Eindelijk heb ik de tijd genomen om mezelf een weg te banen naar een blog.

Het moest er vroeg of laat van komen.

Schrijven zit me namelijk in het bloed.  Het is tijdmaken om stil te staan.  Om na te denken.  Om mezelf te verliezen in woorden en gedachten.  En om me nadien terug in mekaar te puzzelen.

Schrijven is reflecteren.  En laat dat nu net zijn wat ik nodig heb...  

Op de eerste plaats wil ik jullie bedanken, jullie die de tijd  nemen om mij hier te bezoeken.  Het is mijn bedoeling om eerlijk te zijn. Ontdaan van alle maskers en muren.  Figuurlijk naakt.  

Natuurlijk zullen jullie het niet altijd met me eens zijn.  En dat is prima.  Soms durf ik een nogal uitgesproken mening te hebben.  En ik ben van plan deze hier te verkondigen. 

Als bescherming trek ik enkele nepnamen aan.  Dat moeten jullie me wel toegeven.  Het is voor mij de enige manier om hier helemaal mezelf te kunnen zijn.  Zonder er iemand mee te kwetsen.  Want dat is eigenlijk het allerlaatste wat ik zou willen...

Wie ben ik?

Mijn naam is Trien.  Ik ben ondertussen -even rekenen- 41 jaar oud.  Als student kon ik niet zo goed stilzitten, en daarom besloot ik Lichamelijke Opvoeding te studeren.  Aangezien het studentenleven me beviel, breide ik er nog enkele jaren aan om zo ook mijn diploma van kinesitherapeute te behalen.  

Momenteel ben ik hafltijds terwerkgesteld als kinesitherapeute in een revalidatiecentrum voor kinderen met ontwikkelingsproblemen.  En de andere halftijds werk ik als taxichauffeur/kokkin/boodschapster/was-en strijkexperte...  kortom als gezinsmanager.

Als kind uit een groot gezin droomde ik zelf van een groot gezin.  En dat is dan ook het gezamenlijke project van mijn schitterende echtgenoot en mezelf: het opvoeden van onze vier kanjers.

Eerst heb je Nel.  Zij is geboren in september 2003.  Ze zit momenteel in het tweede middelbaar.

Dan heb je Kato.  Zij is exact anderhalf jaar later geboren, in maart 2005.  Ze zit momenteel in het eerste middelbaar op dezelfde school als haar zus.

Onze oudste zoon heet Toon.  Hij zag -lekker thuis- het levenslicht in augustus 2007.  Hij zit momenteel in het vierde leerjaar.

En de hekkensluiter is Abel.  Ook hij kwam thuis ter wereld, ruim anderhalf jaar na zijn broer.  Februari 2009.  Hij zit momenteel in het derde leerjaar.

Om er helemaal te kunnen zijn voor mijn kanjers, werd ik van na de geboorte van Nel tot wanneer Abel naar school ging  thuisblijfmama. Dat waren negen hectische, vermoeiende en evenzeer prachtige jaren.  Die ondertussen al zo'n 4,5 jaar achter mij liggen...  

Waarschijnlijk deel ik met heel velen onder jullie het gevoel een druk leven te leiden.  Momenten van rust lijken soms gestolen momenten te zijn.  En toch...   en toch besef ik dat het net dat is wat ik zo hard nodig heb...  rust.  Rust in mijn hoofd.    

Als hoogsensitieve mama van een groot gezin -waar ik 100% zelf voor gekozen heb en waar ik 100% blij mee ben, loop ik mezelf vaak voorbij.  

Daarom komt dit als een geschenk uit de hemel...

ouderschapsverlof...  

drie maanden lang...

drie maanden lang de tijd om te reflecteren

drie maanden lang de tijd om mezelf terug ineen te puzzelen...

samen met jullie...

één doel...  RIMH  (Rust In Mijn Hoofd)

Trien.