Opnieuw zonnig weer bij de start. Het weer is de renners
gunstig(er) dit voorjaar. Hoewel het zeer fris is en bij het toekomen nog
enkele graslandjes bevroren zijn. Maar geen vrees voor de koude, want met de Roc
d'Ardennes zijn er 2200hm op 80km te overwinnen. Beginnend met de beklimming
van Saint Roch, moesten op de top de armstukken al snel uit en was het ideaal
bikeweer voor de rest van de rit. Met een startplaats in de tweede box stonden
er heel wat renners present. 300 licentierijders en 500 recreanten gingen van
start, met vooraan de toppers van het marathon gebeuren. De Roc d'Ardenne is
een uci marathon serie wedstrijd. Belgen die bij de eerste 20 finishen komen in
aanmerking voor het WK marathon in Zuid-Afrika. Een goede bezetting dus.
Mathias kwam er ook aan de start en zette zich na een korte
opwarming in de tweede startbox. Met de lange asfalt beklimming in Houffalize
kan er bij de start wel wat goed gemaakt worden. Al bekoop je dit al dan niet
wel boven aan de top. Daar kwamen er al weer enkele voorbij maar er was toch
een netto winst van plaatsjes. De eerste 40km werden de zwaardere, iets
technische van de race. Hoewel er toch iets meer uitdaging mocht inzitten. Na
twee uur was het drinken op en werden er bussen aangegeven. Helaas viel deze er
snel weer uit en is het volgende anderhalf uur verder gereden op twee gels, die
dan weer een steen vormde op de maag. Al bij al viel de hinder nog mee. Aan de
laatste bevoorrading kreeg ik opnieuw een bus toegereikt, maar was de wedstrijd
bijna voorbij. De race was snel, en met de verhouding afstand tot hoogtemeters
kwam er een hoog gemiddelde bij de renners. Uiteindelijk wel een mooie race,
maar zeker het tussenstuk mocht uitdagender.
Op paasmaandag stond 'Le Trefle Hallonienne' op het
programma. Een cross-country marathon van 70km met 2010 hoogtemeters. Een niet
te onderschatten parcours dus, gelukkig lag het er kurkdroog bij, in het begin
althans. Mathias, Jan, Bert en Wim S stonden aan de start.
Iets na 9h30 werd het startshot gegeven met enige vertraging
omwille van de talrijke opkomst. Mathias stond ook in de menigte en kon van
start gaan rond de 100ste (?) plaatst ongeveer. Een getal daar op plakken is
altijd moeilijk. Maar na de eerste klim waren er al wat plaatjes goed gemaakt
en werd het vinden van een vlot tempo de volgende opdracht.
Het leuke aan de marathon was dat die drie lussen maakte,
die telkens opnieuw voorbij de start kwamen. Handig voor de organisatie, want
ze moeten minder bevoorraden ten velde, en handig voor de biker om de lengte
van de wedstrijd in te schatten.
Het parcours was mooi en afwisselend. Al snel vonden
Mathias, Bert en Jan een gelijkaardig tempo en bleven ze het grootste deel van
de wedstrijd samen. Mooi plaatje, alle drie op de epic en net in de nieuwe
teamoutfit. Mathias zocht in de laatste bevoorrading vers drinken op en moest de groep laten rijden, maar posities lagen ietwat vast. Op het einde was het nog opletten geblazen op een glibberige finale na een wolkbreuk;
We hebben 2 Wim'en in de ploeg. Wim Vandingenen deed zijn eerste MTB koerservaring op in de eerste manche van de ATB cross in Hapert:
Wat
moet ik verwachten , mijn eerste wedstrijdje met de mtb .
Wou dan ook direct starten met de eerst ,
Hapert . Deze opende de reeks . Een wedstrijd die vreemd voor mij was ,
al heb ik geluk dat het maar 3rondjes waren en in totaal zo'n 13km ongeveer .
Natuurlijk had ik de pech dat ik moest starten
volgens de inschrijvingen , begin van't jaar .Ik stond aan de start bij de
laatste 10 van de 54 deelnemers in de E klasse. De start werd gegeven rond 9
uur .
Het startsein werd gegeven en hup daar gaan we
. Een stukje op asfalt en dan het veld in , waar ik al direct de remmen moest
dichtknijpen omdat we in de scherpe linkse eve omhoog moesten .Het gevoel was
wel goed en de inhaalrace kon beginnen . Het is nie simpel met die hartslag
rijden als je dat nie gewoon bent . Ik kon enkele renners passeren op de lange
rechte stroken .
Hapert was veel draaien en singeltracks waar
passeren soms heel moeilijk toch onmogelijk was . Op gegeven moment was er een
gat , wat ik vrij snel gedicht had . Het kort draaien en motivatie heeft
mij daarbij geholpen . Dan even wa rust inlassen en waar gas geven op de rechte
stukken .Zo kon ik toch wat opschuiven naar vanvoor , soms heb je de pech dat
je zelf eens een foutje maakt of dat er voor uwe neus iemand tegen de aarde
valt , en uw inspaningen zijn weer tervergeefs.
De laatste ronde (3de) was misschien wel mijn
beste , ook omdat de groep al wa uitgedund was en ik soms vrije baan had voor
mij .
Uiteindelijk werd ik toch 14de , waar ik mij
zeker kan in vinden .
Op een eerste zomerdag, in een prachtige setting op de grens met Nederland, te Berendrecht, treden we aan in de Adventure Duathlon, met 3.8 km lopen - 22 km MTB - en nog eens 3.8 km lopen;
Een prachtige omloop, met veel bochtenwerk, korte nijdige hellingen, maar o zo moeilijk passeren. Na enkele maanden afwezigheid in de duathlons een leuk weerzien met een aantal bekende gezichten. Slechts 2 weken geleden terug begonnen met looptrainingen, en terug voorzichtig opgebouwd met de fiets, dus het was wat aftasten hoe ver de conditie zat. Met een succesvolle Jim Thijs, en Ironman in wording Wouter Wuilmus aan de start, kan ik me aan een snelle looprun verwachten...
Bij aanvang van het lopen, direct een eigen tempo opgezocht, maar dit leek best wel goed mee te vallen. Na de eerste proef wist ik met slechts een 30 sec achterstand de fietsproef aan te vatten. Een snelle overgang, en direct dash op de fiets. Als ik ook kan aansluiten bij een snelle Duo-fietser, is op het einde van de eerste ronde de kloof met de 3 leiders, waaronder Jim en Wouter snel gedicht. Ik voel me zeker niet de mindere vooraan op de fiets. Het ging makkelijk in het wiel, maar ik kan de inspanning op kop niet lang genoeg doortrekken om effectief ook weg te rijden. De laatste 2 fietsronden was opletten geblazen bij het dubbelen van collega's, tot in de laatste ronde iemand dwars in het losse zand komt te staan, en ik hem niet kan ontwijken. Vol over mijn stuur, en weg mijn 3 collega's. Ik krijg de kloof niet meer volledig dicht, en aangekomen aan de wisselzone is er verwarring dat ik nog een toer zou moeten aanvatten. Uiteindelijk sukkel ik met 1 schoen de wisselzone toch binnen en kan op dat moment nog steeds als 3e solo elite de laatste run aanvatten.
Op het einde kunnen enkele duo-lopers me nog remonteren, maar dit verandert niets aan mijn positie in mijn reeks, en als 3e solo bij de mannen, kan ik mijn nieuwe outfit direct op het podium showen! Jim wist in de laatste looprun Wouter af te schudden, en pakt een knappe zege;
Het
begin van de lente brengt naar jaarlijkse gewoonte La Primavera in Andenne met
zich mee. Mathias stond er aan de start van de chrono van 70km. Tot half tien
kon er gestart worden, wat net ging lukken. Ondanks de mogelijke voorspelde
buien kwamen 1500 bikers opdagen. Goed 300 hiervan namen deel aan de chrono.
Wat ook wil zeggen dat je beleefd aan vele andere bikers moet vragen dat je
voorbij kan, om een goede tijd neer te zetten. Dit verliep niet altijd even
vlot, maar de hoffelijkheid was langs beide kanten aanwezig. Na ongeveer 50km
kwam er zelf iemand voorbij mij, en hebben we de laatste 20km samen kunnen
uitrijden. De regenbuien bleven uit, het parcours bleef droog, op een paar
modderstrookjes van de voorbije week na. De tocht zelf was leuk, mooi en
variërend. De bepijling was uitstekend en na 3:15 kwam ik aan en noteerde er de
13de tijd. Mooie chrono, met veel bikers en prima organisatie! Mathias: 13e
Eerste manche van de Wallonia Cup is op gang geschoten in Dinant. Sven stond aan de start bij de FUN A. Voor hem was het een eerste test bij aanvang van het seizoen. Met zijn nieuwe job is combinatie met training wat moeilijker dan voorheen;
"Het
begon al aan de inschrijving 1,30 u wachten .... Dus weinig opwarming.
De
start waar ik zoveel schrik voor had, lang en stijl niet echt mijn ding
maar verliep vrij goed, kwam rond de 7 de plaats boven. Net voor we het bos
willen indraaien gaat iemand vol in de remmen om een binnendoor te nemen dus
ben ik genoodzaakt om rechtdoor te gaan, daar gaat plaats 7. Hop naar plaats
17, geen paniek nog uur koers en kan rustig opschuiven. Na de trappen zet ik de
motor even op volle toeren en kan ik er aantal oprapen. Met nog 1 ronde te gaan
zit ik op plaats 10, in de laatste afdaling kom ik met mijn derailleur op een
rots waardoor het schakelen niet meer vlot loopt maar kan Bart boeckmans toch
nog afhouden.
Deze
uitslag had ik niet verwacht, zeer tevreden en op naar de volgende." Sven: 10e
4 Bikes Mtb Team aan de start , in Belse
Bossen van Geel , voor een wedstrijd van 4 uren .
Bert Vc , Bert V en Wim S stonden op1 Maart hier aan de start , voor deze
aflossingskoers .
Wat hier heel belangrijk was , is de
strategie die we moesten uitzetten , want er mocht maar 1 wissel per persoon
gebeuren . De organisatoren wisten de start ook om te zetten , in een Le Mans
start , 500 meter lopen , naar uw mtb . Bert V nam deze start , lopend naar
zijn mtb , maar had de laatste meters wat last van zijn beenstukken , die toch
bijna op zijn schoenen hingen Bert V kwam hier ongeveer als 20 ste aan zijn
mtb , maar bij het passeren van de 1 ste ronde , zagen we dat Bert V zich aant
amuseren was op dit parcour , en kwam als 1 ste door , met een kleine
voorsprong op een groepje met 4 rijders . Bert V kon deze voorsprong mooi
uitbouwen , ronde na ronde , met zelfs toptijden ten velde gereden.Na 1.5 uur , nam Bert Vc over die toch
probeerde om een mooi tempo te onderhouden op dit parcour . Maar door de
strategie van de 2 de ploeg in rangschikking , kwam deze samen met Bert Vc te
zitten en paar ronden samen te rijden . Deze sterkere ploeg nam het initiatief
over en ging naar de 1 ste plaats . Hier gingen we dan het laatste 1.15 uur in
met Wim S , die zich mooi vergezelde in een groepje , waar hij toch het meeste
kopwerk van deed . Wim S kon hier een mooi tempo aanhouden en bleef de 3 de
ploeg in rangschikking mooi voor . Wim S en zijn team eindigden hier op een
mooi verdiende 2 de plaats in de Belse bossen , waar een glaasje cava mocht op
gedronken worden .
Eerste etappe van deze
6 dagen, en dus toch wat benieuwd hoe alles zou lopen. Vooreerst willen we ons
seizoen voorbereiden en niet teveel risico nemen. Alles op zijn tijd aan de
start, een typisch spaanse nonchalance, maar prachtig weer metzo een 20
graden! We waren zeer goed vertrokken. Zowaar na 6 km pakken we zelfs even de
kop van het 700 koppige deelnemersveld! Niet voor lang, want verderop gaat het
tempo de hoogte in bij de eerste bekliming, als de profs overnemen. Jan
verteerde de intervallen op de eerste klim zeer moeilijk, en het duurde even om
terug in het ritme te komen. Technisch uitdagende afdalingen en knappe trails
volgen elkaar snel op, en op de volgende beklimmingen komen we beter in het
ritme, ondanks weerspannige ruggen, na een vermoeiende reis gisteren. In de
laatste afdaling rijdt Jef lek. We trachten eerst bij te pompen en hopen dat de
latex zijn werk doet, maar iets verder op moeten we alsnog een binnenband
steken. 2 stops, en dus een hoop volk over ons heen. Uiteindelijk 61e aan de
finish. Benieuwd hoe
het de volgende dagen zal lopen...
Dag2:
Gorillas in de mist... Na een dag vol zon, nu regen, koude, en sneeuw!
Opletten geblazen in de afdalingen. De ene glijpartij na de andere, en modus op
overleven. We hadden geluk dat we laatste minuut ons regenjasje nog hadden
meegenomen, want anders was onderkoeling nabij. Jan
blijft zeer veel hinder ondervinden van de rug, en het hindert om voluit kracht
te zetten. De brillen vol modder, maakten het zicht moeilijk, maar zonder bril
kwamen de lenzen van Jan vol te zitten, en aan de aankomst was er lichte paniek
toen de ogen niet vrij te maken bleken. Met een aantal bekers water in de ogen
kwam het zicht stilaan terug. Jef echter rijdt hier zingend op zijn fiets rond.
Sven Nijs wees gewaarschuwd voor het komende seizoen! Met een 45e plaats aan de
finish waren we weltevreden. Al dat kuiswerk nadien, hield ons de rest van de
dag en avond bezig...
Dag 3:
Geen foto vandaag, maar
zet even Lord of the Rings op, en denk ons erbij, want zo prachtig was
omgeving, zo uitdagend de rit. Fantastische single tracks, onmogelijke
beklimmingen, en oude Romeinse klinkerwegen als afdaling. Dit was mtb van de
hoogste plank! Zeer goed gestart vandaag. We konden goed opschuiven, maar een
losgekomen manivel bij Jan, zet ons weer aan de kant... Ondertussen is dit nogniet
opgelost, dus hopelijk morgen de man met het juiste gereedschap nog tegenkomen,
of het zal moeilijk worden om te starten. De kick na een afdaling nam Jef te
letterlijk toen hij deze kick tegen de grond zocht. Schaafwonden, en kledij
gescheurd als gevolg, maar zonder verdere erg. In de finale nog een klim van
Helmsdeep uit de film te overwinnen... Jan ligt hier deze nacht nog van
wakker... de blokkage in zijn rug, wordt niet echt beter, vooral op die zeer
steile stukken. Spijtig, want op de grote molen, kunnen we tegen die springveren,
wel het verschil maken lijkt ons. 51e aan de finish. De stad Cordoba heeft ons nog niet bekoord, maar
des te avontuurlijker. Parking vinden is echt een challenge, tenzij akkoord met
de plaatselijke maffia... Verder wist je dat elke Carrefour in Spanje identiek
is? Echt
opmerkelijk... benieuwd naar morgen...
Dag 4:
Met een klein hartje
opgestaan, na een zeer drukke dag gisteren. Pas laat in bed kunnen kruipen, en
op de koop toe hadden we beiden een slechte nachtrust. Op tijd opgestaan, en op
tijd vertrokken, want een nieuwe locatie vandaag op de universiteit van Cordoba, en bovendien moesten we nog iemand
vinden om het cranckstel van Jan zijn fiets te maken, wat uiteindelijk zou
lukken. Na en goede start, schakelden we iets sneller dan de voorbije dagen op
een eigen comfortabel tempo, met succes, en wisten we langzaam van groepje naar
groepje te rijden, zonder eigen verval. De rug van Jan hield beter stand dan de
voorbije dagen, mede dankzij de welgekomen duwtjes va Jef onderweg op de
moeilijkere momenten... Dat zou een opslag verdienen volgens Jef, maar de week
is nog niet om, aldus Jan... En zo bleven we opschuiven, en kwamen we zelfs
tussen enkele profteams te zitten! Uiteindelijk finishen we op een 29e plaats,
na eens een dag zonder pech. Vanavond kon Jan uiteindelijk de knobbel in zijn
rug nog onder handen laten pakken door onze Spaanse masseur die we gisteren in
het hotel hebben ontmoet. Een deugdzame ontmoeting! GraciasAntonio
Garzon Gascofor the massage!
Dag 5:
Vandaag de dag gezellig
begonnen met een Belgisch onderonsje. Man met ervaring Patrick Wouters
waarschuwde ons voor de Wall of Death vandaag, een super steile afdaling met
losse stenen. Afstappen is geen optie, want te voet zelfs niet te doen, maar we hebben het goed overleefd, net als de andere
Belgen... Verder een super sterke Jef weerom, en ook Jan had de beste dag van
de week. Zeer snel opgeschoven na de start, en na een kleine 10 km zitten we
tussen de mensen van gisteren. Na 15 km moesten we over een 2 tal km te voet
over een lading rotsen klauteren, wat geen lachertje was voor de rug, en verder
na de beruchte Wall, was er een vlakker stuk, waar Jef de Spanjaarden in het
wiel even leerde fietsen. Goed dat we niet alles verstaan... Het tweede deel
was voor ons gemaakt, en we schoven verder op naar top 25. We hadden het goede
ritme te pakken, tot we naar het einde toe wat fouten begonnen te maken, door
verkeerde sporen te kiezen, en uiteindelijk aan de kant stonden met een platte
band. Gans de week ons leven geriskeerd op de technische trails, en dan rijden
we lek op een borduur... Domme pech, tijdverlies en ritme gebroken.
Uiteindelijk 40e plaats aan de finish. Er zat zeker meer in, en dat goede
gevoel houden we over, na weer een prachtig parcours.
Dag 6:
Vandaag gundrill,
banden vervangen...Beeld van de de dag spreekt boekdelen. Tot 3 maal toe lekke
band vandaag bij Jef. Verder weerom cranck van Jan losgekomen.... Snelle start
genomen, en we konden zeer snel posities goedmaken tot onze beste positie van de week, tot de eerste steile klim. Zoals
vele klimmen vandaag moest er gewandeld worden, en dat voelde pijnlijk aan de
kuiten. 1e lekke band iets verder. Ritme nadien terug zoeken, maar nog geen man
overboord. 2e platte band... eerste vloekpartijen, en doelen bijstellen. 3e
platte band ... knop omschakelen op toertocht tempo en rustig de rit zingend
uitgereden. Het kan beter, maar het kan zeker ook slechter. Ondanks de vele
pech deze week, was het een super ervaring. Eerste doelstelling was om de
conditie bij te scherpen, en gezien het beter wordende gevoel de laatste dagen
is dit zeker geslaagd. We hebben verder veel plezier gemaakt, en vele mensen
leren kennen. Fantastisch als je voor de start en onder de rit veelvuldig
begroet wordt door collega Denen, Italianen, Spanjaarden, Welshmen, ... Op naar het volgende avontuur!
22 tem 28
februari starten meer dan 700 bikers in de Andalucia Bike Race tussen Jaén en
Cordoba in het zuiden van Spanje. In teams van 2 bikers worden 400 km over 6
etappes gespreid met een aantal pittige hoogtemeters, ter voorbereiding op de
rest van het seizoen. Onder dit internationale geweld startten een aantal
Belgische duos, waaronder een gelegenheidskoppel voor Vanomobil - 4 bikes, met
regerend belgisch FUN-kampioen, Jef Beyens, en Jan Verboven. Naast zijn
overgang naar de elite-categorie, betekent dit voor Jef ook een nieuwe intrede
in het marathon en meerdaagse MTB-gebeuren. Jan heeft met deelnames aan de
crocodile trophy, en transalp reeds meer ervaring in dit gebeuren, en zal alle
zeilen bijzetten om Jef te introduceren in dit zware werk;
Een
uitgesproken ambitie heeft dit duo niet, en hun focus ligt in eerste instantie
op de voorbereiding van de rest van het seizoen, maar stiekem hopen ze op een
aantal knappe prestaties. Na een uiterst succesvol seizoen in de FUN voor Jef,
is deze race een ideale motivatie in de rustigere wintermaanden om goed
voorbereid het nieuwe seizoen bij de Elites aan te vatten. Jan heeft zich via
een resem winterduathlons doorheen de winter getraind om in conditie te
blijven. Een korte knieblessure zette hem in de maand december wel even aan de
kant, maar de milde maand januari liet hem toe om deze achterstand op te halen;
Jef:
Wij zijn
collegas op het werk, en zien elkaar dagelijks. Alsnog echter, was er ondanks
vele plannen en beloften, weinig tijd om samen te trainen en aan wedstrijden
deel te nemen. We leken steeds een ander programma te rijden, en komen elkaar
zelden tegen op wedstrijden
Jan:
Vorig jaar
reeds hadden we dit idee om samen eens een rittenwedstrijd te rijden, maar
gezien Jef focust op de klassementen, was er tijdens het seizoen weinig kans om
dit georganiseerd te krijgen. Deze rittenwedstrijd in februari, voor aanvang
van het seizoen was een ideale kans
Op en rond het mooie domein van Camping Floreal in Lichtaart stond een goed gevuld programma, met een MTB-race over 21 km in de voormiddag, een duathlon van 3-21-3 op de middag, en een jogging-competitie in de namiddag. Knap initiatief van de triathlonvereniging van Herentals;
Het parcours ging gedeeltelijk over het vaste veldritparcours met enkele korte nijdige zandduinen, en aansluitend een gedeelte van de vaste Bloso-toers langsheen de bekende singletrack richting grote baan, de vervaarlijke zandput, en op en af de veelvuldige heuvels. Niet te onderschatten parcours om buiten het actieve seizoen tussendoor te nemen. Een aantrekkelijk parcours geeft aantrekkelijke namen aan de start. 2 broederparen van het team aanwezig, met de gebroeders Van Vlasselaer in de MTB-wedstrijd en de gebroeders Verboven in de duathlon;
De MTB-wedstrijd was sterk bezet, met een knap podium, waarin Joris Massaer voor Nico Berckmans en Davy Huygens mocht plaatsnemen. Sven kon kort bij de top op plaats 10 plaatsnemen, en Jurgen wist net de top 20 op plaats 19 te beëindigen;
Jan en Bert startten in de duathlon, samen met de duo-teams. Jan neemt bij aanvang van het lopen de kopstart, en wist op het einde van de eerste run samen met Nick Baelus de kop te nemen in het MTB-gedeelte. Bert kon als 15e aan het MTB'en beginnen. Op het einde van de laatste MTB-ronde blijft de ketting van Jan steken, en diende hij Nick Baelus alleen te laten op kop. Bert was dan reeds teruggekomen naar een 4e plaats! Ondanks een sterke loopronde op het einde mistte Jan enkele seconden op de eerste plaats. Hij wist 3e inclusief de duo's te finishen, en 2e bij de solo's. Bert wist een moeilijke laatste onderdeel nog min of meer te handhaven en strand op een 6e plaats bij de solo's;
Sven: 10e - MTB; Jurgen: 19e - MTB;
Jan: 2e - duathlon / 1e elite; Bert: 6e - duathlon / 5e elite;