Kanker, iedereen kent wel iemand of heeft wel eens gehoord van iemand die vecht of gevochten heeft tegen deze ziekte. Ook voor mij is dit het geval. Uit de situaties die ik meegemaakt heb en door de impact die dit op mij gehad heeft kwam het idee om naar Santiago de Compostela te fietsen. Deels voor mezelf, om alles even op een rijtje zetten. Maar ook voor het goede doel om zo kankerpatiënten een hart onder de riem te steken. Om kankeronderzoek, opsporing en preventie en de begeleiding van patiënten en hun familie te steunen en kankerpatiënten zoals bijvoorbeeld mijn moeder en veel van haar lotgenoten nog betere toekomstperspectieven te kunnen bieden. Deze beschrijving is slechts een korte schets van waarom ik dit doe. Ben je nieuwsgierig naar het volledige verhaal? Lees dan het gedeelte “Mijn verhaal”.
Gedurende mijn tocht zal je op deze pagina mijn avontuur kunnen volgen. In de hoop dat ik overal internet heb, komt er iedere dag een kort verslagje over mijn ervaringen en enkele foto’s.
Hoe dit goede doel steunen?
Als eerste wil ik graag verduidelijken dat de reis zelf volledig door mezelf bekostigd wordt. Het geld wat door jou hopelijk gestort wordt gaat integraal naar het goede doel. Om misverstanden te vermijden wordt het geld daarom ook rechtstreeks op de website van levensloop Lommel gestort onder een team dat ik daar heb opgestart. Op deze manier komt het geld direct op de juiste plaats terecht en wordt er daar ook een teller bijgehouden van het reeds ingezamelde bedrag. Hopelijk kunnen alle kankerpatiënten op jou steun rekenen!
Wil je dit goede doel steunen? Klik op de link "Steun het goede doel" in de linker kolom op deze pagina onder "nuttige links". Vanaf het bedrag van €40,00 heb je recht op een fiscaal attest. Meer info in verband met dit attest zie de link "fiscaal attest"
26-06-2018
Dag 32: El Burgo Ranero -> Villar de Mazarife
Gisteren avond voelde de kamer opnieuw aan als een sauna. Maar als je echt moe bent slaap je toch... ook voor vanmorgen had ik geen wekker gezet, ik ben zo gewoon wakker te worden van de wandelaars dat ik deze niet meer nodig heb. Enige waar ik niet aan gedacht had was dat ik alleen op de kamer lag. Van uitermate voorbereid te zijn in het begin, leid ik op dit moment wel een beetje een zorgeloos leventje :-) gelukkig werd ik om 6u30 toch wakker en na wat te eten (eigen voorziening deze keer) was het tijd om te vertrekken. Het idee was om een korte dag in te lassen tot in León. Dan zou ik hier voldoende tijd kunnen doorbrengen. de weg richting León was behoorlijk vlak, het leek alsof ik in België aan het fietsen was. Helaas was het uitzicht van mindere kwaliteit, veel afval en rommel langs de wegen, een gedeelte industrie en vooral massas menselijke invloeden... al besef ik heel goed dat ik afgelopen weken heel veel geluk gehad heb met de panoramas was dit toch een beetje een tegenvaller. Zeker omdat ook de geur en uitlaatgassen op je luchtwegen pakten. Maarja gewoon rustig doorfietsen en zo kwam ik tegen 10u a half elf al in León aan. 1 ding was me direct duidelijk, ik voelde me hier niet helemaal op mijn gemak. Te veel autos en mensen, precies 1 grote chaos. Ik was hiervoor nog in grote steden geweest zoals Pamplona en Burgos, daar hing een zekere gezelligheid en charme in de lucht die me wel kon bekoren. Dat miste ik hier. Op dat moment besloot ik dus opnieuw mijn gevoel te volgen en hier niet te overnachten... Ik bezocht nog even de kathedraal, wat zeker de moeite is! Hier alleen zou je al een boek over kunnen schrijven. Tijdens mijn bezoek aan de kathedraal kwam ik dan een oude bekende tegen. De Ierse man waar ik in Frómista mee samen in de albergue gezeten had. Een wandelaar en dus een persoon die ik niet meer verwacht had tegen te komen. Hij had the desert, zoals ik het stuk tussen Burgos en León meestal beschrijf, met de bus gedaan. Direct kreeg ik een omhelzing en hij zei me hoe hij nog iedere dag aan mijn motivatie voor deze tocht dacht. Zijn gedachten en gebeden gingen dan ook uit naar de mensen voor wie we dit doen. uiteindelijk na het bezoek aan de kathedraal volgde ik de route om de stad terug uit te geraken. En na een paar kilometer zat ik dan ook waar ik me het meest thuisvoel, een rustige weg in de natuur. 20 km verder, in Villar de Mazarife besloot ik te stoppen. Het was half 2 en de zon was echt heet. Het ging weer lekker tegen de 40 graden (in de zon). De eerste albergue die ik tegenkwam ging het worden, deze had namelijk een zwembad! Je hoeft niet mooi te zijn om geluk te hebben he :-) Een 2de geluk was dat de pelgrims hier aanwezig veel socialer waren. Direct geraakte ik aan de praat met 3 Italiaanse en 1 Engelse dame die in het zwembad zaten. We besloten samen te koken, Ofja ik heb enkel wat groenten gesneden en afgewassen. Maar het was wel lekker. Vlak voor bedtijd begon het hier even hevig te onweren, goed voor de temperatuur voor morgen! Dat zit dus hopelijk al mee. Minder goed voor de benen zijn waarschijnlijk die paar pinten bier en fles wijn maar dat zullen we morgen ondervinden. Het was gezellig en dat is het voornaamste!
statistieken voor vandaag: 71 km en 278 hm
Reacties op bericht (2)
26-06-2018
Genieten ...
Je vordert fameus - zie je al ooievaars ? Mazarife met zijn speciale kerk en toren en standbeeld van Jacob - daar worden veel foto's getrokken Joris geniet van je tocht, want de eindigheid is in zicht en een pintje of wijntje 's avonds, waarom niet ! Het is allemaal zoveel ineens, dat je tijd nodig hebt om te verwerken, om je herinnering te structureren onvergetelijk ! Je nadert ook Cruz de Ferro !
26-06-2018 om 22:53
geschreven door Dees
Mevrouw
Dag Joris,
Mijn naam zal je waarschijnlijk niets zeggen maar als ik zeg 'Smash' en 'spinnen' gaat er waarschijnlijk een lichtje branden. We hebben elkaar ontmoet bij Ann en Jan op de vrijdagavond voor je vertrek naar Compostela. Mijn man was er bij en we zijn toen aan de praat geraakt. We hebben je gevolgd vanaf het begin en hebben met je meegeleefd en herinneringen opgehaald. Ja... we hebben zelf ook deze camino gedaan maar al wandelend vanuit Saint Jean en dit in het jaar 2012. We zijn in totaal 6 weken onderweg geweest en hebben heel het traject te voet gedaan. Geen bus, geen trein, geen taxi en elk met een rugzak. We hebben hier ontzettend van genoten en hebben zeer veel mensen ontmoet. Fietsers en wandelaars. Aan alles wat je vertelt, kunnen we voelen wat dit betekent. En heel veel dingen kennen we terug. Daarom zijn we ontzettend blij dat je dit onderneemt en hebben heel veel bewondering voor jou! Ook jouw motivatie vinden wij zeer tof want wij zijn reeds van in het begin betrokken bij 'Levensloop Lommel.
Doe zo voort! Je bent goed bezig en hebt de smaak van de camino helemaal te pakken.
Nog even en de eindmeet is in zicht! De aankomst in Compostela ga je gegarandeerd nooit meer vergeten!
Nog een fijne avond en tot ziens in Neerpelt!
26-06-2018 om 22:48
geschreven door Annie Bormans
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
