Saltstraumen - Stamsund

41 km gefietst , de rest was botewerk.

Lofoten

Vanmorgen komen we wakker met regen. Best dat ik niet ver hoef te fietsen is het eerste wat mij opkomt, alhoewel.... Wat is een beetje regen als je aan het fietsen bent voor het kinderkankerfonds.... Dan is regen relatief !

Dus hop met de beentjes, kledij aan en de weg op richting Bodø,waarvan men zegt dat hat de stad is met de mooist kustlijn van Europa ?

Ruim op tijd kom ik aan de poort van de lofoten Bodø. Ik check onmiddelijk in want heb het behoorlijk koud na mijn regentochtje. Ik trek vlug iets droogs aan en we zitten op een warme boot voor een drietal uur, richting onbekende.

 Veel over gelezen maar vanaf morgen gaan we dat zelf kunnen bekijken. De lofoten zouden nog mooier moeten zijn dan wat ik tot nu toe al mocht aanschouwen....ik kan het moeilijk geloven maar laat maar komen grietje !

Eigenlijk begint " het verhaal van de dag " bij het verlaten van de ferry. Ik kom samen buiten met 2 jonge gasten met rugzak die de bergen intrekken , Belgen . Aan de andere zijde staat een koppel , Belgen , die mij spontaan een Belgisch biertje aanbieden in hun camper net om de hoek. 

Ik kijk omhoog want als er een God bestaat cirkelt hij hier voor het moment toch wel ergens rond , kan niet anders. Een Engelstalige belt op dat moment voor mij naar een jeugdherberg om een plaatsje te reserveren en beloofd op mij te wachten tot mijn Duvel, want dat werd mijn keuze uit het ruime aanbod, genuttigd was en me de weg te wijzen !

Ik sta versteld, mag zelfs ..... Walvis mee eten met die vriendelijke mensen uit de mobilhome . Een aanbod dat ik vriendelijk afwimpel om de heel eenvoudige reden dat ik geen vis eter ben.

En nog is het niet gedaan want na een hartelijk ontvangst van de uitbater kom ik in contact met een jonge kerel uit Liverpool die een film maakt over Scandinavië en speciale dingen er rond. Ik geef hem mijn beeldmateriaal en doe uitgebreid mijn relaas over mijn project. Hij toont mij zijn werken en ik sta versteld over hoe professioneel hij werkt ! 

Afspraak is gemaakt om morgen samen met Tom enkele beelden te maken en na het project krijg ik warempel de belofte dat ik een samenstelling krijg van hem in filmvorm over het ganse project. Ik kom dus in een film terecht, hoeczot het mag klinken !!

En ik die dacht dat het een dag ging worden zonder belevenis, zonder verhaal....een verbindingsrit.

Zo zie je maar....onderweg kom je toevalligheden tegen die je dag maken of kraken. Vandaag hebben al die kleine dingen mijn dag gemaakt !

Met de gezondheid zal het ook wel terug de goeie kant opgaan. We komen er bovenop.....

Voor morgen, een goeie zondag toegewenst. Aan alle vaders, een prettige vaderdag, al zal die van mij toch een beetje " ongewoon " dit jaar.

Slaapwel

X

Nesma - Saltstraumen ( 151 km )

91 km.    5u 54 min gefietst  1098 hoogtemeters

My heart will go on...... De poolcirkel per boot.....

Gisteravond kwam een Noorse fietser naast mij logeren voor 1 nacht. Samen met zijn hondje reisde hij van zijn woonplaats op de lofoten naar Trondheim.

Alle andere Noren op de camping stookten , na een hevig onweer, duchtig vuur in hun bbq 's. Ziek of niet ziek,  geen enkele die ons een " saucisse " aanbood he, niet dak daar nu zat op te wachten maar kom, voor 1 worst en / of een lapje biefstuk, ale met wa groenten,sla en koude patatten , gauw pakt een klein menuutje.... Ja man,dat ging toch gesmaakt hebben wi, mja t werd mijn laatste bananne en ne kiwi voor dessert.

Het zijn moeilijke tijden voor " den Belg " op den vreemde.Vannacht geen oog dicht gedaan.

Gezwollen kop, wallen onder mijn ogen, leeg ziek gevoel. Zo lag ik in mijn bed rond te draaien en begaf ik mij om 3.30 uur naar het sanitair blok.( het wordt dus niet meer donker vanaf nu  ) . Ik checkte nog even de kaarten en plots kwam er iets in mij op. Als ik nu eens dat eerste stuk met de boot deed ? Niemand zal mij dat wel kwalijk nemen zeker want ik ga toch ruim over de 8000 km komen als ik terug Izegem bereik... En ik ben af van die enorme berg waar zelfs de Noor niet goed van was en onmiddellijk het bordje camping had opgezocht na " hem " te hebben overwonnen. 

Ik besluit mijn spaarcentjes aan te wenden en zit dus om 5.25 uur aan boord van de hurtigruten, de snelle kustverbinding, richting Ørnes,goed voor een 3 tal uur varen.

Om 7.15 uur word ik bruusk uit mijn dromerige blik gehaald als de kapitein van het schip in 5 talen aankondigde dat we aan bakboordzijde de " polarcircle" gaan oversteken. Een magisch moment voor iedere fietser die naar de noordkaap fietst. Als je die gerond hebt heb je zoiets van " nu haal ik hem zeker ". Zit ik uitgerekend op dat moment op ......een boot !!

 Mijn oudere medereizigers, het lijkt hier wel een luxueus rusthuis op het water, stormen massaal naar de panorama ramen op deck 7 om de nodige foto's te nemen. Ik bekijk het van op afstand, met een dubbel gevoel. Enerzijds heb ik zoiets van.... Ik ga naar die grote bol op de kaap zelf, ga hem zelfs aanraken en anderzijds heb ik nog de mogelijkheid om een foto te nemen in Zweden op de terugtocht. 1 koppeltje van ver in de 70 doet me echter iets raars voelen. Hij , een ruim 1m90 grote, witgrijze man met het brilletje onder op zijn neus gaat fier achter zijn vrouwtje , god oh here 1m 65 groot, staan als ze klaar staat om "de foto " te nemen. Wat kan het leven toch " skoon" zijn, het doet mij denken aan Leonardo di Caprio in den Titanic : my heart willl go on.... Op dat eigenste moment geeft mijn mp3 Herman van veen: als ik kon toveren.....awel Herman, tover dan gvd... en maak me beter, geef me dat supergevoel terug !! We kabbelen rustig verder,fjord in, fjord uit....ik kan die oudere mensen begrijpen.....ooit dit nog eens mogen aanschouwen, liefst samen, is het mooiste wat een mens kan van dromen.....

In Ørnes ga ik van boord, doe inkopen, lasagne voor vanavond incluis, en ga de 17 op richting Saltstraumen, mijn target voor vandaag. Het blijft lastig,voel me mottig en sta verscheidene keren aan de kant. Plots tovert Herman dan toch : een Belgische camper achter mijn gele banaan. Hey, de man uit Izegem klinkt uit het opengedraaid raampje, ik schrik mij een aap. Mensen uit Schilde maar zij een uitgeweken ..... Izegemse en vrienden van Peter Soenen's ouders ! We nemen ruimschoots de tijd om een babbeltje te doen en ik word bevoorraad met dingen die ik goe kan gebruiken, tabletten om ne keer mijn was te doen ( was het zo erg ? ) een koersbroek zonder vetvlekken ( wat je van de mijne niemeer kan zeggen ), en cola, lievelingsdrank voor lange afstandfietsers.

" dat het ier schone maar lastig is " met die woorden nemen we afscheid. En het was were lastig. Bij aanvang van mijn derde " col buiten mijn categorie " voel ik me net Bompa laweit en schreeuw ik het dan ook uit : t is nie woar eeeeh !!

We fietsen voor wat we waard zijn vandaag, proberen ons " erdoor te scharten ", morgen zien we dan wel weer....

In Tuv krijg ik nog een laatste kuitenbijter onder mijn wielen geschoven, dat denk ik toch 3 km voor de target,  en de meter heeft 1063 hoogtemeters aan. Voor een ritje van 91 km .....dus best een pittig ritje voor iemand die zich " slecht " voelt....

Kom je uiteindelijk rond 20 uur Saltstraumen, gekend om zijn bekende draaikolken ( info is voor in het boek) binnen gefietst en krijgt er nog een enorme hoge brug te verwerken ( zie foto's ) waarvan je je toch de vraag stelt : moest da nu echt zo hoog gebouwd worden ?

Ik geraak moeilijk aan een ( betaalbare ) slaapplaats en beland uiteindelijk bij een oude dame op een kamertje in hun landhuis. De tijd was er blijven stilstaan ergens in de jaren 60, alleen kende ze de prijs van de dag : 400 Noorse kronen.

Microgolfoven had ze niet, dan maar naar de geburen om mijn lasagne op te warmen. Nee Peter, de uwe, naar recept van la mama, was veel beter maar ik had iets om te eten.

S' avonds loop ik nog even naar de rivier om de kolken met mijn eigen ogen te kunnen gadeslaan.

Ik loop terug van de rivier, intussen is het beginnen regenen. Ik laat mijn dag nog eens in mijn gedachten voorbij lopen en ga neuriënd naar mijn kamer : My heart will go on......

Slaapwel

X

Stokka - Nesna

52 km in 3u 25 min

Baaldag .....

Om te fietsen moet alles Kloppen. De benen dienen power te geven en in het kopje moet het goed zitten.

Vandaag zat het duidelijk niet goed in het hoofd, al moet gezegd worden dat de benen ook niet 100 % waren.

Wellicht zat het geaccidenteerd parcours er voor een deel tussen maar ik zoek geen uitvluchten, het zat er niet in vandaag. Men kan de koe niet uit de wei halen als ze er niet in staat. 

Na de veerboot in Levang heb ik er de brui aan gegeven voor vandaag. De doodsteek was dat iedereen me kwam vertellen dat er daar straks een " dot " van een berg ligt te wachten om over te geraken. Awel, het is voor morgenvroeg op mijn nuchter maag, er zijn plezanter dingen om de dag mee te beginnen....maar dat zien en horen we morgen wel.

Heb elkander lief

Vergeet elkander niet.

Wees er voor elkander

Steun elkander

Zelfs al ben ik er niet.

Een knipoog en een lach

Het maakt misschien je dag

Slaapwel

X

Vennesund - Stokka

124 km gefietst in 7.02 uur 

Nieuwe mensen,veerboten en pictures......

Gisteravond werd het dus laat. Nog kennis gemaakt met 2 fietsende meiden uit Noorwegen die gestart waren op de noordkaap en richting " thuis " fietsten in Trondheim. Info werd uitgewisseld betreffende campings en reiswegen, vooral de obstakels die we beiden nog moeten tegenkomen. Om middernacht neem ik nog een foto van de zonsondergang, voor zover die nog onder gaat en ga ik plat voor een uur of 7. 

Vanmorgen maak ik kennis met een zwitsers koppel, mijn BMC pakje deed hun vermoeden dat ik een " supersponsor " op de kop getikt had, en een noors koppel die op weg was naar vrienden. Het zal de laatste maal niet zijn dat we elkaar treffen vandaag al hebben we alle 3 andere uitgangspunten en zijn we samen op weg naar het noorden. De Zwitsers gaan de thorghatten bezoeken,het gat in de berg. Je moet er in de buurt van Brønnøy een 20 minuten durende wandeling voor over hebben om een gat in een berg te zien dat 166 m lang is,75 meter hoog en 28 meter breed is. ( dat is voor als ik terugkom, met de wagen ! ). De Noren nemen hun tijd om de talrijke mooei uitzichten tot hun opslagkamer te laten komen en ik " fiets ", links en rechts kijkend naar de pracht en praal rond de Rv 17.

Mijn eerste afspraak is in Horn , waar ik een eerste veerboot neem. Die varen nu niet meer frequent, time tables worden hier gerespecteerd . Ik haal dan ook mijn eerste deadline niet en ben genoodzaakt om naar plan B over te schakelen. Ik neem de boot richting Anddalsvågen waar ik bij aankomst een 16 km zwaar parcours  dien af te leggen om tijdig mijn tweede te halen in Forvika om richting Tjotta te geraken. 

De Noren halen mij in en gaan onderling een weddenschap aan of ik er nog tijdig zal geraken. Ik fiets als een gek, voor wat nog in de benen zit, stop vlug nog voor een " Pulle " chocomelk en kom 5 min voor hij vertrekt aan in Forvika, Yes!

Wie nu won weet ik niet maar feit is dat ik de " inzet " krijg toegestopt, 200 Noorse kronen en later een warme kop koffie. Tot mijn grote verrassing kom ik ook de Zwitsers tegen op de boot, dat is nu net het leuke, iedereen gaat zijn gang en je komt elkaar terug tegen. 

We kletsen wat bij en gaan, eenmaal aan de overkant de weg op op zoek naar een camping plaats. Levang wordt duidelijk een camping te ver want de beentjes zijn plots afgesneden met een schaar. Ik kom geen poot meer vooruit en het is harken met een grote H ! 

Wat mij wel nog opvalt in mijn steeds kleiner wordende oogspleten  is dat het water steeds blauwer wordt, de bomen steeds kleiner, de massieve rotspartijen hoger worden en ja, zelfs geen schrikdraad mij nog scheid tussen koeien , schapen en een gele " torpedo ". Ja, we hebben er terug een nieuwe benaming bij dankzij 2 wielrenners op training.

Het is duidelijk , ik kom steeds dichter te staan met de echte natuur. Wanneer je als het ware een koe kan aanraken als je per fiets passeert en die blijft heel rustig staan..... Dan weet je het wel, dat beest heeft geen stress. Ik wil gereïncarneerd worden in een Noorse koe of schaap en als ik mijn plaats mag kiezen .... Dan maar hier ! Op een vrijwel verlaten stuk van de 17, met prachtige natuur en stilte, al had ik een eenzaam moment vandaag ,maar wat wil je als je dagelijks zo' n 7 uur of meer in je fietsje zit. Nu ja, die koeien staan hier wellicht 24 / 24 dus k mag nie klagen.

Na 124 km trek ik de remmen toe in Stokka, zo' n 10 km voor Sandnessjøen , de plaats waar ik morgen zeker stop voor inkopen want een mens kan niet alles, veerboten halen en etenswaren inslaan en nog enkele foto' s maken om in het archief te plaatsen. Nee het was geen vetten vanavond......maar zoals de titel zegt : nieuwe mensen, veerboten en pictures....wat moet een mens meer hebben in het leven om verder te komen ? 

Knuffel

X

Namsos - Vennesund

149 km.  8 uur 37 min gefietst   1122 hoogtemeters.

De grote ochtendshow ....

Gisteren heb ik , uitgezonderd de 10 km naar de Coop om etenswaren te kopen , de ganse dag op mijn bed gelegen. Ja, geen bezoekjes,feestjes, rondslenteren of dergelijke. Ik verzorg me als een pro, ik heb een missie en ben hier om te fietsen en te slagen. Dus geen buitensporigheden voor deze jongen tijdens de trip. Aan bier kom ik niet, is trouwens enorm duur , zoals alles hier ! Een pintje kost  tussen de € 8 en de € 12. Ze verdienen hier dubbel zoveel als bij ons maar het dagelijks leven is navenant.

Vanmorgen kreeg ik een enorme verrassing ! Ik werd  om 06.45 uur opgebeld door Peter Van De Veire himself ! Zat ik live in de ochtendshow . WAW , ik kon en kan het nog niet geloven. Ik kreeg meteen vleugels en had kracht voor een " duurtochtje " . Prachtig toch dat mensen een inspanning doen om die mens te contacteren en mij op MNM te laten komen. Het had wel zijn gevolgen want ik was zodanig van mijn melk dat ik in de douche stond en tot de vaststelling kwam dat mijn handdoek nog in mijn hytter lag, ai..... maar we lossen hier alles op , dan maar mij gedroogd met zo'n papier dat uit zo' n machine komt, voilà , opgelost staat netjes.

Vrij vroeg verlaat ik de camping plaats in Namsos. De uitbater liet het hem warm of koud, trouwens al 2 dagen zo. Ik denk dat het een erfenis is / was van vader op zoon. Proper ,mooie camping maar een kille Noor aan het stuur.

Het mag wel ietsje  warmer komen terug. Vandaag een 12 a 14 ° C . Langs de golvende wegen kreeg ik in het begin zo' n miezerige regen, het was " killig en koud, het was boter zonder zout ". Heb dan ook de ganse dag met het fleesje en mutsje aangereden ,  mijn keel en oor weet je nog. Na een rustdag weet je ook nooit hoe je lichaam zal reageren. Awel, mijn hoofd wist onmiddellijk dat het verder moest maar de benen hebben toch meer dan een uur tegengeprutteld !

Ik rij dus de Rv 17 af voor de eerstkomende dagen en wat ze voorspellen is ook waar, het is gewoon prachtig en het wordt alsmaar beter. Terwijl ik hier zit te wachten op mijn veerboot in Holm schrijf ik dit verslag en ik kan je verzekeren, het is fenomenaal mooi ! Het beloofd dus voor de komende periode. 

In Kongsmoen , aan de Innerfolda besluit ik mijn middagpastaatje te verorberen. Het is dan ook al rond 14.30 uur maar heb reeds een 81 km op de teller staan. Ik bekijk de kaarten als dessert en wil naar Vennesund. Maar dat is nog een " stekke " verre. Dus niet geleuterd ,geen tijd vo een pousse café en weg ermee.

Als ik nog eens halt hou voor een filmpje en / of foto stop er een Renault met Franse nummerplaat. " Sjanpierre en sankloot " uit de buurt van Lyon. Duidelijk anders geaard maar ik kan daar zeer goed mee overweg dus wat volgt is een kwartier in de taal van molière . Zij naar de lofoten en ik in mijn questje.

Het zal uiteindelijk een lange zware dag geworden zijn beste volgers. Het is nu 21 uur en ik ben bijna van mijn boot. De camping ligt hier normaal vlakbij en ik zal dus 149 km gefietst hebben in 8 uur 37 min en 1122 hoogtemeters overwonnen hebben. Niet slecht na een rustdag , al zeg ik het zelf..... En ik was in de ochtendshow op MNM !

Hopelijk krijg ik morgen de weerbots niet ?

Slaapwel volgers

X

Slaapplaats voor vannacht: www.vennesund.no

Namsos -Namsos 

0 km   

Rustdag 

Het zal wellicht een hele grote verrassing zijn maar inderdaad, rustdag vandaag !

Werd vannacht wakker door hevige regen en tromgeroffel. Dan denk je , laat het maar gieten, al wat er vannacht uitkomt heb ik morgen niet meer......

Het is nu 9u 45 en het is nog steeds hard aan het regenen. Ik ben dan wel geen modepop en wil in de regen fietsen maar wil niet ziek worden. 

Dus rustdag vandaag en proberen de 5 km naar stad te overbruggen op zoek naar eens een echte maaltijd ?

Groetjes

Steinkjer - Namsos.

81 km    4.49 uur gefietst        622 hoogtemeters

Rv 17

Vanmorgen ben ik de dag begonnen zoals ik hem gisteren afsloot, ik heb me nogmaals gedraaid in mijn slaapzak ! Alles in mijn geteisterd lijf is moe,ik kon bijlange niet uit mijn bed vanmorgen. Mijn ochtendritueel speelt zich dan ook af in slow motion tempo.

Na het douchen en inpakken verlaat ik pas rond 10.30 uur de campingplaats. Het is ook zondag voor mij. Met die gedachte hijs ik mij in mijn banaan op zoek naar de befaamde rv 17.

In het centrum van Steinkjer hou ik nog even halt bij de kerk. Deze ontraditionele kerk werd pas gebouwd in 1965 en is gekend om zijn muurdecoraties ontworpen door ene Jacob Weidemann, een kunstenaar geboren in Steinkjer.

E 6....dan weet je het wel, miserie ! Ik wil richting Asp om daar de 17 te nemen maar ik rij hopeloos verloren tot ik Lasse tegenkom op zijn zondagritje met de mountainbike. We moeten wel een bergje over waar we op het steilste stukje een 15 % krijgen. Dat is zelfs voor mijn beentjes eventjes teveel en we duwen " haar " naar de top. Bram bekijkt me zo bedenkelijk op zijn foto aan als " wa is da hier allemoale " en Amber rijd al de ganse tijd met de glimlach mee, zo iets van " super, wat is het fijn ". Als het mij voor de zoveelste maal niet duidelijk is besluit ik om maar eventjes....... Op de autostrade te fietsen . Ik hoor het al zeggen op de Noorse tv tussen hun Jeroen meus en Sabine hagedoren door : opgepast een yellow submarine gesignaleerd op de E 6.

 Uiteindelijk bereik ik Asp en kan ik de weg op waar al zoveel over geschreven is en waar al zovele mensen over gesproken hebben : de Kystriksveien. Ik ben dus terug de " attractie " op de Rv 17. Honderden malen sta ik terug op een gsm, hetzij als foto of als filmpke. En voor het , vooral oudere publiek, ben ik " iets " alsof ze het in Oslo hebben horen donderen ! Ik trek mij er echter niets van aan, ik ben ook op " bane " , zij met hun auto met sleurhut, ik met mijne velo !

Tientallen caravans kruisen mijn weg. Luxueuze dingen maar ook veel " kamelot " in alle geuren en kleuren. Als er mij eentje voorbij rijd met het opschrift " la Perla " ,de parel schiet ik toch ook wel eens goed in een lach want een afschuwelijk paars ding heeft weinig mee van een mooie parel !

In Sævik ga ik nog vlug eens een benzinestation binnen voor een hot dog of 2 en enkele inkopen voor vanavond. De papa's staan te kijken naar de gele machine en praten duchtig na over de prestaties van hun wonderboys. Ja, er is duidelijk gevoetbald hier vandaag. Alle jongens , van een jaar of 6  medaille rond de nek , met de moederkes binnen om hun beloning in de vorm van ne zak chips of wa snoepgoed. Voor mij is het zeer duidelijk zichtbaar dat de mama's veel te koud gehad hebben vandaag !!  De huisdieren " zaten aan den draad " zou dalton Christiaan zeggen !

Het vinden van de campingplaats in Namsos is niet van de poes. Gelukkig is er een jonge gast, aan zijn haarkleur te zien duidelijk " van Kachtem ", die met zijn jeep 6 km voor rijd tot aan de poort van de campingplaats.

2 emotionele momenten op 2 minuten tijd volgers. Eerste omdat er blijkbaar toch nog mensen zijn die hun goed hart tonen en je " afzetten" aan de deur, ( al moest ik serieus pulle geven, hij dacht dat da een brommerke was ). Het tweede is dat ik net naast het vliegveld slaap ! Als je dan die tweemotorige vliegers ziet landen en opstijgen heb je wel een raar gevoel na 22 dagen. Je wou dat je " vlug " even over en weer kon vliegen,gewoon eens gedag zeggen of dat er hier plots iemand vanachter een boom springt en zegt : surprise, pak nen douche en we gaen een pintje pakken .

Het blijft bij bewonderen hoe die stalen vogels het luchtruim kiezen en daar ook blijven zweven alsof het niets is. Waar afstanden tot een minimum herleid worden, waarin je , zonder al te moe te maken , van hot naar her kan geraken in een weinig tijd.

Oja, de Rv 17..... Daar zal ik nu toch wel een dag of 6 op vertoeven. De eerste 65 km geven mij alvast een goed gevoel, groen vooral met prachtige uitzichten en hier en daar een " kwaremont " in .Het is een 650 km lange weg die loopt tussen Steinkjer en Bodø, maar daar hebben we het in de eerste dagen wel eens uitgebreider over. Kan je niet wachten ? Ok, klik op onderstaande link en je kan zelf op zoek naar alle weetjes.... Maar dan heb je niet " mijn " verhaal.

www.kystriksveien.no

Slaapwel, fijne zondagavond.

X