Zoals het een échte blog vergaat, staan de meest recente artikels bovenaan. U begint dus best onderaan, bij onze profielen, voor 'n beetje structuur in ons reisverhaal. Wij rekenen op jullie commentaren ;o)
Carla & Carol on the road 2 meiden op rondreis door Zuid-Afrika!!
07-03-2006
CAROL: Tuiroute (5)
Onze dag begint met een uitgebreid ontbijtbuffet, maar vandaag wil mijn maag niet mee. Een beetje last van de warmte, denk ik, met buikloop als gevolg. Op ons programma van vandaag staat alweer een stunt:
Canopy Tour
We worden ingewijd in de wondere wereld van Tarzan & Jane en slingeren van kruin tot kruin. 10 slides, de langste 94m en de hoogste 30m. Ongelooflijk eh, en toch ben ik erin geslaagd!!! Je krijgt een full body harnas aan en een hele hoop veiligheidskabels. Met een safari-jeep vertrek je voor wat ze hier een 'bumoy ride' noemen naar de rand van het bos. Daar vertrek je van op een eerste platform en glijd je via 2 kabels naar een andere boom op een ander platform. Tot slot wandel je terug naar de jeep en wordt je in het basis kamp op een gezonde lunch getrakteerd.
Striptease Walk
In de namiddag besluiten we de hiking trail nabij onze lodge uit te proberen. Hoewel wij dachten dat we een wandelingetje langs een riviertje met een paar plassen zouden doen, kwamen we terecht in een stevige, zonder aangelegd pad, boswandeling met ups en downs. Hier en daar moet je de rivier oversteken om aan de overkant te geraken of om bij een van de pools te geraken. Al deze pools kregen zeer toepasselijke namen als: topless pool, bottomless pool, kaalgat pool, honeymoon pool... Fantastisch, de kleur van het water ziet hier rood; hoe dat komt, absoluut geen idee. En hoewel je eerst zo iets hebt van 'daar spring ik niet in', dwingt de warmte je van toch een frisse duik te nemen. na de 2de pool en 1u trekken in de hitte, besluiten we op onze stappen terug te keren, uiteraard lang hetzefde 'breek-je-benen' padje.
Om de dag in schoonheid af te ronden nemen we nog een snelle duik in het zwembad aan de lodge, alvorens alweer achter het stuur te kruipen, dit keer richting PE. Op de N2 exit 'Sea View - Greenbushes' en dan es testen of mijn gevoel van orientatie ons nog tot bij ons ma kan brengen. En ja hoor, van de eerste juist!!! Welcome to Greenhaven Cottage. De avond wordt gevuld met moeders heerlijke keuken en heel veel bla bla...
Na het ontbijt rijden we richting Tsitsikamma village om deel te nemen aan de Canopy tour. Vandaag zal de hoogtevrees van Carol terug op de proef gesteld worden.
We krijgen een harnas aan en nee niet zoals in de tijd van de ridders maar zoals bij de berg beklimmers. Springen vervolgens het Canopy busje op en rijden naar ons 1ste platform.
Bij aankomst blijkt dit toch avontuurlijker te zijn dan ik zelf had gedacht ! We hoppen van de ene boom naar de ander boom door het Tsitsikamma woud. De hoogste ride 30 meter en de langst slide 94 meter. Ik voel met net Jane en in mijn nopjes. Dit is echt iets voor mij ! En ondanks Carols hoogtevrees doet ze dit verbazend goed ! Applaus voor haar
Tegen de middag staan we terug met ons 2 voeten op de grond, eten een broodje en rijden terug naar de Tsitsikamma lodge.
14u 30° gehuld in een bikini en short trekken we op pad. Op het progamma staat een wandeling langsheen de "pools" Wij hadden een wandelpad verwacht langsheen een paar natuurlijke waterputten. Na 25 minuten komen we middenin het woud terecht en van een pad is geen sprake meer. Het parcour is aangeduid met blauwe stippen. We klauteren over rotsen tussen de varens en andere struiken. Dan weer naar omhoog, dan weer naar omlaag ! Precies een stel berggeiten ! Uiteindelijk bereiken we onze eerste pool en inderdaad, ongelooflijk schoon en lekker verfrissend maar oh zo vermoeiend. We beslissen toch door te gaan naar de 2de pool. Puffend komen we daar aan. Genieten wat van het uitzicht, nemen een duik en keren toch terug ipv verder te gaan. Het zogenaamde pad is echt gevaarlijk en veel te vermoeiend op zo'n bloedhete dag, plus dat het terug minstens 30 minuten klauteren is naar de volgende pool. Na uur komen we terug bij ons beginpunt, springen het zwembad in, laten ons drogen en rijden richting P.E.
Als we in P.E. arriveren krijgen we een warm onthaal van Carols ouders en broer. Na een heerlijke maaltijd en veel gebabbeld kruipen we moe maar voldaan in bed.
Alweer worden we vandaag wakker met een stralende zon hoog aan de hemel; het beloofd een warme dag te worden. We pakken de laatste restjes in, nemen rustig ons ontbijtje en vertrekken dan richting Tsitsikamma.
Plettenberg Bay
Onderweg houden we halt in Plettenberg, waar de rich and famous zich thuis voelen. Vandaag zijn we geen paparazzi, want we hebben alleen maar oog voor een intenetcafe en onze website. We schrijven tegen de tijd artikeltjes van de afgelopen dagen en ontdekken in onze statistieken dat we een drukbezochte site hebben. Lieve mensen, allen onze welgemeende dank daarvoor!! Maar we zijn nog niet terug thuis, dus aarzel niet en kom gewoon zoveel mogelijk langs. We verwachten ook nog steeds een hoop reacties van jullie!! We laten Plettenberg achter ons en zetten onze weg verder.
Bloukrans Brug
We verlaten de N2 om via een side road naar Tsitsikamma te rijden; deze baan zou ons immers een veel mooier en breder zicht op deze practige omgeving geven. En ja hoor, voor we het zelf goed en wel beseffen zien we in de verte de Bloukrans Brug, u weet wel, de hoogste natuurlijke bunjee jump. Bij Carla begint het te kriebelen, ik voel koud zweet in mijn pollekes. Wanneer we terug op de N2 zijn, besluiten we terug te keren en een kijkje te gaan nemen op die immens hoge brug: 216m!!! Carla twijfelt geen seconde en besluit vandaag de sprong te wagen. Als ik wil kan ik meewandelen to het punt vanwaar ze springt, daarv oor moet ik echter 150m over een hangbrug stappen die net onder de Bloukrans brug hangt. Let op: deze is volledig open, d.w.z. dat wanneer je naar beneden kijkt, je de afgrond ziet. Zoals zovelen onder jullie al wel weten, heb ik een traumatische angs voor hoogtes, voor zij die zich er niets kunnen bij voorstellen: ik durf geen trap op die achteraan niet gesloten is. Laat staan dat ik op ladders, daken of bruggen kruip... Carla betaalt mijn "walk" en als "walker 7" verzamel ik alle moed en begin aan de lange hoge bangelijke weg. De mensen daar zijn fantastisch en ze praten je door het hele traject door. Voor je het goed en wel beseft sta je midden op de brug en wordt Carla in gereedheid gebracht voor haar sprong. Haar benen worden ingepakt, een paar touwen eromheen en dan de elatiek vastmaken. 5, 4, 3, 2, 1... en weg is ze!!! Ze verdwijnt onder de brug en schreeuwt haar hart en ziel uit. Enkele seconden later vertekt er al iemand naar beneden, die haar gaat ophalen en voor je het weet staat ze breedsmoelkikkerlachend terug op het platform. She did it!!!!!!!!En ik... ik durf niet. Ik vind het van mezelf al een hele stap dat ik ben meegekomen en de weg over de brug heb afgelegd. De weg terug wordt gevuld met Carla's nieuwe ervaring. Man, what a girl!!!
Tsitsikamma Lodge
Ook hier zullen we in (hete) houten chalets verblijven; maar gezien de hitte van vandaag en de enoties van zopas, nemen we eerst een frisse duik. We spenderen de rest van de namiddag aan het zwmbad en beginnen stilaan tot rust te komen en in echte vakantiestemming te raken. Carla slaapt en droomt ongetwijfeld zoetjes na van de sprong...
Na een uitgebreid buffet, zakken we onderuit in de zetels en laten onze verbeelding de vrije loop op een nooit eerder geziene sterrenhemel. Voor de romantische zielen onder jullie, dit is een must!!!
Na een ontbijt op ons terras met adembenemend zicht onze koffers terug ingeladen en weg richting Tsitsikamma.
Het is een bloedhete dag. Airco en radio vollenbak and we hit the road ! We maken een stop in Plettenberg, gekend voor de Rich and the Famous of anders gezegd het Knokke van de Tuinroute.
We stoppen aan het internet cafe en daten onze site up. Tegen de middag rijden we door en ipv vd Route 62 recht naar Tsitsikamma nemen we een alternatieve weg door Tsitsikamma nature reserve. Langsheen dit mooi stukje natuur genieten we weeral van de prachtig natuur en de fijne geuren tot ik plots de Bloukransbrug rechts van ons zie. Gillend stoppen we en springen uit de auto. Onze mond valt open, Ten eerste hadden we niet verwacht deze brug nu al te zien want de Bungy jump staat op ons programma van morgen. Ten tweede is deze zo indrukwekkend. We kijken elkaar aan en zonder woorden springen we terug de auto in op zoek naar de brug. Een 15 tal minuten nadien zien we het bord BUNGY JUMP 216M . We parkeren de auto en lopen naar het uitzichtpunt WHAUWWWWWWWWW Snel naar het info punt, boeken, naar het toilet en voor we't goed en wel beseffen staan we aan het beginpunt van de brug. De walk to the jump is al even stresserend als het springen zelf. Carol twijfelt nog want ze heeft hoogtevrees. Ik kan haar toch overtuigen om mee te gaan en samen lopen we deze kleine brug op (gemaakt onder de grote brug). Een constructie van metaal volledig doorzichtig. Ze raden ons aan om vooral niet naar beneden te kijken. Zwetend bereiken we na een paar minuten de andere kant. Daar wacht ons een team op met luide muziek. Alles gaat razend snel. Ik word ingepakt en plots sta ik aan de rand van de brug. Ik kijk nog om naar Carol met de blik van Oh my god ! 5 4 3 2 1 jump en daar ga ik ........... onbeschrijfelijk ......... ik kan alleen maar zeggen kijk naar de foto's! De rest van de dag loop ik rond met een grote smile. Ik kan het maar niet geloven dat ik van de hoogste brug ter wereld gesprongen heb.
Na nog een half uur rijden in het Tsitsikamma reservaat bereiken we de Tsitsikamma lodge ! Hier valt nog maar eens onze mond open. We krijgen daar een houten hut met een prachtig interieur en terras toegewezen. Aangezien het een bloedhete dag is beslissen we ipv een wandeling te gaan maken een duik in het natuurlijke bronwater te nemen. Heerlijk ! En wat nog straffer is, ons haar en onze huid voelt kei mals aan. 's Avonds een lekker buffet in het enige restaurant en nog wat sterren kijken vanop ons terras.
Arriving at Knysna, searching for the Abalone Lodges, we ended up at Paquita's. A 'family restaurant', situated at 'the Heads'. Unfortunately none could help us, but Carla did make reservations for dinner later that day.
After a lazy day by the pool, we headed to Paquita's.
Alex was to be our waiter for the evening and if we had any questions about the menu or anything else, we were to ask for him. After dinner, we decided to go and sit at the bar, as it was too early to go home!
Christo, aka Jane, was the barkeeper and seduced us with a shot of Tequila's best Jose Cuevas. After a Paquita's Special and a tequila, Carla asked for still water. Apperently they're not used to having girls sitting at the bar (asking for nothing else but water).
While closing up the restaurantm we started chatting with Alex, Christo en Andrew (manager of the place). Alex, whom we thought was very young, decided we had to guess his age. Should we be wrong after 3 guesses, we were to drink another tequila. it went from 19 to 21 to 28... and we had to drink tequila. Alex is 28, going on 29. We turned the roles and they had to gues our age now. Alex thought I was 32 and Carla only 29!!! Duh!!! So, the tone for the rest of the evening was set. Around midnight we decided it was time to go home, 'cause we were supposed to take the boat the next day.
Off we went, while the guys went out for a long night...
Day after, we got the invitation from Andrew to come and join the guys again for dinner and some cocktails and tequila. We didn't say no.
What started as a beautiful night, almost getting boring, became our best night up until now! We sat at the bar, ate spaghetti and drank lots of cocktails ;o). By the end of the evening we had the most popular table in the restaurant (there was none else left), we got to know Mike, Roxy, Waldo and Camille. Those last two told us about their bunjee jump they had been doing the day before and were really extremely enthousiastic. So, Carla, baby, go 4 it!!! Me, we'll see...
Anyway, we ended up at a bar in town, but since we had to move and drive again today, we decided to go home around 2am.
Guys, Alex, Andrew, Christo, Roxy and Mike, we'd like to thank you for those 2 beautiful nights and for making us feel sorry to have to leave Knysna. We're in town until the 24th of March and maybe we can meet up one of the coming days for a lazy day at one of the beatiful beaches along the cost between Knysna and PE.
Special thanks to Alex for the Nina Simonne CD, from Carla!!!
Special thanks to Andrew... you know why! Feeling sorry I left you with no further more... But I'll make up to you, I promise!
De ochtend begint prachtig met een stralende zon, helblauwe hemel en hemelse temperatuur. Jammer genoeg zit het terras van de lodge in de schaduw van een boom, maar dat is snel opgelost. Neje, we zagen geen bomen om, zetten ons wel buiten aan de voordeur van onze hut en ontbijten daar rustig met het zonnetje op ons bolletje. Het ontbijt wordt in een prachtige pic-nic mand gebracht en is minstens even heerlijk als een continentaal ontbijtbuffet en een sterren hotel.
We steken ons licht op bij de Featherbed Nature Reserve em krijgen te horen dat we om 10.00 aan boord van de John Benn kunnen gaan.
Featherbed Nature Reserve
De boot brengt ons naar de overkant van de lagune. Eigenlijk is het geen lagune, want een lagune wordt volledig afgesloten van de zee en in Knysna is de doorgang naar de zee nog steeds open... Anyway, aan de overkant wacht een unimog (lees: 4x4 jeep met treintje achteraan) om ons naar de top van de berg te brengen. Van hieruit hebben we een adembenemend zicht op de lagune, the Heads en de zee (Indische Oceaan). Een 2.2km lange wandeling door de woeste natuur brent ons terug aan de voet van de berg. Onderweg nemen we prachtige kiekjes van de grotten en de andere Head. Eens terug in het basiskamp, geven we ons volledig over aan een overheerlijk buffet. Koud en warm, desserts en zoveel; het lacht je vriendelijk toe. Na de lunch gaan we alweer de boot op en deze brengt ons veilig en wel terug aan wal. Onze broffie staat ons luid kreunend onder de hete zon (35 graden) op te wachten; de airco werkt op volle toeren en is nauwelijks voelbaar. Zondag zijndem zijn de zinkels gesloten en er zit dus niks anders op dan onze namiddag aan het zwembad te spenderen.
Abalone Lodge
Deze prachtige houten huttem tegen de flank van een heuvel opgebouwd bieden ons in de hut niet alleen een brubbelbad, maar ook een keukentje en terras. Buiten kan je verkoeling zoeken aan het zwembad en dat is echt nodig!! Het is heet... onmenselijk heet!! De mannen van 't werk weten nu heus wel wat ik bedoel (zie Golf team event). Een plons in het koude water is gewoon zalig. Amper een half uurtje later ben je al lang opgedroogd en toe aan een nieuwe frisse duik... Uiteindelijk geven we het op en gaan richting hut. Tijd om ons op te maken voor onze laatste avond.
Paquita's
Andrew made reservations for us at a table by the bar. It's Sunday and quit calm in te restaurant. Our waiter - and barkeeper - for tonight is Mike. We start off with a cocktail and eat spaghetti. While the evening falls Andrew - who's off duty - joins us for a nice chat. Before we even notice, the whole restaurant is sitting at our table. Apprently we seem to be 2 cool babes. Maybe I should tell you that besides one couple and the rest of the gang of yesterday, the restaurant is empty. So, we start drinking, again. Mr. Chalky is a shooter, known all over SA (and even some countries in Europe), and has 4 rules:
- you're not allowed to sip (taste)
- you're not allowed to smell
- you're not allowed to refuse
- you're not allowed to know the ingredients
So, Carla & I drink... It wasn't good, but better than the one Christo and Alex drunk (made by Roxy).
And once again, we turn the roles. With a little help from my friend (Bibi, dank je voor het stoplight geheim), we make a "robot", which are 3 shooter glasses (1 red, 1 orange and 1 green, as in a traffic light) and contains 10 sorts of alcohol. Andrew, the poor guy, is our victim. He's convinced he won't get up anymore after drinking 4... Kenny, your record still stands!!!!!
We close the restaurant and hit for town. I was supposed to follow Andrew, but after the second turn, he was gone... They drive like crazy in SA!!! We end up at Crimson (sorry if the spelling is wrong, but I didn't pay much attention to it) and drink some more. I decide to go for the coke light, since I've got to make sure we get home safely.
Guys, once again we'd like to thank you for entertaining us and making us feel welcome in your town. We had a great time and it was hard leaving Knysna behind, the morning after! Like I said before, hopefully we can find the time to meet again soon!
Om 8 u zitten we buiten aan onze hut te ontbijten onder de prachtig blauwe hemel met zicht op de lagune. We bellen de Featherbed organisatie op om een boottip te boeken en rijden tegen 10 uur naar de Waterfront. hier nemen we de boot naar het Featerbed reservaat dat vroeger prive gebied was maar in 1985 heeft de eigenaar beslist om dit publik te maken waarvoor wij hem zeer dankbaar zijn. Een treintje brengte ons naar boven waar we een adembenemend uitzicht krijgen over zowel de zee als de lagune. De terugweg doen we te voet. Deze weg is zo mooi dat er gewoon geen woorden voor zijn. We lunchen nog op dit domein en nemen dan de boot terug. Rond 15u rijden we het centrum binnen op zoek naar een internetcafe maar alles blijkt gesloten te zijn op zondag en we kunnen ze geen ongelijk geven. Dan maar wat gaan zonnen aan het ons zwembad met zicht op de lagune.
Tegen 19u30 rijden we terug naar Pacquita's waar we vriendelijk onthaald worden door de guys die we de dag ervoor hadden leren kennen. Alex stopt promt een cd in mijn handen met de beste nummers van Nina Simone op. Kei lief, hij was trouwens ook diegene die gisteren onze rekening had betaald zo bleek. Carol beheert het geld dus zij betaalt normaal alles en toen ik gisteren vroeg hoeveel we hadden gespendeerd bleek dat Alex de rekening had betaald. Enfin we eten rustig en nadien tegen 21u30 denk ik zit onze tafel plots vol volk, we ontmoeten zelfs een koppel die uit de andere richting kwam en dus de Benji jump hadden gewaagd. Euforisch waren ze. We kregen hier de raad om vooral niet naar beneden te kijken als je de brug oploopt want het is vrij ver stappen eer je de benji jump zelf bereikt en naar 't schijnt kan je de grond zien doorheen de houten vloer .......
Na deze verwennerij rijden we met een big smile terug naar huis en vallen als een blok in slaap
We beginnen op tijd aan onze dag, met een stevig ontbijt. Het weer ziet er stralend uit en beloffd ons 30 graden en meer. En ik kan je verzekeren dat in Oudtshoorn - a la woestijnklimaat - het hier heel hot kan worden!!
Cango Ostrich Farm
Onze rondleiding op de farm begint met wat meer details over de belangrijkste beestjes in deze streek: de struisvogels. Zij met zwarte pluimen zijn mannetjes, zij met bruine of bleke pluimem vrouwtjes. Onze gids vertelt ons dat de plumen van de vrouwtjes voornamelijk voor afstoffers gebruikt worden... want vrouwen moeten kuisen... Whatever! Jammer genoeg zijn er geen kleintjes die uit de eitjes aan 't komen zijn, maar we krijgen wel de kans om kleintjes van een paar maanden oud te zien. Vervolgens worden we op ons gewicht getest en staan we op struisvogeleieren. Je moet weten dat 1 struisvogelei gelijk is aan 24 gewone eieren zoals wij ze kennen. Het heeft dan ook een dikkere schaal, waardoor je er met gemak kan opstaan. Om een struisvogelei klaar te maken (in de pan bv.) ben je even zoet en kan je maar liefst 12 hongerigen helpen. Tot slot gaan we natuurlijk struisvogel rijden! Foto's en filmpjes volgen soon, very soon! Woorden zijn dan ook overbodig...
Cango Wildlife Ranch
Onze rondleiding hier begint bij de alligators en krokodillen en gaat via schildpadden, nijlpaarden, stokstaartjes en otters naar het slangenpark. Bah! Niks voor mij! Vervolgens worden we ingeleid in de wondere wereld van de cheetah's, witte bengaalse tijgers, leeuwen en jaguars. Om af te sluiten tellen we zo'n 60euro neer om met de cheetah's en tijgers op de foto te gaan. Ook hier zullen de foto's meer duidelijkheid geven. Neem van mij aan dat dit a one lifetime expierience is en als je ooit naar dit prachtige land afzakt iets is wat zeker niet mag ontbreken in je reisschema!
So, wait and see for the pics. Benieuwd???
We verlaten Oudtshoorn en rijden richting Knysna (spreek uit als naisna).
Knysna
Ik rijd tot aan 'the Heads', 2 immense rotsen die de zee van de lagune scheiden, en ons Carla reserveert ons meteen een tafeltje in Paquita's voor 's avonds. Paquita's is gelegen aan de voet van 'the Heads' en geeft je een prachtig uitzicht op de lagune en de zee.
Hoewel het bijzonder warm is vandaag, zit de frisse wat tegen. We laden broffie uit, gunnen hem wat rust en gaan aan 't zwembad liggen. Eindelijk rust!!! Sinds we vertrokken zijn hebben we al vele kilometers afgelegd en veel gzien. Hoog tijd om de ogen te sluiten en te genieten van de zon.
Na een welverdiende rustpauze, maken we ons op voor de avond. We rijden richting Paquita's en hebben er absoluut geen idee van wat ons te wachten staat...
We staan op rond 7u30 trekken het gordijn open en zien onmiddellijk een stralend blauwe hemel. Onze dag kan niet meer kapot. Very happy gaan we ontbijten en vertrekken dan naar de Struisvogelfarm voor een ritje op deze vogels. Subliem en hilarisch.
Nadien bezoeken we het wildlife park en laten foto's maken met de Cheetahs en de witte bengaalse tijger. Zo blij als kleine kinderen stappen we onze auto in en rijden richting KNYSNA.
Onderweg rijden we door de Outeniqua pass, helemaal anders dan de Sir Lowry Pass maar ook ongelooflijk mooi. We genieten van de vele woeste uitzichten en arriveren rond 15u in Knysna wat voor mij gelijk staat aan een stukje paradijs op aarde !
We checken in in onze super toffe Afrikaans aangeklede prive lodge en nemen voor de eerste keer van ons velof een duik in het zwembad. Woehoe !
's Avonds gaan we een hapje eten in de Paquita's, een restaurant gelegen tussen de 2 heads of liever gezegd een punt waar de zee overgaat in de lagune en dit tussen 2 heuvels. We bslissen om er nog eentje te drinken aan de bar achteraf en raken aan de praat met Alex, Andrew en Christo die ons ook uitnodigen voor de dag nadien. Dit wordt een fijne afsluiter een een beetje beschonken keren we terug huiswaarts.
Het avondje uit ging - noodgedwongen - terug richting 'den Dros'. Aangezien er al enkele uren geen elektriciteit meer was, bleven vele zaken gesloten. Rond 23.00 gingen de lichten terug uit; en daar zaten we dan... volledig in den donker! We waren net klaar met eten en stonden op het punt te vertrekken. Je moet je voorstellen dat alles pitch black is, ook de plaatselijke bevolking en de car guards die op je wagen letten. Toen die Carla aansprak op weg naar de auto (met als enige verlichting de GSM), spong zij zowaar een halve meter in de lucht van 't verschieten. Dat was lachen. Maar we zijn goed thuis geraakt, zij het wel dat we ons moesten behelpen met kaarsen.
Ook vanmorgen: geen electriciteit! Dus, inpakken en wegwezen. Aangezien we een lange rit voor de boeg hebben. Vandaag gaat het richting Oudtshoorn over de Route 62, een dikke 5u rijden.
Route 62
We rijden Stellenbosch buiten en stoppen aan het eerste beste tankstation, maar aangezien er geen elektriciteit is, kunnen we niet tanken! Dat wordt een probleem... Wanneer we verder rijden, zien we dat de verkeerslichten plots opnieuw werken, we slaan met gierende banden een straat in en geven de broffie nieuwe kracht voor de lange rit. Wanneer we het tankstation buiten rijden is de electriciteit alweer uitgevallen.
We rijden via Sommerset West naar de Sir Lowry Pass. Volgens Carla een 3u durende wandeling, maar wanneer we de bordjes "Sir Lowry's Pass Village" volgens, bevinden we ons plots temidden van de townships... Hoe hard we ook proberen en hoeveel rondjes we ook rijden, we vinden die pass niet. Blijkt dat we gewoon op de N2 (lees: autosnelweg) moesten blijven en dat dat gewoon een col rond een berg is. Dat weten we nu ook weer!
We zetten onze weg verder via Swellendam richting Montagu. U weet wel, met zijn natuurlijke warmwaterbronnen. Amaai, men frak! Just niks natuurlijks aan, allez 't is te zeggen... Ze hebben van zo'n bron - waarvan wij dachten dat dit zich in de open natuur zou bevonden hebben - een kuuroord gemaakt a la Center Parks. Dus, geen plons in de bron, maar hop naar de volgende bestemming!
De Seweweekskloof (spreek uit als 'seven weeks kloof'), doet Carla's mond openvallen van pure schoonheid. We verlaten even de grote weg en nemen een dirt road die ons tussen de rotsachtige bergen leidt. Na een dik half uur komen we tot de vaststelling dat we ons moeten terug keren, willen we ooit in Oudtshoorn geraken. Langs de terugweg staat waarschijnlijk niet voor niets een bordje met "welcome to Eden"; de omgeving is prachtig!
Barrydale, Warmwaterberg (alweer zo'n kuuroord), Ladismith, Calitzdorp en dan eindelijk Oudtshoorn. 'k Volg men geweldige orientatiegvoel en breng ons zonder omwegen naar ons hotel.
We laden uit, al is het maar voor 1 nachtje, en bekomen van de lange reis. 's Avonds gaan we gezellig eten in de 'fijne keuken', gelegen vlak naast het hotel. Op tijd ons bedje in, want morgen wordt een beestig dagje.
We verlaten Stellenbosch en rijden naar Somerset West met de bedoeling de Sir Lowry Pass te doen. Tot 2 maal toe belanden we in een Township (krottenwijk) en arriveren uiteindelijk aan een
bord dat zegt welkom to the SirLowryPass en daaronder road clossed, no entry to the N2. Aangezien dit midden in een township is kunnen we niet lang blijven stilstaan en rijden dan nog maar eens terug naar de grote baan. Ik informeer bij Carols mama, onze reisagente en blijkt dat de N2 gewoon overgaat in de Sit Lawry Pass, maw we moesten de N2 helemaal niet verlaten en kunnen dus perfect genieten van de Pass vanuit de wagen. Genieten op zijn zachts uitgedrukt want dit is ronduit geweldig. De ganse weg tot in Stellenbosch (ongeveer 2u) blijf ik verwonderd en euforisch over dit stuk ongerepte natuur. Bijna geen levende ziel te bespeuren, alleen hier en daar een huisje of een piepklein dorpje.
In Swellendam rijden we richting Montagu.
Montagu gekend om zijn warmwaterbronnen dus we zitten op hete kolen. Diep teleurgesteld verlaten we Montagu want rond de natuurlijke bronnen hebben ze kuuroorden gebouwd. Teneerste hebben we geen tijd om een ganse dag rond een zwembad te hangen en ten tweede schijnt de zon wel maar was de wind zeer koud. Gelukkig hebben we ons geld teruggekregen.
We zetten onze weg verder naar Oudtshoorn via barrydale, Ladiesmith (met de bewitched mountain) en Calitzdorp. Allen pittoreske dorpjes waar het zwarte Zuid Afrikaanse leven rustig zijn gangetje gaat.
Onderweg slaan we de Sewewwksepoort in (2 weeksepoort) dit blijkt een rallywegske te zijn tussen de bergen. Fantastisch vind ik het en kan er maar niet genoeg van krijgen. Helaas deelt Carol deze mening niet want als je der ene gezien hebt, heb je de rest toch ook gezien is haar opinie. Maar ze laat me doen waarvoor dank Carol.
in Oudtshoorn aangekomen checken we in ons hotel met Queensize bedden en gaan een hapje eten in de "Fynekeuken" waar ik voor de eerste keer krokodillevlees eet. Gelukkig gecombineerd met struisvogelvlees want het krokovlees is niet slecht maar toch ook niet whauw.
Na een lange dag kruipen we in bed en hopen op een warme dag morgen.
De Tuinroute of de kuststrook die lijkt op een weelderige tuin!
Van Stellenbosch rijden we naar Montagu, gekend om zijn warmwaterbronnen (waar we natuurlijk een gezonde duik zullen nemen). Montagu is een schilderachtig dorp, gelegen in een vruchtbaar dal tussen de Keisie River en de Kingna River. Vroeger was dit enkel bereikbaar via een halsbrekende rit door de Cogman's kloof, vandaag zou ons autootje ons tot ginder moeten brengen zonder problemen. Veel tijd kunnen we hier helaas niet spenderen want we hebben nog een lange rit voor de boeg tot in Klein Karoo. Het prachtige hinterland zou deze rit de moeite waard moeten maken.
Karoo staat bekend om zijn eindeloze vlaktes tussen bevallige bergketens. Ondanks de naam (onvruchtbaar land) zouden er hier duizenden verschillende soorten planten groeien. Onderweg stoppen we in Calitzdorp, dat temidden van de uitgestrekte wijngaarden en fruitboomplantages ligt. Ook hier bekend voor zijn Edwardiaanse en Victoriaanse huizen.
Wij rijden door tot Oudtshoorn, de hoofdstad van de struisvogelkweek.
Overnachting: The Oudtshoorn Inn ****
Zaterdag 04.03.2006
Oudtshoorn
Vandaag staat volledig in het teken van de beestjes met een bezoek aan de Cango Wildlife Ranch en een struisvogelkwekerij; hopelijk zitten we niet te ver van de sensationele Cango Caves. En een ritje op één van de stuisvogels mag sowieso niet ontbreken!
Vervolgens rijden we langs de prachtige Outeniqua Pass naar George. Via mooie kustdorpjes, als Wilderness, bereiken we tot slot Knysna: het artistieke hart van de Garden Route.
Wilderness is door kunstenaars en kunstambachtslui in het leven geroepen. Wilderness Lake Art Route: hier treft men tal van ateliers aan en het is ook bekend voor zijn "Dolphin Outlook Point". Wilderness National Park zou ook de moeite moeten zijn met zijn 5 rivieren, vier meren en lagunes (maar ik vrees dat we hiervoor geen tijd zullen hebben).
Misschien kan onze aankomst in Knysna dit moeten goedmaken. Dit is gelegen tussen bergen en bossen aan een grote lagune; tevens ook gekend als de populairste badplaats.
Overnachting: The Abalone Lodges ***
Zondag 05.03.2006
Knysna
De John Benn brengt ons vandaag naar de overkant van de Lagune, waar een Unimog ons opwacht om ons naar de top van de berg te brengen. We hebben uitzicht op de Lagune, het dorp en "the Heads". Genietend van een adembenemend panorama brengen onze voetjes ons terug beneden. En ...... hier zouden de oesters een echte lekkernij zijn. Jaja het water komt ons nu al in de mond.
Wellicht kunnen we nog de veerboot nemen naar the Feather Nature Reserve en nog wat rondslenteren in de straten van knysna met zijn vele boetiekjes, cafés en restaurants.
Overnachting: The Abalone Lodges ***
Maandag 06.03.2006
Plettenberg Bay - Tsitsikamma
In de voormiddag rijden we naar Plettenberg Bay, het Knokke van de Garden Route, waar de rich and famous hun buitenverblijf hebben of permanent wonen.
Dit gebied is een paradijs voor vogels, dolfijnen en walvissen. Een boottocht brengt ons tot op 20m van de dolfijnen, zeerobben en walvissen, tenminste als we de boekskes mogen geloven.
-> ja ja, we mogen de boekskes geloven, maar vergeet geen pilletje tegen de reisziekte te nemen... (ervaring)
In de namiddag rijden we naar het Nationaal Park Tsitsikamma, we nemen een kijkje bij de beroemde hangbrug nabij Storms River en sluiten de dag af men een wandeling in het domein van de lodge. Tsisikamma, waar we nu al volop naar uitkijken, heeft 200m hoge klippen, is 68km lang en gaat tot 5km diep de zee in. Tsisikamma Forest is het grootste aaneengesloten oerwoud van Zuid Afrika. In Tsisikamma ben je vooral, te voet, met de kano of onder water onderweg. Het begint al te kriebelen.
Overnachting: Tsitsikamma Lodge ***
Dinsdag 07.03.2006
Bloukrans Brug - Port Elisabeth
Tsisikamma staat bekend voor zijn reuzebomen dus: hoewel we beiden Jane's zijn, wagen we ons vandaag aan een Tarzan vlucht van kruin tot kruin, onder begeleiding van een monitor. Wat? Inderdaad we gaan van boom tot boom via koorden.
Gisterenavond in "den Bros" beland voor een lekker pasta en pizza. We zaten gezellig op het terras - onder een luifel - toen het opeens begon te stortregenen! Amaai, het water viel met bakken uit de hemel... Maar we hebben het alweer niet aan ons hartje laten komen en pret voor 10 gemaakt. Wanneer de kleine gezellige ober de rekening wou brengen, besloten we toch nog even binnen aan de bar te gaan zitten. Het was immers amper 21.20! Kennis gemaakt met Adriaan en nog 'n droogstoppel. Toen de mannen besloten om - stiepelzat - nog 'n stapje in de wereld te gaan zetten, hebben wij vriendelijk bedankt en zijn huiswaarts gekeerd.
De straatjes in Stellenbosch steken volgens ons absoluut niet logisch ineen... Ofwel zijn wij een kei geworden in het verloren rijden.
Vanmorgen opgestaan met de zoveelste electriciteitspanne en dus weer geen toatsjes kunnen eten... De zon wil wel, maar kan precies niet (doorbreken). Er hangen hier en daar wat wit e wolken en rond de bergen donkergrijze weinig-goeds belovende wolken... Dat wordt afwachten!
Paarl
Onze eerste uitstap van vandaag gaat naar het Taalmuseum in Paarl. Hier worden we o.m. ingewijd in de levensstijl van vroeger en aangezien er niemand aanwezig is, waag ik het van op de canape te gaan liggen a la Kate Winslet in Titanic (weliswaar niet naakt, sorry guys). Ons Carla steekt haar voeten in een paar klompen en we slaan weer aan het experimenteren met de camera. Het resultaat, daar moeten jullie jammer genoeg nog even op wachten (zie PS)! Op de bovenverdieping spelen we een o.m. een spelletje "spinnekop" genaamd (de collega's onder jullie zullen al wel weten dat de Kris mij altijd zo noemt) en lezen we Afrikaanse mopjes en poezie.
Vervolgens gaat het richting Paarlmuseum. Ook hier keren we terug in de tijd, alleen jammer dat je hier niks mag aanraken, laat staan op het oude bed mag gaan liggen. 'k Ga jullie de historiek besparen, maar zij die ooit op rondreis naar Zuid-Afrika gaan, kunnen dit best even meepikken. Het kost moeite noch tijd (en is ook baaie goedkoop) en best wel interessant.
We rijden de Main Road in Paarl tot het einde en slaan een dirt road (lees: gravel baantje) in, richting "the Rocks". Halsbrekende toeren halen we uit met Broffie (ja ja, we hebben een naam voor onze totomobiel gevonden) om aan de top van de mountain te geraken. We stappen uit en klimmen - ja ja, je leest het goed - de Bretagne Rock omhoog. Wat een wind en wat een uitzicht... minstens 300km ver! Naar beneden was ietsie moeilijker dan naar boven, maar we zijn er heelhuids geraakt.
Broffie benrgt ons gestaag via de Victoria Dam naar het plaatselijke amfitheater, waar we een half uurtje aan zonnebaden doen. Nu de zon schijnt, moeten we ervan genieten (zo hard dat ik nu zo rood als een kreeft zie). We lunchen op het terras van het locale resaturantje alias winkeltje en worden stil bij zoveel prachtige natuur.
Onze laatste missie in Paarl is het Afrikaans Taalmonument. Onbeschrijflijk (wait 'till u see the pics)!!! Het vertegenwoordigt de belangrijkste talen van Zuid-Afrika, is hoog op een berg gelegen en perfect voor nog meer foto-kunstjes.
Franschhoek
We brengen een bezoek aan het Hugenoten museum en komen tot de vaststelling dat we hier meer van verwacht hadden. Misschien aan te raden een gids te nemen die wat meer uitleg bij de verschillende voorwerpen kan geven en je wat meer over de geschiedenis kan vertellen. We liepen er nogal snel door en gingen op zoek naar het Hugenoten monument. Het monument stelt een vrouw met een bijbel in de hand voor. De betekenis ontsnapt me... Anyway, we waren Franschhoek even snel weer buiten als binnen.
The Mandela House
Aangekomen bij het Drakenstein domein, de gevangenis waar Mandela na Robbeneiland naartoe werd gebracht, krijgen we te horen dat alleen de area manager toestemming kan geven om het huis te bezoeken. De area manager is er niet meer... maar de man aan de gate wijst ons - stiekem - een dirt road aan vanwaar je het huis alsnog zou kunnen zien. Echter wel niet de binnenkant, maar we nemen de raad aan en gaan op pad. Via een zijweggetje komen we alweer bij een security terecht. Deze vriendelijke dame laat ons toe op het domein van de gevangenis. De rit wordt er eentje om bij te gaan nagelbijten... Tussen de barakken van het prison rijden we rond, op zoek naar de woonst van Mandela. Een paar keer steken auto's van de politie ons voorbij, wij gebaren ons van den dommen toerist. Zij die lef hebben komen verder, zegt Carla, dus stoppen we en spreken we zo'n beamte aan. Dienen onnozelaar toont ons nog de weg ook!!! Jammer genoeg rijden we een hele tijd rond op zoek naar een huis, omwald door een hoge muur en met een zwembad in de tuin, waarvan we niet weten hoe het er precies uitziet. Tot onze grote spijt en teleurstelling verlaten we het domein... we konden geen glimp opvangen van de Mandela House.
Boschendal
Wat een free wine tasting moet worden draait uit op een grote donderwolk, hevige regen en een gesloten wijnhuis.
Dan maar terug naar Stellenbosch, een beetje shoppen. Tenminste als de electriciteit het doet... Van 15.00 tot 19.00 ligt alles hier plat: frigo's, restaurants, bars, internetcafes, winkels, verkeerslichten,... Noem maar op! En dit nog steeds omdat ze in Kaapstad aan een kerncentrale aan het werken wijn (al zovele weken).
Enfin, we doden de tijd met een dutje, een badje en drikken ons op voor een avondje uit.
Greetz x
IMPI
P.S. we hebben al hemel en aarde bewogen om onze foto's op de site krijgen, maar het internet is hier niet wat het thuis is en ook de programma's zijn nog ver achter in hun tijd... Eens we bij ons ma zijn - somewhere next week - doen we al het mogelijke en stillen we jullie honger.
Na een licht ontbijt ( zonder toast, want er was weeral een electriciteitspanne) de wagen (Broffie) ingestapt richting Paarl. Volgens Carols mama zouden we daar ongeveer 30 min spenderen .....
We draaien nog maar net de straat uit en komen in een file terecht. Zeer bizarre voor Zuid Afrika maar te wijten aan de zoveelste electriciteitspanne. Een vriendelijke man laat ons door tot ergernis van de man naast ons waarvan we later de vinger zullen krijgen Tja ladies zijn heeft af en toe toch wel een voordeel. Een beetje verder kunnen we terug flink doorrijden en tegen 9u arriveren we reeds in Paarl.
We bezoeken het Taalmuseum waar blijkt dat we volledig alleen aanwezig zijn en ons dus ook gedragen als 2 grote kinderen. Niks bleef onaangeraakt, foto op de sofa, foto op het bed, foto met de klompen aan .... jullie zullen het wel zien eens we ergens eens een programmake mogen installeren om onze foto's te verkleinen. Ik weet het we zouden ons moeten schamen maar dit was nog maar het begin van een dag vol met jongensstreken
We lopen een beetje verder het Paarlmuseum binnen waar we enkele foto's trekken, een donatie geven en terug de wagen inspringen richting het Taalmonument.
We twijfelen nog over de richting maar kiezen toch maar voor de dirt road !
We kijken naar de berg voor ons, ons kopke gaat schuin naar de voorruit, we rijzen terug in onze zetel, kijken elkaar aan met een avontuurlijke blik en Carol brengt Broffie (de auto) in 4x4 of toch tenminste in onze fantasiewereld want Broffie heeft helemaal geen 4X4 ! Ik leg de kaarten klaar en there we go ! Na een helse maar prachtige rit arriveren we boven aan de eerste
Rocks Gordon en Bretagne Rock maar we zien er nog eentje een stuk verder .... we kijken elkaar aan en zonder woorden zet Carol Broffie terug in "rally", we krijgen er maar niet genoeg van ! Onderweg moet ik uitstappen om ons over een bepaald stuk verder te helpen zonder vast te rijden maar ons Carol doet het uitstekend ! In een euforie komen we toe aan Paarl Rock. Een pad loopt er niet echt maar wij lopen toch de rots op tot boven. Mega view ! Dus weeral content dat we ons avontuurlijk intuitie gevolgd zijn.
Voldaan rijden we terug verder op zoek naar het monument want dat was onze bedoeling in de eerste plaats.
Na een paar huiveringwekende bochten zien we het taalmonument aan de horizon verschijnen. Het ziet er WOW uit maar eerst nog een stop aan het Amfitheater en een dutje in de zon.
Tegen de middag arriveren we dan eindelijk aan het monument. Wat had Carol haar mama gezegd ? Paarl 30 minuutjes ????? Het is een ongelooflijk prachtig ding ! We trekken een paar leuke foto's en eten iets op ons prive terras met zicht op het dal ..... 1 tafeltje en geen toerist te zien in de buurt.
Paarl naar Franschhoek
Heelhuids terug benenden geraakt rijden we door naar Franschhoek. Op de weg passeren we het ene wijnhuis na het andere. Prachtige huizen zijn het. Aangekomen in Franschhoek bezoeken wij het Hugenotmuseum. We waren blijkbaar de eerste toeristen met een Cape Town Pass, de mevrouw werd euforisch en verwelkomde ons met een brede smile. Dit terwijl we overal eerder met een scheef oog werden ontvangen, raar die Cape Town Pass maar heeft ons wel 70 euro gekost. Het museum kan ons maar weinig boeien dus zijn we evensnel buiten. We rijden terug het centrum door gekend voor zijn pittoresk en kunstig uitzicht en rijden richting het Nelson Mandela house. Daar aangekomen blijkt de gevangenis overgenomen te zijn door ???? Hadden we niet begrepen dus we konder er niet in. Na een gespreke met de bewaker komen we te weten dat dit huis niet echt wordt onderhouden en dat ze niet weten of we er ooit nog zullen binnengeraken. We krijgen toch een nummer vast van de Area manager en hij wijst ons verderop een dirt road aan die ons ook tot aan het Mandela huis moet brengen maar we mogen niet zeggen van wie we die informatie kregen. Dus Carol en ik terug het avontuurlijk pad op. Dit keer ik aan het stuur. Na wat zoeken komen we aan de acherkant van de gevangenis terecht maar ook hier staat er een hokje met bewaker. Het blijkt een vrouw te zijn. We doen ons voor alsof we hopeloos verloren zijn gereden en toch echt het Mandela huis willen zien. Zij legt ons uit hoe we terug naar voor moeten geraken en wij gebaren dat we haar niet begrijpen en wonder boven wonder laat ze ons binnen. Een beetje verder wisselen we van plaats want dit wil ik filmen. De adrenaline pompt door onze aders want wij 2 belgische meiden rijden nu rond in de gevangenis waar Nelson ooit heeft gezeten. De aanwijzingen van de dame slaan we in de wind en beginnen daar straatje in straatje uit te rijden op zoek naar het huis. Gans dat domein hebben we afgereden, zelfs 2 keer de weg gevraagd en niemand leek raar te reageren en dat terwijl we daar eigenlijk niet mogen rijden ! Strange, very strange ........
Onze zoektocht moeten we opgeven en rijden het domein terug buiten. Een beetje verder parkeren we onze wagen en bellen die Area manager op. We krijgen daar nogmaals te horen dat het niet zo evident is om dit te doen maar we mogen terugbellen morgenvroeg vanaf 7u30. Carol beslist dan maar om naar de verantwoordelijke van de Cape Town Pass te bellen en uitleg te vragen en ook van hem horen we hetzelfde. Enfin we hopen dat we alsnog morgen het huis kunnen bezoeken mits toestemming en onder begeleiding. Is het niet zo kunnen we toch zeggen dat we daar binnen geweest zijn op eigen houtje en zonder enig gevolg.
Een beetje terleurgesteld rijden we naar het wijnhuis Boschendal die gesloten blijkt te zijn ! Ondertussen is het zonneke weeral verdwenen en begint het te regenen.
Ik probeer tevergeefs onze lodge te bereiken om een reservatie te maken voor vanvond. We zouden graag gaan eten in het wijnhuis van de Yellow lodges. Als we uiteindelijk Stellenbosch terug binnenrijden merken we op dat de electriciteit weer weg en dat wellicht de reden is dat we onze lodge niet konden bereiken. Dus rijden we maar even tot ginder voor we het centrum induiken. Blijkt dat de electriciteit al weg is sinds 15u.
We hebben moeten wachten tot 19u, hopelijk kunnen we alsnog ergens iets krijgen om te eten want veel restaurants beslissen om niet meer open te doen wegens de panne.
Morgen een zware rit voor de boeg, hopelijk zit het weer wat mee
Vanmorgen gewekt door een vrolijk zonnestraaltje dat door de gordijnen kwam piepen. Het weer zag er veelbelovend uit, hoewel er her en der wel wat wolken hingen. Het ontbijt verliep wat chaotisch, want er was geen toaster en een tikkeneike op de nuchtere maag is echt niks voor mij. Vervolgens de laatste spullen ingepakt om onze reis verder te zetten. Ons Carla heeft slecht gepakt, want alle zakjes zaten zo vol, dat we ze amper toekregen. In de lift werd het krap gezellig met de girls die de kamers poetsen en het laden van de auto verliep ook niet van een leien dakje. Ik was de sleutel kwijt... Bleek dat ie in de koffer lag! Nu moeten jullie weten dat we de afgelopen dagen al heel wat gekke stoten hebben uitgestoken. Wonderlijk dat we nog niks zijn tegengekomen < hout vast houden >! Om Kaapstad uit te geraken hebben we - ongewild - eerst nog een hele sight seeing tour gedaan. De op- en afritten, zoals aangegeven op het plannetje - zijn hier nog in de maak. En hek houdt je gelukkig net op tijd tegen voor de brug (waar je op rijdt) ineens gewoon ophoudt! Een beetje later dan voorzien, zitten we dan toch op de N2 richting Stellenbosch. Onderweg doen we de tuut vol - we moeten dat beestje dringend een naam geven, want het ziet serieus af met ons - en betalen R205,00. Da's schandalig weinig (en 'k laat het aan jullie over om het naar euro's om te rekenen).
Free historical walk
We komen rond 11.00 aan en zijn net op tijd voor de wandeling door de stad. Deze leert ons eigenlijk niets nieuws. Het vertelt uiteraard wat meer over de geschiedenis van de stad. Zo was er vroeger de Easterly river met 2 armen waartussen Jan van Riebeeck een eiland bouwde met zijn verblijfplaats op. Later wordt een van de armen van de rivier opgevuld en tot een straat herleid. Je vindt hier vooral Cape-Dutch architektuur terug en de wijze waarop de meeste huizen gebouwd zijn gaat volgens een letterpatroon (te moeilijk om zonder tekening uit te leggen en waarschijnlijk ook te saai om te lezen).
Na de walk stillen we onze honger en besluiten wijndomeinen te gaan bezoeken.
Vergelegen
De rit naar Vergelegen wordt hilarisch; we doen haast in onze broek van 't lachen. We rijden een paar keer verkeerd, maken met gierende banden een U-turn waar 't niet mag en slagen er uiteindelijk toch in het wijndomein te bereiken. Daar krijgen we doodleuk vogend bord te zien: "estate closed". Het is vandaag nationale verkiezingsdag en velen doen blijkbaar toe... Voor we ons naar de volgende wine estate begeven, bellen we eerst even om te checken. We krijgen te horen dat we binnen het half uur ter plekke moeten zijn; dat wordt weer lachen.
Waterford
Hier combineren ze het wijnproeven met chocolade proeven, waar wij al watertandende naar uitkijken natuurlijk (zeker ik). De wijnen - sla me dood voor de namen - waren niet zo bijzonder. De witte waren nogal fruitig en zoet, de rode kind of sticky. En de chocolade...
"Rose Geranium Milk Chocolate", aromatic hint of muscat raisin and vanilla.
"Masala Chai Dark Chocolate", warm fireside spice flavours of nutmeg, cinamon and cloves.
"Rock Salt Dark Chocolate", gewoon gezouten zwarte chocolade.
De weg naar 't centrum verloop rustiger dan het heengaan. Ons Carla rijdt hier nogal rally-stile-achtig en wanneer heuvels dan zomaar uit het niets opduiken, lachen we ons meer dan een kriek!
Onze draai hebben we in Stellenbosch nog niet gevonden. Het duurde de volle 3 dagen eer we in Kaapstad wat herkenden (en dan nog reden we de laatste dag toerkes en verkeerd), laat staan dat we hier van de 1ste keer op het juiste adres terechtkomen.
Yellow Lodge
Onze kamer heeft een open haard; en ik vraag me echt af of ze dat hier ooit gebruiken We hebben een mini-terrasje (waar we nog geen gebruik van konden maken, door het mindere weer) en een aangename grote badkamer. Haast geen kasten; en morgen moeten we gestructureerd pakken want in Oudtshoorn blijven we slechts een nachtje. Maar dat zijn zorgen voor later!
Vandaag rest ons nog een wandelingetje door de stad, met 'n bezoekje aan de paar winkeltjes die hier tot 22.00 openblijven, een stevig avondmaal en een gezonde nachtrust. Morgen gaan we op stap in Paarl, Franshhoek en Sommerset West.
Je zal het misschien iet geloven, maar van rondreizen wordt je moe!
Greetz x
IMPI
P.S.: de mensheid in ZA gebruikt een QWERTY klavier en kan dus voor rare woorden in onze teksten zorgen... Sorry
1/03 Na het ontbijt halen we onze koffers en vertrekken richting N2. De route die ik wou volgen bestond blijkbaar nog niet, dus we kwamen steeds op hetzelfde punt terecht tot we beseffen dat de opritten die op de kaart zichtbaar zijn gewoon niet bestaan of nog niet open zijn. Wel merken we hier op dat een rondpunt tot 21 lichten en borden bevat waardoor wij compleet tilt slaan en dus rijden volgens eigen goeddunken. Eindelijk de oprit gevonden en wijlen weg. Onderweg nog even gaan tanken. (205 Rand voor een halve tank of 0,7 euro per liter) Ik probeer de info dienst in Stellenbosch te bereiken om ons te boeken voor de historische wandeling, maar vanaf ze horen dat we een Capte Town pass hebben is het blijkbaar niet mogelijk om hieraan deel te nemen. We hebben voor deze pass 70 euro betaald en het zou ons toegang geven tot verschillende musea en bezienswaardigheden. Helaas hebben we al meermaals moeten ondervinden dat de lokale bevolking hier niet echt tuk op is. Nu wil het lukken dat wij vrij snel in Stellenbosch arriveerden en dus nog op tijd voor de eerste wandeling van vandaag en we zijn gratis meegegaan hoor ! Zo snel laten we niet op ons hoofd zitten. Deze wandeling brengt ons niet echt iets op, we weten nu hoe een Cape Dutch house eruit ziet en gebouwd wordt volgens het alfabet (nl I, T, H, Dubbele T, H en E en F) Stellenbosch is wel een gezellig stadje aan de voet van een berg met leuke winkeltjes en restaurants. We eten nog een kleine snack en vertrekken dan richting Somer West op zoek naar het wijnhuis Vergelegen. Na een uur rijden en mega veel lachen blijkt dit wijnhuis niet open te zijn daar het nationale feestdag is en verkiezingen. Op het nieuws horen we dat er hier en daar relletjes zijn te wijten aan deze verkiezingen. We laten het niet aan ons hart komen en bellen naar het wijnhuis Water Ford of zij wel open zijn en ja hoor bingo ! Dus wij Wine and Chocolate taste gaan doen in Water Ford. Kei schoon wijnhuis met wijngaarden. Spijtig dat vandaag het weer niet mee zit dus kruipen we maar op het terras. Ze bieden ons 2 witte wijnen aan die we beide niet zo lekker vinden (veel te fruitig) en een rode die dan wel lekker was. Nadien krijgen we een kei speciaal bord waar 3 glazen opstaan met daaronder tekst em daaronder 3 chocolaatjes. (zie info hieronder en later de foto's)
Ik reis veel maar had dit nog nooit eerder meegemaakt !
Een beetje in de wind zitten we hier nu achter ons schermke. Morgen een strakker schema voor de boeg : Paarl, Franschhoek, Somerset West en nog een paar wijnhuizen.
Straks nog lekker uit eten in het gezellige centrum of in het wijnhuis van de eigenaar van onze lodge, daar zijn we nog niet helemaal uit.
Info Wijn en Chocolade :
Waterford Carbernet sauvignon
Rock Salt Dark Chocolate : Tradionally a Carbernet Sauvignon is drunk accompanying a savoury meal. The Rock salt in the chocolate mimics this savouryness and draws attention to the savoury aspect of the Cabernet Sauvignon
Kevin Arnold Shiraz
Masala Chai Dark Chocolate : The Masala Chai presents in the chocolate is complementary to the spiciness of the wine which the Mouvedre(Spaans) gives The Shiraz both chocolate and wine have warm fireside spice flavours of nutmeg cinnamom and cloves. The wine even has chocolate mocha aromas on the nose
Heaterleigh Natural Sweet te vergelijken met Muscat (Ilse en Bart jullie moeten nu beginnen te watertanden)
Rose Geranium Milk Chocolate
The Heatherleigh Natural Sweet has an aromatic hint of fine Muscat raisin and vanilla. The Rose Geranium Chocolate tastes of fresh flowers and soft biscuit. The flavour combination of the wine and the chocolate is assorted sun dried fruits in rum ice cream !
We laten Kaapstad achter ons en rijden richting de wijnstreek, een route voor genieters!
In 1659 werd voor de eerste keer wijn uit Kaapse druiven geperst en is ondertussen is deze streek uitgegroeid tot één van de belangrijkste wijngebieden. Franschoek, Stellenbosch en Paarl vormen het centrum van de wijnbouw.
We volgen de Sir Lowry Pass en brengen een bezoek aan Sommerset West en het domein Vergelegen. In de namiddag bezoeken we Stellenbosch, de oudste universiteitsstad van Zuid-Afrika, een parel van de Kaaps Hollandse architectuur.
Een aanrader om te bezoeken zou Waterford zijn, waar wijn gecombineerd wordt met chocolade ...... das pas echt iets voor genieters!!!!!! Wie had er gezegd dat wij zouden afvallen tijdens deze reis??????
Overnachting: Yellow Lodge ***
Donderdag 02.03.2006
Franshhoek
De dag begint met een bezoek aan Paarl (met in het centrum een opmerkelijk gebouw in Victoriaanse art-decostijl) , het Taalmuseum en het Mandela House Museum.
Nadien wacht Franschhoek, een artistiek en gezellig stadje genoemd naar de eerste Fransen die hier werden gedeporteerd omwille van hun godsdienstige overtuiging. Na een bezoek aan het Hugenoten Museum hebben we ruim de tijd om rond te neuzen in de talrijke boetiekjes en galerijen.
Op de terugweg stoppen we nog in het mooie domein Boschendal dat behoort tot de absolute top wat betreft wijnhuizen.
Na 'n uiterst interessante en aangrijpende dag, zijn we alweer met ons ma gaan eten. Toni's was the place to be volgens Ronelle, de gids in Kaapstad die voor ons ma werkt. We hebben ons allen samen aan een lekker look-gerecht gewaagd en zelfs nog 'n dessert achterover geslaan.
Terug in het hotel had Carla - voor de verandering - last van haar maag. En ja hoor, rond 02.30 kwam het eruit. Bij het aandoen van het licht van de badkamer valt zowaar de electriciteit in gans de stad uit!!! Neje, 't lag natuurlijk niet aan haar, maar 't was wel het zoveelste bizarre toeval.
Voor het slapengaan, lanceren we nog een berichtje richting kosmos en vragen om beter weer...
En ja hoor, onze gebeden worden aanhoord! Het regent niet en op een paar dikke wolken na, is het warm en schijnt de zon.
Bo Kaap - guided tour
Een gezellige Bo Kaap'er leidt ons rond in de Malay wijk met zijn fel gekleurde huisjes. In tegenstelling tot de zware dag van gisteren, wordt deze wandeling een luchtig uitstapje. Hoewel Ronelle de Zuid-Afrikanen als 'vergevingsgesind' omschreef, voel je bij deze jongeman toch nog 'n spoortje van racisme. Niet tegen ons, beautiful Belgian girls, maar wel tegen het systeem. Morgen zijn het hier verkiezingen en weiig zwarten trekken naar de stembus. Iedereen mag tegenwoordig stemmen, echter niemand is verplicht. De zwarte gemeenschap is zo groot en samenhangend dat het ANC zowieso opnieuw zal winnen.
Hij vertelt ons dat het niet veilig is om als toerist is deze wijk zonder begeleiding rond te lopen, omdat deze mensen moeite hebben met onze Westerse rijkdom. Onderling vormen ze een grote clan en zorgen ze voor elkaar als een grote familie. Als afronding worden we bij onze gids thuis uitgenodigd en worden we getrakteerd op de plaatselijke lekkernij. De naam moet ik jullie voorlopig schuldig blijven, maar 'k zoek het op!
Tafelberg - Devil's Peak - Lions Head - Signal Hill
Na onze rondleiding in een van de sloppenwijken (Bo Kaap) van Kaapstad, nemen we onze tuut onder de arm en rijden richting Tafelberg. Door de hevige wind on top of the mountain blijft de kabelbaan aan de grond. We snuffelen wat rond in de plaatselijke shop en kruipen alweer achter het stuur, richting Devil's Peak. De weg wordt wat verderop geblokkeerd en we zijn dus genoodzaakt van rechtsomkeer te maken. Dan maar richting Signal Hill. Van hieruit hebben we een prachtig zich op Robbeneiland (waar Mandela 27 jaar lang politiek gevangene was). En, na lang zoeken, vinden we in het dal ook ons hotel terug. We experimenteren wat met de foto's en slagen erin uiterst artistiek te zijn.
Imhoff Camel Ride
De titel zegt het zelf: we hebben ons aan een 40-minuten durende camel ride gewaagd! Carla op Barak en ik op Isac (= laughter). We worden door de practige omgeving van Kommetjie geleid door onze 22-jarige niet onknappe gids en behalen zo een diploma ;o)
Noordhoek strand
Hier ligt een scheepswrak van enkele honderden jaren oud. Jammer genoeg is onze tijd beperkt en de afstand te ver, maar we kunnen wel zeggen dat we op een spierwit strand liepen en met onze voeten in (koud) azuurblauw water stonden! Ongelooflijk!!
Chapman's Peak
Laat ik volledig aan Carla over. Is een overhellende rots langs de kant van de weg en alles behalve goed voor mijn hoogtevrees!
Houtbay
Waar we even stoppen voor een sigaretje en op de foto gaan met een piepklein Jack-Russeltje. Zooo schattig!!! Buiten nog meer strand en zee is hier niet veel te beleven.
CampsBay
Tijd voor food. We belanden - toevallig - in de meest trendy bistro van de streek en eten nacho's met cheese en guacamole. Met zicht op zee, 'n plat watertje in de hand en hippe muziek op de achtergrond kletsen we de namiddag voorbij. Hoog tijd om terug in gang te schieten en onze site te updaten.
En hier zit ik dan, bijna 21.00.
Vanavond staat er niets meer op het programma, enkel nog douchen en valiezen maken. Morgen verlaten we immers Kaapstad en ruilen het bruisende stadsleven voor de uitgestrekte wijngebieden van Stellenbosch.
Gelukkig schiet ik wakker om 7u30. Ik zou het alarm van mijn gsm zetten want Carol's gsm lag op te laden in de badkamer. Maar ik had vergeten het uur aan te passen op mijn gsm dus ipv 6u45 was het dus al 7u30. Ik reis veel maar dit was me nog nooit overkomen !
Ons snel klaargemaakt en gaan ontbijten. We zullen Carol haar mama nog ontmoeten voor het ontbijt want zij vertrekt terug naar PE.
De zon schijnt, dus onze dag kan niet meer kapot. DANK JE WEL KOSMOS !
Nadien snel rugzak gepakt en weg naar Bo kaap waar we onze zwarte gids zullen ontmoeten voor een wandeling in Bo kaap. Hij zal ons tijdens een wandeling door dit district confronteren met het verleden en het heden van deze sloppenwijk. Voor ons is dit een aangename verrassing want niet alleen zijn dit steile straatjes met felgekleurde huisjes maar ook de vriendelijkheid treft ons diep. Aangezien we alleen waren met de gids hebben we zijn visie gevraagd van het vroegere gebeuren in ZA en het heden, het verschil in versie tussen hem en de blanke zuid afrikanen stemt ons tot nadenken. Als hij over de periode spreekt van de apartheid en het nog steeds aanwezig zijn van racisme zie je de pijn in zijn ogen. Maar ook hij geeft toe dat hij racist is. Wat vooral op zijn maag ligt, is het politieke gebeuren. Daar ga ik nu niet te veel over uitwijden. Voor de eerste keer betreed ik een Moskee en als afsluiter mogen we hiernaast in zijn huis proeven van de plaatselijke hapjes en een praatje slaan met zijn vrouw en kinderen. We wippen nog even binnen in het Bo Kaap museum en zetten onze weg verder naar de Tafelberg.
Na een prachtige rit bereiken we de tafelberg maar er blijkt te veel wind te zijn waardoor we de kabellift niet kunnen nemen naar de top. Zonder morren leggen we ons hierbij neer want we hebben sowieso al een adembenemend uitzicht ondanks de brand van januari ll. We stappen terug de wagen in en besluiten beide kanten van de berg te gaan verkennen. Goed idee blijkt achteraf en zeker toen Carol voorstelde om naar Signal Hill te rijden. Van hieruit konden we Robben Island (waar Nelson Mandela 27j opgesloten zat} zien liggen, alsook de baai waarin ons hotel ligt. Ook van hieruit krijgen we een adembenememd uitzicht over Kaapstad.
We zetten onze weg verder langsheen de kust richting Chapmans peak. Daar aangekomen besluiten we van eerst nog wat verder te rijden daar het nog maar middag was en komen uiteindelijk in Kommetje terecht waar we ons inschrijven voor een Camelride van 40 min doorheen de bosjes en langsheen het witte strand van Noordhoek. Puur genieten is dat. Nog wat kadootjes gekocht en terug den auto in terug richting Chapmans peak, Houtbay, Campsbay en Clifton bay. Onderweg gestopt voor een korte wandeling op het witte strand en pootjebaden. (Shark alert) Hier kun je dus het best niet zwemmen ....
Elke bay blijkt een ongelooflijk mooi strand te hebben met turqois water. We eten een hapje in het trendy Campsbay en keren voldaan en very happy terug naar ons hotel.
Het was een schitterende dag !
Straks inpakken want morgenvroeg vertrekken we voor de Wine Route ......
Ook vanmorgen waren we vroeg uit de veren. We hadden om 08.00 met ons ma aan 't ontbijt afgesproken. Ons programma van vandaag hangt volledig af van het weer en is bijgevolg zeer simpel. Hoewel de temperatuur meevalt, is er een koude easterly wind en zonder de zon ziet het er nogal Belgisch uit. Dit wordt - als we de voorspellingen mogen geloven - het weerbeeld voor de komende 3 dagen.
Onze uitstap naar het zuiden - de andere kant van het schiereiland - wordt dus uitgesteld en we besluiten om de stad te verkennen.
"Footsteps to Freedom" - guided tour
Garth Angus lijdt ons de stad door, terwijl hij uitgebreid vertelt over het ontstaan ervan. We maken kennis met de 'KhoiKhoi' en de 'San', bezichtigen de belangrijkste standbeelden & gebouwen en leren stapje voor stapje meer over het zware en trieste verleden verleden waaronder deze stad nog steeds gebukt gaat.
Het verhaal begint vroeger dan de meesten denken, nl. rond 26.000 v. Christus. Rotsschilderingen van de 'San' in het huidige Namibie getuigen hiervan. Vanaf 600 n. Christus vestigen zich van de Oostkust tot de Wild Coast nieuwe stammen. De Portugees Bartholomeu Diaz bereikt in 1488 als eerste Kaap de Goede Hoop (Cabo de Boa Esperenca). In 1497 vaart Vasco Da Gama eveneens rond de Kaap. Jan Van Riebeeck, Nederlander, krijgt van het VOC (Verenigte Oost-Indische Compagnie) de opdracht op de Kaap een bevoorradingspost te stichten. Hij bouwt ook een ziekenhuis, in de huidige Table Bay.
1657: begin van de slaventijd. Ontvoerde mensen uit Afrika, India en Azie worden naar de Kaap gebracht. Voor hen is die geen teken van 'Goede Hoop'. Niet veel later volgen schermutselingen tussen de "KhoiKhoi' en Nederlandse kolonisten; de bevolking verliest daarbij steeds meer land.
1688: Franse Hugenoten vluchten voor religieuze vervolging naar Afrika en vestigen zich o.a. in Franschhoek.
1814: de Britse Kroon koopt de Kaap officieel van de Nederlanders en maakt er een kroonkolonie van. 4500 mannen, vrouwen en kinderen worden naar de het zuidpunt van Afrika gestuurd om steunpunten op te bouwen.
1852: ontstaan van de Zuid-Afikaanse Republiek; Engeland erkend de onafhankelijkheid van Transvaal.
1867: Schalk van Niekerk ontdekt toevallig de eerste diamant. Deze ontdekking duwt het lot van het land in een totaal nieuwe richting.
1871: op de Colesberg wordt de grootste diamantmijn ter wereld ontdekt. Ook de eerste goudvondsten worden in dat jaar gedaan.
1881: Paul Kruger wordt president van Transvaal, nadat de Engelsen de oorlog tegen de Boeren verloren (aanleiding waren de goud- en diamantvondsten).
1912: onstaan van het ANC (African National Congres), de eerste politieke partij voor zwarten.
1931: Zuid-Afrika wordt een onafhankelijk lid van de Britse Commonwealth.
1961: het land wordt volledig zelfstandig!
1948 - 1990: de blanke Nationale Partij neemt de regering over en luidt het begin van de Apartheid in. Geen gemengde huwelijken; hondeden zwarten worden gedwongen te verhuizen (onder een nieuwe wet); de bevolking wordt onderverdeeld in blanken, zwarten, kleurlingen en Aziaten (enkel blanken hebben stemrecht); het ANC wordt verboden.
1962: Nelson Mandela, leider van het ANC, wordt gearresteerd en later tot levenslang veroordeeld. Als student aan de rechten, verdedigt Mandela zichzelf op zijn proces. Hij sluit zijn pleidooi met de legendarische woorden:
" I have fought against white domination and I have fought again black domination. I cherish the ideal of a free and democratic South-Africa where people of diferent races can live together in peace and harmony. This is an ideal that I want to live for, but it is almost an ideal that I am prepared to die for."
1984: Indiers en kleurlingen krijgen beperkt stemrecht en aartsbisschop Tutu krijgt de Nobelprijs voor de Vrede.
1986: met Frederik de Klerk, een politicus aan de macht, komt een einde aan de Apartheid.
1990: Nelson Mandela wordt, na 27 jaar gevangenschap (o.m. op Robbeneiland), vrijgelaten!!! Het verbod tegen het ANC zordt opgeheven. Mandela spreekt op het "Grande Parade' het volk toe met dezelfde legendarische woorden.
1993: Frederik de Klerk en Nelson Mandela krijgen samen de Nobelprijs voor de Vrede.
10.05.1994: Nelson Mandela legt de eed af als president nadat het ANC de eerste vrije verkiezingen wint.
1999: Mandela treedt af en geeft de fakkel door aan zijn opvolger, Thabo Mbeki (huidig president).
Ik ben er stil van geworden.
Garth vraagt ons even rondom ons te kijken; je staat er niet bij stil, maar wat je ziet een zeer brede waaier aan verschillende rassen, kleuren en mensen. Door de jaren heen - vanaf het begin van de slaventijd - heeft zich in deze stad een mix van zwarten, kleurlingen, blanken, moslims, protestanten,... gevestigd.
Wat mij vooral is bijgebleven, is dat dit land - na al wat het heeft meegemaakt - zo gastvrij is om ons te ontvangen. Mandela's missie is grotendeels geslaagd: people of different races can live together in peace and harmony!!!
Greetz x
IMPI
P.S.: Carla maakt in haar relaas van vandaag een prachitge vergelijking met Belgie...
