117 km

Hoi werd  gute morgen.

Na een lekker ontbijt werd afscheid genomen van ons Ineke in Klazienaveen. Via rustige fietspaden bereikten we ongemerkt de grens met Duitsland. Vroeger had ik zoiets vreemds, norse ambtenaren aan de boarder. Nu zelfs geen plakaatjes meer,nee zelfs geen begroeting " welkommen in Duitsland".

In Schonendorf maken we kennis met onze eerste wegomlegging.Omkeren en andere weg zoeken,met behulp van een verdwaalde Nederlander .

Na20 km krijg ik de confrontatie met het dagelijkse leven. In Meppen is het een drukte van jewelste.terug massa's auto's,file,menselijke drukdoenerij....back 2 realiteit .

Dag van primeurs ook want enkele km buiten het centrum heeft Peter een lekke band. De eerste en nee, niet de laatste want in de buurt van Sogel krijgt hij zijn tweede .

Soms moet je beslissingen nemen ,ook al liggen ze moeilijk en neem je ze niet graag. Omdat ik een afspraak hermetisch de burgemeester van onze zusterstad moet ik beslissen om mijn fietscollega's achter te laten. Voor het eerst ben ik helemaal alleen.

Soms neem je beslissingen om links of rechts van je rechte pad af te wijken, omdat je intuïtie aangeeft dat het beter en/ of korter gaat zijn. Kom je dan op een onverharde weg terecht waarvan je achteraf terecht afvraagt of het wel de goeie was/ is ? Maar je fietsvrienden achterlaten is nooit leuk,maar het zijn dingen die gebeuren in je tocht naar het onbekende.

Liggend herontdek ik trouwens voor het eerst dingen die van mij vervreemd waren.

Appelvinken die hun vocale slagen produceren,leeuwerikken die lustig kwetteren,de geur van vers gemaaid gras en de aangename geur van pas gesnoeide taxus, enkele voorbeelden maar heerlijk !

In Edewacht wordt ik opgewacht door de lokale fietsclub , burgemeester incluis, die mij vergezellen naar het stadhuis. Groot is mijn verbazing van de vele mensen die mij daar opwachten, lokale dagblad en de Duitse versie van WTV inbegrepen. Na de speeches moet ik als afsluiter nog een interview geven voor die TV. ( krijgt een vervolg want wordt mij toegestuurd en komt op site en / of FB. )

Bedankt Luc,Christiaan en Peter. Mijn uitwuivers verlaten mij morgen en gaan terug naar België . Ik ga jullie missen !

Bedankt Freddy om mijn fietscollega's te komen afhalen in Bad Zwischenahn.

Bedankt thuisfront en volgers van het project. Het doet deugd jullie te horen en te lezen.

Bedankt aan Amber,Bram , Iben en alle andere kindjes, dankzij jullie vergeet ik alle regenbuien en tegenwind.

Voor jullie deze onderstaande woorden van Toon Hermans:

Je hebt iemand nodig

Stil en oprecht

Die, als het erop aankomt

Voor je bid en voor je vecht

Pas als je iemand hebt

Die naar je lacht 

En met je grient

Dan pas mag je zeggen...

IK HEB EEN VRIEND

Tot morgen....