Eindelijk zijn we zover. Ook wij zijn gestart met het maken van een "blog". In de toekomst zul je hier heel wat over onszelf vinden. Foto's, leuke dingen, trieste dingen...
Jurgen geboren op 10 januari 1972, Ann op 19 september 72... vandaar dat twee-en-zeventig een aantal keren in onze weblog naam voorkomt. Een van onze hobby's is motorrijden.
Met onze BMW K1200LT laveren we op regelmatige basis het Belgisch landschap door. Leuke polderwegjes aan onze heerlijke Belgische Kust tot bochtige landschappen in de Ardennen zijn ons niet onbekend.
Verschillende huisdieren huppelen hier (de een al wat vrijer dan de ander) rond ter huize Hautekiet-Derathé.
Eerst zijn er onze hond-"jes"... Victorr en Hummer.
Victorr is een fiere, trouwe BernerSennen die in zijn jonge jaren ettelijke prijzen op zijn palmares heeft gezet. Vickske of Vicky zoals we hem ook wel eens liefkozend noemen is nu reeds negen jaar jong, maar je zou het hem zeker niet toegeven!
Hummer, een speelse jonge Newfoundlander van net iets meer dan twee jaar is onze "asielzoeker". Hij werd vorig jaar geadopteerd door ons en was van meetaf aan DE trouwe vriend van onze Vick.
Verder hebben de rosse kater Pino en de pluimstaartkattin Miesje hier vrijspel in huis. En dat een leven als kat en hond ook positief kan zijn, bewijst de huiselijke vrede die hier heerst.
Twee konijntjes maken het rijtje nog niet af!!! Cruella en Deamon genieten van de buitenlucht in hun kooi van riante afmetingen. Dit is vooral de kids hun wens.. en wat is leuker dan een konijntje voor die gasten.
Allez, omdat de serie huisdieren eens moet stoppen en we een tuinspin hier en daar niet mee willen tellen, hebben we het hier nog even over een 400 visjes, thuisgebracht in 4 tuinvijvers. De 400 visjes bestaan uit een vijver met een 12-tal koi's, een vijver met een 100-tal shubinkin, en een vijver met een 300-tal Sarasa's. Vijverke vier dient als filter en daar wonen de padden Kwak en Boemel.
En tenslotte vliegen hier zo nu en dan, vooral op zomeravonden nog eens een papa en mama vleermuis rond de oren. Stafke en Prudence.
Vandaag nog eens een laatste poging gedaan om onze visjes wat te animeren. Ze zagen er, na een paar dagen complete inactiviteit behoorlijk levendig uit... dus... waarom niet nog even wat bijvoeren? Ja, forget it... Geen enkele had zin in een brokje vol vitaminen. Daarna maar met een schepnetje de brokjes er terug uitgevist om het water niet te bedoezelen (lees: de algen niet van teveel voedingsstoffen te voorzien in het voorjaar) Die vissen MOETEN wel gedacht hebben... "de onnozelaar"-"de uitslover"-"zie hem bezig"... Maar wie laatst lacht best lacht... Wacht maar tot er vis op het menu komt