Mooie campings in Letland, het land is een aanrader voor wie van de natuur en fietsen houdt (en goedkoop). We bezoeken in Daugavpils het museum van Mark Rothko. Na Letland rijden we via Lithouwen richting Polen. We doen nog een citytripje in Vilnius (erg gezellige stad). Hier sluiten we dan ook de blog af. Volgende week de 2CV-wereldmeeting in Torun en dan naar huis. Groetjes Jo, Linda, David en Ilse.
vlak na Novosibirsk, horen we een raar geluid in de motor. Gelukkig zijn we dadelijk gestopt: het nokkenastandwiel blijkt gebroken. Dit is iets dat we hier niet kunnen repareren, de stukken opsturen naar Rusland zou te lang duren (wegens de douaneformaliteiten). We worden op sleep genomen door Grigory en zijn kameraad tot Omsk, ze zetten ons af op een camionparking en hier proberen we een lift te krijgen richting Letse grens. We worden door enkele erg vriendelijke Russen geholpen, ze regelen een depannage tot aan de Letse grens. Enkele dagen flink doorrijden (3600km op 5 dagen, David volgt de depanneur). We slepen de auto de grens over en wachten in Letland op de nieuwe onderdelen. Bush-Mechanique op de camping en we kunnen weer verder richting Polen!
Eens de Russische grens over, hebben we terug ruimere keuze aan voeding. We maken stoofpotjes, eten Schasliek en proberen vis te vangen... Hoewel de vislijn erg professioneel was samengesteld, wou de vis toch niet bijten.
Begin juli steken we opnieuw de grens over: ons geduld wordt op de proef gesteld, we staan een ganse dag aan te schuiven aan de grens. Maar het wordt ook beloond: we komen nu het Altai-gebergte binnen. Prachtig om te zien en opnieuw erg enthousiaste Russen!
Hier jagen ze met arenden (vooral tijdens de wintermaanden) op vossen, wolven en ander klein wild. Het is een mannending, vrouwen en roofvogels gaan blijkbaar niet goed samen? Morgen steken we de grens naar Rusland over, het wordt een moeilijk afscheid van de Mongolen en de Kazachen: ze hebben ons hart veroverd met hun gastvrijheid en hun ongedwongenheid...
Bezoek van herders, Kazachen, Chinezen en wegenwerkers
We naderen de grens met China en Rusland, ook Kazachstan is niet ver van hier. De meeste inwoners in deze Aimag zijn Kazachen. Als je ze ontmoet, dan merk je het verschil. We kunnen weer iets beter communiceren met onze basiskennis Russisch. De Chinezen willen ook tours organiseren in deze regio: vogelvlucht is het slechts een kleine honderd km, benieuwd wat dat gaat geven...
De laatste dagen in Mongolia: we houden een kaas- en wijnavond (weliswaar iets beperkter dan we thuis zouden kunnen doen), de muggen willen ook mee komen eten, dus we gebruiken de Mongoolse methode om ze weg te houden: een vuurtje van mest...
De honderden kms wasbordpiste eisen hun tol: de rechtse draagarm achteraan begint te scheuren. Gelukkig merken we het euvel op tijd op: na 200 km zonder ook maar iemand tegen te komen, zitten we op dat moment slechts 50 km van een dorp. We rijden er stapvoets naartoe en zoeken de plaatselijke lasser. Hij is niet thuis (maar we wilden jullie toch een foto meegeven van zijn buiten-atelier: voor de kenners let op de rechtsreekse aansluiting op de electriciteitspaal). Hij is ergens in het dorp aan het werk en helpt ons daar verder. Geiten weer in orde, we kunnen weer verder!
Hoewel juni normaal slechts enkele dagen regen kent, blijkt het dit jaar een natte maand te zijn. In Khovd heeft het 5 dagen en nachten aan een stuk geregend; voor in België niet zo abnormaal, maar hier een echt probleem. Een aantal grote wegen (hoewel het geen hoofdwegen zijn als je erover rijdt) zijn onderbroken. Zelf nemen we een andere route: ook hier staan we uiteindelijk voor een rivieroversteek van zo'n 40 meter breed, we besluiten wijselijk hier niet aan te beginnen: onderweg zijn enkele Fransmannen immers speciaal teruggekomen om ons te waarschuwen: enkele jeeps en UAZ busjes zijn al ondergegaan. De alternatieve route stelt ons ook wel voor enkele waterdoorsteken, maar we bouwen een dammetje en kunnen er toch over. 's Avonds kunnen we genieten van het mooie uitzicht van 2 prachtige regenbogen die we volledig kunnen zien; zo'n weids zicht kennen we niet: we kunnen hier wel 100 km in het rond kijken zonder enige hindernis.
We komen de regio Altai-Gobi binnen: zandduinen, steenwoestijn en een natuurpark. We slapen tussen de kamelen en Ilse probeert nieuwe vriendjes te maken...
