dat smadend teken zullen dragen zullen overdadig genieten van het voordeel van de rijkdom, ze zullen de hoge salarissen verdienen, de openbare banen bekleden, de overdaad aan wellust en alle begeerlijke bezittingen kennen. Maar degenen die deze afgrijselijke stempel zullen weigeren zullen vogelvrij verklaard worden. Er staat geschreven dat niemand zal kunnen kopen of verkopen zonder het kenmerk van het beest of zijn naamgetal. Het zal aan allen die dit kenmerk niet bezitten verboden zijn aan openbare bronnen te putten, ze zullen zelfs onwaardig zijn naar het licht te kijken en de zuivere hemelse lucht in te ademen.
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
5. Film: Francesco [14/14]
Franciscus van Assisi (Assisi, Umbrië, 5 juli 1182 - aldaar, 3 oktober 1226) leefde als religieus, werd de stichter van de kloosterorde van de Franciscanen of Minderbroeders, en werd heilig verklaard door paus Gregorius IX op 16 juli 1228. Franciscus was een zoon van Petrus van Bernardone, een lakenkoopman die op het moment van zijn geboorte voor zaken in Frankrijk was. Zijn moeder gaf de baby de naam Giovanni [Johannes. Zijn vader doopte hem bij thuiskomst om tot Francesco, "Fransman." Franciscus bijzonder getroffen door het leed van de melaatsen, die in zijn tijd volledig uit de samenleving werden verstoten
Naar aanleiding daarvan bekeerde hij zich tot een leven van armoede, gebed en dienstbaarheid aan de armen, ontevreden over de leegheid van zijn leven. Later, in 1205, kreeg hij een visioen in het kerkje van San Damiano. Hij wist zich aangesproken door de daar afgebeelde Gekruisigde: 'Franciscus, ga en herstel mijn huis'. Hij trok zich als een kluizenaar terug in de eenzaamheid en wijdde zich aan de melaatsen, het herstellen van kerkjes en aan het gebed. Zelf wilde hij de allerarmste zijn, en hij bedelde zijn dagelijks voedsel bij elkaar, daarvan delend met anderen die nog minder hadden dan hij. Vanaf dat moment werd zijn enige geliefde 'Vrouwe Armoede'.
Zijn vader, die van mening was dat zijn zoon tot de rang van dorpsgek vervallen was, probeerde hem met dreiging en verleiding terug te laten keren naar een werelds leven. Uiteindelijk legde Franciscus in de lente van 1205 tijdens een scène op het plein bij de bisschop zijn kleren aan de voeten van zijn vader [die ze immers betaald had], en wijdde zich toe aan God met de woorden: "Nu kan ik werkelijk zeggen: Onze Vader in de hemel", waarop de bisschop zijn mantel om hem heen sloeg.
Dit docudrama uit 1989 duurt 157 minuten en valt onder gezamenlijke regie van Italië en West-Duitsland. Regisseur is Liliane Cavani en de acteurs zijn Mickey Rourke [Francesco], Helene Bonham Charter [Chiara], Andréa Férreol en Paolo Bonacelli [zijn ouders], Maria Ardof [Kardinaal Ugolin], Nicolas Dutch [Kardinaal Colonna] en Hans Zischler [Paus Innocentius III].
6. Taizé: Frère Roger Schutz, biografie [Aflevering 256]
Hoofdstuk 12. Taizé, een voorlopige roeping
Van Denver naar Graz
Ondanks de jaren die begonnen door te wegen aanvaardde Broeder Roger, in juni 1997, om deel te nemen aan een belangrijke oecumenische betoging.
Van 23 tot 29 juni ging in Graz, Oostenrijk, de tweede Europese oecumenische bijeenkomst (de ROE2 genoemd) door op initiatief van de vertegenwoordigers van de verschillende christelijke Kerken in Europa. De eerste van mei 1989 in Bazel, Zwitserland, werd gekenmerkt door een soort euforie op het moment dat het ene na het andere Oostblokland zijn vrijheid veroverde. De tweede verzamelde zevenhonderd officiële vertegenwoordigers van de Kerken onder het voorzitterschap van kardinaal Vlk, aartsbisschop van Praag en voorzitter van de CCEE, en de decaan John Arnold, voorzitter van de KEK. Onder het algemeen thema De verzoening, gave Gods en bron van nieuw leven werden achtereenvolgens zes themas behandeld: de zichtbare eenheid tussen kerken, de dialoog met andere godsdiensten en culturen, de sociale rechtvaardigheid, de verzoening tussen de volkeren, de ecologie en de rechtvaardige verdeling.
Broeder Roger, dankzij de Gemeenschap van Taizé en zijn persoonlijke opmars, stond symbool voor deze verzoening waartoe de Bijeenkomst opriep en werd uitgenodigd om de vergadering toe te spreken. Hij publiceerde een bijdrage in Le Monde die het belangrijkste van zijn uiteenzetting weergaf.
Buiten de plechtige zittingen leek Graz de toren van Babel: "De oecumenische vergadering werd opgesplitst in tal van debatten, forums, voorstellingen, tentoonstellingen, liturgische vieringen en Bijbelstudies. Zonder toezicht of taboe. Er werd gesproken over de rechten van de seksuele minderheden in de Kerken en over modellen van economie en alternatieve energiebronnen. [...] De verenigingen van christelijke homoseksuelen woonden samen met de groepen ter verdediging van de dieren of de rechten van de vrouw."
"ROE2 eindigde met een Slotdocument waarin Taizé werd vernoemd als een van symbolen van oecumenische initiatieven die zich hadden ontwikkeld naast de formele oecumenische structuren.
Vertaling: Broeder Joseph
7. Jezus' tijdgenoten [aflevering 176]
Helena van Adiabene
Helena was koningin van Adiabene en de echtgenote van Monobaze I. Zij werd moeder van twee kinderen, Izates II en Monobaze II. Ze stierf rond 56 na Christus. Haar naam en het feit dat zij de zus van haar echtgenoot was, wijzen op een Hellenistische oorsprong. Haar vader Izates I [geboren ± 5 na Chr.], was dus tevens de vader van Monobaze I.
Rond het midden van de eerste eeuw na J.C. had het kleine koninkrijk Adiabene op de oosterse oever van de Tiber en naast het Iranese Parthië Izates als koning. De hoofdstad was Arbela, het huidige Arbil. Adiabene was een Perzische en later Romeinse vazalstaat. In 116 n.Chr. werd de stad ingelijfd in het Romeinse Rijk.
Volgens Flavius Josephus getuigenis zou, onder het bewind van Claudius [41-54 na J.C.], een handelaar Ananias genaamd, Izates II overtuigd hebben om zich tot het Jodendom te bekeren. Helena, de moeder van Izates was al bekeerd op raad van een andere Jood. Ananias en Helena raadden Izates II af zich te laten besnijden, voor hen een niet aan te raden maatregel en politiek zelfs gevaarlijk. Ze benadrukten dat God kon aanbeden worden zonder die ritus. Maar op aandringen van een Joods missionaris, een Galileër met strenge overtuiging, liet Izates zich besnijden en leidde hij heel de koninklijke familie naar het Jodendom.
Vertaling: Broeder Joseph
8. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 14] Hoofdstuk 1: Vanaf de dood van de H. Jozef tot het doopsel van Jezus in de Jordaan
Jezus in de visserij van Petrus
De dorpelingen die uit Galilea tot Johannes kwamen, vertelden hem telkens wat zij van Jezus wisten en vernomen hadden, terwijl anderzijds zij, die van Ainon, de doopplaats van Johannes, tot Jezus kwamen, aan deze over Johannes vertelden.
Ik zag Jezus daarna, zonder zijn begeleiders, bij het Meer in een afgemaakte vissersplaats gaan, waar vijf schepen lagen. Op de oever stonden verscheidene hutten, waarin zich vissers ophielden. Het was de visserij en de eigendom van Petrus, die zich nu met Andreas in de hutten bevond. Johannes en Jakobus met hun vader Zebedeüs en meer anderen waren op de schepen. In het middelste schip waren de vader van Petrus' vrouw en drie zonen van die vader. Ik heb van allen de naam geweten, maar ben die weer vergeten: de vader droeg ook de bijnaam Zelotes, omdat hij eens in een geschil met de Romeinen betreffende het scheepvaartrecht op het Meer, voet bij stuk gehouden en het pleit gewonnen had, vandaar die bijnaam. Er waren wel 30 mensen op de schepen.
Jezus volgde tussen de hutten en de schepen langs de afgemaakte oeverweg. Hij had een gesprek met Andreas en nog anderen. Ik weet niet of Hij ook met Petrus sprak, maar zij kenden Hem nog niet. Hij sprak over Joannes en de nabijheid van de Messias. Andreas was reeds gedoopt en was een leerling van Johannes. Afscheid nemend zei Jezus nog dat Hij tot hen zou wederkeren.
Veel van haar oude vrienden, relaties en hovelingen volgden haar voorbeeld. Want men kwam hier om volgens haar regels te leven of om hun dochters onder haar hoede te plaatsen. Er kwamen ook veel heilige mannen en priesters die haar als geestelijke begeleidster kozen. Eén van de bloedverwante prinsessen die door Etheldredas goeie kwaliteiten en de roem van haar heiligheid werd aangetrokken, was haar zus, de H. Sexburga, koningin van Kent, die haar eigen stichting in Minster-in-Sheppey verliet om volgens de regels van Etheldreda te leven. Ze volgende haar zus op als abdis, toen Etheldreda in 679 overleed.
Toen Etheldreda ziek werd en een grote tumor onder de kaak ontwikkelde, beschouwde ze dit als een straf voor haar voormalige liefde voor kleding en, in het bijzonder, voor het dragen van juwelen rond haar nek. Men vroeg een chirurg om de tumor open te snijden en het giftige vocht te laten wegvloeien. De twee volgende dagen voelde ze zich wat beter, maar op de derde dag kwam de pijn terug en overleed ze.
Etheldreda is één van de populairste Engelse heiligen en is de patrones van hen die lijden aan keelaandoeningen. Er zijn meer toewijdingen in haar naam in Engeland dan aan eender welke naam van een vrouwelijke heilige in de vroege Angelsaksische Kerk. Haar feestdag is op de dag van haar overlijden, 23 juni.
Vertaling: Mario Lossie
10. Malachias: De 111 profetieën over de Pausen
Profetie 56: De Capra et Albergo [Van de geit en de herberg]
Pius II [1458 - 1464]
Echte naam: Enea Silvio Piccolomini [Corsignano, nu Pienza bij Siena, 18 oktober 1405 - Ancona, 14 augustus 1464]
Pius II was paus van 19 augustus 1458 tot aan zijn dood op 14 augustus 1464. Enea Silvio Piccolomini werd geboren op 18 oktober 1405 in een klein dorpje genaamd Corsignano. Enea groeide op in een arm gezin, waardoor hij zijn hele jeugd op het land mee moest werken. Hij kreeg alleen elementair basisonderwijs van zijn dorpspriester Pietro. Enea vertoonde echter zon intelligentie en scherpzinnigheid dat hij door zijn verre familieleden Bartolomea en Niccolò Lolli werd opgenomen in hun huishouden.
Enea ging pas studeren aan de universiteit van Siena op twintigjarige leeftijd. Zijn achterstand haalde hij in door zich dag en nacht aan zijn studie te wijden. Door soms dagen niet te eten, spaarde hij geld en tijd uit die hij aan zijn studie wijdde. Na zijn propedeutische studie van de retorica en poëzie ging Enea in navolging van de klassieke modellen zelf poëzie schrijven. Zijn grote voorbeelden waren Vergilius, Propertius en Horatius. De Cinthia is een elegisch dichtwerk uit Eneas studietijd. Angela Acherisi, een getrouwde vrouw, inspireerde Enea tot het schijven van de Cinthia. Met de naam Cinthia toonde Enea zijn toewijding aan de klassieke modellen: Cynthia was de naam van de geliefde van Propertius. Na zijn studie van de retorica en poëzie ging Enea rechten studeren met het oog op een politieke carrière.
De omschrijving van Malachias wordt verklaard als een zinspeling op het feit, dat Pius II, voor hij Paus werd, secretaris was geweest van de kardinalen Capranica en Albergato.
Chris De Bodt
11. Onze Lieve Vrouw van Anguera: vervolg van de boodschappen
Boodschap 3410 van 8/12/2010
Lieve zonen en dochters, Ik ben uw Onbevlekte Moeder. Ik vraag u om de vlam van het geloof levend te houden en dat u leeft in Gods genade. Blijf niet in zonde leven. De duivel is er in geslaagd om vele van Mijn arme kinderen te onderwerpen en Ik kom uit de hemel om het verkozen volk van God op te eisen. Open uw harten en aanvaard de wil van God in uw levens. De mensheid zal uit een bittere beker van het lijden drinken. Vanuit de steek van Samosir zal er, voor uw tijden, een grote en allesverwoestende vernietiging komen. Kniel neer in gebed. Wie met de Heer is zal overwinnen. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Blijf in vrede. Amen.
Vertaling: Chris De Bodt
20-01-2011
20 januari 2011
20 januari 2011
1. Bijzondere reeks: "En de maan werd rood..." [4/5] [Voor uw eigen oordeel]
Drieënhalf jaar of zeven jaar van Grote Verdrukking
Het idee van een zevenjarige Grote Verdrukking is ontstaan uit de volgende verzen:
Daniël 7:25 "Hij [een bepaalde koning in de eindtijd] zal in opstand komen tegen de hoogste God, en de heiligen van de hoogste onderdrukken. Hij zal proberen hun feesten en hun wet te veranderen, en zij zullen aan zijn heerschappij zijn overgeleverd voor één tijd, een dubbele tijd en een halve tijd." Daniël 9:27 "Hij [een toekomstige vorst] zal een sterk bondgenootschap sluiten met velen, één week lang. De helft van de week zal hij offers noch gaven laten brengen, en boven op het altaar zal een verwoesting brengende gruwel te zien zijn, totdat het aangekondigde einde van die verwoestende kracht komt." Daniël 12:7 "Daarop hoorde ik [Daniël] de in linnen geklede man die zich boven het water van de rivier bevond, spreken. Hij hief beide handen op naar de hemel en zwoer bij de eeuwig Levende: Eén tijd, een dubbele en een halve tijd: wanneer de macht van het heilige volk niet langer verbrijzeld zal worden, dan zullen al deze dingen zich hebben voltrokken." Daniël 12:11 "En vanaf het moment dat het dagelijks offer wordt afgeschaft en een verwoesting brengend afgodsbeeld is opgericht, zullen er twaalfhonderd negentig dagen verstrijken." Openbaringen 11:2 "De voorhof buiten de tempel moet je overslaan. Meet die niet op, want hij is bestemd voor de heidenen, die de heilige stad tweeënveertig maanden lang zullen vertrappelen." Openbaringen 11:3 "Ik zal mijn twee getuigen [Elijah en Enoch] opdracht geven om te profeteren. Gedurende twaalfhonderd zestig dagen zullen ze dat doen, gehuld in een boetekleed." Dit slaat op de twee getuigen Elijah en Enoch.
En ook nog volgens Daniël, hoofdstuk 9: "Zeventig weken zijn vastgesteld voor je volk en je heilige stad, voordat aan de overtredingen een einde komt en de zonden zijn afgesloten, voordat het wangedrag is vergolden en eeuwige gerechtigheid is gebracht, voordat het profetisch visioen bezegeld is en het allerheiligste gewijd. Je moet weten en begrijpen: Vanaf het ogenblik waarop het woord is uitgegaan dat Jeruzalem hersteld en weer opgebouwd zal worden tot het tijdstip waarop een gezalfde vorst verschijnt, zullen zeven weken verstrijken en het herstel en de wederopbouw van de stad, met pleinen en wallen en al, zal tweeënzestig weken duren, en het zal een tijd van verdrukking zijn. Na de tweeënzestig weken zal een gezalfde worden vermoord, zonder dat iemand het voor hem opneemt. Het volk van een toekomstige vorst zal verderf brengen over de stad en het heiligdom. Hij zal zijn einde vinden in een overstroming. Tot aan het einde van de strijd zullen er verwoestingen zijn, zoals is vastgesteld. Hij zal een sterk bondgenootschap sluiten met velen, één week lang. De helft van de week zal hij offers noch gaven laten brengen, en boven op het altaar zal een 'verwoesting brengende gruwel' te zien zijn, totdat het aangekondigde einde van die verwoestende kracht komt."
De "verwoesting brengende gruwel," of Daniëls zeventigste week, zou in het midden van deze periode vallen en eindigen met de terugkeer van Jezus Christus. Jezus noemde de tweede helft van deze periode "de Grote Verdrukking" en spreekt hierover in Mattheus 24: 15-22: "Wanneer jullie dus de 'verwoestende gruwel,' waarover gesproken is door de profeet Daniël, zien staan op de heilige plaats [lezer, begrijp dit goed], dan moet iedereen in Judea de bergen in vluchten. Wie op het dak van zijn huis is moet niet naar beneden gaan om nog spullen te halen, en wie op het land is moet niet terugkeren om zijn mantel te halen. Wat zal het rampzalig zijn voor de vrouwen die in die tijd zwanger zijn of een kind aan de borst hebben! Bid dat jullie niet in de winter zullen moeten vluchten en ook niet op een sabbat. Want het zal een tijd zijn van enorme verschrikkingen, zoals er sinds het ontstaan van de wereld tot nu nooit geweest zijn en er ook niet meer zullen komen. En als die tijd niet verkort zou worden, dan zou geen enkel mens worden gered, maar omwille van de uitverkorenen zal die tijd worden verkort, maar eerder, in Mat. 24: 8 blijkt hij naar de eerste helft te verwijzen, als 'dat alles is het begin van de weeën.'
Er worden in deze aanhalingen verschillende tijdsaanduidingen gebruikt, die allemaal op eenzelfde periode lijken te duiden. "Eén tijd, een dubbele tijd en een halve tijd" is drieënhalf. "De helft van de week" is drieënhalve dag. "Twaalfhonderd negentig dagen" is ongeveer drieënhalf jaar [1.277 dagen]. "Tweeënveertig maanden" is eveneens drieënhalf jaar. En ook "Twaalfhonderd zestig dagen" is ongeveer drieënhalf jaar. Als "drieënhalve dag" symbolisch geïnterpreteerd wordt, zou dit als een periode van drieënhalf jaar gezien kunnen worden.
Vandaag aanziet men deze periode van zeven jaar als de gehele periode van de "Grote Verdrukking," maar strikt gezien zegt de Bijbel dat deze periode slechts drieënhalf jaar aanhoudt [Daniel 7:25, 12:6-7 en 11 en Openbaringen 13: 5 en 7, vergelijk ook Daniel 9: 27 met Mat 24:15, 21 en zie Openbaringen 11:2-3 en 12: 6 en 14].
Iedereen heeft uiteraard door dat er tot nu is gesproken over de periode nà de eerste drie geheimen. We zitten hier dus al voorbij de tijd van het "Mirakel" en "de waarschuwingen." Hierover hebben we het morgen in het laatste gedeelte van deze bijzondere reeks.
Bron: Diversen, Jack Kinsella, Chris De Bodt
Vertaling: Chris De Bodt
2. Medjugorje: Interview van Janice T. Connell met Jakov Colo [deel 16]
Het menselijk hart op zich is onbetrouwbaar
Gods genade
Janice: Waarom moeten we onze vijanden vergeven? Jacov: De Gezegende Moeder zegt dat als we hen niet vergeven het ons meer kwetst dan dat het hen kwetst.
Janice: Waarom? Jacov: Omdat de wrok en het niet vergiffenis schenken ons hart verziekt. Het vult dat met vergif.
Janice: Heeft u vrede in uw hart, Jacov? Jacov: Als ik bid en vast en waarachtig vergeef dan heb ik veel vrede. En dat geldt voor iedereen. Dit is wat de Gezegende Moeder wil voor de ganse wereld.
Bron: Janice T. Connell
Vertaling: Henk
3. Nu duizenden dode inktvissen in Portugal èn honderden dode zeehonden in Labrador, Canada
Duizenden dode intvissen zijn aangetroffen op een strand in het noorden van Portugal, een ware ramp. Er is nog geen reden gevonden waarom deze dode dieren, over een lengte van acht kilometer, op het strand van Vila Nova de Gaia, zijn aangespoeld. De overheden hebben de bevolking gewaarschuwd om er in elk geval niet van te eten. In Labrador, Canada, spoelden eerder deze week al honderden dode zeehonden aan.
4. Dagboeken van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 45]
Dagboek 1: Gods barmhartigheid in mijn ziel
39. + Eens zei Jezus me dat Hij over een stad, de mooiste van ons vaderland, de straf ging laten neerkomen waarmee God Sodoma en Gomorra gestraft had [28]. Ik zag de grote toorn van God en een huivering vervulde en doorboorde mijn hart. Al zwijgend bad ik. Na een tijd zei Jezus me: "Mijn kind, verenig u tijdens het Offer innig met Mij en offer aan de hemelse Vader mijn Bloed en wonden als zoenoffer voor de zonden van die stad. Herhaal dit zonder ophouden tijdens geheel de H. Mis. Doe dit gedurende zeven dagen." De zevende dag zag ik Jezus in een schitterende wolk en ik begon te bidden dat Jezus mij die stad en ons land zou zien. Toen ik de welwillendheid van Jezus zag, begon ik om zijn zegen te smeken. Toen zei Jezus: "Voor u zegen Ik het ganse land," en Hij maakte met zijn hand een groot kruisteken over ons vaderland. Een grote vreugde vervulde mijn ziel toen ik de goedheid van God zag.
+ 1929. Eens tijdens de heilige Mis voelde ik op bijzondere wijze de tegenwoordigheid van God, ondanks mijn vlucht en het mij afwenden van God. Soms vluchtte ik voor God omdat ik geen slachtoffer wou zijn van de duivel zoals men soms gezegd had dat ik was. Deze onzekerheid duurde een hele tijd. Tijdens de heilige Mis, vóór de heilige Communie, vond de hernieuwing van de geloften plaats [29]. Toen wij onze knielbanken verlieten en de gelofteformule begonnen te zeggen, stond Jezus plots naast mij, in wit gewaad en met gouden gordel en Hij zei me: "Ik schenk u een eeuwige liefde, zodat uw zuiverheid onbevlekt blijft en als bewijs zult ge geen bekoringen tegen de zuiverheid meer ondervinden." Jezus nam zijn gouden gordel en deed hem aan mijn middel. Van toen af voelde ik geen aanvallen meer tegen deze deugd, noch in mijn hart, noch in mijn geest. Later heb ik begrepen dat dit één van de grootste genaden is die de Allerheiligste Maagd Maria voor mij bekomen heeft, want ik had Haar reeds vele jaren om deze genade gevraagd. Sinds dan heb ik een grotere verering voor de Moeder Gods. Zij is het die mij geleerd heeft om God innerlijk te beminnen en hoe in alles zijn Heilige Wil te volbrengen. Maria, Gij zijt de vreugde, want door U daalde God neer op aarde in mijn hart.
41. Eens zag ik een dienaar Gods in gevaar van doodzonde die binnenkort zou gebeuren. Ik begon tot God te bidden dat Hij op mij zou laten neerkomen, alle folteringen van de hel, alle lijden dat Hij wou om deze priester te redden en hem te ontrukken aan deze gelegenheid van zonde. Jezus verhoorde mijn gebed en op hetzelfde moment voelde ik op mijn hoofd een doornenkroon. De doornen van deze kroon drongen door tot in mijn hersenen. Dit duurde drie uur en de dienaar Gods werd bevrijd van die zonde en God sterkte zijn ziel door speciale genaden.
[28] Zie Genesis 19.24: in feite werden verschillende steden, vooral Warszawa, gedurende de tweede wereldoorlog door brandbommen verwoest. [29] Zoals in vele congregaties bestond de gewoonte om op het einde van de retraite de geloften te hernieuwen; de tekst eindigde met de woorden: "Mijn God, verleen mij de genade ze met meer getrouwheid te onderhouden".
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
5. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 45]
Tweede Lezing: Over de vervolging van de antichrist en de bekering der Joden
Deel 1
En dan, door een onbegrijpelijk oordeel van God, zullen de vrijdenkers en de grote twijfelaars uit de laatste eeuwen geloven in zijn gegoochel en zijn illusies. Als slachtoffer van hun eigen verdenking en lichtgelovigheid zullen ze zich hals over kop in de gekste magie en waarzeggerij storten om zo de voorspelling van de heilige Schrift te vervullen: Degene die de waarheid negeren hechten zich aan de leugen en aan de duivelse leer: attendes spritibus erroris et doctrinis daemoniarum [Tim. 50,1].
Als slot staat er ook nog geschreven dat de hovaardigheid van de zondige mens geen grenzen zal kennen. Hij zal zijn mond openen voor Godslasteringen, om zijn Naam, zijn Tabernakel en zijn heiligen in te hemel te onteren. "Hij denkt het recht te hebben," zegt Daniel, "om tijd en wet af te schaffen," et putabit quod possit mutare tempora et leges [Dan 7,25]. Dit betekent dat hij feesten en zondagrust zal afschaffen, de volgorde der maanden, duur en verdeling der weken veranderen, de christelijke namen op de kalender schrappen om ze te vervangen door het symbool van de meest vunzige dieren. Kortom, deze namaak-Christus zal goddeloos zijn zoals nooit tevoren. Hij zal het kruis en elk religieus teken doen verdwijnen en, zoals Daniel nog verklaart zal hij in alle tempels het christelijke offer door een afschuwelijke ritus vervangen. De gewijde preekstoelen zullen zwijgen, leken goddeloze opvoeding en leer zullen verplicht zijn. Jezus zal in de kinderwieg, aan het altaar waar gehuwden trouwen en aan het sterfbed verboden zijn Over de hele aarde zal niet geduld worden dat een andere god dan de christus van satan aanbeden wordt.
God, in zijn ondoordringbaar opzet, zal toelaten dat de mensen deze opperste en verschrikkelijke beproeving ondergaan om hen te leren hoe groot de macht van de duivel is, alsook hun zwakheid. Hij heeft het ons willen aankondigen opdat we ons van nu af zouden voorbereiden op die beproeving door ons gebed tot Hem en door gebruik te maken van de spirituele middelen van naastenliefde en geloof. Bovendien is de antichrist bestemd om de trouw en de standvastigheid van degenen waarvan de naam in het Boek des Levens staat en die niet verward worden door al dat geweld en al die listen, naar voor te brengen en met klank te verkondigen.
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
6. Film: Francesco [13/14]
Franciscus van Assisi [Assisi, Umbrië, 5 juli 1182 - aldaar, 3 oktober 1226] leefde als religieus, werd de stichter van de kloosterorde van de Franciscanen of Minderbroeders, en werd heilig verklaard door paus Gregorius IX op 16 juli 1228. Franciscus was een zoon van Petrus van Bernardone, een lakenkoopman die op het moment van zijn geboorte voor zaken in Frankrijk was. Zijn moeder gaf de baby de naam Giovanni [Johannes. Zijn vader doopte hem bij thuiskomst om tot Francesco, "Fransman." Franciscus bijzonder getroffen door het leed van de melaatsen, die in zijn tijd volledig uit de samenleving werden verstoten
Naar aanleiding daarvan bekeerde hij zich tot een leven van armoede, gebed en dienstbaarheid aan de armen, ontevreden over de leegheid van zijn leven. Later, in 1205, kreeg hij een visioen in het kerkje van San Damiano. Hij wist zich aangesproken door de daar afgebeelde Gekruisigde: 'Franciscus, ga en herstel mijn huis'. Hij trok zich als een kluizenaar terug in de eenzaamheid en wijdde zich aan de melaatsen, het herstellen van kerkjes en aan het gebed. Zelf wilde hij de allerarmste zijn, en hij bedelde zijn dagelijks voedsel bij elkaar, daarvan delend met anderen die nog minder hadden dan hij. Vanaf dat moment werd zijn enige geliefde 'Vrouwe Armoede'.
Zijn vader, die van mening was dat zijn zoon tot de rang van dorpsgek vervallen was, probeerde hem met dreiging en verleiding terug te laten keren naar een werelds leven. Uiteindelijk legde Franciscus in de lente van 1205 tijdens een scène op het plein bij de bisschop zijn kleren aan de voeten van zijn vader [die ze immers betaald had], en wijdde zich toe aan God met de woorden: "Nu kan ik werkelijk zeggen: Onze Vader in de hemel", waarop de bisschop zijn mantel om hem heen sloeg.
Dit docudrama uit 1989 duurt 157 minuten en valt onder gezamenlijke regie van Italië en West-Duitsland. Regisseur is Liliane Cavani en de acteurs zijn Mickey Rourke [Francesco], Helene Bonham Charter [Chiara], Andréa Férreol en Paolo Bonacelli [zijn ouders], Maria Ardof [Kardinaal Ugolin], Nicolas Dutch [Kardinaal Colonna] en Hans Zischler [Paus Innocentius III].
7. Taizé: Frère Roger Schutz, biografie [Aflevering 255]
Hoofdstuk 12. Taizé, een voorlopige roeping
Van Denver naar Graz
Broeder Roger ontmoette Moeder Teresa voor het laatst in Rome in oktober 1994. Beiden waren uitgenodigd om deel te nemen aan de bisschoppensynode over het gewijde leven en die honderden bisschoppen van over de hele wereld en vertegenwoordigers van de kloosterorden verzamelde. Broeder Roger was uitzonderlijk uitgenodigd: hij stond niet op de lijst van de tientallen openbare luisteraars, vertegenwoordigers van katholieke congregaties van mannelijke en vrouwelijke religieuzen, noch onder de acht toehoorders uit andere christelijke Kerken. Taizé en zijn stichter hadden altijd een bijzonder statuut, voorlopig.
In mei 1995, op uitnodiging van de verschillende Zuid-Afrikaanse Kerken [anglicaanse, katholieke en methodistische] in Johannesburg, ging Broeder Roger opnieuw naar Zuid-Afrika. Ook daar waren de dingen grondig veranderd sinds zijn laatste bezoek. Al meerdere jaren was er een eind gekomen aan de apartheid en het symbool van de strijd tegen apartheid, Nelson Mandela, was nu president van de Republiek.
Deze zond een boodschap om Broeder Roger en de Gemeenschap van Taizé te begroeten, zij die al zo lang vriendschapsbanden hebben met de jongeren uit Zuid-Afrika. Verder in de boodschap van de Zuid-Afrikaanse president kerkend men de stijl van Broeder Roger: "Ik moedig de jonge generatie aan die een zo belangrijke rol moet vervullen om een nieuw Zuid-Afrika op te bouwen, om te aanvaarden verantwoordelijkheid te dragen en geen tijd te verspillen met ongeduld of wanhoop. Zo zal deze generatie een desem van hoop kunnen betekenen voor vele jongeren over de wereld die een uitweg zoeken om het vertrouwen te herstellen onder de mensheid."
Het nieuwe boek van Broeder Roger, En tout la paix du coeur, in 1995 verschenen, is anders dan de voorgaande. Het is een bundel meditaties. Voor elke dag van het jaar, van 1 januari tot 31 december, verwijst een korte tekst van vier à vijf regels naar hetgeen voor Broeder Roger fundamenteel is in het christelijk geloof: het vertrouwen, de vreugde, de eenvoud, de barmhartigheid. Op sommige dagen is de korte meditatie een aan God de Vader, aan Christus en aan de Heilige Geest gericht gebed. De bundel bevat een honderdtal gebeden uit al degenen die de prior van Taizé dag na dag schreef en die hij wat graag ophing aan het bord op zijn kamer als de bloemen van een spiritueel boeket.
Vertaling: Broeder Joseph
8. Jezus' tijdgenoten [aflevering 175]
Ismaël, zoon van Phiabi II
Flavius Josephus meldt verder, zonder enige uitleg, dat Ismaël onthoofd werd in Cyrene. De tussenkomst van de keizerin veroorzaakte de afzetting van Ismaël, zoon van Phiabi II, door koning Herodes Agrippa II en zijn vervanging in het hogepriesterschap door Jozef Kabi, zoon van hogepriester Simon Kantheras, zoon van Boethos [41 na J. Chr.]. Over deze Jozef is niets bekend behalve het feit dat hij deel uitmaakte van de Joodse leiders die zich overgaven aan de Romeinen tijdens de omsingeling van Jeruzalem. De rabbijnse literatuur heeft enkele anekdotes weerhouden over Ismaël, zoon van Phiabi II.
Hij was een van de weinige hogepriesters die het offer van de rosse koe bracht. Hijzelf [of zijn familie] werd beschuldigd van geweld uit te oefenen op het volk. Er wordt verteld dat zijn moeder hem een kostbaar kleed schonk, vandaar het gezegde dat met de dood van Ismaël, zoon van Phiabi II, de praal van het pontificaat gedoofd was.
Vertaling: Broeder Joseph
9. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 13] Hoofdstuk 1: Vanaf de dood van de H. Jozef tot het doopsel van Jezus in de Jordaan
Jezus in de visserij van Petrus
Deze visserij beslaat de kust langs het kleine dal Tabiga, dat een noordelijke verlenging is van de vlakte van Gennezareth. Daar is ook een kleine voorname haven. Het warme water der bronnen, die nabij de kust ontspringen, lokt de vissen aan.
In deze dagen zag ik Jezus in het gewest van het Meer van Galilea noordwaarts gaan. Hij sprak reeds duidelijker over de Messias en op meerdere plaatsen schreeuwden de bezetenen Hem na. Ook dreef Hij een duivel uit een man en onderwees Hij in de scholen.
Zes mannen, die van de doop van Johannes kwamen, ontmoetten Hem op hun weg. Onder hen waren Levi, die later Mattheüs genoemd werd en twee zonen van de drie weduwen, maar niet de bruidegom Natanael van Kana. Zij kenden Jezus door verwantschap en van "horen zeggen." Zij vermoedden ook wel dat Hij diegene kon zijn over wie Johannes gesproken had, maar zij wisten het niet zeker. Zij vertelden over Johannes en brachten het gesprek ook op Lazarus en zijn zusters en op Magdalena. Deze, meenden zij, moest bezeten zijn door de duivel. Zij woonde reeds op een kasteel naar haar eigen. Zij vergezelden Jezus enige tijd en bewonderden zijn woorden.
Uiteindelijk, na vele dagen wandelen, kwam de heilige aan op haar eigen landgoed te Ely. Hier was een stuk goed, stevig en vruchtbaar land, dat zeshonderd gezinnen onderhield en in een wijde omtrek omringd was door moerassen, die een veel betere beschutting waren dan muren of gewoon water.
Hier bouwde Etheldreda in 673 een groot, dubbel klooster. Wilfred, die zn oude vriendin nooit uit het oog verloor, stelde haar aan als abdis en stelde haar eerste nonnen aan. Hij verkreeg van de Paus speciale privileges voor haar, en bezocht haar regelmatig en stond haar bij met de raad die nuttig was voor het beheer van haar grote instelling. Zeven jaar lang bestuurde Etheldreda haar klooster, en ze was een groot voorbeeld van vroomheid en onthouding en alle andere kloosterdeugden.
Hoewel ze een grootse dame was, droeg ze nooit linnen kledij, maar enkel ruwe, wollen kleding. Ze ontzegde zichzelf het genot van een warm bad, een veelgebruikte luxe bij de Engelsen in haar tijd. Enkel bij de vier grote feestdagen van het jaar [waaronder Pasen, Pinksteren en Driekoningen] nam ze een bad, en zelfs dan gebruikte ze het badwater dat reeds voor de andere nonnen had gediend. Ze at zelden meer dan één maaltijd per dag en bracht vaak een deel van de nacht biddend door. Sommigen zeiden dat ze de gave had om voorspellingen te doen, en dat ze niet alleen de aandoening voorspelde die tot haar dood zou leiden, maar ook hoeveel er in het klooster aan die aandoening zouden sterven.
Vertaling: Mario Lossie
11. Malachias: De 111 profetieën over de Pausen
Profetie 54: Bos Pascens [Een grazende os]
Calixtus III [1455 - 1458]
Echte naam: Alonso de Borja [Xàvita, Valencia, 31 december 1378 - Rome, 6 augustus 1458]
Calixtus III was paus van 8 april 1455 tot aan zijn dood. Toen hij zijn studies had beëindigd, koos hij de zijde van Benedictus XIII, die hem kanunnik maakte. Later onderwierp hij zich aan Martinus V, die hem in 1420 tot bisschop van Valencia benoemde. Eugenius IX benoemde hem in 1444 tot kardinaal. Hij was een oom van Rodrigo Borgia, een van de twee neven die hij tot kardinaal verhief. Rodrigo zou het later tot paus brengen met de naam Alexander VI. De Spaanse Borgia-familie zou nadien nog een geduchte rol spelen in Italië.
Na de val van Constantinopel in 1453 riep hij de christelijke vorsten van Europa op tot een nieuwe kruistocht, deze keer niet naar het Heilige Land, maar om de Turken terug te drijven. Blijkbaar was niemand daartoe bereid en in staat. Toen de Turken in 1456 Belgrado belegerden, liet hij op 29 juni de klokken luiden om daarmee op te roepen tot gebed voor Belgrado. De Turken werden drie weken later inderdaad afgeslagen. Omdat de oproep zich buiten de stad Rome traag verspreidde, bereikte het nieuws van Belgrado's ontzetting velen eerder dan de oproep tot gebed, dat toen maar werd opgevat als een oproep tot dankgebed. Het klokkenluiden is nog steeds een herdenkingsritueel voor Belgrado's ontzetting.
Hij beval ook een postume herziening van het proces tegen Jeanne d'Arc, die in 1431 op de brandstapel was terechtgesteld. Hij was vermoedelijk een van de rijkste pausen uit de geschiedenis. Zij werd op 7 juli 1456 onschuldig verklaard.
Het wapen van de Paus bevat de os van de Borgias. Aldus wordt Malachias profetie verklaard.
Chris De Bodt
12. Onze Lieve Vrouw van Anguera: vervolg van de boodschappen
Boodschap 3409 van 7/12/2010
Lieve zonen en dochters, wie behoort tot de Heer hoeft niets te vrezen. Uw overwinning is in Hem die uw absolute goed is en die weet wat uw noden zijn. Open uw harten en leer met Jezus dat enkel de zachtmoedigen van hart en de nederigen erfgenaam zullen zijn van het Koninkrijk der Hemelen. Wees volgzaam aan Mijn oproep en volg de Heer in alles na. U gaat naar een toekomst van grote moeilijkheden. Moeilijke dagen zullen komen voor de mannen en de vrouwen van het gebed. Velen zullen zich tegen de opvolger van Petrus keren en er zal een grote crisis heersen in het geloof. Een opvolger van Petrus zal een zwaar kruis dragen en zal de dood zien van vele toegewijde personen. Bid veel voor de kerk. Zij die vastbesloten blijven in het geloof zullen overwinnen. Vrees niet. Ik ben uw Moeder en Ik ben met u. Voorwaarts op de weg die Ik u hebt aangeduid. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Blijf in vrede. Amen.
Vertaling: Chris De Bodt
19-01-2011
19 januari 2011
19 januari 2011
1. Bijzondere reeks: "En de maan werd rood..." [3/5] [Voor uw eigen oordeel]
De zesdaagse oorlog
De "tetrade" vond toen plaats op
24 april 1964
18 oktober 1967
13 april 1968
6 okotber 1968
In 1967 zoekt en krijgt de Egyptische president Gamal Abdel Nasser steun in de Arabische wereld voor zijn plannen om het Suezkanaal en de Golf van Akaba [Golf van Eilat] voor Israëlische scheepvaart te blokkeren. De blokkade, een daad van oorlog volgens internationaal recht, wordt door Israël als bedreigend ervaren. Nasser dwingt tevens de VN vredestroepen, die sinds de Suezcrisis in de Sinaï aanwezig waren om de partijen uit elkaar te houden, te vertrekken. De VN moeten hier wel aan toegeven.
Op 5 juni 1967 gaat Israël over tot de aanval op Egypte en Syrië en is de Zesdaagse Oorlog een feit. Onder leiding van opperbevelhebber Yitzchak Rabin verovert het Israëlische leger in zes dagen de Sinaï en de Golanhoogten. De Egyptische luchtmacht wordt op de eerste dag van de oorlog vrijwel geheel uitgeschakeld. Israël deed een beroep aan Jordanië om zich niet in de strijd te mengen maar koning Hoessein valt toch aan. Israël neemt vervolgens de Westelijke Jordaanoever en delen van Jeruzalem, waaronder de oude stad, in. Na zes dagen van vijandelijkheden komt het tot een staakt-het-vuren. De Veiligheidsraad van de VN neemt in november resolutie 242 aan die oproept tot de Israëlische terugtrekking uit bezette gebieden in ruil voor Arabische erkenning van Israël achter veilige grenzen.
Door de bezetting van de Westelijke Jordaanoever kwamen ca. een miljoen Palestijnen onder Israëlische controle te wonen, hetgeen spanningen in de Israëlische samenleving veroorzaakte. In het publieke debat betoogden Moshe Dayan, Israël Galili en anderen dat de Palestijnen geïntegreerd moesten worden. Pinhas Sapir en anderen pleitten juist voor totale segregatie. Uiteindelijk won het kamp-Dayan de steun van de regering-Meir.
De Palestijnen werden in Israël ingezet als goedkope arbeidskrachten. Hun lonen stegen vergeleken met de eerdere situatie, maar bleven achter die bij van Israëlische arbeiders. De arbeid van Palestijnen in Israël stuitte op weerstand bij de radicalere zionisten, die Israël als een "exclusief Joods werk" zagen.
Bron: Diversen, Jack Kinsella, Chris De Bodt
Vertaling: Chris De Bodt
2. Medjugorje: Interview van Janice T. Connell met Jakov Colo [deel 15]
Het menselijk hart op zich is onbetrouwbaar
Gods genade
Janice: Waarom moet u met liefde vasten, Jacov? Jacov: Omdat vasten zonder liefde voor God onze harten verhardt. De Gezegende Moeder zegt dat elk motief van ons handelen er moet zijn uit liefde voor God.
Janice: Wat dan met de andere mensen die niet begrijpen dat elk motief van ons handelen uit liefde voor God moet gebeuren? Sommigen vasten uit angst. Anderen vasten uit gehoorzaamheid. Sommigen uit ijdelheid. Anderen bij gebrek aan middelen. Jacov: Wanneer het vasten gebeurt uit liefde voor zichzelf i.p.v.voor God is het zoals een boomerang. Het heeft geen blijvende waarde en in verschillende gevallen is het pijnlijk zowel voor de persoon zelf als voor anderen. De Gezegende Moeder zegt dat onze motieven het belangrijkst zijn. We moeten bidden voor onze motieven opdat ze puur en zuiver zouden worden.
Bron: Janice T. Connell
Vertaling: Henk
3. Dagboeken van de H. Zr. Faustina Kowalska [aflevering 44]
Dagboek 1: Gods barmhartigheid in mijn ziel
36. Eens werd ik door God ten oordeel geroepen. Ik verscheen voor de Heer gans alleen. Jezus was zoals tijdens zijn lijden. Na enige tijd verdwenen zijn wonden, er bleven er maar vijf, aan de handen, aan de voeten en aan de zijde. Op dat ogenblik zag ik nauwkeurig de toestand van mijn ziel, zoals God haar ziet. Ik zag meteen duidelijk al wat God mishaagt. Ik wist niet dat men verantwoording moest afleggen zelfs voor kleine schaduwen. Wat een moment! Wie zal het beschrijven? Staan vóór de Driemaal Heilige? Jezus vroeg mij: "Wie zijt gij?" Ik antwoordde: "Ik ben uw dienares, Heer". "Gij zijt een dag vagevuur schuldig." Ik wou me onmiddellijk in de vlammen van het vagevuur werpen, maar Jezus hield mij tegen, en zei: "Wat wilt ge, nu één dag lijden of een korte tijd op aarde?" Ik antwoordde: "Jezus ik wil in het vagevuur lijden en op aarde de grootste kwellingen ondergaan, al was het tot het einde van de wereld." Jezus zegde: "Eén is genoeg. Ge gaat terug naar de aarde en ge gaat veel lijden maar niet voor lang, en ge zult Mijn Wil en Mijn Wensen vervullen en Mijn getrouwe dienaar zal u daarbij helpen. Nu, leg uw hoofd op Mijn borst, op Mijn hart en put daaruit kracht en sterkte voor alle lijden, want elders zult ge noch verzachting, noch hulp, noch troost vinden. Weet dat ge veel, veel zult moeten lijden, maar laat dit u niet verschrikken, Ik ben met u."
37. Kort daarna werd ik ziek [25]. De lichamelijke ongemakken waren voor mij een school van geduld. Alleen Jezus weet hoeveel moeite ik opbrengen moest om mijn plicht te vervullen [26].
38. Om een ziel te reinigen gebruikt Jezus middelen naar Zijn keuze. Mijn ziel ondervond een volledige verlatenheid van de schepselen. Soms werd de zuiverste bedoeling door de zusters verkeerd uitgelegd [27]. Dit lijden is zeer pijnlijk, maar God laat het toe en men moet het aanvaarden, want zo worden we meer gelijk Jezus. Er was iets dat ik lang niet kon begrijpen, namelijk dat Jezus mij gezegd had alles aan mijn oversten te zeggen en mijn oversten mijn woorden niet geloofden, maar mij medelijden betuigden, alsof ik in illusie verkeerde of onder invloed van mijn verbeelding was.
Vermits ik meende in een illusie te leven, besloot ik God innerlijk te mijden, uit vrees voor illusies. Maar de goddelijke genade achtervolgde mij bij elke pas. En wanneer ik dit het minst verwachtte, sprak God tot mij.
[25] Z.F. had nog geen tuberculose die later haar organisme zou ondermijnen. Ze was wel zeer verzwakt en vermoeid. [26] Z.F. werkte in de keuken waar men voor 200 personen moest bereiden. [27] Daar de dokter geen organische ziekte had vastgesteld dacht men dat Z.F. haar ziekte voorwendde om te kunnen bidden in plaats van te werken.
Vertaling: Pater Alfons J. Smet en Geertrui Schonken
4. Fin du Monde présent et mystères de la vie future [aflevering 44]
Tweede Lezing: Over de vervolging van de antichrist en de bekering der Joden
Deel 1
Tenslotte zal hij gedreven zijn in de occulte wetenschappen en in de toverkunst en zal hij met behulp van de duivels wonderbare werken uitvoeren die de verleide mensen als mirakels zullen aanzien [Apoc 13].
Het eerste onder die wonderen door Sint Jan vernoemd zal een schijnbare verrijzenis zijn. Tijdens een van die oorlogen waarbij de Antichrist zal verschijnen op een wagen van licht en vuur zal hij dodelijk gekwetst worden aan het hoofd. Een tijd lang wordt hij levenloos en voor dood aanzien. Maar opeens richt hij zich op en zijn wonde is op slag genezen. Bij dit schouwspel zullen de verleide mensen, de ongelovigen en straffe koppen uit die tijd en die evenzo als deze van vandaag geen geloof hechten aan het bovennatuurlijke, alsmede aan de geopenbaarde waarheden het wonder minachtend verwerpen als onaanvaardbaar voor wetenschap en rede. Deze mensen dus zullen in het bedrog geloven, enthousiast en verwonderd uitroepen: Wie is gelijk aan het beest? Wie zal ooit het beest bestrijden en overwinnen?
Ten tweede zal de zondige mens het hemels vuur doen neerdalen om te doen geloven dat hij meester is van de natuur, degene die de seizoenen regelt en die hemel en sterren beheerst.
Ten derde zal hij een beeld doen praten, de duivels zullen een boom of een dor hout als instrument gebruiken om hun bedrog en hun valse orakelen uit te dragen. Ook de meubels zullen bewegen en uit zichzelf rondlopen, de bergen zullen zich onmiddellijk verplaatsen, een menigte duivels, in engelen van licht veranderd, zullen in de lucht verschijnen.
Bron: Abbé Arminjon
Vertaling: [Broeder Joseph]
5. Film: Francesco [12/14]
Franciscus van Assisi [Assisi, Umbrië, 5 juli 1182 - aldaar, 3 oktober 1226] leefde als religieus, werd de stichter van de kloosterorde van de Franciscanen of Minderbroeders, en werd heilig verklaard door paus Gregorius IX op 16 juli 1228. Franciscus was een zoon van Petrus van Bernardone, een lakenkoopman die op het moment van zijn geboorte voor zaken in Frankrijk was. Zijn moeder gaf de baby de naam Giovanni [Johannes. Zijn vader doopte hem bij thuiskomst om tot Francesco, "Fransman." Franciscus bijzonder getroffen door het leed van de melaatsen, die in zijn tijd volledig uit de samenleving werden verstoten
Naar aanleiding daarvan bekeerde hij zich tot een leven van armoede, gebed en dienstbaarheid aan de armen, ontevreden over de leegheid van zijn leven. Later, in 1205, kreeg hij een visioen in het kerkje van San Damiano. Hij wist zich aangesproken door de daar afgebeelde Gekruisigde: 'Franciscus, ga en herstel mijn huis'. Hij trok zich als een kluizenaar terug in de eenzaamheid en wijdde zich aan de melaatsen, het herstellen van kerkjes en aan het gebed. Zelf wilde hij de allerarmste zijn, en hij bedelde zijn dagelijks voedsel bij elkaar, daarvan delend met anderen die nog minder hadden dan hij. Vanaf dat moment werd zijn enige geliefde 'Vrouwe Armoede'.
Zijn vader, die van mening was dat zijn zoon tot de rang van dorpsgek vervallen was, probeerde hem met dreiging en verleiding terug te laten keren naar een werelds leven. Uiteindelijk legde Franciscus in de lente van 1205 tijdens een scène op het plein bij de bisschop zijn kleren aan de voeten van zijn vader [die ze immers betaald had], en wijdde zich toe aan God met de woorden: "Nu kan ik werkelijk zeggen: Onze Vader in de hemel", waarop de bisschop zijn mantel om hem heen sloeg.
Dit docudrama uit 1989 duurt 157 minuten en valt onder gezamenlijke regie van Italië en West-Duitsland. Regisseur is Liliane Cavani en de acteus zijn Mickey Rourke [Francesco], Helene Bonham Charter [Chiara], Andréa Férreol en Paolo Bonacelli [zijn ouders], Maria Ardof [Kardinaal Ugolin], Nicolas Dutch [Kardinaal Colonna] en Hans Zischler [Paus Innocentius III].
6. Taizé: Frère Roger Schutz, biografie [Aflevering 254]
Hoofdstuk 12. Taizé, een voorlopige roeping
Het Europa van Broeder Roger
Op 20 november 1992 kreeg Broeder Roger in Straatsburg de prijs Robert Schuman. Deze prijs bekroont om de twee jaar een personaliteit die heeft meegewerkt aan de Europese opbouw. In de voorgaande jaren ging hij naar diverse personaliteiten: de Portugese president Mario Soares, kardinaal Poupard of de eerste minister van Hongarije Jozsef Antall. In zijn besluit om de prijs aan Broeder Roger toe te kennen meende de jury dat de Gemeenschap van Taizé een model van verzoening en vrede in de ogen van de jeugd uit de hele wereld was geworden en dat door haar voorbeeldige wijze om de politieke en godsdienstige moeilijkheden te overwinnen, Broeder Roger de hoop heeft versterkt dat de bestaande tegenstrijdigheden in Europa kunnen overwonnen worden.'
De prijs werd uitgereikt door Catherine Lalumière, secretaris generaal van de Europese Raad en voordien socialistisch minister. In haar uitgebreide toespraak begroette ze de de pan-Europese actie van Taizé en haar verzoeningswerk onder de Europese volkeren, zonder onderscheid van cultuur of geloof. Ze besloot met een ontroerende oproep: "Broeder Roger, Europa heeft je nodig, je gedachten, je kracht. [...] Het institutionele Europa, dat van de internationale instellingen, van de Staten, van de Staatshoofden, van de politiek, van het zakenleven, van de militairen, het Europa van de machthebbers ... maar ook het Europa van de volkeren, van de gewone mensen, van de armen [en die zijn talrijk] ... al deze facetten van Europa hebben nood aan mannen zoals jij die alleen over hun hart en hun geloof beschikt."
Van 28 december 1992 tot 2 januari 1993 richtte Taizé in Wenen de vijftiende Europese Bijeenkomst in. Johannes Paulus II en Boutros Boutros-Ghali, de nieuwe secretaris generaal van de VN stuurden aanmoedigende boodschappen.
Jaar na jaar hadden deze Europese bijeenkomsten, vooral na de val van het IJzeren Gordijn, de jongeren uit Oost en West weer in contact gebracht. Marguerite Léna denkt dat Broeder Roger een rol als veerman heeft vervuld: "Aan jongeren die meestal gebrek hebben tot de toegangsleutels van het spirituele geheugen van Europa, reikt de gemeenschap van Taizé een liturgie aan die de erfenissen uit Oost en West weer thuis brengen. Ze biedt geen propaganda of ideologie aan, maar opent een ruimte van vertrouwen en verantwoordelijkheid." In de Europese ontmoetingen die Taizé organiseert meent ze dat "een zeker idee rond Europa ontstaat [...] een Europa dat minder bezorgd is om de vergrijzing en vertrouwt op de middelen van haar jeugd, meer bezig met de rijkdommen van haar spiritueel erfgoed dan met het geschil van haar verdeeldheid, minder jaloers om haar identiteit dan ongeduldig om andere mensen te ontmoeten."
De gemeenschap hield niet op de landen bij te staan die wrede beproevingen doorstonden. Zo, toen Bosnië vijf jaar lang een wrede burgeroorlog kende tussen 1993 en 1997, werden kinderen uit dit land elke zomer in Taizé opgevangen.
Vertaling: Broeder Joseph
6. Jezus' tijdgenoten [aflevering 173]
Ismaël, zoon van Phiabi II
De koning uitte zijn misnoegdheid en Porcius Festus, de toenmalige procurator [60-62 na J. Chr.], gelastte Ismaël dan ook de muur af te breken. Deze weigerde dit echter met als argument dat het voor een Jood ondraaglijk zou zijn een deel van de tempel af te breken. Festus wilde de zaak niet op de spits drijven en gaf daarom toe aan Ismaëls verzoek de zaak aan keizer Nero voor te leggen. Aldus vertrok de hogepriester Ismaël aan het hoofd van een delegatie naar Rome om Festus bevel te laten herroepen. Deze besloot, mede door tussenkomst van zijn echtgenote Poppea, dat de tempel mocht blijven in de staat waarin deze op dat moment was, maar dat Ismaël en Helcias [de schatbewaarder van de tempel] als gijzelaars in Rome moesten blijven. Hierdoor was het onmogelijk voor Ismaël om nog langer het ambt van hogepriester uit te oefenen. Jozef Kabi ben Simon werd hogepriester in zijn plaats.
Vertaling: Broeder Joseph
7. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [aflevering 12]
Hoofdstuk 1: Vanaf de dood van de H. Jozef tot het doopsel van Jezus in de Jordaan
Jezus en Maria gaan naar Kafarnaüm
Ik zag Jezus opnieuw van plaats tot plaats gaan en in een dorp in de synagoge over de doop van Johannes, de nabijheid van de Messias en de boetvaardigheid spreken. Vele toehoorders morden en misprezen Hem en enigen hoorde ik zeggen: "Voor 3 maanden leefde zijn vader de timmerman nog en arbeidden zij nog samen. Nu is Hij enige tijd naar vreemde streken gelopen en aanstonds is Hij daar weer om ons zijn wijsheid te verkopen." Ik dacht, en ik moest er om lachen: "Zij menen dat Hij in de vreemde gereisd heeft en ik zag dat Hij zich in de woestijn op zijn zending voorbereidde."
A.C. Emmerich ziet in deze dagen ononderbroken waar Jezus en Johannes zich bevinden. Zij ziet de Heer van plaats tot plaats gaan en vooral daar komen, waar Johannes op zijn tocht door het land voorbijgekomen is. Hij voert het woord in de synagogen, onderwijst de mensen, troost en helpt de zieken. Hij was ook op bezoek bij verwanten te Kana en Hij onderrichtte hen. Zij ziet nog geen enkele van zijn latere leerlingen bij Hem. Het is alsof Hij de mensen eerst wil leren kennen en voortbouwen op de grondslagen die Johannes in hen gelegd heeft. Van de ene plaats tot de andere plaats begeleidt Hem dikwijls een goede mens.
Ik zag heden vier mannen, waaronder toekomstige leerlingen van Jezus waren, in het gewest tussen Samaria en Nazareth, aan de grote weg, op een lommerrijke plaats, op Jezus wachten, terwijl Hij met een begeleider naderde. Zij gingen hen tegemoet en vertelden dat zij door Johannes gedoopt waren en hij sprak, zeiden zij, van de nabijheid van de Messias. Zij vertelden Jezus ook hoe hij de soldaten zo onverschrokken toegesproken had en slechts enigen van hen had willen dopen. Hij had hen ondermeer gezegd dat hij evengoed stenen uit de Jordaan had kunnen nemen en ze dopen [zie Mt.3,7-9]. Ik zag hen Jezus verder vergezellen.
Op de eerste dag van haar vlucht werd Etheldreda bijna ingehaald door haar echtgenoot. Ze kwam aan bij een kaap, Colberts Head, die in de zee uitstak. En haar vrome bedoelingen werden beschermd door het tij, dat plots tot een ongeziene hoogte rond de rots steeg en de plaats ontoegankelijk maakte voor haar achtervolgers. Egfried besloot te wachten tot het water terugtrok en de weg voor hem vrijmaakte. Maar in plaats van een paar uren, duurde het zeven dagen voordat het terug laagtij werd. De onthutste achtervolger besefte dat een grotere kracht dan de zijne Etheldreda en haar gelofte onder zn bescherming had genomen. En dus zag hij af van het idee om haar te dwingen om met hem mee te gaan, en keerde hij terug naar huis.
Later op haar reis werd Ehteldreda op een snikhete dag overmand door vermoeidheid. Ze stak haar staf in de grond en legde zich op de open vlakte neer om te rusten. Toen ze wakker werd waren er takken en bladeren aan haar staf gegroeid, en later werd hij een reusachtige eik die groter was dan alle anderen in de wijde omtrek.
Vertaling: Mario Lossie
9. Malachias: De 111 profetieën over de Pausen
Profetie 54: De Modicitate Lunae [Van de geringere Maan]
Nicolaas V [1447 - 1455]
Echte naam: Tommaso Parentucelli [Sarzana, 15 november 1397 - Rome, 24 maart 1455]
In het jaar 1450 gaf de paus aan de Duitse theoloog Nicolaus Cusanus de opdracht de Duitse Kerk te hervormen. "Zuiver en vernieuw, maar verniel niets en treed niets met de voeten," was zijn richtlijn. Op 16 maart 1452 zegende de paus het huwelijk in van Frederik III met Eleonora van Portugal en kroonde hij Frederik tot keizer. Het was de laatste maal dat een keizer in Rome werd gekroond.
In het jaar 1452 vaardigde Paus Nicolaas V een bul uit, getiteld Dum Diversas ['Doctrine van Ontdekking'], waarmee de prins van Portugal Hendrik de Zeevaarder het recht kreeg om Saracenen, heidenen en andere ongelovigen tot slaaf te maken, hun nakomelingen inbegrepen. Deze bul legitimeerde de koloniale slavenhandel. Rond die tijd begonnen de expedities naar India, die werden gefinancierd met slavenhandel. Deze goedkeuring van de slavernij werd in zijn Bul Romanus Pontifex in 1455 opnieuw bevestigd en uitgebreid.
Op Driekoningen [6 januari] 1453 ontsnapte Nicolaas V ternauwernood aan een aanslag. De samenzweerders werden nog dezelfde dag ingerekend, onmiddellijk veroordeeld en op 9 januari onthoofd. Dit was een zware schok voor Nicolaas V, die een grondige afkeer had van geweld; hij vond dat zijn vele werken ten behoeve van de stad Rome slecht waren begrepen. Een tweede schok kreeg hij op 29 mei 1453 bij de inname van Constantinopel door de Turken, hetgeen het einde van het Byzantijnse Keizerrijk betekende, de laatste erfgenaam van de Romeinse grootheid.
Nicolaas V werd erg neerslachtig. Jicht en andere ziekten plaagden hem al vijf jaar; op 24 maart 1455 overleed hij.
De profetie van Malachias zinspeelt op zijn geboorte in het Bisdom Luni en zijn lagere afkomst, als zoon van eenvoudige ouders.
Chris De Bodt
10. Onze Lieve Vrouw van Anguera: vervolg van de boodschappen
Boodschap 3408 van 4/12/2010
Lieve zonen en dochters, beredit uzelf voor op Kerstmis met gebed en werken van liefde. Wat u ook doet voor Mijn kinderen zal niet zonder beloning blijven. Open uw harten voor de Heer. Hij verwacht veel van u. Laat de armen niet zakken. Ik heb ieder van u nodig. Doe u best in uw opdracht die de Heer u heeft toevertrouwd. Ik dank u voor uw aanwezigheid hier en ik zal tot Mijn Zoon Jezus spreken voor u. Moed. De mensheid is ziek en Ik kom uit de Hemel om u te zeggen dat Jezus uw redding is. Open uw harten voor Hem en u zult geestelijk rijk worden. De dood zal opkomen in Indonesia en Mijn arme kinderen zullen drinken uit een bittere kelk van het lijden. Rabat [een plaats] zal schreeuwen om hulp. Ik ben uw bedroefde Moeder en ik lijd om wat op u wacht. Verlaat de genade van God niet. Voorwaarts. Dit is de boodschap die Ik u vandaag doorgeef in de naam van de meest Heilige Drievuldigheid. Dank u dat u Mij hebt toegelaten om u hier opnieuw bij elkaar te roepen. Ik zegen u in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Amen. Blijf in vrede. Amen.
